ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΕΚΠΡΌΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΣΑΚ –
ΔΕΕ ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΔΟΕ
Η σημερινή συνεδρίαση (6/5/08) του Δ.Σ. της ΔΟΕ μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορική, γιατί αποκαλύπτει τη φύση και το ρόλο του συνδικαλισμού σήμερα, ενώ δικαιώνει τη μέχρι τώρα στάση και τις εκτιμήσεις του ΠΑΜΕ. ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ- ΟΛΜΕ – ΔΟΕ, εξαιτίας και του καταθλιπτικού συσχετισμού δύναμης έχουν χάσει πια κάθε διεκδικητικό χαρακτηριστικό και μετατρέπονται σε μοχλούς εξυπηρέτησης της ενιαίας στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών φορέων που τη διαχειρίζονται (ΠΑΣΟΚ –Ν.Δ.). Η πραγματικότητα αυτή, αποδείχτηκε σήμερα από τους ζηλωτές του ευρωμονόδρομου, της «μοναδικής» λογικής, που υπηρετεί αντίθετα ταξικά συμφέροντα με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, που πάρθηκαν από τους εκπροσώπους των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. της ΔΟΕ. Σήμερα αποκαλύφτηκε περίτρανα η πλήρης ταύτισή τους. Πιο ειδικά οι αποφάσεις τους για:
· Αντιπροσώπευση της Ομοσπονδίας στο ΕΣΥΠ, γνωστό όργανο σχεδιασμού, προπαγάνδισης και υλοποίησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής των αναδιαρθρώσεων, προσφέρει άλλοθι νομιμοποίησης, χέρι βοήθειας - διευκόλυνσης στους αντικοινωνικούς διαλόγους του εταιρισμού και προωθεί τις αντιδραστικές τομές του μεγάλου κεφαλαίου στην εκπαίδευση. Αποτελεί τυπικό και ουσιαστικό δείγμα ταξικής συνεργασίας. Οι όποιες μελλοντικές αναχωρήσεις της ΔΟΕ και οι διαμαρτυρίες στο ΕΣΥΠ δεν μπορούν να αλλάξουν το θλιβερό τοπίο, αντίθετα δείχνουν την υποκρισία και τη βαθύτερη ενσωμάτωση του κρατικού πια συνδικαλισμού και των συμμάχων του στην αστική κυριαρχία και το δικομματισμό.
· Πιστοποίηση του ερευνητικού ινστιτούτου ΙΠΕΜ-ΔΟΕ και χρηματοδότησή του για να αναπτύξει δραστηριότητες επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, όχι μόνο δε σέβεται τις ψηφισμένες αποφάσεις του κλάδου για ουσιαστική επιμόρφωση, αλλά επιβεβαιώνει δραματικά τις θέσεις μας για τη φυσιογνωμία αυτών των ινστιτούτων σαν οργάνων ευνουχισμού της ταξικής πάλης και προπαγάνδας της κυρίαρχης πολιτικής. Τώρα βέβαια με τα κονδύλια του ΕΠΕΑΕΚ (Δ΄ΚΠΣ) συναλλάσσονται και αμείβονται για να γίνουν και επίσημα πια όργανα χειραγώγησης - υποταγής των εκπαιδευτικών στις ιδεολογικές εντολές των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, και να συμβάλουν πιο αποτελεσματικά στην προετοιμασία του ελαστικού εκπαιδευτικού του μέλλοντος.
Ταυτόχρονα, η χρονοτριβή να καταδικαστεί αποφασιστικά η απαγόρευση λειτουργίας της Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας Τσεχίας, που αποτελεί εφαρμογή του αντικομμουνιστικού μνημονίου, το οποίο οι λαοί καθολικά καταδίκασαν, έγινε με το πρόσχημα της παράλληλης καταδίκης των γεγονότων του 1968 στην Πράγα. Είναι πραγματικά ανατριχιαστικό, το 2008 ένα δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο να μη λέει αμέσως και απερίφραστα όχι στην ποινικοποίηση της ιδεολογίας και της δράσης μιας νεολαίας, που όχι μόνο δε σκύβει το κεφάλι στις αξίες του κεφαλαίου αλλά και παλεύει για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Με το να ανασύρει κανείς αντικομμουνιστικά φαντάσματα του παρελθόντος, χτυπάει συνολικά πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα αγώνες, καθώς και τον ίδιο το συνδικαλισμό.
Τέλος, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η αναγκαιότητα της ύπαρξης και της δράσης του ΠΑΜΕ, μέσα και έξω από τα συνδικάτα, σαν δύναμης πραγματικής αντίστασης στις λεηλασίες των συνδικαλιστών του συστήματος και σαν μοναδικής διεξόδου και ελπίδας για τη χάραξη και την αντεπίθεση της ενιαίας αντίπαλης στρατηγικής της εργατικής τάξης και όλων των συμμάχων της.