ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΣΑΚ ΔΕΕ
ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΔΟΕ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Δ.Σ(19/07/07)
Θέμα: «Πρόγραμμα δράσης»
Μετά τις αποφάσεις των Συνδιασκέψεων κορυφής της Ε.Ε., η ολομέτωπη επίθεση των δυνάμεων του μεγάλου κεφαλαίου στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα επιταχύνεται, εντείνεται και γενικεύεται. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις προχωρούν με νέα σκληρά μέτρα και ορόσημο ολοκλήρωσης το 2010, σύμφωνα με τις εντολές της Ε.Ε. Ανεξάρτητα από τις μικροδιαφορές ανάμεσα στα κόμματα του νεοφιλελευθερισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, όλοι – με την ίδια προθυμία – στηρίζουν και προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το δικαίωμα στην εργασία μετονομάζεται σε δικαίωμα αναζήτησης δουλειάς ή ελεύθερη διακίνηση εργατικού δυναμικού, σύμφωνα με το Μάαστριχ, το Ευρωσύνταγμα ή την Οδηγία Μπολγκεστάιν.
Ο συνολικός εργάσιμος χρόνος απελευθερώνεται, πολλαπλασιάζεται (65ωρο), χωρίζεται σε ενεργό και ανενεργό, ενώ προτείνεται, η διάθεση των εργαζομένων χωρίς αμοιβή και ασφάλιση (σκανδιναβικό – ιρλανδικό μοντέλο κ.α.). Η κατάργηση των Συλλόγων Συμβάσεων Εργασίας και η άρση της μονιμότητας προετοιμάζονται μεθοδικά από τις συνταγματικές αναθεωρήσεις, το συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό επαναπροσδιορίζεται με στόχο την ισοπέδωση των παροχών προς τα κάτω. Και αυτά είναι μόνο η αρχή της συνολικής επίθεσης που ξετυλίγεται σε βάρος όλων των εργαζομένων, που μέτρα καταστολής και τρομοκράτησης απειλούνται διαρκώς να απεμπολήσουν συνολικά τις ιστορικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος.
Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από επιταχυνόμενους ρυθμούς για στενότερη και αποδοτικότερη υπαγωγή των εκπαιδευτικών συστημάτων στους οικονομικούς και πολιτικό – ιδεολογικούς στόχους του κεφαλαίου. Με άλλα λόγια στόχος είναι η εκπαίδευση πιο ανοιχτά, δυναμικά και άμεσα να δουλέψει με τις επιχειρήσεις και για τις επιχειρήσεις και το πολιτικό τους σύστημα σε βάρος των πραγματικών μορφωτικών και υλικών αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι προωθούμενες αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία είναι στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο. Γι αυτό και τη μάχη που πρέπει να δίνει το εκπ/κό και γενικότερα το εργατικό κίνημα πρέπει να είναι συνολικά ενάντια στις αναδιαρθρώσεις στην τάξη που τις έχει ανάγκη και ενάντια στα κόμματα που υποστηρίζουν αυτή τη πολιτική.
Η επίθεση της
κυβέρνησης, της Ε.Ε. και των άλλων πολιτικό – οικονομικών φορέων του κεφαλαίου
είναι ολομέτωπη ενάντια στο βιοτικό μας επίπεδο και στη δημόσια δωρεάν Παιδεία.
Η ανάγκη συνεπώς της απόκρουσης αυτής της επίθεσης επιβάλλει δυναμικούς αγώνες
σύγκρουσης και αντεπίθεσης. Αγώνες που θα χαρακτηρίζονται από σαφή ταξικό
προσανατολισμό, που θα ενιαιοποιούν και ενοποιούν όλους τους συναδέλφους σε ένα
πλαίσιο συνδυασμένων στόχων και διεκδικήσεων που θα συγκρούονται με την κύρια
αιτία των προβλημάτων και θα αντιπαραθέτουν το σχολείο των σύγχρονων αναγκών.
Αγώνες που θα ριζοσπαστικοποιούν τις συνειδήσεις και θα προτάσσουν τις
σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Στη κατεύθυνση αυτή
αντιπαλεύουμε:
·
Την πολιτική των διαρκών περικοπών για την Παιδεία,
της ανέχειας για το λαό και των υπερκερδών για το κεφάλαιο
· Τη χιονοστιβάδα των συνταγματικών αναθεωρήσεων όπως η άρση μονιμότητας, η απαγόρευση απεργιών – διαδηλώσεων, η αναθεώρηση του άρθρου 16, που συμπαρασύρει στη ιδιωτικό – οικονομική λειτουργία όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.
· Το διπλό ταξικό κύκλωμα γενικής – τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης που διευρύνει το χάσμα πνευματικής και χειρωνακτικής εργασίας με την πρόωρη και μαζική εξώθηση των κοινωνικά αδύναμων μαθητών σε ψευτοκαταρτήσεις, ενώ το πλέγμα των ταξικών φραγμών συμπληρώνεται από το νόμο για την εισαγωγή των μαθητών στα ΑΕΙ – ΤΕΙ με ελάχιστο όριο βάσης το 10.
· Την ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων και αμοιβών του εκπαιδευτικού, και την αντιασφαλιστική και αντισυνταξιοδοτική επίθεση που συνεχίζεται αμείωτη.
· Το πόρισμα του ΕΣΥΠ στη Β/θμια (και επακόλουθα στην Α/θμια) που ενισχύει στο έπακρο τους ταξικούς φραγμούς από το νηπιαγωγείο μέχρι το λύκειο και οικοδομεί την ευέλικτη εκπαίδευση των μελλοντικών απασχολήσιμων.
·
Την αποκέντρωση – ιδιωτικοποίηση, που έχει πρώτο
θύμα της το νηπιαγωγείο και όχι μόνο.
Διεκδικούμε:
✔
Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.
Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της παραπαιδείας. Έξω οι χορηγοί και οι
επιχειρήσεις από σχολεία – ΑΕΙ και ΤΕΙ. 15% του Γ.Κ.Π. για την Παιδεία.
✔ Καθιέρωση του Ενιαίου 12χρονου Βασικού Υποχρεωτικού Σχολείου και 2χρονη υποχρεωτική δημόσια και δωρεάν προσχολική αγωγή. Άμεση κατάργηση του ανισότιμου διπλού δικτύου Ενιαίο λύκειο – ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ και των νόμων 2525/97 και 3475/06 που το εμπεδώνουν. Αποσύνδεση του σχολείου από το σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ – ΤΕΙ. Δημιουργία επαγγελματικών μεταλυκειακών σχολών μετά τα 18, ενταγμένων στο ΥΠΕΠΘ. Κατάργηση των ΙΕΚ, ΚΕΚ.
✔ Απόρριψη κάθε αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών. Κανένας αξιολογητής στη τάξη. Κατάργηση του νόμου 2986/02 και κάθε αξιολόγησης στη πράξη, του Καθηκοντολόγιου και των σχολικών κανονισμών.
✔ Οικονομικά: Γνήσιες και ουσιαστικές Σ.Σ.Ε. σε όλα τα επίπεδα, κατάργηση του νόμου 1738. Αφορολόγητο όριο στο ύψος των αποδοχών του νεοδιόριστου. Εισαγωγικός μισθός €1800 με ενσωμάτωση των επιδομάτων, σταδιακή μείωση των κρατήσεων με προοπτική την κατάργηση των εισφορών και καταληκτικό €3600.
✔ Εκπαιδευτικά: Δημιουργία Ενιαίων Παιδαγωγικών Πανεπιστημιακών Σχολών (ΕΠΠΣ) για την εκπαίδευση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, που θα δίνουν πλήρη παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια σε τμήματα αντίστοιχα με την ειδικότητα. Ετήσια περιοδική επιμόρφωση 7000 εκπ/κών ανά βαθμίδα κατ' έτος και με πλήρη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, μέσα στις ΕΠΠΣ. Όχι στην επιμόρφωση κατά παραγγελία, με βάση τα διαθέσιμα κονδύλια της Ε.Ε., τα ΠΕΚ και άλλους φορείς πρόσκαιρης κατάρτισης. Επιλογή στελεχών εκπ/σης με 100% αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια. Μοριοποίηση των αποσπάσεων. Μείωση του αριθμού των μαθητών στο 1/15 για το νηπιαγωγείο και της α' και β' τάξης του Δημοτικού – 1/20 στις άλλες κάθε βαθμίδας. Κατάργηση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου του ΔΥΚ (δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας) και κάθε ρύθμισης που εμποδίζει τη ελεύθερη διακίνηση ιδεών και συνδικαλιστικής δράσης στο σχολείο. Κατάργηση του πρόσφατου νόμου για τη “δια βίου μάθηση...” (24-05-2007)
✔ Ακύρωση των μέτρων που προετοιμάζουν την αποκέντρωση – ιδιωτικοποίηση και ταξική διαφοροποίηση του σχολείου (ευέλικτη ζώνη – Ευρωπαϊκά Προγράμματα, ΣΔΙΤ,ρύθμιση για την υπαγωγή των νηπιαγωγείων στους Δήμους και τους ιδιώτες) κατάργηση των νόμων της αποκέντρωσης 2218 και 2240/94. Απόσυρση των νέων βιβλίων – ΔΕΠΠΣ και ΑΠΣ. Όχι στην παγίδα του ολοήμερου εγκλωβισμού. Πιστοποίηση επάρκειας ξένης γλώσσας στα πλαίσια του Δημόσιου Σχολείου.
✔ Εργασιακά: Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Μαζικοί διορισμοί από νέα ενιαία επετηρίδα. Αποκλειστικά μόνιμο προσωπικό στην εκπαίδευση. Άμεση κατάργηση του θεσμού των ωρομισθίων και των αναπληρωτών. Πλήρη εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα στους αναπληρωτές όσο υπάρχουν, υπολογιζόμενα για όλους τους μήνες του χρόνου. Αύξηση των οργανικών θέσεων. Εξίσωση του ωραρίου των εκπ/κών Α/θμιας με αυτό της Β/θμιας. Όχι στην πολυδιάσπαση της οργανικής θέσης – απασχόληση σε δυο μόνο σχολεία εντός Γραφείου.
✔ Ασφαλιστικά: Καθολική Δημόσια και Δωρεάν ασφάλιση για όλους (οφθαλμιατρική και οδοντιατρική κάλυψη). Πλήρη σύνταξη (30/30) στα 30 χρόνια δουλειάς και στο 80% του τελευταίου μισθού. Πλήρη σύνταξη σε περίπτωση ανικανότητας, ανεξάρτητα από τα χρόνια υπηρεσίας. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Όχι στην Ιδιωτική ασφάλιση και τα επαγγελματικά ταμεία. Επιστροφή όλων των κλεμμένων από το 1950. Ούτε ένα ευρώ των ταμείων στο τζόγο, διασφάλιση των αποθεμτικών από το κράτος, διαχείριση των ταμείων από εκπροσώπους των εργαζομένων.
✔ Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση. Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Κατάργηση του νόμου πλαίσιο και όλων των νόμων (αξιολόγηση, δια βίου μάθηση, ΔΟΑΤΑΠ κλπ.) που παγιώνουν την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ανώτατων ιδρυμάτων.
Για την διεκδίκηση των παραπάνω αιτημάτων το Δ.Σ. θα πρέπει να αποφασίσει να κηρύξει δυναμικό, παρατεταμένο και κλιμακούμενο αγώνα με προοπτική αξιοποιώντας όλες τις δοκιμασμένες και αποτελεσματικές μορφές δράσης, που θα συσπειρώνουν τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία του κλάδου, θα γίνονται υπόθεση των ίδιων των συναδέλφων της βάσης, θα απευθύνονται στα λαϊκά στρώματα, θα οξύνουν την κύρια αντίθεση στην Παιδεία ανάμεσα στο σχολείο της αγοράς και στο λαϊκό σχολείο και τέλος θα δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ευρύτερες συμπαρατάξεις και συμμαχίες και κύρια με το ταξικό εργατικό κίνημα, με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.
Το Δ.Σ. της ΔΟΕ αμέσως με την έναρξη της σχολικής χρονιάς να αποστείλει αυτό το πλαίσιο σε όλους τους συλλόγους, με την υποχρέωση των συλλόγων να συγκαλέσουν άμεσα γενικές συνελεύσεις όπου θα συζητηθεί και όπου θα παρθεί η απόφαση για τη μορφή, το χρόνο και την οργάνωση του αγώνα που θα επιλεγεί.