επιστροφή

ΠΕΝΤΕΛΗ

Η Πεντέλη χτίστηκε γύρω από τις εστίες της μεγάλης πυρκαγιάς - Ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών εξηγούν πώς τα σπίτια αντικατέστησαν τα πεύκα και τις καλλιέργειες, ύστερα από φωτιές

Τo χρονικό ενός “εγκλήματος” της καταστροφής που συντελείται τις τελευταίες δεκαετίες στην Πεντέλη περιγράφεται για πρώτη φορά με λεπτομέρεια. Πάνω σε ηλεκτρονικούς χάρτες, με επιστημονικά και ερευνητικά δεδομένα από αεροφωτογραφίες και χαρτογραφήσεις της περιοχής, ειδικοί αναλύουν πώς το δάσος έχασε πια οριστικά τη φυσική ικανότητά του να αναγεννηθεί.

Ένα ερευνητικό πρόγραμμα, το οποίο ξεκίνησε το 1996 έναν χρόνο μετά την πρώτη από τις πλέον πρόσφατες μεγάλες φωτιές στην Πεντέλη και ολοκληρώθηκε πρόσφατα, απέδειξε συστηματικά, μεθοδικά και αδιαμφισβήτητα αυτό που βλέπει κανείς με γυμνό μάτι: το πώς άλλαξε η χρήση της γης στο αττικό βουνό, το πώς το δάσος και οι καλλιεργούμενες εκτάσεις έδωσαν τη θέση τους σε οικιστικά συγκροτήματα και το πώς τα σπίτια αυτά βρίσκονται ακριβώς γύρω από τις περιοχές όπου από το 1975 μέχρι το 1995 εντοπίζονται οι εστίες των πυρκαγιών. Τυχαίο;

Προφανώς και όχι. Όπως εξηγεί η κ. Μαργαρίτα Αριανούτσου, αναπληρώτρια καθηγήτρια στον Τομέα Οικολογίας του Βιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας: “Οι αεροφωτογραφίες της περιοχής από το 1945 μέχρι σήμερα και η περαιτέρω ανάλυσή τους δείχνουν πως τα σημεία απ' όπου ξεκίνησαν οι πυρκαγιές και η οικοδομική δραστηριότητα έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους. Οι οικισμοί επεκτάθηκαν, εξαπλώθηκαν γύρω από τις περιοχές που κάηκαν. Βεβαίως μπορεί και να κάηκαν περιοχές όπου υπήρχαν ήδη οικισμοί. Όμως και σε αυτήν την περίπτωση, οι συγκεκριμένοι οικισμοί χτίστηκαν σε σημεία όπου παλαιότερα υπήρχαν πευκοδάση ή καλλιεργούμενες εκτάσεις”.

Τρεις χάρτες, αποτέλεσμα ηλεκτρονικής επεξεργασίας και ανάλυσης των αεροφωτογραφιών από την περιοχή της Πεντέλης, δίνουν τη συνολική εικόνα. Εν έτει 1945, η πεντελική γη ήταν καλυμμένη από πευκοδάση, μεγάλες θαμνώδεις εκτάσεις και αρκετές καλλιέργειες. Δεν υπήρχαν οικισμοί. Εν έτει 1995 (δηλαδή πριν και από τη δεύτερη μεγάλη φωτιά των τελευταίων ετών, αυτή του 1998), ένα μεγάλο τμήμα της περιοχής έχει καλυφθεί αποκλειστικά και μόνον από οικισμούς. Αν τώρα πάνω στον πλέον πρόσφατο χάρτη τοποθετήσει κανείς (όπως έκαναν οι ερευνητές) μικρές κουκίδες στα σημεία που έχουν εκδηλωθεί εστίες φωτιάς, από το 1970 μέχρι το 1995, θα δει πως όλα βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο: οι οικισμοί στις φωτιές και οι φωτιές στους οικισμούς.

“Δεν έχουμε στη διάθεσή μας ανάλυση των αιτιών κάθε πυρκαγιάς, για να είμαστε σε θέση να ξέρουμε αν τα αίτια είναι φυσικά ή αν πρόκειται για εμπρησμούς ή αμέλεια”, λέει η κ. Αριανούτσου. “Όμως, μπορεί κανείς να υποθέσει με ασφάλεια πως εκεί όπου οι κουκίδες που συμβολίζουν τις εστίες βρίσκονται κοντά σε οικισμούς, δεν έχουμε να κάνουμε με φυσικά αίτια. ʼλλωστε οι φωτιές εμφανίζονται με τέτοια συχνότητα, στα ίδια ή σε γειτονικά σημεία, ώστε δεν είναι δυνατόν να είχε προλάβει να συγκεντρωθεί η κρίσιμη φυτική βιομάζα, για να ξανακαεί, από φυσικά αίτια”.

Η αποκαλυπτική έρευνα, η οποία παρουσιάζει ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα αλληλεπίδρασης χρήσεων γης και δασικών πυρκαγιών (η μεταβολή στις χρήσεις γης, ως συνέπεια των δασικών πυρκαγιών, στην Πεντέλη είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές αλληλεπιδράσεις), πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος “Lucifer”, το οποίο συντονίζεται από το Πανεπιστήμιο του Τολέδο. Στη λεπτομερή μελέτη για την Πεντέλη, εκτός από την κ. Αριανούτσου, συνεργάστηκαν επίσης η κ. Ελένη Μαρούδη από τον Τομέα Οικολογίας του Βιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και η κ. Βασιλική Βαρελά από το τμήμα εφαρμοσμένης έρευνας της εταιρείας Αlgosystems.

Αυξήθηκε 12 φορές ο αριθμός των κατοίκων

Μετά τις φωτιές του 1995 και του 1998 το μεσογειακό πευκόδασος της Πεντέλης ξεπέρασε πια τα όρια της φυσικής αντοχής του απέναντι στη φωτιά

Η Πεντέλη δεν είναι πια δάσος και δεν πρόκειται να ξαναγίνει ποτέ από μόνο του. Σύμφωνα με όλες τις σχετικές έρευνες που έχουν γίνει από τον Τομέα Οικολογίας του Βιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, η περιοχή, που μέχρι πρόσφατα ήταν καλυμμένη από δάσος χαλεπίου πεύκης, μέσα στα τελευταία πενήντα χρόνια έχει μετατραπεί σε... αστικό κέντρο και ο αριθμός των κατοίκων έχει αυξηθεί τουλάχιστον 12 φορές!

Όπως εξηγεί η κ. Μαργαρίτα Αριανούτσου, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μέσα στην τελευταία δεκαετία έχουν παρατηρηθεί σοβαρές μεταβολές τόσο στην ποικιλία της χλωρίδας όσο και στη δομή της βλάστησης της περιοχής. “Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των φυτών δεν έχει καταφέρει να επιβιώσει από τις συχνές πυρκαγιές και μεταξύ αυτών υπάρχουν τουλάχιστον τρία ενδημικά είδη είδη, δηλαδή, που υπήρχαν μόνο εκεί”. Μετά τις φωτιές του 1995 και του 1998 (στη διάρκεια των οποίων καταστράφηκαν 7.000 και 8.000 στρέμματα, αντίστοιχα), το μεσογειακό πευκοδάσος της Πεντέλης ξεπέρασε πια τα όρια της φυσικής αντοχής του απέναντι στη φωτιά. Δεν είχε τη δύναμη, τα αποθέματα να αντιμετωπίσει τη διαταραχή που προκάλεσε η φωτιά, όπως θα το έκανε κάθε μεσογειακό δάσος που πλήττεται από πυρκαγιά σε χρονικό διάστημα 50 χρόνων.

Σε μιαν άλλη έρευνα που πραγματοποίησε η κ. Αριανούτσου, μαζί με τον Δημήτρη Καζάνη από τον Τομέα Οικολογίας και την κ. Βασιλική Βαρελά από το Τμήμα Εφαρμοσμένης Έρευνας της εταιρείας Αlgosystems, είναι φανερό πως το δάσος της Πεντέλης υποβαθμίστηκε όχι τόσο από την πυρκαγιά του 1995 όσο από το γεγονός ότι ακολούθησε η μεγάλη φωτιά του 1998 που έπληξε ακριβώς την ίδια περιοχή. Ενώ, μετά τη φωτιά του 1995, ο κίνδυνος η περιοχή να χάσει τη φυσιογνωμία της (να αλλάξει η χρήση γης, να μειωθεί η πυκνότητα των πεύκων που προκύπτουν από φυσική αναγέννηση) και να διαβρωθεί το έδαφός της ήταν από μηδαμινός έως περιορισμένος, τρία χρόνια αργότερα τα αντίστοιχα δεδομένα “άγγιξαν κόκκινο”.

“Μέσα σε τρία χρόνια κάηκε ακριβώς η ίδια περιοχή, κι έτσι αυξήθηκε ο κίνδυνος διάβρωσης (ο οποίος σχετίζεται, εκτός από το ανάγλυφο της περιοχής, και με την έλλειψη φυτικής κάλυψης) αλλά και άλλαξε η φυσιογνωμία της βλάστησης”, εξηγεί η κ. Αριανούτσου. “Πολλά είδη της προϋπάρχουσας χλωρίδας δεν μπορούν πια να αναγεννηθούν (όπως για παράδειγμα τα πεύκα, επειδή όταν ξανακάηκαν ήταν μόλις 3 ετών), άρα αλλάζει η φυσιογνωμία της περιοχής και ταυτόχρονα περιορίζεται η κάλυψη του εδάφους από τα φυτά που σταθεροποιούν το χώμα και προκαλείται διάβρωση”.

ΤΑ ΝΕΑ , 21-10-2000

Το δημοσίευμα συνοδεύεται από δύο αποκαλυπτικούς χάρτες ΧΑΡΤΗΣ 1 ΧΑΡΤΗΣ 2

Επιστροφή

Bίλες με θέα την παρανομία -Kτισμένες στο δάσος της Πεντέλης δεν κατεδαφίζονται αν και ακυρώθηκαν οι άδειές τους Tης Tανιας Γεωργιοπουλου

Eχουν εκδοθεί πορίσματα ανεξάρτητων αρχών, υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου της Eπικρατείας και όμως τίποτα δεν αλλάζει. Kτισμένες μέσα στο δάσος, πολυτελείς βίλες στην Πεντέλη, ουσιαστικά και τυπικά παράνομα κτίσματα, όχι μόνο δεν γκρεμίζονται, αλλά διαρκώς πολλαπλασιάζονται εφόσον πάντα υπάρχει ένα νομοθετικό παραθυράκι -όσο ανοιχτό χρειάζεται. Oι “κάτοχοι” μάλιστα των συγκεκριμένων δασών (γιατί για δάση πρόκειται) που μετατρέπονται σε οικόπεδα, προκειμένου να αποκτήσουν την ιδιοκτησία τους, έχουν καταβάλει το “αμύθητο” ποσό των 3.500 δραχμών, σύμφωνα με συμβόλαια του Oικοδομικού Συνεταιρισμού Nέας Aιολίδας.

Tο 1994, το Πολεοδομικό Γραφείο Kαπανδριτίου εξέδωσε άδεια για την ανέγερση οικοδομής ακινήτου στην περιοχή Διονύσου - Pοδόπολης, η οποία είναι δασική. Kατά τη διαδικασία ανέγερσης της οικοδομής, εμφανίστηκαν πολλές φορές νομικά “κολλήματα”, αλλά πάντα βρισκόταν λύση.

Ωσπου, το 2003, το Συμβούλιο της Eπικρατείας εκδίδει απόφαση ακύρωσης της συγκεκριμένης άδειας. Tο ακίνητο βέβαια έχει πλέον κτιστεί και, σύμφωνα με την πολεοδομία, η νομοθεσία ορίζει ότι δεν μπορεί να γκρεμιστεί το οίκημα, εφόσον ο ιδιοκτήτης του δεν ήξερε. Mπορεί να μην ήξερε, φρόντισε όμως να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες που χρειάστηκαν αυτά τα εννέα χρόνια ώστε να ολοκληρώσει την οικοδομή. Aλλωστε, αρκεί μια επίσκεψη στη συγκεκριμένη περιοχή για να αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται για δάσος. Δεν το βλέπει κάποιος μόνο εάν δεν θέλει να το δει.

Στον Aρειο Πάγο

Tελικά, όμως, δεν έχει καμία σημασία αν είναι παράνομη η συγκεκριμένη οικοδόμηση ούτε πρόκειται να αναζητηθούν ευθύνες για την ανέγερσή της... Mία απλή ιστορία καθημερινής τρέλας όπου οι νόμοι εφαρμόζονται, αλλά και προσαρμόζονται έτσι ώστε τελικά το νόμιμο και το παράνομο να καταλήγουν δύο συγκεχυμένες έννοιες.

Tον Δεκέμβριο του 2002, ο τότε υπουργός Eσωτερικών, κ. Kώστας Σκανδαλίδης, “παρέδωσε” για διερεύνηση ως μία από τις έξι υποθέσεις διαφθοράς στον τότε εισαγγελέα του Aρείου Πάγου κ. Eυάγγελο Kρουσταλάκη τις επεκτάσεις του συνεταιρισμού της Aιολίδας στην ίδια περιοχή, αλλά και πολλές οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί με παρόμοιο τρόπο. Tι έχει γίνει από τότε;

Tο χρονικό

Aξίζει τον κόπο να καταδειχθεί πώς ξεπεράστηκαν οι σκόπελοι που προέκυψαν για την ανέγερση του οικήματος στα εννέα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι την απόφαση του ΣτE. Oρισμένα στοιχεία δεν αναφέρονται, όπως ο αριθμός της συγκεκριμένης άδειας οικοδομής, βρίσκονται όμως στη διάθεση της εφημερίδας.

- Tο 1994 εκδίδεται η άδεια οικοδομής από την πολεοδομία Kαπανδριτίου χωρίς να ζητηθεί από την αρμόδια δασική υπηρεσία έγγραφο χαρακτηρισμού της έκτασης.

- O “Περιβαλλοντικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Διονύσου Aττικής” κατέθεσε άμεσα αίτηση ακύρωσης της άδειας εφόσον επρόκειτο για δασική έκταση. Λίγο πριν εκδικαστεί η αίτηση ακύρωσης, στις 19 Iανουαρίου 1995, το πολεοδομικό γραφείο Kαπανδριτίου ανακαλεί την άδεια καθώς, σύμφωνα με Yπουργική Aπόφαση (13/1/1995) του τότε υπουργού ΠEXΩΔE κ. Kώστα Λαλιώτη, προκειμένου να εκδοθούν οικοδομικές άδειες για την περιοχή, πρέπει να ζητείται έγκριση του αρμόδιου δασαρχείου.

- Mε βάση τη συγκεκριμένη απόφαση, το πολεοδομικό γραφείο Kαπανδριτίου ζητεί από τους ιδιοκτήτες να προσκομίσουν εντός δύο μηνών την έγκριση του δασαρχείου προκειμένου να μπορέσουν να συνεχίσουν την οικοδομή. Σε διαφορετική περίπτωση, όπως επισημαίνεται στο έγγραφο που αποστέλλεται, “θα εφαρμοστούν οι διατάξεις του νόμου 1337/83 περί αυθαιρέτων κατασκευών”, δηλαδή η οικοδομή θα γκρεμιστεί.

- Ως αποτέλεσμα όμως των ανωτέρω πράξεων, η αίτηση αναστολής εργασιών που είχε καταθέσει ο Σύλλογος στο ΣτE, προκειμένου να σταματήσουν οι εργασίες ανέγερσης έως ότου εκδικαστεί η αίτηση ακύρωσης, ακυρώνεται. Δεν υπάρχει πλέον λόγος να εκδικαστεί η αίτηση εφόσον έτσι και αλλιώς οι εργασίες έχουν ήδη σταματήσει. Bέβαια η οικοδομή δεν γκρεμίστηκε παρά τις “απειλές” της πολεοδομίας.

- Tον Iούλιο του 1996 το YΠEXΩΔE άλλαξε και πάλι γνώμη. Mε εισήγηση της Διεύθυνσης Tοπογραφικών Eφαρμογών του υπουργείου βγαίνει μια νέα απόφαση που θεωρεί τα συγκεκριμένα οικόπεδα “εντός σχεδίου” και άρα, προκειμένου να οικοδομηθούν, δεν απαιτείται “χαρτί” από το δασαρχείο. Mάλιστα η απόφαση αναφέρεται και στη συγκεκριμένη οικοδομή και ορίζει ότι μπορεί να συνεχιστεί.

- O “Περιβαλλοντικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Διονύσου Aττικής” προσφεύγει και πάλι στο ΣτE.

- Tο ΣτE αρχικά αποφασίζει την αναστολή εφαρμογής της απόφασης του YΠEXΩΔE, αλλά στη συνέχεια απορρίπτει την αίτηση του συλλόγου, καθώς η απόφαση του υπουργείου “δεν είναι εκτελεστή”, δηλαδή η διοίκηση δεν είναι υποχρεωμένη να την εφαρμόσει. H οικοδομή, λοιπόν, συνεχίζεται κανονικά.

- Eκκρεμεί, ωστόσο, η αρχική αίτηση ακύρωσης που είχε κατατεθεί το 1994. Tο ΣτE, προκειμένου να εκδώσει απόφαση, ζητεί από το δασαρχείο αν η συγκεκριμένη έκταση είναι ή όχι δασική.

- Tο δασαρχείο Πεντέλης για κάποιο παράξενο λόγο δεν απαντά ευθέως, αλλά στην απάντησή του αναφέρει ότι η συγκεκριμένη έκταση δεν έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Aυτό βέβαια σημαίνει ότι δεν έχει καεί, όχι ότι δεν είναι δασική.

- Στις 22 Mαρτίου 2001 εκδικάζεται η αίτηση του Συλλόγου και το ΣτE ακυρώνει τη συγκεκριμένη οικοδομική άδεια. H απόφαση δημοσιεύεται στις 17 Σεπτεμβρίου 2003.

Φυσικά, το εν λόγω ακίνητο είναι πλέον αυθαίρετο, αλλά σύμφωνα με την προϊσταμένη της πολεοδομίας Kαπανδριτίου, κ. Ξινομηλάκη, “σε αυτά τα κτίρια, όταν ακυρώνονται οι άδειες από τα δικαστήρια ή ανακαλούνται από τη διοίκηση εξαιρούνται της κατεδάφισης γιατί δεν είναι υπαιτιότητα του ιδιοκτήτη”.

- Στις 26/5/2003 η υπουργός ΠEXΩΔE κ. Bάσω Παπανδρέου με απόφασή της ορίζει ότι τα συγκεκριμένα οικόπεδα είναι “εκτός σχεδίου” και προκειμένου να οικοδομηθούν απαιτείται έγκριση του δασαρχείου.

Eκτοτε δεν έχουν εκδοθεί άλλες άδειες, εφόσον δεν έχουν υποβληθεί άλλες αιτήσεις. Στο μεταξύ, όμως, έχουν ανεγερθεί περίπου 40 οικοδομές μέσα στο δάσος της Πεντέλης. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 13/3/05

Επιστροφή

ΞΕΝΩΝΕΣ, υπόγεια πάρκινγκ και λεωφόρους φτιάχνουν οι παπάδες Καταπίνουν την Πεντέλη Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ

Ξενώνες αλλά και υπόγεια πάρκινγκ, τσουβάλια με άμμο και τσιμέντα. Τα χωματουργικά μηχανήματα διαταράσσουν την ησυχία του βουνού της Πεντέλης.

Οι εγκαταστάσεις της Μονής Αγίου Παντελεήμονα (διοικητικά ανήκει στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών) επεκτείνονται σε αποψιλωμένες εκτάσεις από εκσκαφές και τα πέτρινα τείχη χτίζονται μέσα στο δάσος, με πλήρη αδιαφορία για τις αποφάσεις του υπουργείου Γεωργίας, το οποίο έκρινε την έκταση δασική και αναδασωτέα.
Το μοναστήρι έχει χωρίσει το βουνό σε διαφορετικά επίπεδα, με διάνοιξη ιδιωτικών δρόμων, οι οποίοι θυμίζουν σε διαστάσεις... τη λεωφόρο Κηφισίας. Τα κτίσματα στη σειρά: μικρά διαμερίσματα, καφετέρια - εστιατόριο, ξενώνες και δωμάτια διαδοχικά. Μπαίνοντας στο μοναστήρι, βλέπουμε τον ιερομόναχο Ισαάκ με δύο εργάτες να ρίχνουν το τσιμέντο στον χώρο που διαμόρφωσαν σε πάρκινγκ, σκάβοντας το βουνό.

Ο πρόεδρος
«Τι είναι όλα αυτά; Οι εργασίες, αντί να σταματήσουν, κάθε χρόνο επεκτείνονται, τα κτίρια ξεπέρασαν τα 1.500 τ.μ.», διερωτάται ο πρόεδρος Νέας Πεντέλης Κώστας Κουσοβίτσας.
Σύμφωνα με ερώτηση στη Βουλή (την είχε καταθέσει ο Π. Λαφαζάνης στις 20/8/2003), γύρω από τη Μονή Αγίου Παντελεήμονα και σε έκταση δεκάδων στρεμμάτων εκτελούνται «ευρύτατες και ανεξέλεγκτες εργασίες με τη χρήση τεράστιων μηχανημάτων στη δασική περιοχή Κοκκιναρά, η οποία είχε καεί προ εικοσαετίας (τότε). Οι εκτελούμενες χωματουργικές εργασίες, επισήμαινε η ερώτηση, «καταστρέφουν πλήρως σημαντικό τμήμα δάσους της Πεντέλης, που απέμεινε μετά τις μεγάλες φωτιές του '93 και του '98».
Στην απάντησή του ο πρώην υφυπουργός Γεωργίας Φ. Χατζημιχάλης ανέφερε: «Η έκταση που καταλαμβάνουν τα κτίσματα, όσο και η ευρύτερη, είναι δημόσια δασική έκταση που δεν αναγνωρίστηκε ως ιδιωτική. Η ευρύτερη έχει καεί και έχει κηρυχθεί αναδασωτέα.
»Το δασαρχείο Πεντέλης ποτέ δεν συνηγόρησε στην κατασκευή των αυθαίρετων κτισμάτων, ούτε χορήγησε άδειες κοπής δέντρων - μπαζώματος των ρεμάτων. Αντίθετα, εξέδωσε το 4478/61/27-6-94 πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής, ως επί δημοσίας έκτασης. Επιπροσθέτως πρότεινε την έκδοση απόφασης κατεδάφισης αυθαίρετων κτισμάτων. Ακόμη εξεδόθησαν απόφαση κατεδάφισης κτισμάτων από τον περιφερειακό διευθυντή Ανατολικής Αττικής και απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και με τη 19945/99/30-6-99 βεβαίωση, τα εν λόγω αυθαίρετα κτίσματα κρίθηκαν κατεδαφιστέα.
»Για τη μη κατεδάφισή τους μέχρι σήμερα, κατά του εκπροσώπου της μονής Ισαάκ Τεταγιώτη επεβλήθησαν πρωτόκολλα ειδικής αποζημίωσης συνολικού ποσού 228.687,26 ευρώ. Στο διάστημα ανέγερσης των αυθαίρετων κτισμάτων, το δασαρχείο Πεντέλης εφάρμοσε την αυτόφορη διαδικασία, συνέλαβε τον ιερομόναχο Ι. Τεταγιώτη και κατέσχε τα εργαλεία - μηχανήματα που χρησιμοποίησε για την ανέγερση των κτισμάτων. Εντός των προσεχών ημερών αναμένεται η υλοποίηση της απόφασης κατεδάφισης».

Αυτά απαντούσε τότε ο κ. Χατζημιχάλης. Ομως η κατεδάφιση όχι μόνο δεν έγινε, αλλά οι εργασίες συνεχίζονται ακόμη και σήμερα. Ρωτήσαμε τον μοναχό Ισαάκ αν πρόκειται να αναδασώσει χώρο δεκάδων στρεμμάτων που αποψίλωσε με τα χωματουργικά μηχανήματα και πήραμε την απάντηση: «Δεν αναδασώνεται αυτό το έδαφος, είναι αμμώδες και προήλθε από κατολισθήσεις». Σε άλλη ερώτηση, για το πού φτάνουν τα όρια της μονής, μας είπε προκλητικά «Αντε στο... καλό», ανέβηκε στο κλαρκ με Αλβανό οικοδόμο και έφυγε.
Η χρηματοδότηση των έργων γίνεται με συνεισφορές των πιστών. «Ουρά περιμένουν από τις 5 το πρωί μέχρι τις 9.30 για την εξομολόγηση», μας εξήγησε ο κ. Γιώργος, όπως μας συστήθηκε ένας μεσήλικας που βρήκαμε στο μοναστήρι να προσεύχεται. Και πρόσθεσε: «Ερχομαι πάνω από 30 χρόνια στο μετόχι, που διοικητικά ανήκει στη δικαιοδοσία του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου». ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/05/2005

Επιστροφή

Το ΣτΕ σώζει για τρίτη φορα το Πεντελικό... από το ΥΠΕΧΩΔΕ Συντάκτης : Σταυρογιάννη Λελούδα

"Μόνο και έρημο" το Συμβούλιο Επικρατείας υπερασπίζεται το κατακουρελιασμένο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας, αποκρούοντας σθεναρά τις απανωτές επιθέσεις αυτού που έχει οριστεί ως θεματοφύλακάς του, το ΥΠΕΧΩΔΕ. Για τρίτη φορά επιστρέφει με την ένδειξη παράνομο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος υπό τον τίτλο "έγκριση πολεοδομικής μελέτης αστικού αναδασμού της κοινότητας Πικερμίου και του Δήμου Ραφήνας και καθορισμός οριογραμμών ρέματος". Με αυτό επιχειρείται να ενταχθεί στο Σχέδιο Πόλης αδόμητη έκταση 3.000 στρεμμάτων στις υπώρειες του πολλαπλώς κακοποιημένου Πεντελικού, να δημιουργηθεί μια νέα πόλη 10.500 κατοίκων στο κενό που αφήνουν η Καλλιτεχνούπολη και οι οικισμοί των οικοδομικών συνεταιρισμών Αγίου Σπυρίδωνα και "Παν" στο Ντράφι, οι οποίοι απλώνονται στο σώμα του ορεινού όγκου. Στο πρακτικό επεξεργασίας 104/2006, το Ε' τμήμα του ΣτΕ... υπενθυμίζει στους αρμόδιους του ΥΠΕΧΩΔΕ "ότι η ανάσχεση της οικιστικής εξαπλώσεως των Αθηνών αποτελεί γενική κατεύθυνση του ρυθμιστικού σχεδίου Αθηνών, η οποία επιβάλλει, κατ' αρχήν μόνον την περιορισμένη και απολύτως αναγκαία επέκταση των νομίμως υφιστάμενων οικισμών.

Ειδικότερα, δεν επιτρέπεται να θεσπίζονται με Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο ή με άλλο, πολεοδομικού ή χωροταξικού χαρακτήρα, σχέδιο ρύθμισης, οι οποίες αντίκεινται στον ανωτέρω στόχο της ανάσχεσης της εξαπλώσεως της πόλεως και γενικότερα του ΡΣΑ, εφόσον δεν καλύπτονται από ειδική πρόβλεψη αυτού". Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στην προτεινόμενη συνταγματική αναθεώρηση της "νέας διακυβέρνησης" πρώτος στόχος είναι η εξουδετέρωση του ΣτΕ με τη δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο θα αποφαίνεται επί της συνταγματικότητας των νόμων ώστε να διεκπεραιώνονται οι απαιτήσεις του πελατειακού συστήματος χωρίς χρονοτριβές. Στην περίπτωσή μας ενδιαφερόμενος είναι ο αγαπημένος όλων των κυβερνήσεων ΑΟΟΑ (Αυτόνομος Οικοδομικός Συνεταιρισμός Αξιωματικών), ο οποίος έχει ορισθεί ως φορέας για τη διενέργεια αναδασμού σε μια έκταση 6.012 στρεμμάτων, εκ των οποίων τα 2.000 είναι δάσος, δασικές εκτάσεις και κάποιες εξ αυτών αναδασωτέες. Άλλα περίπου 1.000 στρέμματα περιλαμβάνονται στην Α' Ζώνη Προστασίας του Πεντελικού (2.488 στρέμματα ανήκουν στον ΑΟΟΑ, 1.108 στους συνεταιρισμούς "Προσωπικού ΟΤΕ", 195 στο "Ελληνικός Φοίνιξ", 206 "στην "Ολυμπιακή Στέγη" και τα υπόλοιπα σε ιδιώτες. Η απόπειρα να κτισθεί η περιοχή χρονολογείται από το 1988, οπότε και καθορίσθηκε ως Ζώνη Αστικού Αναδασμού με Π.Δ. Αργότερα, το 1997, επιχειρήθηκε να τροποποιηθεί η ΖΑΑ λόγω ιδιοκτησιακών προβλημάτων στο κομμάτι της Ραφήνας και ταυτόχρονα, με εντολές άνωθεν, ο Οργανισμός Αθήνας άρχισε τις προεργασίες ώστε να ενταχθεί η περιοχή στο σχέδιο μέσω έγκρισης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της Κοινότητας Πικερμίου. Ένα χρόνο αργότερα, το Ε' Τμήμα του ΣτΕ, Πρακτικό 89/1998, για πρώτη φορά επιστρέφει το σχέδιο Π.Δ., διότι το ΥΠΕΧΩΔΕ "δεν ετεκμηρίωσε, ως όφειλε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι το σχέδιον αφορά εις έκτασιν της οποίας ο χαρακτήρ επιτρέπει την οικιστικήν ανάπτυξην, τούτο δεν δύναται να θεωρηθεί νόμιμον", αμφισβητώντας και τη νομιμότητα της αρχικής ΖΑΑ, καθώς ενδέχεται "να περιλαμβάνει και δασικαί ή άλλως προστατευτέαι εκτάσεις". Απαιτούσε για προφανείς λόγους λεπτομερή χαρτογράφηση και χαρακτηρισμό της περιοχή. Ματαίως. Η πολεοδομική μελέτη που εκπονείται και εγκρίνεται από το ΥΠΕΧΩΔΕ περιλαμβάνει το δάσος και τις δασικές εκτάσεις στο σχέδιο και πολεοδομεί την έκταση που ανήκει στην Α' Ζώνη προστασίας της Πεντέλης! Αποτυπωμένη σε σχέδιο Π.Δ. κατατίθεται προς επεξεργασία εκ νέου στο Ε' Τμήμα. Ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Α. Τσοχατζόπουλος, παραμονές εκλογών, σπεύδει να ανακοινώσει πως δυο χιλιάδες οικόπεδα μοιράζονται σε ισάριθμες οικογένειες αξιωματικών. Το ΣτΕ απορρίπτει εκ νέου το σχέδιο, καθώς "στο σύνολό του δεν προτείνεται νομίμως", πρακτικό 246/2000, διαπιστώνοντας ότι εντάσσονται μεγάλα τμήματα δασών και δασικών εκτάσεων, μικρότεροι δασικοί θύλακες, των οποίων δεν προσδιορίζεται το εμβαδόν, ενώ τμήμα της ΖΑΑ εμπίπτει στην Ζώνη Α' του Πεντελικού. Προκειμένου δε να αποκλεισθεί κάθε πιθανότητα να ενταχθούν στο σχέδιο "δάση και δασικές εκτάσεις" ζητεί επιτακτικά ενδελεχή "έλεγχο με αντιπαραβολή των χαρτών και πλήρη τεκμηρίωση, πριν από την προσυπογραφή του σχεδίου από τον υπουργό Γεωργίας". Ένα μήνα ακριβώς πριν από τις εκλογές της 7ης Μαρτίου του 2004, εγκρίνεται με ΚΥΑ των υπουργών Γεωργίας και ΥΠΕΧΩΔΕ το "Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Κοινότητας Πικερμίου και τμήματος του Δήμου Ραφήνας", προβλέποντας την ένταξη στο Σχέδιο Πόλης 3.134,16 στρεμμάτων. Η "ανασυνταχθείσα και αναμορφωθείσα" πολεοδομική μελέτη προωθείται από τη νέα κυβέρνηση και τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και υφυπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού στο ΣτΕ τον Δεκέμβριο του 2004. Ο χαρακτηρισμός "το σχέδιο δεν προτείνεται νομίμως" επαναλαμβάνεται. Από το Πρακτικό Επεξεργασίας 104/2006 του Ε' Τμήματος αναδεικνύεται και η σπουδαιότητα της έκτασης, την οποία παραδίδουν στο τσιμέντο αυτοί που όφειλαν να τη διαφυλάξουν. "Η προς πολεοδόμηση περιοχή περιλαμβάνει στο νότιο και το ανατολικό μέρος αγροτικές εκτάσεις, αμπελώνες, οπωρώνες και λίγους ελαιώνες. Διακρίνεται δε σε τρία τμήματα, ήτοι το κεντρικό, το οποίο προς νότο συνορεύει με παραρεμμάτια περιοχή, προς βορράν εφάπτεται με το όριο της Ζώνης Προστασίας της Πεντέλης, περιλαμβάνει δε μεγάλο τμήμα του αρχαιολογικού χώρου του Πικερμίου, του οποίου μάλιστα η ζώνη Β' δομείται εξ ολοκλήρου, αφετέρου δε δύο τμήματα εκατέρωθεν του κεντρικού, από το οποίο χωρίζεται το μεν δυτικό με δασική έκταση, το δε ανατολικό με δασική έκταση και ρέμα". Επιπλέον αγνοήθηκαν παντελώς οι παρατηρήσεις που είχε διατυπώσει το ΣτΕ το 2000 "η διοίκηση δεν έχει συμμορφωθεί, ιδίως δεν οριοθετείται το Μεγάλο Ρέμα, η Σερδάρη στη νότια πλευρά της εκτάσεως, τα διαγράμματα δεν έχουν θεωρηθεί από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες και δεν έχει χωρίσει καθορισμός ζωνών προστασίας εντός του αρχαιολογικού χώρου". Εν κατακλείδι, το ΣτΕ διαπιστώνει ότι "ουδόλως ερευνήθηκε η νομιμότητα χωροθέτησης της ΖΑΑ σε σχέση με τις διατάξεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου", παρανόμως διασπάται σε τρία τμήματα, όπως και παρανόμως χρησιμοποιείται ο αρχαιολογικός χώρος για οικιστική εκμετάλλευση. Ο νόμος που παραβιάζεται είναι 2508/1997 (άρθρο 24 παράγραφος 2) του ΥΠΕΧΩΔΕ βεβαίως-βεβαίως "Βιώσιμη οικιστική ανάπτυξη των πόλεων και οικισμών της χώρας". Ο ΑΟΟΑ, πάντως, διόλου δεν ανησυχεί. Στην "Εθνική Ηχώ" του Μαϊου, μηνιαία εφημερίδα των αποστράτων στην πρώτη σελίδα, δεσπόζει το θέμα αυτό και ο αρθρογράφος καταλήγει "δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, το ΣτΕ αποορρίπτει το υποβληθέν σχέδιο, παρά την πρόταση των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης, ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού και συνεπώς θα πρέπει να υπάρξουν νέες προσπάθειες από τον ΑΟΟΑ για υπερκέραση του εμποδίου αυτού". Όπου ως εμπόδια νοούνται οι νόμοι και το Σύνταγμα σε ένα λεκανοπέδιο που γίνεται ένα με τα Μεσόγεια... AΥΓΗ 18-6-06

Επιστροφή

Γνωρίστε την ιστορία της Κηφισιάς

«E» 23/4

Επιμέλεια αφιερώματος: Νίκος Β. Τσίτσας
nbtsitsas@pegasus.gr

Κάθε σημαντική περίοδος της ελληνικής Ιστορίας έχει αφήσει τα χνάρια της στον Δήμο Κηφισιάς, ο οποίος διατήρησε στο πέρασμα των χρόνων τα χαρακτηριστικά της αγροτικής περιοχής όπου κατοικούσαν συνήθως γαιοκτήμονες και εργάτες γης. Αργότερα μετατράπηκε σε αστικό και μεγαλοαστικό κοσμικό θέρετρο και σήμερα αποτελεί μία από τις ομορφότερες πόλεις της Αττικής. Ο σύγχρονος Δήμος Κηφισιάς έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα, απ όπου πήρε το όνομά του από τον ποταμό Κηφισό. Ο Μένανδρος ο Κηφισεύς, η προτομή του οποίου αποτελεί το έμβλημα του δήμου, υπήρξε από τους αρχαιότερους κατοίκους της Κηφισιάς και έμεινε στην ιστορία για τις περισσότερες από 100 κωμωδίες που έγραψε στην εποχή του (342π.Χ -292π.Χ). Στην περιοχή της Κηφισιάς έζησε η οικογένεια του Ηρώδη του Αττικού όπου βρέθηκαν και οι τάφοι των μελών της. Τα αρχαιολογικά ευρήματα στην ευρύτερη περιοχή μαρτυρούν την πλούσια ιστορία της. Στα Ανάβρυτα έχουν βρεθεί αντικείμενα από τη νεολιθική εποχή που χρονολογούνται από το 6800-6400 π.Χ., ενώ ο όρος «Κηφισεύς» σύμφωνα με αρχαίο λεξικό δηλώνει γένος ιθαγενών.

Την εποχή του Βυζαντίου
Στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες διάφορες φυλές κατέκλυσαν ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη αφήνοντας πίσω τους καταστροφές και ερείπια. Το 267 μ.Χ. Αθήνα και Αττική πέρασαν δύσκολες στιγμές καθώς μία στρατιά Ερούλων (πιθανόν γερμανικής καταγωγής) έφτασε με πεντακόσια πλοία στον Πειραιά και αφού αποβιβάστηκε εκεί, άρχισε να λεηλατεί το λιμάνι και όλες τις γύρω περιοχές.

Ο ιστορικός Πόμπλιος Ερρένιος Δέξιππος, γνωστός για τη ρητορική του δεινότητα και τη μεγάλη του μόρφωση, τέθηκε επικεφαλής ενός στρατιωτικού σώματος δύο χιλιάδων ανδρών και συγκρούστηκε με τους επιδρομείς στην περιοχή της Κηφισιάς υποχρεώνοντάς τους σε άτακτη φυγή. Για την επιτυχία του αυτή οι Αθηναίοι τον τίμησαν με ανδριάντα και τον εξέλεξαν άρχοντα-βασιλιά και αγωνοθέτη στα Μεγάλα Παναθήναια.

Στα χρόνια του Βυζαντίου η Αθήνα και τα περίχωρά της παρέμειναν σχεδόν στην αφάνεια, αφου το πολιτικό και οικονομικό κέντρο βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη. Ηταν μάλιστα για τους Βυζαντινούς τόσο δευτερεύουσα η σημασία της Αθήνας ώστε ελάχιστοι ηγεμόνες τους ενδιαφέρθηκαν να την επισκεφθούν.

Τα χρόνια της τουρκοκρατίας
Η παρουσία των Δυτικών (Γάλλων, Καταλανών, Φλωρεντίνων και για μία σύντομη περίοδο [1395-1402] Ενετών) στην Αττική Γη κράτησε πάνω από δυόμισι αιώνες και ήταν σε εκείνα τα χρόνια που κάποιοι αξιωματούχοι (ξένοι κυρίως, θα πρέπει να υποθέσουμε) έχτισαν στην Κηφισιά τα εξοχικά τους στην περιοχή που σήμερα απλώνεται ανάμεσα στον λόφο του προφήτη Ηλία και τα Αλώνια. Συγχρόνως διατηρούσαν μεγάλους κήπους όπου καλλιεργούσαν φυτά, φρούτα και λουλούδια. Γι αυτές τις δουλειές χρησιμοποιούσαν Κηφισιώτες κηπουρούς και εργάτες.

Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης (1453) οι Τούρκοι κινήθηκαν προς κάθε κατεύθυνση για να κυριέψουν ό,τι είχε απομείνει από το ρημαγμένο Βυζάντιο. Είναι τότε που ο Μωάμεθ έδωσε εντολή στον Ομάρ, τον διοικητή της Θεσσαλίας, να καταλάβει την Αθήνα και τις γύρω περιοχές. Ο Ομάρ εμφανίστηκε σαν απελευθερωτής των κατοίκων της από τον ζυγό του τελευταίου της Φλωρεντίνου δυνάστη, του Φράγκο Ατζαγιόλη (1456). Δύο χρόνια αργότερα τον Σεπτέμβριο του 1458 οι Αθηναίοι υποδέχτηκαν τον ίδιο τον Μωάμεθ. Διαλλακτικός ο Μωάμεθ απέναντι στους κατοίκους της Αθήνας, τους προσέφερε διοικητικά προνόμια και παραχώρησε φορολογικές απαλλαγές στις αρχοντικές οικογένειες που αποτελούσαν τη δημογεροντία του τόπου.

Στα χρόνια της επανάστασης κατά των Τούρκων, στην Αττική, πολέμησαν τους κατακτητές πολλοί αγωνιστές και ανάμεσά τους Αθηναίοι, Χαλανδριώτες, κάτοικοι των Μεσογείων, αλλά και της Κηφισιάς. Μεταξύ αυτών ξεχώρισαν ο Αθανάσιος Βιλτανιώτης, που έχασε τη ζωή του το 1827 στην πολιορκία του Φρουρίου των Αθηνών από τα στρατεύματα του Κιουταχή Πασά, ο Χιώτης στην καταγωγή Αλέξανδρος Καλλιπέτης και ο Γεώργιος Κούρτης, που ανήκε στις δυνάμεις του Καραϊσκάκη και στον οποίο, μετά την απελευθέρωση, το νεοσύστατο κράτος παραχώρησε το σπίτι του Τούρκου διοικητή στην Κηφισιά. Μετά την αποχώρηση των Τούρκων από την Αττική, τα κτήματά τους περιήλθαν στα χέρια των Ελλήνων. Αλλοι τα αγόρασαν «για ένα κομμάτι ψωμί» και άλλοι τα δήμευσαν.

Κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη
Με τα χρόνια, και ενόσω η χώρα οργανωνόταν και προσπαθούσε να «σταθεί στα πόδια της», στο καταπράσινο χωριό της Κηφισιάς ήλθαν να μείνουν τρανταχτά ονόματα της εποχής: οι Σούτσοι, η Δούκισσα της Πλακεντίας, η οικογένεια Ραγκαβή, οι Μαυρομιχάληδες και η οικογένεια Μπότσαρη. Μεγάλη αγάπη για την Κηφισιά έδειξε και ο πρώτος βασιλέας της Ελλάδας, ο Οθωνας, ο οποίος πέρασε εκεί πολλά καλοκαίρια. Το Πάσχα του 1841 επισκέφθηκε την Κηφισιά ο μεγάλος συγγραφέας παραμυθιών, Χανς Κρίστιαν Αντερσεν (1805-1875). Ασχολήθηκε με την ποίηση και συνέγραψε θεατρικά έργα και βιβλία με ταξιδιωτικές αναμνήσεις. Στο «Οδοιπορικό στην Ελλάδα» περιγράφει την Κηφισιά των μέσων του 19ου αιώνα.

Στα 1870 οι Κηφισιώτες γηγενείς, θέλοντας να ενισχύσουν την οικονομία του τόπου τους και να βελτιώσουν τη διαβίωσή τους συνέστησαν έναν συνεταιρισμό με την επωνυμία «Κοινότης Κηφισιάς». Ηταν, ένα πρώτο βήμα προς μία καλύτερη οικονομική οργάνωση της περιοχής. Επικεφαλίδα του Καταστατικού της Κοινότητας ήταν: «Κοινότης Κηφισιάς - Πρώτη Εταιρεία του Εξοχικού της Αττικής Λαού».

Κάποιοι από τα μέλη ήταν εύποροι ενώ οι περισσότεροι ήταν φτωχοί αγρότες. Για τους τελευταίους γράφτηκε η φράση του Καταστατικού: Μην ελπίζετε πραγματικήν ελευθερία άνευ οικονομικής αποκαταστάσεως.

Το «θηρίο» και τα πρώτα ξενοδοχεία
Ενας παράγοντας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της Κηφισίας ήταν η σιδηροδρομική σύνδεσή της με την Αθήνα το 1882. Ατμοκίνητο στην αρχή το «Θηρίο», όπως αποκαλούσαν με δέος οι κάτοικοι της Αττικής το τρένο που έφτανε μέχρι την Κηφισιά, μετατράπηκε αργότερα, στα 1902, σε ηλεκτροκίνητο. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε με βασιλικό διάταγμα το πρώτο ταχυδρομείο αλλά γρήγορα αντιμετώπισε προβλήματα καθώς δεν είχε αρκετούς πελάτες. Η Κηφισιά του 1880 δεν αριθμούσε περισσότερους από 700 κατοίκους. Αυτό τον αριθμό δίνει μια απογραφή στα τέλη του 19ου αιώνα.

Εκείνη περίπου την εποχή έκαναν την εμφάνισή τους και τα πρώτα ξενοδοχεία: Το Ξενοδοχείον Μελά (ή Grand Hotel de Kifissia, όπως το αποκαλούσαν τότε), το Renaissance, η Αίγλη και το Πλάζα, η Πύρνα. Όλα (με εξαίρεση την Πύρνα) δίπλα στην Πλατεία Πλατάνου, μιας και τότε περιοχές σαν τον Κοκκιναρά, το Κεφαλάρι και την Οδό Τατοϊου, θεωρούνταν από τους ξενοδόχους μακριά από την εξοχή που μπορούσε να προσελκύσει πελάτες. Οχι, όμως, για πολύ. Λίγες δεκαετίες αργότερα το Κεφαλάρι θα έπαιρνε τα πρωτεία με το ξενοδοχείο του Απέργη (1910 και 1921 το δεύτερο τμήμα του), το «Σέσιλ» (1922), το «Πεντελικό» (1923), το «Θεοξένια»(1928).

Ηδη στα 1900 οι μόνιμοι κάτοικοι της Κηφισιάς ξεπερνούσαν τους 1.500 και σε αυτή την αύξηση συνέβαλαν και διάφοροι ομογενείς από τη Χίο, την Αίγυπτο και την Κωνσταντινούπολη που ήλθαν να εγκατασταθούν στο όμορφο προάστιο. Μεγάλα ονόματα για την εποχή τους όπως οι Συγγρός, Καλβοκορέσης, Μπενάκης, Πεσματζόγλου, Ρετσίνας, Χωρέμης, Κασσαβέτης, Μελάς, και Καζούλης επέλεξαν το εξοχικό προάστιο για τη διαμονή τους. Ανάμεσα στις επιβλητικές επαύλεις ξεχώριζε η Βίλα Καζούλη στην είσοδο της Κηφισιάς. Την είχε χτίσει στα 1905 ο Ελληνας μεγαλοεπιχειρηματίας της Αιγύπτου Νικόλαος Καζούλης. Κόρη του Καζούλη ήταν η Ιωάννα, η οποία σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε τον αρχιτέκτονα Παναγιώτη Αριστόφρονα, που όνειρό του ήταν να μετατρέψει τη Βίλα των Καζούλη σε Νέα Ακαδημία του Πλάτωνος. Ομως, το σχέδιό του δεν πραγματοποιήθηκε.

Οι πρόσφυγες στην Κηφισιά
Στα χρόνια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η Κηφισιά φιλοξένησε αρκετούς πρόσφυγες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Νίκου Μουστάκη: «ένας λόγος που έσπρωχνε τους πρόσφυγες στην Κηφισιά ήταν ότι θα έβρισκαν κάποιο μεροκάματο, καθώς η πλειοψηφία τους απετελείτο από αγρότες και αμπελουργούς, και την εποχή εκείνη είχαν καλλιέργειες, όπως της πατάτας, του σπαραγγιού, της φράουλας, του μενεξέ, κι έτσι από την μία οι καλλιέργειες και από την άλλη οι πανέμορφοι κήποι, χρειάζονταν πολλά και φθηνά εργατικά χέρια». Το 1923 ιδρύθηκε ο «Σύλλογος Προσφύγων Κηφισιάς», με σκοπό τη στέγαση και αποκατάστασή τους. Ο Σύλλογος πέτυχε την απαλλοτρίωση εκατόν πενήντα δύο στρεμμάτων στη σημερινή Νέα Ερυθραία, περιοχή που τότε υπαγόταν στην Κοινότητα Κηφισιάς. «Να κάνει φεγγάρι να δουλεύουμε», έλεγαν οι πρόσφυγες, καθώς ξενοδούλευαν το πρωί στα κτήματα της Κηφισιάς και το βράδυ καλλιεργούσαν τα χωράφια τους. Πολύ αργότερα, στη δεκαετία του 60, θα άνοιγε και πάλι την αγκαλιά της στους ξεριζωμένους Αιγυπτιώτες (Ελληνες της Αιγύπτου). Το Αστυ Αιγυπτιωτών, στην περιοχή του Ναού της Αγίας Παρασκευής, είναι σήμερα μία από τις ομορφότερες συνοικίες της πόλης.

Με το Διάταγμα της 16ης Φεβρουαρίου 1925, η Κηφισιά αποσπάσθηκε από τον Δήμο Αθηναίων στον οποίο ανήκε μέχρι τότε, και έγινε κοινότητα. Στα όριά της περιλάμβανε ακόμη τους συνοικισμούς Εκάλης και Νέας Ερυθραίας. Ο πρώτος αποσπάσθηκε από την Κοινότητα Κηφισιάς τον Ιούλιο του 1928 και ο δεύτερος τον Ιανουάριο του 1934. Πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της νεοσύστατης Κοινότητας Κηφισιάς ήταν ο Κωνσταντίνος Δήμας, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Σέσιλ. Τα εγκαίνια του περίφημου Σέσιλ, η ιστορία του οποίου είναι άμεσα συνυφασμένη με την ιστορία της πόλης, έγιναν στις 10 Ιουλίου 1924. Από τις κοσμικές στήλες της εποχής μαθαίνουμε ότι όλη η καλή κοινωνία της Αθήνας παραβρέθηκε στα εγκαίνια και ότι ο σεφ, o μάγειρας και ο ζαχαροπλάστης του ήταν Γάλλοι. Είχαν έλθει στην Ελλάδα για να εργαστούν στα Ανάκτορα, αλλά τελικά κατέληξαν σε τούτο το ξενοδοχείο που κάθε Πέμπτη οργάνωνε «γκαλά». Μόνιμος «κάτοικος» του Σέσιλ ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος που περνούσε τα περισσότερα καλοκαίρια του στην Κηφισιά.

Η πόλη του σήμερα και του αύριο
Σημαντικά έργα υποδομής έχουν αλλάξει την εικόνα της πόλης και έχουν διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για να γνωρίσει ο Δήμος Κηφισιάς μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη. Στις δράσεις που συνέβαλαν στην αναβάθμιση του Δήμου περιλαμβάνονται η ασφαλτόστρωση 130 δρόμων σε κάθε περιοχή της πόλης, το μεγαλύτερο τεχνικό έργο των τελευταίων δεκαετιών συνολικής έκτασης 169.000 τ.μ. και η επισκευή 5.000 λακκουβών στα φθαρμένα, διαβρωμένα, αλλά και τραυματισμένα από έργα δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών οδοστρώματα. Η ανακατασκευή 10.000 τ.μ. πεζοδρομίων με ταυτόχρονη δημιουργία δεκάδων ραμπών για τη διευκόλυνση των πολιτών που κινούνται με αμαξίδια, συνέβαλε στην εξυπηρέτηση ειδικών κοινωνικών ομάδων δημοτών. Παράλληλα κατασκευάστηκε παιδική χαρά για άτομα με ειδικές ανάγκες εντός του Πάρκου Ηρώων Πολυτεχνείου.

Βελτίωση της ποιότητας ζωής
Στον τομέα της βελτίωσης του αστικού περιβάλλοντος ιδιαίτερη θέση κατέχουν η ανάπλαση του περιβάλλοντα χώρου του Αλσους Κηφισιάς «Δημήτρης Ζωμόπουλος», η διαμόρφωση της ιστορικής οδού Οθωνος σε οδό περιπάτου με ανάδειξη των παλαιών «αμπολών».

Σημαντική παρέμβαση επίσης, αποτελεί η κατασκευή 2.200 μ. δικτύου αποχέτευσης ακαθάρτων με τη σύνδεση 800 νέων κατοικιών στο δίκτυο. Για την εξυπηρέτηση των πολιτών τοποθετήθηκαν 1500 πινακίδες ονοματοθεσίας οδών και 50 στέγαστρα στις στάσεις των λεωφορείων. Η αγορά εκχιονιστικού μηχανήματος και αλατοδιανομέα για την αντιμετώπιση κάθε κακοκαιρίας καθώς και η προμήθεια τριών ανακατασκευασμένων λεωφορείων από την ΕΘΕΛ συμβάλλουν στην εξυπηρέτηση των δημοτών απομακρυσμένων περιοχών του δήμου.

Με στόχο την αποτροπή της υπερτοπικής κυκλοφορίας εκπονήθηκαν κυκλοφοριακές μελέτες σε 12 περιοχές. Δημιουργήθηκαν υπερυψωμένες διαβάσεις πεζών στις επικίνδυνες διασταυρώσεις ενώ τοποθετήθηκαν 400 νέα φωτιστικά σώματα σε δρόμους. Τέλος, η δημιουργία του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων που λειτουργεί σε ιδιόκτητο οικόπεδο του Δήμου στην βιομηχανική περιοχή δίπλα από το κέντρο του βιολογικού καθαρισμού της ΕΥΔΑΠ, σε συνδιασμό με την ανανέωση του στόλου καθαριότητας που επιτεύχθηκε με την αγορά 22 σύγχρονων απορριμματοφόρων, φορτηγών φορτωτών και μηχανημάτων καθαρισμού, η πόλη της Κηφισιάς απέκτησε ένα ολοκληρωμένο σύστημα περισυλλογής σκουπιδιών που κύριο όπλο του είναι η συμμετοχή των δημοτών.

Στο πλαίσιο των κοινωνικών δραστηριοτήτων που αναπτύσσει ο δήμος έχει εγκαινιαστεί το κτίριο του νέου Πολυιατρείου το οποίο διαθέτει νέες ειδικότητες ιατρών και περισσότερες αίθουσες. Έχει εξασφαλιστεί η συνεργασία της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας για την λειτουργία Κέντρου Ελέγχου Καρκίνου. Σημειωτέον οτι στα όρια του Δήμου δεν λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα, υποκατάστημα ΙΚΑ για την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων.

Υλοποίηση μεγάλων έργων
Ο δήμαρχος κος Νίκος Χιωτάκης, διανύοντας τη δεύτερη τετραετία της θητείας του, γνωρίζει ότι χρειάζεται να γίνουν περισσότερα έργα για τη βελτίωση της ζωής στην πόλη: «Στόχος μας γι αυτή την τετραετία είναι η υλοποίηση μεγάλων έργων.

Βασικό μέλημά μας αποτελεί η δημιουργία θέσεων στάθμευσης, η ανάπλαση των παραδοσιακών δρόμων και η προστασία της κατοικίας. Τα πιο σημαντικά από τα μεγάλα έργα είναι το Δημοτικό Πάρκινγκ της Πλατείας Πλατάνου, το Αθλητικό Κέντρο Κάτω Κηφισιάς, το Πολιτιστικό Κέντρο Κάτω Κηφισιάς, το Πνευματικό Κέντρο Νέας Κηφισιάς «Μ. Μερκούρη», ο Βρεφονηπιακός σταθμός Αγ. Κυριακής, το Κέντρο Προσχολικής Αγωγής Νέας Κηφισιάς, το Λαογραφικό Μουσείο Αλωνίων, το νέο Δημοτικό Κοιμητήριο, η Διάνοιξη της Λεωφ. Κύμης και η επέκταση της γραμμής του ΗΣΑΠ μέσω της οδού Τατοϊου έως την Εθνική Οδό. Περιλαμβάνονται και δράσεις για την εξυπηρέτηση του Δημότη, νέες παιδικές χαρές, περισσότερο πράσινο, καλύτερες υπηρεσίες στην καθαριότητα, προστασία του οικιστικού χαρακτήρα της Κηφισιάς, κοινωνική πολιτική και βεβαίως επένδυση στον πολιτισμό.

Αυτή την τετραετία θα προσπαθήσουμε, και νομίζω ότι θα το πετύχουμε, με την συμπαράσταση των δημοτών, κάθε γειτονιά να έχει το δικό της οδοκαθαριστή», δηλώνει ο δήμαρχος Κηφισιάς κος Χιωτάκης.

Επισκεφτείτε την τοπική αγορά
Δύο χρόνια ζωής συμπληρώνει φέτος ο Σύλλογος Επαγγελματιών, Εμπόρων και Βιοτεχνών Κηφισιάς. Αρχικά δημιουργήθηκε για να εκπροσωπήσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βρίσκονται στ Αλώνια Κηφισιάς και αριθμούσε 45 περίπου μέλη. Η έντονη δραστηριότητά του οδήγησε και άλλες επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους να ζητήσουν την ένταξή τους στον σύλλογο.

Σήμερα ο Σ.Ε.Ε.ΒΙ.Κ έχει 140 μέλη απ όλο τον δήμο, επιχειρήσεις κάθε είδους που όμως δεν έχουν τη νομική μορφή της ανώνυμης εταιρείας.Κάτοικος στΑλώνια από το 1952 ο πρόεδρος του ΣΕΕΒΙΚ, Σταμάτης Χασιώτης, είχε δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά στο κέντρο της Αθήνας όπου διατηρούσε επί χρόνια εργαστήριο αργυροχρυσοχωείας. Τα τελευταία χρόνια μετέφερε την επιχείρηση του στον τόπο κατοικίας του, όπου βιώνει καθημερινά τα προβλήματα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της Κηφισιάς, και από την θέση του προέδρου του συλλόγου πασχίζει για την επίλυσή τους.

«Είμαστε αντίθετοι με την εισβολή των μεγάλων επιχειρήσεων στην αγορά του δήμου μας», λέει ο Σταμάτης Χασιώτης «γιατί θα σημάνουν το κλείσιμο των μικρών μαγαζιών όπως τα δικά μας. Κάνουμε προσπάθειες για να αναδείξουμε την πλούσια αγορά της Κηφισιάς που βρίσκεται στους γνωστούς εμπορικούς δρόμους αλλά και στις ιστορικές γειτονιές της πόλης όπως στ Αλώνια. Επιδιώκουμε τη συνεργασία με τον δήμαρχο, ο οποίος στέκεται δίπλα στον σύλλογό μας και προσπαθεί να ικανοποιήσει την πλειοψηφία των αιτημάτων που έχουμε καταθέσει.

Η συμμετοχή του στην ανάδειξη της γειτονιάς των Αλωνιών ήταν σημαντική, αφού συνέβαλε στην τοποθέτηση ομοιόμορφων πινακίδων με την επωνυμία των τοπικών καταστημάτων. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο όμως να επιβληθεί στην περιοχή η ελεγχόμενη στάθμευση», συνεχίζει ο πρόεδρος του Σ.Ε.Ε.ΒΙ.Κ. κ. Χασιώτης.

Προβλήματα και λύσεις
Η εξεύρεση χώρων πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα των επισκεπτών της αγοράς και η ελεγχόμενη στάθμευση σε συνδυασμό με την ανάδειξη του παραδοσιακού κέντρου της πόλης αποτελούν τα βασικά προβλήματα που καταγράφει ο πρόεδρος του Σ.Ε.Ε.ΒΙ.Κ. «Εχουμε τη δέσμευση του δημάρχου ότι θα δραστηριοποιηθεί στην κατεύθυνση επίλυσης των ζητημάτων που έχουμε εντοπίσει για την καλύτερη λειτουργία της αγοράς. Εμείς ως σύλλογος δεν μένουμε με σταυρωμένα χέρια» εξηγεί ο κ. Χασιώτης.

«Η αλληλεγγύη που υπάρχει μεταξύ μας αλλά και η αγάπη που έχουμε για τις δουλειές μας και για την πόλη μας έχουν οδηγήσει σε σημαντικές επιτυχίες.Ο σύλλογος βρίσκεται πολύ κοντά στην εξασφάλιση τεχνικού ασφαλείας για όλα τα μέλη του, ενώ έχουμε πραγματοποιήσει με επιτυχία σεμινάρια σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ με στόχο τη βελτίωση των υπηρεσιών που προσφέρουμε στους πελάτες.

Αν και τα οικονομικά μας είναι ελάχιστα, προσπαθούμε να προβάλλουμε τις δραστηριότητές μας κυρίως στον τοπικό Τύπο. Εχουμε όμως πολύ δρόμο μπροστά μας γιατί απειλούμαστε από τις πολυεθνικές αλυσίδες καταστημάτων. Δεν θέλουμε ένα ακόμα MALL στην πόλη μας, την Κηφισιά» καταλήγει ο πρόεδρος του Σ.Ε.Ε.ΒΙ.Κ., που καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια με τους συναδέλφους του για την ανάπτυξη της τοπικής εμπορικής αγοράς.

Πηγές
Λεύκωμα του Δήμου Κηφισιάς.

Αρχεία του Δήμου Κηφισιάς

«75 Χρόνια Δήμος Κηφισιάς», της Ευαγγελίας Βαλάτα Τσιάμα.

Αρθρο του Ευγένιου Πιέρρη, τ. Δημοτικού Συμβούλου, τ. Συμβούλου Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων Δημάρχου Κηφισιάς.

Έθνος 23-4-07

Επιστροφή

Αυθαίρετα στη Μονή Πεντέλης

Ρεπορτάζ: ΘΩΜΑΣ ΤΣΑΤΣΗΣ - ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΕΡΗ

«Ηδη έχει επίσημα καταγγελθεί το ότι έχουν ανεγερθεί από τη ΜΚΟ της Εκκλησίας της Ελλάδος "Αλληλεγγύη" στον περιβάλλοντα χώρο της Μονής, αυθαίρετα, πέντε (5) παράνομα κτίσματα (μπανγκαλόους), χωρίς άδεια Πολεοδομίας, Ναοδομίας και Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, καθ' όσον η Ιερά Μονή μας έχει κηρυχθεί ως προέχον βυζαντινό μνημείο», σημειώνει ο αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Κιλίφης της Μονής Πεντέλης, που πάνω από ένα χρόνο διαμαρτύρεται για τα αυθαίρετα κτίρια.

Υπενθυμίζει ότι για τις παρανομίες αυτές «έχει επιβληθεί πρόστιμο από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας Ανατ. Τομέα ποσού 992.158,08 ευρώ και, επιπροσθέτως, διωκόμεθα και από το ΙΚΑ, που παραμένει απλήρωτο. Επίσης, έχουν διαταχθεί και ενεργούνται σχετικές εισαγγελικές ανακρίσεις, που -πιστεύω ότι- δεν θα τις "κουκουλώσει" η αδέκαστη ελληνική Δικαιοσύνη». Η ΜΚΟ της Αρχιεπισκοπής διαψεύδει τον κ. Τιμοθέο, λέγοντας ότι δεν έχει σχέση με τα 5 αυθαίρετα κτίσματα.
Η ουσία ωστόσο σύμφωνα με τον αρχιμανδρίτη της Μονής Πεντέλης είναι ότι «παρ' όλα αυτά, όμως, δεν έγινε καμιά κίνηση από τους υπευθύνους για υποχώρηση και επανόρθωση. Αντίθετα, η συμπεριφορά της ηγεσίας της Μονής μας είναι υπεροπτική, αλαζονική και περιφρονητική, τόσον προς εμένα όσο και προς τους περιβαλλοντικούς συλλόγους της περιοχής μας, οι οποίοι έχουν ζητήσει επανειλημμένα την άμεση αναδάσωση του καμένου χώρου και τη δική τους συμβολή και φροντίδα. Και όμως δεν έχει φυτευτεί ακόμη ούτε ένα πεύκο».
Ο πατήρ Τιμόθεος για το λόγο αυτόν απηύθυνε έκκληση «προς κάθε κατεύθυνση και κάθε αρμόδιο, ώστε να επέμβουν άμεσα, το ταχύτερο δυνατόν, και να διασωθεί η Ιερά Μονή μας από το "Δούρειο ίππο" της ΜΚΟ της Εκκλησίας της Ελλάδος, την «Αλληλεγγύη», που έχει εγκατασταθεί στο φιλοξενούμενο στη Μονή μας Διορθόδοξο Κέντρο και παρεμβαίνει και παραβαίνει θρασύτατα τόσον το καταστατικό της Ιεράς Μονής όσο και τους νόμους της Πολιτείας. Φοβερό! Ελεος πια.
Δεν θα βρεθεί επιτέλους κάποια δύναμη να σταματήσει αυτή την καταστροφική λαίλαπα εναντίον του περιβάλλοντος της Ιεράς Μονής μας;»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/06/2007

Επιστροφή

Ιερή ομερτά...

Γράφαμε χθες για τη φωτιά που ξέσπασε στη διεκδικούμενη από τον συνεταιρισμό "Άγιος Θεόκλητος" δασική περιοχή στο Πάτημα Βριλησσίων υπενθυμίζοντας ότι ο συνεταιρισμός είναι των υπαλλήλων της Αρχιεπισκοπής και έχει "προικοδοτηθεί" από τη Μονή Πεντέλης με δασικά "φιλέτα" που ανήκουν στο δημόσιο. Χθες στο κανάλι "Μέγκα" ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Βριλησσίων (ανήκει στη Ν.Δ.) Κώστας Ιωαννίδης αναφέρθηκε στην πιθανότητα εμπρησμού, μίλησε για κάποιον ιδιώτη που διεκδικεί δασική έκταση ως οικόπεδο, αλλά επιμελώς απέφυγε να κατονομάσει τον συνεταιρισμό και την εμπλοκή του με εκκλησιαστικά συμφέροντα. Πρόκειται, άραγε, για "ιερή ομερτά"; Πληροφορούμαι ότι μεγαλοσχήμονες κάτοικοι των Βριλησσίων έχουν αγοράσει οικόπεδα από τον συνεταιρισμό των υπαλλήλων της Αρχιεπισκοπής, οπότε τα "καλά και συμφέροντα" καλά κρατούν"!

Με ευκαιρία τη φωτιά στον "Άγιο Θεόκλητο", κάτοικοι της περιοχής με πληροφορούν ότι δίπλα βρίσκεται η δασική περιοχή Κρασάς, όπου από τη δεκαετία του 1950 έχουν χτιστεί μερικά χαμόσπιτα, προφανώς αυθαίρετα. Πριν από ένα χρόνο το Δασαρχείο εξέδωσε πράξη χαρακτηρισμού της περιοχής, σύμφωνα με την οποία το 80% προστατεύεται ως δασική και το 20% χαρακτηρίζεται ως μη δασική. Ο Δήμος Βριλησσίων άσκησε ένσταση κατά της πράξης και όλοι κατάλαβαν ότι θεωρείται... πρόβλημα η επιμονή του Δασαρχείου να μην αποχαρακτηρίζει συνολικά την περιοχή. Εμείς τι να πούμε; Ο Άγιος Θεόκλητος να βάλει κι εδώ το χέρι του;

Ν.Φ. Αυγή 19-7-07

Επιστροφή

Πεντέλη 1982-2007: Καρέ καρέ ζωή και θάνατος...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

Μία από τις μεγαλύτερες πυρκαγιές στο Πεντελικόν Ορος εκδηλώθηκε το καλοκαίρι του 1982. Στη φωτογραφία, το ηλικίας 25 ετών νεαρό πευκοδάσος των βορειοανατολικών πλαγιών ευτυχώς δεν κάηκε κατά τη φετινή καταστροφική φωτιά της 16ης Αυγούστου.

Η φύση έδειξε το δρόμο της αναγέννησης σε μια πολύπαθη περιοχή συνυφασμένη με την ιστορία της φωτιάς, σε ένα ιστορικό βουνό που μετατρέπεται τα τελευταία χρόνια σε προάστιο.
Η Μαργαρίτα Αριανούτσου - Φαραγγιτάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Οικολογίας του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο Δημήτρης Καζάνης, επιμελητής του Βοτανικού Μουσείου του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέγραψαν την ιστορία της Πεντέλης μέσα από μια σειρά φωτογραφιών που αντιπροσωπεύουν διαφορετικά χρονικά και χωρικά στιγμιότυπα του βουνού, όπως αυτό επηρεάστηκε από τις φωτιές που αντιμετώπισε τα τελευταία 30 χρόνια.
«Τα μεσογειακά οικοσυστήματα διαθέτουν τις κατάλληλες προσαρμογές αντιμετώπισης της διαταραχής αυτής» σημειώνει η κ. Αριανούτσου. «Υπό "κανονικές" συνθήκες, μια μεσογειακή περιοχή μπορεί να καεί χωρίς μακροπρόθεσμα να υποστεί υποβάθμιση ως προς την ποικιλότητα, τη δομή και τη γονιμότητα των εδαφών της, με μια περιοδικότητα 40 χρόνων περίπου. Ωστόσο, το γεγονός ότι τα μεσογειακά οικοσυστήματα διαθέτουν προσαρμοστικούς μηχανισμούς αποτελεσματικής απόκρισης στη φωτιά, δεν σημαίνει ότι οι μηχανισμοί αυτοί ενεργοποιούνται ανεξαρτήτως παραγόντων που σχετίζονται είτε με αυτό καθ' εαυτό το καθεστώς της φωτιάς είτε με τη μεταπυρική διαχειριστική πολιτική που θα εφαρμοστεί. Στην πρώτη περίπτωση, αναφερόμαστε στον παράγοντα "χρονικό μεσοδιάστημα", δηλαδή τον ελάχιστο χρόνο που απαιτείται ώστε τα μεσογειακά οικοσυστήματα να προλάβουν και να δημιουργήσουν τις δομές που θα τους επιτρέψουν να αντιμετωπίσουν ένα δεύτερο περιστατικό φωτιάς. Εξυπακούεται ότι το κρίσιμο αυτό μεσοδιάστημα δεν είναι ίδιο για όλους τους τύπους οικοσυστημάτων, αφού εξαρτάται από την οικολογία των επικρατούντων ειδών. Στις περιπτώσεις, λοιπόν, που το χρονικό μεσοδιάστημα φωτιάς εξασφαλίζει τη μεταπυρική αναγέννηση των ειδών και την επανάκαμψη των οικοσυστημάτων, τότε πρέπει να αφεθεί χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, που σχετίζεται με την ξύλευση, τις αναδασώσεις και τη βοσκή, ιδιαιτέρως κατά τα πρώτα μεταπυρικά έτη, που είναι και τα πλέον κρίσιμα. Δυστυχώς, η ελληνική πραγματικότητα έχει δείξει πως πρακτικές όπως η ξύλευση και η βόσκηση είναι μάλλον ο κανόνας παρά η εξαίρεση. Η ξύλευση στα καμένα πευκοδάση γίνεται στις περισσότερες των περιπτώσεων με μηχανικά μέσα και κατά τη διάρκεια του πρώτου και δεύτερου χρόνου μετά τη φωτιά, όταν τα αναβλαστήματα και τα αρτίβλαστα είναι ακόμη ιδιαίτερα ευάλωτα. Το αποτέλεσμα είναι, ναι μεν να γίνεται εκμετάλλευση των καμένων κορμών, αλλά να "τσαλαπατώνται" οι δομές που θα εξασφάλιζαν τη συνέχιση της ύπαρξης του δάσους. Η βόσκηση, αν και τυπικά απαγορεύεται από το νόμο, ακολουθεί σε πολλές περιπτώσεις στις καμένες περιοχές. Τα νεαρά αναβλαστήματα και τα αρτίβλαστα -και ανάμεσά τους κυρίως τα ψυχανθή (π.χ. τα τριφύλλια)- είναι ιδιαίτερα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και θεωρούνται εξαιρετικές ζωοτροφές. Η εκμετάλλευση του γεγονότος αυτού από τους βοσκούς είναι μία πραγματικότητα, την οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Η βόσκηση όμως στα κρίσιμα στάδια της έναρξης της μεταπυρικής διαδοχής είναι καταστρεπτική, γιατί ανακόπτει την πορεία φυσικής αναγέννησης των οργανισμών, προκαλείται συμπίεση του εδάφους, απομακρύνεται ζωτικής σημασίας οργανική ουσία, το έδαφος διαβρώνεται και το οικοσύστημα καταρρέει».
Αξίζει να τονιστεί ότι η φωτιά μεγάλης συχνότητας σε συνδυασμό με την έντονη βόσκηση είναι από τα σοβαρότερα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και οδηγεί συστηματικά προς ερημοποίηση (τυπικό παράδειγμα η δυτική Λέσβος, πολλές περιοχές της Αιτωλοακαρνανίας και της Θεσσαλίας).
Αναδασώσεις
«Υπάρχει το θέμα των αναδασώσεων οι οποίες δεν βοηθούν πάντα τη φυσική αναγέννηση, ειδικότερα δε, όταν χρησιμοποιούνται είδη ξενικά προς τη χλωρίδα της καμένης περιοχής, διαταράσσοντας τη φυσική ισορροπία που υπάρχει μεταξύ των διαφόρων οργανισμών, με μοιραίο επακόλουθο, σε πολλές περιπτώσεις "εκρήξεις εντόμων" ή την εξαφάνιση ειδών της υπορόφου βλάστησης από το δασικό οικοσύστημα» προσθέτει ο κ. Καζάνης.
«Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η "αναδάσωση" του Υμηττού με την τραχεία πεύκη (Pinus brutia), η οποία φύεται στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου και όχι στη νότια ηπειρωτική Ελλάδα, αντί της χαλεπίου (Pinus halepensis), όπως θα έπρεπε. Αλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η χρήση κυπαρισσιών της Αριζόνας σε παλαιότερες φωτιές στη Βαρυμπόμπη (περιοχή Πάρνηθας), αμερικάνικων ειδών πεύκης σε παλιές αναδασώσεις της Πάρνηθας και της Πεντέλης, ψευδακακιών (Robinia pseudoacacia) στη Χαλκιδική αλλά και των προτεινόμενων κινέζικων αειλάνθων για την «αποκατάσταση» του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας. Είναι γνωστό ότι το είδος αυτό (Ailanthus altissima, κοινώς βρωμοκαρυδιά) εκκρίνει στο ριζικό του σύστημα ουσίες οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βάση ζιζανιοκτόνων!»
Οπως προσθέτουν οι δύο επιστήμονες, ένα δάσος δεν αποτελείται μόνο από δέντρα αλλά και από δεκάδες άλλα φυτά και οργανισμούς, με τους οποίους τα δέντρα βρίσκονται σε δυναμική ισορροπία τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο. Αν λοιπόν εμείς κάνουμε επέμβαση φυτεύοντας δενδρύλλια, ουσιαστικά αλλάζουμε τους κανόνες του παιχνιδιού που η ίδια η φύση είχε δημιουργήσει και αποκαταστήσει στην πορεία της εξέλιξης για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια τώρα, εξαναγκάζοντας τα υπόλοιπα φυτά και τους άλλους οργανισμούς να υποστούν έναν αθέμιτο οικολογικό ανταγωνισμό, για τον οποίο αυτοί δεν είναι προετοιμασμένοι.

1 Ενα από τα πρώτα μεγάλα περιστατικά φωτιάς που συνέβησαν στο Πεντελικό Ορος έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 1982. Στη φωτογραφία, το ηλικίας 25 ετών νεαρό πευκοδάσος των βορειο-ανατολικών πλαγιών του Πεντελικού, που έχει προκύψει από τη φυσική αναγέννηση του καμένου το 1982 πευκοδάσους. Ευτυχώς, η περιοχή δεν κάηκε κατά τη φωτιά της 16ης Αυγούστου 2007, μια και δεν πέρασε από τις ΝΔ προς στις ΒΑ πλαγιές του όρους
2 Η Μικρή Μαυρηνόρα μετά τη φωτιά του 1995. Η Μαυρηνόρα αποτελεί τη ΝΑ προέκταση της Πεντέλης, από την οποία χωρίζεται με το διάσελο της Μπάλας. Το όνομά της το οφείλει πιθανότατα στα πυκνά πευκοδάση που από παλιά προσέδιδαν μια σκούρα χροιά στη φυσιογνωμία της. Μετά τη φωτιά, η λέξη Μαυρηνόρα δημιουργεί άλλους συνειρμούς...
3 Τμήμα του πευκοδάσους της Μαυρηνόρας, που ξέφυγε από τη φωτιά του 1995. Τρία χρόνια αργότερα, το 1998, αποτεφρώθηκε και αυτό, ενώ ξανακάηκε μεγάλο μέρος της έκτασης που φαίνεται καμένη στη φωτογραφία
4 Η άνω εικόνα αφορά νεαρό πευκοδάσος στη θέση Ραπεντώσα, στη ΒΑ Πεντέλη. Η θέση αυτή είχε καεί το 1982. Η αναγέννηση του δάσους έγινε με φυσικές διεργασίες, ευτυχώς χωρίς την παρέμβαση του ανθρώπου. Και ω του θαύματος! η περιοχή ξανακάηκε το 1998. Το ηλικίας 16 ετών πευκοδάσος δεν μπόρεσε να αναγεννηθεί πλήρως μετά το δεύτερο τόσο κοντινό με το προηγούμενο περιστατικό φωτιάς. Το μεσοδιάστημα των 16 ετών είναι ανεπαρκές για να προλάβουν τα πεύκα να ωριμάσουν και να είναι πλήρως εφοδιασμένα με τις απαραίτητες αναπαραγωγικές δομές, που σε ένα νέο ενδεχόμενο φωτιάς (όπως και έγινε) θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τη φυσική του αναγέννηση
5 Το νεαρό (ηλικίας 10 ετών) πευκοδάσος στη Καλλιτεχνούπολη Πικερμίου (αυτό που είχε προκύψει από τη φυσική αναγέννηση μετά τη φωτιά του 1995), πριν και μετά τη φωτιά του 2005. Μετά τη φωτιά του 1995, το ηλικίας περίπου 50 ετών καμένο πευκοδάσος αναγεννήθηκε ικανοποιητικά. Μέσα στους πρώτους μεταπυρικούς μήνες, η πυκνότητα των νέων πεύκων έφτασε σε ορισμένες θέσεις τα 120 άτομα ανά τετραγωνικό μέτρο. Αντιθέτως, μετά τη φωτιά του 2005 δεν καταγράφηκαν παρά ελάχιστα νέα άτομα πεύκης. Το αποτέλεσμα της φωτιάς επιδεινώθηκε λόγω των ανθρώπινων χειρισμών. Η έκταση σε δεύτερο πλάνο έχει -κυριολεκτικά- οργωθεί για να αναδασωθεί (!), αναδάσωση που δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα... Το «οργωμένο δασικό χωράφι», όμως, παραμένει...
6 Φυσική αναγέννηση του πευκοδάσους μετά τη φωτιά του 1998 στις πλαγιές του Πεντελικού, πάνω από τη Νέα Μάκρη (θέση μία φορά καμένη)
7 Η φυσιογνωμία της Μεγάλης (άνω φωτογραφία) και της Μικρής Μαυρηνόρας, όπως είναι σήμερα. Διακρίνονται οι λιγοστοί άκαφτοι πυρήνες, ενώ τις ασβεστολιθικές κορυφές της Μεγάλης Μαυρηνόρας στεφανώνουν μεμονωμένα δένδρα πεύκης, που απέφυγαν ποικίλα περιστατικά φωτιάς που έχουν συμβεί στα τελευταία 50 χρόνια. Με ανοιχτό πράσινο χρώμα φαίνονται θέσεις που κάηκαν μόνο το 1995 ή μόνο το 1998. Η αναγέννηση σε αυτές τις περιοχές χαρακτηρίζεται ικανοποιητική, για να ξαναδώσει ένα πλήρως φυσικό πευκοδάσος. Αντιθέτως, η πλειονότητα των θέσεων που κάηκαν τόσο το 1995 όσο και το 1998 στερούνται ικανοποιητικής αναγέννησης κυρίως σε ό,τι αφορά προς το δασικό είδος (χαλέπιος πεύκη)

8 Νεαρές συστάδες πεύκης (βέλη), που προέκυψαν με φυσική αναγέννηση μετά τη φωτιά του 1995, περιβάλλονται από εκτάσεις με χαμηλή θαμνώδη βλάστηση, ενδεικτική των θέσεων που κάηκαν δύο φορές σε διάστημα μόλις 3 ετών (1995, 1998)

9 Κατά μήκος πολλών ρεμάτων του Πεντελικού, είναι χαρακτηριστική η αναγέννηση των πικροδαφνών (βέλη). Οι συστάδες αυτές αποτελούν πολύτιμο καταφύγιο για πολλά στρουθιόμορφα είδη της ορνιθοπανίδας του βουνού
10 Η παρουσία των αναδασωμένων θέσεων (βέλος) είναι εμφανής στο μωσαϊκό ενός τοπίου που δέχτηκε τη δράση της φωτιάς δύο φορές σε διάστημα 3 ετών (1995, 1998). Σε τέτοιες περιπτώσεις, εάν το ζητούμενο είναι η επαναφορά του δασικού χαρακτήρα του τοπίου, η ανάγκη για τεχνητή αναδάσωση είναι πρόδηλη. Αυτό που θα πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα είναι η ορθή επιλογή των φυτικών ειδών, για να εξασφαλίζεται, όσο το δυνατόν, οικολογική ισορροπία στην περιοχή
11 Μέχρι και... φραγκοσυκιές επιστρατεύτηκαν στο όνομα της «αναδάσωσης» (ή αναστάτωσης;) της κα(η)μένης Πεντέλης
12 Κορμοδέματα τοποθετημένα εγκάρσια προς την κλίση της πλαγιάς, έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος απόπλυσης των εδαφών και της πρόκλησης πλημμυρικών φαινομένων (Νέα Μάκρη 1995)
13 Τα κορμοδέματα αποτέλεσαν καύσιμη ύλη και ευνόησαν την εξάπλωση της φωτιάς του 1998 σαν φιτίλι σε θέσεις που είχαν καεί μόλις πριν από 3 χρόνια! Τα ίχνη των καμένων κορμοδεμάτων παραμένουν εμφανή στο έδαφος (βέλη) για αρκετό χρονικό διάστημα
14 Η Σέμελη «τρώει» το παιδί της, δηλαδή τον Διόνυσο. Πρόκειται για τον οικισμό Σέμελη, ο οποίος αναπτύχθηκε στο πρώην στρατόπεδο Διονύσου. Γιατί άραγε δεν επιλέχτηκε μια άλλη χρήση για το στρατόπεδο μετά τη κατάργησή του, π.χ. μια σωστά σχεδιασμένη αναδάσωση; Επρεπε να γίνει και άλλος οικισμός; Η αλλαγή χρήσης του χώρου οδήγησε στη διάνοιξη δρόμων με όλα τα συμπαρομαρτούντα
15 Διάνοιξη δρόμων και οικοδομική δραστηριότητα σε καμένες εκτάσεις. Περιοχή Ντράφι Πεντέλης (1998)
16 Η έκταση που καταλαμβάνουν πλέον οι οικισμοί, καθώς και το οδικό δίκτυο που τους υποστηρίζει, αυξήθηκε εκθετικά στις ΝΑ υπώρειες της Πεντέλης μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 1995
17 Περιοχή Καλλιτεχνούπολη Πικερμίου. Ο οικισμός της Καλλιτεχνούπολης (βέλος δεξιά) προϋπήρχε των πυρκαγιών του 1995 και 1998. Ωστόσο, μετά τις φωτιές έχει επεκταθεί τεκμηριωμένα εις βάρος της καμένης δασικής έκτασης. Αντιθέτως, οι οικισμοί που υποδεικνύονται με το βέλος στα αριστερά είναι όλοι... μεταπυρικοί!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/09/2007 (πλήρης παρουσίαση με φωτογραφίες στο: http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=83981520 )

Επιστροφή

Αν δεν ήταν οι εθελοντές θα είχαμε καεί ζωντανοί»

ΤΩΝ Δ. ΛΑΓΙΟΥ - ΚΛ. ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΩΤΗ

Εγκλημα χωρίς τιμωρία... Μετά την τραγωδία της Πάρνηθας, η μεγάλη φωτιά που ξέσπασε την Πέμπτη στο Πεντελικό Ορος από τη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα έδωσε τη χαριστική βολή στο πολύπαθο οικοσύστημα της πρωτεύουσας.

Λίγες ώρες ήταν αρκετές για να χαθεί το πευκοδάσος που είχε αναπτυχθεί μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1998, το οποίο κάηκε ολοσχερώς απ άκρη σ' άκρη. Από τη Νέα Πεντέλη μέχρι τα Μελίσσια, την Κηφισιά και την Πολιτεία δεν απέμεινε τίποτα.

Δεκάδες σπίτια αποτεφρώθηκαν στον συνοικισμό Αγιος Σύλλας Πεντέλης και στα Ανω Μελίσσια. Κοινή ομολογία όλων των πολιτών είναι ότι αν δεν υπήρχαν οι εθελοντές, θα είχαν καεί ζωντανοί.

Σκηνές αλλοφροσύνης έζησαν όσοι βρέθηκαν στα πύρινα μέτωπα, όπου η Πυροσβεστική έφθασε τελευταία και καταϊδρωμένη, με οχήματα που είχαν τεχνικές βλάβες, που δεν είχαν αντλίες και οι πυροσβέστες έψαχναν τους δρόμους και ρωτούσαν τους κατοίκους από πού να πάνε, αφού δεν ήξεραν καθόλου την περιοχή.

Διότι δεν υπάρχει πυροσβεστικός σταθμός στο Πεντελικό, το αρμόδιο πυροσβεστικό τμήμα βρίσκεται στους Αμπελοκήπους κι ας έχει καεί από το 1981 οχτώ φορές...

Περιοχή - «φιλέτο»

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της Πυροσβεστικής, η φωτιά οφείλεται σε εμπρησμό, συμπέρασμα που προκύπτει από διάφορα αντικείμενα που βρέθηκαν στον τόπο από τον οποίο ξεκίνησε η πυρκαγιά.

Το «φιλέτο» του Κοκκιναρά είναι ο στόχος, περιοχή την οποία διεκδικούν οικοδομικοί συνεταιρισμοί κι έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια συνεχείς προσπάθειες καταπάτησης.

Την τελευταία καταπάτηση στο δάσος του Κοκκιναρά από ιδιώτη αποκάλυψε το «Εθνος της Κυριακής» τον περασμένο Ιούνιο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι μετά την πυρκαγιά του 2005 ο Σύνδεσμος Αντιπυρικής Προστασίας Πεντελικού (ΣΠΑΠ) πραγματοποίησε στον Κοκκιναρά αναδάσωση και ακολούθως μέλη οικοδομικών συνεταιρισμών πήγαν οργανωμένα με πούλμαν και ξερίζωσαν τα δενδρύλλια.

Σημειωτέον ότι στις 12 Μαϊου 2007 εκδηλώθηκε πυρκαγιά στον Κοκκιναρά και μέσα σε 2 ώρες κάηκαν 35 στρέμματα, αλλά ευτυχώς τότε χάρη στην έγκαιρη επέμβαση των εθελοντών του ΣΠΑΠ η φωτιά δεν επεκτάθηκε και το πευκοδάσος είχε σωθεί.

Μέχρι την Παρασκευή μικροεστίες φωτιάς σιγόκαιγαν και ο ΣΠΑΠ σε συνεργασία με εναέριες και επίγειες δυνάμεις της πυροσβεστικής επιτηρούσαν το Πεντελικό, προκειμένου να αποφευχθεί αναζωπύρωση. Ας σημειωθεί ότι ο ΣΠΑΠ από τις αρχές του καλοκαιριού είχε εισηγηθεί στο υπουργείο Εσωτερικών τη δημιουργία διαδημοτικής περιβαλλοντικής αστυνομίας, αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση.

Τραγική είναι τώρα η υποβάθμιση του οικοσυστήματος της Πεντέλης, εφόσον μετά τον αφανισμό του πευκοδάσους τα ζώα και τα πουλιά που φιλοξενούσε έχασαν το καταφύγιό τους.

Συνελήφθη ύποπτος

Την Παρασκευή συνελήφθη ο 57χρονος Χ.Α. με την κατηγορία του εμπρησμού από πρόθεση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για τον πατέρα του άτυχου εθελοντή δασοπυροσβέστη, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο την 1η Ιουλίου κατά τη διάρκεια κατάσβεσης φωτιάς σε βιοτεχνία στο Χαλάνδρι.

Πάντως, οι αρχές προχώρησαν στη σύλληψη του 57χρονου έπειτα από μαρτυρίες, οι οποίες τον φωτογράφιζαν ως τον υπ αριθμόν ένα ύποπτο για τη φωτιά.

Γλίτωσαν μόνον όσοι είχαν δεξαμενές νερού

Οταν ήρθε η Πυροσβεστική είχαν μείνει μόνο τα ντουβάρια...

Τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου περιγράφουν ότι έζησαν οι κάτοικοι του οικισμού Αγιος Σύλλας στην Πεντέλη, οι οποίοι λένε ότι σώθηκαν χάρη στους εθελοντές, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή ρίχτηκαν στη μάχη με τις φλόγες.

«Φρίκη! Τρεις φορές έχουμε καεί μέχρι τώρα», λέει η Χριστίνα Βασίλογλου, κάτοικος της περιοχής, η οποία την ώρα που ξέσπασε η φωτιά βρισκόταν στην εργασία της.

«Οταν έφτασα το σπίτι είχε ήδη παραδοθεί στις φλόγες και οι εθελοντές προσπαθούσαν να αναχαιτίσουν τη φωτιά, καθώς τριγύρω από το κτίσμα υπήρχαν μεγάλα πεύκα τα οποία φλέγονταν. Η Πυροσβεστική ήρθε ώρες αργότερα, όταν πια είχαν γίνει κάρβουνο τα δένδρα και από το σπίτι του αδελφού μου είχαν απομείνει τα ντουβάρια».

Εκμεταλλευόμενοι την εμπειρία των προηγούμενων πυρκαγιών, αρκετοί πολίτες ήταν προετοιμασμένοι, είχαν υδατοδεξαμενές στους κήπους τους και έτσι κατόρθωσαν να περάσει η φωτιά χωρίς να καούν τα σπίτια τους.

«Μετά την πυρκαγιά του 1998 κατασκευάσαμε μια δεξαμενή χωρητικότητας 6 κ.μ. νερού, η οποία διαθέτει σύστημα άντλησης νερού κι έτσι καταφέραμε να σωθούμε. Βέβαια δεν κατορθώσαμε να διασώσουμε τα πεύκα, ενώ κάηκαν κάποιοι βοηθητικοί χώροι του σπιτιού», εξηγεί ο Αθανάσιος Παναγιωτίδης κάτοικος Αγίου Σύλλα.

Ομως άλλοι στάθηκαν άτυχοι. Η φωτιά τους βρήκε απροετοίμαστους και το σπίτι τους παραδόθηκε στις φλόγες. Ο Σάββας Καλατζόγλου, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, έμεινε άστεγος και τώρα φιλοξενείται προσωρινά στην αδελφή του.

«Αρπαξα τα παιδιά και μέχρι να βγούμε στην άσφαλτο το σπίτι είχε καεί. Λίγο πριν έβλεπα την πυρκαγιά να έρχεται από την πλαγιά του βουνού και μέσα σε 10 μόλις λεπτά μας είχε περικυκλώσει».

Στα Ανω Μελίσσια περίπου δέκα σπίτια καταστράφηκαν, ενώ στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο εκείνοι που κατάφεραν να σώσουν τις ιδιοκτησίες τους το οφείλουν σε δύο πηγάδια, μια στέρνα και βέβαια στους εθελοντές.

«Χρωστάμε ευγνωμοσύνη στους εθελοντές που έσπευσαν από την πρώτη στιγμή. Το πρώτο όχημα της Πυροσβεστικής ήρθε τρεισήμισι ώρες μετά και δεν είχε μάνικες. Στάθηκα τυχερός γιατί ο αέρας κατεύθυνε τη φωτιά πάνω από τη στέγη του σπιτιού μου κι έτσι γλιτώσαμε».

1 εκατ. κοστίζει το στρέμμα

Είναι πολλά τα λεφτά... στον Κοκκιναρά

Ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ και δήμαρχος Πεντέλης Δημήτρης Στεργίου-Καψάλης μίλησε στο «Εθνος της Κυριακής» για τη νέα καταστροφή στο Πεντελικό Ορος:

«Η φωτιά πήρε γρήγορα ανεξέλεγκτες διαστάσεις διότι τα εναέρια μέσα δεν ήρθαν από την αρχή, με αποτέλεσμα να παλεύουμε μόνοι μας με τις φλόγες σε μια περιοχή δύσβατη που η προσέγγιση της φωτιάς γινόταν μόνο από τη μια πλευρά. Θεωρώ ότι μάλλον είναι εμπρησμός, λόγω του ότι μέσα σε 15 λεπτά ξέσπασαν ταυτόχρονα τρία πύρινα μέτωπα.

Εάν ο εμπρησμός δεν έγινε από μια παρανοϊκή προσωπικότητα, τότε στόχος ήταν η περιοχή του Κοκκιναρά όπου διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα, δεδομένου ότι με τις νέες αντικειμενικές αξίες η τιμή του στρέμματος στην Πεντέλη είναι 867.000 ευρώ.

Η εμπορική αξία ξεπερνάει το 1 εκατομμύριο ευρώ. Σε όλο το Πεντελικό η αστυνόμευση είναι στο μηδέν, το δασαρχείο δεν έχει προσωπικό για τη φύλαξή του. Έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Τώρα θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα τα αντιπλημμυρικά έργα και η αναδάσωση της περιοχής να υλοποιηθεί το φετινό φθινόπωρο, ώστε να δώσουμε απάντηση στα συμφέροντα και να δημιουργήσουμε την προοπτική για ένα καλύτερο περιβάλλον για τα παιδιά μας». (Εθνος 18-8-07)

Επιστροφή

Στάχτη 4.000 στρέμματα δάσους και δεκάδες σπίτια

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΤΑΚΗΣ ΤΕΡΖΗΣ ΦΩΤΟ (2): ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΟΣ

Σε 4.000 έως 5.000 στρέμματα υπολογίζεται, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις στελεχών της Πυροσβεστικής, η δασική έκταση που αποτεφρώθηκε από τη χθεσινή μεγάλη πυρκαγιά στην περιοχή της Πεντέλης.

Η αναλυτική καταγραφή της καμένης έκτασης πρόκειται να γίνει σήμερα, καθώς και η καταγραφή των σπιτιών που κάηκαν ή υπέστησαν ζημιές από τη φωτιά. Σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, στην περιοχή της Νέας Πεντέλης κάηκαν ή υπέστησαν ζημιές περίπου 10 σπίτια (για 15 έκανε λόγο ο δήμαρχος).

Στα Ανω Μελίσσια οι κάτοικοι μιλούσαν για μεγάλες ζημιές σε σπίτια που βρίσκονται στην περιοχή γύρω από το νεκροταφείο. Μερικοί έκαναν λόγο για ζημιές σε περισσότερα από 10 σπίτια, ενώ ορισμένοι μιλούσαν για ακόμα μεγαλύτερο αριθμό σπιτιών.

Μέχρι αργά χθες ήταν άγνωστο αν υπέστησαν ζημιές σπίτια στις υπόλοιπες περιοχές απ όπου πέρασε η καταστροφική πυρκαγιά.

Η φωτιά πάνω από τη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα είχε τέσσερις εστίες, που απείχαν μεταξύ τους 500 και 1.000 μέτρα, είπε χθες ο εκπρόσωπος του Πυροσβεστικού Σώματος, αρχιπύραρχος Νίκος Διαμαντής.

Μαρτυρίες

Ο ίδιος αξιωματικός υποστήριξε ότι στον τόπο όπου εκδηλώθηκε η χθεσινή πυρκαγιά, βρέθηκαν ύποπτα αντικείμενα που παραπέμπουν σε εμπρηστικούς μηχανισμούς. Τα αντικείμενα αυτά εξετάζονται από τη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού σε συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές.

Πληροφορίες που διέρρευσαν από στελέχη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, αναφέρουν ότι υπάρχουν δύο καταθέσεις μαρτύρων που υποστηρίζουν ότι είδαν κάποιον άγνωστο που επέβαινε σε μοτοσικλέτα να πετάει αντικείμενα στην περιοχή όπου ξέσπασε η φωτιά. Υστερα από αυτό εκδηλώθηκαν οι εστίες της φωτιάς.

Αργά χθες τα μεγάλα μέτωπα της φωτιάς είχαν κατασταλεί. Υπήρχαν, ωστόσο, εστίες στην περιοχή Πυργάκι στον Διόνυσο, πάνω από τη Νέα Πεντέλη και πάνω από την περιοχή του Κοκκιναρά. Ισχυρές πυροσβεστικές δυνάμεις παρέμειναν στο βουνό ολόκληρη τη νύχτα, λόγω του κινδύνου αναζωπύρωσης.

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύχθηκαν, χθες το βράδυ, οι Δήμοι Κηφισιάς, Μελισσίων και Νέας Πεντέλης κατόπιν αιτήματος του νομάρχη Αθηνών και εντολή του υπουργού Εσωτερικών.

Με κουβάδες και λάστιχα προσπαθούσαν να σβήσουν τη φωτιά οι κάτοικοι

Πανικός επικράτησε χθες στην Πεντέλη, μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς. Οι κάτοικοι της περιοχής έσπευσαν αμέσως να προστατεύσουν τα σπίτια τους, ενώ κλινικές και κατασκηνώσεις εκκενώθηκαν. Σε πολλές περιπτώσεις, και ενώ έβλεπαν ότι αργούσαν τα πυροσβεστικά μέσα να φτάσουν, προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν τις φλόγες με ό,τι μέσο διέθεταν.

Επιστράτευσαν κουβάδες, λάστιχα και μικρές υδροφόρες, προκειμένου να σώσουν τις περιουσίες τους. Κάποιοι πέτυχαν να αντιμετωπίσουν τις φλόγες και να μην περάσουν στις αυλές των σπιτιών τους. Κάποιοι άλλοι δεν τα κατάφεραν, με αποτέλεσμα να χάσουν τις περιουσίες τους.

Το μεσημέρι όταν οι φλόγες κατέβηκαν χαμηλότερα στην περιοχή των Μελισσίων και των Βριλησσίων, επικράτησαν σκηνές πανικού. Ο κόσμος έφευγε έντρομος από την περιοχή, προκειμένου να γλιτώσει από τις φλόγες και τους πυκνούς καπνούς που απλώνονταν σιγά σιγά σε όλη την Αττική.

Για προληπτικούς λόγους εκκενώθηκαν το Α Νοσοκομείο ΙΚΑ και οι ασθενείς μετεφέρθησαν στο Γενικό Νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» και το Γενικό Νοσοκομείο «ΚΑΤ».

Το μεσημέρι η αστυνομία προχώρησε στην εκκένωση της κλινικής «Λυράκου» αλλά και των κατασκηνώσεων της νομαρχίας, για προληπτικούς λόγους. Στην περιοχή όπου μαινόταν η φωτιά σημειώθηκαν εκρήξεις σε πυλώνες της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να παρατηρείται πτώση της τάσεως του ηλεκτρικού ρεύματος σε αρκετές περιοχές των Αθηνών.

Σπύρος Κουντούρης

ΚΑΤΑΛΟΓΙΖΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΕΓΚΑΙΡΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Πυρά στην Πυροσβεστική από τους δημάρχους Μελισσίων και Πεντέλης

Για σοβαρή ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού που οδήγησε σε τραγικές εξελίξεις κάνουν λόγο οι δήμαρχοι αλλά και οι κάτοικοι των περιοχών οι οποίες επλήγησαν από την πυρκαγιά που ξέσπασε χθες στην Πεντέλη.

Οι δημότες της Νέας Πεντέλης, οι οποίοι προσπάθησαν με τα λιγοστά μέσα που διέθεταν να συμβάλουν στην κατάσβεση του πύρινου μετώπου, κατήγγειλαν με αγανάκτηση πως οι πυροσβεστικές δυνάμεις έφτασαν στην περιοχή με καθυστέρηση περίπου μίας ώρας, ενώ επισήμαναν ως αποφασιστικής σημασίας την απουσία εναέριων μέσων πυρόσβεσης τις πρώτες ώρες εκδήλωσης της πυρκαγιάς.

Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Μελισσίων κ. Μανώλης Γραφάκος καταλογίζει ευθύνες για τη μη έγκαιρη επέμβαση των δυνάμεων πυρόσβεσης, τονίζοντας ότι σημειώθηκε καθυστέρηση στο αρχικό στάδιο της φωτιάς, με αποτέλεσμα αυτή να εξαπλωθεί. Ταυτόχρονα, όπως λέει, όταν οι φλόγες έφτασαν στα Μελίσσια, στην περιοχή δεν υπήρχαν δυνάμεις της Πυροσβεστικής.

«Η καταστροφή είναι πολύ σοβαρή. Και η παρέμβαση δεν ήταν άμεση. Αυτήν τη στιγμή βρίσκονται εδώ δυνάμεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πολύ λίγες πυροσβεστικές δυνάμεις», έλεγε χθες το απόγευμα.

«Υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση και όταν εκδηλώθηκε η φωτιά στην Πεντέλη και όταν έφτασε στα Μελίσσια. Εάν είχαμε έγκαιρη παρέμβαση της Πυροσβεστικής όταν η πυρκαγιά ξεκίνησε στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα, η φωτιά δεν θα είχε εξαπλωθεί. Οταν οι φλόγες έφτασαν στα Μελίσσια, προσπαθούσαμε να τις σβήσουμε μόνο με τις δυνάμεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Με υδροφόρες που ήρθαν από το Περιστέρι, τον Βύρωνα, τα Βριλήσσια και τα Λιόσια. Μαζί μας έσπευσαν και οι κάτοικοι που βγήκαν από τα σπίτια τους και προσπαθούσαν να βοηθήσουν όπως μπορούσαν. Ομως, εμείς λίγα πράγματα μπορούμε να κάνουμε», είπε.

Οργή

Οι κάτοικοι της Πολιτείας εξέφραζαν την οργή τους, καθώς, όπως έλεγαν, οι ελπίδες τους για κατάσβεση της πύρινης λαίλαπας είχαν για αρκετές ώρες αποτεθεί στον σύλλογο «φίλοι του Δάσους», καθώς οι πυροσβεστικές δυνάμεις έφτασαν στην περιοχή με πολύωρη καθυστέρηση.

Ο δήμαρχος Πεντέλης κ. Δημήτρης Στεργίου υποστήριξε πως η πυρκαγιά δεν επεκτάθηκε περισσότερο «χάρη στις δυνάμεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της ΕΥΔΑΠ», ενώ μίλησε για ανυπαρξία εναέριων μέσων και για ανεπαρκείς επίγειες δυνάμεις της Πυροσβεστικής.

«Η φωτιά ανεπτυγμένη σε δύο εστίες μέσα σε μια πευκόφυτη, με χαμηλά δενδρύλλια, περιοχή, συνηγορούντος και του ανέμου, πήρε νωρίς ανεξέλεγκτες διαστάσεις, αφού δεν ήρθαν τα εναέρια μέσα από την αρχή», δήλωσε.

«Από την ώρα που χάθηκε από εκείνο το σημείο, η φωτιά απλώθηκε πολύ, μπήκε μέσα στον οικιστικό ιστό της Νέας Πεντέλης, των Μελισσίων και της Κηφισιάς, και από εκείνη τη στιγμή και οι επίγειες δυνάμεις του Πυροσβεστικού Σώματος παρουσιάστηκαν τελείως ανεπαρκείς.

Ευτυχώς που υπήρχε άριστη κινητοποίηση των δυνάμεων των δήμων και κοινοτήτων και της ΕΥΔΑΠ, τα οποία μπόρεσαν να καλύψουν το κενό των επίγειων δυνάμεων», σημείωσε.

Κατερίνα Ροββά

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΚΕ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ

Οι διακοπές των Αθηναίων έσωσαν τη ΔΕΗ

Οι... θερινές διακοπές των Αθηναίων, που είχαν ως αποτέλεσμα τη χαμηλή ζήτηση ηλεκτρικού ρεύματος, αποσόβησαν το... μπλακ-άουτ στην ηλεκτροδότηση του Λεκανοπεδίου, η οποία δοκιμάστηκε χθες από την πυρκαγιά στην Πεντέλη, αφού απειλήθηκαν γραμμές μεταφοράς 400 KV.

H... τύχη ήταν με το μέρος της ΔΕΗ, καθώς επιπλέον εκτός λειτουργίας ήταν χθες, συμπτωματικά, δύο μονάδες παραγωγής ρεύματος σε Μεγαλόπολη και Πτολεμαϊδα, αλλά και το υποβρύχιο καλώδιο Ιταλίας - Ελλάδας, στερώντας συνολικά ισχύ 900 MW από το σύστημα ηλεκτροδότησης.

Την ώρα της πυρκαγιάς και των πρώτων προβλημάτων στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στην πρωτεύουσα, ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας εξερχόμενος του Μαξίμου, δήλωνε άγνοια για την κατάσταση. Σε ερώτηση που του έγινε για εκρήξεις στο δίκτυο της ΔΕΗ στην Πεντέλη, απάντησε: «Δεν το γνωρίζω, αλλά δεν νομίζω ότι θα υπάρξει πρόβλημα...».

Πτώσεις τάσεως

Ειδικότερα, οι εναπομείναντες κάτοικοι στην Αττική ταλαιπωρήθηκαν μόνο με πτώσεις τάσεως στο ρεύμα (σ.σ.: διακοπές δευτερολέπτων), καθώς ο συνδυασμός του καπνού με το νερό, που έριχναν οι πυροσβεστικές δυνάμεις στην Πεντέλη, προκάλεσε ιονισμό και βραχυκυκλώματα στα δύο διπλά κυκλώματα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας 400 KV της γραμμής υψηλής τάσης Παλλήνης - Αγ. Στεφάνου. Πρόκειται δηλαδή για τέσσερις γραμμές που μεταφέρουν ρεύμα από τις μονάδες του Λαυρίου και περνούν από την Πεντέλη, καταλήγοντας στο Εθνικό Κέντρο Ελέγχου Ενέργειας στον Αγ. Στέφανο. Η ΔΕΗ, κατόπιν εντολών του ΔΕΣΜΗΕ, μετά τις 12 το μεσημέρι έθεσε εκτός λειτουργίας τις συγκεκριμένες γραμμές.

Την ίδια στιγμή, η πυρκαγιά στην Πεντέλη κατέκαψε τουλάχιστον 30 στύλους μέσης τάσης της γραμμής Αγ. Σύλλα - Αγ. Παντελεήμονα, ενώ εκτός λειτουργίας τέθηκαν οκτώ υποσταθμοί στη Ν. Πεντέλη και στα Μελίσσια. Χωρίς ρεύμα έμειναν βέβαια οι περιοχές της Πεντέλης.

Χρήστος Κολώνας Έθνος 17/8/2007

Επιστροφή

ΠΕΝΤΕΛΗ: Χοντρό παιχνίδι, τεράστια τα συμφέροντα

Στο καμένο δάσος φυτρώνουν τα πολυτελή σπίτια...

Eurokinissi

Ενα στρέμμα στην Α' Οικιστική Ζώνη της Πεντέλης, έχει αντικειμενική αξία 867.000 ευρώ! Μετά τις επενδύσεις, η αξία του ξεπερνά το 1.000.000 ευρώ! Τα αποκαλυπτικά αυτά στοιχεία, δείχνουν την τεράστια αξία που έχει αποκτήσει η γη στην Πεντέλη. Οικοδομικοί συνεταιρισμοί, εκκλησία, επιδιώκουν το ξεπούλημα χιλιάδων στρεμμάτων δάσους στο Πεντελικό και οι φωτιές ανοίγουν το δρόμο. Η Πεντέλη έχει καεί το 1995, το 1996, το 1998 και το 2005, από χτες, μετράει ξανά τις πληγές της...

Χτες, ανάμεσα στα άλλα, κάηκε και μέρος του εκκλησιαστικού κτήματος Κοκκιναρά Πεντέλης. Πρόκειται για μια έκταση 3.781 στρεμμάτων. Η περιοχή, αυτή, όμως, έχει... ιστορία. Το 1996, η Εκκλησία της Ελλάδας, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, προκήρυξε δημόσιο διαγωνισμό «προκειμένου να προβεί εις αξιοποίησιν και ανάδειξιν» του κτήματος, καλώντας τις εταιρίες να υποβάλλουν «ολοκληρωμένας προτάσεις με στόχον την επίτευξιν των καλυτέρων οικονομικών, οικολογικών και κοινωνικών αποτελεσμάτων». Τότε, η όλη υπόθεση ματαιώθηκε μετά από απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ύστερα από σχετική προσφυγή. Ωστόσο, τα οικονομικά συμφέροντα παραμένουν τεράστια.

Η Πεντέλη, στην ουσία, είναι ένα βουνό υπό... διεκδίκηση. Συνολικά, στην Πεντέλη, δρουν 24 οικοδομικοί συνεταιρισμοί, οι οποίοι διεκδικούν πάνω από 25.000 στρέμματα καμένων εκτάσεων. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της εταιρίας «ΚΤΗΜΑ ΠΕΝΤΕΛΗΣ ΑΕ», η οποία «βγάζει στο σφυρί» 641,6 στρέμματα τα οποία έχουν καεί στις πυρκαγιές του 1995 και του 1998! Παράλληλα, στην πλευρά Σταμάτας - Διονύσου, ο μεγαλοϊδιοκτήτης Ηλιόπουλος, έχει «αποκτήσει» - με αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης - περίπου 25.000 στρέμματα δάσους, με βάση τα... χοτζέτια του Σουλτάνου. Περίπου άλλα 25.000 στρέμματα, διεκδικούνται από μικρότερους ιδιοκτήτες.

Την ίδια στιγμή, μια επίσκεψη στα καμένα του 1995 και του 1998 αλλά και του 2005, δείχνει, ποιος «κερδίζει» από τις καταστροφικές πυρκαγιές. Στη θέση του δάσους, ξεφυτρώνουν βίλες. Στα καμένα του 1995 και του 1998, οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί έχουν ήδη υψώσει πολυτελείς κατοικίες. Και φυσικά, τα καμένα, μετατρέπονται σταδιακά σε αγροτεμάχια και σταδιακά σε οικισμούς ολόκληρους και αναπτύσσονται μια σειρά από... δραστηριότητες, που φτάνουν μέχρι και τη δημιουργία «πίστας αγώνων καρτ»!

«Κάθε σπιθαμή γης θα αναδασωθεί και πάλι», δήλωνε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, τον Αύγουστο του 1998, μετά την πυρκαγιά που έκαψε 90.000 στρέμματα δάσους. Ομως η απόφαση 5147 της Περιφέρειας (ΦΕΚ 7, 18 -1-1999, τεύχος 4ο) κήρυξε αναδασωτέα μόνο 25.850 στρέμματα. Αλλά και από αυτά εξαιρέθηκαν και αποχαρακτηρίστηκαν 7.140 στρέμματα.

«Ολες οι δασικές εκτάσεις που κάηκαν κηρύσσονται άμεσα αναδασωτέες» δήλωνε ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής στις 28 Ιούλη 2005, μιλώντας πριν ακόμα τεθεί υπό έλεγχο η μεγάλη πυρκαγιά που σάρωνε για μία ακόμη φορά την Πεντέλη.

Μόλις, όμως, 37 μέρες αργότερα, με αποφάσεις του περιφερειάρχη, εξαιρέθηκαν μεγάλα τμήματα των καμένων δασικών εκτάσεων από την υποχρεωτική αναδάσωση.

Ειδικότερα, οι αποφάσεις 2781 και 2782 του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας, Χ. Μανιάτη (ΦΕΚ 942, τεύχος τέταρτο, 20 Σεπτέμβρη 2005), υποτίθεται ότι κήρυξαν ως αναδασωτέες εκτάσεις 10.185 στρεμμάτων (Ν. Βουτζάς, Ν. Πόντος, Καλλιτεχνούπολη, Σπάτα). Ωστόσο, περιέχουν αρκετές σημαντικές εξαιρέσεις, που ουσιαστικά ανατρέπουν και ακυρώνουν την οποιαδήποτε αναδάσωση. Συγκεκριμένα, μεταξύ των άλλων εξαιρούνται «ανέκαθεν αγροτικές εκτάσεις», «εκτάσεις που... άλλαξαν νόμιμα χρήση γης», «εκτάσεις που κατά την ημέρα της πυρκαγιάς δεν έφεραν δασική βλάστηση», δηλαδή προφανώς είχαν καεί σε προηγούμενες πυρκαγιές και είχαν εκχερσωθεί κλπ.

Με πρόσφατο δελτίο Τύπου η Ενωση Οικοδομικών Συνεταιρισμών, ζητά την αναθεώρηση του άρθρου 24 και λέει τα πράγματα με το όνομά τους: «Με την αναθεώρηση της δασικής πολιτικής θα λυθεί το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της ουσιαστικής δήμευσης της περιουσίας 500.000 Ελλήνων - μελών των Οικοδομικών Συνεταιρισμών».

Το... παιχνίδι, είναι χοντρό και τα συμφέροντα τεράστια. Ριζοσπάστης 17-8-2007

Επιστροφή

ΠΕΝΤΕΛΗ-Διεκδικήσεις και πυρκαγιές πάνε μαζί

Δάσος Κοκκιναρά στα όρια της Πολιτείας. Τα σχόλια περιτεύουν...

Στάχτη! Οπου και να γυρίσεις το βλέμμα σου, αντικρίζεις καμένα. Το δάσος που πριν από λίγες ώρες ήταν μια πηγή ανάσας και ζωής, τώρα είναι αποκαΐδια. Χιλιάδες στρέμματα, έγιναν παρανάλωμα. Μαύρα κουφάρια «σκεπάζουν» τις πλαγιές. Με κάθε ευκαιρία, η Πεντέλη, λίγο - λίγο καταστρέφεται, γίνεται βορά στα κερδοσκοπικά σχέδια των μεγάλων επενδυτών, των κερδοσκόπων και της Εκκλησίας, η οποία έχει τεράστια συμφέροντα στο βουνό.

Το Πεντελικό δάσος γλίτωσε στους αιώνες, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες - και ιδιαίτερα από το 1990 και μετά - τείνει να εξαλειφθεί εντελώς. Στη θέση του καμένες εκτάσεις, πολλές από τις οποίες καλύπτονται πλέον από κατοικίες, στην πλειονότητά τους πολυτελείς. Η προχτεσινή πυρκαγιά ήταν συνέχεια αυτών του 1990, του 1995, του 1998, του 2000 και του 2005, που έχουν αλλάξει ριζικά την εικόνα της περιοχής. Και πίσω από την τεράστια καταστροφή, κρύβονται μεγάλα συμφέροντα που «αξιοποιούν» τα καμένα.

Οικοδομικοί συνεταιρισμοί, εκκλησία και ιδιώτες, έχουν βάλει στο μάτι κάθε σπιθαμή γης του πολύπαθου βουνού.

Σε αυτά που κάηκαν προχτές, βρίσκονται το δάσος Κοκκιναρά, το οποίο η «ιδιοκτήτρια» Εκκλησία έχει σχέδια «αξιοποίησης» από το 1996, άλλα 178 στρέμματα στην Π. Πεντέλη αποτελούν «ιδιοκτησία» του οικοδομικού συνεταιρισμού «Αγ. Τιμόθεος», ενώ άλλα 300 στρέμματα στα Μελίσσια, όπου βρίσκεται και το ΙΚΑ Πεντέλης - το οποίο εκκενώθηκε κατά την προχτεσινή πυρκαγιά - είναι κι αυτό στο στόχαστρο των ιδιωτικών συμφερόντων.

Στο στόχαστρο ο Κοκκιναράς

Εκεί που έχουν φυτρώσει οι πολυτελείς - εντός σχεδίου - πολυτελείς κατοικίες, ανάμεσα στα πεύκα, παλιά ήταν δάσος. Σε λίγο, ο οικιστικός ιστός θα προχωρήσει προς τα πάνω στην πλαγιά. Η πυρκαγιά άνοιξε το δρόμο...

Η περιοχή του Κοκκιναρά, συνολικής έκτασης 3.781 στρεμμάτων, είχε επίσης καεί στη μεγάλη πυρκαγιά του 1981 και όμως, παρά το γεγονός ότι κηρύχτηκε αναδασωτέα, το 1996 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας, αποφάσισε να «βγάλει στο σφυρί» την έκταση αυτή. Συγκεκριμένα, στις 3-1-1996 ο Οργανισμός Διοικήσεως Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΟΔΕΠ) προκήρυξε δημόσιο διαγωνισμό για την «αξιοποίηση και ανάδειξη» του κτήματος. Μάλιστα, καλούσε εταιρείες να υποβάλλουν «ολοκληρωμένας προτάσεις με στόχον την επίτευξιν των καλυτέρων οικονομικών οικολογικών και κοινωνικών αποτελεσμάτων». Τότε το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε ήταν μεγάλο. Ενδιαφέρθηκαν μέχρι και μεγάλες εταιρείες από το εξωτερικό (ΗΠΑ, Σουηδία). Η προσπάθεια τότε ευτυχώς διεκόπη, μετά από απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ύστερα από σχετική προσφυγή.

Δεν είναι όμως μόνο η Εκκλησία. Ο δήμαρχος Πεντέλης, Δημ. Στεργίου, μιλώντας χτες στο «Ρ», αναφερόμενος στον Κοκκιναρά, είπε ότι πρόκειται για μια περιοχή - φιλέτο. «Υπάρχουν και σε αυτή την περιοχή, πάρα πολλές περιπτώσεις που έχουν εμφανιστεί συμβόλαια καταπατητών και διεκδικήσεων», είπε.

«Ολοι διεκδικούν»

Αποκαλυπτικά των όσων συμβαίνουν στην Πεντέλη, είναι τα όσα λέει στο «Ρ», ο δασάρχης Πεντέλης Αλέκος Ρήγας. Οπως σημειώνει, «ασκούνται πιέσεις» στο δασαρχείο. Ιδιαίτερα στην περιοχή του Αγίου Σύλα, στα όρια των Δήμων Νέας Πεντέλης και Μελισσίων, όπου και υπήρξε το μεγαλύτερο πρόβλημα από την πυρκαγιά, η εκκλησία, από τη δεκαετία του '50, έχει πουλήσει με διάφορες μεθόδους εκτάσεις σε ιδιώτες! «Ακόμη και με αγγελίες σε εφημερίδα έχουν πωληθεί εκτάσεις», μας είπε χαρακτηριστικά.

Στην περιοχή του Αγ. Σύλα, έγιναν οι μεγαλύτερες καταστροφές. Εκεί, βρίσκεται ο κύριος όγκος των κατοικιών που κάηκαν, ενώ γύρω από αυτές το καμένο δάσος δείχνει το μέγεθος της καταστροφής.

«Εκτάσεις από τη Ν. Πεντέλη μέχρι και τη Ν. Μάκρη - συνεχίζει ο δασάρχης - διεκδικούνται από την Ι.Μ. Πεντέλης. Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε, σε μια διαδικασία αγωγών». Οπως τονίζει, «υπάρχουν εκτάσεις που διεκδικούν δύο και τρεις φερόμενοι ως ιδιοκτήτες». Αναφερόμενος στους δασικούς χάρτες, ο δασάρχης υπογράμμισε πως αν αυτοί είχαν συνταχθεί οι διεκδικήσεις θα ελαχιστοποιούνταν.

Και οικοδομικός συνεταιρισμός

Σύμφωνα με το δήμαρχο Πεντέλης, Δημ. Στεργίου, έκταση 178 στρεμμάτων στην περιοχή Σανατόριο της Π. Πεντέλης που βρίσκεται ανάμεσα στα λατομεία Μουζάκη και το 414 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, διεκδικείται από τον οικοδομικό συνεταιρισμό «Αγ. Τιμόθεος». Μέρος αυτής της περιοχής είχε καεί και το 1998 και είχε αναδασωθεί. Προχτές, κάηκαν 20-30 στρέμματα από τη διεκδικούμενη έκταση.

Ο οικοδομικός συνεταιρισμός «Αγιος Τιμόθεος», φέρεται να κατέχει συνολικά 250 στρέμματα, εκ των οποίων τα 178 στην περιοχή Σανατόριο και τα υπόλοιπα 72 στην Καλλιθέα της Ν. Πεντέλης. Και οι δύο εκτάσεις είναι δασικές, τις οποίες ο συνεταιρισμός θέλει να οικοδομήσει. Μάλιστα, στην περιοχή της Ν. Πεντέλης, ο συνεταιρισμός έχει ήδη 158 μερίδια(!), δηλαδή, «οικόπεδα».

Στα Μελίσσια διεκδικούν 300 στρέμματα

Το «παζλ» των διεκδικήσεων επί δασικών εκτάσεων, αναφορικά με τις εκτάσεις που κάηκαν ή απειλήθηκαν κατά την προχτεσινή πυρκαγιά, ολοκληρώνεται στα Μελίσσια. Εκεί η φωτιά σταμάτησε μόλις 500 μέτρα από μια έκταση 300 στρεμμάτων που επιβουλεύονται ιδιωτικά συμφέροντα, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν ο Γιάννης Καλλίδης από τη «Δημοτική Αγωνιστική Συνεργασία Μελισσίων» και ο Νίκος Τόλιος, δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη «Μελίσσια Αναγέννηση».

Τα 110 από αυτά, όπου και βρίσκεται το 1ο Θεραπευτήριο του ΙΚΑ, φέρονται να ανήκουν στους κληρονόμους του γιατρού Παπαδημητρίου. Σε αυτόν είχε παραχωρήσει την έκταση, μετά από παρέμβαση του κράτους, η Ι.Μ. Πεντέλης το 1928, προκειμένου να φτιάξει θεραπευτήριο. Από τους κληρονόμους Παπαδημητρίου, τα «δικαιώματα» πέρασαν στην εταιρεία «Σελόντα» που έχει τα ομώνυμα ιχθυοτροφεία. Προηγουμένως, είχαν ενδιαφερθεί οι μεγαλοεπιχειρηματίες Κοντομηνάς και Αποστολόπουλος. Πριν από ένα μήνα το ΥΠΕΧΩΔΕ με Π.Δ. (ΦΕΚ 290 6-7-2007) δίνει τη δυνατότητα στην εταιρεία «Σελόντα» να «αξιοποιήσει» οικιστικά τα 40 στρέμματα και χαρακτηρίζει τα υπόλοιπα 70 ως ιδιωτικό δάσος.

Αλλα 150 στρέμματα ανήκουν στο ΝΑΤ, όπου βρίσκεται και το Νοσηλευτικό Ιδρυμα Εμπορικού Ναυτικού. Τα υπόλοιπα 40 στρέμματα, είναι γνωστά ως «εξοχές Χωροφυλακής».

Ο Δήμος Μελισσίων έχει βάλει μεν στόχο να απαλλοτριώσει όλη την έκταση, όμως ήδη έχουν πέσει προτάσεις για «ιδιωτικό πανεπιστήμιο», «πολυχώρο αναψυχής» με καταστήματα κλπ. Ριζοσπάστης 18-8-2007

Επιστροφή

Η περιβαλλοντική ευαισθησία του δημάρχου Κηφισιάς Νίκου Χιωτάκη έφερε γαλήνη και ασφάλεια στη Ρεματιά του Κεφαλαρίου...

Tης Eλενης Mπιστικα

Εκεί που ήταν τόπος κατάξερος, με χόρτα στο μπόι παιδιού, με ξερόκλαδα και πευκοβελόνες να στρώνουν ένα σίγουρο ναρκοπέδιο, μια μέρα μετά έγινε μελίσσι εργασίας, με πρόγραμμα, με πολυπρόσωπο συνεργείο, με την μπουλντόζα να μαζεύει τους σωρούς από τα κλαδεμένα ξερά κλαδιά και να τα φορτώνει στο φορτηγό, με ειδικά μηχανήματα να χτενίζουν τα θερισμένα αγριόχορτα και εργάτες του δήμου να μαζεύουν σε πλαστικές σακούλες με το σήμα του Δήμου Κηφισιάς και να τις φορτώνουν σε ειδικά απορριμματοφόρα. Ολα αυτά από τη μια μέρα στην άλλη, στη Ρεματιά που τέμνει η άσφαλτος της οδού Αύρας στο Κεφαλάρι της Κηφισιάς. Ωρα 6 το πρωί, ο ίδιος ο δήμαρχος κ. Νίκος Χιωτάκης ήταν εκεί και έπιασε δουλειά μαζί με την αντιδήμαρχο Καθαριότητος Πολιτικής Προστασίας και Περιβάλλοντος κ. Μαίρη Κορογιαννάκη στο πλευρό του.

Είχε έρθει η σειρά της Ρεματιάς, παρακλάδι του Ρέματος του Κοκκιναρά να καθαριστεί, πριν μια σπίθα προκαλέσει φωτιά που θα έφερνε σε κίνδυνο όχι μόνο τα σπίτια στις όχθες της, αλλά θα προκαλούσε οικολογική καταστροφή στο φυσικό τοπίο, εκεί όπου οι περίοικοι βλέπουν, σαν σε ημερολόγιο, τις τέσσερις εποχές του έτους να εναλλάσσονται με χρώματα, με λουλούδια, με πασχαλίτσες και ζουζούνια, με αργοπερπάτητες χελώνες και τις νύχτες πού και πού, να ’σου και μια κόκκινη αλεπουδίτσα να έχει βγει για δικό της κυνήγι! Την άνοιξη η Ρεματιά στα πλατάνια και στον ευκάλυπτο φιλοξενεί σμήνος πουλιών και τις νύχτες με φεγγάρι έρχεται και το αηδόνι. Ολα αυτά σε έναν τόπο που δεν μπήκε ποτέ μπετόν, ούτε τροχός και που έχει κηρυχθεί από τον δήμαρχο Νίκο Χιωτάκη «περιοχή ιδιαίτερου κάλλους» με πινακίδες να απαγορεύουν τη διέλευση και στάθμευση σε κάθε είδους τροχοφόρα. Μόνο τα φορτηγά του δήμου μπήκαν την Παρασκευή 31, τελευταία ημέρα του Αυγούστου, με διαταγή του δημάρχου, γιατί η Ρεματιά έπρεπε να καθαριστεί, να αναπνεύσει και μαζί της και οι άνθρωποι που έμαθαν να περπατούν στη Ρεματιά, στο φυσικό της μονοπάτι, από τα γίδια του Κυρ-Κώστα, του βοσκού. Και ξαποσταίνουν στο προσκυνητάρι, το παλιό ασκηταριό του Αγίου Τιμοθέου, κτήτορος της Μονής Πεντέλης. Βρήκε και αυτό τη γαλήνη του και την ασφάλειά του, με τα δύο νέα κυπαρίσσια του παραστάτες στη γαλανόλευκη και τη σημαία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Οι φωτογραφίες δείχνουν το «Πριν» και το «Μετά», σε μια αισιόδοξη αλληλουχία εικόνων από τον καθαρισμό της Ρεματιάς σε πλήρη εξέλιξη. Η Ρεματιά της οδού Αύρας μπορεί να χρησιμεύσει σαν παράδειγμα προς μίμηση, όταν δήμαρχος και περίοικοι συναντώνται στην αγάπη και έγνοια για το περιβάλλον. Γι’ αυτό και το συμβολικό έπαθλο, ένα κουκουνάρι που δεν φοβάται τις φλόγες!

Καθημερινή 2-9-2007

Επιστροφή

Eβαλαν στο μάτι τις εκτάσεις - φιλέτα του Νταού Πεντέλης- Οι κάτοικοι ζητούν να αναδασωθεί η περιοχή που κάηκε το 2005

Των Εφης Χατζηιωαννιδου, Πεννυς Μπουλουτζα

Με το κλείσιμο του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου στην Πεντέλη προ δεκαπενθημέρου άνοιξε η όρεξη του Δήμου Ραφήνας για δημιουργία μέσα στην έκταση των 460 στρεμμάτων του ιδρύματος, σχολείου, νηπιαγωγείου και αθλητικών εγκαταστάσεων σε υπάρχουσα υποδομή. Αίτημα που έρχεται σε αντίθεση με αυτό που ζητούν φορείς και κάτοικοι της περιοχής: να αναδασωθεί η έκταση (είχε καεί το 2005 και για άγνωστο λόγο δεν έχει κηρυχθεί αναδασωτέα) και να μην επιβαρυνθεί με χρήσεις που θα βάζουν σε κίνδυνο το εναπομείναν πεντελικό δάσος και θα ακυρώνουν την προπτική αναδάσωσης της καμένης έκτασης.

Ο Δήμος Ραφήνας ζητάει μερίδιο από τα 460 στρέμματα της έκτασης, υποστηρίζοντας ότι ένα μεγάλο κομμάτι της μένει ανεκμετάλλευτο και «λύνει» ένα μεγάλο πρόβλημα του δήμου για ελεύθερα οικόπεδα στα οποία θα χωροθετηθούν τα απαραίτητα για την περοχή σχολεία. Συγκεκριμένα, μετά την αποασυλοποίηση ζητήθηκε να παραχωρηθεί στον Δήμο Ραφήνας ένα κλειστό γυμναστήριο που βρισκόταν χρόνια τώρα σε αχρηστία. Ο δήμος δεν πήρε καμία απάντηση από το υπουργείο Υγείας στο οποίο ανήκει η έκταση, σε αυτό το αίτημα. Στη συνέχεια επανήλθε για να ζητήσει αυτή τη φορά τη δημιουργία ενός δημοτικού σχολείου, ενός παιδικού σταθμού και ενός νηπιαγωγείου. Ούτε σε αυτό το αίτημα έχει λάβει ακόμη απάντηση. Η μόνη διευκρίνιση που έγινε στις τοπικές αυτοδιοικητικές αρχές ήταν ότι «για το νέο νοσοκομείο θα χρειαστούν περίπου 100 στρέμματα».

Αρκούν 100 στρέμματα

Οι οικολογικές οργανώσεις ζητούν να κηρυχθεί αναδασωτέα η έκταση που θα μείνει ακάλυπτη. «Η έκταση που καταλάμβανε το παιδοψυχιατρικό νοσοκομείο», λένε εκπρόσωποι οικολογικών οργανώσεων της περιοχής, «για αδιευκρίνιστους λόγους εξαιρέθηκε της αναδάσωσης, που ακολούθησε τη μεγάλη πυρκαγιά στη Ραφήνα τον Ιούλιο του 2005, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να καούν περίπου 3.500 στρέμματα και να απειληθούν δεκάδες κατοικίες. Αφού για το νοσοκομείο χρειάζονται μόνο 100 στρέμματα και όχι τα 460 που έχουν παραχωρηθεί στο υπουργείο Υγείας, γιατί θα πρέπει να συνεχίσουν να εξαιρούνται; Αλλωστε, οι ομάδες των τροφίμων έχουν μεταφερθεί σε ξενώνες και το παλαιό οίκημα άρχισε να γκρεμίζεται. Είναι η ώρα που η πολιτεία πρέπει να δώσει το πράσινο φως για αναδάσωση».

Εκείνο που ζητούν, από την πλευρά τους, τόσο οι ΟΤΑ της περιοχής όσο και η νομαρχία Ανατολικής Αττικής είναι η αναβάθμιση των εξωτερικών ιατρείων και η δημιουργία μονάδας βραχείας νοσηλείας -στον χώρο του παιδοψυχιατρικού νοσοκομείου- μέχρι να ολοκληρωθεί η κατασκευή του νέου νοσοκομείου στην περιοχή τους.

Φροντίδα

Πάντως, αυτήν τη στιγμή στο νοσοκομείο παραμένουν 12 παιδιά-ασθενείς που νοσηλεύονται στην Μονάδα Επειγόντων Περιστατικών. Οπως είπε στην «Κ», η διοικητής του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΠΝΑ) κ. Γεωργία Σιδέρη, «στόχος είναι τα παιδιά αυτά να επιστρέψουν σπίτι τους και να εξετάζονται τακτικά από τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα του ΠΝΑ. Σε περίπτωση που χρειάζονται συνεχή φροντίδα, τα παιδιά αυτά θα φιλοξενηθούν σε κάποιες από τις δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης του νοσοκομείου». Οπως έχει συμβεί και με τα 93 παιδιά - εφήβους, που νοσηλεύονταν μέχρι πρόσφατα στις τέσσερις κλινικές του ΠΝΑ και τώρα έχουν μεταφερθεί σε οικοτροφεία-ξενώνες στο πλαίσιο του προγράμματος «Ψυχαργώς». Οι παιδοψυχιατρικές κλινικές που «άδειασαν» θα μεταστεγασθούν στα νοσοκομεία Παίδων Πεντέλης, Σισμανόγλειο Αγλαΐα Κυριακού και Ασκληπιείο Βούλας, μόλις ολοκληρωθούν οι απαραίτητες αλλαγές στις υποδομές τους.

Σύμφωνα με την κ. Σιδέρη, η λειτουργία της Μονάδας Επειγόντων Περιστατικών στο ΠΝΑ παρατείνεται, ενώ στον χώρο θα παραμείνουν οι διοικητικές υπηρεσίες του νοσοκομείου και τα εξωτερικά ιατρεία που παρέχουν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στους κατοίκους της περιοχής. Παράλληλα, δρομολογείται και η λειτουργία ενός Κέντρου Αναφοράς για τον Αυτισμό και τις Αναπτυξιακές Διαταραχές, με δεδομένο ότι το ΠΝΑ έχει εμπειρία στον συγκεκριμένο τομέα.

Το υπουργείο Υγείας έχει δηλώσει την πρόθεσή του να αξιοποιηθούν οι χώροι του ΠΝΑ που μένουν αχρησιμοποίητοι για τη δημιουργία ενός σύγχρονου γενικού νοσοκομείου που θα καλύψει τους κατοίκους της Ανατολικής Αττικής. Το νέο νοσοκομείο θα είναι δυναμικότητας 440 κλινών και θα καλύπτει σχεδόν όλο το φάσμα των ιατρικών ειδικοτήτων. Οπως επεσήμανε η κ. Σιδέρη, για τη δημιουργία του θα αξιοποιηθούν περίπου 100 στρέμματα (45 στρέμματα τα κτίρια και 55 στρέμματα ο περιβάλλων χώρος). Αυτήν τη στιγμή αξιοποιούνται συνολικά περίπου 70 στρέμματα, ενώ έχει παραχωρηθεί χώρος για τη λειτουργία δημοτικού σχολείου και για το πρόγραμμα «Παρέμβαση» του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ).

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_23/09/2007_242467

Επιστροφή

Αρθρο από: 27/12/2004 15:49
Reference at Athens Indymedia web site:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=304905
Περίληψη: Βίος και πολιτεία ενός οικοδομικού συνεταιρισμού με «υψηλές» διασυνδέσεις - Ετσι καταπάτησαν τα δάση

Αρθρο:
Γνωρίζαμε ότι ασκούνταν και ασκούνται φοβερές πιέσεις από ισχυρούς οικονομικούς και άλλους παράγοντες, για να «ξεχειλώσει» ο νόμος 998/1979 και όλη η δασική νομοθεσία, με στόχο τον αποχαρακτηρισμό δεκάδων εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων, ώστε να νομιμοποηθούν οι καταπατηθείσες απ' αυτούς δασικές εκτάσεις–φιλέτα (σε προνομιακές περιοχές της Aττικής κι αλλού) στις οποίες έχουν χτίσει τις πολυτελέστατες βιλάρες τους. Oι πιέσες που ασκήθηκαν απέδωσαν καρπούς με την ψήφιση και δημοσίευση στις 24 Δεκέμβρη του 2003 στο ΦEK (Φύλλο Eφημερίδας της Kυβέρνησης) του δασοκτόνου νόμου 3208 από την κυβέρνηση του ΠAΣOK.
 Γνωρίζαμε ότι το κόμμα της NΔ, όταν θα γινόταν κυβέρνηση, θα ξεχνούσε τις αντιπολιτευτικές κορόνες που έβγαλε κατά τη διάρκεια της συζήτησης και ψήφισης στη βουλή του δασοκτόνου νόμου και θα προχωρούσε γρήγορα στην υλοποίησή του με την έκδοση της εφαρμοστικής εγκυκλίου. Πράγματι, στις 26 του περασμένου Oκτώβρη, ο υπουργός Γεωργίας E. Mπασιάκος έδωσε στη δημοσιότητα την εφαρμοστική εγκύκλιο, υπογράφοντάς την ο ίδιος, κάτι που δεν συνηθίζεται (συντάσσεται και εκδίδεται από τις αρμόδιες διευθύνσεις). Ο E. Mπασιάκος ενήργησε έτσι γιατί:
 Πρώτο, οι αρμόδιες διευθύνσεις είχαν πάρει σαφή θέση ενάντια στις βασικές διατάξεις του δασοκτόνου νόμου 3208 και ζητούσαν απ' αυτόν να προχωρήσει στην κατάργησή τους με την ψήφιση τροπολογίας, την οποία είχαν επεξεργαστεί και νομοτεχνικά. Πρόσφατα, σύμφωνα με πληροφορίες μας, όλες οι διευθύνσεις έστειλαν εμπιστευτικό έγγραφο στον υπουργό, με το οποίο κάνουν φύλλο και φτερό αυτή την εγκύκλιο. Aυτή η ενέργεια προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στον E. Mπασιάκο που ψάχνεται πως θα την αντιμετωπίσει. Δεν κατάλαβε, ότι υπάρχουν και άνθρωποι με κεφαλαίο το A, που εκτός των άλλων σέβονται το ψωμί που τρώνε.
Δεύτερο, ήθελε να προκαταλάβει το ΣτE που στις αρχές Φλεβάρη του 2005 θα εκδικάσει την προσφυγή της ΠEΔΔY (Πανελλήνια Eνωση Δασολόγων Δημοσίων Yπαλλήλων) κατά του δασοκτόνου νόμου 3208. Aπό τη στιγμή που αποφασίστηκε να μη γνωμοδοτήσει το E' Τμήμα του ΣτE, αλλά η Ολομέλειά του να ξεκινήσει από μηδενική βάση, δύο δρόμοι ανοίγονται. Eίτε να βγάλει το νόμο συνταγματικό είτε να ακολουθήσει την τακτική των συνεχών αναβολών προκειμένου να δημιουργηθούν τετελεσμένα γεγονότα με τον απαχαρακτηρισμό εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων, μέσω της εφαρμογής της εγκυκλίου.
Eνας από τους βασικούς συντάκτες της εγκυκλίου αυτής ήταν και ο σύμβουλος του E. Mπασιάκου, I. Σωτηρίου, που είναι δασολόγος και λόγω των ιδιαίτερων γνώσεων και εμπειριών του συνέβαλε στο να ξεπεράσει η εγκύκλιος κι αυτόν ακόμη τον δασοκτόνο νόμο 3208. Oταν είχαμε σχολιάσει αυτή την εγκύκλιο, είχαμε επισημάνει 14 υπερβάσεις που οδηγούσαν σε επιπλέον αποχαρακτηρισμούς δασών και δασικών εκτάσεων.
Μια υπέρβαση είναι ότι «ΔEN YΠA-ΓONTAI στις διατάξεις του νόμου οι εκτάσεις που κατά το παρελθόν ήταν δάση ή δασικές και με πράξεις της Διοικήσεως έχουν αποδοθεί σε άλλες χρήσεις. Oι εκτάσεις αυτές διαχειρίζονται ως μη δασικές, από της ισχύος του νόμου 3208/2003, εφόσον οι διοικητικές πράξεις δεν έχουν ανακληθεί», μας ψύλιασε, ότι κάτι πολύ σοβαρό κρύβεται και αρχίσαμε την έρευνά μας, τα αποτελέσματα της οποίας σας παρουσιάζουμε, ξεκινώντας από αυτό το άρθρο που είναι το πρώτο της έρευνας.
 Πίσω από τους εκατοντάδες οικοδομικούς συνεταιρισμούς βρίσκονται ισχυροί οικονομικοί παράγοντες διαφόρων επαγγελμάτων, που κατέχουν παράνομα δασικές εκτάσεις εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων. Οσοι απ' αυτούς κατείχαν δασικές εκτάσεις εντός σχεδίου πόλης απέκτησαν την κυριότητα σε βάρος του δημοσίου με το νόμο 3127/2003 και ασκούν ισχυρές πιέσεις να αποχαρακτηριστούν αυτές οι εκτάσεις από δασικές προκειμένου να οικοδομήσουν. Ολα τα παραπάνω ήταν γνωστά. Δεν γνωρίζαμε, όμως, ότι το υπουργείο Γεωργίας είχε δώσει το δικαίωμα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς να χτίζουν κατοικίες σε δασικές εκτάσεις και μάλιστα από τα μέσα της δεκαετίας του 1950.
 Στις 22 Nοέμβρη του 1954, ο τότε υπουργός Γεωργίας είχε βγάλει απόφαση με την οποία επέτρεπε στον οικοδομικό συνεταιρισμό «Nέα Aιολίς» να αγοράσει 2500 στρέμματα από το δάσος της Σταμάτας στη θέση «Πλατύ Xωράφι», «προς δημιουργία δασοσυνοικισμού», με την προϋπόθεση ότι θα τηρηθούν κάποιοι όροι που είχαν τεθεί από την αρμόδια Διεύθυνση του υπουργείου Δημοσίων Εργων: Πρώτο, η κατάτμηση της έκτασης αυτής θα γινόταν αφού πρώτα εγκριθεί το Pυμοτομικό Σχέδιο. Δεύτερο, τα οικόπεδα που θα δημιουργηθούν έπρεπε να είναι τουλάχιστον 3 στρεμμάτων. Tρίτο, θα έπρεπε να διατηρηθεί ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης και η αρμόδια δασική υπηρεσία να χορηγεί άδεια για την υλοτόμηση των δέντρων που κρίνεται αναγκαία για να εφαρμοστεί το εγκεκριμένο PΣ, ενώ θα απαγορευόταν η χρησιμοποίηση της δασικής έκτασης για γεωργική εκμετάλλευση! O υπουργός Γεωργίας υπενθύμιζε στον υπουργό Δημοσών Eργων, ότι όλοι αυτοί οι όροι πάνε πακέτο, δηλαδή εάν δεν τηρούνταν έστω και ένας απ' αυτούς, αυτό θα είχε σαν !
 αποτέλεσμα να μην ισχύει η απόφαση για τη δημιουργία δασοσυνοικσμού.
Kατά τη γνώμη μας, μ' αυτή την απόφαση άνοιξε ο δρόμος για την οικοπεδοποήση των δασών όχι μόνο στην Aττική. Οικοπεδοποίηση που δημιούργησε το σημερινό τερατούργημα.
Tο 1959 εγκρίθηκε το PΣ με ελάχιστο όριο κατάτμησης τα 3 στρέμματα. Aυτός όμως ο όρος δεν κράτησε για πολύ. Το 1962 τροποποιήθηκε το PΣ και προέβλεπε ως ελάχιστο εμβαδό του οικοπέδου το 1,5 στρέμμα. Eδώ και χρόνια, δε, με την πρακτική του «εξ αδιαιρέτου» πάνε και στα 0,75 στρέμματα κτίζοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος του οικοπέδου. H τροποποίηση του PΣ του 1962, ενώ έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του υπουργού Γεωργίας, δεν τον οδήγησε στο να πάρει πίσω την αρχική έγκρισή του δεδομένου ότι παραβιάζονταν οι όροι αυτοί.
 Στις αρχές του 1980 και του 1990 έγιναν δύο μεγάλες πυρκαγιές στη συγκεκριμένη περοχή, που είχαν σαν αποτέλεσμα να καούν μεγάλες εκτάσεις όμορες με τη δασική έκταση του οικοδομικού συνεταιρισμού «Nέα Aιολίς». Oι ιθύνοντες του συνεταιρισμού εκμεταλλεύτηκαν τις ισχυρές διασυνδέσεις τους με δικαστικούς και άλλους κύκλους και κατόρθωσαν να διευρύνουν την έκταση του οικοδομικού συνεταιρισμού παίρνοντας δασικές εκτάσεις που είχαν καεί και για τις οποίες είχαν βγει αποφάσεις αναδάσωσης. Eνώ από το 1954 μέχρι το 1958 η «Νέα Αιολίς» είχε αγοράσει μια έκταση 2713 στρεμμάτων (για την οποία είχε πάρει την έγκριση για δημιουργία δασοσυνοικσμού), σήμερα έχει στην κατοχή της (σύμφωνα με εκτιμήσεις των ανθρώπων που γνωρίζουν πολύ καλά την δράση του συνεταιρισμού αυτού) γύρω στα 5000 στρέμματα.
Tο Φλεβάρη του 1972, ο γενικός γραμματέας του συγκεκριμένου οικοδομικού συνεταιρισμού Δ. Πολυχρονόπουλος έστειλε επιστολή στην υπηρεσία Oικισμού του υπουργείου Δημοσίων Εργων και ανάμεσα στ' άλλα την ενημέρωνε ότι «δημοσιευθέντος του από 23/5/62 B. Διατάγματος (ΦEK/Δ/70/8/6/62) ο Συνεταιρισμός προέβη εις την διά Συμβολαίων μεταβίβασιν απάντων των οικοπέδων εις τους συνεταίρους». Στα μέσα του 1962, λοιπόν, ο οικοδομικός συνεταιρισμός είχε μεταβιβάσει με συμβόλαια στους συνεταίρους όλα τα οικόπεδα! Ομως, συνέχισε να μεταβιβάζει οικόπεδα σε νέους συνεταίρους και μετά το 1962. Μιλάμε για 20 και 30 χρόνια μετά. Πού βρήκε τις εκτάσεις που πουλούσε τα επόμενα χρόνια η «Νέα Αιολίς»; Οπως είναι γνωστό, η γη δεν γεννάει, δεν πολλαπλασιάζεται. Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι ή αγορά ή καταπάτηση. Δεδομένου ότι αγορές δεν έγιναν, το συμπέρασμα προκύπτει από μόνο του: η «Νέα Αιολίς» καταπατούσε και πουλούσε. Καταπατούσε δασικές εκτάσεις, τις οικοπεδοποιούσε και τις πουλούσε.
 Πού βρήκε, για παράδειγμα, τα οικόπεδα που μεταβίβασε στη σύζυγο του αρεοπαγίτη Nικόλαου Συρόπουλου, Aγάπη Συροπούλου, στις 30/6/1981 (αριθμ. συμβολαίου 10063/ 30/5/81) ή στη σύζυγο και το γιο του Δημητρίου Kαραμέτου, προέδρου Eφετών του Διοικητικού Eφετείου (νυν συνταξιούχου), με αριθμούς συμβολαίων 30434/24/ 12/1992 και 36634/12/9/1996 αντίστοιχα; Για καθένα από τα τρία αυτά οικόπεδα τα μέλη των οικογενειών των υψηλόβαθμων δικαστικών κατέβαλαν μόνο 3.500 δρχ.!! Σας φαίνεται λογικό ένα οικόπεδο σε προνομιούχα περιοχή να πουλιέται από ένα συνεταιρισμό μόνο 3.500 δρχ., όταν σήμερα ένα οικόπεδο εκεί φτάνει τα 100 εκατομμύρια δραχμές; Μήπως έχουμε μια καραμπινάτη περίπτωση φοροδιαφυγής; 'Η μήπως έχουμε την περίπτωση όπου δίνεται ένα «δωράκι», με τη μορφή γελοίου συμβολικού τιμήματος (μην πληρώνουμε και εφορία), προκειμένου πρόσωπα με δύναμη και διασυνδέσεις να βοηθήσουν στη νομιμοποίηση των καταπατήσεων και άλλων παρανομιών;
 Ας δούμε λίγο τις διασυνδέσεις των ανθρώπων του οικοδομικού συνεταιρισμού με δικαστικούς.
O Δ. Kαραμέτος στις 16 Δεκέμβρη του 1974 και ο N. Συρόπουλος στις 30 Iούνη του 1975 αγόρασαν από τον συνεταιρισμό οικόπεδα καταβάλλοντας 80.000 και 200.000 δρχ. αντίστοιχα. Oι αριθμοί των συμβολαίων τους είναι αντίστοιχα οι 256/16/12/1974 και 4937/30/6/1975. Oι δύο δικαστές αγόρασαν οικόπεδο με μια χρονική διαφορά έξι μηνών. Γνωρίζονταν άραγε πριν την αγορά και ποιες ήταν οι σχέσεις τους μετά απ' αυτή; Δεν ήταν μικρή η τιμή των οικοπέδων ακόμα και για εκείνη την εποχή; Oι σύζυγοί τους είναι μέλη του συνεταιρισμού. Oι ίδιοι είναι μέλη του συνεταιρισμού;
Oι δύο αυτοί δικαστικοί αγόρασαν οικόπεδα από παλαιότερους συνεταίρους. Ομως, οι σύζυγοί τους και ο γιος του πρώτου πήραν τα τρία οικόπεδα στην εξευτελιστική τιμή των 3.500 δρχ. το καθένα. Βλέπετε, την εποχή που αγόρασαν οι δυο δικαστές ο συνεταιρισμός δεν είχε άλλες εκτάσεις για πούλημα, ενώ αργότερα, μετά τις πυρκαγιές του 1980 και του 1990, μπόρεσε να καταπατήσει κι αλλη γη για οικοπεδοποίηση και να έχει την άνεση να πουλάει οικόπεδα στην τιμή των 3.500 δρχ. Αλήθεια, αν πήγαινε ένας κοινός θνητός και ζητούσε να αγοράσει, θα του πουλούσαν οικόπεδο, έστω και καταπατημένο, με 3.500 δρχ.;
 O Eπαμεινώνδας Bερρόπουλος (εφέτης Διοικητικών Δικαστηρίων) πήρε ως κληρούχος με τα συμβόλαια 9206 και 9207 του 1980 οικόπεδο συνολικής έκτασης 1,55 στρεμμάτων, καταβάλλοντας το φοβερά υψηλό ποσό των 7000 δρχ. Πέραν του τιμήματος, έχουμε και εδώ πώληση νέας έκτασης, μολονότι είχε μεταβιβαστεί στους συνεταίρους όλη η νόμιμα κατεχόμενη από τον συνεταιρισμό γη με συμβόλαια του 1962!
 Ο σύζυγος της Oυρανίας Παπαδάκη (προέδρου Πρωτοδικών) αγόρασε το 1987 (αριθμός συμβολαίου 4115/27/3/1987) 1,55 στρέμματα, έκταση που έχει καταπατηθεί από καμμένο δάσος.
 O Nικόλαος Σοϊλεντάκης (εφέτης Διοικητικών Δικαστηρίων) αγόρασε από ιδιώτη 1,55 στρέμματα (που είναι δασική έκταση καταπατημένη), με αριθμό συμβολαίου 6967/1989 και την ίδια στιγμή είναι μέλος του συνεταιρισμού.
 H A. Tάκη, σύζυγος του Γρηγορίου Tάκη (προέδρου εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, νυν συνταξιούχου) πήρε από τον συνεταιρισμό ως μέλος του, με αριθμό συμβολαίου 14443/ 7/3/1989, καταπατημένη δασική γη 1,55 στρέμματα και έδωσε το τεράστιο ποσό των 3500 δρχ.
 Οι προαναφερθέντες δεν είναι οι μόνοι δικαστικοί που πήραν οικόπεδα από τη «Nέα Aολίδα». Οικόπεδα από τον συνεταιρισμό αυτό πήραν ακόμη μεγαλογιατροί, βουλευτές, διπλωματικοί υπάλληλοι κ.ά. Tα ονοματάκια τους θα τα βάζουμε σε συνέχειες. Oχι τίποτ' άλλο, αλλά για να μη μας το παίζουν νομοταγείς πολίτες.
Oι παρεμβάσεις των δικαστικών που αναφέραμε δεν περιορίστηκαν μόνο στο ότι οι ίδιοι ή οι σύζυγοί τους ως μέλη υπέγραφαν τις διαμαρτυρίες του συνεταιρισμού στις διάφορες αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά έγιναν και σ' άλλα επίπεδα, που θα τα εκθέσουμε στη συνέχεια παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνάς μας.
Oι ωμές καταπατήσεις καμένων δασικών εκτάσων, που είχαν κηρυχτεί αναδασωτέες, σε συνδυασμό με την πρακτική του Πολεοδομικού Γραφείου Kαπανδριτίου (ΠΓΚ) να εκδίδει άδειες, ανάγκασαν τον πρώην υπουργό Γεωργίας Σ. Tζουμάκα να βγάλει μια απόφαση στις 13 Δεκέμβρη του 1996. Aνάμεσα στους αποδέκτες της απόφασης αυτής ήταν ο τότε υπουργός ΠEXΩΔE K. Λαλιώτης και οι δύο συναρμόδιες Διευθύνσες του YΠEXΩΔE, το Π ΓK και η Eπιθεώρηση Δασών Aττικής. Στην απόφασή του αυτή ο Σ. Tζουμάκας ανάμεσα στ' άλλα ανέφερε: «Eπειδή ύστερα και από την αποτέφρωση δασωδών εκτάσεων στην ευρύτερη περιοχή της Aιολίδας Διονύσου και γενικά του Πεντελικού όρους, τις διαφοροποιήσεις διαγραμμάτων όσον αφορά την ιδοκτησία του συνεταιρισμού, τις επεκτάσεις που έγιναν με το πρόσχημα της τροποποίησης του σχεδίου αλλά και γίνονται με το πρόσχημα οικοδόμησης εκτάσεων σε βάθος 30 μ. από οικοδομική γραμμή, είναι διάχυτη η εντύπωση ότι το σχέδιο... περπατάει σε βάρος αναδασωμένων και προστατευτέων κατά το Σύνταγμα εκτάσε!
 ων δάσους, παρακαλούμε μέχρι να αποσαφηνιστεί η όλη κατάσταση να απέχετε από την έκδοση αδειών στην περιοχή».
Mε την τοποθέτησή του αυτή ο Σ. Tζουμάκας έστελνε το μήνυμα πρώτα απ' όλα στον K. Λαλιώτη, που στο όνομα των λεγόμενων Aνοικτών Oικοδομικών Τετραγώνων (AOT) επέτρεπε την έκδοση Oικοδομικών Aδειών κατά διάφορες χρονικές περιόδους από το ΠΓK και τη νομιμοποίση έτσι των καταπατήσεων και οικοπεδοποιήσεων δασικών εκτάσεων από τον συνεταιρισμό της Nέας Aιολίδας. Εγραφε ακόμα ο Τζουμάκας: «H Eπιθεώρηση Δασών Aττικής προς την οποία κοινοποείται το παρόν παρακαλείται να διενεργήσει άμεσα έλεγχο σε συνεργασία με το οκείο Δασαρχείο Πεντέλης, προς διαπίστωση αν πράγματι οικοπεδοποιούνται εκτάσεις δάσους που έχει αγοράσει ο συνεταιρισμός βάσει της χορηγηθείσης άδειας κατάτμησης ή οικοπεδοποιήθηκαν και οικοπεδοποιούνται και συνεχόμενα καμένα δάση που εικονικά εμφανίζονται επίσης ως ιδιοκτησία του συνεταιρισμού».
Eκείνη την περίοδο, Eπιθεωρητής, δηλαδή προϊστάμενος της EΔA, ήταν ο I. Σωτηρίου. Κατείχε το συγκεκριμένο πόστο μέχρι τον Aπρίλη του 2004 που ανέλαβε σύμβουλος του E. Mπασιάκου, για να συντάξει, όπως προαναφέραμε, και την εφαρμοστική εγκύκλιο του δασοκτόνου νόμου 3208/2003. Tι ενέργειες έκανε ο I. Σωτηρίου όταν παρέλαβε την απόφαση του Σ. Tζουμάκα; Eστειλε στς 6 Mάρτη του 1997 μια εγκύκλιο διαταγή, με αριθμό πρωτοκόλλου 53, στο Δασαρχείο Πεντέλης, στην οποία ανάμεσα στ' άλλα έγραφε: «Συνέχεια της 89368/8037/ 13/12/1996 διαταγής του υπουργείου Γεωργίας...
 H ΠEΔAN  προς την οποία κοινοποιείται η παρούσα παρακαλείται να αναθέσει σε κτηματογραφικό συνεργείο την, μετά του Δασαρχείου Πεντέλης, έρευνα και αναφορά ταύτισης ή μη των εκτάσεων για τις οποίες ισχύουν η υπ' αρ. 173085/183598/22/11/1954 άδεια κατάτμησης του υπουργείου Γεωργίας και το από 23/5/62 B. Διάταγμα ρυμοτόμησης της περιοχής».
Eνώ ο τότε υπουργός Γεωργίας Σ. Tζουμάκας υποχρεώνει την EΔA να προχωρήσει άμεσα στον έλεγχο αυτό, συνεργαζόμενη με το Δασαρχείο Πεντέλης, ο I. Σωτηρίου πετάει το μπαλάκι στην ΠEΔAN. Aυτή η κίνηση δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά της. Tο κυριότερο είναι ότι από την ημέρα που βγήκε η απόφαση του Σ. Tζουμάκα πέρασαν ακριβώς οχτώ χρόνια και δεν έγινε η καταγραφή των εκτάσεων που έχει στην κατοχή του ο οικοδομικός συνεταιρισμός. Tο ίδιο χρονικό διάστημα προϊστάμενος της EΔA, δηλαδή της αρμόδιας υπηρεσίας για την καταγραφή, είναι πάντα ο I. Σωτηρίου. Γατί δεν έκανε την καταγραφή; Δεν του έφτασαν οχτώ χρόνια; 'Η μήπως φοβήθηκε τίποτα; Tο καλοκαίρι του 2004 η EΔA συγκρότησε επιτροπή για να πραγματοποιήσει την καταγραφή. Σύμφωνα με πληροφορίες μας,  η επιτροπή αυτή είναι αδρανοποιημένη, λόγω φόρτου εργασίας των μελών της!
 O I. Σωτηρίου όχι μόνο δεν έκανε την καταγραφή των εκτάσεων του συνεταιρισμού, ως όφειλε, αλλά έκανε κάτι χειρότερο, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι γνώριζε από πρώτο χέρι τις χοντρές παρανομίες του οικοδομικού συνεταιρισμού. Εισήγαγε στην εφαρμοστική εγκύκλιο του δασοκτόνου νόμου την παράγραφο ιστ' (την παραθέσαμε στην αρχή) με στόχο να νομιμοποιήσει όλες τις παράνομες άδειες που έβγαλε το ΠΓK (και όχι μόνο). Tο ερώτημα είναι πόσες είναι αυτές οι άδειες του ΠΓK, για τις οποίες δεν πρόλαβαν να γίνουν προσβολές στο ΣτE, όπως γινόταν όλα αυτά τα χρόνια από ιδιώτες και όχι από κρατικές υπηρεσίες;

(Στάλθηκε στο Παρατηρητήριο 3-10-07)

Επιστροφή

ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ μετά τη φωτιά η περιοχή δεν έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Και οι υποψίες για συμφέροντα φουντώνουν

«Μαύρα σχέδια» για τα φιλέτα στον Κοκκιναρά

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ

Δύο μήνες μετά τη μεγάλη φωτιά που κατέστρεψε ολοσχερώς το δάσος του Κοκκιναρά, ένα από τα ωραιότερα αναγεννώμενα δάση στη νοτιοδυτική πλευρά του Πεντελικού Ορους, μια αναδασωμένη έκταση πεντέμισι χιλιάδων στρεμμάτων, και ακόμα η περιοχή δεν έχει κηρυχθεί από το κράτος αναδασωτέα.

Μια καθυστέρηση αδικαιολόγητη, που προβληματίζει φορείς και κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι φοβούνται ότι δεν θα γίνει πράξη η πρόσφατη δέσμευση του πρωθυπουργού «όπου υπήρχε δάσος θα γίνει δάσος» και ότι πολύ σύντομα στην καμένη περιοχή θ' αρχίσουν να «φυτρώνουν» τα πρώτα σπίτια.
«Ο Κοκκιναράς ήταν πάντα ένα κέντρο διελκυστίνδας συμφερόντων», καταγγέλλει ο πρόεδρος του Συνδέσμου για την Προστασία και την Ανάπλαση του Πεντελικού (ΣΠΑΠ), Δημήτρης Στεργίου, και ανησυχεί ότι «τα συμφέροντα θα μπλοκάρουν την αναδάσωση της περιοχής».
Την ίδια ώρα τα χρονικά περιθώρια για δενδροφύτευση των καμένων εκτάσεων στενεύουν, ενώ παραμένει άγνωστο εάν υπάρχουν δενδρύλλια για τη δενδροφύτευση στις αποθήκες της Αμυγδαλέζας.

Τους φόβους του και την απογοήτευσή του για όλη αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από τις 16 Αυγούστου που εκδηλώθηκε η μεγάλη φωτιά, εξέφρασε ο πρόεδρος του (ΣΠΑΠ) και δήμαρχος Πεντέλης Δημήτρης Στεργίου, ο οποίος αναφέρθηκε στη σοβαρή απειλή που αντιμετωπίζει ο Κοκκιναράς και δεν είναι άλλη από αυτή των τεράστιων συμφερόντων γης.
Ποια είναι αυτά; Η περιοχή εμφανίζει την εξής ιδιομορφία: Υπάρχουν συμβόλαια ενός οικοπεδικού οικοδομικού συνεταιρισμού, ο οποίος έχει ένα μεγάλο κομμάτι γης, συμβόλαια μιας ομάδας ανθρώπων βόρεια της Νέας Πεντέλης στον Αγιο Σύλλα και μεμονωμένες ιδιοκτησίες, οι οποίες έχουν εμφανιστεί στο κέντρο ακριβώς του Κοκκιναρά.
«Εχουν περάσει δύο μήνες από τη φωτιά και ακόμα δεν είναι έτοιμη ούτε η σχετική μελέτη αναδάσωσης του χώρου. Δεν είναι αυτή διαδικασία κήρυξης αναδασωτέας μιας περιοχής, η οποία δεν είναι τυχαία. Είναι ένα φιλέτο που η αντικειμενική αξία του στρέμματος φτάνει ένα εκατομμύριο ευρώ. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, για τι δέλεαρ μιλάμε; Και πόσο ορατό είναι αυτό το δέλεαρ, όταν γνωρίζουμε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν συμβόλαια στον Κοκκιναρά, φερόμενα ως ιδιοκτησίες γύρω στα 600 με 700 στρέμματα. Υπάρχουν άνθρωποι που κατείχαν δασική γη και τώρα καμένη γη και οι οποίοι το μόνο που δεν θέλουν είναι να κηρυχθεί η περιοχή αναδασωτέα και να δεσμευθούν τα συμβόλαιά τους για τα επόμενα 30 χρόνια», τονίζει ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ.

Από το 1970
Μια πονεμένη ιστορία, που έχει τις ρίζες της πολύ παλιά. Την περίοδο 1970-1976, τότε που έγιναν στο Πεντελικό τα μεγαλύτερα ανοσιουργήματα στις αγοραπωλησίες γης, όπως επισημαίνει ο κ. Στεργίου.
«Την περίοδο εκείνη, η Ιερά Μονή Πεντέλης, που φέρεται ως ιδιοκτήτης της περιοχής, δημιούργησε τίτλους σε οργανωμένους οικοπεδικούς οικοδομικούς συνεταιρισμούς με την πώληση εκατοντάδων στρεμμάτων, αλλά και σε μεμονωμένα άτομα με την πώληση δασικής γης. Αυτά λοιπόν που βλέπουμε σήμερα και εμφανίζονται μπροστά μας ως συμβόλαια είναι οι τίτλοι που δημιούργησε η μονή στην περιοχή την εξαετία '70-'76. Ευτυχώς, η μονή μετά το '76 σταμάτησε να πουλάει δασική γη και μέχρι σήμερα δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα. Αλλά τώρα έρχεται ο άλλος και σου εμφανίζει ένα συμβόλαιο από το πουθενά μέσα στο φιλέτο του Πεντελικού βουνού. Οπως καταλαβαίνετε, όλοι αυτοί ποντάρουν στην ανυπαρξία περιβαλλοντικής και οικιστικής στρατηγικής από τις εκάστοτε κυβερνήσεις».
Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο χαρακτηρισμός της καμένης γης σε αναδασωτέα καθυστερεί, τα προβλήματα που γεννούνται είναι πολλά: Πρώτες βροχές πέφτουν και η καμένη γη είναι έτοιμη για να δεχθεί τα νέα δενδρύλλια. Το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο πρέπει να έχει ξεκινήσει η δενδροφύτευση. Για να γίνει όμως αυτό εφικτό, πρέπει να κηρυχθεί η περιοχή αναδασωτέα και η Διεύθυνση Αναδασώσεων της περιφέρειας Αττικής να έχει ολοκληρώσει τη σύνταξη της σχετικής μελέτης αναδάσωσης του χώρου.
Παρά το γεγονός ότι οι χρόνοι πιέζουν ασφυκτικά, ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ δεν γνωρίζει ακόμα σε ποιο στάδιο βρίσκεται η μελέτη (είναι σε εξέλιξη του απαντούν από τη διεύθυνση αναδασώσεων) και εάν υπάρχουν δενδρύλλια για δενδροφύτευση, γιατί, όπως υποστηρίζει, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 οι αποθήκες της Αμυγδαλέζας είχαν αδειάσει.
«Θα πρέπει λοιπόν το υπουργείο Γεωργίας, σε συνεννόηση με την περιφέρεια Αττικής, να μας πει τελικά τι σκέφτεται να κάνει στον Κοκκιναρά, γιατί κάθε χρονιά που περνάει είναι μια χρονιά εναντίον του περιβάλλοντος, εναντίον του συμφέροντος και του Πεντελιώτη και του Αθηναίου», υπογραμμίζει ο κ. Στεργίου.
Ο ΣΠΑΠ, βλέποντας όλη αυτή την καθυστέρηση και την αναβλητικότητα, πρότεινε στο υπουργείο Γεωργίας να τους υπογράψει μια προγραμματική σύμβαση, για να υλοποιήσει ο ίδιος ο Σύνδεσμος τις μελέτες δενδροφύτευσης με έξοδα δικά του. Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ υποστηρίζει ότι, αν το κράτος τους έδινε τις μελέτες, δεν χρειάζεται να τους δώσει ούτε ένα ευρώ, γιατί ήδη υπάρχουν φορείς που έχουν δηλώσει ότι θα στηρίξουν οικονομικά τον αγώνα για τη δενδροφύτευση του Κοκκιναρά.
Από την άλλη μεριά είναι και τα σχολεία, τα οποία είναι διαθέσιμα να βοηθήσουν, και βεβαίως η δυναμική του ΣΠΑΠ, ο οποίος θα συντηρήσει αυτό που θα δενδροφυτευτεί, γιατί η δενδροφύτευση χρειάζεται ενδιαφέρον και υποστήριξη τουλάχιστον τα τρία-τέσσερα πρώτα χρόνια. Τα δένδρα, όταν φυτευτούν θέλουν πότισμα -τουλάχιστον το καλοκαίρι- μία φορά το δεκαήμερο και λίπανση μία φορά το μήνα. Αν τα πράγματα γίνουν έτσι -σύμφωνα με τον κ. Στεργίου- θα επιτευχθεί αυτό που έγινε το '98 στην Πεντέλη, όπου το 98% των δενδρυλλίων που φυτεύτηκαν έχει πιάσει.

Τι πρόκειται να συμβεί όμως, εάν καθυστερήσει κι άλλο να γίνει πράξη για τον Κοκκιναρά η υπόσχεση του πρωθυπουργού;
«Αν γίνει κάτι τέτοιο, θα κάνουμε ό,τι κάναμε και το '98 στην Πεντέλη. Και τότε δενδροφυτεύσαμε περιοχές οικοπεδικών οικοδομικών συνεταιρισμών, περιοχές ιδιωτών και τότε οδηγηθήκαμε στα δικαστήρια. Ετσι και τώρα θα μπούμε μέσα και θα δενδροφυτεύσουμε και εάν χρειαστεί θα οδηγηθούμε και πάλι στα δικαστήρια. Θα δώσουμε μάχη για τον Κοκκιναρά. Ολη αυτή η διαδικασία αναβλητικότητας, η οποία υπάρχει τώρα μεταξύ των κρατικών υπηρεσιών, είναι μια κατάσταση που διευκολύνει όλους αυτούς για να οργανωθούν και να αντιδράσουν, είτε σε επίπεδο γραφειοκρατίας πολιτικών είτε σε επίπεδο πεδίου δενδροφύτευσης», λέει ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ.
«Εμπρησμός»
Οσο για τη φωτιά που ξέσπασε στις 16 Αυγούστου και ήταν η μοναδική που εξελίχθηκε από τις υπόλοιπες 127 που εκδηλώθηκαν φέτος το καλοκαίρι στο Πεντελικό, ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ υποστηρίζει ότι δεν ήταν τυχαία, ότι επρόκειτο για εμπρησμό, γιατί εκδηλωνόταν η μία εστία μετά την άλλη και ότι η καταστροφή έγινε γιατί το κράτος δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε.
«Δεν δικαιολογείται με τα μέτρα που είχε λάβει η Τοπική Αυτοδιοίκηση και με τις συχνές επισημάνσεις εκ μέρους μας στους υπεύθυνους ότι ο Κοκκιναράς κινδυνεύει, τελικά να τον αφήσουν να καεί. Ενα πανέμορφο δάσος που είχε ολόκληρο δενδροφυτευτεί και τα δενδρύλλια είχαν φτάσει το ένα και ενάμισι μέτρο».

papastat@enet.gr ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/10/2007

Επιστροφή

Οικοδομικοί συνεταιρισμοί τεμαχίζουν όλη την Πεντέλη

Η Μονή κόβει οικόπεδα και ξεπουλάει το δάσος, ενώ άλλοι περιφράσσουν και καταπατούν

Οχι δάσος, ούτε δέντρο δεν θα μείνει αν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις όσων διεκδικούν εκτάσεις στο Πεντελικό Ορος. Πάνω από 45.000 στρέμματα φέρεται να διεκδικεί η Μονή Πεντέλης, πάνω από 11.000 στρέμματα οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί, αρκετές εκατοντάδες οι ιδιώτες, ενώ το σύνολο των διεκδικήσεων ξεπερνά κατά πολύ την έκταση ολόκληρου του βουνού. Τη μερίδα του λέοντος διεκδικεί η Μονή Πεντέλης που, δεκαετίες τώρα, οικοπεδοποιεί και ξεπουλά πευκοδάσος. Η «Κ» φέρνει στο φως τα σχέδια της Μονής για το Πεντελικό Ορος όπως αυτά αποτυπώνονταν σε άγνωστη έρευνα του 1975. Το έγκλημα συνεχίζουν συνεταιρισμοί αλλά και ιδιώτες, που περιφράσσουν και καταπατούν ανεξέλεγκτα. Στόχος όλων δεν είναι βέβαια να κατέχουν δάσος αλλά να μετατρέψουν τις εκτάσεις σε οικόπεδα, το κόστος των οποίων σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά το 1.000.000 ευρώ ανά στρέμμα. Η καθυστέρηση στην κήρυξη αναδασωτέων των 9.400 στρεμμάτων που κάηκαν το καλοκαίρι (η προθεσμία που ορίζεται από τη νομοθεσία εκπνέει αυτή την εβδομάδα), αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος. Αρκεί μια καθυστέρηση, ή η εξαίρεση από την αναδάσωση για να γίνει αστραπιαία η Πεντέλη οικόπεδα...

Ποιοι εγκληματούν κατά της Πεντέλης

Η ομώνυμη Ιερά Μονή διεκδικεί 47.500 στρέμματα, 24 οικοδομικοί συνεταιρισμοί 11.000 στρ. ενώ το βουνό γεμίζει με αυθαίρετα

Της Τανιας Γεωργιοπουλου

Στις 16 Αυγούστου 2007 μια ακόμα πυρκαγιά ξέσπασε στην Πεντέλη. Αυτή τη φορά έκαψε 9.400 στρέμματα δάσους. Τρεις μήνες αργότερα η έκταση δεν έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, ώστε να μπει σε καθεστώς προστασίας, γεγονός που γεννά πολλές υποψίες λόγω κυρίως του πρότερου... ανέντιμου βίου. Οι εκτάσεις του δάσους έπειτα από κάθε πυρκαγιά μειώνονται, ενώ τα οικήματα σκαρφαλώνουν όλο και πιο ψηλά στο βουνό. Οικοδομικοί συνεταιρισμοί, ιδιώτες, η Μονή Πεντέλης, υπηρεσίες αλλά και μια σειρά επαγγελματιών στην περιοχή συνεργάζονται αποτελεσματικά, όπως φαίνεται, ώστε τμήματα δάσους να εξαιρεθούν από την αναδάσωση, δημιουργώντας έτσι οικόπεδα εκατομμυρίων. Είναι άραγε τυχαίο ότι αμέσως μετά την πυρκαγιά της 16ης Αυγούστου, που «πέτυχε» να κάψει μια σεβαστή έκταση στην Πεντέλη, σταμάτησαν τα «συμβάντα» στην περιοχή;

Τις επόμενες ημέρες εκπνέει το χρονικό περιθώριο που ορίζει η νομοθεσία για να κηρυχθεί η καμένη δασική έκταση στην Πεντέλη αναδασωτέα. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι στις 16 Νοεμβρίου «τελείωσαν όλα» για το δάσος της Πεντέλης. Αλλωστε, σύμφωνα με πληροφορίες, το δασαρχείο κάνει μια προσπάθεια να προλάβει την κατάθεση του σχεδίου αναδάσωσης στην αρμόδια Περιφέρεια εντός των προθεσμιών.

«Γκρίζες ζώνες»

Είναι ενδεικτικό όμως της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή, όπου πολλοί μετά την πυρκαγιά μιλούν για «γκρίζες ζώνες», για εκτάσεις το ιδιοκτησιακό καθεστώς των οποίων αμφισβητείται - μήπως ήρθε η ώρα να αποχαρακτηριστούν περιοχές-φιλέτα ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν επιτέλους να «αξιοποιήσουν» τις περιουσίες τους;

Το παζλ του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των εκτάσεων του βουνού είναι περίπλοκο και δύσκολο να οργανωθεί σε μια ολοκληρωμένη εικόνα εφόσον δεν υπάρχουν δασικοί χάρτες και δασολόγιο. Μια βόλτα στην περιοχή της Νέας Πεντέλης με άνθρωπο που ξέρει πρόσωπα και πράγματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και διαφωτιστική. Το δάσος γύρω από τον οικισμό της Νέας Πεντέλης -που εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης το 1954- κάηκε ολοσχερώς φέτος το καλοκαίρι. Μόνο ανάμεσα στα σπίτια του οικισμού έχουν απομείνει κάποια πεύκα. Γύρω από τον νόμιμο οικισμό, στα καμένα, υπάρχουν αυθαίρετα σπίτια που κάηκαν. Τα κουφάρια των δέντρων στέκουν μαύρα και περιφραγμένα, αφού όλο το δάσος γύρω από τον οικισμό διεκδικείται. Πολλοί μάλιστα από τους διεκδικητές παλεύουν για περισσότερο από 50 χρόνια να μετατρέψουν το δάσος σε οικόπεδα. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αγοράσει το δάσος από τη Μονή Πεντέλης, «αγοράζοντας» παράλληλα τόσο το ιδιοκτησιακό πρόβλημα όσο και το πρόβλημα χρήσης.

Η Μονή Πεντέλης

Το καθαρά δημόσιο τμήμα της Πεντέλης εκτείνεται από το δάσος της Ραπεντώσας έως τη δασική έκταση που ανήκει στην περιφέρεια της Νέας Μάκρης. Στο δάσος του Πεντελικού, τουλάχιστον 24 οικοδομικοί συνεταιρισμοί διεκδικούν ώς και 11.044 στρέμματα. Η Μονή Πεντέλης εμφανίζεται να διεκδικεί 47.500 στρέμματα, οι τίτλοι ιδιοκτησίας των οποίων όμως κάηκαν στην εκστρατεία του Ομέρ Βρυώνη, το 1827. Ενα μεγάλο μέρος της έκτασης έχει πουληθεί σε ιδιώτες ή και σε συνεταιρισμούς. Χαρακτηριστικά, ο δήμαρχος Παλαιάς Πεντέλης και πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπλασης του Πεντελικού (ΣΠΑΠ) κ. Δημήτρης Στεργίου εξηγεί ότι περίπου 10.000 στρέμματα πούλησε η Μονή Πεντέλης σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς και ιδιώτες τη δεκαετία του 1970. Ο δασάρχης Πεντέλης κ. Αλέξανδρος Ρήγας, κάνει λόγο για «δεκάδες χιλιάδες στρέμματα που έχει πουλήσει η Μονή σε ιδιώτες και συνεταιρισμούς».

Πολλοί ιδιώτες επίσης φέρονται να κατέχουν εκτάσεις στην περιοχή του Πεντελικού. Θα χρειαζόταν τουλάχιστον άλλη μία Πεντέλη για να ικανοποιηθούν όλοι όσοι φέρονται ως «ιδιοκτήτες» του δάσους του Πεντελικού. Και βέβαια όλοι αυτοί οι διεκδικητές δεν επιθυμούν να κατέχουν δάσος αλλά να μετατρέψουν τις ιδιοκτησίες τους σε οικόπεδα κερδίζοντας πάρα πολλά χρήματα. Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για περιοχές όπως τα Μελίσσια, η Παλαιά και Νέα Πεντέλη, η Πολιτεία, η Κηφισιά. Ολοι γνωρίζουμε πόσο κοστίζει ένα στρέμμα σε αυτές.

Το βουνό αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα διαχείρισης. Ο δήμος Νέας Πεντέλης την άνοιξη, ξεκίνησε τη διαδικασία υπογραφής προγραμματικής σύμβασης με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τη διαχείριση τμήματος του δάσους που βρίσκεται στα διοικητικά όρια του Δήμου. Το δασαρχείο έδωσε την έγκρισή του, όμως έκτοτε η τύχη της προγραμματικής σύμβασης αγνοείται. Ανθρωπος του δήμου εξηγεί ότι σε αυτές τις περιπτώσεις το υπουργείο δεν εγκρίνει τη σύμβαση προκειμένου να μην έρθει σε αντίθεση με εκείνους που διεκδικούν εκτάσεις, και συγκεκριμένα, τη Μονή Πεντέλης. «Θα μπορούσαμε βέβαια να ζητήσουμε την έγκριση και του διακάτοχου (της Μονής), αλλά σε αυτή την περίπτωση είναι σαν να αναγνωρίζουμε ότι έχει ιδιοκτησιακά δικαιώματα» τονίζει. Το αποτέλεσμα είναι το δάσος να βρίσκεται στο έλεος όχι μόνο των καταπατητών αλλά και της έλλειψης διαχείρισης που οδηγεί στην καταστροφή του.

Συνολικά, 24 οικοδομικοί συνεταιρισμοί διεκδικούν πάνω από 11.000 στρέμματα στο Πεντελικό όρος. Οι συνεταιρισμοί αυτοί στήθηκαν από μια κοινωνική, επιστημονική, επαγγελματική ομάδα κυρίως τις δεκαετίες του 1960-70, που χρησιμοποίησε ως προμετωπίδα ανθρώπους αναγνωρισμένου κοινωνικού κύρους. Κάνοντας χρήση εγγράφων στα όρια της νομιμότητας εμφανίζονται να κατέχουν δάση και δασικές εκτάσεις. Οι άνθρωποι εγνωσμένου κύρους που συμμετείχαν και συμμετέχουν στους εν λόγω συνεταιρισμούς βοηθούν στη συνέχεια στην προώθηση των συμφερόντων του συνεταιρισμού, δηλαδή στη λύση του ιδιοκτησιακού ζητήματος και στον αποχαρακτηρισμό των εκτάσεων ώστε να μπορέσουν αυτές να οικοδομηθούν. Η περίοδος μετά τη φωτιά είναι η καταλληλότερη, καθώς ολόκληρα τμήματα του δάσους που κάηκαν δεν κηρύσσονται αναδασωτέα, με διάφορα προσχήματα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του οικοδομικού Συνεταιρισμού Αγίου Σπυρίδωνα, που διεκδικούσε έκταση τριών χιλιάδων στρεμμάτων στην Πεντέλη. Κατάφερε να εξαιρεθούν της αναδάσωσης από την πυρκαγιά του 1995 και άρχισε να κτίζει.

Στο Λυκόρεμα

Ο οικοδομικός Συνεταιρισμός ΠΑΝ νομιμοποίησε τις εκτάσεις του και τώρα κτίζει στην περιοχή Λυκόρεμα σε μια έκταση 2.500 στρεμμάτων. Πρόκειται για οικοδομικό Συνεταιρισμό των υπαλλήλων του υπουργείου Γεωργίας με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την καλή έκβαση της υπόθεσής τους.

Ο οικοδομικός συνεταιρισμός ΑΟΟΑ (αξιωματικών) το 1998 κατάφερε να εντάξει στο σχέδιο πόλης της Νέας Μάκρης έκταση 800 στρεμμάτων. Οι επιτυχίες κάποιων δίνουν κουράγιο και στους υπόλοιπους να συνεχίσουν τις διεκδικήσεις. Στις περιοχές που κάηκαν διεκδικούν εκτάσεις τουλάχιστον δύο οικοδομικοί συνεταιρισμοί και πολλοί ιδιώτες. Ο οικοδομικός Συνεταιρισμός «Αγιος Τιμόθεος» διεκδικεί περίπου 200 στρέμματα στην περιοχή των λατομείων Μουζάκη. Τέλος, υπό τη σκέπη του οικοδομικού Συνεταιρισμού «Αγιος Σύλλας» 25 ιδιοκτήτες διεκδικούν ο καθένας 2 - 4 στρέμματα δάσους.

Η πυρκαγιά αποκάλυψε την κομπίνα με τις ελιές

Του Γιωργου Λιαλιου

Μια απίστευτη περίπτωση, χαρακτηριστική του τρόπου που διάφοροι απατεώνες επιχειρούν την καταπάτηση και τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων, αποκάλυψε η πρόσφατη πυρκαγιά στην Πεντέλη. Oπως διαπίστωσε σύλλογος κατοίκων της περιοχής, σε πολλά σημεία της Πεντέλης, κοντά στην περιοχή γνωστή ως «ψευδονεκροταφείο» στην Κηφισιά, είχαν προσεκτικά αποψιλωθεί και φυτευθεί με ελιές και άλλα δέντρα μικροί πυρήνες δεκάδων στρεμμάτων. Η παρανομία αποκαλύφθηκε όταν οι καταπατημένες εκτάσεις κάηκαν, μαζί με το πυκνό δάσος που τις «προφύλασσε» από τα αδιάκριτα μάτια, αν και ήσαν μερικά μόλις μέτρα από το δρόμο. Ο θρασύς καταπατητής πάντως επέστρεψε και όργωσε την αποψιλωμένη έκταση, περιφράσσοντάς την μάλιστα με συρματόπλεγμα ή οριοθετώντας την πρόχειρα με πέτρες.

Πολλά από τα μέλη του Πολιτιστικού Ομίλου Πεντέλης, ενός συλλόγου κατοίκων της περιοχής που αγωνίζεται για τη διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος του βουνού, περπατούν συχνά στην Πεντέλη, για άσκηση και ψυχαγωγία. «Ανά διαστήματα γινόμαστε μάρτυρες διαφόρων περιστατικών: φορτηγά που ξεφορτώνουν σκουπίδια ή μπάζα, κομμάτια δάσους που περιφράσσονται και «φυτρώνουν» ελιές μέσα σε ένα βράδυ», λέει στην «Κ» μέλος του Ομίλου. «Τελευταία είχαμε εντοπίσει 2 - 3 τέτοια σημεία. Ενα μάλιστα ο καταπατητής το περιέφραξε και φύτευσε μεγάλες ελιές, τριών ή τεσσάρων ετών και συκιές, ώστε να φαίνεται ότι το καλλιεργεί για πολύ καιρό. Και έβαλε και μια ταμπέλα “Κίνδυνος - Θάνατος”, προκειμένου να μην πλησιάζει κανείς... την ιδιοκτησία του».

Με την πυρκαγιά της 16ης Αυγούστου κάηκε στην Πεντέλη έκταση 9.400 στρεμμάτων. Μαζί με το δάσος κάηκαν και οι «καλλιέργειες» των επίδοξων καταπατητών και αποκαλύφθηκε η έκταση της παρανομίας. «Σε πολλά σημεία υπήρχε δάσος αδιάβατο. Τώρα που κάηκε, βρήκαμε πολλές αποψιλωμένες εκτάσεις: οι καταπατητές είχαν προχωρήσει πολύ περισσότερο από ό,τι πιστεύαμε, προσπαθώντας να κατοχυρώσουν τεράστιες εκτάσεις, ιδίως στην περιοχή του δήμου Κηφισιάς. Τώρα πριν από λίγες ημέρες ο ένας από τους κτηνοτρόφους - καταπατητές ξαναεμφανίστηκε, αποψίλωσε και... όργωσε το κομμάτι που εποφθαλμιά. Είναι σίγουρο ότι σύντομα πρόκειται να φυτεύσει και πάλι».

Μπαζώνουν ρέματα

Η περίπτωση αυτή δεν είναι η μόνη που απασχολεί αυτό το διάστημα τον Πολιτιστικό Ομιλο Πεντέλης. «Μας απασχολούν επίσης δύο προφανείς περιπτώσεις καταπάτησης ρεμάτων, ιδίως λόγω των συνεπειών που μπορεί να έχουν με τις βροχές», εξηγεί στην «Κ» η επικεφαλής του συλλόγου, κ. Ελένη Ρώτα. «Στο ρέμα Μορτερό, ανάμεσα στα γεφύρια Κωλέττη και Σκουζέ έχει μπαζωθεί τμήμα της κοίτης με σκοπό να δημιουργηθεί οικόπεδο... μέσα στο ρέμα. Σε άλλη περίπτωση, στο ρέμα παραπλεύρως της Κλεισθένους (και μάλιστα δίπλα στο δασαρχείο) έχει σιγά σιγά χτιστεί μια κτηνοτροφική μονάδα επάνω στα πρανή του ρέματος και επεκτείνεται. Βέβαια η περίπτωση της κτηνοτροφικής μονάδας είναι ευτελής σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν στην Πεντέλη κάτω από τα μάτια μας, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...».

Το δάσος του Κοκκιναρά

Στη φωτιά της 16ης Αυγούστου κάηκε το δάσος του Κοκκιναρά, μια έκταση 5.500 στρεμμάτων από τα οποία 600 - 700 στρέμματα φέρονται ως ιδιοκτησίες ιδιωτών. Ο δήμαρχος της Παλαιάς Πεντέλης και πρόεδρος του ΣΠΑΠ (Σύλλογος Προστασίας και Ανάπλασης του Πεντελικού Ορους) κ. Δημήτρης Στεργίου προειδοποιεί ότι υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην αναδάσωση της περιοχής – η αντικειμενική αξία του στρέμματος γης στην περιοχή εφόσον αποχαρακτηριστεί και σταθεί δυνατόν να οικοδομηθεί, φτάνει το 1 εκατ. ευρώ. Οι άνθρωποι που κατείχαν δάσος και τώρα καμένο δάσος θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε να πετύχουν να μην κηρυχθούν οι εκτάσεις τους αναδασωτέες.

«Την περίοδο 1970 - 76 η Ιερά Μονή Πεντέλης που φέρεται ως ιδιοκτήτης της περιοχής πούλησε εκατοντάδες στρέμματα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς και ιδιώτες. Ολοι αυτοί, λοιπόν, σήμερα εμφανίζουν συμβόλαια μέσα στην καρδιά του Πεντελικού». Ο ίδιος δηλώνει αποφασισμένος να προχωρήσει στη δεντροφύτευση της περιοχής προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα παραμείνει δάσος ακόμα και αν αυτό οδηγήσει σε δικαστικές διαμάχες. Οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων εκτάσεων θα στραφούν εναντίον του δήμου με τη δικαιολογία ότι παρενέβη σε ιδιωτική έκταση. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι ακόμα και αν πρόκειται για ιδιωτική δασική έκταση, η νομοθεσία ορίζει ότι πρέπει να αναδασωθεί σε περίπτωση πυρκαγιάς. Αν μάλιστα ο ιδιώτης δεν προχωρήσει στην αναδάσωση μπορεί να το κάνει το Δημόσιο.

Καθημερινή 11-11-07

Επιστροφή

Σώθηκαν στο παρά πέντε τα 200 στρέμματα

ΣΕ ΑΠΟΛΟΓΙΑ κλήθηκε ο δασάρχης

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ

Οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών από τα ΜΜΕ σχετικά με την εισήγηση του Δασαρχείου Πεντέλης, σύμφωνα με την οποία εξαιρούνται 200 στρέμματα από την αναδάσωση της καμένης γης στο Πεντελικό Ορος, και η θύελλα διαμαρτυριών που προκλήθηκε από αυτήν ανάγκασαν χθες την κυβέρνηση να πάρει θέση.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι κηρύσσονται αναδασωτέες από την Περιφέρεια Αττικής όλες οι καμένες εκτάσεις στο Πεντελικό Ορος από τη φωτιά του περασμένου Αυγούστου, χωρίς απολύτως καμία εξαίρεση, ενώ ο δασάρχης Πεντέλης Αλέξανδρος Ρήγας κλήθηκε σε απολογία από τον γραμματέα της Περιφέρειας Αττικής, επειδή, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, αγνόησε την καταληκτική ημερομηνία που είχε θέσει η Περιφέρεια για την έκδοση της εισήγησης του Δασαρχείου.
Ο κ. Ρουσόπουλος κατά τη διάρκεια του χθεσινού μπρίφινγκ διάβασε επιστολή την οποία του έστειλε ο γραμματέας της Περιφέρειας Αττικής και στην οποία αναφέρονται τα εξής:
«Η πυρκαγιά στη θέση Κοκκιναρά, Αγιος Παντελεήμων, Δήμων Κηφισιάς, Μελισσίων και Ν. Πεντέλης έλαβε χώρα στις 16/8/2007. Η προθεσμία βάσει της κείμενης νομοθεσίας για την κήρυξη των περιοχών ως αναδασωτέων λήγει στις 16.11.2007. Παρ' όλα αυτά, με έγγραφό μου προς τον δασάρχη Πεντέλης, λόγω μείζονος σημασίας του θέματος, έθεσα καταληκτική ημερομηνία για έκδοση της παραπάνω εισήγησης την 31η Οκτωβρίου 2007. Ο δασάρχης Πεντέλης αγνόησε την εντολή μου και για τον λόγο αυτό κλήθηκε σε απολογία, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 107 και 109 του Υπαλληλικού Κώδικα. Χθες 12/11/2007 και ώρα 15.00 ο εν λόγω δασάρχης παρέδωσε την εισήγησή του στη Διεύθυνση Δασών Ανατολικής Αττικής. Στην εισήγησή του πρότεινε να μην κηρυχθούν αναδασωτέα 195,81 στρέμματα, γιατί χρήζουν περαιτέρω έρευνας. Με ολονύκτια ενδελεχή επισκόπηση, η Διεύθυνση Δασών Ανατολικής Αττικής για την υπόλοιπη πρόταση, σήμερα 13/11/2007 και ώρα 11.30 εξεδόθη απόφαση κήρυξης συμπεριλαμβανομένων και των 195,81 στρεμμάτων, που ναι μεν δεν έφεραν δασική βλάστηση την ημέρα της πυρκαγιάς, πλην όμως είχαν αλλάξει παράνομα χρήση».
Το θέμα, το οποίο έχει δημιουργήσει έντονες αντιδράσεις σε φορείς, συλλόγους και κατοίκους, το έχει επισημάνει η «Ε» από τις 24 Οκτωβρίου, όταν ο δήμαρχος της Πεντέλης κατήγγειλε την καθυστέρηση της κήρυξης της καμένης περιοχής σε αναδασωτέα. Προχθές, με καινούργιο δημοσίευμα η «Ε» επανήλθε στο θέμα, κάνοντας γνωστό ότι λίγες μέρες πριν από την εκπνοή της προθεσμίας (16 Νοεμβρίου) που ορίζει ο νόμος, ολοκληρώθηκε η μελέτη αναδάσωσης του Δασαρχείου Πεντέλης προς τη Διεύθυνση Δασών Ανατολικής Αττικής. Στη μελέτη προτείνεται από το Δασαρχείο να κηρυχτεί αναδασωτέα όλη η περιοχή που κάηκε (9.400 στρέμματα) εκτός από 200 στρέμματα στα Μελίσσια, τα οποία προτείνεται να διερευνηθούν περαιτέρω.
Ο δασάρχης Πεντέλης Αλέξανδρος Ρήγας μιλώντας προχθές στην «Ε» υποστήριξε ότι η πρόταση που κάνουν ως Δασαρχείο είναι τα περίπου 200 στρέμματα που την ημέρα της φωτιάς είχαν αλλάξει μορφή και δεν ήταν πλέον δάσος, να κηρυχτούν αναδασωτέα, αφού πρώτα διερευνηθούν. Μια διερεύνηση, που λόγω πολλών δυσκολιών στη λειτουργία του Δασαρχείου δεν προλάβαινε να γίνει, καθώς οι χρόνοι που ορίζει ο νόμος είναι ασφυκτικά πιεστικοί.
Οσον αφορά τις διαμαρτυρίες που υπήρχαν ότι καθυστερούσε η κήρυξη της καμένης περιοχής σε αναδασωτέα, ο κ. Ρήγας τόνισε: «Δεν καθυστερήσαμε τη μελέτη, όπως υποστηρίζουν κάποιοι. Δουλεύουμε αυτή την υπόθεση παράλληλα με άλλες. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι δεκάδες. Εγώ δεν βρίσκομαι ποτέ στο γραφείο μου. Τρέχω από δικαστήριο σε δικαστήριο και από ανακριτή σε επιτροπή, το ίδιο και οι συνάδελφοι. Αναλογιστείτε ότι κάθε συνάδελφος λαμβάνει 40 τηλεφωνήματα την ημέρα και κάνει 10 επισκέψεις. Και εμείς πέφτουμε σ' ένα φαύλο κύκλο να δικαιολογούμαστε γιατί καθυστερούμε».

papastat@enet.gr ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/11/2007

Επιστροφή

Το «θολό τοπίο» οικοδομικών συνεταιρισμών

Ο οικοδομικός συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα», στην περιοχή του Διονύσου, κατά τη δεκαετία του 1950 κατείχε 2.713 στρέμματα γης. Σήμερα κατέχει 4.000. Πώς καταφέρνει να επεκτείνεται σε εκτάσεις εκτός των ορίων του ή να «αξιοποιεί» ελεύθερους χώρους, εντός; Γιατί οι ιδιοκτήτες γειτονικών εκτάσεων δεν αντιδρούν όταν η γη τους μεταβιβάζεται σε άλλους μέσω του συνεταιρισμού; Πώς, ενώ ο συνεταιρισμός βρίσκεται υπό εκκαθάριση, έχει ακόμα οικονομική δραστηριότητα; Η «Κ» ερευνά το «θολό τοπίο» των οικοδομικών συνεταιρισμών.

Πεντέλη, κομπίνα με 1.200 στρ. δάσους

25 χρόνια υπό εκκαθάριση, ο Οικοδομικός Συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» συνεχίζει να μεταβιβάζει εκτάσεις που δεν του ανήκουν

Της Τανιας Γεωργιοπουλου

Oι οικοδομικοί συνεταιρισμοί ζητούν να χτίσουν μέσα σε δάση ή σε δασικές εκτάσεις παρά την απαγορευτική νομοθεσία. Πολλές φορές βρίσκουν τον δρόμο για την ικανοποίηση των διεκδικήσεών τους, εφόσον άλλωστε μέλη τους είναι άνθρωποι που βρίσκονται στις «κατάλληλες» θέσεις, εις βάρος του δασικού πλούτου, αλλά και των υπόλοιπων πολιτών που δεν φάνηκαν αρκετά «έξυπνοι», ώστε να αγοράσουν φθηνά και στη συνέχεια να επιμείνουν να πουλήσουν ακριβά.

Πώς από 2.713 στρέμματα που κατείχε ο συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» στην περιοχή του Διονύσου τη δεκαετία του 1950, έφτασε σήμερα να κατέχει περίπου 4.000 στρέμματα; Πώς καταφέρνει να αξιοποιεί εκτάσεις εκτός των ορίων του ή τους ελεύθερους χώρους, εντός;

Ουδεμία αντίδραση

Γιατί οι ιδιοκτήτες γειτονικών εκτάσεων δεν αντιδρούν όταν η γη τους μεταβιβάζεται σε άλλους μέσω του συνεταιρισμού; Πώς, ενώ ο συνεταιρισμός βρίσκεται υπό εκκαθάριση έχει ακόμα οικονομική δραστηριότητα; Γιατί κάποιοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν δασικές εκτάσεις αν και γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να τις αξιοποιηθούν οικιστικά;

Ο οικοδομικός συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» κατείχε έκταση 2.713 στρεμμάτων στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκονται οι κοινότητες Διονύσου και Ροδόπολης Αττικής. Συγκεκριμένα, με απόφαση του υπουργού Γεωργίας, το 1954, ο συνεταιρισμός εξασφάλισε άδεια να αγοράσει από τους κληρονόμους του Α. Ηλιόπουλου μέρος του δασοκτήματος Σταμάτας - Διονύσου και να το κατατμήσει. Το σύνολο της έκτασης κληρώθηκε και μεταβιβάστηκε στους συνεταίρους, όπως αναφέρεται σε έγγραφα του Συνεταιρισμού του 1972. Κατά συνέπεια ο συνεταιρισμός δεν διέθετε πλέον άλλες «ελεύθερες» προς μεταβίβαση εκτάσεις. Και όμως... Το 1976 ο συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» υπογράφει προσύμφωνο με τους κληρονόμους του Ηλιόπουλου, για τη μεταβίβαση ακόμη 500 περίπου στρεμμάτων, στο οποίο υπάρχει η ρήτρα ότι δεν θα γίνει οριστικό συμβόλαιο εφόσον δεν ισχύσει ένας από τους παρακάτω όρους:

1. Να δοθεί άδεια κατάτμησης - δίδεται από το υπουργείο Γεωργίας προκειμένου να «αποσπαστεί» ένα τμήμα δάσους και στη συνέχεια να κοπεί σε κομμάτια.

2. Η έκταση να μπει στο σχέδιο πόλης οπότε πλέον χάνει τον δασικό της χαρακτήρα και δεν εμπίπτει στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.

Καμία από τις δύο προϋποθέσεις δεν έχει έκτοτε εκπληρωθεί, οπότε δεν έχουν γίνει οριστικά συμβόλαια μεταβίβασης γι' αυτά τα 500 στρέμματα. Αλλωστε, τον Ιούνιο του 1982 ο συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» προχωρά σε εκκαθάριση, η οποία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί καθώς κάθε δύο χρόνια ζητεί και παίρνει παράταση. Κατά συνέπεια δεν μπορεί πλέον να πραγματοποιεί οικονομικές συναλλαγές.

Με πενιχρό αντίτιμο

Και όμως, τμηματικά τα 500 αυτά στρέμματα μεταβιβάζονται σε «συνεταίρους» αντί πενιχρού αντιτίμου, παρά το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν αγοράστηκαν ποτέ και παρά το ότι πρόκειται για δάσος. Για παράδειγμα, υπάρχουν συμβόλαια που υπογράφηκαν στη δεκαετία του '90 και αφορούν τη μεταβίβαση εκτάσεων περίπου 800 τετραγωνικών μέτρων εκάστη στην περιοχή, αντί του ποσού των 3.500 δραχμών. Για τη μεταβίβαση μάλιστα δεν καταβλήθηκαν φόροι. Στην ίδια περιοχή τα οικόπεδα πωλούνται σήμερα προς εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Αν μάλιστα η έκταση είναι ενταγμένη στο σχέδιο πόλης, η τιμή φτάνει και το ένα εκατομμύριο ευρώ το στρέμμα.

Πώς ο συνεταιρισμός συνεχίζει να μεταβιβάζει εκτάσεις; Πρόκειται για «οικόπεδα» -δάση για την ακρίβεια- που ο δικαιούχος δεν είχε αναζητήσει από το 1958 όταν είχε κληρωθεί η έκταση, είναι η απάντηση. Ωστόσο, η μεταβίβαση αφορά εκτάσεις που «προσυμφωνήθηκαν» το 1976! Γιατί άραγε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες αυτών των εκτάσεων δεν τις διεκδικούν, αν και με απόφαση του Αρείου Πάγου (1230/91) έχουν αναγνωριστεί ως ιδιωτικές υπέρ των κληρονόμων του Α. Ηλιόπουλου;

Εξάλλου περίπου άλλα 400 στρ. «εγκλωβισμένα» εντός των εκτάσεων του Συνεταιρισμού και περίπου 300 στρ. πέριξ αυτού, βρέθηκαν με διάφορες διαδικασίες στην ιδιοκτητία του. Χαρακτηριστικά προσύμφωνο με ημερομηνία 31/12/2004 μεταβιβάζει έκταση 800 τ.μ. που ανήκει στις «εγκλωβισμένες» περιοχές με αντίτιμο 10,24 ευρώ!!

Καθημερινή 16-12-07

Επιστροφή

Πρωτοβουλία για αναδάσωση

«Ζωή» στο καμένο δάσος της Πεντέλης, κοντά στα αρχαία λατομεία που έδωσαν το περίφημο πεντελικό μάρμαρο με το οποίο χτίστηκε η Ακρόπολη, δίνεται αύριο το πρωί με τη φύτευση χιλίων μικρών πεύκων.

Την πρωτοβουλία για την αναδάσωση 55 στρεμμάτων της Πεντέλης, που επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού, αναλαμβάνουν το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η Διεύθυνση Αναδασώσεων Αττικής, Ελληνοαμερικανοί και Κύπριοι επιχειρηματίες, ομάδα ξένων ανταποκριτών δημοσιογράφων, δήμοι της περιοχής, πρόσκοποι και οικολόγοι.

Στις δενδροφυτεύσεις που θα πραγματοποιηθούν αύριο στη θέση Κοκκιναρά, στα σύνορα Νέας Πεντέλης και Κεφαλαρίου, θα παραστούν ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Κιλτίδης, ο Κύπριος επιχειρηματίας Στ. Χατζηιωάννου, εκπρόσωποι και μέλη των οργανώσεων «Φύτεψε τις ρίζες σου στην Ελλάδα» και «Ανεξάρτητη κίνηση - Αναδάσωση τώρα!» και δήμαρχοι των γύρω περιοχών.

ΕΘΝΟΣ 12/1/2008

Επιστροφή

Μικροί και μεγάλοι φύτεψαν δέντρα στη Νέα Πεντέλη

Στην περιοχή κατέφθασαν και Ελληνοαμερικανοί και άλλοι ομογενείς που ήρθαν στην Αθήνα ειδικά για την αναδάσωση «E» 14/1

Μήνυμα έμπρακτης αγάπης για το περιβάλλον έστειλαν χθες το πρωί εκατοντάδες πολίτες που βρέθηκαν στην περιοχή Κοκκιναρά, στα σύνορα Νέας Πεντέλης και Κεφαλαρίου, προκειμένου να δώσουν ζωή στις αποτεφρωμένες βουνοπλαγιές φυτεύοντας δέντρα.

Η πρωτοβουλία για αναδάσωση της περιοχής, που θα συνεχιστεί και με άλλες εξορμήσεις, ανήκε στους δήμους Μελισσίων, Νέας Πεντέλης και Κηφισιάς με τη σύμπραξη της νεοϊδρυθείσας μη κυβερνητικής οργάνωσης «Ανεξάρτητη Κίνηση Αναδάσωσης, Δεν ξεχνώ, Αναδάσωση Τώρα!» καθώς επίσης της ελληνοαμερικανικής οργάνωσης «Φύτεψε τις Ρίζες Σου στην Ελλάδα» που εδρεύει στο Σικάγο των ΗΠΑ.

Στην περιοχή κατέφθασαν από το πρωί Ελληνοαμερικανοί και άλλοι ομογενείς, που ήρθαν στην Αθήνα ειδικά για την αναδάσωση και θα παραμείνουν για να συμμετέχουν στη συνέχιση της προσπάθειας, Κύπριοι επιχειρηματίες, στελέχη πρεσβειών, οικολόγοι, κάτοικοι των όμορων περιοχών, πολλά παιδιά και άλλοι πολίτες που έσπευσαν να ενώσουν εθελοντικά τις δυνάμεις τους στην προσπάθεια αναγέννησης του καμένου δάσους. Στον Κοκκιναρά παραβρέθηκε εκ μέρους του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ο υφυπουργός κ. Κιλτίδης.

Οπως εκτιμά ο αντιδήμαρχος Μελισσίων κ. Φώτης Χρυσικός, στην αναδάσωση συμμετείχαν περίπου 1.000 εθελοντές.

Αγωνία για το μέλλον

Σύμφωνα με τον ίδιο, φυτεύτηκαν 2.000 δέντρα που παρασχέθηκαν από τη διεύθυνση δασών. «Θέλαμε να εκφράσουμε προς την πολιτεία την αγωνία μας για το μέλλον της περιοχής.

Θέλαμε να δείξουμε ότι πρέπει να επιταχυνθεί η διαδικασία της αναδάσωσης και να ολοκληρωθεί σύντομα η σχετική μελέτη από τη διεύθυνση δασών.

Ο κόσμος περιμένει και πιέζει εμάς τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης και εμείς με τη σειρά μας την πολιτεία», λέει ο κ. Χρυσικός.

Πολύ ικανοποιημένος από την προσέλευση δηλώνει ο Νίκος Σιούλας, εργαζόμενος στον δήμο Μελισσίων, οδηγός υδροφόρου βυτίου, που έδωσε μάχη για την κατάσβεση της φωτιάς τον περασμένο Αύγουστο «Ηταν τρομερή εμπειρία.

Η φωτιά ήταν θηρίο, δεν έσβηνε με τίποτα», λέει και προτείνει τη δημιουργία μιας τεχνητής λίμνης ή στέρνας στην περιοχή, ώστε να είναι εύκολος ο ανεφοδιασμός των πυροσβεστικών αεροπλάνων.

Στην αναδάσωση συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι του ξένου Τύπου, μέλη της οργάνωσης «Ανεξάρτητη Κίνηση Αναδάσωσης, Δεν ξεχνώ, Αναδάσωση Τώρα!». «Ο ξένος Τύπος κάλυψε σε μεγάλη έκταση τις καταστροφικές φωτιές το καλοκαίρι. Το ερώτημα που τίθεται είναι τι γίνεται τώρα, 6 μήνες μετά.

Η έμφαση δόθηκε στην Πεντέλη, γιατί είναι η πηγή των μαρμάρων που τροφοδότησε τα μεγάλα αρχιτεκτονικά θαύματα, όπως ο Παρθενώνας», λέει ο συντονιστής της οργάνωσης Πωλ Αναστασιάδης, μέλος της Ενωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, εργαζόμενος σε αγγλόφωνες εφημερίδες.

ΑΡΓΥΡΩ ΛΥΤΡΑ ΕΘΝΟΣ 14/1/08

Επιστροφή

ΣΤΟ ΣτΕ

Προσφυγές εναντίον των αναδασώσεων στην Πεντέλη!

Της Σίλας Αλεξίου

ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ της Επικρατείας μεταφέρθηκαν οι διαμαρτυρίες κατοίκων και φορέων περιοχών της Αττικής με επίκεντρο τις περί αναδάσωσης αποφάσεις της πολιτείας μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του περασμένου καλοκαιριού.

Με προσφυγή τους στο ΣτΕ ο Σύλλογος Πολεοδομικής Αναβάθμισης Μελισσίων και 70 κάτοικοι της περιοχής ζητούν να κριθεί παράνομη η απόφαση του περιφερειάρχη Αττικής για την αναδάσωση έκτασης 9.408 στρεμμάτων στις περιοχές Άγιος Σύλλας, Άγιος Παντελεήμων, Κοκκιναράς και Λάκκα Ρήγα του ορεινού όγκου της Πεντέλης, που περιλαμβάνουν τους Δήμους Πεντέλης, Νέας Πεντέλης, Κηφισιάς, Μελισσίων και Διονύσου.

Όπως υποστηρίζουν, οι περιοχές αυτές- ειδικότερα του Δήμου Μελισσίων όπου οι προσφεύγοντες έχουν ιδιοκτησίες- κηρύχθηκαν αναδασωτέες κατά παράβαση της νομοθεσίας και των συνταγματικών επιταγών, καθώς δεν είχαν ποτέ δασικό χαρακτήρα.

Προσθέτουν μάλιστα ότι οι περιοχές Δεξαμενή, Λάκκα Ρήγα και Λόφος Μποκόρου- Τερψιθέα όπου βρίσκονται οι ιδιοκτησίες τους κρίθηκαν μη δασικές εκτάσεις προ του 1975 και μεταβιβάστηκαν νόμιμα στην κυριότητά τους. Προς επίρρωσιν των ισχυρισμών τους τονίζουν ότι οι εν λόγω περιοχές είναι ρυμοτομημένες, ηλεκτροδοτημένες και έχουν οδικό δίκτυο.

Στον Υμηττό

Ο Δήμος Χολαργού ωστόσο, αλλά και κάτοικοι της περιοχής, με προσφυγές τους στο ΣτΕ, ζητούν να κριθεί αντισυνταγματική και παράνομη η απόφαση του περιφερειάρχη Αττικής κατά το σκέλος που αφορά την εξαίρεση από την αναδάσωση του ορεινού όγκου του Υμηττού στη θέση Πετροκόρακας και Άγιος Ιωάννης Θεολόγος των εκτάσεων της ΕΥΔΑΠ (14 στρεμμάτων) και της ΔΕΗ (10,6 στρεμμάτων). Ο Δήμος Χολαργού υποστηρίζει ότι παράνομα οι δύο ΔΕΚΟ μετέτρεψαν τις δημόσιες αυτές εκτάσεις σε εγκαταστάσεις τους, ενώ οι κάτοικοι ζητούν επιπρόσθετα να ακυρωθεί η απόφαση του περιφερειάρχη Αττικής και κατά το σκέλος που εξαιρεί από την αναδάσωση έκταση 62,5 στρεμμάτων, η οποία χαρακτηρίστηκε αγροτική. NEA 24-2-08

Επιστροφή

Στον Γέρακα η τοπική κίνηση πολιτών μέσα στις διεκδικήσεις τις συμπεριλαμβάνει και το θέμα του λόφου της κεραίας ως ελεύθερου χώρου πρασίνου.
Ιδιοκτησιακά ανήκει στην πρωην ΥΕΝΕΔ νυν ΕΡΤ και βρίσκεται διπλα στον Σταυρό Αγίας Παρασκευής. (Ελήφθη 14-5-08)

Επιστροφή

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Αξιότιμοι Κύριοι,

Είμαστε κάτοικοι της Κάτω Κηφισιάς και θέλουμε να σας ενημερώσουμε για το εξής πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε:

Το Δημοτικό Συμβούλιο Κηφισιάς πρόκειται να εγκρίνει «Κυκλοφοριακή μελέτη μεταξύ των οδών Μ. Μπότσαρη και Γ. Λύρα και πέριξ περιοχών – μελέτη δικτύου μέσων μαζικής μεταφοράς της περιοχής μεταξύ των οδών Μ. Μπότσαρη και Γ. Λύρα και πέριξ αυτών», η οποία έχει συνταχθεί από την Άννα Ι. Μαυρογεώργη, Πολιτικό Μηχανικό, οδό Άλδου Μανουτίου αρ. 5-7 Αθήνα, Τ.Κ. 102 45. Η συζήτησή της επρόκειτο να γίνει την 14/05/2008, αλλά μετά από αντιδράσεις μας αναβλήθηκε προσωρινά και σύμφωνα με πληροφορίες μας θα συζητηθεί στο επόμενο Δ.Σ.

Ανάμεσα στις προτάσεις που υπάρχουν στην ανωτέρω μελέτη αναφέρεται και «η διάνοιξη της οδού Δοϊράνης».

Στην πραγματικότητα δεν είναι απλώς μια διάνοιξη οδού αφού:

1. Για να πραγματοποιηθεί η διάνοιξη καταστρέφεται ο μοναδικός ελεύθερος χώρος πρασίνου που υπάρχει στη γειτονιά μας και αποτελείται από το μπαζωμένο ρέμα της Πύρνας, που είναι χαρακτηρισμένο ως ιδιαίτερου περιβαλλοντολογικού ενδιαφέροντος σύμφωνα με το Νόμο 2052/1992, έστω κι αν αυτό είναι διευθετημένο με αγωγό, ενώ πρέπει να κοπούν στο σημείο της διάνοιξης και αρκετά αιωνόβια κυπαρίσσια.

2. Πρόκειται ουσιαστικά για τη συνένωση δύο οδών (των οδών Δοϊράνης και Πλειάδων) και τη δημιουργία μιας μεγάλου μήκους οδού, που φυσικό επακόλουθό της θα είναι η δημιουργία μεγάλης κυκλοφοριακής κίνησης λόγω της διέλευσης οχημάτων από τις γύρω περιοχές.

Η περιοχή των οδών μας είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή «αμιγούς κατοικίας», πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει ο Δήμος να φροντίζει για τον περιορισμό της κυκλοφορίας, των θορύβων και των ρύπων σε αυτήν και όχι την επιβάρυνσή της, καθώς επίσης για τη δημιουργία νέων ελεύθερων χώρων αναψυχής και παιδότοπων για τους κατοίκους και όχι για την καταστροφή του μοναδικού πάρκου που υπάρχει σε αυτήν.

Αν σας ενδιαφέρει να ενημερωθείτε περισσότερο για τη μελέτη αυτή μπορείτε να τη βρείτε στο δικτυακό τόπο του δήμου Κηφισιάς (www.Kifissia.gr).

Σας παρακαλούμε πολύ να μας συντρέξετε με κάθε τρόπο για την επίλυση του προβλήματός μας, εφ’ όσον συμφωνείτε μαζί μας. Θα μας βοηθούσαν πολύ προτάσεις σας, νομολογία, δημοσίευση του προβλήματος σε ιστοσελίδα σας ή έντυπά σας, ψήφισμα ή επιστολή που να μας υποστηρίζει κ.ά.

Σας ευχαριστούμε πολύ εκ των προτέρων.

ελήφθη από Φαίη Τολάκη fay-t@otenet.gr, 14-6-08

Επιστροφή

Δρόμος για ΙΧ στο πάρκο

Αντιδράσεις από τους κατοίκους της Κάτω Κηφισιάς. Κυκλοφοριακή μελέτη του δήμου προβλέπει επέκταση της Δοϊράνης μέσα σε αλσύλλιο

Οι ελεύθεροι χώροι είναι ελάχιστοι στην Αθήνα, ακόμα και σε περιοχές όπως η Κηφισιά. Ενας από αυτούς, γύρω από το ρέμα της Πύρνας στην Κάτω Κηφισιά, έχει μετατραπεί με τα χρόνια σε χώρο πρασίνου, ένα μικρό αλσύλλιο, στο οποίο οι κάτοικοι της περιοχής μπορούν να περπατήσουν και να ξεκουραστούν. Μια κυκλοφοριακή μελέτη του δήμου, ωστόσο, αποκάλυψε πως σχεδιάζεται να περάσει δρόμος μέσα από το πάρκο. Η μελέτη προτείνει: διάνοιξη της οδού Δοϊράνης. Σήμερα η οδός Δοϊράνης είναι πεζοδρομημένη και σταματάει πριν από το ρέμα, το οποίο είναι μπαζωμένο και φυτεμένο με δέντρα. Με άλλα λόγια η μελέτη προτείνει να περάσει ένας δρόμος μέσα από το αλσύλλιο, κόβοντάς το στα δύο.
Οπως εξηγεί ο Γεράσιμος Παπαδάτος, κάτοικος της Κάτω Κηφισιάς, «η μελέτη δεν αναφέρει πουθενά πως στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχει πάρκο. Μόνο όσοι γνωρίζουν την περιοχή μπορούν να το καταλάβουν». Οσοι καταλαβαίνουν, λοιπόν, αντιδρούν. «Ο συγκεκριμένος χώρος, εκτός από πνεύμονας πρασίνου, είναι και ο μόνος χώρος ξεκούρασης που έχουμε στην περιοχή» λέει η Τίνα Φαϊτάκη, που μένει στη γειτονιά. Στο πάρκο περπατούν παιδιά, μητέρες με τα μωρά τους σε καρότσια και ηλικιωμένοι. Οπως λέει ο Γιώργος Αλεξόπουλος, κάτοικος της περιοχής, «αυτή τη στιγμή ο χώρος αυτός εξυπηρετεί τουλάχιστον 200 οικογένειες σε ακτίνα 1.000 μέτρων. Η διάνοιξη, από την άλλη, εξυπηρετεί μόνο τα αυτοκίνητα, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος, εκτός από τη διχοτόμησή του, το αλσύλλιο να μετατραπεί και σε υπαίθριο πάρκινγκ».
Η Φαίη Τολάκη είναι μέλος της επιτροπής κατοίκων που αντιδρούν στη διάνοιξη του δρόμου. Οπως εξηγεί, «για να δημιουργηθεί ο δρόμος, πρέπει να περάσει πάνω από το ρέμα της Πύρνας, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα πρέπει να κοπούν αρκετά υπεραιωνόβια κυπαρίσσια». Ο δήμαρχος Κηφισιάς Νίκος Χιωτάκης διαβεβαιώνει πως δεν θα κοπεί ούτε ένα δέντρο: «Δεν θα κόψουμε καθόλου πράσινο. Εξάλλου εγώ διαμόρφωσα το αλσύλλιο». Πράγματι, πριν από μερικά χρόνια, με απόφαση του δημάρχου, πεζοδρομήθηκε το μονοπάτι του αλσυλλίου, ενώ διαμορφώθηκαν και παρτέρια με φυτά. Οπως λέει ο κ. Αλεξόπουλος, «ο δήμαρχος έκανε τόση δουλειά στο πάρκο μας. Δεν καταλαβαίνω γιατί θέλει να φτιάξει δρόμο τώρα. Θέλω να πιστεύω πως τελικά θα πειστεί και δεν θα προχωρήσει στην υλοποίηση της μελέτης».
Προς το παρόν, η μελέτη δεν έχει εγκριθεί από το δημοτικό συμβούλιο εξαιτίας των αντιδράσεων που έχει προκαλέσει. Ωστόσο, παρ’ όλες τις οικολογικές ευαισθησίες του δημάρχου, ο πρόεδρος της επιτροπής κυκλοφοριακών θεμάτων του δήμου Νίκος Παναγιώτου υποστηρίζει: «Ο δρόμος θα γίνει οπωσδήποτε. Σύμφωνα με το ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης υπάρχει δρόμος στο συγκεκριμένο σημείο και πρέπει να ανοίξει, για να ανακουφίσει την κυκλοφορία. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως θα φέρουμε μπουλντόζες. Θα προσπαθήσουμε να μην κόψουμε κανένα δέντρο» εξηγεί. Οποιος ωστόσο επισκεφθεί το αλσύλλιο θα διαπιστώσει πως δεν είναι δυνατό να ανοίξει ο δρόμος χωρίς να κοπούν δέντρα.
Οσον αφορά την ανακούφιση της κυκλοφορίας, ο κ. Παπαδάτος εξηγεί: «Ο συγκεκριμένος δρόμος θα εξυπηρετεί τη διαμπερή κυκλοφορία που έρχεται από την εθνική οδό, την οποία δεν αντέχει να τη διαχειριστεί η περιοχή μας». Οι άνθρωποι του δήμου, από την πλευρά τους, ισχυρίζονται πως ο δρόμος θα είναι ήπιας κυκλοφορίας. Οπως εξηγεί ωστόσο ο Μιχάλης Πετράκης, διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών: «Οταν τα αυτοκίνητα κινούνται με μικρή ταχύτητα ρυπαίνουν περισσότερο. Επομένως, σε περίπτωση που διέρχεται μεγάλος αριθμός αυτοκινήτων από ένα δρόμο ήπιας κυκλοφορίας η περιβαλλοντική επιβάρυνση είναι μεγάλη».

Γράψτε μας για ανάλογα προβλήματα στο δήμο σας.

ΔΑΝΕΛΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
Ελεύθερος Τύπος, Δευτέρα, 14.07.08

Επιστροφή

ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ - ΠΕΝΤΕΛΗ

Ακάθεκτος... ύμνος στην αυθαιρεσία

Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Μαύρο-σταχτί η «νωπή» πυρκαγιά, κίτρινο-μαύρο η «παλιά». Το χρωματολόγιο της καταστροφής στις πλαγιές της Πεντέλης που δεν «αναδασώθηκαν» με βίλες έχει ελάχιστες εναλλαγές. Ομως εδώ, στην πλευρά μεταξύ Κηφισιάς και Νέας Πεντέλης, ανάμεσα στα 10.000 στρέμματα που κάηκαν πριν από δύο χρόνια, δεσπόζουν... αγέρωχα με τα δικά τους χρώματα, τα «ιερά αυθαίρετα» της Μονής Αγίου Παντελεήμονος, που ακόμη χτίζονται μέσα σε «δημόσιες δασικές εκτάσεις», με ανείσπρακτα πρόστιμα 3 εκατομμυρίων ευρώ και αποφάσεις κατεδάφισης που ουδέποτε εφαρμόστηκαν.

Και άλλες κατασκευές εκτός των τειχών της μονής...

Κόκκινο και μουσταρδί στα κτίσματα των ναών, τοίχοι και τείχη στο χρώμα της πέτρας και το λευκό του πεντελικού μαρμάρου (!), μπετά σε... κλασικούς χρωματισμούς, τούβλα ασοβάτιστα, πανωσηκώματα και σιδερόβεργες, μπαζώματα δεκάδων χιλιάδων κυβικών μέτρων. Και ένα γαλάζιο τετράγωνο, στο χρώμα του πούλμαν με πιστούς που έχουν έρθει σήμερα επίσκεψη. Ινα πληρωθή το ρηθέν υπό του (και εκλογικού) προφήτη Γ. Σουφλιά πως «όπου ήταν δάσος, θα ξαναγίνει δάσος» και πως «έχουν γίνει από πλευράς νομοθεσίας τα πάντα, ώστε να μην επιτραπεί να μετατραπούν σε οικόπεδα και βίλες οι δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από την πυρκαγιά».

Η πλευρά αυτή της Πεντέλης δεν χτυπήθηκε από την πρόσφατη πυρκαγιά. Ισως γιατί οι φλόγες είχαν κάνει «καλή δουλειά» στις 16 Αυγούστου του 2007 - μια εβδομάδα πριν από τον «ορυμαγδό» που σάρωσε δάση σε ολόκληρη την Ελλάδα αφήνοντας πίσω του δεκάδες νεκρούς. Τότε, δηλώθηκε ότι η φωτιά ξεκίνησε κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα και ξέφυγε από τον έλεγχο αφού ο «στρατηγός άνεμος» φυσούσε «με 9 μποφόρ».

Ολα τα θυμόμαστε. Ακόμη και το γεγονός ότι αργά το μεσημέρι, όταν η φωτιά είχε κάψει όσα είχε βρει μπροστά της και υποχωρούσε, δύο πυροσβεστικά οχήματα συνέχιζαν να φυλάνε τις (αυθαίρετες) εγκαταστάσεις της μονής επειδή υπήρχε μια τεράστια δεξαμενή προπανίου. Αλλά και τον καλόγερο που απολάμβανε το μεσημεριανό του στην τραπεζαρία του μοναστηριού...

Εργων συνέχεια

«Οι κατασκευές και τα έργα μέσα στον χώρο της μονής ουδέποτε σταμάτησαν. Το διεπίστωσα και πριν από 20 μέρες», μας λέει ο Θέμης Καραλής, μέλος της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Ρομπέν των δασών», που κινείται στην Πεντέλη από τη δεκαετία του '90, έχοντας δει το μοναστήρι να επεκτείνεται οριζοντίως (με εκχερσώσεις-μπαζώματα) και καθέτως (κτίσματα): «Τα έργα επέκτασης των εγκαταστάσεων ξεκίνησαν δειλά δειλά γύρω στο 1993 αλλά ο ρυθμός εντάθηκε μετά που ανέλαβε ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος», λέει ο κ. Καραλής. «Φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε αποκλεισμό της Ιεράς Συνόδου εν ώρα συνεδρίασης. Μας υποσχέθηκαν ότι θα λάβουν μέτρα για να σταματήσουν οι παρανομίες. Αποτέλεσμα ουδέν όμως...».

«Καταπίνουν την Πεντέλη - Ξενώνες, υπόγεια πάρκινγκ και λεωφόρους φτιάχνουν οι παπάδες», ο τίτλος ρεπορτάζ της «Ε» στις 24 Μαΐου 2005. Φωτογραφίες με μπουλντόζες και καλόγερους εν δράσει. Δύο μέρες μετά, ο τότε πρόεδρος Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, διατάζει προκαταρκτική εξέταση ενώ η Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη (στην οποία υπάγεται η Μονή Αγ. Παντελεήμονος) ανακοινώνει ότι «από ετών εγγράφως έδωσε εντολή εις τον εκεί εγκαταβιούντα μοναχό Ισαάκ να απέχει πάσης οικοδομικής δραστηριότητος, εις δε τον μετοχιάρη Ιωσήφ να εποπτεύει την εφαρμογήν της συγκεκριμένης εντολής»... Είναι δηλαδή η Μονή Πετράκη υπέρμαχος της νομιμότητας;

«Αγροδασόκτημα»...

Μια απάντηση δίνει έγγραφο της 6/10/2003 όπου η Μονή Πετράκη διαμαρτύρεται προς το Δασαρχείο Πεντέλης διότι στον προσωρινό Κτηματολογικό Πίνακα περιγράφεται «η περιοχή πέριξ του Μετοχίου Αγ. Παντελεήμονος, εις την περιοχή Κοκκιναρά Πεντέλης ως δημόσια δασική έκταση».

Η μονή επικαλείται έγγραφο του «δασάρχου Αττικής» και απόφαση του υπουργού Γεωργίας από το 1955, όπου το «αγροδασόκτημα Κοκκιναράς έχει αναγνωριστεί ως ανήκον εις την ιδιοκτησίαν της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη». Δύο μήνες πριν η Μονή Πετράκη διαμαρτυρηθεί για το αγροδασόκτημά της, στις 20/8/03, ο βουλευτής του ΣΥΝ Π. Λαφαζάνης καταθέτει ερώτηση στη Βουλή για «ευρύτατες και ανεξέλεγκτες εργασίες με τη χρήση τεράστιων μηχανημάτων στη δασική περιοχή Κοκκιναρά που είχε καεί προ εικοσαετίας» και ο υφυπουργός Γεωργίας Φ. Χατζημιχάλης απαντά: «Το Δασαρχείο Πεντέλης ποτέ δεν συνηγόρησε στην κατασκευή των αυθαίρετων κτισμάτων, ούτε χορήγησε άδειες κοπής δέντρων - μπαζώματος των ρεμάτων. Αντίθετα, εξέδωσε το 4478/61/27-6-94 πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής, ως επί δημοσίας έκτασης. Επιπροσθέτως, πρότεινε την έκδοση απόφασης κατεδάφισης αυθαίρετων κτισμάτων. Ακόμη, εξεδόθησαν απόφαση κατεδάφισης κτισμάτων από τον περιφερειακό διευθυντή Ανατολικής Αττικής και απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και με τη 19945/99/30-6-99 βεβαίωση, τα εν λόγω αυθαίρετα κτίσματα κρίθηκαν κατεδαφιστέα. Για τη μη κατεδάφισή τους μέχρι σήμερα, κατά του εκπροσώπου της μονής, Ισαάκ Τεταγιώτη, επεβλήθησαν πρωτόκολλα ειδικής αποζημίωσης συνολικού ποσού 228.687,26 ευρώ. Εντός των προσεχών ημερών αναμένεται η υλοποίηση της απόφασης κατεδάφισης». Και μετά;

Καλλιέργεια προστίμων

Καμία κατεδάφιση δεν έγινε αν και το Δασαρχείο συνέχισε να εκδίδει τα σχετικά πρωτόκολλα μέχρι πρόσφατα. Το μοναδικό που μοιάζει να κινείται είναι η αλληλογραφία μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσιών. Εκτιμάται ότι σήμερα η συνολική έκταση των αυθαιρέτων κτισμάτων φτάνει τα 2.000 τετραγωνικά μέτρα ενώ το σύνολο των προστίμων ξεπερνά τα 3 εκατομμύρια ευρώ! Τα οποία πληρώνονται;

«Δεν έχουν δείξει κανένα ενδιαφέρον», μας λέει η Μαρία Δαλιέτου, διευθύντρια Οικονομικών του Δήμου Κηφισιάς, που επέβαλε πρόστιμο «αυθαιρέτου ανέγερσης και διατήρησης» συνολικού ύψους 1.249.858,76 ευρώ την 1/12/2008.

«Θα προχωρήσουμε σύντομα στη βεβαίωση του προστίμου», τονίζει η κ. Δαλιέτου. Γιατί όμως η μονή να ανησυχήσει; Στο έγγραφο του περσινού Δεκέμβρη, την απειλούσαν ότι η βεβαίωση του προστίμου σε 12 δόσεις θα γινόταν «εντός 60 ημερών» και κοντεύει χρόνος...

Οι αυθαιρεσίες καταγράφονται τμηματικά και σε αραιά χρονικά διαστήματα, γίνονται προσφυγές, εκκρεμούν δικαστήρια, πρόστιμα μένουν ανείσπρακτα. Στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ι. Τέντε, κατατέθηκε την περασμένη Τετάρτη, μέσω του δικηγόρου Θεσσαλονίκης Στέλιου Γκαρίπη, ανώνυμη μηνυτήρια αναφορά όπου αναφέρεται ότι η Αστυνομία Κηφισιάς συνέλαβε επ' αυτοφώρω τον περασμένο Μάιο ιερομόναχο που εκτελούσε οικοδομικές εργασίες στη διάρκεια της νύχτας. Ο ανώνυμος καταγγέλλων υποστηρίζει ότι ο ιερομόναχος τιμωρήθηκε με ελαφρά ποινή διότι απέκρυψε ότι οι εργασίες γίνονταν σε δημόσια και αναδασωτέα έκταση ενώ λέει ότι απευθύνθηκε σε πολλούς δικηγόρους Αθηνών, που τον απέτρεψαν λόγω του φόβου εμπλοκής σε διαμάχη με τη Μονή Πετράκη.

Ξεκινούμε την κατάβαση από τα ιερά αυθαίρετα σε υψόμετρο 700 μέτρων. Εκατοντάδες καμένοι σκελετοί δέντρων γεμίζουν σαν «μαύρα μανουάλια» την έκταση έως εκεί που αρχίζει το λεκανοπέδιο. Ενα δέντρο έχει μείνει πράσινο. Στη σκιά και στα κλαριά του, ένα κοπάδι πέρδικες περιμένουν τους δημίους τους... *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 5-9-2009

Επιστροφή

Η... ανάπτυξη και επέκταση της Μ. Πεντέλης

Ø Τα 130 στρέμματα με τα χρόνια έγιναν 48.000!

Τανια Γεωργιοπουλου

Σχεδόν το μισό Πεντελικό όρος διατείνεται ότι της ανήκει (και διεκδικεί σθεναρά...) η Μονή Πεντέλης. Σε μελέτη του 1975, την οποία η ίδια η μονή είχε αναθέσει προκειμένου να εκτιμηθεί πώς θα μπορούσε να «αναπτύξει» τις εκτάσεις της, αναφέρεται ότι κατέχει 48.000 στρέμματα στην Πεντέλη, ενώ τον ίδιο αριθμό στρεμμάτων σύμφωνα με πληροφορίες έχει δηλώσει η μονή και στο Κτηματολόγιο.

«Αν πιστέψουμε όσα λένε η Μονή Πεντέλης και η Μονή Πετράκη, τότε τους ανήκουν τα 2/3 της αδόμητης αττικής γης», σχολιάζει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο πρώην προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών κ. Ελευθέριος Φραγκιουδάκης.

«Επέκταση»

Ειδικότερα,η Μονή Πεντέλης εμφανίζεται να κατέχει το «Γεροτσακούλι», μετόχι –κτήμα μακριά από το μοναστήρι, που ωστόσο εξυπηρετούσε τις ανάγκες της μονής– έκτασης 130 στρεμμάτων, στη Νέα Μάκρη.

Ομως, με το πέρασμα των χρόνων, μέσα σε περίπου έναν αιώνα, το Γεροτσακούλι επεκτάθηκε και έφτασε τα 48.000 στρέμματα, μια έκταση που ξεκινά από την κορυφή του Πεντελικού όρους και εκτείνεται από το Μαρούσι και την Κηφισιά έως τη Νέα Μάκρη, κατά μήκος της λεωφόρου Μαραθώνος. Μάλιστα, πολλές από αυτές τις εκτάσεις έχουν ήδη πωληθεί σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς ή ιδιώτες –υπολογίζεται ότι περίπου 10.000 στρέμματα έχουν πωληθεί από τη δεκαετία του 1970 έως σήμερα– και βέβαια μαζί με την έκταση έχει μεταβιβαστεί και το πρόβλημα, καθώς οι εκτάσεις αυτές είναι δασικές και άρα απαγορεύεται να οικοδομηθούν.

Πάντως, η ίδια η μονή αποφεύγει να γνωστοποιεί ανοιχτά τις απαιτήσεις της, κάνει συχνά λόγο για καταπατήσεις, ενώ από καιρό σε καιρό πωλεί εκτάσεις, παρά το γεγονός ότι το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς είναι αμφισβητούμενο.

Η μονή είχε δικαίωμα διακατοχής – εκμετάλλευσης σε μεγάλο τμήμα του Πεντελικού όρους, αλλά το Δημόσιο είχε πάντα την κυριότητα αυτών των εκτάσεων, όπως αναφέρεται ρητά σε απόφαση του υπουργείου Γεωργίας του 1911.

Ωστόσο, ή ίδια διεκδικεί την κυριότητα των εκτάσεων καθώς, όπως διατείνεται, διέθετε τίτλους οι οποίοι ωστόσο κάηκαν σε πυρκαγιά το 1850. Εκτοτε τίτλοι, κάποιο άλλο επίσημο έγγραφο ή χάρτης που να απεικονίζει τις εκτάσεις της μονής δεν υπάρχει, έως το 1938 οπότε η Μονή έδωσε εντολή σε δικό της δασολόγο να συντάξει χάρτη με την ιδιοκτησία της. Πρόκειται, όμως, για ιδιωτικό έγγραφο, που δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη ως αποδεικτικό στοιχείο.

Πλαστογραφία

Ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο η μονή προσπαθεί να αυξήσει και να κατοχυρώσει την «περιουσία» της είναι το γεγονός ότι ο πρώην ηγούμενος της μονής (έως το 1994) και νυν μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος δικάστηκε για πλαστογραφία.

Σε στοιχεία που αφορούσαν τα στρέμματα στο Πεντελικό, στον Μεγάλο Κώδικα της μονής, ενός ιδιωτικού κτηματολογίου που διαθέτει η Μονή Πεντέλης, βρέθηκαν να έχουν «αλλαχθεί» χειρόγραφα.

Ωστόσο, ο κ. Χρυσόστομος απαλλάχθηκε με βούλευμα, καθώς διαπιστώθηκε ότι το... μελάνι που είχε χρησιμοποιηθεί για την πλαστογραφία ήταν προγενέστερο της εποχής που αυτός ήταν ηγούμενος της μονής. Η πλαστογραφία πάντως δεν αμφισβητήθηκε.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_27/09/2009_330999

Επιστροφή

ΠΡΙΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΣΤΑΧΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ, «ΔΙΑΚΑΤΟΧΟΙ ΔΑΣΩΝ» ΕΠΙΑΣΑΝ «ΔΟΥΛΕΙΑ»- Περιφράσσουν τα καμένα με οδηγίες του... υπουργείου

Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Της αυθαιρεσίας το... κάγκελο στα καμένα της Αττικής. Σαν να μην έφτανε η «χαλάρωση» που παθαίνουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί σε κάθε προεκλογική περίοδο, έρχεται το ίδιο το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και δίνει οδηγίες για το πώς μπορούν (!) να περιφράσσονται δάση σε καμένες εκτάσεις, παρά τις αντίθετες οδηγίες της Εισαγγελίας και το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες οι εκτάσεις.

Πρώτα εμφανίζονται τα συρματοπλέγματα. Μετά οι ταμπέλες

Πριν καλά καλά ξεπλυθεί η στάχτη από τις πυρκαγιές στην Πεντέλη, «βροχή» άρχισαν να πέφτουν οι καταγγελίες για «διακατόχους» δασών που σπεύδουν να περιφράξουν εκτάσεις. Πρόκειται για ιδιώτες που ισχυρίζονται ότι είναι κύριοι μιας έκτασης σε δάσος, έχουν προσκομίσει κάποια αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. προσύμφωνα συμβολαίων, πράξεις νομής, πρωτόδικες αποφάσεις), χωρίς η όλη υπόθεση να έχει κριθεί τελεσίδικα.

Με βάση τις περίπλοκες και συχνά αντικρουόμενες δασικές και πολεοδομικές διατάξεις, τις ενίοτε «ύποπτες» πράξεις της διοίκησης (υπουργικές, νομαρχιακές κ.λπ.) που δημιουργούν τετελεσμένα πριν ακυρωθούν από άλλες αντίστοιχες πράξεις ή δικαστικές αποφάσεις και τη γενική καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης, υπάρχουν εκτάσεις που παραμένουν σε καθεστώς διακατοχής για ολόκληρες δεκαετίες.

Εάν σε αυτά προστεθούν η μόνιμη αδυναμία του κράτους να συντάξει κτηματολόγιο, δασολόγιο και οριστικούς δασικούς χάρτες, γίνεται καλύτερα αντιληπτό ποιος ανοίγει τα παράθυρα για εξαφάνιση και των τελευταίων δασών.

Φωτιά - χρυσή αφορμή

Χιλιάδες στρέμματα βρίσκονται σε παρόμοιο καθεστώς στη βόρεια Πεντέλη, κυρίως ως τμήματα του «δασοκτήματος Ηλιόπουλου» (σ.σ.: τμήμα του υπήρξε ολόκληρος ο Διόνυσος), που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά λόγω έκτακτης χρησικτησίας και πωλήθηκαν πριν η πολιτεία αποφασίσει να αναπέμψει το θέμα στα αρμόδια όργανα. Η καταστροφή που προκαλεί μια πυρκαγιά απεδείχθη για άλλη μια φορά «χρυσή ευκαιρία» για όσους θέλουν να κάνουν κινήσεις κατοχύρωσης δικαιωμάτων. Με το πρόσχημα ότι υπάρχει κίνδυνος καταπάτησης ή καταστροφής από βόσκηση γιδιών (αν και είναι απαγορευμένη στην Αττική), πολλοί έχουν ξεκινήσει να απλώνουν συρματοπλέγματα «για να τις προστατέψουν». Οταν πολίτες προσπάθησαν να τους σταματήσουν, εκείνοι, όχι μόνο δεν φοβήθηκαν την καταγγελία, αλλά επικαλέστηκαν ένα έγγραφο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) που είχε εκδοθεί στις 28/2/2005.

«Προστασία δικαιώματος»

Το έγγραφο εκείνο είχε εκδοθεί τότε από τη Διεύθυνση Προστασίας (!) Δασών, απαντούσε σε ερώτηση της Περιφέρειας Στ. Ελλάδος και, μεταξύ άλλων, ανέφερε:

- Επιτρέπεται η περίφραξη ιδιωτικού δάσους, εφόσον εξασφαλίζεται σειρά προϋποθέσεων.

- Ενδεικτικά αναφέρεται η παράδοση κλειδιών (!) της περίφραξης στον δασάρχη της περιοχής.

- Εάν πρόκειται για διακατεχόμενο δάσος, δεν κωλύεται η περίφραξη «δεδομένου ότι ο διακάτοχος επιδιώκει την προστασία του δικαιώματος της αποκλειστικής εκμετάλλευσης της έκτασης» (περί δικαιώματος προστασίας των δέντρων, λόγος ουδείς).

Για να θεμελιώσει τα παραπάνω, η υπηρεσία στηρίχθηκε σε μια γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επί χούντας (650/1972), αλλά και σε μια απόφαση του ΣτΕ (1516) του 1993. Παραδόξως, η απόφαση εκείνη του ΣτΕ μιλούσε σαφώς για «νομίμους περιορισμούς της ιδιοκτησίας, χάριν της προστασίας του δάσους», που είναι «συνταγματικώς προστατευόμενο αγαθό». Και η ίδια απόφαση απέρριπτε αίτημα ιδιώτη που ήθελε να περιφράξει δασική έκταση στην Κορινθία, ενώ ο τοπικός δασάρχης το απαγόρευε...

Σημειώνεται ότι στο παραπάνω έγγραφο δεν γινόταν αναφορά σε καμένες εκτάσεις, που υποτίθεται ότι τυγχάνουν απολύτου προστασίας από οποιεσδήποτε παρεμβάσεις, προκειμένου να επιτευχθεί η αναγέννηση του δάσους. Παρά ταύτα, οι ενδιαφερόμενοι να αξιοποιήσουν δάση στην Αττική (αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ) κατάφεραν να ανακαλύψουν τη συγκεκριμένη εγκύκλιο και να την επικαλεστούν μετά την καταστροφή του Αυγούστου. *

Ο κύκλος χαμένων εγκυκλίων

Οι καταγγελίες για περιφράξεις έφτασαν στο ΥΠΑΑΤ και η ίδια διεύθυνση αποφασίζει να εκδώσει στις 28/9/2009 νέα εγκύκλιο, στην οποία μάλιστα δίνει τίτλο που τα λέει όλα: «Περιορισμός της δυνατότητας περίφραξης καμένων εκτάσεων»!

Αναζητήσαμε την εγκύκλιο καταθέτοντας γραπτή αίτηση και διαβάσαμε ένα κείμενο, γραμμένο προφανώς βιαστικά και πάντως όχι με προφανή το στόχο να εμποδίσει δραστικά τους επίδοξους περιφράκτες: «Οπως πληροφορηθήκαμε από τηλεφωνικές καταγγελίες, μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική, διακάτοχοι δασών σπεύδουν να περιφράξουν εκτάσεις, επικαλούμενοι έγγραφο του ΥΠΑΑΤ, το οποίο απευθύνεται στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Στο περιεχόμενο του εγγράφου αναφέρεται η δυνατότητα περίφραξης ιδιωτικών και διακατεχόμενων δασών και τίθενται οι προϋποθέσεις, προκειμένου να δοθεί η σχετική άδεια». «Η περίφραξη, πλην της προστασίας, αποβλέπει και στη διαχείριση των δασών εκ μέρους των ιδιοκτητών και των διακατόχων»... «Βασικός λόγος για την περίφραξη ενός δάσους είναι η προστασία του, κυρίως όταν βρίσκεται υπό αναγέννηση ή υπό αναδάσωση»... Οταν η νέα εγκύκλιος φτάνει στις προϋποθέσεις για να γίνεται περίφραξη με άδεια, χτυπά... φλέβα:

- «Οι δασικές αρχές θα πρέπει να εντείνουν τη φύλαξη επί των αναδασωτέων ή υπό αναδάσωση εκτάσεων, ενώ η χορήγηση της άδειας περίφραξης θα εξετάζεται κατά περίπτωση».

- Προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας περίφραξης είναι «η σύνταξη μελέτης από τον ιδιοκτήτη ή διακάτοχο και υποβολή της για έλεγχο και έγκριση στις δασικές υπηρεσίες...».

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό, ειδικά για την Πεντέλη, όπου στο αρμόδιο Δασαρχείο «λιμνάζουν» χιλιάδες αιτήσεις για χαρακτηρισμό εκτάσεων λόγω έλλειψης προσωπικού; Πού θα οδηγήσει, όταν και στις πρόσφατες πυρκαγιές διαπιστώθηκε ότι το Δασαρχείο Πεντέλης διαθέτει για τη φύλαξη ολόκληρου του βουνού δύο (2) δασοφύλακες; Ποιος θα κάνει τις αυτοψίες και τη μελέτη των αιτήσεων; Οταν η υπηρεσία καθυστερήσει να απαντήσει, ποιος διακάτοχος δεν θα συνεχίσει να περιφράσσει, επικαλούμενος την προστασία των δικαιωμάτων του; Και ποιος θα βάλει όρια στα δικαιώματα αυτά; Προφανώς, ούτε ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών κ. Σακελάκος, που μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές ζήτησε από τους δασάρχες με άλλη εγκύκλιο (ίδια με εκείνη που είχε στείλει το 2007 ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς) «να εποπτεύονται συνεχώς οι δασικές εκτάσεις και οι περιοχές που κάηκαν, ώστε, εάν αντιληφθούν οποιαδήποτε κατασκευή ή πάσης φύσεως οικοδομική εργασία ή άλλης μορφής κατασκευή -περιφράξεις, παραπήγματα κ.λπ. (...), είτε μόνοι είτε με τη βοήθεια των αστυνομικών αρχών, να προβαίνουν αμέσως στην κατεδάφιση των κτισμάτων»...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 3-10-2009

Επιστροφή

Αυθαίρετο το... Παίδων

Αυθαίρετο κτίσμα το Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης!!! Στη χώρα όπου ιερές μονές και ιδιωτικά συμφέροντα διεκδικούν και επιτυγχάνουν ανταλλαγές και αποχαρακτηρισμούς δημόσιων και δασικών εκτάσεων, το νοσηλευτικό ίδρυμα παραμένει επί δεκαετίες χωρίς νόμιμο ιδιοκτησιακό καθεστώς και ως «αυθαίρετο εντός αναδασωτέας έκτασης» μετατρέπει κάθε εργασία ανακαίνισης-εκσυγχρονισμού-επέκτασης σε παράνομη πράξη...
Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Οπως προκύπτει από την αλληλογραφία μεταξύ των «αρμοδίων υπηρεσιών», το αίτημα για να πάψει το νοσοκομείο να είναι αυθαίρετο κτίσμα έρχεται από τη δεκαετία του '80. Η τελευταία προσπάθεια τακτοποίησης ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2008 -περίοδο κατά την οποία οι υπηρεσίες είχαν προφανώς «φορτσάρει» για να ικανοποιήσουν τα αιτήματα της Μονής Βατοπεδίου.
Η διοίκηση του νοσοκομείου έφθασε στο σημείο να κάνει τη νύχτα εργασίες περίφραξης επειδή το έργο ήταν αυθαίρετο...
Ας επιχειρήσουμε μια σύντομη αναδρομή:
- Εννέα μέρες πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, στις 19 Οκτωβρίου 1940, θεμελιώνεται στην Πεντέλη από τον Ιωάννη Μεταξά το «Ασκληπιείον Παίδων» ΠΙΚΠΑ για τη θεραπεία «των κλειστών φυματιώσεων».
- Η έκταση έχει μισθωθεί από τη Μονή Πεντέλης αλλά θεωρείται ήδη από το 1911 «δημόσια διακατεχόμενη», δηλαδή το Δημόσιο έχει την ψιλή κυριότητα αλλά δεν έχει βγει τελεσίδικη απόφαση για το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης (εκκρεμεί έως σήμερα!). Επίσης, έχει χαρακτηρισθεί αναδασωτέα από το 1934.
- Τα εγκαίνια γίνονται το 1957, παρουσία της Φρειδερίκης.
- Τον Ιούνιο του 1984 και τον Μάρτιο του 1995, το υπουργείο Υγείας «ζητά την παραχώρηση της δημόσιας έκτασης από το υπουργείο Υγείας χωρίς όμως να εύρει ανταπόκριση στο αίτημά του», όπως διαβάζουμε στην ιστορική αναδρομή που συνέταξε στις 11/3/08 ο Σταύρος Παπασταυρόπουλος, πρόεδρος του νοσοκομείου από το 2008 έως σήμερα.
- Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ότι το υπουργείο Υγείας είχε επανέλθει το 2002 ζητώντας την παραχώρηση «έκτασης 35 περίπου στρεμμάτων, επί της οποίας έχει κτισθεί το νοσοκομείο, για να δοθεί η δυνατότητα νομιμοποίησης των κτιριακών του εγκαταστάσεων»!!!
- Ο κ. Παπασταυρόπουλος καταθέτει (Μάρτιος 2008) και πρόταση σχεδίου νόμου «για να αποκτήσει επιτέλους το νοσοκομείο νόμιμο ιδιοκτησιακό καθεστώς».
- Τον Μάιο του 2008 ξεκινά υπηρεσιακή αλληλογραφία. Το υπουργείο Γεωργίας (Διεύθυνση Προστασίας Δασών) εμφανίζεται σύμφωνο και παραπέμπει το θέμα στο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ επισημαίνοντας «το κατεπείγον του ζητήματος»!
Τον Σεπτέμβριο απευθύνεται για το ίδιο θέμα στο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ ο πρόεδρος του νοσοκομείου «επειδή έχει παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από την υποβολή του αιτήματος».
- Λίγες μέρες μετά και ενώ έχει φουντώσει για τα καλά το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ (Δ. Νομοθετικού Εργου) παραπέμπει το θέμα στον Οργανισμό της Αθήνας μιλώντας για έκταση 35 στρεμμάτων «που πρόκειται να παραχωρηθεί στο νοσοκομείο».
Το υπουργείο ΥΠΕΧΩΔΕ επανέρχεται τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2009 προς τον Οργανισμό Αθήνας.
- Ομως, ο Οργανισμός Αθήνας διά του προϊσταμένου του Μ. Παπανικολάου ανθίσταται και με έγγραφο από τον Απρίλιο του 2009 επιμένει ότι στις ζώνες προστασίας της Πεντέλης «δεν προβλέπονται κοινωφελείς χρήσεις», «απαιτείται τροποποίηση του διατάγματος του 1988» και υπάρχουν «δυσκολίες τροποποίησης του θεσμικού πλαισίου».
Υπενθυμίζεται ότι, όπως γράφαμε στις 3/4/2007, ο ίδιος προϊστάμενος του Οργανισμού Αθήνας εισηγείτο αναστολή εφαρμογής προεδρικού διατάγματος του 2004 για το παραλιακό μέτωπο της Αττικής. Ο τότε αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ζητούσε ρύθμιση για να συνεχίσει να λειτουργεί το νυκτερινό κέντρο Ακρωτήρι ώστε να μη χάσει τα έσοδα από τα μισθώματα το Ταμείο των Κληρικών...
Στο παρελθόν, πάντως, ο Οργανισμός Αθήνας δεν είχε εμποδίσει τη ρυμοτόμηση προστατευομένων εκτάσεων στην Πεντέλη και τον Υμηττό...
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=133700 19-2-2010

Επιστροφή

ΟΡΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗ

Απόσπασμα από τη Συνέντευξη τύπου της Πρωτοβουλίας «Δράσεις για την κλιματική αλλαγή και την οικολογική κρίση – Κανκούν 2010», Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας, 3-12-2010 για τη Συγκέντρωση στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ στις 4 Δεκεμβρίου 2010, 11:30 π.μ. – 2.00 μ.μ., με αφορμή τη ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΚΑΝΚΟΥΝ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ, 29 / 11 - 10 / 12/ 2010. Συμμετείχε στους διοργανωτές και η Συντονιστική Επιτροπή Ελεύθερων Χώρων Αθήνας.

Στη μεγάλη πυρκαγιά του 2009 στη Β.Α Πεντέλη, κάηκαν 180.000 περίπου στρέμματα δασικής και γεωργικής γης. Το ΥΠΕΚΑ, με ατελή νομοθετική ρύθμιση, επιχείρησε να αντιμετωπίσει τις αναμενόμενες αλλαγές των χρήσεων γης από μια τέτοιας έκτασης καταστροφή, η οποία έχει σοβαρότατες κλιματικές επιπτώσεις για την Αττικής.

Σύμφωνα με ερευνητικό πρόγραμμα, προκύπτει από αεροφωτογραφίες ότι το 1945 η Πεντέλη ήταν καλυμμένη με πευκοδάση, μεγάλες θαμνώδεις εκτάσεις και καλλιέργειες και δεν υπήρχαν οικισμοί. Το 1995, ένα μεγάλο μέρος της περιοχής είχε καλυφθεί αποκλειστικά και μόνο από οικισμούς με αυθαίρετα κτίσματα.

Στην Πεντέλη, 28 Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί διεκδικούν περίπου 25.000 στρέμματα δασικών, κατά κανόνα καμένων, εκτάσεων, οι οποίες στη πλειονότητά τους βρίσκονται μέσα στη ζώνη απόλυτης προστασίας, όπως καθορίζεται με σαφήνεια στο Π.Δ προστασίας του ορεινού όγκου. Αρκετοί από τους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς έχουν αγοράσει δασικές εκτάσεις από την Μονή Πεντέλης, η οποία διεκδικεί πάνω από 80.000 στρέμματα στην περιοχή, με τίτλους που ανάγονται στην εποχή της Τουρκοκρατίας. Η επιμονή κάποιων Οικοδομικών Συνεταιρισμών να δημιουργήσουν μια οικιστική επέκταση για 10.500 κατοίκους μεταξύ Ραφήνας και Πικερμίου, προσέκρουσε μέχρι σήμερα στην αντίθεση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ στην Σταμάτα η δρομολογούμενη επέκταση του σχεδίου πόλης συμπεριλαμβάνει τον αρχαίο δήμο της Πλωθείας.

Κινήσεις πολιτών, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Πεντέλης («Δασαμάρι S.O.S», «Πευκίτες»), αναδεικνύουν ζητήματα αιχμής και αποτρέπουν σε πολλές περιπτώσεις αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων, παράνομες οικοπεδοποιήσεις κλπ.

Επιστροφή

GREENPEACE: Φωτοβολταϊκά 300 MW στην Πεντέλη: Ο καλύτερος τρόπος για να δυσφημήσετε την ηλιακή ενέργεια στην Ελλάδα

Αθήνα, 20 Μαρτίου 2012

Αν μία οργάνωση -όπως η Greenpeace- που έχει υποστηρίξει τις ΑΠΕ και την ηλιακή ενέργεια όσο κανένας άλλος στην Ελλάδα, τάσσεται ενάντια στην προτεινόμενη κατασκευή φωτοβολταϊκού πάρκου στην Πεντέλη για λογαριασμό της Εκκλησίας, τότε σίγουρα αυτό το έργο έχει σημαντικά προβλήματα.

Την ώρα που – εντελώς παράλογα – αποκλείονται οι ΑΠΕ από το σύνολο σχεδόν της αττικής γης, μεθοδεύεται η κατάθεση τροπολογίας που ευλογεί τη δημιουργία φωτοβολταϊκού πάρκου έως 300MW σε καμένη δασική έκταση στην Πεντέλη!

Σύμφωνα με τροπολογία που κατατέθηκε από τους βουλευτές Χαραλαμπόπουλο και Βαρβιτσιώτη από τις 16 Μαρτίου (υπ.αρ. 840/16.3.2012), προτείνεται να δοθεί η δυνατότητα στην Εκκλησία για τη δημιουργία φωτοβολταϊκού πάρκου ισχύος έως 300MW σε έκταση 3.500 στρεμμάτων (;) σε αναδασωτέα περιοχή του όρους Πεντέλης. (*)

Η Greenpeace εκφράζει την έντονη αντίθεσή της στην προτεινόμενη τροπολογία. Μία τέτοια προκλητική μεθόδευση, δυσφημεί την ηλιακή ενέργεια και τη στιγματίζει στις συνειδήσεις της κοινωνίας, την ώρα μάλιστα που η αντοχή και η ανοχή των πολιτών σε παντός είδους σκάνδαλα έχει εξαντληθεί προ πολλού.

Είναι εντελώς προκλητικό να απαγορεύεται σε μικρούς και μεγάλους επενδυτές να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά στο σύνολο σχεδόν της Αττικής γης και σε απολύτως κατάλληλες εκτάσεις και, ταυτόχρονα, να προκρίνεται μεγάλο έργο σε αναδασωτέα έκταση.

Δεν είμαστε αντίθετοι στην πρόθεση της Εκκλησίας να αξιοποιήσει τα φωτοβολταϊκά και τμήμα της περιουσίας της. Αυτό όμως μπορεί να γίνει σε άλλες, πιο πρόσφορες για το σκοπό αυτό περιοχές, και όχι στην πολύπαθη Πεντέλη.

Η Greenpeace καλεί τους Έλληνες βουλευτές να ζητήσουν την απόσυρση της συγκεκριμένης τροπολογίας και να την καταψηφίσουν σε περίπτωση που τελικά αυτή συζητηθεί στη Βουλή.

(*) Υπάρχει ασάφεια σχετικά με το ακριβές μέγεθος του έργου. Μια φωτοβολταϊκή εγκατάσταση ισχύος 300MW απαιτεί έκταση 5-6.000 στρεμμάτων (και όχι 3.500 όπως αναφέρεται στην τροπολογία).

Επιστροφή

ΠΕΝΤΕΛΗ SOS-ΝΑΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ - ΟΧΙ ΣΤΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Να αποτρέψουμε τα επανερχόμενα σχέδια της Εκκλησίας της Ελλάδος η οποία (με το νομοσχέδιο «Διαμόρφωση Φιλικού για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος» που κατατίθεται στη Βουλή για ψήφιση τον Απρίλιο) χαρακτηρίζεται ως «Στρατηγικός Επενδυτής», για εγκατάσταση Φωτοβολταϊκού Πάρκου 300 MW σε έκταση 3500 στρεμμάτων (ίση με την έκταση της Νέας Πεντέλης) σε αναδασωτέα έκταση του Πεντελικού. Πρόκειται για:

Σκάνδαλο Νομικό

· Τα σχέδια της Εκκλησίας της Ελλάδος είχαν πέρυσι αποτραπεί, όταν ακόμη και ο τότε Υπουργός Περιβάλλοντος έκανε λόγο για νομικά κωλύματα σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς

· Το τωρινό νομοσχέδιο «δωρίζει» στην Εκκλησία της Ελλάδος (αναγνώριση «περιουσιακών δικαιωμάτων») τις τεράστιες διεκδικούμενες από αυτήν δασικές εκτάσεις, τις οποίες διακατέχει παρανόμως, καθώς με τις διατάξεις του Ν. 1811/88 (τον οποίο είχε τότε αποδεχτεί και υπογράψει η Μονή Πεντέλης) έπρεπε να τις είχε ήδη αποδώσει στο Ελληνικό Δημόσιο εδώ και δεκαετίες.

Σκάνδαλο Περιβαλλοντολογικό

· Με το νομοσχέδιο αίρονται όλες οι προστατευτικές διατάξεις που υπήρχαν μέχρι σήμερα (το Πεντελικό είναι μέρος των περιβαλλοντικά προστατευόμενων περιοχών και προστατεύεται με το ΠΔ 755/88)

· Εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου προβλέπεται να γίνει σε χαρακτηρισμένη ως «αναδασωτέα» έκταση του Πεντελικού, η οποία ήδη αναδασώνεται και αρδεύεται από το ΥΠΕΚΑ

· Το βουνό μετατρέπεται σε βιομηχανική περιοχή, ενώ θα αλλάξουν και οι χρήσεις γης

· Η ήδη επιβαρυμένη θερμοκρασία του λεκανοπεδίου αυξάνεται κατά 1,5 βαθμό κελσίου

· Διαταράσσεται το ήδη βεβαρημένο από τις μεγάλες φωτιές των τελευταίων δεκαετιών οικοσύστημα της περιοχής

· Ως απολύτως απαράδεκτη χαρακτήρισαν πέρσι την ως άνω τροπολογία για «φωτογραφική» χωροθέτηση του Φ/Β πάρκου 300 MW, η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων-Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ), το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.

Σκάνδαλο Πολιτικό

· Το νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει, να διευκολύνει και να επισπεύσει την υλοποίηση της λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και των φυσικών πόρων . Το Δημόσιο αποσύρεται από κάθε έλεγχο ως προς την περιουσία του ελληνικού λαού την οποία παραχωρεί σε επενδυτές και μάλιστα με επιδοτήσεις : Το 100% του επιχορηγούμενου για την επένδυση ποσού καταβάλλεται από το Ελληνικό Δημόσιο στον εκάστοτε «Στρατηγικό Επενδυτή» με την έναρξη του έργου, γεγονός που δε δεσμεύει κανένα επενδυτή για την τήρηση των οικονομικών-περιβαλλοντικών-εκμεταλλευτικών όρων & προϋποθέσεων της επένδυσης.  

Η υπόθεση του Πεντελικού αφορά όλη την Αττική: τα επιχειρηματικά σχέδια της Εκκλησίας της Ελλάδος βάζουν ταφόπλακα στο Πεντελικό ως πνεύμονα του λεκανοπεδίου για εμάς και τα παιδιά μας και καταστρέφουν την ελπίδα ανάπλασης του δάσους για πάντα

ΟΛΟΙ στη συγκέντρωση στην Πλ. Νέας Πεντέλης και πορεία προς την Μονή Πεντέλης, Κυριακή 7 Απριλίου στις 11.30 πμ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΕΝΤΕΛΗΣ – ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ

Επιστροφή

Επιστολή-ερώτηση προς δασικές υπηρεσίες

Η ερώτηση κατατέθηκε την Τρίτη 3/6 από την πρωτοβουλία Δασαμάρι S.O.S. και τη δημοτική κίνηση Μέτωπο Ψηλά στο Δασαρχείο Πεντέλης (αρ. πρωτ. 31294/2510/3-6-2014) και στη Δ/νση Δασών Ανατ. Αττικής (αρ. πρωτ. 2410/3-6-2014).

Πικέρμι, 3/6/2014

Προς: -Δασάρχη Πεντέλης
-Διευθυντή Δασών Ανατολικής Αττικής

Θέμα: Ενέργειες Δασικών Υπηρεσιών για την προστασία της δασικής έκτασης «Δασαμάρι»

Κύριοι,
Ως κάτοικοι του Πικερμίου δραστηριοποιούμαστε για την προστασία της καμένης δασικής έκτασης «Δασαμάρι» η οποία εκτείνεται βόρεια του Πικερμίου, μεταξύ των οικισμών Ντραφίου και Διώνης [επισύναψη Α]. Η συγκεκριμένη έκταση -ό,τι απόμεινε από τη μεγάλη δασική έκταση που από παλιά ονομαζόταν Δασαμάρι λόγω και του ομώνυμου ρέματος (χάρτης ΓΥΣ, 1988)- έχει συρρικνωθεί λόγω της ένταξης οικισμών και των μεγάλων πυρκαγιών των τελευταίων χρόνων (1995, 1998, 2009). Τελευταία απειλείται εκ νέου από ιδιώτες με την επωνυμία Apollo Capital Group (http://apollocapitalgroup.gr) οι οποίοι συνάπτουν επενδυτικές συμφωνίες για την οικοπεδοποίησή της [επισύναψη Β], όπως έγινε γνωστό μετά από καταγγελία στο δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας-Πικερμίου στις 27/2/2014 [επισύναψη Γ].

Επειδή τα τελευταία χρόνια, οι δασικές εκτάσεις στο Πεντελικό βουνό απειλούνται από την αλλαγή χρήσης γης (βλ. οικοδομικοί συνεταιρισμοί, εκκλησία, εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών, βιολογικές καλλιέργειες κ.λπ.), εμείς οι κάτοικοι που ενδιαφερόμαστε ώστε αυτό το τμήμα του Πεντελικού όρους που αναγεννάται να ξαναγίνει ένα ζωντανό δασικό οικοσύστημα, ένας πνεύμονας ζωής για όλους και όχι αντικείμενο εκμετάλλευσης και πλουτισμού για λίγους, απευθυνόμαστε σε κάθε αρμόδιο φορέα προκειμένου να πράξει το καθήκον του για την προστασία του.

Εξ όσων έχουμε πληροφορηθεί, η εν λόγω έκταση όπως φαίνεται και στους δασικούς χάρτες (φύλλα 115986, 115987, 115996 Διευθ. Δασών Ανατ. Αττικής), χαρακτηρίστηκε ως "δάσος και δασική" απο το Δασαρχείο Πεντέλης (πράξη 2532/1980) και κηρύχθηκε αναδασωτέα μετά τις πυρκαγιές του 1995 (ΦΕΚ 749Δ/2-10-1995) και του 2009 (ΦΕΚ 35Δ/3-2-2010).
Η έκταση αυτή περιλαμβάνεται στη ζώνη προστασίας του Πεντελικού όρους (ΦΕΚ 755Δ/1988) και περιβάλλεται από τα ρέματα Δασαμάρι και Βαλανάρη (Βαθύρεμα, Λυκόρεμα) που χαρακτηρίζονται "ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος" (ΦΕΚ 281Δ/23-3-1993).
Στην περιβαλλοντική βάση δεδομένων Οικοσκόπιο (WWF) το Δασαμάρι χαρακτηρίζεται ως βιότοπος CORINE με "μεταβατικές δασώδεις και θαμνώδεις εκτάσεις". Ομοίως χαρακτηρίζεται και στη βάση δεδομένων για την ελληνική φύση Φιλότης (ΕΜΠ), όπου δηλώνεται με προτεραιότητα προστασίας "πολύ επείγουσα".

Οι μέχρι τώρα ενέργειες για την προστασία των καμένων δασικών εκτάσεων στο Δασαμάρι από τη νέα απειλή, μετά την καταγγελία στο δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας-Πικερμίου, είναι οι εξής:
1. Με πρωτοβουλία των κατοίκων συντάχθηκε κείμενο που υπέγραψαν πάνω από 200 δημότες, με το οποίο διεκδίκησαν από το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας-Πικερμίου να δεσμευτεί για την προστασία της συγκεκριμένης δασικής έκτασης [επισύναψη Δ].
2. Εκδόθηκε η ομόφωνη απόφαση 52/2014 του δημοτικού συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου για την προστασία της έκτασης [επισύναψη Ε].
3. Κατατέθηκε στο κοινοβούλιο σχετική ερώτηση των βουλευτών Χ. Καφαντάρη και Γ. Πάντζα στο κοινοβούλιο [επισύναψη ΣΤ].
4. Σε μία πρώτη απάντηση του Υπουργείου ΠΕΚΑ καταγράφεται ότι «δεν προβλέπεται πολεοδόμηση της περιοχής» ενώ παράλληλα «έχει ζητηθεί και αναμένεται ενημέρωση από την οικεία Δασική Υπηρεσία». [επισύναψη Ζ].
5. Υπήρξαν εκτενή δημοσίευματα στον τύπο: εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ [επισύναψη Η], περιοδικό HotDoc [επισύναψη Θ].

Με βάση τα παραπάνω θα θέλαμε να ερωτήσουμε σχετικά με τις δικές σας ενέργειες για την προστασία της καμένης δασικής έκτασης στο Δασαμάρι:

1. Εχετε εκδόσει ή προτίθεστε να εκδόσετε άδειες στην περιοχή για άλλες χρήσεις γης πέραν της δασικής και ποιές;
2. Έχετε προβεί στην κήρυξη ως αναδασωτέων των εκχερσωμένων εκτάσεων που περιλαμβάνονται στους χάρτες της συγκεκριμένης περιοχής; Αν όχι, πότε προτίθεστε να το πράξετε;
3. Ποιές ενέργειες σκοπεύετε να αναλάβετε για την αποκατάσταση της δασικής βλάστησης στην εν λόγω καμένη περιοχή; Αξίζει να αναφερθεί ότι όλα αυτά τα χρόνια, από την πυρκαγιά του 1995, δεν έχει γίνει καμία ενέργεια υποβοήθησης της φυσικής αναγέννησης της εν λόγω έκτασης.
4. Τι μέτρα θα λάβετε για την προστασία της περιοχής από τις κατά καιρούς απειλές οικοπεδοποίησης/τσιμεντοποίησης (Apollo Capital Group, κτήμα Πεντέλη, κ.ά.) καθώς και τη διαρκή υποβάθμιση του δασικού οικοσυστήματος της περιοχής από την παράνομη βόσκηση, την υλοτομία και τις κυνηγετικές δραστηριότητες;

Ευχαριστούμε για την απάντησή σας και τις σχετικές ενέργειές σας.

Γιώργος Σταυρινός
εκ μέρους της ανεξάρτητης πρωτοβουλίας πολιτών Δασαμάρι S.O.S.

Αμαλία Τόκα
δημοτική σύμβουλος Ραφήνας-Πικερμίου με την κίνηση Μέτωπο Ψηλά

Επισυνάπτονται:
Α. Χάρτης με το περίγραμμα της καμένης δασικής έκτασης «Δασαμάρι».
Β. Σελίδα από παρουσίαση των επενδυτικών σχεδίων του ομίλου Apollo Capital Group.
Γ. Καταγγελία-ερώτηση στο δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας-Πικερμίου από τη δημοτική σύμβουλο Αμαλία Τόκα σχετικά με «Σοβαρό σκάνδαλο καταπάτησης δασικής και δημόσιας γης στο Δασαμάρι και στο Ντράφι από επιχειρηματικό όμιλο».
Δ. Κείμενο υπογραφών των κατοίκων για την προστασία των δασικών εκτάσεων στο Δασαμάρι.
Ε. Ομόφωνη απόφαση δημοτικού συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου για την προστασία του δασικού χαρακτήρα των καμένων δασικών εκτάσεων στο Δασαμάρι.
ΣΤ. Σχετική ερώτηση στο κοινοβούλιο των βουλευτών Χ. Καφαντάρη και Γ. Πάντζα.
Ζ. Απάντηση Υπουργείου ΠΕΚΑ.
Η. Δημοσίευμα στην εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ.
Θ. Δημοσίευμα στο περιοδικό HotDoc.

Read more: http://dasamarisos.blogspot.com/2014/06/blog-post.html#ixzz34DQEGZFN

Πηγή: http://dasamarisos.blogspot.gr/2014/06/blog-post.html

Επιστροφή