ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ Νο 7


ΘΕΜΑ:	«ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ 74η Γ.Σ.»

ΠΕΜΠΤΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2005

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ 74^η Γ.Σ. ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ.

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΑΝΑΓΚΗ. ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου ΚΑΛΕΙ τα μέλη του σε ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, για την ανάδειξη αντιπροσώπων για την 74^η Γ.Σ. του Κλάδου την ΠΕΜΠΤΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2005 και ώρα 8:30 π.μ. στο χώρο του 1ου Δημοτικού Σχολείου (Π. Τσαλδάρη 2) με τα παρακάτω θέματα:

1) Εκλογή Εφορευτικής Επιτροπής

2) Εκλογή Προεδρείου

3) Εισήγηση (παρουσίαση θεμάτων της Η.Δ. της 74^ης Γ.Σ. του Κλάδου)

4) Τοποθετήσεις μελών

5) Κατάθεση προτάσεων

6) Ψηφίσματα

7) Παρουσίαση προγραμμάτων απ’ τους εκπροσώπους των συνδυασμών ή μεμονωμένων υποψηφίων - Λήξη Γ.Σ.

8) Ψηφοφορία

Για την ουσιαστική συμμετοχή και παρέμβαση κάθε συναδέλφου στη Γεν. Συνέλευση απαραίτητη είναι η μελέτη του τελευταίου Διδ. Βήματος, το οποίο περιλαμβάνει και τα θέματα της Ημερήσιας Διάταξης. Οι υποψήφιοι, είτε σε συνδυασμό, είτε μεμονωμένοι, πρέπει να υποβάλλουν τις δηλώσεις τους στο Δ.Σ. το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 27 του Μάη 2005 και ώρα 6:30 μ.μ. στα γραφεία του Συλλόγου (μέρα συνεδρίασης του Δ.Σ. για επικύρωση ψηφοδελτίων). Τα ψηφοδέλτια θα τυπωθούν με ευθύνη του Δ.Σ. και θα κατατεθούν στο Προεδρείο της Γ.Σ. Για να μην υπάρξει πρόβλημα κατά την ψηφοφορία, θα πρέπει να έχουμε μαζί μας ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ την αστυνομική μας ταυτότητα, το βιβλιάριο υγείας και να έχουμε τακτοποιηθεί ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ.

Υ Π Ε Ν Θ Υ Μ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε

Για να αρχίσει η Γ.Σ. θα πρέπει να υπάρχει ΑΠΑΡΤΙΑ. Γι’ αυτό σας καλούμε να βρίσκεστε στο χώρο της Γ.Σ. στις 8:30 π.μ.

ΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΛΕΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΥΤΕΣ

ΘΑ ΕΚΛΕΞΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Δ.Ο.Ε.


ΘΕΜΑ:	«ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ»

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

«ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ»

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2005


ΑΦΕΤΗΡΙΑ:	ΤΥΜΒΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΑ 8:00 π.μ.
ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ:	ΣΥΝΤΑΓΜΑ 7:00 μ.μ.

«ΕΜΠΡΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ»

Το Δ.Σ.

Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης

15/5/2005


ΘΕΜΑ:	«ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΘΗΚΑΝ»

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

«ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ»

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Βραδιά Μουσικής και Ποίησης

για τους συναδέλφους που ολοκλήρωσαν το έργο τους

στην εκπαίδευση.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2005 στις 20:00

Δημοτικό θέατρο Ξυλοτεχνία, Παρασκευοπούλου & Παλαμά, Περιστέρι.

μουσική

Βασίλη Γκότση

ποίηση

Μιχάλη Παπαντωνόπουλου

Γιάννη Ευθυμιάδη

παίζουν οι μουσικοί

Αγγέλικα Παπανικολάου πιάνο, Ορέστης Ζαφειρόπουλος τσέλο,

Κώστας Καριτζής βιολί, Παναγιώτης Σιωράς κλαρινέτο.

Διευθύνει ο Νίκος Παναγιωτάκης

Η παρουσία σας θα τιμήσει την εκδήλωσή μας

ΤΟ ΠΙΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ

«ΣΠΥΡΟΣ ΝΑΚΑΣ»

Οι συνάδελφοι που θα τιμηθούν είναι:

Αθανασοπούλου Παναγιώτα	27ο Δημοτικό
Δάσκαλος Δημήτριος	21ο Δημοτικό
Κοτσαρίδας Σωτήρης	36ο Δημοτικό
Κώτσης Δημήτρης	15ο Δημοτικό
Μαντζιώρη Λάμπω	29ο Δημοτικό
Ξουραφά Σταματία	27ο Δημοτικό
Παπαϊωάννου Ελισάβετ	41ο Νηπιαγωγείο
Στρωτού Πηγή	4ο Δημοτικό
Φιλίππου Σπυρίδων	33ο Δημοτικό


ΘΕΜΑ:	«ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ»

Αξιολογώντας τη σχολική χρονιά που φεύγει, εύκολα διαπιστώνουμε ότι ισχύει το «κάθε πέρσι και καλύτερα». Τα προβλήματα των Δημοτικών σχολείων και Νηπιαγωγείων της πόλης μας παραμένουν και οξύνονται με άμεση συνέπεια να επηρεάζεται αρνητικά η λειτουργία τους και να υποβαθμίζεται το επίπεδο της παιδείας που παρέχεται στα παιδιά του λαού.

Οι στεγαστικές συνθήκες των σχολείων μας, σε αρκετές περιπτώσεις, είναι απαράδεκτες. Σχολεία λειτουργούν σε πρόχειρες λυόμενες κατασκευές επί έξι χρόνια, μετά το σεισμό του 1999, χωρίς ορατή προοπτική σωστής στέγασης. Σχολεία λειτουργούν σε ακατάλληλα μισθωμένα κτίρια. Σχολείο που λειτουργεί σε μισθωμένο κτίριο, για το οποίο κανένας φορέας (Δήμος, Νομαρχία, ΟΣΚ, Υπουργείο Παιδείας) δεν παρέχει πιστοποιητικό καταλληλότητας, αναγνωρίζοντας έτσι έμμεσα ότι είναι επικίνδυνο για την ασφάλεια των μαθητών και εκπαιδευτικών που εργάζονται σ’ αυτό.

Η κτιριακή υποδομή είναι σχεδόν στο σύνολο των σχολείων ανεπαρκής αφού λείπουν αίθουσες, εργαστήρια, βοηθητικοί χώροι, υποδομή για το «ολοήμερο». Τα σχολεία μας δεν διαθέτουν αθλητική υποδομή και εξοπλισμό με αποτέλεσμα η φυσική αγωγή να υποβαθμίζεται και ο σχολικός αθλητισμός να είναι ανύπαρκτος.

Η χρηματοδότηση των σχολείων για τις λειτουργικές τους ανάγκες είναι απελπιστικά μικρή και έτσι για τις ανάγκες του σχολείου για εξοπλισμό και λειτουργία πληρώνουν άμεσα ή έμμεσα οι γονείς. Όλο και πιο απειλητική γίνεται η εισβολή των χορηγών (ιδιωτικών συμφερόντων) στο σχολείο και κυρίως στα πολιτιστικά του προγράμματα.

Το πρόγραμμα σπουδών του σχολείου βρίσκεται μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών. Με διογκωμένο το γνωστικό τομέα και πριμοδοτώντας ιδιαίτερα λειτουργίες όπως η μνήμη και η αποστήθιση ισοπεδώνει τις ιδιαίτερες ανάγκες, τις κλίσεις και τη δημιουργικότητα των παιδιών. Η διδακτέα ύλη παραπαίει ανάμεσα σε επιστημονικές αλήθειες και μεταφυσικές αντιλήψεις προκαλώντας σύγχυση στους μαθητές. Τα διδακτικά μέσα (βιβλία και μέθοδες) παραμένουν ανεπαρκή, ακατάλληλα και απαρχαιωμένα. Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι το σχολείο αντί να είναι ελκυστικός χώρος μάθησης, ανάπτυξης της κριτικής σκέψης, της δημιουργικότητας, της πολιτιστικής και αθλητικής δράσης, ανάπτυξης της προσωπικότητας μετατρέπεται σε έναν άχαρο χώρο, που διαψεύδει τις προσδοκίες των μαθητών, αποκτά εξεταστικό και επιλεκτικό χαρακτήρα και γι’ αυτό γίνεται απωθητικό για τους μαθητές. Το σχολείο δεν προετοιμάζει τους μαθητές του για τη ζωή αλλά τους ενσωματώνει στην αγοραία αντίληψη που έχει για την κοινωνία η κυρίαρχη ιδεολογία.

Η προοπτική που διαγράφεται για το σχολείο, από την εκπαιδευτική πολιτική που ασκείται, είναι δυσοίωνη. Η πολιτική αυτή, που υπακούει στις κατευθύνσεις της ΕΕ, αντιμετωπίζει την παιδεία σαν εμπόρευμα και επομένως αγοράζεις ό,τι πληρώσεις. Η δωρεάν παιδεία βρίσκεται μόνο στα χαρτιά αφού το κράτος περιορίζει όλο και περισσότερο τη χρηματοδότησή της, φορτώνοντας αυτές τις δαπάνες στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Η εκπαιδευτική πολιτική που ασκείται απειλεί να επιβάλει την ανταποδοτική λειτουργία των σχολείων. Απειλεί να οδηγήσει τα σχολεία σε αναζήτηση πόρων από τους γονείς, από τους Δήμους (δηλαδή πάλι από τους γονείς-δημότες), από τους ιδιώτες χορηγούς. Το σχολείο μετατρέπεται σε χώρο επιχειρηματικής κερδοσκοπίας και η ανάγκη των παιδιών για μόρφωση είναι ευκαιρία ληστρικής εκμετάλλευσης του λαού από επιχειρηματικά κυκλώματα που «πωλούν» παιδεία. Σε συνθήκες αξιολόγησης-κατηγοριοποίησης και ανταγωνισμού η φημολογούμενη ελεύθερη επιλογή σχολείου από τους μαθητές θα οδηγήσει με βεβαιότητα σε ελεύθερη επιλογή μαθητών από το σχολείο αφού το σχολείο δεν θα δέχεται εύκολα «κακούς» μαθητές που του αφαιρούν αξιολογικές μονάδες και επομένως χρηματοδότηση. Η πολιτική αυτή που θεωρεί την παιδεία εμπόρευμα με την πιο χυδαία έννοια και τους μαθητές πελάτες είναι απειλή για το λαϊκό σχολείο και οξύνει περισσότερο τον ταξικό χαρακτήρα του.

Η Δημοτική Αρχή του Περιστερίου βάζει πλάτη στην υλοποίηση αυτής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Δεν απαιτεί από την κεντρική εξουσία τα απαραίτητα κονδύλια για το χτίσιμο, εξοπλισμό, συντήρηση των σχολείων και τη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών. Αγνόησε προκλητικά σχετικές αποφάσεις που κάτω από την πίεση των φορέων της πόλης και της Δημοτικής Αντιπολίτευσης έχει πάρει το Δημοτικό Συμβούλιο. Προσπαθεί να προωθήσει με συγκεκριμένες αποφάσεις την επιχειρηματική-κερδοσκοπική εκμετάλλευση των σχολικών κτιρίων από τους ιδιώτες. Εξαντλείται στο να αθροίζει τα τετραγωνικά που έβαψε στα σχολεία τη στιγμή που τόσο οι λειτουργικές όσο και οι ανάγκες της υγιεινής, της ασφάλειας και της αισθητικής των σχολείων είναι τεράστιες και παραμένουν ακάλυπτες. Φορτώνει στους γονείς την οικονομική κάλυψη των πολιτιστικών προγραμμάτων του Δήμου στο Άλσος και το Φοίνικα αφού η οικονομική στήριξη που προσφέρει στους συμμετέχοντες είναι ελάχιστη μπροστά στα μεγάλα έξοδα που απαιτούνται και πληρώνουν κατά κανόνα οι γονείς. Αδιαφορεί (;) για τα σχολεία της πόλης μας, αφού σε πρόσφατη (13/4/05) ημερίδα του Συλλόγου μας με θέμα «Παιδεία και Τοπική Αυτοδιοίκηση», όπου παρέστησαν δύο Δήμαρχοι και ένας Αντιδήμαρχος (άλλων Δήμων), το σύνολο των Δημοτικών παρατάξεων της Αντιπολίτευσης και πλήθος μαζικών φορέων της πόλης μας, η Δημοτική Αρχή δεν έστειλε ούτε τυπικά κάποιον εκπρόσωπό της.

Είναι φανερό ότι το σημερινό σχολείο δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη για ουσιαστική μόρφωση και παιδεία. Το σχολείο που μας «υπόσχονται», κυβέρνηση και ΕΕ, είναι μια προσαρμογή του υπάρχοντος (τρόπος λειτουργίας, περιεχόμενο, χρηματοδότηση, εργασιακές σχέσεις εκπαιδευτικών κλπ.) στα μέτρα της αγοράς και της ιδιωτικοποίησης. Ο λαός όμως έχει ανάγκη σήμερα από ένα τελείως διαφορετικό σχολείο. Ένα σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των παιδιών. Σχολείο δημιουργικής συμμετοχής και δράσης των μαθητών. Με περιεχόμενο βασισμένο στην επιστημονική αλήθεια. Που θα φέρνει τους μαθητές σε δημιουργική επαφή με την τέχνη και τον πολιτισμό και δεν θα τους υποβιβάζει σε απλούς θεατές. Που θα αναπτύσσει την πολιτιστική δημιουργία και την αθλητική δράση. Που θα είναι ελκυστικό και θα απευθύνεται σε όλα τα παιδιά χωρίς εξαίρεση. Που θα κάνει τους μαθητές ικανούς να αντιλαμβάνονται τους νόμους της φυσικής και της κοινωνικής εξέλιξης. Ένα σχολείο που θα προετοιμάζει τους νέους για τη ζωή. Απαλλαγμένο από τον ανταγωνιστικό και επιλεκτικό χαρακτήρα του σημερινού σχολείου. Που θα προσφέρει ολοκληρωμένη μόρφωση και διαπαιδαγώγηση. Αυτό είναι το Ενιαίο,12χρονο, Βασικό, Σχολείο που θα είναι Δημόσιο και Δωρεάν. Στο οποίο πρέπει να φοιτούν όλα τα παιδιά μετά τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική Αγωγή και μέχρι τα 18 χρόνια τους. Μετά την αποφοίτησή τους οι νέοι θα προσανατολίζονται σε ανώτερες σπουδές σε πανεπιστήμια (Ενιαία Ανώτατη Δωρεάν Παιδεία) ή θα επιλέγουν Δημόσιες και Δωρεάν Επαγγελματικές Σχολές. Χωρίς το βραχνά και το φραγμό της παραπαιδείας και των φροντιστηρίων. Χωρίς το εισόδημα των εργαζόμενων να φουσκώνει τους λογαριασμούς των εμπόρων της παιδείας και της «επιτυχίας».

Το σχολείο αυτό θα είναι στελεχωμένο με προσωπικό επιστημονικό (διδακτικό και υποστηρικτικό) και βοηθητικό (καθαριστές, φύλακες κλπ.). Με μόνιμη σχέση εργασίας και πλήρη εργασιακά δικαιώματα.

Η οικοδόμηση του λαϊκού σχολείου θα είναι αποτέλεσμα επίμονων, σκληρών αγώνων των μαζικών φορέων του λαού μέσα από τη συγκρότηση αγωνιστικού μετώπου για την Παιδεία. Ο αγώνας για την Παιδεία είναι άμεσα συνδυασμένος με τον αγώνα για συνολικότερες αλλαγές στην οικονομία και στην κοινωνία σε όφελος του λαού. Σ’ αυτό τον αγώνα δηλώνουμε όλοι τη δική μας πρωτοπόρα συμμετοχή.

Το Δ.Σ. θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας στον Αντιδήμαρχο υπεύθυνο για τα θέματα Παιδείας την Παρασκευή 10 Ιουνίου στις 1:00, στο γραφείο του στην Ξυλοτεχνία.


ΘΕΜΑ:	«ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΥΣ»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Πέμπτη 12/5/05 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη συλλόγων Π.Ε. του Λεκανοπεδίου που συμμετείχαν οι σύλλογοι Αθηνά, Κ. Σωτηρίου, Α΄ Αθήνας, Περιστερίου, Πρόοδος, Παρθενώνας, Αιγάλεω, Κερατσινίου – Περάματος, Μενιδίου, Βύρωνα με θέμα την συμμετοχή των ωρομισθίων συναδέλφων, με πλήρη δικαιώματα, στις διαδικασίες του σ.κ.

Στη σύσκεψη διαπιστώθηκαν τα εξής:

Το δικαίωμα των εργαζομένων για πλήρη συμμετοχή στα συνδικάτα δεν μπορεί να φαλκιδεύεται.
Στο χώρο της εκπαίδευσης, δε θέλουμε τη διάσπαση των εκπαιδευτικών και δεν μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί σύλλογοι, ανάλογα με την εργασιακή σχέση των εκπαιδευτικών.
Σε συνθήκες επέκτασης των ελαστικών μορφών εργασίας, απαιτείται συσπείρωση όλων των δυνάμεων της εκπαίδευσης για τον αγώνα ενάντια στην αντιδραστική πολιτική και κυρίως συσπείρωση γύρω από τους συλλόγους των συναδέλφων ωρομισθίων, οι οποίοι πλήττονται περισσότερο.
Το γεγονός ότι το καταστατικό της ΔΟΕ αναφέρει σαφώς, στο άρθρο 4:

«…η ΔΟΕ συγκροτείται από συλλόγους που έχουν μέλη τους δασκάλους και νηπιαγωγούς και όποιους άλλους εκπαιδευτικούς που εργάζονται με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στα Δημοτικά και Νηπιαγωγεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης», γεγονός που παραμερίζει κάθε καταστατικό πρόσκομμα που επικαλούνται ορισμένοι.

Με βάση τα παραπάνω επιβεβαιώθηκε από κοινού ότι:

Οι συνάδελφοι ωρομίσθιοι θα συμμετέχουν κανονικά και με πλήρη δικαιώματα στις διαδικασίες των συλλόγων, σύμφωνα με τις αποφάσεις των Γ.Σ. και των Δ.Σ. των συλλόγων και όπως έχουν αποφασίσει και πολλοί σύλλογοι στην επαρχία.
Οι συνάδελφοι ωρομίσθιοι θα συμμετέχουν ισότιμα στις διαδικασίες των εκλογών των συλλόγων για την 74^η Γ.Σ. της ΔΟΕ.

ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΚΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΣΤΟ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.


ΘΕΜΑ:	«ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ (ΕΣΧΑΡΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗΣ) ΤΟΥ ΚΕΕ»

Το Δ.Σ. του Συλλόγου, σχετικά με τη νέα αποστολή της εσχάρας αποτύπωσης του ΚΕΕ και την απαίτηση για επικαιροποίηση των στοιχείων όσων σχολείων είχαν υποβάλλει και της αποστολής στοιχείων όσων σχολικών μονάδων δεν είχαν υποβάλλει καθόλου, επισημαίνει τα εξής:

1. Ισχύει η απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου και η στάση που κράτησε και στις δύο προηγούμενες φορές που συνέβη το ίδιο, σύμφωνα και με την απόφαση και της ΔΟΕ.

Καλούνται, λοιπόν όλοι οι διευθυντές σχολείων και οι προϊστάμενες νηπιαγωγείων να μην αποστείλουν τα νέα ερωτηματολόγια του ΚΕΕ και τους καλύπτουμε συνδικαλιστικά σ’ αυτό.

2. Αυτό είναι επιβεβλημένο καθώς για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η άμεση σχέση της διαδικασίας αυτής με την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών. Στο διαβιβαστικό του ερωτηματολογίου αναφέρεται ότι η διαδικασία γίνεται σύμφωνα με το ν. 2986 - το νόμο του Ευθυμίου για την αξιολόγηση.

3. Καλεί όλους τους συναδέλφους να μη συνεργήσουν στην διαδικασία αυτή ιδιαίτερα σήμερα που η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ εξαγγέλλει την έναρξη της αξιολόγησης από τη νέα χρονιά.

4. Ιδιαίτερα καλούμε τους συναδέλφους που είχαν στείλει τα στοιχεία κάποια από τις προηγούμενες φορές να μην το επαναλάβουν για τους παραπάνω λόγους αλλά και επιπλέον για τον εμπαιγμό που υπέστησαν όταν προκειμένου να τους δελεάσουν την προηγούμενη φορά τους έταξαν αμοιβή για την συμπλήρωση του ερωτηματολόγιου, που δεν δόθηκε.


ΘΕΜΑ:	«ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟ 19ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ»

Παρέμβαση του Προέδρου Παπλωματά Κων/νου

στο 19^ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο ΔΟΕ-ΠΟΕΔ που πραγματοποιήθηκε στις 4 και 5 Μαίου στην Αγία Νάπα-Αμμοχώστου της Κύπρου με θέμα «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Οικογένεια, Γονείς, Εκπαιδευτικοί, Σχολικές Επιτροπές, Τοπική Αυτοδιοίκηση, μαζί στον αγώνα για ποιοτική αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.»

«Τί να ’ναι αλήθεια η μόρφωση; Δεν ξέρω η μόρφωση τι είναι. Ξέρω την τιμή της μονάχα.»

(Μπ. Μρεχτ)

Πέρασαν αρκετά χρόνια από το 1994, όταν σε κοινό ανακοινωθέν των τότε Υπουργών Παιδείας Γ. Παπανδρέου και Εσωτερικών Γ. Σκανδαλίδη παρουσιάστηκε η πρόθεση της κυβέρνησης για μεταβίβαση στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) κρατικών αρμοδιοτήτων που αφορούν την εκπαίδευση .Ένα μεγάλο μέρος του σχεδίου έχει πια αποκαλυφθεί. Το κράτος επιδιώκεται να γίνει πιο αποτελεσματικό στον κεντρικό σχεδιασμό και τον έλεγχο του ταξικού πυρήνα της εκπαιδευτικής πολιτικής αναθέτοντας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΤΑ) όλες τις διαχειριστικές λειτουργίες.

Η κατάργηση της επετηρίδας (του ενιαίου τρόπου διορισμού των εκπαιδευτικών με αντικειμενικό προαπαιτούμενο την επιστημονική επάρκεια που αντιπροσωπεύει το πανεπιστημιακό πτυχίο) δεν σήμαινε μόνο ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, αλλά ήταν η αρχή της διαφοροποίησης και του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Αν δεν αντισταθούμε, ίσως δεν είναι μακριά ο καιρός που ο εκπαιδευτικός θα προσλαμβάνεται και θα απολύεται σε επίπεδο Νομαρχίας, Δήμου ή σχολικής μονάδας. Ήδη κάτι τέτοιο συμβαίνει με τα προγράμματα Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης, ενώ τα Σχολεία Διευρυμένου Ωραρίου φέρνουν σταδιακά το χάος στις προσλήψεις κάνοντας πράξη και το διαχωρισμό της εκπαίδευσης σε 2 ζώνες, την υποχρεωτική και την «ευέλικτη». Η κυβέρνηση επιθυμεί έτσι να προχωρήσει με τη συνευθύνη φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην κατάργηση της κοινωνικής υποχρέωσης για Ενιαία παροχή κάτω από όμοιες συνθήκες της ίδιας Δημόσιας εκπαίδευσης και να κατηγοριοποιήσει τις σχολικές μονάδες ανάλογα με τη δυνατότητα της οικογένειας ή της τοπικής κοινωνίας να πληρώνει το δάσκαλο και να εξασφαλίζει την απαραίτητη σχολική υποδομή. Γι’ αυτό σε πολλά Δημοτικά σχολεία διευρύνεται ο χρόνος λειτουργίας, αλλά όχι και το κοινό σχολικό πρόγραμμα που προορίζεται για όλα τα παιδιά.

Από κει και πέρα κι όσο ανεβαίνουμε τις τάξεις το σχολείο καταντά ένα εργαλείο ταξικής επιλογής των λίγων που θα συνεχίσουν προς τα ΑΕΙ και ξεκαθαρίζει ο σκοπός του: οι «επιδόσεις» που θα κρίνουν αυτήν την επιλογή. Δεν είναι τυχαίο που αυτό το τελευταίο είναι και το καθοριστικό κριτήριο της «ποιότητας» του σχολείου σύμφωνα με την εξαγγελλόμενη αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, που η διεθνής πείρα αποδείχνει πως χρησιμοποιείται για τη νομιμοποίηση της κοινωνικής - μορφωτικής ανισότητας.

Συνάδελφοι

Ακόμη και όσοι δεν μελέτησαν τα Λευκά, τα Πράσινα και τα άλλα πολυσέλιδα Βιβλία, εκθέσεις και ανακοινώσεις της Ε.Ε. για την εκπαίδευση, εύκολα μπορούν να εντοπίσουν τα βασικά γνωρίσματα της ευρωπαϊκής πολιτικής στον τομέα αυτό, από τα οδυνηρά φανερώματά της στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας.

Θα πρέπει να είναι κανείς εκτός πραγματικότητας ή συνειδητός ψεύτης για να μη βλέπει ότι η εκπαίδευση γίνεται ολοένα και ακριβότερη, απλησίαστη θα λέγαμε για τα λαϊκά στρώματα, ότι τα σχολεία μας αντιμετωπίζουν τέτοια φτώχεια που δεν μπορούν ούτε χαρτί φωτοτυπικού να αγοράσουν, ενώ τα ανώτατα ιδρύματα αδυνατούν ακόμη και τους λογαριασμούς του ρεύματος και του νερού να εξοφλήσουν. Όχι επειδή εξαντλήθηκαν οι αντοχές της οικονομίας και λείπουν οι πόροι, αφού θα αρκούσε μια ελάχιστη αύξηση, μικρότερη από το 0,5% στη φορολογία των υψηλών εισοδημάτων για να γίνουν θαύματα, αλλά γιατί στρατηγική επιλογή της Ε.Ε. είναι η εκπαίδευση να συνδεθεί με τις ανάγκες της αγοράς. Με άλλα λόγια, να παραδοθεί στο έλεος των εμπόρων της γνώσης και στα νύχια των διάφορων επιχειρηματιών που θα αναλάβουν - με το αζημίωτο- τη χρηματοδότησή της.

Έτσι, κεντρικό σύνθημα και γενικό πρόσταγμα των Ευρωπαίων εταίρων είναι η αύξηση των ιδιωτικών δαπανών για την εκπαίδευση. Στη βάση αυτή, συντελούνται δύο παράλληλες και αλληλοεξαρτημένες διεργασίες. Από τη μια μεριά, ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα της εκπαίδευσης αναβαθμίζεται διαρκώς (με πρόσφατο κραυγαλέο παράδειγμα την απόφαση του ευρωκοινοβουλίου για την επαγγελματική ισοτιμία των πτυχίων που εμπορεύονται τα κάθε λογής ψευτο - κολέγια με εκείνα των δημόσιων πανεπιστημίων) ενώ από την άλλη τα δημόσια σχολεία και τα ανώτατα ιδρύματα εκβιάζονται να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά και ανταποδοτικά, σαν αυτοχρηματοδοτούμενες επιχειρήσεις.

Ήδη, μια νέα αγοραία πραγματικότητα -και συνείδηση δυστυχώς- αρχίζει να διαμορφώνεται στην εκπαίδευσή μας. Ολόκληρα σχολικά κτίρια μετατρέπονται σε διαφημιστικές πινακίδες των χορηγών τους, όπως τα σχολεία της Δωδεκανήσου που έχουν αναλάβει την προώθηση της Καϊρ, εταιρίες οδοντόκρεμας διδάσκουν Αγωγή Υγείας και άλλες παραγωγής προφυλακτικών Σεξουαλική Αγωγή, ενώ στελέχη του ΣΕΒ παραδίνουν στα μικρά παιδιά μαθήματα υποταγής στην καπιταλιστική αγορά. Ο ΟΣΚ ηγείται μάλιστα σ’ αυτή την εκστρατεία διάδοσης του επιχειρηματικού πνεύματος, κατασκευάζοντας πρώτος τα σχολικά Βίλατζ Σέντερ. Κτιριακά δηλαδή συγκροτήματα όπου η εκπαιδευτική λειτουργία συγκατοικεί με γκαράζ, βιβλιοπωλεία, Ίντερνετ καφέ, αίθουσες κινηματογράφου κ.α., τα έσοδα των οποίων θα χρησιμοποιηθούν αρχικά για την απόσβεση της επένδυσης και στη συνέχεια για τη συντήρηση του σχολείου. Το παράδειγμά του δεν άργησε μάλιστα να βρει μιμητές σε κάποιους συλλόγους γονέων, που προσανατολίζονται να ανοίξουν περίπτερα, όπου θα πουλούν χειροτεχνήματα μαθητών και γονιών για να συνδράμουν το σχολείο τους.

Αποκαλυπτική για τα τραγικά αποτελέσματα του όλου εγχειρήματος, είναι η πείρα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που προηγήθηκαν στην εφαρμογή του, όπως η Ιρλανδία και η Μεγάλη Βρετανία. Στην τελευταία εφαρμόζεται από το 1985 το πρόγραμμα «Σκέπτομαι Επιχειρηματικά». Ένα πρόγραμμα που υποχρεώνει τα σχολεία να ιδρύσουν μικρές επιχειρήσεις από τα έσοδα των οποίων εξασφαλίζουν τα προς το ζειν. Σήμερα, μετά από είκοσι περίπου χρόνια υλοποίησης του προγράμματος αυτού, το 75% των σχολείων της Μ. Βρετανίας έφτασε να λειτουργεί κάτω από άθλιες συνθήκες, ενώ ο μέσος όρος αμόρφωτων αποφοίτων στη χώρα αυτή είναι από τους υψηλότερους στην Ε.Ε. Πρότυπο ασφαλώς για την εκπαιδευτική πολιτική της Ε.Ε. είναι, όπως σε όλους τους τομείς, οι ΗΠΑ. Ανάγεται δηλαδή σε υπόδειγμα μια χώρα που έχει αδιαμφισβήτητα το μεγαλύτερο ποσοστό αναλφαβητισμού στον αναπτυγμένο κόσμο, μια χώρα όπου σε μια από τις πιο φημισμένες Πολιτείες της, στην Καλιφόρνια το 53% των μαθητών δεν πηγαίνει καθόλου σχολείο, μια χώρα όπου τα σχολεία διαγκωνίζονται πιο θα καταναλώσει περισσότερα μπουκάλια αναψυκτικών για να επιδείξει τα καπάκια τους στην Κόκα-Κόλα ή στην Πέπσι και να εξασφαλίσει μεγαλύτερη χρηματοδότηση και όπου η Μόμπιλ παραδίδει μαθήματα προστασίας του περιβάλλοντος μετά την τεράστια οικολογική καταστροφή στο θαλάσσιο περιβάλλον που προξένησε με τη διαρροή πετρελαίου από τα πετρελαιοφόρα της..

Το χειρότερο είναι ότι η έμμεση αυτή ιδιωτικοποίηση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος που περιγράψαμε, αποτελεί γενική προετοιμασία για την ολοσχερή ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Την πλήρη δηλαδή απελευθέρωση της εκπαιδευτικής αγοράς και την κατάργηση του «κρατικού μονοπωλίου» της δημόσιας εκπαίδευσης, με την παύση κάθε διάκρισης και προνομιακής χρηματοδότησής της έναντι της ιδιωτικής. Με άλλα λόγια, τα δημόσια σχολεία και ανώτατα ιδρύματα θα πάψουν να χρηματοδοτούνται. Θα επιδοτούνται και μάλιστα με ελάχιστα ποσά, αφού τα πενιχρά κρατικά κονδύλια θα ισομοιράζονται μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα .

Όμως, το σοβαρότερο πρόβλημα από την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης δεν είναι πόσα πληρώνουν οι γονείς, αλλά το ότι όσο ακριβαίνει η εκπαίδευση, τόσο φτηνότερο γίνεται το περιεχόμενό της και φτωχότερο το αντίκρισμά της για τη ζωή και το μέλλον των παιδιών. Γιατί τέτοια πολύτιμα πράγματα όπως η μόρφωση, δεν έχουν ανταλλακτική αξία, δεν μπορεί δηλαδή να αντιμετωπίζονται σαν εμπορεύματα.

Να όμως που αυτό ακριβώς, η μετατροπή της γνώσης σε εμπόρευμα, κρύβεται πίσω από όλον εκείνο το σαματά γύρω από τη σύγχρονη δήθεν αντίληψη της «δια βίου κατάρτισης, εκπαίδευσης, ή μάθησης». Γιατί η πολιτική της δια βίου κατάρτισης δεν αποτελεί συμπλήρωση της εκπαίδευσης με νέες δομές και λειτουργίες, που θα επιτρέπουν τη διαρκή μόρφωση και παρακολούθηση των εξελίξεων της επιστήμης και της τεχνολογίας, όπως κανείς φαντάζεται όταν ακούει τα ωραία και μεγάλα λόγια, που με έμφαση αναπαράγονται από τους ντόπιους ντελάληδες των ευρωπαϊκών οραμάτων. Αντίθετα, προϋποθέτει την υποκατάσταση της διαχρονικής γνώσης, της γνώσης των εσωτερικών σχέσεων και νόμων που διέπουν τη φυσική και κοινωνική πραγματικότητα, από γνώσεις ληξιπρόθεσμες και ρηχές, ανταλλάξιμες με μια πρόσκαιρη απασχόληση ή με μιαν εφήμερη επιτυχία στις εισαγωγικές εξετάσεις για την ανώτατη εκπαίδευση.»

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ένα πολυπλόκαμο και πολύ πιο διεισδυτικό δίκτυο μηχανισμών πνευματικής εκμετάλλευσης πολιορκεί τη νεολαία, μέσα και έξω από το σχολείο, που σαν το σαράκι κατατρώγει αργά και σταθερά τη συνείδησή της και την προετοιμάζει για την αυριανή ακόμη πιο ωμή και βάναυση υλική εκμετάλλευσή της.

Εμείς όμως, που στη νεολαία βλέπουμε τη δυνατότητα μιας καλύτερης κοινωνίας, δεν μπορεί να εξακολουθούμε να μένουμε απαθείς. Αργήσαμε και είναι ανάγκη επείγουσα πολύ πιο μεθοδικά και συντονισμένα να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας με το πιο ισχυρό αντίδοτο στον αργό θάνατο της άδειας από νόημα ζωής: Με τις αξίες και τα ιδανικά του αγώνα για μια αντάξια του ανθρώπινου είδους ζωή, που είναι ευθύνη μας, εκπαιδευτικών, των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, των εργαζόμενων γονιών με κάθε ευκαιρία και τρόπο να διαδώσουμε και να καλλιεργήσουμε στην ψυχή της νεολαίας.

Αναμφίβολα, η ατομική προσπάθεια του κάθε συνειδητού γονιού και εμπνευσμένου δάσκαλου ή καλλιτέχνη δεν είναι αρκετή για να αναχαιτίσει αυτή τη βαρβαρική επέλαση. Αντίθετα, οι επισημάνσεις μας αυτές δείχνουν ότι χρειάζεται συλλογική πάλη και μάλιστα πάλη που θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα του αφανισμού της παιδείας από κοινού με το πρόβλημα της αβυσσαλέας κοινωνικής πραγματικότητας που βιώνουμε.

Στο κάτω – κάτω της γραφής,

η παιδεία και η κουλτούρα διασώζονται όταν διασώζονται οι άνθρωποι!

Η παιδεία είναι παλλαϊκό αίτημα. Αφορά όλο το λαό του Περιστερίου, γονείς, εκπαιδευτικούς, μαθητές, συνδικάτα, πολιτιστικούς συλλόγους, όλους τους μαζικούς φορείς της πόλης τους οποίους καλούμε να δυναμώσουν τον αγώνα για:

Ενιαίο, δωδεκάχρονο, δημόσιο, υποχρεωτικό και δωρεάν σχολείο ουσιαστικής μόρφωσης, δίχρονη προσχολική αγωγή, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις. Αυτό το σχολείο που θα προσφέρει σε όλα τα παιδιά την απαραίτητη για τη ζωή γνώση και μόρφωση. Το σχολείο που θα βασίζεται σε σύγχρονο πρόγραμμα και θα κάνει τους νέους ικανούς να αναζητούν την επιστημονική αλήθεια, να κατανοούν τους νόμους της φύσης, να αντιλαμβάνονται τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης. Το σχολείο που θα δώσει την ευκαιρία στους νέους να έλθουν σε επαφή με τον πολιτισμό όχι μόνο σαν παρατηρητές αλλά και σαν συμμέτοχοι και δημιουργοί. Το σχολείο που θα καλλιεργεί στους μαθητές αξίες για την ειρήνη, τον αλληλοσεβασμό και την αλληλεγγύη των λαών, την αισιοδοξία ότι με τη συλλογική δράση μπορούν να αλλάξουν τη ζωή και να οικοδομήσουν μια δίκαιη κοινωνία.

Η οικοδόμηση μιας παιδείας δημόσιας, δωρεάν, για όλο το λαό θα είναι αποτέλεσμα επίμονων, σκληρών αγώνων των μαζικών φορέων του λαού μέσα από τη συγκρότηση αγωνιστικού μετώπου για την Παιδεία. Ο αγώνας για την Παιδεία είναι άμεσα συνδυασμένος με τον αγώνα για συνολικότερες αλλαγές στην οικονομία και στην κοινωνία σε όφελος του λαού. Σ’ αυτό τον αγώνα δηλώνουμε όλοι τη δική μας πρωτοπόρα συμμετοχή.

19^ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο

« Κοινωνικοί Φορείς και Εκπαίδευση»

Βώττης Θεοφάνης

Από Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Περιστερίου

« ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ»

Αποκέντρωση και Τοπικοί Φορείς

Η λέξη αποκέντρωση λανσάρεται τα τελευταία χρόνια ως πανάκεια για όλα τα προβλήματα. Συνοδεύει υποχρεωτικά τις κοινοτικές οδηγίες που ακολούθησαν την αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης που ονομάστηκε «Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», προβάλλεται σαν το μαγικό λυχνάρι που θα λύσει όλα τα προβλήματα. Τελικά όμως η «κοσμογονία» που υποσχέθηκαν δεν έγινε.

Μας υποσχέθηκαν ότι οι Δήμοι, οι τοπικές κοινωνίες. Ο λαός ο ίδιος θα οργανώσουν την παιδεία σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Μοιάζει με όνειρο θερινής νύκτας, γιατί γνωρίζουν όλοι μας τα οικονομικά που διαθέτουν οι Δήμοι. Αυτό που αδυνατεί να φτιάξει η κεντρική εξουσία και που είναι υποχρέωσή της αν όπως λέει θέλει να διατηρήσει και να διευρύνει το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας θα κληθούν οι γονείς να καταθέσουν τον όβολόν τους για να λυθούν τα προβλήματα, μιας και τα κοινοτικά κονδύλια κάλυψαν άλλες ανάγκες.

Στο όνομα της αποκέντρωσης το κράτος μεταφέρει συνεχώς αρμοδιότητες δικές του σε κατώτερα διοικητικά όργανα, τις περιφέρειες, τους νομούς, τους Δήμους. Στους Δήμους έχουν μεταβιβαστεί ήδη η ευθύνη για την επισκευή και συντήρηση των σχολείων, η αρμοδιότητα για τα αθλητικά κέντρα και τα γυμναστήρια, για τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών. Έμμεσα επίσης τους επιβάλλεται να συμπληρώσουν τα κονδύλια των πιλοτικών προγραμμάτων όπως είναι τα (Ολοήμερα Δημοτικά, Τμήματα Διευρυμένου ωραρίου, Σχολεία Ευέλικτης Ζώνης, Προγράμματα αναδιάταξης σχολικού χώρου και άλλα…) Όλα αυτά βέβαια χωρίς να μεταφέρονται ως όφειλαν και οι αναγκαίοι πόροι. Έτσι οδηγούν τους δήμους στην υπερφορολόγηση των δημοτών, στην αναζήτηση χορηγών και τέλος στην καταλήστευση των γονιών.

Ουσιαστικά οι δημοτικοί άρχοντες αντιμετωπίζουν το δίλημμα:

. Να διαχειριστούν τα προβλήματα στο εκσυγχρονιστικό πνεύμα του φοροεισπράχτορα, που αναζητεί τρόπους να φορτώσει το κόστος στις πλάτες των γονιών.

. Ή εκτός από τη διαφανή έντιμη διαχείριση των οικονομικών του Δήμου να αναζητήσουν και να διεκδικήσουν μαζί με τους δημότες λύσεις που θα αναγκάσουν το κράτος να παίρνει τις ευθύνες του για τις κοινωνικές λειτουργίες. Δυστυχώς οι περισσότεροι σήμερα ακολουθούν τον πρώτο δρόμο του φοροεισπράχτορα.

Οι ΔΕΠ που έχουν την ευθύνη για την οικονομική στήριξη των σχολικών μονάδων συνεδριάζουν συνήθως για να κατανείμουν τις πενιχρές πιστώσεις για τα λειτουργικά των σχολείων, για τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, ενώ θα έπρεπε να ασχολούνται με τακτικά θέματα όπως προβλήματα και ελλείψεις σχολείων καθώς και εξασφάλιση καλύτερης λειτουργίας των σχολείων, λύση κτιριακών προβλημάτων κ.λ.π..

Πολλές φορές λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα σχολεία καλούνται οι Σύλλογοι Διδασκόντων, οι Διευθυντές και οι Σύλλογοι Γονέων να ανατρέξουν στην εξεύρεση χορηγών με αποτέλεσμα να βάζουν συνέταιρο στην οργάνωση των διαφόρων εκδηλώσεων στα σχολεία. Αυτός βέβαια είναι και ο στόχος της κεντρικής εξουσίας μιας και κάθε χρόνο οι πιστώσεις λιγοστεύουν αντί να αυξάνουν. Τελευταία ακούμε ότι το μοντέλο που έχει κατά νου η υπουργός μας είναι το Φιλανδικό Μοντέλο Εκπαίδευσης όχι βέβαια για την υποδομή που διαθέτει, αλλά για τα προγράμματα σπουδών τα οποία έγιναν αποδεκτά και από τον ΟΟΑΣΑ ως τα καλύτερα μιας και είναι αυτά που συνδέουν την εκπαίδευση με την επιχείρηση. Το Φιλανδικό μοντέλο της συνεχούς αξιολόγησης μαθητών και δασκάλων και της συμμετοχής στα έξοδα της κάθε τοπικής κοινωνίας.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στα σχολεία είναι τεράστια και χρειάζονται τολμηρές αποφάσεις για να λυθούν, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε ότι η ταξική πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων δεν έχουν στόχο τη λύση, αλλά το σταμάτημα της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

Χρειάζεται συνεχής και μόνιμος αγώνας από όλους τους φορείς (γονείς, εκπαιδευτικές κοινότητες) για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των ακατάλληλων κτιρίων, της διπλοβάρδιας που ακόμα υπάρχει παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις. Για παράδειγμα αναφέρω χαρακτηριστικά ότι στο Περιστέρι ακόμα λειτουργούν με διπλοβάρδια 7 από τα 20 Γυμνάσια 3 από τα 14 Λύκεια. Επίσης πολλά λειτουργούν σε μισθωμένα ακατάλληλα κτίρια…

Τελειώνοντας θέλω να πω ότι οι έλληνες φορολογούμενοι δικαιούνται να έχουν Παιδεία αντάξια των προσδοκιών και της ιστορίας των και όχι να πληρώνουν από το υστέρημά τους για τη μόρφωση των παιδιών τους.

Δικαιούνται να αξιώνουν μια παιδεία σύγχρονη με κατάλληλη υποδομή, με δασκάλους και καθηγητές με παιδαγωγική κατάρτιση και προσωπικότητα, που θα μπορούν να τιμούν το επάγγελμά τους, με βιβλία εύληπτα που θα παρέχονται δωρεάν, γιατί τα έχουν ήδη πληρώσει με τη φορολογία. Δικαιούνται τέλος να μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους στο δημόσιο σχολείο και ν είναι ήσυχοι ότι θα μάθουν ό,τι είναι απαραίτητο για τη ζωή τους….


ΘΕΜΑ:	«ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ»

Αντιπροσωπείες του Δ.Σ. έλαβαν μέρος στις παρακάτω εκδηλώσεις:

α) Στην πρεμιέρα της μουσικοθεατρικής παράστασης Ελλήνων και ξένων ποιητών που συνδιοργανώθηκε από το Πνευματικό Κέντρο και τους μαθητές της Πειραματικής Θεατρικής Σκηνής στις 24/4/2005.

β) Στην 64η επέτειο της «ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ» που διοργανώθηκε από το Σύλλογο Κρητών Περιστερίου στις 15/5/2005.

γ) Στην 4η Διαδημοτική Έκθεση Εικαστικών Τεχνών Δ. Αθήνας που διοργανώθηκε από τον Αναπτυξιακό Σύνδεσμο Δ. Αθήνας στις 18/5/2005.

δ) Στην εκδήλωση για την Παιδεία που διοργανώθηκε από τον Φιλοπρόοδο Σύλλογο Ανθούπολης στις 18/5/2005.

ε) Στον ποδοσφαιρικό αγώνα που διοργανώθηκε από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 27ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου με στόχο την ενίσχυση των χωριών SOS.

στ) Στην εκδήλωση που διοργάνωσε τη Δευτέρα 23/5/2005 ο Περιβαλλοντικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Περιστερίου με θέμα την επέκταση του Πολεοδομικού Σχεδίου Περιστερίου.

ζ) Στην εκδήλωση που διοργάνωσε τη Δευτέρα 23/5/2005 ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αιγάλεω, αφιέρωμα στο Γιάννη Ρίτσο.


ΘΕΜΑ:	«ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ»

ΓΥΡΟΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

8 ΗΜΕΡΕΣ

Πομπηία - Ρώμη (2) - Σιένα - Φλωρεντία (2) - Βενετία (1)

1η ημέρα: Αθήνα - Πάτρα - Εν πλω

Συγκέντρωση και αναχώρηση για το λιμάνι του προορισμού μας. Επιβίβαση στο πλοίο. Τακτοποίηση στις καμπίνες και απόπλους για Μπάρι. Διανυκτέρευση εν πλω. Στον ελεύθερο χρόνο σας μπορείτε να διασκεδάσετε στους χώρους αναψυχής που διαθέτει το πλοίο.

2η ημέρα: Μπάρι - Πομπηία - Ρώμη

Άφιξη στο Μπάρι και αναχώρηση για την Νεκρόπολη της Πομπηίας. Θα περιηγηθούμε στο περιμετρικό τείχος, το πανέμορφο φόρουμ, το Ναό του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος, την Πύλη του Νέρωνα κ.ά. Στη συνέχεια αναχώρηση για Ρώμη. Άφιξη στην αιώνια πόλη. Τακτοποίηση στα δωμάτια. Δείπνο, διανυκτέρευση. Προαιρετικό “Roma By Night”.

3η ημέρα: Ρώμη

Πρόγευμα και ακολουθεί η ξενάγηση της «Αιώνιας Πόλης». Θα γνωρίσουμε από κοντά, μεταξύ άλλων, το μεγαλοπρεπές Κολοσσαίο, την αρχαία ρωμαϊκή αγορά, το Καπιτώλιο, την Πιάτσα Βενέτσια, το Ναό του Αγ. Πέτρου με την περίφημη Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου και την Φοντάνα ντι Τρέβι. Χρόνος ελεύθερος. Επιστροφή στο ξενοδοχείο. Δείπνο, διανυκτέρευση.

4η ημέρα: Ρώμη - Σιένα - Φλωρεντία

Πρόγευμα και αναχώρηση για την γραφική Σιένα, τη μεσαιωνική πόλη με την Πιάτσα Ντελ Κάμπο - από τις πιο ιδιόρρυθμες πλατείες της Ιταλίας. Χρόνος ελεύθερος και στη συνέχεια αναχώρηση για την πόλη της Αναγέννησης, τη Φλωρεντία. Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο. Δείπνο, διανυκτέρευση.

6η ημέρα: Φλωρεντία - Βενετία

Πρόγευμα και ακολουθεί η ξενάγηση της πόλης, όπου θα θαυμάσουμε, μεταξύ άλλων, τον Καθεδρικό ναό της Παναγίας των Λουλουδιών, το Βαπτιστήριο, την πλατεία Ντέλλα Σινιορία, το Παλάτσο Βέκκιο - σημερινό Δημαρχείο, την εκκλησία Σάντα Κρότσε και την παλαιότερη γέφυρα του Αρνο, το Πόντε Βέκκιο. Χρόνος ελεύθερος για επίσκεψη της αγοράς του Σαν Λορέντζο. Τέλος αναχώρηση για την πόλη των Δόγηδων και των Καναλιών τη Βενετία. Άφιξη, τακτοποίηση στο ξενοδοχείο (περιοχή Μέστρε). Δείπνο, διανυκτέρευση.

7η ημέρα: Βενετία - Εν Πλω

Πρόγευμα και μετάβαση στο τρονσέτο. Μεταφορά εξ ιδίων στην πλατεία Σαν Μάρκο για την ξενάγηση της Βενετίας. Θα δούμε την πλατεία Σαν Μάρκο με τον επιβλητικό ναό του, τον Πύργο του Ρολογιού των Μαυριτανών, το παλάτι των Δόγηδων, την γέφυρα των Στεναγμών κ.ά. Θα επισκεφθούμε την Ορθόδοξη εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και ένα από τα λίγα εργαστήρια κατασκευής Μουράνο. Χρόνος ελεύθερος. Στη συνέχεια αναχώρηση για το λιμάνι. Επιβίβαση στο πλοίο, τακτοποίηση στις καμπίνες και απόπλους για την Πάτρα. Διανυκτέρευση εν πλω.

8η ημέρα: Πάτρα - Αθήνα

Άφιξη στην Πάτρα και επιστροφή στην Αθήνα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η εκδρομή μπορεί να πραγματοποιηθεί και αντίστροφα.

ΤΙΜΗ ΚΑΤ’ ΑΤΟΜΟ

Σε 2κλινο / 3κλινο δωμάτιο

475,00 €

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ

— Μεταφορές - περιηγήσεις - ξεναγήσεις με πολυτελές κλιματιζόμενο λεωφορείο καθ’ όλη την διάρκεια της εκδρομής.

— Ναυτιλιακά εισιτήρια Πάτρα - Μπάρι - Βενετία - Πάτρα σε τετράκλινες καμπίνες σε ΑΒ4 καμπίνες με w.c. ντους.

— Διαμονή δε ξενοδοχεία (3) και (4) αστέρων σε δίκλινα ή τρίκλινα δωμάτια.

— Πρωινό και (1) δείπνο καθημερινά (εκτός πλοίου).

— Εκδρομές περιηγήσεις όπως αναφέρονται στο αναλυτικό πρόγραμμα.