ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Ένα χρόνο μετά την καθιέρωση της μονοετούς υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, η κυβέρνηση με πρόσφατη εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ (Δ/νση ΠΕ-29/5/2008) αποσύρει την περιβόητη τροπολογία του άρθρου 32 στον νόμο 3577/2007. Η κίνηση αυτή αποτελεί παραπειστικό, τακτικό ελιγμό με συγκεκριμένους στόχους, όπως:

ð Να φανεί συνεπής με τις δηλώσεις Γιαννάκου, για προσωρινή ετήσια ισχύ της τροπολογίας, η οποία θα διευκόλυνε τάχα τη λειτουργία των νηπιαγωγείων λόγω του υποχρεωτικού συνωστισμού. Ωστόσο, η κατάσταση έχει χειροτερέψει κατά πολύ. Να δείξει λοιπόν ότι δέχεται το αίτημα των συνδικάτων για απόσυρση της τροπολογίας και ότι αυτά άδικα γκρίνιαζαν και τη συκοφαντούσαν. Τέλος, μόνη και σταθερή συνέπειά της είναι η εμμονή στην αντιλαϊκή- αντιεκπαιδευτική πολιτική, που της υπαγορεύει η Ε.Ε., ο ΣΕΒ και το μεγάλο κεφάλαιο.

ð Να αμβλυνθεί η δυσφορία των γονιών που ταλαιπωρούνται με την εγγραφή των νηπίων, αφού σύμφωνα με στοιχεία της ΟΙΕΛΕ, 35.000 οικογένειες εξαναγκάστηκαν να γράψουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά νηπιαγωγεία εξαιτίας του χάους που προέκυψε από την υποχρεωτικότητα, ενώ πριν φοιτούσαν σε αυτά 5.000 νήπια.

ð Να ενισχύσει το προφίλ των συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ, ενόψει των απανωτών εκλογικών αναμετρήσεων της επόμενης συνδικαλιστικής χρονιάς (υπηρεσιακά συμβούλια, ΔΣ, συνέδρια εκπαιδευτικών ομοσπονδιών).

ð Να αποσυνδέσει το ζήτημα από την Αποκέντρωση της εκπαίδευσης, αν και προχωράει ακάθεκτη στη «Διοικητική Μεταρρύθμιση» (Καποδίστριας 2) μέχρι το τέλος του 2008, με ορόσημο πραγματοποίησης το 2010 (Δημοτικές εκλογές).

Όμως:

v Καμιά προσπάθεια δε γίνεται για εξασφάλιση κτιρίων ή χώρων που θα στεγάσουν τα τμήματα των νηπίων ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση την επόμενη χρονιά.

v Δεν καταργείται η αύξηση ωραρίου των νηπιαγωγών και η πίεση για πρωινή επέκτασή του (από τις 7:00 μέχρι τις 8:00 πμ), αφού τα ζητήματα του ωραρίου προσδιορίζονται από άλλη εγκύκλιο (Φ32/190/8670/Γ1/20-07-07), η οποία δεν ανακαλείται.

v Οι άμεσες και έμμεσες πιέσεις συμβούλων και διοικήσεων για εγγραφή και πέρα από τα 25 νήπια στα κλασικά και ολοήμερα τμήματα, θα ενταθούν και θα παραβιάζουν ωμά πια κάθε παιδαγωγική αρχή και αντικειμενική σειρά κριτηρίων εγγραφής, οδηγώντας σε πληθωριστικά τμήματα ασφυξίας.

v Οι ελλείψεις υποδομών, εκπαιδευτικού υλικού, χρημάτων και προσωπικού θα εξωθήσουν και πάλι τους γονείς να καταφύγουν στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία, με αποτέλεσμα τη διόγκωση της ιδιωτικοποίησης της παιδείας στον ευαίσθητο χώρο της Προσχολικής Αγωγής. Η υποχρεωτικότητα που επιβάλλουν είναι συνώνυμο της ιδιωτικοποίησης. Το ίδιο θα συμβεί και με την υποχρεωτική φοίτηση των ΑμΕΑ από τον Σεπτέμβρη του 2008 στα τμήματα ένταξης και στα ανεπαρκέστατα ειδικά σχολεία.

v Η αποκέντρωση που έρχεται δεν έχει ανάγκη την πειραματική τροπολογία. Θα τα σαρώσει όλα- θα τα ιδιωτικοποιήσει όλα!

Γι’ αυτό καταδικάζουμε συνολικά την αντιεκπαιδευτική πολιτική που ιδιωτικοποιεί και υποβαθμίζει παραπέρα την εκπαίδευση και εμπορεύεται τους ευαίσθητους χώρους της προσχολικής και ειδικής αγωγής απαιτώντας:

P 15% για την Παιδεία. Ενιαία Δημόσια δωρεάν δίχρονη προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά.

P Όχι στην αποκέντρωση παιδείας, υγείας, πρόνοιας.

P Καμία επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των νηπιαγωγείων πέραν του 8:00πμ-12:00μμ για τα πρωινά νηπιαγωγεία και 12:00-16:00μμ για τα ολοήμερα.

P Να μην εφαρμοστεί το ωράριο «άγρια χαράματα» 7:00-8:00 το ξημέρωμα για νήπια και νηπιαγωγούς.

P 15 παιδιά σε κάθε τάξη. Ίδρυση τάξεων ένταξης νηπίων σε κάθε συγκρότημα και όσων ειδικών νηπιαγωγείων χρειάζονται για να υποδεχτούν όλα τα νήπια-προνήπια με ειδικές ανάγκες.

P Νομοθετική κατοχύρωση του ωραρίου των νηπιαγωγών με βάση το αίτημα: εξίσωση με εκείνο των εκπαιδευτικών της ΔΕ.

P Μαζικοί διορισμοί νηπιαγωγών μέσα από νέα ενιαία επετηρίδα. Κατάργηση του ΑΣΕΠ και του θεσμού των αναπληρωτών και ωρομισθίων. Κάλυψη των αναγκών για βοηθητικό προσωπικό.

P Όχι στη σχολειοποίηση-εντατικοποίηση της προσχολικής αγωγής. Προσχολική Αγωγή που να συντελεί στη διαπαιδαγώγηση, τη σωματική, ψυχική και διανοητική ανάπτυξη των νηπίων, στην επικοινωνία τους με τη φύση, τη γνωριμία με τις κοινωνικές σχέσεις και την συλλογικότητα.

Ιούνης 2008