Μέλος ΔΣ ΔΟΕ
Εκπρόσωπος ΕΣΑΚ-ΔΕΕ
Αθήνα 23/1/2008
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ - ΔΟΕ
Η προσήλωση της κυβέρνησης στην πολιτική της ΕΕ, επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα
φορά στη συνάντηση της ηγεσίας του Υπουργείου
Παιδείας με το ΔΣ της ΔΟΕ (22/1/2008). Στα αιτήματα για αύξηση των δαπανών και
των διορισμών, η ηγεσία του Υπουργείου για μια ακόμα φορά απάντησε με αναφορές
στα περιορισμένα όρια αντοχής της οικονομίας, ενώ ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην αξιοποίηση
των κοινοτικών πόρων από το ΕΠΕΑΕΚ, οι οποίοι βέβαια αποτελούν μοχλό για
εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στην Παιδεία.
Aντί
για ουσιαστικές δεσμεύσεις για επίλυση των σοβαρών προβλημάτων της Παιδείας, η
ηγεσία του Υπουργείου προπαγάνδισε το σχέδιο για κατασκευή των «έξυπνων
σχολείων» μέσω ΣΔΙΤ, που σημαίνει παράδοση των σχολείων στους ιδιώτες.
Στη συνάντηση τέθηκε από την ΕΣΑΚ ΔΕΕ το
ζήτημα του λεγόμενου «δικτύου σχολικής καινοτομίας» που εισάγεται στην
εκπαίδευση από ιδρύματα επιχειρηματικών κολοσσών το οποίο όμως δε συζητήθηκε
καθώς παρενέβη ο Πρόεδρος του ΔΣ της ΔΟΕ με το πρόσχημα ότι δεν έχει επίσημη
θέση η Ομοσπονδία, αλλά στην ουσία για να μη φανεί η ταύτιση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στο
ζήτημα της εισβολής του μεγάλου κεφαλαίου στα σχολεία. Τέλος αναπτύχθηκε η
λογική της ΕΕ για το «σχολείο του 21ου αιώνα». Δηλαδή ένα σχολείο ταξικό,
ενταγμένο στη στρατηγική της Λισαβόνας, που παρέχει δεξιότητες αντί για
πραγματική γνώση, ανοιχτό στην παρέμβαση των ιδιωτών.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ
ΑΝΑΓΚΗ Ο ΛΑΟΣ.
Αντιτασσόμαστε σταθερά στις
καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που
αποφάσισε το μεγάλο κεφάλαιο, η Ε.Ε. και υπηρετούν πιστά η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.
Με το τρίπτυχο «Ανάπτυξη – Ανταγωνιστικότητα – Απασχόληση» εννοούν: φτηνό
ευέλικτο εργατικό δυναμικό, υπερκέρδη για τις επιχειρήσεις και το ιδιωτικό
κεφάλαιο.
Δε
θέλουμε το σχολείο να προετοιμάζει τον ευέλικτο και άνεργο απασχολήσιμο του
μέλλοντος και να αναπαράγει την υποταγή και την αμάθεια.
Δε
θέλουμε τον εκπαιδευτικό, εξαθλιωμένο διαμεσολαβητή της αγοράς και πωλητή
του εμπορεύματος της κατάρτισης, χωρίς δικαιώματα.
Είμαστε
η μοναδική παράταξη που έχει ξεκάθαρη θέση κατά της ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ. Χρόνια τώρα προειδοποιούμε γιαυτήν, (δώσαμε μάχη
πέρυσι να καταδικαστεί στο πλαίσιο των απεργιών). Η αποκέντρωση θα ολοκληρωθεί
με τον Καποδίστρια 2 και θα οδηγήσει σε τοπικά εκπαιδευτικά συστήματα ταξικής
διαφοροποίησης και κατηγοριοποίησης μαθητών, εκπαιδευτικών και σχολείων. Οι υπόλοιπες δυνάμεις ψηφίζουν σε ΚΕΔΚΕ,
ΤΕΔΚΝΑ και Δήμους την αποκέντρωση Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας και αποσιωπούν ότι
με τον Καποδίστρια 2 (συνένωση Δήμων) θα γίνουν ευκολότερα όλα αυτά πράξη!
Γιατί άραγε ΔΟΕ - ΟΛΜΕ δεν παίρνουν σαφή θέση για την αποκέντρωση; Μήπως γιατί
συμφωνούν;
ΓΙΑΤΙ αντιταχθήκαμε από την πρώτη στιγμή στα
νέα βιβλία. Με επιχειρήματα
αποδείξαμε ότι είναι αντιεπιστημονικά, χειραγωγούν ιδεολογικά, κατακερματίζουν
τη γνώση και διαμορφώνουν τους αυριανούς αγράμματους, καταρτισμένους και ευέλικτους
εργαζόμενους! Απαιτήσαμε την απόσυρσή
τους, ΟΤΑΝ όλοι οι άλλοι, είτε
συμφωνούν ανοιχτά είτε συναινούν μοιρολατρικά, αποφεύγοντας να πάρουν θέση.
ΓΙΑΤΙ είμαστε οι μόνοι που
προτείναμε αποκλειστική επιλογή των Δ/ντών μόνο με 100% μετρήσιμα και αντικειμενικά
κριτήρια και αποκαλύπτουμε ότι με τις επιλογές που έγιναν προωθούνται κεντρικές
επιδιώξεις για περιορισμό των αρμοδιοτήτων των συλλόγων διδασκόντων, με την
ενεργοποίηση του καθηκοντολόγιου και προώθηση της αξιολόγησης και των χορηγών
στα σχολεία. Ο Δ/ντής για μας είναι ανάγκη να
αποτελεί οργανικό μέρος του παιδαγωγικού σχεδιασμού και των εκπαιδευτικών
δραστηριοτήτων του συλλόγου. Επομένως, πρέπει να έχει την εκφρασμένη συλλογική
εμπιστοσύνη, ενός συλλόγου με ουσιαστικές αρμοδιότητες.
ΓΙΑΤΙ είμαστε οι μόνοι που φωτίζουμε την ταξική φύση του
ασφαλιστικού προβλήματος, που είναι η
γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, η αντιστοίχηση με άθλια ταμεία και η
καθήλωση των εκπαιδευτικών στην κατώτατη εθνική σύνταξη πείνας και σε παροχές
υγείας ενός χειρότερου ενιαιοποιημένου ΙΚΑ. Γιαυτό ζητάμε την κατάργηση των
νόμων Σιούφα και Ρέππα, ενώ οι άλλες δυνάμεις το αποφεύγουν και λέμε ΟΧΙ στη δουλειά μέχρι το θάνατο και ΝΑΙ στους ταξικούς αγώνες μέχρι τη
νίκη.
ΓΙΑΤΙ ξεκάθαρα ότι μόνο μαζί με όλους τους άλλους εργαζόμενους,
με συνδικαλιστικό κίνημα ταξικό – αγωνιστικό, μπορεί να υπάρξει πραγματική
ενότητα των εργαζομένων για την απόκρουση της αντιλαϊκής καταιγίδας. ΑΛΗΘΕΙΑ τι
είδους «ενότητα» προωθούν οι «κοινωνικοί διάλογοι», που οδηγούν εκ
προοιμίου στη διάλυση των εργατικών κατακτήσεων; Ποια «ενότητα» εξασφαλίζει η τακτική των κεντροαριστερών και
κεντροδεξιών μετώπων, αιτημάτων, συμμαχιών... κατά τα καλά και
συμφέροντα ανάλογα με τις εκλογικές
ανάγκες;
Τέρμα
στις αυταπάτες, δεν υπάρχει καπιταλισμός
με «ανθρώπινο πρόσωπο», τέρμα στη
λογική του προσωπικού βολέματος και των «μικροβελτιώσεων».Ο κόσμος και το
σχολείο που ονειρευόμαστε δε χτίζεται με την παλάμη της ζητιανιάς για
μικροπαροχές αλλά με τη σφιχτή γροθιά της εργατικής τάξης και της λαϊκής
αντεπίθεσης.