|
“Αιολική γη”
Η “Αιολική γη” γράφτηκε το 1943 από τον Ηλία
Βενέζη, εκδόθηκε απο τον εκδοτικό οίκο της
“Εστίας” και μεταφράστηκε σε ξένες γλώσσες.
Ο συγγραφέας, Ηλίας Βενέζης που το πραγματικό του
όνομα είναι Ηλίας Μέλλος γεννήθηκε το 194 στο
Αϊβαλί της Μικράς Ασίας, μεγάλωσε στη Λέσβο και
αργότερα εγκαταστάθηκε στηνΑθήνα όπου και
πέθανε το 1973. Έζησε την Μικρασιατική καταστροφή,
αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους και οδηγήθηκε
στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας μαζί με 3.000
Έλληνες όπου δούλεψε καταναγκαστικά στα φοβερά
τουρκικά “εργατικά τάγματα”. Μέσα από αυτέςτις
εμπειρίες και τα βιώματά του άντλησε υλικό για να
γράψει τα βιβλία του.
Η “Αιολική γη” μας μεταφέρει στα Κιμιντένια,
βουνά της Μικράς Ασίας, όπου ζει η οικογένεια του
μικρού Πέτρου με αρχηγό τον παππού. Ο Πέτρος, με
την πιο αγαπημένη από τις τέσσερις αδερφές του,
την Άρτεμη, παιδιά ακόμα, ζουν σε ένα μαγικό
κόσμογεμάτο παιδικά όνειρα που όμως σιγά-σιγά
γκρεμίζεται όταν έρχονται σε επαφή με την αδικία,
την κακία και τον πόλεμο. Ζούνε τον ξεριζωμό απ’
τον τόπο και τη γη τους και την προσπάθεια να
στεριώσουν σε ένα καινούριο μέρος. Η ζωή τους
μπερδεύεται με φανταστικές ιστορίες απλών και
τίμιων ανθρώπων όπως του Αλί που γυρεύει σε όλη
την Ανατολή να βρει το καμήλι του με το άσπρο
κεφάλι και του Στέφανου του σαμαράπου προσπαθεί
να κρατήσει τους ήχους μέσα σ’ ένα παλιό ρολόι.
Ο συγγραφέας παρουσιάζοντας τη ιστορία μέσα από
τα παιδικά μάτια του Πέτρου και συνδυάζοντάς την
με απλές “αστείες” ιστορίες την κάνει να
μοιάζει με παραμύθι της Ανατολής. Η “Αιολική γη”
είναι ένα υπέροχο, απολαυστικό βιβλίο που αξίζει
να το διαβάσετε.
Κέλλυ Γιαννοπούλου
“ Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα ”
Εκδόσεις Δωρικός
Το έγραψε ο Μενέλαος Λουντέμης.
Γεννήθηκε στην Αγία Κυριακή της Ανατολικής
Θράκης. Έγραψε πολλά έργα κυίως διηγήματα και
μυθιστορήματα: “Τα πλοία δεν άραξαν”, “Τότε που
κυνηγούσα τους ανέμους”, “Συννεφιάζει”, “Ένα
παιδί μετράει τ’ άστρα”.
Μιλάει για τη ζωή ενός ορφανού παιδιού που θέλει
να μάθει γράμματα. Τα κυριότερα πρόσωπα είναι το
ορφανό παιδί, ο Μέλιος και ο φίλος του ο Μπίθρος. Ο
Μπίθρος είναι ένας καλόλαρδος φτωχός άνθρωπος
που προσπαθεί να θρέψει τα παιδιά του. Μου άρεσε
αυτό το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, επειδή είναι
φτιαγμένο με ανυπόκριτο λυρισμό και με πληθωρική
ευαισθησία από πονεμένα βιώματα, προσωπικά
συναισθήματα και νοσταλγικά αναπολήματα που
ανδίνουν μια απέραντη αγάπη και μια βαθιά
αφοσίωση στον άνθρωπο.
Προτείνω αυτό το βιβλίο σε όλους σας γιατί είναι
μια αδιάκοπη και τρυφερή αναζήτηση για ό,τι πιο
ευγενικό και πιο υψηλό υπάρχει στη ζωή μας. Απλό
και καλοσυνάτο και φωτεινό είναι αυτό το βιβλίο
του Μενέλαου Λουντέμη. Ακόμα και μέσα απ’ τα πιο
πηχτά σκοτάδια, ένα καινούριο άστρο πάντα
ανατέλλει ...
Κολιοπάνου Θεοδώρα
“Για τον πατέρα”
Ο τίτλος του βιβλίου που μ’ αρέσει περισσότερο
είναι “Για τον πατέρα”. Είναι απ’ τις εκδόσεις
¨Πατάκη¨ και εκδόθηκε το 1982.
Η συγγραφέας του είναι η Καλλιόπη Αθ.Σφαέλλου.
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1912. Το 1937 άρχισε να
εργάζεται στον περιοδικό τύπο και το 1957
κυκλοφόρησε το πρώτο της παιδικό βιβλίο “Το
Μυστικό του Σοφού” με υπόθεση διαστημική.
Ακολούθησαν άλλα 15 βιβλία, γερά θεμελιωμένα σε
ιστορικά βιβλία. Πέρα από την παιδική λογοτεχνία
ασχολήθηκε και με τον επαγγελματικό
προσανατολισμό.
Η ιστορία αυτή, αν και τοποθετείται στο Λιντς της
Αυστρίας σε απόσταση τριάντα χρόνων, είναι
βασικά εμπνευσμένη από το δράμα των τριων
χιλιάδων αγνοουμένων της Κύπρου. Ο πατέρας, που ο
Φίλιππος αναζητά με πάθος, είναι κι εκείνος ένας
αγνοούμενος. Ο Φίλιππος λοιπόν πηγαίνει σ’
εκείνα τα ξένα μέρη χωρίς να ξέρει τη γλώσσα τους.
Έτσι είναι απομονωμένος αλλά η θέλησή του να
αγκαλιάσει τον πατέρα του δημιουργεί μέσα από
τις δυσκολίες που περνά ένα υπόστρωμα δύναμης
και αυτοκυριαρχίας και ένα μυαλό κοφτερό και
επινοητικό. Αυτά θα τον βοηθήσουν να κατορθώσει
να βρει τον πατέρα του.
Τα κυριότερα πρόσωπα του έργου είναι ο Φίλιππος,
ένα τολμηρό παιδί που αναζητεί τον χαμένο του
πατέρα, η μητέρα του που τον περιμένει με αγωνία
και φόβο μήπως πάθει τίποτα και ο φίλος του ο
Γερμανός που τον βοηθάει να βρει τον πατέρα του.
Μου αρέσει αυτό το βιβλίο γιατί μιλάει για τις
πληγές του πολέμου που ήταν ανοιχτές και τα πάθη
κόχλαζαν. Επίσης γιατί είναι ένα βαθυστόχαστο
συγκινητικό έργο που περιγράφει τις δυσκολίες
ενός Ελληνόπουλου που αναζητεί τον πατέρα του σε
ένα ξένο τόπο.
Θα το πρότεινα στους συμμαθητές μου γιατί απ’
όσα βιβλία έχω διαβάσει αυτό μου άρεσε
περισσότερο. Ακόμα γιατί θέλω να τους δείξω ότι
με την θέληση και την προσπάθεια κατορθώνεις τα
πάντα.
Ιωάννα Καπουράνη Α2
“Αστραδενή”
Ένα βιβλίο που διάβασα και μου άρεσε ήταν η
“Αστραδενή”.
Το βιβλίο εκδόθηκε το 1982 από τον εκδοτικό οίκο
“Κέδρος”. Συγγραφέας είναι η Ευγενία Φακίνου.
Η Ευγενία Φακίνου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το
1945.
Το 1976 δημιούργησε το πρωτότυπο κουκλοθέατρο
“Τενεκεδούπολη”. Έχει γράψει πολλά βιβλία σε
πολλές γλώσσες όπως γερμανικά, ρωσικά, αγγλικά,
γαλλικά κ.ά.
Μία οικογένεια αποφασίζει να φύγει από το νησί
που αγαπάει και για οικονομικούς λόγους να
μεταφερθεί στην Αθήνα. Το κορίτσι όμως έχει
άσχημα προαισθήματα που πραγματοποιούνται όταν
φτάνουν στην Αθήνα. Τα παιδιά στο σχολείο την
κοροϊδεύουν και δεν έχει φίλες. Μόνο κάποιοι
γείτονες μιλούσαν στην οικογένειά της. Τότε
κατάλαβε ότι ο κόσμος στην Αθήνα είναι πολύ
κλειστός.
Μία μέρα είχε πάει σ’ ένα γείτονα, αφού έλειπαν
οι γονείς της, αλλά αυτός ήθελε μόνο το κακό της.
Τελικά αφού την οδήγησε στην κουζίνα του σπιτιού,
τη βίασε.
Έτσι τελειώνει το έργο.
Πιστεύω ότι δύο πρόσωπα παίζουν πρωταγωνιστικό
ρόλο.
Η κόρη της οικογένειας και ο γείτονας. Η κοπέλα
είναι καλή, ευγενική και είναι ανυποψίαστη για το
τι μπορεί να τηςτύχει στην Αθήνα. Στο τέλος
απογοητεύεται με τους ανθρώπους της Αθήνας.
Ο γείτονάς τους είναι κακός και προσπαθεί να
παραπλανήσει όσα μικρά και όμορφα κορίτσια είναι
κοντά του.
Μου άρεσε γιατί δείχνει μερικές αλήθειες της
ζωής.
Το προτείνω στους συμμαθητές μου γιατί σε
βοηθάει να αντιμετωπίσεις ευκολότερα τη ζωή και
τις δυσκολίες της.
Παναγιώτα Ζιάγκου
“Ο Ασπροδόντης”
Ένα από τα βιβλία που έχω διαβάσει και με
εντυπωσίασε ιδιαίτερα είναι “Ο Ασπροδόντης”
του Τζακ Λόντον από τις εκδόσεις ¨Αναστασιάδη¨.
Ο Τζακ Λόντον γεννήθηκε το (1876-1916) στο Σαν
Φραντσίσκο από φτωχή οικογένεια, αλλά έζησε μια
ζωή γεμάτη από περιπέτεια και εμπειρίες που μόνο
στα μυθιστορήματα μπορούμε να συναντήσουμε.
Ακριβώς από αυτή τη ζωή αντλεί το υλικό του και
γράφει τα βιβλία του. Με τρόπο πραγματικά
αριστουργηματικό, ο Τζακ Λόντον, περιγράφει και
αναλύει την προαιώνια και συνεχή πάλη του
ανθρώπου με τη φύση, του να σταθεί πιστός σ’
αυτήν μέσα στον περίπλοκο πολιτισμό μπου ο ίδιος
δημιούργησε. Πέθανε πολύ νέος, μόλις 40 χρονών
αλλά έχοντας ζήσει μια ζωή γεμέτη από εμπειρίες
και δημιουργία. Έγραψε πενήντα βιβλία από τα
οποία ξεχωρίζουν
“Ο Ασπροδόντης”, “Το κάλεσμα της Άγριας Φύσης”,
“Σιδερένια φτέρνα”, “Οι άνθρωποι της αβύσου”,
“Οι θαλασσόλυκοι” και άλλα.
Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα ζώο μισό λύκο, μισό
σκύλο, τον Ασπροδόντη. Μεγάλωσε με μια οικογένεια
Ινδιάνων. Πέρασε μια ζωή γεμάτη βάσανα ώσπου ένας
άνθρωπος τον πήρε μισοπεθαμένο. Στην αρχή ο
Ασπροδόντης ήταν άγριος με τον άνθρωπο που τον
έσωσε. Στην συνέχεια έγιναν καλοί φίλοι. Μετά τον
πήρε στο σπίτι του και του έτρωγε τις κότες. Μια
μέρα ο άνθρωπος ήταν κρυμμένος. Όταν ήρθε ο
σκύλος να φάει τις κότες και τον είδε τότε
κατάλαβε το λάθος του και δεν το ξανάκανε. Ο
πατέρας του αφέντη του σκύλου ήταν δικαστής και
είχε δικάσει έναν κακοποιό. Ο κακοποιός
δραπέτευσε και πήγε να τον σκοτώσει. Ένα βράδυ
μπήκε στο σπίτι, ο σκύλος τον κατάλαβε. Τότε έγινε
μια άγρια μάχη και ο κακοποιός πέθανε αλλά
πρόλαβε και του έριξε δυο σφαίρες και του έσπασε
σχεδόν όλα τα κόκαλα. Τότε τον πήγαν στο
νοσοκομείο και τον έκαναν καλά.
Το βιβλίο αυτό μου άρεσε γιατί έχει πολύ
περιπέτεια.
Το προτείνω στους συμμαθητές μου γιατί είναι ένα
βιβλίο που μιλάει για τη φιλία ανάμεσα στον
άνθρωπο και στα ζώα. Μας διδάσκει πολλά πράγματα
για τη ζωή και τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Γιώργος Καψάσκης Α2
“Ροβινσών Κρούσος”
Ο Ντεφόε Ντάνιελ είναι ένας πολύ σημαντικός
Άγγλος συγγραφέας. Το γεγονός ότι ήταν γιός
εμπόρου τον επηρέασε ιδιαίτερα στα έργα του. Μια
πολύ σημαντική δημιουργία του είναι “Ο Ροβινσών
Κρούσος” (1719). Η άμεση επιτυχία αυτού του βιβλίου
– τέσσερις εκδόσεις εξαντλήθηκαν σε τέσσερις
μήνες – τον παρακίνησαν να προσθέσει κι ένα
δεύτερο μέρος “Νεότερες περιπέτειες του
Ροβινσώνα Κρούσου”(1719) κι έναν τόμο μέτριων
ηθικών στοχασμών “Σοβαρές σκέψεις”(1720).
Το πρώτο βιβλίο που αναφέραμε εξιστορεί την
προσπάθεια ενός Άγγλου ναυαγού στην προσπάθειά
του να επιβιώσει σ’ ένα απομονωμένο νησί του
Ειρηνικού, με μόνα εφόδια τα λιγοστά αντικείμενα
που βρίσκονται στο διαλυμένο πλοίο του που
επέβαινε αυτός και οι σύντροφοί του.
Το κύριο πρόσωπο είναι ο Ροβινσών Κρούσος, ένας
άνθρωπος που ο φόβος και η ανάγκη τον έκαναν
πολυμήχανο και εφευρετικό μπροστά σε κάθε
κίνδυνο έτοιμο να αντιμετωπίσει κάθε δυσκολία.
Το μήνυμα του συγγραφέα είναι ότι ο καθε άνθρωπος
έχει την απόλυτη ανάγκη του συνανθρώπου του για
να μπορέσει να επιβιώσει.
Χριστίνα Κουτσούμπα
“Αν Ήμουν Δάσκαλος”
Ο τίτλος του βιβλίου είναι “αν ήμουν
δάσκαλος”. Εκδόθηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά
από τις εκδόσεις ¨Πατάκη¨ το 1989. Το έχει γράψει η
Ρωσίδα Νατάλια Ζόρεβνα Σαλόμκο και τη μετάφραση
έχει κάνει η Κίρα Σίνου.
Η Νατάλια Ζόρεβνα Σαλόμκο γεννήθηκε το 1950 στο
Ουράλ, στην πόλη Σβερντλόβσκ. Τελειώνοντας το
σχολείο εργάστηκε ως ταχυδρομικός διανομέας,
νοσοκόμα, δασκάλα ιχνογραφίας και σκηνοθέτης
στον ερασιτεχνικό παιδικό θίασο “Ρόμπιν
Χουντ”.Το 1975 μπήκε στο Φιλολογικό Ινστιτούτο και
η δουλειά της άρχισε να δημοσιεύεται αμέσως σε
παιδικά περιοδικά. Το πρώτο της βιβλίο “Αν ήμουν
δάσκαλος” κυκλοφόρησε το 1984. Το δεύτερο
“Πυροσβέστης γερανός αρ.2” κυκλοφόρησε το 1986.
Ζει και εργάζεται στη Μόσχα.
Το βιβλίο μας μιλάει για τον Αλεξάντρ
Αρσένιεβιτς, έναν καθηγητή που μόλις έχει
αποφοιτήσει και πάει να διδάξει στο σχολείο που
φοίτησε ο ίδιος πριν από ελάχιστα χρόνια και που
διευθυντής είναι ο πατέρας του. Τα παιδιά τον
βλέπουν σαν συμμαθητή τους και πολλές φορές, την
ώρα που έχουν γεωγραφία μαζί του παίζουν. Ο
Αλεξάντρ βοηθά τους μαθητές που έχουν προβλήματα
και συχνά τους φιλοξενεί στο σπίτι του.
Στο βιβλίο παρουσιάζονται οι σχέσεις των μαθητών
μεταξύ τους μέσα από μια πλοκή γεμάτη ενδιαφέρον
και περιπέτεια. Βλέπουμε ακόμη, τι γίνεται όταν ο
Αλεξάντρ και μια μαθήτριά του, η Γιούλα Πετούχοβα
ερωτεύονται, κάτι μη αποδεκτό από τους άλλους
καθηγητές, αλλά και γενικότερα απ’ την κοινωνία
στην οποία ζουν.
Η γλώσσα που χρησιμοποιείται από τη συγγραφέα
είναι απλή, αλλά υπάρχουν πολλά ρώσικα ονόματα.
Το βιβλίο μου άρεσε γιατί, εκτός από το ότι
δείχνει τις σχέσεις μαθητών - καθηγητών, δίνει
και πολλά στοιχεία του ρωσικού πολιτισμού. Είναι
ένα βιβλίο που θα σας τραβήξει το ενδιαφέρον και
θα σας εντυπωσιάσει αν το διαβάσετε.
Χρήστος Βώττης
“Ενάντια στη Θύελλα”
Ο τίτλος του βιβλίου είναι “Ενάντια στη
Θύελλα”. Το έχει γράψει η Γκαγιέ Χίτσγιλμαζ και η
μετάφραση έγινε από την Τόνια Καφετζάκη.
Εκδόθηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά το Μάϊο του
1993 και ακολούθησαν κι άλλες εκδόσεις με την
τελευταία το Φεβρουάριο του 1995.
Η Γκαγιέ Χίτσγιλμαζ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο
Σάρρεϋ. Μετά τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο
παντρεύτηκε έναν Τούρκο. Έζησαν για χρόνια στην
Τουρκία, όπου μεγάλωσαν τα τέσσερα παιδιά τους.
Το 1981 η οικογένεια μετακινήθηκε στην Ελβετία, ενώ
το 1989 επέστρεψε στην Αγγλία.
Στο βιβλίο βλέπουμε μια φτωχή πολυμελή
οικογένεια που μεταναστεύει στην πρωτεύουσα, την
Άγκυρα, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο. Εκεί θα
νιώσουν άμεσα την εκμετάλλευση και μάλιστα από
ένα συγγενικό τους πρόσωπο, το οποίο τους παρέχει
στέγη με απώτερο σκοπό να τους εκμεταλλευτεί.
Μέλος αυτής της οικογένειας είναι και ο Μεχμέτ, ο
ήρωας του έργου, ένα παιδί γεμάτο όνειρα και
προσδοκίες , που αφήνει όμως γρήγορα το σχολείο
για να μπει στη βιοπάλη και να βοηθήσει την
οικογένειά του. Μέσα στα στενά δρομάκια της
πρωτεύουσας κάνει ένα φίλο, το Μουχλή, ένα παιδί
που έχει φύγει απ’ το σπίτι του επειδή οι γονείς
του το κακομεταχειρίζονταν και ζει σε μια
παράγκα μαζί με τ’ αδέρφια του, αγοράζοντας
καιπουλώντας ό,τι βρεί. Πιστός του φίλος είναι το
άλογό του μεγάου του αδερφού που έχει
ματαναστεύσει και του το έχει αφήσει, η Γιλντίζ.
Μαζί, ο Μεχμέτ και ο Μουχλής αγωνίζονται να
φροντίσουν τη Γιλντίζ και ν’ αποφύγουν φασαρίες
με τον πλούσιο θείο του Μεχμέτ, ο οποίος παρέχει
στέγη στην οικογένειά του, και τον κακομαθημένο
γιό του. Παράλληλα, μόνιμη αναζήτηση του Μεχμέτ
είναι ένας παλιός του φίλος, ο Χαϊρί. Μέσα σ’ όλο
αυτό το σκοτάδι ξεχωρίζει μια ακτίδα φωτός, μια
ηλικιωμένη κυρία που ανήκει σε ανώτερη τάξη και
βοηθάει το Μεχμέτ και το Μουχλή δίνοντάς τους
δουλειά στον κήπο της, αλλά και υιοθετώντας το
Χαϊρί. Ζαλισμένοι, τσακισμένοι από τις κακουχίες
του μαχαλά, οι δυο φίλοι θα κάνουν όνειρα και θα
προσπαθήσουν για μια καλύτερη ζωή, όμως η
τραγωδία θα ξαναχτυπήσει.
Μια εμπνευσμένη, συγκινητική ιστορία για το
θάρρος και την ευστροφία δυο συνηθισμένων
αγοριών. Συγκρίνει τον πλούτο και τη φτώχεια και
δείχνει την εκμετάλλευση αλλά και το πόσο
δύσκολος είναι ο αγώνας για την επιβίωση στους
φτωχομαχαλάδες της Άγκυρας. Η γλώσσα είναι απλή,
χρησιμοποιούνται όμως και πολλές τούρκικες
λέξεις οι οποίες εξηγούνται.
Είναι ένα συναρπαστικό βιβλίο γεμάτο ευαισθησία,
που τραβάει αμέσως το ενδιαφέρον. Σας το συνιστώ
ανεπιφύλακτα.
Χρήστος Βώττης
“Ο μικρός Πρίγκιπας”
Τίτλος – Εκδόσεις :
Ο τίτλος του διηγήματος είναι “Ο μικρός
πρίγκιπας”. Το διήγημα αυτό έχει εκδοθεί από τις
εκδόσεις ¨Φιλολογική¨το 1980 και ο συγγραφέας του
είναι
ο Atoine De Saint-Exupery.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Antoine De Saint-Exupery γεννήθηκε το 1900 στη Λυόν της
Γαλλίας. Αρχικά, ήταν πιλότος, και μάλιστα ένας
από ους πρωτοπόρους των νυχτερινών πτήσεων. Το
1933, παίρνει μέρος στον πόλεμο της Ισπανίας ενώ το
1940 καυταφεύγει στην Αμερική. Μέσα σε 3 χρόνια
δημοσιεύει το “Πιλότος πολέμου”, το “Γράμμα σ’
έναν όμηρο” και το “Μικρό Πρίγκιπα”. Το 1944
χάθηκε ενώ κατεδίωκε με το αεροπλάνο του κοντά
στην Κορσική, γερμανιικά αεροπλάνα.
Υπόθεση του έργου:
Κεντρικός πυρήνας του έργου είναι η δύναμη της
βαθιάς αγάπης και της γνωριμίας. Ο μικρός
πρίγκιπας, επισκέφτηκε διάφορους πλανήτες και
γνώρισε ανθρώπους που του έμαθαν πολλά. Ένα
βασιλιά απόλυτο μονάρχη, ένα φιλόδοξο που άκουγε
μόνο τους επαίνους, ένα μπεκρή που έπινε για να
ξεχάσει ό,τι ντρεπόταν. Ο τέταρτος πλανήτης
’ξηταν ενός εμπόρου που δεν είχε χρόνο για
ονειροπολήσεις, ενώ στον πέμπτο υπήρχε ένα
φανάρι μόνο κι ένας που άναβε το φανάρι κι ήταν ο
μοναδικός που δεν τον έβρισκε γελοίο ο πρίγκιπας.
Στον έκτο συνάντησε ένα ηλικιωμένο γεωγράφο που
του έκανε εντύπωση, ενώ στον έβδομο που ήταν η γη,
απέκτησε τις μεγαλύτερες εμπειρίες του. Η αλεπού
ήταν ο καθοριστικός παράγοντας αφού του έμαθε
πως την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια, αλλά μόνο
η ψυχή.
“Δεν γνωρίζει κανείς παρά τα πράγματα που
ημερώνει”
Γιατί μου αρέσει:
Το προτείνω στους συμμαθητές μου γιατί
διαβάζοντάς το, μαθαίνουν ποια είναι η
πραγματική φιλία γιατί όπως λέει η αλεπού για τον
πρίγκιπα πρέπει να ημερώσεις κάτι για να το
γνωρίσεις.
Κυριότερα πρόσωπα του έργου:
Μικρός πρίγκιπας: Είναι ένα αθώο,
ευγενικό, ευαίσθητο παιδί. Είναι γεμάτο καλοσύνη,
τρυφερότητα, στοργή κι επιθυμία να γνωρίσει τα
πάντα. Ήταν δεμένος με το τριαντάφυλλό του, και
νόμιζε ότι ήταν το μοναδικό στον κόσμο. Η αλεπού
ήταν αυτή που τον έμαθε να σκέφτεται και να
προβληματίζεται. Είναι αγνός, και κυρίαρχο
συναίσθημα είναι η αγάπη.
Αλεπού: Δεν είναι ζώο, όπως τη συνηθίσαμε
στους μύθους του Αισώπου, είναι γεμάτη γνώσεις
και εμπειρίες. Τα λόγια της είναι καταλυτικά στον
πρίγκιπα: “Οι άνθρωποι τ’ αγοράζουν όλα ακόμα
και τους φίλους”. Αποτελεί ένα σημαντικό οδηγό
στη ζωή του.
Σημείωση
Συμμετέχουν κι άλλα πρόσωπα στο έργο, θεώρησα
όμως ότι τα σημαντικότερα (πρωταγωνιστές) είναι ο
πρίγκιπας κι η αλεπού.
Δημήτρης Λαγός
“Η Καλύβα του μπαρμπα Θωμά ”
Ο τίτλος του βιβλίου είναι: “Η καλύβα του
Μπάρμπα Θωμά” των εκδόσεων ¨Μίνωας¨
Πρωτοεκδόθηκε το 1852 από την Αμερικανίδα
συγγραφέα Μπήτσερ - Στόου.
Η Χάρριετ Μπήτσερ – Στόου ήταν κόρη θεολόγου και
παντρεύτηκε τον καθηγητή της βιβλικής
λογοτεχνίας Κάλβιν – Στόου. Από πολύ μικρή
έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την
απελευθέρωση των μαύρων της Αμερικής. Με βάση τις
προσωπικές της εντυπώσεις έγραψε το μυθιστόρημα
“Η καλύβα του Μπάρμπα Θωμά” που μεταφράστηκε σε
όλες τις γλώσσες και προκάλεσε αναστάτωση σε
όλον τον πολιτισμένο κόσμο και συνέβαλε
σημαντικά στην κατάργηση της δουλείας των
μαύρων.
Το βιβλίο μιλάει για την ιστορία της ζωής του
Μπάρμπα-Θωμά που πουλιέται από τον αφέντη του,
τον κ.Σέλμπι μαζί με την Ελίζα και το Χάρη. Ο
κ.Σέλμπι για να ξεχρεώσει το υποστατικό του
αναγκάζεται να τους πουλήσει στο δουλέμπορο
Χάλεϊ. Η Ελίζα μαζί με το μικρό Χάρη ξεφεύγει
πηγαίνοντας σε άλλη πολιτεία... Ο Μπάρμπα-Θωμάς
μ’ όλο που μπορεί να δραπετεύσει, αρνείται και
έτσι οδηγείται στο σκλαβοπάζαρο. Στο ποταμόπλοιο
όμως που τον μεταφέρει σώζει τη ζωή της μικρής
Εύας Σαιν-Κλαρ και ο πατέρας της τον αγοράζει.
Έτσι ο Μπάρμπα-Θωμάς περνάει “καλά” μερικά
χρόνια. Μετά το θάνατο της Εύας και του πατέρα
της, αρχίζει η πιο σκληρή δοκιμασία του
μπάρμπα-Θωμά που τελειώνει με το μαρτυρικό
θάνατό του.
Ο ήρωας του μυθιστορήματος είναι ο Μπάρμπα-Θωμάς,
είναι ο πιο τέλειος τύπος της χριστιανικής
αρετής: ξέρει να συγχωρεί, να αγαπά τους
συντρόφους του αλλά και τους διώκτες του και θα
έδινε και τη ζωή του για τους δήμιούς του. Ο
χαρακτήρας του κάθε στιγμή προκαλεί απέραντη
τρυφερότητα και συμπάθεια.
Το συγκεκριμένο έργο μου άρεσε γιατί είναι
καθαρά εναντίον των φυλετικών διακρίσεων και
κάθε μορφής καταπίεσης. Βασίζεται σε πραγματικά
γεγονότα και δικαίως συγκλόνισε και συγκίνησε
τον πολιτισμένο κόσμο του προηγούμενου αιώνα και
πάντα θα συγκινεί κάθε ανθρώπινη καρδιά.
Γι’ αυτούς τους λόγους το προτείνω στους
συμμαθητές μου.
Κων/νος Λατινάκης
|
