Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ

ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Η ΝΔ συνεχίζοντας τη διαμόρφωση ενός κομματικού και άμεσα ελεγχόμενου διοικητικού εκπαιδευτικού μηχανισμού (Δ/ντές, Σχολικοί Σύμβουλοι, Προϊστάμενοι και Δ/ντές σχ. Μονάδων) συνεχίζει να επιλέγει με τον ίδιο τρόπο (συνέντευξη) και τους Υποδιευθυντές των σχολικών μονάδων παρόλο που ο ρόλος τους είναι υποβαθμισμένος όσον αφορά την επερχόμενη αξιολόγηση με στόχο να ελέγξει πλήρως και ασφυκτικά κάθε πιθανή αντίδραση από εκπαιδευτικούς που βρίσκονται στο διοικητικό μηχανισμό που μπορεί να δημιουργήσει ενδεχόμενα προβλήματα υλοποίησης αυτής της αντιδραστικής πολιτικής (βλ. Ρόλος του Δ/ντή και Υποδ/ντη στο Πόρισμα του ΕΣΥΠ πέρα από το Καθηκοντολόγιο). Ο ουσιαστικός ρόλος αυτού του μηχανισμού είναι ο ίδιος και επί ΠΑΣΟΚ απλώς τώρα παίρνει βαθύτερα και αντιδραστικότερα χαρακτηριστικά αφού ο σκοπός που έχει να επιτελέσει είναι η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Εκπαίδευσης, η κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων και η παράλληλη αξιολόγηση τους μαζί με το εκπαιδευτικό δυναμικό τους.

Το ζήτημα της επιλογής του διοικητικού μηχανισμού στην εκπαίδευση αναζωπυρώνει κάθε φορά τον αποπροσανατολιστικό δικομματικό καβγά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. και ανάμεσα στις παρατάξεις τους ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ. Φωνάζουν κάθε φορά, για να συγκαλύψουν την ταύτισή τους στα κύρια, τη στήριξή τους στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Θύμα κάθε φορά είναι η ίδια η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και οι αδιάβλητες διαδικασίες επιλογών.

Το δικομματικό θέατρο είναι και προκλητικό και κακόγουστο. Το 2002, με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, η ΔΑΚΕ κατάγγειλε τις επιλογές ως «κομματοκρατία»,«ημετεροκρατία», «προκατασκευασμένες», «διορισμό των πρασίνων παιδιών» και άλλα σχετικά. Τότε η ΠΑΣΚ ισχυριζόταν ότι όλα καλώς  έγιναν. Σήμερα  καταγγέλλει τις επιλογές με τους ίδιους ακριβώς χαρακτηρισμούς, ενώ η ΔΑΚΕ αντίστροφα τα βλέπει όλα καλά.

Αυτόν τον αποπροσανατολιστικό καυγά ενισχύουν με την ψήφο τους οι παρατάξεις της ΑΓ.Συνεργασίας και των Παρεμβάσεων, οι οποίες, ενώ το 2002 σχημάτισαν πλειοψηφία με τη ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ καταγγέλλοντας τις «πράσινες» τότε επιλογές, σήμερα αγκαλιά με την ΠΑΣΚ καταγγέλλουν της «γαλάζιες» επιλογές. Σωστά καταγγέλλουν ότι «η συνέντευξη ανατρέπει και ακυρώνει ουσιαστικά την μοριοδότηση των αντικειμενικών κριτηρίων». Την ίδια όμως στιγμή όλες οι παρατάξεις και στα ΔΣ ΟΛΜΕ και ΔΟΕ αρνούνται την πρόταση του ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ για «επιλογές στελεχών εκπαίδευσης με 100% αντικειμενικά μετρήσιμα κριτήρια» και προτείνουν να γίνονται οι επιλογές  με συνέντευξη! Να ποια είναι η πιο πρόσφατη απόφαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, που έχουν ψηφίσει αυτές οι παρατάξεις: «Το σύνολο των αξιολογικών μονάδων να διαμορφώνεται από τα μοριοδοτούμενα κριτήρια (τυπικά προσόντα) από τα συνεκτιμώμενα και από τη διαδικασία της συνέντευξης, η οποία θα έχει μικρή συμβολή». Τι να πει κανείς για την υποκρισία  τους; Τα ίδια ακριβώς προβλέπει και η σημερινή αλλά και η προηγούμενη, επί ΠΑΣΟΚ, νομοθεσία για την επιλογή της διοίκησης. Αυτή είναι η κατάντια όταν γίνεσαι ουρά του κυβερνητικού συνδικαλισμού…

Οι δυνάμεις που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών κατάγγειλαν τις επιλογές με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το 2002, έτσι καταγγέλλουν ότι και στις σημερινές, με κυβέρνηση Ν.Δ., κυριάρχησαν τα κομματικά κριτήρια, οι σκοπιμότητες, η αυθαιρεσία και για άλλη μια φορά παραβιάστηκε η νομιμότητα, αφού συμμετείχαν στις κρίσεις άτομα που με βάση τη νομοθεσία έπρεπε να εξαιρεθούν.

Οι επιλογές συνδέονται με την επιδίωξη της κάθε φορά κυβέρνησης να εφαρμόσει πιο αποτελεσματικά την αντιεκπαιδευτική πολιτική. Δεν αδιαφορούμε λοιπόν για τους όρους και τις προϋποθέσεις επιλογής των στελεχών διοίκησης. Γι’ αυτό το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών ζητά την κατάργηση της συνέντευξης, γιατί είναι το εργαλείο εκείνο που επιτρέπει την κάθε είδους αυθαιρεσία από το όργανο επιλογής. Προτείναμε μάλιστα, μέχρι την κατάργησή της, οι αιρετοί να βάζουν σε όλους τους υποψήφιους παύλα (-).

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ

Ενδιαφερόμαστε για τις επιλογές στελεχών της εκπαίδευσης για ν’ απαλλάξουμε τους εκπαιδευτικούς από την ομηρία και τις πελατειακές εξαρτήσεις. Γι’ αυτό διεκδικούμε  ένα πλαίσιο επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης που θα στηρίζεται σε μία και μόνο αρχή:

Επιλογή στελεχών εκπαίδευσης με θητεία, 100% απόλυτα μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια,  χωρίς συνεντεύξεις και άλλα συνεκτιμώμενα κριτήρια. Μόνο έτσι θα χτυπηθεί η “ημετεροκρατία”, οι πελατειακές σχέσεις και  η ομηρία των συναδέλφων.

Ορισμένοι προβάλλουν το επιχείρημα, στην ουσία πρόσχημα, ότι «με 100% μετρήσιμα κριτήρια δεν επιλέγονται οι καλύτεροι». Αλήθεια ποιος είναι ο καλύτερος; Την ίδια στιγμή όμως υποκρίνονται, όταν καταγγέλλουν ότι με την συνέντευξη ανατράπηκε η σειρά των μετρήσιμων κριτηρίων.

Αυτή την περίοδο που γίνονται επιλογές Υποδιευθυντών, Τομεαρχών κ.λ.π προτείνουμε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Συλλόγου των διδασκόντων για να προταθούν προς τη Διοίκηση τα ονόματα των υποψήφιων να ακολουθήσει ο Σύλλογος την παρακάτω διαδικασία.

§ Να προταθεί το σύνολο των υποψηφίων που θα καταθέσουν αίτηση στο διευθυντή του σχολείου και ο σύλλογος διδασκόντων να κατατάξει τα ονόματα μόνο με βάσει την αρχαιότητα και να τα σταλεί στο υπηρεσιακό συμβούλιο, αγνοώντας τους περιορισμούς της εγκυκλίου, χωρίς ψηφοφορία του Συλλόγου διδασκόντων.

§ Η φανερή ή μυστική ψηφοφορία σηματοδοτεί την αξιολόγηση από τη μεριά του συλλόγου διδασκόντων των ίδιων των υποψήφιων εκπαιδευτικών με συνέπεια να υπονομεύει τη θέση των συνδικάτων που είναι τυπικά ή ουσιαστικά ενάντια στην αξιολόγηση με όποια μορφή διατυπώνεται στα αιτήματα τους. Η Κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει αυτή τη διαδικασία απέναντι στους εκπαιδευτικούς σαν επιχείρημα υπέρ της αξιολόγησης τους.

§ Αν παρόλα αυτά δεν υιοθετήσει ο Σύλλογος την πρόταση μας και προβεί στη διαδικασία που προβλέπει η εγκύκλιος τότε προτείνουμε να μην συμμετέχουμε σ’ αυτή τη παρωδία και να καλέσουμε και όσους συναδέλφους επιθυμούν να κάνουν το ίδιο, καταθέτοντας τη θέση μας για την οποία απαιτούμε να γραφτεί πρακτικά

Η ουσία του προβλήματος συνίσταται στη διεκδίκηση για κατάκτηση ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στους συλλόγους διδασκόντων, οι οποίοι πρέπει να έχουν την αποκλειστική ευθύνη λειτουργίας των σχολείων και κυρίαρχο λόγο για όλα (ωρολόγιο πρόγραμμα, κατανομή τάξεων και μαθημάτων, παιδαγωγική αντιμετώπιση των προβλημάτων κλπ). Μόνον έτσι, μπορεί να αντιμετωπιστούν οι όποιες αυθαιρεσίες της διοίκησης. Μόνο η συλλογική δύναμη και αντίσταση, όπως έχει δοκιμασμένα αποδειχτεί μπορεί να συγκρουστεί και να διασφαλίσει τη δημοκρατική λειτουργία των σχολείων. Η διεκδίκηση αυτή όμως, περνάει μέσα από το αίτημα για εδώ και τώρα κατάργηση του καθηκοντολογίου, που μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε γλάστρες και επικυρωτές αποφάσεων της αυταρχικής και μονοπρόσωπης παντοδυναμίας της διοίκησης.

Το κρίσιμο πάντα ζήτημα είναι οι αγώνες για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, για διεύρυνση των δικαιωμάτων και των αρμοδιοτήτων της εκπαιδευτικής κοινότητας, για τη συλλογική και παιδαγωγική λειτουργία του σχολείου.         

Νοέμβρης 2007