2006-2007: Συνταγματική αναθεώρηση και δασική προστασία (Δ’ μέρος)
για μέρος Α’ πιέστε εδώ, για μέρος Β’ πιέστε εδώ, για μέρος Γ’ πιέστε
εδώ
Για την εκκλησιαστική περιουσία και το άρθρο 24
Επιστροφή
στην αρχική σελίδα Του Παρατηρητηρίου Ελεύθερων Χώρων
Τσιμέντο να γίνει η μισή Ελλάδα
Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Φωτιά
στα δάση» θα μπορούσε να βάλει ενδεχόμενη αναθεώρηση του άρθρου 24 του
Συντάγματος που θα συζητηθεί από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής την ερχόμενη
Τετάρτη.
Εγκριτοι νομικοί και
δασολόγοι επισημαίνουν στην «Κ.Ε.» ότι «διακυβεύονται τουλάχιστον 40.000.000
στρέμματα δασικών οικοσυστημάτων, των οποίων η αρξαμένη
εδώ και χρόνια καταπάτηση και οικοπεδοποίηση θα νομιμοποιηθεί και θα
ολοκληρωθεί»!
Οπως εξηγούν, η αναθεωρητική πρωτοβουλία υπερβαίνει
κατά πολύ τα όρια του άρθρου 24. Αφορά κι άλλες κρίσιμες περιβαλλοντικές
διατάξεις του Συντάγματος, όπως είναι το άρθρο 117 (παράγραφοι 3 και 4) με το
οποίο κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέα δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές
εκτάσεις που κάηκαν ή αποψιλώθηκαν μ' άλλον τρόπο. Η διπλή τροποποίηση θα
δώσει, υποστηρίζουν, τη χαριστική βολή στο φυσικό περιβάλλον, ειδικά σε
προνομιούχες περιοχές.
*Δεν είναι τυχαίο ότι οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί περιμένουν ως «μάννα εξ
ουρανού» την αναθεώρηση των συγκεκριμένων άρθρων: Από τον Απρίλιο η Πανελλήνια Ενωση Οικοδομικών Συνεταιρισμών (ΠΕΝΟΣ) με επιστολή στον
πρωθυπουργό τον καλεί να επιλύσει το από «30ετίας και πλέον δημιουργηθέν
ζήτημα της αδυναμίας οικιστικής αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας τους».
Τρεις προτάσεις
«Δεν είμαστε καταπατητές. Οι συνεταιρισμοί ζητούν με την τροποποίηση των άρθρων
24 και 117 να συνδυασθεί αρμονικά το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της
ιδιοκτησίας, που οι ίδιοι το στερούνται 40 χρόνια, με τη διατήρηση του δάσους
και την προστασία του περιβάλλοντος ώστε να αναβαθμισθεί το βιοτικό επίπεδο και
η ποιότητα ζωής, προς όφελος του ατόμου και του κοινωνικού συνόλου», θα μας πει
η Γεωργία Ρωμαίου, μέλος της συντονιστικής επιτροπής της ΠΕΝΟΣ.
Η αναθεωρητική πρόταση των περιβαλλοντικών διατάξεων του Συντάγματος κινείται
σε τρεις άξονες:
*Στη
διάκριση μεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων, ούτως ώστε οι τελευταίες να
εντάσσονται με μεγαλύτερη ευκολία στο χωροταξικό και πολεδομικό
σχεδιασμό.
*Στον αποχαρακτηρισμό όσων δασικών εκτάσεων έχασαν το δασικό τους χαρακτήρα έως
την έναρξη ισχύος του συντάγματος «Μ'αυτόν τον τρόπο
νομιμοποιούν όλες τις καταπατήσεις και τις αυθαιρεσίες που έγιναν εις βάρος των
δασών μέχρι το 1978, χρονολογία που έγινε η πρώτη μετά το Σύνταγμα του 1975
βλαστική απεικόνιση της χώρας», μας λέει χαρακτηριστικά ο Ευ. Αποστόλου,
δασολόγος.
*Και τέλος, στην προτεινόμενη ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, «που στοχεύει
στην αποδυνάμωση του Συμβουλίου Επικρατείας ως θεματοφύλακα του φυσικού και
δασικού περιβάλλοντος», εξηγεί ο Βασ. Δωροβίνης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας
Περιβάλλοντος.
Με την αναθεώρηση του άρθρου 24 το 2001, η εκτελεστική εξουσία είχε πάρει μια
πρώτη ρεβάνς. Επέβαλε την παραπομπή των θεμάτων συνταγματικότητας των νόμων από
τα τμήματα του ΣτΕ στην ολομέλεια, στερώντας έτσι από
το Ε' τμήμα τη δυνατότητα να κρίνει αυτοδυνάμως τις πράξεις της διοίκησης.
«Τώρα με το Συνταγματικό δικαστήριο επιχειρείται η πλήρης αποδυνάμωση των
δικαστηρίων», προσθέτει ο Β. Δωροβίνης.
*Μια άλλη παράμετρος που προβάλλεται είναι η μείωση του κύρους του Συντάγματος
από τις συχνές αναθεωρήσεις:
«Δεν είναι σωστό εφόσον έγινε το 2001 μία αναθεώρηση ενός άρθρου να γίνει και
νέα το 2006», θα μας πει ο Θ. Παναγόπουλος, καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και
Δικαίου Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, που προσθέτει.
«Ας
αφήσουμε τη νομολογία άλλα πέντε, δέκα χρόνια, να δούμε πώς λειτουργεί, να
δούμε τι αδυναμίες ενδεχομένως μπορεί να προκύψουν και εν καιρώ να αλλαγούν. Αλλά όχι με τέτοια σπουδή. Είναι βεβιασμένες
αυτές οι αναθεωρήσεις. Αλλωστε, η προστασία του
περιβάλλοντος και ιδίως των δασών καλύπτεται πλήρως ως έχει. Γι'αυτό και η προτεινόμενη τροποποίηση στοχεύει μάλλον στην
οικιστική αξιοποίηση ορισμένων δασικών εκτάσεων υπό την πίεση των διαφόρων
συνεταιρισμών».
*Με την άποψη ότι η υπάρχουσα νομολογία καλύπτει πλήρως την προστασία των δασών
συμφωνεί και ο αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ. και πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και
Βιωσιμότητας, Μιχαήλ Δεκλερής:
Χαρτογράφηση
«Δύο πράγματα χρειάζονται τα δάση στην Ελλάδα: να τα αφήσουμε ήσυχα και να τα
χαρτογραφήσουμε. Το 1992 πήγα στο Ρίο για να δω πώς διαφυλάττονται τα δάση του
Αμαζονίου. Διαπίστωσα ότι υπήρχε ένα σύστημα τηλεπισκοπήσεως από δορυφόρου.
Εισηγήθηκα στη συνέχεια την εφαρμογή αυτού του συστήματος που θα είχε λύσει
οριστικά το θέμα. Το νομοσχέδιο το δώσαμε με την αρμόδια επιτροπή του Ε'
Τμήματος του ΣτΕ στην τότε κυβέρνηση, η οποία, όμως,
άλλαξε και η επομένη, όπως και η σημερινή, το κρατάει θαμμένο σε κάποιο συρτάρι
του υπουργείου Γεωργίας».
*Η κυβέρνηση είναι σαφές ότι προσανατολίζεται προς άλλη κατεύθυνση. Οι εκτάσεις
που πρόκειται να «ξεπλυθούν» στην περίπτωση που ψηφιστούν οι αναθεωρητικές της
προτάσεις, αφορούν το μισό της επιφάνειας της χώρας, ήτοι 40 εκατομμύρια
στρέμματα δασικών εκτάσεων.
*Η σύμβουλος Επικρατείας και μέλος του δ.σ. του
επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας, Μαρία Καραμανώφ,
εξηγεί στην «Κ.Ε.» ότι ένας από τους νομιμοποιητικούς μύθους στους οποίους
βασίζεται η σημερινή αναθεώρηση είναι «η υποτιθέμενη διάκριση μεταξύ δασών και
δασικών εκτάσεων. Σύμφωνα με αυτόν, υπάρχει ουσιώδης ποιοτική διαφορά μεταξύ
δάσους και δασικής εκτάσεως, η οποία δικαιολογεί τη διαφορετική τους νομική
μεταχείριση από απόψεως προστασίας. Δάσος είναι μόνο αυτό που γνωρίζουμε από τα
παραμύθια και τις εκδρομές στους εθνικούς δρυμούς, τα ψηλά δένδρα με τους
χοντρούς κορμούς και τα πυκνά φυλλώματα, στη σκιά των οποίων ζουν λύκοι,
αρκούδες, ελάφια και άλλα μεγάλα ζώα. Δασική έκταση, από την άλλη πλευρά, δεν
είναι παρά ένας ευφημισμός που περιγράφει ξερές και βραχώδεις εκτάσεις με
αραιούς και χαμηλούς θάμνους και υποτυπώδη ζωή.
»Πρόκειται, βέβαια, για μια άποψη επικίνδυνα παραπλανητική, που καταδικάζεται
από την επιστήμη της δασικής οικολογίας. Η επιστήμη δεν κάνει διάκριση, αλλά
ομιλεί περί δασικών οικοσυστημάτων, τα οποία έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη
ρύθμιση της οικολογικής ισορροπίας των στοιχείων του περιβάλλοντος, δηλ. νερού,
εδάφους και αέρος».
*Ο Ευ. Αποστόλου, από την πλευρά του, μας εξηγεί ότι «μια τέτοια προοπτική δεν
θα έχει μόνο τεράστιες επιπτώσεις στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο της χώρας.
Ταυτόχρονα θα επιφέρει και την απώλεια τεράστιας δημόσιας περιουσίας, αφού ο
δασικός χαρακτήρας αυτών των εκτάσεων αποτελεί το βασικότερο εργαλείο για τη
στοιχειοθέτηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου. Βέβαια, το τεκμήριο αυτό
έχει βρει πολλούς πολέμιους και ιδιαίτερα στην πολιτική σκηνή της χώρας...».
*Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιώργος
Παπαδημητρίου μάς εξηγεί ότι η κακή κατάσταση του περιβάλλοντος δεν είναι
δυνατόν να αποδοθεί στο Σύνταγμα:
Κυβερνητικές ευθύνες
«Η ευθύνη ανήκει πρωτίστως στην κυβέρνηση και τη διοίκηση. Τα προβλήματα
εντείνονται διαρκώς με την παράλειψη της πρώτης να διαμορφώσει περιβαλλοντική
πολιτική και τις αβελτηρίες και τις αδυναμίες της
δεύτερης. Είναι λοιπόν λάθος να πιστεύουμε ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος θα
μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπισή τους.
»Για να γίνω πιο σαφής. Σε τι έφταιξε το Σύνταγμα που δεν προωθήθηκε η
χωροταξική αναδιάρθρωση της χώρας, η πολεοδομική ανασυγκρότησή της, η ανάδειξη
των δασών ως εθνικού πλούτου, η σύνταξη δασολογίου, η προστασία ευαίσθητων
οικοσυστημάτων και μνημείων; Δεν είναι όλοι οι παραπάνω σκοποί πρωταρχικό
μέλημα της Πολιτείας; Δεν αντιστοιχούν σε σαφείς επιταγές του Συντάγματος; Η
απάντηση στα δύο παραπάνω ερωτήματα δεν μπορεί να είναι παρά καταφατική».
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 14/01/2007
Διαφωνίες και
στο εσωτερικό της Ν.Δ. για τα δάση
Η πολιτεία
και όχι το άρθρο 24 του Συντάγματος είναι ο μεγάλος υπεύθυνος για τα αδιέξοδα
και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το περιβάλλον και η χωροταξία, διετάθη, σύσσωμη η αντιπολίτευση, αλλά και η βουλευτής της
Ν.Δ. κ. Ελσα Παπαδημητρίου, που όχι μόνον δήλωσε ότι
δεν υπερψηφίζει την αναθεώρηση του άρθρου, αλλά διεφώνησε
και με τη γενική κατεύθυνση της πολιτικής περιβάλλοντος που ακολουθείται: «Δεν
μπορώ να εμπιστευθώ μια τέτοια μεγάλη αλλαγή στη σημερινή δημόσια διοίκηση, να
τη διαχειριστεί έτσι όπως έχει μάθει».
Ο ειδικός
εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Σ. Μπένος υποστήριξε ότι η
Ν.Δ. αναιρεί μια μεγάλη στιγμή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δημιούργημα του
οποίου ήταν το άρθρο 24: «Δεν φταίει το άρθρο, αλλά η διαχρονική μας
ανεπάρκεια, για την οποία οι δικαστές αναγκάσθηκαν να γίνουν πολιτικοί
ακτιβιστές», τόνισε, κρίνοντας ότι δύο μεγάλοι μεταρρυθμιστές στο ΥΠΕΧΩΔΕ, οι
Στ. Μάνος και Α. Τρίτσης εξεδιώχθησαν από τα κόμματά τους,
μπροστά στην αντίδραση των θιγέντων ισχυρών. Εκ του
πονηρού και θανατηφόρο χαρακτήρισε ο γενικός εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Θ. Πάγκαλος
τον επιχειρούμενο διαχωρισμό μεταξύ δάσους και δασικών και λοιπών εκτάσεων και
υποστήριξε ότι «η μεγάλη κομπίνα την οποία επιδιώκει η κυβέρνηση είναι η ίδρυση
συγκροτημάτων κατοικιών για τους συνταξιούχους της βόρειας και δυτικής
Ευρώπης». Παραδέχθηκε λάθος χειρισμούς και καθυστερήσεις των κυβερνήσεων του
ΠΑΣΟΚ και επέρριψε ευθύνες στον πολιτικό κόσμο «και το πελατειακό σύστημα με
τον άθλιο σταυρό προτίμησης: Ας αφήσουμε τους λαϊκισμούς. Αυτά που χτίζονται
στην περιφέρειά μου δεν είναι παράγκες, αλλά κατοικίες πολυτελείας που
συνιστούν ύβρη και πρόκληση μέσα από δωροδοκίες, πιέσεις και επηρεασμούς».
Υπέρ της
αναγκαιότητας αναθεωρήσεως τάχθηκε ο κ. Στ. Μάνος, αλλά δήλωσε ότι δεν θα την
υπερψηφίσει μη έχοντας εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση: «Οσο
αφήνει να πλανάται η φήμη ότι θα νομιμοποιήσει για μία ακόμη φορά αυθαίρετα,
όσο συνεχίζει να αδιαφορεί για τα δάση, όσο συνεχίζει να αδιαφορεί για ό,τι σχετίζεται με το περιβάλλον, όπως π. χ. τα σκουπίδια,
δεν έχω καμία εμπιστοσύνη». Χαρακτήρισε εξωφρενική τη ρύθμιση πως ό,τι ήταν δάσος ή δασική έκταση πρέπει να ξαναγίνει δάσος,
καθώς και την απόλυτη προστασία οτιδήποτε δασικού, κρίνοντας ότι η αρχή στη
συνολική θεώρηση της γης θα πρέπει να γίνεται «όχι σύμφωνα με το τι είναι κάτι,
αλλά τι θέλουμε να είναι».
Οι
διαχρονικές πολιτικές περιβάλλοντος ήσαν ένα διαρκές έγκλημα, που ολοκληρώνεται
με την πρόταση της Ν.Δ., τόνισε ο κ. Α. Σκυλλάκος (ΚΚΕ),
ενώ ο κ. Φ. Κουβέλης (ΣΥΝ) υπογράμμισε ότι τυχόν
αναθεώρηση του άρθρου 24 θα συνιστά το μεγαλύτερο ρουσφέτι στην πολιτική
ιστορία υπέρ επικίνδυνων συμφερόντων. Η έλλειψη κτηματολογίου, δασολογίου και
χωροταξικού σχεδιασμού, είναι απόδειξη της διαπλοκής, τόνισε ο κ. Ν.
Κωνσταντόπουλος, που πρόσθεσε ότι η ανυπαρξία σχεδιασμένης πολιτικής
περιβάλλοντος, αλλά και η κατάτμησή της σε διάφορα υπουργεία με ανταγωνιστικές
γραφειοκρατίες, πίσω από τις οποίες φωλιάζουν συμφέροντα, συνιστούν ευρωπαϊκή
πρωτοτυπία.
Αντιδράσεις
φορέων και οργανώσεων
Διευρύνεται
το μέτωπο φορέων και οργανώσεων που αντιδρούν στην αναθεώρηση των άρθρων 24,
100 και 117 του Συντάγματος, που αφορούν την προστασία δασών και δασικών
εκτάσεων, την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, που θα αποφαίνεται για θέματα
συνταγματικότητας των νομοθετημάτων και τον τρόπο με τον οποίο αποφασίζονται οι
αναδασώσεις των εκτάσεων που κάηκαν ή εκχερσώθηκαν.
Χθες το
πρωί, λίγο πριν από την έναρξη του πανεκπαιδευτικού
συλλαλητηρίου, εκπρόσωποι των οργανώσεων που αντιδρούν στην αναθεώρηση
συγκεντρώθηκαν έξω από τη Βουλή. Εξάλλου, το απόγευμα και ενώ η συζήτηση για
την αναθεώρηση του άρθρου 24 συνεχιζόταν στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής,
εκπρόσωποι όσων αντιτίθενται συγκεντρώθηκαν εκ νέου στο Σύνταγμα και παρέδωσαν
ψήφισμα με τις υπογραφές φυσικών προσώπων, φορέων και οργανώσεων στους
βουλευτές όλων των κομμάτων. Υπενθυμίζεται, ότι στο συγκεκριμένο ψήφισμα έχουν
ήδη υπογράψει 100-120 φορείς και οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η ΚΕΔΚΕ, η
ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ, το ΤΕΕ, η ΠΑΣΕΓΕΣ, ο ΣΕΠΟΧ και η ΟΤΟΕ.
Σύμφωνα με
το ψήφισμα, οι οικολογικές και κοινωνικές οργανώσεις και φορείς διαπιστώνουν
ότι οι προτάσεις αναθεώρησης του άρθρου 24 θέτουν «σε άμεσο και σοβαρό κίνδυνο
τη δημόσια και ιδιωτική δασική κτήση από το σχεδιαζόμενο αποχαρακτηρισμό και τη
συνακόλουθη προσβολή, ιδιωτικοποίηση και καταστροφή πολλών εκατομμυρίων
στρεμμάτων της ελληνικής δημοσίας δασικής κτήσεως. Ολα
αυτά θα διαταράξουν σοβαρά την οικολογική ισορροπία στην χώρα μας και θα την
εκθέσουν στον κίνδυνο της ερημοποίησης που έχει ήδη αρχίσει». Καλεί επίσης τους
βουλευτές που συμμετέχουν στην αρμόδια επιτροπή να αποσύρουν τις συγκεκριμένες
προτάσεις.
Καθημερινή 18-1-07
Πυκνώνουν οι κινητοποιήσεις κατά της δασοκτόνου
αναθεώρησης
Εξαιρετικά
μικρή αποδείχθηκε η αίθουσα σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, που φιλοξένησε
την ημερίδα της Πανελλήνιας Πρωτοβουλίας κατά της αναθεώρησης των άρθρων 24,
117, 100 για το κρίσιμο ζήτημα της προστασίας των δασών. Πλήθος εκπροσώπων της
τοπικής αυτοδιοίκησης, οικολογικών και κοινωνικών οργανώσεων έδωσαν το
"παρών" επιβεβαιώνοντας τον κοινωνικό συνασπισμό για την υπεράσπιση
του άρθου 24, που διαφυλάσσει την ακεραιότητα των
δασικών εκτάσεων της χώρας.
Ακόμη και η αναγγελία της είδησης ότι το ΠΑΣΟΚ -διά στόματος του προέδρου του-
δεν προτίθεται να ψηφίσει τη αναθεώρηση των σχετικών άρθρων (ούτε του 100, που
συνιστά εξουδετέρωση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την ίδρυση Συνταγματικού
Δικαστηρίου) έδειξε να καθησυχάζει τους συμμετέχοντες, οι οποίοι τόνισαν ότι
πρέπει να συνεχιστούν με την ίδια και μεγαλύτερη ένταση οι κινητοποιήσεις -
εκδηλώσεις κατά της αναθεώρησης των άρθρων και της λεηλασίας της δασικής γης,
που επιχειρείται μέσα από το τέχνασμα της υπαγωγής των δασικών εκτάσεων στον
πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό.
Στο πλαίσιο των αντιδράσεων, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ Π. Κουκουλόπουλος
ενημέρωσε για την κοινή πρωτοβουλία με την ΤΕΔΚΝΑ για τη συλλογή υπογραφών κατά
της αναθεώρησης του 24, κίνηση την οποία επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος της
τελευταίας Π. Φιλίππου. Ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γ. Αλαβάνος επισήμανε πως η θετική
εξέλιξη αναφορικά με τη στάση του ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να μας κάνει νωθρούς, άποψη
την οποία υποστήριξε με θέρμη και ο συντονιστής της συζήτησης Β. Αποστόλου, που
μίλησε για τις πιέσεις των οικιστών, ειδικά στην περιφέρεια. Στην εκδήλωση
συμμετείχαν ακόμη η αντινομάρχης Κων/να Μπέη, ο αντιπρόεδρος της ΓΣΕΕ Αλ. Καλύβης, εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ, της ΕΝΑΕ, του WWF, της
Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, του Συλλόγου Ελλήνων
Πολεοδόμων κ.ά.
Η Πρωτοβουλία καλεί στο σημερινό συλλαλητήριο στις 12 στα Προπύλαια, καθώς και
σε συγκέντρωση στις 6 μ.μ. έξω από τη Βουλή, όπου
διεξάγεται η συζήτηση για την αναθεώρηση των επίμαχων άρθρων. Νίκος
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ Αυγή 17-1-07
Οι δικαστές
του ΣτΕ προειδοποιούν: "σοβαρή θεσμική
οπισθοδρόμηση"
Συντάκτης : Λαζαρίδου Ειρήνη
Ομαδικά πυρά κατά της κυβερνητικής
πρόθεσης να αναθεωρήσει το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του
περιβάλλοντος εξαπέλυσαν οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με
ανακοίνωσή τους τονίζουν ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο θα πρόκειται για
"σοβαρή θεσμική οπισθοδρόμηση" και στηλιτεύουν τη διοίκηση που είτε
εξαιτίας πράξεων είτε εξαιτίας αδιαφορίας, κακοποιεί ή ακόμα και νεκρώνει το
περιβάλλον.
Το πήρες κείμενο της ανακοίνωσης της Ένωσης Δικαστών του ΣτΕ
έχει ως εξής:
"Το άρθρο 24 του Συντάγματος, όπως διατυπώθηκε το 1975 και αναθεωρήκε το 2001, ανταποκρίνεται με πληρότητα στην ανάγκη
ορθής και βιώσιμης ανάπτυξης που δεν εξαντλεί τους φυσικούς πόρους, υπηρετεί
την ποιότητα διαβίωσης των πολιτών και προνοεί για τις μελλοντικές γενιές.
Η προστασία του περιβάλλοντος, σύμφωνα με το άρθρο 24, δεν είναι απόλυτη:
επιτρέπεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων για
λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Σε καταφανή, όμως, αντίθεση με τις προβλέψεις του Συντάγματος, η Ελλάδα, ως
γεωγραφική οντότητα και βάση για τη ζωή όλων μας, νεκρώνεται με την
τσιμεντοποίηση και την κακοποίηση.
Η περιβαλλοντική υποβάθμιση και η οικονομική υπανάπτυξη έχουν κοινές αιτίες:
την μη εφαρμογή των διατάξεων του Συντάγματος για την οργάνωση των
δραστηριοτήτων στο χώρο, την κακή νομοθεσία και την ανεπαρκή διοίκηση. Αυτοί
είναι οι λόγοι στους οποίους οφείλονται κατά κύριο λόγο οι ακυρωτικές αποφάσεις
του ΣτΕ.
Η δυσχέρεια ορθολογικής διαχείρισης του περιβάλλοντος δεν δικαιολογεί
οποιαδήποτε αποδυνάμωση της συνταγματικής προστασίας του. Η υιοθέτηση της
πρότασης αναθεώρησης του άρθρου 24 θα συνιστούσε σοβαρή θεσμική
οπισθοδρόμηση". Αυγή 17-1-07
Η αναθεώρηση του
άρθρου 24 γίνεται για την ευκολότερη και νομιμότερη καταστροφή του δάσους
«Κανείς να μη χτίζει εκτός
οικισμού»
ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ
Του ΣΠΥΡΟΥ ΝΤΑΦΗ*
Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη και η
φροντίδα των πολιτικών μας για το δάσος ώστε μέσα σε περίοδο 6 ετών να
προκύπτει ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος για να εξασφαλιστεί
η καλύτερη κατά το δυνατόν προστασία του δάσους και των εν γένει δασικών
εκτάσεων!!!
Αυτό δε το «ενδιαφέρον» δεν
κρύβεται. Δεν είναι τυχαίο ότι αρχηγός κόμματος της τότε αντιπολίτευσης
υποσχόταν ότι θα απαλλάξει τον ελληνικό λαό από την «τυραννία» των δασών όταν
θα ερχόταν «εν τη βασιλεία του». Ρέκτης δε υπουργός Γεωργίας της τότε
κυβέρνησης δήλωνε ότι το δάσος δημιουργεί προβλήματα στην κυβέρνηση και,
αργότερα, υπουργός Ανάπτυξης δήλωνε ότι το δάσος αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη
της χώρας, όπου με τον όρο ανάπτυξη υπονοούσε ασφαλώς την τσιμεντοποίηση της
χώρας.
Συνεπώς η αναθεώρηση του άρθρου 24 δεν γίνεται για την προστασία του δάσους
αλλά για την ευκολότερη και νομιμότερη καταστροφή του και την ικανοποίηση των
μελών πολυάριθμων οικοδομικών συνεταιρισμών, τα μέλη των οποίων αποτελούν και
την πελατεία των κομμάτων, αλλά και την ικανοποίηση της βουλιμίας
μεγαλοεργολάβων κατασκευαστών, οι οποίοι ευχαρίστως θα έβλεπαν να τσιμεντοποιείται η χώρα. Αρκεί να κερδίζουν και «τσιμέντο
να γίνει».
Η απόκτηση δεύτερης εξοχικής κατοικίας δεν αποτελεί πολυτέλεια σήμερα, αλλά
ικανοποίηση στοιχειώδους ανάγκης. Κανείς ασφαλώς δεν θα είχε αντίρρηση να
παραχωρηθεί έκταση, ακόμη και δασική, σε ανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη
και δεν έχουν τα μέσα να αγοράσουν γη για να κτίσουν ένα σπιτάκι. Το ερώτημα
είναι αν έγινε ποτέ έλεγχος να διαπιστωθεί αν τα μέλη των συνεταιρισμών
πράγματι δεν διαθέτουν δεύτερη εξοχική κατοικία, πόσες «μερίδες» διαθέτουν σε
έναν συγκεκριμένο συνεταιρισμό και σε πόσους ακόμη οικοδομικούς συνεταιρισμούς
μετέχουν; Γιατί αν έχουν ήδη εξοχική κατοικία, έχουν περισσότερες της μιας
μερίδες και μετέχουν σε περισσότερους συνεταιρισμούς τότε δεν πρόκειται για
διευκόλυνση απόκτησης εξοχικής κατοικίας ή πρώτης κατοικίας, αλλά για
διευκόλυνση απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (οικοπέδων) εις βάρος της περιουσίας
του δημοσίου, δηλ. εις βάρος όλων μας και αυτό είναι ηθικά αλλά και νομικά
απαράδεκτο. Πρέπει συνεπώς να γίνει ένα ξεκαθάρισμα των συνεταιρισμών.
Αλλά ας δούμε λίγο τα πράγματα από την αρχή, δηλ. το ιστορικό του άρθρου.
Κατά τη σύνταξη του νέου Συντάγματος του 1975, η τότε πρόεδρος της φιλοδασικής
εταιρείας κ. Αργυροπούλου κατάφερε να πείσει τους συντάκτες του νέου
Συντάγματος να περιλάβουν και ένα άρθρο για την προστασία των δασών και των εν
γένει δασικών εκτάσεων. Οταν εγκρίθηκε από τη Βουλή
και δημοσιεύθηκε το νέο Σύνταγμα με το άρθρο 24 χαρήκαμε και χαιρετίσαμε όλοι
αυτό το επίτευγμα που καθιστούσε το ελληνικό Σύνταγμα το δεύτερο μετά το
ελβετικό στην Ευρώπη που προέβλεπε την προστασία των δασών. Το ελβετικό
Σύνταγμα προβλέπει τη διατήρηση της δασικής επιφάνειας. Δεν απαγορεύει την
εκχέρσωση δασικής έκτασης προκειμένου να εξυπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον αλλά
επιβάλλει την εξεύρεση ανάλογης ίσης έκτασης (έκτασης ίσης παραγωγικής
ικανότητας) η οποία πρέπει να αναδασωθεί ώστε να μη μειωθεί η συνολική δασική
επιφάνεια.
Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι του τυπογραφείου άρχισαν οι γκρίνιες και οι
πιέσεις. Ετσι στον Νόμο 998/87 δόθηκε ένας
αμφιλεγόμενος ορισμός της δασικής έκτασης και εξαιρέθηκαν από τις δασικές
εκτάσεις τα φυσικά χορτολίβαδα και οι φρυγανότοποι. Αλλά αυτό δεν ικανοποίησε τους εργολάβους και
τους πάσης φύσεων οικοπεδοφάγους και εφευρέθηκε η έννοια των βοσκοτόπων. Ολοι οι θαμνώνες μετονομάσθηκαν
σε βοσκότοπους και συνεπώς ξέφευγαν (εξαιρούνταν) από την προστασία του
Συντάγματος. Εφαρμόστηκε δηλ. η κουτοπονηριά των καθολικών μοναχών του
Μεσαίωνα, οι οποίοι με ειδικές ευχές μετέτρεπαν τις χήνες σε ψάρια, τις οποίες
έτρωγαν χωρίς να αμαρτάνουν. Το ίδιο έκανε και ο συντάκτης του νόμου περί
βοσκοτόπων, ο οποίος μετονόμαζε τους θαμνώνες
(δασικές εκτάσεις) σε βοσκότοπους, οπότε δεν αποτελούσαν πια αντικείμενο
προστασίας του Συντάγματος.
Ο νόμος αυτός μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε έμεινε στην ουσία ανενεργός,
έδωσε όμως τη δυνατότητα αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων με τη δημιουργία
δευτεροβάθμιας επιτροπής αποχαρακτηρισμού. Η πρωτοβάθμια κρίση ανήκε στον
οικείο δασάρχη, ο οποίος έκρινε βάσει των προβλεπόμενων στον Νόμο 998/87. Η
δευτεροβάθμια επιτροπή αποτελείται από τετραμελή επιτροπή που ορίζεται από τον
οικείο νομάρχη και στην οποία μετέχει ένας δασολόγος, ο οποίος και αποτελεί τη
μειοψηφία. Ετσι ότι χαρακτηρίζεται τεκμηριωμένα από
τον δασάρχη ως δασική έκταση αποχαρακτηρίζεται από τη δευτεροβάθμια επιτροπή
ατεκμηρίωτα και παίρνει τον χαρακτήρα αγροτικής έκτασης και άρα δεν
προστατεύεται από το Σύνταγμα.
Αλλά όλα αυτά δεν ικανοποίησαν την πολυπληθή πελατεία των κομμάτων και
χρειάστηκε να γίνει αναθεώρηση του άρθρου 24 το 2001 και έκδοση ειδικού νόμου,
ο οποίος προσέφερε περισσότερες ευκαιρίες αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων και
επίλυσης χρονιζουσών περιπτώσεων αμφισβητούμενων ιδιοκτησιών.
Φαίνεται όμως ότι ούτε αυτό ικανοποίησε την απληστία των εργολάβων και τους
καταπατητές δημόσιας γης και πρέπει να ξαναγίνει νέα αναθεώρηση. Αλλά και αν
ακόμα υπάρχει η πρόθεση προστασίας του δάσους και των δασικών εκτάσεων, ποια
υπηρεσία θα εφαρμόσει το Σύνταγμα και τις διατάξεις του σχετικού νόμου; Κατά νόμον η Δασική Υπηρεσία, αλλά ποια Δασική Υπηρεσία; Η
αποδεκατισμένη χωρίς το απαραίτητο υλωρικό προσωπικό;
Αλήθεια, τι έγινε η ομόφωνη απόφαση για τη δημιουργία του Δασικού Σώματος κατά
το πρότυπο του Corpo Forestale
ή Guardia Forestale των
Ιταλών ή του Corpo Florestal
των Πορτογάλων, δηλ. ένστολων ένοπλων σωμάτων, τα οποία έχουν την ευθύνη της
προστασίας των δασών; Σήμερα η άλλοτε κραταιά και από τις καλύτερες και
αποτελεσματικότερες δημόσιες υπηρεσίες της χώρας δεν είναι μόνο αποδεκατισμένη
σε προσωπικό και μέσα, αλλά κατήντησε υπηρέτης δύο
αφεντάδων. Η κεντρική υπηρεσία ανήκει στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ενώ η
περιφερειακή στο υπουργείο Εσωτερικών. Αυτό και αν δεν αποτελεί παγκόσμια
πρωτοτυπία! Ολα αυτά είναι τυχαία;! 'Η μήπως θα
αναλάβουν την προστασία των δασών οι Pretoris agricolis (αγροφύλακες) του κ. Πολύδωρα;
Αλλά για να σοβαρευτούμε, ακόμη και αν υπήρχε η βούληση, που δεν υπάρχει, να
προστατευτεί το δάσος κανένα Σύνταγμα, κανένας νόμος και καμία υπηρεσία δεν θα
το κατάφερνε χωρίς τον χωροταξικό σχεδιασμό ή, καλύτερα, τον σχεδιασμό των
χρήσεων της γης. Είμαστε η μόνη χώρα της Ε.Ε. που όχι μόνο δεν έχει
Κτηματολόγιο, αλλά δεν διαθέτει έστω και στοιχειώδη χωροταξικό σχεδιασμό. Ετσι ο καθένας μπορεί να πάρει άδεια οικοδόμησης, αρκεί να
διαθέτει έκταση 4 στρεμμάτων ή 2 στρεμμάτων αν η έκταση είναι κοντά σε δρόμο με
αποτέλεσμα να παρουσιάζεται αυτή η άναρχη εικόνα που κυριαρχεί στη χώρα μας. Ο
χωροταξικός σχεδιασμός δεν αφορά μόνο το επίπεδο χώρας ή περιφέρειας ή νομού,
αλλά και το επίπεδο δημοτικού διαμερίσματος. Κανείς δεν θα μπορεί να κτίσει αν
το οικόπεδό του δεν είναι εντός της οικιστικής ζώνης, όσα στρέμματα και αν
διαθέτει.
Αυτό βέβαια συνεπάγεται πολιτικό κόστος, γι' αυτό πρέπει να γίνει με τη
συναίνεση όλων των κομμάτων. Μόνο έτσι θα προστατευτούν τα δάση και οι δασικές
εκτάσεις, αλλά και όλες οι προστατευόμενες περιοχές και θα περιοριστούν, αν δεν
σταματήσουν, οι καταπατήσεις δημοσίων δασικών εκτάσεων. Αυτό μπορεί να
προβλεφθεί στο Σύνταγμα; Ας αφήσουν λοιπόν το άρθρο 24 αν πράγματι οι πολιτικοί
μας ενδιαφέρονται για την προστασία του δάσους και του περιβάλλοντος
γενικότερα.
Μέχρι να ολοκληρωθεί ο χωροταξικός σχεδιασμός να μην εκδίδεται καμιά οικοδομική
άδεια σε περιοχές εκτός πολεοδομικού σχεδίου και να παταχθούν παραδειγματικά οι
οικοδομικές παραβάσεις.
* Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/01/2007
ΕΝΩΣΕΙΣ
ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ
«Και μεις
πού θα χτίσουμε;»
«Οι μισές εκτάσεις είναι δασικές
και οι υπόλοιπες είτε αρχαιολογικοί χώροι είτε προστατευόμενοι από το Natura και άλλα τέτοια. Δεν έχει μείνει τίποτα για
επενδύσεις! Και μεις πού θα χτίσουμε;»...
Με ανοιχτό το στόμα έμειναν χθες
όσοι παρακολούθησαν τη συνέντευξη Τύπου των Ενώσεων Οικοδομικών Συνεταιρισμών.
Οι εκπρόσωποί τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, είπαν μεταξύ άλλων ότι, αφού καίγονται
που καίγονται τα δάση και το κράτος δεν μπορεί να τα προστατεύσει, γιατί δεν
τους δίνουν τα στρέμματα που τους «ανήκουν» για να τα χτίσουν και να... σώσουν
τα δάση. Επί της ουσίας, περισσότεροι από 214 οικοδομικοί συνεταιρισμοί
διεκδικούν περίπου 110.000 στρέμματα δασικών εκτάσεων σε όλη την επικράτεια. Τα
30.000 δε από αυτά τα διεκδικεί σύλλογος δασολόγων στη Χαλκιδική... Σημειώνεται
ότι από τα 130 εκατομμύρια στρέμματα της συνολικής έκτασης της χώρας έχουν
χαρακτηριστεί δασικά τα 80 εκατομμύρια. Με αφορμή λοιπόν τη σημερινή συζήτηση
στη Βουλή για το άρθρο 24 του Συντάγματος, οι ενώσεις ζητούν την τροποποίησή του
καθώς και την αναθεώρηση της δασικής πολιτικής την οποία χαρακτήρισαν
«αποτυχημένη και δασοκτόνο». Οπως
τόνισε ο εκπρόσωπός τους δικηγόρος Δημήτρης Χατζημιχάλης, «με την αναθεώρηση
της δασικής πολιτικής θα λυθεί το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της ουσιαστικής
δήμευσης της περιουσίας 500.000 Ελλήνων, που βρίσκονται σε ομηρία εδώ και 40
έτη. Παράλληλα θα αξιοποιηθούν οικιστικά οι εκτάσεις αυτές, γεγονός που θα
συμβάλει ουσιαστικά στην οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία του ελληνικού
λαού». Τα μέλη των οικοδομικών συνεταιρισμών υποστηρίζουν ότι αγόρασαν τις
εκτάσεις πριν από το 1975 (οπότε και δημιουργήθηκε το Σύνταγμα) και έτσι
έμειναν «ξεκρέμαστοι» έχοντας ιδιοκτησίες τις οποίες δεν μπορούν να
αξιοποιήσουν. Τονίζουν δε ότι εάν δεν αλλάξει τίποτα θα πρέπει να αποζημιωθούν
από το κράτος. Οπως λένε «οι δήθεν δασικές εκτάσεις,
οι οποίες είναι άγονες, θα πρέπει να αξιοποιηθούν οικιστικά για τη δημιουργία
οικισμών, δεδομένου και του μεγάλου ενδιαφέροντος που υπάρχει από τους
Ευρωπαίους για παραθεριστική κατοικία»...
Λ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/01/2007
Στην συνεδρίαση
της 7ης Φεβρουαρίου το δημοτικό συμβούλιο του Δημου
Μοσχάτου ψήφισε με 16 ψήφους υπέρ και 5 κατά το ψήφισμα της Πανελλήνιας
Πρωτοβουλίας κατά της αναθεώρησης των αρθρων 24, 100
και 117.
Η δημοτική σύμβουλος Βάσω Σταυροπούλου από τους "Πολίτες εν δράσει"
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 24, 117 ΚΑΙ 100 ΤΟΥ
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι συνεργαζόμενες οργανώσεις
συνεχίζουμε τον αγώνα κατά της αναθεώρησης των άρθρων 24, 117 και 100 του Συντάγματος μέχρι και την τελική
ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής.
Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας
απευθύναμε Ανοιχτή Επιστολή στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, την οποία σας
επισυνάπτουμε και παρακαλούμε να δημοσιεύσετε.
Την Τρίτη 20 / 2 , οπότε και θα
συζητηθεί το άρθρο 24 , το Συντονιστικό θα επιδώσει τις θέσεις μας στη Βουλή.
Καλούμε τα μέλη των συνεργαζόμενων οργανώσεων να βρίσκονται στην είσοδο του
Κοινοβουλίου, στις 6.00 μ.μ. , για να κάνουμε αισθητή
στη διεξαγόμενη συζήτηση την παρουσία μας.
Το Συντονιστικό των συνεργαζόμενων
οργανώσεων
14/2/2007
Τηλέφωνο επικοινωνίας : Πάνος Τότσικας 6979145366, Βασίλης Κελάρης 2106823853, 6977668776
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ
ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 24, 117 ΚΑΙ 100 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι
βουλευτές
Όλοι εμείς που υπερασπιζόμαστε τα
δάση, ως τους ελάχιστους εναπομείναντες ζωτικούς πνεύμονες της χώρας μας, σε
μια περίοδο σοβαρής οικολογικής κρίσης και εντεινόμενης περιβαλλοντικής
υποβάθμισης, σας καλούμε να σταθμίσετε κατά την ψηφοφορία στον Ολομέλεια της
Βουλής όλα τα δεδομένα που αφορούν στην αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117 του
Συντάγματος, των σχετικών με την προστασία των δασών .
Επί της αρχής της συνταγματικής
αναθεώρησης, θεωρούμε ότι αυτή έχει αποστερηθεί της ευρείας κοινωνικής και
πολιτικής συναίνεσης, την οποία εξ’ ορισμού δεν διαθέτει πλέον και, ως εκ
τούτου, έχει απωλέσει το συνταγματικό, κοινωνικό και
πολιτικό της έρεισμα. Επομένως, η αναθεωρητική διαδικασία πρέπει να θεωρείται
ότι έχει ουσιαστικά διακοπεί.
Ειδικότερα, όσον αφορά τα άρθρα 24
και 117 , ήδη οι βουλευτές της ΝΔ κ.κ. Δένδιας, Ιωαννίδης, Καρύδη, Λέγκας,
Μητσοτάκης και Παπαδημητρίου έχουν, με τη θέση τους στην επιτροπή της Βουλής ,
υποδείξει ,όπως άλλωστε και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, την
ανάγκη εμμονής στην προστασία ενός
- μείζονος και
εν ανεπαρκεία αγαθού – των δασών, ειδικά τη
στιγμή που οι επιστήμονες προειδοποιούν για μελλοντικές οικολογικές καταστροφές
σε εθνική και υπερεθνική κλίμακα.
Υπενθυμίζουμε τη θέση του κ.
Σταύρου Δήμα, Επιτρόπου Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος διαφωνεί
με την αναθεώρηση του άρθρου 24 για λόγους, μεταξύ άλλων, καταπολέμησης του
φαινομένου του θερμοκηπίου, διατήρησης των υδροφόρων οριζόντων και αποφυγής
πλημμυρών στη χώρα μας.
Υπενθυμίζουμε , επίσης, ότι αρκετοί
βουλευτές της ΝΔ είχαν το 2001 διαφωνήσει με την επιχειρούμενη από την
κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναθεώρηση του
άρθρου 24 , η οποία, ευτυχώς, δεν προχώρησε. Μεταξύ των βουλευτών αυτών είναι ο
κ. Καλογιάννης, σήμερα υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ο κ. Χατζηγάκης,
μέλος του προεδρείου της Βουλής, ο οποίος είχε τότε χαρακτηρίσει το άρθρο 24
κόσμημα , ο κ. Τσιτουρίδης, σήμερα υπουργός
Απασχόλησης και ο κ. Χαϊτίδης.
Τέλος , όσον αφορά νόμιμες εκκρεμείς υποθέσεις ιδιωτών, που
χρήζουν ρυθμίσεων, υπάρχουν τα κατάλληλα θεσμικά εργαλεία γι’ αυτές και δεν
απαιτείται καμιά συνταγματική αναθεώρηση.
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι
βουλευτές.
Οι συνεργαζόμενες οργανώσεις και
φορείς κατά της αναθεώρησης των άρθρων 24, 117 και 100 του Συντάγματος, σας
καλούμε να υπερασπιστείτε τη συνταγματική προστασία των δασικών οικοσυστημάτων,
συμβάλλοντας στην περιβαλλοντική σταθερότητα και την ποιότητα ζωής που, ενώ αποτελούν κυρίαρχα
δικαιώματα των πολιτών, υποβαθμίζονται
σήμερα συστηματικά και με εμφανή τρόπο, με αποτέλεσμα η χώρα μας
να πρωτοπορεί σε αρνητικούς
περιβαλλοντικούς δείκτες.
80.000
στρέμματα δάσους διεκδικούν οι συνεταιρισμοί
Πάνω από 80.000 στρέμματα δάσους
και δασικών εκτάσεων διεκδικούν οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί και ζητούν από την
κυβέρνηση να προχωρήσει στην αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος,
ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την οικοπεδοποίησή τους.
Στη χθεσινή γενική συνέλευση
εμφανίστηκαν ως υπέρμαχοι του περιβάλλοντος και διαβεβαίωσαν ότι με την
πολεοδομική τακτοποίηση των διεκδικούμενων εκτάσεων θα θεσμοθετήσουν χαμηλούς
συντελεστές δόμησης και θα καλύψουν με κτίσματα μόνο το 10%.
Οι περισσότεροι ομιλητές υπογράμμισαν ότι οι εκτάσεις έχουν αγοραστεί ή
«κλειστεί» με προσύμφωνο πριν από την ψήφιση του Συντάγματος του 1975 και
επομένως δεν μπορούσαν να γνωρίζουν τις διατάξεις που θεσπίστηκαν για την
προστασία του δάσους. Ωστόσο, δεν αιτιολόγησαν το γιατί μόνον ένας σύλλογος, σε
σύνολο 240, προσέφυγε ώς τώρα στο Δικαστήριο
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η σχετική απόφαση εκδόθηκε τον Δεκέμβριο και δεν έχει ακόμα καθαρογραφεί. Στη
χθεσινή συνέλευση ανακοινώθηκε πάντως ότι αυτή δικαιώνει τους ιδιοκτήτες και
καλεί το Δημόσιο να τους καταβάλει αποζημιώσεις για τη στέρηση των περιουσιακών
τους στοιχείων. Ανακοινώθηκε επίσης ότι άλλοι 40 συνεταιρισμοί έχουν προσφύγει
στο ίδιο δικαστήριο και οι υποθέσεις βρίσκονται στην εξέταση των φακέλων.
Ορισμένοι ομιλητές τάχθηκαν υπέρ της ανταλλαγής των εκτάσεων που διαθέτουν οι
συνεταιρισμοί με άλλες του Δημοσίου που δεν περιλαμβάνουν δασικές εκτάσεις.
Τόνισαν όμως ότι ώς τώρα οι κυβερνήσεις δεν έχουν
προτείνει κάποια περιοχή. Αλλοι πάλι υποστήριξαν ότι
δεν χρειάζεται αναθεώρηση των επίμαχων άρθρων του Συντάγματος, αλλά η
συγκρότηση συνταγματικού δικαστηρίου, ενώ τόνισαν την ανάγκη να διασαφηνιστεί η
έννοια τού υπέρτατου συμφέροντος στην οποία στηρίζονται οι απορριπτικές
αποφάσεις του ΣτΕ για τους συνεταιρισμούς.
Πρότειναν επίσης να θεωρηθούν σημείο αναφοράς για τον χαρακτηρισμό μιας
περιοχής ως δασικής οι αεροφωτογραφίες τού 1975. Αποκάλυψαν μάλιστα ότι σήμερα
δεν χρησιμοποιούνται οι αεροφωτογραφίες του 1945, όπως ορίζει το Σύνταγμα, αλλά
του 1960, όπως κατοχυρώθηκε σε νόμο των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
Χ.ΤΖ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/02/2007
ΠΥΡΑ στην
Αναθεώρηση από την Ενωση Δικαστικών Λειτουργών του
Συμβουλίου της Επικρατείας
«Οχι στην
αποδυνάμωση του ΣτΕ»
Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Νέα πυρά, αυτή τη φορά από την Ενωση Δικαστικών Λειτουργών Συμβουλίου της Επικρατείας,
δέχεται η πρόταση της κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Ευθέως οι δικαστές τονίζουν ότι
πίσω από τις κυβερνητικές επιλογές για την τροποποίηση συγκεκριμένων
συνταγματικών διατάξεων κρύβονται σκοπιμότητες, προκειμένου να παρακαμφθεί το
ενοχλητικό εμπόδιο του Συμβουλίου της Επικρατείας και προειδοποιούν ότι η
προώθησή τους θα οδηγήσει σε δραματική οπισθοχώρηση του κράτους δικαίου.
Η Ενωση εκτιμά ότι τα επιχειρήματα που προβάλλει η
Ν.Δ. δεν είναι ικανά να θεμελιώσουν την αναθεωρητική της πρόταση που αφορά την
ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, την ίδρυση τμημάτων στο ΣτΕ
και στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τις δημόσιες συμβάσεις και τη συμπλήρωση των
ρυθμίσεων για τη δικαστική προστασία. Και εξηγεί, γιατί η κυβέρνηση θέλει να
αποδυναμώσει το ΣτΕ:
«Το ΣτΕ, ασκώντας στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του
έλεγχο νομιμότητας της διοικητικής δράσης και του νομοθετικού έργου, με τη
νομολογία και τις γνωμοδοτήσεις του σε τομείς όπως τα ατομικά δικαιώματα και οι
ελευθερίες, οι χρήσεις γης και η προστασία του περιβάλλοντος, οι δημόσιες
συμβάσεις κ.λπ., αποτέλεσε εμπόδιο στη λήψη ή στην υλοποίηση σοβαρών πολιτικών
αποφάσεων, προκαλώντας δυσαρέσκεια και τριβές με την εκτελεστική και νομοθετική
εξουσία. Είναι, λοιπόν, εύλογο να υποθέσουμε ότι οι επίμαχες αναθεωρητικές
προτάσεις, με την ευρύτητα και την ασάφειά τους, έχουν στόχο την παράκαμψη
αυτού του ενοχλητικού εμποδίου, δηλαδή την αποδυνάμωση του ΣτΕ,
μέσω της αφαίρεσης από αυτό αρμοδιοτήτων και μάλιστα της σπουδαιότερης, της
κρίσης για την αντισυνταγματικότητα των νόμων».
Οι δικαστές τονίζουν με έμφαση ότι «η αποδυνάμωση του ΣτΕ,
το οποίο έχει αναδειχθεί τις τελευταίες δεκαετίες το σημαντικότερο θεσμικό
αντίβαρο στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, θα οδηγούσε σε δραματική
οπισθοχώρηση του κράτους δικαίου και του επιπέδου δικαστικής προστασίας».
Για Συνταγματικό Δικαστήριο
Οσον αφορά την επιχειρηματολογία της Ν.Δ.,
αντιτάσσουν:
- Για το Συνταγματικό Δικαστήριο: Στην Ελλάδα ο έλεγχος της συνταγματικότητας
των νόμων αποτελεί στοιχείο του νομικού μας πολιτισμού από το 19ο αιώνα, ενώ
στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, το πρότυπο των οποίων επικαλείται η
κυβέρνηση, ο έλεγχος αυτός εισήχθη πολύ αργότερα, με την ίδρυση Συνταγματικού
Δικαστηρίου, συνήθως μετά την πτώση ολοκληρωτικών καθεστώτων. Η προσθήκη ακόμη
ενός σταδίου στη διαδικασία της δίκης, παρατείνει αντί να συντέμνει το χρόνο
της εκκρεμοδικίας, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
- Για την ίδρυση τμημάτων στο ΣτΕ και στο Ελ. Συν.
και τη ρύθμιση της προσωρινής προστασίας: Είναι διατάξεις που μπορούν να
θεσπιστούν με νόμο και η αναγωγή τους σε συνταγματικούς κανόνες δεν
δικαιολογείται. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/02/2007
Η αναθεώρηση των περιβαλλοντικών
διατάξεων του Συντάγματος
Της Ασημινας
Ξηροτυρη - Αικατεριναρη
Πρόσφατα, οι εκατοντάδες επιστήμονες που έλαβαν μέρος στις εργασίες της
Διεθνούς Διακυβερνητικής Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Κλίμα, είπαν με βεβαιότητα
ότι |η ανθρωπογενής δραστηριότητα είναι υπεύθυνη κατά 90%| για το φαινόμενο του
θερμοκηπίου, που είναι σήμερα η υπ' αριθμόν ένα απειλή για τον πλανήτη, και
συμπεραίνουν ότι οι κυβερνήσεις μπορούν και πρέπει να κάνουν πολύ περισσότερα
πράγματα για να το επιβραδύνουν. Σημειώνουν δε, μεταξύ των άλλων, ότι στα
προβλήματα των κλιματικών αλλαγών |τα δασικά οικοσυστήματα αποτελούν κύριο
παράγοντα αντιστροφής του φαινομένου και ρυθμιστή της οικολογικής ισορροπίας|.
Στο διεθνές πεδίο, έχει εδραιωθεί πλέον η πεποίθηση ότι βρισκόμαστε στο σημείο
μηδέν για την προστασία του περιβάλλοντος Στην Ελλάδα τα κριτήρια για τις
επιλογές της κυβέρνησης κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση.
Η πρόταση της κυβερνητικής πλειοψηφίας για την αναθεώρηση του Συντάγματος
επιχειρεί να ανατρέψει το σύστημα που έχει εγκαθιδρύσει το άρθρο 24, το οποίο
οργανώνει την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος γύρω από
τρεις βασικούς άξονες: α) την προστασία των δασών β) τη χωροταξία και γ) την
πολεοδομία, τις οποίες καθιστά υποχρέωση του κράτους.
Επιχειρεί να ανατρέψει ένα από τα ελάχιστα άρθρα που φέρνει όλους μας
αντιμέτωπους με τη βασική αρχή ότι τα έργα, οι δράσεις και οι ρυθμίσεις για την
ανάπτυξη, για την εξασφάλιση της κατοικίας, για τον χωροταξικό σχεδιασμό πρέπει
να διακρίνονται από την αρχή και τη μέριμνα της αειφορίας,
της προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Το συμπέρασμα που βγάζουμε διαβάζοντας την αιτιολογική έκθεση της πρότασης της
Ν.Δ., είναι ότι η πρωτοβουλία της αναθεώρησης των περιβαλλοντικών διατάξεων θα
κινηθεί σε πέντε άξονες:
α) |Στον αποχαρακτηρισμό δασών και δασικών εκτάσεων που απώλεσαν το δασικό
χαρακτήρα τους έως την έναρξη ισχύος του Συντάγματος του 1975 (11.06.1975).|
Η μετάθεση της ημερομηνίας "ορόσημο", από το έτος 1945 (που υπάρχει
και "αποδεικτικό τεχνικό υλικό", δηλαδή οι αεροφωτογραφίες του 1945)
στο έτος 1975, με το πρόσχημα της αρχής της εφαρμογής του Συντάγματος, είναι
σαφές ότι αφενός αφαιρεί σημαντικές εκτάσεις από την προστασία των δασών και
αφετέρου θα δημιουργήσει πλείστα προβλήματα στην απόδειξη του χαρακτηρισμού των
εκτάσεων αυτών. Αν συνυπολογισθεί δε ότι δεν ισχύει πλέον το τεκμήριο
κυριότητας του Δημοσίου οι δασικές εκτάσεις περνούν στην ιδιοκτησία μικρών και
μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων για οικοπεδοποίηση.
β) |Στη διάκριση μεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων, έτσι ώστε οι τελευταίες να
εντάσσονται με μεγαλύτερη ευκολία στο χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Με
απλά λόγια, να είναι δυνατή η δόμησή τους.|
Τι αποτελεί δάσος και δασική έκταση καθορίζεται αδιαφιλονίκητα από την επιστήμη
της δασικής οικολογίας. Δεν είναι δυνατό να καθορίζεται με βάση κάποιο χρονικό
ορίζοντα, είτε αυτός είναι η 11η Ιουνίου 1975, είτε κάποιος άλλος, γιατί κάτι
τέτοιο εξυπηρετεί μόνο τις "αναπτυξιακές οικιστικές πολιτικές", που η
δικτατορία προώθησε. Το μήνυμα είναι μάλλον σαφές: ο δασικός πλούτος της χώρας
είναι έννοια ανοικτή σε διαρκή διαπραγμάτευση.
γ) |Στην αντικατάσταση της αρχής της αειφορίας από τη
σύνθετη αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης. Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στην
πρόταση, "ο δεύτερος όρος χρησιμοποιείται διεθνώς και πρέπει να προκριθεί
έναντι του πρώτου"...|
Επαναφέρεται και πάλι η άποψη ότι "ο τρόπος που το άρθρο 24 προστατεύει το
περιβάλλον αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη της χώρας". Η αλήθεια, όμως,
είναι εντελώς διαφορετική. Ο σχεδιασμός και η παραγωγή έργων ιδιωτικών ή
δημοσίων συναντά προβλήματα εξαιτίας της παντελούς έλλειψης εργαλείων άσκησης
πολιτικής γης και όχι λόγω του συντάγματος ή των αποφάσεων των δικαστηρίων και
ιδιαίτερα του ΣτΕ.
δ) |Στην εξομοίωση από νομική άποψη των ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων με τις
λοιπές απαλλοτριώσεις του άρθρου 17 Συντ. και, συνακόλουθα, την υπαγωγή τους
στο προστατευτικό πλαίσιο της ιδιοκτησίας που κατοχυρώνεται στο εν λόγω άρθρο.|
Η διατύπωση στην πρόταση αναθεώρησης ότι τα καμένα ή αποψιλωμένα δάση "θα
κηρύσσονται και θα παραμένουν υποχρεωτικώς αναδασωτέα με την πρόβλεψη κυρώσεων
στον σχετικό εκτελεστικό νόμο", καλύτερα να μην σχολιαστεί.
ε) Στην μετατροπή του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 100 Συντ. σε
"Συνταγματικό Δικαστήριο", με σκοπό, παρά τον αδιευκρίνιστο ακόμη
ρόλο του, την αποδυνάμωση της λειτουργίας του Συμβουλίου της Επικρατείας ως
θεματοφύλακα της περιβαλλοντικής προστασίας.
Οι αναθεωρητικές διαθέσεις λοιπόν περιλαμβάνουν μια σαφή υποβάθμιση του
Συμβουλίου της Επικρατείας, που ερμηνεύοντας την αρχή της αειφορίας
και άλλες διεθνείς και κοινοτικές συμφωνίες έχει συμβάλει σημαντικά στην
προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων έναντι της διαρκώς υπεκφεύγουσας και παρανομούσας διοίκησης.
|Η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι η επείγουσα ανάγκη χωροταξικού σχεδιασμού|
επιβάλλει τη σύνδεση της χρήσης των δασικών εκτάσεων με το αντίστοιχο σχέδιο
και, κατ' επέκταση, τη συνταγματική ρύθμιση της δυνατότητας αυτής.
Στην ουσία επιχειρεί μέσα από αυτήν τη διαδικασία αναθεώρησης να ανατρέψει τη
φυσική και επιστημονική σειρά των πραγμάτων όσον αφορά τον Εθνικό και
Περιφερειακό Χωροταξικό σχεδιασμό, τον τομεακό και πολεοδομικό και τα εργαλεία
που το άρθρο 24 επιτάσσει να χρησιμοποιηθούν. Τα εργαλεία αυτά είναι το
κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες, που σκόπιμα μέχρι σήμερα καθυστερούν να
συνταχθούν, για να διευκολυνθούν οι μεγαλοεπενδυτές
και οικοδομικοί συνεταιρισμοί που διεκδικούν τη θυσία δασών και δασικών
εκτάσεων στο βωμό του κέρδους, καθώς και οι εκάστοτε κυβερνήσεις στις
πελατειακές τους σχέσεις.
Επιμένει η κυβέρνηση, σαν να προέκυψε από παρθενογέννηση,
ότι η αιτία που δεν υπάρχει Εθνικός και Περιφερειακός Χωροταξικός σχεδιασμός,
που δεν προχωράει το κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες είναι γιατί φταίει το
άρθρο 24, ο χρόνος χαρακτηρισμού και ο τρόπος των δασικών εκτάσεων.
Δηλαδή τι προτείνει τελικά; Ο χωροταξικός σχεδιασμός, να κρίνει την αποτύπωση
και προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων; Και ποια χωροταξία; Αυτή που
μετρά τις γενιές αυθαιρέτων και την αγνόηση τελεσίδικων αποφάσεων των
δικαστηρίων;
Η έννοια του δημόσιου συμφέροντος, ακόμη και στην αυστηρότερη διατύπωση του
άρθρου 24, αποδείχθηκε πολλές φορές ρευστή και εξυπηρέτησε άλλα συμφέροντα και
όχι την Εθνική Οικονομία και την αειφόρο ανάπτυξη. Οι συχνές τάσεις αναθεώρησης
του άρθρου 24 στοχεύουν στη συγκάλυψη των πράξεων αυτών και των παραλείψεων της
νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας.
|Η Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη
είναι βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α|
ΑΥΓΗ 4-3-07
«ΟΧΙ» σε
συνταγματικό δικαστήριο, άρθρο 24- Χαστούκι από ΣτΕ
στην αναθεώρηση
Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Απόφαση-κόλαφος της Ολομέλειας του
Συμβουλίου της Επικρατείας αποδοκιμάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την
πρόταση της Ν.Δ. για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Οχι
μόνον ανατρέπει τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί ενίσχυσης της ανεξαρτησίας
της Δικαιοσύνης, αλλά εκτιμά ότι θα επιφέρει υποχώρηση του κράτους δικαίου και
νομιμοποίηση παρανομιών σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας.
Δύο
ημέρες πριν αρχίσει στη Βουλή η τελευταία ψηφοφορία για τις αναθεωρητέες
διατάξεις, η διοικητική Ολομέλεια με την απόφασή της (υπ' αριθμ.
4/2007), η οποία έχει βαρύνουσα σημασία καθώς αποτυπώνει τη θέση όλων των
δικαστών του ΣτΕ και όχι μόνο της συνδικαλιστικής
τους ένωσης, απορρίπτει στο σύνολό της την κυβερνητική πρόταση για τη
Δικαιοσύνη, με σημείο αιχμής την ίδρυση συνταγματικού δικαστηρίου, την οποία
χαρακτηρίζει ως τη ριζικότερη δυνατή ανατροπή στο ελληνικό δικαιοδοτικό
σύστημα, που οδηγεί σε περιορισμό του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων
και εις βάρος του κράτους δικαίου. Ιδιαίτερη σημασία έχει και η επισήμανση των
δικαστών ότι η τροποποίηση του άρθρου 24 για τα δάση, με την οποία διαφωνεί
σύσσωμη η αντιπολίτευση, θα αποτελέσει το συνταγματικό έρεισμα για τη
νομιμοποίηση «διαχρονικώς παράνομων καταστάσεων»,
όπως αποχαρακτηρισμοί και καταπατήσεις δασών που έγιναν πριν από το 1975.
Την αντίθεσή της εκφράζει η Ολομέλεια (συνεδρίασε με πρόεδρο τον Γ.
Παναγιωτόπουλο) και στην ίδρυση ειδικών τμημάτων στο ΣτΕ
και το Ελεγκτικό Συνέδριο που θα ασχολούνται αποκλειστικά με υποθέσεις δημόσιων
συμβάσεων και προμηθειών, καθώς και τη συνταγματική κατοχύρωση της δικαστικής
προστασίας.
Με αναλυτική επιχειρηματολογία οι δικαστές εξηγούν γιατί δεν πρέπει να
προωθηθεί η πρόταση για ίδρυση συνταγματικού δικαστηρίου στη χώρα μας -ενός
θεσμού ξένου προς την ελληνική συνταγματική παράδοση και ιστορία- η οποία
κατατίθεται σε εποχή ομαλού πολιτικού βίου, χωρίς μάλιστα να διευκρινίζεται
ούτε η συγκρότησή του ούτε ο τρόπος ανάδειξης των μελών του. Αφού τονίζουν ότι
το σύστημα του διάχυτου ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων εφαρμόζεται με
επιτυχία ήδη από τον 19ο αιώνα, επισημαίνουν ότι η προτεινόμενη διάταξη αφαιρεί
από τα κατώτερα δικαστήρια την αρμοδιότητα, όταν ελέγχουν τη συνταγματικότητα
των νόμων, να μην εφαρμόζουν τις διατάξεις που κρίνουν αντισυνταγματικές, με
αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του ελέγχου. Επιπλέον, υποστηρίζουν ότι το συνταγματικό
δικαστήριο όχι μόνον δεν θα επιταχύνει την απονομή της Δικαιοσύνης, όπως
διατείνεται η κυβέρνηση, αλλά θα οδηγήσει σε μεγάλη καθυστέρηση, δεδομένου ότι
τα δικαστήρια θα πρέπει να διατυπώσουν προδικαστικό ερώτημα στις περιπτώσεις
αντισυνταγματικότητας και καταλήγουν στο ομόφωνο συμπέρασμα ότι θα υπάρξει
ανατροπή της υφιστάμενης ισορροπίας εις βάρος του κράτους δικαίου.
Για τα δάση
Ιδιαίτερη αναφορά κάνουν και στην τροποποίηση του άρθρου 24 για τα δάση,
σημειώνοντας ότι οι ισχύουσες συνταγματικές διατάξεις «συνιστούν επαρκές και
αποτελεσματικό πλαίσιο, προσφορά για τη διαρκή προστασία και διαχείριση των
δασών και δασικών εκτάσεων, δηλαδή του δασικού πλούτου της χώρας».
Οπως τονίζουν, με την πρόταση για αναθεώρηση των
άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος:
* Διασπάται το προτατευτικό καθεστώς, εφ' όσον οι
δασικές εκτάσεις αποσπώνται από αυτό και συνδέονται ευθέως με τη χωροταξία και
την πολεοδομία.
* Συρρικνώνεται ουσιωδώς η συνταγματική προστασία του συνόλου των δασικών
εκτάσεων.
* Επιχειρείται επέμβαση στο δίκαιο των αποδείξεων του δασικού χαρακτήρα μιας
έκτασης, καθώς αποκλείεται η χρήση π.χ. αεροφωτογραφιών, χαρτών πριν από το
1975.
* Παρέχεται το νομικό έρεισμα για να ανακληθούν πράξεις αναδάσωσης αλλά και
σχετικές με τη δημόσια κτήση των δασών, ενώ αποχαρακτηρίζονται αυτομάτως δάση
που καταπατήθηκαν ή αποψιλώθηκαν στο παρελθόν, ακόμη και αυτά που έτυχαν
αυθαίρετης οικιστικής ή άλλης αξιοποίησης κατά παράβαση της δασικής νομοθεσίας
(και πριν από το 1975).
Οσον αφορά τη συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος
δικαστικής προστασίας, κρίνουν ότι δεν επιτυγχάνεται με την επιβολή προθεσμιών
αλλά με τη λήψη των κατάλληλων νομοθετικών και διοικητικών μέτρων. Αρνητικοί
είναι και στην ίδρυση τμημάτων στο ΣτΕ και το
Ελεγκτικό Συνέδριο για τις υποθέσεις δημόσιων συμβάσεων έργων, διότι είναι
ρύθμιση οργανωτικού χαρακτήρα που πρέπει να αφήνεται στην αρμοδιότητα του
κοινού νομοθέτη.
Η απόφαση είναι ήδη στα χέρια της προέδρου της Βουλής Αννας
Ψαρούδα-Μπενάκη.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/03/2007
Ερχεται η «εμπρηστική» αναθεώρηση του άρθρου 24
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τις αναθεωρήσεις
του άρθρου 24 του Συντάγματος έχουν βάλει μπουρλότο στα δάση της χώρας. Ο,τι θα γίνει με τη νέα αναθεώρηση στην επόμενη Βουλή θα
είναι η χαριστική βολή. (Φωτ. από την καμένη έκταση
στα Μελίσσια που εποφθαλμιούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και
καταπατητές)
Μπορεί ο δασικός πλούτος και
εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργήσιμης γης σε όλη τη χώρα, να δέχτηκαν φέτος το
καλοκαίρι ένα καίριο πλήγμα από τις πυρκαγιές, ωστόσο και αυτή η μεγάλη
καταστροφή ίσως αποδειχτεί ελάχιστη, εξαιτίας της δασοκτόνας
πολιτικής που πρόκειται να εφαρμόσουν τα κόμματα του δικομματισμού - όποιο από
τα δυο τελικά επικρατήσει. Κι αυτό γιατί η πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
- παρά τις προεκλογικές τους κορόνες - καθορίζεται από την αντίληψη ότι η γη,
τα δάση, γενικότερα το φυσικό περιβάλλον αποτελούν εμπόρευμα και επομένως
μπορούν να γίνονται αντικείμενο κερδοσκοπίας στο πλαίσιο της καπιταλιστικής
αγοράς.
Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται η
πλήρης εφαρμογή του νόμου 3208/2003 (που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και ενστερνίστηκε η
κυβέρνηση της ΝΔ), ο οποίος συντάχτηκε κατ' επιταγήν
της συνταγματικής αναθεώρησης του 2001 και οδηγεί στον αποχαρακτηρισμό, όπως
υπολογίζουν οι δασολόγοι, 40 - 50.000.000 στρεμμάτων δασών και δασικών
εκτάσεων.
Ακόμη χειρότερη βέβαια θα είναι η
νέα αναθεώρηση του άρθρου 24, σε συνδυασμό με το άρθρο 117, του Συντάγματος,
την οποία δρομολόγησε η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία θα γενικεύσει και θα επιταχύνει
- αν και εφόσον τελικά ολοκληρωθεί - την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση
της δημόσιας δασικής περιουσίας, σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Υπενθυμίζουμε ότι οι βασικοί άξονες
της νέας δασοκτόνας αναθεώρησης που προτείνεται
είναι:
Η συνταγματική προστασία των
δασικών εκτάσεων να πάψει να μετράει από το 1945, έτος της πρώτης
αεροφωτογράφισης, αλλά από την 11η του Ιούνη 1975.
Με τον τρόπο αυτό
αποχαρακτηρίζονται αυτόματα όλες οι πριν την ημερομηνία αυτή καταπατημένες και
εκχερσωμένες δασικές εκτάσεις, όπως επίσης και οι δημόσιες εκείνες εκτάσεις, οι
οποίες μετά το 1945 κάηκαν και στη συνέχεια ιδιωτικοποιήθηκαν με την υπογραφή
διαφόρων παράνομων συμβολαίων. Μόνο με την πρόβλεψη αυτή, οι δασολόγοι
υπολογίζουν ότι θα αλλάξουν χρήση 40-50 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων.
Καταργείται το τεκμήριο υπέρ του
δημοσίου.
Μόνο από αυτήν την πρόβλεψη
αναμένεται, με βάση εκτιμήσεις των δασολόγων, να αλλάξουν ιδιοκτησία και να
νομιμοποιηθούν αλλαγές χρήσεων σε τουλάχιστον 15.000.000 στρέμματα δασών και δασικών
εκτάσεων.
Θα συνδέεται η χρήση - και φυσικά
και η τύχη - των δασικών εκτάσεων, και αυτών που υφίστανται μετά το 1975, με τα
οικιστικά προγράμματα των επιχειρηματιών, το εθνικό χωροταξικό σχέδιο, αλλά και
τα ειδικά χωροταξικά σχέδια (αφορούν στη βιομηχανία, στον τουρισμό, στις
ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως τα αιολικά πάρκα κ.λπ.), που θα εκπονηθούν εκ
των υστέρων.
Ετσι, για παράδειγμα, αν το χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό
προβλέπει ξενοδοχειακό συγκρότημα στον Εθνικό Δρυμό Σουνίου - στο πλαίσιο
μάλιστα της λεγόμενης... βιώσιμης ανάπτυξης - τότε ο Εθνικός Δρυμός παύει να
θεωρείται δάσος!
Παύουν να υπόκεινται σε υποχρεωτική
εισφορά σε γη τα οικόπεδα που μπαίνουν σε σχέδια πόλης, προκειμένου να γίνουν
πλατείες, δρόμοι και άλλες βασικές υποδομές των πόλεων.
Για να γίνουν όλες αυτές,
υποχρεωτικά θα πρέπει να απαλλοτριώνονται ή να χορηγούνται τίτλοι μεταφοράς
συντελεστή δόμησης, που θα πωλούνται και θα επιβαρύνουν με περισσότερο τσιμέντο
άλλες περιοχές.
Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές
εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιά ή αποψιλώνονται με άλλον τρόπο, παύουν
να κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και θα μπορούν να αλλάζουν χρήση.
Με τον τρόπο αυτό υπολογίζεται ότι
κάθε χρόνο θα αποχαρακτηρίζονται εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασών που
καταστρέφονται από τις πυρκαγιές...
Δάση ή δασικές εκτάσεις που ανήκουν
σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου θα επιτρέπεται να
απαλλοτριώνονται πλέον όχι μόνο υπέρ του δημοσίου αλλά και υπέρ των ιδιωτών για
δραστηριότητες «δημοσίου συμφέροντος».
Βαφτίζεται έτσι ως «δημόσιο
συμφέρον» σχεδόν κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα του κεφαλαίου, που θα
ασκείται είτε αυτόνομα, είτε μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα
(ΣΔΙΤ).
Επιπλέον, εκκρεμεί η μελέτη που
προκήρυξε η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε., που προχωρά με αντιεπιστημονική και επικίνδυνη
μέθοδο στην οριοθέτηση των δασών και δασικών εκτάσεων της χώρας, και η οποία,
σύμφωνα με τις ίδιες τις δασικές υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης,
θα οδηγήσει σε αποχαρακτηρισμούς του 20% έως και 30% του δασικού πλούτου της
χώρας.
Οπως όλα δείχνουν, και για τα δάση έρχονται χειρότερες μέρες...
Μόνο αντίβαρο για να μπει φραγμός σε αυτήν την αντιδασική
πολιτική είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αντιμετωπίζει τα δάση ως
κοινωνικό αγαθό, που αγωνίζεται σταθερά κατά της εμπορευματοποίησής τους, που
έκανε όλο αυτό το διάστημα ουσιαστικές προτάσεις για την προστασία τους.
Προτάσεις που μπορούν να υλοποιηθούν με την πάλη του λαού.
Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 16/9/07
Κτηματολόγιο:
Με τις αεροφωτογραφίες του 1960
επιχειρεί ο κ. Σουφλιάς να παρακάμψει το άρθρο 24 (12-6-2008),
Να υπερασπίσουμε
το άρθρο 24 του Συντάγματος
http://naturefriends-gr.blogspot.gr/2013/06/24.html
Οι απειλές της Νέας Δημοκρατίας του 2006 για αναθεώρηση του άρ.24 που
προστατεύει το περιβάλλον και τον πολιτισμό, επιστρέφουν το 2013 δια στόματος
του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Ναύπλιο
του Κώστα Φωτεινάκη
«– Να αναθεωρηθεί το περίφημο άρθρο
24, ώστε να περιφρουρηθεί καλύτερα το περιβάλλον και να αντιμετωπιστούν ακραίες
καταστάσεις που εμποδίζουν σήμερα την αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας ενός
απλού ανθρώπου, όσο και της περιουσίας του Δημοσίου. Και να ενισχυθεί έτσι και
η Γεωργία και η Κτηνοτροφία, αλλά και να ενισχυθεί και η ίδια η δασική
προστασία.»
Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, Προσυνέδριο Ν.Δ. στο Ναύπλιο 16/6/2013
http://www.primeminister.gov.gr/2013/06/16/12226
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την
ομιλία του κ.Σαμαρά, πέρασε όμως στα «ψηλά» των
ΜΜΕ λόγω ΕΡΤ, ανασχηματισμού ή ακόμα και λόγω «θερινής ραστώνης» της κοινωνίας
για θέματα περιβάλλοντος.
Το άρθρο 24 του Συντάγματος, που θέλει
να αναθεωρήσει ο κ.Σαμαράς (και ο κ.Βενιζέλος
άραγε;) έχει αποτελέσει τη βάση θετικών αποφάσεων του Συμβουλίου της
Επικρατείας για την προστασία του Περιβάλλοντος και του Πολιτισμού, οι οποίες
όμως αξιολογούνται ως αρνητικές από εκείνους που αδιαφορούν ή που κερδοσκοπούν
λεηλατώντας τη φύση.
Όσοι ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη,
σε βάρος της κοινωνίας και της φύσης, θεωρούν το άρθρο 24 του Συντάγματος, ως
ένα από τα εμπόδια στα σχέδιά τους, και για αυτό κατά καιρούς επιχειρούν να το
«εκσυγχρονίσουν», δηλαδή να το αποδυναμώσουν. Τις περισσότερες φορές
χρησιμοποιούν τις φράσεις «περαιτέρω προστασίας του περιβάλλοντος» κ.λπ. στην
πραγματικότητα όμως επιδιώκουν να το τροποποιήσουν έτσι ώστε ανενόχλητοι
να «κόβουν και να ράβουν» το φυσικό και το αστικό περιβάλλον στα μέτρα
τους.
Το ΣτΕ που
εκδίδει αποφάσεις ερμηνεύοντας το άρθρο 24 του Συντάγματος, δεν είναι το
μοναδικό μέσο για την Προστασία του Περιβάλλοντος, είναι απλώς ακόμα μία
δυνατότητα που αξιοποιούν τα κινήματα πολιτών στους αγώνες τους, καταβάλλοντας
μάλιστα μεγάλα ποσά για την προσφυγή σε αυτό. Το ΣτΕ
φαίνεται ότι διολισθαίνει στις κυβερνητικές επιλογές του μνημονίου, λαμβάνοντας
υπ’ όψιν τις κατευθύνσεις του κλιμακίου της τρόικας που δόθηκαν στην έδρα του
Δικαστηρίου στις 9 Ιουνίου 2012.
Παρ΄ όλα αυτά το
άρθρο 24 του Συντάγματος εξακολουθεί να αποτελεί ένα ανάχωμα ενάντια στη
λεηλασία της φύσης και της προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς,
ένα εμπόδιο για όσους λεηλατούν τα δάση, τους αιγιαλούς κ.λπ.
Υπενθυμίζουμε ότι και στο παρελθόν
είχε επιχειρηθεί να αναθεωρηθεί το άρθρο 24, έτσι ώστε να αλλάξει η έννοια του
δάσους και να αποχαρακτηριστούν δασικές περιοχές, όμως η αναθεώρηση
δεν πραγματοποιήθηκε γιατί υπήρξαν σοβαρές αντιδράσεις από τους επιστημονικούς
και κοινωνικούς φορείς καθώς και από τα κινήματα πολιτών.
Αξίζει τον κόπο να αναφερθούμε
α) στο νόμο Δρυ του 2003 με τον
οποίο επιχειρήθηκε να αλλάξει η έννοια του δάσους και να αποχαρακτηριστούν
δασικές περιοχές, αλλά η ολομέλεια του ΣτΕ τον έκρινε
αντισυνταγματικό βάση του άρθρου 24 του Συντάγματος
β) στη κατάθεση πρότασης αναθεώρησης
άρθρων του Συντάγματος από τη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, Μάιος 2006,
μεταξύ των οποίων και του άρθρου 24. Η πρόταση της Ν.Δ.:«... η νομολογία,
ερμηνεύοντας το άρθρο 24 σε συνδυασμό με το άρθρο 117 παράγραφος 3 και κάνοντας
σημαντική προσπάθεια να περισώσει το δασικό πλούτο της Χώρας, είχε οδηγηθεί, σε
ορισμένες περιπτώσεις, σε ανελαστικές παραδοχές σε ό,τι
αφορά τις δασικές εκτάσεις, που παραγνώριζαν πραγματικές καταστάσεις
διαμορφωμένες εδώ και δεκαετίες, μην εξυπηρετώντας πάντοτε το δημόσιο συμφέρον
με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και καταλήγοντας συχνά σε ανεπιεικείς λύσεις».
Τα κινήματα πολιτών, οι επιστημονικοί
και κοινωνικοί φορείς, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις οφείλουν να
συντονιστούν για μια ακόμα φορά για να αποτρέψουν την οποιαδήποτε σκέψη για
αναθεώρηση (περιβαλλοντική αποδυνάμωση) του άρθρου 24 με κύριο αίτημα «Το
άρθρο 24 του Συντάγματος δεν χρειάζεται αναθεώρηση – χρειάζεται εφαρμογή».
Κώστας Φωτεινάκης
xpolis@gmail.com
Πρόεδρος των Φίλων της Φύσης/ Friends of Nature
Greece