Επιστροφή στην αρχική σελίδα

ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΘΗΝΑΣ 1 (επόμενα για ΡΣΑ)

 

Κατατέθηκε τη Μ. Δευτέρα 13-4-09 το σχέδιο νόμου για το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας

 

επιστροφή

 

ΝΕΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΘΗΝΑΣ

Λεκανοπέδιο - «παράδεισος» για το κεφάλαιο

Τις κατευθύνσεις για την ένταση της εμπορευματοποίησης της γης στην Αττική τα επόμενα 20 χρόνια, αλλά και για τη θέσπιση χρήσεων για μια ανάπτυξη της πρωτεύουσας που θα εξυπηρετεί τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου για ανταγωνιστικότητα και μεγαλύτερη κερδοφορία, δίνει το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας και της Αττικής που παρουσίασε χτες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς.

Παράλληλα σ' αυτό περιλαμβάνονται όλες οι κατευθύνσεις της ΕΕ για ένα μοντέλο ανάπτυξης της Αθήνας αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλίων της. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρώτος στόχος, όπως αναφέρει το νομοσχέδιο, είναι η «Προώθηση του ρόλου της Αθήνας ως επιχειρηματικού συνδέσμου της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, καθώς και, από κοινού με τη Θεσσαλονίκη, με τα Βαλκάνια και τις χώρες του Εύξεινου Πόντου». Αλλά και ο ίδιος ο Γ. Σουφλιάς τόνισε πως «θέλουμε να φτιάξουμε μια δυναμική, ανταγωνιστική και εξωστρεφή Μητρόπολη». Μια πόλη, δηλαδή, όπου η ζωή θα γίνεται ακόμη πιο αβίωτη για τους εργαζόμενους και παράδεισος για το μεγάλο κεφάλαιο...

Ταυτόχρονα, με το Νέο Ρυθμιστικό της Αθήνας νομιμοποιούνται όλες οι παρεμβάσεις που έγιναν και ήταν αντίθετες με τις κατευθύνσεις του πρώτου Ρυθμιστικού που θεσπίστηκε με το νόμο 1515/85, όπως για παράδειγμα οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις που πλέον έχουν παραδοθεί για εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο, η δημιουργία της «Τεχνόπολης» στις παρυφές της Πάρνηθας κ.ά.

Το νέο Ρυθμιστικό καθίσταται επίσης προάγγελος της αντιδραστικής μεταρρύθμισης του λεγόμενου «Καποδίστρια 2» με στόχο τη συγκρότηση ισχυρών διοικητικών μονάδων που θα ασκούν αποτελεσματικότερα την αντιλαϊκή πολιτική και θα διευκολύνουν τη δράση του κεφαλαίου. Ο υπουργός μίλησε για «μητροπολιτική διακυβέρνηση», ενώ το νομοσχέδιο προβλέπει 6 υποενότητες μητροπολιτικών κέντρων: Μητροπολιτικό Συγκρότημα Αθήνας - Πειραιά, Ανατολική Αττική - Μεσόγεια, Νοτιοανατολική Αττική - Λαυρεωτική, Βόρεια Aττική, Δυτική Αττική και Νησιωτικό Τμήμα.

Παρά τη φρασεολογία περί «στροφής προς ένα νέο πρότυπο βιώσιμης οικιστικής ανάπτυξης», το σχέδιο περιλαμβάνει επεκτάσεις των σχεδίων πόλης σε έκταση μεγαλύτερη των 200.000 στρεμμάτων στην Αττική, την ίδια στιγμή που η ήδη πολεοδομημένη γη μπορεί να χωρέσει 15 εκατομμύρια κατοίκους! Μάλιστα, το νέο πολεοδομικό νομοσχέδιο θα προβλέπει επιτάχυνση των διαδικασιών ένταξης στο σχέδιο πόλης. Παράλληλα, καθιερώνεται ως υψηλότερος συντελεστής στην Αθήνα ο 4 και καταργούνται οι ανώτεροι. Την ίδια στιγμή, ο υπουργός ανακοίνωσε τη δημιουργία Ειδικής Υπηρεσίας που θα είναι αρωγός των νομαρχιών στην κατεδάφιση όσων αυθαιρέτων κρίνονται κατεδαφιστέα. Επίσης, μεταξύ άλλων, το νέο Ρυθμιστικό προβλέπει:

Τέσσερις βιομηχανικούς πόλους (Τεχνόπολη, Θριάσιο, Ελληνικό, Αεροδρόμιο Σπάτων) και τέσσερα διαμετακομιστικά κέντρα.

Την υποτιθέμενη προστασία των ορεινών όγκων και του περιαστικού πρασίνου που έχει απομείνει, όταν την ίδια στιγμή τα διατάγματα για την Πάρνηθα και τον Υμηττό προβλέπουν την τσιμεντοποίηση σημαντικών εκτάσεων, ενώ στο Ελληνικό, το Γουδή και τον Ελαιώνα είναι γνωστές οι ρυθμίσεις για τεμαχισμό και οικοπεδοποίηση.

Προβλέπει τις επεκτάσεις της Αττικής Οδού με «σύμβαση παραχώρησης», που θα προσθέσουν νέα διόδια στους κατοίκους και την ολοκλήρωση του μετρό με ένα δίκτυο 8 γραμμών, συνολικού μήκους 220 χιλιομέτρων και 200 σταθμών, χωρίς ωστόσο να υπάρχει μέριμνα για τη χρηματοδότησή του.

Το νομοσχέδιο του νέου Ρυθμιστικού θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση έως τις 15 Σεπτέμβρη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Τρίτη 14 Απρίλη 2009

 

επιστροφή

 

Xειρότερη η αυριανή Αθήνα από τη σημερινή  15/04/2009 

Τον υδροκεφαλισμό της Αθήνας και την υπερσυγκέντρωση πληθυσμού στην Αττική ευνοεί το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας που παρουσίασε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, επισημαίνει ο ΣΥΝ. Ταυτόχρονα παρατηρεί ότι η αποφυγή αξιολόγησης και αποτίμησης του τρόπου εφαρμογής του προηγούμενου Ρυθμιστικού του 1985 δεν είναι τυχαία. Αποδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών για την πλήρη καταστρατήγηση και αποδόμηση του Ρυθμιστικού Σχεδίου, με κορυφαία την περίοδο των ολυμπιακών έργων, κατά την οποία υπήρξε η πλήρης ανατροπή του.

Σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΝ προειδοποιεί ότι:

"Με τις επεκτάσεις του πολεοδομικού αστικού ιστού της Αττικής, με τη ρύθμιση της άμεσης ένταξης στο σχέδιο πόλης πλέον των 250.000 στρεμμάτων και με τη δημιουργία μεγάλων περιοχών 'αποθέματος γης', θα διογκωθεί και άλλο η Αθήνα και θα υπερσυγκεντρωθεί στην Αττική ακόμη μεγαλύτερος όγκος πληθυσμού.

- Με την προώθηση ήδη προς δημοπράτηση (με το σύστημα των συμβάσεων παραχώρησης) του αυτοκινητόδρομου της 'περιφερειακής Υμηττού' και των συνδέσεών της (αστικά οδικά έργα Αττικής), αναδεικνύονται κυρίαρχες για το Λεκανοπέδιο Αττικής οι 'ιδιωτικοποιημένες' οδικές μεταφορές. Τα μεγάλα λόγια περί κυριαρχίας των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και κυρίως του Μετρό με 200 σταθμούς και 85% κάλυψη των μεταφορών παραπέμπονται ως όραμα μετά την εικοσαετία (διάρκεια ισχύος του Ρυθμιστικού) και βέβαια αφού οι ιδιωτικοί αυτοκινητόδρομοι και τα διόδιά τους θα έχουν μπει πλήρως στη ζωή μας και θα έχουν υπερδιπλασιάσει τα Ι.Χ. στην πρωτεύουσα. Οι ορεινοί όγκοι της Αττικής, Υμηττός και Πεντέλη, αλυσοδένονται από νέους μεγάλους οδικούς άξονες.

- Η μη μείωση των συντελεστών δόμησης στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας, καθώς και η διατήρηση των παρεκκλίσεων για την εκτός σχεδίου δόμηση πείθουν ότι η μελλοντική εικόνα της πόλης θα είναι χειρότερη από τη σημερινή".

Ακόμη διαπιστώνει πως "και πάλι στους τρεις πυλώνες της ανάπτυξης της Αθήνας επικρατεί η 'άναρχη οικονομική ανάπτυξη' που θα οδηγήσει σε μια 'πόλη-μαμούθ' που μόνο περιβαλλοντική προστασία και κοινωνική συνοχή δεν θα εξασφαλίζει. Τα κέρδη και πάλι θα είναι το κριτήριο της διαμόρφωσης της πόλης του μέλλοντός μας".

Οι ορεινοί όγκοι της Αττικής, Υμηττός και Πεντέλη, αλυσοδένονται από νέους μεγάλους οδικούς άξονες

Συντάκτης : Σταυρογιάννη Λ.

ΑΥΓΗ 15/4/09

 

επιστροφή

 

Νέοι δρόμοι και θεματικά πάρκα στην Αθήνα

Τι προβλέπει το Ρυθμιστικό Σχέδιο για την Αττική, το οποίο παρουσίασε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΒΑΣΩ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ

          Νέες πεζοδρομήσεις σε Αθήνα, Πειραιά, Κηφισιά, Λαύριο, Μέγαρα και Ελευσίνα, οδικούς άξονες που ήταν προγραμματισμένοι και καταργούνται και άλλους που δημιουργούνται, καθώς και θεματικά πάρκα στην Αττική προβλέπει μεταξύ άλλων το επικαιροποιημένο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας- Αττικής, το οποίο παρουσίασε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς.

Για την Αθήναπρογραμματίζεται η ολοκλήρωση και επέκταση του προγράμματος Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων, η ανάπλαση του Ελαιώνα, των πυλών του μητροπολιτικού συγκροτήματος, δηλαδή της Νότιας Πύλης (περιοχή Καραϊσκάκη και Αγίου Διονυσίου) και της δυτικής πύλης (ζώνες Δ΄ και Ζ΄ στην περιοχή προστασίας όρους Αιγάλεω), η σύνδεση των ιστορικών κέντρων της Αθήνας και του Πειραιά μέσω της οδού Πειραιώς, της Αθήνας και της Ελευσίνας μέσω της Ιεράς οδού, η οποία θα πεζοδρομηθεί ως τη λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως, καθώς και η σύνδεση με την Ακαδημία Πλάτωνος.

ΠΕΖΟΔΡΟΜΗΣΕΙΣ

*Στο ιστορικό κέντρο τηςΑθήνας προγραμματίζεται η μερική πεζοδρόμηση των λεωφόρων Πανεπιστημίου, Βασιλίσσης Ολγας και Αμαλίας, καθώς και τμημάτων των λεωφόρων Σταδίου, Ακαδημίας, Βασιλίσσης Σοφίας, Πειραιώς, Πατησίων και Αγίου Κωνσταντίνου. Προωθούνται οι διαμορφώσεις των οδών Μητροπόλεως, Κολοκοτρώνη και Αθηνάς, καθώς και οι αναπλάσεις πλατειών και ελευθέρων χώρων, όπως και η αποκατάσταση όψεων διατηρητέων κτιρίων.

*Για τονΠειραιάπροωθείται η μερική ή ολική πεζοδρόμηση αξόνων που συγκεντρώνουν μεγάλο μέρος των επίσημων κτιρίων, μνημείων και κτιρίων με αρχιτεκτονικό, καλλιτεχνικό και ιστορικό ενδιαφέρον ή συνδέουν χώρους με παραδοσιακές δραστηριότητες του νεότερου Πειραιά. Πρόκειται για τις ακτές Θεμιστοκλέους, Μουτσοπούλου και Κουντουριώτη και τη λεωφόρο Βασιλέως Γεωργίου.

*Προωθείται μελέτη για τη διεύρυνση των ορίων του ιστορικού κέντρου τηςΚηφισιάςπροκειμένου σε αυτό να περιληφθούν τα Αλώνια και περιοχές της Κάτω Κηφισιάς και του Κεφαλαρίου. Προωθείται η μερική ή ολική πεζοδρόμηση των οδών Κασσαβέτη, Κυριαζή, Αδριανού, Ηρώδου του Αττικού, Στροφυλίου, Δεληγιάννη, Μουσών, Πατριάρχου Μαξίμου και Πεσματζόγλου, καθώς και τμημάτων των οδών Λεδίβου, Κολοκοτρώνη και Οθωνος. Διαμορφώνονται οι πλατείες του Κεφαλαρίου, του Αγ. Δημητρίου και πεζοδρομούνται οι γύρω δρόμοι.

*Προωθείται μελέτη για τον επανακαθορισμό των ορίων του ιστορικού κέντρου τουΛαυρίου, η διαμόρφωση και ανάπλαση της κεντρικής πλατείας, της σιδηροδρομικής γραμμής, των ελευθέρων χώρων του λιμανιού και του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού, όπως και η προστασία και ανάδειξη των σημαντικών εγκαταστάσεων της πόλης.

*Προωθείται η οριοθέτηση του ιστορικού κέντρου τωνΜεγάρων, αναδεικνύονται τα μνημεία και οι αρχαιολογικοί χώροι, επεκτείνεται το δίκτυο πεζοδρόμων. Θεσπίζονται ρυθμίσεις για την προστασία του πολεοδομικού ιστού και των Ακροπόλεων Αλκάθου και Καρίας.

*Προωθείται η μελέτη για την οριοθέτηση του ιστορικού κέντρου της Ελευσίνας, που περιλαμβάνει τον αρχαιολογικό χώρο, τμήμα της Ιεράς οδού ως τη γέφυρα του Αδριανού, τμήμα του λιμανιού και τμήμα της νεότερης πόλης.

 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ

Ο κ. Γ. Σουφλιάς κατά την προχθεσινή συνέντευξη Τύπου για τα νέα έργα στην πρωτεύουσα Θεσμοθετούνται τα μητροπολιτικά πάρκα: Ελληνικού στο παλαιό Αεροδρόμιο, Γουδή, Αττικό Αλσος στα Τουρκοβούνια, ενώ ο χώρος του παλαιού Ιπποδρόμου ορίζεται ως Πολιτιστικό Πάρκο Μητροπολιτικού Επιπέδου με παράλληλες χρήσεις αναψυχής και αθλητισμού.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ

Προωθείται πρόγραμμα οργάνωσης θεματικών πάρκων των αρχαίων και νεότερων μεταλλείων της Λαυρεωτικής, της Βραυρώνας, των ανενεργών λατομείων του Πεντελικού, του Τατοΐου, της Πάρνηθας και της Ψάθας Αιγοσθένων.

ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ

*Προγραμματίζεται η σύνδεση της λεωφ. Κατεχάκη με την Εθνική οδό μέσω της νέας σήραγγας Τουρκοβουνίων.

*Καθορίζονται τα νέα οδικά της Αττικής, δηλαδή η επέκταση της λεωφόρου Κύμης ως τους Θρακομακεδόνες, η λεωφόρος ΕλληνικούΑργυρούπολης- Σήραγγας Υμηττού - Αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος, η σύνδεση της λεωφόρου Σχιστού με το λιμάνι του Πειραιά και το Νέο Φάληρο, η ολοκλήρωση της λεωφόρου προς Ραφήνα, η λεωφόρος Ελευσίνας- Θηβών, καθώς και η ανατολική περιφερειακή λεωφόρος Υμηττού και Πεντέλης και η ελεύθερη ταχεία λεωφόρος Σουνίου.

*Καταργούνται τα προβλεπόμενα από το ισχύον Ρυθμιστικό Σχέδιο οδικά έργα: λεωφ. Πικροδάφνης από περιφερειακή οδό Υμηττού ως λεωφόρο Βουλιαγμένης και Παραλιακή λεωφόρο και το βόρειο τμήμα της δυτικής περιφερειακής λεωφόρου Αιγάλεω.

ΒΗΜΑ, 15-4-2009

 

επιστροφή

 

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟ  ΝΕΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΘΗΝΑΣ *  Του Πάνου Τότσικα

Πριν λίγες μέρες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ παρουσίασε το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας (ΡΣΑ), το οποίο εμφάνισε ως ένα «…πλαίσιο συνολικής στρατηγικής για τη βιώσιμη ανάπτυξη της Αθήνας και της Αττικής τα προσεχή 20 χρόνια».

Εμφανίζοντας το ΡΣΑ ως άσσο από το μανίκι εν όψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων, ο κ. Σουφλιάς μίλησε για ένα «νέο Αθηναϊκό όραμα» :
 «Θέλουμε να φτιάξουμε μια οικολογικά συνειδητοποιημένη και βιώσιμη πόλη… μια δυναμική ανταγωνιστική και εξωστρεφή Μητρόπολη…μια συνεκτική και φιλική προς την κοινωνία πόλη».

Ωραία ακούγονται όλα αυτά. Και πώς θα γίνουν όμως; Ο κ. Υπουργός υπόσχεται μια «…στροφή προς ένα νέο πρότυπο βιώσιμης οικιστικής ανάπτυξης…».

« Βασικό ζητούμενο είναι η βιώσιμη ανάπτυξη σε αρμονία με τον διεθνή ρόλο της Αθήνας ως Μητροπολιτική περιοχή της Ευρώπης»

( Όπως διαπιστώνετε η βιώσιμη ανάπτυξη της βιώσιμης πόλης, πάει και έρχεται).

Πάμε παρακάτω.

Όλοι οι σχεδιασμοί του υπουργού περιλαμβάνονται στους εξής άξονες:

-Ενίσχυση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος (αστικού και περιαστικού).

-Περιορισμός της αστικής εξάπλωσης με βάση ένα πολυκεντρικό πρότυπο αστικής ανάπτυξης.

-Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός της παραγωγικής βάσης της Αττικής για την ανάδειξή της σε οικονομικό κέντρο διεθνούς κύρους.

-Ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής της πόλης.

-Ανάδειξη της Αττικής σε σύγχρονη πολιτιστική Μητρόπολη διεθνούς ακτινοβολίας.

-Ολοκλήρωση της οργάνωσης ενός φιλικού προς το περιβάλλον συστήματος μεταφορών στην Αττική.

-Προώθηση της συνεργασίας και της συμμετοχής.

Αυτά ακούγονται ακόμα πιο ωραία από τα προηγούμενα. Κι’ όπως έλεγαν οι παλιότεροι, με λόγια και με λόγια φτιάχνεις ανώγια και κατώγια…

Πίσω όμως από κούφια  λόγια και  ανέξοδες διακηρύξεις, η πραγματικότητα που ζούμε είναι αμείλικτη και συμβαδίζει με τους πραγματικούς σχεδιασμούς του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και του επιτελείου του:

-         Η Αθήνα επεκτείνεται αδιάκοπα, νόμιμα ή αυθαίρετα προς όλες τις κατευθύνσεις

-         Ο πληθυσμός του πολεοδομικού συγκροτήματος της πρωτεύουσας είναι σήμερα πάνω από τον μισό πληθυσμό της χώρας

-         Οι οικονομικές δραστηριότητες δεν αποκεντρώνονται αλλά συγκεντρώνονται όλο και περισσότερο στην Αττική.

-         Το φυσικό περιβάλλον όχι μόνο δεν προστατεύεται, αλλά λεηλατείται από κάθε είδους μεγάλα και μικρότερα συμφέροντα

-         Η παραγωγική βάση της Αττικής ( πρωτογενής και δευτερογενής τομέας) συρρικνώνεται

-         H κοινωνική συνοχή της πόλης χάνεται, η συνεργασία και η συμμετοχή   αποθαρρύνεται.

-         Το σύστημα μεταφορών στην Αττική εξακολουθεί να στηρίζεται στην κυριαρχία του Ι.Χ αυτοκίνητου.

Με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο του κ.Σουφλιά, υπολογίζεται ότι εντάσσονται στο Σχέδιο Πόλεως πάνω από 200.000 στρέμματα, κυρίως γεωργικής γής. Ηδη η πολεοδομημένη γη και οι προβλεπόμενες οικιστικές επεκτάσεις αντιστοιχούν στο 20% της επιφάνειας της Αττικής. Ακόμα και αν καλυφθεί το 60% της θεσμοθετημένης δόμησης, η επιφάνεια θα είναι αρκετή για να  καλύψει τις στεγαστικές ανάγκες 8 εκατ. κατοίκων…

Η Πεντέλη  εξακολουθεί  να χτίζεται συστηματικά, νομότυπα ή αυθαίρετα. Στα όρια Πικερμίου και Ραφήνας, Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί αγωνίζονται να χτίσουν μια νέα πόλη 10.000 κατοίκων, ενάντια στις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας 

Στην Πάρνηθα, μετά τα κροκοδείλια δάκρυα του καλοκαιριού του 2007, προωθείται η κατασκεύη μιας «Τεχνόπολης» καθώς και η επέκταση της δόμησης των εγκαταστάσεων του Καζίνο και του Μον Παρνές.

Στον Υμηττό, ο οποίος θεωρείται πλέον ένα ενοχλητικό φυσικό εμπόδιο μεταξύ του υπερδομημένου λεκανοπέδιου της Αθήνας και του υπό ραγδαία «ανάπτυξη» κάμπου των Μεσογείων, προωθείται η έγκριση ενός Προεδρικού Διατάγματος που αντιμετωπίζει τον μισό ορεινό όγκο ως «περιαστικό –θεματικό πάρκο» και δίνει την δυνατότητα να χτιστούν  διάφορες «κοινωφελείς» εγκαταστάσεις. Ταυτόχρονα, ένα εκτεταμένο δίκτυο νέων αυτοκινητόδρομων, προβλέπεται να τον διασχίσει επιφανειακά και υπόγεια.

Επισημαίνεται ότι με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο του κ. Σουφλιά  προαναγγέλλεται η «νομιμοποίηση» του έργου  «Νέοι αυτοκινητόδρομοι Αττικής», οι οποίοι σύμφωνα με τις δηλώσεις  του υπουργού θα δημοπρατηθούν τον προσεχή Μάϊο, άν και δεν είναι θεσμοθετημένοι στο ισχύον Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας. Ακόμη , ο υπουργός μιλά για «περίοδο διαβούλευσης» μέχρι τον Σεπτέμβρη, η οποία ωστόσο, όσον αφορά τους αυτοκινητόδρομους, έχει ήδη λήξει από τα τέλη Μαρτίου…

Κλείνοντας, αξίζει να αναφέρουμε ότι, για να θολώσει τα νερά ο κ. Σουφλιάς, μιλάει για την ανάπτυξη την επόμενη 20ετία ενός εκτεταμένου δικτύου Μετρό  8 γραμμών συνολικού μήκους 220 χιλιομέτρων και 200 σταθμών, ενώ προγραμματίζει άμεσα 90 χιλιόμετρα νέων αυτοκινητόδρομων στην Αττική…

·        Aναδημοσίευση από την «Εποχή» 18.4.09

 

επιστροφή

 

Διάλογος για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας

Στρογγυλό τραπέζι διαλόγου - διαβούλευσης σχετικά με τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας- Αττικής, που πρόσφατα παρουσίασε ο αρμόδιος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιάς, διοργανώνεται σήμερα το απόγευμα στο ΙΣΤΑΜΕ (Ακαδημίας 4), σηματοδοτώντας ουσιαστικά την έναρξη της διαβούλευσης για το θέμα αυτό.

Το ΙΣΤΑΜΕ σημειώνει ότι μερικές εβδομάδες πριν από τη δημοσίευση της πρότασης του ΥΠΕΧΩΔΕ παραδόθηκε η έκθεση της ομάδας εργασίας που είχε συγκροτήσει από τα τέλη του προηγούμενου έτους το ΙΣΤΑΜΕ στο πλαίσιο του κύκλου «Πράσινη Ανάπτυξη» για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας- Αττικής, με επικεφαλής τον καθηγητή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου κ. Μηνά Αγγελίδη.

Στη σημερινή συνάντηση έχουν κληθεί όλα τα μέλη της ομάδας εργασίας για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας- Αττικής, οι επικεφαλής των τεσσάρων άλλων ομάδων εργασίας του ΙΣΤΑΜΕ για τον κύκλο «Πράσινη Ανάπτυξη», καθώς και οι νομάρχες Αττικής, οι δήμαρχοι Πειραιά, Καλλιθέας, Αγίας Βαρβάρας, εκπρόσωποι της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, στελέχη του ΤΕΕ, των συλλόγων Πολεοδόμων (ΣΕΠΟΧ), Συγκοινωνιολόγων (ΣΕΣ), Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ) και του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ).

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=265518&dt=28/04/2009

 

επιστροφή

 

Το οικιστικό μοντέλο του Παρισιού σε... φτωχή ελληνική έκδοση

Ø      Το επικαιροποιημένο ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας και Αττικής παρουσιάστηκε πρόσφατα από την κυβέρνηση. Ωστόσο πέρα από τα υφιστάμενα και προβλεπόμενα πάρκα δεν προβλέπεται δέσμευση νέων περιοχών μέσα στο λεκανοπέδιο προκειμένου να δημιουργηθούν χώροι πρασίνου. Στη γαλλική πρωτεύουσα δόθηκαν φορολογικά και πολεοδομικά κίνητρα (όροι δόμησης, συντελεστές κ.λπ.) προκειμένου να κατεδαφιστούν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα για την παραγωγή στέγης με ευρύτατους ελεύθερους χώρους.

Του Κασσιανού Τζέλη

Mικρό καλάθι θα πρέπει να συνεχίσει να κρατά ο μισός ελληνικός πληθυσμός που κατοικεί στην Aττική σε ό,τι αφορά στο πράσινο και τους ελεύθερους χώρους μετά την παρουσίαση του επικαιροποιημένου ρυθμιστικού σχεδίου Aθήνας και Aττικής από τη κυβέρνηση. Πέρα από τα υφιστάμενα και προβλεπόμενα πάρκα ή... κατ’ ευφημισμόν «πάρκα» δεν προβλέπεται δέσμευση νέων περιοχών μέσα στο λεκανοπέδιο προκειμένου να δημιουργηθούν χώροι πρασίνου, ειδικά στην πυκνοδομημένη δυτική Aθήνα.

Έτσι δεν υπάρχει επαρκής χώρος άλλα ούτε και πρόβλεψη για την υλοποίηση έργων μέσω του περίφημου «πράσινου ταμείου» που η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει χωρίς να έχει δημιουργήσει. Tο κυριότερο είναι ότι το ρυθμιστικό σχέδιο δεν προβλέπει καν την παροχή κινήτρων για εκτεταμένες αναπλάσεις εντός πολεοδομικού συγκροτήματος μέσω της προσέλκυσης ιδιωτικών κεφαλαίων.

Πρόκειται για το μοντέλο του Παρισιού, το οποίο, μάλιστα, έχει δηλώσει οπαδός και ο κ. Σουφλιάς. Στη γαλλική πρωτεύουσα δόθηκαν φορολογικά και πολεοδομικά κίνητρα (όροι δόμησης, συντελεστές κ.λπ.) προκειμένου να κατεδαφιστούν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα (οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν ελεγχόμενα στα προάστια) για την παραγωγή στέγης με ευρύτατους ελεύθερους χώρους, πρασίνου και φιλικές προς τον πολίτη και το περιβάλλον χρήσεις.

Στην Κυψέλη

Tο μοντέλο αυτό, όπως είπε παλιότερα ο κ. Σουφλιάς, θα μπορούσε να υλοποιηθεί και στην κορεσμένη Aθήνα και ειδικά σε περιοχές όπως η Kυψέλη, ωστόσο θεώρησε ότι η κατάσταση δεν είναι ακόμα ώριμη.

Kι όμως, τόσο το TEE όσο και η ίδια η αγορά εκτιμούν ότι θα μπορούσε να «τρέξει» από τώρα δημιουργώντας σταδιακά μια καινούρια και πολύ πιο φιλική πόλη.

Tο θετικό με το νέο ρυθμιστικό σχέδιο είναι ότι τουλάχιστον επιχειρείται μια οριοθέτηση του πρασίνου σε όλη την Aττική ούτως ώστε να εξαλειφθεί ο κίνδυνος περαιτέρω μείωσής του. Σε ό,τι αφορά το λεκανοπέδιο, πάντως, προβλέπεται η δημιουργία των Mητροπολιτικών Πάρων σε Eλληνικό και Γουδί καθώς και στον Eλαιώνα. Aν εξαιρεθεί το πρώτο που φαίνεται ότι μπορεί να γίνει άλλα μετά το πέρας αρκετών χρόνων, τα άλλα δύο προβλεπόταν και στο προηγούμενο ρυθμιστικό (του 1985), ωστόσο η σημερινή τους κατάσταση μόνο πάρκο δεν θυμίζει.

Tο ρυθμιστικό, πάντως, προβλέπει την απαγόρευση αλλαγής χρήσης των χώρων που έχουν χαρακτηριστεί ως κοινόχρηστοι ή πρασίνου.

Aκόμα προβλέπει την προστασία των ορεινών όγκων της Aττικής, μερικές πεζοδρομήσεις σε κεντρικές αρτηρίες της Aθήνας (Πανεπιστημίου, Σταδίου, Bασ. Όλγας, Aμαλίας, Aκαδημίας, Bασιλίσσης Σοφίας, Πειραιώς, Πατησίων και Aγίου Kωνσταντίνου) του Πειραιά (Bασ. Γεωργίου, Aκτή Mουτσοπούλου κ.λπ.), της Kηφισιάς, της Eλευσίνας, των Mεγάρων και του Λαυρίου.

Προβλέπεται ακόμα η ανάπλαση των παλιών λατομείων-υποδοχέων χωματερών, προωθείται η οργάνωση των θεματικών πάρκων των αρχαίων και νεότερων μεταλλείων της Λαυρεωτικής, της Bραώνας, των ανενεργών λατομείων του Πεντελικού, του Tατοΐου, της Πάρνηθας, της δυτικής και της βορειοδυτικής πύλης της Aθήνας, και της Ψάθας Aιγοσθένων, ενώ προβλέπεται και η σύνδεση των ορεινών όγκων με τους χώρους πρασίνου μέσω πεζοδρομήσεων και φυτεύσεων.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13816&subid=2&tag=9525&pubid=8065118

 

επιστροφή

 

ΤΕΕ: 1η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ για το Ρ.Σ.Α. (11-5-09)

Στη Συνάντηση προσκλήθηκαν και παραβρέθηκαν:

ΕΜΠ, Μ. Αγγελίδης Καθ. Χωροταξίας

ΣΕΠΟΧ, Β. Μπάτσου- πρόεδρος, Ρ. Καλοκάρδου

ΣΑΔΑΣ-ΠΑΕ, Λυρούδιας- πρόεδρος

ΣΕΜΠΧΠΑ, Σ. Καζάκη-πρόεδρος, Ε. Νανούρη

ΓΕΩΤΕΕ, Ν. Χλύκας

ΜΕ Χωροταξίας & Πολ/κου Σχεδιασμού, Κ, Λιακόπουλος, Σ. Τσουτσάνης

ΜΕ Περιβάλλοντος & Αειφόρου Ανάπτυξης, Ρ. Λειβαδάρος, Χ. Θεοχάρη

ΜΕ Μεταφορών & Συγκοινωνιακών Έργων, Δ. Δημητρίου

Χωροτάκτες-Πολεοδόμοι, Π. Λουκάκης, Ρ. Κλουτσινιώτη

Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, Λ. Πάλλα, Σ. Ψυχογιός,

Ε. Ηλιοιπούλου, Δ. Μικρός

 

Επίσης από το Τμήμα Αναπτυξιακού και Επιστημονικού Έργου του ΤΕΕ, Τομέας Χωρικού Σχεδιασμού και Τοπικής Αυτοδιοίκησης συμμετείχαν οι: Μ. Νικολακοπούλου και Ε. Τσακιροπούλου αρχιτέκτονες – πολεοδόμοι.

Είχαν προσκληθεί και δεν παραβρέθηκαν τα μέλη της Δ.Ε., Χρ. Σπίρτζης και Σπ. Ζαννιάς, η Σ. Αυγερινού Καθηγήτρια ΕΜΠ, ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων και ο Αθ. Κατσιγιάννης Πολ. Μηχ/κος.

Τη συζήτηση παρακολούθησαν η κ. Μ. Λεβαντή Αρχ/των, Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Παλλήνης  και μέλος της Επιτ. Περ/ντος της ΤΕΔΚΝΑ και η  κ. Κ. Βακαλίδου Τοπογράφος. 

Τη συνάντηση χαιρέτησε ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιάννης Αλαβάνος, ο οποίος χαρακτήρισε τη συνάντηση ως εσωτερική διαδικασία, προκειμένου το ΤΕΕ να διαμορφώσει άποψη και να συμβάλλει στη διαδικασία διαβούλευσης, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά  στις δηλώσεις του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ.

Η Ρ. Κλουτσινιώτη, υποστήριξε ότι θα πρέπει να συνδιαμορφώσουμε απόψεις με άλλους φορείς και ιδίως ως προς τις διαδικασίες π.χ. με ημερίδες, προκειμένου το ΡΣΑ να γίνει γνωστό στην κοινωνία.

 

Ο Π. Λουκάκης, έθεσε το ερώτημα για το χαρακτήρα της διαβούλευσης επειδή στο Σχέδιο Νόμου αναφέρεται ότι το ΡΣΑ ταυτίζεται με το ΠΠ Αττικής. Εάν ισχύει ότι το ΡΣΑ ταυτίζεται με το ΠΠ Αττικής, η προτεινόμενη από τον Υπουργό διαβούλευση θα πρέπει να ακολουθήσει τη  διαδικασία που προβλέπεται από το Ν. 2742/99, μέσω ΕΣΧΧΑ κλπ.

 

Η Λ. Πάλλα, απάντησε ότι το ΡΣΑ θεσμοθετείται με το Νόμο 2508/97 και επομένως, θεσμικά, δεν προβλέπεται διαβούλευση, παρά μόνο μέσω της ΣΜΠΕ. Ακολουθείται όμως άτυπη διαδικασία διαβούλευσης.

 

Ο Σ. Ψυχογιός, ανέφερε ότι όλες οι έγγραφες προτάσεις των φορέων θα ληφθούν υπ’ όψη από τον ΟΡΣΑ κατά τη τελική σύνταξη του Νόμου.

 

Η Χ. Θεοχάρη, πρότεινε, είτε ως ΤΕΕ είτε ως σύνολο φορέων, να συμμετέχουμε στις ημερίδες που θα οργανωθούν από το ΥΠΕΧΩΔΕ με την Τ.Α.

 

Η Λ. Πάλλα, τοποθετήθηκε γενικά για τις προτάσεις του ΡΣΑ και τις διαφορές του με το ισχύον. Ζήτησε ουσιαστικές προτάσεις από τους φορείς και εποικοδομητική κριτική με στόχο τη βελτίωσή του, διότι το μόνο που έχει προβληθεί από τα ΜΜΕ είναι η επέκταση των 250.000 στρ και τα 8 εκ. κατοίκων στην Αττική, πράγμα που δεν ισχύει. Δεν αναφέρεται ούτε στο Σχέδιο Νόμου,  ούτε σε δηλώσεις.

Τα κύρια σημεία διαφοροποίησης εντοπίζονται κυρίως στο ότι στο ισχύον ΡΣΑ δεν υπάρχει η έννοια της ανάπτυξης, ενώ στο νέο χωροθετούνται αναπτυξιακές ζώνες σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος, στα πλαίσια του σύγχρονου Μητροπολιτικού ρόλου της Αθήνας. Ως προς τις επεκτάσεις η λογική είναι η ίδια δηλ. της ανάσχεσης της οικιστικής επέκτασης. Βασική συνιστώσα του νέου ΡΣΑ και προτεραιότητα αποτελεί η επανάχρηση και αξιοποίηση του ήδη θεσμοθετημένου αστικού χώρου (αναδιαρθρώσεις, αναπλάσεις, αστικές αναγεννήσεις κλπ). Υπάρχει σπατάλη επεκτάσεων χωρίς έργα υποδομής. Οι προτάσεις συνοδεύονται από Επιχειρησιακό Σχέδιο Εφαρμογής, το οποίο ήδη έχει συνταχθεί από τον ΟΡΣΑ και θα δημοσιοποιηθεί.

 

Ο Π. Λουκάκης, έθεσε τα εξής ερωτήματα :

-ποια είναι η πληθυσμιακή πρόβλεψη του ΡΣΑ

- έχουν ληφθεί υπόψη τα έργα που υλοποιηθήκαν από το 1985 μέχρι σήμερα (Ολυμπιακά έργα, μετρό, προαστιακός κλπ)

- έχουν ληφθεί υπόψη η διαφοροποίηση του κοινωνικού ιστού με τους οικονομικούς μετανάστες, η ανακατανομή του πληθυσμού,

-  έχει αξιολογηθεί η πληθυσμιακή συρρίκνωση των Δήμων της Αθήνας και του Πειραιά και πως αντιμετωπίζεται

- εάν ελήφθη υπόψη η ανάπτυξη των δορυφορικών πόλεων (Κόρινθος, Θήβα, Χαλκίδα).

 

Η Λ. Πάλλα, απάντησε ότι όλα αυτά έχουν ληφθεί όψη εκτός από το μείζον πρόβλημα του κέντρου της Αθήνας, ένα θέμα που δεν έχει αντιμετωπιστεί -παρότι έχει μελετηθεί- και ζήτησε τη συμβολή των παρευρισκομένων. Όσον αφορά την προβολή του πληθυσμού για το 2030, στόχο αποτελεί η σταθεροποίηση και περιορισμένη αύξησή του και η ποσοστιαία μείωσή του ως προς το συνολικό πληθυσμό της χώρας.

 

Ο Σ. Ψυχογιός, απάντησε ότι όλα τα υπάρχοντα έργα συνεκτιμήθηκαν, απέφυγαν όμως την πληθυσμιακή πρόβλεψη διότι, από τις εκτιμήσεις του ΟΡΣΑ, ο θεσμοθετημένος ή υπό θεσμοθέτηση οικιστικός ιστός καλύπτει οποιαδήποτε μελλοντική ανάπτυξη, μέχρι τον πληθυσμό της τάξεως των 6 εκ. κατοίκων. Επεσήμανε ότι, πρέπει να διαφυλαχθεί η γη ως πολύτιμος φυσικός πόρος, παρά τις όποιες πιέσεις.

 

Η Λ. Πάλλα, υποστήριξε ότι δεν έχουν προταθεί-μελετηθεί τα «Νέα Οδικά Έργα» από τον ΟΡΣΑ, αλλά ήταν εισροή από τη Γ.Γ Δημ. Έργων.

 

Η Μ. Νικολακοπούλου, έθεσε το ζήτημα των πολλαπλών επιπέδων σχεδιασμού (ΣΧΑΕ) και το εάν έχει εκτιμηθεί η επιρροή-εξάρτηση των χρήσεων στους όμορους νομούς της Βοιωτίας και της Κορινθίας, όπως πχ η ΒΙΠΕ Οινοφύτων, οι περιοχές παραθεριστικής κατοικίας στην Κορινθία και στην Εύβοια κλπ.

 

Η Λ. Πάλλα, θεωρεί απαραίτητο το επίπεδο αυτό του σχεδιασμού. Επίσης, σύμφωνα με το Ν.2742/99, είναι δυνατό τα Περιφερειακά Πλαίσια να εξειδικεύονται σε επίπεδο Νομών, το ίδιο ισχύει και για την Περιφέρεια Αττικής. Σύμφωνα με ΣτΕ, οι ΖΟΕ θεσμοθετήθηκαν ως «προσωρινά υποκατάστατα χωροταξικού σχεδιασμού», παρόλο που  δεν μπορούσαν να έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα κάλυπταν αναπτυξιακές ανάγκες που δεν προβλέπονταν από το ΡΣΑ. Έχει ήδη διαπιστωθεί η έλλειψη ενδιάμεσου επίπεδου σχεδιασμού μεταξύ του ΡΣΑ και των ΓΠΣ.

Για το θέμα της σύνδεσης του ΡΣΑ με τους όμορους Νομούς διατυπώθηκε καταρχήν ότι ο ΟΡΣΑ είναι αρμόδιος μόνο για την Περιφέρεια Αττικής. Από τις προτάσεις του ΡΣΑ, φαίνεται ότι υπάρχει η αναγκαιότητα των συνδέσεων μέσω των αξόνων με τις όμορες Περιφέρειες. Για να ληφθούν υπόψη οι προτάσεις του ΡΣΑ θα πρέπει να γίνουν διαβουλεύσεις και με τις όμορες Περιφέρειες για τις οποίες έχουν θεσμοθετηθεί ήδη Περιφερειακά Πλαίσια, το θέμα αυτό δεν έχει συζητηθεί στον ΟΡΣΑ.

 Υπάρχει όντως ένα πρόβλημα και πρέπει να βρεθεί μία διαδικασία.

 

Ο Ρ. Λειβαδάρος, θέτει το ερώτημα «εάν υπάρχει πρόβλεψη των υποδομών να δεχθούν τα γεγονότα της κλιματικής αλλαγής» και αναφέρει ως παράδειγμα τα αντιπλημμυρικά έργα στον Κηφισό, τα οποία δεν αρκούν σε περίπτωση ενός έκτακτου γεγονότος έντονης πλημμύρας και γενικότερα θέματα υποδομών.

 

Η Λ. Πάλλα, απάντησε ότι για την αντιμετώπιση του θέματος της κλιματικής αλλαγής υπάρχουν ανοικτές συνεργασίες και δεν έχουν ολοκληρωθεί οι προτάσεις. Θεωρείται πολύ θετικό να συμβάλλουν όλοι οι Φορείς και με άλλες προτάσεις.

 

Ο Κ. Λιακόπουλος, ρώτησε εάν δεν απαιτείται το ΠΠ Αττικής επειδή υπάρχει το ΡΣΑ

 

Η Λ. Πάλλα, και ο Σ. Ψυχογιός, απάντησαν ότι δεν απαιτείται Περιφερειακό Πλαίσιο Αττικής επειδή υπάρχει το ΡΣΑ.

 

Η Ρ. Κλουτσινιώτη, ρώτησε ποια είναι τα ακριβή όρια της μητροπολιτικής περιοχής και πως αυτά σχετίζονται με το Γενικό Πλαίσιο και  τα Ειδικά Πλαίσια.

 

Η Λ. Πάλλα, υποστήριξε ότι η μητροπολιτική περιοχή ταυτίζεται με την Περιφέρεια Αττικής.

 

Η Χ. Θεοχάρη, έθεσε το θέμα ότι εξαγγέλλονται μεγάλα έργα που επηρεάζουν το σχεδιασμό της Αττικής -όπως οι οδικοί άξονες του Υμηττού- πριν το ΡΣΑ., γεγονός, το οποίο θεωρεί αντιεπιστημονικό και αντιπεριβαλλοντικό.

 

Η Ρ. Κλουτσινιώτη, ανέφερε ότι γενικά η μελέτη του ΡΣΑ έχει μία πληρότητα και απαντά σε όλα τα ερωτήματα των προδιαγραφών. Όμως από τις διατυπώσεις του, δημιουργείται η εντύπωση ότι η προσπάθεια εξαντλείται στη νομιμοποίηση της υπάρχουσας κατάστασης. Από το ΡΣΑ ’85 πέρασαν 25 χρόνια και έχουν γίνει πολλές ανατροπές με κυριότερη την ανατροπή στην εικόνα του Κέντρου της Αθήνας, που είναι το πρόσωπο της πόλης και για το οποίο δεν προβλέπονται καθόλου ρυθμίσεις και μέτρα. Όμως ο Διεθνής Ρόλος της Αθήνας -και εάν θα μπορέσει να τον παίξει- συναρτάται άμεσα με το πρόσωπο του Κέντρου της Πόλης και φυσικά δεν  μπορεί να εξαντλείται μόνο στην Περιφέρεια Αττικής.

Οι Χωρικές Ενότητες & Υποενότητες του ΡΣΑ πρέπει να αποκτήσουν σαφέστατες κατευθύνσεις, ώστε να είναι δυνατή η προώθηση και η θεσμοθέτησή τους από τα υποκείμενα επίπεδα σχεδιασμού.

Δεν αντιμετωπίζεται επίσης το σημαντικό θέμα της διοίκησης του χώρου, συνολικά και στα επιμέρους τμήματά του. Με ποιο τρόπο θα διοικηθεί η Μητροπολιτική Αθήνα (αυτό όμως είναι θέμα πολιτικής απόφασης).

Έθεσε το πρόβλημα της εκτός σχεδίου και τις επεκτάσεις ως το πρωτεύον ζήτημα (και αυτό όμως είναι θέμα πολιτικής απόφασης).

Πρότεινε οι φορείς που συμμετέχουν στη συζήτηση να συνδιοργανώσουν 1 ή 2 ημερίδες, ώστε να ενημερώσουν τη ΤΑ και το ευρύτερο κοινό.

 

Η Β. Μπάτσου, συμφωνεί με την πρόταση για τη διοργάνωση ημερίδων.

 

Ο Π. Λουκάκης, διατυπώνει, καταρχήν, πολλές επιφυλάξεις για το ΡΣΑ. Δεν μπορεί το ΥΠΕΧΩΔΕ να ζητά τη γνώμη των φορέων για αυτό το ΡΣΑ, το οποίο «είναι πλήρως αναντίστοιχο με το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο» διότι με το Γενικό Πλαίσιο έχουν θεσμοθετηθεί:

 - 2 Μητροπολιτικά Κέντρα,

 -  σύστημα πόλων και αξόνων ανάπτυξης,

 - η μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας περιλαμβάνει την Κόρινθο και τμήμα της Βοιωτίας και προτείνει να εξεταστεί η εταιρική σχέση πόλης-υπαίθριου (Κόρινθος, Χαλκίδα & Θήβα).

Επίσης, από ποια μελέτη απορρέει ότι η Αττική είναι η ΝΑ πύλη της Ευρώπης; Αναφέρεται στον αντίστοιχο Χάρτη που συνοδεύει το νέο ΡΣΑ, στον οποίο δεν φαίνεται ούτε η Θεσ/νικη (ως μητροπολιτικό κέντρο), ούτε η Εγνατία Οδός κλπ. Εάν δεχθούμε ότι η Αθήνα αποτελεί την ΝΑ πύλη της Ευρώπης, αυτό θα έχει επιπτώσεις σε όλα τα ζητήματα. Το γεγονός αυτό καθορίζει εισροές, υπηρεσίες και γενικά τέτοια ανάπτυξη που δύσκολα μπορούμε να στοχεύουμε σε λελογισμένη πληθυσμιακή αύξηση.

Είναι εύκολο να περιοριστούν τα όρια του ΡΣΑ και να λέμε ότι η Μητροπολιτική Περιφέρεια της Αθήνα είναι η Αττική; Όταν υπάρχουν οι Περιφέρειες και το ΕΣΠΑ που χρηματοδοτεί και τα Ειδικά Πλαίσια Βιομηχανίας και Τουρισμού με τον κάμπο της Θήβας να έχει πληθώρα βιομηχανιών αλλά και τους Αγ. Θεοδώρους, ενώ τμήμα της Εύβοιας είναι «ενσωματωμένο» στην Αττική; «Σήμερα, αυτό είναι εντελώς ξεπερασμένο» θέλει διοικητική, αλλά «προπαντός προγραμματική και σχεδιαστική αντιμετώπιση». Σήμερα, ο προαστιακός φτάνει μέχρι το Κιάτο, επομένως αυτές οι περιοχές έπρεπε να αντιμετωπιστούν ως περιοχές εταιρικής σχέσης με την Αθήνα. Γιατί αν το Υπουργείο πράγματι δεν θέλει να αναπτυχθεί η Αττική, και ειδικότερα η Αθήνα, πρέπει προγραμματικά να αναπτύξει τη Χαλκίδα, την Κόρινθο και τη Θήβα με μεγάλα πληθυσμιακά μεγέθη.

Σήμερα, με όσα έχουν γίνει (χρηματοδοτήσεις κλπ) και τις προσπάθειες για διοικητική αποκέντρωση : Μπορούμε να ρυθμίσουμε το χώρο της Αθήνας ερήμην των όσων γίνονται στο χώρο της πρωτεύουσας; Για παράδειγμα ο χαρακτήρας της Αττικής Οδού άλλαξε-έχουν χωροθετηθεί εγκαταστάσεις logistics, 2 Yυπουργεία κ.λ.π.), το Μαρούσι με 80.000 κατοίκους και 45.000 θέσεις εργαζομένων εκ των οποίων το 50% μετακινούνται από την Αθήνα, η Ν. Ιωνία & το Χαλάνδρι είναι δυναμικά Περιφερειακά Κέντρα στον ιστό της Αθήνας.

Δεν αρκεί να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα μόνο ως προς τους κατοίκους, τον πληθυσμό & την κατοικία. Το πρόβλημα των Μεσογείων δεν είναι τόσο μεγάλο για τις επεκτάσεις περιοχών κατοικίας, αλλά για τη ζήτηση εγκατάστασης επιχειρήσεων όλων των μορφών, κάτι που θεωρείται λογικό σε περιβάλλον αεροδρομίου.

Δεν είναι δυνατόν οι Χωρικές Ενότητες να μην έχουν προγραμματικά μεγέθη.

Επίσης, ενώ υπήρχε -από πολλά χρόνια- ένα σύστημα οδικών αρτηριών στο Λεκανοπέδιο & στα Μεσόγεια παρουσιάζεται ξαφνικά ένα νέο δίκτυο το οποίο δεν φαίνεται σε ποιες ενότητες και σε ποια κέντρα αντιστοιχεί. Είναι δυνατόν αυτό το οδικό δίκτυο να υιοθετείται από το ΡΣΑ «έτσι»;  και πως αντιστοιχεί στην πολιτική  μεταφοράς των ΙΧ και των ΜΜΜ

Διατυπώθηκε η  επιφύλαξη κατά πόσο το ΡΣΑ, ως Περιφερειακό Πλαίσιο,  είναι ένα εργαλείο που θα βοηθήσει το σχεδιασμό στα κατώτερα επίπεδα.

Δεν υπάρχει αντιστοίχηση του ΡΣΑ με το Γενικό Πλαίσιο.

 

Η Λ. Πάλλα, απάντησε ότι το ΡΣΑ αναφέρεται στο Διεθνή ρόλο Αθήνας & Θεσ/νίκης και στην επιδίωξη συμπληρωματικότητας & συνέργιας του διεθνούς ρόλου της Αθήνας με το διεθνή προσανατολισμό των άλλων αστικών κέντρων κλπ Υποστήριξε ότι έχουν τεθεί όλα αυτά τα θέματα.

 

Η Β. Μπάτσου, συμφωνεί ότι υπάρχει ασάφεια για το εάν πρόκειται για Περιφερειακό Πλαίσιο ή Ρυθμιστικό Σχέδιο.

 

Ο Δ. Δημητρίου, εκπρόσωπος της Μόνιμης Επιτροπής Μεταφορών του ΤΕΕ, υποστήριξε ότι η τοποθέτηση του Π.Λουκάκη, καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις της Μ.Ε. Συμπληρωματικά αναφέρει ότι, το ισχύον ΡΣΑ παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα στην εφαρμογή του. Οι Συγκοινωνιολόγοι κλήθηκαν εκ των υστέρων να εξυπηρετήσουν περιοχές, να σχεδιάσουν δίκτυα ή να προτείνουν τη λειτουργία μεταφορικών συστημάτων σε χώρους που δεν είχαν προβλεφθεί και «ήταν ελλιπέστατοι», επομένως η θεσμική του εφαρμογή & το αυστηρό πλαίσιο που θα ορίσει  θα είναι πάρα πολύ κρίσιμο.

Οι παρατηρήσεις αναφέρονται σε 4 σημεία:

1) Τα σχέδια θα έπρεπε να εκπονούνται παράλληλα διότι, όπως είναι γνωστό, το γενικό μεταφορικό σχέδιο για την Αττική, για τα επόμενα 20 χρόνια, έχει εγκριθεί. Επομένως, αν κάτι αλλάξει πρέπει το ήδη εγκεκριμένο σχέδιο για το δίκτυο μεταφορών να τροποποιηθεί. Αυτό δείχνει το μη συντονισμό των Υπηρεσιών & Υπουργείων.

2)  Ποιο είναι το βασικό consept ?

(υπήρξε πρόβλημα στην απομαγνητοφώνηση) ζητήθηκε από τον κ. Δημητρίου το κείμενο εισήγησής του.

 

Η Σ. Καζάκη,… (υπήρξε πρόβλημα στην απομαγνητοφώνηση) ζητήθηκε από την κ. Καζάκη και εστάλη το κείμενο της εισήγησής της το οποίο και παραθέτουμε αυτούσιο:

 

Παρατηρήσεις -Προτάσεις

 

Η πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με τον έλεγχο του βαθμού συμβατότητας του νέου σχεδίου με τον υπερκείμενο σχεδιασμό δηλ. με το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης και τα Ειδικά Πλαίσια για τον Τουρισμό, τη Βιομηχανία και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Ακόμη και αν από νομική σκοπιά δεν απαιτείται κάτι τέτοιο, καθώς το νέο ΡΣΑ θα είναι Νόμος και επομένως δεν επηρεάζεται από άλλους νόμους, η συμβατότητά του με τον υπερκείμενο σχεδιασμό απαιτείται για λόγους συνέπειας και συνοχής του συνολικού συστήματος σχεδιασμού.

Θετικά κρίνονται επιμέρους θέματα και επιλογές του σχεδίου, όπως η έμφαση που δίνεται στην ενεργοποίηση μηχανισμών πολιτικής γης (τράπεζα γης, ΖΕΚ, ΖΕΕ ) και άλλων καινοτόμων εργαλείων π.χ. αντισταθμιστικοί μηχανισμοί κ.λ.π.

Θετική είναι επίσης και η έμφαση που δίνεται στον πολυτομεακό χαρακτήρα των αναπλάσεων και στην εισαγωγή πολλών διαστάσεων, πέραν του εξωραϊσμού, όπως της «κοινωνικής στέγης» και εργαλείων οικονομικού και κοινωνικού χαρακτήρα κ.λ.π.,  αλλά και άλλες προβλέψεις όπως η εξειδίκευση της χρήσης «Γενικής Κατοικίας» σε επιμέρους υποκατηγορίες, με μικρότερο φάσμα ειδικών χρήσεων, ώστε να μην οδηγεί τελικά σε ζώνες κεντρικών λειτουργιών, ή η εισαγωγή μηχανισμού ελέγχου χρήσεων των χρήσεων στη βάση π.χ. της χωρητικότητας.

 

Ωστόσο με το σχέδιο αυτό προσθέτουμε άλλο ένα σχέδιο στο σύστημα σχεδιασμού του ελληνικού χώρου, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτείται υψηλού επιπέδου διαχειριστική ικανότητα από τους φορείς σχεδιασμού και βέβαια χρονική επιβάρυνση του όλου συστήματος.

Από το ΡΣΑ προβλέπονται, πέραν των Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Ενοτήτων (ΣΧΑΕ), που είναι τα γεωγραφικά και τα οριζόντια, πλήθος μελετών αλλά και θεσμικών ρυθμίσεων ώστε να ενεργοποιηθεί. Συγκεκριμένα απαιτούνται: 1. Ειδική Τομεακή Μελέτη και Σχέδιο Δράσης για το δίκτυο πολεοδομικών κέντρων, 2. Προγράμματα στρατηγικών παρεμβάσεων όπου απαιτούνται για την προβολή της «μητροπολιτικής εικόνας», 3. Μελέτες Ανάπλασης Αστικών Περιοχών, 4. Ειδικά Προγράμματα για επιμέρους τομείς (π.χ. τροφοδοσίας καταστημάτων κ.λ.π), 5. Ειδική Μελέτη για την κινητικότητα στην αγορά κατοικίας, 6. Σχέδιο Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Ακτών κ.λ.π. και θεσμικές ρυθμίσεις όπως : 1. Υπουργική Απόφαση για νέα «ιδιωτικά προγράμματα οικιστικών αναπτύξεων», 2. Υπουργική Απόφαση ΥΠΕΧΩΔΕ για τα όρια ποιότητας των φυσικών αποδεκτών, 3. Υπουργική Απόφαση ΥΠΕΧΩΔΕ και συναρμόδιων Υπουργείων που θα ορίζει μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος για νέες και υφιστάμενες εγκαταστάσεις, 4. καθορισμός ειδικών διατάξεων προστασίας των μνημείων της φύσης  κ.λ.π.

Τίθεται το ερώτημα εάν ο 15-ετής ορίζοντας του ΡΣΑ επαρκεί για να γίνουν όλα αυτά ή τον  ξεπερνάνε οι απαιτήσεις/προϋποθέσεις εφαρμογής του.

Είναι φανερό ότι η έλλειψη/ανεπάρκεια αξιόπιστων, εξειδικευμένων και ομογενοποιημένων πληροφοριών με χωρική αναφορά, δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα στο σχεδιασμό που για να καλυφθεί θα πρέπει να γίνουν μελέτες. Ωστόσο κρίνουμε ότι σε 2ο επίπεδο θα πρέπει να εξεταστεί αν είναι δυνατή η απλοποίηση σε κάποιο βαθμό, με την επιδίωξη συνεργειών. Έτσι π.χ. ίσως θα μπορούσαν από τις προδιαγραφές των ΣΧΑΕ να καλυφθούν και οι απαιτήσεις των προγραμμάτων στρατηγικών παρεμβάσεων για την «μητροπολιτική εικόνα» κ.λ.π. 

Με αυτά τα δεδομένα θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσει η υλοποίηση των ΣΧΑΕ με την επιδίωξη περισσότερο αναλυτικού σχεδιασμού.

 

Στο άρθρο 17: «Ειδικές παρεμβάσεις μητροπολιτικού χαρακτήρα» υπάρχει μία «δικλείδα ευελιξίας», με τη δυνατότητα πρόβλεψης χρήσεων διαφορετικών από τις οριζόμενες στα ΓΠΣ, με αιτιολόγηση. Τέτοιες προβλέψεις καλό είναι να αποφεύγονται γιατί δεν μπορεί να ελεγχθεί ο βαθμός ανατροπών που προκαλείται στα υποκείμενα σχέδια ή να συνδέονται με την επικαιροποίησή τους και μόνο.

Αντίστοιχη «δικλείδα» δίνεται και για τον εξωαστικό χώρο με το άρθρο 18, με τις «Ζώνες Ελέγχου και Αναζήτησης» για την εξεύρεση χώρων κατάλληλων για περιορισμένης κλίμακας πολεοδόμηση. Εφόσον ο εξωαστικός χώρος της Αττικής κρίνεται ως βασική συνιστώσα οικολογικής ισορροπίας και ποιότητας ζωής από το ΡΣΑ, τέτοιου είδους ζώνες που εγκυμονούν τον κίνδυνο αλλαγής του χαρακτήρα του εξωαστικού χώρου δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.

 

Το σχέδιο θα έπρεπε να είναι περισσότερο φιλόδοξο σχετικά με το θέμα της αυθαίρετης δόμησης. Η πρόβλεψη για τη σύσταση ειδικής υπηρεσίας για την αυθαίρετη δόμηση, δεν έχει τίποτα περισσότερο να προσφέρει (υπάρχουν αρμόδιες υπηρεσίες) και θα μπορούσε να επαλειφθεί. Αντίθετα θα έπρεπε να προβλεφθεί η απελευθέρωση κατά προτεραιότητα, όλων των περιοχών προστασίας και πολιτιστικής/αρχαιολογικής σημασίας από τα αυθαίρετα με άμεση κατεδάφιση. 

 

Για τις υποδομές –μεταφορές-συγκοινωνία το ΡΣΑ εξειδικεύει σημαντικά σε σχέση με τους υπόλοιπους τομείς. Η περιγραφή θυμίζει σχεδιασμό σε επίπεδο ΓΠΣ. Ενδεχομένως για τον τομέα θα υπήρχαν εισροές από αντίστοιχες από μελέτες. Δεν έχουμε γνώση αυτών ώστε να κρίνουμε τα αποτελέσματα και τις επιλογές τους. Σημειώνουμε μόνο ότι η προβλεπόμενη Σύραγγα του Υμμητού θα μειώσει σημαντικά την χρονοαπόσταση μεταξύ κέντρου και της περιοχής ανατολικά του Υμμητού. Η περιοχή που σήμερα είναι εξωαστικός χώρος καθίσταται εξαιρετικά ελκυστική για πλήθος χρήσεων (λόγω και της γειτνίασης με το αεροδρόμιο) και θα δεχτεί πιέσεις αστικοποίησης. Το σημείο αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα και να περιληφθεί σχετική πρόβλεψη από το ΡΣΑ.

 

Ως προς ορισμένα νέα δεδομένα, όπως αυτό της μετανάστευσης, αν και πρόκειται για σύνθετο θέμα, επειδή έχει χωρική αφετηρία και εκδήλωση και ορισμένες περιοχές του λεκανοπεδίου εμφανίζουν χαρακτηριστικά γκέτο, θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενό του. Σε πολλά σημεία το ΡΣΑ κινείται σε σωστή κατεύθυνση, ως προς την αντιμετώπιση θεμάτων κοινωνικού αποκλεισμού, με την αναφορά στην ισόρροπη κατανομή  των αστικών πόρων, ωστόσο θα έπρεπε να γίνει ξεχωριστή αναφορά.

 

Το όργανο διαβούλευσης του άρθρου 38, δεν φαίνεται να επαρκεί για την πρώθηση του σχεδίου. Το ΡΣΑ θα έπρεπε να κάνει σαφή αναφορά στην μητροπολιτική διοίκηση για την εφαρμογή του.

 

Ως προς την εφαρμογή και την προσαρμογή άλλων τομεακών πολιτικών στις προβλέψεις του ΡΣΑ, ο οργανισμός έχει γνωμοδοτικό ρόλο και αφού ενημερωθεί από άλλα Υπουργεία ή ΟΤΑ για τις πολιτικές τους, διατυπώνει γνώμη που γνωστοποιεί και στον Υπουργίό ΠΕΧΩΔΕ. Εδώ διαφαίνεται κάποιος κίνδυνος σχετικά με τη δεσμευτικότητα του ΡΣΑ και εμπλοκής με θέματα συναρμοδιότητας. Θεωρούμε ότι το ΡΣΑ θα έπρεπε, μετά τη διατύπωση γνώμης των άλλων φορέων για το περιεχόμενό του να έχει περισσότερο δεσμευτικό χαρακτήρα.

 

Η διαδικασία διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, παρά του ότι ενδεχομένως δεν απαιτείται με τη νομική έννοια, αφού είναι νόμος το ΡΣΑ, πρέπει να επιδιωχθεί καθώς αποτελεί βασική συνιστώσα του σχεδιασμού επί της ουσίας και μέσω της διαβούλευσης θα αναζητηθούν και θα δημιουργηθούν οι αναγκαίες συναινέσεις που θα υποστηρίξουν την εφαρμογή.

 

Τέλος σημειώνουμε ότι οι προϋποθέσεις του σχεδιασμού είναι οι επαρκείς δομές, οι ξεκάθαρες διαδικασίες και η χρηματοδότηση. Αν δεν διασφαλιστούν ο σχεδιασμός δεν παράγει αποτελέσματα και οι μελέτες από μόνες τους δεν αρκούν.

 

Ο Σύλλογος μας θα καταθέσει περαιτέρω αναλυτικότερες παρατηρήσεις και προτάσεις.

 

Ο Ν. Χλύκας, …………..(υπήρξε πρόβλημα στην απομαγνητοφώνηση) ζητήθηκε από τον κ. Χλύκα το κείμενο εισήγησής του.

 

Η Χ. Θεοχάρη, ανέφερε ότι η Μ.Ε. Περιβάλλοντος θα καταθέσει συγκεκριμένες απόψεις

Η Μ. Λεβαντή, εστάλη γραπτή η παρέμβασή της και παρατίθεται αυτούσια.

 

Παρατηρήσεις επί του Σχεδίου Νόμου για το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής (ΡΣΑ)

 

--Αντιφατικότητα μεταξύ γενικών στόχων και εξειδίκευσης τους στα ειδικά κεφάλαια σ’ ο,τι αφορά την οικιστική ανάπτυξη και την χωροθέτηση παραγωγικών δραστηριοτήτων:

Ενώ τίθεται στόχος στο άρθρο 5 (Ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη κλπ ) παραγρ.2δ «σταθεροποίηση ή περιορισμένη αύξηση του πληθυσμού της Αττικής....» και στο άρθρο 6 (Βιώσιμη Χωρική Ανάπτυξη κλπ) παραγρ. 1γ «κάλυψη της πληθυσμιακής και οικονομικής ανάπτυξης κατά προτεραιότητα μέσα στην θεσμοθετημένη αστική γή (αρχή της συμπαγούς πόλης),στο άρθρο 13 (Οικιστική Ανάπτυξη και Πολεοδομική Αναμόρφωση) παραγρ. Ιβ αναφέρει ότι «οι νέες επεκτάσεις είναι ωστόσο αποδεκτές εφόσον η αναγκαιότητας τους τεκμηριώνεται βάσει της κατανομής των προγραμματικών μεγεθών και των ορίων κορεσμού των ΣΧΑΕ....» και στο άρθρο 30 παρ. 1α και β αναφέρει ότι στο ιεραρχημένο δίκτυο συμπληρωματικών επιχειρηματικών ζωνών «εντάσσονται οι ήδη θεσμοθετημένες ζώνες και καθορίζονται νέες εφ’ όσον η διαμορφωμένη κατάσταση στις εν λειτουργία ζώνες δεν επιτρέπει την κάλυψη των αναγκών ιδιαίτερα σε σύγχρονους στρατηγικούς κλάδους......»

  Δεν ορίζονται πληθυσμιακοί στόχοι ανά χωρική ενότητα ούτε συγκεκριμένες χρήσεις παραγωγικών δραστηριοτήτων ανά χωρική ενότητα που χρήζουν να προστεθούν. Ειδικότερα στα Μεσόγεια όπου η οικιστική χωρητικότητα των θεσμοθετημένων  ΓΠΣ υπερκαλύπτει σύμφωνα με την «μελέτη Λουκάκη» τον προβλεπόμενο πληθυσμό και έχουν ήδη θεσμοθετηθεί οργανωμένοι υποδοχείς παραγωγικών δραστηριοτήτων, μέσα από μια ισόρροπη κατανομή οικιστικών περιοχών, χωρών παραγωγικών δραστηριοτήτων και προστατευόμενων περιοχών, πώς θα μπορούσαν να ερμηνευθούν τα ανωτέρω εδάφια των άρθρων 13 και 30?

 

--Χωρική ενότητα Αν. Αττικής- Μεσογείων (άρθρο 8 παρ.2)

Καμιά αναφορά στην προστασία της παραδοσιακής αγροτικής καλλιέργειας.

 

--Θετική η λεπτομερειακή ανάλυση και αναφορά σε ο,τι έχει σχέση με άρθρα 14 (Ανάπλαση Αστικών Περιοχών),15 (Οριζόντιες Δράσεις Διαχείρισης του Αστικού Χώρου), 16 (Αναβάθμιση Αστικού Τοπίου) και 17 (Παρεμβάσεις Μητροπολιτικού Χαρακτήρα) με τα σχετικά παραρτήματα Χρήζουν βελτίωσης κατά τα εξής:

 

1) Επειδή όμως η έννοια της αστικής ανάπλασης και η αναγκαιότητα της δεν έχει μέχρι σήμερα εμπεδωθεί από τους ΟΤΑ πλην του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Αθήνας–Πειραιά να γίνει αναφορά και για τις αστικοποιούμενες περιοχές όλων των χωρικών ενοτήτων (π.χ Αν. Αττικής που η οικιστική ανάπτυξη σε πολύ μικρό σχετικά χρονικό διάστημα έχει υποβαθμίσει τα παλαιά κέντρα των πόλεων και τα οποία έχουν ρυθμιστικά σχέδια της δεκαετίας του ‘50 )

2) Στο άρθρο 16 1β όπου αναφέρει «καθορισμός, προστασία και αισθητική αναβάθμιση των ¨εισόδων¨ της πρωτεύουσας» να επεκταθεί η κατεύθυνση για όλες τις πόλεις, όπου ιδιαίτερα οι αναφερόμενες στην προηγούμενη παραγρ.(1) του παρόντος χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη αισθητική υποβάθμιση των εισόδων τους.

3) Στο άρθρο 15 παραγρ.1β όπου αναφέρεται στην «απαγόρευση της αλλαγής χρήσης/δόμησης των υπαρχόντων ελευθέρων χώρων πρασίνου δημόσιας ιδιοκτησίας» να προστεθούν και τα στρατόπεδα εντός οικιστικού ιστού (όπως το στρατόπεδο «Λάμπρου» στην Παλλήνη)

4) Να καταγραφούν όλοι οι δημόσιοι ή διεκδικούμενοι ελεύθεροι χώροι για προστασία όλων των πόλεων (π.χ λόφος Λεβίδη, λόφος Φούρεζι, λόφος Κεραίας )

Η παραπομπή του θέματος στα ΣΧΑΕ μετά 3ετία και πλέον καθιστά αμφίβολη την προστασία τους.

 

--Γενικόλογη και ασαφή αναφορά χωρίς χρόνους και τρόπους σε ότι αφορά τις υποδομές για την αποχέτευση, την διαχείριση απορριμμάτων, την χωροθέτηση δημόσιου νοσοκομείου στην Αν. Αττική και την υλοποίηση των απαραίτητων (άνευ διοδίων) παρακαμπτηρίων δρόμων των οικισμών της Αττικής για την αποτροπή της διαμπερούς κυκλοφορίας.

 

Γενικά στα βασικά σημεία της οικιστικής ανάπτυξης, της χωροθέτησης παραγωγικών δραστηριοτήτων, τους ελεύθερους χώρους της Αττικής και τις υποδομές λείπουν σαφέστερες κατευθύνσεις για τα υποκείμενα σχέδια.

 

Ο Σ. Τσουτσάνης,  έθεσε το ερώτημα «Μήπως βλέπουμε το Λεκανοπέδιο σαν έναν ευρύτερο διακομετακομιστικό κόμβο ?............ και όλα τα υπόλοιπα είναι  …. προσχηματικά …»

Λείπει η πληθυσμιακή πρόβλεψη.

«Πως εννοεί την ανάπτυξη ? Ως ακριβή γη ?..»

 

Ο Μ. Αγγελίδης, διατύπωσε την άποψη ότι το κείμενο φαίνεται να οδηγεί στην σωστή κατεύθυνση. Η όλη δομή όμως του ΡΣΑ εξακολουθεί να έχει τα μειονεκτήματα που παρουσιάστηκαν με την εφαρμογή του ισχύοντος, δηλ. δεν έχει προχωρήσει η δημιουργία μηχανισμών ουσιαστικής εφαρμογής του και δεν προτείνεται κάτι νέο.

Θεωρεί «σχεδόν σίγουρο» ότι η εφαρμογή του ΡΣΑ δεν θα «ταιριάξει με τα όσα αναφέρονται στο κείμενο».

Πρέπει να υπάρξουν νέοι αποτελεσματικοί μηχανισμοί εφαρμογής και στοιχειώδεις δεσμεύσεις για πόρους πχ. Για το ΡΣΑ οι αναπλάσεις αποτελούν προτεραιότητα,  ενώ  στο ΕΣΠΑ δεσμεύονται ελάχιστοι πόροι για αναπλάσεις

Επίσης, ενώ οι βασικές επιλογές του κειμένου -για το περιβάλλον κλπ,- είναι σωστές, έρχονται έργα, όπως οι οδικοί άξονες, που αντιστρατεύονται τις επιλογές αυτές.

Επομένως, τίθεται ο προβληματισμός για το εάν η πρόταση για το Σχέδιο Νόμου του ΡΣΑ μπορεί να κριθεί θετικά όταν παρουσιάζονται αντιφατικές επιμέρους προτάσεις σχεδιασμού.

Το θέμα της διακυβέρνησης δεν αντιμετωπίζεται «με έναν τρόπο καλύτερο από αυτόν που υπήρχε μέχρι σήμερα», τουλάχιστον θα μπορούσε να αναφερθεί έστω ότι θα βελτιωθεί όλη η διαδικασία οριζόντιας και κάθετης συνεργασίας.

Δεν είναι εύκολο να καταλήξουμε σε τελικές εκτιμήσεις χωρίς το Επιχειρησιακό Σχέδιο- το οποίο δεν έχει δημοσιοποιηθεί- αλλά και τη ΣΜΠΕ.

Να ζητηθεί το  Επιχειρησιακό Σχέδιο αλλά και η ΣΜΠΕ και να επισημανθεί ότι                       δεν υπάρχουν μηχανισμοί εφαρμογής, που υπήρχαν στο ΡΣΑ του 85 -άσχετα αν δεν λειτούργησαν.

 

Ο Κ. Λυρούδιας, κάνοντας αποτίμηση και αξιολόγηση του ΡΣΑ ΄85 επισημαίνει ότι «ένα τεράστιο ποσοστό των επιλογών του δεν ακολουθήθηκε» και ανετράπησαν στην πορεία.

Νομοθετείται η υπάρχουσα κατάσταση. Ποιο είναι το νέο όραμα του ΡΣΑ ?

Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα εφαρμοστούν οι προτάσεις ? Μήπως γίνεται για νομικούς λόγους ΣτΕ κλπ ?

Σήμερα το ΡΣΑ «ένα σκοπό έχει : να περάσει τα οδικά έργα στην ανατολική πλευρά του Υμηττού» « ……είναι η βασικότερη στρατηγική επιλογή …» που ανατρέπει όλες τις αρχές του ΡΣΑ

Ποιος αποφάσισε ότι δεν χρειάζεται Περιφερειακό Πλαίσιο, αλλά το ΠΠ υποκαθίσταται από το ΡΣΑ ?

 

Η Μ. Νικολακοπούλου, καλύφθηκε κυρίως από τη Σ.Καζάκη. Επεσήμανε ότι δεν είναι δυνατόν οι οδικοί άξονες να «έρχονται εμβόλιμα» στο σχεδιασμό του ΡΣΑ, υποτιμήθηκε από τον ΟΡΣΑ η πρόταση αυτή που θα στρέψει όλη την οικιστική δραστηριότητα και την ανάπτυξη προς τα Μεσόγεια.

Αναφέρθηκε σε δύο πιο συγκεκριμένα θέματα που αφορούν στις προτεινόμενες παρεμβάσεις.  Ειδικότερα για το Ελληνικό, όπου προτείνεται  Διοίκηση, & Συνεδριακό Κέντρο, ενώ στο σχέδιο που βραβεύτηκε δεν υπάρχουν οι χρήσεις αυτές καθώς και για τον Ελαιώνα

 

Στις 16-06-2009 εστάλη κείμενο του κ. Κ. Λιακόπουλου – μέλους της Μ.Ε. Χωροταξίας - αναφορικά στη συζήτηση και παρατίθεται αυτούσιο:

 

Το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας  - (Ν. 1515/85)

Το Ρ.Σ.Α.  εκπονήθηκε και θεσμοθετήθηκε με ad hoc διαδικασίες.  Μάλιστα μεταξύ μελέτης και νόμου υπάρχει κάποια απόσταση που δεν είναι μόνον χρονική:

Αρχικά έχουμε το "Ρυθμιστικό '83. - Η Αθήνα και πάλι Αθήνα - Προτάσεις για την ανασυγκρότηση της πρωτεύουσας - ΥΧΟΠ 1983" (στην πραγματικότητα βέβαια το τεύχος αυτό ολοκληρώθηκε το 1984).  Εκπονήθηκε σύντομα και εκ των ενόντων, βασικά από τις υπηρεσίες του ΥΧΟΠ με βάση προϋπάρχον υλικό.  Πρόκειται περισσότερο για διακήρυξη προθέσεων και πολιτικής παρά για ολοκληρωμένο σχέδιο συγκεκριμένων αρχών και κατευθύνσεων.

Εν συνεχεία θεσμοθετείται το Ρ.Σ.Α. το 1985 με την ψήφιση ειδικού νόμου (Ν.1515/85 ΦΕΚ 18Α'/18-2-85) "κατά παρέκκλιση" του Ν. 1262/72 περί Ρυθμιστικών Σχεδίων  που ίσχυε τότε και...συνεχίζει να ισχύει !  Στην πραγματικότητα ψηφίστηκε προκειμένου να καλυφθούν θεσμικά οι Πολεοδομικές Μελέτες της Αθήνας για τις οποίες δεν είχαν γίνει μελέτες Γ.Π.Σ. παρά τη ρητή σχετική επιταγή του Ν. 1337/83.  Γι' αυτό και συμπεριέλαβε τότε τις "μελέτες στοιχείων ΓΠΣ" που είχαν γίνει πρόχειρα για το σκοπό αυτό.  Αρχικά μάλιστα έφερε τον τίτλο: Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Αθήνας που διορθώθηκε σε Δομικό Σχέδιο Αθήνας για να καταλήξει τελικά "Ρ.Σ.Α." όταν σκέφθηκαν να το συνδυάσουν με το "Ρυθμιστικό '83" που προαναφέραμε.  Εν τέλει βέβαια ούτε ο αρχικός στόχος της νομιμοποίησης των Πολεοδομικών Μελετών διατηρήθηκε αφού πολύ αργότερα αποφασίστηκε να γίνονται αποσπασματικά ΓΠΣ από τον Οργανισμό Αθήνας και για τους οικισμούς του λεκανοπεδίου  όταν εκκρεμούσε η έγκριση Πολεοδομικών Μελετών.

Γι' αυτό το ΡΣΑ δε μπορεί να θεωρηθεί επαρκές εργαλείο στρατηγικού σχεδιασμού.  Ωστόσο όχι μόνο το πρόβλημα δεν διορθώθηκε αλλά και το ιδιόμορφο αυτό ΡΣΑ παγιώθηκε στη συνέχεια με διάφορους τρόπους: υιοθέτηση αργότερα για τη Θεσσαλονίκη της ίδιας διαδικασίας, πολυάριθμες διαδοχικές τροποποιήσεις του 1515/85 για λόγους σκοπιμότητας, επέκταση της δικαιοδοσίας του σε άλλα πεδία, συχνά λόγω και μέσω του ΟΡΣΠΠΑ -χρήση ΖΟΕ  κ.ά.  Από το ένα άκρο, της γενικότητας δηλαδή του αρχικού κειμένου, περάσαμε στο άλλο να γίνεται δηλαδή χρήση του Ρ.Σ.Α. για πολύ συγκεκριμένες αποσπασματικές και σημειακές ρυθμίσεις που εξυπηρετούσαν κάθε φορά συγκυριακές σκοπιμότητες.

Ανεξάρτητα του αν αυτό έγινε σκόπιμα ή ανακαλύφθηκε τυχαία  το ΡΣΑ είχε ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό:  το ότι έγινε αποδεκτή η θεσμοθέτησή του με τον τρόπο αυτό  δηλαδή στην ουσία χωρίς καμμία πρόβλεψη, προδιαγραφές, διαδικασία έγκρισης και αναθεώρησης, εν τέλει δηλαδή χωρίς περιορισμούς, το έκανε ιδανικό εργαλείο για "νομοθετικές ρυθμίσεις", νομιμοποίηση δηλαδή όποιων επιλογών σκοπιμότητας της εκτελεστικής εξουσίας χωρίς προαπαιτούμενα.  Και είναι απορίας άξιον ότι το ΣτΕ, παραβλέποντας το γεγονός αυτό, του προσέδωσε ακόμα μεγαλύτερο κύρος με το να το θεωρεί απαράβατο θεσμό ανώτερου σχεδιασμού. (π.χ. ΣτΕ 618/95 Πρακτικό Επεξεργασίας).

Για μιά ακόμα φορά ένα νομοθέτημα που έγινε πρόχειρα, εκ των ενόντων και για άλλο σκοπό  κατέληξε να είναι περίπου πανάκεια για σειρά ζητημάτων.  Έτσι (και αν επιβεβαιωθεί η επιλογή να μη γίνει Περιφερειακό Πλαίσιο για την Αττική λόγω του ΡΣΑ) η πιό ευαίσθητη περιοχή της χώρας, η καρδιά της ουσιαστικά, κατέληξε να ρυθμίζεται με ένα εργαλείο αμφίβολης νομιμότητας αλλά και επιχειρησιακής αξίας  και που σε κάθε περίπτωση στερείται δικλείδων που να μπορούν να αποτρέψουν την αυθαιρεσία.

Με τον τελευταίο Ν. 2508/97 προβλέπονται Ρυθμιστικά Σχέδια για 6 ακόμα πόλεις κατ' εικόνα και ομοίωση των ΡΣΑ και ΡΣΘ, όπως ρητά διευκρινίζεται.  Ευτυχώς μέχρι τώρα δεν έχει γίνει κανένα από αυτά.

Σημαντικές τροποποιήσεις σκοπιμότητας του ΡΣΑ που μάλιστα είναι αντίθετες με το γενικό "πνεύμα" του αρχικού νομοθετήματος είναι αυτές που αφορούν σημαντικές χωροθετήσεις όπως οι τελευταίες για τα Ολυμπιακά έργα, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση βέβαια αυτή του Αεροδρομίου στα Σπάτα που από το ΡΣΑ του '85 είχε απορριφθεί.

επιστροφή

 

Δείτε το ενημερωτικό δημοσίευμα του ΔΕ του ΤΕΕ  (18/5/09) http://portal.tee.gr/portal/page/portal/PRESS/ENHMEROTIKO_DELTIO/ED-YEAR-2009/ED2536/2536_THEMA.pdf

 

επιστροφή

 

Στην Ευρώπη αναπλάσεις, εδώ τσιμέντο

Ø      Ειδικοί παρεμβαίνουν στον διάλογο της «Κ» για «τις πόλεις που θέλουμε» και τις προσδοκίες από το νέο Pυθμιστικό σχέδιο

Του Γιωργου Λιαλιου

Εκτός σχεδίου δόμηση, αυθαίρετα, επεκτάσεις σχεδίου πόλης. Εννοιες άγνωστες στις δυτικοευρωπαϊκές πόλεις, που επεκτείνονται με οργανωμένη δόμηση ή δεν επεκτείνονται καθόλου! Κι αυτό γιατί οι αναπλάσεις όχι κτιρίων, αλλά ολόκληρων περιοχών γίνονται τις τελευταίες δεκαετίες ο κανόνας, καθώς βελτιώνουν την εικόνα των πόλεων και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας τους, και κυρίως τις κάνουν πιο ανθρώπινες. Στην Ελλάδα; Οι πολίτες και οι δήμαρχοι πιέζουν για να πολεοδομήσουν μέχρι και το τελευταίο μέτρο ελεύθερου χώρου. Η «Κ» συνεχίζει τον διάλογο για τις πόλεις και την πολεοδομική πολιτική, με αφορμή την εξαγγελία του νέου ρυθμιστικού σχεδίου της Αθήνας.

Με οργανωμένο τρόπο

Στις περισσότερες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, η οικοδόμηση εκτός των ορίων των οικισμών δεν είναι εφικτή παρά μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις. «Κανείς στη δυτική Ευρώπη δεν ασχολείται με επεκτάσεις των πόλεων ή την εκτός σχεδίου δόμηση, καθώς απλά δεν υφίστανται ως έννοιες», εξηγεί στην «Κ» η κ. Ράνια Κλουτσινιώτη, αρχιτέκτων-πολεοδόμος και επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου στο Συμβούλιο Αρχιτεκτόνων Ευρώπης.

«Οι μεγάλες πόλεις κατά κανόνα επεκτείνονται με οργανωμένο τρόπο. Λ.χ. το κράτος έχει αιτήματα για τη στέγαση 500 οικογενειών και αποφασίζει να οργανώσει ένα στεγαστικό πρόγραμμα. Γύρω από τις πόλεις υπάρχουν ζώνες όπου επιτρέπεται η δόμηση κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις ανάπτυξης. Ας δώσουμε το παράδειγμα της Κυανής Ακτής: στο εσωτερικό, στην Προβηγκία, μπορείς μόνο να αποκαταστήσεις υφιστάμενες κατασκευές. Στην παράκτια ζώνη μπορείς να χτίσεις μέσα στον οικισμό ή να χτίσεις έναν οικισμό».

Την τελευταία δεκαετία, οι ευρωπαϊκές μητροπόλεις δίνουν ολοένα και μεγαλύτερη βαρύτητα στην ανάπλαση ολόκληρων περιοχών τους. «Οι αναπλάσεις σε κεντρικές περιοχές έχουν στόχο να δημιουργήσουν συνθήκες ανταγωνιστικότητας για την ίδια την πόλη», λέει στην «Κ» ο αρχιτέκτων-πολεοδόμος κ. Γιάννης Πυργιώτης. «Με αυτόν τον τρόπο πόλεις όπως η Βαρκελώνη και το Βερολίνο κατάφεραν πολλά».

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα ευρωπαϊκών μητροπόλεων:

Βερολίνο: «Τα τελευταία χρόνια έγινε μια τεράστια οικιστική ανάπτυξη στο ανατολικό και δυτικό Βερολίνο. Περιελάμβανε νέες κατοικίες στην ελεύθερη ζώνη γύρω από το τείχος, καθώς και την ανάπλαση παλαιών περιοχών», εξηγεί η κ. Κλουτσινιώτη. «Οι αναπτύξεις αυτές δεν έγιναν από μικροεργολάβους, αλλά από developers, κάτω από τον απόλυτο έλεγχο των δήμων, που όριζαν χρήσεις και όρους δόμησης. Και φυσικά... χωρίς δυνατότητα διαπραγμάτευσης και χρηματισμού».

Παρίσι: Το Παρίσι αναπτύχθηκε σε δακτυλίους, κυρίως με οργανωμένη δόμηση από το κράτος. «Η πρακτική αυτή, ιδιαίτερα διαδεδομένη το ’50 και το ’60, οδήγησε σε μια κοινωνική και οικονομική κατηγοριοποίηση της πόλης, με τους μετανάστες να κατοικούν στις παρυφές της πόλης και όλα τα γνωστά σήμερα προβλήματα», λέει η κ. Κλουτσινιώτη. «Πάντως η οργανωμένη δόμηση εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να είναι ο μόνος τρόπος επέκτασης. Τις τελευταίες δεκαετίες γίνονται και τεράστιες προσπάθειες για αναπλάσεις: γκρεμίζονται μπλοκ εργατικών πολυκατοικιών και χτίζονται χαμηλότερες κατοικίες για τους αστούς και τη μεσαία τάξη, κυρίως στα ανατολικά της πόλης».

Λονδίνο: Οπως εξηγεί ο κ. Πυργιώτης, οι πολεοδομικές επεκτάσεις στη βρετανική πρωτεύουσα γίνονται με οργανωμένα προγράμματα δόμησης, με τη συνεργασία τοπικής αυτοδιοίκησης και περιφερειακών κυβερνήσεων. «Για παράδειγμα, ένα τέτοιο σχέδιο αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια για την περιοχή κατά μήκος του Τάμεση, με περιοχές κατοικίας αλλά και εργασίας». Συνηθισμένα είναι και τα προγράμματα αναπλάσεων, ιδίως σε παλαιές βιομηχανικές περιοχές, με την επανάχρηση ή την κατεδάφιση εργοστασίων.

Στην Αθήνα;

«Η υπόθεση των ατελείωτων επεκτάσεων είναι γνωστή. Οι δε αναπλάσεις παραμένουν πολύ περιορισμένες», λέει η κ. Κλουτσινιώτη. «Παρεμβάσεις στην Κυψέλη ή αλλού έχουν μελετηθεί –όχι απλά προταθεί– ήδη από την εποχή του Μάνου, όταν το 30% των περιοχών αυτών ήταν ακόμα σπιτάκια. Τώρα η κατάσταση είναι πιο δύσκολη στις πυκνοκατοικημένες περιοχές, χρειάζονται περισσότερα χρήματα για να εξανθρωπιστούν. Αυτές οι παρεμβάσεις, όμως, πρέπει να γίνονται από μια αξιόπιστη Πολιτεία, η οποία δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει».

Δεν προέβλεψαν τις αλλαγές

«Δεν γίνεται με ένα μαρκαδόρο ή ένα νόμο να αυξήσεις ή να περιορίσεις τον πληθυσμό μιας πόλης. Ο πληθυσμός θα έρθει όπου υπάρχουν ευκαιρίες. Απλώς πρέπει να προβλέψεις αυτή την αύξηση, ώστε να σχεδιάσεις ανάλογα τις πόλεις σου». Αυτό θεωρεί ως το πιο πολύτιμο δίδαγμα του πρώτου ρυθμιστικού σχεδίου της Αθήνας ο αρχιτέκτων-πολεοδόμος, Γιάννης Πυργιώτης, μέλος της βασικής ομάδας που συνέταξε το σχέδιο επί υπουργίας Αντώνη Τρίτση, αλλά και της ομάδας που το θέσπισε ως νόμο το 1985, επί υπουργίας Ευάγγελου Κουλουμπή.

Το «Ρυθμιστικό Σχέδιο και το Πρόγραμμα Προστασίας Περιβάλλοντος της Ευρύτερης Περιοχής της Αθήνας», ήταν το πρώτο πλήρες πλαίσιο που θεσμοθετήθηκε (ν.1515/85), με κατευθύνσεις και μέτρα για την ανάπτυξη της Αττικής. Η θέσπιση του ρυθμιστικού συνοδεύτηκε από την ίδρυση του Οργανισμού Αθήνας (ΟΡΣΑ), οργανισμού που ανέλαβε την εφαρμογή του και τέθηκε υπό την εποπτεία του ΥΠΕΧΩΔΕ. Το ρυθμιστικό περιελάμβανε μια σειρά από άξονες όπως:

- Εθεσε στόχο τη σταθεροποίηση του πληθυσμού.

- Οριοθέτησε το ιστορικό κέντρο της πόλης και έδωσε κατευθύνσεις για την προστασία του.

- Χαρακτήρισε την ανατολική Αττική απόθεμα γης και γη υψηλής παραγωγικότητας, θεσπίζοντας ζώνες προστασίας.

«Αν έπρεπε να δώσεις έναν χαρακτηρισμό στο παλαιό ρυθμιστικό σε σχέση με το νέο, τότε το παλαιό είναι το πολιτικό - οραματικό ρυθμιστικό και το νέο το διαχειριστικό ρυθμιστικό», τονίζει στην «Κ» ο αρχιτέκτων Σπύρος Τσαγκαράτος. «Υπήρχαν πολλά σημεία στα οποία πέτυχε. Για παράδειγμα πέτυχε στην αναβάθμιση τμημάτων του κέντρου, όπως η Πλάκα και το Θησείο.

Επιπλέον, πέτυχε τη σταθεροποίηση του πληθυσμού σε όλη την Αττική πλην της Ανατολικής, ενώ πέτυχε να αναπτυχθούν ορισμένα κέντρα στην Δυτική Αττική, όπως το Περιστέρι, το Χαϊδάρι, η Νίκαια, ο Κορυδαλλός».

«Οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου στα Μεσόγεια και στη Λαυρεωτική, που προβλέπονταν από το ρυθμιστικό, διέσωσαν σημαντικά τμήματα γης», λέει ο κ. Πυργιώτης «όπως θετική ήταν και η αύξηση της αρτιότητας από τα 4 στα 20 στρέμματα και η απαγόρευση των κατατμήσεων. Το ρυθμιστικό όμως απέτυχε να προσαρμοστεί στις αλλαγές που συντελέστηκαν ταχύτατα, ενώ δεν προέβλεψε το μετρό και τη μεταφορά του αεροδρομίου στα Σπάτα».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_31/05/2009_316586

 

επιστροφή

 

Το σχέδιο νόμου του νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής (ΡΣΑ)

και οι επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής παραλίας Σαρωνικού.

                                                Πάνος Τότσικας, Πολεοδόμος  

                                        

Mέρος Α: Τι προβλέπει το νέο ΡΣΑ

 

1.Στόχοι του νέου Ρυθμιστικού

Το Ρυθμιστικό Σχέδιο αποτελεί, σύμφωνα με τους συντάκτες του, ένα σύνολο μεσο-μακροπρόθεσμων στόχων, κατευθύνσεων πολιτικής, προτεραιοτήτων, προγραμμάτων

και μέτρων για την χωροταξική και οικιστική οργάνωση της Περιφέρειας Αττικής και

την προστασία του περιβάλλοντος σύμφωνα με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.

 

Μεταξύ των στρατηγικών στόχων του ΡΣΑ (άρθρο 4), περιλαμβάνονται η ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη, η συνετή διαχείριση και προστασία των φυσικών πόρων, του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς και η βελτίωση της ποιότητας ζωής για όλους τους κατοίκους.

 

Ως ειδικοί στόχοι του ΡΣΑ προσδιορίζονται μεταξύ άλλων:

- η σταθεροποίηση ή περιορισμένη αύξηση του πληθυσμού της Αττικής

-η οργάνωση και ενίσχυση ενός ολοκληρωμένου πλέγματος στρατηγικών αξόνων και πόλων ανάπτυξης 

-η διατήρηση και προστασία της γεωργικής γής και ενίσχυση της γεωργίας στην Αττική

-η ενίσχυση της τουριστικής υποδομής και η υποστήριξη διάφορων μορφών θεματικού τουρισμού συσχετισμένων με τους φυσικούς, ιστορικούς και πολιτιστικούς πόρους της Αττικής.

 

Ακόμη, ως ειδικοί στόχοι και κατευθύνσεις πολιτικής θεωρούνται:

-η ανάσχεση της εξάπλωσης και διάχυσης του οικιστικού ιστού

-η ιεράρχηση και χωροθέτηση χρήσεων γής

-η αναδιοργάνωση  των κεντρικών λειτουργιών και συγκρότησή τους σε δίκτυα κέντρων

-η προστασία, ανάδειξη και οργάνωση όλων των μεγάλων χώρων περιαστικού πράσινου και των ορεινών όγκων

-η ολοκλήρωση του συστήματος μεταφορών και αναβάθμιση και οργάνωση σε ενιαία βάση του υποσυστήματος των μαζικών μεταφορών, με κορμό τα μέσα σταθερής τροχιάς

-η εκλογίκευση ή αποθάρρυνση των μετακινήσεων με Ι.Χ και η αντιμετώπιση των προβλημάτων που συνδέονται με την στάθμευση.

 

2.Χωρικές Ενότητες- Πολεοδομικά Κέντρα- Αξονες και πόλοι ανάπτυξης

Στα πλαίσια του ΡΣΑ, η Αττική υποδιαιρείται σε 6 Χωρικές Ενότητες. και 8 Υποενότητες.

Η παραλία του Σαρωνικού περιλαμβάνεται, κατά κύριο λόγο, στην Υποενότητα του Νότιου Λεκανοπεδίου του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Αθήνας-Πειραιά (σ.16).

Οι γενικές κατευθύνσεις του ΡΣΑ για την Υποενότητα αυτή, θεωρούν την Καλλιθέα το Ελληνικό και τη Γλυφάδα ως «Κέντρο ευρείας ακτινοβολίας» (σ.25).Στην περιοχή του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού χωροθετούνται επιτελικές υπηρεσίες Διοίκησης (σ.66)

 

Στην Υποενότητα του Νότιου Λεκανοπεδίου μεταξύ των αναπτυξιακών αξόνων στρατηγικού χαρακτήρα περιλαμβάνονται (σ.28):

-ο άξονας θαλάσσιου μετώπου του Πολεοδομικού Συγκροτήματος, από το Φαληρο μέχρι

την Βουλιαγμένη

-ο άξονας της Λ. Βουλιαγμένης από την κεντρική περιοχή της Αθήνας προς το Ελληνικό και τη Βουλιαγμένη.

Ως «πόλοι ενδοπεριφερειακής εμβέλειας» θεωρούνται το Ελληνικό και η Γλυφάδα, με εξειδίκευση στις επιχειρήσεις και τον τουρισμό, πολιτισμό, αναψυχή, αθλητισμό (σ.29).

 

Εξ’ άλλου, ένα σημαντικό τμήμα της παραλίας του Σαρωνικού εντάσσεται στην  Χωρική Ενότητα της ΝΑ Αττικής- Λαυρεωτικής,, με Κέντρο το Λαύριο, η οποία από το νέο ΡΣΑ εκτιμάται ότι θα έχει ρόλο «φυσικού αποθέματος και υποδοχής δραστηριοτήτων πρώτης και δεύτερης κατοικίας και αναψυχής, που θα κατευθυνθούν στο εσωτερικό των υφιστάμενων οικισμών». Για την ίδια περιοχή, επιδίωξη είναι η «αναβάθμιση του λιμένα του Λαυρίου σε δεύτερο λιμένα της Αττικής με την ολοκλήρωση των μεταφορικών αξόνων» καθώς και η «αναβάθμιση της τουριστικής δραστηριότητας…με βάση τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του φυσικού περιβάλλοντος και την ύπαρξη πολιτιστικής κληρονομιάς διεθνούς ακτινοβολίας»(σ.18)

Το Λαύριο χαρακτηρίζεται από το νέο ΡΣΑ ως «πόλος ενδοπεριφερειακής εμβέλειας με εξειδίκευση στις μεταφορές, τον τουρισμό και την αναψυχή» (σ.30). Το λιμάνι του Λαυρίου χαρακτηρίζεται (σ.62) ως «κυρίως επιβατικό λιμάνι και λιμάνι κρουαζιερόπλοιων» το οποίο «προβλέπεται να λειτουργήσει ως λιμάνι συνδυασμένων μεταφορών (Αττική οδός, αεροδρόμιο, προαστιακός σιδηρόδρομος).

 

3.Σχεδιασμός και διαχείριση του παράκτιου χώρου

Σύμφωνα με το νέο ΡΣΑ, για την εξειδίκευση των στόχων, αρχών και κατευθύνσεων πολιτικής για τον παράκτιο χώρο της Αττικής, διαμορφώνονται (σ.43):

-         Ζώνες συγκέντρωσης εντατικών οικονομικών δραστηριοτήτων

-         Πόλοι σημειακής ανάπτυξης τουριστικής υποδομής και αναψυχής

-         Ζώνες ήπιας ανάπτυξης, τουρισμού και παραθερισμού.

-         Ζώνες προστασίας και ανάδειξης φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.

Στα πλαίσια των προγραμμάτων ειδικών παρεμβάσεων Μητροπολιτικής σημασίας  περιλαμβάνεται: 

-η ανάκτηση και αναβάθμιση (ανάπλαση) του θαλάσσιου μετώπου του αστικού-Μητροπολιτικού συγκροτήματος (Ανατολικού και Δυτικού Σαρωνικού).

-η ανάπτυξη Μητροπολιτικού Πάρκου στον χώρο του πρώην αεροδρομίου  Ελληνικού

με χρήσεις κυρίως πράσινου, πολιτισμού, αθλητισμού και αναψυχής σε συνδυασμό με περιορισμένης έκτασης αστική ανάπτυξη μικτών χρήσεων, διοίκησης, επιχειρήσεων, τουρισμού και κατοικίας για την αυτοχρηματοδότηση του προγράμματος.(σ.86-87)

 

Οι ανωτέρω παρεμβάσεις εντάσσονται στο σχέδιο δημιουργίας υπερτοπικών πόλων και αξόνων πολιτισμού, εκπαίδευσης, αθλητισμού και αναψυχής. Στην περιοχή του ανατολικού Σαρωνικού, ως υπερτοπικοί πόλοι ορίζονται (σ.88-89):

-         Ο Φαληρικός Ορμος (Οικολογικό Πάρκο, Συνεδριακό Κέντρο, Ναυταθλητικό Κέντρο, Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, Στάδιο Καραϊσκάκη κ.ά)

-         Ο Ολυμπιακός Πόλος Ελληνικού σε συνδυασμό με το Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοϊας Αγίου Κοσμά.

 

4.Οδικό Δίκτυο

Όσον αφορά το Οδικό Δίκτυο, όπως αναφέρεται στο νέο ΡΣΑ, βασική προτεραιότητα δίνεται στην ορθολογική διαχείριση της υφιστάμενης υποδομής, με την ιεράρχηση σε πρωτεύον και δευτερεύον και η κύρια αρχή της οργάνωσής του διέπεται από την λογική των οδικών δακτυλίων (εσωτερικού, ενδιάμεσου και εξωτερικού).

Ακόμη, με το νέο ΡΣΑ:

- καταργείται η Λεωφόρος Πικροδάφνης, δηλαδή ο προβλεπόμενος από τον Ν.1515/85 ενδιάμεσος οδικός δακτύλιος από Περιφερειακή Οδό Υμηττού (Δήμος Ηλιούπολης – περιοχή Καρέα) μέχρι την Λεωφ. Βουλιαγμένης και στη συνέχεια μέχρι την

Παραλιακή Λεωφόρο. Ποσειδώνος

- χωροθετείται η κατασκεύη της Λεωφ. Ελληνικού – Αργυρούπολης – Σήραγγας Υμηττού

   Αεροδρομίου «Ελ.Βενιζέλος», η ανατολική περιφερειακή Λεωφόρος Υμηττού και Πεντέλης και η ελεύθερη ταχεία Λεωφόρος Σουνίου (σ.63)

Επίσης, προωθούνται μέτρα για την βελτιστοποίηση της διαχείρισης της οδικής κυκλοφορίας με εύνοια των οδικών μέσων μαζικής μεταφοράς σε άξονες κυρίως που δεν καλύπτονται από τα μέσα σταθερής τροχιάς ,με στόχο να δοθεί έμφαση στις μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς και η αποθάρρυνση της χρήσης του Ι.Χ.

Ακόμη, επεκτείνονται οι πεζοδρομήσεις και ενισχύονται τα ήπια μέσα μεταφοράς όπως τα ποδήλατα και τα ελαφρά δίκυκλα (σ.64).

 

5.Προστασία και ανάδειξη φυσικού περιβάλλοντος

Σύμφωνα με το νέο ΡΣΑ, ο ορεινός όγκος του Υμηττού επεκτείνεται μέχρι την θάλασσα (περιοχή Φασκομηλιάς Βουλιαγμένης) και διαμορφώνεται σε ένα ενιαίο περιαστικό πάρκο αναψυχής και πολιτισμού θέας και πεζοπορίας (σ.92)

Οι ορεινοί όγκοι της Λαυρεωτικής (Μερέντα, Μαυροβούνι, Πάνειο, Όλυμπος, κ.ά), καθορίζονται ως περιοχές αναψυχής και συνδέονται με τις αρχαίες και νεώτερες μεταλλευτικές εγκαταστάσεις που χαρακτηρίζουν την περιοχή καθώς και με τους αρχαιολογικούς χώρους στο Σούνιο και το Θορικό (σ.93)

 

Μέρος Β: Παρατηρήσεις

Στο προτεινόμενο νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο διατυπώνονται μια  σειρά στρατηγικοί, γενικοί και ειδικοί στόχοι οι οποίοι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι κινούνται σε μια κατεύθυνση «βιώσιμης ανάπτυξης».

 Ωστόσο, άν λάβουμε υπόψιν μια σειρά άλλων σχεδίων, προτάσεων, προγραμμάτων που προωθούνται παράλληλα με το ΡΣΑ από το ΥΠΕΧΩΔΕ, τον ΟΡΣΑ και άλλους κρατικούς φορείς, διαπιστώνουμε ότι στην πραγματικότητα προωθούνται διαφορετικές πολιτικές οι οποίες, σε μεγάλο βαθμό βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τους διακηρυγμένους στόχους του νέου ΡΣΑ.

Αναφερόμενος ειδικότερα στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής παραλίας του Σαρωνικού, επισημαίνω:

- Στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού δεν προωθείται η δημιουργία ενός «Μητροπολιτικού Πάρκου με περιορισμένης έκτασης αστική ανάπτυξη μικτών χρήσεων , διοίκησης, επιχειρήσεων, τουρισμού και κατοικίας», αλλά μια μεγάλης κλίμακας οικιστική  επέκταση, ένα νέο οικιστικό συγκρότημα στο οποίο μπορεί να δομηθούν τουλάχιστον 1.325 στρ, (και όχι 300 στρ.όπως εμφανίζει παραπλανητικά το ΥΠΕΧΩΔΕ), το οποίο θα στεγάζει και θα καλύπτει τις ανάγκες τουλάχιστον 10.000 ανθρώπων.

Για την «εξυπηρέτηση» του νέου αυτού πολεοδομικού συγκροτήματος, επεκτείνεται στον ορεινό όγκο του Υμηττού η Αττική Οδός, από την Καισαριανή μέχρι την Παραλιακή Λεωφόρο Ποσειδώνος.

- Η νέα Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρος στον Υμηττό και η επέκτασή της μέχρι την Λ.Ποσειδώνος συνολικού μήκους 14 περίπου χλμ θα είναι υπογειοποιημένη στο μεγαλύτερο μήκος της. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν προκύπτουν σοβαρά περιβαλλοντικά και κυκλοφοριακά προβλήματα από την κατασκεύη και την λειτουργία της τόσο στο οικοσύστημα και στις ζώνες προστασίας του Υμηττού από όπου διέρχεται, όσο και στους παρακείμενους Δήμους Καισαριανής, Βύρωνα, Ηλιούπολης, Αργυρούπολης, Γλυφάδας και Ελληνικού. Με την νέα Δυτική Περιφερειακη Λεωφόρο Υμηττού, τα οξυμένα σήμερα προβλήματα  της διερχόμενης υπερτοπικής κυκλοφορίας οχημάτων (και ιδιαίτερα Ι.Χ)από τους Δήμους αυτούς, δεν αντιμετωπίζονται με έναν ουσιαστικό τρόπο, απλώς περιορίζονται, για κάποιο χρονικό διάστημα.

- Οι «Οδικοί Δακτύλιοι», εξακολουθούν να διέπουν τις επιλογές και του νέου ΡΣΑ, (παρόλα τα αδιέξοδα που έχει προκαλέσει η λειτουργία τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες),

χωρίς να είναι σαφή τα όρια τόσο του λεγόμενου ενδιάμεσου όσο και του εξωτερικού δακτυλίου. Δεν είναι σαφές π.χ άν η εξαγγελθείσα σήραγγα Υμηττού  μήκους 3,9 χλμ που θα συνδέει τον Α/Κ Σακέτα με τον Α/Κ Μεσογείων εντάσσεται στον ενδιάμεσο, τον εξωτερικό, ή σε κανένα Οδικό Δακτύλιο.

- Οσον αφορά τον προβλεπόμενο από το νέο ΡΣΑ οδικό άξονα της Νοτιο-Ανατολικής

Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού, δεν προκύπτει η σκοπιμότητά του από τους στόχους και τις κατευθύνσεις του ΡΣΑ. Τόσο η διαδρομή διέλευσής του στον προστατεύομενο δασικό χώρο του Υμηττού πάνω από το Κορωπί όσο και η απόληξή του στην παραλιακή λεωφόρο Σουνίου, στην περιοχή Αγ. Μαρίνας, δεν δικαιολογούν την αναγκαιότητά  ή την προτεραιότητά του σε σχέση με άλλα έργα μεταφορικής υποδομής.

Όπως ωστόσο δήλωσε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ μεταξύ των «επτά κύριων συνιστωσών της προσφοράς των νέων αυτοκινητόδρομων στους κατοίκους του λεκανοπεδίου… είναι και η οργάνωση της ανάπτυξης των περιοχών της Ανατολικής και Νότιας Αττικής μέσα από ένα πλήρες δίκτυο αναβαθμισμένων αξόνων…αφού πλέον οι οδικοί άξονες θα προηγούνται της οικιστικής ανάπτυξης…» (Συνέντευξη Τύπου 17.2.2009). 

-Η δημιουργία ενός νέου  «πόλου ανάπτυξης» μεταξύ των Δήμων Κορωπίου και Βάρης, δεν προβλέπεται από το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο, φαίνεται ωστόσο ότι αποτελεί επιλογή σε κάποια άλλα επίπεδα. Αυτό προκύπτει τόσο από την άμεση προώθηση της κατασκευής της Νοτιο- Ανατολικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού, (στα πλαίσια της ενιαίας εργολαβίας των 62,5 χλμ των «Νέων αυτοκινητόδρομων Αττικής») όσο και από την επιλογή της δημιουργίας μιας ευρείας «Ζώνης Β1 κοινωφελών εγκαταστάσεων» μέσα στην Β’Ζώνη προστασίας Υμηττού, μεταξύ Κορωπίου και Βάρης. Αυτό προκύπτει από το υπό τροποποίηση Π.Δ του 1978 για τον Υμηττό που προώθησε για «διαβούλευση» ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ).

- O ορεινός όγκος του Υμηττού αντιμετωπίζεται από το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο ως «περιαστικό πάρκο αναψυχής και πολιτισμού» και όχι ως ένας δασικός χώρος που απαιτεί καθεστώς απόλυτης προστασίας. Το νότιο τμήμα του ορεινού όγκου στο υπό τροποποίηση Π.Δ του 1978 περιγράφεται ως «περιαστικο-θεματικό πάρκο» το οποίο θα θεσμοθετηθεί με απλή απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται «…μετά την δημιουργία του νέου αεροδρομίου και την κατακόρυφη πληθυσμιακή και οικιστική  ανάπτυξη των Μεσογείων , ο Υμηττός τείνει να περικυκλωθεί σχεδόν καθ’ ολοκληρία από οικιστικό ιστό. Συνεπώς είναι πολύ κοντά ο χρόνος που ο Υμηττός θα αντιμετωπίζεται σαν ένα ενιαίο αστικό πάρκο όπως ο Λυκαβηττός η τα Τουρκοβούνια…»

 Από όσα αναφέρονται παραπάνω προκύπτει ότι το νέο ΡΣΑ, πέραν των όποιων στόχων και προθέσεων , περιλαμβάνει και μια σειρά επιλογές οι οποίες κινούνται σε μια διαφορετική κατεύθυνση. 

Παρουσιάστηκε στην ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΗΠΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ στις 17-6-09

 

επιστροφή

 

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΣΧΟΛΗ  ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Με ευθύνη του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος και στο πλαίσιο του διαλόγου για το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής, διοργανώθηκε τη Δευτέρα 22 Ιουνίου ημερίδα με τίτλο

TO ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ 2009. ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ.

Η ημερίδα δεν εξάντλησε το σύνολο των θεμάτων που εισάγει το νέο ΡΣΑ, αλλά επικεντρώθηκε σε ορισμένα από τα κεντρικά ζητήματα που ανακύπτουν. Στο τεύχος που επισυνάπτεται περιλαμβάνονται οι περισσότερες εισηγήσεις όπως παρουσιάστηκαν στην ημερίδα. Το σύνολο των εισηγήσεων και παρεμβάσεων, όπως θα προκύψουν από την απομαγνητοφώνηση της ημερίδας, θα περιληφθούν σε τεύχος που θα κυκλοφορήσει σύντομα.
Το τεύχος βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
   www.arch.ntua.gr/envlab

 

επιστροφή

 

Φωτιά» στο νέο Ρυθμιστικό

Στην περιοχή του Αγίου Στεφάνου έχουν εκδοθεί από «λάθος της Πολεοδομίας» 500 οικοδομικές άδειες σε αναδασωτέα από το 1982 περιοχή

ΒΑΣΩ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ 

         ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ στο νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της πρωτεύουσας, που προβλέπει επέκταση της Αθήνας προς τα Μεσόγεια και τη Βορειοανατολική Αττική, με την ένταξη στο σχέδιο πόλης περίπου 150.000 στρεμμάτων, τα οποία επρόκειτο σταδιακά να άρχίζαν να εντάσσονται από το τέλος του 2009, δεν αποκλείεται να επιφέρουν οι πρόσφατες πυρκαϊές, όπως τονίζουν επιστημονικοί φορείς, καθώς πολλές από τις εκτάσεις που κάηκαν θα αποτελέσουν ανασταλτικό παράγοντα για ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλης. Χαρακτηριστικό έναυσμα για τον προβληματισμό που επικρατεί είναι η αποκάλυψη, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ότι στην περιοχή του Αγίου Στεφάνου που κάηκε πρόσφατα έχουν εκδοθεί 500 οικοδομικές άδειες από «λάθος της Πολεοδομίας»- όπως αναφέρεται επίσημα- σε χαρακτηρισμένη από το 1982 αναδασωτέα περιοχή!

Oι ειδικοί εκτιμούν ότι η ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλης, που δεν μπορεί να περιλαμβάνει δασικές εκτάσεις παρά μόνο αν αυτές έχουν χαρακτηριστεί κοινόχρηστοι χώροι- και αυτό σε ποσοστό 25% επί της συνολικής έκτασης- πρέπει να «παγώσουν», προκειμένου να μελετηθούν εκ νέου πιο επισταμένα. Το ΤΕΕ, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων, ο Σύλλογος Χωροτακτών-Πολεοδόμων και άλλοι επιστημονικοί φορείς του τεχνικού κόσμου της χώρας έχουν ταχθεί κατά της εκτός σχεδίου δόμησης, η οποία, θεωρούν, πρέπει να καταργηθεί προκειμένου η πολιτεία να μην εντάσσει στο σχέδιο πόλης δομημένες περιοχές αλλά να σχεδιάζει και να προσφέρει πολεοδομημένη γη.

Ο α΄ αντιπρόεδρος του ΤΕΕ κ. Χρήστος Σπίρτζης σημειώνει ότι σήμερα, με την Αττική ολοσχερώς κατεστραμμένη, πρέπει: Να κυρωθούν οι υπάρχοντες δασικοί χάρτες και να ολοκληρωθούν άμεσα στις περιοχές όπου δεν υπάρχουν. Να συνταχθεί οραματικό ρυθμιστικό σχέδιο για μια Αθήνα ανθρώπινη, μικρότερη, πράσινη. Να προωθήσουμε την ανάπλαση στις γειτονιές της Αθήνας, την εκμετάλλευση των ακάλυπτων χώρων, το πρασίνισμα στις ταράτσες. Να αναδασωθούν όλες οι καμένες περιοχές. Τα πρόστιμα των ημιυπαιθρίων να μεταβληθούν σε περιβαλλοντικές δράσεις αναδάσωσης από τους πολίτες. Να συνταχθούν κανονισμοί πυρασφάλειας οικισμών και να εκτελεσθούν έργα πυρανίχνευσης και πυρόσβεσης.

Καθυστέρηση στην ένταξη στο σχέδιο

O προβληματισμός που επικρατεί μετά τις φωτιές ενδέχεται να οδηγήσει σε καθυστέρηση των διαδικασιών για συγκεκριμένες εντάξεις, οι οποίες είχαν αρχίσει και θα ολοκληρώνονταν σταδιακά και κατά περίπτωση από το τέλος του 2009, με βάθος πενταετίας. Πρόκειται για 35 περιοχές της Βορειοανατολικής Αττικής, όπου οι μελέτες ένταξης έχουν προχωρήσει. Από αυτές «προβληματικές» θεωρούνται περιοχές όπως η Αρτέμιδα, η Νέα Μάκρη, το Μαρκόπουλο, το Πόρτο Ράφτη και η Κερατέα καθώς έχει ήδη δομηθεί το μεγαλύτερο μέρος τους, ενώ το μεγαλύτερο «αγκάθι» είναι η αυθαίρετη δόμηση αφού η Ανατολική Αττική κατέχει- από κοινού με τη Χαλκιδικήτην «πρωτιά» στο θέμα αυτό. Σύμφωνα με εκτιμήσεις στην περιοχή υπάρχουν 250.000 αυθαίρετα.

Στις περιοχές της Βορειοανατολικής Αττικής εκκρεμούν σε στρέμματα οι ακόλουθες εντάξεις:

* Αγιος Στέφανος: οι πολεοδομικές ενότητες 1, 2, 3 και 4. Εδώ, έχει δημιουργηθεί πρόβλημα για 500 σπίτια των οποίων εκδόθηκαν άδειες σε χαρακτηρισμένη από το 1982 αναδασωτέα περιοχή.

* Ανάβυσσος: επέκταση σχεδίου πόλης για α΄ κατοικία στην περιοχή Μαύρο Λιθάρι, ενώ η περιοχή Βούρλα είναι οικοδομήσιμη.

 

* Ανθούσα: 5.500 στρέμματα υπό ένταξη. * Ανοιξη: 1.900 στρεμμ. * Αρτέμιδα: 10.350 στρεμμ. * Αχαρνές: 3.400 στρεμμ. * Αυλώνας: 600 στρεμμ. * Βαρνάβας: ο οικισμός Παραλία και οι οικισμοί Πούριθι, Αγ. Παρασκευή και Μεταμόρφωση Σωτήρος.

* Γέρακας: επέκταση σχεδίου πόλης για τις περιοχές Κέντρο, Μπαλάνα και Γαργηττός.

* Γλυκά Νερά: 10.500 στρεμμ. * Γραμματικό: οικισμός, παραλία και οι περιοχές Συλλόγου Αστυνομικών και Αγία Μαρίνα.

* Διόνυσος: 4.400 στρεμμ. * Καλύβια: 9.600 στρεμμ. * Καπανδρίτι: 800 στρεμμ. * Κερατέα: 7.700 στρεμμ. * Κορωπί: 5.900 στρεμμ. * Κουβαράς: 2.500 στρεμμ. * Κρυονέρι: 2.500 στρεμμ. * Λαύριο: 4.800 στρεμμ. * Μαλακάσα: 1.360 στρεμμ. * Μαραθώνας: ο οικισμός και η παραλία. * Μαρκόπουλο Μεσογαίας 5.930 στρεμμ. * Μαρκόπουλο Ωρωπού: 500 στρεμμ. * Νέα Μάκρη: 9.400 στρεμμ. * Παιανία: 4.000 στρεμμ. * Παλλήνη: 4.900 στρεμμ. * Πικέρμι: 6.000 στρεμμ. * Ραφήνα: 1.800 στρεμμ. * Σταμάτα: 700 στρεμμ.

ΒΗΜΑ, 30-8-2009

 

επιστροφή

 

10 Βασικές Θέσεις για το νέο «Ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας – Αττικής»

Να αποσυρθεί το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας Αττικής

Του Κώστα Φωτεινάκη

Το Ρυθμιστικό σχέδιο ισχύει από το 1985, άρα αυτό που θα το αντικαταστήσει όφειλε να πάρει υπ΄ όψιν του τα δεδομένα  που διαμορφώθηκαν από το 1985 ως τις μέρες μας, όπως π.χ. α) τις πρόσφατες πυρκαγιές στους ορεινούς όγκους της Πάρνηθας, της Πεντέλης, του Υμηττού  (απώλεια πράσινου) β) τις υποχρεώσεις της χώρας μας για μείωση των ρύπων και  την αντιμετώπιση  της κλιματικής αλλαγής (μέτρα για τον περιορισμό της χρήσης του Ι.Χ.) γ) Τη συγκέντρωση του μισού πληθυσμού της Ελλάδος στο λεκανοπέδιο, που προβλέπεται να αυξηθεί  δ) Την απώλεια μικρών και μεγάλων ελεύθερων χώρων ε) την επιφόρτιση του λεκανοπεδίου από  τσιμεντένιους όγκους  λόγω των έργων που έγιναν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες κ.λπ.

Αντίθετα το σχέδιο για το νέο Ρυθμιστικό όχι μόνο δεν παίρνει υπ΄ όψιν του τα νέα δεδομένα αλλά «παρά το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα ψηφιστεί, προβλέπει την ανάπτυξη περιοχών που κάηκαν, προαναγγέλλοντας τις φωτιές οι οποίες άναψαν πρόσφατα στην Αττική και πυροδοτώντας νέες» [η διαπίστωση είναι της κας Ελένης Πορτάλιου, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ]

Από το δημόσιο διάλογο που παρακολουθώ δεν έχω διαπιστώσει κανένα πολιτικό, επιστημονικό ή επαγγελματικό φορέα, καμία περιβαλλοντική οργάνωση που να μη κρίνει αρνητικά το νέο Ρυθμιστικό. Και το εντυπωσιακό είναι ότι αυτή τη φορά οι κρίνοντες καταθέτουν σοβαρά επιχειρήματα αλλά και προτάσεις, οι οποίες όμως δεν μπορούν να αλλάξουν τη βασική φιλοσοφία του. Γι΄ αυτό όλο και περισσότερο, ιδιαίτερα μετά τη ΜΕΓΑ πυρκαγιά στη Β.Α., προβάλλεται το αίτημα να αποσυρθεί και να κατατεθεί ένα νέο ρυθμιστικό με άλλη φιλοσοφία αποκέντρωσης, διασφάλισης των μεγάλων και μικρών ελεύθερων χώρων, σεβασμό και υπεράσπιση του χαρακτήρα των ορεινών όγκων της Αττικής, εξασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης στις ακτές.

1.      Στο ερώτημα αν χρειαζόμαστε ένα νέο Ρυθμιστικό απαντάμε ευθύς εξαρχής ναι. Όμως θεωρούμε ότι θα έπρεπε να γίνει μια γενική αποτίμηση του ισχύοντος Ρυθμιστικού σχεδίου έτσι ώστε να γνωρίζουμε πως εφαρμόστηκε, τι συμπεράσματα θετικά ή αρνητικά προέκυψαν. Η  αναγκαιότητα της αποτίμησης ενισχύεται και από τη θέση του κ.Γιάννη Πολύζου (αντιπρύτανη του ΕΜΠ και καθηγητή Πολεοδομίας) ο οποίος σε άρθρο του στην Ελευθεροτυπία υποστήριξε ότι «Κατά τη γνώμη μου το Ρυθμιστικό του 1985 δεν εφαρμόστηκε. Η Αθήνα, σε αντίθεση με τη Βαρκελώνη, δεν ωφελήθηκε ως πόλη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν βγάλαμε τα αναγκαία συμπεράσματα, με αποτέλεσμα το νέο σχέδιο που προωθείται, και σωστά αναφέρεται πλέον σε ολόκληρη την Αττική, δεν αντιμετωπίζει βασικά θέματα τα οποία αφορούν την «επόμενη ημέρα». (Ελευθεροτυπία 30 Μαΐου 2009)

2.      Με ιδιαίτερη ανησυχία παρακολουθούμε τις εξαγγελίες για τους Οδικούς Άξονες, εξαγγελίες που προηγήθηκαν της παρουσίασης του νέου Ρυθμιστικού, τόσο για τον Υμηττό όσο και για το Όρος Αιγάλεω – Ποικίλο. Η Δυτική Περιφερειακή Αιγάλεω έχει στοιχειώσει, ενώ ελάχιστα γνωρίζουμε για τις νέες οδικές παρεμβάσεις στην περιοχή Σχιστό – Σκαραμαγκά – Λίμνη Κουμουνδούρου – Ελευσίνα – Δαφνί.

3.      Στην περιοχή της Δυτικής Αθήνας έχουμε μεγάλους ελεύθερους χώρους τους οποίους θέλουμε αφενός μεν να τους προστατέψουμε  από την τσιμεντοποίηση και την αλλαγή χρήσεων γης π.χ. Ελαιώνας, Πάρκο Τρίτση, Στρατόπεδα Χαϊδαρίου και Αγίων Αναργύρων, αφετέρου, να τους αξιοποιήσουμε με ήπιο τρόπο και με χαρακτηριστικά που διακρίνουν τα Μητροπολιτικά Πάρκα. 

4.      Και για να έρθουμε στον Ελαιώνα, τον οποίο απαξίωσαν όλες οι κυβερνήσεις και οι τοπικές αυτοδιοικήσεις τουλάχιστον από το ΠΔ/95 και μετά. Με ιδιαίτερη ανησυχία διαβάζουμε στο σχέδιο να κάνει αναφορά για «Ανάπλαση του Ελαιώνα με επιχειρηματικά πάρκα, Δημόσια Διοίκηση και Κέντρα Μεταφορών, Βιομηχανικούς θύλακες και πάρκα πρασίνου, αναψυχής και πολιτισμού» (παράρτημα αρ.17 παρ.δ.). Η γραμμή άμυνας είναι το ΠΔ/95 που προβλέπει περίπου το 30% πράσινο και μάλιστα να είναι συγκεντρωμένο, έτσι ώστε να έχει τα χαρακτηριστικά Μητροπολιτικού Πάρκου. Με την ευκαιρία θα περιμέναμε και μια τοποθέτηση των κομμάτων και των αυτοδιοικητικών για την  στάση τους στο θέμα του Ελαιώνα από το 1995 μέχρι τις ημέρες μας.

5.      Μεγάλη βαρύτητα δίνουμε να αποκτήσει η Δυτική Αθήνα πρόσβαση στη θάλασσα, και αυτή η δυνατότητα υπάρχει με τη διεκδίκηση των 120+100 μπαζωμένων στρεμμάτων στο Σκαραμαγκά, που δεν χρησιμοποιούνται για ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες και την αξιοποίηση της υπάρχουσας μικρής ακτής. Το πρόβλημα της πρόσβασης στη θάλασσα στις ακτές του Σαρωνικού είναι κοινό, αν και άλλου χαρακτήρα, τόσο στη Δυτική όσο και στη Ν.Α. Αττική.

6.      Η Λίμνη Κουμουνδούρου, η οποία έχει μεγάλη ιστορική και οικολογική αξία, να χαρακτηριστεί υγροβιότοπος και να θωρακιστεί επιπλέον από την προστασία που ήδη έχει από το ν.2742/95 (άρθρο 11), το ίδιο και ο υγροβιότοπος Βουρκάρι Μεγάρων.

7.      Να υπάρξουν μέτρα απορρύπανσης της Δυτικής Αττικής (Θριάσιο, Ελευσίνα) και όχι επιφόρτιση με νέες βιομηχανίες και χρήσεις όπως η η επέκταση των ΕΛΠΕ Ελευσίνας (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ), το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στη Χαλυβουργική κ.λ.π.

8.      Να υλοποιηθεί η πρόταση για τη Δυτική Πύλη που έχει εξαγγελθεί από το 1991,  και επαναφέρεται ως πολιτική πρόταση  στα χαρτιά με κάθε ευκαιρία (Ολυμπιακοί Αγώνες 2204, εκλογές κ.λπ.).

9.      Δεν επιθυμούμε επεκτάσεις των σχεδίων πόλεων προς τους ορεινούς όγκους, ούτε κατ΄ εξαίρεση ανέγερση κτιρίων έστω και για κοινωνικούς σκοπούς.

10.  Διαφημιστικές πινακίδες. Το νέο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας οφείλει να έχει θέσεις, όχι μόνο για τη λειτουργία αλλά και για την αισθητική της πόλης. Οι τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες  κατά μήκος των εθνικών, αλλά και των περιφερειακών οδών, οι περισσότερες είναι παράνομες, συμβάλλουν στην οπτική ρύπανση και κυρίως είναι αιτία για να προκληθούν θανατηφόρα ατυχήματα. Να εφαρμοστούν ο Κ.Ο.Κ., οι διάσπαρτες διατάξεις για την υπαίθρια διαφήμιση από τους αρμόδιους φορείς (και εδώ η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει τεράστιες ευθύνες) τα δε κόμματα να δεσμευτούν ότι θα υλοποιήσουν τη δέσμευση που έχουν αναλάβει προς τους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους. Η δέσμευση της διακομματικής επιτροπής ήταν ότι τα κόμματα δεν θα διαφημιστούν στα ταμπλό, δέσμευση που δεν υλοποιήθηκε αν θυμηθούμε την εικόνα των λεωφόρων και των περιφερικών δρόμων την πρόσφατη προεκλογική περίοδο. Προτείνουμε στο νέο ρυθμιστικό σχέδιο να συμπεριλαμβάνεται ειδική αναφορά που να ρυθμίζει την αισθητική της πόλης αλλά και να επιβάλλει μέτρα που να αντιμετωπίζει δραστικά την ηχορύπανση.

Τα 10 σημεία που παρουσιάσαμε είναι μια συμβολή στο διάλογο. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν σοβαρές επεξεργασίες   από το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος του  Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ, προτάσεις του ΤΕΕ, του ΣΑΔΑΣ κ.λπ. οι οποίες πρέπει να αξιοποιηθούν -  όχι στο υπό διαβούλευση ρυθμιστικό  το οποίο πρέπει να αποσυρθεί – , αλλά στην κατάρτιση ενός άλλου ρυθμιστικού.

Το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να ασκήσει ολιστική πολεοδομία και να έρθει σε σύγκρουση, αν χρειαστεί, με τα οικονομικά και τα ατομικά συμφέροντα, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Μας στενοχωρεί η διαπίστωση του καθηγητή πολεοδομίας του ΕΜΠ κ.Γιάννη Πολύζου που κατατέθηκε στον τύπο, ότι δηλαδή   «…στην Αθήνα και στον 21ο αιώνα οι μόνοι που ασκούν πολεοδομία είναι οι ιδιώτες, με αποτέλεσμα η πρωτεύουσα να ακολουθεί και να αναπτύσσεται πάνω σε αυτοκινητόδρομους.»  (Ελευθεροτυπία 30 Μαΐου 2009).

Τα κόμματα, οι φορείς της Αυτοδιοίκησης, οι επιστημονικοί φορείς, οφείλουν να πάρουν υπ΄ όψιν τους το αίτημα για την απόσυρση του προτεινόμενου Ρυθμιστικού σχεδίου και την κατάθεση ενός άλλου που θα έχει ως βασική  φιλοσοφία την αποκέντρωση, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Αττικής και όχι μια ΜΕΓΑ πρωτεύουσα των οκτώ εκατομμυρίων.

Απ΄ ότι γνωρίζουμε η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής ήδη έχει απαιτήσει να αποσυρθεί το Ρυθμιστικό σχέδιο του κ.Σουφλιά, το ίδιο και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, Γ. Μαγκριώτης και κ. Γ. Μανιάτης, ο  ΣΥΡΙΖΑ και σαφώς το Παναττικό Δϊκτυο Κινημάτων Πόλης και Ενεργών Πολιτών

 

Κώστας Φωτεινάκης.

Πρόεδρος του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Χαϊδαρίου

Μέλος του Δ.Σ. των Φίλων της Φύσης (Friends of Nature)

Συμμετέχει  στο Παναττικό  Δίκτυο Κινημάτων Πόλης

Συμμετέχει στην Επιτροπή Πολιτών για τη Διάσωση του Ελαιώνα, προσφεύγων στο ΣτΕ για την υπόθεση του Mall – Βωβού.

Σεπτέμβριος  2009

 

επιστροφή

 

              Ρυθμιστικό Σχέδιo Αττικής – Yμηττός – Νέοι Αυτοκινητόδρομοι*

                                               

                                  Πάνος Τότσικας, Πολεοδόμος

          μέλος της «Διαδημοτικής Συντονιστικής Επιτροπής για τη Διάσωση του Υμηττού»

 

Στο  νέο «Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής», περιλαμβάνονται μια  σειρά στρατηγικοί, γενικοί και ειδικοί στόχοι οι οποίοι, όπως ισχυρίζονται οι συντάκτες του, κινούνται στην κατεύθυνση της λεγόμενης «βιώσιμης ανάπτυξης».Ωστόσο, αν λάβουμε υπ’ όψιν μια σειρά άλλων σχεδίων, προτάσεων και προγραμμάτων που προωθούνται παράλληλα με το ΡΣΑ από το ΥΠΕΧΩΔΕ, τον ΟΡΣΑ και άλλους κρατικούς φορείς, διαπιστώνουμε ότι στην πραγματικότητα προωθούνται διαφορετικές κατευθύνσεις και πολιτικές, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τους διακηρυγμένους στόχους του νέου ΡΣΑ.

 

Αναφερόμενος ειδικότερα στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Αθήνας, επισημαίνω:

 

1. Στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού προωθείται η δημιουργία  μιας μεγάλης κλίμακας οικιστικής  επέκτασης, περιλαμβάνοντας σύμφωνα με το Ρ.Σ.Α «αστική ανάπτυξη μικτών χρήσεων, διοίκησης, επιχειρήσεων, τουρισμού και κατοικίας». Δηλαδή προωθείται ένα νέο οικιστικό συγκρότημα στο οποίο μπορεί να δομηθούν συνολικά και σε πολλούς ορόφους, τουλάχιστον 1.325.000 τ.μ -και όχι 300.000 τ.μ όπως εμφανίζει παραπλανητικά το ΥΠΕΧΩΔΕ, μπερδεύοντας συνειδητά την κάλυψη με την δόμηση - στο οποίο θα κυκλοφορούν τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι, κάτοικοι, εργαζόμενοι και επισκέπτες.

Για την «εξυπηρέτηση» του νέου αυτού πολεοδομικού συγκροτήματος στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλιακής ζώνης, επεκτείνεται στον ορεινό όγκο του Υμηττού η Αττική Οδός  και δημιουργείται η Δυτική Περιφερειακή Λεωφ. Υμηττού.

2. Η νέα Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρος στον Υμηττό και η επέκτασή της από τον Ανισόπεδο Κόμβο Κατεχάκη μέχρι την Λ. Ποσειδώνος, συνολικού μήκους 14,5 περίπου χλμ, θα είναι υπογειοποιημένη στο μεγαλύτερο μήκος της. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν προκύπτουν σοβαρά περιβαλλοντικά και κυκλοφοριακά προβλήματα από την κατασκευή και την λειτουργία της τόσο στο οικοσύστημα και στις ζώνες προστασίας του Υμηττού από όπου διέρχεται, όσο και στους παρακείμενους Δήμους Καισαριανής, Βύρωνα, Ηλιούπολης, Αργυρούπολης, Γλυφάδας και Ελληνικού. Με την νέα Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρο Υμηττού, (η οποία θεωρείται τμήμα του εσωτερικού περιφερειακού οδικού δακτυλίου του Λεκανοπεδίου της Αθήνας),  τα οξυμένα σήμερα προβλήματα  της διερχόμενης υπερτοπικής κυκλοφορίας οχημάτων, και ιδιαίτερα Ι.Χ από τους Δήμους αυτούς, δεν αντιμετωπίζονται με έναν ουσιαστικό τρόπο, απλώς περιορίζονται, και μετατοπίζονται για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα.

3. Οι «Οδικοί Δακτύλιοι», που εξακολουθούν να διέπουν τις επιλογές και του νέου ΡΣΑ, διαμορφώνονται με την κατάργηση του προβλεπόμενου από το ΡΣΑ του 1985 ενδιάμεσου  - και υπόγειου εν μέρει - οδικού δακτύλιου που θα συνέδεε τον υφιστάμενο οδικό άξονα Λ. Κατεχάκη

– Λ. Αλίμου στην περιοχή Καρέα  με την παραλιακή Λ. Ποσειδώνος μέσω του ρέματος Πικροδάφνης.

Η επιλογή αυτή του ΥΠΕΧΩΔΕ, οφείλεται στους αγώνες των κατοίκων της περιοχής για την προστασία του εναπομείναντος ανοιχτού τμήματος του ρέματος Πικροδάφνης στους Δήμους Ηλιούπολης, Αγ. Δημητρίου και Π.Φαλήρου καθώς και στην απόφαση του ΣτΕ που δικαίωσε αυτούς τους αγώνες.

Ωστόσο, στα  σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ για τους νέους αυτοκινητόδρομους, δεν περιλαμβάνονται σοβαρές εναλλακτικές λύσεις αντί της επέκτασης της Δυτ. Περιφερειακής στον Υμηττό. Ακόμη, δεν λαμβάνονται ουσιαστικά υπόψη και απορρίπτονται χωρίς σοβαρά επιχειρήματα, εναλλακτικές προτάσεις που έχουν κατατεθεί από Δημοτικές αρχές και κινήσεις πολιτών.

4. Όσον αφορά τον προβλεπόμενο από το νέο ΡΣΑ οδικό άξονα της Νοτιο-Ανατολικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού, δεν προκύπτει η σκοπιμότητα και η προτεραιότητα του με βάση τους στόχους και τις κατευθύνσεις του ΡΣΑ ενώ η επιφανειακή διέλευσή του στον προστατευόμενο δασικό χώρο του Υμηττού πάνω από το Κορωπί  δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας ανεξέλεγκτης «ανάπτυξης» επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην περιοχή.

Όπως ωστόσο δήλωσε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ,  μεταξύ των «επτά κύριων συνιστωσών της προσφοράς των νέων αυτοκινητόδρομων στους κατοίκους του λεκανοπεδίου… είναι και η οργάνωση της ανάπτυξης των περιοχών της Ανατολικής και Νότιας Αττικής μέσα από ένα πλήρες δίκτυο αναβαθμισμένων αξόνων…αφού πλέον οι οδικοί άξονες θα προηγούνται της οικιστικής ανάπτυξης…» (Συνέντευξη Τύπου 17.2.2009).

5. Η δημιουργία ενός νέου  «πόλου ανάπτυξης» στην περιοχή των Δήμων Κορωπίου και Βάρης, φαίνεται ότι αποτελεί επιλογή κάποιων συγκεκριμένων συμφερόντων που έχουν αγοράσει φτηνή σχετικά γη στη περιοχή αυτή , εντός της Β’ Ζώνης προστασίας του Υμηττού. για την δημιουργία κτιριακών εγκαταστάσεων νέων ιδιωτικών κέντρων εκπαίδευσης και υγείας. Έτσι εξηγούνται  τόσο η άμεση προώθηση της κατασκευής της Νοτιο- Ανατολικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού, στα πλαίσια της ενιαίας εργολαβίας των 71,6 χλμ των «Νέων αυτοκινητόδρομων Αττικής» όσο και οι σκανδαλώδεις όροι δόμησης της Β’ Ζώνης Υμηττού, που αναδεικνύονται από την  τροποποίηση του Π.Δ του1978 για τον Υμηττό το οποίο προωθεί  ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ).

6.  O ορεινός όγκος του Υμηττού αναφέρεται από το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο ως «περιαστικό πάρκο αναψυχής και πολιτισμού, θέας και πεζοπορίας» και από το νέο ΠΔ για τον Υμηττό ως «Πάρκο Φύσης (NATURA) και Ιστορικών Μνημείων». Δηλαδή αντιμετωπίζεται ουσιαστικά ως «Θεματικό Πάρκο»  και όχι ως ένας ενιαίος δασικός χώρος που απαιτεί καθεστώς απόλυτης προστασίας . Η οργάνωση του «Πάρκου»   θα καθοριστεί «...μετά από ειδική μελέτη .που θα εγκριθεί από τον ΟΡΣΑ μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών» τριών υπουργείων.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην εισήγηση του Οργανισμού Αθήνας (17.12.2008) «…μετά την δημιουργία του νέου αεροδρομίου και την κατακόρυφη πληθυσμιακή και οικιστική  ανάπτυξη των Μεσογείων , ο Υμηττός τείνει να περικυκλωθεί σχεδόν καθ’ ολοκληρία από οικιστικό ιστό. Συνεπώς είναι πολύ κοντά ο χρόνος που ο Υμηττός θα αντιμετωπίζεται σαν ένα ενιαίο αστικό πάρκο όπως ο Λυκαβηττός ή τα Τουρκοβούνια…»

 

Συμπεράσματα

Από όσα αναφέρονται παραπάνω προκύπτει ότι:

α. Το νέο ΡΣΑ, περιλαμβάνει για την περιοχή της Ν.Α Αθήνας μια σειρά πολιτικές επιλογές οι οποίες κινούνται σε μια διαφορετική κατεύθυνση, πέραν των όποιων διακηρυγμένων γενικών και ειδικών στόχων.

β. Η περιοχή του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού – Αγ. Κοσμά μετατρέπεται σε Διοικητικό Επιχειρηματικό και Τουριστικό Κέντρο της Ν.Α Αθήνας και όχι σε «Μητροπολιτικό Πάρκο Πράσινου», όπως ισχυρίζεται το ΥΠΕΧΩΔΕ.

γ. Η προβλεπόμενη δυτική επέκταση της Αττικής οδού στον Υμηττό θα δημιουργήσει σοβαρά περιβαλλοντικά και κυκλοφοριακά προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς να αντιμετωπίσει μακροπρόθεσμα τα υπάρχοντα προβλήματα Δεν έχουν ουσιαστικά αναζητηθεί εναλλακτικές λύσεις, παρότι έχουν κατατεθεί σοβαρές προτάσεις.

δ. Η προώθηση της κατασκευής μιας επιφανειακής Νοτιο-Ανατολικής Περιφερειακής Λεωφόρου στον Υμηττό, συνδέεται με την προοπτική ανάπτυξης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην περιοχή Κορωπίου – Βάρης και ειδικότερα εντός της Β’ Ζώνης προστασίας του Υμηττού, η οποία αντιμετωπίζεται ως «εκτός σχεδίου» περιοχή στην οποία επιτρέπεται η δόμηση νέων ιδιωτικών και δημόσιων κτιριακών εγκαταστάσεων εκπαίδευσης, υγείας, πολιτισμού, αθλητισμού και αναψυχής.

ε. Ο ορεινός όγκος του Υμηττού, αντιμετωπίζεται από το νέο Ρ.Σ.Α ως «περιαστικό πάρκο», με νέους αυτοκινητόδρομους, «κοινωφελείς»  ιδιωτικές κτιριακές εγκαταστάσεις και επιχειρηματικές δραστηριότητες στην  προοπτική τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής, και όχι ως ενιαίος δασικός χώρος απόλυτης προστασίας.

     ( * Περίληψη εισήγησης στην Δημόσια Συζήτηση του Δήμου Ελληνικού για το Ρ.Σ.Α – 9.9.2009)

 

επιστροφή

 

(επόμενα άρθρα για ΡΣΑ)

 

επιστροφή