Επιστροφή στην αρχική σελίδα

Δασική Πολιτική-Δάση 1

(Δάση 2 , Δάση 3, Δάση 4, Δάση 5 )

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ-ΤΟΜΗ στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της χώρας * Πάνω από το 1/3 της Ελλάδας δίνεται για κάθε μορφής "αξιοποίηση" Και "χάρτα" δασών με 50 εκατ. στρέμματα

Του ΜΙΧ. ΚΟΥΡΜΟΥΣΗ

Περισσότερο από το ένα τρίτο της έκτασης της Ελλάδας, γύρω στα 50 εκατ. στρέμμ., "βγαίνουν" από τις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και "δίνονται" για κάθε μορφής αξιοποίηση (οικοπεδοποίηση, αγρογή, βοσκότοποι κ.ά.).

Αυτό προβλέπει νομοσχέδιο (το έκτο της τελευταίας εικοσαετίας, καθώς η προσπάθεια για τους δασικούς αποχαρακτηρισμούς ξεκίνησε το 1983 όταν υπουργός Γεωργίας ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης) του υπουργείου Γεωργίας που συζητήθηκε χθες στο Μαξίμου και αύριο εξετάζεται στο Υπουργικό Συμβούλιο, ώστε να κατατεθεί στη Βουλή και να ψηφιστεί πριν από το τέλος του χρόνου.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σημαντικό νομοσχέδιο αν και αποτελεί μια βασική προσπάθεια να επιλυθεί το ιδιοκτησιακό πρόβλημα της χώρας.

Εχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών από την αριστερή αντιπολίτευση, το ΣτΕ, το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής (τα 2/3 του νομοσχεδίου χαρακτηρίστηκαν πρόσφατα ως αντισυνταγματικές ρυθμίσεις) και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Αναμονή

Στην αναμονή για την ψήφιση του νομοσχεδίου βρίσκονται όλοι σχεδόν οι Ελληνες μεγαλοεπιχειρηματίες, τα περισσότερα κυβερνητικά και κρατικά στελέχη, όλοι οι γνωστοί και μη καταπατητές - οικοπεδοφάγοι, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, μεσίτες και έμποροι γης, εργολάβοι, η μεγάλη πλειονότητα των αγροτών (δασωμένοι αγροί), περισσότεροι από 150.000 μικροϊδιοκτήτες (μέλη οικοδομικών συνεταιρισμών) οι οποίοι δεν θα έχουν γενική ρύθμιση και όλοι σχεδόν οι δήμοι - κοινότητες της χώρας.

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, με το νομοσχέδιο:

* Οριστικοποιούνται οι ορισμοί του δάσους, της δασικής έκτασης και του βοσκότοπου. Το δάσος θα ορίζεται ως η έκταση που έχει ορισμένη κλίση και περιέχει τουλάχιστον 18 δασικά δέντρα (π.χ. πεύκα, έλατα, οξιές κ.ά.) και συνεχόμενη έκταση πάνω από 100 στρέμματα. Εισάγονται οι όροι "συνηρεφής δασική έκταση" και "ομαδολοχμοπαγής δασική έκταση".

Τα πριν του 1975

* Αποχαρακτηρίζονται δάση που έχουν καταστραφεί πριν από το 1975. Στην οριοθέτηση αυτών των δασών ίσως χρησιμοποιηθούν οι αεροφωτογραφίες του 1945.

* Δίνεται λύση στα ρητινευόμενα δάση. Προτείνεται η παραχώρηση της κυριότητας σ' όσους είχαν το δικαίωμα ρητίνευσης (αφορά μεγάλες εκτάσεις στην Αττική, από την Πάρνηθα μέχρι την Περαχώρα Λουτρακίου).

* Για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς δεν θα υπάρξει γενική ρύθμιση. Αντιμετωπίζεται η περίπτωση για ρύθμιση με την παραχώρηση άλλης έκτασης (ανταλλάξιμη διαδικασία). Ορισμένοι συνεταιρισμοί θα χτίσουν σύντομα (π.χ. ΑΟΟΑ στο Πικέρμι), ενώ άλλοι δεν πρόκειται να χτίσουν (π.χ. Κωνσταντινουπολιτών, θυρωρών, Ολυμπιακή κ.ά.).

* Μένει "θολό τοπίο" τα δάση "Μπαλταλίκ" ως προς την έκτασή τους. Αφορά δάση που καταπάτησαν κοινότητες και ερίζουν για το μέγεθος 3.000 στρεμμ. ή 15.000 στρεμμ.

Του 1822-1833

* Γίνονται έγκυρα παραχωρητήρια που εκδόθηκαν μεταξύ 1822 και 1833. Αποκαλύπτεται το μέγεθος του προβλήματος καθώς δεν έχουν λυθεί εκκρεμότητες πριν γίνει η Ελλάδα κράτος.

*Αναδασωτέες εκτάσεις. Προτείνεται να καταργηθεί η σχετική διαδικασία. Να ακυρωθούν οι σχετικές αποφάσεις. Να σταματήσουν οι δίκες (αναγνωριστικές) και τα πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής. Δεν έγινε γνωστό τι θα γίνει με τις δικαστικές (τελεσίδικες) αποφάσεις για την κατεδάφιση 128 πολυτελών σπιτιών (βίλες), επαγγελματικών χώρων, ξενοδοχείων κ.ά. στην περιοχή της Αττικής, από το Μάτι ώς το Σούλι Μαραθώνα, στην παράλια ζώνη.

Λόγω του ιδιαίτερου και γενικότερου ενδιαφέροντος δημοσιεύουμε δύο άρθρα του νομοσχεδίου για τα δάση.

* Παραχωρήσεις δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων που εγκρίθηκαν με τις διατάξεις που αναφέρονται στο εδάφιο β, της παρ. 2 του άρθρου 10 του παρόντος, καθώς και εκχερσώσεις ιδιωτικών δασών και δασικών εκτάσεων που πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, παύουν να διέπονται από τους όρους και τις προϋποθέσεις των διατάξεων, βάσει των οποίων ενεργήθηκαν. Η οικιστική αξιοποίηση των εκτάσεων του προηγούμενου εδαφίου του είναι δυνατή κατά τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, με την προϋπόθεση ότι θα καταβληθεί τίμημα ίσο με το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) της πραγματικής αξίας τους, το οποίο κατατίθεται υπέρ του Κ.Τ.Γ.Κ. και Δασών και διατίθεται για έργα αναδασώσεων. Η πραγματική αξία των εν λόγω εκτάσεων προκύπτει από τους πίνακες αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας ακινήτων του υπουργείου Οικονομικών και εν ελλείψει τούτων εκτιμάται από την οικεία Δ.Ο.Υ., βάσει των πλησιέστερων συγκριτικών στοιχείων.

* Δημόσιες εκτάσεις, που παραχωρήθηκαν προσωρινά πριν από την ισχύ του ν. 998/1979, για τις οποίες δεν εκδόθηκαν οριστικά παραχωρητήρια, λόγω μη καταβολής ολοκλήρου του τιμήματος ή υφίσταται αδυναμία εξακρίβωσης των πραγματικών ορίων, μέσα στα οποία πραγματοποιήθηκε ο σκοπός της παραχώρησης, παραχωρούνται οριστικά με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, κατά το τμήμα που έχει αξιοποιηθεί μέχρι την ισχύ οριστικού παραχωρητηρίου και μεταγράφεται, απαιτείται σχετική αίτηση του ενδιαφερομένου, η οποία θα συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα σύμφωνα με τις προδιαγραφές του εθνικού κτηματολογίου και θα καταρτίζεται με μέριμνα του ιδίου. Τυχόν εκδοθέντα μέχρι την ισχύ του ν. 998/1979 οριστικά παραχωρητήρια, θεωρούνται έγκυρα και ισχυρά. Παραχωρήσεις που ενεργήθηκαν κατά τις διατάξεις του άρθρου 193 του ν. 4173/1929 και περιήλθαν σε Δήμους και Κοινότητες με οριστικά παραχωρητήρια, προς εγκατάσταση των δικαιούχων κατοίκων τους ή των καθολικών διαδόχων τους, δύνανται να ολοκληρωθούν κατά τις διαδικασίες των διατάξεων με τις οποίες παραχωρήθηκαν, εντός προθεσμίας 3 ετών από την ισχύ του παρόντος νόμου, μετά από διαπιστωτική πράξη του αρμόδιου οργάνου.

Τα προσωρινά

* Δημόσιες δασικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν προσωρινά πριν από την ισχύ του ν. 998/1979, με σκοπό την ανέγερση κατοικίας και δεν πραγματοποιήθηκε ο σκοπός της παραχώρησης, παραχωρούνται κατά κυριότητα στον αρχικό παραχωρησιούχο, τους καθολικούς και ειδικούς του διαδόχους με πράξη του οικείου οργάνου, εφόσον βεβαιωθεί από την οικεία δημοτική ή κοινοτική αρχή ότι στερούνται κατοικίας. Στις διατάξεις του προηγουμένου εδαφίου υπάγονται και όσοι έκτισαν κατοικία μετά την προθεσμία που έθεσε ο προσωρινός τίτλος, καθώς και εκείνοι που κηρύχθηκαν έκπτωτοι, εφόσον στερούνται μόνιμης κατοικίας. Οι εκτάσεις αυτές οικοδομούνται ύστερα από ένταξή τους σε σχέδιο ή καθορισμό ειδικών όρων δόμησης, ανάλογα με το χαρακτήρα της περιοχής και τα λοιπά πολεοδομικά δεδομένα αυτής.

* Δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή αποψιλώθηκαν από πυρκαγιά ή άλλη αιτία προ της ισχύος του Συντάγματος του έτους 1975 και κρίνεται αρμοδίως κατά τις διατάξεις του άρθρου 38 του ν. 998/1979, όπως τροποποιείται με το παρόν άρθρο, ότι επειδή προήγαγαν και συνεχίζουν να προάγουν την εθνική οικονομία και να εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον δεν ενδείκνυνται να κηρυχθούν αναδασωτέες, δεν υπάγονται του λοιπού στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Τυχόν υφιστάμενες πράξεις, με τις οποίες κηρύχθηκαν αναδασωτέες εκτάσεις της ανωτέρω κατηγορίας, ανακαλούνται.

Τι περιλαμβάνει

Ως δημιουργηθείσες καταστάσεις που προάγουν την εθνική οικονομία ή εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον με την προηγούμενη παράγραφο, θεωρούνται οι εκτάσεις που καταστράφηκαν ή αποψιλώθηκαν από πυρκαγιά ή άλλη αιτία προ της ισχύος του Συντάγματος του έτους 1975 και που:

-Βρίσκονται σε γεωγραφική ή δενδροκομική εκμετάλλευση ή καταλαμβάνονται από συναφείς προς τη γεωργία, κτηνοτροφία και δασοπονία εγκαταστάσεις.

-Συμπεριλαμβάνονται σε οικισμούς, συνοικισμούς και κοινότητες και αποτελούν πολεοδομικές ενότητες.

-Περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν τουριστικές ή βιοτεχνικές ή βιομηχανικές μονάδες.

* Φυσικά ή νομικά πρόσωπα δικαιούνται να ζητήσουν με αίτησή τους τη νομιμοποίηση των εκτάσεων που κατέχουν. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/09/2003

Επιστροφή στην αρχή

Τα δάση, οικόπεδα προς... πώληση Γιάννης Σχίζας

Μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου στην Ισπανία το ποσοστό δασοκάλυψης της χώρας είχε πέσει στο 4% - λόγω των καταστροφών από τις πολεμικές επιχειρήσεις- όμως στη δεκαετία του 1980 η φυσική αναγέννηση ανέβασε αυτό το ποσοστό στο 25%. Για την Ελλάδα μια έκθεση του ΟΟΣΑ το 1983 υπολόγιζε ως ποσοστό δασοκάλυψης το 19%, όμως στα τέλη της δεκαετίας του ¨90 μια στατιστική του δασικού χώρου από το Υπουργείο Γεωργίας ανέφερε ότι το μισό περίπου της χώρας καταλαμβανόταν από δάση και "δασικές εκτάσεις".Τα δάση ως "δενδρώδεις οντότητες" είχαν την τάση να αναπλάθονται και να ανακάμπτουν ακόμη και από τις μεγαλύτερες καταστροφές, εφόσον οι υπόλοιποι όροι του οικοσυστήματος παρέμεναν άθικτοι. Τα δάση ήταν ανέκαθεν άσχετα με τη σοφιστική των τεχνικών της εξουσίας και την διανοητική πενία ορισμένων, που κατεργάζεται οικόπεδα προς πώληση...

Οι αντιδράσεις για το δασοκτόνο νομοσχέδιο ανοίγουν το δρόμο για ευρύτερες αλλά και βαθύτερες σκέψεις σχετικά με τη διαχείριση του συνολικού Ελλαδικού χώρου - δασικού και μη δασικού. Έχω υπόψη μου τουλάχιστον δύο πρόσφατες "τοποθετήσεις" ( Ντούρος - Χατζημπίρος) που αναφέρονται σε ημερήσια εφημερίδα στο ζήτημα της εξοχικής κατοικίας και στη σχέση αυτής της τελευταίας με τη χρήση των δασών. Και το βέβαιο και σημαντικότερο είναι ότι η υπόθεση της εξοχικής κατοικίας βρίσκεται στη καρδιά του προβλήματος.

Η Ελλάδα, η πιο αραιοκατοικημένη χώρα από τις 15 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με λιγότερους από 90 κατοίκους ανά τετρ. χιλιόμετρο, διέθετε και διαθέτει περίσσεια χώρων για πάσαν χρήση και πάσα... κατοικία, όμως το ζήτημα είναι ότι η ζήτηση εξοχικής κατοικίας κατευθύνεται σε ειδικές περιοχές του χώρου. Ονομάζω μερικές από αυτές : Περιοχές "υπερυψωμένες", με μεγάλο οπτικό πεδίο, περιοχές μέσα στο πράσινο, περιοχές απόμακρες από οικιστικούς πυρήνες έτσι ώστε να προσφέρονται για ροβινσονιάδες, περιοχές εντός τοπίων ειδικού κάλλους. Η ζήτηση από ιδιώτες και "κατά σύμπτωση" η ιδιοκτησία τέτοιων εκτάσεων από συνεταιρισμούς, συνεπάγεται τουλάχιστον τον κατακερματισμό δασών και τοπίων - επομένως την "απαρτίωσή" τους, δηλαδή την αδυναμία τους να ασκήσουν τις αισθητικές και περιβαλλοντικές τους λειτουργίες..

Η Ελλάδα μέχρι πρόσφατα ερχόταν δεύτερη στο κόσμο (μετά την Ταϊβάν) όσον αφορά το βαθμό ιδιοκτησίας δεύτερης κατοικίας! Η εγκατάλειψη της υπαίθρου από τους φορείς πρωτογενούς παραγωγής (γεωργούς, κτηνοτρόφους κ.λπ.) επεξεργάζεται ήδη εκείνη τη ταυτότητα που η διορατικότητα της "Καταστασιακής Διεθνούς" σκιαγραφούσε από τις αρχές της δεκαετίας του 50 : Δηλαδή τη ταυτότητα μιας "ψυχαγωγικής ψευτο-υπαίθρου", που χρησιμεύει κυρίως για μόνιμες ή προσωρινές διακοπές από τον κάματο της πόλης...Βέβαια η εξοχική κατοικία θα μπορούσε να δώσει το φιλί της ζωής σε κάποιους οικισμούς που φθίνουν, εάν "διατασσόταν" γύρω από τους πυρήνες της υπαίθρου - κατά πως έβλεπε το ζήτημα ο Αντώνης Τρίτσης και οι συνεργάτες του. Όμως η διασπορά των εξοχικών κατοικιών κατακερματίζει και διεκδικεί δασικές εκτάσεις, διαχέει πολυέξοδες και αντιαισθητικές υποδομές (δρόμους, καλώδια κ.λπ.) στο μείζονα χώρο, και ευτελίζει τα τοπία της υπαίθρου. Ο αναδασμός των υπαρχόντων ιδιοκτησιών με γνώμονα τη διατήρηση της αρτιότητας του δάσους και του ελληνικού τοπίου θα έπρεπε και θα μπορούσε να αποτελέσει μια λύση - και πολύ περισσότερο ακόμη μια βασική πολιτική κατεύθυνση, ένα νέο "ιδεολογικό κεκτημένο", για την αντιμετώπιση των εντάσεων επί του χώρου.

Η όλη αυτή υπόθεση είναι μια μεγάλη υπόθεση. Που επιβάλλει την κινητοποίηση όλων. Που δεν προσφέρεται για μικρότητες, για καπελώματα παντός είδους, για καταναγκαστικούς συντονισμούς χωρίς την συναίνεση των "συντονιζομένων". Που δεν ενδείκνυται για έντονες καταγγελίες του δικομματισμού - όταν ακόμη και μέσα στα πλαίσια αυτού του τελευταίου κάποιες φωνές υψώνονται ενάντια στο νομοσχέδιο... ΕΠΟΧΗ 12-10-03

Επιστροφή στην αρχή

Αντίθεση με “Καραγκιόζη”
Με παράσταση Θεάτρου Σκιών μπροστά από το κτίριο του Κοινοβουλίου η Κοινωνική Δράση για την Προστασία των Δασών και της Δημόσιας Γης εξέφρασε χθες βράδυ την αντίθεσή της στο “σκαιώδες” νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας για τα δάση, το οποίο συζητείται σήμερα στην Ολομέλεια.

“Η ψήφισή του θα σημάνει τον αποχαρακτηρισμό 40 εκατομμυρίων στρεμμάτων δάσους και δασικών εκτάσεων που αντιστοιχεί στο 30% της έκτασης της χώρας. Το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων που θα ακολουθήσει και ουσιαστικά αφορά κυρίως δασικές εκτάσεις που πρόκειται να αποχαρακτηριστούν θα οδηγήσει κατ' επέκταση στην εκποίηση εκατομμυρίων στρεμμάτων δημόσιας δασικής γης. Κάτι τέτοιο πρόκειται να διευκολυνθεί και από την ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε., εταιρεία που θα λειτουργεί στα πρότυπα της Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.”, τόνισε ο Γεράσιμος Σκλαβούνος, μέλος της Κοινωνικής Δράσης.
Στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας συμμετείχαν εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων, της Ομοσπονδίας Γεωτεχνικών, οικολογικών οργανώσεων, κινήσεων πολιτών, δημοτικών παρατάξεων φοιτητών, ενώ από τα πολιτικά κόμματα εκπροσωπήθηκε μόνο ο Συνασπισμός. (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/12/2003)

Επιστροφή στην αρχή

Το δασικό περιβάλλον εκτελείται με πρόσχημα την προστασία του
Με την ψήφιση του δασικού νομοσχεδίου αλλάζει ο μορφολογικός χάρτης της χώρας, αφού απαλλάσσονται του δασικού χαρακτήρα εδάφη 40.000.000 στρεμμάτων. Για τη θεσμοθέτηση των συγκεκριμένων διατάξεων χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα προβλήματα του δασικού χώρου που μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με την ισχύουσα νομοθεσία και ως εργαλείο, παραποιημένα δεδομένα της δασολογικής επιστήμης.
Ενα πρόβλημα με μεγάλο κοινωνικό αντίκτυπο, ιδιαίτερα στην επαρχία, είναι οι δασωμένοι αγροί. Μπορούσε να επιλυθεί από πλευράς χρήσης γης με το ν. 998/79 και από πλευράς ιδιοκτησίας με την ψήφιση μιας απλής τροπολογίας που να αναφέρει ότι οι εκτάσεις που εμφανίζονται ως γεωργικά καλλιεργούμενες στις αεροφωτογραφίες του 1945 και στη συνέχεια έχασαν τον αγροτικό τους χαρακτήρα, επειδή δασώθηκαν από τη φύση, δεν ανήκουν κατά τεκμήριο στην κυριότητα του Δημοσίου.
Ενα δεύτερο -ψευτοπρόβλημα αυτό- είναι η απόλυτη προστασία εδαφών που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για οικιστικές και λοιπές ανάγκες. Κι αυτά τα εδάφη είναι τα φρύγανα, τα πεδινά χορτολίβαδα και τα βραχώδη, συνολικής επιφάνειας 14.000.000 στρεμμ., που όμως, σύμφωνα με την ίδια νομοθεσία, η προστασία τους ισχύει μέχρι τη χαρτογράφησή τους. Αν ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για οποιοδήποτε σκοπό, αν και πολλά είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιοποικιλότητα και πολύ σημαντικά ως υδάτινοι ταμιευτήρες για μερικές περιοχές.
Στο νομοσχέδιο διατυπώνονται και χρησιμοποιούνται ορισμοί και έννοιες που δεν ανταποκρίνονται στα οριζόμενα από τη δασική και δασολογική επιστήμη γενικότερα. Η δασική οικολογία δεν θεωρεί τις δασικές εκτάσεις ιδιαίτερες οντότητες, και μάλιστα ανεξάρτητες από την έννοια του δάσους και του δασικού οικοσυστήματος. Κι ούτε βέβαια όταν αναφέρεται στο δασογενές περιβάλλον μιλάει για συγκεκριμένα στρέμματα και συγκόμωση.
Επίσης, η εισαγωγή του κριτηρίου της παραγωγής των δασικών προϊόντων, και μάλιστα με δασική εκμετάλλευση, είναι απολύτως αυθαίρετη γιατί δασογενές περιβάλλον μπορεί να δημιουργείται και χωρίς να παράγονται δασικά προϊόντα. Και είναι απορίας άξιο γιατί οι συντάκτες του νομοσχεδίου ξέχασαν την πολυλειτουργικότητα των δασών, όταν μάλιστα, ιδιαίτερα για τη χώρα μας, ο προστατευτικός και αισθητικός τους χαρακτήρας έχει μεγαλύτερη σημασία.
Επιπλέον, οι διατάξεις που αναφέρονται στους ορισμούς έρχονται και σε αντίθεση με την πρόσφατη πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που υιοθετεί το ποσοστό δασοκάλυψης 10% ως αρκετό για να χαρακτηριστεί μια έκταση δασική, αλλά και κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν αντισυνταγματικές, αφού παραποιούν με την αντιεπιστημονική εξειδίκευση και οριοθέτηση του δασογενούς περιβάλλοντος την ειδική ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 24 για τον ορισμό του δάσους και των δασικών εκτάσεων. Αν οι ρυθμίσεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου συνδυαστούν με όσα φέρνει το ΥΠΕΧΩΔΕ, τότε οι επιπτώσεις στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο της χώρας και οι απώλειες στη δημόσια περιουσία με την κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου θα είναι τεράστιες. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Πρώην βουλευτής ΣΥΝ Εύβοιας
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/12/2003

Επιστροφή στην αρχή

Πύρρεια η νίκη του δασοκτόνου νόμου… Γιάννης Σχίζας

Τα τελευταία χρόνια διάφορα άτομα ευαίσθητα στα οικολογικά ζητήματα εκβάλουν νότες απαισιοδοξίας με αφορμή τα μεγέθη των κινητοποιήσεων για τα μεγάλα ζητήματα του περιβάλλοντος, που οδήγησαν στις γνωστές συγκεντρώσεις στη πλατεία Συντάγματος και μπροστά στη Βουλή. Παλιότερα κάποια τραγουδίστρια, από το βήμα μιας συναυλίας στη καρδιά της Αθήνας, επεσήμανε το μικρό μέγεθος της συγκέντρωσης κατά της αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος, ενώ πρόσφατα ο Γ. Τριάντης της "Ελευθεροτυπίας" αναφερόταν στους συγκεντρωθέντες στις 2.12.2003 ενάντια στο δασοκτόνο νομοσχέδιο, που αυτή τη βδομάδα έγινε νόμος του κράτους. "Μια δράκα, κυριολεκτικώς" - ήταν η εκτίμησή του ως προς το μέγεθος της συγκέντρωσης. Και η εκτίμησή του ολοκληρωνόταν με την διαπίστωση: "τελικά στο δρόμο κατεβαίνουν οι αλαφροϊσκιωτοι και τα "ψώνια" για να διαμαρτυρηθούν και να αναχαιτίσουν την ύβριν. Οι υπόλοιποι είμαστε πολύ σοβαροί για να ασχοληθούμε με ήσσονος σημασίας ζητήματα"...
Βεβαίως η αυτοκριτική δεν κάνει ποτέ κακό, γίνεται όμως πολύ πιο αποτελεσματική όταν αποφεύγεται η απαξίωση των άλλων, δηλαδή των ατόμων που κινητοποιούνται και κατεβαίνουν τελικά στο δρόμο για τα μεγάλα ζητήματα του περιβάλλοντος. Τα (έστω εντός εισαγωγικών) ψώνια και οι αλαφροϊσκιωτοι μπορεί να μην είναι πολλοί, πλην όμως είναι ενεργοί "διαμορφωτές γνώμης". Και σαν τέτοιοι είναι ικανοί να υποχρεώνουν τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις στο να ανταγωνίζονται μεταξύ τους και να υποχρεώνονται σε ασκήσεις πλειοδοσίας.... Αυτοί οι ίδιοι, αλαφροϊσκιωτοι αλλά καθόλου αλαφρόμιαλοι ή αβαθείς, διευκολύνουν στο να έρχεται στην επιφάνεια ένα διάχυτο, διακομματικό και ως ένα βαθμό διαταξικό πνεύμα υπεράσπισης της ποιότητας ζωής, που αποτελεί κατάσταση νεμόμενη "εξ αδιαιρέτου" από την κοινωνία. Γιατί τα δάση, οι υγρότοποι, το τοπίο, η ποιότητα του ανθρωπογενούς και του φυσικού περιβάλλοντος, η καθαρότητα της ατμόσφαιρας, η προσπελασιμότητα στον αστικό χώρο και στην ύπαιθρο, η καθαρότητα και ομορφιά των θαλασσών, αποτελούν ουσιώδη στοιχεία της ευημερίας και παραμέτρους του ενεστώτος επιπέδου ζωής: Δηλαδή αποτελούν αυτό που η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων αδυνατεί να αναγνωρίσει και να εντάξει με σοβαρότητα και ευθύνη μέσα στα πολιτικά προγράμματα...
Στην εποχή των μεγάλων ανακατάξεων, όταν ακόμη και οι συγκεντρώσεις του ενός εκατομμυρίου για το Πολυτεχνείου "ξεμένουν" στις δέκα χιλιάδες της πορείας του 2003, η κοινωνική διαμαρτυρία αναζητά νέες μορφές για να εκφραστεί. Το χάπενινγκ και το πολιτικό θεατρικό δρώμενο, ως διάδοχα σχήματα της παραδοσιακής ημι-στρατιωτικής διαδήλωσης με τα ρυθμικά-προδιαγεγραμμένα συνθήματα και τις ντουντούκες, αποτελεί πολύτιμη μαγιά για την επιστροφή της πολιτικής διαμαρτυρίας στη βασική κοιτίδα της - δηλαδή στο πεζοδρόμιο. Στη προκειμένη περίπτωση αρκετές από τις μορφές διαμαρτυρίας σχετικά με το δασοκτόνο νομοσχέδιο χαρακτηρίζονταν από φαντασία και ευρηματικότητα. Η προβολή Καραγκιόζη στη συγκέντρωση της 2.11.2003 με τις πανέξυπνες ατάκες του σεναριογράφου Ιάσονα Μελισσινού εντάσσοταν σε αυτές τις μορφές, όμως δεν ευτύχησε ιδιαίτερα λόγω του κρύου που έστειλε γρήγορα πολλούς από τους διαδηλωτές στα σπίτια τους...Από την άλλη πλευρά το WWF έκανε ιδιαιτερα αισθητή τη παρουσία του, όχι μόνο με το πανώ στον πραγματικό κόσμο του Συντάγματος αλλά και με την κονσέρβα "φρέσκου αέρα από το δάσος" στον ηλεκτρονικό κόσμο των e-mail.
Σαν μια σουρρεαλιστική καλλιτεχνική έκφραση, η "κονσέρβα" του WWF έδειχνε πειστικότερα απο χιλιάδες λέξεις την παράκρουση στην οποία οδηγεί η ιδιωτικοποίηση των κοινόχρηστων αγαθών... Η διαδικασία της κινητοποίησης κατά του δασοκτόνου νόμου μπορεί να μην οδήγησε σε ένα αγωνιστικό κρεσέντο, μας έδωσε όμως "το ωραίο το ταξίδι" και την ευκαιρία να επανεκτιμήσουμε την ποιότητα κάποιων φίλων και συναγωνιστών. Μας έδωσε τη βεβαιότητα ότι η ψήφιση του Νόμου δεν τερματίζει τον πόλεμο και ότι υπάρχει ουσιαστική δυνατότητα προσβολής και αχρήστευσής του - κατά το προηγούμενο του Νόμου 1734 "Περί βοσκοτόπων". Μας βοήθησε να καταλάβουμε γιατί οι επιτήδειοι Σαλιέρι της Οικολογίας δεν θα γίνουν ποτέ Μότσαρτ, κι ακόμη το γιατί οι παράγοντες είναι γενετικά καταδικασμένοι να υπηρετούν το θεαθήναι ή το ακουσθήναι, πολύ δε σπανίως τον κοινό αγώνα... ΕΠΟΧΗ 7.12.2003

Επιστροφή στην αρχή

ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ο νόμος ΠΑΣΟΚ

Και τώρα γαλάζια ... δασοκτονία Του ΜΙΧ. ΚΟΥΡΜΟΥΣΗ

Αρχίζει η εφαρμογή του δασοκτόνου (κατά τη Ν.Δ. προεκλογικά) νόμου, με τον αποχαρακτηρισμό εκατομμυρίων στρεμμάτων δάσους και δασικών εκτάσεων.

Χθες, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Ευάγγ. Μπασιάκος υπέγραψε την ερμηνευτική εγκύκλιο για την εφαρμογή του δασοκτόνου νόμου 3208, που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και δημοσιεύτηκε την παραμονή των Χριστουγέννων (24 Δεκεμβρίου) του 2003, με δύο παραδοχές, όπως αναφέρονται στο δελτίο Τύπου του υπουργείου.

* Την εκκρεμότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου έχει προσφύγει η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων, η διοίκηση της οποίας πρόσκειται στη Ν.Δ., ζητώντας να κηρυχθεί ο νόμος αντισυνταγματικός.

* Την αναγνώριση των δυσμενών επιπτώσεων στο περιβάλλον από την καταστροφή των δασών (βλέπε αποχαρακτηρισμούς) καθώς αναφέρει. Στέλνουμε την εγκύκλιο “αφού παρήλθε και η κρίσιμη περίοδος της δασοπυροπροστασίας, κατά την οποία δεν πρέπει, όπως είναι γνωστό, να λαμβάνονται κυβερνητικές αποφάσεις αναλόγου χαρακτήρα, για ευνόητους λόγους”.

Οπως είναι γνωστό, και όπως έχει καταγγελθεί πριν από λίγους μήνες από τη Ν.Δ. με σκληρό κείμενο που υπέγραφε ο κ. Μπασιάκος ως υπεύθυνος αγροτικού τής αντιπολίτευσης, με τον νόμο αυτόν, αποχαρακτηρίζονται άμεσα 5 περίπου εκατ. στρέμματα, όπου υπάρχουν φρύγανα. Τα λεγόμενα φρυγανώδη εδάφη. Ο αποχαρακτηρισμός αυτός θα γίνει αυτόματα από τις δασικές υπηρεσίες.

Με αίτηση των ενδιαφερομένων πρόκειται να αποχαρακτηριστούν εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων. Ο ακριβής αριθμός είναι αδύνατον να προσδιοριστεί. Υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις που ανεβάζουν τον αριθμό των στρεμμάτων που θα πάψουν να υπάγονται στις προστατευτικές διατάξεις του Συντάγματος και της δασικής νομοθεσίας στα 30 εκατ. στρέμ.

Η εγκύκλιος

Ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις του νόμου 3208/03, υπάρχουν μια σειρά από ρυθμίσεις που έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον για τους πολίτες. Οι σημαντικότερες, όπως περιέχονται στην ερμηνευτική εγκύκλιο Μπασιάκου, είναι:

* Μέχρι τις 23/12/05 οι δασάρχες όλης της χώρας πρέπει να χαρακτηρίσουν και να οριοθετήσουν τα προστατευτικά δάση και δασικές εκτάσεις.

* Θεωρούνται νόμιμες όλες οι μεταβιβάσεις, για όποιο λόγο, οι εκχερσώσεις και οι διανομές των ρητινευόμενων δασών.

* Επιλύεται το οξύ πρόβλημα των δασωθέντων αγρών. Θεωρούνται νόμιμες όλες οι μεταβιβάσεις δασωθέντων αγρών και καταγράφεται η “ανυπαρξία δικαιώματος ιδιοκτησίας του Δημοσίου” σε όσες εκτάσεις υπήρχαν χωράφια, με βάση τις αεροφωτογραφίες του 1960 ή του 1945.

* Επανεξετάζονται όλες οι αποφάσεις χαρακτηρισμού των δασών και δασικών εκτάσεων που έχουν κάνει οι δασάρχες. Η επανεξέταση θα γίνει με βάση όσα ορίζει ο νέος νόμος 2308/03. Οι πράξεις χαρακτηρισμού θα ανακαλούνται και η απόφαση του δασάρχη θα θεωρείται “πεπλανημένη”.

* Οι δασάρχες πρέπει να καταγράψουν εντός τριών μηνών όλες τις διαθέσιμες εκτάσεις της περιοχής τους, οι οποίες μπορεί να αξιοποιηθούν οικιστικά, ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες ανταλλαγής με οικοδομικούς συνεταιρισμούς που διαθέτουν δάση και δεν μπορούν να τα αξιοποιήσουν.

* Καθιερώνεται η καταβολή μισθώματος σε όσους παίρνουν άδεια για χρήση σε δάση και δασικές εκτάσεις. Το τίμημα για τις κεραίες της τηλεόρασης και των ραδιοφωνικών σταθμών ορίζεται στο 10% του προϋπολογισμού εγκατάστασης.

Ο κ. Μπασιάκος, με την εγκύκλιό του, διατηρεί τον ορισμό του δάσους που δίνει ο νόμος του ΠΑΣΟΚ και δεν προχώρησε στην αποδοχή του ορισμού που περιέχεται σε κοινοτική οδηγία, την οποία είχε επικαλεστεί η Ν.Δ. για να καταψηφίσει τον νόμο 2308/03.

Τι είναι δάσος

Ετσι, δάση είναι οι εκτάσεις:

* Που έχουν εμβαδόν ίσο ή μεγαλύτερο των 3 στρεμμάτων.

* Στις περιπτώσεις ζωνών (επιμήκων λωρίδων) οι διαστάσεις αυτών πρέπει να είναι τουλάχιστον 30 μέτρα πλάτος και 100 μέτρα μήκος.

* Η συγκόμωση να είναι ίση ή μεγαλύτερη του 0,25%. Δηλαδή, η κάλυψη του εδάφους της έκτασης από τις κόμες των δένδρων ή θάμνων να υπερβαίνει το 25% της όλης έκτασης.

Επίσης, μια βιοκοινότητα χαρακτηρίζεται δάσος εφόσον η έκταση καλύπτεται την 24/12/03 ή την 29/12/79 σε ποσοστό 25% και άνω οιονδήποτε δασοπονικών ειδών.

Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει η επισήμανση της εγκυκλίου ότι “εάν η καταστροφή της βλάστησης οφείλεται σε πράξη της Διοίκησης, η οποία μέχρι την 24/12/03 δεν έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί, ή άλλως πως τροποποιηθεί, τότε οι εκτάσεις αυτές δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, αλλά σε αυτές, ανάλογα με τη μορφή για την οποία έχουν αποδοθεί (αγροτική, οικιστική κ.λπ.)”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, νομιμοποιούνται όλα τα παράνομα σχέδια πόλης όπως Βουτζάς, Πικέρμι (Ντράφι), Ιπποκράτεια Πολιτεία κ.λπ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/10/2004

Επιστροφή στην αρχή

“Συνεχίζεται η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας”

Για πρωτοφανή λεηλασία τής δημόσιας ακίνητης περιουσίας έκαναν λόγο νομικοί, δασολόγοι, πολεοδόμοι και μέλη περιβαλλοντικών συλλόγων, χθες το πρωί σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε η κίνηση “Δάση-Δημόσια Γη-SOS”.

“Πρόκειται για ξεπούλημα που ξεκίνησε επί των ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης με την ψήφιση διαφόρων νόμων, όπως ο δασικός και εκείνοι που σχετίζονται με την ίδρυση και λειτουργία της ΕΤΑ Α.Ε., της Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. και της Αγρογή Α.Ε., τους οποίους τότε η Νέα Δημοκρατία είχε χαρακτηρίσει αντισυνταγματικούς και ψηφοθηρικούς, αλλά σήμερα τους διατηρεί και τους συμπληρώνει”, τόνισε ο πολεοδόμος Πάνος Τότσικας.

Εκτενή αναφορά στην εγκύκλιο που εξέδωσε στο τέλος του περασμένου μήνα το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για την ερμηνεία του νόμου 3208/2003 -που κατά την ψήφισή του είχε προκαλέσει την αντίδραση δασολόγων και περιβαλλοντικών οργανώσεων καθώς προκαλεί τον αποχαρακτηρισμό εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων- έκανε ο δασολόγος και πρώην βουλευτής Εύβοιας, Ευάγγελος Αποστόλου. Στην κυβερνητική πολιτική απέναντι στην ΕΤΑ ΑΕ αναφέρθηκε η Μαριλένα Ιατρίδου από τη Συντονιστική Επιτροπή για τη Διάσωση της Παραλίας Σαρωνικού. “Παρ' όλο που η Ν.Δ. ως αντιπολίτευση έθεσε θέμα συνταγματικότητας των νόμων περί ΕΤΑ Α.Ε. και, παρά τις αρχικές δηλώσεις του κυρίου Αβραμόπουλου, συνεχίζεται και υλοποιείται μαζικά η πολιτική Χριστοδουλάκη, ενώ ο πρόσφατος νόμος για τις αρμοδιότητες του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης αφήνει ανέπαφο το σκανδαλώδες νομικό πλαίσιο της εταιρείας”.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου αξιοποιούνται σήμερα 7.741 κτήματα έκτασης 245.000 στρεμμάτων, σε σύνολο 97.029 δημοσίων και ανταλλάξιμων κτημάτων. Τα υπόλοιπα 89.288 κτήματα είναι καταπατημένα”, συμπλήρωσε ο κ. Τότσικας.

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/11/2004

Επιστροφή στην αρχή

Οικολόγοι κατά Δημοσίου: Πρώτη φορά ασκείται αγωγή κατά του Δημοσίου από οικολογική εταιρεία και μάλιστα με απαίτηση αποζημίωσης 1.000.000 ευρώ διότι σφυρίζει αδιάφορα εδώ και 26 χρόνια για την κατάρτιση δασολογίου.

Η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ) θεωρώντας ότι έχει εξαντλήσει όλα τα μέσα για να αντιμετωπίσει τον “οχαδερφισμό” του κράτους ανακοίνωσε χθες ότι “άσκησε αγωγή διότι πέρασαν 14 χρόνια από την πρώτη προσφυγή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να εφαρμοστεί ο νόμος που προέβλεπε τη σύνταξη δασολογίου”.

“Κάναμε μακρότατο δικαστικό αγώνα για να υλοποιηθεί μία συνταγματική επιταγή για την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας, κάτι που αφορά όλους τους Ελληνες”, είπε ο Μάκης Απέργης, γενικός γραμματέας της Εταιρείας, προσθέτοντας: “Η διοίκηση όμως επέδειξε πλήρη αδράνεια παρά τη σαφέστατη απόφαση του Σ.τ.Ε. που έκρινε ότι η κατάρτιση του δασολογίου είναι υποχρέωση της πολιτείας. Προσφύγαμε πάλι στο Σ.τ.Ε. και το 1998 που αποφάνθηκε ότι η διοίκηση δεν είχε συμμορφωθεί”. Δυστυχώς η απάντηση ήταν μία από τα ίδια οπότε και ...προχωρήσαμε στην αγωγή αυτή”.

Εάν μας αποδοθεί το ποσό από το δικαστήριο (η δικάσιμος έχει οριστεί για τον προσεχή Σεπτέμβριο στις 27), τόνισε ο κ. Απέργης, θα το διαθέσουμε εξ ολοκλήρου μέσα σε μία σχολική χρονιά για την περιβαλλοντική εκπαίδευση των δημοσίων σχολείων της χώρας: νηπιαγωγείων, δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων. http://www.enet.gr/online/online_text?c=112&id=86545672

Επιστροφή στην αρχή

(ακολουθούν 3 ανακοινώσεις για το θέμα)

Μ-Ε-Γ-Α-Λ-Η  Ε-Π-Ι-Τ-Υ-Χ-Ι-Α...!

Το ΣτΕ, με την, με αριθ. 2002/2005, απόφαση του Τμήματος Αναστολών, αναστέλει ουσιαστικά την εφαρμογή του δασοκτόνου νόμου Δρυ, που πήγε να εφαρμόσει και ο Μπασιάκος. Εισερχόμενη στην ουσία της απόφασης το Δικαστήριο κρίνει τις διατάξεις του Νόμου ουσιαστικά αντισυνταγματικές. Καταλαβαίνετε ότι μια τέτοια απόφαση δεν ανατρέπεται εύκολα και στην τακτική εκδίκαση της υποθέσεως. 'Αρα και συμπερασματικά το πρώτο κτύπημα στο Δασοκτόνο νομοσχέδιο που παλεύαμε στα τέλη του 2003 ήλθε. Και έπεται συνέχεια. (ελήφθη στο Παρατηρητήριο 13/4/05)

Αγαπητοί φίλοι
Τα μεγάλα ψέμματα, οι μεγάλες πολιτικές απάτες, το κράτος των καταπατητών που προσπάθησαν να οικοδομήσουν, πάνω στο πτώμα των δασών, οι δύο κυβερνήσεις που είχαμε από την ψήφιση του Νόμου 3208/2003 μέχρι σήμερα, άρχισαν να καταρρέουν.
Το Συμβούλιο της Επικράτειας με την 202/2005 Απόφαση της Επιτροπής Αναστολών μετά από προσφυγή του ΓΕΩΤΕΕ απεφάσισε ότι με τον Νόμο αυτό μειώνονται τα δάση και για να μην δημιουργηθούν μη αναστρέψιμες καταστάσεις, από την εφαρμογή της εγκυκλίου Χατζημιχάλη για τους Δασικούς χάρτες, διέταξε την αναστολή της Εγκυκλίου (την έχω την απόφαση για όποιον την θέλει).
Αξίζουν συγχαρητήρια στο ΓΕΩΤΕΕ στον πρόεδρο Παπαβασιλείου, στον συνάδελφο Φασούλα και στον Νομικό κ. Νικόπουλο, για τις προσπάθειές τους.
Την Τετάρτη στις 11 π.μ. το ΓΕΩΤΕΕ δίνει στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ συνέντευξη για το θέμα αυτό στην Αθήνα (Ακαδημίας 50). Χαιρετισμούς σε όλους Αποστολίδης Ηλίας (ελήφθη στο Παρατηρητήριο 12/4/05)

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ “Δείχνει” αντισυνταγματικότητα των “δασονόμων”

“Ηχηρό χαστούκι” κατά όλων εκείνων που σχεδίαζαν το “ξεκοκάλισμα” του δασικού πλούτου της χώρας και οραματίζονταν δασικές “μπίζνες” - δηλαδή τσιμέντο στα εναπομείναντα δάση και δασικές εκτάσεις της χώρας μας, αποτελεί η απόφαση 202/2005 της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Με την απόφαση αυτή κρίνεται ότι η εφαρμογή της εγκυκλίου του πρώην υφυπουργού Γεωργίας Φ. Χατζημιχάλη - η οποία αφορούσε τη σύσταση των Δασικών Χαρτών σύμφωνα με τους δασοκτόνους νόμους 3208/2003 και 3147/2003 - “θα έχει οπωσδήποτε ως αποτέλεσμα τη μείωση της επιφάνειας των δασών και των δασικών εκτάσεων σε ποσοστό το οποίο δεν είναι δυνατόν να εκτιμηθεί”. Επίσης επισημαίνει κατηγορηματικά ότι “θα έχει ως αποτέλεσμα να παραμείνει χωρίς την προστασία της δασικής νομοθεσίας ένα σημαντικό μέρος εδαφικών εκτάσεων, οι οποίες μέχρι την έκδοση της εγκυκλίου είχαν χαρακτηριστεί ως δάση” και ακόμη ότι “συνεπάγεται, με τη δημιουργία μη αντιστρέψιμων καταστάσεων, βλάβη του δασικού πλούτου της χώρας”.

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά η παραπάνω απόφαση διότι έρχεται να δικαιώσει όλους εκείνους τους μαζικούς φορείς, αλλά και τους ανεξάρτητους επιστήμονες που σήκωσαν “κύμα” αντίστασης κατά των παραπάνω δασοκτόνων νόμων και ιδιαίτερα κατά του άρθρου 1 του Ν.3208/2003. Ενα άρθρο που έβριθε από ολοφάνερα αντιεπιστημονικές και νομικίστικες αλχημείες, στην προσπάθεια της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να αποχαρακτηρίσει εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων χαρίζοντάς τα στους αδημονούντες εργολάβους. Ριζοσπάστης 14-4-05

Επιστροφή στην αρχή

(Σειρά τριών άρθρων της Καθημερινής 10-5-06)

Ανυπεράσπιστη η δημόσια δασική γη της χώρας

Ø Τήρηση του νόμου ζητεί με αποκαλυπτικό έγγραφο προς ΥΠΕΧΩΔΕ το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης

Γαϊτανάκι παρανομιών με θύτες πολεοδομίες, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και οικοδομικούς συνεταιρισμούς με σκοπό την οικοπεδοποίηση και στη συνέχεια την οικοδόμηση δασών και δασικών εκτάσεων καταδεικνύει αποκαλυπτικό υπηρεσιακό έγγραφο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης προς το ΥΠΕΧΩΔΕ που φέρνει στο φως η «Κ». Πρόκειται για έγγραφο που απεστάλη από την αρμόδια γενική διεύθυνση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προς τη γενική διεύθυνση Πολεοδομίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, με στόχο να ζητηθεί η τήρηση της δασικής νομοθεσίας από τις κατά τόπους πολεοδομίες κατά την έκδοση οικοδομικών αδειών. Οπως αναφέρεται, οι πολεοδομίες της χώρας -τις οποίες άλλωστε κατέγραψε ως βασικές εστίες διαφθοράς η έκθεση του Σώματος Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα- με τη σύμπραξη των ΟΤΑ, συστηματικά καταστρατηγούν τη νομοθεσία, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση του δασικού πλούτου της χώρας. Η έλλειψη δασικών χαρτών που διαιωνίζεται, καθώς το ΥΠΕΧΩΔΕ επέλεξε να δώσει προτεραιότητα στη κτηματογράφηση των αστικών περιοχών, αφήνει το πεδίο ελεύθερο για τη μετατροπή δασών και δασικών εκτάσεων σε οικόπεδα και τη συνακόλουθη έκδοση οικοδομικών αδειών από τις οικείες πολεοδομίες προς όφελος ιδιωτών και οικοδομικών συνεταιρισμών.

Οπως άλλωστε κατήγγειλε στην τηλεόραση του Σκάι, ο κοινοτάρχης Πεντέλης, κ. Δημήτρης Στεργίου-Καψάλης, οικοδομικοί συνεταιρισμοί έχουν βάλει στο στόχαστρο δασικές εκτάσεις στην περιοχή, ζητώντας μάλιστα την επέμβαση του εισαγγελέα.

Την ίδια στιγμή που ο δασικός πλούτος φτωχαίνει, φτωχότερο γίνεται και το Δημόσιο που αδυνατεί να προασπίσει την περιουσία του, δάση και δασικές εκτάσεις, λόγω της ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100049_10/05/2006_183421

Εγχειρίδιο καταπάτησης με τις ευλογίες πολεοδομιών και Αυτοδιοίκησης

Της Τανιας Γεωργιοπουλου

Το ότι οι πολεοδομίες αποτελούν κεντρικό σημείο αναφοράς όταν μιλάμε για διαφθορά, αποτελεί κοινό τόπο, τόσο ανάμεσα στους πολίτες, που κάποια στιγμή χρειάστηκε να συνδιαλλαγούν μαζί τους, όσο και στην υπόλοιπη δημόσια διοίκηση. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να συμβαίνει, όταν η οικοπεδοποίηση και στη συνέχεια η οικοδόμηση εκτάσεων που κανονικά δεν προορίζονται γι’ αυτήν τη χρήση -δασών, δασικών ή και αγροτικών εκτάσεων- αποτελεί συνήθη τακτική μέσω της οποίας η αξία της γης εκτοξεύεται.

Ανοχή ή σύμπραξη

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι δεν θα μπορούσαν να οικοδομηθούν τόσα αυθαίρετα χωρίς την ανοχή στην καλύτερη περίπτωση ή και τη σύμπραξη των κατ’ εξοχήν αρμοδίων υπηρεσιών, δηλαδή των πολεοδομιών, που μάλιστα διαθέτουν ειδικό τμήμα αυθαιρέτων, «αναγνωρίζοντας» το φαινόμενο.

Εξόχως αποκαλυπτικό της κατάστασης είναι υπηρεσιακό έγγραφο που δημοσιεύει η «Κ» το οποίο εστάλη μόλις την προηγούμενη Δευτέρα από την αρμόδια Διεύθυνση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, Τμήμα Αλλαγής Χρήσης Δασικών Γαιών) προς την αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, ζητώντας την τήρηση της κείμενης δασικής νομοθεσίας από τις κατά τόπους Πολεοδομίες κατά την εκτέλεση των διοικητικών πράξεων για τις οποίες είναι υπεύθυνες. Oπως χαρακτηριστικά τονίζεται «κατά την εφαρμογή διατάξεων της πολεοδομικής νομοθεσίας καταστρατηγήθηκαν διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και του Συντάγματος». Oπως επισημαίνεται στο εν λόγω έγγραφο, «στην πράξη λόγω της μη ελέγξιμης δόμησης, το δασικό περιβάλλον αλλοιώνεται και υποβαθμίζεται, τα δε εντεταλμένα για τη δασοπροστασία όργανα αδυνατούν σε πολλές περιπτώσεις να αντιμετωπίσουν την κατάσταση αυτή με ό,τι προεκτάσεις αυτό συνεπάγεται (διανοίξεις και ασφαλτοστρώσεις δρόμων, ηλεκτροδοτήσεις κτισμάτων, συνδέσεις με δίκτυα ύδρευσης».

Εφόσον οι διοικητικές πράξεις παραβιάζουν την αρχή της νομιμότητας, μπορούν να προσβληθούν δικαστικά. Ωστόσο, η ανάκληση ή η ακύρωσή τους, στη συνέχεια είναι ευθύνη των αρμόδιων Πολεοδομικών Υπηρεσιών, ευθύνη, που όπως όλα δείχνουν σπανίως αναλαμβάνουν. Λαμπρό παράδειγμα τα παράνομα κτίσματα εντός δασών και δασικών εκτάσεων, τα οποία παραμένουν στη θέση τους...

Μέθοδοι καταπάτησης

Πώς όμως καταπατείται ή παρακάμπτεται η νομοθεσία;

Το έγγραφο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προς το ΥΠΕΧΩΔΕ αναφέρει συγκεκριμένες περιπτώσεις:

- Πολεοδομικές υπηρεσίες ακολουθώντας οδηγίες που είχαν δοθεί στο παρελθόν οριοθέτησαν οικισμούς. Οι αποφάσεις οριοθέτησης κρίθηκαν ανίσχυρες με σειρά αποφάσεων του ΣτΕ, αλλά όπως επισημαίνεται, με αυτήν τη διαδικασία συμπεριλήφθηκαν στις γενόμενες οριοθεσίες δάση και δασικές εκτάσεις που ακόμα και σήμερα οικοπεδοποιούνται και οικοδομούνται. Παρά το γεγονός ότι οι οριοθετήσεις αυτές κρίθηκαν ότι στερούνται εκτελεστότητας και δεν υπάρχει νομοθεσία που να καθορίζει με ποια διαδικασία τα αρμόδια όργανα θα προβαίνουν σε οριοθέτηση οικισμών, οι πολεοδομίες συνέχισαν και συνεχίζουν να εκδίδουν σχετικές οικοδομικές άδειες...

- Σύμφωνα με Προεδρικό Διάταγμα του 1985 εξαιρούνται της οριοθεσίας οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις. Ωστόσο, οι πολεοδομικές υπηρεσίες ενώ γνώριζαν την έλλειψη δασολογίου στις μελετώμενες περιοχές προώθησαν διαδικασίες οριοθέτησης οικισμών, και είτε αμέλησαν να ρωτήσουν σχετικά τις οικείες δασικές υπηρεσίες για ύπαρξη ή μη δασών, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων στις υπό οριοθέτηση περιοχές, είτε δεν περίμεναν να αποφανθούν -οι δασικές υπηρεσίες- εκλαμβάνοντας την καθυστέρηση ως αρνητική απάντηση. Το αποτέλεσμα είναι να συμπεριλαμβάνονται στις οριοθεσίες δάση και δασικές εκτάσεις και στη συνέχεια βέβαια να οικοπεδοποιούνται εφόσον, ενταγμένες πλέον σε πολεοδομικό σχεδιασμό, δεν υπάγονται πλέον στη δασική νομοθεσία.

- Κατά τις τροποποιήσεις εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων, έχουν πραγματοποιηθεί και επεκτάσεις σε παρακείμενες εκτάσεις δασικού χαρακτήρα, οι οποίες στη συνέχεια οικοπεδοποιούνται και χτίζονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλές από αυτές τις εκτάσεις είχαν καεί και στη συνέχεια κηρυχθεί αναδασωτέες, ωστόσο οι Πολεοδομίες εκδίδουν οικοδομικές άδειες κατά παράβαση διατάξεων της δασικής νομοθεσίας και του Συντάγματος.

- Εγκεκριμένα ρυμοτομικά σχέδια που έχουν συμπεριλάβει εκτάσεις δασικού χαρακτήρα ενώ δεν έχουν καταστεί έγκυρα (βάσει του άρθρου 9, νόμου 999/1979) εξακολουθούν να υλοποιούνται με αποτέλεσμα αμιγώς δασικές εκτάσεις να μετατρέπονται σε αστικές.

- Χώροι εντός σχεδίου πόλεων με συγκροτημένο πράσινο (πάρκα ή άλση) αποχαρακτηρίζονται από κοινόχρηστοι χώροι και μετατρέπονται σε εκτάσεις όπου επιτρέπεται η οικοδόμηση. Επίσης, πάρκα ή άλση μετατρέπονται σε χώρους χρήσεων κοινωφελούς χαρακτήρα όπως αθλητικές εγκαταστάσεις.

-Σχέδια υλοποιούνται χωρίς την ύπαρξη διαγραμμάτων εφαρμογής με αποτέλεσμα ακραία οικοδομικά τετράγωνα να επεκτείνονται σε βάρος εκτάσεων δασικού χαρακτήρα. Eτσι δομήθηκαν δάση και δασικές εκτάσεις και έως σήμερα οι οικοδομικές άδειες δεν έχουν ανακληθεί από τις αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες.

- Σχέδια πόλεων έχουν αναπτυχθεί, επεκταθεί ή μεταρρυθμιστεί μετά την έναρξη ισχύος του νόμου 998/1979 σε βάρος δασών ή δασικών εκτάσεων, χωρίς όπως ορίζει η νομοθεσία να παράγουν έννομα αποτελέσματα. Παρά ταύτα, υλοποιούνται και εκδίδονται οικοδομικές άδειες θεωρουμένων από τις Πολεοδομίες ότι διέφυγαν τον ακυρωτικό έλεγχο.

- Οικοδομικοί συνεταιρισμοί φερόμενοι ως ιδιοκτήτες εκτάσεων που χαρακτηρίζονται δάση και δασικές εκτάσεις, αλλά δεν τους έχουν αναγνωριστεί τα δικαιώματα ιδιοκτησίας έναντι του Δημοσίου διά της διοικητικής ή δικαστικής οδού, κατάφεραν και καταφέρνουν με διάφορους τρόπους να διαμορφώνουν τις εκτάσεις αυτές σε τετράγωνα διανοίγοντας δρόμους, τους οποίους σε πολλές περιπτώσεις ασφαλτοστρώνουν σε συνεργασία με τους οικείους ΟΤΑ, που τους ονομάζουν και βάζουν και τη σχετική σήμανση. Με την ανέγερση αυθαιρέτων η όλη δασική περιοχή δίνει την ψευδή εικόνα πλήρως οργανωμένης πολεοδομικά περιοχής. Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις θα πρέπει οι πολεοδομικές υπηρεσίες να απέχουν από κάθε ενέργεια που συμβάλλει στη νομιμοποίηση αυτής της έκνομης κατάστασης.

Ενημέρωση εισαγγελέα

Η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος ζητεί από τη Γενική Διεύθυνση Πολεοδομίας να αναλάβει δράση σε σχέση με όλα τα παραπάνω, τα οποία αποτελούν όπως επισημαίνεται «πραγματικά περιστατικά», και να καθοδηγήσει τις πολεοδομικές υπηρεσίες της χώρας, ώστε να αποκατασταθεί η νομιμότητα όπου απαιτείται. Εξάλλου, παρακαλούνται οι Διευθύνσεις Δασών των Περιφερειών στις οποίες επίσης κοινοποιείται το συγκεκριμένο έγγραφο, να ενημερώσουν τις δασικές υπηρεσίες της δικαιοδοσίας τους, ότι όταν διαπιστώνουν παράβαση των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας και του Συντάγματος, θα ζητούν από τις αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες, τη διόρθωση, ανάκληση ή τροποποίηση των σχετικών διατάξεων, ενημερώνοντας παράλληλα την αρμόδια εισαγγελική αρχή.

«Ράβε-ξήλωνε» στο άρθρο 24 του Συντάγματος

Το πολύπαθο άρθρο 24 του Συντάγματος καταδεικνύει πόσο η «αξιοποίηση» δασών και δασικών εκτάσεων βρίσκεται κάθε φορά στο στόχαστρο. Πρόκειται για το άρθρο του Συντάγματος που αφορά στην προστασία δασών και δασικών εκτάσεων, το οποίο ορίζει ότι «νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων, πλην αν προέχει διά την εθνική οικονομία αγροτική εκμετάλλευση τούτων ή άλλη χρήση εκ δημοσίου συμφέροντος επιβαλλόμενη». Το άρθρο αναθεωρήθηκε το 2001 εν μέσω πολλών αντεγκλήσεων, έτσι ώστε στη συνέχεια να καταρτιστεί νέος δασικός νόμος καθώς κάθε προσπάθεια που είχε πραγματοποιηθεί για τη σύνταξη νέας νομοθεσίας είχε αποτέλεσμα να προσκρούει στο Σύνταγμα.

Oπως φαίνεται όμως και ο νέος νόμος παρά την αναθεώρηση αντιμετωπίζει προβλήματα συνταγματικής νομιμότητας αν και, προς το παρόν, εφαρμόζεται.

Η πρόταση εκ νέου αναθεώρησης του άρθρου 24 στην επερχόμενη αναθεώρηση, που κατατέθηκε από την κυβέρνηση έφερε νέες διαφωνίες. Συγκεκριμένα σύμφωνα με τις ανακοινώσεις «η επείγουσα ανάγκη χωροταξικού σχεδιασμού επιβάλλει τη σύνδεση της χρήσης των δασικών εκτάσεων με το αντίστοιχο Σχέδιο και κατ’ επέκταση τη συνταγματική ρύθμιση της δυνατότητας αυτής». Επίσης η δεύτερη ρύθμιση που προτείνεται αφορά τη χρήση αποδεικτικών στοιχείων του 1975 (φωτογραφιών κυρίως) για τον χαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων, όταν δηλαδή άρχισε η εφαρμογή του Συντάγματος. Κύκλοι τη δασικής υπηρεσίας τονίζουν ότι σε περίπτωση που χρησιμοποιηθούν φωτογραφίες του 1975, δικαιώνονται όλοι οι καταπατητές της περιόδου της δικτατορίας. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100031_10/05/2006_183420

Κτηματολόγιο χωρίς δασικούς χάρτες

Γιωργος Λιαλιος

Χωρίς τελικά να αγγίζει την «καυτή πατάτα» των δασικών χαρτών κατατέθηκε προχθές στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο για το Eθνικό Kτηματολόγιο. Το νομοσχέδιο προσπαθεί ουσιαστικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα χρηματοδότησης του έργου, θεσπίζοντας μια σειρά από τέλη, τα οποία θα εισπραχθούν σε πρώτη φάση από τα αστικά κέντρα της χώρας. Σημειώνεται, πάντως, πως η έναρξη του προγράμματος καταγραφής των ενεργών τίτλων σε όλες τις πρωτεύουσες νομών εξακολουθεί να εκκρεμεί.

Το σχέδιο νόμου πρωτοπαρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2005 και αναμένεται να γίνει νόμος του κράτους σε ένα μήνα. Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ρυθμίσεις για το Κτηματολόγιο και τις επί το έλασσον δαπάνες, ορισμένες προσθήκες στον ν. 3316/05, ενώ διευθετεί θέματα ευθύνης και συντήρησης δημοσίων οδών και αντιπλημμυρικής προστασίας.

Πουθενά, όμως, δεν γίνεται λόγος για τη σύνταξη των δασικών χαρτών, σημείο στο οποίο «κολλάει» επί της ουσίας η σύνταξη του Κτηματολογίου. Oπως απέδειξε μέχρι στιγμής η εμπειρία της κτηματογράφησης 5.730 τ. χλμ. (σε σύνολο 131.900 τ. χλμ. της χώρας), δηλαδή του 4,3% της ελληνικής επικράτειας, οι διεκδικήσεις ιδιωτών και οργανισμών έναντι δασικών εκτάσεων «μπλοκάρουν» συνεχώς τη διαδικασία. Αντίθετα, όπως εξηγούν στελέχη της Κτηματολόγιο Α.Ε., αν υπήρχαν δασικοί χάρτες και αποτυπωμένος αιγιαλός, η ταχύτητα του έργου θα αυξάνονταν σημαντικά.

Αντ’ αυτού, η νέα φάση σύνταξης του Εθνικού Κτηματολογίου συναρτάται άμεσα με την είσπραξη τέλους κτηματογράφησης από τα αστικά κέντρα, αρχής γενομένης από όλους τους δήμους των νομών Aττικής και Θεσσαλονίκης, καθώς και τις πρωτεύουσες νομών της χώρας. Η επιλογή του «εύκολου» τμήματος των αστικών κέντρων -έναντι της σαφώς πολυπλοκότερης κτηματογράφησης των αγροτικών περιοχών- ουσιαστικά επελέγη για την άντληση πόρων για τη συνέχιση του έργου. Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμα και αυτή η προκήρυξη (μέσω του προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας») της ψηφιοποίησης όλων των υποθηκοφυλακείων Αθήνας, Θεσσαλονίκης και των πρωτευουσών νομών εξακολουθεί να εκκρεμεί.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100033_10/05/2006_183418

(Ακολούθησε απάντηση του ΥΠΕΧΩΔΕ)

Επιστροφή στην αρχή

Νομοσχέδιο Δημόσιες εκτάσεις σε ιδιώτες

-Παραχωρούνται περίπου 60.000 δημόσιες εκτάσεις με ευνοϊκούς όρους και συμβολικό τίμημα

-Οι όροι και οι προϋποθέσεις ένταξης στη ρύθμιση

Τις αντιδράσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων και τοπικών φορέων, προκαλεί το σχέδιο νόμου που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, βάσει του οποίου θα παραχωρηθούν τίτλοι ιδιοκτησίας σε 60.000 ιδιώτες που κατέχουν δημόσιες εκτάσεις με την καταβολή συμβολικού τιμήματος ίσου με την αντικειμενική αξία του οικοπέδου.

Στο σχέδιο νόμου που δόθηκε για δημόσια διαβούλευση, προβλέπεται ακόμη έκπτωση της τάξης του 0,25% στο καταβαλλόμενο ποσό για κάθε χρόνο που κατείχε ο ιδιώτης το οικόπεδο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2003, ενώ μόνη προϋπόθεση για την ένταξη στις ρυθμίσεις είναι η κατοχή του χώρου επί μια εικοσαετία.

Το οικονομικό επιτελείο προωθεί το επίμαχο νομοθέτημα προκειμένου να τονώσει τα δημόσια έσοδα (εκτιμάται ότι θα εισρεύσουν 700 εκατ. ευρώ) ενώ κυβερνητικοί παράγοντες διευκρινίζουν ότι οι εκτάσεις που θα παραχωρηθούν δεν είναι δασικές. Άποψη με την οποία ωστόσο, διαφωνούν οι φορείς που αντιδρούν καθώς εκτιμούν ότι με την ρύθμιση ανοίγει ο δρόμος για την εκχώρηση σε ιδιώτες δασικών εκτάσεων που αποχαρακτηρίζονται βάσει του νέου νομοθετικού πλαισίου για τα δάση.

Σύμφωνα πάντως με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, στη ρύθμιση θα ενταχθούν 60.000 αμφισβητούμενες εκτάσεις που διεκδικούν και το δημόσιο και οι ιδιώτες.

Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου

Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι το ακίνητο πρέπει να κατέχεται χωρίς διακοπή, τουλάχιστον για 20 χρόνια από τις 31/12/1983 και η κατοχή του συνεχίζεται μέχρι και την έναρξη του ισχύοντος νόμου.

Η αίτηση του ενδιαφερόμενου θα πρέπει να υποβληθεί σε διάστημα 6 μηνών από την ημέρα έναρξης της εφαρμογής του νόμου.

Ως τίμημα εξαγοράς λαμβάνεται η αντικειμενική αξία που έχει το ακίνητο κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης εξαγοράς και όπου δεν ισχύει το αντικειμενικό σύστημα θα λαμβάνεται η αγοραία αξία μειωμένη κατά 20%.

Το τίμημα εξαγοράς μέχρι του ποσού των 50.000 ευρώ μειώνεται κατά 0,25% για κάθε χρόνο κατοχής του ακινήτου πριν την 31 Δεκεμβρίου 2003. Το πέραν του ποσού αυτού τμήμα του τιμήματος εξαγοράς καταβάλλεται χωρίς μείωση.

Το συνολικό τίμημα καταβάλλεται στην εφορία του αγοραστή, το ανώτερο σε έξι ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις, ενώ η έκταση μπορεί που μπορεί να εξαγοραστεί ορίζεται ως ακολούθως:

-Για αστικά ακίνητα κατεχόμενη έκταση ίση με το ελάχιστον εμβαδόν αρτίου οικοπέδου κατά το οικείο σχέδιο πόλεως.

-Για αγροτικά ακίνητα σε όση έκταση κατέχεται ενιαία ή μη και μέχρι 40 στρέμματα, με την προϋπόθεση ότι η έκταση χρησιμοποιείται αποκλειστικά για αγροτική, κτηνοτροφική ή γεωργική εκμετάλλευση. Σε περίπτωση που δεν συντρέχει μία από τις παραπάνω περιπτώσεις, ο κάτοχος μπορεί να εξαγοράσει μέχρι 10 στρέμματα.

Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ακόμη, ότι από την δυνατότητα εξαγοράς εξαιρούνται τα ακόλουθα ακίνητα:

-Αυτά που έχουν κηρυχθεί απαλλοτριωτέα ή ρυμοτομούμενα.

-Όσα βρίσκονται σε περιοχή ειδικής περιβαλλοντικής προστασίας ή ιδιαίτερα φυσικού κάλλους ή οικολογικού ενδιαφέροντος που προστατεύεται από την ελληνική νομοθεσία ή διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες.

-Αυτά που εκπίπτουν σε ζώνη προστασίας αρχαιολογικού χώρου.

-Όσα είναι αστικά και βρίσκονται σε περιοχή στην οποία για διάφορους λόγους δεν επιτρέπεται η δόμηση.

-Όσα αποτελούν τμήμα δάσους, δασικής ή αναδασωτέας έκτασης.

ΠΗΓΗ: (DYNAMIC MEDIA MONITORS ΤΡΙΤΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2006 Αρ. ΦΥΛΛΟΥ 329

DYNAMIC MEDIA MONITORS-ΛΕΩΦ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 161, 10441, ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 210 5229900, 210 5229040-ΦΑΞ 210 5229093, e-mail: legalday@dmm.gr )

Επιστροφή στην αρχή

Δασολόγιο-εξπρές για να σωθούν τα δάση από καταπατητές

H κατάρτιση του δασολογίου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας. H διαπίστωση ανήκει στον Συνήγορο του Πολίτη, καθώς -όπως έγινε γνωστό σε χθεσινή ημερίδα για το θέμα- σήμερα, 30 χρόνια μετά τη νομοθετική διατύπωση της αναγκαιότητάς του, έχουν καταρτισθεί μόνο προσωρινοί δασικοί χάρτες που καλύπτουν μόλις το 6% της επικράτειας.

Oπως παρατηρεί ο Συνήγορος «η κατάρτιση του δασολογίου πρέπει να προηγείται αυτής του κτηματολογίου, ώστε να προστατευθεί καλύτερα το φυσικό περιβάλλον, αλλά και η δημόσια περιουσία». Eκτιμά δε ότι είναι δυνατό σε διάστημα μικρότερο της διετίας να έχει καταρτισθεί δασολόγιο σε περιοχές που υφίστανται έντονες οικιστικές και αναπτυξιακές πιέσεις.

Aξίζει να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια ο Συνήγορος έχει δεχθεί πάνω από 500 αναφορές για δασικά ζητήματα. ΗΜΕΡΗΣΙΑ 29/11/2006 8:30:03 πμ

Επιστροφή στην αρχή

ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ-Αποδεκατίζουν τα δάση με αντιεπιστημονικές οριοθετήσεις

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι δασικές υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που μιλούν για αποκλίσεις (σ.σ. κίνδυνο αποχαρακτηρισμών) από 20% έως 30% των δασών της χώρας!

«Μπουρλότο» στα δάση επιχειρεί να βάλει η κυβέρνηση, ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε το ΠΑΣΟΚ, πριν καλά καλά εγκριθεί από την Ολομέλεια της Βουλής η νέα καταστροφική αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, με προφανή στόχο την παράδοση ενός μεγάλου μέρους της δημόσιας δασικής περιουσίας στην εμπορευματοποίηση από το μεγάλο κεφάλαιο. Συγκεκριμένα, με το έργο «οριοθέτηση των δασών και δασικών εκτάσεων», που επιχειρεί μέσω της σύνταξης του Εθνικού Κτηματολογίου, το οποίο χρηματοδοτείται και από την ΕΕ, ακολουθεί μεθοδολογία η οποία οδηγεί σε ευρείς αποχαρακτηρισμούς που κυμαίνονται από 20% έως και 30% του δασικού πλούτου της χώρας, προς όφελος, προφανώς, των διάφορων καταπατητών, εμπρηστών και οικοπεδοφάγων!

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι με τη μεθοδολογία αυτή οριοθέτησης των δασών διαφωνούν, και τη χαρακτηρίζουν αναξιόπιστη και άχρηστη, όχι μόνο οι δασολόγοι, αλλά και οι δασικές υπηρεσίες του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με επίσημα έγγραφά τους που έχουν αποστείλει επανειλημμένα στην εταιρεία «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ», η οποία, ωστόσο, προχωρά ακάθεκτη στην προκήρυξη των σχετικών διαγωνισμών σα να μη συμβαίνει τίποτε...

Αποκλίσεις μέχρι 30% από την πραγματικότητα!

Σε πρόσφατο έγγραφο - «βόμβα» του γενικού διευθυντή Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, Ελ. Φραγκιουδάκη (23 του Γενάρη 2007), που απευθύνεται στην «Κτηματολόγιο ΑΕ» και έχει στη διάθεσή του ο «Ρ», αφού επισημαίνεται ότι το εν λόγω έργο προωθείται ερήμην των δασικών υπηρεσιών, «οι οποίες είναι κατά το νόμο αρμόδιες για το χαρακτηρισμό και την οριοθέτηση δασών και δασικών εκτάσεων», τονίζεται:

«Η αναξιοπιστία του έργου αυτού είναι δεδομένη, έχοντας υπόψη το στόχο που αποσκοπεί, δηλαδή να είναι ένα προστάδιο της κατάρτισης των δασικών χαρτών και να αποτελέσει το υλικό στο οποίο θα βασιστούν οι Δασικές Υπηρεσίες για την υποβολή δηλώσεων για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου σε αξιώσεις δικαιωμάτων επί δασών, δασικών και λοιπών εκτάσεων που διαχειρίζονται και διοικούνται ως δημόσιες, στα πλαίσια των κτηματογραφήσεων του Εθνικού Κτηματολογίου και οφείλεται στην επιλεγμένη μέθοδο καταγραφής δασών και δασικών εκτάσεων, που υλοποιείται με τις αντίστοιχες τεχνικές προδιαγραφές και επικεντρώνεται στα εξής σημεία:

1. Η μέθοδος που περιγράφεται στις τεχνικές προδιαγραφές "οριοθέτησης δασών και δασικών εκτάσεων" είναι πλήρως ασύμβατη σε καίρια σημεία με τις αντίστοιχες των δασικών χαρτών και οδηγεί σε επισφαλή αποτελέσματα όσον αφορά στην ακριβή οριοθέτηση των δασών, δασικών και λοιπών εκτάσεων, αφού δε χρησιμοποιούνται στερεομοντέλα αεροφωτογραφιών κατά τη φωτοερμηνεία, αλλά γίνεται μονοσκοπική απόδοση των αντίστοιχων οριογραμμών.

2. Επιπλέον, δεν προβλέπονται επίγειες εργασίες επιβεβαίωσης των παραπάνω οριογραμμών, ενέργεια βασική και προαπαιτούμενη για την εξασφάλιση της πιστότητας αφενός της ορθής θέσης τους και αφετέρου του θέματος (π.χ. δάσος, χορτολίβαδο, βραχώδης έκταση κλπ.).

3. Συνέπεια των ανωτέρω είναι να περιγράφονται στις εν λόγω τεχνικές προδιαγραφές σαν προβλεπόμενες αποκλίσεις 30% για την "ιστορική" κατάσταση (1945 ή 1960) και 20% για την πλέον πρόσφατη από την πραγματική κατάσταση, δηλαδή ποσοστά ακριβείας 70% και 80% αντίστοιχα, πέρα και έξω από κάθε επιστημονική, τεχνική και θεσμική οπτική»!

«Στο βρόντο» 8,3 εκατ. ευρώ!

Εκτός, όμως, από αναξιόπιστο (άρα επικίνδυνο για τα δημόσια δάση) το έργο αυτό, κόστους 8,3 εκατ. ευρώ, είναι και παντελώς άχρηστο για τις δασικές υπηρεσίες, για λογαριασμό των οποίων - υποτίθεται - υλοποιείται! Ορίστε τι αναφέρει στο ίδιο έγγραφο ο Ελ. Φραγκιουδάκης: «Επειδή αφενός εντελώς αναρμοδίως η "ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ" εισηγείται έργο καταγραφής και συνεπώς χαρακτηρισμού δασών και δασικών εκτάσεων και αφετέρου οι σχετικές μέθοδοι και οι τεχνικές προδιαγραφές είναι πλήρως ασύμβατες με τις αντίστοιχες της κατάρτισης δασικών χαρτών, δηλαδή έργο που είναι έξω από οποιαδήποτε θεσμική και επιστημονική δεοντολογία για το σκοπό που σχεδιάστηκε και προτάθηκε προς έγκριση στα όργανα της ΕΕ, σας γνωρίζουμε ότι για την υπηρεσία μας είναι άνευ αντικειμένου και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν τα στοιχεία αυτά να χρησιμοποιηθούν ούτε από τη διοίκηση ούτε από τους διοικούμενους. Αλλωστε, στο επίπεδο συλλογής ενδεικτικών στοιχείων, ως καταγραφή και χαρτογράφηση δασών και δασικών εκτάσεων επί ορθοφωτοχαρτών κλίμακας 1:20.000, ήδη τα διαθέτει το Τμήμα Θεματικών Χαρτογραφήσεων της Διεύθυνσής μας, επομένως δεν παρίσταται ανάγκη επανάληψης εργασιών ανάλογης ακρίβειας».

Μάλιστα, «προκειμένου να αποφευχθούν κίνδυνοι όπως αποδυνάμωση των θέσεων του Δημοσίου στις κτηματογραφήσεις του Εθνικού Κτηματολογίου, παραπλάνηση δικαστικών αρχών και αμφισβήτηση πράξεων χαρακτηρισμού των αρμοδίων οργάνων (Δασαρχών και Επιτροπών Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων) ανά την Επικράτεια», ο Ελ. Φραγκιουδάκης στο ίδιο έγγραφο προτείνει «τον άμεσο επανακαθορισμό του φυσικού αντικειμένου του έργου με τη σύγχρονη αναμόρφωση των σχετικών τεχνικών προδιαγραφών».

Δεν είναι όμως μόνο αυτό το έγγραφο που εκφράζει τη διαφωνία των δασικών υπηρεσιών για τη δασοκτόνα αυτή μεθοδολογία οριοθέτησης των δασών, η οποία ακολουθείται από την «Κτηματολόγιο ΑΕ». Σε έγγραφο του ίδιου του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Ε. Μπασιάκου, της 6 του Ιούνη 2005 (Αρ. Πρωτ. 90567/371), που απευθύνεται στον πρόεδρο της «Κτηματολόγιο», Χρ. Γούλα, και έχει επίσης στη διάθεσή του ο «Ρ», αφού επισημαίνονται οι αποκλίσεις, αναφέρεται επί λέξει: «Είναι προφανές ότι η αδρομερής αυτή καταγραφή (μη αποδεκτή επιστημονικά για τους σκοπούς που θα εξυπηρετήσει σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο), όχι μόνο δεν είναι "Δασικοί Χάρτες για το σύνολο της χώρας", αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει καν αξιόπιστη βάση για σύνταξη Δασικών Χαρτών ή για την προβολή των δικαιωμάτων του Δημοσίου κατά τις διαδικασίες Κτηματογράφησης».

Σε γνώση και του πρωθυπουργού!

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο καταστροφικός αυτός σχεδιασμός της «Κτηματολόγιο ΑΕ» - ο οποίος ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου, μετά τα πρόστιμα που επέβαλε η ΕΕ για κακοδιαχείριση στο έργο - είναι σε γνώση και του γραφείου του πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή.

Ειδικότερα, τον ενημέρωσε η Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων με έγγραφό της στις 7 ττου Ιούνη 2005, προτρέποντάς τον να επέμβει για να συνταχθούν οι δασικοί χάρτες με τον ορθό επιστημονικά τρόπο. Επισήμαινε μάλιστα ότι σύμφωνα με σχετική μελέτη του ΤΕΕ («Αξονες Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επιχειρησιακού Σχεδίου Ολοκλήρωσης του Εθνικού Κτηματολογίου»), «το κόστος της από δω και πέρα σύνταξης όλων των Δασικών Χαρτών της χώρας είναι μικρότερο από το 4,8% των χρημάτων που υπολογίστηκε ότι θα πρέπει να δαπανηθούν για να ολοκληρωθεί το Εθνικό Κτηματολόγιο στη χώρα μας»... Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ Ριζοσπάστης 10-2-07

Επιστροφή στην αρχή

Στοπ στον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων
Εισήγηση κατά της εγκυκλίου Μπασιάκου
ΣΙΛΑ ΑΛΕΞΙΟΥ

Την ακύρωση των αποφάσεων με τις οποίες έχουν αποχαρακτηριστεί μεγάλες δασικές εκτάσεις υποδεικνύει εισήγηση προς την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Ο αποχαρακτηρισμός έγινε κατ' εφαρμογήν της σχετικής εγκυκλίου του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Ευάγγ. Μπασιάκου. Σύμφωνα με την εισήγηση, η εγκύκλιος κρίνεται ως αντίθετη προς τη δασική νομοθεσία.

Εντύπωση προκαλεί πάντως το γεγονός ότι ο εισηγητής σύμβουλος Επικρατείας κ. Π. Πικραμμένος δεν ζητεί να κριθεί αντισυνταγματικός και ο δασικός νόμος του 2003 - πιο γνωστός ως «νόμος Δρυ» - κατ' εφαρμογήν του οποίου εκδόθηκε η επίδικη εγκύκλιος. Ωστόσο, τον περασμένο Οκτώβριο, σε εισήγηση που κατέθεσε στην Ολομέλεια για την ίδια υπόθεση - η εκδίκαση της οποίας τελικά αναβλήθηκε - είχε επισημάνει τη σύγκρουση των βασικών διατάξεων του νόμου με τις συνταγματικές επιταγές.

Σημειώνεται ότι ο νόμος - πρόκειται για τον 3208 του 2003 - είχε καταγγελθεί προεκλογικά από τον κ. Κ. Καραμανλή ως «δασοκτόνος». Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι είχε υποσχεθεί την κατάργησή του, όχι μόνο τον διατήρησε, αλλά με την ερμηνευτική εγκύκλιο Μπασιάκου, η κυβέρνηση φρόντισε για την εφαρμογή του. Κατά της εγκυκλίου προσέφυγε στο ΣτΕ η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων.

Εφόσον η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου υιοθετήσει την εισήγηση του κ. Πικραμμένου και ακυρώσει την επίμαχη εγκύκλιο, όχι μόνο ως υπερβαίνουσα τον νόμο αλλά και ως ανυπόστατη καθώς δεν έχει δημοσιευθεί ποτέ στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, θα βρεθούν στον αέρα πολλές ιδιοκτησίες οι οποίες συστάθηκαν βάσει αυτής, αλλά και μια σειρά αποφάσεων που στηρίχθηκαν στις διατάξεις της. Άλλωστε τα Δασαρχεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες την εφαρμόζουν από τον Οκτώβριο του 2004, όταν τους εστάλη από το αρμόδιο υπουργείο.

Σύγκρουση με τον νόμο

Σύμφωνα με την εισήγηση του κ. Πικραμμένου, η εγκύκλιος Μπασιάκου συγκρούεται με τη δασική νομοθεσία και τις διατάξεις για την προστασία των δασών. Όπως σημειώνει, η εγκύκλιος δίνει τη δυνατότητα αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων που έχουν πλάτος άνω των 30 μέτρων και μήκος μικρότερο των 100 μέτρων, ενώ προβλέπει τη διάνοιξη δασικών δρόμων μήκους έως 500 μέτρων, τη στιγμή που ο νόμος δεν θέτει περιορισμούς, παρά μόνο προϋποθέσεις.

Όσον αφορά το καυτό ζήτημα της αναδάσωσης, ο εισηγητής θα επισημάνει αύριο ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ ότι η ανάκληση αποφάσεων για αναδάσωση δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν προηγηθεί έρευνα από την αρμόδια δασική υπηρεσία.

ΤΑ ΝΕΑ , 01/03/2007

Επιστροφή στην αρχή

Επτάλογος υπέρ των δασών από τους δασολόγους

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«Οχι στην αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος», λέει η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας.

Συμπορευόμενοι με τους επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς, οι δασολόγοι συνέβαλαν στη δημιουργία μετώπου κατά της αναθεώρησης, «με στόχο να καταδείξουμε στην πολιτεία τις ελλείψεις σε επίπεδο δασικής πολιτικής και την ανάγκη να υιοθετηθούν νέα πρότυπα ανάπτυξης των δασικών οικοσυστημάτων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε ανακοίνωση της Ενωσής τους.
Το δάσος πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν «κοινό αγαθό», επισημαίνουν και ζητούν:
1. Να τεθεί σε πολιτικό επίπεδο θέμα αποτελεσματικής διάρθρωσης της Δασικής Υπηρεσίας.
2. Να προωθηθεί η σύνταξη δασικών χαρτών.
3. Να διασφαλιστούν επαρκείς πόροι για τη δασοπονία από το Δ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
4. Να κωδικοποιηθεί η δασική νομοθεσία και να εναρμονιστεί με τις σύγχρονες τάσεις.
5. Να ληφθούν μέτρα αποτελεσματικής προστασίας του θηραματικού πλούτου.
6. Να ενισχυθεί ο ορεινός τουρισμός αξιοποιώντας τα φυσικά μνημεία.
7. Να θωρακιστεί η δασική διοίκηση από αυθαιρεσίες και να στελεχωθούν οι δασικές υπηρεσίες με επιστημονικό και υλωρικό προσωπικό.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/03/2007

Επιστροφή στην αρχή

Για την ″Οριοθέτηση του Σκανδάλου″

Στις 9 Μαΐου 2007 δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο της «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.», η προκήρυξη του διαγωνισμού για την ανάθεση υπηρεσιών «Οριοθέτησης Δασών και Δασικών Εκτάσεων». Σε σχέση με αυτό παρατίθενται οι παρακάτω παρατηρήσεις και ερωτήσεις.

Α. Η «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.» ως εταιρεία του δημοσίου, που έχει αναλάβει να συντάξει το Εθνικό Κτηματολόγιο της Χώρας και τους Δασικούς Χάρτες, με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία, είναι επιφορτισμένη να παραδώσει τους χάρτες που θα παραχθούν στις Διευθύνσεις Δασικών Χαρτών, που είναι οι τελικοί αποδέκτες του έργου και για λογαριασμό των οποίων γίνεται το έργο. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, στο με αρ. πρωτ. 90567/371/6-6-2005 έγγραφο του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Υ.Α.Α.Τ.) κ. Ευάγγελου Μπασιάκου, που εστάλη προς την εταιρεία, σε απάντηση δικού της εγγράφου, στη 2η παράγραφο (που παραθέτουμε ολόκληρη) αναφέρονται τα εξής :

«….. 2.- Στην τελευταία παράγραφο του παραπάνω σχετικού αναφέρετε ότι «Πέραν των ανωτέρω, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. έχει εντάξει στο Γ Κ.Π.Σ. έργα που αποσκοπούν στη σύνταξη ... Δασικών Χαρτών για το σύνολο της χώρας...».
Προφανώς αναφέρεστε στο Επιχειρησιακό Σχέδιο «Υποδομή Δεδομένων και Τεχνολογίας Πληροφοριών για ένα σύγχρονο Κτηματολόγιο» στο οποίο ως μέτρο 1 της προτεραιότητας 4 έχετε εντάξει την «Οριοθέτηση Δασών και Δασικών Εκτάσεων» χωρίς καμία ενημέρωση και συμμετοχή της Δ/νσης Δασικών Χαρτών η οποία είναι αρμόδια για τις κάθε είδους δασικές χαρτογραφήσεις.
Σύμφωνα με το παραπάνω σχέδιο, «Μετά τη διενέργεια μιας μεθοδολογικής μελέτης που εκτελείται σε συνεργασία με τη μονάδα JRC Μars(D.G JRC), μπορεί να αρχίσει η οριοθέτηση των δασικών εκτάσεων με χρήση ιστορικών και πρόσφατων υποβάθρων.... Βασικός στόχος αυτής της δράσης αποτελεί να μπορέσουν σε πρώτο βαθμό να ξεκαθαρίσουν σε εθνικό επίπεδο οι δασικές εκτάσεις έτσι ώστε οι δασικές υπηρεσίες να μπορέσουν να προετοιμαστούν κατάλληλα έχοντας επαρκή χρόνο για τις δηλώσεις που θα κάνουν κατά την Κτηματογράφηση για την περιουσία του Δημοσίου...».

Μόλις πριν από ένα μήνα, μας αποστείλατε το τελικό σχέδιο της παραπάνω μεθοδολογικής μελέτης, η οποία συντάχθηκε ερήμην της Δ/νσης Δασικών Χαρτών, η οποία σημειωτέον είναι ο τελικός αποδέκτης του συγκεκριμένου έργου και η καθ’ ύλη αρμόδια υπηρεσία. Σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη θα γίνει μια αδρομερής οριογράφηση των δασών και δασικών εκτάσεων όλης της χώρας με μονοσκοπική φωτοερμηνεία επί ορθοφωτοχαρτών του 1945 και πρόσφατων, χωρίς επαλήθευση επί του εδάφους, με εκτιμώμενη αβεβαιότητα, εκ πείρας και όχι διαπιστωμένη με μετρήσεις, 30% για το έτος 1945 και 10%-15% για τους πρόσφατους ορθοφωτοχάρτες.
Είναι προφανές ότι η αδρομερής αυτή καταγραφή (μη αποδεκτή επιστημονικά για τους σκοπούς που θα εξυπηρετήσει σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο), όχι μόνο δεν είναι «Δασικοί Χάρτες για το σύνολο της χώρας» αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει καν αξιόπιστη βάση για σύνταξη Δασικών Χαρτών ή για την προβολή των δικαιωμάτων του Δημοσίου κατά τις διαδικασίες Κτηματογράφησης.

Για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι, η υπηρεσία μας θα είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει στην εξ αρχής οριογράφηση, με στερεοσκοπική φωτοερμηνεία επί ζευγών αεροφωτογραφιών, η οποία θα επαληθεύεται με επισκέψεις στο έδαφος. Η οριογράφηση αυτή θα πρέπει να συμπληρωθεί με την αποτύπωση όλων εκείνων των διοικητικών πράξεων οι οποίες υποδηλώνουν δασικό χαρακτήρα των εκτάσεων, όπως κηρύξεις αναδασωτέων, πράξεις χαρακτηρισμού κ.λ.π.

Όλα τα παραπάνω, όπως θα σας ενημέρωσαν και οι συνεργάτες σας, τα ανέλυσαν εκτενώς στελέχη της Δ/νσης Δασικών Χαρτών, κατά τη συνάντηση της 12-5-2005, με στελέχη της εταιρείας σας.

Κατά τη συνάντηση αυτή συμφωνήθηκε επίσης να διευκρινιστεί επαρκώς ο χαρακτήρας της ως άνω προγραμματισμένης οριογράφησης, για να μην δημιουργούνται στο μέλλον παρανοήσεις και προβλήματα τόσο στη λειτουργία των δασικών υπηρεσιών, όσο και σε ενδεχόμενη χρηματοδότηση μελετών σύνταξης Δασικών Χαρτών από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είμαστε στη διάθεση σας στην προσπάθεια για την εμπέδωση ειλικρινούς συνεργασίας, η οποία θα αποσκοπεί στην εξασφάλιση της αποτελεσματικής προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων, στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων του Δημοσίου, στην αποτροπή προβλημάτων χρηματοδότησης μελετών σύνταξης Δασικών Χαρτών από την Ευρωπαϊκή Ένωση μελλοντικά, αλλά και στην αποφυγή μονομερών ενεργειών που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν κινδύνους στα παραπάνω.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»

Από το έγγραφο αυτό προκύπτουν προς απάντηση τα ερωτήματα:

Ποια θα είναι η χρησιμότητα του τελικού προϊόντος, όταν η Υπηρεσία (Δασική) που θα είναι ο τελικός αποδέκτης του έργου, με τον ποιο κατηγορηματικό τρόπο δηλώνει ότι είναι ένα έργο άχρηστο γι’ αυτήν, αλλά και για τη Χώρα μας;

Γιατί δεν ρωτήθηκε η Διεύθυνση Δασικών Χαρτών από την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. όταν πρότεινε για χρηματοδότηση το έργο;

Αν η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. εξακολουθεί παρ’όλα αυτά να θεωρεί σωστή την πραγματοποίηση του έργου, ποια στελέχη ή σύμβουλοί της αναδέχονται την ευθύνη γιαυτό;

Αν είναι σωστή η εκτιμώμενη ακρίβεια της αδρομερούς οριογράφησης όπως αναφέρεται στο παραπάνω έγγραφο, γιατί η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. ζητά από τους δασολόγους, τους καθ’ ύλην δηλαδή αρμόδιους επιστήμονες, να συμπράξουν σε μια τέτοια ενέργεια και ποια είναι η ευθύνη της στην πραγματοποίηση ενός αναξιόπιστου, δηλ. πρακτικώς άχρηστου και δαπανηρού έργου;

Για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος της επιχειρούμενης πράξης θα πρέπει να γνωρίζει τα εξής:

Η καταγραφή των δασών και των δασικών εκτάσεων θα γίνει, από του αναδόχους, μόνο από το Γραφείο, μόνο στο Computer και χωρίς στερεοσκοπική παρατήρηση (η οποία στις αεροφωτογραφίες δίνει την διάσταση του ύψους).

Η μέθοδος καταγραφής δίνει ανεκτά σφάλματα της τάξης των 50 μέτρων στην τοποθέτηση των γραμμών, απόκλιση έως 70% στα εμβαδά των εκτάσεων που θα χαρτογραφηθούν από αεροφωτογραφίες του 1945 και 85% στην χαρτογράφηση από πρόσφατες αεροφωτογραφίες (ορθοφωτοχάρτες). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα θεωρηθεί καλώς καμωμένος ένας χάρτης που θα έχει απόκλιση από το πραγματικό εμβαδόν έως 30% και η γραμμή οριοθέτησης ιδιοκτησιών απόκλιση έως 50 μέτρα.

Χάρτη (Ορθοφωτοχάρτης) με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια από αυτόν που πρόκειται να παραγάγει η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε., έχει ήδη κατασκευάσει η Δασική Υπηρεσία ήδη από πολλά χρόνια, με αεροφωτογραφίες του 1960. Άρα η χαρτογράφηση με παλαιές αεροφωτογραφίες, τουλάχιστον του 1960, ήδη υπάρχει και είναι επιστημονικά άρτια. Η επιχειρούμενη εργασία δεν μπορεί να αποτελέσει παρά κακέκτυπο της ήδη υπάρχουσας.

Η προκυρηχθείσα μελέτη είναι εντελώς άχρηστη πρακτικά, γιατί δεν παράγει κανένα αξιοποιήσιμο αποτέλεσμα και δεν έχει καμιά αποδεικτική αξία.

Είναι μια ασέβεια προς το Ελληνικό δημόσιο και τις υπηρεσίες του, αλλά και μια προκλητική σπατάλη δημοσίου χρήματος.

Η αποκαλούμενη ″Οριοθέτηση δασών″, όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με του Δασικούς χάρτες, αλλά θα αποτελέσει και το μεγαλύτερο εμπόδιο για να μην γίνουν ποτέ.

Είναι περιφρόνηση του Υπουργού Γεωργίας, του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, αλλά και του συνδικαλιστικού οργάνου των Δασολόγων.

Το επιχειρούμενο έργο δεν είναι Δασικοί χάρτες, όπως έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν πληρωμένοι κονδυλοφόροι και διάφορα αρπακτικά.

Δεν είναι ″προκαταρκτική οριοθέτηση των δασικών εκτάσεων που μπορεί να αξιοποιηθεί ουσιαστικά κατά την κατάρτιση των δασικών χαρτών″, όπως ισχυρίζεται η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε., γιατί την διαψεύδουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ο Υπουργός Γεωργικής Ανάπτυξης, η Δασική υπηρεσία, το ΓΕΩΤΕΕ και οι Δασολόγοι.

Αυτό που ξεκίνησε με προκλητικό τρόπο η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε., είναι ένα έργο άχρηστο, σκανδαλώδες, σπάταλο για το σύνολο του προϋπολογισμού του, μη αξιοποιήσιμο για οποιαδήποτε λόγο.

Κάποιος πρέπει να επέμβει για να το σταματήσει.

Αποστολίδης Ηλίας

Επιστροφή στην αρχή

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ

Αθήνα, 5 Ιουνίου 2007

Δελτίο Τύπου-Κάλεσμα

Ο περιβαλλοντικός Σύλλογος Εθελοντικής Δασοπροστασίας «Ρομπέν των Δασών», ο οποίος τα τελευταία 15 και πλέον χρόνια, ενεργοποιείται και στην προστασία και φύλαξη των Δασών της Αττικής, χαιρετίζει τον αγώνα που δίνει ο Δήμαρχος Ελληνικού Χρ. Κορτζίδης για ελεύθερες και προσβάσιμες παραλίες, και εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του.

Με αφορμή την Ημέρα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, την Τρίτη 5 Ιουνίου, ο «Ρομπέν των Δασών» καλεί παλιούς και νέους φίλους, τα μέλη του καθώς και τους ευαισθητοποιημένους πολίτες της Αθήνας, να δείξουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για την Φύση και την Ποιότητα Ζωής, δηλώνοντας συμμετοχή είτε στο Σύλλογό μας είτε σε άλλους Συλλόγους που προστατεύουν το καλοκαίρι τα Δάση.

Το Δ.Σ. Τηλ. Επικοινωνίας: 6977248651

Επιστροφή στην αρχή

Τρεις δεκαετίες αντιδασικής πολιτικής

Η προσεκτική μελέτη ολόκληρου του νομικού πλαισίου που συνδιαμορφώνεται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, από τα τέλη της δεκαετίας του '70 μέχρι σήμερα, δείχνει ξεκάθαρα ότι και τα δύο αυτά κόμματα αντιμετωπίζουν τις δασικές εκτάσεις και τα δάση της χώρας και συνολικά το φυσικό περιβάλλον ως πεδίο αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου και σε βάρος του λαού. Κωδικοποιώντας ορισμένα από τα πιο τρανταχτά «νομικά τεχνάσματα» του δικομματισμού, διαπιστώνουμε ότι η «επιχείρηση - λεηλασία» των δασικών εκτάσεων προχωρά συντονισμένα και βήμα το βήμα, ανεξάρτητα από τις «πρασινογάλαζες» κυβερνητικές εναλλαγές. Ειδικότερα, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε:

- Το Νόμο 998/1979 (κυβέρνηση ΝΔ), μέσω του οποίου επιχειρήθηκε να χαρακτηριστούν «χορτολιβαδικά» 25 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων και έτσι να αποδεσμευτούν από τη «δασική προστασία». Ο νόμος αυτός χαρακτηρίστηκε αντισυνταγματικός.

- Ο Νόμος 1734/1987 «περί βοσκοτόπων» (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), με τον οποίο επιχειρήθηκε να αποχαρακτηριστούν 45 εκατομμύρια στρέμματα.

- Το 2001 με τη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 24 που προώθησε το ΠΑΣΟΚ άλλαξε ο ορισμός του δάσους και των δασικών εκτάσεων. Δόθηκε το δικαίωμα να νομιμοποιηθούν όλοι οι οικισμοί και οι εκτός σχεδίου παράνομες οικοδομήσεις, παρέχεται το δικαίωμα στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς να χτίσουν ή να νομιμοποιήσουν όσα έχουν χτίσει μέσα σε δάση ή δασικές εκτάσεις.

- Με το Νόμο 3208/2003 (που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζει η ΝΔ) και ο οποίος συντάχτηκε κατ' επιταγήν της συνταγματικής αυτής αναθεώρησης του άρθρου 24, οδηγούνται, όπως υπολογίζουν οι δασολόγοι, σε αποχαρακτηρισμό εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων.

- Με τη νέα αναθεώρηση του άρθρου 24, σε συνδυασμό με το άρθρο 117, του Συντάγματος, που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ, γενικεύεται και διευκολύνεται ο αποχαρακτηρισμός δασών και δασικών εκτάσεων.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=4086814&publDate=15/6/2007

Επιστροφή στην αρχή

Ούτε ένα ευρώ για δασική προστασία

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΝΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ούτε ένα ευρώ από τα κονδύλια για τη δασική προστασία που διέθετε η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν απορρόφησε η χώρα μας από το 2000 μέχρι σήμερα. Αυτό προκύπτει από απάντηση της επιτρόπου της Ε.Ε. Ντανούτα Χούμπνερ προς τον ευρωβουλευτή του Συνασπισμού Δημήτρη Παπαδημούλη. Από τη δήλωση της κοινοτικής επιτρόπου και από τους πίνακες που επισυνάπτονται αποκαλύπτεται ότι:

Η απορρόφηση είναι μηδενική στο πρόγραμμα υπό τον τίτλο «Δασική Προστασία», ύψους 24 εκατομμυρίων ευρώ και το οποίο περιελάμβανε έργα πρόληψης και προστασίας των δασών, κυρίως από πυρκαγιές. Μηδενική επίσης είναι η απορρόφηση των 9.078.042 ευρώ για το πρόγραμμα «Προστασία Δάσους Σέιχ Σου», στη Θεσσαλονίκη.

Τα παραπάνω έργα διαχειρίζονται υπουργεία και φορείς και χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Συνοχής.

Ανάλογη όμως είναι η κατάσταση και για άλλα έργα περιβάλλοντος όπου η απορρόφηση είτε είναι τελείως μηδενική, όπως παραδείγματος χάρη για την αποκατάσταση της λίμνης Κορώνειας, είτε πολύ χαμηλή. Πιο συγκεκριμένα, από τα 14 έργα συνολικού ύψους 453.810.369 ευρώ, δεν έχουν ξεκινήσει τα 8 (μηδενική απορροφητικότητα) και έχουν απορροφηθεί μόνο 91,6 εκατ. ευρώ, μόλις το 20% κατά μέσο όρο. Ο ευρωβουλευτής του Συνασπισμού θεωρεί βέβαιο ότι μεγάλο μέρος των αδιάθετων κονδυλίων θα επιστραφεί στην Ε.Ε., αφού δεν υπάρχει πλέον αρκετός διαθέσιμος χρόνος για την αξιοποίησή τους.

Σειρά προβλημάτων

Κατά την κοινοτική επίτροπο, η κακή πορεία των περιβαλλοντικών έργων οφείλεται σε σειρά παραγόντων όπως ανεπαρκής προετοιμασία, καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις και στην έκδοση αδειών, τεχνικές ιδιαιτερότητες των έργων κ.ά.

«Η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός εκτίθενται ανεπανόρθωτα μετά τις αποκαλύψεις της αρμόδιας επιτρόπου», δήλωσε χθες ο κ. Παπαδημούλης.

Οπως επισήμανε, ο πρωθυπουργός όφειλε να γνωρίζει τις μηδενικές προσπάθειες της κυβέρνησής του για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος και όφειλε να κάνει την αυτοκριτική του. Σημειώνεται πως στην απάντηση της κ. Χούμπνερ περί μηδενικής απορροφητικότητας των κονδυλίων για τη δασική προστασία, αναφέρθηκε και ο πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Αλαβάνος κατά την ομιλία τους στην κεντρική επιτροπή το περασμένο Σάββατο.

ΕΘΝΟΣ 3/7

Επιστροφή στην αρχή

ΔΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: Καίγονται 11 στρέμματα αναδασώνεται 1

Αποκαλυπτικά τα στοιχεία του «Ρ», που δείχνουν τον εμπαιγμό και τις τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ

Μετά από κάθε μεγάλη φωτιά η πρώτη λέξη που ακούγεται από τους αρμόδιους των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι η ...«αναδάσωση».

«Ενα καινούριο δέντρο θα φυτευτεί στη θέση εκείνου που καίγεται», δήλωνε τον Αύγουστο του 1995 ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, μετά την πυρκαγιά της Πεντέλης που είχε καταστρέψει 76.075 στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.

«Κάθε σπιθαμή γης θα αναδασωθεί και πάλι», δήλωναν στελέχη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης τον Ιούλη του 1998 μετά τη μεγάλη πυρκαγιά της Πεντέλης, που αποτέφρωσε άλλα 90.000 στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.

«Στη θέση του δάσους θα γίνει δάσος», είχε δηλώσει με στόμφο ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής τον Ιούλη του 2005 μετά τη μεγάλη πυρκαγιά στη Ραφήνα.

Την περασμένη Κυριακή, ο Κ. Καραμανλής δήλωσε: «Οπου ήταν δάσος, θα ξαναγίνει δάσος, το λέω και το εννοώ»...

Ποια είναι η πραγματικότητα;

Ανεξάρτητα από το τι λένε και τι εννοούν οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η πραγματικότητα και τα στοιχεία που αποκαλύπτει ο «Ρ» δείχνουν ότι:

Μόνο 1 από τα 11 στρέμματα που καίγονται από τις καταστροφικές πυρκαγιές αναδασώνεται! Αυτή είναι η αναλογία που προκύπτει από στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας που αφορούν όλα τα καμένα δάση και δασικές εκτάσεις της Αττικής κατά την περίοδο 1991-2005 (βλ. πίνακα). Χρονική περίοδο κατά την οποία είχαμε διακυβέρνηση από τη ΝΔ, στη συνέχεια από το ΠΑΣΟΚ και από το 2004 και πάλι από τη ΝΔ.

Επιπλέον, τη χρονική περίοδο 1982-1998 (διακυβερνήσεις διαδοχικά ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) σε ολόκληρη τη χώρα καίγονται 8.751.193 στρέμματα και αναδασώθηκαν μόλις 1.013.024, δηλαδή αναλογία περίπου 1 προς 9.

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα:

Το 1995 μεγάλη πυρκαγιά στην Πεντέλη κατέκαψε 76.075 στρέμματα δάσους. Από αυτά έχουν αναδασωθεί μέχρι σήμερα 2.157 στρέμματα. Σημειώνεται ότι στην περιοχή που κάηκε άρχισαν να ξεφυτρώνουν δεκάδες σπίτια.

Το 1998 και πάλι στην Πεντέλη εκδηλώθηκε μεγάλη πυρκαγιά που καταστρέφει 90.000 στρέμματα. Συνολικά στην Αττική κάηκαν 116.297 στρέμματα. Από αυτά αναδασώθηκαν τα 3.483 στρέμματα.

Μερικά χρόνια μετά, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, με υπουργική απόφαση για την κήρυξη των αναδασωτέων εξαιρεί τεράστιες εκτάσεις. Δύο χρόνια αργότερα, οι υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ και Γεωργίας (Λαλιώτης - Ανωμερίτης) υπογράφουν Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο εντάσσονται στο Σχέδιο Πόλης 6.000 στρέμματα στην Πεντέλη, αρκετά από τα οποία είχαν καεί από την πυρκαγιά του 1998. Αξίζει να τονίσουμε ότι μία μόλις μέρα μετά την αποστολή του ΠΔ στο Συμβούλιο της Επικρατείας, εκδηλώνονται πυρκαγιές σχεδόν σε όλη τη χώρα (σ.σ. Σάμος, Ικαρία, Εύβοια, Λάρισα, Πύργος, Κιάτο, Πολύγυρος Χαλκιδικής, Κοζάνη, Χανιά)...

Το 2000 καίγονται συνολικά 36.734 στρέμματα στην Αττική και αναδασώνονται μόνο τα 1.575. Εκείνη τη χρονιά, στα τέλη Αυγούστου, καίγεται ένα κομμάτι της Νέας Πεντέλης που είχε ξανακαεί το 1998.

Τον ίδιο μήνα φορτηγό μπάζωνε καμένες εκτάσεις, ενώ 1.000 στρέμματα από τα καμένα είχαν πουληθεί νωρίτερα από τη Μονή Πετράκη στο συνεταιρισμό «Αγιος Τιμόθεος» με στόχο την οικοπεδοποίηση.

Πώς κουτσουρεύονται οι αναδασωτέες εκτάσεις

Κάθε φορά που καίγεται μια δασική έκταση ή ένα δάσος, οι καταπατητές, εκμεταλλευόμενοι το νομικό πλαίσιο, βγαίνουν κερδισμένοι. Για να προχωρήσει η διαδικασία του χαρακτηρισμού μιας έκτασης ως αναδασωτέας, πρέπει να γίνει αεροφωτογράφηση και στη συνέχεια η λεγόμενη φωτο-ερμηνεία (σ.σ. η ερμηνεία με βάση τις φωτογραφίες για το ποιες εκτάσεις είναι δασικές). Μετά ακολουθεί ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων για να οριστούν τα όρια της αναδάσωσης. Τότε, λοιπόν εμφανίζονται κάποιοι που διεκδικούν εκτάσεις (σ.σ. οικοδομικοί συνεταιρισμοί, εκκλησία, καταπατητές κ.ά.) και δηλώνουν ότι τους ανήκει μεγαλύτερο κομμάτι από αυτό που δικαιούνται με βάση τις ιδιοκτησίες τους. Η υπόθεση της διεκδίκησης ακολουθεί τη δικαστική οδό με το αποτέλεσμα να είναι πολύ συχνά υπέρ των καταπατητών ή όσων ενδιαφέρονται να επενδύσουν σε συγκεκριμένες καμένες περιοχές...

Η άλλη περίπτωση είναι οι ίδιες οι υπηρεσίες να εξαιρούν από μόνες τους εκτάσεις από τις αναδασωτέες, με πρόσχημα κάποιες δήθεν ιδιοκτησιακές ασάφειες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εξαίρεση από την αναδάσωση μεγάλου μέρους καμένης έκτασης της Πεντέλης μετά τη φωτιά του 1998 από τον περιφερειάρχη Αττικής, ενώ το ίδιο ακριβώς έγινε και το Σεπτέμβρη του 2005, μετά την πυρκαγιά της Ραφήνας...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 3/7

Επιστροφή στην αρχή

Η κυβέρνηση μεθοδεύει την περιβαλλοντική ανομία

Συντάκτης : Μανιφάβα Δ

Άρθρο 24 του Συντάγματος, δασοκτόνος νόμος του 2003, μεταφορά του έργου της δασοπροστασίας από τους δασάρχες αποκλειστικά στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, οριοθέτηση των δασικών εκτάσεων στο κτηματολόγιο αντί για τους αναγκαίους δασικούς χάρτες. Πρόκειται για τις πράξεις της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων που οδηγούν σε μεθοδευμένη περιβαλλοντική ανομία, αποδοχή τετελεσμένων, εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.

Επιπλέον, οι δασικές υπηρεσίες, ο κύριος δηλαδή μηχανισμός που αντιτίθεται στα σχέδια αποχαρακτηρισμού των δασών, υποβαθμίζονται. Είναι ενδεικτικό ότι τα τελευταία χρόνια ο ρυθμός αναδάσωσης έχει μειωθεί στο ελάχιστο, τα κρατικά φυτώρια υπολειτουργούν ή κλείνουν, πολλά δασαρχεία λειτουργούν με ένα άτομο, οι πιστώσεις που δίδονται είναι αμελητέες και το υφιστάμενο ταμείο δασών δεν έχει ενεργοποιηθεί. Η επόμενη μέρα πρέπει να σημαίνει για όλους μηδενική ανοχή στην αυθαιρεσία και την οικολογική καταστροφή και να καταδειχθούν οι υπαίτιοι.

Τα παραπάνω επισημαίνει και καταγγέλλει η βουλευτής του Συνασπισμού Ασημίνα Ξηροτύρη - Αικατερινάρη σε επίκαιρη ερώτησή της προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ. Με βάση αυτά ερωτώνται οι κ.κ. Μπασιάκος και Σουφλιάς:

- Γιατί μέχρι σήμερα ο ρυθμός αναδάσωσης έχει μειωθεί στο ελάχιστο; Ποιο συνολικό πρόγραμμα θα εφαρμοστεί αύριο το πρωί, ώστε να αποτραπεί η περαιτέρω υποβάθμιση του δασικού πλούτου της χώρας;

- Με ποια άμεσα μέτρα θα αναβαθμιστεί ο ρόλος των δασαρχείων και των δασικών υπηρεσιών, ώστε να συνεισφέρουν από καλύτερες θέσεις στο έργο της διάσωσης των δασών και του περιβάλλοντος;

ΑΥΓΗ 3/7

Επιστροφή στην αρχή

"Εμπρηστική" η ελλιπής χρηματοδότηση στη Δασική Υπηρεσία

Συντάκτης : Μανιφάβα Δ

Μέσα από την οδυνηρή συχνά πραγματικότητα των αριθμών αποκαλύπτεται μια βασική παράμετρος της πρόσφατης καταστροφής στην Πάρνηθα, αλλά και των υπόλοιπων δασικών πυρκαγιών.

Από το 1997 έως το 2007 οι πόροι που διατίθενται στο Πυροσβεστικό Σώμα αυξήθηκαν κατά 400% και πλέον, καθώς από 95 εκατ. ευρώ το 1997 σήμερα έχουν φτάσει στα 392.625.000 ευρώ. Στο ίδιο διάστημα οι πόροι που διατίθενται στη Δασική Υπηρεισία έχουν αυξηθεί κατά 21%, καθώς από 139.900.000 ευρώ το 1997 ανέρχονται σήμερα σε 170.000.000 ευρώ. Νούμερα που όπως υπογραμμίζουν οι δασικές συνδικαλιστικές οργανώσεις (ΠΕΔΔΥ, ΕΕΔΔΔΥ και ΠΟΔ) σε χθεσινή κοινή ανακοίνωσή τους καταδεικνύουν τη μονομερή αντίληψη της πολιτείας για τον τρόπο διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών.

Την ίδια ώρα, όπως προσθέτουν οι δασικοί, "η κυβέρνηση, σε μια πρωτοφανή επίδειξη σπατάλης, ιδρύει την αγροφυλακή, μια υπηρεσία που στην πλήρη ανάπτυξή της θα στοιχίσει στον Έλληνα πολίτη περισσότερο από 150.000.000 ευρώ και θα φορτώσει το ελληνικό δημόσιο με 4.500 νέους υπαλλήλους, τη στιγμή που η Δασική Υπηρεσία με πολλαπλάσιο αντικείμενο διαθέτει μόνο 2.500 υπαλλήλους και αντικείμενο αποκλειστικά την προστασία της δημόσιας περιουσίας".

Οι δασικοί προχωρούν και σε άλλες κρίσιμες επισημάνσεις για τις αιτίες ή τους επιβαρυντικούς παράγοντες στις δασικές πυρκαγιές. "Η συσσώρευση καυσίμου ύλης στα δάση χαλεπίου, η έλλειψη διαχείρισης στα δάση αυτά (ακόμη και της ρητινοσυλλογής), η εγκατάλειψη των υποβαθμισμένων δασών και των θαμνώνων, ο εφησυχασμός που σε πολλές περιπτώσεις δείχνουμε μετά από 'επιτυχημένες' χρονιές και ο κακός επιχειρησιακός σχεδιασμός του Πυροσβεστικού Σώματος (που βασίζεται μόνο στα εναέρια μέσα και έχει προτεραιότητα την προστασία πρώτα των κατοικιών) οριοθετούν την πραγματική διάσταση του προβλήματος 'δασικές πυρκαγιές' και την επικινδυνότητα του φαινομένου στις διάφορες περιοχές της χώρας μας", υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση των δασικών οργανώσεων. Τέλος, όπως τονίζουν οι δασικοί:

- Παραμένουν κενό γράμμα οι δασικοί χάρτες.

- Δεν ενεργοποιείται, με ευθύνη του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η διάταξη του νόμου 3208/2003 για τον ειδικό φορέα δασών και τη χρηματοδότηση της δασοπονίας.

- Δεν προωθείται η κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας και η εναρμόνισή της με τις σύγχρονες τάσεις της πολυλειτουργικής δασοπονίας.

- Υποβαθμίζεται η συμμετοχή της Δασικής Υπηρεσίας στην αποτελεσματική προστασία, διαχείριση και φύλαξη του θηραματικού πλούτου.

- Δεν θωρακίζεται η δασική διοίκηση από αυθαιρεσίες και σκόπιμες μεθοδεύσεις υποβάθμισης της και προωθούνται σχέδια οργανισμών από το ΥπΕσΔΔΑ αμφίβολής αποτελεσματικότητας για μια υπηρεσία που θα έπρεπε να έχει κάθετη διάρθρωση.

- Δεν στελεχώνονται τα δασαρχεία, που είναι οι πλέον νευραλγικές μονάδες, με το απαραίτητο επιστημονικό και υλωρικό προσωπικό.

ΑΥΓΗ 3/7

Επιστροφή στην αρχή

Η βλακεία είναι ανίκητη

«Ο Καιρός»

Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr.

ΥΓ Ακου να δεις τώρα σε τι νέα τρέλα έχουμε μπλέξει. Μέχρι πριν από λίγο κυκλοφορούσαμε έξω και μόνο στους 40 και πάνω βαθμούς πραγματικά σκάγαμε από τη ζέστη. Τώρα, όλο και πιο πολλοί δεν αντέχουν από τους 36 και πάνω. Φυσικό. Αμα ζεις νύχτα μέρα με το air condition στους 25 βαθμούς θα βγαίνεις στους 30 και θα ζεσταίνεσαι. Δε θέλει και πολύ μυαλό, αλλά να δεις που στο τέλος θα νικήσουν τα μηχανήματα και όχι η κοινή λογική της επιβίωσης. Γιατί η κοινή λογική θέλει κοινό νου. Εμείς είμαστε ανώτεροι του κοινού.

Υπάρχει μια νοοτροπία -ακριβώς από τον τρόπο που σκέφτεται ο νους- στην ανθρώπινη ζωή, που μοιάζει να περνάει απαρατήρητη, κι αυτό είναι το καταστροφικό, ακριβώς επειδή είναι αποδεκτή από τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων ως φυσική και αυτονόητη.
Η νοοτροπία αυτή, που δεν στηρίζεται πουθενά αλλού παρά στην αλαζονεία και τον αυτοθαυμασμό, που δεν έχει καν επιστημονική βάση και τεκμηρίωση, παρά μόνο αν αποδεχτεί κανείς τον ρατσισμό σαν αποδεκτή άποψη για τα πράγματα, σέρνεται και αναπαράγεται όχι επειδή διδάσκεται σε σχολεία ή πανεπιστήμια της ανθρωπότητας, αλλά επειδή διδάσκεται από γενιά σε γενιά, από κοινωνικό σύνολο σε κοινωνικό σύνολο, από άτομο σε άτομο με τις πράξεις. Τις καθημερινές πράξεις.
Πριν από λίγα 24ωρα, και για πολλοστή φορά στη ζωή μου, άκουσα τη ρεπόρτερ της κρατικής τηλεόρασης να περιγράφει μία από τις πυρκαγιές, κορυφώνοντας την αφήγηση με την ανατριχιαστική επισήμανση:
«Η φωτιά, ευτυχώς, δεν έφτασε στα σπίτια του οικισμού, γιατί μόλις πλησίασε απειλητικά, άλλαξε ο άνεμος και την έστρεψε προς το παρακείμενο δάσος, το οποίο κάηκε».
Να με συμπαθούν οι ανθρωποκεντρικοί άνθρωποι, αλλά εγώ αυτή τη νοοτροπία, που ακούγεται κατά κόρον και αναπαράγεται χωρίς καμιά αντίδραση, πλήρως αποδεκτή, ότι «κάηκαν 80.000 στρέμματα δάσους και καλλιεργειών, αλλά ευτυχώς δεν απειλήθηκαν σπίτια», όχι απλώς δεν την καταλαβαίνω, όχι απλώς τη θεωρώ ρατσιστική και άγρια, αλλά τη θεωρώ και την αιτία των δεινών του πλανήτη. Συμπεριλαμβανομένης και της ανθρωπότητας στον πλανήτη.
Οχι γιατί τα σπίτια δεν έχουν χτιστεί -τα πιο πολλά- με τους κόπους των ανθρώπων, και δεν στεγάζουν το βιος τους, την ύπαρξή τους κατά κάποιον τρόπο. Ασε που πολλά είναι σε καταπατημένα. Αλλά γιατί και τα δέντρα στεγάζουν το βιος των χυμών τους, την ψυχή τους, δηλαδή, χωρίς καμία επιστήμη ή λογική να μας έχει αποδείξει γιατί η ανθρώπινη ζωή είναι πιο πολύτιμη για τη φύση από τη ζωή ενός οποιουδήποτε άλλου οργανισμού. Των δέντρων εν προκειμένω και των ζώων του δάσους.
Καμία επιστήμη ή λογική, εκτός από τη συναισθηματική ταύτιση των ανθρώπων με τους ανθρώπους -που δεν δίνει κανένα προβάδισμα σπουδαιότητας και ανωτερότητας- και εκτός από την απολύτως φασιστική και ρατσιστική αντίληψη της ανωτερότητας και σπουδαιότητας του είδους, μόνο και μόνο γιατί έχει τη δύναμη να καταστρέφει -να επιβάλλεται σε πιο ευγενική διάλεκτο- και να λειτουργεί με συνειρμούς -να σκέφτεται σε πιο αυτάρεσκη διάλεκτο- δεν μπορεί να στηρίξει την άποψη, ότι μια ανθρώπινη ζωή έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα για τη φύση από οποιαδήποτε άλλη μορφή ζωής.
Δεν θέλω να μπω στη συλλογιστική μάλιστα ενός πλήθους επιστημόνων, που, αντιθέτως, από τις πράξεις του ανθρώπινου είδους εδώ και χιλιετίες, συμπεραίνουν, ότι το είδος είναι επιβλαβές και επιζήμιο για κάθε άλλη μορφή ζωής στον πλανήτη συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού του. Πράγμα μάλλον αυταπόδεικτο.
Κάθε φορά, λοιπόν, που ακούω ή βλέπω γραμμένο αυτό το «κάηκαν 20.000 στρέμματα δάσους, αλλά ευτυχώς δεν απειλήθηκαν σπίτια», αντί να χαίρομαι εξοργίζομαι. Οχι επειδή δεν απειλήθηκαν σπίτια, όπως μερικοί στενόμυαλοι θα συμπεράνουν. Για έναν άνθρωπο και για μία ελιά το ίδιο θα στενοχωρηθώ ας μου επιτρέψουν. Δεν αδικώ εγώ τον Ανθρωπο, αυτοί τον αδικούν, μαζί και την ελιά.
Εξοργίζομαι, γιατί η φράση αυτή και η νοοτροπία που κρύβει από πίσω της, μαρτυράει όχι απλώς τον φιλοτομαρισμό ενός είδους, όχι απλώς τη βλακεία του, αλλά και το δολοφονικό των ενστίκτων του. Η Σκέψη, που θέλει να επικαλείται για να επιβεβαιώνει την ανωτερότητά του στο οικοσύστημα, είναι φυσικά εντελώς απούσα.
Η νοοτροπία αυτή, που αναπαράγεται από γενιά σε γενιά, αδιαφορεί εντελώς για τη ζωή όλων των άλλων ζωών στον πλανήτη, παρεκτός αν χρησιμεύει και στο ποσοστό που χρησιμεύει στο κυρίαρχο -από άποψη επιβολής- είδος. Κι αυτό, δεν είναι μόνο, που λέγεται ρατσισμός, είναι το εύθραυστο καλάμι του ψωνισμένου.
Η νοοτροπία αυτή, καταστρέφοντας με αδηφαγία κάθε άλλη μορφή ζωής γύρω της, καταδικάζει το ίδιο το ανθρώπινο είδος να ζήσει στο μέλλον σε μια γυάλα με τεχνητό φωτισμό, τεχνητή ατμόσφαιρα, τεχνητή τροφή, κλωνοποιημένη χλωρίδα, σε ένα αέναο κυνηγητό με ιούς και έντομα. Θα ζήσει. Τη ζωή, που θ' αξίζει στη βλακεία του.
Η νοοτροπία αυτή, πάνω απ' όλα, χωρίζει τα είδη, και τον εαυτό του, μόνο σε εχθρούς και φίλους, αδυνατώντας να κατανοήσει το δικαίωμα του κάθε οργανισμού να υπάρχει, να κατέχει ένα χώρο και να τον υπερασπίζεται. Κανένα άλλο είδος χλωρίδας ή πανίδας δεν έχει αναπτύξει το συναίσθημα, που παράγει η ανθρώπινη σκέψη: Το μίσος. Κανένα άλλο είδος δεν ασκεί με την αγριότητα του ανθρώπου το φόνο μόνο και μόνο για την ηδονή της επιβολής. Η ζούγκλα έχει κανόνες μεγαθυμίας, που εφαρμόζονται, όταν το κυνήγι δεν γίνεται για εξασφάλιση τροφής.
Ο άνθρωπος, πριν ακόμη επιβληθεί το λευκό καρκίνωμα στο είδος, τον ήξερε το σεβασμό. Πριν ακόμα ονομαστεί άγριος από τους άγριους που επιβλήθηκαν, πριν αυτοχριστεί εκλεκτός, εφευρίσκοντας και ανώτερη δύναμη για να αιτιολογήσει το δίκαιο των εγκλημάτων του, ήξερε την Ισορροπία. Ζούσε σ' αυτήν. Τη διακονούσε. Συμμετείχε. Εκλαιγε και για την καλύβα του και για το δάσος που τον τάιζε, εξίσου.
Σήμερα, θριαμβολογούντες μαρκουτσοφόροι περιφέρουν στα κανάλια και στα ραδιόφωνα τη ντροπή της ανθρώπινης ύπαρξης: «Κάηκαν 20.000 στρέμματα δάσους και καλλιεργιών. Ευτυχώς, δεν απειλήθηκε ο οικισμός».
Ισα, ίσα. Ο οικισμός απειλήθηκε. Χωρίς δάσος, χωρίς καλλιέργεια ο οικισμός απειλείται. Και απειλούμενος θα μετακομίσει κι αυτός στις πόλεις. Και θα παράγει από κει τις νέες ανάγκες του: Πιο πολλά χημικά στις καλλιέργειες για τον αστικό άνθρωπο, που πρέπει να φάει τα έτοιμα. Πιο πολλά καυσαέρια. Πιο πολλά απορρυπαντικά. Πιο πολλά τοξικά αέρια. Πιο πολλά κλιματιστικά. Πιο πολλά βενζόλια για τις πολυτέλειες. Πιο πολλά πλαστικά. Πιο πολλά λύματα και σκουπίδια. Πιο πολλή ζέστη. Πιο πολλές πλημμύρες. Πιο πολλοί καρκίνοι. Πιο πολλά εγκλήματα. Πιο πολλή ταξική βία και αδικία. Πιο μεγάλη ατομική απομόνωση. Πιο πολλή καταστολή. Πιο πολύ, πολύ πιο πολλή καθημερινή βία.
Και το σημαντικό: Τόσο πιο μακριά από τη φύση, που τον ζούσε και τον ζει μέχρι σήμερα, που θα καεί και το τελευταίο δέντρο, θα βρομίσει και η τελευταία ακτή, κι αυτός, ξένος, απομονωμένος και λοβοτομημένος από το pc και την t.v. και το Cayen και το cd και τα timberland, εν δυνάμει δολοφόνος, ηθικός και φυσικός αυτουργός της καταστροφής του περιβάλλοντός του και των ζώων, που δεν του ανήκουν, θα αρκείται σ' ένα υποκριτικό «τς, τς, τς», σ' ένα «τι κρίμα», και θα ξανασκύβει πάνω από τις νέες προσφορές για δάνειο, χαρούμενος, που γίνεται όλο και πιο δούλος, όλο και πιο πολύ ένα ανώνυμο νούμερο μιας πιστωτικής κάρτας.
Ο Homo Sapiens Sapiens! Θαυμάστε τον, τρομάρα του στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας να τρώει εκτός απ' τα υπόλοιπα και τις σάρκες του...
Ευτυχώς, δεν απειλείται ο οικισμός;
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 22/07/2007

Επιστροφή στην αρχή

ΣτΕ: Επαναξιολόγηση του Καποδίστρια για τα δάση

Στην ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού εστίασε την προσοχή του ο Κώστας Κουσούλης, πρόεδρος της Ενωσης Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ. Εκανε λόγο για θεσμική κρίση και τόνισε πως πρέπει να εντοπιστούν οι συγκεκριμένες αδυναμίες.

«Η μελέτη της συμπεριφοράς του κρατικού μηχανισμού πρέπει να εκταθεί σε όλα τα επίπεδα: στην κεντρική διοίκηση, στην περιφέρεια, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση, στην πολιτική προστασία, στην πυροσβεστική υπηρεσία», επισήμανε. Και έθεσε θέμα επαναξιολόγησης του συστήματος «Καποδίστρια» στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο αντιπρόεδρος του ΣτΕ και πρόεδρος του Ε τμήματος Κώστας Μενουδάκος, επισήμανε πως πρέπει να ληφθούν τα δομικά εκείνα μέτρα που θα εφαρμόσουν στην πράξη την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης που επιτάσσει το Σύνταγμα.

Παρέθεσε σειρά μέτρων για την προστασία του δασικού πλούτου, όπως απαγόρευση της θήρας, σύνταξη Δασολογίου και δασικών χαρτών, στελέχωση των δασικών υπηρεσιών, ενώ ζήτησε να σταματήσει οποιαδήποτε συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος που οδηγεί στην «απομείωση των δασικών εκτάσεων και σχετικοποιεί την προστασία τους».

Ο κ. Μενουδάκος ζήτησε να κηρυχθούν στο σύνολό τους αναδασωτέες οι καμένες εκτάσεις και να μη «διαφύγουν» μερικές όπως συνήθως συμβαίνει.

Εχουμε δικαίωμα στο Περιβάλλον, δικαίωμα στη ζωή, δήλωσε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρης Παξινός και πρότεινε όλα τα νομοσχέδια που έχουν σχέση με το περιβάλλον να υπόκεινται στον έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Έθνος 4-9-07

Επιστροφή στην αρχή

ΦΩΤΙΕΣ: Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΑΣΩΝ

Οι πυρκαγιές στα μεσογειακά δάση της χώρας μας επηρεάζουν γενιές και γενιές Ελλήνων από την αυγή του πολιτισμού μας. Παρ' όλα αυτά, ακόμη και σήμερα, 3,500 χρόνια μετά, δεν έχουμε μάθει να ζούμε με αυτές. Τις θεωρούμε ένα παροδικό φαινόμενο - το οποίο θα εκλείψει μόνο όταν ο άνθρωπος αλλάξει συμπεριφορά απέναντι στο δάσος -, και έτσι κανείς μας δεν προετοιμάζεται γι' αυτές.

"Είμαστε μοναδικά όντα φωτιάς σ' ένα μοναδικό πύρινο πλανήτη" Stephen Pyne

Αύγουστος του 1989. Μόλις είχα επιστρέψει από την εθελοντική συμμετοχή μου στην κατάσβεση μιας πυρκαγιάς που έκαψε σχεδόν όλο το βόρειο τμήμα της Σιθωνίας στη Χαλκιδική. Η αγωνία μου για ένα πενθήμερο ήταν μεγάλη, επειδή η φωτιά απειλούσε, μαζί με τα δάση, να εξαφανίσει και τις πειραματικές επιφάνειες που χρησιμοποίησα για το διαδακτορικό μου, λίγες εβδομάδες πριν από την επίσημη παρουσίασή του. Τελικά, η εμπειρία των συναδέλφων μου από το Δασαρχείο Πολυγύρου έσωσε το κυρίως δάσος και μαζί μ' αυτό, τρία χρόνια ατελείωτων καταγραφών, στατιστικών επιξεργασιών και συμπερασμάτων.

Πρώτη μου δουλειά μόλις έφθασα στο σπίτι ήταν να απαλλαγώ από τα καπνισμένα ρούχα μου και να κεράσω τον εαυτό μου μια παγωμένη μπίρα, τη μόνιμη φαντασίωση κάθε εμπλεκόμενου σε δασική πυρκαγιά. Στην τηλεόραση οι φωτιές είχαν και πάλι τη θερινή τιμητική τους. Η ρουτίνα των ειδήσεων και η φοβερή κούραση με είχαν σχεδόν αποκοιμίσει, όταν συνέβη ένα γεγονός καθοριστικό για τη μετέπειτα επιστημονική μου διαδρομή. Ο Τέρενς Κουΐκ - όταν ήταν στον ΑΝΤ1 - είχε καλέσει τον καθηγητή και δάσκαλό μου Σπύρο Ντάφη για να συζητήσουν το θέμα των πυρκαγιών. Ένας από τους διαπρεπέστερους καθηγητές της Δασολογίας και γνώστης της οικολογίας των ελληνικών οικοσυστημάτων, ο Σπύρος Ντάφης, εξηγούσε, με τη συνηθισμένη ηρεμία του, τα αίτια των πυρκαγιών, όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε: "Και μετά τις πυρκαγιές, κ. καθηγητά, τι πρέπει να κάνουμε;" "Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην κάνουμε τίποτε, απλώς να προστατέψουμε το δάσος από τη βοσκή και τους καταπατητές", απάντησε, ήρεμα πάντα, ο καθηγητής.

Ο Τέρενς Κουΐκ σχεδόν έπεσε από το κάθισμά του, τόση ήταν η έκπληξή του. Γαλουχημένος, όπως όλοι μας, με το μύθο της αναγκαιότητας των μεταπυρικών αναδασώσεων δεν ήθελε να πιστέψει τα λόγια του καλεσμένου του. "Μα είναι δυνατό, κ. καθηγητά, να το λέτε εσείς αυτό!!! Ένας ειδικός! Ένας καθηγητής πανεπιστημίου! Είναι δυνατό να μην αναδασώσουμε τις καμένες εκτάσεις; Πώς μπορείτε να λέτε τέτοια πράγματα; Υπάρχει επιστημονική εμπειρία... υπάρχει έρευνα..."

Ο καθηγητής μου ένιωσε, είμαι βέβαιος, ακριβώς ό,τι κι εγώ πολλές φορές τα κατοπινά χρόνια: Ορισμένες αλήθειες πρέπει να λέγονται με προσοχή΄ ο κίνδυνος να εκτεθείς είναι μεγάλος εάν αυτό που λες δεν γίνεται απόλυτα κατανοητό.

"Στην Ελλάδα κανείς δεν μελέτησε τι συμβαίνει έπειτα από μια πυρκαγιά", απολογήθηκε ο Σπύρος Ντάφης. "Εύχομαι αυτό να γίνει σύντομα..."

Έτσι βρέθηκα να μελετώ την οικολογία των δασικών πυρκαγιών. Η εξειδίκευσή μου στη φυτοκοινωνιολογία, δηλαδή στη μελέτη των κοινωνικών σχέσεων που αναπτύσσουν τα φυτά τόσο μεταξύ τους όσο και σε σχέση με το περιβάλλον τους, αποτέλεσε τη βάση για μια βαθύτερη κατανόηση της σχέσης των φυτών με το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών.

Θερμά, ξηρά καλοκαίρια και μέτρια βροχεροί, ήπιοι χειμώνες χαρακτηρίζουν το μεσογειακό κλίμα. Απαντά στη Μεσογειακή λεκάνη, στην Καλιφόρνια, στη Χιλή, στο νοτιοδυτικό άκρο της Αφρικής και της Αυστραλίας, μεταξύ του 30ού και του 40ού παραλλήλου του βόρειου και νότιου ημισφαιρίου. Στις περιοχές αυτές η προσπίπτουσα ηλιακή ακτινοβολία είναι ίση με την ανακλώμενη. Τα ψυχρά ρεύματα των δύο ημισφαιρίων διασχίζουν τις θάλασσες που τις βρέχουν. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι, αν εκλείψουν τα ρεύματα αυτά, το μεσογειακό κλίμα θα εξαφανιστεί. Σ' αυτές τις τόσο απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, που δεν είχαν καμία χλωριδική επαφή, αναπτύσσεται ένας πανομοιότυπος τύπος βλάστησης, γνωστός ως "αείφυλλη σκληρόφυλλη βλάστηση". Η ομοιότητα δεν είναι τυχαία. Τα φυτά που συνθέτουν τη βλάστηση στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα πρέπει να επιβιώσουν στη μακριά άνομβρη θερινή περίοδο. Σιγά σιγά, άριχσε να σχηματίζεται στο μυαλό μου το εκπληκτικό παζλ της μεσογειακής βλάστησης: Λεπτές ισορροπίες εκατομμυρίων χρόνων, ασύλληπτες λογικές επιβίωσης, προσαρμογές στις αντιξοότητες. Μια ισχυρή θέληση για ζωή από όντα που δεν διαθέτουν εγκέφαλο, δεν περπατούν ούτε αισθάνονται όπως τα ζώα και ο άνθρωπος.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την αειφυλλία. Αν τα είδη που συνθέτουν τις μεσογειακές φυτοκοινωνίες ήταν φυλλοβόλα, θα χρειάζονταν κάθε άνοιξη έως και 5πλάσια ποσότητα νερού για την παραγωγή νέων φύλλων. Ως αείφυλλα, εξοικονομούν τεράστιες ποσότητες νερού, που το χρησιμοποιούν τους θερινούς μήνες.

Άλλη προσαρμογή είναι η σκληροφυλλία. Για να μειώσουν την απώλεια νερού από τους επιδερμικούς πόρους (εφυμενική διαπνοή), τα φυτά συγκεντρώνουν κάτω από την επιδερμίδα των φύλλων τους αδιάβροχες κηρώδεις ουσίες που τους προσδίδουν χαρακτηριστική σκληρότητα. Έτσι παγιδεύουν το νερό, που αλλιώς θα εξατμιζόταν κατά τη διάρκεια των υψηλών θερινών θερμοκρασιών.

Η διαπνοή είναι μια απαραίτητη φυσιολογική δραστηριότητα των φυτών που συμμετέχει στη μεταφορά νερού και διαλυμένων ανόργανων στοιχείων από τις ρίζες προς τα φύλλα. Προκειμένου να μην εξαντληθεί το εδαφικό νερό στη διάρκεια του καλοκαιριού, τα μεσογειακά φυτά κλείνουν τα στόματα των φύλλων - από τα οποία διαχέεται η υγρασία στο περιβάλλον - κατά τις θερμές ώρες. Μεταπίπτουν δηλαδή σε θερινή νάρκη, μειώνοντας στο ελάχιστο τη βιολογική τους δραστηριότητα.

Μια φυτοκοινωνία αναπτύσσεται σε ανοιχτούς χώρους. Εκατομμύρια σπόροι διάφορων ετήσιων φυτών μεταφέρονται με τον άνεμο. Παπαρούνες, μαργαρίτες, αγριοφράουλες κάνουν το μοναδικό ταξίδι της ζωής τους με τη μορφή των σπόρων, πριν ριζώσουν κάπου. Αν φύτρωναν όλοι, κάθε φυτό θα απαιτούσε μέρος του ελάχιστου εδαφικού νερού για να αναπτύξει τη βιομάζα του. Αντιμέτωπες με αυτό τον κίνδυνο, οι μεσογειακές φυτοκοινωνίες ανέπτυξαν δύο αμυντικούς μηχανισμούς. Ο πρώτος είναι η μεγάλη πυκνότητα των θάμνων, που, κυριολεκτικά, κρύβουν τον ήλιο από το έδαφος και δεν επιτρέπουν στους νέους σπόρους να φυτρώσουν. Ο δεύτερος, μια εκπληκτική προσαρμογή, η αλληλοπάθεια. Ορισμένοι μεσογειακοί θάμνοι τροφοδοτούν το έδαφος με ουσίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των ετήσιων φυτών. Γι' αυτό δεν υπάρχουν στα μεσογειακά οικοσυστήματα τα συνήθη ετήσια φυτά άλλων δασικών τύπων.

Η πυκνότητα των θάμνων και η αλληλοπάθεια, όμως, επιδρούν και στους σπόρους των ίδιων των μεσογειακών θάμνων και πεύκων' ενώ οι θάμνοι πολλαπλασιάζονται με πρεμνοβλάστηση και ριζοβλάστηση, τα πεύκα δεν διαθέτουν τέτοια ικανότητα. Κάτω από αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες, οι σπόροι τους που πέφτουν στο έδαφος δεν επιβιώνουν. Τα μεσογειακά πεύκα αδυνατούν να ανανεωθούν, εκτός και εάν υπάρξει προσωρινή απελευθέρωση του εδάφους από τον ανταγωνισμό των πυκνών θάμνων και την αλληλοπάθεια που προκαλούν. Η φύση δεν διαθέτει ούτε πριόνια ούτε τσεκούρια. Την ευκαιρία αυτή θα τους προσέφερε μόνο μια πυρκαγιά.

Μπορεί η φύση να μετατρέψει το θάνατο σε ζωή, την καταστροφή σε δημιουργία; Μπορεί ο Φοίνικας να μην ήταν μύθος; Τα δέντρα δεν έχουν πόδια για να τρέξουν, ούτε φτερά για να πετάξουν, δεν ανοίγουν φωλιές στο έδαφος για να προφυλαχθούν. Πώς θα εκμεταλλεύονταν το γυμνό έδαφος που δημιουργούσε η φωτιά, αφού θα ήταν και τα ίδια θύματά της; Καθώς οι έρευνές μας προχωρούσαν και συνδυάζονταν με τα αποτελέσματα των άλλων συναδέλφων μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ξετυλιγόταν το κουβάρι των νέων μας γνώσεων πάνω στην απίστευτη δυναμική αντίδραση της φύσης.

Οι θερινές καταιγίδες με αστραπές και κεραυνούς είναι συχνές στα μεσογειακά κλίματα. Η πιθανότητα πρόκλησης πυρκαγιάς στην κατάξερη βλάστηση είναι μεγάλη. Ο καθηγητής των Δασικών Πυρκαγιών Δημήτρης Καϊλίδης υπολόγισε ότι, χωρίς τον άνθρωπο, κάθε πευκοδάσος καιγόταν τουλάχιστον μία φορά κάθε 100 με 150 χρόνια από κεραυνό. Με τη διαδικασία της φυσικής επιλογής τα σκληρόφυλλα αείφυλλα φυτά ανέπτυξαν και άλλες προσαρμογές, δημιουργώντας μια ιδιόμορφη βλάστηση εξαιρετικής αντοχής στις πυρκαγιές: την πυρόφυτη βλάστηση.

Υπάρχουν δυο βασικές μορφές πυρόφυτων. Τα παθητικά πυρόφυτα ανέπτυξαν ιδιαίτερη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες αλλά και στις ίδιες τις φλόγες, ως αποτέλεσμα ποικίλων μηχανικών και χημικών διεργασιών. Ορισμένα είδη αντέχουν τις υψηλές θερμοκρασίες χάρη στον παχύ φλοιό τους (φελλοφόρος δρυς), άλλα αναφλέγονται δύσκολα γιατί έχουν πολύ σκληρό ξύλο (ίταμος και κάποιες δρύες) ή υψηλή περιεκτικότητα μεταλλικών στοιχείων στο ξύλο τους (αλμυρίκι). Η κουκουναριά ρίχνει τα χαμηλά κλαδιά της, δημιουργώντας ομβρελοειδή κόμη πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος, όπου καμιά φλόγα δεν τη φθάνει. Μερικές πτέριδες και άλλα φυτά προφυλάσσουν τα αναπαραγωγικά τους όργανα κάτω από το έδαφος.

Αντίθετα, τα ενεργητικά πυρόφυτα συνήθως καίγονται εύκολα, αλλά η βλαστητική ανάπτυξή τους ευνοείται από την πυρκαγιά. Το πουρνάρι παράγει μετά τη φωτιά παραβλαστήματα και ριζοβλαστήματα από τη βάση του κορμού και τις ρίζες αντίστοιχα. Η κουμαριά, τα ρείκια, οι άρκευθοι, το φυλίκι, ο σχίνος και άλλα δημιουργούν ριζώματα που μοιάζουν με ρόζο και βρίσκονται σε αδράνεια επί πολλά χρόνια. Μετά τη φωτιά, τα ριζώματα ξυπνούν από το λήθαργό τους και δίνουν μέσα σε λίγες ημέρες τα πρώτα βλαστάρια με τη μορφή παραβλαστημάτων. Η ταχύτητα αύξησης των παραβλαστημάτων και των ριζοβλαστημάτων είναι πολύ μεγάλη. Στο τέλος της επόμενης από την πυρκαγιά βλαστητικής περιόδου φθάνουν σε ύψος μέχρι και 60% του μητρικού φυτού.

Πάνσοφη η φύση, δεν αφήνει τίποτε στην τύχη. Η σουσούρα, ένα είδος ρεικιού που βρίσκεται στα πιο φτωχά και ξηρά εδάφη της χώρας μας και ενοχοποιείται για το φαινόμενο της αλληλοπάθειας, παραμένει βιολογικά ανενεργή δύο-τρία χρόνια μετά τη φωτιά, δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στα νεαρά φυτά της πεύκης να ριζώσουν και να αναπτυχθούν.

Τέλος, υπάρχει και η υποομάδα των ενεργητικών πυρόφυτων με διασπορά σπόρων που διεγείρονται από τη φωτιά. Σ' αυτήν ανήκουν τα θερμόβια πεύκα, ιδίως η χαλέπιος, που μαζί με την τραχεία και την κουκουναριά σχηματίζουν τα μεσογειακά πευκοδάση μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε νέα μεγαλειώδη επίδειξη της δυνατότητας προσαρμογής που διαθέτει το φυτικό βασίλειο. Σε όλα σχεδόν τα φυτά, οι ώριμοι καρποί πέφτουν στο έδαφος' στα θερμόβια πεύκα, όμως, το 30% των ώριμων κώνων παραμένει κλειστό στο δέντρο από 5 ως και 10 χρόνια. Αν ξεσπάσει πυρκαγιά, διεγείρονται ειδικοί μηχανισμοί και τα κουκουνάρια ανοίγουν, διασκορπίζοντας μερικές χιλιάδες σπόρους σε έκταση 4 στρεμμάτων γύρω από κάθε δέντρο. Καθώς τα δέντρα βρίσκονται σε αποστάσεις μικρότερες από 10 μέτρα μεταξύ τους, φαντάζεστε την πυκνότητα των νέων φυτών...

Από την πρώτη στιγμή που ένα νέο μεσογειακό δάσος αρχίζει τη μεταπυρική διαδικασία φυσικής αναγέννησης, ετοιμάζεται για την επόμενη πυρκαγιά. Σ' αυτό βοηθούν και πάλι οι μεσογειακές κλιματικές συνθήκες: στη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους οι τιμές θερμοκρασίας και υγρασίας είναι εντελώς ακατάλληλες για την επιβίωση των σαπροφυτικών μυκήτων που αποσυνθέτουν την οργανική ύλη. Έτσι συσσωρεύονται στο έδαφος τόνοι από ξηρές βελόνες, φύλλα, κλαδιά, νεκρούς θάμνους και δέντρα: μια βιομάζα ιδιαίτερα εύφλεκτη, λόγω και της θερινής ξηρότητας, η οποία απλώς περιμένει τον κεραυνό, την ανθρώπινη αμέλεια ή τον εμπρησμό για να εκδηλωθεί ξανά το φαινόμενο. Τα μεσογειακά πεύκα είναι φωτόφιλα΄όταν τα χαμηλότερα κλαδιά δεν φωτίζονται, αχρηστεύονται και ξηραίνονται, δεν πέφτουν όμως από τα δέντρα. Χρόνια ολόκληρα κρέμονται νεκρά κλαδιά με ξηρές βελόνες κοντά στο έδαφος. Έτσι, μια απλή έρπουσα φωτιά μετατρέπεται εύκολα σε επικόρυφη, άρα και με δυναμικότερη προοπτική εξέλιξης. Εξάλλου τα πεύκα είναι διαποτισμένα με την εύφλεκτη ρητίνη, όπως εύφλεκτα είναι και τα αιθέρια έλαια των θάμνων που εμπλουτίζουν το δασικό μικροπεριβάλλον. Όσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών πυρκαγιών, τόσο μεγαλύτερη είναι η συγκεντρωμένη καύσιμη βιομάζα και τόσο η εκδήλωση του φαινομένου πιο βίαιη.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ώριμο μεσογειακό δάσος που κάηκε και προστατεύθηκε, χωρίς να αναγεννηθεί με φυσικό τρόπο. Αντίθετα, σε περιοχές που δεν κάηκαν τον τελευταίο αιώνα τα πεύκα λιγοστεύουν κάθε χρόνο, χωρίς δυνατότητα αναγέννησης.

Οι δασικές πυρκαγιές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Απλώς, η οικολογική τους σημασία δεν έγινε μέχρι σήμερα κατανοητή επειδή τα αποτελέσματά τους συγχέονται με τη μεταπυρική οικονομική δραστηριότητα του ανθρώπου, ιδιαίτερα με την υπερβόσκηση και την οικοπεδοποίηση που οδηγούν σε αποδάσωση. Σ' αυτό το συμπέρασμα καταλήξαμε με το φίλο και συνεργάτη δρα Γιώργο Τσιουρλή, ειδικό στη μεσογειακή οικολογία, ύστερα από μελέτη αμέτρητων μοντέλων εξέλιξης των οικοσυστημάτων των πευκοδασών με αποκλεισμό της φωτιάς. Η ισχυρότατη οικολογική σχέση μεταξύ πυρκαγιών και μεσογειακών οικοσυστημάτων εξηγεί γιατί οι πυρκαγιές δεν αντιμετωπίζονται εύκολα. Ο άνθρωπος είναι ακόμη τεχνολογικά αδύναμος απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμοί, οι πλημμύρες ή οι δασικές πυρκαγιές. Τα μεσογειακά οικοσυστήματα θα αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια αλλαγής του αιώνιου κύκλου φωτιάς-αναγέννησης.

Έντονη είναι η ανησυχία για τις επιπτώσεις των πυρκαγιών στην πανίδα των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Οι έρευνες, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν συμφωνούν ως προς τις εκτιμήσεις, επειδή κάθε πυρκαγιά διαφέρει από τις υπόλοιπες σε ένταση, συχνότητα, διάρκεια, μορφή κ.λπ. Γενικά όμως, με βάση τη λογική, θα έλεγα ότι, εάν οι φωτιές επηρέαζαν σοβαρά την πανίδα, πολλά ζώα θα αποτελούσαν μουσειακά είδη στη χώρα μας εδώ και αιώνες. Έρευνες στις ΗΠΑ έδειξαν ότι, με το ξέσπασμα δασικής πυρκαγιάς, τα ρακούν απλώς έτρεχαν μακριά της και στη συνέχεια, ούτε απέφευγαν ούτε προτιμούσαν περισσότερο από ό,τι συνήθως τις περιοχές που είχαν καεί. Σε πειράματα στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης διαπιστώσαμε ότι κατά τη διάρκεια καύσης βελονοτάπητα οι θερμοκρασίες κάτω από την επιφάνεια του εδάφους είναι ιδιαίτερα ανεκτές από τα περισσότερα ζώα που ζουν ή φωλιάζουν εκεί΄ τα μυρμήγκια ή τα σκουλήκια, μάλιστα, συνέχιζαν τη δραστηριότητά τους κάτω από τις φλεγόμενες βελόνες.

Όλοι οι ερευνητές συμφωνούμε ότι το οικολογικό πρόβλημα που δημιουργείται τις τελευταίες δεκαετίες δεν οφείλεται τόσο στις πυρκαγιές όσο, κυρίως, στην αυξημένη συχνότητά τους. Εξαιτίας του ανθρώπου, ένα μεσογειακό δάσος δεν καίγεται πλέον μία φορά τον αιώνα, αλλά πολύ συχνότερα.

Κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες του δασολογικού χώρου μετείχαν στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρίας στην Καλαμάτα, τον Φεβρουάριο του 1992, όπου παρουσίασα τα πρώτα αποτελέσματα των μετρήσεών μας. Πώς θα δέχονταν ότι όλα όσα γνωρίζαμε πριν από δύο χρόνια για τις πυρκαγιές είχαν ανατραπεί; "Εάν υπερπροστατεύσουμε το μεσογειακό δάσος από τη φωτιά, φοβόμαστε ότι θα μοιάσουμε στη μητέρα που, στην προσπάθεια να προστατέψει το παιδί της από το κρύο, το σφίγγει τόσο δυνατά πάνω της ώστε τελικά το πνίγει". Θερμό χειροκρότημα ακολούθησε το τελικό συμπέρασμα της εισήγησής μου. Η αρχή είχε γίνει και ήταν πετυχημένη.

Το 1994 ξεκίνησε, με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή της Δασολογικής Σχολής Νίκο Στάμου, το μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα "Science for Stability". Στους πολύπλευρους στόχους του κυριαρχούσε η ίδρυση του πιο σύγχρονου εργαστηρίου δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης. Τη διεύθυνσή του ανέλαβε ο ειδικός πυρκαγιολόγος Κώστας Καλαμποκίδης. Φορτωμένος με πολλές εμπειρίες από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο όπου δίδασκε, ο Κώστας ήρθε ειδικά γι' αυτό το πρόγραμμα. Ακολούθησαν τρία ακόμη ερευνητικά προγράμματα, όπως αυτό για τη μεταπυρική συμπεριφορά του περιαστικού δάσους της Θεσσαλονίκης, με επιστημονικούς υπεύθυνους τον Στέλιο Γκατζογιάννη και τον Αλέξη Καραλίβανο. Η συμμετοχή μου στα προγράμματα αυτά μου προσέφερε, πέρα από τις εμπειρίες, το κέρδος της συνεργασίας με λαμπρούς επιστήμονες. Έπρεπε να καταγράψουμε τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα μας, χωρίς προκαταλήψεις ούτε προς το ανθρώπινο δυναμικό ούτε προς το φαινόμενο των πυρκαγιών.

Χρόνο με το χρόνο στην Ελλάδα ο κρατικός μηχανισμός προγραμματίζει, σχεδιάζει και εκτελεί την αντιπυρική προστασία της χώρας, διαθέτοντας δισεκατομμύρια δραχμές, αξιόλογο και έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό και δασοπυροσβεστικά μέσα καθόλου ευκαταφρόνητα σε ποιότητα και ποσότητα. Κι όμως, κάθε χρόνο οι δασικές πυρκαγιές ολοκληρώνουν, απρόσκοπτες σχεδόν, το προγραμματισμένο από τη φύση έργο τους. Απομένουν, έτσι, στο τέλος του καλοκαιριού κατάκοπες και απογοητευμένες οι δασοπυροσβεστικές υπηρεσίες να αναζητούν τι έφταιξε κάθε φορά και ο περιορισμός του φαινομένου αναβάλλεται για την επόμενη χρονιά, να απολογούνται οι επικεφαλής για τις εκτάσεις που καίγονται, λες και ευθύνονται αυτοί για την ανθρώπινη αδυναμία ελέγχου των θεομηνιών, χωρίς ποτέ να επιβραβευθούν για τις εκτάσεις που σώζουν. Όταν, δε, καίγεται κάποιο "επώνυμο" περιαστικό δάσος, η κριτική που ασκείται στις υπηρεσίες ξεπερνά κάθε όριο.

Κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει την έξαρση των πυρκαγιών στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Παρά την ανάπτυξη του φιλοδασικού αισθήματος, οι φωτιές αυξάνουν χρόνο με το χρόνο. Τι προκάλεσε την αύξηση του αριθμού τους;

Μέχρι και την περίοδο του Μεσοπολέμου, τα περιοικιστικά δάση υπήρξαν τροφοδότες καύσιμης ύλης των τοπικών κοινωνιών. Πολλά δέντρα, αλλά κυρίως εύφλεκτοι θάμνοι, απομακρύνονταν έγκαιρα μέσα από τα δάση και καίγονταν ελεγχόμενα, στις θερμάστρες, στα τζάκια και στους φούρνους. Έτσι, το κάψιμο της καλαμιάς ή των κλαδιών σπάνια έβρισκε δρόμο διαφυγής στα γύρω δάση και όταν συνέβαινε αυτό, η επέμβαση ήταν άμεση: Εκείνη την εποχή ερασιτέχνες ή επαγγελματίες υλοτόμοι, βοσκοί, ρητινοσυλλέκτες, μελισσοκόμοι και πολλοί άλλοι κυκλοφορούσαν συνεχώς στο δάσος.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο Πόλεμο, το κύμα φυγής στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας ερήμωσε την ύπαιθρο και οι ανάγκες σε ξύλο μειώθηκαν, ενώ χάθηκαν οι χιλιάδες ευκαιριακοί δασοπροστάτες. Ταυτόχρονα, το πετρέλαιο θέρμανσης και ο ηλεκτρισμός μείωναν την ανάγκη ξύλευσης όσων παρέμεναν στην επαρχία. Έτσι, τεράστιες ποσότητες εύφλεκτης βιομάζας, που κανείς δεν χρειαζόταν, άρχισαν να συσσωρεύονται γύρω από τους γειτονικούς στα δάση οικισμούς.

Η απότομη, άναρχη επέκταση των πόλεων σύντομα δημιούργησε προβληματικές συνθήκες διαβίωσης για τους κατοίκους τους. Κλεισμένοι σε διαμερίσματα μικρά, ανήλια και χωρίς αέρα, αισθάνθηκαν την επιθυμία να επιστρέψουν στην ύπαιθρο. Φυσικά, ελάχιστοι γύριζαν στον τόπο τους, αφού οι θέσεις εργασίας είχαν συγκεντρωθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα, ιδίως του Λεκανοπεδίου και της Θεσσαλονίκης. Έτσι ξεκίνησε μια, χωρίς προηγούμενο, οικοπεδοποίηση κάθε διαθέσιμης έκτασης στις περιαστικές περιοχές. Και όταν οι νόμιμες εκτάσεις τελείωσαν, άρχισε το παράνομο εμπόριο γης που απελευθέρωναν οι τυχαίες ή μη πυρκαγιές. Η έλλειψη δασικού κτηματολογίου, τα κενά των νόμων, η απροθυμία των Αρχών για λήψη ριζικών μέτρων, οι συνεχείς νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων δημιούργησαν τους εμπρηστές, που εμπορεύονταν τη γη που δεν τους ανήκε. Η συνεχής υποβάθμιση της ζωής στην πόλη δημιούργησε την ανάγκη απόκτησης και μιας δεύτερης θερινής κατοικίας σε μια από τις απέραντες παραλιακές εκτάσεις της χώρας. Σύντομα χιλιάδες σπίτια άρχισαν να κτίζονται μέσα ή κοντά στα παραθαλάσσια δάση. Όσοι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τη δική τους πρώτη ή δεύτερη κατοικία μέσα στα πεύκα, περιορίστηκαν σε τακτικές εκδρομές στα δάση, όπου η χρήση της ψησταριάς ανέκαθεν αποτελούσε βασική έκφραση αναψυχής.

Οι νέοι μόνιμοι κάτοικοι και οι περιστασιακοί εκδρομείς είχαν κάθε λόγο να προστατέψουν το δάσος, αφού κάθε πυρκαγιά έθετε σε κίνδυνο την περιουσία, ακόμη και τη ζωή τους. Οι εμπρησμοί από δόλο μειώθηκαν, οι φωτιές όμως αυξήθηκαν. Αγνοώντας τις πραγματικές οικολογικές σχέσεις φωτιάς-μεσογειακού δάσους και, κυρίως, την ευκολία και τα αίτια που προκαλούν την έκρηξη μιας πυρκαγιάς, οι νεόκοποι λάτρεις των περιαστικών και παραθαλάσσιων δασών δεν ήξεραν ότι κυριολεκτικά "έπαιζαν με τη φωτιά". Το δάσος σήμερα, εκτός από τους εμπρηστές, αντιμετωπίζει και εκατομμύρια καύτρες που μεταφέρουν τα καλοκαιρνά μελτέμια από τις χιλιάδες καμινάδες των ψησταριών ή από το κάψιμο των ξερών χόρτων.

Όποιος κτίζει κοντά σε δάσος υποθηκεύει την ασφάλεια του σπιτιού του. Είναι εξίσου επικίνδυνο με το κτίσιμο σε χειμάρρους, σεισμογενή ρήγματα ή στην άμμο της παραλίας. Η φωτιά, ως φαινόμενο, θα εκδηλώνεται πάντα με την ίδια σφοδρότητα όσο κι αν ο άνθρωπος βελτιώσει τα μέσα δασοπυρόσβεσης που διαθέτει, είτε υπάρχουν εμπρηστές είτε όχι. Είναι βέβαιο ότι, εάν αυτή η σκληρή αλήθεια είχε ειπωθεί πριν από καιρό, πολλές νόμιμες ή παράνομες οικοπεδοποιήσεις δασικών εκτάσεων θα είχαν αποτραπεί.

Βλέπουμε καθημερινά πόσο εύκολα καίγονται τα "επώνυμα", υψηλής προστασίας περιαστικά δάση. Εκατομμύρια πολίτες και ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός απλώς παρακολουθούν το φαινόμενο, ανήμποροι να αντιδράσουν. Μπορούμε επομένως να συμπεράνουμε τι δυνατότητες προστασίας παρέχονται στα ανώνυμα δάση μας, τα μονίμως κακοδιαχειρισμένα και εγκαταλειμμένα, που ούτε δεξαμενές νερού διαθέτουν στην περιοχή τους ούτε κοντινή δύναμη πυρόσβεσης ούτε είναι στόχος προτεραιότητας για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα. Και όμως, μέσα και γύρω από τα δάση αυτά δίνονται διαρκώς άδειες οικοδόμησης, χωρίς να απαιτείται αντιπυρική μελέτη, χωρίς να εξηγεί κανείς στους ανυποψίαστους πολίτες τους κινδύνους που διατρέχουν, όταν μάλιστα εμπλουτίζουν εξωτερικά τις οικίες τους με κάθε είδους ξύλινες κατασκευές για να τις δέσουν με το περιβάλλον.

Μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα αποτελεί η παγιωμένη άποψη ότι πίσω από κάθε φωτιά υπάρχει και μια οργανωμένη ομάδα εμπρηστών. Δυστυχώς, κανείς δεν αμφιβάλλει πια ότι, ακόμη και δίπλα στο σκουπιδότοπο, τη φωτιά την ανάβουν αποσταθεροποιητές ή οικοπεδοφάγοι, βοσκοί ή ψυχοπαθείς.

Η συνεχής αναφορά σε εμπρηστές ξεκίνησε, δικαιολογημένα, από τη δράση των καταπατητών της αττικής γης. Οι επιστημονικές καταγραφές του καθηγητή Νίκου Στάμου, όμως, δείχνουν ότι τη δεκαετία 1983-1992, από τις 13,196 πυρκαγιές, οι εξακριβωμένοι και οι πιθανοί εμπρησμοί ανέρχονταν σε 2,351 (18%). Ένα ποσοστό 75% των πυρκαγιών οφείλεται σε αμέλεια... Όμως, οι κρατικές υπηρεσίες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αναποτελεσματικότητα των αντιπυρικών μέτρων, καλλιέργησαν το μύθο ότι κάθε φωτιά οφείλεται σε εμπρησμό. Το αποτέλεσμα ήταν να πιστέψουν όλοι ότι για να κάψεις ένα δάσος πρέπει να είσαι επιστήμονας-εμπρηστής, με αυξημένες γνώσεις στην τοπογραφία, τη σύνθεση της βλάστησης, την πρόβλεψη του καιρού και να διαθέτεις εμπρηστικούς μηχανισμούς τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό φυσικά είχε τρομακτική επίδραση στην αύξηση των πυρκαγιών. Ο αποπροσανατολισμένος πολίτης είναι πεπεισμένος ότι, εφ΄όσον δεν έχει δόλο, δεν μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά. Έχουμε μετατραπεί σε μια εφησυχάζουσα κοινωνία που δεν προσέχει ούτε πού πετά ένα αναμμένο τσιγάρο. Αξίζει να σημειώσω ένα περιστατικό προς μίμηση. Ένα ζευγάρι νέων, πάνω σε μια μοτοσικλέτα, στον περιφερειακό της Κατεχάκη είδε έναν οδηγό να πετά το τσιγάρο του έξω από το παράθυρο. Τον πλησίασαν και ευγενικά του είπαν πόσο εύκολα μπορεί η πράξη του να προκαλέσει πυρκαγιά. Ο οδηγός σταμάτησε και έσβησε το τσιγάρο του. Η αξιέπαινη αντίδραση όσων συμμετείχαν στο συμβάν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πως εμείς οι ίδιοι μπορούμε να βοηθήσουμε στην προστασία των δασών μας.

Η ιδέα των εμπρηστών πολλές φορές προκάλεσε την υστερική αντίδραση των διωκτικών Αρχών και τη σύλληψη οποιουδήποτε καταγγέλλεται ότι κυκλοφορεί ύποπτα στο δάσος. Κι όμως, μέσα στα ίδια δάση, οι ίδιοι οι καταγγέλλοντες καίνε τα ξερά χόρτα τους ή ανάβουν ψησταριές ενώ επικρατούν θερμοκρασίες πάνω από 35ο C και άνεμοι ισχυρότεροι από 7 μποφόρ, χωρίς κανείς να τους κάνει έστω μια παρατήρηση.

Στην πυρόπληκτη Ελλάδα, μεγάλο μέρος του προβλήματος θα έλυνε η σωστή πληροφόρηση. Η εκπαίδευση στο θέμα των δασικών πυρκαγιών θα δημιουργήσει πολίτες που θα γνωρίζουν και θα είναι σε θέση να ζουν με τις φωτιές, ανθρώπους που δεν θα τις προκαλούν αλλά και δεν θα τις φοβούνται.

Σε καλύτερα οργανωμένες χώρες εκπονούνται συνεχώς ολοκληρωμένα προγράμματα ενημέρωσης των πολιτών και εκπαίδευσης των μαθητών - κάτι που θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει και εδώ από τις πρώτες τάξεις του σχολείου -, εκδίδονται, καθημερινά, δελτία επικινδυνότητας για πρόκληση πυρκαγιάς, και πληροφορίες για τις ενέργειες που πρέπει να αποφεύγονται σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Στη χώρα μας, εκτός από ανούσια τηλεοπτικά σποτάκια που διαφημίζουν τον τρόπο εκπαίδευσης των πυροσβεστών ή πόσους υπολογιστές έχει το συντονιστικό κέντρο, τίποτε σημαντικό δεν γίνεται. Και δεν θα 'θελα να σχολιάσω ότι ενώ ολόκληρη η Ελλάδα καιγόταν, αυτά συνέχισαν να προβάλλονται.

Κανείς δεν πληροφορεί τους πολίτες τι πρέπει να κάνουν κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς. Ούτε πώς θα απεμπλακούν σε περίπτωση αποκλεισμού ούτε πώς θα διαφυλαχθούν οι περιουσίες ούτε πώς θα βοηθήσουν στο έργο της κατάσβεσης. Ο αυτοσχεδιασμός χαρακτηρίζει την αντιμετώπιση κάθε πυρκαγιάς. Γι' αυτό, ακόμη και στις μικρότερες πυρκαγιές επικρατεί συνήθως το χάος. Είναι ίσως φοβερό, αλλά ακόμη και επαγγελματίες πυροσβέστες ελάχιστα γνωρίζουν πώς πρέπει να πράξουν την ώρα της φωτιάς. Παρασύρονται από τρομοκρατημένους πολίτες και υποχωρούν σε ικεσίες ή απειλές, εγκαταλείποντάς τους οποιουδήποτε στοιχειώδεις σχεδιασμούς.

"Φωτιά στο δάσος!" Ποιος είναι ο καταλληλότερος φορέας να αναλάβει την προστασία του; Μέχρι και το 1997 την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης είχε η Δασική Υπηρεσία, η οποία χρεώθηκε την αποτυχία της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών. Την επόμενη χρονιά, και με συνοπτικές διαδικασίες, η ευθύνη αυτή ανατέθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, στην οποία μεταφέρθηκε ολόκληρος ο εξοπλισμός και μεγάλος αριθμός υπαλλήλων. Αντίθετα, ο προληπτικός σχεδιασμός παρέμεινε αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας. Κατά πόσο είναι σωστή αυτή η πολιτική απόφαση, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ωστόσο, αιφνιδίασε πολλούς, καθώς είχε προηγηθεί ομόφωνο πόρισμα της Βουλής, η οποία, ύστερα από μακροχρόνια έρευνα και αφού ζήτησε τη γνώμη πολλών επιστημόνων, είχε καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις που εστιάζονταν στην οργάνωση ανεξάρτητου φορέα δασοπροστασίας.

Με τη μεταβίβαση της ευθύνης άρχισε μια νέα περίοδος στην ιστορία της δασοπυρόσβεσης. Νέοι άνθρωποι, νέες νοοτροπίες, νέες τεχνικές. Παράλληλα, παροπλίστηκαν δασικοί υπάλληλοι με εμπειρία δεκαετιών και μαζί με αυτούς ένα τεράστιο κατασβεστικό δυναμικό, οι υλοτόμοι, που τους ακολουθούσαν στο δάσος και ταχύτατα άνοιγαν αντιπυρικές ζώνες και στις πιο δύσβατες περιοχές.

Εάν συγκρίνουμε τις τεχνικές που εφαρμόζουμε σήμερα με αυτές των προηγούμενων χρόνων, πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι ότι και οι δύο φορείς αντιμετωπίζουν τις φωτιές στο χώρο που γνωρίζουν καλύτερα: οι δασικοί μέσα στο δάσος' οι πυροσβέστες έξω από αυτό, κοντά στους δρόμους και τα σπίτια. Το δεύτερο, ότι και οι δύο φορείς χρησιμοποιούν τα μέσα που ξέρουν καλύτερα: οι δασικοί το τσεκούρι και το πριόνι, ανοίγοντας αντιπυρικές ζώνες' οι πυροσβέστες τη μάνικα και το νερό, χρησιμοποιώντας φυσικά ανοίγματα για να μπουν στο δάσος. Η διαφορά νοοτροπίας σχετίζεται και με την αποτελεσματικότητα της αεροπυρόσβεσης. Οι ρίψεις νερού απλώς καθυστερούν τη φωτιά. Απαιτείται η παρουσία επίγειων δυνάμεων που θα εκμεταλλευθούν την ανακοπή της ταχύτητας. Είναι αυτονόητο ότι καλύτερα αποτελέσματα θα δώσει ο μηχανισμός που κινείται μέσα στο δάσος.

Σε όλα αυτά υπάρχει μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αγνοεί, ειδικά όταν έχει την πολιτική ευθύνη προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας. Όταν οι δασικοί έσβηναν τη φωτιά μέσα στα δάση, στόχευαν να την κρατήσουν μακριά από τους οικισμούς. Πολύ συχνά οι καύτρες ξεπερνούσαν όλα τα μέτρα και έφθαναν μέχρι τα σπίτια, όπου όμως έβρισκαν μια ξεκούραστη και με καλό ηθικό πυροσβεστική υπηρεσία που λειτουργώντας στο φυσικό της χώρο προστάτευε ζωές, κατοικίες και περιουσίες. Τα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας φαίνονται στις καταγραφές των ζημιών από τις φωτιές. Μέχρι και το 1997 καίγονταν μόνο μεμονωμένα σπίτια κι αυτό σπάνια. Τα τρία τελευταία χρόνια κάηκαν ολόκληροι οικισμοί.

Θολώνει το νου η ενημέρωση που παρέχεται στους πολίτες κάθε φορά που μια δασική πυρκαγιά βρίσκεται σε εξέλιξη. Τα ΜΜΕ, με τη λειτουργική αρχή τους ότι η κακή είδηση πουλά περισσότερο, τροφοδοτούν το συναίσθημα με εικόνες καμένων δέντρων, ζώων, σπιτιών... Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα ρεπορτάζ είναι ότι δεν υπάρχει αύριο μετά τη φωτιά. Η λογική εγκαταλείπεται, το προγονικό ένστικτο αυτοσυντήρησης θεριεύει. Με μόνο δασοπυροσβεστικό όργανο την κλάρα, με σαγιονάρες και φανελάκια, οι άνθρωποι ρίχνονται ακόμη και στο μέτωπο της φωτιάς, περιοχή μέγιστου κινδύνου. Η απειλή από τις φλόγες και τις ρίψεις νερού των αεροπλάνων αγνοείται στην προσπάθεια να σωθεί έστω και ένα δέντρο.

Ακόμη και οργανωμένες ομάδες εθελοντών δασοπυροσβεστών στερούνται και το βασικό εξοπλισμό, που θα τους προσφέρει στοιχειώδη ασφάλεια. Χωρίς οργανωμένους χώρους υποδοχής, χωρίς ένταξη των εθελοντών σε ομάδες, χωρίς τη συνοδεία ομαδάρχη, χωρίς ασύρματο και φαρμακείο, ζητείται η εμπλοκή των πολιτών στην προσπάθεια κατάσβεσης. Έχουν χαθεί άνθρωποι μέσα στις φλόγες και αυτό έγινε αντιληπτό μόνο όταν ανησύχησαν οι οικείοι τους. Το κράτος οφείλει είτε να οργανώσει με καλύτερο συντονισμό την εθελοντική προσφορά στη δασοπυρόσβεση είτε να την απαγορέψει. Θα πρέπει να θεωρηθεί ποινικό αδίκημα η έκκληση για βοήθεια σε άτομα που εκτίθενται σε πραγματικό κίνδυνο δίχως την παραμικρή πρόβλεψη για την ασφάλειά τους.

Οι φωτιές έκαιγαν ακόμη στο Σέιχ-Σου της Θεσσαλονίκης, όταν ανακοινώθηκαν από τα παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών τα μέτρα αποκατάστασης της βλάστησης. Αναγγέλθηκαν αλλαγές στον τύπο της βλάστησης, κυρίως η αντικατάσταση της εύφλευκτης πεύκης από δύσφλεκτα πλατύφυλλα φυλλοβόλα δέντρα, η άμεση αποψίλωση και αναδάσωση κ.α. Οι προτάσεις αυτές υλοποιήθηκαν, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο. Η ζημιά που έκανε η φωτιά ωχριά μπροστά στη μη αναστρέψιμη καταστροφή που ήδη έγινε στο οικοσύστημα.

Η παραπληροφόρηση διέπει και τις μεταπυρικές πρωτοβουλίες. Ο ακροατής, που δεν έχει καμιά επιστημονική γνώση για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων, βομβαρδίζεται από τηλεοπτικές συζητήσεις για τις επιπτώσεις της φωτιάς στο περιβάλλον και στην υγεία όλων μας, όπου περισσεύει η καταστροφολογία. Νιώθει ότι η ζωή του θα τελειώσει μέσα σε πλημμύρες εξαιτίας των δασών που κάηκαν. Είναι φοβαρό για τα παιδιά-ακροατές από τη μία να τους ζητάμε να μορφωθούν περισσότερο για να ζήσουν καλύτερα στο μέλλον, και από την άλλη να ακούν ότι στο χώρο που ζουν δεν υπάρχει αυτό το μέλλον.

Παγιδευμένοι σ' αυτό το κλίμα, οι πολίτες ζητούν την άμεση λήψη μέτρων, ασκώντας ισχυρή πίεση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που στη συνέχεια μεταφέρεται στην κυβέρνηση' η τελευταία, αντί να λειτουργήσει ως βαλβίδα εκτόνωσης της κατάστασης, μεταφέρει με τη σειρά της την πίεση στις Δασικές Υπηρεσίες. Οι εντολές αποκατάστασης των καμένων εκτάσεων έχουν μόνο ποσοτικές παραμέτρους. Ποτέ ποιοτικές. Κανέναν δεν ενδιαφέρει τι φυτεύεται, αρκεί οι φυτεύσεις να καλύπτουν μεγάλη έκταση. Στο πληγωμένο από τη φωτιά οικοσύστημα καλούνται τα σχολεία, οι φορείς, οι σύλλογοι, οι πολίτες γενικά, να συμμετάσχουν σε άχρηστες και πολλές φορές επιζήμιες αναδασώσεις. Αγνοείται απ' όλους ότι η φύση έχει προστατέψει και έχει φυλάξει πλούσιο αναγεννητικό υλικό, που είναι έτοιμο να ξαναδημιουργήσει το δάσος. Βαριά μηχανήματα, προκειμένου να ανοίξουν χώρους φύτευσης, ξηλώνουν τους θάμνους, που θα παραβλάσταιναν σύντομα και θα προστάτευαν άμεσα το έδαφος. Οι σπόροι των πεύκων σκεπάζονται με το χώμα του οργώματος ή συνθλίβονται από τις ρόδες των οχημάτων. Στη θέση των ντόπιων, άριστα προσαρμοσμένων, φυτών τοποθετείται ό,τι διαθέσιμο έχουν τα κρατικά φυτώρια, όπως αγγελικές, πικροδάφνες, πυράκανθοι, που προορίζονται για τα πάρκα ή τις αυλές των σπιτιών και είναι τελείως ακατάλληλα για δασικά οικοσυστήματα.Ο φόβος των πλημμυρών οδηγεί στην υπερβολή των αντιπλημμυρικών έργων. Υπερεκτιμώντας την προστασία που προσφέρουν τα δάση από τις πλημμύρες, φορείς όπως η Δασική Υπηρεσία και οι Οργανισμοί Αποχέτευσης κατασκευάζουν φράγματα λίγα μόλις μέτρα μακρύτερα το ένα από το άλλο. Ωστόσο, τα φράγματα οικολογικά κάνουν το μικρότερο κακό. Μεγαλύτερο προκαλούν τα αντιδιαβρωτικά έργα. Για την προστασία του εδάφους από τη διάβρωση σε περίπτωση ισχυρής βροχής τοποθετούνται τα τελευταία χρόνια χιλιάδες μέτρα ξηρών κλαδιών, που προέρχονται από τα καμένα δέντρα, ή και ολόκληρων κορμών. Τα κλαδοπλέγματα και τα κορμοδέματα, όπως ονομάζονται, τοποθετούνται σε γραμμές, κατά μήκος των χωροσταθμικών καμπυλών, σε απόσταση 10 μέτρων περίπου η μία γραμμή από την άλλη. Οι εμπνευστές τους θεώρησαν ότι, όταν η αναγέννηση του οικοσυστήματος αρχίσει από μόνη της να προστατεύει το έδαφος, τα κλαδοπλέγματα, ως οργανική ύλη, θα έχουν αποσυντεθεί. Δεν υπολόγισαν, όμως, ότι οι σαπροφυτικοί μύκητες δυσκολεύονται να αναπτυχθούν στις ιδιαίτερα θερμές και ξηρές μεσογειακές κλιματικές συνθήκες. Όταν υπάρχουν κλαδοπλέγματα που τρία χρόνια μετά την τοποθέτησή τους δεν έχουν ακόμη χάσει της ξηρές βελόνες τους, πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να διαλυθεί ένα κλαδί πάχους 2 έως 3 εκατοστών; Έτσι, τοποθετούνται στα δάση μας χιλιάδες μέτρα ξηρής, ιδιαίτερα εύφλευκτης ύλης σε διάταξη καύσης. Το 1998 μεγάλο μέρος της Πεντέλης ξανακάηκε μέσα σε τρία χρόνια, καθώς η φωτιά εκμεταλλεύτηκε αυτές τις κατασκευές για την εξάπλωσή της. Σε 17,000 στρέμματα διπλοκαμένου δάσους η υποβάθμιση του οικοσυστήματος είναι μη αναστρέψιμη. Πραγματική καταστροφή.

Πρέπει, τέλος, να αναφερθούν και οι πρωτόγνωρες για την Ελλάδα φωτιές που κατάκαψαν μεγάλα τμήματα της Πίνδου και του Μαίναλου. Δυστυχώς, η επιστημονική καταγραφή δεν έχει ακόμη μελετήσει αυτές τις πυρκαγιές, γιατί είναι σπανιότατες. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι και στην περίπτωση αυτή, η φύση θα κάνει τη δουλειά της με τον τρόπο που αυτή γνωρίζει. Όπως έκανε πάντα.

"Ας δούμε την πραγματικότητα κατάματα, χωρίς στρουθοκαμηλισμούς, και ας μεταφέρουμε τις γνώσεις που αποκτούμε έξω από αυτή την αίθουσα. Υπάρχουν εκατομμύρια αυτιά που είναι πρόθυμα να μας ακούσουν". Ο άνθρωπος που μιλά με τόση θέρμη στην ημερίδα στη Θεσσαλονίκη ξέρει καλά τι λέει. Ο Γιώργος Ευτυχίδης, συντονιστής στο δίκτυο ΠΥΡ-ΣΟΣ - στο οποίο συμμετέχουν οι σημαντικότεροι Έλληνες επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα των δασικών πυρκαγιών - είναι άριστος γνώστης του φαινομένου. Ο κόσμος σήμερα είναι ευαισθητοποιημένος περισσότερο από κάθε άλλη εποχή για τα δάση μας. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό το ενδιαφέρον ώστε να τον ενημερώσουμε. Η φωτιά είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων και αποτελεί επαναλαμβανόμενο φαινόμενο. Αυτοί που διατυπώνουν δημόσιο λόγο πρέπει να εκπαιδεύσουν τους πολίτες να ζουν με τις φωτιές, εκφραζόμενοι με περισσή ευαισθησία και κυρίως γνώση. Δεν γίνονται καλύτεροι οι τρομοκρατημένοι πολίτες. Χρειάζεται επίσης γενναιότητα. Είναι δύσκολο να λες δημόσια ότι πρέπει να μειωθούν οι αναδασώσεις, ότι ο εμπλουτισμός με φυλλοβόλα είναι μια εγκληματική οικολογικά ενέργεια, ότι με τα κλαδοπλέγματα είναι σαν να τοποθετείς μπαρούτι στο δάσος που αναγεννιέται, ότι η Πολιτεία πρέπει να σταματήσει τη δαπάνη δισεκατομμυρίων για άχρηστες παρεμβάσεις, δίνοντας οικονομικό κίνητρο σε όσους επωφελούνται ώστε να προκαλέσουν νέες πυρκαγιές.

Τα ελληνικά δάση επιβίωσαν σε μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε ένας υψηλού βαθμού πολιτισμός, ο οποίος βασίστηκε πολύ στην ξυλεία. Οι Έλληνες μεγαλούργησαν σαν θαλασσοκράτορες χρησιμοποιώντας ξύλινα πλοία. Το ξύλο βοήθησε να κτιστεί η Ακρόπολη και τ' άλλα θαυμαστά μνημεία. Τα δάση επιβίωσαν από δεκάδες πολεμικές επιχειρήσεις με εισβολείς και εμφύλιους πολέμους. Άντεξαν και προστάτεψαν τον κατατρεγμένο λαό κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Κι όμως, αυτά τα δάση κινδυνεύουν στις μέρες μας με αφανισμό, από το ζήλο και την αγάπη που τους δείχνει η σημερινή ευημερούσα κοινωνία μας.

Κείμενο: Παύλος Κωνσταντινίδης (Ερευνητής του ΕΘ.Ι.Α.ΓΕ)
Πηγή: Γαιόραμα (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2001)

Επιστροφή στην αρχή

Πληρώνουμε την απουσία δασικών χαρτών

Επιστήμονες μιλούν στην «Κ» για εγκληματικές παραλείψεις που δημιουργούν πεδίο δράσης σε καταπατητές και εμπρηστές

Των Γιωργου Λιαλιου - Τανιας Γεωργιοπουλου

Στη Μαλακάσα, η ανάρτηση προ ετών του πρώτου δασικού χάρτη οδήγησε «αυτομάτως» στην κατάθεση 3.000 ενστάσεων για έναν απλό λόγο: οι πολίτες διεκδικούσαν εκτάσεις που είχαν χαρακτηριστεί δασικές. Το άκρως χαρακτηριστικό περιστατικό εξηγεί γιατί οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τουλάχιστον «διστακτικά» την ολοκλήρωση του εθνικού κτηματολογίου και την κύρωση των δασικών χαρτών: η έλλειψή τους είναι τελικά πολιτική επιλογή, σταθερή στις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Η απουσία ξεκάθαρου καθεστώτος, βέβαια, ευνοεί τους καταπατητές και αυθαιρετούντες. Αραγε θα είχαν συμβεί τόσες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, αν ήταν ξεκάθαρο το ιδιοκτησιακό καθεστώς και οι χρήσεις γης, στις περιοχές;

Δώδεκα χρόνια έχουν περάσει από την πρώτη προσπάθεια κατάρτισης εθνικού κτηματολογίου και η Ελλάδα παραμένει η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ένα σύγχρονο και ξεκάθαρο αρχείο για τη γη (αξίζει να σημειωθεί ότι η Αλβανία ολοκλήρωσε πρόσφατα τη σχετική προσπάθεια). Με βάση τρία προγράμματα κτηματογράφησης κτηματογραφήθηκε λιγότερο από το 5% της χώρας: περίπου 8,5 εκατ. στρέμματα και 5,8 εκατ. δικαιώματα. Η κτηματογράφηση σε ορισμένες περιοχές συνάντησε σημαντικά προβλήματα και πρόκειται να επαναπροκηρυχθεί. Οπως φαίνεται, η διαδικασία κτηματογράφησης της χώρας θα «σέρνεται» για πολλά ακόμα χρόνια. Το ΥΠΕΧΩΔΕ επέλεξε να προχωρήσει στην κτηματογράφηση των αστικών κέντρων, ως εισπρακτικό μέσο για να χρηματοδοτηθεί το υπόλοιπο έργο. Ετσι, όμως, απέφυγε την «καυτή πατάτα» των δασικών εκτάσεων και των «αμφισβητούμενων» περιοχών.

Η έλλειψη εθνικού κτηματολογίου δημιουργεί ένα σημαντικό «κενό». «Είναι πολύ απλό: αν υπήρχε κτηματολόγιο δεν θα υπήρχαν οικοπεδοφάγοι και θα μειώνονταν οι φωτιές με σκοπιμότητα», λέει στην «Κ» ο κ. Θ. Δραγκιώτης, μέλος του Δ.Σ. του ΤΕΕ. «Επιπλέον, το κτηματολόγιο θα βοηθούσε και στην επόμενη ημέρα μιας καταστροφής: με ξεκάθαρο το νομικό και ιδιοκτησιακό καθεστώς μιας περιοχής, προχωρούν γρηγορότερα παρεμβάσεις και έργα».

«Πρέπει να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα στη σύνταξη κτηματολογίου για όλες τις δασικές εκτάσεις της χώρας. Η προώθηση κτηματολογίου σε αστικές περιοχές, όπου δεν υφίστανται αμφισβητήσεις, δεν εξυπηρετεί τις εθνικές προτεραιότητες διότι επιτρέπει τη συνέχιση της καταπάτησης δασικών εκτάσεων, είτε μέσω της διαδικασίας παροχής πιστοποιητικών από τα κατά τόπους δασαρχεία είτε μέσω μαζικών πυρκαγιών με διεκδικήσεις πολύ μεγαλύτερης κλίμακας», σημειώνει σε χθεσινή του ανακοίνωση το τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Σύμφωνα με τον νόμο 2664 του 1998 η κτηματογράφηση μιας περιοχής πρέπει να συνοδεύεται και από τη σύνταξη δασικών χαρτών για την ίδια περιοχή. Οπως φαίνεται, όμως, η σύνταξη δασικών χαρτών είναι κάτι που οι πολιτικοί προτιμούν να μην πραγματοποιηθεί. «Είναι χαρακτηριστικό ότι παλαιότερος υπουργός Γεωργίας ανέφερε ότι αν κάνουμε τους δασικούς χάρτες και φανούν όλοι οι καταπατητές, θα μας κυνηγούν με τα δίκανα» τονίζει ο πρόεδρος των Ελλήνων Δασολόγων κ. Θ. Μπουζινέκης. «Οι δασικοί χάρτες θα απαλλάξουν τους δασάρχες από το 80% της δουλειάς τους, που είναι σήμερα ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων. Ετσι θα μπορέσουν να αφοσιωθούν στην υπόλοιπη δουλειά τους» λέει στην «Κ» ο προϊστάμενος της διεύθυνσης Δασικών Χαρτών κ. Κ. Διαμαντίδης. Ακόμα οι δασικοί χάρτες που θα απαλλάξουν υπηρεσίες και πολίτες από τεράστια ταλαιπωρία κοστίζουν ελάχιστα σε σχέση με το σύνολο του κόστους για το κτηματολόγιο. «Σύμφωνα με το ΤΕΕ, το κόστος σύνταξης των δασικών χαρτών φτάνει το 4% του συνολικού κόστους του κτηματολογίου» λέει ο κ. Μπουζινέκης.

Με αυτό το σκεπτικό και εφόσον σύμφωνα με τη νομοθεσία, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μπορεί να προχωρήσει στη σύνταξη δασικών χαρτών ανεξάρτητα από τη διαδικασία κτηματογράφησης, η αρμόδια διεύθυνση έχει καταθέσει ανάλογη πρόταση από πέρυσι τον Αύγουστο, στον υπουργό Ευ. Μπασιάκο. Η πρόταση εγκρίθηκε από τον κ. Μπασιάκο, τον Απρίλιο του 2007, ενώ ταυτόχρονα κατατέθηκε πρόταση στην Ε.Ε. για τη χρηματοδότηση του εγχειρήματος. Ωστόσο ένα ογκώδες ντοσιέ 80 σελίδων που περιέχει τις τεχνικές προδιαγραφές του έργου αναμένει την υπογραφή του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ. «Πρέπει να εγκριθούν άμεσα οι τεχνικές προδιαγραφές ώστε να μπορέσουμε να απορροφήσουμε τα κονδύλια από το Δ΄ ΚΠΣ έως το 2013 όπως ορίζεται» τονίζει ο κ. Διαμαντίδης. Για τη σύνταξη των δασικών χαρτών, ωστόσο, πρέπει να ξεπεραστεί ένας ακόμα σκόπελος. Τον Οκτώβριο αναμένεται το ΣτΕ να αποφασίσει για τη Συνταγματικότητα του νόμου 3208/ 2003 γνωστού ως δασονόμου, ο οποίος διαφοροποιείται σε σχέση με ό,τι ίσχυε τι είναι δάσος και δασική έκταση. Οι εκλογές επίσης για άλλη μια φορά αναβάλλουν την έγκριση του έργου. Οπως εξηγεί ο κ. Διαμαντίδης εφόσον τελικά προχωρήσει, «προτεραιότητα θα δοθεί στις περιοχές όπου υπάρχει πίεση για οικοπεδοποιήσεις και όπου παρατηρούνται και συχνοί εμπρησμοί»...

Τι έχει καταγραφεί στην Πελοπόννησο

Πολύ περιορισμένες (δεν αναλογούν καν στο 1/10 της συνολικής έκτασης των νομών) είναι οι εκτάσεις που κτηματογραφήθηκαν στην Πελοπόννησο κατά την προηγούμενη δωδεκαετία. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Κτηματολόγιο ΑΕ:

- Στην Ηλεία κτηματογραφήθηκαν τα Λεχαινά, η Αρετή, η Μανολάδα και η Νέα Μανολάδα.

- Στη Μεσσηνία η Μεσσήνη, η Σπερχόγεια, ο Αντικάλαμος, το Ασπρόχωμα, τα Λαίικα και η Καλαμάτα.

- Στην Αχαΐα η Πάτρα.

- Στην Αρκαδία τα Δολιανά, το Αστρος, το Παράλιο Αστρος και το Ξηροπήγαδο.

- Στη Λακωνία η Σκάλα, η Λάγιο και το Γύθειο.

- Στην Αργολίδα το Κιβέρι, οι Μύλοι, το Σκαφιδάκι, το Κεφαλάρι, το Αργος, το Κουτσοπόδι και η Νέα Κίος.

- Στην Κόρινθο το Βραχάτι, το Λέχαιο, το Περειγιάλι, ο Ασσος, ο Κάτω Ασσος, το Ζευγολατιό, το Βοχαϊκό και το Κοκκώνι.

Με βάση τα όσα έχουν εξαγγελθεί πρόσφατα με το νέο πρόγραμμα κτηματογράφησης, οι επόμενες περιοχές προς κτηματογράφηση είναι οι αστικές ζώνες των πρωτευουσών των νομών της Πελοποννήσου: το Ναύπλιο, η Τρίπολη, ο Πύργος, η Σπάρτη και η Κόρινθος.

Η κτηματογράφηση των υπολοίπων περιοχών τοποθετείται ασαφώς... στην επόμενη δεκαετία.

«Νέα γενιά κτηματογράφησης», με ρυθμό χελώνας

Με καθυστέρηση προχωρεί η εξαγγελθείσα «νέα γενιά κτηματογράφησης». Τον Μάρτιο ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς κήρυξε υπό κτηματογράφηση τις περιοχές που βρίσκονται στα διοικητικά όρια των δήμων των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης και τις πρωτεύουσες των νομών. Με το νέο πρόγραμμα κτηματογράφησης πρόκειται να καταγραφούν 6,7 εκατ. δικαιώματα σε ακίνητα και να ενταχθούν στο Εθνικό Κτηματολόγιο περίπου 3,1 εκατ. στρέμματα, έως το 2010.

Με βάση τα όσα εξήγγειλε την περασμένη άνοιξη ο κ. Σουφλιάς, οι μελέτες κτηματογράφησης θα έπρεπε να έχουν προκηρυχθεί μέσα στην άνοιξη, με σκοπό να ανατεθούν μέσα στο περασμένο καλοκαίρι σε μελετητικά γραφεία. Ωστόσο, από τις μελέτες κτηματογράφησης προκηρύχθηκε μόνο το πρώτο μέρος -δηλαδή η δημιουργία 12 ψηφιακών βάσεων για τους «ενεργούς τίτλους»- οι οποίες ακόμα δεν έχουν καταλήξει σε αναδόχους (σημειώνεται ότι σε αρκετές περιοχές εμφανίστηκε μόνο ένας υποψήφιος ανάδοχος, ενώ σε μία... κανένας ενδιαφερόμενος). Επίσης εγκρίθηκαν με ΦΕΚ (1443/07) οι απαραίτητες τεχνικές προδιαγραφές για τη συνέχιση του έργου.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100051_05/09/2007_240027

Επιστροφή στην αρχή

«Απαγόρευση κυνηγετικής δραστηριότητας»

«Προχωρήστε αμέσως στην απαγόρευση κάθε κυνηγετικής δραστηριότητας σε όλη την επικράτεια λόγω των πρωτοφανών δυσμενών περιστάσεων, που σε λίγο χρόνο θα πλήξουν και τα αποδημητικά είδη». Το ζητούν από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Ευάγγελο Μπασιάκο η Ζωοφιλική Οικολογική Ενωση Ελλάδος, ο Σύλλογος Περίθαλψης και Προστασίας Αγριων Ζώων (Αλκυόνη), η Αμεση Επέμβαση για την προστασία της φύσης και το Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Αγριων Ζώων στην Αίγινα.

Φ.Κ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/09/2007

Επιστροφή στην αρχή

Απόφαση Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολ. Κρήτης- Μέτρα για Πρόληψη Πυρκαγιών

Όπως είναι γνωστό, το πρόβλημα των πυρκαγιών δημιουργείται, κατά κύριο λόγο, από συμφέροντα που «δρουν» για την «αξιοποίηση» δασικών εκτάσεων. Η έκταση και η συχνότητα των πυρκαγιών συνδέεται πολύ περισσότερο με πολιτικά γεγονότα (προτάσεις αλλαγής νομικού καθεστώτος, εκλογές, κτλ.) παρά με οποιαδήποτε άλλη αιτία και όπως έδειξαν τα αποτελέσματα από τις πρόσφατες πυρκαγιές, οι «δράσεις» έχουν περάσει κάθε όριο, φτάνοντας στο σημείο να καίνε ανθρώπους και οικισμούς και να δημιουργούν συνθήκες εθνικής συμφοράς.

Για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής το πιο αποτελεσματικό μέτρο είναι η εξάλειψη των λόγων που παρέχουν κίνητρο στα συμφέροντα να «δράσουν». Όπως ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί, είναι πολύ εύκολο για τις ομάδες συμφερόντων να δημιουργήσουν συνθήκες χάους, όπως αυτές που βιώσαμε τις περασμένες μέρες, και να παραλύσουν κάθε μηχανισμό πυρόσβεσης και πολιτικής προστασίας, οσοδήποτε καλά οργανωμένος και αν είναι. Με το σκεπτικό αυτό θεωρούμε ότι έχουν πρώτιστη σημασία τα ακόλουθα, προφανή άλλωστε, μέτρα:

- Το άρθρο 24 του Συντάγματος πρέπει ενδεχομένως να αλλάξει, όχι βέβαια για να καταστήσει δυνατή την «αξιοποίηση» καμένων δασικών εκτάσεων, αλλά αντίθετα για να αποκλείσει οποιαδήποτε τέτοια δυνατότητα παρέχει. Το ζητούμενο είναι να καταστεί απολύτως αδύνατη η «αξιοποίηση» καμένων δασικών εκτάσεων, όπως της Πεντέλης που ήδη έχουν παραχωρηθεί για οικιστική ανάπτυξη, και της Πάρνηθας που έχουν παραχωρηθεί για επέκταση του Καζίνου.

- Να κηρυχθούν ως άκυροι και μη υφιστάμενοι όλοι ανεξαιρέτως οι τίτλοι ιδιοκτησίας δασικών εκτάσεων. Η ιδιοκτησία δασικών εκτάσεων δεν παρέχει ως γνωστό κανένα δικαίωμα αξιοποίησης στους ιδιοκτήτες, ούτε καν τη δυνατότητα περίφραξης. Η μόνη πρακτική χρησιμότητα των τίτλων αυτών είναι η δυνατότητα «αξιοποίησης» μετά από πυρκαγιά.

- Να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα στην σύνταξη κτηματολογίου για όλες τις δασικές εκτάσεις της χώρας, με προκαθορισμένα αυστηρά κριτήρια προσδιορισμού. Η προώθηση κτηματολογίου σε αστικές περιοχές, όπου δεν υφίστανται αμφισβητήσεις, δεν εξυπηρετεί τις εθνικές προτεραιότητες διότι επιτρέπει τη συνέχιση της καταπάτησης δασικών εκτάσεων, είτε μέσω της διαδικασίας παροχής πιστοποιητικών από τα κατά τόπους δασαρχεία, είτε μέσω μαζικών πυρκαγιών με διεκδικήσεις πολύ μεγαλύτερης κλίμακας.

Επειδή μετά από κάθε καταστροφή θα πρέπει κάτι να διδασκόμαστε ως έθνος, θα ήταν σκόπιμο η πολιτική συζήτηση να κεντρώσει στην ανάλυση του πραγματικού προβλήματος και στον τρόπο εφαρμογής των μέτρων που προτείνονται.

Υ.Γ. Εννοείται ότι στα ευνοϊκά μέτρα αποζημίωσης και αποκατάστασης δεν πρέπει να ενταχθούν κτίσματα εκτός νομιμότητας σε καμένες δασικές περιοχές. (6-9-07)

Επιστροφή στην αρχή

Για ενημέρωση, οι ανακοινώσεις των Οικολόγων Πράσινων σχετικά με τις πυρκαγιές: (5-9)
1. Μετά την Πάρνηθα, συγκεκριμένες προτάσεις μας: http://www.ecogreens.gr/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=466
2. Αίτημα για αναβολή εκλογών: http://www.ecogreens.gr/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=481&mode=&order=0&thold=0
3. Να ζητήσει τουλάχιστον συγγνώμη ο Πρωθυπουργός http://www.ecogreens.gr/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=482&mode=&order=0&thold=0
4. Αίτια πυρκαγιών και προτάσεις μας: http://www.ecogreens.gr/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=552&mode=&order=0&thold=0
5. Πρωτοβουλία μας στο Ευρωκοινοβούλιο μέσω Ευρωπαίκού Πράσινου Κόμματος: http://www.ecogreens.gr/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=555&mode=&order=0&thold=0
6. Τροπολογία Πράσινων για αρ. 24 και απόφαση Ευρωκοινοβουλίου: http://www.ecogreens.gr/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=621&mode=&order=0&thold=0

Επιστροφή στην αρχή

Ψήφισμα - κόλαφος για άρθρο 24 και «ασύμμετρη απειλή»

Του Βασίλη Σ. Κανέλλη

Ψήφισμα - κόλαφο κατά των ευφάνταστων σεναρίων για ασύμμετρη απειλή κατά της Ελλάδας σε ό,τι αφορά την εθνική τραγωδία σε Πελοπόννησο και Εύβοια, υιοθέτησε χθες η συντριπτική πλειοψηφία της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου.

Η απόφαση, η οποία φέρει τις υπογραφές των ευρωβουλευτών όλων των κομμάτων (και της Νέας Δημοκρατίας) αναφέρει ότι τα αίτια των καταστροφικών πυρκαγιών «είναι το αποτέλεσμα ενός αριθμού παραγόντων, στους οποίους συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, η αλλαγή του κλίματος, ο ανεπαρκής ορισμός και η ανεπαρκής φροντίδα των δασών και ο συνδυασμός φυσικών αιτίων και ανθρώπινης αμέλειας, αλλά και οι ανθρώπινες εγκληματικές δραστηριότητες, παράλληλα με την ανεπαρκή εφαρμογή νόμων που απαγορεύουν την παράνομη οικοδόμηση σε καμένες εκτάσεις».

Με τη φράση αυτή, αλλά και με όσα ακολουθούν, το Ευρωκοινοβούλιο απορρίπτει τις αιτιάσεις κορυφαίων υπουργών της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και του ιδίου του πρωθυπουργού, οι οποίοι έσπευσαν να καταγγείλουν οργανωμένο σχέδιο κατά της Ελλάδας θέλοντας με τον τρόπο αυτό να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και να αποποιηθούν τις δικές τους ευθύνες.

Το Ευρωκοινοβούλιο καταδικάζει τις πράξεις εμπρησμού και επισημαίνει ότι θα πρέπει τα κράτη - μέλη να «προβλέψουν αυστηρότερες ποινικές κυρώσεις για τις εγκληματικές πράξεις που προκαλούν βλάβη στο περιβάλλον και ειδικότερα για εκείνες τις πράξεις που προκαλούν δασικές πυρκαγιές».

Το άρθρο 24

«Χαστούκι» για την κυβέρνηση αποτελεί και η παρατήρηση της Ολομέλειας για την αλλαγή του άρθρου 24. Το Ευρωκοινοβούλιο καταδικάζει «την πρακτική νομιμοποίησης παράνομων κατασκευών σε προστατευόμενες περιοχές και σε περιοχές που δεν επιτρέπεται γενικά η δόμηση και ζητεί να σταματήσει άμεσα κάθε προσπάθεια μείωσης της προστασίας των δασών μέσω τροποποιήσεων του Ελληνικού Συντάγματος (άρθρο 24)».

Επίσης, καλεί τα κράτη - μέλη να βρουν τρόπους ώστε να διασφαλιστεί ότι «όλες οι καμένες δασικές περιοχές θα παραμείνουν δάση και θα καλυφθούν από προγράμματα αναδάσωσης», και ότι «δεν θα επιτραπεί καμία αλλαγή όσον αφορά στη χρήση της γης και να εφαρμόσουν τη δέουσα νομοθεσία για τη διατήρηση και κατάλληλη χρήση της γης».

Να προγραμματίσουν ακόμα, «χωρίς καθυστέρηση, πολιτικές εκτενούς ανοικοδόμησης για τον τουρισμό και τις πληγείσες τοπικές οικονομίες». Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και για την έλλειψη κτηματολογίου στην Ελλάδα, καθώς με προφορική τροπολογία προστέθηκε στο τελικό κείμενο η υποχρέωση όλων των κρατών - μελών για τήρηση κτηματολογίου.

Σε ό,τι αφορά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, στο ψήφισμα αναφέρεται ότι η Κομισιόν πρέπει άμεσα να κινητοποιήσει το Ταμείο Αλληλεγγύης αποφεύγοντας τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτιμά δε ότι πρέπει «διατεθούν αμέσως οι απαραίτητοι πόροι για την ανακούφιση των δεινών και την κάλυψη των αναγκών των θυμάτων φυσικών καταστροφών και των άμεσων οικογενειών τους».

Χρηματοδότηση
Οι ευρωβουλευτές ζητούν επίσης από την Επιτροπή να εισαγάγει «έκτακτες κοινοτικές ρυθμίσεις βοήθειας, ιδίως χρηματοδοτικής φύσεως, προκειμένου να στηριχθεί η αποκατάσταση των περιοχών που υπέστησαν μεγάλες ζημιές, να αποκατασταθεί το παραγωγικό δυναμικό στις πληγείσες περιοχές, να επιδιωχθεί η εκ νέου δημιουργία θέσεων απασχόλησης και να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ούτως ώστε να αντισταθμιστεί το κοινωνικό κόστος που συνεπάγεται η απώλεια θέσεων εργασίας καθώς και άλλων πηγών εσόδων».

Κατά την άποψη των ευρωβουλευτών είναι επίσης αναγκαίο «να επιταχυνθεί η διαδικασία πρόσβασης σε χρηματοδοτικούς πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης» για την αποκατάσταση της καλλιεργήσιμης γης μετά τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές και για τη διάθεση περισσότερης χρηματοδοτικής βοήθειας για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων. Επίσης, οι ευρωβουλευτές ζητούν να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή δύναμη αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων, η οποία θα ενεργοποιείται σε περιόδους έκτακτης ανάγκης.

Η Ολυμπία

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο ψήφισμα για τις καταστροφές που υπέστη η Αρχαία Ολυμπία. Οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν ότι φέτος οι φυσικές καταστροφές και ιδιαίτερα οι δασικές πυρκαγιές έθεσαν σε σημαντικό κίνδυνο μνημεία και αρχαιολογικούς τόπους μείζονος σημασίας για την ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά. Στο πλαίσιο αυτό, εφιστούν την προσοχή στην απειλή που αντιμετώπισε η Αρχαία Ολυμπία, κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων, και ιδιαίτερα το μουσείο της, τόπος Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Κατά την άποψή τους, θα πρέπει να «διατεθούν πόροι για σκοπούς αποκατάστασης, σε περίπτωση που τόποι της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς υποστούν ζημιές από τις συνεχιζόμενες δασικές πυρκαγιές».

«Στον αέρα» οι ισχυρισμοί

Εμμέσως πλην σαφώς οι ευρωβουλευτές καταρρίπτουν τον ισχυρισμό της κυβέρνησης περί «ασύμμετρης απειλής» και τρομοκρατικής ενέργειας που είχε ως στόχο την Ελλάδα.

Απορρίπτουν κάθε προσπάθεια αλλαγής του άρθρου 24 του Συντάγματος, το οποίο περιορίζει την έννοια του δάσους.

Στον απολογισμό του το Ευρωκοινοβούλιο αναφέρει ότι χάθηκαν περισσότερες από 60 άνθρωποι, τραυματίστηκαν πολλοί, κάηκαν πάνω από 250.000 εκτάρια γης, χάθηκαν ζώα, καταστράφηκαν σπίτια και αφανίστηκαν χωριά.

Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Ραγκούσης κάλεσε την κυβέρνηση να μην επιμείνει στην αναθεώρηση του άρθρου 24 μετά και την απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου. «Σημειώνω ότι αυτή η τροποποίηση δεν ψηφίστηκε από τους ευρωβουλευτές του Λαϊκού Κόμματος, στο οποίο μετέχει η ΝΔ και γι αυτό ζητούμε, μετά την απόφαση της Ολομέλειας, να δηλώσει ο κ. Καραμανλής ότι δεν θα επιμείνει στην αναθεώρηση του άρθρου 24» δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4667&subid=2&pubid=329086

Επιστροφή στην αρχή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Πυρκαγιές στην Ελλάδα: Αλληλεγγύη του ΕΚ με τους πληγέντες

Συλλυπητήρια και αμέριστη αλληλεγγύη

Κάνοντας τον απολογισμό του καταστροφικού έργου των πυρκαγιών στην Ελλάδα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναφέρει ότι χάθηκαν περισσότερες από 60 ανθρώπινες ζωές, τραυματίστηκαν πολλοί άνθρωποι, κάηκαν περισσότερα από 250.000 εκτάρια γης, κάηκαν χιλιάδες εκτάρια δάσους και θαμνωδών εκτάσεων, χάθηκαν ζώα, καταστράφηκαν πολλά σπίτια και κτήματα και αφανίστηκαν χωριά. Κατά την άποψη των ευρωβουλευτών, οι διαστάσεις και οι συνέπειες τέτοιων φαινομένων "υπερβαίνουν συχνά την περιφερειακή και εθνική κλίμακα και τις αντίστοιχες δυνατότητες και απαιτούν επειγόντως μια αποτελεσματική ευρωπαϊκή δέσμευση". Τούτων δοθέντων, εκφράζουν τα συλλυπητήρια και την αμέριστη αλληλεγγύη τους προς τους συγγενείς όσων έχασαν τη ζωή τους και προς τους κατοίκους των περιοχών που επλήγησαν.

Προτείνουν δε να σταλεί αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από τις πρόσφατες φυσικές καταστροφές, προκειμένου να εκφράσει την αλληλεγγύη της προς τον πληθυσμό. Στόχος της αντιπροσωπείας θα πρέπει επίσης να είναι να αποκτήσει μια εικόνα για το μέγεθος της καταστροφής όσον αφορά τις ζωές, τις περιουσίες, τα κοινωνικά δίκτυα, το περιβάλλον και την οικονομία και να εξαγάγει χρήσιμα συμπεράσματα για τη βελτίωση της πρόληψης και της αντίδρασης σε παρόμοιες ακραίες καταστάσεις στην ΕΕ στο μέλλον.

Η απειλή που αντιμετώπισε η Αρχαία Ολυμπία

Οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν ακόμη ότι φέτος οι φυσικές καταστροφές και ιδιαίτερα οι δασικές πυρκαγιές έθεσαν σε σημαντικό κίνδυνο μνημεία και αρχαιολογικούς τόπους μείζονος σημασίας για την ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά. Στο πλαίσιο αυτό, εφιστούν την προσοχή στην απειλή που αντιμετώπισε η Αρχαία Ολυμπία, κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων, και ιδιαίτερα το μουσείο της, Τόπος Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Κατά την άποψή τους, θα πρέπει να "διατεθούν πόροι για σκοπούς αποκατάστασης, σε περίπτωση που τόποι της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς υποστούν ζημιές από τις συνεχιζόμενες δασικές πυρκαγιές".

Μέτρα για την αντιμετώπιση των ζημιών

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί από την Επιτροπή να κινητοποιήσει το τρέχον Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ (ΤΑΕΕ) κατά τον πιο ευέλικτο δυνατό τρόπο και χωρίς καθυστέρηση και να αποφύγει χρονοβόρες διαδικασίες ή διοικητικά εμπόδια. Θεωρεί ακόμη ότι πρέπει να "διατεθούν αμέσως οι απαραίτητοι πόροι για την ανακούφιση των δεινών και την κάλυψη των αναγκών των θυμάτων φυσικών καταστροφών και των άμεσων οικογενειών τους".

Οι ευρωβουλευτές ζητούν επίσης από την Επιτροπή να εισαγάγει "έκτακτες κοινοτικές ρυθμίσεις βοήθειας, ιδίως χρηματοδοτικής φύσεως, προκειμένου να στηριχθεί η αποκατάσταση των περιοχών που υπέστησαν μεγάλες ζημιές, να αποκατασταθεί το παραγωγικό δυναμικό στις πληγείσες περιοχές, να επιδιωχθεί η εκ νέου δημιουργία θέσεων απασχόλησης και να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ούτως ώστε να αντισταθμιστεί το κοινωνικό κόστος που συνεπάγεται η απώλεια θέσεων εργασίας καθώς και άλλων πηγών εσόδων".

Κατά την άποψη των ευρωβουλευτών είναι επίσης αναγκαίο "να επιταχυνθεί η διαδικασία πρόσβασης σε χρηματοδοτικούς πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης" για την αποκατάσταση της καλλιεργήσιμης γης μετά τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές και για τη διάθεση περισσότερης χρηματοδοτικής βοήθειας για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων.

Το Κοινοβούλιο ζητεί ακόμη από το Συμβούλιο να καταλήξει χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση σε απόφαση σχετικά με τον νέο κανονισμό για το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ. Θεωρεί δε ότι ο νέος κανονισμός, ο οποίος -μεταξύ άλλων μέτρων- χαμηλώνει τα όρια για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ, "θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις ζημίες με πιο αποτελεσματικό, ευέλικτο και έγκαιρο τρόπο".

Οι ευρωβουλευτές ζητούν να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή δύναμη η οποία θα μπορούσε να αντιδρά αμέσως σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και εκφράζουν τη λύπη τους για την έλλειψη ανταπόκρισης και συνέχειας στο ζήτημα αυτό. Υπογραμμίζουν επίσης την ανάγκη να συνεχιστεί η ανάπτυξη δυνατοτήτων ταχείας αντίδρασης με βάση τις λειτουργικές μονάδες πολιτικής προστασίας των κρατών μελών. Για τον σκοπό αυτό η Επιτροπή θα πρέπει να εκπονήσει συγκεκριμένη πρόταση.

Το Κοινοβούλιο καλεί την Επιτροπή να πραγματοποιήσει περισσότερη έρευνα εστιασμένη στη βελτίωση της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών και των μεθόδων και του εξοπλισμού δασοπυρόσβεσης και να επανεξετάσει τις πολιτικές της για τη χωροταξία και τη χρήση της γης. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν αυστηρά μέτρα με στόχο τη βελτίωση και εφαρμογή του νομοθετικού τους πλαισίου στον τομέα της προστασίας των δασών και να απέχουν από δραστηριότητες εμπορευματοποίησης, αναχαρακτηρισμού και ιδιωτικοποίησης, ούτως ώστε να περιορίσουν την καταπάτηση και την κερδοσκοπία.

Πολλές από τις δασικές πυρκαγιές φαίνεται ότι ξεκίνησαν από εμπρησμούς, αναφέρουν επίσης οι ευρωβουλευτές. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να "προβλέψουν αυστηρότερες ποινικές κυρώσεις για τις εγκληματικές πράξεις που προκαλούν βλάβη στο περιβάλλον και ειδικότερα για εκείνες τις πράξεις που προκαλούν δασικές πυρκαγιές".

Αναδάσωση και άρθρο 24 του Ελληνικού Συντάγματος

Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι όλες οι καμένες δασικές περιοχές θα συνεχίσουν να είναι δάση και θα καλυφθούν από προγράμματα αναδάσωσης συμπεριλαμβανομένων των υποχρεωτικών όρων, τονίζουν οι ευρωβουλευτές. Παράλληλα, ζητούν να μην επιτραπεί καμία αλλαγή όσον αφορά τη χρήση της γης. Καταδικάζουν ακόμη την πρακτική νομιμοποίησης παράνομων κατασκευών σε προστατευόμενες περιοχές και σε περιοχές που δεν επιτρέπεται γενικά η δόμηση και ζητούν να σταματήσει άμεσα κάθε προσπάθεια μείωσης της προστασίας των δασών μέσω τροποποιήσεων του Ελληνικού Συντάγματος (άρθρο 24). Ζητούν, τέλος, να επιστραφούν πόροι της κοινοτικής ενίσχυσης που δεν χρησιμοποιήθηκαν νομοτύπως, όπως στην περίπτωση μη εκτέλεσης σχεδίων αναδάσωσης.

Να σημειωθεί ότι το ψήφισμα υπέγραψαν οι ακόλουθοι ευρωβουλευτές: Γιάννης ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ (ΝΔ), Αντώνης ΤΡΑΚΑΤΕΛΛΗΣ (ΝΔ), Κώστας ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (ΝΔ), Γιάννης ΓΚΛΑΒΑΚΗΣ (ΝΔ), Νίκος ΒΑΚΑΛΗΣ (ΝΔ), Μαρία ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΣΣΙΩΤΟΥ (ΝΔ), Γιώργος ΠΑΠΑΣΤΑΜΚΟΣ (ΝΔ), Αντώνης ΣΑΜΑΡΑΣ (ΝΔ), Μανώλης ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ (ΝΔ), Ρόδη ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ (ΝΔ), Γιώργος ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (ΝΔ), Σταύρος ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗΣ (ΠΑΣΟΚ), Μάριος ΜΑΤΣΑΚΗΣ (ΦΙΛ, CY), Δημήτρης ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ (ΣΥΝ), Κυριάκος ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ (ΑΚΕΛ) και Γιώργος ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (ΛΑΟΣ)

Επιστροφή στην αρχή

Οι Οικολόγοι Πράσινοι επικρίνουν την κυβερνητική στάση για το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου

Πρωτοφανή xαρακτηρίζουν την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης περί "βάναυσης επέμβασης στα εσωτερικά της χώρας" οι Οικολόγοι Πράσινοι στο ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου κατά της δασοκτόνου αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος. Με ανακοίνωσή τους οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίνουν ότι "η κυβέρνηση και ο κ. Ρουσόπουλος είχαν υπακούσει χωρίς την παραμικρή δήλωση δυσφορίας στην παρέβαση της Ε.Ε. για τις συνταγματικές διατάξεις περί 'βασικού μετόχου' όπου διακυβεύονταν απλά οικονομικά συμφέροντα.

Φαίνεται λοιπόν πως για την κυβέρνηση υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά αφού σήμερα διαμαρτύρεται δημόσια για ένα ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που της ζητά απλώς να διατηρήσει την υφιστάμενη προστασία της δασικής γης. Η βιωσιμότητα άλλωστε αποτελεί κοινό αγαθό των ευρωπαϊκών λαών και διεθνή υποχρέωση της χώρας μας.

Μετά από τόσα εκατομμύρια καμένα στρέμματα και τόσες δεκάδες νεκρούς, η κυβέρνηση επιμένει πως δεν της φτάνει η μισή Ελλάδα για οικόπεδα, επιμένει να προωθεί το μεγαλύτερο ρουσφέτι στην ιστορία της χώρας -την αναθεώρηση του άρθρου 24- πάνω στις στάχτες της ελληνικής γης και στους τάφους των συμπολιτών μας που χάθηκαν στις πρόσφατες πυρκαγιές". Σταυρογιάννη Λελούδα Αυγή 7-9-07

Επιστροφή στην αρχή

η ΕΕ εξέδωσε ένα ψήφισμα για όλες τις μεσογειακές χώρες   που επλήγησαν από φωτιές, να δεσμευτούν ότι τα δάση που κάηκαν   θα ξαναγίνουν δάση, διότι αυτό αφορά ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. Το ψήφισμα υπεγράφη από τις αντιπροσωπείες  ΟΛΩΝ ΤΙΩΝ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΩΝ ΧΏΡΩΝ ( Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Ελλάδα ) ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ   ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ , εκτός ΜΙΑΣ !!
GUESS WHO????
Ο Ρουσόπουλος είπε ως  δικαιολογία ότι  "αυτό είναι παρέμβαση στο Σύνταγμα της Χώρας " !!!  - βλέπε Άρθρο 24, βέβαια περί "δασικών εκτάσεων" και "δασών".........
KAI ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ:
http://www.ert.gr/eu/News_EE_News.asp?id=338582&catid=1334&pid=News
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=en&article_id=758988

Επιστροφή στην αρχή

Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,

στην εξαιρετικά συντονισμένη πατρίδα μας υπάρχει ένα πράγμα που το λένε Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ).

Το πράγμα αυτό κατοικείται από "επιστήμονες" (ίίίίίιιιι!!!!).

Ορισμένοι μάλιστα εξ' αυτών κάθονται σε ένα μαγαζί που το λένε Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων & Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων.

Στο οποίο κατοικοεδρεύουν και ορισμένα μέντιουμ του βεληνεκούς του Νοστράδαμου...

Ένα από αυτά τα μέντιουμ, το οποίο ασχολείται επαγγελματικά με τις φωτιές (πως τολμάει; -και παρότι δεν είναι πυροσβέστης, μιζαδόρος αεροπλανικών συστημάτων, πολιτικός ή δημοσιογράφος...) είχε προβλέψει το 1998 με μεγάλη ακρίβεια, πως σε περίπτωση "απαισιόδοξου σεναρίου", θα έχουμε μελλοντικά μεγάλες και εκτεταμένες φωτιές...

Περιέγραφε δε με «ανεπαίσχυντα λόγια πάνω απ’τα μνήματα των νεκρών» ακριβώς με ποιόν τρόπο θα φτάσουμε στην εξέλιξη αυτή, που…προφανώς δεν είναι τυχαία…

 Συνημμένα σας στέλνω

1)      Την πρόσφατη περίληψη των προβλέψεων (από το περιοδικό του ΕΘΙΑΓΕ, Τ. 28, 4ος-6ος 2007)

2)      Όλο το άρθρο του 1998 με τις προβλέψεις βρίσκεται στο http://www.fria.gr/ >πας σε> publications in Greek >πας σε> Εργαστήριο Προστασίας Δασικών Οικοσυστημάτων και Πυρκαγιών >πας σε> Δασικές Πυρκαγιές >και δες το> Ξανθόπουλος, Γ. 1998. Δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα: Παρελθόν, παρόν και μέλλον. Επίκεντρα. 6: 62-71.

3)      Στην ίδια ιστοσελίδα έχει κι άλλα μαγικά…όπως αυτό (Το: Λυριντζής, Γ., Γ. Μπαλούτσος, Π. Γκαγκάρη, και Γ. Ξανθόπουλος. 1998. Δασικές πυρκαγιές στον Ελληνικό χώρο: Η επόμενη ημέρα. Επίκεντρα. 6: 84-94) που περιγράφει … τι θα γίνει τώρα που κατακάηκε ο τόπος και τα βουνά (και πως θα πούμε το νερό νεράκι, πλην των περιπτώσεων που θα κολυμπάμε στους χείμαρρους…)

4)      Στην ίδια ιστοσελίδα, κάνανε συνέδριο τα μέντιουμ για να περιγράψουνε πόσα δεινά θα μας βρούνε (εμάς και πολλούς άλλους λαούς) που χτίζουμε σπίτια μέσα στο δάσος χωρίς να λογαριάζουμε τη φωτιά. Δες το: (από το http://www.fria.gr/ >πας σε> about us >πας σε> departments >πας σε> Forest Fires >και δες το> WARM project: Proceedings of the International Scientific Workshop on "Forest Fires in the Wildland-Urban Interface and Rural Areas in Europe: an integral planning and management challenge", May 15 & 16, 2003, Athens, Greece.).

5)      Τέλος, για να δείτε ότι μέντιουμ δεν υπάρχουν μόνο στο ΕΘΙΑΓΕ, σας στέλνω και έγγραφο που έστειλε το 2006 προς το βαθύ κράτος, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο (το οποίο, για τους αδαείς, περιλαμβάνει και τους… «Δασολόγους» - ίιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι, συγγνώμη που χρησιμοποιώ τόσο κακές λέξεις…). Στο έγγραφο περιγράφονται οι τραγικές ελλείψεις (υπερβολές!) στις Δασικές Υπηρεσίες της Πελλοπονήσου! Από τη Γεωτεχνική Ενημέρωση του ΓΕΩΤΕΕ, Τ. 147, Ιούνιος 2006.

 Ελπίζω να σας βοηθάω (και την ΕΥΠ) να βρεθεί η άκρη του νήματος των σκοτεινών κύκλων που … καθόλου τυχαία… απεργάζονται την υγιή ανάπτυξη της πατρίδος μας…

 ΥΓ Πρέπει να είναι πολύ στενάχωρο να είσαι επιστήμονας δασολόγος σε τούτη τη χώρα… «Ο άνθρωπος που έβλεπε τα λόγια του να περνούν (στο βρόντο)»

Μιχάλης Αναστασιάδης, Σπάρτη, Τηλ (κιν) 6979590923, Γεωπόνος ΓΠΑ, MSc Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης, ΚΕΓΕΑ Καστορείου, Δ/νση Γεωργίας Λακωνίας (στάλθηκε στο Παρατηρητήριο 6-9-07)

Επιστροφή στην αρχή