ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΣΑΚ-ΔΕΕ ΣΤΗΝ 77η Γ.Σ. ΤΗΣ ΔΟΕ
Το τελευταίο διάστημα εκδηλώνεται με ιδιαίτερη οξύτητα η επιθετικότητα του κεφαλαίου και των πολιτικοοικονομικών του οργανισμών ενάντια στο βιοτικό μας επίπεδο, ενάντια στο βιωτικό επίπεδο όλων των εργαζομένων.
Στο όνομα της αντιλαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου, της διαβόητης ανταγωνιστικότητας προωθούνται οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς.
Τα οικονομικά δικαιώματά μας συρρικνώνονται με τη διαρκή λιτότητα, την ακρίβεια και τους μισθούς πείνας. Βασικοί τομείς της παιδείας ιδιωτικοποιούνται και το περιεχόμενό της προσανατολίζεται στις δεξιότητες και την κατάρτιση σε βάρος της ολόπλευρης διαπαιδαγώγησης του μαθητή. Ανάλογη πορεία ιδιωτικοποιήσεων προωθείται και στους τομείς της υγείας και πρόνοιας, μετατρέποντας αυτά τα κοινωνικά αγαθά σε ακριβό εμπόρευμα.
Τα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματά μας έχουν μπει στο κρεβάτι του Προκρούστη από την διαχρονική αντιασφαλιστική κυβερνητική επίθεση. Τα εργασιακά δικαιώματα της πλήρους μόνιμης σταθερής με πλήρη δικαιώματα εργασίας έχουν εξοβελιστεί από τις βάρβαρες ευέλικτες και ελαστικές εργασιακές σχέσεις, καθώς και από την πρόσφατη απόφαση των υπουργών απασχόλησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για 65ωρη ή 78ωρη εβδομαδιαία εργασία διαχωρισμένη σε ενεργό χρόνο εργασίας που θα πληρώνεται και σε ανενεργό που δεν θα πληρώνεται. Οι σχεδιασμοί για την αποκέντρωση μέσα από τον ¨Καποδίστρια 2 ¨θα δώσουν τη χαριστική βολή στον όποιο δημόσιο χαραχτήρα της παιδείας, υγείας, πρόνοιας έχει απομείνει. Η νέα Ευρωσυνθήκη που η κυβέρνηση και τα κόμματα της Ευρωένωσης ψήφισαν και άμεσα ή έμμεσα την στηρίζουν, έρχεται να επεκτείνει και να θωρακίσει τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα και έτσι να διασφαλίσει την αδιάλειπτη υπερκερδοφορία του κεφαλαίου.
Οι ένοχοι και συνένοχοι για όλα αυτά είναι η κυβέρνηση, όλες οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αλλά και οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που κινούνται στη ρότα της ανταγωνιστικότητας και συμπράττουν στον ευρωενωσιακό ιμπεριαλιστικό οργανισμό του κεφαλαίου, την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση και σε όσους ευθύνονται γι’ αυτήν, οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ με τη δράση τους , με το διεκδικητικό πλαίσιο και την συγκρουσιακή και ανατρεπτική δυναμική τους, δίνουν προοπτική για τους εργαζόμενους στην κατεύθυνση ανάπτυξης ταξικών αγώνων και για άμεσες φιλολαϊκές αλλαγές αλλά και για γενικότερες ριζικότερες κοινωνικοοικονομικές αλλαγές στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας και της λαϊκής εξουσίας.
Στην κατεύθυνση αυτή οι ταξικές δυνάμεις του κλάδου προτάσσουν το παρακάτω διεκδικητικό πλαίσιο:
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ
Ø Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που εκπορεύονται από ΕΕ, ΟΟΣΑ
Ø
Ακύρωση συνολικά της ευέλικτης ζώνης και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Απόσυρση των νέων αναλυτικών προγραμμάτων
και βιβλίων. Απαιτούμε βιβλία και προγράμματα σύγχρονα, κατανοητά,
επιστημονικά και παιδαγωγικά επεξεργασμένα, που να μην αποκρύπτουν ή να
διαστρεβλώνουν την αλήθεια για τη ζωή, ώστε
να βοηθούν τους μαθητές να αποκτούν συγκροτημένη εικόνα της πραγματικότητας.
Ø
Συνολική ακύρωση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και της σχολικής
μονάδας, εργαλεία για την ιδιωτικοποίηση και την κατηγοριοποίηση της
εκπαίδευσης. Κατάργηση του ν.2986 για
την αξιολόγηση και ακύρωσή της στην πράξη. Κανείς αξιολογητής στην τάξη.
Κατάργηση του Καθηκοντολογίου. Κανένα σχολείο να μην συντάσσει έκθεση
αυτοαξιολόγησης. Τα σχέδια τους να μείνουν στα χαρτιά.
Ø
Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (Σιούφα, Ρέππα,
Πετραλιά). Κοινωνικοασφαλιστικό
σύστημα δημόσιο, καθολικό, υποχρεωτικό, με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη όλων
των εργαζομένων, των ανέργων, των υποαπασχολούμενων και κάθε προστατευόμενου
μέλους της οικογένειας. Πλήρη και δωρεάν
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Πλήρη σύνταξη (30/30) στα 30 χρόνια δουλειάς και
στο 80% του τελευταίου μισθού. Σύνταξη στα 55 για τις
γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες Η
συνταξιοδότηση των γυναικών με πέντε χρόνια λιγότερα είναι η ελάχιστη
αναγνώριση της ανισοτιμίας των γυναικών στην εκμεταλλευτική κοινωνία, η
αναγνώριση του κοινωνικού ρόλου της μητρότητας. Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη
των αναπληρωτών για όλους τους μήνες του χρόνου.
Ø
Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία 36/05. Να μην υπάρξει κανένα αντίστοιχο Προεδρικό Διάταγμα! Απαιτούμε την κατάργησή των ΚΕΣ και όλων των
ψευτοκολεγίων. Παλεύουμε ενάντια στο νόμο
πλαίσιο για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ στην κατεύθυνση της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Ø
Γνήσιες και ουσιαστικές Σ.Σ.Ε. χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις,
σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος και για όλα τα θέματα. 1800
Ευρώ ο μισθός του νεοδιόριστου με 3600 καταληκτικό. Ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό
πλην οικογενειακού και ευθύνης. Ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη. Όχι στη σύνδεση
του μισθού με το βαθμό και την παραγωγικότητα.
Αφορολόγητο όριο ο μισθός του νεοδιόριστου.
Ø
Καθιέρωση Ενιαίου Δημόσιου Δωρεάν Υποχρεωτικού 12χρονου σχολείου
βασικής μόρφωσης, κοινού για όλους τους μαθητές, συνέχεια της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής.
Συγκρότηση συστήματος δημόσιων και δωρεάν «μεταλυκειακών» Επαγγελματικών σχολών, ενταγμένων στο ΥΠΕΠΘ με ταυτόχρονη κατάργηση
των ΙΕΚ- ΚΕΚ.
Ø
Κατοχύρωση ενιαίας και αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης
σε όλες τις βαθμίδες. Κατάργηση της
ιδιωτικής εκπαίδευσης κάθε βαθμίδας, της παραπαιδείας. Αύξηση των κρατικών δαπανών για την
παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού και κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης,
άμεσης ή έμμεσης. Είμαστε κατηγορηματικά
αντίθετοι στην επιχείρηση «αποκέντρωση–αυτονομία» των σχολικών μονάδων, που θα
διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και τον όποιο ενιαίο
χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Κατάργηση
των νόμων 2218 και 2240/94 στο σύνολό τους.
Ακύρωση στην πράξη της τροπολογίας για τα Νηπιαγωγεία και των υπουργικών
αποφάσεων που μεθοδικά και σταδιακά προωθούν την αποκέντρωση. Όλες οι εκπαιδευτικές μονάδες να ανήκουν
αποκλειστικά στο ΥΠΕΠΘ. Αντιπαλεύουμε τις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού
τομέα με διαχειριστή την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ø
Μόρφωση και επιμόρφωση του συνόλου των εκπαιδευτικών σε Ενιαίες Παιδαγωγικές σχολές. Ετήσια
και περιοδική επιμόρφωση για όσους υπηρετούν με απαλλαγή από τα διδακτικά
καθήκοντα στις πανεπιστημιακές σχολές.
Ø Ενιαία εργασιακά δικαιώματα για όλους τους εκπαιδευτικούς. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και του θεσμού των ωρομισθίων και αναπληρωτών. Μέχρι τη δημιουργία των ενιαίων παιδαγωγικών σχολών, των οποίων οι απόφοιτοι θα διορίζονται όλοι στην εκπαίδευση, απαιτούμε μαζικούς διορισμούς μέσα από μια νέα επετηρίδα (και για την κάλυψη των έκτακτων και συνηθισμένων αναγκών με αποκλειστικά μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό στη διάθεση του Υπουργείου Παιδείας). Εξίσωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας με αυτό των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας. Άμεση νομοθετική κατοχύρωση του ωραρίου των νηπιαγωγών στην ίδια κατεύθυνση.
Ø Αντιπαραθέτουμε ολοκληρωμένη πρόταση για την ευαίσθητη Ειδική Αγωγή για 12τάξιο Ειδικό Σχολείο, ταυτόχρονη κατάργηση των ιδιωτικών μονάδων και ειδική εκπαιδευτική μέριμνα για παιδιά με βαριές αναπηρίες, που αδυνατούν να ολοκληρώσουν τη βασική ειδική εκπαίδευση. Όλα τα άλλα μπορούν να φοιτήσουν στο ενιαίο 12χρονο βασικό σχολείο, με ολόπλευρη και κατάλληλη στήριξη.
Ø Δημοψήφισμα για την καταδίκη της Ευρωσυνθήκης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ø Όχι στην αντιδραστική Αναθεώρηση του Συντάγματος.
Αντιπαλεύουμε όλες τις στρατηγικές επιλογές
του μεγάλου κεφαλαίου για την εκπαίδευση και την εργασία και δεν επιτρέπουμε να
γίνεται η εκπαίδευση δεξαμενή αμόρφωτων νέων ανθρώπων,
«ελαστικών
απασχολήσιμων» και ανέργων.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Έχοντας την μέχρι τώρα εμπειρία
του κλάδου αλλά και γενικότερα από τους αγώνες που έχουν αναπτυχθεί αποδεικνύεται
για μια ακόμη φορά ότι ο κυβερνητικός
συνδικαλισμός και ο οπορτουνισμός με τη στάση τους και με τη δράση τους οδηγούν
σε εκτόνωση και σε εκφυλισμό την αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων.
Αντικειμενικά με την όλη τους δράση οδηγούν σε ενσωμάτωση τους αγώνες αφού δεν
θέλουν και δεν μπορούν να δώσουν την αναγκαία προοπτική για συμβολή του
κινήματος σε γενικότερες κοινωνικοοικονομικές αλλαγές. Εμείς αντίθετα, έχουμε μιαν άλλη αντίληψη. Η πάλη στην παιδεία δεν
αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς ή τους αυριανούς εργαζόμενους. Είναι υπόθεση
όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων, ανεξάρτητα από το μορφωτικό τους
επίπεδο. Και αυτό, γιατί η αντίσταση
στην επίθεση στην παιδεία, συνδέεται όλο και πιο στενά με την αντεπίθεση στον
τομέα της εργασίας και της οικονομίας. Για όλους αυτούς τους λόγους η πάλη για
την παιδεία αφορά όλους, και πρώτα από όλα την εργατική τάξη. Γιατί, η
εργατική τάξη, ως η τάξη που παράγει τον πλούτο χωρίς να καρπώνεται τα
αποτελέσματα της εργασίας της, είναι εκείνη που μπορεί να διεκδικήσει ριζικές
αλλαγές στον τομέα της παιδείας, της εργασίας και να συνδέσει την πάλη αυτή με
τον αγώνα για μια άλλη κοινωνία. Με αυτήν την πρωταρχική εκτίμηση παλεύουμε να
προσλάβουν οι αγώνες για την εκπαίδευση διευρυμένη- παλλαϊκή -πανεργατική
φυσιογνωμία και χαρακτηριστικά συντονισμού, κλιμάκωσης, σύγκρουσης και ρήξης.
Να γίνουν εστίες πολιτικής συνειδητοποίησης για τη μεγάλη και συνολική
αντεπίθεση. Άρα, με αυτούς τους στόχους πάλης και με ταξικό πλαίσιο
οργανώνουμε πολύμορφους αγώνες και συμμετέχουμε
σε αυτούς, και όχι για να διακριθούμε,
να διασπάσουμε, ή να αποσπάσουμε αγωνιστικά εύσημα. Αντίληψη- πλαίσιο και χαρακτηριστικά των αγώνων είναι αυτά που διασφαλίζουν
τη δυναμική και τη νικηφόρα έκβαση στο βαθμό που συνδέονται με την πάλη για τη
λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία.
Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνουμε: