(Δάση 1, Δάση 2 , Δάση 4,
Δάση 5 )
ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΕΣ
ΘΕΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΑΣΟΚΤΟΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ- Τριάντα χρόνια ασυμμετρία
Ο πρώτος «εχθρός» στον οποίο
αποδόθηκαν οι πυρκαγιές των δασών, την πρώτη δεκαετία μετά τη μεταπολίτευση,
ήταν κάποιοι αθέατοι ακροδεξιοί συνωμότες που (υποτίθεται πως) απέβλεπαν στην
υπονόμευση της δημοκρατικής τομής του 1974 κι ενδεχομένως σ' ένα νέο
πραξικόπημα κατά της δημοκρατίας.
Προϊόν της διάχυτης πολιτικής ανασφάλειας των ημερών, η σχετική παραφιλολογία
κορυφώθηκε λίγο πριν από τις εκλογές του 1981. Σε αντίθεση με τις βομβιστικές
επιθέσεις του 1977-79 εναντίον της αριστεράς, οι εμπρησμοί των δασών δεν
αποδίδονταν ωστόσο σε συγκεκριμένες συλλογικότητες του νεοφασιστικού
περιθωρίου, αλλά σε κάποια μη κατονομαζόμενα «σκοτεινά κέντρα».
Ως «απόδειξη» της πολιτικής ταυτότητας των εμπρηστών επιστρατευόταν, μεταξύ
άλλων, η χρονική σύμπτωση των περισσότερων πυρκαγιών με την επέτειο της 4ης
Αυγούστου. Τις ίδιες μέρες ξεκινούσαν, βέβαια, και τα αυγουστιάτικα μελτέμια,
όμως αυτό θεωρούνταν επουσιώδης λεπτομέρεια -όπως άλλωστε κι ο γεωγραφικός
εντοπισμός του φαινομένου σε περιοχές που τα επόμενα χρόνια θα γέμιζαν με
βίλες, πισίνες και εξοχικά σπίτια.
Τύπος και πολιτικά κόμματα συνέβαλαν όσο μπορούσαν σ' αυτή την πεποίθηση.
Χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις στο διήμερο των εμπρησμών της 3-4.8.1981, όταν
κάηκαν χιλιάδες στρέμματα δάσους σε Μελίσσια, Βριλήσσια, Εκάλη, Κεφαλάρι,
Κηφισιά και Πεντέλη: το (κεντροαριστερό τότε) Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας
διέγνωσε επανάληψη των... Ιουλιανών του 1965 και κάλεσε σε «συμπαράταξη όλων
των δημοκρατικών δυνάμεων», το ΚΚΕ μίλησε για «συνειδητές εγκληματικές
ενέργειες χουντοφασιστικών στοιχείων για τη δημιουργία κλίματος ανωμαλίας», ενώ
το ΚΚΕ Εσωτερικού έκανε λόγο για «εξόρμηση των κύκλων της ανωμαλίας» με
«αποσταθεροποιητικούς σκοπούς ενόψει εκλογών».
Στα πρόθυρα της εξουσίας, ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιλαμβανόταν ότι τέτοια
σενάρια ευνοούν την εκάστοτε κυβέρνηση. Ξεκαθάρισε ως εκ τούτου πως «οι
δημοκρατικοί θεσμοί δεν κινδυνεύουν, όπως επιχειρούν ορισμένοι να υποβάλουν ή
άλλοι εκτιμούν λαθεμένα», χρεώνοντας την κυβέρνηση με «καλλιέργεια κλίματος
ανησυχίας» και «μια έρπουσα κινδυνολογία». Διαβεβαίωσε, τέλος, ότι «οι
οικοπεδοφάγοι σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορέσουν να κερδοσκοπήσουν από τον
καμένο πλούτο της χώρας».
Η τοποθέτησή του αυτή ουδόλως επηρέασε ωστόσο τη γραμμή ακόμη και των
φιλοπασοκικών εφημερίδων.
Ακόμη χειρότερη υποδοχή επιφυλάχθηκε στις αμήχανες δηλώσεις του τότε
πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη, ότι για τον πολλαπλασιασμό των εστιών γύρω από τις
υφιστάμενες πυρκαγιές φταίνε τα φλεγόμενα κουκουνάρια.
Φτηνότερα την έβγαλε ο τότε ΥΠΕΘΑ Ευάγγελος Αβέρωφ που, ακολουθώντας το ρεύμα
της συνωμοσιολογίας, θύμισε στον «παλιό τροτσκιστή» Παπανδρέου ότι «σ' όλες τις
χώρες, πολιτικές δολοφονίες και κάθε λογής καταστροφές κάνουν προπάντων οι
αναρχικοί "νιχιλιστές" που προέρχονται από την άκρα αριστερά»
(5.8.81).
Το ίδιο ακριβώς σενάριο περί «φασιστικής απειλής» θα ξαναπροβληθεί και τα
επόμενα χρόνια, με την ενθάρρυνση του (πρωθυπουργού πλέον) Παπανδρέου. Οταν τον
Αύγουστο του 1982 οι φλόγες έκαψαν 22.000 στρέμματα δάσους σε Διόνυσο, Πεντέλη,
Εκάλη και Ν. Ερυθραία, ο Αντρέας υποστήριξε ότι «πρόκειται για μια άνανδρη,
ύπουλη κι εγκληματική επίθεση κατά του έθνους», ο δε υφυπουργός Αμυνας Αντώνης
Δροσογιάννης ανέλαβε να «τεκμηριώσει» την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου, το οποίο
«συντάχτηκε επιμελώς από σκοτεινά κυκλώματα που γνωρίζουν άρτια την εδαφική
μορφολογία της χώρας και τη χρήση του παραστατικού χάρτου», αλλά απέτυχαν χάρη
στην κινητοποίηση στρατού και λαού «που έγραψαν μια πραγματικά ηρωική σελίδα
στη ζωή του έθνους μας».
Εντυπωσιακά απλή υπήρξε η συλλογιστική της τότε υφυπουργού Υγείας, Μαρίας
Κυπριωτάκη: «Τεταρτοαυγουστιανοί είναι. Πέρσι έβαλαν τις φωτιές στις 4
Αυγούστου, φέτος την 1η. Γιατί στην Κρήτη πουθενά δεν μπήκαν φωτιές εκτός από
το Ρέθυμνο, που έχει χουντικό δήμαρχο;»
Η επικήρυξη των εμπρηστών του 1982 με 10.000.000 δρχ. δεν απέδωσε φυσικά το
παραμικρό. Συνέβαλε όμως στην παραφιλολογία για «αντεθνική και αντιδημοκρατική
συνωμοσία» από «φασίστες εμπρηστές, δολιοφθορείς της Εθνικής Οικονομίας και της
ησυχίας του τόπου» που, όπως μας πληροφορούσε (3.8.82) ο Πάνος Σόμπολος,
δρούσαν «κατά τα πρότυπα των φασιστικών εμπρησμών ολόκληρων οικισμών στη
διάρκεια της κατοχής».
Δεν έλειψε, τέλος, η έμμετρη προσπάθεια ν' αποδοθούν οι εμπρησμοί στην
κοινοβουλευτική αντιπολίτευση της εποχής: «Η Δεξιά που αποβλέπει / στο
κομματικό συμφέρον / πυρκαϊές βάζει στα δάση / κι έχει γίνει ντόπιος Νέρων!»
(«Εθνος» 3.8.82).
«Φασίστες» και οικοπεδοφάγοι
Τα πράγματα θα ήταν απλούστερα αν αναζητούσαμε το υλικό (καθόλου συνωμοτικό,
αλλά βαθύτατα πολιτικό) υπόβαθρο της καταστροφής των δασών στις νέες τάσεις που
εμφανίστηκαν την ίδια εποχή στην ελληνική κοινωνία και -κυρίως- στη θεσμική
αποκρυστάλλωσή τους. Ο λόγος για τη μαζική στροφή των Νεοελλήνων προς την
αναζήτηση εξοχικής κατοικίας και την «έξοδο» των ευπορότερων προς την
περιφέρεια των πόλεων, φαινόμενο που παρατηρείται πρώτη φορά στα τέλη του '70.
Ικανοποιώντας αυτή την τάση, οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. κι εν συνεχεία του ΠΑΣΟΚ
άρχισαν να «δίνουν τα δάση στο λαό», επιβραβεύοντας τους καταπατητές του
παρελθόντος κι ενθαρρύνοντας τους μελλοντικούς μιμητές τους. Κι αυτό παρόλο που
-μετά τη δασοκτόνα νομοθεσία της χούντας (Ν.Δ. 86/1969)- το Σύνταγμα του 1975
φρόντισε, πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους, να προστατέψει θεσμικά
τα δάση με τα άρθρα 24 και 117 (υποχρεωτική αναδάσωση των καμένων κι
απαλλοτρίωση ιδιωτικών δασών μόνο υπέρ του Δημοσίου).
Η πρώτη τομή σημειώθηκε με τον Ν. 998/1979 που εισηγήθηκε ο υπουργός Γεωργίας
επί Καραμανλή Γιάννης Μπούτος. Ο νόμος αυτός έθεσε τις βάσεις για τον αέναο
αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων και τη μετατροπή τους σε οικόπεδα, καθώς
επέτρεπε:
* Την ένταξη δασών και δασικών εκτάσεων, στο σύνολό τους ή εν μέρει, «εις
οικιστικήν περιοχήν» και οικοδόμησή τους σε ποσοστό 10% (§ 49.2).
* Τη μετατροπή ιδιόκτητων δασών σε οικιστικές περιοχές, με κατάτμησή τους σε
οικόπεδα, «εφ' όσον αι ανάγκαι του πολεοδομικού σχεδιασμού και της οικιστικής
αναπτύξεως κατά την κρίσιν του Υπουργού Δημοσίων Εργων επιβάλλουν τούτο» (§
49.3).
* Ανάλογη ρύθμιση για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς (§ 50.1).
* Τη νομιμοποίηση της (παράνομης) αγοράς δασικών ή αναδασωτέων μοναστηριακών
εκτάσεων από οικοδομικούς συνεταιρισμούς μέχρι τέλους του 1978 (§ 50.6).
* Την εξαίρεση από τη δασοπροστασία των ιδιόκτητων «δασωθέντων αγρών», με
«υπεύθυνον δήλωσιν» του ενδιαφερόμενου ότι ήταν καλλιεργήσιμα εδάφη ώς το 1940
κι «αυτοψία» δασολόγου, προσφυγή δε στις αεροφωτογραφίες του 1945 μονάχα «εν
περιπτώσει αμφιβολιών» (§ 67).
Η ενθάρρυνση των εμπρησμών από τις παραπάνω διατάξεις είναι αυτονόητη. Ιδίως
στην περίπτωση των «δασωθέντων αγρών», μια πυρκαγιά συμβάλλει καθοριστικά στην
ενίσχυση της επιχειρηματολογίας του διεκδικητή, καθώς εξαφανίζει ό,τι θα
μπορούσε να αμφισβητήσει τους ισχυρισμούς του: ακόμη κι ο πιο έμπειρος
δασολόγος είναι ανίκανος να βγάλει συμπεράσματα για την ηλικία των δέντρων που
δεν υπάρχουν πια...
ΜΙΤ και «βοσκότοποι»
Ήδη μέσα στην πρώτη εξαετία της μεταπολίτευσης εξαιρέθηκαν από την αναδάσωση
14.637 στρέμματα καμένου δάσους στην Αττική κι άλλα 265.000 στην υπόλοιπη
επικράτεια («Ε», 28.9. και 1.10.1980).
Δεν ήταν παρά μόνο η αρχή: παρά τις υποσχέσεις του ότι μόλις έρθει στην εξουσία
θα καταργήσει τον Ν. 998, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο τον διατήρησε σε ισχύ αλλά και τον
«συμπλήρωσε» με νέα δασοκτόνα νομοθετήματα -αρχής γενομένης με την «εγκύκλιο
Γιώτα» του 1984.
Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και μετά, τους «φασίστες» διαδέχονται ως
φανταστικός συλλογικός εμπρηστής οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Το καλοκαίρι
του 1993, βομβιστικές επιθέσεις του ΡΚΚ σε τουριστικούς στόχους της Τουρκίας
φέρνουν χιλιάδες πανικόβλητους τουρίστες στα ελληνικά νησιά. Την επόμενη
χρονιά, η ΜΙΤ απαντά με βόμβες στη Ρόδο και την Κρήτη.
Δημοσιογραφικά σενάρια και δηλώσεις πολιτικών θέλουν κάποιες τουλάχιστον
πυρκαγιές σε ελληνικά δάση ν' αποτελούν μέρος αυτού του βρόμικου πολέμου. Τον
Αύγουστο δε του 1998, δημοσιεύματα της «Αυριανής» -τα οποία καταγγέλθηκαν σαν
προβοκάτσια της ΕΥΠ- παρουσίασαν σαν «εμπρηστές» κάποια επώνυμα ηγετικά στελέχη
αριστερών τουρκικών οργανώσεων.
Το μόνο «στοιχείο» που έχει προσκομιστεί μέχρι σήμερα είναι οι δηλώσεις ενός
τούρκου ακροδεξιού σε τουρκικό ιδιωτικό κανάλι (22.11.96): διωκόμενος για
σωρεία εγκληματικών πράξεων που σχετίζονταν με το σκάνδαλο του Σουσουρλούκ, ο
Χαλούκ Κιρζί διεκδίκησε μεταξύ άλλων «πατριωτικές» δάφνες (και) για την
υποτιθέμενη συμμετοχή του σε εμπρησμό ελληνικών δασών. Παρά την ενθουσιώδη
υποδοχή αυτών των «αποκαλύψεων» από το καθ' ημάς «κόμμα του πολέμου», η
εγκυρότητά τους παραμένει το λιγότερο συζητήσιμη.
Οι Τούρκοι δεν είναι όμως οι μόνοι γείτονες που (υποτίθεται ότι) θέλησαν να μας
κάψουν. Εν έτει 2000, ο Γιώργος Κύρτσος υποστήριξε π.χ. με κάθε σοβαρότητα πως
«οι πυρκαγιές που ξεκίνησαν από την Αλβανία και κατέκαψαν σημαντικό μέρος της
Ηπείρου εντάσσονταν στη διεκδίκηση εκ μέρους των Αλβανών των ελληνικών εδαφών
που οι ίδιοι ονομάζουν "Τσαμουριά"» («Ελ. Τύπος», 28.8.00).
Ως σοβαρός αναλυτής, δεν μπήκε φυσικά στον κόπο να επικαλεστεί το παραμικρό
αποδεικτικό στοιχείο για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του.
Την ίδια στιγμή που τα παραπάνω σενάρια έδιναν κι έπαιρναν, μια σειρά
νομοθετικών ρυθμίσεων έκλειναν το μάτι (κι άνοιγαν την όρεξη) σε νέες γενιές
οικοπεδοφάγων.
Το πρώτο ήταν ο Ν. 1734/1987, που προέβλεπε τον αποχαρακτηρισμό (και την αλλαγή
χρήσης) δασικών εκτάσεων διά της μετονομασίας τους σε «βοσκότοπους», από τους
κατά τόπους νομάρχες (§ 3). Με τη μετατροπή μιας καμένης δασικής έκτασης σε
«βοσκότοπο» αναστέλλεται αυτόματα κάθε απόφαση αναδάσωσής της (§ 6.1) και
μπορεί να μετατραπεί σε γεωργική εκμετάλλευση (§ 13.2.α), να χρησιμοποιηθεί
«για δημιουργία νέων οικισμών ή επέκταση παλαιών» (§ 6.1.β) ή να παραχωρηθεί
για μια πλειάδα χρήσεων (από «χώρους απορριμμάτων και λυμάτων» μέχρι «ιερούς
ναούς και ιερές μονές»).
Επιπλέον, ειδικό άρθρο φρόντισε να κάνει ευκολότερη τη διεκδίκηση των
«δασωθέντων αγρών» από τους (φερόμενους ως) ιδιοκτήτες τους: η σχετική απόδειξη
μπορεί να γίνεται πιά με απλή ένορκη εξέταση μαρτύρων (§ 14.2). Προϋπόθεση για
την όποια φερεγγυότητα των τελευταίων, σε περίπτωση καταπατημένου δάσους,
αποτελεί φυσικά η εξαφάνιση των δέντρων που θα πιστοποιούσαν ότι δεν πρόκειται
για «χωράφι στο οποίο φύτρωσαν μερικά πευκάκια»...
Η συζήτηση του Ν. 1734 στη Βουλή υπήρξε πολλαπλά αποκαλυπτική. Η εισηγητική
έκθεση έκανε λόγο για επικείμενο αποχαρακτηρισμό 52.000.000 στρεμμάτων (έναντι
15.000.000 του Ν. 998), ενώ τον τόνο έδωσε κυρίως η πλειοδοσία υποσχέσεων
απαλλαγής από τα δεσμά της «υπερβολικής» δασοπροστασίας: «Τριακόσιες χιλιάδες
στρέμματα δώσατε;», ρώτησε π.χ. ρητορικά τους νεοδημοκράτες συναδέλφους του ο
βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χάρης Ατματζίδης. «Τα υπόλοιπα θα τα δώσουμε εμείς. Γι'
αυτό κάνουμε το νομοσχέδιο, για να τακτοποιήσουμε και τους υπόλοιπους»
(Πρακτικά, 15.9.87, σ. 1442).
Ο συνάδελφός του Γιώργος Χιωτάκης εξέφρασε την αλληλεγγύη του προς «ένα μικρό
παραθαλάσσιο χωριό» της Καρπάθου «που αναπτύσσεται τουριστικά και που
πραγματικά ασφυκτιά, διότι περιζώνεται από δάση» (σ. 1476) κι οραματίστηκε την
αντικατάσταση των δασών από καρποφόρα δέντρα (σ. 1458), ενώ ο υφυπουργός
Γεωργίας Κων/νος Τσιγαρίδας εξήγγειλε την απαλλαγή των ορεινών χωριών που
«είναι περικυκλωμένα από δάση» από «τον βραχνά» που «αποτελεί εμπόδιο» στην
οικιστική επέκτασή τους (σ. 1460-1). Κατά τα άλλα, ο νόμος απέβλεπε στην
ενίσχυση της... ορεινής κτηνοτροφίας!
Το νομοσχέδιο του Στέφανου Τζουμάκα (1998) προχωρούσε ένα ακόμη βήμα παραπέρα:
ανακαλούσε κάθε απόφαση αναδάσωσης εκτάσεων που είχαν καεί πριν από το 1975 (§
9) και ταυτόχρονα νομιμοποιούσε κάθε μεταβίβαση «διασωθέντος αγρού» -μέχρι 5
στρέμματα- που είχαν γίνει στο παρελθόν (§ 4). Τελικά έμεινε στα χαρτιά, η
προώθησή του συνέπεσε ωστόσο με τη μεγάλη πυρκαγιά της Πεντέλης - η
οικοπεδοποίηση της οποίας στηρίζεται κυρίως στις διεκδικήσεις «δασωθέντων
αγρών». Κατά τον υπουργό, βέβαια, ακόμη κι αυτές τις φωτιές τις έβαζαν οι
Τούρκοι...
«Ασύμμετρες απειλές»
Η τελευταία έξαρση συνωμοτικών θεωριών ακολούθησε, ως γνωστόν, τη φετινή
τραγωδία που πήρε διαστάσεις πραγματικής εθνικής καταστροφής. Η οφθαλμοφανώς
προεκλογική επίκληση κάποιων απροσδιόριστων «ασύμμετρων απειλών» (δηλαδή
τρομοκρατικών ή παραστρατιωτικών δραστηριοτήτων) από την κυβέρνηση της Ν.Δ.
παρήγαγε μια σειρά αναπόδεικτα, χοντροκομμένα και κατά κανόνα γελοία σενάρια.
Είδαμε έτσι να στοχοποιούνται από κυβερνητικά στελέχη, μυστικές υπηρεσίες,
«ψιθυριστές» και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ:
* Οι αντιεξουσιαστές. Την αρχή έκανε ο Ν. Κακλαμάνης (MEGA, 25.8) κι
ακολούθησαν η Ντόρα Μπακογιάννη («Εθνος», 28.8) κι ο Μ. Εβερτ («Απογευματινή»,
30.8).
* Ο... Λαλιώτης.
* Απροσδιόριστοι «αντάρτες της υπαίθρου» που εκστρατεύουν «κατά της έννομης
τάξης» («Απογευματινή»).
* Ακατονόμαστοι πράκτορες σκοτεινών δυνάμεων, που θέλουν να γονατίσουν τον
«εθνικά υπερήφανο» μετα-εθνάρχη Καραμανλή, να πληγεί η... ευρωπαϊκή ενεργειακή
πολιτική («Αυριανή», 3.9), να «αποσταθεροποιηθεί η πολιτική ζωή του τόπου»
(Αρης Σπηλιωτόπουλος, «Χώρα», 2.9) κ.ο.κ.
Ενας «Κοσοβάρος του UCK» που η ΕΥΠ «έθεσε υπό παρακολούθηση από την πρώτη
στιγμή» που πέρασε τα σύνορα, «τέθηκε σε ασφυκτικό κλοιό», «συνελήφθησαν
συνεργάτες του» αλλά -ω του θαύματος!- κατόρθωσε τελικά να κάψει τα πάντα
(«Αυριανή», 28-30.8.07).
Οταν η ΕΥΠ διέψευσε επίσημα αυτές τις τερατολογίες, η εφημερίδα την παρέμπεμψε
στις... «σερβικές υπηρεσίες πληροφοριών που κάνουν καλά τη δουλειά τους».
* Μια μυστηριώδης «ξανθιά χήρα» που (υποτίθεται πως) έβαλε φωτιά στο
νεκροταφείο Χολαργού.
Ο Πολύδωρας μας διαβεβαιώνει στην «Espresso» πως «αναζητείται» (29.8.07), ο
συντάκτης όμως που του πήρε τη συνέντευξη (Ν. Χίος) μας «αποκαλύπτει» πως η ΕΥΠ
όχι μόνο γνωρίζει την ταυτότητά της αλλά έχει ηχογραφήσει και συνομιλίες της
«με υπονοούμενα»!
* Ενας 62χρονος συνταξιούχος, μέλος κάποτε του ΠΑΣΟΚ Λακωνίας (1977-85), που
προφυλακίστηκε ως ύποπτος εμπρησμού βάσει της προανακριτικής κατάθεσης ενός
νεοδιορισμένου αγροφύλακα. Κι αυτό, παρόλο που στον ανακριτή ο αγροφύλακας
ανακάλεσε, υποστηρίζοντας ότι η αρχική του κατάθεση τού υπαγορεύθηκε από
αξιωματικούς της πυροσβεστικής που στάλθηκαν επί τούτου απ' την Αθήνα («Τα
Νέα», 30.8).
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε επ' αόριστον, αλλά δεν χρειάζεται: τα εν λόγω
σενάρια είναι πασίγνωστα σ' όποιον άνοιξε τηλεόραση το τελευταίο δεκαπενθήμερο.
Στα ψιλά έχει περάσει, αντίθετα, ένας καταιγισμός νομοθετικών ρυθμίσεων της
τελευταίας τετραετίας, με στόχο την άρση της προστασίας των δασών και τη
μετατροπή τους σε «αξιοποιήσιμα» φιλέτα:
* Ο Ν. 3208, γνωστός και ως «νόμος Δρυ», που ψηφίστηκε απ' την κυβέρνηση Σημίτη
τον Δεκέμβριο του 2003, λίγο πριν τις εκλογές. Μεταξύ άλλων: (α) επιτρέπει
γενικά την αλλαγή χρήσης των δασών για «λόγους εθνικής οικονομίας και γενικά
δημόσιου συμφέροντος», (β) νομιμοποιεί όλες τις μεταβιβάσεις «δασωθέντων αγρών»
που καλλιεργούνταν το 1960 αλλά και «αγροκτημάτων» με άγρια δέντρα που «δεν
εφάπτονται με δημόσιο δάσος ή δασική έκταση», (γ) αναγνωρίζει πλήρη κυριότητα
στους διαχειριστές δημόσιων «ρητινευόμενων δασών», στην Πάρνηθα και αλλού («Ε»,
24.9.03) και, το κυριότερο, (δ) συρρικνώνει καθοριστικά την έννοια του δάσους,
εξαιρώντας κάθε έκταση που δεν καλύπτεται εξ ολοκλήρου σε ποσοστό τουλάχιστον
25% (έναντι 15% που ίσχυε ως τότε και 10% που προβλέπει η Ε.Ε.) -αλλαγή που
οδηγεί στον αποχαρακτηρισμό του 1/3 των δασικών εκτάσεων της χώρας. Αμεση
συνέπεια του νέου ορισμού ήταν η αχρήστευση των δασικών χαρτών που μόλις είχαν
καταρτιστεί βάσει του 25% κι η επιστροφή στο αχαρτογράφητο χάος.
* Η εγκύκλιος 1099/2004 του νυν υπουργού Γεωργίας Ευ. Μπασιάκου, με την οποία
εφαρμόζεται ο Ν. 3208 κι αποχαρακτηρίζονται εκατομμύρια στρέμματα.
* Η τροπολογία που ο ίδιος υπουργός δοκίμασε να περάσει τον περασμένο Ιούνιο,
αναστέλλοντας κάθε κατεδάφιση αυθαιρέτων (σημερινών και μελλοντικών) μέχρι...
να καταρτιστούν οι νέοι δασικοί χάρτες!
* Το υπό ψήφιση νομοσχέδιο του Γιώργου Σουφλιά για ένα «Χωροταξικό Σχέδιο
Τουρισμού» που επιτρέπει το χτίσιμο «σύνθετων και ολοκληρωμένων τουριστικών
υποδομών» ακόμη και μέσα στις προστατευόμενες περιοχές NATURA, αναγορεύοντας σε
«περιοχές προτεραιότητας» τις ακτές της Δυτικής Πελοποννήσου.
* Αναθεώρηση, τέλος, εκείνων των άρθρων του Συντάγματος που προστατεύουν τα
δάση κι επιβάλλουν την αναδάσωση των καμένων εκτάσεων (24 και 117), ώστε να
αρθούν τα «αδιέξοδα» και οι «ανεπιεικείς λύσεις», με κατάργηση της
«ανελαστικής» δασοπροστασίας «σε κάθε περίπτωση αναγκαία για την περαιτέρω
ανάπτυξη, ιδίως οικονομική, της παρούσας γενεάς». Η πρόταση ολοκληρώνεται με τη
μεταβίβαση της αρμοδιότητας του Συμβουλίου Επικρατείας να κηρύσσει
αντισυνταγματικές τις δασοκτόνες διατάξεις (όπως έχει κάνει επανειλημμένα μέχρι
τώρα) σ' ένα διορισμένο και ισόβιο «Συνταγματικό Δικαστήριο».
Υπερασπίζοντας αυτή την τελευταία -στρατηγική- κίνηση της κυβέρνησης Καραμανλή,
τα φιλικά της ΜΜΕ δεν έκρυψαν το πραγματικό διακύβευμα της υπόθεσης.
Ο «Ελεύθερος Τύπος» της Γιάννας Αγγελοπούλου διαρρήγνυε π.χ. στις 3.2.07 τα
ιμάτιά του, επειδή «η προβληματική διατύπωση του άρθρου 24» (όπως είναι σήμερα)
«καταργεί το άρθρο 17» (προστασία της ιδιοκτησίας), αναρωτώμενος «πότε θα λήξει
η ταλαιπωρία των πολιτών» που κατέχουν «δασωθέντες αγρούς» και δεν μπορούν να
τους αξιοποιήσουν.
Ακόμη σαφέστερη ήταν, την ίδια μέρα, η «Χώρα» του Γιώργου Τράγκα: «Η
τροποποίηση του άρθρου 24 του Συντάγματος είναι επιβεβλημένη», διαβάζουμε,
«προκειμένου να λυθεί το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της ουσιαστικής δήμευσης της
περιουσίας μισού εκατομμυρίου Ελλήνων, μελών των οικοδομικών συνεταιρισμών και
των οικογενειών τους, που βρίσκονται σε μια μεγάλη ομηρία πάνω από 40 χρόνια».
Στο κάτω κάτω της γραφής, τα δέντρα έχουν να ψηφίσουν από το 1961...
Σαμουράι μαϊμού
Πρωταγωνιστής στα σενάρια περί ασύμμετρων απειλών, σκοτεινών κύκλων και
τρομοκρατών ο Βύρων Πολύδωρας. Προφανής η πρόθεσή του να αποφύγει τη συζήτηση
για την ανικανότητα του υπουργείου του και της κυβέρνησής του που οδήγησε στην
τραγωδία. Ούτε σκέψη για αποδοχή ευθυνών, αυτοκριτική, παραίτηση.
Ας του θυμίσουμε λοιπόν τι έλεγε (και έγραφε) με αφορμή τις πυρκαγιές του 1995
για την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό: «Ο
"πρωθυπουργός" πάνω στα αποκαΐδια μιλάει. Και δεν μιλάει για τη
συμφορά της πυρκαγιάς. Δεν παραιτείται γιατί (ως ήτο φυσικό) απεδείχθη
ανίκανος, ο ίδιος και η κυβέρνησή του. Δεν απολύει, έστω, υπευθύνους,
ανευθύνους, ανίκανους. [...] Αδυνατεί να αισθανθεί την ψυχική (και οικονομική)
κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο δυστυχής πυροπαθής. Που είδε κόπους μιας ζωής
να καίγονται υπό τα βλέμματα "αρμοδίων" ανίκανων
"κυβερνώντων". Αδυνατεί να κατανοήσει πόνο. Δεν βλέπει. Του περνάς το
τελευταίο φως της καταστρεφομένης Ελλάδος (ή τη λαμπάδα της πυρκαγιάς) μπροστά
από τα ξεραμένα μάτια του και δεν το βλέπει. Αντανακλαστικά μηδέν» (24/7/95).
Τις ίδιες μέρες, σε άλλο σχόλιό του ο κ. Πολύδωρας έδινε την καλύτερη απάντηση
στη συνωμοσιολογία που υπηρετεί σήμερα με τόση συστηματικότητα: «Μανία κι αυτή
που μας διακατέχει. Να βλέπουμε παντού ή να κατασκευάζουμε εχθρούς. Τι
παράξενος μαζοχισμός! Που προδίδει μ' ένα λόγο μια ψυχολογία υπανάπτυκτου, που
δεν μας τιμά καθόλου. Και που δεν αποτελεί και τον άριστο τρόπο προασπίσεως των
εθνικών μας συμφερόντων. Αντιθέτως μάλιστα. Η μονοδιάστατη καχυποψία, αυτό που
λέμε δαιμονολογία, και σκιαμαχία, το να βλέπουμε παντού εχθρούς -και να το
δείχνουμε κιόλας- μας βλάπτει. Και μας πλαστογραφεί ως λαό» (21/7/95).
Εκείνη τη χρονιά, το 1995, ο τότε αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδης Εβερτ
για να καταγγείλει την αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου στην καταστολή των
πυρκαγιών αποφάσισε να αποσύρει το κόμμα του από την ετήσια δεξίωση για την
αποκατάσταση της δημοκρατίας στο προεδρικό μέγαρο. Ο κ. Πολύδωρας ήταν από τους
πρώτους που χαιρέτισαν αυτή την ακραία στάση. Το αστείο είναι ότι με την
αποχώρηση διαφώνησε δημόσια ο Θοδωρής (όχι ακόμα Θεόδωρος) Ρουσόπουλος που
δούλευε στον ραδιοσταθμό Planet! Ηταν η εποχή που ο σημερινός υπερυπουργός
παρουσιαζόταν ακόμα ως ανεξάρτητος.
Η περιφρόνηση προς την επέτειο της μεταπολίτευσης από την ηγεσία της Νέας
Δημοκρατίας είχε βέβαια και τη σκοπιμότητα να κλείσει το μάτι προς τις
ακροδεξιές παρυφές του κόμματος, με τις οποίες ο κ. Πολύδωρας διατηρούσε πάντα
προνομιακές σχέσεις. Αλλωστε τις ίδιες μέρες, με αφορμή πάλι τις πυρκαγιές,
μιλούσε για τη «συνολική παρακμιακή εικόνα που χαρακτηρίζει αυτή την επέτειο»,
ζητούσε εκτελέσεις εμπρηστών και δεν δίσταζε να ταχθεί εμμέσως πλην σαφώς υπέρ
των στρατιωτικών πραξικοπημάτων: «Αν δεν είχε απαξιωθεί τόσο δραματικά και με
εθνική συμφορά η εκδοχή της επεμβάσεως του στρατού, σήμερα το βήμα της νεαρής
δημοκρατίας δεν θα ήταν έτσι ασταθές και... αυτάρεσκα οκνηρό» (24/7/95).
Δεν έλειπαν βέβαια και οι υποδείξεις του κ. Πολύδωρα για μέτρα κατά των
πυρκαγιών: Να εφαρμοστεί το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής του 1993, να
καταστρώσει το υπουργείο Δημόσιας Τάξης σχέδιο ελέγχου όσων κινούνται σε
ύποπτες περιοχές, να οργανωθούν και να εξοπλιστούν οι εθελοντές, να ληφθεί
πρόνοια για να σωθούν όσα έχουν σωθεί.
Περιττό να πούμε ότι τίποτα από όλα αυτά δεν εφάρμοσε όταν βρέθηκε στη θέση του
αρμόδιου υπουργού. Φαίνεται ότι στο μυαλό του είχε όσα έγραφε την ίδια εποχή
για τα ψέματα των πολιτικών:
«Οι πολιτικοί είναι οι πιο αγαθοί ψεύτες. Από την αγωνία τους να εκλεγούν ή να
επανεκλεγούν, οι κακόμοιροι, σου λένε και κάνα ψέμα. [...] Αλλά το κυριότερο
στην περίπτωση των πολιτικών είναι ότι οι πολίτες... πάνε γυρεύοντας να
εξαπατηθούν. [...] Με την ευκαιρία θέλω να σας πω να φυλαχτείτε από τους
απατεώνες, τους "μαϊμού" σε οτιδήποτε, που δηλώνουν ό,τι τους
καπνίσει» (2/4/96).
* Ολα τα αποσπάσματα είναι από τη στήλη «Μετά Παρρησίας» που έγραφε ο κ.
Πολύδωρας στην «Απογευματινή» εκείνη την περίοδο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
«Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας»
Η δασοκτόνα νομοθεσία στην αυθεντική της εκδοχή. Συχνά βέβαια τα κείμενα
χρειάζονται αποκωδικοποίηση προκειμένου να γίνουν κατανοητά από τους αμύητους,
το πρωτότυπο όμως έχει πάντα τη χάρη του.
«Πρακτικά Βουλής»
Οι κατά καιρούς συζητήσεις των δασοκτόνων νομοσχεδίων όχι μόνο συμβάλλουν
καθοριστικά στην κατανόηση της ουσίας των αλλαγών, αλλά και επιτρέπουν ν'
αντιληφθούμε τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές στο εσωτερικό της ελληνικής
πολιτικής σκηνής: υπέρ της προστασίας των δασών η αριστερά και κάποιοι
-λιγοστοί- βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, υπέρ της «αξιοποίησής» τους οι διακομματικοί
λάτρεις της αγοραίας οικονομίας.
Γεώργιος Ράλλης
«Ωρες ευθύνης» (Ευρωεκδοτική, Αθήνα 1983).
Το ημερολόγιο του αείμνηστου συντηρητικού πολιτικού από τις μέρες της
πρωθυπουργίας του το 1980-81 ασχολείται εκτενώς με τις πυρκαγιές εκείνης της
χρονιάς και τη συνωμοσιολογία που αυτές τροφοδότησαν.
ΣΥΝΔΕΘΕΙΤΕ
«Αρθρο 24»
Μαχητικός δικτυακός τόπος για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, με εξαιρετική
πληροφόρηση και αναλύσεις. Κεντρικό σύνθημα: «Το Σύνταγμα δεν χρειάζεται
αναθεώρηση, χρειάζεται εφαρμογή».
«Νόμος και Φύση»
Ο δικτυακός τόπος της ομώνυμης μη κερδοσκοπικής εταιρείας. Αρθρα, αναλύσεις και
νομολογία σχετικά με την αντιμετώπιση (και) των δασών από την ελληνική έννομη
τάξη.
Ελευθεροτυπία, 9/9/2007
5 ΕΚ. ΕΥΡΩ γιατί
ούτε αποζημιώθηκαν ούτε οικοδόμησαν
Αποζημίωση - μαμούθ
σε οικοδομικό συνεταιρισμό
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ Του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ sisour@otenet.gr
Παραγωγή
4,5 εκ. τ. διοξειδίου του άνθρακα!
http://193.218.80.70/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=468748&-w=&-V=hpress_int&-P Αυγή 23-9-07
ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: Πρόληψη και επέμβαση, πανευρωπαϊκά
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
στη ΛΕΝΑ ΠΑΓΩΝΗ
Κοστίζει
πολύ φθηνότερα στον εθνικό λογαριασμό η πρόληψη των πυρκαγιών, απ' ό,τι τα εκ
των υστέρων μέτρα για αποκατάσταση της καταστροφής.
Μιλάει στην «Ε» έτσι απλά,
πρακτικά, υπογραμμίζοντας το αυτονόητο, ο Γάλλος υπουργός Γεωργίας στην
κυβέρνηση Σαρκοζί, ο Μισέλ Μπαρνιέ, περισσότερο γνωστός στην χώρα μας, αλλά και
σ' ολόκληρη την Ευρώπη, για την συνετή πολιτική του, κατά τη διάρκεια της
θητείας του στην Ε.Ε. (1999-2005) ως επίτροπος υπεύθυνος για την περιφερειακή
πολιτική και τα διαρθρωτικά ταμεία, αλλά και για τη μεταρρύθμιση των ευρωπαϊκών
θεσμών. Στη χώρα μας έρχεται προσκεκλημένος του ομολόγου του Αλέξ. Κοντού, ο
οποίος μόλις επέστρεψε από τις Βρυξέλλες σε μια επιχείρηση εξασφάλισης
οικονομικής συνδρομής στην Ε.Ε., παρουσιάζοντας τα στοιχεία «σοκ» από το
μέγεθος των ζημιών που προκάλεσαν οι φετινές πυρκαγιές σε 3,5 εκατομμύρια
στρέμματα της ελληνικής γης...
Ο κ. Μπαρνιέ θα τα δει με τα μάτια του. Θα πετάξει με ελικόπτερο πάνω από τα
καμένα...
**Κύριε υπουργέ, στην Ελλάδα, όπως
ξέρετε, ζήσαμε ένα εφιαλτικό καλοκαίρι με τις πυρκαγιές. Ξανάρθε, έτσι, κατά
τρόπο δραματικό, στην επικαιρότητα η πρότασή σας: να υπάρξει στους κόλπους της
Ε.Ε. ένας οργανισμός ταχείας δράσης που θα διαχειρίζεται τις κρίσεις και μια
δύναμη που θα επεμβαίνει σωτήρια στις φυσικές καταστροφές. Είστε αισιόδοξος ότι
η πρόταση Μπαρνιέ τώρα θα αντιμετωπιστεί πιο αποφασιστικά απ' ό,τι πριν;
* «Κατά την επίσκεψή μου στην Ελλάδα επιθυμώ κατ' αρχάς να εκφράσω την
αλληλεγγύη μου, προσωπικά, αλλά και της γαλλικής κυβέρνησης, στις οικογένειες,
που επλήγησαν απ' αυτή τη μεγάλη τραγωδία. Ενα δράμα, που έχουμε ζήσει και στη
Γαλλία. Η πρώτη μας κίνηση μετά την καταστροφή είναι η προώθηση συνεργασίας
ανάμεσα στην Εθνική Υπηρεσία Δασών της χώρας μου με τις ελληνικές αρχές, έτσι
ώστε να βοηθήσουμε μέσα από τη γαλλική εμπειρία την αναδάσωση ορισμένων περιοχών.
Η πρώτη απάντηση, όμως, στην τραγωδία αφορά την ίδια τη χώρα που την έζησε. Και
πριν φτάσουμε στην αντιμετώπιση των ζημιών, οφείλουμε να μιλήσουμε για την
πρόληψή τους. Η Νότια Γαλλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία έχουν ζήσει ανάλογες
καταστροφές, γι' αυτό και το ενδιαφέρον μας το εστιάσαμε στην πολιτική
πρόληψης. Στην μείωση των κινδύνων. Αυτό είναι το πρώτο μέρος. Και μετά θα
φτάσουμε στην αποκατάσταση, που περιλαμβάνει και τη δική μου πρόταση για
συνολικότερη, κοινοτική αντιμετώπιση των κρίσεων, που θα σας αναλύσω
παρακάτω...».
**Η Γερμανία έχει να επιδείξει ένα
εξαιρετικό παράδειγμα προς μίμηση για την πρόληψη: Στο μεγαλύτερο πευκοδάσος
της Ευρώπης στο Βραδεμβούργο η εθελοντικη οργάνωση της πυροσβεστικής υπηρεσίας
σε κάθε χωριό είναι αξιοθαύμαστη. Κάμερες υψηλής ευκρίνειας παρακολουθούν και
«συλλαμβάνουν» αμέσως τον παραμικρό καπνό, ειδοποιούν αυτόματα τον κεντρικό
«πύργο ελέγχου» και οι πυροσβεστικές που πλαισιώνονται από ειδικά
εκπαιδευμένους εθελοντές καταφτάνουν σε χρόνο μηδέν. Ετσι, από τις εκατοντάδες
φωτιές που εκδηλώθηκαν το περασμένο πιο καυτό καλοκαίρι, ούτε μία δεν έγινε
πυργκαγιά. Κι εσείς στη Γαλλία έχετε τεχνογνωσία στην πολιτική δασοπροστασίας.
Τι, λοιπόν, θα μας συμβουλεύατε;
* «Είναι βασικό να τονίσουμε πως η ίδια η χώρα της τραγωδίας θα δώσει την
απάντηση. Ως προς την πρόληψη υπάρχουν γνωστές πρακτικές, για τις οποίες
είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ανταλλαγή εμπειριών με τις ελληνικές αρχές. Με τις
αντιπυρικές ζώνες, λ.χ., με τα φυσικά αντιπυρικά αναχώματα, με καλλιέργεια με
αμπέλια, με ελαιώνες.
Η τοπική εθελοντική, επίσης, οργάνωση, που την έχω ζήσει και σε χωριά της
Γαλλίας, η εκπαίδευση και προετοιμασία των πολιτών είναι εξαιρετικά
αποτελεσματικές. Οπως επίσης οι γεωργικές εκείνες δραστηριότητες που αποτρέπουν
τη μη εξάπλωση των πυρκαγιών.
Η πρόληψη, τελικά, στοιχίζει πολύ λιγότερο απ' ό,τι η αποκατάσταση των ζημιών
στον εθνικό λογαριασμό, κι αυτό είναι κάτι ορατό από τον πολίτη...».
**Θα επιμείνουμε στην δική σας
πρόταση, που φέρει και το όνομά σας, την οποία παρουσιάσατε το 2006 στο Ευρωπαϊκό
Συμβούλιο, με την οποία προτείνατε την δημιουργία μιας «Ευρωπαϊκής Δύναμης
Πολιτικής Προστασίας: Europe Aid». Ως εμπνευστής της ιδέας, τι λέτε πως μπορεί
να εφαρμοστεί στην Ελλάδα;
* «Οταν βλέπουμε ότι μια κρίση, τόσο μεγάλη όπως τώρα στην Ελλάδα, ξεπερνάει
τις δυνάμεις μιας χώρας, είναι καλύτερη, αναγκαία μια ευρωπαϊκή απάντηση στο
πρόβλημα, που θα γίνει με αμοιβαία προετοιμασία, συνεννόηση και συντονισμό και
των δύο πλευρών. Αυτή είναι η ιδέα. Η "Force europeene de protection
civile" προβλέπεται να έχει ένα κεντρικό επιχειρησιακό κέντρο στις
Βρυξέλλες το οποίο προετοιμάζει ένα βασικό πρωτόκολλο με απαντήσεις, ώστε, ανά
πάσα στιγμή, να γνωρίζουμε ποια χώρα είναι έτοιμη να στείλει βοήθεια στο
συγκεκριμένο πρόβλημα. Τι τύπου υλικό διαθέτει: Ελικόπτερα; Πυροσβεστικά
αεροπλάνα; Και πόσα; Ανάλογα θα κινηθεί και σε άλλα είδη καταστροφών, εκτός από
πυρκαγιές, όπως πλημμύρες (πρόσφατα Γερμανία-Αγγλία), βιομηχανικές καταστροφές
(Τσερνομπίλ), θαλάσσιες οικολογικές καταστροφές κ.λπ.
Μια τέτοια ευρωπαϊκή δύναμη θα δρα ακαριαία, χωρίς γραφειοκρατικές
καθυστερήσεις και συντονισμένα με τη χώρα που τη χρειάζεται. Διατηρώντας
οπωσδήποτε την εθνική ταυτότητα της κάθε πλευράς, στην οποία θα προστίθεται και
η ευρωπαϊκή».
**Ολα αυτά δεν θα πρέπει να
προσαρμοστούν σε μια νέα κατάσταση, που επιβάλλει η κλιματική αλλαγή, αυτή που
απειλεί δραματικά ολόκληρη την ανθρωπότητα;
* «Είμαι εξαιρετικά ευαισθητοποιημένος σ' αυτό το θέμα, έχοντας διατελέσει πριν
γίνω υπουργός Εξωτερικών, και υπουργός Περιβάλλοντος της Γαλλίας (1993-95). Η
απειλή αυτή μας αφορά όλους. Επηρεάζει και ανατρέπει, τελικά, όλες τις
συνήθειές μας. Στην καθημερινότητα, στη μεταφορά, στην κατανάλωση, στη χρήση
ενέργειας. Η ζέστη θα είναι μεγαλύτερη. Το νερό λιγότερο. Τα ατυχήματα, οι
κυκλώνες, το τσουνάμι θα είναι συχνότερα. Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.
Και οι αγρότες θα είναι οι πρώτοι που θα πλήττονται. Χρειάζεται, λοιπόν,
προσαρμογή και έγκαιρη προετοιμασία».
**Οι ειδυλλιακές ημέρες για τον
πρόεδρο Σαρκοζί φαίνεται ότι αρχίζουν να περνούν. Τώρα «αρχίζουν τα δύσκολα».
Πολλοί πιστεύουν ότι κατάφερε να ενώσει τη διασπασμένη Αριστερά σε μέτωπο
εναντίον του και τα συνδικάτα απειλούν να κατεβούν στους δρόμους. Μήπως άνοιξε
απότομα πολλά μέτωπα; Θα τα βγάλει πέρα;
* «Είναι δύσκολο να κυβερνάς. Ακόμη, όμως, πιο δύσκολο, όταν δεν προχωράς σε
μεταρρυθμίσεις. Η Γαλλία στο πρόσφατο παρελθόν είχε ακινησία. Σαν να έπασχε από
ρευματισμούς! Αδράνεια και συντηρητισμός. Τώρα ο πρόεδρος Σαρκοζί επιδεικνύει
κινητικότητα». Τηρήσαμε τις προεκλογικές υποσχέσεις. Μεταρρυθμίσεις στα
πανεπιστήμια. Στις μεταφορές. Στις φοροαπαλλαγές. Στη συνεργασία και με άλλες
χώρες για μια νέα ώθηση στην Ευρώπη. Εχω εμπιστοσύνη σ' αυτό το όραμα
εκσυγχρονισμού της Γαλλίας».
**Η πρόσκληση προσωπικοτήτων από το
αντίπαλο στρατόπεδο και η υπουργοποίησή τους, όπως του Μπερνάρ Κουσνέρ, που δεν
είναι απλή περίπτωση, στο υπουργείο Εξωτερικών, είναι μια διακινδυνευμένη, αλλά
και αξιέπαινη κυβερνητική συνεργασία, που, ίσως, κι άλλες χώρες ονειρεύονται.
Μπορεί, λοιπόν, να είναι παράδειγμα αυτός ο κυβερνητικός συνασπισμός και από
άλλους χώρους στη Γαλλία και για αλλού; Στην Ελλάδα, ας πούμε;
* «Δεν θα μιλήσω για άλλες χώρες. Ούτε για την Ελλάδα, που έχω φίλους μέσα στην
κυβέρνηση Καραμανλή- είμαι άλλωστε, και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού
Κόμματος. Στη Γαλλία, ο πρόεδρος Σαρκοζί άνοιξε το παιχνίδι. Ετεινε το χέρι σε
άντρες και γυναίκες της Αριστεράς ή του Κέντρου, για να μοιραστούν το όραμά
του: "Οχι στην κλειστή πολιτική. Να κινηθεί η Γαλλία. Να ανοίξουμε στα
μεταρρυθμιστικά προγράμματα"».
**Εχει ρίσκο αυτό; Και εάν ναι, δεν
σας νοιάζει;
* «Δεν είναι ρίσκο. Είναι ευκαιρία. Είναι άνοιγμα. Διάλογος. Ανεκτικότητα του
διαφορετικού. Είναι τύχη για τη Δημοκρατία. Και αποτελεί μέρος του
εκσυγχρονισμού».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
- 06/10/2007
Αεροφωτογραφίες του '37 ασπίδα και για μικρά δάση
Ρεπορτάζ:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
«Ασπίδα
προστασίας» για τα δάση υψώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας, επιβάλλοντας την
αναδάσωση ακόμα και για μικρές δασικές εκτάσεις που αποψιλώθηκαν ή εκχερσώθηκαν
από επίδοξους καταπατητές και αντλώντας τα αποδεικτικά στοιχεία για τον δασικό
χαρακτήρα της επίμαχης έκτασης, μέσα από τα βάθη του χρόνου.
Το
ανώτατο δικαστήριο επιμένοντας στη «γραμμή» της προστασίας του φυσικού
περιβάλλοντος, που αποτελεί ακόμα πιο επιτακτική ανάγκη μετά τις τεράστιες
καταστροφές από τις πρόσφατες πυρκαγιές σε δασικές εκτάσεις, υπογραμμίζει ότι
αποτελεί υποχρέωση του κράτους που επιβάλλεται από το Σύνταγμα να προχωρά
αμέσως στην κήρυξη αναδάσωσης μόλις διαπιστώσει την ολική ή μερική καταστροφή
μιας δασικής έκτασης από πυρκαγιά ή άλλη αιτία.
Στη
διαδικασία αυτή, προκειμένου να διαπιστωθούν τα δασικά χαρακτηριστικά της
περιοχής, η πολιτεία μπορεί νόμιμα να ανατρέξει σε αεροφωτογραφίες των ετών
1937, 1945, 1960, 1978 προκειμένου να έχει μία πλήρη εικόνα, και δεν χρειάζεται
να καλέσει προηγουμένως σε ακρόαση τους ενδιαφερόμενους (π.χ. κατοίκους,
ιδιοκτήτες ακινήτων στην περιοχή, κλπ.).
«Φρένο»
Η
δικαστική απόφαση που βάζει «φρένο» στις αλλεπάλληλες καταπατήσεις και
καταστροφές δασικών εκτάσεων και προσπαθεί να αφυπνίσει τις κρατικές Αρχές, που
συνήθως κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα της
καταστροφικής αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος που έχει εξαγγείλει ο
ίδιος ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και η οποία αποτέλεσε το κίνητρο για τις
πυρκαγιές που κατέκαψαν τη χώρα.
Αντίθετα
προς την κυβερνητική επιθυμία να γίνεται εκτίμηση μεγαλύτερων δασικών εκτάσεων,
το ΣτΕ δέχεται ότι μπορεί να αποτελέσει οργανική ενότητα της δασικής βλάστησης
ακόμα και μία μικρή έκταση 1,7 στρέμματος, προκειμένου να κηρυχθεί αναδασωτέα
επειδή εκχερσώθηκε παράνομα.
Επίσης,
το ανώτατο δικαστήριο δέχεται την αξιολόγηση αεροφωτογραφιών ακόμα και από το
1937, ενώ ο πρωθυπουργός, θέλοντας να νομιμοποιήσει τις καταπατήσεις τεράστιων,
δημόσιων δασικών εκτάσεων (επιβραβεύοντας την αυθαιρεσία), έχει ταχθεί υπέρ της
αξιοποίησης αεροφωτογραφιών που έχουν ληφθεί μόνο μετά το 1978, και μάλιστα με
σχετική πρόβλεψη στο Σύνταγμα!
Είναι
σαθρό το επιχείρημα ότι πρέπει να είναι πρόσφατες οι διαπιστώσεις για τον
δασικό χαρακτήρα και μετά την έναρξη ισχύος του Συντάγματος του 1975 που
απαγόρευσε την οικιστική αξιοποίηση των δασών, γιατί η αυστηρή δασική προστασία
στηριζόταν σε νομοθετήματα που εκδόθηκαν τις δύο πρώτες δεκαετίες του
προηγούμενου αιώνα.
Και
βέβαια, η αξίωση για πρόσφατες αποδείξεις υποκρύπτει την επιθυμία νομιμοποίησης
όλων των αυθαιρεσιών που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και την επιβεβαίωση των τεράστιων
αποχαρακτηρισμών που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Είναι
τουλάχιστον απογοητευτικό και ανησυχητικό το γεγονός ότι μόλις προχθές
αναβλήθηκε για 9η φορά στην Ολομέλεια ΣτΕ η εκδίκαση των προσφυγών που έχουν
υποβάλει όλοι οι δασικοί φορείς και συνομοσπονδίες εναντίον δύο δασοκτόνων
νόμων και μιας καταστροφικής εγκυκλίου.
Παρά τις
διαπιστώσεις στις εισηγήσεις σωρείας προβληματικών και αντισυνταγματικών
διατάξεων, η επίμαχη δίκη δεν μπορεί να διεξαχθεί λόγω των αλλεπάλληλων
αναβολών, με συνέπεια να παραμένουν «ζωντανά» αυτά τα νομοθετήματα, μολονότι ο
ίδιος ο πρωθυπουργός είχε εξαγγείλει υποκριτικά την κατάργησή τους,
χαρακτηρίζοντάς τα «αντισυνταγματικά, δασοκτόνα και πελατειακά», λίγο πριν να
αποφασίσει την πιστή εφαρμογή τους...
Η νέα
δικαστική απόφαση που αποδέχεται την αναδάσωση μιας μικρής έκτασης αποτελεί
απάντηση στη μεγάλη αδράνεια των κρατικών Αρχών, που όχι κάνουν «με το
σταγονόμετρο» αναδασώσεις στις καμένες εκτάσεις, αλλά συνήθως εξαιρούν κάποιες
εκτάσεις από την αναδάσωση ή κάνουν πως δεν βλέπουν ότι σε περιοχές που κάηκαν
ή εκχερσώθηκαν «ξεφυτρώνουν» σύντομα κατοικίες, χωρίς να έχει ποτέ ασκηθεί ούτε
μία δίωξη ούτε να έχει διαταχθεί μία κατεδάφιση.
Η
ΥΠΟΘΕΣΗ
Μόλις
1,7 στρέμματα η επίμαχη δασική έκταση
Στη
συγκεκριμένη υπόθεση το ΣτΕ απέρριψε ως αβάσιμο τον ισχυρισμό ιδιοκτήτη δύο
αυθαίρετων κτισμάτων ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως οργανική ενότητα δασικής
βλάστησης μία έκταση μόλις 1,7 στρέμματος. Το ΣτΕ έκρινε ότι από εκθέσεις και
αυτοψίες προκύπτει ότι πριν από την εκχέρσωση υπήρχε δασική βλάστηση πάνω από
80% στη συγκεκριμένη περιοχή και ότι για την αξιολόγηση της δασικής οργανικής
ενότητας λαμβάνεται υπόψη όχι το συγκεκριμένο ακίνητο, αλλά η ευρύτερη περιοχή
(όπου παρά την εκχέρσωση παρέμεναν 123 πεύκα). Αλλωστε, η επίμαχη έκταση
συνορεύει από τρεις πλευρές με δάσος μεγαλύτερο των τριών στρεμμάτων.
ΕΘΝΟΣ
8/10/2007
Ο "Ρομπέν των Δασών" αναλαμβάνει δράση
Ο Σύλλογος
Εθελοντών Δασοπροστασίας "Ρομπέν των Δασών" ξεκινά σειρά πρωτοβουλιών
με σκοπό την ευαισθητοποίηση και τη συμμετοχή των πολιτών για την προστασία του
περιβάλλοντος μετά τις καταστροφές του καλοκαιριού.
Ο
"Ρομπέν των Δασών" σημειώνει:
"Φίλες
και φίλοι,
Το
καλοκαίρι που μας πέρασε σημαδεύτηκε και μας σημάδεψε από τον θάνατο δεκάδων
συμπολιτών μας. Και την καταστροφή εκατομμυρίων στρεμμάτων, δασικών και
αγροτικών εκτάσεων, καθώς και το κάψιμο εκατοντάδων σπιτιών από τις φωτιές, που
ίσως να ήταν οι χειρότερες στην ιστορία της χώρας.
Από τις
αρχές του καλοκαιριού είχαμε επισημάνει πόσο ευαίσθητο και επικίνδυνο ήταν για
πιθανή εκδήλωση πυρκαγιών, μιας και ήταν προεκλογική περίοδος αλλά συγχρόνως
είχε προηγηθεί και η πρόταση για την αναθεώρηση του άρθρου 24 για τα δάση και
την κυβέρνηση.
Δυστυχώς
επιβεβαιώθηκαν οι ανησυχίες μας. Όμως δεν θα περιμένουμε με δεμένα τα χέρια για
την επόμενη καταστροφή, γιατί όσο εκκρεμεί η αναθεώρηση του άρθρου 24 δεν θα
κοιμόμαστε ήσυχοι.
Γι' αυτό
λοιπόν ξεκινάμε με μια σειρά από πρωτοβουλίες και δράσεις όπου θα έχουν σκοπό
την ευαισθητοποίηση και τη συμμετοχή των πολιτών σ' αυτές.
Όπως:
*
Αναδασώσεις στις καμένες περιοχές της Αττικής (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός).
*
Εκπαίδευση των νέων μελών μας και φίλων για την προστασία - φύλαξη του δάσους.
*
Τακτικές επισκέψεις σε καμένες δασικές περιοχές όπου κινδυνεύουν από τους
καταπατητές.
* Τη
συμμετοχή μας και τη βοήθειά μας στο Παναττικό Δίκτυο Κινημάτων.
*
Δημιουργία ιστοσελίδας μέχρι το τέλος του χρόνου.
*
Καμπάνια για την αγορά ενός μικρού πυροσβεστικού οχήματος, το οποίο θα έχει
στελεχωθεί από καταρτισμένους εθελοντές-ντριες
Τηλ.
επικοινωνίας: 6977248651
E-mail:
robentondason@yahoo.gr".
ΑΥΓΗ
14/10/07
5 εγκλήματα διαρκείας
Διαπιστώσεις - σοκ από τον
υφυπουργό
Του ΜΙΧ. ΚΟΥΡΜΟΥΣΗ
1 Οι περιφερειάρχες δεν κήρυξαν
αναδασωτέες τις περιοχές που κάηκαν
2 Δεν υπάρχουν δενδρύλλια για αναδασώσεις
3 Ο Μητσοτάκης ζητάει «ρυθμίσεις» και απαλλοτριώσεις
4 Οι υπουργοί βλέπουν το χάος αλλά δεν παίρνουν πρωτοβουλίες
5 Στα συρτάρια οι προτάσεις ίδρυσης φορέων
Τραγική και ανεξέλεκτη είναι η
κατάσταση με τα δάση και τις καμένες εκτάσεις, γεγονός που ανάγκασε τον
υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κ. Κιλτίδη, μόλις του ανατέθηκε η
σχετική αρμοδιότητα και στην πρώτη συνάντηση με τους δημοσιογράφους, να προβεί
σε καταγραφές που συνταράσσουν. Ετσι, αποκάλυψε ότι:
* Οι περιφερειάρχες δεν έχουν κηρύξει ως αναδασωτέες τις δασικές περιοχές που
κάηκαν, γύρω στο 1,5 εκατ. στρεμμ., ενώ δεν υπήρξε και απαγόρευση του κυνηγίου
σε δασικές εκτάσεις γύρω από τα καμένα παρά την κατηγορηματική εντολή του
πρωθυπουργού.
* Δεν υπάρχουν δενδρύλλια για να γίνουν αναδασώσεις.
* Υπήρξε παρέμβαση Μητσοτάκη για τα δάση ζητώντας απαλλοτρίωσή τους, ενώ
αιτήθηκε και ρύθμηση των δικών του εκκρεμοτήτων.
* Αποκάλυψε ότι οι τρεις συναρμόδιοι υπουργοί για τη δασική πολιτική, οι
ΠΕΧΩΔΕ, Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης συμφωνούν ότι η σημερινή κατάσταση
είναι απαράδεκτη, αλλά δεν παίρνουν πρωτοβουλίες αντιμετώπισής της.
* Τόνισε ότι πρότασή του για ίδρυση τριών φορέων που θ' αντιμετώπιζαν
καθημερινά προβλήματα, παρκάμπτοντας τις αλληλοσυγκρουόμενες αρμοδιότητες
πολλών υπουργείων δεν έχουν υλοποιηθεί.
Ταύρος εν υαλοπωλείω
Με χαρακτηριστικά «ταύρου εν υαλοπωλείω» και με προφανή άγνοια κινδύνου
(πολιτικού, υπηρεσιακού, διαπλοκής και συμφερόντων) ο νέος υφυπουργός Αγροτικής
Ανάπτυξης και Τροφίμων και άρτι ορισθείς υπεύθυνος για τα δάση και το φυσικό
περιβάλλον, κ. Κ. Κιλτίδης παρουσίασε χθες στους δημοσιογράφους το πολιτικό και
ιδεολογικό πιστεύω του, τα οποία θα τον καθοδηγήσουν στην πολιτική που θα
εφαρμόσει για την προστασία των δασών.
Με τις προθέσεις - στόχους του και τους χαρακτηρισμούς του, όπως και με τις
προτάσεις του προς το κόμμα του, που αγνοήθηκαν:
* Ανέδειξε τα μεγάλα προβλήματα προστασίας των δασών που προέρχονται από τη
διασπασμένη σε τρία υπουργεία αρμοδιότητα για τη δασική πολιτική.
* Ασκησε σκληρή κριτική στη νομοθεσία που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του
ΠΑΣΟΚ.
* Αποδόμησε την πολιτική για τα δάση της κυβέρνησης Καραμανλή.
* Διαπίστωσε την αδυναμία αντιμετώπισης της κατάστασης που έχει προκύψει στις
πυρόπληκτες περιοχές.
Συναρμοδιότητες...
Αναλυτικά, ο κ. Κιλτίδης ανέδειξε το μεγάλο πρόβλημα των υπουργικών
συναρμοδιοτήτων που έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να οργανωθεί η
δασοπροστασία και η αποκατάσταση των καμένων. Συναντήθηκε, είπε, με τους
εμπλεκόμενους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά και Εσωτερικών κ. Πρ. Παυλόπουλο,
με τους οποίους κατέγραψαν την προβληματική νομική πραγματικότητα και απέσπασε
-όπως τόνισε- την εξουσιοδότηση να δίνει ο ίδιος τις αναγκαίες εντολές και
οδηγίες προς τους φορείς που ασκούν δασική πολιτική αλλά υπάγονται στα δύο
ανωτέρω υπουργεία.
Για επιβεβαίωση αυτής της εξουσιοδότησης, ο κ. Κιλτίδης έδωσε ήδη δύο εντολές
(με σχετικές εγκυκλίους) προς τους περιφερειάρχες, ότι πρέπει με συνταγματική επιταγή
να κηρύξουν μέσα σε τρεις μήνες τις εκτάσεις που κάηκαν «αναδασωτέες». Οπως
είναι γνωστό, μέχρι στιγμής δεν έχουν κηρυχθεί οι καμένες εκτάσεις αναδασωτέες,
ενώ εκκρεμούν αποφάσεις αναδασωτέων για καμένα δάση το 2006-2005.
Η δεύτερη εντολή αφορούσε την απαγόρευση του κυνηγιού στις καμένες εκτάσεις.
Ηδη, απαγορεύτηκε η θήρα στις παρακείμενες δασικές ζώνες της Πάρνηθας
(Καπανδρίτι, Δερβενοχώρια, Θήβα).
Κριτική στο ΠΑΣΟΚ
Πολύ σκληρή κριτική έκανε στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για τη νομοθεσία τους. Το
μεγάλο λάθος, τόνισε, υπήρξε ο λεγόμενος Καποδίστριας το 1997. Ξέκοψε η κρατική
διοίκηση με την περιφέρεια και 5.000 δασικοί υπάλληλοι δεν γνωρίζουν ποιος
ασκεί πολιτική και ποιες εντολές πρέπει να εκτελέσουν. Η σύγχυση είναι τεράστια
και δεν υπάρχει πλέον δασική πολιτική.
Το δεύτερο λάθος, κατά τον κ. Κιλτίδη, υπήρξε η μεταβίβαση το 1998 της
δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία. Δεν μπορούμε, τόνισε, να βάλουμε τον
πυροσβέστη να φυλάει τα δάση. Δεν είναι αυτή η δουλειά του.
Αλλο λάθος είναι ο νόμος του 2003 για τα δάση, ο οποίος δεν εφαρμόστηκε και
έχει προκαλέσει αληθινό αλαλούμ.
Αποδόμηση
Ο υφυπουργός κ. Κ. Κιλτίδης αποδόμησε την κυβέρνηση Καραμανλή και επιβεβαίωσε
παρέμβαση του επίτιμου προέδρου της Ν.Δ. κ. Κ. Μητσοτάκη για τις δασικές
εκτάσεις που διεκδικεί.
Ανέφερε ότι υπάρχει μια τραγική κατάσταση. Οι εθνικοί δρυμοί κατακερματισμένοι
και εγκαταλειμμένοι, το ιδιοκτησιακό άλυτο και οι αναδασώσεις ανύπαρκτες.
Σήμερα, τόνισε, χρειαζόμαστε δύο εκατ. δενδρύλλια κεφαλληνιακής ελάτης και
έχουμε μόνον 70.000. Γι' αυτό θα δώσει έμφαση στην ανάπτυξη των φυτωρίων, ώστε
να γίνουν οι αναδασώσεις.
Απέφυγε να απαντήσει στις ερωτήσεις γιατί δεν συναντήθηκε με τον πρώην υπουργό
κ. Ευάγγ. Μπασιάκο, ενώ αναφέρθηκε στη μη απαγόρευση της θήρας στην εκλογική
περιφέρεια της Θήβας και στο πώς θα γίνει η αποτσιτουριδοποίηση του υπουργείου,
λέγοντας ότι θα πάμε σιγά σιγά στη νέα οργάνωση του υπουργείου.
Ο κ. Κιλτίδης αποκάλυψε ακόμη ότι συναντήθηκε με τον επίτιμο της Ν.Δ. κ. Κ.
Μητσοτάκη με τον οποίο είχε πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τα δάση. Μου είπε,
ανέφερε, ότι πρέπει να προστατευθούν τα δάση και πως το Δημόσιο πρέπει ν'
απαλλοτριώσει όλα τα δάση.
Ο Μητσοτάκης
Του υπεβλήθη η εξής ερώτηση: Σας ζήτησε να επιλύσετε και τις δικές του
εκκρεμότητες με δύο εκτάσεις που διεκδικεί; Την πρώτη φορά δεν απάντησε. Οταν
του επαναλήφθηκε η ερώτηση με την προσθήκη της φράσης, ότι θέλει να του
απαλλοτριώσετε τα δάση που διεκδικεί, ο κ. Κιλτίδης είπε: Δεν πρόκειται για
δάσος, αλλά όπως λέει (εννοώντας τον επίτιμο) για δασικές εκτάσεις.
Τελειώνοντας, ο κ. Κιλτίδης είπε ότι μοναδικός του στόχος είναι να υπηρετήσει
την πατρίδα και έριξε την τελευταία σπόντα του.
Εχω προτείνει, τόνισε, να δημιουργηθούν τρεις φορείς με εκτελεστικές εξουσίες
για ν' αντιμετωπιστεί η διασπορά αρμοδιοτήτων σε διάφορα υπουργεία.
Ενας φορέας για τα ναρκωτικά, ένας για την οδική ασφάλεια και ένας για τα δάση.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/10/2007
Ξαφνικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τα δάση
Δύο μήνες μετά τις καταστροφικές
πυρκαγιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια, πολλές καμένες δασικές εκτάσεις δεν
έχουν ακόμη ανακηρυχθεί αναδασωτέες. Στην ομολογία αυτή προχώρησε χθες ο
υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Κιλτίδης ο οποίος στην πρώτη
του συνάντηση με τους διαπιστευμένους αγροτικούς συντάκτες περιέγραψε τις
προτάσεις του -ή μάλλον τις σκέψεις του- για την προστασία των δασών.
Την περασμένη Παρασκευή, λοιπόν, ο
υφυπουργός απέστειλε προς τους περιφερειάρχες και τις δασικές υπηρεσίες
εγκύκλιο με την οποία υπενθυμίζει στους αρμοδίους τις υποχρεώσεις τους, δηλαδή
την κήρυξη των καμένων δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων. "Στα πλαίσια
προστασίας του δασικού περιβάλλοντος και αποκατάστασης της οικολογικής αξίας
των καμένων περιοχών καθώς και της αποφυγής παντός είδους πιέσεων υποβάθμισης
του δασικού περιβάλλοντος, θα πρέπει να επισπεύσετε, τη νομική θωράκιση των
περιοχών αυτών με την κήρυξή τους ως αναδασωτέων εάν ήδη δεν έχουν κηρυχθεί",
τονίζεται στην εγκύκλιο του Κ. Κιλτίδη, ο οποίος υπογραμμίζει ότι αποτελεί
συνταγματική επιταγή.
Επιπλέον, ύστερα από παρέμβαση του
Κ. Κιλτίδη απαγορεύτηκε, όπως θα έπρεπε να είχε γίνει άλλωστε, το κυνήγι γύρω
από τις καμένες περιοχές. Όπως ανέφερε ο κ. Κιλτίδης, γύρω από την Πάρνηθα,
μόνο το δασαρχείο Καπανδριτίου είχε φροντίσει να απαγορέψει το κυνήγι, ενώ δεν
είχαν πράξει αναλόγως τα δασαρχεία Αιγάλεω και Θήβας. Το θέμα της απαγόρευσης
του κυνηγίου γύρω από τις καμένες περιοχές είχαν θέσει από την πρώτη στιγμή
πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, με επίκαιρη
ερώτησή του στη Βουλή ο Θανάσης Λεβέντης είχε καταγγείλει ότι κυνηγοί έχουν
σκοτώσει πάνω από 50 ελάφια στην περιοχή που εκτείνεται από το Μάζι μέχρι τα
Δερβενοχώρια.
Αλλαγή του νόμου Δρυ και Οργανισμός
Δασοπροστασίας
Επίσης, ο νέος υφυπουργός προωθεί
την ενεργοποίηση του Ειδικού Φορέα Δασών, ο οποίος είχε θεσπισθεί από το 2003
με το νόμο 3208 του Γ. Δρυ, αλλά δεν είχε λειτουργήσει ποτέ. Μια από τις πρώτες
ενέργειες θα είναι η χρηματοδότηση στα φυτώρια για δενδρύλλια προς αναδάσωση.
Σύμφωνα με τον υφυπουργό αν και αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε περί τα 2
εκατομμύρια δενδρύλλια κεφαλληνιακής ελάτης, διαθέτουμε μόλις 70.000.
Σε ό,τι αφορά γενικότερα το νόμο
Δρυ, ο νέος υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων άφησε ανοιχτό το
ενδεχόμενο τροποποίησής του λέγοντας χαρακτηριστικά: "Τους γόρδιους
δεσμούς αν δεν τους λύνουμε, τους κόβουμε". Νωρίτερα, πάντως, ο Κ.
Κιλτίδης είχε αμφισβητήσει έντονα τα νομοθετήματα του 1997 και του 1998 με τα
οποία μεταφέρθηκαν πρώτον, αρμοδιότητες της κεντρικής δασικής υπηρεσίας στις
νομαρχίες και τις περιφέρειες και δεύτερον, η δασοπυρόσβεση στην Πυροσβεστική
Υπηρεσία. Στις σκέψεις του νέου υφυπουργού περιλαμβάνεται και η συγκέντρωση
όλων των αρμοδιοτήτων της δασοπροστασίας και της δασοπυρόσβεσης σε έναν
Οργανισμό, σκέψη που θυμίζει έντονα την πρόταση για Ενιαίο Φορέα Δασοπροστασίας
στην οποία είχε καταλήξει πριν από αρκετά χρόνια ομόφωνα η διακομματική
επιτροπή της Βουλής, καταλήγοντας και σε σχετικό πόρισμα.
Σε πρώτη φάση, πάντως, ο Κ.
Κιλτίδης υποστήριξε ότι τόσο ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς όσο και ο υπουργός
Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος εξέφρασαν την έμπρακτη συμπαράστασή τους στο θέμα
της προστασίας των δασών: ο μεν Γ. Σουφλιάς διαβεβαίωσε τον υφυπουργό ότι οι
υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ θα είναι στη διάθεσή του, ο δε Πρ. Παυλόπουλος δήλωσε ότι
οι περιφερειάρχες θα υπάγονται στον Κ. Κιλτίδη σε ό,τι αφορά τα θέματα
πολιτικής δασών. Θέμα, ωστόσο, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα απαιτεί
προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση.
Αυτό που προκαλεί εύλογα ανησυχία
είναι το γεγονός ότι ο κ. Κιλτίδης συμβουλεύτηκε για το θέμα της προστασίας των
δασών τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Για να διασκεδάσει πάντως τις εντυπώσεις και
να προλάβει οποιαδήποτε σχόλια, ο νέου υφυπουργός έσπευσε να τονίσει ότι
τάσσεται υπέρ της απαλλοτρίωσης όλων των διεκδικούμενων δασικών εκτάσεων,
προκειμένου το δημόσιο να τις αυξήσει, αν όχι να τις διπλασιάσει.
Αναμφίβολα, οι προτάσεις του Κ.
Κιλτίδη συνιστούν αλλαγή πορείας στη δασική πολιτική της κυβέρνησης, καθώς
έρχονται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι η ίδια εφήρμοσε τα 3,5 χρόνια της
προηγούμενης θητείας της. Το αν μετά από 3,5 χρόνια η Νέα Δημοκρατία ανακάλυψε
τα δάση -έστω και αν αυτά κάηκαν- και είναι αποφασισμένη να προστατέψει ό,τι
απέμεινε ή πρόκειται για ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα θα φανεί και μάλιστα
γρήγορα.
Δήμητρα ΜΑΝΙΦΑΒΑ
ΛΕΖΑΝΤΑ
Ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ.
Κιλτίδης ομολόγησε ότι πολλές καμένες δασικές εκτάσεις στην Πελοπόννησο και την
Εύβοια δεν έχουν ακόμη ανακηρυχθεί αναδασωτέες και για τον λόγο αυτόν απέστειλε
εγκύκλιο προς τους περιφερειάρχες και τις δασικές υπηρεσίες υπενθυμίζοντάς τους
τις υποχρεώσεις τους...
ΑΥΓΗ 23/10/2007
«Για κάθε ένα ευρώ που δαπανάται στην πρόληψη, γλιτώνουμε 100 από την κατάσβεση και 1.000 από την αποκατάσταση»
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ
«Η Πολιτεία να συγκροτήσει άμεσα μια
ad hoc απολογιστική επιτροπή από εμπλεκόμενους πολιτικούς, ειδικούς
επιστήμονες, αρμόδιους και κοινωνικοοικονομικούς φορείς για να εξετάσουν τα
αίτια και να αξιολογήσουν τις παραμέτρους που οδήγησαν στην κατάρρευση του
υφιστάμενου συστήματος αντιπυρικής προστασίας, ώστε να προχωρήσει ορθολογικά
και επιστημονικά η αναγκαία αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου διαχείρισης και
προστασίας των δασών μας σε βραχυπρόθεσμη βάση».
Κατηγορηματικός είναι ο Κώστας Δ.
Καλαμποκίδης, επίκουρος καθηγητής Φυσικών Καταστροφών, Τμήμα Γεωγραφίας,
Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ο οποίος τονίζει ότι η χώρα δεν μπορεί να αντέξει
επανάληψη τέτοιων καταστάσεων, οι οποίες σημειωτέον κατατάσσονται ανάμεσα στις
2-3 χειρότερες ανθρωπιστικές τραγωδίες από δασικές πυρκαγιές ανά τον κόσμο τα
τελευταία 100 χρόνια. Ο ίδιος εκτιμά ότι η ίδρυση αυτοτελούς υπουργείου
Περιβάλλοντος, που θα εποπτεύει έναν ενιαίο και διεπιστημονικό φορέα
διαχείρισης και πυροπροστασίας δασών (στελεχωμένο με θεσμικές αρμοδιότητες,
επιστημονική τεχνογνωσία, υποδομές εξοπλισμού και καταρτισμένο ανθρώπινο
δυναμικό), ανάμεσα και σε άλλους τομείς δημόσιας περιβαλλοντικής προστασίας και
υγιεινής, θεωρείται πολιτική απόφαση προς τη σωστή θεσμική και διοικητική
μεταρρύθμιση.
«Την τελευταία δεκαετία η Ελλάδα βιώνει πολλαπλά κρούσματα μεγάλων,
καταστροφικών πυρκαγιών, με αποκορύφωμα το φετινό καλοκαίρι. Το 2007 είναι η
χειρότερη χρονιά από άποψη συνολικής καμένης γης εδώ και μισό αιώνα καταγραφής
των στατιστικών των πυρκαγιών στη χώρα μας με διπλασιασμό της καμένης έκτασης
από το προηγούμενο χειρότερο έτος του 2000, κατά το οποίο είχαν καεί περίπου
ενάμισι εκατομμύριο στρέμματα δασών. Το 1998 είναι η τρίτη χειρότερη χρονιά
στην καταγεγραμμένη ιστορία των πυρκαγιών με ένα εκατομμύριο καμένα στρέμματα.
Τα υπόλοιπα χρόνια της δεκαετίας του 1998-2007 κύλησαν με μέσο όρο κάτω από 200
χιλιάδες στρέμματα καμένων δασών ανά έτος, λόγω κυρίως των ευνοϊκών καιρικών
συνθηκών και της όλης καλύτερης οργάνωσης στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του
2004».
* Εκτιμάτε ότι το πρόβλημα είναι κοινωνικοπολιτικό και θεσμικό;
**«Βεβαίως. Τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς αυτών των
"εγκλημάτων" κατά των δασών μας ας μην τους ψάχνουμε σε
"σκοτεινά κέντρα αποφάσεων που συνωμοτούν κατά της χώρας μας".
Υπεύθυνοι "εμπρηστές" των ελληνικών δασών είναι η ίδια η ελληνική
κοινωνία (σκεφτείτε τη μαζική έξοδο των Νεοελλήνων προς αναζήτηση εξοχικής
κατοικίας και την άναρχη διείσδυσή τους στα προάστια των πόλεων) καθώς και η
ελληνική πολιτεία με τη δασοκτόνα νομοθεσία. Από τη δεκαετία του '70 μέχρι
σήμερα, μια πληθώρα νόμων (ενδεικτικά Ν. 998/1979, Ν. 1734/1987, Ν. 3208/2003)
και εγκυκλίων (π.χ. 1099/2004) "επιβραβεύουν" καταπατητές του
παρελθόντος και "ενθαρρύνουν" μελλοντικούς μιμητές τους, δίνοντας τα
δάση "στο λαό", τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και τα τουριστικά
συγκροτήματα παρά την αντίσταση του Συμβουλίου της Επικρατείας».
**Τι πρέπει να περιλαμβάνει ένα «αποτελεσματικό μοντέλο» αντιπυρικής
προστασίας;
* «Εκτός από την απαραίτητη πολιτική βούληση και κοινωνική συναίνεση, να
εμπεριέχει σε εθνικό επίπεδο διεπιστημονικό σχεδιασμό, προληπτική οργάνωση και
κεντρικό συντονισμό (ΣΟΣ) και να αντιμετωπίζει την πυρο-επικινδυνότητα του
ελληνικού χώρου με βάση τις αρχές της οικολογικής συμπεριφοράς και των
αναμενόμενων επιπτώσεων των πυρκαγιών. Ετσι, καθίσταται δυνατό να συγκροτηθεί
ένας πλήρης οργανισμός θωράκισης του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος
της χώρας μας από θεομηνίες και καταστροφές, ούτως ώστε να διαφυλαχθούν
ανθρώπινες ζωές, οικολογικές και οικονομικές αξίες στον 21ο αιώνα με ρεαλισμό
και αποτελεσματικότητα. Κατ' αυτόν τον τρόπο θα πάψει η χώρα μας να αποτελεί
ένα ιδιόρρυθμο "ευρωπαϊκό" κράτος συνεχούς αντιμετώπισης
περιβαλλοντικών (και όχι μόνο) κρίσεων και επικράτησης μιας κουλτούρας εκτάκτων
αναγκών».
**Ποιο είναι το απαραίτητο στοιχείο της προσπάθειας;
**«Η προληπτική οργάνωση με την ευρύτερη έννοια (που σημειωτέον θεσμικά έχει
παραμείνει στη Δασική Υπηρεσία, αποκομμένη από την κατάσβεση των πυρκαγιών)
είναι ίσως το σημαντικότερο στοιχείο για την προστασία των δασών από τις
πυρκαγιές. Σε χώρες σαν τη δική μας οι δραστηριότητες στον τομέα της πρόληψης
συστηματικά υποχρηματοδοτούνται σε σύγκριση με αυτές για την κατάσβεση των
πυρκαγιών και την αποκατάσταση των ζημιών. Η πρόληψη απαιτεί καλή οργάνωση,
μακρόπνοο σχεδιασμό, υπομονή και επιμονή, ενώ τα αποτελέσματα αργούν να φανούν
και αποδίδουν μεσοπρόθεσμα. Αντίθετα, όταν εκδηλωθεί μια πυρκαγιά απαιτείται
άμεση και αποτελεσματική επέμβαση καθώς κινδυνεύουν εμφανώς δάση, κατοικίες και
ανθρώπινες ζωές. Η απαίτηση αυτή, σε αντίθεση με την πρόληψη, είναι ανελαστική,
τα δε αποτελέσματα των προσπαθειών πυρόσβεσης είναι άμεσα. Αναλογικά, για κάθε
1 ευρώ όμως που δαπανάται στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών λογικά αποφεύγεται
το κόστος τόσο της κατάσβεσης, που ισοδυναμεί τουλάχιστον με 100 ευρώ , όσο και
της αποκατάστασης οποιασδήποτε καταστροφής που αντιστοιχεί σε 1.000 ευρώ ».
**Η μεταπυρική προστασία τι πρέπει να περιλαμβάνει;
**«Για την αντιμετώπιση αυτής της ελληνικής παθογένειας που έχει αντίκτυπο σε
όλο το φάσμα της περιβαλλοντικής προστασίας θα πρότεινα κοινωνικοπολιτική και
υπερκομματική συναίνεση σε εθνικές στρατηγικές πολιτικές που αποσκοπούν στην:
αμέση διευθέτηση των θεμάτων ιδιοκτησίας κράτους και πολιτών, χωροταξικού
σχεδιασμού, χρήσεων γης, κοινωνικοοικονομικών προτεραιοτήτων, οικιστικής και
τουριστικής ανάπτυξης, και γενικά άτεγκτη επιβολή των νόμων και κανονισμών ενός
συντεταγμένου κράτους με Εθνικό Κτηματολόγιο. Κατ' αυτόν τον τρόπο αποτρέπονται
πολλές πυρκαγιές που οφείλονται σε ανθρωπογενείς αιτίες. Μονομερείς ενέργειες
αναθεώρησης των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος για άρση της προστασίας των
δασών, σύνταξη μη επιστημονικών χωροταξικών σχεδίων και νομιμοποίηση
αλλεπάλληλων γενιών αυθαίρετων κατοικιών δεν συνάδουν με το στόχο της
λελογισμένης προστασίας του περιβάλλοντος από ανθρωπογενείς καταστροφές και
οικονομικά συμφέροντα. Επίσης απαραίτητες είναι η συνεχής εκπαίδευση του
προσωπικού που εμπλέκεται στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών και η ενημέρωση του
κοινού για να συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα τέτοιων περιβαλλοντικών
καταστροφών και να συμμετέχει ενεργά στην πρόληψή τους και σε οργανωμένες
ομάδες εθελοντικής προσφοράς έργου».
**Η διεπιστημονική ερευνα και τεχνολογία τι θα αποφέρει;
**«Ελαχιστοποίηση της εμφάνισης και εξάπλωσης των πυρκαγιών (διαχείριση της
βλάστησης και της καύσιμης ύλης, δημιουργία δικτύου αντιπυρικών ζωνών σε
στρατηγικά σημεία, ορθολογική κατασκευή και συντήρηση δρόμων, δεξαμενών και
παρατηρητηρίων, αποτελεσματικές περιπολίες και φύλαξη σε περιόδους και τόπους
υψηλού κινδύνου, μηχανολογικός εξοπλισμός χωρίς την εμμονή μιας άκριτης
στήριξης μόνο στα αεροπλάνα δασοπυρόσβεσης, χρήση εξειδικευμένων επίγειων
δυνάμεων και τρόπων καταστολής). Επίσης συστηματική πρόβλεψη και διαχείριση του
κινδύνου πυρκαγιών με τη χρησιμοποίηση συστημάτων Η/Υ και έγκαιρο εντοπισμό και
αυτοματοποιημένη παρακολούθηση των δασικών πυρκαγιών με επίγεια και δορυφορικά
μέσα (ηλεκτρονικές κάμερες ανίχνευσης πυρκαγιών, αυτόματοι μετεωρολογικοί
σταθμοί, εφαρμοσμένες τεχνολογίες GPS στην πυρόσβεση, δορυφορικές εικόνες
καμένων περιοχών κ.λπ.). Στους τομείς αυτούς οι επιχειρησιακοί φορείς πολιτικής
προστασίας και περιβαλλοντικής διαχείρισης της χώρας μας βρίσκονται στην πράξη
τουλάχιστον δέκα χρόνια πίσω από τα εργαλεία και τις τεχνολογίες που μπορούμε
να διαθέσουμε από τα ελληνικά πανεπιστημιακά και ερευνητικά εργαστήρια».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/10/2007
Ο κ. Κιλτίδης, οι δηλώσεις του και 5 σαφή ερωτήματα
Εντύπωση προκάλεσε το ρεπορτάζ της
«Ε» με τις αποκαλύψεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του
υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κ. Κιλτίδη. Τα δύο σημεία των
αποκαλύψεων που αναφέρονταν στην «αποδόμηση της κυβέρνησης» για τα μέτρα υπέρ
των πυροπλήκτων και στα αιτήματα του επιτίμου προέδρου της Ν.Δ. κ. Κ.
Μητσοτάκη, προκάλεσαν την αντίδραση του κ. Κιλτίδη.
Με επιστολή του στην «Ε»
ισχυρίζεται ότι διαστρεβλώθηκαν οι δηλώσεις του. Αναφέρει συγκεκριμένα:
«Λυπούμαι πάρα πολύ για την ερμηνεία και διαστρέβλωση των δηλώσεών μου, με τον
τρόπο που αποδόθηκαν από τον συντάκτη σας. Μια απλή ανάγνωση των δημοσιευμάτων
όλων των υπόλοιπων ΜΜΕ, που κλήθηκαν στη συνέντευξη, αποδίδουν ως επί το
πλείστον τις δηλώσεις μου, αποδεικνύει τοις πράγμασι τη διαστρέβλωση των θέσεών
μου και των διανεμηθέντων δελτίων Τύπου, από τον συντάκτη σας».
Ο κ. Κιλτίδης επιμελώς αποφεύγει να αναφέρει τις συγκεκριμένες δηλώσεις του, οι
οποίες δεν αποδόθηκαν σωστά και μάλιστα διαστρεβλώθηκαν. Γι' αυτό, τον
ερωτούμε:
1. Υπήρξαν πράξεις αναδάσωσης των καμένων δασών;
2. Υπήρξε απαγόρευση του κυνηγιού στις περιμετρικές ζώνες των καμένων;
3. Πρότεινε ο κ. Μητσοτάκης την απαλλοτρίωση των διεκδικούμενων δασών;
4. Υπήρξε συνεργασία των διαφόρων υπηρεσιών στη δασοπροστασία;
5. Ελαβε την εξουσιοδότηση από τους ΥΠΕΧΩΔΕ και υπουργό Εσωτερικών, να δίνει
εντολές στους περιφερειάρχες;
Αυτά είναι τα σημεία που ισχυρίζεται ότι διαστρεβλώθηκαν;
Οσον αφορά την αποδόμηση της κυβέρνησης, προφανώς το δημοσίευμα δεν αναφερόταν
στα χρήματα που διέθεσε στους πληγέντες. Επεσήμανε τις δυσλειτουργίες στην
προστασία των δασών. Στο κυνήγι και τις αναδασώσεις.
Τέλος, για τις περιουσιακές διεκδικήσεις του επιτίμου, έχουμε να πούμε πολλά!
Σύντομα...
ΜΙΧ. ΚΟΥΡΜΟΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/10/2007
Τα 95,3 εκατ. στρέμματα δάσους της περιόδου 1945-60 έγιναν 82,9 σήμερα!
Τα «μυστικά» των αεροφωτογραφιών,
για τις οποίες έγινε τόσος λόγος στη Βουλή, έχει αποκαλύψει ο πρόσφατος
διαγωνισμός της κρατικής εταιρείας «Κτηματολόγιο Α.Ε.» για τους δασικούς
χάρτες.
Με βάση τη διακήρυξη, οι μελετητές καλούνται να κάνουν δύο καταγραφές. Η μία θα
έχει βάση τις αεροφωτογραφίες του 1945 και του 1960, με τις οποίες οι δασικές εκτάσεις
υπολογίζονται σε 95,3 εκατ. στρέμματα, το 72% της συνολικής επιφάνειας της
χώρας. Η δεύτερη θα στηρίζεται στα σημερινά δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία οι
δασικές εκτάσεις εκτιμώνται σε 82,9 εκατ. στρ. Τα στοιχεία αυτά, που αναφέρει η
εταιρεία, μεταφράζονται σε διαφορά 12,4 εκατ. στρεμμάτων.
Χ.ΤΖ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/11/2007
ΑΝΟΙΧΤΗ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΟΥΦΛΙΑ
Κύριε υπουργέ,
Κατά την προχθεσινή προ ημερησίας
διάταξης συζήτηση στη Βουλή για το περιβάλλον, απαντώντας στη δευτερολογία του
προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου, προτείνατε ως χρόνο αναφοράς για τη
χαρτογράφηση των δασικών εδαφών της χώρας τις αεροφωτογραφίες του 1960.
Παρότι υπερασπίζομαι ότι ο μόνος
ορθός χρόνος είναι το 1945, που απεικονίστηκε για πρώτη φορά η βλαστική
κατάσταση της χώρας στο σύνολό της, στέκομαι με ιδιαίτερη προσοχή στην πρότασή
σας για το 1960, όχι μόνο γιατί είναι ο πλησιέστερος χρόνος αεροφωτογράφησης
όλης της χώρας μετά το 1945 και μάλιστα με πολύ καθαρή απεικόνιση, αλλά και
γιατί είναι η πρώτη φορά, μετά το 1979, που γίνεται μνεία από κυβερνητικά χείλη
στον συγκεκριμένο χρόνο.
Η πρότασή σας αυτή θα έχει
ουσιαστικό περιβαλλοντικό περιεχόμενο αν προχωρήσετε στις παρακάτω δεσμεύσεις,
που πιστεύω ότι δεν ακυρώνουν τις προθέσεις σας:
\1.\ Να διασφαλίσετε τη
χρηματοδότηση της σύνταξης των δασικών χαρτών από εθνικούς πόρους μετά την
απένταξη του συγκεκριμένου προγράμματος από το Δ' ΚΠΣ. Με τους καλύτερους
οιωνούς ένα ποσό περί τα 25.000.000 ευρώ τον χρόνο και για 6 χρόνια αρκεί για
να ολοκληρωθούν οι σχετικές διαδικασίες. Ξεκινήστε με την πρόβλεψη ειδικού
κωδικού στον προϋπολογισμό του 2008.
2. Να συντάξετε τους δασικούς
χάρτες με βάση τις αεροφωτογραφίες του 1945 και αφού αποτυπώσετε στους ίδιους
όλες τις αλλαγές χρήσης, που προκύπτουν από τις αεροφωτογραφίες του 1960, να
προχωρήσετε στην κύρωσή τους εξαιρώντας μόνο αυτές τις αλλαγές που δε μπορούν
για εθνικούς και κοινωνικούς λόγους να ανατραπούν. Μια τέτοια δυνατότητα
πιστεύω ότι καλύπτεται από την ισχύουσα δασική νομοθεσία. Αν παρ' αυτά
παρουσιαστεί πρόβλημα γι' αυτές τις αλλαγές χρήσης, να το δούμε τότε και μόνον
τότε, δηλαδή μετά από τουλάχιστον 6 χρόνια που θα έχει ολοκληρωθεί η σχετική
διαδικασία και θα έχουν αποτυπωθεί ακριβώς τα προβλήματα.
3. Να χρησιμοποιήσετε ως εργαλείο
για τη σύνταξη των παραπάνω χαρτών το άρθρο 3 του ν.998/79 που για να
χαρακτηρισθεί μια έκταση ως δάσος απαιτεί ποσοστό δασοκάλυψης 10% και όχι το
άρθρο 1 του ν.3208/03 που απαιτεί 25% και
4. Να υπερασπιστείτε ενεργά μέσα
από τις εργασίες σύνταξης του Εθνικού Κτηματολογίου το τεκμήριο κυριότητας του
Δημοσίου στα δάση και τις δασικές εκτάσεις μιας και όντας συνδεδεμένο με τη
δασική βλάστηση, αποτελεί το σημαντικότερο σήμερα εργαλείο προστασίας της
δημόσιας περιουσίας.
Για τις παραπάνω δεσμεύσεις δεν
απαιτείται σήμερα καμία αναθεώρηση του Συντάγματος, αντίθετα απαιτείται η
κατάργηση τουλάχιστον του άρθρου 1 του ν.3208/03.
Η απόσυρση της αναθεώρησης του
άρθρου 24 θα προσφέρει καλές υπηρεσίες στην κυβέρνησή σας, αφού θα ικανοποιήσει
την ελληνική κοινωνία που μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές είναι ιδιαίτερα
προβληματισμένη με τις πολιτικές δασοπροστασίας, αλλά κυρίως θα υπηρετήσει το
δασικό οικοσύστημα της χώρας, αφού έτσι όπως έχει διατυπωθεί, δηλαδή η σύνδεσή
της με οικιστικές και πολεοδομικές ανάγκες, απειλεί με αποχαρακτηρισμούς
τεράστιες εκτάσεις και μάλιστα πριν την ολοκλήρωση των διαδικασιών κατάρτισης
των δασικών χαρτών.
Επιπλέον η κατάργηση του άρθρου 1
του ν. 3208/03 όχι μόνο θα επαναφέρει σε ισχύ δουλειά σύνταξης δασικών χαρτών
σε 7.000.000 στρέμματα και θα αποτρέψει χιλιάδες αιτήματα για επανάκριση
χαρακτηρισμών και πράξεων κήρυξης αναδασωτέων, αλλά και θα σας παρουσιάσει
συνεπείς στις δεσμεύσεις σας για επανεξέταση, αφού όταν ψηφιζόταν τον
χαρακτηρίσατε ως αντισυνταγματικό, αντιεπιστημονικό και ψηφοθηρικό.
Τολμήστε το, κύριε υπουργέ
Με τιμή Ευάγγελος Αποστόλου
Δασολόγος, πρώην βουλευτής Εύβοιας
και μέλος Π.Γ. ΣΥΝ
ΑΥΓΗ 4/11/2007
ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΠΑΥΣΗ
ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ
Τα ζώα μετά τις πυρκαγιές
Εκατοντάδες χιλιάδες ζώα κινδυνεύουν
λόγω των μεγάλων πυρκαγιών που κατέκαψαν τα δάση της Ελλάδας. Σήμα κινδύνου
κρούουν επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις για καφέ αρκούδες, λαγούς,
τσακάλια, πέρδικες, αγριογούρουνα και τη σπάνια χελώνα του πευκοδάσους της
Στροφυλιάς, στη λίμνη Καϊάφα.
Οι ειδικοί τονίζουν στα «Νέα» ότι μετά τις μεγάλες πυρκαγιές στην Πάρνηθα, την
Πεντέλη, την Αχαΐα, τον Γράμμο αλλά τις τελευταίες στον Ταΰγετο και τον
Πάρνωνα, τα ζώα τώρα απειλούνται εκ νέου από το ανεξέλεγκτο κυνήγι, το στρες,
την έλλειψη καταφυγίων και τροφής και τη διατάραξη του οικοσυστήματος.
Στα ζώα που μπορεί να κινδυνεύσουν συγκαταλέγεται η καφέ αρκούδα. Η φωτιά στο
Γράμμο είχε επιπτώσεις στο «διάδρομο» επικοινωνίας του ελληνικού πληθυσμού της
καφέ αρκούδας με τον υπόλοιπο βαλκανικό και υπάρχει ο φόβος μη ανανέωσης του
πληθυσμού εάν δεν ληφθούν μέτρα.
Οι φωτιές στον Πάρνωνα και τον Ταΰγετο προκάλεσαν ζημιές στις περιοχές όπου
φωλιάζει ο μικρός πληθυσμός τους και υπάρχει ο κίνδυνος να μειωθεί ο αριθμός
τους και στις δύο περιοχές.
Πέρδικες, αγριόχοιροι, λαγοί και
άλλα θηρεύσιμα είδη αναζητούν καταφύγιο σε γειτονικά δάση μετά τις φωτιές σε
Αιγιαλεία, Πάρνηθα, Πεντέλη, Ταΰγετο και Πάρνωνα. Σε περίπτωση που κυνηγηθούν
μπορεί να υπάρξει σημαντική μείωση του πληθυσμού τους. Ακόμη μεγαλύτερος για τη
μείωση των πληθυσμών κάποιων ειδών είναι ο κίνδυνος στα δάση που έχουν ήδη
καεί. Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι τα θηλυκά αγριογούρουνα ωριμάζουν για
αναπαραγωγή στην ηλικία των 12 μηνών, ενώ τα αρσενικά στους 18-24.
Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με μαρτυρίες
οικολογικών οργανώσεων, χιλιάδες κυνηγοί έχουν ήδη κατακλύσει τις περιοχές που έχουν βρει τα ζώα καταφύγιο
και πυροβολούν ανεξέλεγκτα.
Σημειωτέον επιπλέον ότι λόγω της
ολοένα αυξανόμενης οικοπεδοποίησης και των καμένων από τα προηγούμενα χρόνια
περιοχών, τα ζώα και τα πουλιά αναγκάζονται να μεταναστεύσουν ολοένα και
μακρύτερα.
Κυνήγι
Tο κυνήγι είναι μία δραστηριότητα
που δε συνδέεται, τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες, με τις άμεσες βιοτικές
ανάγκες του ανθρώπου και φυσικά δεν είναι άθλημα, γιατί η έννοια του αθλήματος
προϋποθέτει συμμετοχή και των δύο μελών.
Αντίθετα, είναι μία δραστηριότητα
που διαιωνίζει την οικολογική ανθρωποκεντρική εικόνα του ανθρώπου - κυρίαρχου
της φύσης, έχει επιπτώσεις στην ίδια την υγεία των δασών και των οικοσυστημάτων
λόγω της κοπής της τροφικής αλυσίδας, βοηθάει στην αύξηση του πληθυσμού των
τρωκτικών, εξαιτίας της επικήρυξης των φυσικών διωκτών τους ως «επιβλαβών»,
μολύνει τη φύση με το μόλυβδο και το πλαστικό που περιέχουν τα φυσίγγια και
ευθύνεται για ένα ποσοστό πυρκαγιών που καταστρέφουν τα ελληνικά δάση. Όλο και
περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν τη θανάτωση ζώων και πουλιών είτε από το “νόμιμο”
κυνήγι είτε από τη λαθροθηρία ως
αποτρόπαιη και ανήθικη πράξη .
Η όχληση που προκαλείται από τους
θορύβους είναι σημαντική για τις δύο παραπάνω περιόδους. Με το κυνήγι μειώνεται
ο ζωτικός χρόνος και χώρος που χρειάζονται τα πουλιά να τραφούν και ξοδεύουν
την ενέργειά τους άδικα με το συνεχές πέταγμα. Μπορούμε να πούμε ότι η ενόχληση
από το θόρυβο του συνεχούς κυνηγιού είναι πιο καταστροφική από τον ίδιο τον
σκοτωμό των ζώων.
Τα μεταναστευτικά πουλιά που
ξεχειμωνιάζουν στην Αφρική, για να επιστρέψουν στους τόπους που φωλιάζουν,
πρέπει να διασχίσουν τα δύο μεγάλα φυσικά εμπόδια: την έρημο της Σαχάρας και τη
Μεσόγειο. Στη διάρκεια του ταξιδιού τους έχουν λίγες ευκαιρίες για ανεφοδιασμό
και στους ενδιάμεσους σταθμούς της μετανάστευσης φτάνουν εξαντλημένα από την
πτήση και έχουν άμεση ανάγκη από ξεκούραση και ανεφοδιασμό.
Η προστασία των πουλιών στη
διάρκεια της αναπαραγωγής είναι ανάγκη αυτονόητη. Ο φόνος ή ενόχληση πουλιών
που φωλιάζουν έχουν άμεσες συνέπειες για τον πληθυσμό τους.
Σημειωτέον τέλος, ότι πολλά
πληγωμένα από τα σκάγια ζώα και πουλιά, αργοπεθαίνουν, για ώρες ή μέρες.
Για όλους του παραπάνω λόγους
ΖΗΤΑΜΕ:
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΗ
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ, για την ανακούφιση της φύσης.
Σε αυτό το διάστημα:
Να προστατευθούν οι υπάρχοντες
Εθνικοί Δρυμοί και υγροβιότοποι, κάποιοι να αυξηθούν και να ιδρυθούν νέοι.
Να καταργηθούν οι περιοχές ελεγχόμενου
κυνηγιού (reservation), ενώ
παράλληλα να δημιουργηθεί
εντός πενταετίας το
νομοθετικό πλαίσιο ίδρυσης
αμιγών και συγκοινωνούντων περιοχών
ελεύθερων από το
κυνήγι, που να επικοινωνούν
όλες με τον
κύριο ορεινό κορμό
της Βόρειας, Κεντρικής και
Νότιας Πίνδου καθώς
και την οροσειρά
της συνοριακής ζώνης
της Βόρειας Ελλάδας (Βαρνούντας, Καϊμακτσαλάν, Μπέλλες,
Ροδόπη). Επίσης άμεση απαγόρευση
του κυνηγιού από τα μεταναστευτικά περάσματα
των αποδημητικών πουλιών. Τέτοιοι «δρόμοι των πουλιών» όπως λ.χ Δυτ Κρήτη , Κύθηρα, Ταϋγετος, Πάρνωνας κλπ,
πρέπει να αποτελέσουν
άμεση μέριμνα προστασίας
από τη πολιτεία.
Να ψηφιστεί ένας νέος και σύγχρονος
νόμος για το κυνήγι, που να δέχεται την οικολογική διάσταση του προβλήματος, να
κατοχυρώνει το δικαίωμα όλων των πολιτών στη φύση και στην πανίδα της.
Να δημιουργηθεί ένα νέο σώμα
φύλαξης και προστασίας της ελληνικής πανίδας με στόχο την πάταξη του
λαθροκυνηγιού, ανεξάρτητο από κυνηγούς και ημετέρους δασοφύλακες και από
κυνηγετικούς συλλόγους, την φύλαξη
των ευαίσθητων οικοσυστημάτων, των περιοχών
Natura 2000, των εκβολών των
ποταμών, των πληγέντων από πυρκαϊες
ή άλλες φυσικές
καταστροφές περιοχών.
Να
απαγορευτεί σε ιδιώτες
και συλλόγους η ίδρυση
και λειτουργία εκτροφικών
μονάδων αναπαραγωγής των
λεγόμενων «θηρεύσιμων» ειδών.
Υποχρεωτική οικονομική
συμμετοχή των κυνηγετικών
συλλόγων στην περίθαλψη
των τραυματισμένων ζώων
και πουλιών που
ανήκουν στη λίστα των
υπό προστασία ειδών. Ειδική ρήτρα
θα προβλέπεται σε
κυνηγετικούς συλλόγους εντός
των περιοχών των
οποίων θα βρίσκονται
πυροβολημένα σπάνια πουλιά.
Μετά τα 5 χρόνια:
Να απαγορευθούν οι γενικές άδειες που
επιτρέπουν στους αστικούς κυνηγούς να εξοντώνουν μαζικά ζώα και πουλιά σε
μεγάλες αποστάσεις από τα αστικά κέντρα και οι τοπικές άδειες να δίνονται μετά
από αυστηρές εξετάσεις.
Να επιτρέπεται το κυνήγι μόνο σε
συγκεκριμένες περιοχές
Να απαγορευθεί αυστηρά το κυνήγι,
για όλα τα είδη, από την 1η Φεβρουαρίου
μέχρι την 15 Οκτωβρίου, όπως επίσης και στις περιόδους μεγάλης κακοκαιρίας.
Υ. Γ. Στο site:
http://www.petitiononline.com/isoniso/petition.html περισσότερα από 13.000 άτομα έχουν ήδη
υπογράψει υποστηρίζοντας τα παραπάνω και η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται.
(Καταχωρήθηκε 14-11-07)
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ: Φυτεύουμε δέντρα, δίνουμε ζωή
Όλοι μαζί, για το δάσος και για τη
μη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος
Την Κυριακή 25 Νοεμβρίου ξεκινά ένα
πρόγραμμα δενδροφύτευσης σε διάφορες περιοχές της χώρας, με πρωτοβουλία
πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων και τη συμμετοχή νέων ανθρώπων, φοιτητών,
σπουδαστών και ευρύτερα ενεργών πολιτών.
Οι βασικοί στόχοι της κίνησης
αυτής, μετά την πρωτοφανή οικολογική καταστροφή που υπέστη η χώρα το καλοκαίρι,
είναι η ελάχιστη προσωπική συνδρομή στην προστασία του περιβάλλοντος καθώς και
η ευαισθητοποίηση των νέων σε θέματα οικολογίας και ποιότητας ζωής, μέσα από τη
δημιουργική επαφή τους με τη φύση και το δάσος.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι επιθυμητή η
συμβολή στην πραγματοποίηση της αναδάσωσης οποιουδήποτε φορέα ή ατόμου δηλώσει
το ενδιαφέρον του, σε συνεργασία με τη δασική υπηρεσία.
Ακριβώς επειδή η προστασία του
περιβάλλοντος δεν αποτελεί μόνο υποχρέωση του κράτους αλλά και δικαίωμα του
καθενός, οι σκεπτόμενοι πολίτες παίρνουν πρωτοβουλίες για την ευαισθητοποίηση
της κοινής γνώμης και την άσκηση πίεσης προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις, οι
οποίες είτε αδιαφορούν είτε προωθούν ρυθμίσεις, όπως η αναθεώρηση του άρθρου 24
του Συντάγματος, που συντελούν στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Μέχρι στιγμής έχουν δηλώσει
συμμετοχή από 12 νομούς της χώρας οι εξής πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς:
-Ένωση Θεατρικών Σχημάτων Θεσσαλονίκης,
-Εταιρία Ελλήνων Σκηνοθετών,
-Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης,
-Οικολόγοι Πράσινοι,
-Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Εμφιαλωμένα Ποτά,
-Ρεύμα Νέων Σοσιαλιστών,
-Σπουδαστές του ΙΕΚ Ακμή,
-Σπουδαστές των Σχολών ΑΚΤΟ,
-Φοιτητές του Τμήματος Οπτικοακουστικών Μέσων ΑΠΘ
Πιστεύουμε ότι σε μια εποχή
απαξίωσης της εθελοντικής προσφοράς και πολύπλευρης αμφισβήτησης της ανάγκης
προστασίας συλλογικών αγαθών όπως είναι τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, η
συμμετοχή στην υλοποίηση τέτοιου είδους οικολογικών πρωτοβουλιών, συμβάλλει
ουσιαστικά στην ευαισθητοποίηση όλων και στη δημιουργική προστασία του
περιβάλλοντος.
Ζητούμε τη βοήθεια και συμμετοχή
όλων.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
Για επικοινωνία: 2310 222503, 6970
991991, 6972 506191
Fax: 2310 421196, E-
(ελήφθη 15-11-07)
Του Γιωργου Λιαλιου
Την άμεση κατεδάφιση των αυθαιρέτων
που θα χτίζονται σε αναδασωτέες περιοχές, καταργώντας το δικαίωμα αναστολής,
προβλέπει τροπολογία την οποία προωθεί το ΥΠΕΧΩΔΕ. Η τροπολογία δεν θίγει τα
εκατοντάδες αυθαίρετα που βρίσκονται στις πυρόπληκτες δασικές περιοχές, όπως
για παράδειγμα στον Καϊάφα, ενώ αποφεύγει να αγγίξει το θέμα των αυθαιρέτων σε
δάση, για την κατεδάφιση των οποίων εκκρεμούν χιλιάδες αποφάσεις. Η τροπολογία
κατατέθηκε χθες στο σχέδιο νόμου για την κύρωση της σύμβασης παραχώρησης για
την κατασκευή της Βορειοδυτικής Οδού Πελοποννήσου. Η τροπολογία (την οποία
παρουσίασε η «Κ» (30 Σεπτεμβρίου) επαναλαμβάνει την απαγόρευση ανέγερσης
οποιουδήποτε κτίσματος σε περιοχές που κηρύσσονται αναδασωτέες ύστερα από
πυρκαγιά. Την ύπαρξη των αυθαιρέτων αναλαμβάνει να εξακριβώσει μια τριμελής
επιτροπή υπαλλήλων της Περιφέρειας, η οποία θα έχει τη συνδρομή δασαρχείου,
αστυνομίας και τεχνικών υπηρεσιών τη νομαρχίας.
Οπως ορίζει η τροπολογία, το πρωτόκολλο κατεδάφισης «θα εκτελείται παραχρήμα, ανεξάρτητα από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται το ανεγειρόμενο κτίσμα, μη επιτρεπόμενης οποιασδήποτε διοικητικής ή δικαστικής αίτησης ή προσφυγής, η οποία σκοπεί στη αναστολή της κατεδάφισης». Με την πρόβλεψη αυτή αφαιρείται από τον παρανομούντα το δικαίωμα να αναστείλει προσωρινά ή... επί μακρόν την κατεδάφιση υποβάλλοντας ενστάσεις. Ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου έχει φυσικά το συνταγματικό δικαίωμα να προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια ενάντια στο κράτος: εφόσον δικαιωθεί, τότε θα αποζημιώνεται για το κτίριο που του κατεδάφισαν. Η τροπολογία αφορά δάση που πλήττονται «από πυρκαγιές που θα λάβουν χώρα στο μέλλον, καθώς και σε αυτές που έγιναν το 2007», ενώ για την απόδειξη του χρόνου ανέγερσης των κτισμάτων θα χρησιμοποιούνται οι αεροφωτογραφίες βάσει των οποίων κηρύσσονται οι αναδασωτέες εκτάσεις. Η τροπολογία αποφεύγει ωστόσο να θίξει την «καυτή πατάτα» των αυθαιρέτων σε δάση, τα οποία κατά έναν παράξενο τρόπο συνήθως... επιβιώνουν των πυρκαγιών (για παράδειγμα στον Καϊάφα υπολογίζονται σε αρκετές εκατοντάδες). Αντίστοιχα, η τροπολογία δεν ορίζει τι θα γίνει με τις ήδη εκκρεμούσες αιτήσεις κατεδάφισης αυθαιρέτων στα δάση όλης της χώρας (χαρακτηριστικά στην Πεντέλη εκκρεμούν περισσότερες από 5.000!). Η απόφαση δεν έχει ισχύ σε όσες δασικές εκτάσεις κάηκαν, αλλά μόνο σε όσες κηρυχθούν αναδασωτέες: λεπτομέρεια ιδιαίτερα σημαντική, καθώς μετά από κάθε δασική πυρκαγιά «είθισται» να εξαιρούνται της αναδάσωσης μικρά ή μεγάλα τμήματα δάσους (όπως επιχειρήθηκε πρόσφατα και στην Πεντέλη). http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_22/11/2007_249901
Πώς στήνεται
το «παιχνίδι» με τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς
Oι οικοδομικοί συνεταιρισμοί που φέρονται
να κατέχουν δάση και δασικές εκτάσεις συστάθηκαν κυρίως στη δεκαετία του
1955-1965 -εποχή που τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα στη χώρα μας ήταν
εντελώς διαφορετικά-, συχνά από ανθρώπους που κατείχαν εξέχουσα θέση στην
κοινωνία. Πρόκειται για εταιρικά σχήματα που δημιουργήθηκαν προκειμένου να
αποκατασταθεί οικιστικά ο πληθυσμός, τα οποία όμως ταυτόχρονα λειτούργησαν και
ως μηχανισμοί πλουτισμού και εκμετάλλευσης των πολιτών από κάποιους. Πολλά από
τα μέλη τους δεν γνώριζαν ότι αγόραζαν εκτάσεις που δεν θα μπορούσαν στη
συνέχεια να οικοδομηθούν, άλλοι απλώς επένδυσαν στη «ρευστότητα» των ρυθμίσεων
για τη γη που ισχύει στη χώρα μας, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα αλλάξουν τα
πράγματα και θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν τις εκτάσεις που άλλωστε είχαν
αγοράσει με σχετικά μικρό τίμημα.
Σύμφωνα με «απογραφή» των
οικοδομικών συνεταιρισμών σε δάση και δασικές εκτάσεις που πραγματοποίησε
επιτροπή που είχε συσταθεί στο ΥΠΕΧΩΔΕ τη δεκαετία του 1990, συνολικά 126
οικοδομικοί συνεταιρισμοί διεκδικούν πάνω από 100.000 στρέμματα δασών και
δασικών εκτάσεων σε όλη την Ελλάδα. Κυρίως βρίσκονται στην Αττική, τη Χαλκιδική
και την Κορινθία.
Παράνομοι
Μεγάλο τμήμα της νομολογίας που
αφορά την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων ουσιαστικά συντάχθηκε
μετά το Σύνταγμα του 1975, στο οποίο περιλαμβάνεται και το γνωστό άρθρο 24 που
κάθε κυβέρνηση επιχειρεί να αναθεωρήσει. Κατά συνέπεια, μέλη των οικοδομικών
συνεταιρισμών θεωρούν ότι εξαπατήθηκαν από το κράτος και ζητούν να
αποζημιωθούν.
«Οι περισσότεροι από αυτούς κατά
το νόμο είναι παράνομοι, εφόσον θέλουν να οικοδομήσουν σε δάση και δασικές
εκτάσεις», λέει ο κ. Λευτέρης Φραγκιουδάκης, πρώην γενικός διευθυντής της
Γενικής Διεύθυνση Ανάπτυξης & Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος,
του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Ομως, δεν έχει κινηθεί κάποια διαδικασία
για λόγους κοινωνικούς και γιατί σε όλη αυτή την ιστορία μεγάλο μέρος της
ευθύνης φέρει και η διοίκηση, τονίζει.
«Παιχνίδι» επιτηδείων
«Με τους οικοδομικούς
συνεταιρισμούς συχνά στήθηκε ένα παιχνίδι από κάποιους επιτήδειους που δεν
αποκάλυπταν στους «συνεταίρους» ότι πρόκειται για δασική γη», εξηγεί στέλεχος
της Δασικής Υπηρεσίας. Ομως για τη σύσταση των συνεταιρισμών η δασική γη
«βόλευε» γιατί ήταν ενιαία σε σχέση με την αγροτική που πάντα ήταν
κατακερματισμένη. Αν τα μέλη δεν ήξεραν, εκείνοι που έφτιαχναν τους
Συνεταιρισμούς, εκείνοι που συνέτασσαν τα συμβόλαια και η διοίκηση πολύ συχνά
ήξεραν. «Εφόσον επρόκειτο για δάσος, στο συμβόλαιο έπρεπε να αναφερθεί ότι
υπήρχε άδεια κατάτμησης από τον υπουργό Γεωργίας», τονίζει ο πρώην διευθυντής
της Διεύθυνσης Δασών κ. Λευτέρης Φραγκιουδάκης. Οι δικηγόροι των συνεταιρισμών
έπρεπε να ζητούν επίσης την αναγνωριστική απόφαση ότι αυτές οι εκτάσεις δεν
είναι δημόσιες αφού, σύμφωνα με τη νομοθεσία, τα δάση στην Ελλάδα είναι δημόσια
εκτός αν κάποιος μπορεί να αποδείξει το αντίθετο με τίτλους κυριότητας. Η
ευθύνη βαρύνει τους συμβαλλομένους, αλλά τα προβλήματα τα κληρονομεί αυτός που
αγοράζει. Ετσι, τα μέλη των συνεταιρισμών, ή καλύτερα οι κληρονόμοι τους πλέον,
αναζητούν λύση εδώ και περίπου μισόν αιώνα.
Μέσα στα χρόνια που έχουν περάσει
κάποιοι δικαιώθηκαν, άλλοι όχι. Πολύ συχνά, ελάχιστα στρέμματα χωρίζουν αυτούς
που έχασαν από αυτούς που κέρδισαν. «Υπήρξαν πολλοί που ήταν τυχεροί, οι
εκτάσεις τους μπήκαν στο σχέδιο πόλης και απέκτησαν μεγάλη αξία, ενώ τις είχαν
αγοράσει πολύ φθηνά», λέει ο δασάρχης Πεντέλης κ. Αλέξανδρος Ρήγας. Εκτάσεις
Συνεταιρισμών στον Βουτζά, στην Καλλιτεχνούπολη, στο Ντράφι εντάχθηκαν στο
σχέδιο πόλης με αποφάσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, τις οποίες όμως ποτέ δεν υπέγραψε το
συναρμόδιο υπουργείο Γεωργίας, εξηγεί, καταδεικνύοντας τον παραλογισμό της
κατάστασης.
Αλλοι προχωρούν σε αγωγές
κυριότητας κατά των δασαρχείων προκειμένου να αποδείξουν ότι οι εκτάσεις τους
ανήκουν. «Τα δάση στην Ελλάδα χαρακτηρίζονται ιδιωτικά μόνο όταν υπάρχει
διοικητική αναγνώριση έναντι του Δημοσίου ή έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση
έπειτα από αντιδικία με το Δημόσιο, η οποία κρίνει την έκταση ως ιδιωτική»,
τονίζει ο κ. Φραγκιουδάκης. Ακόμα όμως και αν τελικά αποδείξουν ότι οι εκτάσεις
αυτές είναι δικές τους, λυθεί δηλαδή το ιδιοκτησιακό θέμα, οι ιδιοκτήτες απλώς
κατέχουν δάσος. Στη συνέχεια πρέπει να καταφέρουν να αλλάξουν το χαρακτήρα της
έκτασης για να οικοδομήσουν...
Κατάλληλες γνωριμίες
Οπως φαίνεται πάντως, ο
αποχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων είναι υπόθεση που διευκολύνεται με τις
κατάλληλες γνωριμίες. Ο δήμαρχος Πεντέλης κ. Δημήτρης Στεργίου τονίζει ότι ο
οικοδομικός - οικοπεδικός συνεταιρισμός ΠΑΝ που διέθετε έκταση στην περιοχή της
κοινότητας Πικερμίου κατάφερε να αποχαρακτηρίσει τις εκτάσεις του και να
ενταχθεί στο σχέδιο πόλης το 1974. «Για την απαλλαγή από τον δασικό χαρακτήρα
βοήθησε το ότι ο συνεταιρισμός ΠΑΝ ήταν των υπαλλήλων του υπουργείου Γεωργίας»,
εξηγεί. «Οι εκτάσεις αυτές αγοράστηκαν τότε αντί 4.000 δρχ. το στρέμμα και
σήμερα η αντικειμενική αξία του στρέμματος στην περιοχή είναι 867.000 ευρώ.
Οποιος έχει τα μέσα και τις κατάλληλες γνωριμίες, βρίσκει τη μέθοδο και τα
καταφέρνει», προσθέτει.
Μερικές φορές η κατάσταση,
μάλιστα, ξεφεύγει και από αυτά τα όρια της νομιμότητας, όπως στην περίπτωση της
Αιξωνής στη Γλυφάδα, ή των περίπου 200.000 στρεμμάτων δασικής γης που φέρονται
να καταπατήθηκαν στην Ανατολική Αττική με τη χρήση πλαστών εγγράφων.
Κάθε καινούργιος νόμος που αφορά
τα δάση προβλέπει και ρύθμιση του ζητήματος των οικοδομικών συνεταιρισμών με
ανταλλαγή των εκτάσεων που κατέχουν. Στην πραγματικότητα, βέβαια, ποτέ δεν έχει
συμβεί κάτι τέτοιο, καθώς δεν υπάρχουν αντίστοιχες εκτάσεις, και ποιος θα
δεχόταν να ανταλλάξει μερικά στρέμματα στους πρόποδες της Πεντέλης με άλλα οπουδήποτε
αλλού στην Ελλάδα;
Σύμφωνα με τον κ. Φραγκιουδάκη,
οι ιδιοκτήτες θα μπορούσαν να αποζημιωθούν με βάση το αντίτιμο που αναγράφεται
στο συμβόλαιό τους και ένα χαμηλό επιτόκιο. Να περιμένουν την ένταξη της
ιδιοκτησίας τους στα σχέδια πόλης, αν αυτή είναι κοντά σε σχέδιο πόλης και
αφορά τη δημιουργία πρώτης κατοικίας. Ή απλώς να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι
κατέχουν δάσος, εντός του οποίου η οικοδόμηση απαγορεύεται διά νόμου...
Μ. Δεκλερής: Το δάσος, θυσία στο
πολιτικό κόστος
Οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί,
σύμφωνα με τον κ. Mιχαήλ Δεκλερή, πρόεδρο Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και
Βιωσιμότητας και επίτιμο πρόεδρο του ΣτΕ, δεν θα έπρεπε να διεκδικούν την
οικιστική αξιοποίηση των εκτάσεών τους, γιατί απλούστατα κατέχουν δάση τα οποία
ποτέ δεν επιτρεπόταν να οικοδομηθούν.
«Οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί
δημιουργούν εσφαλμένες εντυπώσεις πως θέλουμε να τους πάρουμε την περιουσία. Να
την έχουν την περιουσία τους και να τη χαρούν ως δάσος. Εκείνοι αποφάσισαν να
επενδύσουν σε δάσος», τονίζει χαρακτηριστικά στην «Κ». Ωστόσο, οι οικοδομικοί
συνεταιρισμοί συστάθηκαν πριν από τη σύνταξη του Συντάγματος το 1975, όπου
προβλέπεται, σύμφωνα με το άρθρο 24, η προστασία των δασών και των δασικών
εκτάσεων. Μήπως, λοιπόν, έχουν δίκιο να διεκδικούν όσα «τους υποσχέθηκαν»;
«Οχι» απαντά ο κ. Δεκλερής. «Δεν
υπήρχε συνταγματική προστασία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε και
νομοθεσία. Στον δασικό κώδικα υπάρχει διάταξη που ορίζει ότι για την κατάτμηση
ενός δάσους (διαχωρισμό ενός τμήματος του δάσους και τεμαχισμό του σε μικρότερα
τμήματα) απαιτείται απόφαση του υπουργού Γεωργίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι
θα αλλάξει χρήση και δεν θα παραμείνει δάσος. Πάντα υπήρχε νομοθεσία, που
καθόριζε ότι το δάσος δεν μπορεί να διατεθεί για οικοπεδικούς σκοπούς».
Ο κ. Δεκλερής τονίζει ότι η οικοδόμηση
δασών μπορεί να γίνεται με την ανοχή των πολεοδομικών γραφείων, των δικηγόρων
και των συμβολαιογράφων. Εκείνο όμως που βοηθά στη διαιώνιση της κατάστασης
είναι ο τρόπος που λειτουργεί η πολιτική, το περίφημο πολιτικό κόστος, που
καθορίζει τις αποφάσεις των πολιτικών. Και βέβαια, τα μέλη των οικοδομικών
συνεταιρισμών είναι εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι.
Η ώρα του αποχαρακτηρισμού
Μετά τη «λύση» του ιδιοκτησιακού
καθεστώτος, σειρά έχει ο αποχαρακτηρισμός των εκτάσεων από δασικές, ώστε να
μπορέσουν να οικοδομηθούν.
Το 1979 (ΦΕΚ 630/1979) με απόφαση
του τότε αναπληρωτή διευθυντή της Νομαρχίας της Ανατολικής Αττικής, στα όρια
των εκτάσεων που διέθετε η «Αιολίδα» χαράσσεται οικοδομική γραμμή («κόκκινη
γραμμή») οπότε δημιουργούνται τα λεγόμενα «ανοιχτά οικοδομικά τετράγωνα».
Πρόκειται για εκτάσεις που βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως, αλλά μπορούν να
οικοδομηθούν σύμφωνα με το ρυμοτομικό σχέδιο που ισχύει για τα εντός σχεδίου,
εφόσον βέβαια πληρούν τις υπόλοιπες προϋποθέσεις της νομοθεσίας για την εκτός
σχεδίου δόμηση. Με λίγα λόγια μπορούν να χτιστούν αν δεν πρόκειται για
αρχαιολογικό χώρο ή για δασική έκταση, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Οταν το 1990 έπιασε φωτιά η
περιοχή των λατομείων Πεντέλης κηρύχθηκαν στη συνέχεια αναδασωτέα 5.122
στρέμματα που κάηκαν αλλά εξαιρέθηκαν 140 στρέμματα στην προαναφερόμενη
περιοχή. Εφόσον μια έκταση εξαιρεθεί από την αναδάσωση σημαίνει ότι αίρεται και
ο δασικός της χαρακτήρας. Μέσα σε τέσσερα χρόνια εκδόθηκαν 31 οικοδομικές
άδειες στην περιοχή και βέβαια ανεγέρθηκαν πολλές οικοδομές.
Οταν το 1999 οι συγκεκριμένες
εκτάσεις τελικά κηρύσσονται αναδασωτέες -άρα αναγνωρίζεται ο δασικός τους
χαρακτήρας- είναι πια αργά, αφού έχουν ήδη οικοδομηθεί. Απόφαση του ΣτΕ ζητεί την
επανεξέταση των οικοδομικών αδειών που έχουν εκδοθεί στην περιοχή. Το
αποτέλεσμα είναι ότι ξεκινά ένα γαϊτανάκι γραφειοκρατικών ενεργειών που δεν
καταλήγουν πουθενά.
Οι... συμπτώσεις
Συμπτώσεις, ευνοϊκές συγκυρίες ή
πολύ καλά οργανωμένες κινήσεις;
- Το 2002 έκθεση του Σώματος
Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, ζητεί να διερευνηθεί η υπόθεση.
- Το 2003 έκθεση του γενικού
επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης αναφέρεται στην υπόθεση, αλλά προς το παρόν δεν
έχουν καταλογιστεί ευθύνες.
- Το ΣΔΟΕ διεξάγει έρευνα για το
πόθεν έσχες των εμπλεκόμενων προσώπων και στις οικονομικές υποθέσεις του
συνεταιρισμού, αλλά δεν έχει καταλήξει σε πόρισμα.
Καθημερινή 16-12-07
Πώς κτίζονται οι
βίλες μέσα στα δάση
Εκθεση των επιθεωρητών δημόσιας
διοίκησης επισημαίνει τις ευθύνες των υπηρεσιών για το οικολογικό έγκλημα στον
Αγιο Στέφανο
Tης Τανιας Γεωργιοπουλου
Δασονομείο, κοινότητα, αστυνομία,
πολεοδομία, αλλά και το ίδιο το νομοθετικό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται ασαφές,
συνευθύνονται για τη μετατροπή του δάσους δένδρων του Αγίου Στεφάνου σε δάσος
από βίλες, δηλαδή σε ένα κλασικό δείγμα νεοελληνικής παραφροσύνης, βεβήλωσης
του περιβάλλοντος και αποθέωσης της παρανομίας.
Προς επίρρωσιν των όσων ανέδειξε
η «Κ» στο φύλλο της 19ης Ιανουαρίου, πρόσφατη έκθεση Επιθεώρησης - Ελέγχου του
Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, επισημαίνει τις σοβαρότατες
ευθύνες των υπηρεσιών της διοίκησης στην περιοχή που με τα λάθη, τις
παραλείψεις και την αδιαφορία τους συντείνουν στην καταστροφή του δάσους.
Αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό του μεγάλου φόρτου εργασίας και της έλλειψης
προσωπικού -«πρέπει να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση του δασαρχείου με
δασολογικό προσωπικό»- η έκθεση επισημαίνει επίσης όσον αφορά τους δασοφύλακες
του δασονομείου «να μην παραμένουν στην ίδια περιοχή ευθύνης, πέραν της
τριετίας».
Με αφορμή τη διερεύνηση
συγκεκριμένης υπόθεσης καταπάτησης δασικής έκτασης και ανέγερσης αυθαιρέτου, η
έκθεση καταγράφει τις σαφείς «αδυναμίες» της διοίκησης. «Το δασονομείο του
Αγίου Στεφάνου, ως καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία επί σειρά ετών δεν άσκησε ουδεμία
επιτήρηση.... επιδεικνύοντας ανοχή εκδηλωθείσα με παράλειψη οφειλόμενης
ενέργειας» τονίζεται στην έκθεση. Η ανοχή αυτή οδήγησε ώστε κάποιοι,
ανενόχλητοι, να προβαίνουν σε σωρεία σοβαρών δασικών παραβάσεων σε έκταση του
Πεντελικού Ορους που μάλιστα είχε κηρυχθεί αναδασωτέα. Το δασονομείο του Αγίου
Στεφάνου, όπως αναφέρεται -για συγκεκριμένη περίπτωση- συνέταξε μήνυση για
κατάληψη δασικής έκτασης, εκχέρσωση και ρίψη μπάζων στις 2 Αυγούστου του 2002,
όμως η μήνυση διαβιβάστηκε στο αρμόδιο δασαρχείο με καθυστέρηση 2 χρόνων και 2
μηνών.... τουλάχιστον. Μάλιστα σύμφωνα πάντα με την έκθεση «οι πρώτες δασικές
παραβάσεις δεν άρχισαν τον Αύγουστο του 2002 που υποβλήθηκαν οι δύο μηνύσεις
αλλά σε χρόνο πολύ προγενέστερο», όμως το δασονομείο κινήθηκε μόνο αφού είχαν
ολοκληρωθεί καταπάτηση, εκχέρσωση, περίφραξη και ανέγερση κατοικίας...
Νερό και ρεύμα
Οσον αφορά τώρα το Κοινοτικό
Συμβούλιο Σταμάτας, ήρθε στη συνέχεια να διευκολύνει την κατάσταση αφού
ενέκρινε την υδροδότηση του αυθαιρέτου και στη συνέχεια τη σύνδεσή του με τη
ΔΕΗ, παρά το γεγονός ότι είχε ανεγερθεί σε περιοχή που είχε κηρυχθεί
αναδασωτέα. Το αστυνομικό τμήμα της περιοχής «δεν άσκησε στο πλαίσιο των
αρμοδιοτήτων του τη δέουσα επιτήρηση της επίμαχης περιοχής, προς διαπίστωση των
παραβάσεων» και όπως φαίνεται από την έκθεση ασχολήθηκε με τις παραβάσεις εντός
του δάσους μόνο το 2005, περίπου 3 χρόνια μετά την κατάθεση της πρώτης μήνυσης,
με αποτέλεσμα βέβαια να έχει ήδη οικοδομηθεί αυθαίρετο.
Η πολεοδομία με τη σειρά της
παραβαίνοντας τη νομοθεσία ανέβαλε δύο φορές την εκδίκαση της ένστασης που είχε
υποβάλει ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου, γεγονός που οδήγησε στην αναθεώρηση του
ύψους των προστίμων για την ανέγερση αυθαίρετης κατοικίας. Είναι χαρακτηριστικό
ότι οι υπάλληλοι πραγματοποιούν αυτοψία για πολεοδομικές παραβάσεις μόνο έπειτα
καταγγελία και μόνο για μια φορά, χωρίς να εξετάζουν την εξέλιξη της παράβασης.
Ετσι, πρακτικά ένα αυθαίρετο μπορεί να έχει έκταση
Καμιά κατεδάφιση
Γιατί όμως εφόσον διαπιστώθηκε
ότι ένα κτίσμα είναι αυθαίρετο δεν κατεδαφίζεται όπως ορίζει η νομοθεσία; «Η
κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών θα όφειλε να έχει πραγματοποιηθεί»
επισημαίνεται στην έκθεση. Ομως η αρμόδια διεύθυνση της περιφέρειας Αττικής δεν
έχει προβεί σε κατεδάφιση των αυθαίρετων κτισμάτων, όπως και σε καμία άλλη
κατεδάφιση από το 2003 «ελλείψει σχετικών πιστώσεων, οι οποίες αν και ζητήθηκαν
δεν χορηγήθηκαν στην υπηρεσία μας για τον σκοπό αυτόν» όπως επισημαίνεται σε
έγγραφο που απέστειλε προκειμένου να εξηγήσει τους λόγους της ολιγωρίας. Στο
πλέγμα γραφειοκρατίας και ολιγωρίας των αρμόδιων υπηρεσιών που
αλληλοκαλύπτονται και ταυτόχρονα δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν, πρέπει να
προστεθεί και το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά την προστασία των δασών και των
δασικών εκτάσεων και την επιβολή κυρώσεων σε «ιδιοκτήτες» αυθαιρέτων εντός
δασικών ή αναδασωτέων περιοχών. Η έκθεση τονίζει ότι η συγκεκριμένη νομοθεσία
χαρακτηρίζεται από πολυνομία, περιέχει ασαφείς και αλληλοκαλυπτόμενες
διατάξεις, ενώ οι διατάξεις που αφορούν την κατεδάφιση αυθαιρέτων τελικά
αποβαίνουν εις βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος και του δημοσίου
συμφέροντος και υπέρ των καταπατητών. Ολα τα παραπάνω δεδομένα, σε συνδυασμό με
την καθυστέρηση κατάρτισης οριστικών δασικών χαρτών και δασολογίου, οδηγούν -με
συνεχείς αμφισβητήσεις ως προς τον δασικό χαρακτήρα εκτάσεων- στην καταπάτηση
της δημόσιας περιουσίας, σε εμπρησμούς, σε αυθαίρετη δόμηση. Η έκθεση καταλήγει
στο συμπέρασμα ότι «σε τέτοιο έδαφος όπου η πρόληψη είναι σχεδόν ανύπαρκτη και
ο εντοπισμός των παραβατών συμπτωματικός και “κατόπιν εορτής” είναι δυνατόν να
δημιουργηθούν συνθήκες κακοδιοίκησης, ανοχής και αδιαφάνειας».
Τι προτείνουν οι ελεγκτές
Η έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών
- Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης προτείνει να εξεταστεί από τον γενικό γραμματέα
περιφέρειας Αττικής η δυνατότητα διοικητικής διαίρεσης του δασαρχείου Πεντέλης
σε δύο δασαρχεία, Πεντέλης και Υμηττού, λόγω τη ευρύτατης αρμοδιότητάς του.
Επίσης εκτιμάται ότι θα πρέπει να επανεκτιμηθούν οι ανάγκες σε ανθρώπινο
δυναμικό του δασαρχείου Πεντέλης και να ενισχυθούν τα δασονομεία που εμπίπτουν
στην αρμοδιότητά του με τρεις τουλάχιστον δασοφύλακες έκαστο, «οι οποίοι να μην
παραμένουν στην ίδια περιοχή ευθύνης πέραν της τριετίας». Παράλληλα ζητείται να
διερευνηθεί η διάπραξη τυχόν ποινικών ευθυνών κατά την εκτέλεση των καθηκόντων
τους, υπαλλήλων της διοίκησης, όπως και να ασκηθεί πειθαρχικός έλεγχος από τον
γενικό γραμματέα της περιφέρειας Αττικής. Τέλος, ο νομάρχης Αν. Αττικής θα
πρέπει να ασκήσει πειθαρχικό έλεγχο κατά των μελών της επιτροπής του τμήματος
πολεοδομίας Καπανδριτίου.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_27/01/2008_256882
Ο φίλος Γιώργος Ντούρος μας άφησε χτες
(24-2-08) και αύριο Σάββατο θα ταφεί στο
χωριό του κοντά στην Κατερίνη "γιατί
δικαιούται να βλέπει τον Ολυμπο", όπως είπε προ ημερών η γυναίκα του
Αγαπητέ Γιώργο Ντούρο
Θυμάμαι όταν σε πρωτογνώρισα τη 10ετία του 80, όταν ήρθες σε
μια εκδήλωση που κάναμε για την Πάρνηθα και την ανάγκη προστασίας της. Ήταν στο
πολιτιστικό κέντρο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ, στην Γ’ Σεπτεμβρίου. Μίλησες με θέρμη και
μας ενημέρωσες για τον αγώνα προστασίας που κάνατε εσύ και οι συνεργάτες σου.
Έτρεχες παντού για την καημένη την Πάρνηθα.
Αργότερα, σε συναντούσα συχνά σε διάφορες εκδηλώσεις. Όταν
έμαθες για το Παρατηρητήριο Ελεύθερων Χώρων Αθήνας, μας έστειλες το 2001 μια
έκθεση-καταγραφή που είχες κάνει για τους ελεύθερους χώρους της πόλης. Είπες:
«εσείς πρέπει να την έχετε». Από τότε υπάρχει στην ιστοσελίδα μας και πολλοί
αντλούν και θα αντλούν χρήσιμες πληροφορίες.
(Βρίσκεται στο …Ντούρος..).
Θυμάμαι ένα οργισμένο τηλεφώνημά σου, όταν διαμαρτυρόσουν
για τον τρόπο που κλαδέψανε εκείνο το συγκεκριμένο μεγάλο πεύκο στον Αη
Δημήτρη, στην Πανόρμου, που περνούσες κάθε μέρα και το καμάρωνες. Τότε που
κάποιοι αγενέστατοι και αλαζόνες υπάλληλοι του Δήμου σου είχαν πει: «άντε φύγε
εσύ. Δεν ξέρεις!»
Όμως αγέρωχα βάδιζες. Όπως έπρεπε. Με εκείνη την αξιοπρέπεια
που είναι όλο και πιο σπάνια.
Καλό σου ταξίδι
Το Παρατηρητήριο Ελεύθερων Χώρων Αθήνας
Τιμή στον Γιώργο Ντούρο, τον ακέραιο δασάρχη που έφυγε νωρίς
Ο πρόωρος θάνατος του πρώην Δασάρχη Πάρνηθας και μέχρι πρότινος Διευθυντή Αισθητικών
Δασών, Δρυμών και Θήρας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στερεί από την
ελληνική κοινωνία έναν οραματιστή και βαθιά συνειδητοποιημένο αγωνιστή για την
προστασία του περιβάλλοντος. Ο Γιώργος Ντούρος που έφυγε από κοντά μας στις 25
Ιανουαρίου περνάει στην ιστορία ως ο ακέραιος Δασάρχης (1988-1996) που
αγωνίστηκε ενάντια στις πολλές πιέσεις για υποβάθμιση του Εθνικού Δρυμού
Πάρνηθας και στη συνέχεια αντιστάθηκε σε παρόμοιες απειλές καταστροφής άλλων
πολύ σημαντικών φυσικών βιοτόπων.
Αυτός ο κορυφαίος υπερασπιστής του δημόσιου συμφέροντος αποτέλεσε και θα
συνεχίσει να αποτελεί υπόδειγμα αδιάφθορου δημοσίου υπαλλήλου που με προσωπικό
κόστος υπηρετεί το κοινό καλό. Σε καιρούς γενικής σιωπηλής ηττοπάθειας απέναντι
στη διαφθορά που μαστίζει τη δημόσια διοίκηση και την πολιτική ζωή της χώρας, ο
Γιώργος Ντούρος και όλοι οι αδιάφθοροι δημόσιοι λειτουργοί αποτελούν φωτεινά
παραδείγματα μιας ελπίδας που δεν έχει χαθεί.
Οι δέκα περιβαλλοντικές οργανώσεις που τιμούν τη μνήμη του Γιώργου Ντούρου
εκφράζουν βαθιά και ειλικρινή συλλυπητήρια προς την οικογένειά του και προς
όλους όσους είχε τιμήσει με τη φιλία και συνεργασία του.
Πληροφορίες:
Θεοδότα Νάντσου, WWF Ελλάς, 6977075345
Σπύρος Ψαρούδας, Καλλιστώ, 6999915200
Μαρτίνος Γκαίτλιχ, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, 210 3224
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΟΥΡΟΣ 1948-2008
Ο Γιώργος Ντούρος, δασολόγος, πρώην
δασάρχης της Πάρνηθας και στέλεχος του Υπουργείου Γεωργίας, είχε προσφέρει
πολλά και είχε να προσφέρει πολύ περισσότερα
στην υπόθεση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής. Ο θάνατός του
στις 25.1.2008 στέρησε τους φίλους και συνεργάτες του από μια
προσωπικότητα δημιουργική, ικανή να
αναφέρεται στα πλέον λεπτά νοήματα χωρίς τη συνήθη έπαρση των ειδημόνων.
Σαν συνεργάτης της «Νέας
Οικολογίας» και μετέπειτα της «Οικοτοπίας», χειρίστηκε με
πρωτοτυπία τα θέματα των δασών,
της ανεξέλεγκτης και καταστρεπτικής οδοποιϊας, των καταπατήσεων και των
χιονοδρομικών. Άσκησε κριτική στις επεμβάσεις που ευτελίζουν την ελληνική φύση και αντιτάχθηκε στους «συρμούς» κάθε
κατηγορίας.Ήταν ένας ολοκληρωμένος φυσιολάτρης αλλά και κριτικός της αστικής
μιζέριας , τόσο ώστε να υπογραμμίζει μια φράση του Αντώνη Σαμαράκη :
«Ποτέ άλλοτε οι στέγες μας δεν ήταν
τόσο κοντά η μία στην άλλη και ποτέ άλλοτε οι καρδιές μας δεν ήταν τόσο μακριά η μια από την άλλη».
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά
του
26.1.2008
Η ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ
Μόλις το 11,5% των πόρων για τη δασοπροστασία!
Μανιφάβα Δ.
Λίγους μήνες μετά τις καταστροφικές
πυρκαγιές του καλοκαιριού και λίγους μήνες πριν από την εκπνοή της ισχύος του
Ταμείου Συνοχής 2000-2006 αποκαλύπτεται ότι η Ελλάδα έχει απορροφήσει μόλις το
11,5% των πόρων που της αναλογούν για δασική προστασία. Παράλληλα κινδυνεύει να
βρεθεί στο εδώλιο του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων καθώς και οι όποιες
συμβάσεις έχουν συναφθεί πιθανώς κατά παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας.
Τα παραπάνω αποκάλυψε η αρμόδια για
την περιφερειακή πολιτική επίτροπος Ντανούτα Χούμπνερ απαντώντας σε ερώτηση του
ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημήτρη Παπαδημούλη.
Ειδικότερα, όσον αφορά το έργο "Προστασία του δάσους Σέιχ Σου στη
Θεσσαλονίκη" (CCI 2003 GR
Επιπλέον, όσον αφορά το έργο
"Εξοπλισμός πυρόσβεσης" (CCI 2003 GR
Το χειρότερο ίσως είναι ότι η
Επιτροπή δεν έχει λάβει από τις ελληνικές αρχές καμία αίτηση για
συγχρηματοδότηση των προαναφερόμενων δύο έργων στην επόμενη προγραμματική
περίοδο. Δεδομένου ότι τα εν λόγω έργα συγχρηματοδοτούνται από το Ταμείο
Συνοχής 2000-2006, τυχόν τέτοια αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί από την
Επιτροπή, επειδή θα οδηγούσε σε διπλή χρηματοδότηση του ίδιου φυσικού
αντικειμένου.
Με άλλα λόγια, εάν δεν απορροφηθούν τα χρήματα άμεσα και τα δύο παραπάνω έργα
δεν υλοποιηθούν εντός των χρονικών ορίων του Ταμείου Συνοχής 2000-2006, τότε
αυτόματα ακυρώνονται. Αποτέλεσμα: τα έργα μένουν ημιτελή και δεν μπορούν να
ζητηθούν χρήματα για τα ίδια έργα.
Αξίζει, εξάλλου, να σημειωθεί ότι,
όπως επεσήμανε η επίτροπος, η Κομισιόν έχει κινήσει διαδικασία επί παραβάσει
(2005/4978) δυνάμει του άρθρου 226 της συνθήκης ΕΚ σε σχέση με ορισμένες συμβάσεις
για την εκτέλεση του εν λόγω έργου, επειδή θεωρεί ότι οι συμβάσεις αυτές
ενδέχεται να έχουν συναφθεί κατά παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με
τις δημόσιες συμβάσεις.
"Η απάντηση και τα στοιχεία της Κομισιόν εκθέτουν ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση.
Παρά τις περσινές φονικές πυρκαγιές, τα έργα δασικής προστασίας προχωρούν 'σαν
τον κάβουρα', γιατί απλώς δεν είναι στις κυβερνητικές προτεραιότητες. Είναι
σχεδόν βέβαιο πλέον ότι θα χαθούν κι άλλοι σημαντικοί κοινοτικοί πόροι και δεν
θα γίνουν τα προγραμματισμένα έργα. Περιμένουμε τις ενέργειες, τις εξηγήσεις ή
έστω μία συγγνώμη από τους κυβερνητικούς αρμόδιους", σχολίασε ο Δημήτρης
Παπαδημούλης.
http://193.218.80.70/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=480481&-w=&-V=hpress_int&-P
ΑΥΓΗ 6-2-08
Κατήργησε
τρεις εγκυκλίους ο Κιλτίδης
Λίγο πριν από την έκδοση της
απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον νόμο 3208/03 που αφορά τα δάση,
ο αρμόδιος υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Κ. Κιλτίδης,
κατήργησε τρεις εφαρμοστικές εγκυκλίους με βάση τις οποίες είχαν γίνει οι
προσφυγές για τη συνταγματικότητα του νόμου.
Ετσι, αρχίζει η εφαρμογή του
παραπάνω νόμου, τον οποίο η Ν.Δ. προεκλογικά, το 2003, είχε δεσμευτεί να
καταργήσει.
Χθες, ο κ. Κιλτίδης υπέγραψε απόφαση, με την οποία ανακαλεί τρεις εγκυκλίους
προκατόχων του. Συγκεκριμένα την εγκύκλιο 90422/40/27-1-2004 του υφυπουργού
Γεωργίας Φ. Χατζημιχάλη, που αφορούσε τους δασικούς χάρτες, την εγκύκλιο
1099/26-10-2004 του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Ευάγγ. Μπασιάκου,
που αφορούσε τις διαδικασίες αποχαρακτηρισμών (σ.σ. οι δύο αυτές εγκύκλιοι δεν
είχαν δημοσιευτεί στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης) και την εγκύκλιο
99059/1995/14-2-04 του γεν. διευθυντή δασών (Ε. Φραγκιαδάκη) για τις
διαδικασίες εφαρμογής των διατάξεων του δασικού νόμου. Στην ανακοίνωσή του, ο
κ. Κιλτίδης αναφέρει ότι οι παραπάνω εγκύκλιοι είχαν οδηγήσει σε νομικό
αδιέξοδο και αδυναμία σύνταξης των δασικών χαρτών, όπως επίσης και στη
δυσλειτουργία των δασικών υπηρεσιών.
Εκτιμάται ότι θα υπάρξουν νέες εφαρμοστικές εγκύκλιοι, γεγονός που θα
καθυστερήσει την κρίση του ΣτΕ, καθώς οι διάφορες οργανώσεις που αντιτίθενται
στο νόμο 3208/03 θα προσφύγουν και πάλι στο ανώτερο δικαστήριο.
ΜΙΧ. ΚΟΥΡΜΟΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ -
15/02/2008
«Μπαράζ»
προσφυγών στα δικαστήρια προκαλούν οι πράξεις αναδασώσεων που αποφασίστηκαν πρόσφατα
μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού σε διάφορους
πνεύμονες της Αττικής, όπως στον Υμηττό, στην Πεντέλη και την Πάρνηθα.
Σε κάποιες περιπτώσεις οι προσφυγές
στρέφονται κατά των αναδασώσεων, θεωρώντας ότι παράνομα και αντισυνταγματικά
εξαιρέθηκαν από την αναδάσωση διάφορες εκτάσεις, οι οποίες έπρεπε να είχαν και
αυτές κριθεί προστατευτέες. Σε άλλες περιπτώσεις, όμως, οι προσφυγές επιζητούν
την ακύρωση μέρους των αναδασώσεων, με τον ισχυρισμό ότι θίγονται ιδιοκτησίες,
οι οποίες δεν μπορούν έτσι να αξιοποιηθούν οικιστικά.
Οι τελευταίες αυτές προσφυγές που
επιδιώκουν την... ήπια οικιστική αξιοποίηση επικαλούνται μάλιστα ως
πολιορκητικό κριό τον νόμο 3208/03 που έδωσε έναν πιο «χαλαρό» ορισμό για την
έννοια του δάσους και της δασικής έκτασης, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για
αποχαρακτηρισμούς τεραστίων δασικών εκτάσεων σε όλη τη χώρα.
Τον νόμο αυτό που είχε καταγγείλει
ο Κ. Καραμανλής ως αντισυνταγματικό και δασοκτόνο, υποσχόμενος την κατάργησή
του, η κυβέρνηση τον διατήρησε και προσπάθησε να τον εφαρμόσει μέσω ακόμα πιο
καταστρεπτικών για το περιβάλλον εγκυκλίων, τις οποίες προσέβαλαν ως
αντισυνταγματικές στο Συμβούλιο της Επικρατείας οι δασολόγοι. Ομως, ενώ η
επίμαχη δίκη επρόκειτο να γίνει σε ενάμιση μήνα (ύστερα από 9 αναβολές!), η
κυβέρνηση αιφνιδίως κατάργησε τις εγκυκλίους, γεγονός που θα οδηγήσει στην
κατάργηση και στο «κλείσιμο» της δίκης κατά του ν. 3208, ο οποίος έτσι θα
συνεχίσει να επιτελεί το δασοκτόνο έργο του και να αποτελεί «όπλο» στα χέρια
όσων επιθυμούν οικιστική ανάπτυξη σε αποχαρακτηρισμένες δασικές εκτάσεις.
Στο ΣτΕ
Ενας κύκλος προσφυγών που κατατέθηκαν στο ΣτΕ θεωρεί ότι ο περιφερειάρχης
Αττικής παράνομα και αντισυνταγματικά εξαίρεσε από την αναδάσωση που κηρύχθηκε
μετά την πυρκαγιά στις 25-8-07 στον Υμηττό (σε συνολική έκταση 1.073 στρεμμάτων
στις θέσεις Πετροκόρακας και Αγ. Ιωάννης Θεολόγος) συνολικά 76,66 στρέμματα,
ενώ θα έπρεπε και αυτά να προστατευθούν.
Σύμφωνα με προσφυγές κατοίκων αλλά
και του Δήμου Χολαργού εξαιρούνται κατά παράβαση του Συντάγματος από την αναδάσωση
14,16 στρέμματα που φέρονται να εξυπηρετούν εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ και της
ΔΕΗ, καθώς και 62,50 στρέμματα που εσφαλμένα θεωρούνται ότι αποτελούσαν πάντα
αγροτικές εκτάσεις.
Στις προσφυγές γίνεται λόγος για
παραχώρηση με προσωρινή νομή εκτάσεων στην ΕΥΔΑΠ και τη ΔΕΗ για αυθαίρετη
εξαίρεση επιπλέον στρεμμάτων από την αναδάσωση, για αυθαίρετες και παράνομες
(χωρίς άδειες κατασκευής από την πολεοδομία) εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης της
ΕΥΔΑΠ, από την οποία ο δήμος είχε ζητήσει ομόφωνα από τις αρχές του καλοκαιριού
να περιοριστεί μόνο στον χώρο που της παραχωρήθηκε.
Σύμφωνα με τις προσφυγές η εξαίρεση
των εκτάσεων αυτών από την αναδάσωση παραβιάζει τις συνταγματικές διατάξεις για
την προστασία των δασών και την αναδάσωση αλλά και την κοινοτική νομοθεσία για
την προστασία των οικοτόπων, καθώς τμήμα του Υμηττού έχει ενταχθεί στο
προστατευτικό δίκτυο Natura 2000.Με άλλη προσφυγή στο ΣτΕ 70 κάτοικοι της
ευρύτερης περιοχής των Μελισσίων, μαζί με σχετικό σύλλογο πολεοδομικής
αναβάθμισης, ζητούν να ακυρωθεί η πράξη του περιφερειάρχη Αττικής, κατά το
μέρος που αφορά σε περιοχές του Δήμου Μελισσίων, εμβαδού 196 στρεμμάτων όπου
βρίσκονται ιδιοκτησίες τους εκτός σχεδίου, αλλά εντός του Γενικού Πολεοδομικού
Σχεδίου (ΓΠΣ) του δήμου. Υποστηρίζουν ότι αγόρασαν νόμιμα τις εκτάσεις από τις
Ιερές Μονές Πεντέλης και Πετράκη, καταβάλλοντας φόρους μεταβίβασης και
κληρονομιών αλλά και πρόστιμα, ενώ έχει ολοκληρωθεί και η καταγραφή και ένταξή
τους πρόσφατα στο Κτηματολόγιο.
Η αναδάσωση κηρύχθηκε μετά την
πυρκαγιά στις 16-8-07 στην ευρύτερη περιοχή της Πεντέλης και οι επίμαχες
εκτάσεις κρίθηκαν αναδασωτέες, ενώ το Δασαρχείο είχε προτείνει την εξαίρεσή
τους, αλλά η απόφαση διαπίστωσε ότι είχαν εκχερσωθεί και αλλάξει παράνομα
χρήση.
Με την προσφυγή υποστηρίζεται ότι
οι εκτάσεις αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν δασικές με βάση τον νέο ορισμό του
ν. 3208/03 καθώς και ότι η απόφαση του περιφερειάρχη είναι παράνομη, γιατί δεν
είχαν χαρακτηριστεί στο παρελθόν δασικές, ούτε έχει καταρτιστεί δασολόγιο.
Τέλος, αναφέρεται ότι η περιοχή
είναι σήμερα δομημένη με νόμιμες οικοδομικές άδειες ενώ τα ελεύθερα οικόπεδα
είναι καλλιεργούμενα και ότι με την αναδάσωση παρεμποδίζεται η ένταξη στο
σχέδιο πόλης με χαμηλούς συντελεστές δόμησης για τη δημιουργία κηπούπολης, κατά
το ΓΠΣ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
ΕΘΝΟΣ 19/2/08