ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

H πρόσφατη υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του ΥΠΕΠΘ και οκτώ επιχειρηματικών ομίλων, (ιδρύματα : Ευγενίδου, Κωστόπουλου, Λαμπράκη, Λεβέντη, Νιάρχου, Εθνικής Τράπεζας, Μποδοσάκη και Ωνάση), αποτελεί ολοκλήρωση και νομιμοποίηση της πιο στενής παρέμβασης του μονοπωλιακού κεφαλαίου στην εκπαίδευση. Η συμφωνία αναγορεύει τις επιχειρήσεις σε συνεργάτες της κυβέρνησης ως προς την άσκηση εκπαιδευτικής πολιτικής και το μεγάλο κεφάλαιο σε μοχλό πίεσης για την αντιδραστική προσαρμογή της παιδείας στις ανάγκες της κερδοφορίας του.

Η ιστορία αυτή έχει παρελθόν και ακολούθησε σταδιακή πορεία και μεθοδικά βήματα. Αφού πρώτα σεργιάνισαν στο σχολικό παζάρι οι αλεπούδες και οι λύκοι της ΦΑΓΕ, της ΑΙΜ, της Reneault, της Vodafone κλπ (ευέλικτη ζώνη), τώρα και με τη βούλα του υπουργείου περιπολούν στην εκπαιδευτική αγορά οι δεινόσαυροι και οι γύπες του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφαλαίου. Τα συγκεκριμένα ιδρύματα έχουν ήδη αναλάβει δράση από το 2006, με το σχεδιασμό «εκπαιδευτικών» προϊόντων για μαθητές, εκπαιδευτικούς και υποψήφιους για την ανώτατη εκπαίδευση. Από τότε, ήταν φανερή η προσπάθεια των επιχειρηματικών κολοσσών να πάρουν πάνω τους την απευθείας διδασκαλία προγραμμάτων μύησης των μαθητών και φοιτητών στην Ευρωπαϊκή ιδέα, στην ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα και σε άλλες κάλπικες αξίες του κεφαλαίου. Την υπόθεση αυτή, πρώτο το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών αποκάλυψε και κατήγγειλε τότε με κεντρικό ειρωνικό σύνθημα: « Γράμματα στο Λαμπράκη, σπουδές στον Μποδοσάκη». Ακολούθησε η συμφωνία της κυβέρνησης με το μονοπώλιο της Microsoft (2007) και στο πλαίσιο του έξυπνου σχολείου για βιοκλιματικές αίθουσες, σύμφωνα με τις εντολές και τα συμφέροντα των πολυεθνικών της πράσινης οικονομίας. Στη συνέχεια, διάφορες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης εξώθησαν μαθητές και εκπαιδευτικούς να συνεργαστούν με τα οκτώ «ευαγή» ιδρύματα για πιο συστηματική πιλοτική εφαρμογή ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την υγεία, το περιβάλλον, τον καταναλωτή και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Οι εξελίξεις αυτές επισημοποιούνται με το μνημόνιο συνεργασίας και προβάλλονται από τον Υπουργό Παιδείας σαν πυξίδα «που δείχνει το δρόμο σε όλες τις δυνάμεις του Ελληνισμού, εντός και εκτός συνόρων»!!! φανφάρα μεγαλοϊδεατισμού! (βλ. δηλώσεις Στυλιανίδη, Βήμα 28/3/2008 σελ. 15).

Στην ουσία όμως το μνημόνιο συνεργασίας σηματοδοτεί :

Ø Τη μετατροπή της εκπαίδευσης σε προνομιακό χώρο κερδοσκοπίας για τις επιχειρήσεις, οι οποίες καθορίζουν από πρώτο χέρι πια τα εκπαιδευτικά προγράμματα και με στόχο τη στροφή της στην κατάρτιση και στις δεξιότητες εφαρμόζοντας έμπρακτα τη στρατηγική της Λισαβόνας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να γίνει η εκπαίδευση της Ε.Ε. η πιο ανταγωνιστική στον κόσμο και πιο κερδοφόρα για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια.

Ø Την υποβάθμιση των σχολείων σε υπηρέτες των επιχειρήσεων, τη συντριβή των μορφωτικών και επαγγελματικών δικαιωμάτων της νεολαίας. Πέρα από το δήθεν μορφωτικό ενδιαφέρον της πρωτοβουλίας των ιδρυμάτων, η εμπλοκή τους στην εκπαίδευση αποτελεί συμβολή και έλεγχο στις διαδικασίες διαμόρφωσης του νέου μοντέλου εργαζόμενου, που επιθυμεί το κεφάλαιο. Με άλλα λόγια, μέσα από ευέλικτες και εφήμερες μαθήσεις και άλλες δραστηριότητες προωθείται η αναπαραγωγή του νέου απασχολήσιμου και πιο άγρια εκμεταλλεύσιμου εργατικού δυναμικού.

Ø Το άνοιγμα της εκπαιδευτικής αγοράς στα προϊόντα της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών από τους συγκεκριμένους ομίλους, μέσα από την ανάπτυξη δικτύου επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και δήθεν εκπαιδευτικών παιχνιδιών και ρόλων με πολλαπλές συμμετοχές για παιδιά ηλικίας 10 ως 15 ετών. Κοντολογίς πρόκειται για ασύλληπτη κερδοσκοπία, πιο έντονη ιδεολογική χειραγώγηση, συμμόρφωση και αυστηρότερη επιτήρηση μαθητών και εκπαιδευτικών.

Ø Την απόπειρα ευνουχισμού της εφηβικής εξεγερτικότητας και του νεολαιίστικου κινήματος ( καταλήψεις- φοιτητικές, μαθητικές κινητοποιήσεις) με τη δράση των ομίλων σε μουσεία, σχολικές βιβλιοθήκες, γιορτές και εκδρομές στην Ευρώπη των μαθητών, με επιδίωξη να γίνει το σημερινό σχολείο πιο ελκυστικό και υποταγμένο, έτσι ώστε να μην πυροδοτεί αντιστάσεις και ανταρσίες.

Ø Τη διεύρυνση της εμπορευματοποίησης- ιδιωτικοποίησης, την ενίσχυση των ταξικών φραγμών και χασμάτων, με τη διαφοροποίηση των προγραμμάτων και των σχολείων, που θα επισφραγίσει η αποκέντρωση και ο Καποδίστριας 2.

Ø Τη συγκρότηση ενός πρώτου πυρήνα αξιολογητών, αφού ήδη έχουν ενταχθεί στο δίκτυο σχολικής καινοτομίας, που καθοδηγούν τα «ευαγή» ιδρύματα 145 εκπ/κοί από όλη τη χώρα. Ο πυρήνας αυτός θα υποστηρίζει όλες τις διαδικασίες και μορφές αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και ( εσωτερική- εξωτερική ) και την αποκέντρωσή τους , την πιο στενή δηλαδή σύνδεση των σχολείων με τις τοπικές επιχειρήσεις- αγορές και τις ανάγκες τους.

Η αντίσταση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και η στάση των άλλων δυνάμεων

Από την πρώτη στιγμή το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών αποκάλυψε και κατήγγειλε την εξώθηση των σχολείων στη λαιμητόμο των επιχειρήσεων. Με επίμονες προσπάθειές των εκπροσώπων του στα συνδικαλιστικά όργανα ανέδειξε το ζήτημα και απαίτησε από τις άλλες παρατάξεις να πάρουν θέση. Ήδη εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών σε συνάντηση αρχικά με τον Υφυπουργό Παιδείας, κ. Λυκουρέντζο ανέδειξε το θέμα της εισβολής των επιχειρήσεων και του ζήτησε να πάρει θέση, ενώ αυτός δήλωνε πλήρη άγνοια για τη δράση των ομίλων στα σχολικά προγράμματα. Στη συνέχεια σε άλλη συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας, ο ίδιος εκπρόσωπος, καθώς ανέλυε την υπόθεση του Δικτύου Σχολικής Καινοτομίας και των ιδρυμάτων, θεωρήθηκε από εκπρόσωπο της ΠΑΣΚ εκτός θέματος και παρεμποδίστηκε να ολοκληρώσει. Η στάση αυτή και η σιωπή των εκπροσώπων των άλλων παρατάξεων διευκόλυνε τον Υπουργό να υπεκφύγει. Σε γενικές γραμμές η ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ θεωρούν θετική τη δράση των επιχειρηματιών στα σχολεία και τάσσονται ανοικτά υπέρ των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, απαιτώντας μόνο, στο όνομα της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, ένα τυπικό έλεγχο από την πολιτεία γιαυτά. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πάλι στα εκπαιδευτικά συνδικάτα, πρωτοστατούν στην υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και συνεργάζονται ανοιχτά με τους οκτώ επιχειρηματικούς ομίλους μέσα από τις ομάδες επιστημονικής στήριξης της πιλοτικής εφαρμογής του δικτύου σχολικής καινοτομίας. Οι ίδιες δυνάμεις είναι πρωτεργάτες στη διαχείριση και συμμετοχή των συνδικάτων στο ΕΠΕΑΕΚ (2007-2013). Κοινή λοιπόν αντίληψη είναι η γνωστή προτροπή του Αλέκου Αλαβάνου, να προσαρμοστεί η αγορά στο σχολείο και όχι το σχολείο στις επιχειρήσεις που έδωσε θεωρητικό άλλοθι στους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους του δικομματισμού. Έτσι όλοι μαζί ζητούν να συμβεί το ακατόρθωτο, να αποσυνδεθεί δηλαδή το σχολείο από την οικονομική του βάση και καλλιεργούν ψευδαισθήσεις ότι τα αντιδραστικά μέτρα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων μπορεί να πάρουν ένα άλλο περιεχόμενο και να αλλάξουν στόχους.

Επίλογος

Επειδή στις μέρες μας βαφτίζονται καινοτομίες οι αντιδραστικές παρεμβάσεις του μονοπωλιακού κεφαλαίου στην εκπαίδευση, και εφόσον καινοτομία κατά το λεξικό είναι η δράση που εμπνέεται από νέες και πρωτοποριακές αντιλήψεις για την πραγματικότητα, επιμένουμε να πάρουν οι όροι και οι λέξεις το πραγματικό τους νόημα και γιαυτό δεν θεωρούμε τις καπιταλιστικές «μεταρρυθμίσεις» καινοτομίες, αλλά αντιδραστικές τομές και μεταμφίεση της αρχαίας σκουριάς σε ψεύτικη προοδευτικότητα. Επειδή ακόμη εναντιωνόμαστε στη μετατροπή της εκπαίδευσης σε εργαλείο της καπιταλιστικής οικονομίας και προθάλαμο της δια βίου αμάθειας και περιπλάνησης στην ανεργία και την ψευτοαπασχόληση των νέων, καλούμε:

· Τους συναδέλφους, τους συλλόγους διδασκόντων και γονέων, τα πρωτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα ( σύλλογοι, ΕΛΜΕ ), τις μαθητικές κοινότητες, να αντισταθούν μαζικά και να δώσουν συντονισμένα τη μάχη για να σταματήσει η διείσδυση των επιχειρήσεων στα σχολεία.

· Κανένας χορηγός στην εκπαίδευση- οι επιχειρήσεις έξω από τα σχολεία.

· Η μάχη αυτή είναι κομμάτι της αντεπίθεσης για την ανατροπή των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση και του πανεργατικού αγώνα για ενιαία λαϊκή παιδεία, πλήρη και σταθερή εργασία, ζωή με δικαιώματα και νόημα.

Γ. ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ- Κ. ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ

ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ