Χώροι
πρασίνου στην καρδιά της Αθήνας, εγκαταλειμμένοι τα τελευταία 8 χρόνια. Το χώμα
παρασύρεται από τις βροχές του χειμώνα και δεν αντικαθίσταται. Τους
καλοκαιρινούς μήνες δεν γίνεται τακτικό πότισμα. Οι βρύσες στο λόφο του Στρέφη
είναι κλειδωμένες για να αποφεύγεται η σπατάλη. Πολλοί επισκέπτες τις σπάνε για
να πιουν νερό και τελικά το νερό τρέχει επί ημέρες. Υπάρχει μόνο ένας κηπουρός
και για τα δύο πάρκα. Οι κάτοικοι ανέλαβαν πρωτοβουλία υποκαθιστώντας το Δήμο
να καθαρίζουν μόνοι τους ένα μέρος του Στρέφη. Ο διευθυντής της Διεύθυνσης
Πρασίνου κ. Δ. Παπαδήμας συμφωνεί και αναφέρει:
"Είμαστε πρόθυμοι να τους διαθέσουμε και κάποια βυτιοφόρα για τη
διευκόλυνση του έργου τους" (Ελευθεροτυπία 5-7-2000)
Οι
προσλήψεις 30 υπαλλήλων στα πάρκα του κέντρου της Αθήνας, που -πριν από ένα
χρόνο- δήλωνε ο διευθυντής της Διεύθυνσης Πρασίνου και Κηποτεχνίας
του Δήμου Αθηναίων, Δημήτρης Παπαδήμας, ότι επρόκειτο
να γίνουν το περασμένο φθινόπωρο, δεν έχουν γίνει ακόμη. Ετσι,
ένα από τα κεντρικότερα πάρκα της πρωτεύουσας, ο λόφος του Στρέφη στην περιοχή
των Εξαρχείων, εξακολουθεί να έχει τη συνήθη θλιβερή εικόνα που παρουσίαζε τα
τελευταία χρόνια. Δεν ποτίζεται, δεν καθαρίζεται και δεν φυλάσσεται όσο θα
έπρεπε. Ο ένας κηπουρός που εμφανίζεται περιστασιακά -όπως παραδέχεται και ο κ.
Παπαδήμας- δεν επαρκεί όχι μόνο για τη γενικότερη
φροντίδα της βλάστησης στο λόφο, αλλά ούτε και για το στοιχειώδη πότισμά της.
Ως εκ τούτου, ένας από τους λίγους πνεύμονες δροσιάς του κέντρου της
πρωτεύουσας, και με δεδομένη την ανομβρία των τελευταίων μηνών, μετατρέπεται σε
ξερό τοπίο. Ο κ. Παπαδήμας αποδίδει για ακόμη μία
φορά την κακή κατάσταση των πάρκων στην έλλειψη προσωπικού και “πετάει το
μπαλάκι” στη Διεύθυνση Προσωπικού. “Εμείς εισηγηθήκαμε προσλήψεις, οι οποίες
όμως δεν έγιναν ποτέ. Από εκεί και πέρα θα πρέπει οι περίοικοι να φροντίζουν το
χώρο”, υποστηρίζει. Δεν είναι όμως μόνο η μαραμένη βλάστηση που απομακρύνει
τους Αθηναίους από το πάρκο. Τόσο στα πλακόστρωτα μονοπάτια του όσο και ανάμεσα
στα δέντρα υπάρχουν διαφόρων ειδών αντικείμενα, από σακούλες και μπουκάλια,
μέχρι και σκουριασμένοι σκελετοί από μηχανάκια. Τα περισσότερα σκουπίδια
συγκεντρώνονται στην παιδική χαρά και το πέτρινο θεατράκι όπου γίνονται συχνά
και αυτοσχέδια πάρτι. Αν σε όλα αυτά προστεθούν και οι ακαθαρσίες από τα σκυλιά
των κατοίκων της περιοχής, τότε ακόμη και ένας περίπατος στο λόφο εγκυμονεί
κινδύνους μολύνσεων, κυρίως για τα παιδιά. Μπορεί η ξηρασία και τα σκουπίδια να
απωθούν τους Αθηναίους από το λόφο την ημέρα, αλλά και τη νύχτα προστίθεται
ακόμη ένα πρόβλημα. “Η ανυπαρξία περίφραξης και η ελλιπής φύλαξη έχουν
αποτέλεσμα να μαζεύονται στο λόφο από ναρκομανείς μέχρι λαθρομετανάστες και
άστεγοι. Ολοι αυτοί, πέρα από τις εστίες μόλυνσης που
δημιουργούν, αυξάνουν το αίσθημα ανασφάλειας σε όσους πλησιάζουν το λόφο”,
εξηγεί ο πρόεδρος του συλλόγου “Η Γειτονιά”. Τον τελευταίο χρόνο πάντως, όπως
υποστηρίζουν οι περίοικοι, η φύλαξη από την Αστυνομία είχε ενταθεί, με
αποτέλεσμα να περιοριστούν στο ελάχιστο τα παραπάνω φαινόμενα. Τελευταία όμως
οι έλεγχοι περιορίστηκαν και έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται περιθωριακοί
στην περιοχή, και κυρίως στο λόφο του Στρέφη”, υποστηρίζει ο αντιπρόεδρος του
συλλόγου “Τα Εξάρχεια”, Βασίλης Παπαδογιάννης. (ΒΑΣΩ
ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/07/2001)
Ενας από τους
τελευταίους αδόμητους χώρους στην περιοχή των Εξαρχείων κινδυνεύει να γίνει...
τσιμέντο. Πρόκειται για το κατάφυτο οικόπεδο περίπου 700 τετραγωνικών που
περιβάλλει το διατηρητέο κτίριο στην οδό Μεθώνης. Το οίκημα έχει κατασκευαστεί
το 1880 και η ιστορία του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Λόγω έλλειψης πόρων -καλή
ώρα όπως γίνεται και σήμερα με τα λεγόμενα “συγχρηματοδοτούμενα έργα”- το
ελληνικό κράτος είχε απευθυνθεί σε ιδιώτες που διέθεταν οικόπεδα σε επιλεγμένα
σημεία της πρωτεύουσας. Οι ιδιοκτήτες μπορούσαν να χτίσουν οικοδομήματα που θα
πληρούσαν κάποιες προδιαγραφές για να χρησιμοποιηθούν ως σχολεία και το Δημόσιο
ως αντάλλαγμα θα αναλάμβανε την υποχρέωση να τα νοικιάζει για μεγάλο χρονικό
διάστημα.
Το κτίριο της οδού Μεθώνης στέγαζε ώς το 1981 σχολείο
και σήμερα λειτουργεί ως εστιατόριο. Εχει ήδη
χαρακτηριστεί διατηρητέο, κάτι που εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα, παρά το
γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες του ακινήτου είχαν κάνει πριν από μερικά χρόνια
προσπάθεια να το αποχαρακτηρίσουν. Οταν δεν τα
κατάφεραν σκέφθηκαν έναν άλλο τρόπο για να αξιοποιήσουν την περιουσία τους.
Σχεδιάζουν το διαχωρισμό του κτιρίου από τον περιβάλλοντα χώρο με
συμβολαιογραφική πράξη και με αυτό το “τρικ” θα προσπαθήσουν στη συνέχεια να
παρακάμψουν το σκόπελο του διατηρητέου.
Να σημειωθεί ότι με τον πρόσφατο νόμο του υπουργείου Πολιτισμού (3028/2002),
λαμβάνονται μέτρα για όλα τα κτίρια που χτίστηκαν μετά το 1830 και
χαρακτηρίζονται ως “πολιτιστικά αγαθά” ακόμη και εάν δεν έχουν χαρακτηριστεί ως
μνημεία και δεν επιτρέπεται καμία εργασία χωρίς την έγκριση της αρμόδιας
υπηρεσίας. Ενα άλλο “παραθυράκι” είναι το γεγονός ότι
το ακίνητο έχει πρόσοψη και στην οδό Καλλιδρομίου.
Οι περίοικοι έχουν πληροφορηθεί τα σχέδια των ιδιοκτητών και ζητούν από τα
συναρμόδια υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού να παρέμβουν ώστε να διατηρηθεί αυτή
η όαση σε μια ιδιαίτερα πυκνοδομημένη περιοχή και παράλληλα να διασφαλιστούν τα
δικαιώματα των ιδιοκτητών. Ενα μέτρο θα ήταν η άμεση
χορήγηση τίτλου για μεταφορά συντελεστή σε άλλη περιοχή, αφού, με βάση τους
ισχύοντες στην περιοχή όρους δόμησης, στον ελεύθερο σήμερα χώρο μπορεί να
χτιστεί πενταώροφη οικοδομή, συνολικής επιφάνειας άνω των 1.000 τετραγωνικών.
(Χ.ΤΖ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/11/2002)
Οι
κάτοικοι των Εξαρχείων υπερασπίζονται την πλατεία τους Της
Ελένης ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ*
Η πρώτη
φάση του αγώνα των κατοίκων της περιοχής Εξαρχείων και όσων προσέτρεξαν να
συνδράμουν αυτό τον αγώνα μπορούμε να πούμε ότι έληξε με επιτυχία.
Στη
συνάντηση της επιτροπής Πρωτοβουλίας με υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΧΩΔΕ,
τον εργολάβο του έργου και με την παρουσία του προέδρου του Α' Διαμερίσματος
του Δήμου Αθηναίων αποφασίστηκε να σταματήσουν οι εργασίες μέχρι τον Σεπτέμβριο
και να γίνει νέα μελέτη βασισμένη σε δύο αρχές: τη διατήρηση του χώματος και
του πράσινου και την ένταξη του σχεδίου στις φυσικές κλίσεις του εδάφους ώστε η
πλατεία να είναι αβίαστα προσπελάσιμη από τους χρήστες της. Η μεγάλη εκσκαφή -
"δεξαμενή" θα κλείσει με χώμα και το εργοτάξιο θα νοικοκυρευτεί ώστε
η πλατεία να λειτουργεί στο διάστημα αναθεώρησης της μελέτης, γνωστοποίησής της
στους κατοίκους και νέας υποβολής στο ΣΧΟΠ ώστε να πάρει τελική έγκριση.
Βέβαια τα
γεγονότα δεν εκτυλίχθηκαν ομαλά. Το έργο ξεκίνησε χωρίς να έχει αναρτηθεί, όπως
υπάρχει θεσμική υποχρέωση, χωρίς καν τη συνήθη πινακίδα περιγραφής του, η εκτός
τραπεζοκαθισμάτων περιοχή κλείστηκε με λαμαρίνες,
άρχισαν οι εκσκαφές, δένδρα έμειναν στον αέρα και μερικά εξαφανίστηκαν, πολύ
μπετόν έπεσε και τα σίδερα του οπλισμού γέμισαν τον χώρο.
Η πλατεία
μετατράπηκε σε ανοιχτή πληγή, φρουρούμενη από διμοιρίες ΜΑΤ.
Τότε οι
κάτοικοι, κυρίως νέοι και νέες, έδρασαν αποτελεσματικά ευρισκόμενοι σε νόμιμη
άμυνα. Ξήλωσαν τις εγκαταστάσεις της καταστροφής, απελευθέρωσαν τον χώρο και
ξεκίνησαν μια εκστρατεία ενημέρωσης και αγώνα για την αποκατάσταση της
πλατείας. Αν δεν είχε υπάρξει αυτή η πρωτοβουλία σήμερα θα ήταν πολύ αργά. Τώρα
θα παραμείνουν ακοίμητοι φρουροί για να υπερασπιστούν μέχρι τέλους ένα δημόσιο
χώρο, μια μικρή πράσινη όαση, ένα τόπο με όνομα και ιστορία, τις αναμνήσεις
τους που δεν υπάρχουν άτοπα αλλά φωλιάζουν εκεί που έπαιξαν, συναντήθηκαν,
ερωτεύτηκαν, συζήτησαν, διαδήλωσαν, κυνηγήθηκαν, πέρασαν απλά και είπαν
καλημέρα.
Στο
διάλογο που έγινε στις 29/7 στο ΥΠΕΧΩΔΕ μια πολύ νέα κοπέλα από την επιτροπή
των κατοίκων μίλησε για τις αναμνήσεις της στη συζήτηση πάνω στην αρχιτεκτονική
της πλατείας, θέτοντας αυτό που οι σχεδιάζοντες τα
έργα στην Ελλάδα αγνοούν μαζί με πολλά άλλα : ότι δηλαδή η αρχιτεκτονική της
πόλης, η αρχιτεκτονική του δημόσιου χώρου είναι κατά κάποιο τρόπο έμψυχη . Ο
χώρος δεν είναι ένα αδειανό πουκάμισο αλλά η ζώσα ιστορία της πόλης και ο
φορέας της ατομικής και συλλογικής μνήμης. Είναι μια πολυκύμαντη και
πολυσήμαντη θεατρική σκηνή των κοινωνικών πρακτικών και των πολιτικών γεγονότων
που δημιουργούν οι άνθρωποι. Ο γεωμετρικός χώρος μεταμορφώνεται σε τόπο από τη
ζωή που πάλλεται μέσα του, χρωματίζεται και νοηματοδοτείται
από τον κόσμο που τον κατοικεί. Η πρώτη ύλη της αρχιτεκτονικής δεν είναι μόνο
τα υλικά του κτίστη αλλά και η ίδια η ζωή.
Αν ο
δημόσιος χώρος στην Ελλάδα απαξιώνεται, αν αφήνεται βορά στα μικρά και μεγάλα,
αδηφάγα, ιδιωτικά συμφέροντα είναι γιατί η ζωή έχει χάσει τα συλλογικά της
περιεχόμενα, γιατί οι πολίτες δεν διεκδικούν την πόλη, η πόλη δεν αποτελεί
επίδικο αντικείμενο ούτε των κυρίαρχων ούτε των κυριαρχούμενων τάξεων.
Σ' αυτό το
κενό πολιτισμού τα χέρια που υψώθηκαν να υπερασπιστούν την πλατεία έκαναν
ταυτόχρονα μια κίνηση επανανοηματοδότησης της ζωής
μας.
Μαζί με
τον δημόσιο χώρο στην Ελλάδα έχει απαξιωθεί η αρχιτεκτονική. Το αρχιτεκτονικό
έργο και όταν είναι ιδιωτικό αποτελεί πάντα μια χειρονομία προς την πόλη. Στο
όριο ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό πραγματώνεται η σχέση του ιδιώτη με
τον πολίτη, του ατόμου με την κοινότητα. Αυτή η σχέση στην Ελλάδα δεν απέκτησε
ποτέ, από την εποχή της μεταπολεμικής οικοδόμησης μέχρι σήμερα, υπόσταση και
εξέπεσε οριστικά με την κυριαρχία της οικονομίας και του πολιτισμού της αγοράς.
Η ταύτιση
των νεοελλήνων με την οικοδομή και του κράτους με τα τεχνικά έργα είναι
απόλυτη. Στο βασίλειο της γενικευμένης αυθαιρεσίας που δημιουργεί αυτή η ακραία
σχέση δεν υπάρχουν κανόνες, γνώσεις, εμπειρίες, τοπικές και διεθνείς αναφορές,
δεν υπάρχει γενικά παιδεία.
Εδώ και
τέσσερα χρόνια η λαίλαπα των Ολυμπιακών Αγώνων απογείωσε την καταστροφή της
αισθητής πραγματικότητας των πόλεων και της φύσης και δημιούργησε προϋποθέσεις
για να εκδηλωθεί νέα μαζική, ιδιωτική και κρατική, οικοδομική πρωτοβουλία.
Η Ελλάδα,
χώρα του μέτρου και της κλίμακας του τοπίου και των κτισμάτων επί αιώνες,
πρωταγωνιστεί στην αμορφία, την εξάρθρωση του χώρου και τη βαναυσότητα απέναντι
στη φύση και την ιστορία.
Η
οικονομική βάση του οικοδομικού οργασμού των εκσυγχρονιστών είναι πολύ ισχυρή
και εμπλέκει πολλούς. Το χρήμα ρέει πρωτίστως διά της οικοδομικής οδού, επομένως
ό,τι υπάρχει ελεύθερο - και ελεύθερος θεωρείται
αποκλειστικά ο δημόσιος χώρος - αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Έτσι οι
πλατείες γίνονται οροφές γκαράζ, τα άλση περικόπτονται, οι κοινόχρηστοι χώροι
οικοδομούνται, γεμίζει ο τόπος και ασφυκτιά όπως η καθημερινότητά μας.
Οι
επιχειρήσεις αυτές προβάλλονται με τον ασαφή όρο των αναπλάσεων.
Πρόσφατα η
λεγόμενη ανάπλαση της πλατείας Ομονοίας κατέστρεψε μια ιστορική πλατεία που
χαρακτήρισε το πρώτο σχέδιο Κλέντσε της Αθήνας όταν
ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους μετά την απελευθέρωση από τους
Τούρκους, το 1833. Κανείς Αθηναίος ή επαρχιώτης, κανείς επισκέπτης δεν μπορεί
να φανταστεί πια ότι η Ομόνοια συμπυκνώνει την πόλη.
Αλλά
ανάπλαση δεν σημαίνει, οπωσδήποτε, εξαφανίζω ό,τι
υπήρχε, ισοπεδώνω τη συλλογική μνήμη και την ιστορία. Αντίθετα, ανάπλαση μπορεί
να σημαίνει, επίσης, ενισχύω μια ιστορική φυσιογνωμία και αναδεικνύω έναν τόπο,
διευκολύνω την επανάκτηση από τους ενοίκους του και τη συμβολική επανοικειοποίησή του από το σύνολο της πόλης.
Μια τέτοια
εκδοχή, όμως, της ανάπλασης δεν παράγει εύκολο χρήμα καθώς δεν βαδίζει την
πεπατημένη της απουσίας σχεδιασμού και της ισοπεδωτικής μπετόστρωσης
του χώρου. Όλες οι πόλεις μάς έχουν ανάγκη αναπλάσεων κλίμακας υπό την έννοια
της αποκατάστασης της ταυτότητάς τους, της ανασυγκρότησης του δημόσιου χώρου,
της δενδροφύτευσης, της συντήρησης όλων ανεξαίρετα
των κτισμάτων παλαιότερων εποχών, της ανακαίνισης και προσαρμογής στις
σύγχρονες ανάγκες των ιδιωτικών κτιρίων.
Τα έργα
που εκτελούνται σήμερα σχεδόν πουθενά δεν αναπλάθουν τον τραυματισμένο χώρο της
πόλης. Αντίθετα τον επιβαρύνουν, τον τεμαχίζουν σε ιδιωτικά υποσύνολα, τον
αποξενώνουν από συλλογικές χρήσεις, τον συρρικνώνουν και τον παραδίδουν στην
αγορά.
Έτσι,
λοιπόν, δικαιολογημένα οι ευαίσθητοι πολίτες όταν ακούν ανάπλαση βγάζουν
περίστροφο.
Θύμα αυτή
της πραγματικότητας κόντεψε να γίνει και η πλατεία Εξαρχείων. Με το
προτεινόμενο σχέδιο, που αποσύρθηκε, τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της
πράσινης πλατείας και του αβίαστου περάσματος, με μικρές στάσεις,
εξαφανίζονται.
Η πλατεία
υπερυψώνεται εκτός κάθε λογικής και αποκόπτεται από τον γύρω χώρο σε αντίθεση
με την αυτονόητη επιλογή η πλατεία ν' ακουμπήσει στο άμεσο περιβάλλον της.
Οι
πλατείες σ' όλο τον κόσμο, όσο μεγάλες κι αν είναι, μένουν ενιαίες. Σχεδιάζονται
με σκοπό να ζήσουν στο χρόνο και γι' αυτό δεν καθορίζονται αυστηρά οι χρήσεις
τους. Οι χρήσεις αλλάζουν γρήγορα, είναι προϊόν των ανθρώπων που κατοικούν την
πόλη, ενώ ο δημόσιος χώρος είναι μακρόβιος. Εφήμερες και άτυπες είναι οι
λειτουργίες όχι η δομή και η βασική αρχιτεκτονική του δημόσιου χώρου.
Το σχέδιο
της πλατείας Εξαρχείων κατακερματίζει τον χώρο επιβάλλοντας στους κατοίκους την
άποψη χρήσης του σχεδιαστή της, αφαιρεί χώμα, εγκλωβίζει το πράσινο σε τόνους
μπετόν, υψώνει τείχη και κλείνει διόδους, ορίζει εξαναγκαστικές κινήσεις και
προσθέτει σκάλες παραβιάζοντας τα γεωμετρικά και φυσικά χαρακτηριστικά του
χώρου.
Ευτυχώς το
σχέδιο αυτό έχει αποσυρθεί. Οι κάτοικοι της περιοχής αλλά και οι θαμώνες της
πλατείας και αυτοί που συνδέθηκαν μαζί της ποικιλοτρόπως το απέρριψαν και θα
υπερασπιστούν μέχρι τέλους την πλατεία τους.
Η Ελένη Πορτάλιου είναι αρχιτέκτων, αν. καθηγήτρια της Σχολής
Αρχιτεκτόνων Ε.Μ. ΑΥΓΗ 3-8-03
Πλατεία
Εξαρχείων: Δύναμη είναι να δημιουργείς!
Κώστας Σβόλης
Περάσατε
το Σαββατοκύριακο από την Πλατεία Εξαρχείων; Εάν όχι αξίζει τον κόπο. Μόνο έτσι
μπορεί να καταλάβετε το πως λειτούργησε το διήμερο που οργάνωσε η
"Πρωτοβουλία Εξαρχειωτών" στις 11 και 12
Οκτωβρίου. Δεν ήταν απλώς μια δυναμική απάντηση στα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ για την
τσιμεντοποίηση και την καταστροφή της ιστορικής πλατείας. Ήταν κάτι πολύ
παραπάνω, ήταν η πραγμάτωση της οικειοποίησης των δημόσιων χώρων.
Το Σάββατο
για πάνω από 8 ώρες, δεκάδες άνθρωποι, νέοι στην πλειοψηφία τους, με ελάχιστα
μέσα, κατάφεραν να μετατρέψουν το εγκαταλελειμμένο εργοτάξιο του ΥΠΕΧΩΔΕ σε μια
σχεδόν κανονική πλατεία: Απομακρύνθηκαν τα επικίνδυνα υλικά που είχε παρατήσει
ο εργολάβος (λαμαρίνες, σίδερα, σύρματα κ.λπ.) Κλείστηκαν οι τρύπες-πληγές που
είχαν αφήσει πίσω τους οι μπουλντόζες. Ποτίστηκαν και κλαδεύτηκαν τα
εγκαταλελειμμένα στην τύχη τους δέντρα. Φτιάχτηκαν πολύχρωμα παρτέρια,
φυτεύτηκαν λουλούδια, σκουπίστηκαν οι πλάκες. Κόπηκαν τα σίδερα από τα
τσιμεντένια τοιχία που είχε αναλάβει να ρίξει ο εργολάβος, πάνω σε αυτά βίδωσαν
ξύλα, μετατρέποντάς τα σε άνετα καθιστικά. Οι τσιμεντένιες βάσεις
ζωγραφίστηκαν, τοποθετήθηκαν ακόμα δύο παγκάκια και μαζεύτηκαν όλα τα
σκουπίδια, ενώ μια κούνια βρήκε τη θέση της ανάμεσα στα δέντρα. Αποκαταστάθηκαν
οι προσβάσεις στην πλατεία από τη Θεμιστοκλέους και την Σπ. Τρικούπη.
Όλες αυτές
τις ώρες ο κόσμος άρχισε να διασχίζει την πλατεία και να ρωτάει για τις
εργασίες αλλά και τα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ. Το βράδυ ακολούθησε συναυλία με τους
ΑΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑ, ενώ όλο το απόγευμα από τη μικροφωνική έπαιζε μουσική, διαβάζονταν
κείμενα και ανακοινώσεις για τις κινητοποιήσεις στον Φιλοπάππου και στο ΚΥΤ της
Ηλιούπολης. Ταμπλό ήταν τοποθετημένα στην πλατεία με υλικό και φωτογραφίες από
τις γειτονιές της Αθήνας που αντιστέκονται στην υποβάθμιση, την καταστροφή και
την εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων.
Το πρωί
της Κυριακής καφέ στο σέικερ και εφημερίδες, ενώ
κάποια πιτσιρίκια έπαιζαν δημιουργικά κάτω από το άγαλμα με μουσικά όργανα,
μπαλόνια, μπάλες κ.λπ. Το απόγευμα έγινε συζήτηση με θέμα: "Η αντίσταση
στην ανάπλαση της Πλατείας Εξαρχείων. Οι δημόσιοι χώροι στην Αθήνα του 2004:
εμπορευματοποίηση, επιτήρηση, καταστολή", στην οποία πήραν το λόγο
κάτοικοι αλλά και θαμώνες της πλατείας. Το διήμερο έληξε με την προβολή της ταινίας
το "Τέρας" (με τον Μπενίνι) την οποία
παρακολούθησαν πάνω από 200 άτομα.
Στη
διάρκεια του διήμερου κάτοικοι περνούσαν, ρώταγαν και ενημερώνονταν για τα
σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ, πολλοί από αυτούς επιβράβευαν τις εργασίες αποκατάστασης
της πλατείας και υπέγραφαν το κείμενο διαμαρτυρίας. Βέβαια η συμμετοχή τους
στις δράσεις του διήμερου δεν ήταν αυτή που θα θέλαμε. Όπως ειπώθηκε και στη
συζήτηση όταν ο εργολάβος κύκλωσε την πλατεία με λαμαρίνες τότε καταλάβαμε ότι
εδώ και μέρες είχαμε χάσει την πλατεία. Όχι μόνο λόγω της εγκατάλειψής της από
την κρατική φροντίδα, αλλά κυρίως από εμάς τους ίδιους, λόγω του τρόπου ζωής
μας. Συγκινητική ήταν η συμμετοχή των τοξικομανών που συχνάζουν στην πλατεία,
τόσο στις εργασίες αποκατάστασης, όσο και στη συζήτηση. Αυτοί οι άνθρωποι είναι
κομμάτι της πλατείας^ παρά τις δυσκολίες μπορεί κανείς να βρει σημεία
επικοινωνίας μαζί τους, συνύπαρξη και συνεννόηση, αρκεί να τους αντιμετωπίσει
με σεβασμό και αξιοπρέπεια, αρκεί να τους δώσει το λόγο και τη δυνατότητα να
λειτουργήσουν πέρα από την παραίτηση της πρέζας, ώστε και αυτοί να αντιληφθούν
ότι είναι υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουν και άλλους ως συγκάτοικους τους στην
πλατεία.
Να
ξαναζήσουμε στους δημόσιους χώρους, να λειτουργήσουμε σε αυτούς ως άτομα,
συλλογικότητες, κάτοικοι, θαμώνες, πολιτικά υποκείμενα. Να βρούμε τα σημεία
επαφής μεταξύ των διαφορετικών υποκειμένων και χρήσεών τους, μέσα από τις
διαφορετικότητες που επικοινωνούν συνδιαλέγονται, συνυπάρχουν, σέβονται και
κατανοούν η μία την άλλη.
Τα
Εξάρχεια έχουν μεγάλη ιστορία: πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική, μια ιστορία
που δεν θα αφήσουμε να θαφτεί κάτω από τις μπουλντόζες του ΥΠΕΧΩΔΕ, ούτε στο
όνομα του "εθνικού οράματος" της Ολυμπιάδας. ΕΠΟΧΗ 19-10-03
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΩΝ: Εξάρχεια αλληλεγγύης και ανθρωπιάς
Μόνιμο συντονιστικό συλλόγων, φορέων και κατοίκων για τα
ναρκωτικά και την ποιότητα ζωής συγκροτήθηκε στα Εξάρχεια. Οι κάτοικοι είναι
αποφασισμένοι να αναλάβουν ενεργό ρόλο για την αντιμετώπιση του προβλήματος με
κοινωνικές δράσεις βασισμένες στην αλληλεγγύη, την ανθρωπιά, την αξιοπρέπεια,
και σε συνεργασία με τα προγράμματα απεξάρτησης και επανένταξης που λειτουργούν
εκεί. Αρνούνται να ξαναζήσουν στην γειτονιά τους επιχειρήσεις της αστυνομίας με
κυνηγητά, δακρυγόνα και ξυλοδαρμούς σε αυλές σπιτιών και εισόδους
πολυκατοικιών, σε στέκια, καφενεία και πλατείες -ενέργειες που δεν οδήγησαν
ποτέ μέχρι σήμερα στη σύλληψη σοβαρών εγκληματιών ούτε εμπόρων ναρκωτικών- και
ζητούν από τους αρμόδιους υπουργούς να σταματήσουν να φυλακίζουν και να
καταδικάζουν ανθρώπους για τη χρήση και μόνο ψυχοτρόπων ουσιών. Τα Εξάρχεια δεν
είναι η «κοινωνική χαβούζα» της Αθήνας, όπως επιχειρείται να παρουσιαστούν στην
κοινή γνώμη και στα ΜΜΕ, με αφορμή το υπαρκτό πρόβλημα των ναρκωτικών, τονίζουν
σε ανακοίνωσή τους. Είναι μια γειτονιά με τη δική της ξεχωριστή ταυτότητα, ένας
«κοινωνικός τόπος» που δίνει «χώρο» και «χρόνο» σε όλες και όλους. Εδώ
συναντιόνται και επικοινωνούν μεταξύ τους άνθρωποι που διακινούν ελεύθερα τις
ιδέες τους, δρουν μέσα από αντιπαραθέσεις και συνθέσεις, ονειρεύονται και
ζητούν μια καλύτερη ζωή. Άνθρωποι που δεν θεωρούν το χρήμα, τα υλικά αγαθά και
την κατανάλωση σαν τις υπέρτατες αξίες της ζωής. Και δηλώνουν: «Δεν φοβόμαστε
να ζήσουμε, να κυκλοφορήσουμε, να διασκεδάσουμε και να δράσουμε μέσα στη
γειτονιά μας. Δεν αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα των ναρκωτικών με φοβικά σύνδρομα
πανικού, αλλά το θεωρούμε βαθύ κοινωνικό πρόβλημα, που μπορούμε να περιορίσουμε
παρεμβαίνοντας στην «καρδιά» των αιτιών που το γεννούν και το κάνουν να
φουντώνει». Θ.Π. ΕΠΟΧΗ 17-7-05
ΛΟΦΟΣ
ΣΤΡΕΦΗ: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ
Τα
τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες της συστηματικής υποβάθμισης, και απαξίωσης
του λόφου Στρέφη , ενός από τους μοναδικούς , μαζί με το Λυκαβηττό , χώρους
ανάσας , πρασίνου και αναψυχής της γειτονιάς μας.
Το
πράσινο μαραζώνει από την έλλειψη νερού και σωστής συντήρησης, τα δέντρα
αρρωσταίνουν και «πεθαίνουν» όρθια, το θεατράκι βρωμίζει, η παιδική χαρά είναι μισοκατεστραμμένη και οι δρόμοι πάνω στο λόφο και γύρω απ’αυτόν έχουν «φρακάρει» από τα παρκαρισμένα οχήματα,
τετράτροχα και δίτροχα.
Όλοι
εμείς που ζούμε στα Εξάρχεια και πονάμε βλέποντας τη γειτονιά μας, μια από τις
πιο ιστορικές αλλά και ζωντανές γειτονιές της Αθήνας , να υποβαθμίζεται, και
τους ελεύθερους χώρους της να «εξαφανίζονται» είμαστε αποφασισμένοι να δράσουμε
άμεσα και συντονισμένα.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΚΑΙ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ!
ΟΛΟΙ
ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ:
- Να
απαιτήσουμε από το Δήμο της Αθήνας, ο οποίος μας φορολογεί άγρια να «ανανεώσει»
το πράσινο και τα δέντρα, να καθαρίσει και να φωτίσει σωστά το λόφο να
επισκευάσει την παιδική χαρά και να συντηρεί το λόφο.
- Να
οργανώσουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις, παραστάσεις, εκθέσεις φωτογραφίας,
συναυλίες σε συνεργασία με τους φορείς της γειτονιάς, την πολύτιμη συμβολή και βοήθεια των ανθρώπων
της τέχνης και του πολιτισμού, που μένουν στα Εξάρχεια και την οικονομική στήριξη
του Δήμου της Αθήνας καθώς και του Α’ Δημοτικού Διαμερίσματος.
- Να
σταματήσουμε να παρκάρουμε τα αυτοκίνητα και τις μηχανές μας στο λόφο. Ν’
ανέβουμε εμείς οι ίδιοι να περπατήσουμε, να γνωριστούμε, να μιλήσουμε, να
διασκεδάσουμε.
- Να
ευαισθητοποιήσουμε τους συμπολίτες μας που έχουν κατοικίδια να καθαρίζουν ότι
«αφήνουν» τα ζώα τους στο λόφο, ώστε να διατηρείται καθαρός και με τη δική μας
προσωπική φροντίδα.
Μας αξίζει μια καλύτερη ζωή σε μια ομορφότερη
γειτονιά.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΩΝ , ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ
Νέα όψη για το λόφο του Στρέφη
Τελευταία Νέα: (18/10/2005)
Μια νέα διαφορετική και ομορφότερη εικόνα
παρουσιάζει πλέον ο λόφος του Στρέφη έπειτα από την ολοκλήρωση των εργασιών
καθαρισμού και ανάπλασης της περιοχής, την ευθύνης της οποίας είχε ο Δήμος
Αθηναίων. Σημαντική ήταν και η συνδρομή των μαθητών από τα κοντινά σχολεία.
Οι ενέργειες καθαρισμού ξεκίνησαν την
προηγούμενη εβδομάδα και ολοκληρώθηκαν τη Δευτέρα. Η δήμαρχος Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη επισκεφθηκε το λόφο και συζήτησε με τους μικρούς μαθητές
για τη σημασία της ευαισθητοποίησης σε θέματα περιβάλλοντος και ανακύκλωσης,
ενώ αμέσως μετά δήλωσε: «Ο λόφος είναι ένα κόσμημα για την Αθήνα. Δυστυχώς
όμως, υπάρχουν μεγάλα προβλήματα ως προς τη φύλαξη και τη ρύπανση από γκράφιτι.
Τώρα αυτά έχουν καθαρίσει, ενώ εμπλουτίσαμε και το πράσινο. Στην προσπάθειά μας
αυτή συμμετείχαν και μαθητές της περιοχής, τους οποίους ενημερώσαμε για την
ανακύκλωση και τους ζητήσαμε τη συμβολή τους στο σχετικό πρόγραμμα του δήμου.
Με σύμμαχό μας τα παιδιά έχουμε πολλές ελπίδες ότι θα πετύχουμε».
Η παρέμβαση στο λόφο του Στρέφη εντάσσεται στο πλαίσιο της παγκόσμιας
εκστρατείας «Καθαρίζουμε τον κόσμο». Περιελάμβανε εκδηλώσεις για την
ευαισθητοποίηση των δημοτών, όπως επιδείξεις καθαρισμού και περιβαλλοντικά
παιδικά προγράμματα με θέμα την ανακύκλωση. Στην πρωτοβουλία αυτή συνεργάστηκε
η περιβαλλοντική οργάνωση «Καθαρή Ελλάδα». http://www.aboutpolis.gr
Οι φορείς των Εξαρχείων καταγγέλλουν, προειδοποιούν, αγωνίζονται
Η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων
Εξαρχείων, με αφορμή τη "δαιμονοποίηση" της
γειτονιάς της, εξέδωσε το παρακάτω κείμενο - διακήρυξη:
Για μια ακόμη φορά οι κάτοικοι των Εξαρχείων βλέπουμε αγανακτισμένοι να
διασύρεται η γειτονιά μας και όλος ο δημόσιος και κοινωνικός της χώρος από τα
τηλεοπτικά ΜΜΕ: "Κόλαση στα Εξάρχεια", "Πεδίο μάχης τα
Εξάρχεια" κ.λπ.
Αφορμή για την κατασυκοφάντηση της συνοικίας μας δίνουν τα μεμονωμένα
περιστατικά αδικαιολόγητης βίας, όπως το λυντσάρισμα του προέδρου της ΓΣΕΕ κ.
Χρήστου Πολυζωγόπουλου, που καταδικάστηκε από όλους
τους φορείς και τους κατοίκους της περιοχής μας.
Εύλογα γεννάται το ερώτημα:
\Από πού μεθοδεύεται και ποιους τελικά σκοπούς εξυπηρετεί η δημόσια τηλεοπτική
δυσφήμιση και ενοχοποίηση ολόκληρης της γειτονιάς μας;\
Τα Εξάρχεια ήταν πάντοτε στο στόχαστρο των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους.
Γιατί ήταν και συνεχίζουν να είναι ένας ελεύθερος, ανοιχτός, δημόσιος και
κοινωνικός χώρος, ένας χώρος επικοινωνίας ανθρώπων και φορέων, διακίνησης
ιδεών, αμφισβήτησης, πολιτιστικής δημιουργίας και κοινωνικής αντίστασης
απέναντι σε αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές πολιτικές.
Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε τη γειτονιά μας να γίνεται συχνά
"θέατρο" πολεμικών επιχειρήσεων της αστυνομίας. Δακρυγόνα στις
πλατείες και τους δρόμους της, χημικά στις αυλές των σπιτιών και τις εισόδους
των πολυκατοικιών, εισβολή πάνοπλων αστυνομικών σε καταστήματα της περιοχής, σε
γραφεία πολιτικών κινήσεων και στέκια νεολαίας, ξυλοδαρμοί και αυθαίρετες
συλλήψεις πολιτών...
Ακόμα πρέπει ιδιαιτέρως να αναφερθούμε στις συχνές εκφοβιστικές "δήθεν
εξακριβώσεις στοιχείων" αμέριμνων πολιτών από αστυνομικά όργανα κατά τις
νυχτερινές κυρίως ώρες και όχι με ιδιαίτερα ευγενικό τρόπο! \Θέλουμε να
δηλώσουμε τα εξής:
Δεν φοβόμαστε\ να ζήσουμε, να διασκεδάσουμε και να κυκλοφορήσουμε οποιαδήποτε
ώρα στη γειτονιά μας -λόγω της παραβατικότητας που υπάρχει. Γιατί η
παραβατικότητα στα Εξάρχεια δεν υπερβαίνει τα συνηθισμένα επίπεδα και είναι
ανάλογη με ό,τι συμβαίνει στις περισσότερες περιοχές
της Αθήνας.
Στην πραγματικότητα πιο πολύ \ανησυχούμε\ μήπως η βραδινή μας βόλτα τελειώσει
μέσα σε κάποια κλούβα της αστυνομίας ή σε κάποιο κρατητήριο μόνο και μόνο
επειδή έτυχε να διασκεδάζουμε σε ταβέρνες και μπαράκια ή έτυχε να μην αρέσει το
ντύσιμό μας, τα μαλλιά μας ή έτυχε να βρίσκονται στην παρέα μας οικονομικοί
μετανάστες. \Κάνουμε σαφές προς κάθε κατεύθυνση: Θα υπερασπιστούμε με όλες μας
τις δυνάμεις τη φυσιογνωμία των Εξαρχείων\. Θέλουμε να γεμίσουμε τη γειτονιά
μας με τις εκδηλώσεις μας, τα τραγούδια μας, τις ελεύθερες ιδέες μας, τον αγώνα
μας για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, με πάρκα, πλατείες, πολιτιστικά κέντρα,
παιδικές χαρές, καθαρά πεζοδρόμια και αναπαλαιωμένα νεοκλασικά. Και πάνω απ'
όλα θα κρατήσουμε ζωντανό τον χώρο μας με την \αλληλεγγύη\ προς όλες τις
κοινωνικές ομάδες, και κυρίως τις πιο αδύναμες, τους άστεγους, τους άνεργους,
τους εξαρτημένους χρήστες, τους ηλικιωμένους και τους μετανάστες συμπολίτες
μας.
\Τα Εξάρχεια χρειάζονται αλληλεγγύη και όχι καταστολή.
Η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Εξαρχείων:\
Πολιτιστικός Σύλλογος Εξαρχείων - Νεάπολης "Η Γειτονιά", Δίκτυο για
τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Δημοτική Κίνηση "Η Άλλη Αθήνα"
1ου Διαμερίσματος, Δημοτική Παράταξη "Όμορφη Πόλη" 1ου Διαμερίσματος,
Συνασπισμός της Αριστεράς Εξαρχείων - Νεάπολης, ΠΑΣΟΚ 1η Διαμερισματική
Οργάνωση Αθήνας, Σύλλογος Γονέων 36ου Δημοτικού Σχολείου Λ. Στρέφη, Σύλλογος
Γονέων 35ου Δημοτικού Σχολείου Εξαρχείων, Ένωση Επαγγελματιών Εστίασης και
Διασκέδασης Αττικής, Οργάνωση "Κόκκινο", Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ
Εξαρχείων, Οργάνωση "Ενεργοί Πολίτες", ΜΚΟ "Πολίτες Εν
Δράσει", Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, Αριστερή Αντικαπιταλιστική
Συσπείρωση, ΟΚΔΕ - "Σπάρτακος".
Αυγή 26-2-06
O γνωστός σε όλους μας λόφος του Στρέφη τα τελευταία χρόνια πλην
ελαχίστων εξαιρέσεων έχει μείνει στο έλεος διαφόρων και "αδιάφορων",
σε μία προσπάθεια να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση ο πολιτιστικός σύλλογος
Εξαρχείων-Νεάπολης απέστειλε επιστολή στον δήμαρχο και τις παρατάξεις
επισημαίνοντας κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι.
Αγαπητέ Κύριε Δήμαρχε,
Επανερχόμαστε σε ένα θέμα που αφορά στο Λόφο του Στρέφη και το θεωρούμε πολύ
σημαντικό για την λειτουργικότητα και την κατάσταση που επικρατεί και θα
επικρατεί και στο μέλλον σ' αυτό τον πνεύμονα πρασίνου και αναψυχής των
Εξαρχείων, της Νεάπολης, αλλά και όλης της Αθήνας.
Γνωρίζετε πολύ καλά πως ο λόφος έχει περάσει από πολλές διαδρομές, καλές,
κακές, εφιαλτικές και τα ρώτα χρόνια άριστες. Όλες προκαλούνταν από την
φροντίδα ή την αδιαφορία αντίστοιχα της Δημοτικής Αρχής γι' αυτόν. Οι καλές και
άριστες στιγμές και χρονικές περίοδοι ήταν πάντα συνδεδεμένες με την ύπαρξη και
λειτουργία στο χώρο του των δύο μαγαζιών (ουζερί- αναψυκτηρίων), που εμπόδιζαν
την γκετοποίησή του και την μετατροπή του σε χώρο
φόβου, ερημιάς και καταστροφής. Τα δύο αυτά μαγαζιά, που τα τελευταία χρόνια
επαναλειτούργησαν μετά από αγώνα των φορέων και των κατοίκων, με την ευθύνη
γειτόνων- επιχειρηματιών, που αγαπούν και φροντίζουν τον Λόφο, όχι μόνο δεν
προσβάλλουν την παραδοσιακή του φυσιογνωμία, αλλά συμβάλλουν και στον
ευπρεπισμό του. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν πέσει θύματα βανδαλισμών από
τους γνωστούς- αγνώστους, που χωρίς άδεια και πάντα μεταμεσονύκτιες ώρες κάνουν
χρήση του υπαίθριου θεάτρου με μουσικές εκδηλώσεις, που δεν αφήνουν την
γειτονιά να ησυχάσει ως το πρωί, με την ανοχή Δήμου και Αστυνομίας. Οι θαμώνες
αυτών των εκδηλώσεων αποχωρώντας τα ξημερώματα, σπάζουν και καταστρέφουν ότι
βρουν μπροστά τους και η μπόρα παίρνει πρώτα τα καταστήματα και στη συνέχεια
και γειτονικά σπίτια. Δυστυχώς, ο Δήμος αντί να έχει μια φιλοσοφία στήριξης
αυτών των επαγγελματιών, που βοηθούν το έργο του για την βελτίωση και χρήση του
Λόφου από τους κατοίκους των δύο ιστορικών γειτονιών, τους αντιμετωπίζει με
εντελώς εισπρακτική λογική και επιβάλλει στους πλειοδοτικούς διαγωνισμούς
υπέρογκο τίμημα ως ενοίκιο, για δύο καταστήματα που πληρώνουν μίσθωμα κάθε μήνα
για όλο το χρόνο, ενώ η κυρίως δουλειά τους είναι τους θερινούς μήνες. Έτσι,
οδηγηθήκαμε και πάλι στην αδυναμία των δύο επιχειρηματιών να συνεχίσουν την
ενοικίαση και επίσης την αδυναμία να βρεθούν αντικαταστάτες τους. Παρακαλούμε
θερμά να δείτε το θέμα με ευαισθησία, μειώνοντας το μίσθωμα, ώστε να υπάρξουν
ενδιαφερόμενοι μισθωτές, αλλιώς ας πάρει την ευθύνη να τα λειτουργήσει ως
δημοτικά- κάτι, που πολλοί άλλοι Δήμοι του Λεκανοπεδίου κάνουν με επιτυχία. Το
ενδεχόμενο κλείσιμό τους θα επιβαρύνει και άλλο την κατάσταση στον Λόφο και θα
ρίξει νερό στον μύλο εκείνων που χρόνια τώρα τον θέλουν άντρο σκοτεινό,
βρώμικο, ναρκομανών, περιθωριακών και γενικά χώρο απαγορευμένο από τους
κατοίκους της γειτονιάς, μικρούς και μεγάλους, αλλά και από τους Αθηναίους που
αναζητούν πάντα με αγωνία χώρους αναψυχής και γαλήνης.
Περιμένοντας την άμεση αντίδρασή σας στο πρόβλημα.
Με εκτίμηση
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
Η Γεν. Γραμματέας
ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΤΣΟΥΝΗΣ
ΚΑΤΙΑ ΣΑΒΒΙΔΟΥ
Ο πολιτιστικός σύλλογος Εξαρχείων-Νεάπολης με το όνομα "Γειτονιά"
εδρεύει στην οδό Ζωοδ. Πηγής 68 και τηλ. Επικοινωνίας είναι το 210 3838406 ΠΗΓΗ: http://www.athinapoli.gr 4-12-06 Αρ. Φύλ. 13 • Έτος 1ο
Πέμπτη, 06.12.07
Στους
τοίχους αντιεξουσιαστικά συνθήματα δίνουν το στίγμα
άλλων εποχών. Στις κολόνες πολύχρωμες αφίσες προσκαλούν (και προκαλούν) σε
σύγχρονους, αλλά εναλλακτικούς, δρόμους διασκέδασης. Δύο κόσμοι που
συναντιούνται. Η πλατεία Εξαρχείων ήταν πάντα «στέκι» για πολλές διαφορετικών
καταβολών, στιλ και συμπεριφορών φιγούρες της πόλης. Σήμερα, όμως, κάτι αλλάζει
στα Εξάρχεια. Οι νεαροί θαμώνες αντιδρούν: «Δεν θέλουμε να γίνει Γκάζι ή Ψυρρή». Οι καταστηματάρχες διαφωνούν: «Αρκετή δυσφήμηση
έχουμε υποστεί, ως άντρο αναρχικών και τοξικομανών. Ενα
μετρό χρειαζόμαστε, μια ανάπλαση, για να δουλέψουμε».
Πρόσφατα
έκλεισε και ένα από τα ιστορικά στέκια της πλατείας που στεγαζόταν στο ισόγειο
της «Μπλε Πολυκατοικίας» – κτιρίου ορόσημου για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Το «Φλοράλ» για τους νεότερους ή «Καφενείο του Σταυροπιερράκου», όπως ήταν γνωστό στους παλαιότερους,
αποτελούσε το σήμα κατατεθέν της ιδιότυπης και ετερόκλητης φύσης της περιοχής.
«Το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο, που λειτουργούσε μέχρι το 1993, έδωσε τη θέση
του σ’ ένα ζεστό, ζωντανό στέκι», σημειώνει ο επί 15 χρόνια ιδιοκτήτης του «Φλοράλ», κ. Κωνσταντίνος Λιόντας, και συνεχίζει: «Είναι μια
ζωντανή περιοχή όπου συνυπάρχουν αρμονικά όλα τα μαγαζιά, το καθένα με το
χαρακτήρα του. Ο κύκλος του “Φλοράλ” έκλεισε και γι’
αυτό αποχώρησα. Δεν θα ξεχάσω τα αλήστου μνήμης αποκριάτικα πάρτι του, που
υπήρξαν το αποκορύφωμα της κάθε χρονιάς. Δεν το πιστεύω όταν με πλησιάζουν θαμώνες
και συγκινημένοι μού εξομολογούνται πως χάθηκαν με την παρέα τους από τότε που
κλείσαμε». Η 24χρονη Ειρήνη –κάτοικος της περιοχής και θαμώνας του
καταστήματος– διερωτάται για το τι θα γίνει στη θέση του: «Τα Εξάρχεια έχουν το
χαρακτήρα τους. Είναι κρίμα να μπουν σε μια διαδικασία “τρεντοποίησης”.
Ενα ακόμα τρέντι φαγάδικο
τι να το κάνουμε;». Η ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων έχει παίξει ρόλο στην
κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.
Η στέγαση
εκεί τμημάτων του Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου της Αθήνας προσέλκυσε στο
παρελθόν διανοούμενους και φοιτητές, ενώ αποτέλεσε -και αποτελεί- περιοχή που
στεγάζουν τα γραφεία τους οργανώσεις της κοινοβουλευτικής και
εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ενώ παραμένει μέχρι σήμερα χώρος ζυμώσεων και
δράσης για αναρχικές ομάδες. Ωστόσο, η έντονη αυτή «πολιτικοποίηση» της
περιοχής, σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις που έχουν κατά καιρούς εκδηλωθεί για
τις μονάδες απεξάρτησης από τα ναρκωτικά οι οποίες λειτουργούν στην περιοχή,
αλλά και των επεισοδίων από «γνωστούς αγνώστους», έχουν οδηγήσει στο
στιγματισμό της. «Τα Εξάρχεια είναι μια από τις λίγες “γειτονιές” της Αθήνας.
Εδώ όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και ξέρουμε τα προβλήματα που απασχολούν τον
καθένα μας», λέει στον ΕΤ ο κ. Βασίλης Παπαδογιάννης,
αντιπρόεδρος του τοπικού συλλόγου κατοίκων και επαγγελματιών. «Είναι μια
περιοχή ιδιότυπης κουλτούρας. Εμεναν και μένουν εδώ
άνθρωποι αξιόλογοι, που απλώς δεν θέλουν να μείνουν αλλού. Υπάρχουν βεβαίως
προβλήματα.
Οι
υποτιθέμενες μονάδες απεξάρτησης είναι ουσιαστικά περίπτερα ναρκωτικών ουσιών. Εχουμε γίνει “άσυλο”, μαζεύονται από άλλες περιοχές και
κάνουν φασαρίες. Η συκοφάντηση των Εξαρχείων έχει παραγίνει. Θα αντισταθούμε
όμως. Τα Εξάρχεια έχουν χαρακτήρα. Δεν θα γίνουμε γκέτο. Δεν μπορεί ό,τι άσχημο συμβαίνει στην Αθήνα να λένε ότι γίνεται εδώ»,
συμπληρώνει. Οσοι δραστηριοποιούνται επαγγελματικά
στα Εξάρχεια συμφωνούν πως «την περιοχή ταλανίζει μια κρίση που οφείλεται στην
“προπαγάνδα” που γίνεται κατά των Εξαρχείων και υπέρ των άλλων περιοχών του
κέντρου, όπως αυτής του Κεραμεικού». Ενα άλλο θέμα που διχάζει τη νεολαία και τους επαγγελματίες
της περιοχής είναι αυτό της αστυνόμευσης. Οι καταστηματάρχες δηλώνουν πως
νιώθουν «απροστάτευτοι και εγκαταλελειμμένοι, αφού ούτε η Δημοτική Αστυνομία
δεν πλησιάζει», ενώ οι νεαροί κάτοικοι υποστηρίζουν πως υπάρχει «υπεραστυνόμευση» στη γύρω περιοχή. Και καθώς αποτελεί χώρο
όπου στεγάζονται ακτιβιστικές οργανώσεις και στέκια
μεταναστών, φοβούνται πως αργά ή γρήγορα η όλη «επιχείρηση εκκαθάρισης των
Εξαρχείων» θα στραφεί εναντίον τους, αφαιρώντας από την περιοχή ένα ακόμα
χαρακτηριστικό της.
ΒΑΣΙΛΑΚΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
Ελεύθερος Τύπος 6-12-07
Μια διδακτική ιστορία σε τέσσερεις πράξεις
Πράξη
Πρώτη: Τετάρτη, 9 Απρίλιος 2008
να καθαρίσουμε τον
πνεύμονα των Εξαρχείων...
Όλοι μας
έχουμε τα Εξάρχεια μέσα στην καρδιά μας.. .
...καιρός,
λοιπόν, να καθαρίσουμε και τον πνεύμονά τους!
O βασικός
πνεύμονας των Εξαρχείων, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι o λόφος τον Στρέφη. H
εγκατάλειψή του εδώ και χρόνια από το Δήμο είναι ορατή. Κομμένα δέντρα,
ανύπαρκτη συντήρηση της παιδικής χαράς και του γηπέδου, κατεστραμμένα πέτρινα
τοιχία και σκαλοπάτια, έλλειψη πυρασφάλειας, κλειστά κατεστραμμένα κτίρια
(αναψυκτήρια) και πολλά πεταμένα σκουπίδια γίνονται αντιληπτά από όλους τους
επισκέπτες του λόφου. Αποφασίζουμε, λοιπόν, πριν πάψει να μας προσφέρει την
ευεργετική του ανάσα, να τον καθαρίσουμε!
Την
Κυριακή 13 Απριλίου Θα βρεθούμε στις 10 π.μ. στο
Θεατράκι τον λόφου για έναν συμβολικό καθαρισμό τον χώρου.
H πράξη
μας δεν υποκαθιστά με κανέναν τρόπο την απραξία του Δήμου, τον οποίο και
εγκαλούμε για την απραξία και ανυπαρξία του. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι
σακούλες με τα σκουπίδια Θα μεταφερθούν τη Δευτέρα, 14 Απριλίου, 6 μ.μ. ημέρα δημοτικού συμβουλίου, από το λόφο του Στρέφη στο
Δημαρχείο Αθηνών, (πλ. Κοτζιά) απαιτώντας από το Δήμο
πρόσληψη μόνιμου προσωπικού καθαριότητας εξοπλισμένου κατάλληλα, δημιουργία
νέων ελεύθερων χώρων στην περιοχή των Εξαρχείων και συντήρηση των υπαρχόντων. H
πορεία θα ξεκινήσει από το Θεατράκι τον λόφου του Στρέφη. Όλοι χρειαζόμαστε την
ανάσα πού μας προσφέρουν οι πράσινοι ελεύθεροι χώροι μέσα στην πόλη μας.
Ας τους διεκδικήσουμε!
Επιτροπή
Πρωτοβουλίας κατοίκων Εξαρχείων
Πράξη
δεύτερη: Τα σκουπίδια του Λόφου Στρέφη, όπως και του Λόφου της Αλεπότρυπας
Κυψέλης, που συγκεντρώθηκαν μετά από αντίστοιχη τοπική πρωτοβουλία,
μεταφέρονται και «εναποτίθενται» έξω από το Δημαρχείο, θέλοντας να επισημάνουν
την υποβάθμιση που έχουν οι δύο αυτοί Λόφοι.
Πράξη
Τρίτη: Ο Δήμαρχος απαντά με προσβλητικό τρόπο:
14-04-2008:
Δήλωση Δημάρχου Αθηναίων
για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας ''κατοίκων" έξω από το Δημαρχιακό Μέγαρο
"Η
σημερινή συγκέντρωση μερίδας "πολιτών" αποτελεί μεγάλη προσβολή και
απαξίωση για το έργο των εργαζομένων του Δήμου, οι οποίοι καθαρίζουν και
φροντίζουν σε καθημερινή βάση όλους τους ελεύθερους χώρους και τους χώρους
πρασίνου της πόλης.
Ειδικά για
το Λόφο του Στρέφη, έχουν πρόσφατα γίνει δύο μεγάλες επιχειρήσεις καθαρισμού,
ενώ δύο άτομα έχουν καθημερινά την ευθύνη καθαρισμού του λόφου.
Στο
πλαίσιο της συστηματικής φροντίδας των χώρων πρασίνου, ο Δήμος Αθηναίων προχώρησε
κατά τη διάρκεια του χειμώνα σε όλες τις απαραίτητες φυτοτεχνικές
εργασίες στο συγκεκριμένο χώρο, όπου μόνο τον τελευταίο μήνα συνεργεία του
Δήμου απομάκρυναν 25 μικρά φορτηγά με ξερά κλαδιά. Επίσης, ο ηλεκτροφωτισμός
ανανεώνεται τακτικά και οι συχνές καταστροφές που παρατηρούνται στο λόφο
οφείλονται σε φαινόμενα βανδαλισμών.
Όσον αφορά
στο Λόφο της Αλεπότρυπας πριν από δύο χρόνια ολοκληρώθηκαν οι εργασίες
δημιουργίας του πάρκου, με τη φύτευση 365 δέντρων και πάνω από 1000 θάμνων.
Η φροντίδα
των χώρων πρασίνου και ελεύθερων χώρων επιτυγχάνεται μόνο μέσα από συστηματικές
και οργανωμένες προσπάθειες του Δήμου Αθηναίων. Ήδη, στον πρώτο χρόνο θητείας
της Δημοτικής Αρχής, συνολικά δημιουργήθηκαν και αναπλάστηκαν 16 χώροι
πρασίνου, ενώ άλλοι 7 βρίσκονται στο στάδιο της ολοκλήρωσης και της απόδοσής
τους στους κατοίκους της πόλης.
Οι όποιες
εθελοντικές προσπάθειες "δημοτών" είναι μεν ευπρόσδεκτες, αλλά πρέπει
να γίνονται σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου, ώστε να
αποφεύγονται τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν στους ίδιους τους
χώρους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της δενδροφύτευσης
από "πολίτες", στο λόφο της Αλεπότρυπας, μετά την οποία χρειάστηκε η
άμεση παρέμβαση των υπηρεσιών του Δήμου προκειμένου να αποκατασταθούν οι βλάβες
που προκλήθηκαν στο σύστημα ποτίσματος του χώρου".
Αναδημοσίευση από
το site του Δήμου Αθηναίων cityofathens.gr
Πράξη
τέταρτη: Η Απάντηση των «πολιτών»
Παρασκευή,
18 Απριλίου 2008
Ο κ.
Κακλαμάνης αντί να εκφράζει τη λύπη του για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας μας έξω
από το Δημαρχείο στις 14 Απριλίου θα έπρεπε να λυπάται για την εγκατάλειψη του
Λόφου του Στρέφη τα τελευταία 15 χρόνια. Αν θέλει να στηρίξει το έργο των
εργαζομένων στις Υπηρεσίες Καθαριότητας και Πρασίνου ας τις στελεχώσει με
περισσότερους μόνιμους και καταρτισμένους υπαλλήλους.
Η Επιτροπή
Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων έχει σαν πρώτο αίτημά της την πρόσληψη μόνιμου
προσωπικού για τη συντήρηση και τον καθαρισμό του Στρέφη, αίτημα που βρίσκει
σύμφωνους και τους ήδη εργαζόμενους που δηλώνουν ότι δεν επαρκούν για πλήρη
καθαρισμό της περιοχής. Στο παρελθόν δε και συγκεκριμένα στη συνέλευσή της στις
17 Μαρτίου 2008 έκδωσε ψήφισμα συμπαράστασης στους απεργούς εργαζόμενους της
ΠΟΕ-ΟΤΑ το οποίο και κοινοποίησε στο Δήμο.
Οι δύο
μεγάλες επιχειρήσεις καθαρισμού που επικαλείται ο, ουδέποτε εμφανισθείς στον
Λόφο, Δήμαρχος έγιναν αφού η Επιτροπή μας ανακοίνωσε την απόφασή της για
καθαρισμό και μεταφορά των σκουπιδιών του Λόφου στο Δημαρχείο. Παρ΄ όλα αυτά, και μετά τον καθαρισμό από το Δήμο, τα
σκουπίδια που μαζέψαμε στο Στρέφη γέμισαν 60 σακούλες κι ένα μεγάλο
χαρτοκιβώτιο μόνο με χρησιμοποιημένες σύριγγες.
Στα
πλαίσια της "συστηματικής φροντίδας" του Λόφου του Στρέφη 100 κομμένα
δέντρα δεν έχουν αντικατασταθεί, μια μπασκέτα έπεσε
από κακή συντήρηση στο γήπεδο του μπάσκετ, καταστρέφονται τοιχία και σκαλοπάτια
και δεν επισκευάζονται, τουαλέτες κι αποδυτήρια στην παιδική χαρά και στο
γήπεδο γκρεμίζονται για να μην φαίνονται τα χάλια τους. Στη
"φροντίδα" οφείλεται ακόμα, το, μονίμως εκτός λειτουργίας, ποτιστικό
σύστημα που επισκευάζεται όπως-όπως από τους "πολίτες" που
επισκέπτονται το Λόφο καθημερινά και ο προβληματικός φωτισμός με τα φώτα ,συχνά,
να ανάβουν τις πρωινές ώρες και να μένουν σβηστά στη διάρκεια της νύχτας.
Αποκορύφωμα
της "φροντίδας" είναι η ύπαρξη κρουνών νερού μη συμβατών με τους
σωλήνες των πυροσβεστικών αντλιών ώστε σε περιπτώσεις πυρκαγιών στο παρελθόν οι
φωτιές να σβήνονται με τους κουβάδες και τα οικιακά λάστιχα ποτίσματος των
"πολιτών".
Αν ο κ.
Δήμαρχος ελπίζει στην εγκατάλειψη του Λόφου για να μπορέσει με ευκολία να τον
δώσει για "αξιοποίηση" σε ιδιωτικά συμφέροντα, όπως τον Ελαιώνα,
δυστυχώς γι΄αυτόν, υπάρχουν κάποιοι "πολίτες"
που δεν θα του το επιτρέψουν. Έχει συνηθίσει στις κολακείες των ψηφοφόρων του
και οι διαμαρτυρίες των ενεργών πολιτών τον δυσαρεστούν. Επίσης, τα εισαγωγικά
που χρησιμοποιεί στη λέξη πολίτες, όταν αναφέρεται στα μέλη της Επιτροπής
Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων που είναι φορολογούμενοι που πληρώνουν και
δημοτικά τέλη, ας τα χρησιμοποιήσει στη λέξη κύριος, όταν συνδιαλέγεται με τον
καταδικασμένο για ποινικό αδίκημα Μίνωα Κυριακού του οποίου τα αυθαίρετα στο
Πεδίο του Άρεως δεν τολμά να κατεδαφίσει, φοβούμενος μήπως χάσει την προβολή
του από τα ΜΜΕ. Παρ΄ όλα αυτά τον καλούμε, όποτε
θέλει, για μια ξενάγηση στον, άγνωστο γι΄αυτόν, Λόφο
του Στρέφη.
Επιτροπή
Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων, http://exarchia.pblogs.gr/
Το
σκουπιδαριό
Αγαπητέ
κύριε δήμαρχε,
Στο
εξαιρετικό προεκλογικό σας πρόγραμμα είχατε διαλαλήσει με περισσή περηφάνια τα
κάτωθι: «Δρομολογούμε συνολική μελέτη για την ανάπλαση του λόφου Στρέφη και
προχωρούμε άμεσα σε συμπληρωματική δενδροφύτευση,
ηλεκτροφωτισμό στις διαδρομές του λόφου, αλλαγή στα παγκάκια, ανάπλαση της
παιδικής χαράς και συντήρηση του κλειστού γηπέδου, ενώ σχεδιάζουμε τη φροντίδα
του Λυκαβηττού μετά την ολοκλήρωση των έργων ανάπλασής του». Παρ' όλα αυτά
(κάτι θα έφταιξε σίγουρα) για καιρό φανήκατε σαν να το έχετε αμελήσει. Aγανακτισμένοι οι κάτοικοι της περιοχής αποφάσισαν να
καθαρίσουν μόνοι τον σκουπιδώνα του λόφου. Στις 14/4
γράφει το «Έθνος»: «Εκατοντάδες σύριγγες και κάθε λογής σκουπίδια, που είχαν
μετατρέψει το λόφο του Στρέφη σε χωματερή, μάζεψαν χθες τα συνεργεία του Δήμου
Αθηναίων και κάτοικοι των Εξαρχείων...». Κάλιο αργά παρά ποτέ θα σκεφτεί
κανείς...
Όμως
ξαφνικά, κάτι περίεργο συνέβη. Την ίδια μέρα συγκεντρώθηκαν έξω από το
δημαρχείο οι «κάτοικοι των Εξαρχείων» απλώνοντας στα σκαλοπάτια σας σακούλες
σκουπιδιών που είχαν μαζέψει την προηγούμενη. «Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, οι
σακούλες με τα σκουπίδια θα μεταφερθούν τη Δευτέρα 14 Απριλίου, στις 6 μ.μ. στο δημαρχείο της Αθήνας, στην πλατεία Κοτζιά, απαιτώντας από το δήμο πρόσληψη μόνιμου προσωπικού
καθαριότητας, δημιουργία νέων ελεύθερων χώρων στην περιοχή των Εξαρχείων και
συντήρηση των υπαρχόντων» γράφει το Indymedia. Και
δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ πού στην ευχή βρήκαν οι κάτοικοι τα σκουπίδια, αφού
το συνεργείο σας τα είχε καθαρίσει την προηγούμενη μέρα... Περίεργα πράγματα.
Έξαλλος
απαντήσατε σε αυτή την κίνηση πως «η σημερινή συγκέντρωση μερίδας
"πολιτών" αποτελεί μεγάλη προσβολή και απαξίωση για το έργο των
εργαζομένων του δήμου... Ειδικά για το λόφο του Στρέφη, έγιναν πρόσφατα δύο
μεγάλες επιχειρήσεις καθαρισμού, ενώ δύο άτομα έχουν την καθημερινή ευθύνη
καθαρισμού του λόφου. Οι όποιες εθελοντικές προσπάθειες "δημοτών"
είναι μεν ευπρόσδεκτες, αλλά πρέπει να γίνονται σε συνεργασία με τις αρμόδιες
υπηρεσίες του δήμου... Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση στο λόφο της
Αλεπότρυπας, όπου χρειάστηκε να παρέμβουν οι υπηρεσίες του δήμου προκειμένου να
αποκατασταθούν οι βλάβες που προκλήθηκαν στο σύστημα ποτίσματος του χώρου».
Πάει το ποτιστήρι δηλαδή...
Αντιλαμβάνομαι
ότι η αλληλογραφία σας είναι ιδιαίτερα μεγάλη εσχάτως, αφού οι κάτοικοι
έσπευσαν να απαντήσουν: «Οι δύο μεγάλες επιχειρήσεις καθαρισμού που επικαλείται
ο ουδέποτε εμφανισθείς στο λόφο δήμαρχος έγιναν αφού προηγουμένως ανακοίνωσε η
επιτροπή μας την απόφασή της για καθαρισμό και μεταφορά των σκουπιδιών στο
δημαρχείο. Παρ' όλα αυτά, και μετά τον καθαρισμό που έκανε ο δήμος, τα
σκουπίδια που μαζέψαμε στου Στρέφη γέμισαν 60 σακούλες κι ένα μεγάλο
χαρτοκιβώτιο μόνο με χρησιμοποιημένες σύριγγες! Στο πλαίσιο της
"συστηματικής φροντίδας" του λόφου του Στρέφη, 100 κομμένα δέντρα δεν
έχουν αντικατασταθεί, μια μπασκέτα έπεσε από κακή
συντήρηση στο γήπεδο του μπάσκετ, καταστρέφονται τοιχία και σκαλοπάτια,
γκρεμίζονται τουαλέτες κι αποδυτήρια στην παιδική χαρά και στο γήπεδο για να μη
φαίνονται τα χάλια τους. Στη "φροντίδα" οφείλεται ακόμα το -μονίμως
εκτός λειτουργίας- ποτιστικό σύστημα που επισκευάζεται όπως όπως
από τους "πολίτες" που επισκέπτονται το λόφο καθημερινά».
Πού να
βρίσκεται άραγε η αλήθεια; Σίγουρα δεν θα είναι στη μέση. Εμένα, να σας πω και
τη δική μου αλήθεια, με πείραξαν τα εισαγωγικά στη λέξη πολίτης. Τι σας
ενόχλησε αλήθεια περισσότερο: η διαμαρτυρία ή που πρόλαβαν κάποιοι «αναιδείς»
πολίτες να κάνουν τη δουλειά που εσείς ευαγγελισθήκατε;
Χριστός
Ανέστη
Μετά τιμής
Ο Ξυπόλητος Δήμαρχος
ΠΗΓΗ: http://www.lifo.gr/content/x6/1125.html
http://www.poasy.gr/nea-%20anakoinoseis/anakoinoseis.htm
Αθήνα, 7 Δεκεμβρίου 2008
Αριθμ.Πρωτ.:200/4/89
Σ Υ Γ Ν Ω Μ Η
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων, ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ με τον πιο απερίφραστο
τρόπο τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου ανήλικου παιδιού και εκφράζει τη
βαθύτατη θλίψη, τα συλλυπητήριά της στην οικογένειά του, την οδύνη και τον
αποτροπιασμό της. Ζητάμε μια μεγάλη συγνώμη από την οικογένειά του για την
τραγική απώλεια του σπλάχνου της, αλλά και από την Ελληνική κοινωνία η οποία
είναι σοκαρισμένη από το τραγικό συμβάν το οποίο έκανε τον γύρο του κόσμου.
Αντί η κυβέρνηση να απολογηθεί
- γιατί δεν δέχτηκε το υπερώριμο αίτημά μας για τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου
της Ελληνικής Αστυνομίας, μέσω μιας διακομματικής επιτροπής και τη συμβολή
διακεκριμένων επιστημόνων, ώστε να απαντηθεί ξεκάθαρα το ερώτημα ΤΙ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ
- γιατί δεν ενδιαφέρθηκε για την αλλαγή νοοτροπίας και αντιλήψεων και την
εμπέδωση αστυνομικής συνείδησης με σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα και τις
ελευθερίες των πολιτών (κεντρικό αίτημά μας και στο 18ο συνέδριο πέρυσι το
Δεκέμβριο)
- γιατί, γιατί, γιατί…,
έρχεται σήμερα να ρίξει κροκοδείλια δάκρυα, καλύπτοντας την ανεπάρκεια και τις
ευθύνες, που απαντώνται σε πολλά επίπεδα της Ελληνικής Αστυνομίας. Έρχεται να
καλύψει τη μοναδική και αδιάψευστη αλήθεια ότι στα ανώτατα κλιμάκια της Φυσικής
Ηγεσίας έχει εδραιωθεί η αντίληψη ότι πρότυπο και καλός αστυνομικός είναι ο «ράμπο», γιατί αυτή η φιλοσοφία προτάσσεται με την
συρρίκνωση και την στρατικοποίηση της εκπαίδευσης, ως τελευταία υιοθετήθηκε,
για το Αστυνομικό Σώμα και απορρέει από την φιλοσοφία του νέου πειθαρχικού
δικαίου και κυρίαρχα από την αντίληψη που θέλει ως πρότυπο - ιδανικό αστυνομικό
τον ανεπαρκή, συνοπτικά εκπαιδευόμενο και ελαστικά προσλαμβανόμενο.
Δυστυχώς, η Ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας αυτοσχεδιάζει, λειτουργεί
«εμπειρικά», με βάση παρωχημένες συνταγές άλλων εποχών, που εφαρμόζονταν σε
κάθε περίπτωση σε άλλο περιβάλλον και υπό άλλους όρους και το χειρότερο,
προτείνει μέτρα για την έξοδο από την κρίση, χωρίς διάλογο , χωρίς να
αφουγκράζεται την ελληνική κοινωνία και χωρίς να έχει επαφή με την
ελληνική πραγματικότητα.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και τους επίπονους μακροχρόνιους αγώνες του
συνδικαλιστικού μας κινήματος να πείσει την ελληνική κοινωνία και τον πολίτη να
διάκειται φιλικά προς τον Έλληνα αστυνομικό, με όλα όσα συμβαίνουν τελευταία,
ανησυχούμε βαθύτητα για τις αλλαγές που συντελούνται γύρω μας και ασφαλώς για το
αν οι συνάδελφοί μας είναι σε θέση να προστατέψουν τη ζωή και την περιουσία των
συμπολιτών μας, αλλά και να διασφαλίσουν τον οργανισμό της ΕΛ.ΑΣ.
Τις δύσκολες αυτές ώρες για όλους μας, συνιστούμε στους συναδέλφους μας -για
μια ακόμα φορά- να επιδείξουν τη μέγιστη δυνατή υπηρεσιακή - επαγγελματική και
συνδικαλιστική ωριμότητα, καθώς η Ελληνική Αστυνομία διέρχεται κρίσιμες
στιγμές.
Η Ομοσπονδία με υψηλό αίσθημα ευθύνης, σταθμίζοντας την κρισιμότητα των
περιστάσεων και σεβόμενη απολύτως τον πόνο της οικογένειας που θρηνεί το
αδικοχαμένο παιδί της, οφείλει να συνεχίσει να αγωνίζεται για μια σύγχρονη και
δημοκρατική αστυνομία. Στον αγώνα μας αυτό και για την έξοδό μας από την κρίση
ζητούμε την στήριξη και την βοήθεια όλης της κοινωνίας.
ΘΕΡΙΖΕΤΕ Ο,ΤΙ ΣΠΕΙΡΑΤΕ…
ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ Η ΕΛ.ΑΣ
Τα Εξάρχεια είναι μια πυκνοχτισμένη περιοχή κατοικίας της Αθήνας, μια γειτονιά με
ψηλά κτίρια και στενούς δρόμους σε μια πόλη που πνίγεται από το καυσαέριο.
Ταυτόχρονα, αποτελούν κομμάτι του κέντρου της πόλης, γεγονός που συνεπάγεται τη
συγκέντρωση δραστηριοτήτων που προσελκύουν μια πληθώρα επισκεπτών όλες τις
μέρες και ώρες.
Σε αυτή, λοιπόν, τη γειτονιά που η ανάγκη δημιουργίας χώρων πρασίνου είναι
επιτακτική παρατηρείται έλλειψη σε αδόμητες εκτάσεις, που θα μπορούσαν να
διαμορφωθούν σε δημόσιους χώρους και να προσφέρουν μια ανάσα από το τσιμέντο
της πόλης.
Σε αυτά τα πλαίσια, οι κάτοικοι των Εξαρχείων δυστυχώς πληροφορηθήκαμε πως ενώ
η δυνατότητα δημιουργίας ενός χώρου υψηλού πρασίνου στη συμβολή των οδών Χαρ. Τρικούπη, Ναυαρίνου και Ζωοδ. Πηγής, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του Τεχνικού
Επιμελητηρίου, υπάρχει εδώ και δεκαοχτώ χρόνια, ο δήμος δεν έχει προχωρήσει
ακόμα στις απαραίτητες ενέργειες.
Σύμφωνα με απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ το Μάιο 1990 (1203/15.5.90)
που αποστέλλεται στο Δήμο Αθηναίων, ζητείται τμήμα 1476 τ.μ.
«να χαρακτηριστεί ως χώρος πλατείας λόγω του ότι η θέση του παραπάνω τμήματος
του οικοπέδου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα από πολεοδομική άποψη». Ταυτόχρονα
το ΤΕΕ ζητά να αποζημιωθεί με τίτλο μεταφοράς συντελεστή δόμησης και αυτός ο
συντελεστής να μεταφερθεί στο οικόπεδο ιδιοκτησίας του στο Μαρούσι. Στο
οικόπεδο αυτό έγινε αργότερα αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για το νέο κτίριο του
ΤΕΕ αλλά τα σχέδια δεν προχώρησαν.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, το Νοέμβρη 1990 (1673/7.11.90)
αποφάσισε ομόφωνα την αποδοχή της πρότασης του ΤΕΕ τονίζοντας ότι προτεινόμενη
«η μετατροπή του χώρου κρίνεται απαραίτητη επειδή το οικόπεδο αυτό είναι
κατάλληλο για τη δημιουργία πλατείας, σε μια κεντρική πυκνοκατοικημένη περιοχή
της Αθήνας, η οποία έχει απόλυτη ανάγκη από σημαντικού μεγέθους κοινόχρηστους
χώρους».
Τα προηγούμενα χρόνια, το οικόπεδο χρησιμοποιούνταν ως υπαίθριο parking, όμως η μίσθωση έληξε πρόσφατα και το ΤΕΕ φαίνεται
πως ενδιαφέρεται εκ νέου για το οικόπεδό του. Σε ερώτημα του το ΤΕΕ προς την
Υπηρεσία Σχεδίου Πόλεως - Τμήμα Πολεοδομικών Μελετών σχετικά με το ισχύον
πολεοδομικό καθεστώς στο συγκεκριμένο οικόπεδο, έλαβε τον περσινό Ιούλιο την
απάντηση ότι «ο χώρος είναι οικοδομήσιμος με παρόδια στοά 3 μ.». Η συγκεκριμένη
απάντηση αποτελεί απόδειξη πως ο δήμος ποτέ μέχρι σήμερα δεν προχώρησε στην υλοποίηση
των όσων υποσχέθηκε, με αποτέλεσμα τον σημερινό κίνδυνο οικοδόμησης του
οικοπέδου.
Οι κάτοικοι των Εξαρχείων, κρίνοντας πως με αυτό τον τρόπο θα βελτιωθεί η
ποιότητα ζωής στη γειτονιά μας, διεκδικούμε από το δήμο να προχωρήσει σε όλες
τις απαραίτητες ενέργειες για την απόκτηση του ακινήτου και τη δημιουργία ενός
δημόσιου κοινόχρηστου χώρου υψηλού πρασίνου, άμεσα, προτού εκδοθεί η όποια
οικοδομική άδεια.
Στις 7
Μαρτίου σας καλούμε σε γιορτή στο χώρο του οικοπέδου με μουσική, φαγητό, ποτό,
χορό και τραγούδι
(ελήφθη
12-2-09)
Ολοήμερη
εκδήλωση-παρέμβαση στο πάρκινγκ Χαρ.Τρικούπη-Ναυαρίνου-Ζ.Πηγής
Τα Εξάρχεια είναι μια πυκνοχτισμένη περιοχή κατοικίας της Αθήνας, μια γειτονιά με
ψηλά κτίρια και στενούς δρόμους σε μια πόλη που πνίγεται από το καυσαέριο.
Ταυτόχρονα, αποτελούν κομμάτι του κέντρου της πόλης, γεγονός που συνεπάγεται τη
συγκέντρωση δραστηριοτήτων που προσελκύουν μια πληθώρα επισκεπτών όλες τις
μέρες και ώρες.
Σε αυτή, λοιπόν, τη γειτονιά που η ανάγκη δημιουργίας χώρων πρασίνου είναι
επιτακτική παρατηρείται έλλειψη σε αδόμητες εκτάσεις, που θα μπορούσαν να
διαμορφωθούν σε δημόσιους χώρους και να προσφέρουν μια ανάσα από το τσιμέντο
της πόλης.
Σε αυτά τα πλαίσια, οι κάτοικοι των Εξαρχείων δυστυχώς πληροφορηθήκαμε πως ενώ
η δυνατότητα δημιουργίας ενός χώρου υψηλού πρασίνου στη συμβολή των οδών Χαρ. Τρικούπη, Ναυαρίνου και Ζωοδ. Πηγής, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του Τεχνικού
Επιμελητηρίου, υπάρχει εδώ και δεκαοχτώ χρόνια, ο δήμος δεν έχει προχωρήσει
ακόμα στις απαραίτητες ενέργειες.
Σύμφωνα με απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ το Μάιο 1990 (1203/15.5.90)
που αποστέλλεται στο Δήμο Αθηναίων, ζητείται τμήμα 1476 τ.μ.
«να χαρακτηριστεί ως χώρος πλατείας λόγω του ότι η θέση του παραπάνω τμήματος
του οικοπέδου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα από πολεοδομική άποψη». Ταυτόχρονα
το ΤΕΕ ζητά να αποζημιωθεί με τίτλο μεταφοράς συντελεστή δόμησης και αυτός ο
συντελεστής να μεταφερθεί στο οικόπεδο ιδιοκτησίας του στο Μαρούσι. Στο
οικόπεδο αυτό έγινε αργότερα αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για το νέο κτίριο του
ΤΕΕ αλλά τα σχέδια δεν προχώρησαν.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, το Νοέμβρη 1990 (1673/7.11.90)
αποφάσισε ομόφωνα την αποδοχή της πρότασης του ΤΕΕ τονίζοντας ότι προτεινόμενη
«η μετατροπή του χώρου κρίνεται απαραίτητη επειδή το οικόπεδο αυτό είναι
κατάλληλο για τη δημιουργία πλατείας, σε μια κεντρική πυκνοκατοικημένη περιοχή
της Αθήνας, η οποία έχει απόλυτη ανάγκη από σημαντικού μεγέθους κοινόχρηστους
χώρους».
Τα προηγούμενα χρόνια, το οικόπεδο χρησιμοποιούνταν ως υπαίθριο parking, όμως η μίσθωση έληξε πρόσφατα και το ΤΕΕ φαίνεται
πως ενδιαφέρεται εκ νέου για το οικόπεδό του. Σε ερώτημα του το ΤΕΕ προς την
Υπηρεσία Σχεδίου Πόλεως - Τμήμα Πολεοδομικών Μελετών σχετικά με το ισχύον
πολεοδομικό καθεστώς στο συγκεκριμένο οικόπεδο, έλαβε τον περσινό Ιούλιο την
απάντηση ότι «ο χώρος είναι οικοδομήσιμος με παρόδια στοά 3 μ.». Η συγκεκριμένη
απάντηση αποτελεί απόδειξη πως ο δήμος ποτέ μέχρι σήμερα δεν προχώρησε στην
υλοποίηση των όσων υποσχέθηκε, με αποτέλεσμα τον σημερινό κίνδυνο οικοδόμησης
του οικοπέδου.
Οι κάτοικοι των Εξαρχείων, κρίνοντας πως με αυτό τον τρόπο θα βελτιωθεί η
ποιότητα ζωής στη γειτονιά μας, διεκδικούμε από το δήμο να προχωρήσει σε όλες
τις απαραίτητες ενέργειες για την απόκτηση του ακινήτου και τη δημιουργία ενός
δημόσιου κοινόχρηστου χώρου υψηλού πρασίνου, άμεσα, προτού εκδοθεί η όποια
οικοδομική άδεια.
Στις 7 Μαρτίου όλοι μαζί δυναμικά θα απαιτήσουμε το αυτονόητο, το parking να γίνει πράσινο! Σας περιμένουμε μετά τις 12 το
μεσημέρι, σε μια ολοήμερη εκδήλωση με μουσική, φαγητό, ποτό, παιχνίδια για τα
παιδιά. Φέρτε αν μπορείτε ένα γλαστράκι, φέρτε αν
θέλετε φαγητά και ποτά, θα είναι όλα ευπρόσδεκτα!
Διεκδικούμε:
* Άμεσο χαρακτηρισμό του οικοπέδου στο ρυμοτομικό ως χώρου πρασίνου
* Να προβεί ο Δήμος το ταχύτερο σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την
απόκτησή του
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧ. ΕΜΠ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΚΟΥ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ
Η Σχολή
Αρχιτεκτόνων Μηχ. του Εθνικού Μετσοβίου συζήτησε στη
Συνεδρίαση της 11ης Μαρτίου 2009 της Γενικής Συνέλευσης της, το θέμα του
οικοπέδου στη συμβολή των οδών Χαριλάου Τρικούπη, Ναυαρίνου,
Ζωοδόχου Πηγής στην Αθήνα και αποφάσισε ομόφωνα:
Συντάσσεται με το αίτημα των κατοίκων της περιοχής Εξαρχείων και Νεάπολης για
δημιουργία πάρκου πρασίνου στο συγκεκριμένο οικόπεδο, θεωρώντας ότι η Αθήνα
έχει άμεση ανάγκη δημιουργίας τέτοιων χώρων σε όλη της την έκταση. Θεωρεί ότι
οι πρωτοβουλίες αυτές των πολιτών είναι ιδιαίτερα θετικές, καθώς αναπληρώνουν
το μεγάλο κενό που έχει δημιουργήσει η απουσία ανάλογης «πράσινης»
στρατηγικής από την Πολιτεία.
Οι από το 1990 εκδοθείσες σχετικές αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου
Αθηναίων όπως και της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ, σημερινού ιδιοκτήτη του
χώρου, επιτρέπουν τη δρομολόγηση λύσης που θα επιλύσει το θεσμικό καθεστώς του
χώρου. Οι ιδιαίτερες συνθήκες της δραματικής υποβάθμισης του πρασίνου στην
Αττική όπως και της συνεχιζόμενης καταστροφής των ελάχιστων ελεύθερων χώρων της
Αθήνας επιβάλλουν την αποδοχή του αιτήματος των πολιτών της Αθήνας, αίτημα που
συμμερίζονται πλέον και εκατοντάδες μηχανικοί μέλη του ΤΕΕ.
Αθήνα, 11 Μαρτίου 2009
Φύτεψαν δέντρα στο πάρκινγκ
Κάτοικοι των Εξαρχείων στη συμβολή
των οδών Χαριλάου Τρικούπη, Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου
έσπασαν τα τσιμέντα και έβαλαν πράσινο
Μετά το πάρκο που έγινε πάρκινγκ (Κύπρου και Πατησίων) οι Αθηναίοι πήραν το αίμα
τους πίσω, μετατρέποντας μόνοι τους ένα πάρκινγκ σε…
πάρκο. Στο πρώην πάρκινγκ της συμβολής των οδών
Χαριλάου Τρικούπη, Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου
συγκεντρώθηκαν το Σάββατο εκατοντάδες κάτοικοι Εξαρχείων -και όχι μόνο- και με
τα κομπρεσέρ ανά χείρας δημιούργησαν παρτέρια εκεί όπου πριν από λίγο καιρό
υπήρχαν θέσεις στάθμευσης για αυτοκίνητα. Οι «αυτοδικούντες»
φύτεψαν δέντρα στα ολοκαίνουργια παρτέρια, βίδωσαν παγκάκια και διοργάνωσαν ένα
πρωτότυπο πάρτι με μουσική, φαγητό, χορό και πολύ παιχνίδι για τα μικρά παιδιά.
«Σε μια περιοχή τόσο πυκνοδομημένη όσο τα Εξάρχεια υπάρχει επείγουσα ανάγκη να
γίνει αυτός ο χώρος πάρκο. Σπάσαμε, λοιπόν, τα τσιμέντα και φυτέψαμε δέντρα,
δημιουργώντας ένα ζωντανό χώρο πρασίνου, έκφρασης και παιχνιδιού» λέει η
Δήμητρα Σπανού από την Πρωτοβουλία Κατοίκων Εξαρχείων. Οπως
είχε αναδείξει και ο ΕΤ σε προηγούμενο ρεπορτάζ, το εν λόγω οικόπεδο ανήκει στο
Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) και τα προηγούμενα χρόνια λειτουργούσε ως
υπαίθριο ιδιωτικό πάρκινγκ. Το 1990 το ΤΕΕ το είχε
προσφέρει στο Δήμο Αθηναίων για να το κάνει πάρκο, ζητώντας να αποζημιωθεί με
τίτλο μεταφοράς συντελεστή δόμησης και αυτός ο συντελεστής να μεταφερθεί στο
οικόπεδο ιδιοκτησίας του στο Μαρούσι. Ωστόσο, η ρύθμιση αυτή δεν υπογράφηκε
ποτέ και σήμερα που είναι ελεύθερο, κινδυνεύει να οικοδομηθεί. Στην πρωτότυπη
εκδήλωση παρευρέθη και ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γιάννης Αλαβάνος, ο οποίος μίλησε με
τους Εξαρχειώτες, ωστόσο όμως δεν απέκλεισε την
πιθανότητα να κτιστεί το οικόπεδο στο προσεχές διάστημα.
ΕΛ.ΤΥΠΟΣ, 12-3-2009
Πρασίνισε το τσιμεντένιο πάρκινγκ
500 μικροί και μεγάλοι με
κομπρεσέρ, σκαφτικά, χώμα και φυτά μεταμόρφωσαν σε πάρκο τον χώρο στη συμβολή
των Χ. Τρικούπη, Ναβαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής
ΜΕ πολιτιστικές εκδηλώσεις
γιορτάζουν οι κάτοικοι των Εξαρχείων το νέο πάρκο που δημιούργησαν το
προπερασμένο Σάββατο με τα ίδια τους τα χέρια, στο πρώην πάρκινγκ
στη συμβολή των οδών Χαριλάου Τρικούπη, Ναβαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής.
Οι «πράσινες» δραστηριότητες στο
νέο πάρκο συνεχίζοναι και έχει προγραμματιστεί η
συνέχιση της επικάλυψης της επιφάνειας με χώμα και της φύτευσης του χώρου,
καθώς και της κατασκευής παιδικής χαράς.
Διεκδικώντας ποιότητα στην
καθημερινή τους ζωή, οι κάτοικοι των Εξαρχείων τήρησαν το ραντεβού που είχαν
προαναγγείλει ήδη από τα τέλη Φεβρουαρίου στο πρώην πάρκινγκ.
Χρειάστηκαν αρκετά κομπρεσέρ, σκαφτικά
μηχανήματα, φρέσκο χώμα, φυτά και μεράκι από τους περίπου 500 μικρούς και
μεγάλους, που συγκεντρώθηκαν στις 7 Μαρτίου για να μεταμορφώσουν το τσιμεντένιο
πάρκινγκ σε χώρο πρασίνου.
Σήμερα συνεχίζονται οι «πράσινες»
δραστηριότητες στο νέο πάρκο των Εξαρχείων και έχει προγραμματιστεί η συνέχιση
της φύτευσης του χώρου, καθώς και της κατασκευής παιδικής χαράς.
Εδώ και 18 χρόνια υπήρχε η
δυνατότητα να δημιουργηθεί χώρος υψηλού πρασίνου στο συγκεκριμένο οικόπεδο,
εμβαδού 1.500 τ.μ., ιδιοκτησίας του Τεχνικού
Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ).
Η πρόταση
Το 1990 η διοίκηση του ΤΕΕ,
αναγνωρίζοντας τη δραματική έλλειψη πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας, είχε
προτείνει στον Δήμο Αθηναίων να του παραχωρήσει το μεγαλύτερο τμήμα του
οικοπέδου για να γίνει πάρκο.
Ως αντάλλαγμα το ΤΕΕ ζήτησε από την
πολιτεία τη Μεταφορά Συντελεστή Δόμησης (ΜΣΔ) σε ακίνητό του στο Μαρούσι και
μάλιστα τότε το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων αποδέχτηκε ομόφωνα την
πρόταση του ΤΕΕ.
Ωστόσο, όλα αυτά τα χρόνια ο Δήμος
Αθηναίων δεν έκανε καμία ενέργεια για να υλοποιήσει την ιδέα του ΤΕΕ, με
αποτέλεσμα ο υπαίθριος χώρος να κινδυνεύει τώρα να γίνει τσιμέντο.
Η Επιτροπή Κατοίκων Εξαρχείων
προσκαλεί τους πολίτες της Αθήνας να μετάσχουν στην πορεία που θα
πραγματοποιηθεί την Τρίτη 17 Μαρτίου στις 5 μ.μ. από
το πάρκο προς το ΤΕΕ, προκειμένου να μην οικοδομηθεί ο υπαίθριος χώρος.
Η σημερινή διοίκηση του ΤΕΕ δεν
έχει αντίρρηση να παραμείνει πάρκο το οικόπεδο, αρκεί να λάβει το ΤΕΕ
αντάλλαγμα αντίστοιχης αξίας, και όπως μας είπε ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γιάννης
Αλαβάνος:
«Είμαστε σε διάλογο με τη δημοτική αρχή
προκειμένου να βρεθεί η μέση οδός, να υλοποιηθεί η παλιά μας πρόταση και ο
χώρος επί των οδών Χ. Τρικούπη, Ναβαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής να διαμορφωθεί σε
χώρο υψηλού πρασίνου.
Ομως εάν το ΤΕΕ δεν λάβει από την πολιτεία τα ανάλογα
ανταλλάγματα, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να παραχωρήσουμε το οικόπεδο, το
οποίο ανήκει στους 110.000 μηχανικούς - μέλη μας.
Το ΤΕΕ κάθε μήνα δαπανά 1,5 εκατ.
ευρώ σε ενοίκια για τη στέγαση των υπηρεσιών του. Αν ο Δήμος Αθηναίων και η
πολιτεία παραχωρήσουν στο ΤΕΕ ένα από τα δημόσια κτίρια που δεν
χρησιμοποιούνται ή συναινέσουν στο αίτημά μας για τη Μεταφορά Συντελεστή
Δόμησης, είμαστε πρόθυμοι να παραχωρήσουμε το οικόπεδο και να καταβάλουμε και
τη διαφορά. Αλλά μόνο υπό αυτήν την προϋπόθεση».
Η «θερμική νησίδα»
Σήμερα εκτός από τον Λόφο του
Στρέφη, η πυκνοδομημένη με ψηλά κτίρια γειτονιά των Εξαρχείων δεν διαθέτει ούτε
έναν υπαίθριο χώρο υψηλού πρασίνου. Στα Εξάρχεια, όπως και σε όλο το κέντρο της
Αθήνας, εμφανίζεται το φαινόμενο της «Θερμικής Νησίδας» εξαιτίας της υψηλής
πυκνότητας δόμησης, της έλλειψης πρασίνου, της κίνησης των οχημάτων και της
μεγάλης ανθρωπογενούς θερμότητας. Το φαινόμενο αποτυπώνεται στην αύξηση της
θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, σύμφωνα με έρευνες της Ομάδας Φυσικής Κτιριακού
Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ταχύτητα του αέρα μειώνεται δραστικά
στο κέντρο, γεγονός που αυξάνει τη θερμική δυσφορία και τη συγκέντρωση ρύπων. Η
μόνη λύση είναι να πρασινίσει η μείζων περιοχή της πρωτεύουσας με 2 εκατ.
δασικά δένδρα, σύμφωνα με την Ομάδα Φυσικής Κτιριακού Περιβάλλοντος του
Πανεπιστημίου Αθηνών. Ωστόσο εδώ όχι μόνο δεν φυτεύονται νέα δέντρα, αλλά
δολοφονούνται και όσα υπάρχουν, όπως είδαμε στην περίπτωση της «εν ψυχρώ»
εκτέλεσης του αιωνόβιου οικοσυστήματος επί των οδών Κύπρου και Πατησίων...
ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΛΑΓΙΟΥ
kallipateira@pegasus.grr
ΕΘΝΟΣ 14/3/09
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ
ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ( Ζ.ΠΗΓΗΣ, ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ, Χ.ΤΡΙΚΟΥΠΗ)
ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΗ 15
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΤΡΙΤΗ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ
5.00 ΜΜ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ από το
ΠΑΡΚΟ προς το ΤΕΕ.
Συνεχίζουμε να δημιουργούμε το
πάρκο μας και συνεισφέρουμε εργαλεία, δέντρα, φυτά, φαγητό και ποτό στις
εκδηλώσεις.
ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ
Όλη μέρα από τις 11.00 – Σκάβουμε,
φυτεύουμε και φτιάχνουμε την παιδική χαρά.
Παιδικές δραστηριότητες
12.00 – 2.00 θεατρικό παιχνίδι , άπειρες και γιγάντιες σαπουνόφουσκες ,
παιχνίδι με πηλό.
2.30 – ομαδικό παιδικό φαί
(φέρνουμε φαγητά για παιδιά, χυμούς και όρεξη)
6.00 – θεατρικό παιχνίδι
7.00 – ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ – «Ο καραγκιόζης
από εδώ και από εκεί»
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ
Όλη μέρα από τις 11.00 – Σκάβουμε,
φυτεύουμε και φτιάχνουμε την παιδική χαρά (συνέχεια)
10.00 μμ – Συναυλία Reggae
Παιδικές δραστηριότητες
12.00 – 2.00 Παιχνίδια με
τσουβάλια, κορδέλες, μπαλάκια και
χώματα.
5.00 – Παιχνίδι με μπάλα
6.00 – Θεατρική παράσταση για
παιδιά «η φάρμα των ζώων».
7.30 –Κουκλοθέατρο.
8.30 – Προβολή ταινίας GRIZZLY MAN
του Werner Herzog
ΤΡΙΤΗ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ
5.00 ΜΜ - ΠΟΡΕΙΑ από το ΠΑΡΚΟ προς
το ΤΕΕ.
Γιορτή στο
πρώην πάρκινγκ που έγινε πάρκο 17/03/2009
Οργασμού εργασιών συνέχεια
συντελέστηκε το Σαββατοκύριακο στο πρώην πάρκινγκ που
έγινε πάρκο, στη συμβολή των οδών Ναυαρίνου, Χαρ. Τρικούπη και Ζωοδόχου Πηγής. Ο χώρος σταθερά
μετατρέπεται σε ελεύθερο χώρο πρασίνου, έκφρασης και παιχνιδιού και θεσπίζεται
ως στέκι για τους κατοίκους και τους θαμώνες των Εξαρχείων. Ωστόσο, για άλλη
μια φορά, άνδρες των ΜΑΤ επιστρατεύτηκαν για να εκφοβίσουν τους καταληψίες του
οικοπέδου.
Επί δύο ημέρες Εξαρχειώτες
και μη έσκαβαν, έσπαζαν το τσιμέντο και στη θέση του φύτεψαν πορτοκαλιές,
λεμονιές, ελιές και άλλα δέντρα. Επιπλέον μια μικρή παιδική χαρά είναι πλέον
έτοιμη να φιλοξενήσει τους λιλιπούτειους πολίτες της περιοχής. Θεατρικά παιχνίδια
και παραστάσεις, κουκλοθέατρο, κινηματικός Καραγκιόζης, συλλογικές κουζίνες και
προβολές ταινιών συνέθεσαν το πλέγμα των δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια του
Σαββατοκύριακου.
Το εγχείρημα στήριξαν με τη μουσική
τους ο Γιάννης Αγγελάκας και ο Νίκος Βελιώτης δίνοντας συναυλία το απόγευμα της Κυριακής. Και
όλα αυτά σε πλήρη αναντιστοιχία με την πρακτική της δημοτικής αρχής, που τσιμεντώνει ακόμη και τα παρτέρια (βλ. Πλατεία Κοραή).
Επίσης, την ίδια στιγμή που η
υπεύθυνη πολεοδόμος του Δήμου... δεσμεύεται για: “Γραμμικό πράσινο, όπου
αποδεσμεύονται οι δρόμοι από αυτοκίνητα. Επιπλέον πράσινο εκεί όπου υπάρχουν
γωνιές και πλατείες που το σηκώνουν”.
Μελανό σημείο αποτέλεσαν οι
προσαγωγές στις οποίες προχώρησε η αστυνομία το πρωί του Σαββάτου με αφορμή την
αναγνώριση στοιχείων. Συγκεκριμένα διμοιρία της ΜΑΤ εισήλθε στο πάρκο και
οδήγησε δύο παρευρισκόμενους πολίτες στη ΓΑΔΑ, για να τους αφήσει ελεύθερους
λίγες ώρες μετά. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, οι άνδρες των ΜΑΤ δεν
παρουσίασαν καμία εντολή εισαγγελέα, ενώ έφτασαν στο σημείο να ξηλώνουν δένδρα.
Πορεία πρόκειται να πραγματοποιηθεί
σήμερα στις 17.00, με αφετηρία το πάρκο και κατάληξη το ΤΕΕ. Εδώ αξίζει να
σημειωθεί ότι ήδη 435 μηχανικοί - μέλη του ΤΕΕ στηρίζουν ενυπόγραφα την
κατοχύρωση του οικοπέδου ως ελεύθερου χώρου πρασίνου.
Συντάκτης : Καλυβιώτη Μαρία ΑΥΓΗ
17/3
Α.Π. 38360 Αθήνα 23 Μαρτίου 2009
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ
ΤΟΥ ΣΑΔΑΣ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ 15/03/09
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΚΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ
ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΑΡΚΙΝΓΚ ΣΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗ, ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΔ.
ΠΗΓΗΣ
ΠΡΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ - ΜΕΛΗ ΤΕΕ
Το Σάββατο 7 Μαρτίου 2009, κάτοικοι
των Εξαρχείων και άλλων γειτονιών της Αθήνας, κρίνοντας πως με τη δημιουργία
πάρκου στο χώρο του πρώην πάρκινγκ στη συμβολή των
οδών Χαρ. Τρικούπη, Ναυαρίνου
και Ζωοδ. Πηγής θα βελτιωθεί σημαντικά η ποιότητα
ζωής στην πόλη, οικειοποιήθηκαν το οικόπεδο, φύτεψαν πορτοκαλιές, λεμονιές,
ελιές και άλλα δέντρα, δημιουργώντας έναν ελεύθερο χώρο πρασίνου, έκφρασης και
παιχνιδιού.
Η δυνατότητα δημιουργίας ενός
δημόσιου χώρου πρασίνου στον συγκεκριμένο χώρο υπήρχε εδώ και δεκαεννιά χρόνια.
Το οικόπεδο αυτό ανήκει στο ΤΕΕ το οποίο το 1990 - σύμφωνα με απόφαση της
Διοικούσας Επιτροπής (1203/15.5.90) - είχε προσφέρει το οικόπεδο στο δήμο
Αθηναίων για να το κάνει πλατεία, ζητώντας να αποζημιωθεί με τίτλο μεταφοράς
συντελεστή δόμησης και αυτός ο συντελεστής να μεταφερθεί σε οικόπεδο
ιδιοκτησίας του στο Μαρούσι.
Το δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων
(1673/7.11.90) αποφάσισε ομόφωνα την αποδοχή της πρότασης του ΤΕΕ τονίζοντας
ότι η προτεινόμενη «μετατροπή του χώρου κρίνεται απαραίτητη επειδή το οικόπεδο
αυτό είναι κατάλληλο για τη δημιουργία πλατείας, σε μια κεντρική
πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας, η οποία έχει απόλυτη ανάγκη από σημαντικού
μεγέθους κοινόχρηστους χώρους».
Ως συνήθως, όμως, ο Δήμος όλα αυτά
τα χρόνια αδράνησε καθώς ποτέ μέχρι σήμερα δεν προχώρησε στην υλοποίηση της
δέσμευσης του. Το οικόπεδο λειτουργούσε ως υπαίθριο ιδιωτικό πάρκινγκ του οποίου η μίσθωση έληξε. Έτσι βρεθήκαμε σήμερα
αντιμέτωποι με τον κίνδυνο οικοδόμησης του οικοπέδου.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΝΑ
ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ ΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ.
Για το Προεδρείο
Ο Πρόεδρος ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΞΥΝΟΜΗΛΑΚΗΣ
ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ανταλλαγή του οικοπέδου στα Εξάρχεια με προσφυγικές
πολυκατοικίες της λ. Αλεξάνδρας
Την ανταλλαγή του οικοπέδου ιδιοκτησίας του ΤΕΕ επί των οδών
Χαριλάου Τρικούπη, Ναβαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής, με προσφυγικές πολυκατοικίες
της λεωφόρου Αλεξάνδρας, προκειμένου να μετασκευαστούν σε έδρα του ΤΕΕ με
ταυτόχρονη ανάπλαση της περιοχής, ανακοίνωσαν σε κοινή Συνέντευξη Τύπου ο
Δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης
και ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιάννης Αλαβάνος.
Η πρόταση αυτή, όπως
τόνισαν, απευθύνεται στο υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά και τη διοίκηση της ΚΕΔ,
στην αρμοδιότητα/ ιδιοκτησία των οποίων υπάγεται σήμερα η συντριπτική
πλειοψηφία των διαμερισμάτων (περίπου 180 από τα 228) των συνολικά οκτώ (8)
προσφυγικών πολυκατοικιών της λ. Αλεξάνδρας. Πρόκειται για πρόταση
εναρμονισμένη με τη γενική ιδέα της ανάπλασης στη λ. Αλεξάνδρας που έχει
ανακοινωθεί από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, ταυτόχρονα και με την πρόσφατη απόφαση του
υπουργού Πολιτισμού Αντώνη Σαμαρά, που μετά από γνωμοδότηση του Κεντρικού
Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, κήρυξε ως μνημεία και άρα ως διατηρητέες τις
προσφυγικές πολυκατοικίες (δημοσιεύθηκε στις 3/2/2009).
Με τον τρόπο αυτό,
όπως τόνισαν και οι δυο ομιλητές, είναι δυνατόν να δοθεί λύση στο ζήτημα της
στέγασης του ΤΕΕ, ενώ παράλληλα να δοθεί διέξοδος στη διελκυστίνδα που
δημιουργήθηκε στο οικόπεδο ιδιοκτησίας του ΤΕΕ στα Εξάρχεια, όπου η Πρωτοβουλία
Κατοίκων της περιοχής προχώρησε πριν λίγες ημέρες σε κατάληψη με το αίτημα να
γίνει πάρκο.
«Αναγνωρίζουμε ότι πρέπει με ιδιαίτερη ευαισθησία να
αντιμετωπίζουμε το θέμα που ανέκυψε, γι’ αυτό και συζητήσαμε με τον Δήμαρχο
Αθηναίων την πρόταση που δημοσιοποιούμε σήμερα» υπογράμμισε ο κ. Αλαβάνος,
προσθέτοντας ότι «το ΤΕΕ δεν μπορεί παρά να επανέλθει στα σχέδια του για
αξιοποίηση του συγκεκριμένου οικοπέδου προκειμένου να στεγάσει τις υπηρεσίες
του, εάν η πρόταση περί ανταλλαγής δεν γίνει δεκτή και δεν υλοποιηθεί εντός
εύλογου χρονικού διαστήματος».
«Στην περίπτωση της
συγκεκριμένης πρότασης αποδεικνύεται ότι τα μεγάλα προβλήματα λύνονται όταν οι
θεσμικοί και μάλιστα με αιρετά πρόσωπα φορείς, συνεργάζονται, αναγνωρίζουν και
επιλύουν το πρόβλημα» τόνισε από την πλευρά του ο κ. Κακλαμάνης.
Αν και η πρόταση, όπως είπαν, δεν έχει ακόμη εγκριθεί τόσο από το
Δημοτικό Συμβούλιο, όσο και από τη Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ, ο Δήμαρχος
Αθηναίων υπογράμμισε ότι θα εγκριθεί με μεγάλη πλειοψηφία. «Εμείς θα δράσουμε
συνεργικά προς την πολιτεία για να δώσει λύση και συναισθάνομαι πως δεν θα
έχουμε πρόβλημα σ’ αυτή την κατεύθυνση» πρόσθεσε, αποκαλύπτοντας ότι είχε μια
πρώτη επικοινωνία με τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον. «Άλλωστε,
εάν η πρόταση υλοποιηθεί «θα μιλάμε για μια άλλη Αθήνα» είπε χαρακτηριστικά.
Πριν από το Πάσχα,
κοινή επιτροπή του Δήμου και του ΤΕΕ θα έχει συντάξει το φάκελο με όλα τα
απαραίτητα στοιχεία, ώστε η πρόταση να κατατεθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, τη
Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ, το ΥΠΕΧΩΔΕ και την ΚΕΔ.
Για τη στέγαση του ΤΕΕ
υπολογίζεται να απαιτηθούν τέσσερα κτίρια των προσφυγικών πολυκατοικιών (υπό
την προϋπόθεση ότι θα γίνει υπόγειο αμφιθέατρο), ενώ στα υπόλοιπα, πέραν των
νομίμως κατοικημένων, μπορούν να υλοποιηθούν προτάσεις για τη στέγαση ενός
Μουσείου των Προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής, τη δημιουργία ξενώνα
φιλοξενίας συγγενών νοσηλευομένων στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Άγιος Σάββας»
κλπ.
Όλοι οι ελεύθεροι
χώροι, που ανήκουν στη Δήμο Αθηναίων, θα αξιοποιηθούν ως χώροι πρασίνου μέσω
του προγράμματος για την «πράσινη ανάπτυξη» είπε ο κ. Κακλαμάνης.
Ο ίδιος αναφέρθηκε
στην ιστορία της περιοχής (το Κτήμα των Αμπελοκήπων) που περιήλθε στο Δήμο το
1878 και, μάλιστα, με αδιαμφισβήτητα όρια από το 1887 με βάση σχέδιο του
μηχανικού Μπον. Έκτοτε και με διάφορες αποφάσεις του Δήμου εκχωρήθηκαν εκτάσεις
για την ανέγερση των άλλοτε φυλακών «Αβέρωφ», του Δημοτικού Νοσοκομείου, του
γηπέδου του Παναθηναϊκού και φυσικά των προσφυγικών πολυκατοικιών. Σήμερα στην
περιοχή απομένουν 200 στρέμματα ελεύθερων χώρων ιδιοκτησία του Δήμου.
Οι προσφυγικές πολυκατοικίες βρίσκονται σε μια έκταση 14,5
στρεμμάτων, από τα οποία 30% καταλαμβάνουν τα κτίσματα και 70% είναι ελεύθερος
χώρος.
Από την άλλη πλευρά,
όπως είπε ο Πρόεδρος του ΤΕΕ, στη θέση του οικοπέδου στα Εξάρχεια βρισκόταν το
κτίριο της κλινικής Σμπαρούνη, το οποίο αγοράστηκε το
1972, έναντι 75 εκατομμυρίων δραχμών. Κατεδαφίστηκε και ξεκίνησε ο σχεδιασμός
για τη στέγαση του ΤΕΕ. Το 1980, μάλιστα, προκήρυξε και ολοκλήρωσε
αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Εκείνη την περίοδο έγιναν αλλεπάλληλες προτάσεις από
τις διοικήσεις του ΤΕΕ να δοθεί στον Δήμο Αθηναίων τμήμα του οικοπέδου για τη
δημιουργία χώρου πρασίνου και ταυτόχρονα η δυνατότητα μεταφοράς συντελεστή
δόμησης σε άλλο οικόπεδο του ΤΕΕ, εκτός κέντρου. Δίχως να υπάρχει ευθύνη του
Δήμου ή του ΤΕΕ, οι προϋποθέσεις που τέθηκαν για μετατροπή σε χώρο πρασίνου
ακυρώθηκαν, με συνέπεια το οικόπεδο να παραμένει στην ιδιοκτησία του ΤΕΕ.
Το ΤΕΕ, όπως επεσήμανε ο Πρόεδρός του, στην περίπτωση που η πρόταση
γίνει αποδεκτή σκέπτεται να εφαρμόσει στην πράξη όλα τα μέτρα και έργα που έχει
προτείνει για τη συντήρηση και αποκατάσταση των παλαιών κτιρίων στη χώρα μας.
Συγκεκριμένα, τις αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, την αντισεισμική ενίσχυση των
προσφυγικών πολυκατοικιών, την αισθητική επαναφορά τους στην αρχική μορφή με
σεβασμό στην ιστορικότητα τους, τους όρους και τις προϋποθέσεις συντήρησης
παλαιών κτιρίων που έχει θέσει με σειρά ημερίδων τα τελευταία χρόνια, να
εφαρμόσει πρότυπα προγράμματα-έργα για την εξοικονόμηση ενέργειας, σύγχρονα
συστήματα πληροφορικής κ.α.
«Θέλουμε να
αναδείξουμε το έργο αυτό ως πρότυπο στη συντήρηση του οικοδομικού πλούτου της
χώρας, προς την οποία – δεδομένης και της οικοδομικής κρίσης – θα πρέπει να
στραφούμε στο εξής» τόνισε ο Πρόεδρος του ΤΕΕ. «Άλλωστε, το ΤΕΕ έχει ταχθεί
κατά της επέμβασης σε εκτός σχεδίου περιοχές και υπέρ της αξιοποίησης του
υπάρχοντος οικοδομικού πλούτου».
Σήμερα το ΤΕΕ
στεγάζεται σε τέσσερα διαφορετικά κτίρια και πληρώνει ετησίως για ενοίκια 1,2
εκατομμύρια ευρώ. «Είναι βέβαιο ότι θα απαιτηθούν περισσότερα χρήματα για την
ανακατασκευή και διάσωση των διατηρητέων κτιρίων στη λ. Αλεξάνδρας, απ’ όσα θα
απαιτούσε η ανέγερση ενός νέου κτιρίου. Το ΤΕΕ έχει προβλέψει πιστώσεις για τη
σύνταξη των αναγκαίων μελετών. Για τη χρηματοδότηση της κατασκευής έχει
εξασφαλίσει τη δανειοδότησή του, αλλά δεν αρκέσει πιθανότατα αυτή. Πιστεύουμε,
όμως, ότι αξίζει να προχωρήσουμε σ’ αυτή την πρόταση, ελπίζοντας ότι θα έχουμε
χρηματοδότηση από δημόσια προγράμματα, πιθανότατα το Δήμο, από την Ε.Ε., εφόσον
αναφερόμαστε σε μια παρέμβαση υπερτοπικής σημασίας
που ξεπερνά τα όρια και τις δυνατότητες του ΤΕΕ.
Πρόταση για συμφωνία Δήμου Αθηναίων - ΤΕΕ
για το πάρκο στη συμβολή Χ.Τρικούπη & Ναυαρίνου
Έληξε η συνέντευξη Τύπου για το πάρκο στη συμβολή των οδών Ζωοδόχου
Πηγής και Ναβαρίνου στα Εξάρχεια. Ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γ. Αλαβάνος και ο δήμαρχος
Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης έκαναν πριν από λίγο πρόταση για την ανταλλαγή της
ακινήτου ιδιοκτησίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου στη συμβολή των οδών Χ.
Τρικούπη, Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής με τα προσφυγικά στη Λ. Αλεξάνδρας.
Η πρόταση, η οποία θα υποβληθεί και επισήμως στο ΥΠΕΧΩΔΕ
εντός του Απριλίου, προβλέπει στις 5 από τις 8 πολυκατοικίες των προσφυγικών να
δημιουργηθούν τα νέα γραφεία του ΤΕΕ. Σε ό,τι αφορά στο ακίνητο της οδού Χ.
Τρικούπη, η κυριότητα του οποίου θα περάσει στο δήμο Αθηναίων σε περίπτωση που
γίνει δεκτή η πρόταση, θα δημιουργηθεί πάρκο.
Ο δήμαρχος Αθηναίων ανέφερε ότι ενημέρωσε ήδη τον υπουργό
ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά, για την πρόταση ανταλλαγής των δύο ακινήτων. Η αξιοποίηση
των προσφυγικών από το Τεχνικό Επιμελητήριο θα γίνει με εθνικούς και
κοινοτικούς πόρους, ενώ ο πρόεδρός του Γ. Αλαβάνος απέκλεισε το ενδεχόμενο
συμμετοχής ιδιωτών στο χρηματοδοτικό σχήμα. Σύμφωνα με το ΤΕΕ για την ανάπλαση
των προσφυγικών προβλέπεται να χρειαστεί ποσό ύψους 20 εκατ. ευρώ.
Τέλος, η αγοραία αξία του ακινήτου του οικοπέδου στην οδό Χ.
Τρικούπη υπολογίζεται στα 10 εκατ. ευρώ, ενώ ανάλογης αξίας θα είναι το ακίνητο
στη Λ. Αλεξάνδρας που πιθανόν να αποκτήσει το Επιμελητήριο.
Ο χώρος που έχουν καταλάβει οι κάτοικοι των Εξαρχείων ανήκει
στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος και είχε παραχωρηθεί στο Δήμο Αθηναίων
προκειμένου να μετατραπεί σε πάρκο. Ως αντάλλαγμα, το ΤΕΕ θα έπαιρνε για
αποζημίωση τη μεταφορά του συντελεστή δόμησης που είχε το συγκεκριμένο
οικόπεδο. Παρόλα αυτά και ενώ υπάρχει απόφαση του Δήμου Αθηναίων από το 1990, ο
χώρος ήταν για πολλά χρόνια πάρκινγκ. Όταν έληξε η μίσθωση του δήμου, και ενώ
κινδύνευε να οικοδομηθεί το οικόπεδο, επενέβησαν οι κάτοικοι της περιοχής μετατρέποντάς
το σε χώρο αναψυχής και συλλογικής δράσης, μετά από 19 χρόνια αναλγησίας τριών
δημάρχων.
Στο μεταξύ, πραγματοποιείται πορεία σήμερα στις 17:00 με
αφετηρία το Παρκο Ναυαρίνου και κατεύθυνση το δημαρχείο Αθηνών. Οι πολίτες
διεκδικούν την αναστολή των σχεδίων εμπορευματοποίησης, εκμετάλλευσης και
δόμησης των τελευταίων εναπομείναντων ελεύθερων χώρων, καθώς, και τον
χαρακτηρισμό τους σε χώρους υψηλού πρασίνου.
http://www.tvxs.gr/v8506
Αθήνα: Το πάρκινγκ τους, πάρκο μας
05/04/2009
Φουντώνουν τα κοινωνικά κινήματα δημιουργίας
και προστασίας ελεύθερων δημόσιων χώρων για τους κατοίκους της τσιμεντούπολης,
της πάλαι ποτέ όμορφης Αθήνας. Από τις 7 Μαρτίου 2009, οι κάτοικοι της περιοχής
των Εξαρχείων και άλλοι πολίτες της Αθήνας πήραν την πρωτοβουλία για να δώσουν
λύση σε ένα χρονίζον πρόβλημα. Μπήκαν στο χώρο του πρώην πάρκινγκ,
ιδιοκτησίας του ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) στην συμβολή των οδών Χ.
Τρικούπη, Ναυαρίνου και Ζ. Πηγής και με προσωπική εργασία
όλων των συμμετεχόντων το μετέτρεψαν στο πρώτο δημόσιο, συλλογικό, αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο της πόλης. Διαβάζουμε στο ιστολόγιό τους:
«Αντί να μπαζώσουμε άλλο ένα ρέμα,
αντί να χτίσουμε άλλον έναν ακάλυπτο, αντί να μετατρέψουμε άλλο ένα δάσος σε
αγροτεμάχια για μεζονέτες, αντί να ντιλάρουμε με την
πολεοδομία όπως κάνει όλος ο πολιτισμένος κόσμος… πιάσαμε κομπρεσέρ, αξίνες,
λάστιχα και τάβλες και φτιάξαμε ένα πάρκο στη μέση της πόλης.
Το ΤΕΕ, ως κυρίαρχος κοινωνικός
φορέας για τα θέματα πόλης, διαχείρισης πρασίνου και δόμησης, με δηλώσεις του
έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί υπέρ της βιώσιμης ανάπτυξης, της δημιουργίας
ελεύθερων δημόσιων χώρων στο υπερ-κορεσμένο αστικό
τοπίο του κέντρου της Αθήνας. Ειδικότερα, το νέο πάρκο, λόγω των ιδιοκτησιακών,
χωροτακτικών και ιστορικών χαρακτηριστικών του
αποτελεί ιδανικό πεδίο εφαρμογής των θέσεων που μέχρι τώρα το ΤΕΕ θεωρητικά
μόνο μπορούσε να υποστηρίξει. Έχει τόσο την δυνατότητα όσο και την ηθική
υποχρέωση στην παρούσα συγκυρία να προχωρήσει σε συγκεκριμένες ενέργειες με
πρώτο στόχο την αλλαγή του χαρακτηρισμού του οικοπέδου στο ρυμοτομικό σχέδιο σε
χώρο υψηλού πρασίνου.
Εξάλλου, η απόφαση για τη
δημιουργία χώρου πρασίνου στην περιοχή έχει ήδη παρθεί από το 1990 με τη
σύμφωνη γνώμη δήμου και ΤΕΕ. Τόσο μακρο-γεωγραφικά
όσο και μικρο-γεωγραφικά, το πάρκο αυτό είναι ιδανικό
και απαραίτητο για να ανασάνει η περιοχή. Πρέπει να τονίσουμε ότι η γειτονιά
καθώς και κάθε είδους τεχνίτες και επαγγελματίες από την πρώτη στιγμή στηρίζουν
ενεργά την δημιουργία του πάρκου. Ξυλουργοί, αρχιτέκτονες, εργάτες, εστιάτορες,
γεωπόνοι και άλλοι συνδράμουν στο χώρο προσφέροντας ο καθένας ό,τι μπορεί. Από την πρώτη μέρα οργανώνονται παιδικά
εργαστήρια, συναυλίες, προβολές, επισκέψεις νηπιαγωγείων και άλλου τύπου
εκδηλώσεις. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι οικειοποιούνται καθημερινά το
πάρκο και είναι αποφασισμένοι να το κρατήσουν ενεργό και ανοιχτό στο μέλλον.
Καλούμε το Επιμελητήριο και τους
μηχανικούς να στηρίξουν το εγχείρημα που βρίσκεται σε εξέλιξη, παίρνοντας σαφή
θέση για την οριστική κατοχύρωσή του ως ενός ελεύθερου, δημόσιου χώρου
πρασίνου, έκφρασης και δημιουργίας για τους κατοίκους της περιοχής και τους
επισκέπτες του. Nα απευθύνει τις πιέσεις του στο Δήμο
Αθηναίων, ο οποίος και οφείλει αυτή τη φορά τουλάχιστον, να σταθεί στο ύψος των
περιστάσεων.
Το ηθικό δικαίωμα των κατοίκων της
περιοχής για πράσινο, υπερτερεί σήμερα οποιασδήποτε λογικής ανάπτυξης, η
εκμετάλλευσης του χώρου.
Τέλος, σας καλούμε να περάσετε, να
κάνετε μια βόλτα και να βάλετε κι ένα χεράκι για το πότισμα. Για να μεγαλώσουν
λίγα δέντρα στην πόλη».
ΑνοικτH συνEλευσητου πAρκου
Ζ. ΠηγHς,
ΝαυαρIνου και Χ. ΤρικοYπη
(http://parkingparko.blogspot.com/)
για την αντιγραφή,
Β.Κ. ΑΥΓΗ
5/4/09
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ
ΜΗΧ. ΕΜΠ 05/04/2009
ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΚΟΥ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ
Η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχ. του
Εθνικού Μετσοβίου συζήτησε στη Συνεδρίαση της 11ης
Μαρτίου 2009 της Γενικής Συνέλευσης της, το θέμα του οικοπέδου στη συμβολή των
οδών Χαριλάου Τρικούπη, Ναυαρίνου, Ζωοδόχου Πηγής
στην Αθήνα και αποφάσισε ομόφωνα:
Συντάσσεται με το αίτημα των
κατοίκων της περιοχής Εξαρχείων και Νεάπολης για δημιουργία πάρκου πρασίνου στο
συγκεκριμένο οικόπεδο, θεωρώντας ότι η Αθήνα έχει άμεση ανάγκη δημιουργίας
τέτοιων χώρων σε όλη της την έκταση. Θεωρεί ότι οι πρωτοβουλίες αυτές των
πολιτών είναι ιδιαίτερα θετικές, καθώς αναπληρώνουν το μεγάλο κενό που έχει
δημιουργήσει η απουσία ανάλογης «πράσινης» στρατηγικής από την Πολιτεία.
Οι από το 1990 εκδοθείσες σχετικές
αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων όπως και της Διοικούσας
Επιτροπής του ΤΕΕ, σημερινού ιδιοκτήτη του χώρου, επιτρέπουν τη δρομολόγηση
λύσης που θα επιλύσει το θεσμικό καθεστώς του χώρου. Οι ιδιαίτερες συνθήκες της
δραματικής υποβάθμισης του πρασίνου στην Αττική όπως και της συνεχιζόμενης
καταστροφής των ελάχιστων ελεύθερων χώρων της Αθήνας επιβάλλουν την αποδοχή του
αιτήματος των πολιτών της Αθήνας, αίτημα που συμμερίζονται πλέον και
εκατοντάδες μηχανικοί μέλη του ΤΕΕ
Συγκέντρωση υπογραφών από
μηχανικούς/ μέλη ΤΕΕ
Προς όλους τους μηχανικούς/ μέλη
ΤΕΕ, σας καλούμε να προσυπογράψετε το παρακάτω κείμενο για το πάρκο:
http://www.petitiononline.com/leoh17/petition.html
ΑΥΓΗ 5/4/09
Τα ξημερώματα της
Τετάρτης 22 Απριλίου 2009, στις 5 π.μ., το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου
δέχτηκε απρόκλητη και ιδιαίτερα βίαιη επίθεση από τα ΜΑΤ.
Το βράδυ, γύρω στις 11μ.μ., είχε
προηγηθεί ρήψη δύο μολώτοφ στη διμοιρία που σταθμεύει
στη Χαρ. Τρικούπη. Έξι ώρες αργότερα, τέσσερις
διμοιρίες των ΜΑΤ περικύκλωσαν το πάρκο και ξυλοκόπησαν με άγριο τρόπο τον
κόσμο που καθόταν εκεί χυδαιολογώντας, απειλώντας και εκφράζοντας απερίγραπτο
μίσος και σαδιστική ικανοποίηση.
Δύο από αυτά τα άτομα
στάλθηκαν στο νοσοκομείο με σπασμένα χέρια και ανοιγμένα κεφάλια. Τέσσερα άτομα
προσήχθησαν αναίτια στη ΓΑΔΑ.
Λίγα μέτρα από το σημείο όπου
πέντε μήνες πριν δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος
βιώσαμε και πάλι να εφαρμόζεται από την πλευρά της ΕΛ.ΑΣ η λογική των μαζικών
εκκαθαρίσεων, του πογκρόμ, της κοινωνικής καταστολής και της ‘συλλογικής
ευθύνης’. Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζεται με τη
λογική της συλλογικής ευθύνης, όπου τυχαίοι περαστικοί και θαμώνες της περιοχής
ξυλοκοπούνται αδιακρίτως, είναι αυθεντικό χαρακτηριστικό φασιστικών καθεστώτων.
Οι πρακτικές αυτές της ΕΛ.ΑΣ δεν
μας εκπλήσσουν. Γνωρίζουμε ότι είναι στα πλαίσια ενός γενικότερου σχεδίου που
στόχο έχει την καταστολή, την ποινικοποίηση και την στρατικοποίηση της
ευρύτερης περιοχής των Εξαρχείων, καθώς και την εξαφάνιση κάθε κοινωνικής
αντίδρασης, αμφισβήτησης και συλλογικού αγώνα.
Καλούμε όλους τους κατοίκους της
περιοχής και τους ευαισθητοποιημένους κατοίκους όλης της πόλης να συμμετέχουν
σε εκδήλωση διαμαρτυρίας το Σάββατο 25 Απριλίου στις 12 το μεσημέρι στο πάρκο Ναυαρίνου.
Καλούμε επίσης την Τρίτη 28
Απριλίου στις 6 μ.μ. σε πορεία που ξεκινάει από το
πάρκο Ναυαρίνου για την υπεράσπιση των κοινωνικών
κέντρων και των καταλήψεων.
Αν δεν αντισταθούμε σε όλες τις
γειτονιές, οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές.
Aνοιχτή Συνέλευση Αυτοδιαχειριζόμενου
Πάρκου Ναυαρίνου
Kαταφύγιο αστέγων και τοξικομανών o
λόφος. Σκουπίδια παντού και αυτοκίνητα
στα πεζοδρόμια. Πλήρης εγκατάλειψη με θέα το Λυκαβηττό.
Της Χριστίνας Βασιλάκη
O δρόμος για να φτάσεις σ’ ένα καταπράσινο δασάκι στην καρδιά
της πόλης είναι στρωμένος από σύριγγες και σκουπίδια. Την ονειρική θέα της
Αθήνας από ψηλά είσαι αναγκασμένος να τη δεις καθισμένος σ’ ένα μισογκρεμισμένο
πεζούλι, ενώ η γραφική λάμπα είναι ξεχαρβαλωμένη εδώ και καιρό. Σε μια περίοδο
που οι Αθηναίοι διεκδικούν και απαιτούν περισσότερους ελεύθερους χώρους, οι ήδη
υπάρχοντες χώροι πρασίνου ρημάζουν. Ο λόφος του Στρέφη ήταν κάποτε «η εκδρομή»
των Εξαρχειωτών. Σήμερα, η εικόνα εγκατάλειψης που
παρουσιάζει είναι -το λιγότερο- απογοητευτική. «Πάνω από 15 χρόνια έχει
εγκαταλειφθεί στη μοίρα του ο λόφος. Από τη δημαρχία Μπέη έχει να γίνει
ανάπλαση», λέει ο Θόδωρος Κοκκινάκης από την
Πρωτοβουλία Κατοίκων Εξαρχείων. «Ο καθαρισμός του από το δήμο είναι πλημμελής.
Διατείνονται ότι τον φροντίζουν αλλά αυτό το κάνουν μόνο επιλεκτικά. Ηρθαμε μία μέρα, ύστερα από μια επέμβαση του δήμου, και
μαζέψαμε 60 σακούλες απορριμμάτων και μία κούτα σύριγγες».
Η εικόνα του λόφου μιλάει από μόνη
της. Η παιδική χαρά είναι άδεια. Λίγο πιο πάνω γίνεται αλισβερίσι ναρκωτικών.
Παραδίπλα άστεγοι έχουν φτιάξει πρόχειρα καταλύματα. «Δεν έχουμε κάτι εναντίον
των τοξικομανών και των αστέγων. Αλλά σίγουρα η παρουσία τους εδώ αποκλείει την
πρόσβαση σε ηλικιωμένους και μικρά παιδιά», λέει η Μαρία Παπαδάκη, κάτοικος της
περιοχής, ενώ πού και πού βλέπει κανείς άλλους επισκέπτες με τα σκυλιά τους να
κάνουν βόλτες και να ψιθυρίζουν: «Η κατάσταση είναι πλέον ανυπόφορη». Ο
αντιδήμαρχος Καθαριότητας, Γιώργος Δημόπουλος, απαντά κοφτά: «Ο λόφος
καθαρίζεται κάθε μέρα. Οι επισκέπτες του ευθύνονται για την εικόνα του. Πριν
από μία εβδομάδα έγινε μεγάλη εκστρατεία καθαρισμού του Στρέφη».Και
όσο για το πράσινο, ο κ. Κοκκινάκης μας λέει:
«Τουλάχιστον 100 δέντρα ξεράθηκαν ή αρρώστησαν και κόπηκαν χωρίς να
αντικατασταθούν. Το ποτιστικό σύστημα που έβαλαν χάλασε και δεν έχει
συντηρηθεί. Τα αυτοκίνητα ανεβαίνουν μέχρι πάνω και έχουμε δει κάποιους να τα
πλένουν με νερό από τις βρύσες. Εξαιτίας της διέλευσής τους, μάλιστα, έχουν
σπάσει πολλές από τις πλάκες στα μονοπάτια και πολλά σημεία του λόφου έχουν
μετατραπεί σε πάρκινγκ. Ο χώρος έχει ανάγκη από
φύλαξη». Ο Δημήτρης Κυριακάκης, διευθυντής Κηποτεχνίας και Πρασίνου του Δήμου Αθηναίων, μας
διαβεβαιώνει πως «η κακή εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο λόφος οφείλεται στις
βροχές που κιτρίνισαν το χορτάρι». «Δυστυχώς, δεν έχουμε μόνιμο προσωπικό για
κάθε λόφο. Τα συνεργεία επεμβαίνουν περιοδικά. Ειδικά τώρα που ανεβαίνουν οι
θερμοκρασίες και υπάρχει έντονος ο κίνδυνος πυρκαγιάς θα ξεκινήσουμε τον
καθαρισμό άμεσα», συμπληρώνει ο ίδιος. Η αλήθεια είναι πως -σύμφωνα με τους
κατοίκους - η αποψίλωση των ξερών χόρτων γίνεται τακτικά προς αποφυγή
πυρκαγιών. Ωστόσο, σε μια ενδεχόμενη πυρκαγιά οι κρουνοί της Πυροσβεστικής
είναι άχρηστοι καθώς δεν είναι συμβατοί με τους σωλήνες του πυροσβεστικού
οχήματος. «Στην τελευταία πυρκαγιά φέρναμε νερό από το σπίτι μας», σημειώνει ο
κ. Κοκκινάκης.
ΕΛ.ΤΥΠΟΣ, 25-5-2009
Μηνύσεις για τα χημικά
στα Εξάρχεια
Μηνύσεις
κατά των αστυνομικών δυνάμεων για τη ρίψη χημικών στη γειτονιά τους, αλλά και
για τις διαρκείς και αναίτιες -όπως υποστηρίζουν- προσαγωγές προτίθενται να καταθέσουν
αμέσως μέλη της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων.
Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν χθες
κατήγγειλαν πως η γειτονιά τους είναι αστυνομοκρατούμενη -ιδίως τον τελευταίο
χρόνο-και μίλησαν για συνεχή ρίψη χημικών και δακρυγόνων, προκλητική συμπεριφορά
των αστυνομικών δυνάμεων, κλίμα τρόμου και βίας, που έχει αρνητικά αποτελέσματα
και στις επιχειρήσεις της περιοχής - θέατρα, εστιατόρια κ.λπ.
Χαρακτήρισαν «κατασκευασμένο μύθο»
τα περί άβατου, λέγοντας πως η Αστυνομία αφήνει τους ναρκέμπορους
να αλωνίζουν, δεν ανταποκρίνεται σε κλήσεις για κλοπές ή παράνομα παρκαρισμένα
αυτοκίνητα, αλλά «κατεβαίνει ως κομάντο σε θεαματικές ενέργειες που
συνταράσσουν τη γειτονιά».
«Εκφοβίζουν»
«Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μας εξόργισε, δεν μας εξέπληξε. Ηταν ένα χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου. Ο Αλέξης ήταν
θύμα της αυθαίρετης συμπεριφοράς των ειδικών δυνάμεων στην περιοχή, που
εκφοβίζουν και βρίζουν, ενώ προσάγουν άτομα που απλώς κυκλοφορούν, ακόμη κι αν
έχουν πάνω τους αστυνομική ταυτότητα», είπε η Ξένια Χρυσοχόου, που μένει στα
Εξάρχεια πέντε χρόνια.
Η Αννίτα Δεκαβάλλα, που λειτουργεί το Θέατρο Εξαρχείων από το 1990,
υπογράμμισε πως «φέτος ήταν η χειρότερη χρονιά σε εισπράξεις. Καταδικάζουν μια
σφύζουσα γειτονιά σε μαρασμό και εξωθούν πολλούς επαγγελματίες να βάλουν
λουκέτο».
Η ίδια πρόσθεσε πως «ένα χρόνο
ζούμε με αντισταμινικά λόγω των χημικών», ενώ η κ.
Μαρία Κωστοπούλου επεσήμανε ότι «από τότε που
εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μου αστυνομικές δυνάμεις έχουν πολλαπλασιαστεί τα
βίαια επεισόδια».
Η Επιτροπή καλεί γείτονες και
φίλους το ερχόμενο Σάββατο, στις 17.00, σε συγκέντρωση στο σημείο της
δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=8682888
2-12-2009
Το Lunch Street Party είναι ένας τρόπος να
παρέμβουμε στον κακοποιημένο δημόσιο χώρο, να διαμορφώσουμε ένα άθλιο δρομάκι,
μια παρατημένη πλατεία και το αποκορύφωμα αυτής της συλλογικής δουλειάς να
είναι ένα μεγάλο φαγοπότι. Το φαγοπότι από μόνο του σαν ενέργεια είναι
αξιοποίηση του δημόσιου χώρου αλλά θα προσπαθήσουμε η δράση μας να είναι ακόμη
πιο ουσιαστική και μόνιμη στο χώρο που θα μας φιλοξενεί κάθε φορά.
Ως πρώτο LSP (Lunch
Street Party) στις 24/1 θα
γίνει χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια παρέμβαση στο λόφο του Στρέφη. Θα γίνει ως
αφορμή γνωριμίας ανθρώπων που δε θέλουν εκείνη την Κυριακή να κλειστούν σπίτι
τους, που θέλουν να πάρουν τα τάπερ τους, τα παιδιά
τους, τα σκυλιά τους, που θέλουν να γνωρίσουν άλλους ανθρώπους και να μιλήσουν,
να χορέψουν και πιθανόν αργότερα να βοηθήσουν μαζί στη βελτίωση μιας πλατεΐτσας ή ξεχασμένου πεζόδρομου.
Στο LSP μας ενδιαφέρει να είναι
όμορφη η διοργάνωση στο λόφο του Στρέφη ή όπου αλλού αργότερα αλλά δεν είμαστε
υπέρ των πολύ αυστηρών ορίων του τί θα συμβεί στη διάρκεια του φαγητού-γλρντιού. Το LSP θέλουμε να είναι συμμετοχικό και
αυθόρμητο ταυτόχρονα. Όπως σε μια φιέστα, ένα πανηγύρι... Οι μουσικοί να
μπορούν να παίξουν ανα πάσα στιγμή αρκεί να υπάρχει η
διάθεση. Δεν είναι δεδομένο ότι όποιος φέρει μουσικό όργανο θα χρησιμοποιηθεί
αλλά είναι πολύ πιθανό.
Δεν είμαστε διοργανωτές μεγάλων events και parties...αυτά
συμβαίνουν ήδη συνεχώς στην Αθήνα. Εμείς θέλουμε απλώς να ομορφύνουμε τη ζωή
μας σε αυτή τη πόλη και να νιώσουμε πιο ανθρώπινα... Γι' αυτό νιώστε όλοι
διοργανωτές, βοηθήστε όλοι, πείτε τη γνώμη σας, στείλτε μήνυμα στο athensroads@yahoo.com,
ρωτήστε μας, μαζέψτε και εσείς τον χώρο απ' τα σκουπίδια μετά,, ελάτε τον άλλο
μήνα μια Κυριακή να βιδώσουμε ένα παγκάκι ή να βάψουμε έναν τοίχο... σημαντικά
είναι και τα ηχεία και μηχανήματα υψηλών δυνατοτήτων αλλά τα παραπάνω είναι
πρωτεύοντα και σπουδαιότερα..
'Εκαναν πάρκινγκ χώρο για σχολείο
«Κατάληψη» ενός
εκ των δύο απαλλοτριωμένων οικοπέδων στα Εξάρχεια από το υπουργείο Υποδομών
Της Λινας Γιανναρου
27/03/2003: Ο τότε υπουργός Παιδείας κ. Π. Ευθυμίου εγκαινιάζει το ανακαινισθέν
νεοκλασικό κτίριο στο οποίο στεγάζεται το 46ο Γυμνάσιο και Λύκειο Νεαπόλεως Αθηνών (είχε υποστεί ζημιές στον σεισμό του
1999). Ανακοινώνεται ότι για την οριστική στέγαση του σχολείου έχει απαλλοτριωθεί
οικόπεδο μεταξύ των οδών Χαριλάου Τρικούπη και Μαυρομιχάλη.
09/07/2003: Το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας δίνει το πράσινο φως στον
Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων να ξεκινήσουν οι διαδικασίες ανέγερσης του σχολείου
στο οικόπεδο της Μαυρομιχάλη - Ξιφίου - Χαρ. Τρικούπη - Διγενή Ακρίτα, χαρακτηρίζοντάς τον «χώρο
σχολείου», όπως και άλλα 40 οικόπεδα στην Αθήνα. Οι εφημερίδες γράφουν ότι
«ανοίγει ο δρόμος για τ σταδιακή επίλυση του στεγαστικού προβλήματος των
σχολείων της Aθήνας».
17/02/2010: Επτά χρόνια αργότερα, το 46ο Γυμνάσιο και Λύκειο εξακολουθούν να
συστεγάζονται στο ίδιο κτίριο, ενώ το απαλλοτριωθέν οικόπεδο έχει μετατραπεί σε
πάρκινγκ για τους υπαλλήλους του υπουργείου
Υποδομών...
Ανεκμετάλλευτη έκταση
Ολα αυτά τα χρόνια, η έκταση παρέμενε ανεκμετάλλευτη
- δύο κολλητά χορταριασμένα οικόπεδα στα Εξάρχεια με τη χαρακτηριστική ταμπέλα
«Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων - Χώρος για Ανέγερση Σχολείου», ιδανικά για τη
στάθμευση των αυτοκινήτων. Πρόσφατα, όμως, οι κάτοικοι της περιοχής παρατήρησαν
κινητικότητα. Συνεργεία μπήκαν στο ένα από τα δύο οικόπεδα και το καθάρισαν από
τα χόρτα. Ολοι πίστεψαν ότι ξεκινούν οι εργασίες για
την ανέγερση του νέου σχολικού κτιρίου. Παραξενεύτηκαν, λοιπόν, όταν είδαν τα
συνεργεία να αποχωρούν και στην περίφραξη να τοποθετούνται πρόχειρα χειρόγραφες
επιγραφές με την ένδειξη: «Απαγορεύεται το πάρκινγκ.
Ο χώρος ανήκει στο υπουργείο Υποδομών». Από την επόμενη μέρα, η στάθμευση στον
χώρο επιτρεπόταν μόνο σε κρατικά αυτοκίνητα και αυτοκίνητα υπαλλήλων του
υπουργείου.
«Οχι μόνο δεν κατασκευάζεται το σχολείο, αλλά
δεσμεύεται ο χώρος για άλλη χρήση, το οποίο είναι παράνομο!» λέει στην «Κ»
κάτοικος της Νεάπολης. Πράγματι, σε περίπτωση μη χρησιμοποίησης του ακινήτου
για τον σκοπό για τον οποίο κηρύχθηκε η απαλλοτρίωση, επιτρέπεται η άρση της αναγκαστικής
απαλλοτρίωσης. Σύμφωνα με τον ΟΣΚ, ωστόσο, η λύση αυτή είναι προσωρινή.
«Καλύτερα δεν είναι να χρησιμοποιείται ο χώρος έστω και ως πάρκινγκ
αντί να μένει εντελώς ανεκμετάλλευτος δεδομένου ότι δεν έχει ξεκινήσει η
εργολαβία;» σημειώνουν οι αρμόδιοι του Οργανισμού (την εποπτεία του οποίου έχει
πλέον το υπουργείο Υποδομών και όχι το Παιδείας).
Επειτα από αίτημα
Οπως τονίζουν, η παραχώρηση του χώρου έγινε έπειτα
από αίτημα του υπουργείου, ενώ το έργο της κατασκευής του σχολείου σύντομα θα
μπει σε διαδικασία δημοπράτησης...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/02/2010_391178
Μέρες χούντας
ΔΝΤ και νεοφιλελευθερισμού-Αστυνομική εισβολή στα γραφεία του Δικτύου
Η
κυβέρνηση του ΔΝΤ και της χούντας των αγορών επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την
εγκληματική ενέργεια στην τράπεζα για να επιβάλει καθεστώς τρόμου στη χώρα. Στο
αίμα των αθώων προσπαθούν να βρουν άλλοθι για να θέσουν εκτός νόμου τις λαϊκές
διαμαρτυρίες ενάντια στα μέτρα ΔΝΤ-ΕΕ-κυβέρνησης. Το όργιο της αστυνομοκρατίας
με το χημικό πόλεμο και τους μαζικούς ξυλοδαρμούς κορυφώθηκε σήμερα το απόγευμα
στα Εξάρχεια. Αστυνομικοί-τραμπούκοι της Δύναμης Δ εισέβαλαν στον α όροφο
του Στεκιού Μεταναστών-Κοινωνικού Κέντρου της Τσαμαδού 13. Αφού βανδάλισαν το χώρο, ξυλοκόπησαν άγρια τους παρευρισκόμενους
και τραυμάτισαν σοβαρά το μέλος του Δικτύου Μ. Λ. πάνω στην οποία έσπασαν μια
τζαμαρία. Την ίδια ώρα ετοιμαζόταν αστυνομική εισβολή στο αντιεξουσιαστικό στέκι της Ζαϊμη.
Η σημερινή
μεγαλειώδης εργατική κινητοποίηση έδειξε ότι η κυβέρνηση του ΔΝΤ και της
χούντας των αγορών έχει απωλέσει την κοινωνική
νομιμοποίηση της. Πρόκειται για ένα καθεστώς που στηρίζεται πλέον μόνο
στον τρόμο και τη φαιά προπαγάνδα.
Δεν μας
πτοούν, θα συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη.
Αθήνα
5/5/10
«Μου σπάσανε τα
δόντια και το χέρι»
«Τα ΜΑΤ με
χτύπαγαν στην είσοδο του σπιτιού μου»
Του
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
«Ζούμε τον
Μάιο του δέκα», ακούστηκε να λέει μια κοπέλα χθες το μεσημέρι κοντά στην
πλατεία Εξαρχείων, όπου συνεχίζονταν για ώρες μετά την πορεία αρκετές φασαρίες
και επεισόδια. Οι αστυνομικές δυνάμεις ξυλοκοπούσαν, έκαναν προσαγωγές ενώ
εκτός από τις καφετέριες και το Στέκι των Μεταναστών εισέβαλαν μέχρι και σε
κατοικία σπάζοντας, εκτός από τις πόρτες, το χέρι και τα δόντια μιας κατοίκου.
Σε κάθε
δρόμο και πεζόδρομο που οδηγούσε στην πλατεία βρίσκονταν πολυάριθμες
αστυνομικές δυνάμεις που δεν άφηναν κανέναν να περάσει. Πάρα πολλοί κάδοι
απορριμμάτων ακόμα φλέγονταν. Γύρω από κάθε ομάδα ΜΑΤ και αρκετοί πολίτες που
τους φώναζαν -μεταξύ άλλων- «χούντα» και «SS». Ολη
την ώρα, διαδηλωτές και αστυνομικοί συγκρούονταν. Πότε λεκτικά και πότε με
κλομπ και πέτρες.
Η Ιωάννα Μανούσακα είδε τις αστυνομικές δυνάμεις να πολιορκούν την
πόρτα του σπιτιού της. «Μόλις είχα επιστρέψει από την πορεία. Ακούω φασαρία και
βγαίνω στην είσοδο της πολυκατοικίας μου. Κοιτάω να δω τι διάολο έχει γίνει και
ορμάνε οι ΜΑΤατζήδες μέσα και αρχίζουν να μας
κοπανάνε με τα κλομπ μέσα στην είσοδο. Οχι στην
εξώπορτα στον δρόμο. Μέσα στην είσοδο. Μου σπάσανε τα δόντια με τα κλομπ.
Κουνιούνται, πέσανε τα δόντια μου, τα βλέπεις ότι κουνιούνται. Μου σπάσανε και
το χέρι. Τρέξαμε και μπήκαμε μέσα στο σπίτι μας. Μας ακολούθησαν. Προσπαθούσαν
να μπούνε μέσα στο σπίτι μας. Στο σπίτι μας! Σπάσανε την κλειδαριά. Θέλανε να
μπούνε μέσα». Ο άντρας της, ο συνθέτης Βασίλης Βασιλάτος,
λέει: «Κρατούσαμε την πόρτα του σπιτιού κυριολεκτικά με τα σώματά μας. Είχαν
μαζευτεί νωρίτερα έξω από το σπίτι μας όλες αυτές οι ειδικές δυνάμεις. Βγήκα
και τους φώναξα: Τι κάνετε εδώ πέρα; Είστε καθημερινά έξω από τα σπίτια μας.
Μας έχετε κάνει τη ζωή κόλαση. Μας έχετε πνίξει στα δακρυγόνα. Φύγετε, δεν θέλουμε
να σας βλέπουμε. Ξαφνικά μας στρίμωξε μια ομάδα αστυνομικών. Είχαν βγάλει τα
κλομπ. Πρώτα έσπασαν την εξώπορτα και την παραβίασαν. Χτύπησαν τη γυναίκα μου.
Μας είδαν που μπήκαμε στο διαμέρισμα του ισογείου. Μπήκαν όλοι μέσα και
προσπαθούσαν επί περίπου πέντε λεπτά να σπάσουν την πόρτα του σπιτιού μας και
να μπούνε μέσα». Χωρίς να γίνει καμία σύλληψη ή προσαγωγή, οι αστυνομικές
δυνάμεις αποχώρησαν.
Λίγο
νωρίτερα, ένας νεαρός με πράσινη μπλούζα και τα χέρια πισθάγκωνα πιασμένα με
χειροπέδες καταφέρνει να διαφύγει από τον αστυνομικό κλοιό που τον περιφρουρεί
και αρχίζει να τρέχει στην οδό Τσαμαδού και κατεύθυνση την πλατεία Εξαρχείων. Ολος ο κόσμος τον χειροκροτεί, ενώ όλες σχεδόν οι
καφετέριες της πλατείας ανοίγουν τις πόρτες τους για να τον κρύψουν. Τον
καταδιώκουν δεκάδες αστυνομικοί και δυνάμεις των ΜΑΤ. Σε πολλές καφετέριες
δίπλα στους καφέδες και τα ποτά, βλέπει κανείς μπουκάλια με «Maalox», οξυζενέ και γάζες. Ο νεαρός με την πράσινη μπλούζα
ξανασυλλαμβάνεται λίγο αργότερα μέσα σε καφετέρια.
Ενώ το μαζεμένο πλήθος γιουχάριζε τους αστυνομικούς και φώναζε στον συλληφθέντα
«Κώστα, δεν είσαι μόνος», καταφθάνουν προς την πλατεία περισσότεροι από 50
αστυνομικοί σε μοτοσικλέτες πατώντας όλη την ώρα τις κόρνες τους. Σε μια
αστυνομική μοτοσικλέτα, ο ήχος της κόρνας έχει αντικατασταθεί από δυνατά
γαβγίσματα. Αρκετοί εξ αυτών (Δύναμη Δ) μπαίνουν με τις μοτοσικλέτες τους στην
οδό Τσαμαδού και σταματάνε έξω από το Στέκι των Μεταναστών. Κατά την «άγαρμπη»
είσοδό τους ρίχνουν κάτω κάμποσες σταθμευμένες πολιτικές μοτοσικλέτες. Δεν
αργούν να εισβάλουν μέσα στο κτίριο. Ενώ από τα μπαλκόνια τούς φώναζαν και
έβριζαν, οι αστυνομικές δυνάμεις ξυλοκόπησαν παρευρισκομένους, έβγαζαν δε μέσα
από το Στέκι πανό, πλακάτ και ό,τι άλλο έβρισκαν και
το έσπαγαν.
Δύο
φωτογράφοι που απαθανάτιζαν αυτές τις εικόνες βρέθηκαν περικυκλωμένοι από
αστυνομικούς που απαιτούσαν να σβηστούν οι φωτογραφίες τους. Σε ανακοίνωσή του
το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα αναφέρει πως «Η κυβέρνηση
του ΔΝΤ και της χούντας των αγορών επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την εγκληματική
ενέργεια στην τράπεζα για να επιβάλει καθεστώς τρόμου στη χώρα. Το όργιο της
αστυνομοκρατίας με τον χημικό πόλεμο και τους μαζικούς ξυλοδαρμούς κορυφώθηκε
σήμερα το απόγευμα στα Εξάρχεια».
Ελευθεροτυπία,
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Ανακύκλωση
με διαλογή των υλικών στην πηγή, προτείνει στον Δήμο Αθηναίων η Επιτροπή
Πρωτοβουλίας των κατοίκων Εξαρχείων.
Πιο συγκεκριμένα, οι
προτάσεις της Επιτροπής, οι οποίες αναμένεται να συζητηθούν στο προσεχές
Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, έχουν να κάνουν:
* Με την τήρηση της νέας
οδηγίας για τα απορρίμματα (2008/98/ΕΚ), η οποία απαιτεί η διαλογή να γίνεται
στην πηγή, με αποκλειστική ευθύνη του Δήμου Αθηναίων.
* Με την τοποθέτηση
τεσσάρων κλειστών κάδων διαφορετικού χρώματος, έναν για κάθε ανακυκλούμενο
υλικό (πλαστικό, μέταλλο, γυαλί, χαρτί). Εν προκειμένω, οι υπάρχοντες μπλε
κάδοι μπορούν να αξιοποιηθούν για ένα εξ αυτών των υλικών.
* Με την ενημέρωση των
κατοίκων πόρτα πόρτα για το νέο σύστημα ανακύκλωσης.
Όπως επισημαίνει η Επιτροπή
Πρωτοβουλίας των κατοίκων Εξαρχείων, τους δύο τελευταίους μήνες ο Δήμος
Αθηναίων τοποθέτησε στα Εξάρχεια μικρό αριθμό μπλε μεταλλικών κάδων ανακύκλωσης,
χωρίς σήμανση και χωρίς να έχει προηγηθεί ενημέρωση των κατοίκων για τη σωστή
χρήση τους.
Το αποτέλεσμα είναι να
γεμίζουν οι εν λόγω κάδοι σε ποσοστό άνω του 40% με κοινά σκουπίδια, τα οποία
καταλήγουν στη χωματερή.
Κατά την Επιτροπή
Πρωτοβουλίας κατοίκων Εξαρχείων, «το ζήτημα είναι ότι ενώ το θεσμικό πλαίσιο
στη χώρα μας (νόμος 2939/2001) έγινε για να "τρέξει" η ανακύκλωση, το
μόνο που "τρέχει" μέχρι στιγμής είναι το χρήμα από τις τσέπες μας.
Διότι και τέλος ανακύκλωσης χρεωνόμαστε κάθε φορά που αγοράζουμε ένα προϊόν και
υψηλά δημοτικά τέλη πληρώνουμε και σωστή ανακύκλωση δεν γίνεται...».
Για την κατάθεση των
προτάσεών της προς τον Δήμο Αθηναίων, η εν λόγω Επιτροπή έλαβε υπ' όψιν την
εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και επιτυχή ελληνικά παραδείγματα
ανακύκλωσης στην πηγή, όπως στους Δήμους Βύρωνα, Κοζάνης κ.ά.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=14/05/2010&id=162178
Απομακρύνουμε
τσιμέντο, ανοίγουμε καινούριο παρτέρι, φυτεύουμε, συνεχίζουμε να διαμορφώνουμε
την παιδική χαρά. Οι εργασίες θα συνεχιστούν σε όλη τη διάρκεια της εβδομάδας,
καθώς και τα επόμενα Σαββατοκύριακα. Πρωί από τις 11,απόγευμα από τις
18:00.Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη!
Στο Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Εξαρχείων Ζωοδόχου Πηγής
και Ναυαρίνου
Ελήφθη 10-6-2010
Αλλη μια ιστορία
ξενοφοβίας και αστυνομικής βίας
Αγαπητές-οι φίλες-οι,
το περασμένο Σάββατο 12-6-10 το πρωί, οι μαθητές και φίλοι μας Χοσείν Μουλάι και Χαμπίμπ Ρεζά ξεκίνησαν με παρέα
για μπάνιο. Στην Ακαδημίας μόλις κατέβηκαν από το λεωφορείο ένας παππούς ήρθε
πίσω τους φωνάζοντας ότι του έκλεψαν τα λεφτά και ώρμησε
πάνω τους για να τους ψάξει. Οι φίλοι μας και η κοπέλα που ήταν μαζί τους
προσπάθησαν να τον ηρεμήσουν ενώ μια άλλη επιβάτης του λεωφορείου του είπε ότι
κάποιοι νεαροί έτρεχαν από την άλλη πλευρά. Ο παππούς επέμενε και βρίζοντας
(τους ξένους) ήθελε να τους ψάξει λέγοντας ότι του εκλεψαν
750 ευρώ. Οι φίλοι μας αρνήθηκαν και κάλεσαν την αστυνομία για να απαλλαγούν
από τον παππού. Έμειναν μαζί του 35 λεπτά περιμένοντας την αστυνομία, η οποία
τους οδήγησε στο ΑΤ Εξαρχείων.
Εκεί η κατάσταση εξελίχτηκε σε εξπρες μεσονυχτίου. Οι
αστυνομικοί ούτε καν τους άκουσαν... Μίλησαν μόνο με τον παππού, τους ρώτησαν
μόνο από πού είναι και επειδή αυτό ήταν αρκετό... βρίζοντας και απειλώντας με
εντελώς βαρβαρικό τρόπο τους εκλεισαν στο κρατητήριο
αφαιρώντας κάθε προσωπικό αντικείμενο και τα τηλέφωνα και δεν επέτρεψαν καμιά
επικοινωνία.... Την κοπέλα που ήταν μαζί τους δεν την κράτησαν επειδή μάλλον
ήταν ελληνίδα(;).Εμειναν χωρίς επικοινωία
δύο μέρες και την Δευτέρα οδηγήθηκαν στο αυτόφωρο, όπου πήραν αναβολή.
Το χειρότερο, οι φίλοι μας περιγράφουν φρικτές συνθήκες στο Α. τμήμα. Υπήρχαν
εκεί κλεισμένοι άνθρωποι (ξένοι) για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς
να τους επιτρέπεται καμιά επικοινωνία, χωρίς καν να ξέρουν γιατί είναι εκεί.
Κάποιοι που δεν ήξεραν ελληνικά ήταν σε απελπιστική κατάσταση.
Η κοινότητα ΚΕΘΕΑ "Εν Δράσει" στην οποια
ανήκουν ο Χοσείν Μουλάι και
Χαμπίμπ Ρεζά έχει δώσει
κείμενο για αυτήν την απροκάλυπτη ρατσιστική ιστορία, που θα δημοσιευτεί το
Σάββατο 26-6 Ημέρα κατά των Ναρκωτικών στις εφημερίδες και ετοιμάζει και άλλες
δράσεις.
Σας παρακαλώ προωθήστε το μειλ και σε άλλους για
ενημέρωση αλλά και αν κάποιος έχει κάποια ιδέα τι μπορεί να γίνει για το ΑΤ
Εξαρχείων, τι κολαστήριο είναι αυτό, τι συμπεριφορά, τι αυθαιρεσία είναι αυτή; Ισως καποια παρέμβαση κάποια αλλη δημοσιεύση....
Το Σάββατο 26-6 μετά τις 6μμ στην οδό Τήνου(θα πεζοδρομηθεί) και Δροσοπούλου
στην Κυψέλη θα γίνει εκδήλωση για την Ημέρα κατά των ναρκωτικών (εκθέσεις,
μουσικές, ζογκλερικά..) και θα είμαστε όλοι εκεί και
οι μαθητές και φίλοι μας να συμπαρασταθούμε, να ενημερωθούμε και να αντισταθούμε
γιορτάζοντας.
Από την Ομάδα διδασκαλίας ελληνικών σε πρόσφυγες και μετανάστες της Εθελοντικής
Εργασίας Αθήνας
Γιώτα Μπούζιου
(ελήφθη 23-6-2010)
Αγώνας για τη διάσωση της αρχιτεκτονικής των Εξαρχείων
Σταυρογιάννη Λ.
Ημερομηνία
δημοσίευσης: 05/02/2012
Ένα
ιδιαίτερα αξιόλογο συγκρότημα κτηρίων που ανήκει σήμερα στο Γενικό Επιτελείο
Ναυτικού, στη συμβολή των οδών Θεμιστοκλέους 62 και Τζαβέλα, στα Εξάρχεια,
παραμένει όρθιο μετά την κινητοποίηση κατοίκων και συλλογικοτήτων της γειτονιάς
και την προσφυγή τους στο ΣτΕ κατά της άδειας
κατεδάφισης που εξέδωσε η Πολεοδομία Αθηνών. Το κτηριακό αυτό συγκρότημα είναι
ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα δείγματα της λαϊκής αθηναϊκής αρχιτεκτονικής,
με νεοκλασικά στοιχεία, που χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα. Τα κτίσματα
αναπτύσσονται γύρω από μία εσωτερική αυλή, στο κέντρο της οποίας επιβιώνει για
πάνω από έναν αιώνα ένας θαλερός και πανύψηλος φίκος. Όμως, παρά τη θετική
εισήγηση της Εφορείας Νεοτέρων Μνημείων Αττικής που πρότεινε το συγκρότημα να
χαρακτηριστεί διατηρητέο, τα υπουργεία Πολιτισμού και ΥΠΕΚΑ προωθούν την
κατεδάφιση του συγκροτήματος και την ανέγερση πενταώροφου κτηρίου.
Επιπλέον,
και η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων Αττικής πρότεινε να χαρακτηριστεί το συγκρότημα
διατηρητέο, επειδή αποτελεί εξαιρετικά σπάνιο πια δείγμα αθηναϊκής λαϊκής
κατοικίας, παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον με την ύπαρξη πολλών
αυθεντικών στοιχείων και μελών, βρίσκεται σε οικοδομικό περιβάλλον με πολλά
νεοκλασικά και εκλεκτικιστικά κτήρια, αλλά και
μεσοπολεμικά, κάνοντας έτσι ορατή την εξέλιξη της κατοικίας και της
αρχιτεκτονικής στην Αθήνα.
Προ
πολλού έχει συγκροτηθεί ομάδα κατοίκων για τη διάσωση του κτηρίου από την
τσιμεντοποίηση και σε συνεργασία με την MOnuMENTA
οργανώνει ημερίδα στις 15 Φεβρουαρίου, στις 6.30 μ.μ.
στο θέατρο Εξαρχείων (Θεμιστοκλέους 69). Θέμα της "Αρχιτεκτονική των
Εξαρχείων και η διάσωση του κτηρίου της οδού Θεμιστοκλέους 62". Θα
μιλήσουν οι: Αν. Δεκαβάλλα, εκπρόσωπος Ομάδας
Κατοίκων για τη Διάσωση του κτηρίου της οδού Θεμιστοκλέους 62, Ειρήνη Γρατσία, αρχαιολόγος, συντονίστρια MOnuMENTA,
Ελ. Πορτάλιου, αναπλ.
καθηγήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ για τα "Εξάρχεια, μια πολύμορφη γειτονιά",
Στ. Σταυρίδης, επίκ. καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων
Μηχανικών ΕΜΠ για την "αρχιτεκτονική των ταπεινών ιστορικών κτηρίων και
τον δημόσιο χώρο". Επίσης ο Κ. Δεκαβάλλας,
ομότιμος καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ με θέμα τη διατήρηση της
παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, η Ελ. Μαΐστρου, καθηγήτρια, πρόεδρος Σχολής
Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ για την Προστασία και επανάχρηση
ιστορικών κτηρίων, ο Τ. Παπαϊωάννου, καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
ΕΜΠ για το "Ποιος θα σώσει τα λαϊκά νεοκλασικά;" και Τ. Κατερίνη,
αρχιτέκτονας, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων και της Ομάδας Κατοίκων
για τη Διάσωση του κτηρίου.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=667503
Εξάρχεια, Ημερίδα για την Αρχιτεκτονική και τη διάσωση του
κτηρίου στην οδό Θεμιστοκλέους 62
Αγαπητοί Φίλοι,
Στην πολύμορφη και με σπουδαία αρχιτεκτονική γειτονιά
των Εξαρχείων βρίσκεται ένα ιδιαίτερα αξιόλογο συγκρότημα κτηρίων που ανήκει
σήμερα στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού. Στη συμβολή των οδών Θεμιστοκλέους 62 και
Τζαβέλα, το κτηριακό αυτό συγκρότημα είναι ένα από τα ελάχιστα
εναπομείναντα δείγματα της λαϊκής αθηναϊκής αρχιτεκτονικής, με νεοκλασικά
στοιχεία, που χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα.
Τα κτίσματα αναπτύσσονται γύρω από μία εσωτερική αυλή, στο
κέντρο της οποίας επιβιώνει για πάνω από αιώνα ένας θαλερός και πανύψηλος
φίκος.
Σημειωτέον ότι τα κτήρια αυτά βρίσκονται στη συνέχεια μιας
σειράς διατηρητέων κτηρίων, τα οποία διαμορφώνουν ένα αδιάσπαστο μέτωπο
νεοκλασικών, με αδιαμφισβήτητες αρχιτεκτονικές, πολεοδομικές και ιστορικές
αξίες. Βρίσκονται επίσης σε περιοχή που έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός
χώρος της πόλης των Αθηνών και περιλαμβάνει πολλά κτήρια που έχουν
χαρακτηρισθεί διατηρητέα.
Δυστυχώς, παρ’ όλα αυτά και παρά τη θετική εισήγηση της
Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Αττικής που πρότεινε το συγκρότημα να
χαρακτηριστεί διατηρητέο, τα Υπουργεία Πολιτισμού και Τουρισμού και
Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής προωθούν, με τις αποφάσεις
τους, την κατεδάφιση του συγκροτήματος και την ανέγερση πενταόροφου κτηρίου.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Αττικής
πρότεινε να χαρακτηριστεί το συγκρότημα διατηρητέο, επειδή αποτελεί εξαιρετικά
σπάνιο πια δείγμα αθηναϊκής λαϊκής κατοικίας, παρουσιάζει ιδιαίτερο
αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον με την ύπαρξη πολλών αυθεντικών στοιχείων και μελών,
βρίσκεται σε οικοδομικό περιβάλλον με πολλά νεοκλασικά και εκλεκτικιστικά
κτήρια, αλλά και μεσοπολεμικά, κάνοντας έτσι ορατή την εξέλιξη της κατοικίας
και της αρχιτεκτονικής στην Αθήνα.
Και ενώ όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει για την ιστορική
λαϊκή οικία των Εξαρχείων, μια ομάδα κατοίκων πήρε την κατάσταση στα χέρια της.
Υποστηριζόμενη από συλλόγους και συλλογικότητες της γειτονιάς, ξεκίνησε έναν
αγώνα για τη διάσωση των κτηρίων και του αιωνόβιου δέντρου στην αυλή, αλλά και
ταυτόχρονα για την ποιότητα ζωής της γειτονιάς, που απειλείται από την
τσιμεντοποίηση. Προσέφυγε το 2011 στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των
προαναφερθέντων αποφάσεων και κατά της άδειας κατεδάφισης από την Πολεοδομία
Αθηνών. Στην πορεία, αρωγός στην προσπάθειά τους ήρθε η MOnuMENTA.
Στα πλαίσια αυτού του αγώνα, αλλά και της δράσης που αναπτύσσει η MOnuMENTA για ενημέρωση των πολιτών για την αρχιτεκτονική
της περιοχής τους, οργανώνεται ημερίδα με θέμα:
«Η Αρχιτεκτονική των Εξαρχείων και η διάσωση του κτηρίου της
οδού Θεμιστοκλέους 62», την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012, στις 6.30μ.μ.
στο Θέατρο Εξαρχείων (Θεμιστοκλέους 69).
Οι οργανωτές επιθυμούν η ημερίδα να αναδείξει την αξία των
κτηρίων της οδού Θεμιστοκλέους 62 και τη σημασία τους για την πόλη και τη
ζωή των κατοίκων των Εξαρχείων. Οι ομιλητές, που όλοι τους ζουν, εργάζονται,
και έχουν μελετήσει την περιοχή, θα παρουσιάσουν τη μοναδική αρχιτεκτονική της,
την αξία των κτηρίων, και τους τρόπους προστασίας τους. Παράλληλα, θα δοθεί η
ευκαιρία στο κοινό αλλά και στους εκπροσώπους των αρμόδιων φορέων να συζητήσουν
και να αναζητήσουν από κοινού τρόπους ουσιαστικής προστασίας, για την ανάδειξη
της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς.
H αφίσα της εκδήλωσης σχεδιάστηκε αφιλοκερδώς από την
αρχιτέκτονα Δέσποινα Βουτέρη.
Πρόγραμμα
Αντί προλόγου
Αννίτα Δεκαβάλλα, εκπρόσωπος Ομάδας
Κατοίκων για τη Διάσωση του κτηρίου της οδού Θεμιστοκλέους 62
Ειρήνη Γρατσία, αρχαιολόγος,
συντονίστρια MOnuMENTA Η MOnuMENTA
και οι πολίτες συμπράττουν για την προστασία κτηρίων
Ομιλίες
Ελένη Πορτάλιου, αναπλ. καθηγήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π.
Εξάρχεια, μια πολύμορφη γειτονιά
Σταύρος Σταυρίδης, επίκ. καθηγητής
Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π. Η αρχιτεκτονική των ταπεινών ιστορικών
κτηρίων και ο δημόσιος χώρος
Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας, ομότιμος
καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Η διατήρηση της παραδοσιακής
αρχιτεκτονικής
Ελένη Μαϊστρου, καθηγήτρια,
πρόεδρος Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π. Προστασία και επανάχρηση
ιστορικών κτηρίων
Τάσης Παπαϊωάννου, καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Ε.Μ.Π. Ποιος θα σώσει τα λαϊκά νεοκλασικά;
Τόνια Κατερίνη, αρχιτέκτονας, μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου
Αρχιτεκτόνων και της Ομάδας Κατοίκων για τη Διάσωση του κτηρίου της οδού
Θεμιστοκλέους 62, Το κτηριακό συγκρότημα της οδού Θεμιστοκλέους 62
Συζήτηση
Επίλογος
Συμπεράσματα και προτάσεις
Επικοινωνία: MOnuMENTA 6973308857
Ομάδα Κατοίκων 6944461204, Θέατρο Εξαρχείων
210-3300879
MOnuΜΕΝΤΑ
Ομάδα Κατοίκων για τη Διάσωση του κτηρίου της οδού
Θεμιστοκλέους 62
Τα άνθη του πάρκου Ναυαρίνου http://enterioni.blogspot.com/2012/05/las-floras-del-parque-navarino-flowers.html 22-5-2012
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και ΚΑΛΕΣΜΑ για τη ΛΑΪΚΗ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ του 19ου αι. στα
ΕΞΑΡΧΕΙΑ
Αγαπητοί φίλοι,
Όλοι σας αγωνιστήκατε
και στηρίξατε την προσπάθεια διάσωσης της λαϊκής αθηναϊκής κατοικίας του 19ου
αι. στα Εξάρχεια, που βρίσκεται στη γωνία Θεμιστοκλέους και Τζαβέλα, με τον υπεραιωνόβιο θαλερό φίκο της.
Όπως θα θυμάστε, η
ιστορική αυτή κατοικία κληροδοτήθηκε στο Ταμείο Εθνικού Στόλου, που υπάγεται
στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού. Το ΤΕΣ αποφάσισε να την γκρεμίσει και να χτίσει
στη θέση του πενταώροφη πολυκατοικία. Όταν οι κάτοικοι το πήραμε χαμπάρι,
αντιδράσαμε και δράσαμε με πολλούς τρόπους:
> Με μαζική
συγκέντρωση εμποδίσαμε με τη φυσική μας παρουσία τον εργολάβο που ήρθε να
αρχίσει τις εργασίες κατεδάφισης.
> Καθηγητές με
φοιτητές του Πολυτεχνείου πραγματοποίησαν επιστημονική αποτύπωση του ακινήτου.
> Άλλη
συλλογικότητα κατοίκων καθάρισαν και φρεσκάρισαν τον εγκαταλειμμένο χώρο.
> Κάναμε
οικονομική εξόρμηση και κατασκευάσαμε πόρτα, γιατί μυστηριωδώς μια νύχτα
εξαφανίστηκε η ωραιότατη καγκελόπορτα της κατοικίας, με αποτέλεσμα το σπίτι να
μείνει έρμαιο σε πιθανότητα πυρκαγιάς και λοιπούς κινδύνους (το ΓΕΝ δεν
ανταποκρίθηκε στις εκκλήσεις μας να αναλάβει εκείνο να φτιάξει πόρτα).
> Οργανώσαμε
ημερίδα στο Θέατρο Εξαρχείων για την Αρχιτεκτονική των Εξαρχείων και τη μοναδική
αξία της συγκεκριμένης κατοικίας, με συμμετοχή μεταξύ άλλων, πολλών καθηγητών
του ΕΜΠ .
> Καταφύγαμε
επίσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση της υπουργικής
απόφασης του Μιχ.Λιάπη, ο οποίος, παρακούοντας τη
γνωμάτευση περί του αντιθέτου των επιστημόνων του Τμήματος Νεοτέρων Μνημείων,
είχε υπογράψει υπέρ της κατεδάφισης.
Δυστυχώς, το ΣτΕ την προηγούμενη εβδομάδα απέρριψε την αίτησή μας,
επειδή ήταν εκπρόθεσμη. Επειδή δηλαδή όταν το πήραμε χαμπάρι και καταθέσαμε την
αίτησή μας, είχαν περάσει πάνω από 60 μέρες από την υπογραφή του Υπουργού...
Προτείνω όσοι από μας
μπορούμε, να κάνουμε μια συνάντηση, ώστε να δούμε πώς μπορούμε να
προστατεύσουμε το πολύτιμο αυτό ταπεινό μνημείο της νεώτερης ιστορίας μας και
τον φίκο του, αλλά και το υποβαθμισμένο κέντρο της πόλης μας από ένα ακόμη
τσιμεντένιο θηρίο.
φιλικά
Αννίτα Δεκαβάλλα
(ελήφθη 6-4-2014)
Θεμιστοκλέους και Τζαβέλλα
γωνία...
Του Τάση Παπαϊωάννου
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=712229
Ημερομηνία δημοσίευσης: 09/09/2012
Η οδός Θεμιστοκλέους στα Εξάρχεια αποτελεί έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς δρόμους της Αθήνας. Περπατώντας κανείς κατά μήκος του δρόμου, βλέπει να συνυπάρχουν αρμονικά κτήρια διαφορετικών εποχών. Δίπλα στο παλιό αθηναϊκό, ένα νεοκλασικό και παρακάτω ένα μεσοπολεμικό με αρτιφισιέλ στις επιφάνειες και έρκερ που εξέχουν πάνω από το πεζοδρόμιο. Λίγο πιο κάτω ένα εκλεκτιστικό, κι άλλο νεοκλασικό κι άλλο ένα, μέχρι κάτω τη Σόλωνος. Μία αλληλουχία αρχιτεκτονικής ιστορίας της νεότερης Ελλάδας. Θαρρείς και βρίσκονται στη σειρά όλες οι εποχές. Η μία δίπλα στην άλλη, κολλητά, σαν παράταξη στρατιωτών σε τιμητικό άγημα. Ολόκληρη η μνήμη της πόλης αποτυπωμένη σ' αυτό το συνεχόμενο, αδιάσπαστο μέτωπο του δρόμου.
Στη γωνία με την Τζαβέλλα, αριστερά, βρίσκονται δύο μικρά μονώροφα μαγαζάκια με φόντο έναν πελώριο καταπράσινο φίκο και λίγο πιο πίσω ένα παλιό διώροφο σπίτι μόλις που διακρίνεται ανάμεσα στις πυκνές φυλλωσιές του, να συνθέτουν ένα ενιαίο και αδιαίρετο σύνολο. Κλειστό και εγκαταλελειμμένο εδώ και χρόνια. Σφραγισμένο ερμητικά. Ακριβώς στη γωνία ήταν το κρεοπωλείο, που μαζί με το ψαράδικο λίγο πιο κάτω, το μανάβικο και τα άλλα μαγαζιά, συνέθεταν σε κείνο το σημείο του δρόμου μία μικρή, αλλά δραστήρια συνοικιακή αγορά που τη θυμούνται οι παλιότεροι.
Σταματούν σήμερα οι γείτονες, κοιτάζουν το παλιό σπίτι κουνώντας το κεφάλι και καυτηριάζουν αυτή την κατάσταση και τις κρατικές υπηρεσίες. “Να το κατεδαφίσουν! Είναι εστία μόλυνσης!”. Άλλοι πάλι μονολογούν για την ομορφιά που χάνεται, την κλίμακα της γειτονιάς και της πόλης που αλλάζει ραγδαία. Η φθορά του χρόνου αποτυπωμένη πάνω στους σοβαντισμένους τοίχους, στα όμορφα γερμανικά κουφώματα, στα μεταλλικά στέγαστρα, στις υδρορρόες. Graffiti καλύπτουν βάναυσα τα γαιώδη χρώματα που κάποτε κοσμούσαν τους τοίχους. Μα πάνω απʼ όλα βρίσκεται αποτυπωμένη η αδιαφορία μας! “Εστία μόλυνσης”, λοιπόν, που μαρτυρά όμως στην πιο βαθιά της μορφή τη σήψη του δικού μας ρηχού και επιδερμικού πολιτισμού. Γιατί αυτό το μικρό ταπεινό σπίτι των Εξαρχείων, είναι από τα ελάχιστα εναπομείναντα παλιά αθηναϊκά σπίτια του τέλους του 19ου αιώνα και αποτελεί πολύτιμο τεκμήριο του κτιριακού πολιτισμού της χώρας μας.
Ακολουθεί τη χάραξη ενός Γ -την πασίγνωστη τυπολογία των παλιών αθηναϊκών σπιτιών- οι πλευρές του οποίου εφάπτονται των μεσοτοιχιών των γειτονικών κτιρίων. Οργανώνεται γύρω από μία εσωστρεφή αυλή που κλείνει προς την οδό Τζαβέλλα με μια ψηλή πέτρινη μάντρα. Η αυλή αυτή, η οποία λειτουργεί ως υπαίθριο καθιστικό, αποτελεί τον κεντροβαρικό χώρο ζωής του μικρού σπιτιού, την “καρδιά” του. Στην άκρη, δίπλα στο παλιό πηγάδι που σήμερα στέκει άδειο και ξερό, βρίσκεται ο μεγάλος κορμός του υπεραιωνόβιου φίκου που δεσπόζει στη μικρή αυλή καλύπτοντάς την ολόκληρη με την πυκνή φυλλωσιά του. Μερικά κλαριά ακουμπούν πάνω στην πέτρινη μάντρα, σαν να στηρίζονται για να ξεκουραστούν από το βαρύ φορτίο, ενώ άλλα καλύπτουν ακόμη και τη μικρή βεράντα του πρώτου ορόφου.
Έξω από τις πόρτες των δωματίων και στη συνέχεια της κεραμοσκεπούς στέγης, ένα στέγαστρο με μεταλλικά φουρούσια και κυματοειδή λαμαρίνα, διαμορφώνει έναν ευχάριστο μεταβατικό χώρο ανάμεσα στον εξωτερικό χώρο της αυλής και στο εσωτερικό των δωματίων. Το ένα δωμάτιο, αυτό που βλέπει προς την οδό Τζαβέλλα με τα δύο όμορφα συμμετρικά παράθυρα, βρίσκεται 4 - 5 σκαλοπάτια ψηλότερα από τη στάθμη της αυλής και του δρόμου, κρατώντας, με την υπερύψωση αυτή, μακριά τα αδιάκριτα βλέμματα των περαστικών από τον εσωτερικό του χώρο.
Μια υπαίθρια μεταλλική σκάλα, που δεν υπάρχει σήμερα και της οποίας το αποτύπωμα διαγράφεται αμυδρά πάνω στον παλιό σοβά, οδηγούσε από την αυλή κατευθείαν στη μικρή βεράντα. Ο όροφος, ένα δωμάτιο όλο κι όλο, κτισμένος με πλινθοδομή, αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη στο αρχικό μονώροφο λιθόκτιστο σπίτι. Κάτω στην αυλή βρίσκονται, ανάμεσα σε μπάζα και σκουπίδια, διάσπαρτα πήλινα κομμάτια από τα μπαλούστρα που κάποτε κοσμούσαν το στηθαίο της βεράντας. Απλά, καμωμένα από δύο ανεξάρτητα κομμάτια που το ένα θηλύκωνε μέσα στο άλλο, είχαν έναν ωραίο διακριτικό διάκοσμο, σαν βραχιόλι με χάντρες, γύρω από την περίμετρό τους.
Η κατασκευή του σπιτιού φτωχική, αλλά στέρεη. Λαξευμένοι γωνιόλιθοι και πλήρη τούβλα, κτισμένοι με φροντίδα διαμορφώνουν τους λαμπάδες των ανοιγμάτων. Συνδετικό υλικό το χώμα που προστατεύεται από μια παχιά στρώση σοβά και ασβεστοχρώματος σε διάφορες χρωματικές αποχρώσεις. Ανοικτές ώχρες, χοντροκόκκινα, γκριζογάλανα του ουρανού. Ένα παλίμψηστο χρωμάτων ή διαφορετικών εποχών και ανθρώπινων αναμνήσεων; Ποιοι άραγε να μένανε σʼ αυτό το εγκαταλειμμένο σπίτι; Τι ιστορίες και τι μυστήρια κρύβονται μέσα στα μικρά του δωμάτια; Τι μνήμες αλλοτινών καιρών ξεθωριάζουν εδώ μαζί με τα χρώματα και τους σοβάδες;
Σήμερα οι κάτοικοι των Εξαρχείων, μαζί με διάφορους φορείς, δίνουν αγώνα ώστε το σπίτι αυτό να κριθεί διατηρητέο και να μην κατεδαφιστεί, απέναντι στο Πολεμικό Ναυτικό που ως ιδιοκτήτης του ακινήτου έχει προχωρήσει στην έκδοση άδειας ανέγερσης νέας πενταώροφης οικοδομής. Μια μάχη εκτός τόπου και χρόνου; Ένας αγώνας άνισος σε καιρούς δύσκολους, σε μια περίοδο πρωτόγνωρης οικονομικής και πολιτιστικής κρίσης; Και ποιος είναι αυτός σήμερα που δίνει σημασία στη διάσωση ενός μικρού σπιτιού στο κέντρο της πρωτεύουσας;
Κι όμως, αν υπάρχει μια ελπίδα πως κάτι μπορεί να αλλάξει σʼ αυτήν τη χώρα, είναι ακριβώς τα όνειρα και ο αγώνας των κατοίκων που δεν το βάζουν κάτω, που δεν παραιτούνται. Που δεν βλέπουν το σπίτι της Θεμιστοκλέους και Τζαβέλλα ως εστία μόλυνσης, αλλά ως εστία αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Που τον “πολιτισμό” δεν τον θεωρούν ως κάτι δεδομένο, αλλά ως κάτι που κτίζεται διαρκώς και συνεχώς. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή! Ή, για να θυμηθούμε τον ωραίο στίχο του Ρίτσου στην “Ελένη” «...ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα,
ίσως εκεί να αρχίζει
η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, κʼ η ομορφιά του ανθρώπου»
Το μέτωπο της Θεμιστοκλέους, από τα λίγα που έχουν απομείνει αλώβητα στην Αθήνα, θα συνεχίσει να διηγείται την ιστορία του καιρού του, αν συνεχίσουμε κι εμείς να αγωνιζόμαστε για τη σωτηρία του. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να ακούμε τους μύθους και τις ιστορίες που σιγοψιθυρίζει. Έτσι, για να ξέρουμε ποιοι είμαστε και πού πηγαίνουμε.
* Ο Τάσης Παπαϊωάννου είναι αρχιτέκτων - καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ