Επιστροφή στην αρχική σελίδα του Παρατηρητηρίου

Πάρκο της Ριζάρη (βλέπε και ΠΑΡΙΛΙΣΣΙΟΣ σύλλογος)

Βρίσκεται μεταξύ των οδών Β. Σοφίας, Β. Κων/νου και Ριζάρη και είναι ο μόνος ελεύθερος χώρος στην κοίτη του Ιλισσού. Αρχικά είχε έκταση 115 στρέμματα, αλλά έπειτα από αλλεπάλληλες οικοπεδοποιήσεις έμειναν μόνο 50 στρέμματα. "Περιβόλιον" προέβλεπε το 1939 το πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας. Η πρώτη απόπειρα κατά του χώρου εκδηλώθηκε στις αρχές του 1974 όταν η τότε διοίκηση της Ριζαρείου Σχολής στην οποία ανήκε τότε η έκταση είχε αρχίσει διαπραγματεύσεις για ένα ξενοδοχείο 1.500 κλινών σε έκταση 20 στρεμμάτων. Στο χώρο αυτό υπάρχει ναός που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο από την αρχαιολογική υπηρεσία. Το 1979 ο χώρος περνάει στην ιδιοκτησία του Δημοσίου. Το 1981 ο χώρος επιλέγεται για να γίνει το Πνευματικό Κέντρο της Πρωτεύουσας. Ακαδημαϊκοί και πνευματικοί άνθρωποι ζητούν να γίνει ένας δεύτερος Εθνικός Κήπος στο χώρο των 115 στρεμμάτων και το κονδύλι των 5 δισ. Να δοθεί για τη δημιουργία πνευματικών κέντρων σε 50 επαρχιακές πόλεις. (Κυριακάτικη 17-10-99)

επιστροφή στην αρχή

Το Λύκειο του Αριστοτέλη- Άλσος Ρηγίλης Σημαντική διένεξη αποτέλεσε η κατασκευή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στον ελεύθερο χώρο της Ρηγίλης. Ευτυχώς, το αρχαιολογικό εύρημα (Λύκειο του Αριστοτέλη) ήταν πολύ σημαντικό για να μπαζωθεί και έτσι ο χώρος τη γλίτωσε από το χτίσιμο, παρά την επιμονή του τότε Υπουργού Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλου. Ωστόσο η πίεση μεταφέρθηκε στο Άλσος Ριζάρη

Απειλείται κατά καιρούς από Μητροπολιτικό Ναό, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Γουλανδρή), επέκταση Βυζαντινού Μουσείου κ.α. Πρόσφατα αποφασίστηκε να γίνει Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Γουλανδρή) και να κατασκευαστούν δύο συγκροτήματα γκαράζ. Να μην τσιμεντοποιηθεί αλλά αντίθετα να γίνει χώρος πράσινου ζητά ο Τομέας Πολεοδομίας και Χωροταξίας του ΕΜΠ. (ΕΔ ΤΕΕ, Νο 2062, 2-8-99)

επιστροφή στην αρχή

Το συμβούλιο του 1ου Διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων αποφάσισε να μην κάνει δεκτή τη δημιουργία γκαράζ. (Κυριακάτικη 17-10-99)

επιστροφή στην αρχή

Το ένα τμήμα του Πάρκου της Ριζαρείου έγινε σταθμός του μετρό, και τώρα το υπόλοιπο παραχωρείται στην κ. Γουλανδρή για το μουσείο της (Συμπαράταξη για την Αθήνα, Νο 2, Οκτώβριος 99).

επιστροφή στην αρχή

Ο διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου Δ. Κωστάντιος ανακοίνωσε ότι σε έκταση 40 στρ. που θα περιλαμβάνει και το Λύκειο του Αριστοτέλη θα δημιουργηθεί ένα ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο ως το 2002 με χώρους αναψυχής, υπαίθριο καφενείο, αγάλματα και φυτά. Ως τότε θα έχει εξαφανιστεί και η παρακείμενη "τρύπα του Καραμανλή" γιατί θα μετατραπεί σε υπόγειο γκαράζ, καθώς η ΚΕΔ στην οποία ανήκει το οικόπεδο, δημοπρατεί το έργο. (Ελευθεροτυπία, 16-12-1999).

επιστροφή στην αρχή

"Η Κυβέρνηση αγνοώντας όλες τις εναλλακτικές και λιγότερο επιβλαβείς για το περιβάλλον λύσεις που έχουν κατατεθεί από υπεύθυνους φορείς για τη χωροθέτηση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του ζεύγους Γουλανδρή (κτίριο ΦΙΞ, Ιερά Οδός κλπ) κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή για το άλσος της οδού Ριζάρη, απέναντι από τον Ευαγγελισμό. Απαλλάσσει μάλιστα την όλη δαπάνη από ΦΠΑ ύψους 4 δις δρχ. ...Οι κ.κ. Σημίτης, Παπαζώη και Λαλιώτης φαίνεται πως θεωρούν ότι οι ελεύθεροι χώροι ή οι πράσινοι χώροι της Αθήνας, ο ίδιος ο αέρας που αναπνέουμε είναι περιουσία τους και μπορούν να τα χαρίζουν σε όποιον θέλουν" (Ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής Αθήνας για την Προστασία των Ελεύθερων Χώρων, 23-2-2000)

επιστροφή στην αρχή

Η Συντονιστική Επιτροπή Αθήνας και η Επιτροπή Αγώνα για το Άλσος Ριζαρείου συμμετείχαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή στις 1-3-2000. Στο κάλεσμά τους έγραφαν: "Ότι δεν έγινε επί χούντας το 1974, οπότε ο χώρος κινδύνευσε για πρώτη φορά, γίνεται τώρα, εδώ και τώρα... Τώρα που χρειάζονται όσο ποτέ οι ελεύθεροι χώροι".

Ανακοινώσεις για τη σωτηρία του Άλσους της Ριζαρείου εξέδωσαν ο Συνασπισμός και η Συμπαράταξη για την Αθήνα (Λ. Αυδής). (1-3-2000)

επιστροφή στην αρχή

"Ο χώρος που παραχωρήθηκε είναι μεγαλύτερος από εκείνον που είχε παραχωρηθεί στην Ρηγίλλης... Οι όροι δόμησης... είναι κατά πολύ δυσμενέστεροι... Χαρακτηριστικό για τις ιεραρχήσεις της Κυβέρνησης και για το βαθμό υποταγής της στις ιδιωτικές επιθυμίες είναι το γεγονός ότι ενώ για το Μουσείο της Ακρόπολης που θα στεγάσει τους μοναδικούς αρχαιολογικούς θησαυρούς προβλέπεται εμβαδόν 15.000 τ.μ. για την ιδιωτική συλλογή Γουλανδρή προβλέπεται εμβαδόν 25.000 τ.μ." (Ανακοίνωση-έκκληση της Συμπαράταξης 1-3-2000)

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ	Τι είχε παραχωρηθεί στη ΡΗΓΙΛΛΗΣ	Τι παραχωρείται στη ΡΙΖΑΡΗ
Εμβαδόν	10.830 τ.μ.	12.055 τ.μ.
Κάλυψη	5.415 τ.μ. υπέργεια, 8.644 τ.μ. υπόγεια	6.027 τ.μ. υπέργεια, 9.644 τ.μ. υπόγεια
Συνολικό Εμβαδόν	13.200 τ.μ.	25.000 τ.μ.

(πηγή: Έκκληση Συμπαράταξης 1-3-2000)

Κάντε κλικ για κείμενο: Η τέχνη ξεριζώνει το πάρκο Ριζάρη

επιστροφή στην αρχή

Από τη Διεύθυνση Υπηρεσίας Στέγασης της ΔΕΗ ο κ. Σκουλάς δήλωσε ότι "Το οικόπεδο στις οδούς Ριζάρη και Β. Κωνσταντίνου η ΔΕΗ το παραχώρησε για τη δημιουργία του Πνευματικού Κέντρου Αθηνών, παίρνοντας για αντάλλαγμα το γήπεδο στο Νέο Κόσμο" (Λαγουμιτζή) (Βραδυνή 22-2-2000)

επιστροφή στην αρχή

Ψηφίζεται τροπολογία στο νομοσχέδιο για το Ολυμπιακό Χωριό, υπογραφής των υπουργών Πολιτισμού και ΥΠΕΧΩΔΕ η δωρεάν παραχώρηση σχεδόν 15 στρεμμάτων στο Ίδρυμα "Βασιλείου και Ελίζας Γουλανδρή" με σκοπό την ανέγερση Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης. Το συνολικό εμβαδόν του κτίσματος μπορεί να ξεπεράσει τα 25.000 τ.μ. Το ύψος καθορίζεται στα 16 μέτρα, αλλά για το 5% της κατασκευής το μέγιστο ύψος μπορεί να φτάσει τα 27 μέτρα (ύψος εννιαόρφης οικοδομής) (Ελευθεροτυπία 1-3-2000)

επιστροφή στην αρχή

Σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Επιτροπή Αγώνα για τη σωτηρία του Άλσους Ριζάρη, το ελληνικό τμήμα του ICOMOS, ο Σύλλογος Πολεοδόμων-Χωροτακτών και η Συντονιστική Επιτροπή για την Προστασία των Ελεύθερων Χώρων Αθήνας υποστηρίχθηκε η αρχαιολογική σπουδαιότητα της περιοχής και η αναγκαιότητα διαφύλαξης των ελάχιστων ελεύθερων χώρων της Αθήνας. Η Ρένα Λευκαδίτου και η Λουϊζα Μάρθα (ICOMOS) ανέφεραν ως αρνητική για την πολιτιστική αναβάθμιση άλλων περιοχών και για το κυκλοφοριακό την υπερσυγκέντρωση μουσείων στην περιοχή. Η αρχαιολόγος Δέσποινα Διαμαντούρου χαρακτήρισε ολέθρια την τσιμεντοποίηση των 15 στρ του Άλσους. Μίλησαν επίσης ο Αθανάσιος Αραβαντινός και Γιάννης Πολύζος (Καθηγητές ΕΜΠ) και ο Δημήτρης Κλεφτοδήμος. Οι εισηγητές κάλεσαν την κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία να μην επιτρέψουν την καταστροφή του ιστορικού αυτού Άλσους (Ελευθεροτυπία 12-10-2000)

επιστροφή στην αρχή

Ο υπουργός Πολιτισμού Θ. Πάγκαλος εξαγγέλλει απρόβλεπτα την ανέγερση του Μουσείου Γουλανδρή στο Πάρκο Ριζάρη. Ο ίδιος ήταν πολέμιος της ιδέας. Επίσης μετά το θάνατο της Ελίζας Γουλανδρή τον περασμένο Ιούλιο το ζήτημα φαινόταν να έχει "παγώσει" οριστικά. (Ελευθεροτυπία 8-11-2000)

επιστροφή στην αρχή

Μετά τις δηλώσεις Πάγκαλου-Φωτιάδη, με ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αγώνα καταγγέλλει ότι "οι κυβερνώντες, ανάλγητοι, κοντόθωροι, υπεροπτικοί και διαπλεκόμενοι παραχωρούν ένα κεντρικό πάρκο της πρωτεύουσας στα μεγάλα συμφέροντα. Αν υπάρχει ακόμη ίχνος ντροπής σ' αυτή τη χώρα, αν υπάρχει ακόμη φιλότιμο, αν δεν έχουν ξεπουληθεί όλα, ας αναλογιστούν οι αρμόδιοι τις ευθύνες τους..." (Ελευθεροτυπία 22-11-2000)

επιστροφή στην αρχή

Η Συντονιστική Επιτροπή Συλλόγων Αθήνας με ανακοίνωσή της (Δεκ 2000) αναφέρει ότι "όπως σωστά ειπώθηκε από το Δημ. Μπέη σε ομιλία του στην ημερίδα "Αθήνα - Ολυμπιακή Πρωτεύουσα" (30-11-2000) αντιμετωπίζουμε το πιο ακραίο παράδειγμα εχθρικής στάσης της Κυβέρνησης έναντι των Αθηναίων. Η προσφυγή των κατοίκων αναβλήθηκε για τις 2-2-2001. Η Επιτροπή Αγώνα για τη σωτηρία του Άλσους Ριζάρη θα συνεχίσει τον αγώνα και έχει προγραμματίσει σειρά εκδηλώσεων".

Η Επιτροπή Αγώνα αναφέρει 4 σημαντικούς λόγους για να μην γίνει τσιμέντο το Άλσος Ριζάρη:

1. Είναι ο μόνος χώρος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ώρες κινδύνου, καύσωνα κλπ.

2. Είναι ένας πνεύμονας πράσινου

3. Είναι χώρος οπτικής ανάπαυλας στην τσιμεντοποιημένη περιοχή του κέντρου

4. Είναι ένας χώρος ανυπολόγιστης οικονομικής αξίας και δεν επιτρέπεται να δωρίζεται στον ιδιωτικό τομέα.

Αν χαθεί το Άλσος Ριζάρη τότε από την Πλατεία Ρηγίλλης μέχρι το Πάρκο Ελευθερίας δεν θα υπάρχει κανένας πράσινος κοινόχρηστος χώρος. Το Λύκειο είναι αρχαιολογικός χώρος. Το άλσος Αγ. Νικολάου εντάχθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο. Αν χαθεί το Άλσος Ριζάρη τότε 70 στρέμματα πράσινου κοινόχρηστου χώρου θα είναι απρόσιτα στον πολίτη (Ελευθεροτυπία 23-12-2000)

Ο Σύλλογος Πολεοδόμων Χωροτακτών αποφάσισε (10-1-2001) να στείλει ενημερωτικό γράμμα στους Αρβελέρ και Πέϊ για το Πάρκο Ριζάρη και την καταστροφή που θα προκληθεί από το Μουσείο

Η εισηγήτρια του Σ.τ.Ε. Ευδοξία Γαλανού προτείνει στην Ολομέλεια να μην ανεγερθεί το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Άλσος Ριζάρη γιατί παραβιάζεται το Ρυθμιστικό και το ΓΠΣ Αθηνών αλλά και γιατί υπάρχει αντίθεση με το άρθρο 24 του Συντάγματος (Καθημερινή 30-1-2001)

επιστροφή στην αρχή

Αναβλήθηκε η δίκη του Άλσους Ριζαρείου στο ΣτΕ μετά από αίτημα του συνηγόρου του Δημοσίου. Προφανώς για να κερδίσει το Δημόσιο μετά την ψήφιση του άρθρου 24 και την αποδυνάμωση του ΣτΕ με την τροποποίηση των άρθρων 94, 95 και 100.

Απέναντι από το Άλσος Ριζάρη, δίπλα στο Πολεμικό Μουσείο υπάρχει η περίφημη τρύπα, για την οποία από το 1991 η Διεύθυνση Υγιεινής της Νομαρχίας Αθηνών έχει στείλει έγγραφο στον ιδιοκτήτη του χώρου, το ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΔΕΣΑ να μεριμνήσει για την ανθυγιεινή εστία που είναι επικίνδυνη για τη Δημόσια Υγεία. Ο Καθηγητής του Ωδείου Αθηνών Κωστής Λειβαδέας με ανακοίνωσή του στις 23-1-2001 εκφράζει την αγανάκτησή του. Η τρύπα θα μπορούσε να είχε κλείσει με τους τόνους χώμα που μετέφεραν τα φορτηγά κατά την κατασκευή του Μετρό και του Σταθμού "Ευαγγελισμός". Σήμερα, μετά από 10 χρόνια παραμένει έλος και σκουπιδότοπος.

Δικηγόρος του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης είναι ο Βουλευτής της Ν.Δ. Προκόπης Παυλόπουλος, που μαζί με τον Ελ. Βενιζέλο προώθησαν την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος. (Συντονιστικό Ελεύθερων Χώρων Αθήνας, συνάντηση 1.2.2001)

επιστροφή στην αρχή

Aίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατέθεσε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών το Iδρυμα Γουλανδρή. Kαι ζητεί: - Nα αποβληθεί... ο Δήμος Aθηναίων από το Aλσος Pιζάρη, όπου προορίζουν το Mουσείο Mοντέρνας Tέχνης. Kαι - Nα ξηλωθούν όσα έργα (παρτέρια, παγκάκια, μονοπάτια κ.ά.) έφτιαξαν εκεί πριν από 15 μέρες συνεργεία του δήμου, πρωτοστατούντος του πρώην δημάρχου Δημ. Mπέη (πονηρά, για να αποφευχθεί κατακραυγή, δεν ζητείται να ξεριζωθούν και τα 100 δέντρα και οι 400 θάμνοι, που φυτεύθηκαν). (Γ.B. Ελευθεροτυπία 3-3-2001)

επιστροφή στην αρχή

Στο υπό κατάθεση σχέδιο νόμου του Υπ. Πολιτισμού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες αναφέρεται ότι το δημόσιο κτήμα του Άλσους Ριζάρη (έκτασης 12,055 τ.μ.) παραχωρείται για την ανέγερση του Μουσείου. Η έκταση έχει παραχωρηθεί επίσης το 1999 με κοινή υπουργική απόφαση Εθνικ. Οικονομίας και Οικονομικών. Την 1 Ιουνίου αναμένεται η εκδίκαση της προσφυγής των κατοίκων κατά του ελληνικού κράτους. (Καθημερινή 14-3-01)

επιστροφή στην αρχή

Στις 6-3-01 εκδικάστηκε η αίτηση ασφ. Μέτρων. Αναμένεται η έκδοση της απόφασης. Από τη διαδικασία εκδίκασης η Επιτροπή Αγώνα έλυσε το μυστήριο ότι ο υπεύθυνος των γεωτρήσεων που είχαν γίνει στο χώρο Ριζάρη ήταν το Ίδρυμα Γουλανδρή. (Συντονιστικό Ελεύθερων Χώρων Αθήνας, συνάντηση 15-3-2001)

επιστροφή στην αρχή

Περί τους 20 νέους υπόγειους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων θα αποκτήσει η ευρύτερη περιοχή των Αθηνών μέχρι το 2004. Μεταξύ άλλων εντός του 2001 θα ξεκινήσει το γκαράζ στο πάρκο Ριζάρη (11-5-2001 news.in.gr)

επιστροφή στην αρχή

Στο 2004 βάζει ο Βενιζέλος και την τσιμεντο- ποίηση του άλσους Ριζάρη! Νέα ρύθμιση -τρίτη κατά σειρά- για το μουσείο μοντέρνας τέχνης του ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στο άλσος της Ριζάρη, στη Β. Σοφίας, προωθεί το υπουργείο Πολιτισμού στο νομοσχέδιο για θέματα των Ολυμπιακών Αγώνων. Παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων, που έχουν ήδη προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, επιμένει στη χωροθέτηση του κτιρίου στο “κάλλιστον περιβόλιον”. Ως αντάλλαγμα, πιθανότατα λόγω των αντιρρήσεων του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, προωθούνται μέτρα για την ενοποίηση των οικοδομικών τετραγώνων που περικλείονται από τις οδούς Β. Σοφίας, Ρηγίλλης, Β. Κωνσταντίνου και Β. Αλεξάνδρου. Με αυτό τον τρόπο γίνονται πεζοδρομήσεις (τμήμα της οδού Ριζάρη, κ.λπ.), για τις οποίες έγραψε ήδη η “Ε” και οι οποίες οδήγησαν στην ακύρωση του ανισόπεδου κόμβου μπροστά από το “Χίλτον”. Με αυτό τον τρόπο το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ εκτιμά ότι θα αντισταθμίσει την επιβάρυνση που θα επιφέρει στο περιβάλλον η κατασκευή του νέου μουσείου. (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/05/2001)

επιστροφή στην αρχή

“Τερπνότατον προς διασκέδασιν των μαθητών περιβόλιον, προς διατήρησιν του οποίου διατάττω να ληφθώσιν όλα τα αναγκαία μέτρα”... έγραφε ο Γ. Ριζάρης στη διαθήκη του κάπου στα μέσα του περασμένου αιώνα σαν να είχε προφητεύσει ότι η έκταση θα κινδύνευε έπειτα από χρόνια. Τα δεκαοχτώ φτάνουν τα στρέμματα που περικλείονται από τις οδούς Ριζάρη, Βασ. Κωνσταντίνου και Βασ. Σοφίας. Πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους πνεύμονες πρασίνου μέσα στο κέντρο της πρωτεύουσας που κινδυνεύει άμεσα. Ηταν μόλις το 1974 όταν το διοικητικό συμβούλιο της σχολής τον είχε διαπραγματευθεί για να χτιστεί εκεί ένα ξενοδοχείο 1.500 κλινών. Ευτυχώς, λόγω των μεγάλων αντιδράσεων διεσώθη. Το 1979 η Ριζάρειος Σχολή παραχωρεί το χώρο στο Δημόσιο κατόπιν συμφωνίας που προέβλεπε ανταλλαγή εκτάσεων. Το 1981 εκδηλώνεται και δεύτερη απειλή, καθώς ο χώρος επιλέγεται για να κατασκευαστεί κτίριο που θα στέγαζε το Πνευματικό Κέντρο της πρωτεύουσας. Σήμερα για ακόμη μία φορά ένα μεγάλο μέρος της έκτασης κινδυνεύει να τσιμεντοποιηθεί. Το Δεκέμβριο του 1999 ύστερα από απόφαση του υπουργού Πολιτισμού ο χώρος παραχωρείται για την ανέγερση του ιδιωτικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Γουλανδρή. Αν γίνει αυτό, μόνο τρία στρέμματα θα παραμείνουν ως πάρκο, αφού αλλά τρία ανήκουν ήδη σε εκκλησία που βρίσκεται εκεί, ενώ το μουσείο θα χρησιμοποιήσει τα υπόλοιπα 12. Ηδη έχουν εκδηλωθεί αντιδράσεις διαμαρτυρίας. Να σημειωθεί ότι μετά την υπουργική απόφαση, στο νομοσχέδιο για τα ολυμπιακά έργα υπάρχει πρόβλεψη στο άρθρο 14, διάταξης για την παραχώρηση 12 στρεμμάτων στο άλσος Ριζάρη για τη δημιουργία Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Τόσο η Πανελλήνια Ενωση Αρχιτεκτόνων όσο και το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ αναφέρουν ότι πρέπει να σταματήσει η οικοδόμηση των τελευταίων ελεύθερων χώρων και να βρεθεί εναλλακτική χωροθέτηση για την ανέγερση του μουσείου. Για τη σωτηρία του πάρκου έχει συσταθεί και επιτροπή αγώνα. Η Δέσποινα Διαμαντούρου (ο πατέρας της είχε αγωνιστεί το 1974 για τον ίδιο λόγο), μέλος της επιτροπής, τονίζει πως το μουσείο πρέπει να γίνει αλλά όχι με τίμημα την καταστροφή ένος άλσους. Αναφέρει ότι η δωρεά του Δημοσίου προς το ίδρυμα γίνεται καταχρηστικώς και χωρίς κανένα δημόσιο όφελος, δεδομένου ότι δεν υπάρχει εκ μέρους του ιδρύματος καμία απολύτως εγγύηση ή δέσμευση οικονομικής ή άλλης φύσεως για την κατασκευή και λειτουργία του μουσείου αυτού, ούτε και δωρητήριο για την υποτιθέμενη συλλογή που θα στεγαστεί σ' αυτό ούτε και εγγύηση για προσκόμισή της στην Ελλάδα. Στο μεταξύ, ακόμη εκκρεμούν προσφυγές στο ΣτΕ, το οποίο ανέβαλε για 4η φορά την εκδίκασή τους, για τις 7/12/2001. (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/11/2001)

επιστροφή στην αρχή

Φρένο στην τσιμεντοποίηση του Αλσους της Ριζάρη βάζει εισήγηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η σύμβουλος Επικρατείας Ευδοξία Γαλανού αναμένεται να προτείνει κατά τη συζήτηση της υπόθεσης την ερχόμενη Παρασκευή στην Ολομέλεια του ανώτατου δικαστηρίου ότι είναι αντισυνταγματική και η νέα νομοθετική ρύθμιση για την ανέγερση του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στο άλσος Ριζάρη. Σύμφωνα με την εισήγηση, η νέα νομοθετική διάταξη (άρθρο 14 του νόμου 2974/2001) που κυρώνει την απόφαση των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, με την οποία παραχωρήθηκε το 1999 δωρεάν στο Ιδρυμα Γουλανδρή δημόσια έκταση 12.055 τ.μ. για την ανέγερση του μουσείου, είναι αντίθετη προς το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος, αφού μετατρέπει κοινόχρηστο χώρο σε οικοδομήσιμο. Επίσης, παραβιάζει το Ρυθμιστικό Σχέδιο και το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο των Αθηνών, ενώ αντιβαίνει και στις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας, έννομου προστασίας και αρμοδιοτήτων των εξουσιών. Και αυτό διότι, σε εκκρεμείς δικαστικά υποθέσεις , η νομοθετική κύρωση που καταργεί εκκρεμή υπόθεση, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι αντισυνταγματική. Το Αλσος Ριζαρη, που αποτελεί έναν από τους ελάχιστους πνεύμονες πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας, υπάρχει από το 1884. Πρόσφατα το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου έκανε συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την ανάκληση της κοινής υπουργικής απόφασης. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/12/2001

επιστροφή στην αρχή

Το “σίριαλ” της Ριζαρείου...

Αντε να δούμε πότε θα τελειώσει -εύχομαι με διάσωση- αυτή η περιπέτεια, στην οποία, με αλληλοδιάδοχες φάσεις από το 1974, σύρεται, από απόφαση σε απόφαση και από προσφυγή σε προσφυγή, το Αλσος Ριζαρείου, και αν, εν τέλει, θα το “φάει” το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ή θα παραμείνει ως έχει -και ως από το '79 προοριζόταν- άλσος, εκ των ελαχίστων που απομένουν στο κέντρο της Αθήνας... Στη χρήσιμη έρευνα (“Ε” 12/11) των συναδέλφων Αντώνη Γαλανόπουλου και Βασιλικής Διονυσοπούλου, με τον τίτλο: “Ο Πράσινος Πόλεμος”, για ελεύθερους χώρους της Αθήνας που “κινδυνεύουν να καλυφθούν με τσιμέντο”, σημειώνεται ότι για τη Ριζάρειο “...ακόμη εκκρεμούν προσφυγές στο ΣτΕ, το οποίο ανέβαλε για 4η φορά την εκδίκασή τους, για τις 7.12.2001”. Αναλογίζομαι, μισοαστεία-μισοσοβαρά, ότι και μόνο τα έξοδα για τις προσφυγές και όλο το εν γένει “χαρτοβασίλειο” που “βλάστησε” στα “λιμπιστικά” χώματα της Ριζαρείου, όπου να 'ναι πλησιάζουν τη... χρηματική αξία του οικοπέδου! Παρά ταύτα, ούτε το Ιδρυμα Βασιλείου και Ελίζας Γουλανδρή κάνει πίσω που χαρίζει την καλλιτεχνική συλλογή μόνο για το συγκεκριμένο -όχι άλλο!- οικόπεδο, ούτε η κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη -για λόγους αδιερεύνητους!- να του χαλάσει χατίρι... Τελευταίο “επεισόδιο” αυτού του -απίστευτου και όμως αληθινού- “σίριαλ”: Αίτηση προς τον εισαγγελέα εφετών, που κατέθεσε (εν πλήρει ομοφωνία!) το Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο ζητεί να ανακοπεί απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του εισαγγελέα Πρωτοδικών -κατόπιν προσφυγής του Ιδρύματος Γουλανδρή- με την οποία εντέλλεται ο Δήμος (αυτό κι αν είναι απίστευτο) να... ξηλώσει παγκάκια και να ξεριζώσει γρασίδι! Η περί ανακοπής συζήτηση, που επρόκειτο να διεξαχθεί στις 15/10, αναβλήθηκε για τον Ιανουάριο... Προς δόξαν δε της συκοφαντίας, όσοι -όπως ο υπογραφόμενος- προτείνουν άλλη θέση για το Μουσείο, “βαπτίζονται”... απολίτιστοι!.. ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΑΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/12/2001

επιστροφή στην αρχή

Σε οριστικό ναυάγιο οδηγήθηκε η ανέγερση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης από το Ίδρυμα Γουλανδρή στο οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Βασ. Σοφίας, Βασ. Κωνσταντίνου και Ριζάρη. Κάνοντας στροφή 180 μοιρών η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι είναι παράνομη η απόφαση της Πολιτείας με την οποία παραχωρήθηκε δωρεάν δημόσια έκταση 12.066 τ.μ. στο Ίδρυμα, διατυπώνοντας μάλιστα την άποψη, σε αντίθεση με παλαιότερες αποφάσεις, ότι το ΣτΕ μπορεί να ελέγξει τις πράξεις και αποφάσεις της διοίκησης για την παραχώρηση ακινήτων, ως προς τη νομιμότητα του σκοπού που αυτά παραχωρούνται.
Η ολομέλεια του ΣτΕ χαρακτηρίζει παράνομη την κοινή υπουργική απόφαση με βάση την οποία παραχωρήθηκε το ακίνητο είναι παράνομη, καθώς δεν προηγήθηκε απόφαση της αρμόδιας πολεοδομικής αρχής όσον αφορά τον χωροταξικό σχεδιασμό του οικοπέδου. Το δικαστήριο επίσης έκρινε πως, παρά το γεγονός ότι η επίμαχη υπουργική απόφαση κυρώθηκε μεταγενέστερα με νομοθετική διάταξη, αυτό δεν ασκεί καμία επιρροή στην έκβαση της δίκης. Δικαιώνονται έτσι οι εκπρόσωποι του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων και του ελληνικού τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών, αλλά και περιβαλλοντικές οργανώσεις που από την αρχή είχαν αντιδράσει στη δημιουργία του μουσείου στην περιοχή. ΑΥΓΗ 23/1/2002

επιστροφή στην αρχή

Ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας: Οχι Μουσείο στη Ριζάρη
Απαγορεύει το Συμβούλιο της Επικρατείας την ανέγερση του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο Αλσος Ριζάρη από το Ιδρυμα Γουλανδρή. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε διάσκεψη της ολομέλειας του ανωτάτου δικαστηρίου οι δικαστές, με μεγάλη πλειοψηφία, αποφάνθηκαν ότι είναι παράνομη η απόφαση με την οποία παραχωρήθηκε δωρεάν το 1999 στο Ιδρυμα Βασιλείου και Ελίζας Γουλανδρή δημόσια έκταση 12.066 τ.μ., η οποία βρίσκεται στο οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται από τις λεωφόρους Βασ. Σοφίας, Βασ. Κωνσταντίνου και την οδό Ριζάρη, για την ανέγερση του μουσείου. Σύμφωνα με την ολομέλεια, δεν είναι νόμιμη η απόφαση των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών για την παραχώρηση του ακινήτου, διότι δεν υπήρξε, όπως απαιτεί ο νόμος, προηγούμενη απόφαση της Πολεοδομίας για το χωροταξικό σχεδιασμό της συγκεκριμένης έκτασης. Μάλιστα, το ανώτατο δικαστήριο, για να καταλήξει στην απόφαση αυτή, έκρινε ότι μπορεί να ελέγχει τις πράξεις της Πολιτείας για την παραχώρηση ακινήτων. Ακόμη, είναι αδιάφορο για τους δικαστές ότι η επίμαχη υπουργική απόφαση κυρώθηκε εκ των υστέρων με νομοθετική διάταξη, αφού κρίθηκε ότι το γεγονός αυτό δεν επηρεάζει τη δίκη. Η υπόθεση έφθασε στο ΣτΕ με αφορμή προσφυγή του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων, του ελληνικού τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών καθώς και κατοίκων της Αθήνας.
Ας θυμίσουμε πάντως πως η Ελίζα Γουλανδρή, λίγους μήνες πριν να πεθάνει, είχε στείλει ένα είδος ultimatum στην ελληνική κυβέρνηση. Η σαφώς διατυπωμένη επιθυμία της ήταν το μουσείο να ανεγερθεί στο Αλσος Ριζάρη ή “πουθενά”. Και μετά το θάνατό της ο νομικός της σύμβουλος, καθηγητής Γεώργιος Κουμάντος, είχε διευκρινίσει ότι δεν αλλάζει τίποτε ως προς τον όρο αυτό. “Η θέση της ήταν γνωστή. Συνεπώς, αυτό θεωρείται αυτονόητο”, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο κ. Κουμάντος, το Νοέμβριο του 2000. Αλλωστε, η ιστορία του χώρου ανέγερσης του μουσείου δεν αρχίζει με το Αλσος Ριζάρη. Ο αρχικός προγραμματισμός προέβλεπε την ανέγερσή του στη Ρηγίλλης και μάλιστα ο γνωστός αρχιτέκτονας Πέι είχε ολοκληρώσει και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, όταν η ανακάλυψη του Λυκείου του Αριστοτέλη ανέτρεψε αυτή την πιθανότητα. Τότε αντιπροτάθηκε το Αλσος Ριζάρη, ξεσηκώνοντας αμέσως τις διαμαρτυρίες καταρχήν των κατοίκων της περιοχής. Ενα άλλο ερώτημα αφορά τώρα την τύχη της περίφημης συλλογής των έργων μοντέρνας τέχνης που, βάσει της διαθήκης της Ελίζας Γουλανδρή, περιήλθε στην κατοχή του ιδρύματος “Ελίζα Γουλανδρή”. Πριν από το θάνατό της, η ίδια η Ελίζα Γουλανδρή είχε πει πως αν δεν ανεγερθεί το μουσείο στη Ριζάρη, υπάρχει το ενδεχόμενο τα έργα να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, για να αποτελέσουν μέρος της μόνιμης συλλογής κάποιου μουσείου. Από τους ενδιαφερόμενους ήταν και το Λούβρο, που είχε κάνει συγκεκριμένη πρόταση για τη διάθεση των αιθουσών του, πρόταση “απροσδιορίστου” χρόνου. Ενας από τους όρους της διαθήκης της Ελίζας Γουλανδρή ήταν και αυτός: “Αν τελικά δεν γίνει το Μουσείο Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα, τότε επιθυμώ να μην εκτεθούν ποτέ στην Αθήνα ό,τι εκθέσεις έργων θα έχω στο Μουσείο μου στην Ανδρο”. Ετσι, μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το πιθανότερο είναι (αν όχι το βέβαιο) το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης να μην ανεγερθεί πουθενά αλλού στην... Ελλάδα και η συλλογή να μας αποχαιρετήσει για άλλους προθυμότερους αποδέκτες. Ονειρο ήταν και πάει; (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/01/2002)

επιστροφή στην αρχή

Δεκαπέντε στρέμματα μπορεί να ελευθερωθούν με τη "βύθιση" της Β. Κωνσταντίνου, από την οδό Βεντήρη, στο ύψος του "Χίλτον", ώς τη συμβολή με τη Μιχαλακοπούλου, κοντά στην Πινακοθήκη. Με την παρέμβαση αυτή θα ενοποιηθούν οι σημερινοί ελεύθεροι χώροι στο πάρκο της Ριζάρη, την Εθνική Πινακοθήκη και τη μικρή πλατεία όπου βρίσκεται ο "Δρομέας" και φέρει το πομπώδες όνομα "Μεγάλη του Γένους Σχολή" και θα δημιουργηθεί μιά ενιαία όαση πρασίνου 51 στρεμμάτων συνολικά.

Με την υπογειοποίηση των 400 περίπου μέτρων δεν θα βελτιωθεί μόνον η κυκλοφορία, αλλά παράλληλα θα εξασφαλιστεί, χώρος των 12 στρεμμάτων που ζητά το ίδρυμα Γουλανδρή για να στεγαστεί το μουσείο μοντέρνας τέχνης, το οποίο περιλαμβάνει μια συλλογή από 158 έργα, μεταξύ των οποίων πίνακες του Πικάσο και του Βαν Γκογκ.

Η διαμόρφωση του κόμβου του "Χίλτον" και της κυκλοφορίας στους γύρω δρόμους είχε ενταχθεί από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ στα αρχικά έργα για τον Ολυμπιακό Δακτύλιο. Η μελέτη, με εναλλακτικά σενάρια, έχει εκπονηθεί, αλλά στη συνέχεια το έργο ήταν το πρώτο που περικόπηκε, λόγω της γνωστής... στενότητας χρόνου και, κυρίως, κονδυλίων.

Η υπόθεση όμως ξανάρχεται στο προσκήνιο μετά την άρνηση του Συμβουλίου της Επικρατείας να εγκρίνει τη διάθεση χώρου στο πάρκο Γουλανδρή για το μουσείο Γουλανδρή.

Ετσι, σε κορυφαίο κυβερνητικό επίπεδο, τα σχέδια "ξεθάφτηκαν" και οι μελέτες βγήκαν και πάλι στην επιφάνεια για να βρεθεί ένα είδος "αντιπαροχής" και να μη διαταραχθεί το ισοζύγιο των ελεύθερων χώρων της πρωτεύουσας. Μάλιστα, η λύση αυτή δίνει και ένα πλεόνασμα ελεύθερου χώρου, της τάξης των τριών στρεμμάτων.

Το πρώτο ζητούμενο είναι το κυκλοφοριακό, αφού η μέση ημερήσια κυκλοφορία στη Β. Κωνσταντίνου με βάση τις περυσινές μετρήσεις του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ φθάνει τα 65.000 αυτοκίνητα, ενώ στη Β. Σοφίας κινούνται καθημερινά 60.000 οχήματα. Το δύσκολο σημείο είναι ο ισόπεδος κόμβος μπροστά στο άγαλμα του "Δρομέα", όπου μποτιλιάρονται η κίνηση προς και από το Σύνταγμα, ενώ επηρεάζεται γενικότερα η κυκλοφορία προς τους Αμπελοκήπους και το Φάληρο.

Η μελέτη του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ προβλέπει τις εξής αλλαγές:

**Η Β. Κωνσταντίνου αρχίζει να βυθίζεται από το ύψος του Τρούμαν και αναδύεται λίγο πριν το ΝΙΜΤΣ. Η νέα λεωφόρος θα διαθέτει δύο υπόγειες λωρίδες ανά κατεύθυνση, ενώ θα υπάρχουν και άλλες δύο επιφανειακές λωρίδες για την εξυπηρέτηση της κυκλοφορίας.

**Η κυκλοφορία προς και από το κέντρο, καθώς και όλες τις άλλες κατευθύνσεις (παραλιακή, Κηφισιά, Ιλίσια κ.λπ.) θα γίνεται χωρίς φανάρια, στο υπόγειο τμήμα.

**Ο χώρος πάνω από το δρόμο θα μπορεί να διαμορφωθεί σε συνδυασμό με τα γύρω πάρκα που σήμερα είναι απροσπέλαστα, σε μεγάλο βαθμό, λόγω των οδικών αξόνων που τα περιχαρακώνουν οριζοντίως και καθέτως.

**Οι λεωφόροι Β. Σοφίας, Β. Αλεξάνδρου και η οδός Βεντήρη παραμένουν στη σημερινή τους κατάσταση και θα συνδέονται με τους γύρω δρόμους με ισόπεδους κόμβους.

**Στη Β. Σοφίας και στο ύψος της οδού Βεντήρη θα διακόπτεται η λωρίδα ασφαλείας και τα αυτοκίνητα που έρχονται από τις ανατολικές γειτονιές θα μπορούν να κινούνται προς το Κολωνάκι.

Κόστος 17,6 εκατ. ευρώ

Η "βύθιση" της Β. Κωνσταντίνου, που ήταν ένα όνειρο για τους κατοίκους των γύρω περιοχών από τη δεκαετία του '50, είναι ένα έργο με προϋπολογισμό 17,6 εκατ. ευρώ (περίπου 6 δισ. δραχμές) και η κατασκευή του αναμένεται να διαρκέσει δύο χρόνια, χωρίς όμως τη διαδικασία δημοπράτησης. Στα θετικά της περιλαμβάνεται το γεγονός ότι δεν χρειάζεται απαλλοτριώσεις, που διπλασιάζουν το κόστος και απαιτούν χρονοβόρες διαδικασίες. Δεν αναμένεται να υπάρξουν προβλήματα με την κοίτη του Ηριδανού, που βρίσκεται σε αρκετή απόσταση από τα έργα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τις αρχαιότητες: Από την πλευρά της, η αρχαιολογική υπηρεσία, με έγγραφο της Γ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, ενημερώνει ότι είναι πιθανή η ανεύρεση αρχαιοτήτων σε δύο θέσεις και ζητά να προηγηθεί ανασκαφή σε όλη την έκταση πριν ξεκινήσει το έργο. (ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 24/03/2002)

επιστροφή στην αρχή

Τον Δήμο Αθηναίων να μην εκδώσει οικοδομική άδεια και να μην επιτρέψει καμιά οικοδομική εργασία στο Άλσος Ριζάρη περιφρουρώντας τον χώρο πρασίνου, καλεί η Επιτροπή Αγώνα για τη Σωτηρία του Άλσους Ριζάρη, μετά την έκδοση από τη ολομέλεια του ΣτΕ με την οποία ακυρώνεται η παραχώρηση του άλσους στο Ίδρυμα Γουλανδρή, του μεγαλύτερου μέρους του. Η απόφαση στηρίζεται στο Ρυθμιστικό και στο Πολεοδομικό Σχέδιο της Αθήνας, τα οποία χαρακτηρίζουν το άλσος χώρο πρασίνου. Όμως, αναφέρει η Επιτροπή, το Ίδρυμα Γουλανδρή είχε καταθέσει από την παραμονή της διάσκεψης του ΣτΕ αίτηση και μελέτη για την έκδοση οικοδομικής άδειας από την Πολεοδομία. Ταυτόχρονα κινείται και η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή για να οικοδομήσει στα υπόλοιπα 3,2 στρ. κτίριο γραφείων και έχει καταθέσει σχετικό ερώτημα στην ίδια υπηρεσία . (ΑΥΓΗ 24-3-2002)

επιστροφή στην αρχή

Το "τετραγωνάκι" της Ριζάρη...

Επιμένει η Συντονιστική Επιτροπή Συλλόγων και Κινήσεων της Αθήνας για την Προστασία των Ελεύθερων Χώρων και την Ποιότητα Ζωής (τηλ. 9320665), όχι μόνο να ενεργεί, αλλά και να ενημερώνει, μαχητικά και υπεύθυνα, για όσα έχει κάνει έως τώρα και όσα προγραμματίζει να κάνει στο άμεσο μέλλον. Ηδη, η περιοδική της έκδοση "Ελεύθεροι Χώροι" έφτασε στο 5ο τεύχος, όπου περιέχονται σύντομες αναλύσεις και κρίσιμες επισημάνσεις για θέματα όπως: ο χώρος του ΚΑΠΑΨ στους Ανω Αμπελοκήπους, το νέο κτιριακό συγκρότημα του Μπάμπη Βωβού στη λεωφόρο Κηφισιάς (Μαρούσι), το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Γουδί, το ξενοδοχείο της Εκκλησίας σε χώρο της Μονής Πετράκη, το κτήμα Θων στους Αμπελοκήπους, αλλά και κρίσεις για το νέο νομοσχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ περί μεταφοράς συντελεστή δόμησης σε συνδυασμό με την τροποποίηση του νόμου 1650/86 για την "επιχειρούμενη θεσμοθέτηση οικοπεδοποίησης ρεμάτων". Για το τελευταίο, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις ("Καθημερινή", 31/3) του κ. Μάνου Θεοδωρακόπουλου για τη διάσωση του ρέματος Πικροδάφνης...

Στο σημείωμα της σύνταξης των "Ελεύθερων Χώρων" προτάσσεται πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για το Αλσος Ριζάρη, η οποία και "καταγράφεται σαν μια μεγάλη νίκη για τα κινήματα των πολιτών". Εδώ θα συνιστούσα: Προσοχή! Το θέμα δεν έχει λήξει. Κατά τη γνώμη μου -όπως έχω ξαναγράψει- απαραιτήτως πρέπει να αρθεί η "παρεξήγηση" πως όσοι θέλουν (θέλουμε) το Αλσος Ριζάρη, δεν θέλουν (θέλουμε) το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Εξ ου και με δυσαρέστησε η επί του θέματος άποψη του διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη, κ. Αγγελου Δεληβοριά ("Ε", 1/4) ότι: "Δεν σώζεται το πράσινο του Λεκανοπεδίου που έχει ξεχειλώσει από το τσιμέντο, με το τετραγωνάκι του Μουσείου Γουλανδρή". Αλίμονο, αν άνθρωποι του κύρους του κ. Δεληβοριά δεν έχουν ακόμα πεισθεί, πως όσοι προσπαθούν για χώρους ελεύθερους δεν το κάνουν για... τετραγωνάκια! (ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΑΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/04/2002)

επιστροφή στην αρχή

Λύση σε εκκρεμότητες, αλλά...

Η κατασκευή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή στο πάρκο Ριζάρη, ζητήματα κινηματογραφικής πολιτικής, το ακανθώδες θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων και της δημόσιας εκτέλεσης, αλλά και θέματα του κορμού του υπουργείου Πολιτισμού, περιλαμβάνονται στα άρθρα 80 και 81 του Αθλητικού νομοσχεδίου, που κατατέθηκε την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή από τον υπουργό Πολιτισμού Ευάγγελο Βενιζέλο.

Με δύο άρθρα στο Αθλητικό νομοσχέδιο, ξεκαθάρισε τις εκκρεμότητες που είχε στο υπουργείο του ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Παρέλειψε όμως κάποιες, όπως η αλλαγή της διαδικασίας απονομής των Κρατικών Κινηματογραφικών Βραβείων

Με το νομοσχέδιο, που θ' αρχίσει να συζητείται την Τρίτη, "λύνουμε μια σειρά προβλημάτων τα οποία, μπορεί να μην είναι το καθένα απ' αυτά πολύ μεγάλα, δημιουργούν όμως μια εμπλοκή διοικητική ή γραφειοκρατική σε τομείς της πολιτικής μας", δήλωσε χθες ο υπουργός Πολιτισμού.

"Με πιο ολοκληρωμένο και ασφαλή τρόπο επαναφέρουμε τη ρύθμιση που επιτρέπει την κατασκευή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στη γνωστή θέση", τόνισε ο υπουργός. Αν και θα ήθελε, όπως είπε, να έχουν γίνει όλα αυτά πολύ πιο γρήγορα, είναι αισιόδοξος ότι κάποτε θα δούμε το Μουσείο. Εξάλλου ο ίδιος έχει δει πολλές φορές τον αρχιτέκτονά του κ. Πέι και το σχέδιό του, ένα "αρχιτεκτονικό έργο υψηλότατης ποιότητας", στόλισμα για την Πόλη των Αθηνών. Ετσι, με το νομοσχέδιο παραχωρείται δωρεάν στο Ιδρυμα "Βασίλειος και Ελίζα Γουλανδρή" το κτήμα, συνολικής έκτασης 12.055 τ.μ., που βρίσκεται επί των οδών Ριζάρη - Βασ. Σοφίας και Βασ. Κωνσταντίνου. Η παραχώρηση γίνεται με τους εξής όρους:

* Αποκλειστικά για την ανέγερση και λειτουργία του Μουσείου, το ακίνητο είναι αναπαλλοτρίωτο και αμεταβίβαστο.

* Η ανέγερση, ο εξοπλισμός, η λειτουργία, η διαχείριση, η κατασκευή και συντήρηση θα γίνονται με ευθύνη και δαπάνες του Ιδρύματος.

* Θα εκτίθενται σε μόνιμη και περιοδική βάση, ιδιαίτερα τα έργα σύγχρονης τέχνης που ανήκουν στη συλλογή του Ιδρύματος. Η μουσειολογική μελέτη και το πρόγραμμα εκθέσεων πρέπει να τίθονται υπόψη του ΥΠΠΟ.

* Από την έκδοση της οικοδομικής άδειας, η ανέγερση και η έναρξη λειτουργίας του Μουσείου οφείλεται να γίνουν εντός πενταετίας. Η αρχιτεκτονική μελέτη εγκρίνεται από το ΥΠΠΟ, ύστερα από γνώμη της Αττικό Μετρό Α.Ε., λόγω του γειτονικού σταθμού.

(ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΠΑΡΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/08/2002)

επιστροφή στην αρχή

Με αφορμή τη χωροθέτηση του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο Αλσος Ριζάρη, μετά τη νομοθετική ρύθμιση που περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Πολιτισμού, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Φώτης Κουβέλης δήλωσε:

"Η κυβέρνηση επιμένει να τσιμεντοποιήσει το άλσος Ριζάρη, με την κατασκευή στο χώρο του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης [...]. Η απόφαση αυτή πλήττει βαρύτατα το ήδη βεβαρημένο περιβάλλον της Αθήνας. Ενας ακόμη ελεύθερος χώρος πρασίνου, από τους ελάχιστους που απέμειναν στην Αθήνα, με ευθύνη της κυβέρνησης καταστρέφεται. Το θέμα θα έρθει στη Βουλή. Εκεί, λοιπόν, καλώ τους βουλευτές και υποψηφίους δημάρχους Αθηναίων κ. Μπακογιάννη και κ. Παπουτσή να καταψηφίσουν τη σχετική διάταξη. Οι δεσμεύσεις για όλους πρέπει να είναι έμπρακτες και συγκεκριμένες. Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης μπορεί να γίνει σε άλλη περιοχή". (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/09/2002)

επιστροφή στην αρχή

Μπετόν και στο Ριζάρη;

Οι απόψεις των κυρίαρχων δυνάμεων για το πράσινο αποκαλύπτονται καθημερινά. Τελευταίο δείγμα η προσπάθεια τσιμεντοποίησης και του Αλσους Ριζάρη.

Συγκεκριμένα, η Επιτροπή Αγώνα για τη σωτηρία του Αλσους, με ανακοίνωσή της, καταγγέλλει την ειδική ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση σε άσχετο νομοσχέδιο, σύμφωνα με την οποία το "τερπνότατον περιβόλιον" - κληροδότημα του Γ. Ριζάρη, παραδίδεται στην τσιμεντοποίηση επιτρέποντας στην οικογένεια Γουλανδρή να οικοδομήσει εκεί "Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης", παρά μάλιστα την αντίθετη απόφαση (604/2002) του ΣτΕ.

Η Επιτροπή καλεί τους βουλευτές να καταψηφίσουν τη σχετική ρύθμιση στη Βουλή. Καταψήφιση θέλει όμως συνολικά κι από όλους, η αντιπεριβαλλοντική πολιτική που εφαρμόζουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η δημοτική αρχή της ΝΔ και έχουν καταδικάσει την Αθήνα στο μπετόν και το νέφος. (Ριζοσπάστης 6-9-2002)

επιστροφή στην αρχή

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ: "Αντιδράστε κατά της τσιμεντοποίησης του Αλσους Ριζάρη"

Καλούν τους Αθηναίους να αντιδράσουν με την ψήφο τους κατά της τσιμεντοποίησης του Αλσους Ριζάρη οι κάτοικοι της περιοχής και η Επιτροπή Αγώνα για τη σωτηρία ενός από τους τελευταίους πνεύμονες, που απειλεί με νομοσχέδιο ο υπουργός Πολιτισμού.

Σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή λέει:

"Την ώρα που η ανθρωπότητα πλήττεται από πλημμύρες, κατολισθήσεις και δηλητηριώδη νέφη -ακραία καιρικά φαινόμενα κατά γενική ομολογία στην αλόγιστη επέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον- την ώρα που η Αθήνα υφίσταται και αυτή κάθε τόσο μεγάλες καταστροφές από πλημμύρες και υπερεκχειλίσεις και πνίγεται στο νέφος με την παραμικρή άπνοια, την ώρα που όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι διαλαλούν την πρόθεσή τους να γεμίσουν πράσινο την πόλη, αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή βρήκε η ανελέητα εχθρική προς το περιβάλλον κυβέρνηση για να επιτεθεί και πάλι στο Αλσος Ριζάρη, διά του υπουργού της επί του Πολιτισμού.

Με ειδική ρύθμιση που φέρνει στη Βουλή, το "τερπνότατον περιβόλιον" -κληροδότημα του Γ. Ριζάρη- παραδίδεται στην τσιμεντοποίηση με την κατασκευή εκεί του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Β. και Ε. Γουλανδρή, παρά την αντίθετη απόφαση (604/2002) του ΣτΕ.

Εκτός από την έκφραση της αγανάκτησής μας και της περισσότερο παρά ποτέ ισχυρής απόφασής μας να μην επιτρέψουμε την υλοποίηση μιας τέτοιας πρόθεσης, με την ανακοίνωση αυτή καλούμε τους υποψηφίους δημάρχους όλων των παρατάξεων να λάβουν συγκεκριμένη και ρητή δέσμευση επί του θέματος της καταστροφής αυτού του Αλσους, ενός από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας και από τους ελάχιστους παριλίσιους τόπους που έμειναν αναλλοίωτοι από την αρχαιότητα.

Τους καλούμε επίσης να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους Αθηναίους, των οποίων καταστρέφονται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο το περιβάλλον και η υγεία, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Απευθύνουμε ύστατη έκκληση και προς τους βουλευτές όλων των κομμάτων να καταψηφίσουν τη σχετική ρύθμιση, όταν το νομοσχέδιο τεθεί προς ψηφοφορία στη Βουλή.

Καλούμε, τέλος, όλους τους Αθηναίους να αμυνθούν με την ψήφο τους στις δημοτικές εκλογές, παρέχοντάς την μόνο στους υποψήφιους εκείνους που έχουν λάβει συγκεκριμένη θέση για την προστασία της ζωής των Αθηναίων, δηλαδή εναντίον της τσιμεντοποίησης του Αλσους Ριζάρη.

Είναι αλήθεια απογοητευτικό και θλιβερό, η Αθήνα που θέλουμε να λέγεται πρωτεύουσα του πολιτισμού να είναι η μόνη πρωτεύουσα της Ευρώπης, της οποίας οι κήποι είναι σε πανάθλιο χάλι και που οι πολίτες της πρέπει να παλεύουν για ό,τι σε άλλες χώρες είναι το αυτονόητο, δηλαδή η διατήρηση του πρασίνου και κατ' επέκταση του οξυγόνου και της ζωής. ΝΑΙ στην τέχνη, ΟΧΙ στην καταστροφή του περιβάλλοντος!" (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/09/2002)

επιστροφή στην αρχή

Το ξε-ριζάρισμα

Τεράστιο βάρος ρίχνουν τα δύο κόμματα εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, στο κεφαλαιώδες για τη ζωή των κατοίκων της τσιμεντόπληκτης Αθήνας θέμα, της σωτηρίας δηλαδή των ελάχιστων ελεύθερων χώρων που απέμειναν στην πολύπαθη πρωτεύουσα.

Το απέδειξαν διά μίαν εισέτι φοράν, αποφασίζοντας, εν αγαστή συμπνοία στη Βουλή, να παραχωρηθεί στο Ιδρυμα Βασιλείου και Ελίζας Γουλανδρή ένας από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου στο κέντρο της πόλης (το άλσος Ριζάρη), προκειμένου να στεγάσει το κτίριο του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.

Και επειδή οι υποψήφιοι δήμαρχοι των εν λόγω κομμάτων, Χρήστος Παπουτσής και Ντόρα Μπακογιάννη, διαρρηγνύουν σε κάθε περίπτωση τα ιμάτιά τους ότι, αν εκλεγούν, θα αγωνιστούν για τη σωτηρία των ελεύθερων χώρων της Αθήνας, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μας πληροφορήσουν τι λένε για την επικείμενη τσιμεντοποίηση και του άλσους Ριζάρη... (Μ.Σ Ελευθεροτυπία 21-9-2002)

επιστροφή στην αρχή

Οχι άλλο τσιμέντο

Να που δεσμεύτηκαν, τελικά, οι “μονομάχοι” της Αθήνας να κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τσιμεντοποιηθεί το Αλσος Ριζάρη:
Η Ντόρα Μπακογιάννη είπε (μιλώντας με τον Γ. Ρουμπάτη, “ΦΛΑΣ” 96,00):
“Πρέπει να αναζητηθεί άλλος χώρος για το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (...) Δεν σηκώνει περισσότερο τσιμέντο η Αθήνα (...). Ευεργέτης της Αθήνας θα είναι αυτός που θα γκρεμίσει για να φυτέψει και όχι αυτός που θα χτίσει”.
Και ο Χρ. Παπουτσής, σε τηλεοπτική εκπομπή (του Π. Τσίμα στη ΝΕΤ), χαρακτήρισε “λαθεμένη” τη χωροθέτηση του Μουσείου στο Αλσος Ριζάρη και “σε λάθος χρόνο” τη σχετική, πριν από 20 μέρες, νομοθετική ρύθμιση.
Μακάρι να δεσμεύονταν και για Μητροπολιτικά Πάρκα στο Γουδί, στον Ελαιώνα, αλλά και στο αεροδρόμιο του Ελληνικού (τον πρώτο λόγο έχουν βεβαίως οι όμοροι δήμοι), όπως τους προκαλούν οι αντίπαλοί τους Φώτης Κουβέλης και Σπ. Χαλβατζής. (Γ.Β. Ελευθεροτυπία 12-10-2002)

επιστροφή στην αρχή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Αθήνα 17/3/2003

Ριζάρειος Σχολή

Μπέης: Στοπ στον Βωβό. Νέα επιδρομή του μεγαλοεργολάβου Μπάμπη Βωβού εις βάρος του πράσινου της Αθήνας, καταγγέλλει η δημοτική παράταξη "Κίνημα για την Αθήνα" του Δημήτρη Μπέη. Σύμφωνα με την καταγγελία, μετά την τσιμεντοποίηση του κτήματος ΘΩΝ, ο Μπάμπης Βωβός συμφώνησε με τη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή να χτίσει τέσσερα στρέμματα του άλσους Ριζάρη, τα οποία ανήκουν στην εν λόγω σχολή. Το θέμα αναμένεται να συζητηθεί στο αυριανό δημοτικό συμβούλιο, όπου ο Δημήτρης Μπέης θα ζητήσει την άμεση λήψη απόφασης για την απαγόρευση κάθε οικοδομικής εργασίας στο χώρο του άλσους και την αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών. (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/03/2002)

επιστροφή στην αρχή

Οικοδομική άδεια για τη Ριζάρειο Σχολή;

Τον Δήμο Αθηναίων να μην εκδώσει οικοδομική άδεια και να μην επιτρέψει καμιά οικοδομική εργασία στο Άλσος Ριζάρη περιφρουρώντας τον χώρο πρασίνου, καλεί η Επιτροπή Αγώνα για τη Σωτηρία του Άλσους Ριζάρη, μετά την έκδοση από τη ολομέλεια του ΣτΕ με την οποία ακυρώνεται η παραχώρηση του άλσους στο Ίδρυμα Γουλανδρή, του μεγαλύτερου μέρους του. Η απόφαση στηρίζεται στο Ρυθμιστικό και στο Πολεοδομικό Σχέδιο της Αθήνας, τα οποία χαρακτηρίζουν το άλσος χώρο πρασίνου. Όμως, αναφέρει η Επιτροπή, το Ίδρυμα Γουλανδρή είχε καταθέσει από την παραμονή της διάσκεψης του ΣτΕ αίτηση και μελέτη για την έκδοση οικοδομικής άδειας από την Πολεοδομία. Ταυτόχρονα κινείται και η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή για να οικοδομήσει στα υπόλοιπα 3,2 στρ. κτίριο γραφείων και έχει καταθέσει σχετικό ερώτημα στην ίδια υπηρεσία . (ΑΥΓΗ 24-3-2002)

επιστροφή στην αρχή

"ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΟΥΝ το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών για να χτίσουν δύο μεγάλους πύργους"

Καταγγέλλουν σχέδιο Μανχάταν

Οι δίδυμοι πύργοι ετοιμάζονται να μεταφερθούν στην... Αθήνα και το Μανχάταν να ζωντανέψει στην καρδιά του Λεκανοπεδίου, όπως καταγγέλλει η συντονιστική επιτροπή συλλόγων και κινήσεων για την προστασία των ελεύθερων χώρων της πρωτεύουσας.

Το σημερινό 6ώροφο κτίριο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών θα κατεδαφιστεί για να χτιστούν με αντιπαροχή δύο ... πύργοι!

Πρόκειται για το εξαώροφο ακίνητο στη Β. Κωνσταντίνου, δίπλα από την Εθνική Πινακοθήκη και το πάρκο της Ριζαρείου, όπου σήμερα στεγάζεται το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ).

Η συντονιστική επιτροπή γνωστοποίησε χθες την τσιμεντοποίηση, επικαλούμενη δήλωση της διεύθυνσης του ΕΙΕ. Οπως πληροφορηθήκαμε, σε πρόσφατη γενική συνέλευση των εργαζομένων, ο ίδιος ο διευθυντής ανακοίνωσε ότι ο χώρος πρόκειται να "αξιοποιηθεί". Συγκεκριμένα, θα κατεδαφιστεί το υπάρχον κτίριο και θα δοθεί με το σύστημα της αντιπαροχής στο γνωστό επιχειρηματία Μπ. Βωβό με σκοπό να κατασκευάσει δύο μεγάλους πύργους!

"Η δημόσια περιουσία εμπορευματοποιείται και ιδιωτικοποιείται. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε", τονίζεται στην ανακοίνωση της συντονιστικής, όπου προαναγγέλλεται σειρά εκδηλώσεων για "να αποτραπεί το εγκληματικό εγχείρημα" κατά του περιβάλλοντος και των τελευταίων ελεύθερων χώρων. (Χ.ΤΖ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/06/2002)

επιστροφή στην αρχή

" Ο ΠΑΡΙΛΙΣΣΙΟΣ "

Την ονομασία αυτή φέρει ο καινούργιος σύλλογος για την προστασία των παριλισσίων περιοχών, που ιδρύθηκε με την υπ'αριθμ. 7126/02 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών. Το Διοικητικό Συμβούλιο, που εκλέχθηκε στις 5/3/03, αποτελείται από τα εξής μέλη :

- Πρόεδρος Δέσποινα Διαμαντούρου - Αντιπρόεδρος Ιωάννης Στεφανίδης - Γραμματέας Γεώργιος Χλωροκώστας - Ταμίας Ελβίρα Ταταρίδη - Μέλος Κωνσταντίνος Αυγουστάτος - Αναπλ. Μέλη Αθανάσιος Κατσίκης Ασημίνα Μεταξά Ντίνη Ρέντη

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στα εξής : Τηλ. 210/7273682, 7223252, 7215246 ΦΑΧ 210/7258331, 7232871

επιστροφή στην αρχή

Έγιναν τα εγκαίνια του υπερσύγχρονου γκαράζ 660 θέσεων, αλλά και του πάρκου των 5,6 στρεμμάτων, που πήραν και επισήμως τη θέση της γνωστής “τρύπας” της οδού Ριζάρη, της χαβούζας που υπήρχε για δεκαετίες στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Τα έργα ολοκληρώθηκαν μέσα σε 16 μήνες, ένα εξάμηνο νωρίτερα από τον προβλεπόμενο χρόνο. Το κόστος έφτασε τα 36 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 12 διέθεσε το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ και τα υπόλοιπα η κοινοπραξία πέντε ελληνικών εταιρειών, οι οποίες κατασκεύασαν το έργο και θα αναλάβουν την εκμετάλλευσή του για 30 χρόνια. Τα τιμολόγια, όπως ανακοίνωσαν οι κατασκευαστές, είναι μειωμένα έως και 40% σε σχέση με τα στεγασμένα γκαράζ που λειτουργούν στο Κολωνάκι και το Παγκράτι. Οι 220 θέσεις μπορεί να διατεθούν σε μόνιμους χρήστες που θα πληρώνουν με το μήνα και με ειδικό τιμολόγιο. Ηδη έχουν διατεθεί περίπου 100.
Το γκαράζ της Ριζάρη, όπως ανακοίνωσε η Βάσω Παπανδρέου, είναι το πρώτο σε ένα πρόγραμμα δημιουργίας 15.000 νέων θέσεων στάθμευσης στην πρωτεύουσα, από τις οποίες οι 7.000 προωθούνται με ευθύνη του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ και οι υπόλοιπες από δήμους. Εκτός από τους 50 χώρους στην Αττική, έχει ξεκινήσει η διαδικασία για 31 γκαράζ στη Θεσσαλονίκη, καθώς και άλλα έξι στα Γιάννενα, τη Λάρισα, τη Χαλκίδα, το Αγρίνιο και την Καβάλα, συνολικής δυναμικότητας 7.000 θέσεων.
“Η πολιτεία έχει καθυστερήσει”, τόνισε στην ομιλία της η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ και πρόσθεσε ότι με την παράδοση του πρώτου γκαράζ δεν λύνεται το πρόβλημα, αλλά συνιστά μια συμβολική πράξη, για να εισπράξει στη συνέχεια τα εύσημα από την Ντόρα Μπακογιάννη: “Εμείς οι γυναίκες πολιτικοί λέμε τα πράγματα με το όνομά τους”, επισήμανε η δήμαρχος Αθηναίων.
Η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ έδωσε έμφαση στη διαμόρφωση της επιφάνειας σε χώρο πρασίνου και υποσχέθηκε ότι θα μεταβιβαστεί στην αρμοδιότητα του δήμου, που θα μπορεί να δημιουργήσει αναψυκτήριο. Μίλησε επίσης και για το χώρο γύρω από το Βυζαντινό Μουσείο, που φτάνει τα 20 στρέμματα και θα αναδειχθεί με ευθύνη του υπουργείου Πολιτισμού, λόγω και των αρχαιοτήτων που έχουν εντοπιστεί σε ένα τμήμα του. Πρόσθεσε ότι και αυτό πρέπει στη συνέχεια να παραχωρηθεί στο δήμο.
Στην ομιλία του ο Λεωνίδας Μπόμπολας, εκ μέρους της κατασκευαστικής κοινοπραξίας, τόνισε ότι το γκαράζ αλλάζει την εικόνα της περιοχής και ζήτησε να γίνεται αστυνόμευση της παράνομης στάθμευσης στους γύρω δρόμους. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/12/2003

επιστροφή στην αρχή

Θυσία για το μουσείο
Εκατόν εβδομήντα δέντρα θα χρειαστεί να κοπούν ή να μεταφυτευθούν από το άλσος της Ριζαρείου, για να ξεκινήσει η κατασκευή του μουσείου σύγχρονης τέχνης. Αυτό προκύπτει από αίτηση της εκπροσώπου του ιδρύματος “Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή” προς τον Δήμο Αθηναίων, με την οποία ζητά να υποδειχθεί χώρος για τη μεταφύτευση των δέντρων.

Μια αίτηση που προβλέπεται να συζητηθεί πολύ σύντομα στο δημοτικό συμβούλιο και “ρίχνει λάδι” σε ένα θέμα, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Αιτία, η επιλογή του χώρου για το κτίριο του μουσείου. Με το νόμο 3057/2002 έχουν παραχωρηθεί από το Δημόσιο 12 στρέμματα του άλσους Ριζάρη, στο τρίγωνο που σχηματίζουν οι λεωφόροι Β. Σοφίας και Β. Κωνσταντίνου. Το σημαντικό αυτό άλσος υπάρχει από το 1844 και διαθέτει πλούσια βλάστηση, κυρίως αιωνόβια δένδρα.
Ο χώρος επιλέχθηκε όταν ήρθαν στο φως σημαντικά ευρήματα στο οικόπεδο της οδού Ρηγίλλης, που είχε αρχικά παραχωρηθεί για την ανέγερση του μουσείου. Η πρώτη απόφαση παραχώρησης τμήματος του άλσους Ριζάρη ακυρώθηκε με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, στην οποία προσέφυγε ο σύλλογος προστασίας των παριλίσσιων περιοχών. Μάλιστα, στο σκεπτικό αναφέρεται ότι η πράξη παραχώρησης δεν είναι νόμιμη και ότι το άλσος έχει καταστεί χώρος κοινόχρηστου πρασίνου. Το Δημόσιο όμως επενήλθε, παραχωρώντας και πάλι την ίδια έκταση για την ανέγερση του μουσείου.
Η επιμέλεια και η συντήρηση του πρασίνου στο χώρο γύρω από την εκκλησία της Ριζαρείου έχει ανατεθεί από το 1982 στον Δήμο Αθηναίων, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια προχώρησε σε ανάπλαση του άλσους και κάνει συστηματικές φυτεύσεις. Μετά την ελευθέρωση της περιοχής από το εργοτάξιο του μετρό ο δήμος έχει τοποθετήσει παγκάκια και φωτιστικά. Με τέσσερις ομόφωνες αποφάσεις του, από το 2000, το δημοτικό συμβούλιο έχει ταχθεί υπέρ της προστασίας και διατήρησης του άλσους. Μάλιστα, η Ντόρα Μπακογιάννη είχε δηλώσει προεκλογικά ότι είναι αντίθετη με την κατασκευή του μουσείου σε τμήμα του άλσους. Αλλωστε, με εντολή της δημάρχου, συνεργεία του δήμου πριν από έξι μήνες είχαν κάνει έργα ηλεκτροφωτισμού.
“Εχει ήδη ξεκινήσει η αυθαίρετη και χωρίς άδεια εκρίζωση κάποιων δέντρων”, καταγγέλλει στην “Ε” η πρόεδρος του συλλόγου Δέσποινα Διαμαντούρου και καλεί το δήμο να παρέμβει ώστε να προστατεύσει το άλσος. “Ζητάμε να μη χορηγηθεί άδεια και σε κάθε περίπτωση θα είμαστε σε επιφυλακή”.
Σύμφωνα με την κηποτεχνική μελέτη του ιδρύματος, από 170 δένδρα θα μεταφυτευθούν τα 126, τα 48 σε άλλες γωνιές του άλσους, ενώ για τα 78 χρειάζεται να βρεθούν άλλοι δημόσιοι χώροι. Πρόκειται για πεύκα και κυπαρίσσια που δύσκολα μεταφυτεύονται, όπως αναφέρεται στη μελέτη, ενώ μικρότεροι κίνδυνοι απωλειών υπάρχουν για τους αϊλάνθους, τις δάφνες, τις χαρουπιές, τους πλατάνους, τις μουριές και τις ελιές. Χ.ΤΖ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/12/2003

επιστροφή στην αρχή

Μάχη για τη σωτηρία του Αλσους Ριζάρη Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
Μπορεί η ειδυλλιακή εικόνα των παροχθίων περιοχών του Ιλισού να σώζεται πια μόνο σε παλιές χαλκογραφίες, εν τούτοις κάποιοι πιστεύουν ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια διάσωσης και ανάδειξής τους.

Ο “Παριλίσσιος” σύλλογος απέκτησε νομική μορφή πριν από ένα χρόνο, αλλά τα ιδρυτικά του μέλη ξεκίνησαν πριν από πολλά χρόνια να ασχολούνται με τη διάσωση των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου της περιοχής.
Δεν θα ήταν υπερβολικός ο ισχυρισμός ότι στην επαγρύπνησή τους οφείλεται η ύπαρξη 20 στρεμμάτων ελεύθερου χώρου στο κέντρο της Αθήνας. Η προσφυγή τους στο ΣτΕ κατά απόφασης του υπουργείου Οικονομίας, σύμφωνα με την οποία το ελληνικό Δημόσιο παραχωρούσε στο ζεύγος Γουλανδρή το Αλσος Ριζάρη με σκοπό την ανέγερση Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, οδήγησε στη ματαίωσή της καθώς κρίθηκε αντισυνταγματική από το Συμβούλιο τον Ιανουάριο του 2002.
Βέβαια, μπορεί να ακολούθησε ο νόμος 3057/2002 του υπουργείου Πολιτισμού ο οποίος επαναχάριζε το άλσος στο ζεύγος, “αποδεικνύοντας την ασυδοσία των φορέων της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας” όπως υποστηρίζουν τα μέλη του συλλόγου, αλλά πολεοδομική άδεια δεν έχει εκδοθεί ακόμη. “Στην περίπτωση που θα συμβεί κάτι τέτοιο, θα προσφύγουμε αμέσως στο ΣτΕ”, αποκαλύπτει η Δέσποινα Διαμαντούρου, πρόεδρος του συλλόγου. Για επικοινωνία: 210-7273682, 210-7222683, φαξ 210-7258331. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/01/2004

επιστροφή στην αρχή

Ακαδημία κατά μουσείου στο Αλσος Ριζάρη

Η Ακαδημία Αθηνών με ψήφισμα που εξέδωσε πρόσφατα για το Αλσος Ριζάρη τονίζει μεταξύ άλλων ότι "αισθάνεται την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί εντόνως, όπως έκανε και στο παρελθόν, για τη σχεδιαζόμενη καταστροφή του απομένοντος χώρου της Ριζαρείου Σχολής με την εκεί ανέγερση του λεγόμενου Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης από το Ιδρυμα "Βασίλειος και Ελίζα Γουλανδρή". Με το δικαίωμα που απορρέει από τον Οργανισμό της η Ακαδημία ζητεί ο χώρος αυτός να αφεθεί ελεύθερος διότι αποτελεί ούτως η άλλως το φυσικό περιβάλλον όσων ιστορικά και πολιτισμικά φορτισμένων εγκαταστάσεων της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής έχουν απομείνει, η οποία αποτέλεσε για περισσότερο από έναν αιώνα φυτώριο πνευματικών οδηγών του Εθνους εκπαιδεύοντας ιεράρχες, κληρικούς, διδασκάλους και ανώτατους υπαλλήλους σύμφωνα με την επιθυμία των αδελφών Ριζάρη". ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/05/2004

επιστροφή στην αρχή

*Επανόρθωση "υπουργικού ατοπήματος" ζητεί ο κ. Γεώργιος Χλωροκώστας, Αθήνα:

"Στο Αλσος Ριζάρη δεν μπορεί να κτιστεί το Ιδιωτικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ούτε τίποτε άλλο. Το Αλσος Ριζάρη πρέπει να παραμείνει Αλσος, διότι είναι ο τελευταίος Δημόσιος Κήπος στο κέντρο της Αθήνας μετά τον Εθνικό Κήπο και δεν είναι για χάρισμα σε κανέναν και για κανένα σκοπό. Το Αλσος Ριζάρη αποτελεί κληροδότημα του εθνικού ευεργέτου Γεωργίου Ριζάρη προς τους κατοίκους της Αθήνας και είναι χαρακτηρισμένο σαν χώρος πρασίνου και ελεύθερος χώρος, από τον ιδιαιτέρας βαρύτητος νόμο του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών (Ν. 1515/85). Ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Ευάγγ. Βενιζέλος διέπραξε βαρύτατο ατόπημα χαρίζοντας με τροπολογία μέσα σε άσχετο αθλητικό νομοσχέδιο τα 12 στρέμματα του Αλσους Ριζάρη στο ίδρυμα Β. και Ελ. Γουλανδρή. Χρησιμοποίησε με καταχρηστικό τρόπο τη νομοθετική εξουσία της Βουλής για να εξουδετερώσει τον έλεγχο της δικαστικής εξουσίας δηλ. του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο είχε κρίνει παράνομη την παραχώρηση του Αλσους στο ιδιωτικό ίδρυμα (Απόφαση ΣτΕ 604/2002). Καλούμε τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιά να ξαναφέρει εγκαίρως το θέμα στην Βουλή και να επανορθώσει το ατόπημα του πρώην υπουργού". ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/04/2004

επιστροφή στην αρχή

ΑΚΟΜΗ ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ

Το Λύκειο έχασε το τρένο, πάει για πολιτιστικό πάρκο

Έχασε την ευκαιρία για το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης το Λύκειο του Αριστοτέλους, στη Ρηγίλλης, και τρέχει να προλάβει το επόμενο ώστε να ενταχθεί σε πολιτιστικό πάρκο 40 στρεμμάτων

Της Παρασκευής Κατημερτζή

Διάσπαρτα μικρά στέγαστρα στα πιο ευαίσθητα σημεία του σκάμματος στο Λύκειο του Αριστοτέλους, το οποίο περιμένει χρόνια μια ανάδειξη αντάξια της σημασίας του. Μαζί με τους χώρους του Βυζαντινού Μουσείου θα αποτελέσει ένα πολιτιστικό πάρκο 40 στρεμμάτων που ελπίζεται ώς τον Αύγουστο τουλάχιστον να έχει δενδροφυτευτεί

Την ώρα που τα ταπεινά λείψανα του Λυκείου, της εποχής του Αριστοτέλους, μένουν σκεπασμένα διότι απειλούνται με διάλυση και καταστροφή εάν μείνουν ακάλυπτα, η διευθύντρια Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού ακόμη «προβληματίζεται» (κόντρα προς την αρχιτεκτονική άποψη) αν πρέπει το στέγαστρο για τον αρχαιολογικό χώρο να υπερέχει του ευρήματος που θα προστατεύει. Η δε ηγεσία του ΥΠΠΟ τρέχει να προλάβει την ένταξη της χρηματοδότησης του έργου, ύψους 3 εκατ. ευρώ, στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, αφού έχασε το τρένο για το Γ΄ ΚΠΣ.

Μια αυλή στρωμένη με πατημένο χώμα και γύρω στοές και αίθουσες αποδυτηρίων και διδασκαλίας, χτισμένες με ωμές πλίνθους και άργιλο, είναι «ό,τι απέμεινε από το Λύκειο της εποχής του Αριστοτέλους, ένα από τα πρώτα πανεπιστήμια του κόσμου», όπως είπε χαρακτηριστικά η ανασκαφέας του Λυκείου Έφη Λυγκούρη απαντώντας σε ερώτημα του υπουργού Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη για τη σημασία του ευρήματος που είχε σκεπαστεί μετά την ανασκαφή.

Το ταπεινό αρχιτεκτονικό λείψανο ήρθε στο φως πριν από 10-11 χρόνια στην καρδιά της Αθήνας, στο άλσος της Ριζαρείου, μαζί με τα εκτεταμένα ερείπια του πολυτελούς Γυμνασίου του Λυκείου, όπου λειτούργησε επί τουλάχιστον οκτώ αιώνες η φιλοσοφική σχολή που ανέπτυξε τη θετική σκέψη.

Η είδηση για την ανακάλυψη του Λυκείου του Αριστοτέλους είχε κάνει τότε τον γύρο του κόσμου. Η ανασκαφή που ακολούθησε έφερε στο φως τα ερείπια των τελευταίων οικοδομικών φάσεων του Λυκείου από τη ρωμαϊκή εποχή, αλλά και την ταπεινή παλαίστρα της εποχής του Αριστοτέλους. Αποσαφήνισε οριστικά τη θέση του Λυκείου, αντιμετώπισε προβλήματα από τα υπόγεια νερά που κατεβαίνουν από την πλευρά του Λυκαβηττού τα οποία λύθηκαν με την εγκατάσταση τριών αντλιών και το σκάμμα σκεπάστηκε για να μη διαλυθούν τα αρχαία.

Ακολούθησε η εκπόνηση και έγκριση προμελέτης για την εγκατάσταση ενός εντυπωσιακού κρεμαστού στεγάστρου 4.000 τ.μ., από κεκαμμένα φύλλα χαλκού, αναρτημένου με συρματόσχοινα από έξι πυλώνες, εκτός του αρχαιολογικού χώρου, με έναν μεγάλο εξώστη επί της οδού Ρηγίλλης για να βλέπουν οι περαστικοί το περίφημο Λύκειο. Χθες, τέθηκαν και πάλι επιτακτικά τα θέματα του Λυκείου όταν ο υπουργός Πολιτισμού επισκέφθηκε τα έργα τού υπό διαμόρφωσιν πολιτιστικού πάρκου, έκτασης 30 στρεμμάτων (40 μαζί με το Λύκειο) και προϋπολογισμού 3,5 εκατ. ευρώ, γύρω από το γειτονικό Βυζαντινό Μουσείο με δενδροφυτευμένη υπαίθρια έκθεση επιτύμβιων γλυπτών από τον 6ο αι. π.Χ. ώς τον 19ο αιώνα, στον «Δρόμο του Μαρμάρου», με ρεστοράν και αναψυκτήριο στο παλιό κεντρικό περίπτερο της Δουκίσσης της Πλακεντίας και υπαίθριο πέτρινο θέατρο. Έργο που ανακοινώθηκε πως θα παραδοθεί σταδιακά από το καλοκαίρι του 2008. Το κράτος χρωστάει ήδη στους μελετητές του στεγάστρου για το Λύκειο 200.000 ευρώ. Η οριστική μελέτη χρειάζεται δύο μήνες για να κατατεθεί. Το οικόπεδο, έκτασης 10.800

τ.μ., ανήκει ακόμα στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. Η ανασκαφή προς την πλευρά του Ωδείου Αθηνών και τα πρανή της οδού Ρηγίλλης δεν έχει περατωθεί. Η προοπτική που ανοίγεται για την ενοποίηση των χώρων του Λυκείου και του Βυζαντινού Μουσείου, που ως τώρα αντιμετωπίζονταν «αποσπασματικά» ως δύο αυτοτελή έργα, επιβάλλει συνολική ανάδειξη.

Το Γυμνάσιο του Λυκείου λειτουργούσε από τα αρχαϊκά χρόνια μέχρι και τον 5ο αιώνα μ.Χ. ως χώρος εκγύμνασης οπλιτών και ιππέων.

Το 335 π.Χ. ο Αριστοτέλης ίδρυσε εκεί τη φιλοσοφική του σχολή

TA NEA 8-11-2007

επιστροφή στην αρχή

Η μεγάλη ... «πρώτη» της «πολιτιστικής χορηγίας»

Ø Στην «καλή διάθεση» του κεφαλαίου αφήνει τη χρηματοδότηση του αρχαιολογικού έργου η κυβέρνηση

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ

«Αφήνω το περιβόλι και τον περίπατο, όπως και τα κτίρια του περιβολιού, όλα στους κάθε φορά γραμμένους στη Σχολή φίλους που θέλουν να καταγίνονται εκεί μέσα συντροφικά στη διδασκαλία και τη φιλοσοφία..., χωρίς όμως να έχουν το δικαίωμα να απαλλοτριώνουν ή να παίρνουν κανείς τους τίποτα για δικό του (...)» (από τη διαθήκη του διαδόχου του Αριστοτέλη, Θεόφραστου).

Η πρόσφατη ανακοίνωση από το υπουργείο Πολιτισμού για την έναρξη των εργασιών κατασκευής του στεγάστρου που θα προστατεύσει τα αρχαία κατάλοιπα του Λυκείου του Αριστοτέλη στο κέντρο της Αθήνας με «χορηγία» της «ΟΠΑΠ ΑΕ» έχει πολλές «αναγνώσεις», μερικές από τις οποίες είναι χαρακτηριστικές του τρόπου που αντιλαμβάνεται το αστικό κράτος την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ο ελεύθερος χώρος των 36 στρεμμάτων μεταξύ των οδών Ρηγίλλης και Βασ. Σοφίας εκλαμβανόταν ανέκαθεν ως «φιλέτο» για το κεφάλαιο, κυρίως το τμήμα του που είχε και «πολιτιστικές» διαστάσεις. «Είναι γνωστή η πολιτική της παραχώρησης περίβλεπτων δημόσιων ελεύθερων χώρων σε "αναγκαστικούς ευεργέτες"» έγραφε στον «Ρ» το 1996 ο Λεων. Αυδής με αφορμή τις αρχαιολογικές αποκαλύψεις σε διάφορα σημεία του κέντρου της πόλης, μνημονεύοντας και το «ενδιαφέρον» για την κατασκευή Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή ...πάνω στα αποκαλυφθέντα αρχαία. Ο αγώνας για τη διάσωση αυτού του εναπομείναντος ελεύθερου χώρου στο κέντρο της πόλης ξεκινά από κατοίκους και φορείς.

Το 1996 και στο πλαίσιο των σωστικών ανασκαφών με αφορμή την προωθούμενη τσιμεντοποίηση, η αρχαιολογική σκαπάνη «πέφτει» πάνω σε αρχαία παλαίστρα, εγκαταστάσεις λουτρών, δωμάτια και άλλα κατάλοιπα τα οποία ταυτίζονται με την περίφημη Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη το 335 π.Χ. Η είδηση κάνει το γύρο του κόσμου και δίνει νέα επιχειρήματα στην πάλη για τη διάσωση του χώρου. Ωστόσο, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξακολουθούσε να κάνει την «πάπια». Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΥΠΠΟ ανακοίνωσε μόλις το Γενάρη του 1997 την αποκάλυψη του αρχαίου Λυκείου, αν και το γνώριζε πολύ καλά, όπως προκύπτει από απάντηση που είχε δώσει σε Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή, από το Νοέμβρη του 1996. Μάλιστα, η κυβέρνηση θεωρούσε ότι ...«όλα μπορούν να γίνουν (σ.σ. δηλαδή το ιδιωτικό Μουσείο) με τρόπο που να είναι λειτουργικά και αρχαιολογικά ανεπίληπτος»!

Οι αγώνες συνεχίζονται και τελικά η κυβέρνηση αναγκάζεται να υπαναχωρήσει το 1997 ανακοινώνοντας τη ματαίωση της κατασκευής του μουσείου. «Περσινά ξινά σταφύλια», ίσως σκεφτεί κανείς, αλλά δεν είναι έτσι: Πάνω από μια δεκαετία, αυτά τα σημαντικά αρχαία σπαράγματα παρέμεναν ...στην «τύχη» τους και ο χώρος εξακολουθούσε να αποτελεί, ουσιαστικά, οικόπεδο. Το 2000 το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο εγκρίνει τη μελέτη για το στέγαστρο, το 2003 ...ξαναεγκρίνεται, αλλά το 2004, το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων) διαπιστώνει ότι «το Λύκειο του Αριστοτέλους στην πλατεία Ρηγίλλης παραμένει απροστάτευτο (...)».

Οταν «άρχισαν» τα «όργανα»...

Το Νοέμβρη του 2007, ο τότε υπουργός Πολιτισμού, Μ. Λιάπης, επισκέφθηκε το χώρο και ζητά το εξής «περίεργο»: «Την οριστικοποίηση της μελέτης για το στέγαστρο στην παλαίστρα του Λυκείου του Αριστοτέλη»... «για να αναζητηθούν τρόποι χρηματοδότησης του έργου»! Εκτός από το προφανές, δηλαδή, ότι οι κυβερνήσεις του δικομματισμού όλα αυτά τα χρόνια ...«δεν έβρισκαν» χρήματα για μια από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές αποκαλύψεις των τελευταίων χρόνων και για τη μετατροπή σε αρχαιολογικό πάρκο αυτού του σημαντικού χώρου, η δήλωση αυτή άνοιγε άλλο δρόμο για την εισβολή του κεφαλαίου, αυτή τη φορά διά ...της «χορηγίας» και διαφήμισής του. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τότε ο «Ρ» είχε ερμηνεύσει τη δήλωση ως: «-Η στο κεφάλαιο ή σε κανέναν!». Αποκάλυπτε επίσης και έναν ακόμη εμπαιγμό, αφού από το 2006, ο τότε γγ του ΥΠΠΟ, Χρ. Ζαχόπουλος, «διαβεβαίωνε» ότι «η χρηματοδότηση του έργου είναι εξασφαλισμένη, δεδομένου ότι έχει ενταχθεί στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων»!

Ουσιαστικά η κυβέρνηση προετοίμαζε το χώρο για μια «πανηγυρική» εφαρμογή της «χορηγικής» της πολιτικής, γεγονός που τεκμηριώνεται και από την «πρεμούρα» να ψηφιστεί ο νόμος για την «πολιτιστική χορηγία» και τη δημιουργία «Συμβουλίου Χορηγιών» στο ΥΠΠΟ, όπως και έγινε το 2007. Τρανταχτή απόδειξη αυτής της διαπίστωσης ακριβώς η πρόσφατη ανακοίνωση από τον υπουργό Πολιτισμού, Αντ. Σαμαρά, της έναρξης εφαρμογής της μελέτης του στεγάστρου, σε μια συνέντευξη Τύπου, το πάνελ της οποίας συμπλήρωναν ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΟΠΑΠ ΑΕ, Χρ. Χατζηεμμανουήλ, και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Χορηγιών του ΥΠΠΟ.

Αυτή η σύνθεση ήταν άκρως «συμβολική» για το αντιδραστικό περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτιστικής πολιτικής. Ο ίδιος ο υπουργός είπε ότι το έργο «συμβολίζει» τις «σταθερές» του για την πολιτιστική πολιτική: «Οικονομία στη διαχείριση των πόρων, Οικουμενικότητα του Ελληνικού Πολιτισμού, Οικολογική διάσταση της Πολιτισμικής μας Πολιτικής» ...με τη «βούλα» όμως του κεφαλαίου, αφού: «Το πρόγραμμα αυτό δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την χορηγία και την προσφορά της τάξης των 4,5 εκατομμυρίων ευρώ της ΟΠΑΠ. Για άλλη μία φορά ο πρόεδρος της ΟΠΑΠ, κ. Χατζηεμμανουήλ, υλοποιεί με τον καλύτερο τρόπο το όραμα που διαπνέει τον Οργανισμό»... όπως δήλωσε ο υπουργός «διαφημίζοντας» ουσιαστικά την «κοινωνική εταιρική ευθύνη». Αποδεικνύοντας, επιπλέον, για μια ακόμη φορά, ότι είναι συνειδητή επιλογή των κυβερνήσεων του κεφαλαίου να αφήνουν την ανάδειξη και προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά ακόμη και τη διαχείριση των δημόσιων χώρων, στις «χορηγικές ευαισθησίες» των επιχειρήσεων.

Και, βέβαια, ο πρόεδρος της εταιρείας δεν έχασε ευκαιρία: «Θεωρώ ότι η ενέργεια που ανακοίνωσε μόλις τώρα ο κ. υπουργός και κυρίως η χρηματοδότησή της από την ΟΠΑΠ ΑΕ επιβεβαιώνει το γεγονός ότι είμαστε μια εταιρεία που διαχειρίζεται βέβαια τυχερά παίγνια, με βασικό στόχο όμως και την παραγωγή κοινωνικού αγαθού (...). Κοινή συνιστώσα του υπουργείου και της εταιρείας μας αποτελεί η επιθυμία να μην αφήσουμε το μνημείο στην τύχη του, αλλά να το προστατεύσουμε, να το αναδείξουμε, να το εντάξουμε στο αστικό περιβάλλον της πόλης»! «Θύμισε» επίσης πως η ΟΠΑΠ ΑΕ «συνέβαλε» και στη μετατροπή τμήματος του Ωδείου Αθηνών (σ.σ. γειτονικό του Λυκείου του Αριστοτέλη) σε προσωρινό χώρο στέγασης του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. «Θύμισε», επίσης, ότι «ο ΟΠΑΠ δεν είναι μία κρατική εταιρεία με την παραδοσιακή έννοια, είναι μία ιδιωτική εταιρεία στην οποία συμβαίνει το κράτος να έχει το 34% αλλά το 66% ανήκει σε άλλους», άρα «το πρόγραμμα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης μας είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό, αποτελεί διακριτική μας ευχέρεια».

Ακόμη μία απόδειξη ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αφήσει μεγάλο αρχαιολογικό έργο χωρίς «χορηγία» έδωσε ο υπουργός στο τέλος. Απαντώντας σε ερώτηση για το τι θα γίνει με τις εδώ και χρόνια εξαγγελίες για την ενοποίηση του Κεραμεικού με την Ακαδημία Πλάτωνος, ο Αντ. Σαμαράς είπε: «Σίγουρα δεν θα πρέπει να αφήσουμε παραπονούμενη ας πούμε την όλη υπόθεση που λέγεται Ακαδημία Πλάτωνος, Ακαδημία των εθνών, κλπ. Αλλά δεν είναι κάτι στο οποίο μπορώ εγώ να πω οτιδήποτε τώρα, ούτε και ασφαλώς είναι κάτι το οποίο μπορώ εγώ να προτάξω καθ' οιονδήποτε τρόπο προς τον ΟΠΑΠ ή να τον παρακαλέσω για οτιδήποτε. Είμαι βέβαιος ότι ο κ. Χατζηεμμανουήλ είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μια ιδιαίτατη ευαισθησία στα θέματα αυτά. Και αυτό είναι κάτι το οποίο εμείς - θα πω μια λέξη οικονομική - το κεφαλαιοποιούμε στο έπακρον»! Νομίζουμε πως δε χρειάζεται περισσότερα σχόλια...

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5073121&publDate=10/5/2009

επιστροφή στην αρχή

Στοπ στο στέγαστρο του Λυκείου

Μαίρη Αδαμοπούλου

Κόκκινο φως ανάβει το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού στο στέγαστρο του Λυκείου του Αριστοτέλους, στη Ρηγίλλης. Υψηλό κόστος που δεν μπορεί να καλυφθεί από την υπάρχουσα χορηγία του ΟΠΑΠ- 4,5 εκατ. ευρώ- και ελλείψεις στις μελέτες επικαλέστηκε ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος, απαντώντας σε ερώτηση της βουλευτού της Ν.Δ. Φωτεινής Πιπιλή. Και παραδέχτηκε πως θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει τη χορηγία σε άλλα έργα, επιβεβαιώνοντας δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ» (4/1/2010). Αν και το ΥΠΠΟΤ υποστηρίζει τώρα πως τα 4,5 εκατ. ευρώ δεν επαρκούν για το μεταλλικό τοξωτό στέγαστρο και πως με τις αναπροσαρμογές απαιτούνται 6,5 εκατ. ευρώ, μόλις τον Αύγουστο υψηλόβαθμο αρμόδιο στέλεχος δήλωνε πως το κόστος κατασκευής του στεγάστρου ανέρχεται στα 3,7 εκατ. ευρώ και τα υπόλοιπα 800.000 ευρώ θα διατεθούν για εργασίες επί του μνημείου.
Πρόβλημα όμως δεν αναμένεται να προκύψει μόνο από τη στάση του χορηγού, που παραμένει άγνωστο αν θα δεχθεί να διατεθούν τα 4,5 εκατ. ευρώ για «να χρησιμοποιηθούν σε άλλα έργα και περιοχές της Αθήνας που έχουν ανάγκη τα χρήματα», δεδομένου πως ο ΟΠΑΠ έχει αρχίσει εδώ και καιρό μεγάλη διαφημιστική καμπάνια για τη συγκεκριμένη χορηγία.

Θέμα προκύπτει και με τη διάθεση του μείζονος σημασίας αρχαιολογικού χώρου στο κοινό. Και αυτό, διότι το 2000 αποφασίστηκε η κατασκευή ενιαίου στεγάστρου χωρίς υποστυλώματα που θα προστατεύει την παλαίστρα του Λυκείου, με γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. «Η λύση των μικρών στεγάστρων δεν αντιβαίνει μόνο στην αρχική απόφαση προ δεκαετίας, αλλά δεν θα δίνει σαφή εικόνα του αρχαιολογικού χώρου», υποστηρίζουν στελέχη του ΥΠΠΟΤ, ενώ η αρχιτεκτονική ομάδα που παρέδωσε τη μελέτη εφαρμογής το 2009 δεν έχει ενημερωθεί για ελλείψεις. Αντιθέτως αμείφθηκε με το 70% του συνολικού κόστους. Το βέβαιο είναι πως το περίφημο Λύκειο του Αριστοτέλους που ανακαλύφθηκε πριν από 13 χρόνια θα εξακολουθεί να παραμένει απρόσιτο, παρά τις προθέσεις του ΥΠΠΟΤ να το ανοίξει στο κοινό δημιουργώντας ένα πάρκο συνολικά 36 στρεμμάτων (μαζί με τους κήπους του Βυζαντινού Μουσείου), καθώς θα χρειαστούν νέες μελέτες και κατά συνέπεια επιπλέον χρόνος.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4555811&ct=4

επιστροφή στην αρχή