ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Όλοι μαζί στο πλάι των μαθητών.

Για άλλη μια χρονιά τα εκρηκτικά προβλήματα στην εκπαίδευση οδήγησαν τους μαθητές στους δρόμους του αγώνα, για άλλη μια φορά οι μηχανισμοί εκφοβισμού, καταστολής και βίας, διευθυντές, εισαγγελείς, αγανακτισμένοι γονείς, δήμαρχοι, αλλά και Μ.Μ.Ε. επιστρατεύονται γύρω από ένα συνειδητό και συγκεκριμένο στόχο: μαζί με τη διάλυση των κινητοποιήσεων να τσακίσουν κάθε ιδέα αντίστασης, αγωνιστικής διεκδίκησης και πάλης στη συνείδηση των σημερινών μαθητών και αυριανών εργαζομένων, για να γίνει στάση ζωής τους η συμμόρφωση, η υποταγή και η μοιρολατρία. Αυτή η βαθιά αντιδραστική επιδίωξη και οι μεθοδεύσεις της δεν πρέπει να βρουν κανέναν αποδέκτη ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς. Γιατί οι εκπαιδευτικοί μπορούν να καταλάβουν πιο εύκολα ότι ακόμα και οι αυθορμητισμοί, οι ατέλειες και ο όποιος «χαβαλές» των μαθητών στο υπόβαθρό τους εκφράζουν την αμφισβήτηση και την αποδοκιμασία για τα εκπαιδευτικά προβλήματα και τα γενικότερα κοινωνικά προβλήματα που βιώνει η λαϊκή οικογένεια.. Γι’ αυτό οι εκπαιδευτικοί χωρίς να υποκύπτουν στις κάθε είδους πιέσεις, εκβιασμούς και απειλές, που κρύβουν πίσω τους την αναζήτηση και το στίγμα του «υποκινητή», θα πρέπει να δώσουν παράδειγμα διαπαιδαγώγησης στις συλλογικές αξίες και τα αγωνιστικά ιδανικά. Να αντισταθούν και να περιφρουρήσουν τους μαθητές από κάθε αντιδημοκρατική, αυταρχική επιβουλή και ενέργεια στο σχολικό χώρο. Παράλληλα χρέος τους είναι να επιδείξουν έμπρακτα και ανεπιφύλακτα τη συμπαράστασή τους στους μαθητικούς αγώνες, αφού αυτοί αναδεικνύουν ζητήματα που αφορούν άμεσα και τους ίδιους, όπως η εντεινόμενη υποχρηματοδότηση, ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση του μορφωτικού ρόλου του σχολείου, η διεύρυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων. Στο κάτω-κάτω πρέπει να αποδείξουμε έμπρακτα όλα αυτά που με λόγια εξυμνούμε και διδάσκουμε για την ανυπότακτη στάση της Αντιγόνης απέναντι στην αυθαίρετη πολιτική εξουσία, αντί να υιοθετούμε μπροστά στις συγκρούσεις την κουλτούρα της συμβιβασμένης Ισμήνης. Η ουδετερότητα άλλωστε ή η εχθρική αντιπαράθεση στις μαθητικές κινητοποιήσεις τραυματίζουν βαριά την ψυχολογική – παιδαγωγική σχέση μαθητή και δασκάλου και οδηγούν σε προβληματική συνύπαρξη, που κάθε άλλο παρά ευνοεί την μορφωτική λειτουργία του σχολείου.

Μπροστά στη νέα επιχείρηση κατατρομοκράτησης και διώξεων θεωρούμε απαράδεκτη τη μέχρι τώρα στάση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΠΑΣΚ, Συνεργασία, Παρεμβάσεις) που αποφεύγει να πάρει την οποιαδήποτε πρωτοβουλία καταδίκης του κλιμακούμενου αυταρχισμού και συμπαράστασης - αλληλεγγύης στις μαθητικές κινητοποιήσεις.

Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συμπαραταχθούν ενεργητικά στους μαθητές με τη συμμετοχή τους στα μαθητικά και φοιτητικά συλλαλητήρια σε κάθε πόλη στις 9 Νοέμβρη. Τα προβλήματα της παιδείας δε λύνονται στα μαθητοδικεία, στα δικαστήρια και στα αστυνομικά τμήματα, αλλά στους πολύμορφους κοινούς αγώνες για την εκπαίδευση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και προσδοκιών για μόρφωση και δουλειά.

Απαιτούμε να καταργηθεί η απαράδεκτη και κατάπτυστη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, την οποία διατηρεί η ΝΔ ποινικοποιώντας τους μαθητικούς αγώνες και διώκοντας όποιον αγωνίζεται, ακόμη και γονείς με την κατηγορία της αμέλειας ανηλίκων!

Να σταματήσουν τώρα οι κατασταλτικές και άλλες τρομοκρατικές παρεμβάσεις στους αγώνες των μαθητών που ξεδιπλώνονται σ' όλη τη χώρα.

Ας το καταλάβουν καλά όλοι τους: Κανείς δεν στέκεται ούτε μπροστά από τα παιδιά για να τα καθοδηγεί , ούτε πίσω από αυτά για να τα υποκινεί, αλλά όλοι μας έχουμε κάθε λόγο να βαδίσουμε μαζί και πλάι τους, γιατί μας ενώνουν κοινοί αγώνες και αγωνίες για την εκπαίδευση, τη ζωή και το μέλλον.

ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2007