ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΣΑΚ ΔΕΕ
ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΔΟΕ
Το δικομματικό θέατρο και κακόγουστο είναι και
προκλητικό. Με θύμα τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, στήνουν μια ακόμη,
από τις γνωστές, κοκορομαχίες με αφορμή
τα στελέχη της εκπαίδευσης.
Με δηλώσεις, συνεντεύξεις, ανακοινώσεις τους
καταγγέλλουν η μια πλευρά την άλλη, για «κομματικό κράτος», «διορισμό των δικών
της παιδιών σε θέση προϊσταμένων εκπαίδευσης», «για διορισμό και όχι επιλογή»,
«για πρωτοφανείς διαδικασίες» και υποκριτικά «ορκίζονται» στο όνομα της
αξιοκρατίας, διαφάνειας, αντικειμενικότητας.
«Τσακώνονται» για τα στελέχη της εκπαίδευσης για να
συγκαλύψουν ότι συμφωνούν πλήρως στην αντιεκπαιδευτική πολιτική των ταξικών
φραγμών, της ιδιωτικοποίησης, της εμπορευματοποίησης της Παιδείας, στο διπλό
σχολικό δίκτυο, στο χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, στην αξιολόγηση, στη
λιτότητα, στην αποκέντρωση κλπ. Όταν στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, η ΔΑΚΕ «διαρρήγνυε
τα ιμάτιά της» καταγγέλλοντας το «κομματικό κράτος του ΠΑΣΟΚ» και διαλαλούσε σε όλους τους τόνους τα μέτρα
«αξιοκρατίας» που θα έφερνε η ΝΔ όταν γινόταν κυβέρνηση.
Τώρα η
ΠΑΣΚ, που δεν έβγαλε «τσιμουδιά» όλο το προηγούμενο διάστημα και υπερασπίστηκε
(όπως σε όλα τα θέματα) την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ,
βγάζει άναρθρες κραυγές
καταγγέλλοντας το «ρεβανσισμό της ΝΔ».
Η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ καταγγέλλει, όπως άλλωστε έχει
κάνει άπειρες φορές κατά το παρελθόν, το καθεστώς ημετεροκρατίας που κυριαρχεί
στις επιλογές των στελεχών της εκπαίδευσης. Την αδιαφάνεια, τα «συνεκτιμώμενα»
κριτήρια, τη συνέντευξη και όλο το νομικό πλέγμα που εξασφαλίζει στην κάθε
κυβέρνηση το διορισμό των «δικών της» σε θέσεις στελεχών εκπαίδευσης με βασικό
κριτήριο την υλοποίηση και στο «τελευταίο»
σχολείο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει, στα πλαίσια της
συνολικής του αντίθεσης με την πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, να καταγγείλει
το πλαίσιο και την όλη διαδικασία επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης που
ακολούθησαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ.και να διεκδικήσει, όπως προτείνει η
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, ένα πλαίσιο επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης που θα στηρίζεται σε
μία και μόνο αρχή: Επιλογή στελεχών
εκπαίδευσης με θητεία, 100% απόλυτα μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια, χωρίς συνεντεύξεις και άλλα συνεκτιμώμενα
κριτήρια.
Οι πλειοψηφίες των Δ.Σ. ΔΟΕ-ΟΛΜΕ ,αρνούνται να
υιοθετήσουν την πρόταση της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ και, στην ουσία, συμμετέχουν και
τροφοδοτούν τον υποκριτικό και αποπροσανατολιστικό καβγά του δικομματισμού και περιορίζονται απλά στο να καταγγέλλουν,
πότε την επιλογή των ΄΄πράσινων΄΄ στελεχών, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για
την νομιμοποίηση των σημερινών
΄΄γαλάζιων΄΄ και πότε των ΄΄γαλάζιων΄΄, προετοιμάζοντας ξανά το έδαφος για τα
αυριανά ΄΄πράσινα΄΄ στελέχη.
Ορισμένοι
προβάλλουν το επιχείρημα, στην ουσία πρόσχημα, ότι «με 100% μετρήσιμα κριτήρια
δεν επιλέγονται οι καλύτεροι». Αλήθεια ποιος είναι ο καλύτερος; Την ίδια στιγμή
όμως αντιφάσκουν ,αφού οι καταγγελίες τους για τα πράσινα ή για τα γαλάζια
στελέχη στηρίζεται στην παραβίαση της σειράς με βάση τα μετρήσιμα κριτήρια,
δηλαδή στον υποσκελισμό ανθρώπων με περισσότερα μετρήσιμα προσόντα (π.χ. πείρα,
μεταπτυχιακά, διδακτορικά, προϋπηρεσία). Αυτό αποδεικνύει πανηγυρικά την
ορθότητα της θέσης της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ.
Με επιλογές
μέσα από 100% απόλυτα μετρήσιμα κριτήρια, δεν ανατρέπεται βέβαια η
αντιεκπαιδευτική πολιτική χτυπιέται όμως η ημετεροκρατία, οι πελατειακές
σχέσεις και αίρεται η ομηρία των στελεχών.
Το κρίσιμο βέβαια ζήτημα σε ποια πλαίσια λειτουργούν
αυτά τα στελέχη και τι πολιτική καλούνται να υλοποιήσουν είναι ζήτημα του
κινήματος και των αγώνων του.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Οι
πολεμικές ιαχές που ακούγονται δεν είναι για την υπεράσπιση της Δημόσιας
εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Προέρχονται
από τη «μάχη της καρέκλας» και δεν θίγουν στο ελάχιστο τον αντιδραστικό
πυρήνα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ακολουθούν σαν
ευαγγέλιο.
Όσο θα
εφαρμόζεται αυτή η πολιτική, η κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση θα έχει ανάγκη τα «δικά
της παιδιά», τα οποία θα τοποθετεί «στο
σβέρκο» των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης, για να εξασφαλίσουν την
απρόσκοπτη υλοποίησή της.
Η εναλλαγή
των ρόλων σε αυτό το κακόγουστο θέατρο είναι εξόφθαλμη και προκαλεί γέλιο η
«Δονκιχωτική σύγκρουση» των ατάλαντων θεατρίνων. Είναι και οι δύο ίδιοι σαν
δυο σταγόνες νερού:
à
Την ίδια ακριβώς πολιτική υπηρετούν (αυτή που συναποφασίζουν
οι ελληνικές κυβερνήσεις στην ΕΕ και έχει σαν μοναδικό στόχο την αύξηση της
κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου), γι’
αυτό σε όλα τα σοβαρά ζητήματα, ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ συμπίπτουν και, επιδιώκοντας να αποπροσανατολίσουν,
μεταφέρουν την αντιπαράθεσή τους σε δευτερεύοντα και επουσιώδη, πάντα όμως μέσα
στα πλαίσια της αντιλαϊκής πολιτικής.
à
Τον ίδιο
ακριβώς στόχο έχουν και οι δύο, το βόλεμα «των δικών τους παιδιών», γι’
αυτό και κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση αλλάζουν και τα «αξιοκρατικά
τοποθετημένα» στελέχη της εκπαίδευσης.
à
Δεν θέλει κανένας
τους να αλλάξει αυτή η κατάσταση
και για αυτό απορρίπτουν την πρόταση
της ΕΣΑΚ - ΔΕΕ για τοποθέτηση στελεχών εκπαίδευσης με 100% αντικειμενικά και
μετρήσιμα κριτήρια.
Συναδέλφισσες,
συνάδελφοι
Με την
έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει το νέο κύμα αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση,
όπως αυτό έχει σχεδιαστεί από το μεγάλο κεφάλαιο και την ΕΕ, με στόχο την
ταχύτατη προώθηση της εμπορευματοποίησης της μόρφωσης, της ιδιωτικοποίησης της
εκπαίδευσης, την αποκέντρωση και την πλήρη υποταγή των σχολείων στους ιδιώτες -
«χορηγούς», την εφαρμογή της αξιολόγησης, τη συνολική ανατροπή των εργασιακών
μας δικαιωμάτων, την ένταση της λιτότητας, νέες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις. Σε αυτή τη γραμμή είναι εξασφαλισμένη η
συναίνεση τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και των υπολοίπων εγχώριων ευρωυποταγμένων δήθεν
«ρεαλιστών».
Καμία
αυταπάτη λοιπόν ότι οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες μπορούν να
αντιπαρατεθούν με αυτή την πολιτική και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά μας. Γυρίστε τους την πλάτη.
Πυκνώστε
τις γραμμές του ταξικού μετώπου, ενώστε τις δυνάμεις σας με τις δικές μας, στο
ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, για να διεκδικήσουμε:
·Την
Παιδεία, την οικονομία και την κοινωνία που οι λαϊκές ανάγκες απαιτούν.
·Το
σχολείο, την εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό που αυτές τις ανάγκες θα
υπηρετούν.
·Να
κλείσουμε τις πόρτες στα «δικά τους παιδιά».
·Να
επιβάλλουμε στελέχη της εκπαίδευσης με 100% αντικειμενικά και μετρήσιμα
κριτήρια, που θα απολαμβάνουν το κύρος και την αποδοχή που απορρέει
από την καθημερινή πάλη για μια σύγχρονη, λαϊκή Παιδεία.