2006-07: Συνταγματική Αναθεώρηση και δασική προστασία (Α)

για μέρος Β’ πιέστε εδώ, για μέρος Γ’ πιέστε εδώ για μέρος Δ’ πιέστε εδώ,

Για την εκκλησιαστική περιουσία και το άρθρο 24

Επιστροφή στην αρχική σελίδα Του Παρατηρητηρίου Ελεύθερων Χώρων

Περιεχόμενα αυτής της σελίδας

· 2006-07: Συνταγματική Αναθεώρηση και δασική προστασία

· 2000: Συνταγματική Αναθεώρηση και δασική προστασία, επίθεση του Υπ Γεωργίας κατά των δασών

ΣΥΝΔΕΘΕΙΤΕ: «Αρθρο 24» Μαχητικός δικτυακός τόπος για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, με εξαιρετική πληροφόρηση και αναλύσεις. Κεντρικό σύνθημα: «Το Σύνταγμα δεν χρειάζεται αναθεώρηση, χρειάζεται εφαρμογή».
«Νόμος και Φύση»: Ο δικτυακός τόπος της ομώνυμης μη κερδοσκοπικής εταιρείας. Αρθρα, αναλύσεις και νομολογία σχετικά με την αντιμετώπιση (και) των δασών από την ελληνική έννομη τάξη.

Άλλα θέματα για την εκτός Λεκανοπεδίου Αττική

Εκτός Υπ. Γεωργίας η Διαχείριση των Δασών, Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός, Αιγάλεω,

Προαστειακός Σιδηρόδρομος, Κτηματολόγιο, Μείωση αρτιότητας των 20 στρ στην Αττική,

Τα ρέματα της Αττικής, Αυθαίρετα και αυθαιρεσίες, Τα δασικά "οικόπεδα",

Τα Μεσόγεια, Λατομεία στα Μεσόγεια,

Βιότοπος Σχινιά και Ολυμπιακά Έργα, Αιγιαλός

2000: Συνταγματική Αναθεώρηση και δασική προστασία

Δείτε την ειδική ιστοσελίδα για το άρθρο 24.http://users.panafonet.gr/forest/syntagma/constitution24.htm

Για την εκκλησιαστική περιουσία κα ιτο άρθρο 24

Κατά τις διαδικασίες συνταγματικής αναθεώρησης το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ προωθούν πρόταση σύμφωνα με την οποία η έννοια του δάσους θα ορίζεται με νόμο. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για τη νομιμοποίηση των καταπατήσεων και την οικοπεδοποίηση των καμένων δασών (Αυγή 15-9-2000).

Επιστροφή στην αρχή

Στις 28-9-2000 με πρωτοβουλία από το Δίκτυο Κινήσεων για την Προστασία του Περιβάλλοντος συγκροτήθηκε Συντονιστική Επιτροπή κατά της Αναθεώρησης του Άρθρου 24 του Συντάγματος. Υπάρχει κείμενο έκκλησης για συλλογή υπογραφών. Τηλέφωνο επικοινωνίας Β. Ζαφειράκης 2921119, 7723153. (ΕΔ ΤΕΕ 23-10-2000)

Επιστροφή στην αρχή

Ο Προκόπης Παυλόπουλος μαζί με τον Ευ. Βενιζέλο συνθέτουν το συναινετικό δίδυμο στην αναθεωρητική διαδικασία για το άρθρο 24 και ξεσπαθώνουν κατά του ΣτΕ. Ο Π. Παυλόπουλος φέρεται ως συνήγορος όλων των μεγαλοκατασκευαστών, των καταπατητών και των διεκδικούντων αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων. Είναι συνήγορος στο ΣτΕ του Μπ. Βωβού (κτήμα Θών), του Μεγάρου Μουσικής (Πάρκο Ελευθερίας), της Ιπποκράτειου Πολιτείας (δάσος Πάρνηθας), του Κισσού (δάσος Χορτιάτη), ΣΑΝΗ ΑΕ (δάσος Σταυρονικήτα Χαλκιδικής) της Εστρέλια (Γλυφάδα). Ελευθεροτυπία 26-10-2000)

Επιστροφή στην αρχή

Ο Θ. Πάγκαλος φέρεται να εκφράζει τη διαφωνία του στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Εργασίας του ΠΑΣΟΚ στη συνεδρίαση της 22/11/2000 για την αναθεώρηση του άρθρου 24. (Ελευθεροτυπία 23-11-2000)

Επιστροφή στην αρχή

Με εκπροσώπους της "Συντονιστικής Επιτροπής κατά της αναθεώρησης του άρθρου 24" στην οποία συμμετέχουν 171 και πλέον επιστημονικοί, περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί φορείς συναντάται σήμερα το μεσημέρι στη μία ο εισηγητής της προτεινόμενης αναθεώρησης του άρθρου 24 και υπουργός Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλος. Πάντως μετά τη γενικευμένη κατακραυγή φαίνεται ότι κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ επιλέγουν την τακτική του εξωραϊσμού της προτεινόμενης αναθεώρησης του άρθρου 24. Μετά την αήθη επίθεση προς πάντες μέσω ανακοίνωσης του ΠΑΣΟΚ την περασμένη εβδομάδα, ο Ευ. Βενιζέλος με άρθρο του στην "Ελευθεροτυπία" της Δευτέρας δηλώνει μεταξύ άλλων "ότι δεν έχουμε κανένα λόγο να επιμείνουμε στην παραπομπή στην νέα παράγραφο 3". Δηλαδή στην αλλαγή προορισμού δασών και δασικών εκτάσεων για οικιστική χρήση". Επίσης αύριο η Συντονιστική θα συναντηθεί με τον εκ εισηγητών της Ν.Δ. Πρ. Παυλόπουλο ο οποίος στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής συμφώνησε πλήρως με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ. (ΑΥΓΗ 22-11-2000)

Επιστροφή στην αρχή

Φ. Κουβέλης: Απειλή για το περιβάλλον η αναθεώρηση

"Το δικαίωμα στο περιβάλλον πρέπει με το Σύνταγμα να αναγορευθεί και σε ατομικό δικαίωμα" τόνισε ο Φώτης Κουβέλης μιλώντας χθες σε εκδήλωση του τμήματος Οικολογίας της Νεολαίας ΣΥΝ. Στην εκδήλωση μίλησαν ακόμη η Αν. Φιλίνη, ο Θ. Μαργαρίτης και ο Η. Γιαννίρης. Αναφερόμενος στις αναθεωρητέες διατάξεις για την προστασία του δάσους ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΝ επανέλαβε την θέση του κόμματος για απαγόρευση σε κάθε περίπτωση της μεταβολής του προορισμού των δασών, δημοσίων και ιδιωτικών. "Αυτή η συνταγματική ρύθμιση, εάν υπάρξει, μπορεί να προστατεύσει το περιβάλλον από τη λεηλασία στην οποία υπόκειται καθημερινά από συγκεκριμένες διοικητικές πράξεις" είπε. Υπογράμμισε δε ότι "διατυπώσεις που υπάρχουν στην πρόταση για αναθεώρηση του άρθρου 24 από την εισήγηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας ανοίγουν το δρόμο σε συμπεριφορές που απειλούν το περιβάλλον. Αναφέρομαι σε κρατικές συμπεριφορές. Διαμορφώνεται πεδίο κυβερνητικών δυνατοτήτων για παραβίαση της υπάρχουσας συνταγματικής ρύθμισης για την προστασία του περιβάλλοντος".
Πρότεινε επίσης να υπάρξει διάταξη για τη σύνταξη δασολογίου ή Εθνικού Κτηματολογίου "για να αποφεύγονται κάθε φορά ευκαιριακές ρυθμίσεις που προσβάλλουν το περιβάλλον. Ο,τιδήποτε άλλο", συνέχισε, "αποτελεί υπεκφυγή και προσπάθεια σύγχυσης της κοινής γνώμης, η οποία απαιτεί και αξιώνει την προστασία του περιβάλλοντος". ΑΥΓΗ 20/01/2001

Επιστροφή στην αρχή

Το άρθρο 24 σημαίνει δόμηση και των τελευταίων ελεύθερων χώρων μέσα στις πόλεις. Ψηφίσματα κατά της αναθεώρησης του άρθρου 24 έχουν πάρει τα Δημοτικά Συμβούλια του Δήμου Αθηναίων (ομόφωνα), Δήμου Παπάγου, Δήμου Φιλοθέης (ομόφωνα).

Μετά την επιχειρούμενη αναθεώρηση του Άρθρου 24 θα ξεκινήσει η οικοπεδοποίηση τουλάχιστον 300.000 στρ. σε παλιότερες υποθέσεις: Μπαίκερ στην Εύβοια (42.936 στρ), Μονής Τοπλού στην Κρήτη-Βάι (30.000 στρ), Ηλιόπουλου στη Β. Αττική (26.000 στρ), Αμαλίειου Ορφανοτροφείου σε Σκάλα Ωρωπού-Μαλακάσα-Συκομάνου-Κάλαμο (26.625 στρ), Ασύλου Ανιάτων στο Θορικό Αττικής (6.540 στρ), Κτήμα Καραπάνου στον Υμηττό από Ηλιούπολη έως Βάρη (35.000 στρ), Συνεταιρισμός Υπα. Τραπ. Ελλάδας στην Π. Φώκαια Αττικής (7.350 στρ), πληθώρα Οικοδομικών Συνεταιρισμών στα Βίλια, Μάνδρα, Πεντέλη, Πάρνηθα, Υμηττό, Πόρτο Γερμενό, Παπάγου. (Ελευθεροτυπία 29-1-2001)

Επιστροφή στην αρχή

Τετάρτη 7/2: Τα επίμαχα άρθρα 14 και 24 (δυνατότητα ή μη των μετόχων σε ΜΜΕ να αναλαμβάνουν και δημόσια έργα και προστασία των δασών) συζητούνται στη Βουλή εν όψει της αναθεώρησης του Συντάγματος. Η κυβέρνηση διά του κ. Ευ. Βενιζέλου αποδεικνύει -δυστυχώς- ότι δεν προτίθεται να υιοθετήσει παρά γενικόλογες διατυπώσεις στα συγκεκριμένα άρθρα, γεγονός που προκαλεί την εύλογη αντίδραση της αντιπολίτευσης. Με τον κ. Βενιζέλο ωστόσο αίφνης συμφωνεί ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Κ. Μητσοτάκης αλλά και η κ. Μπακογιάννη, οι οποίοι δεν φέρονται να υποστηρίζουν την επίσημη γραμμή του κόμματος για λεπτομερή περιγραφή στο Σύνταγμα του ασυμβίβαστου της κατοχής μετοχών σε ΜΜΕ για τους αναλαμβάνοντες τα δημόσια έργα, με την ασαφή φράση “ας μην ωθήσουμε τα πράγματα στα άκρα”... Ανάλογη στάση, μάλιστα, τηρεί ο επίτιμος και στο θέμα των δασών, ο οποίος, όπως και ο κ. Βενιζέλος επετέθησαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στις οικολογικές οργανώσεις ωσάν αυτοί να είναι οι δράστες για την ανυπολόγιστη καταστροφή των δασών της χώρας κάθε καλοκαίρι. Μια άλλη καταστροφή την ίδια ώρα επιχειρεί να αντιμετωπίσει - τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα οικονομικά του, το κράτος. Το σχετικό νομοσχέδιο του ΠΕΧΩΔΕ προβλέπει την υποχρεωτική ασφάλιση όλων των ιδιόκτητων κατοικιών από πλημμύρες και σεισμούς, προκειμένου μεταξύ άλλων να απαλλαγεί το κράτος από την οικονομική ζημία που υπόκειται σε κάθε ανάλογη περίπτωση. Οχι και τόσο “καταστροφικό”, πάντως, είναι το ασφάλιστρο το οποίο θα ανέρχεται σε περίπου 25.000 δρχ. το έτος για τα ενενήντα τετραγωνικά και θα κλιμακώνεται αναλόγως του μεγέθους της κατοικίας.

Πέμπτη 8/2: Με κάποιες μικρές βελτιώσεις στο ασαφές πλαίσιο που προωθούσε η κυβέρνηση κλείνει η συζήτηση για το άρθρο 24 του Συντάγματος περί προστασίας των δασών, η οποία μάλιστα ολοκληρώνεται στη Βουλή προ κενών εδράνων. Την ίδια ώρα, να διασκεδάσει τις δυσμενείς εντυπώσεις για την ευθυγράμμιση των θέσεών του με αυτών τις κυβέρνησης επιχειρεί ο κ. Μητσοτάκης, προκαλώντας ωστόσο μάλλον την χλεύη του κυβερνητικού εκπροσώπου ο οποίος χαρακτηρίζει “άλλα αντ' άλλων” τις απόψεις που εκφράζει γενικώς η Νέα Δημοκρατία για το Σύνταγμα. Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις επιχειρεί και η Ουάσιγκτον, όχι βέβαια για τα εσωτερικά προβλήματα της Ν.Δ., αλλά για την επίμαχη -περί τρομοκρατίας στην Ελλάδα- συνέντευξη που είχε παραχωρήσει την Τρίτη ο Γουέιν Μέρι. Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επεσήμανε ότι ο κ. Μέρι είναι πρώην υπάλληλος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, υπογραμμίζοντας παράλληλα “την καλή συνεργασία Αθηνών-Ουάσιγκτον για την ασφαλή τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004”. (Καθημερινή 11-2-2001)

Επιστροφή στην αρχή

"Ξάφνιασε τους συγκεντρωμένους χθες το βράδυ έξω από τη Bουλή, που διαδήλωναν κατά της αναθεώρησης των άρθρων 24, 94, 95 και 100 του Συντάγματος, το μήνυμα του δημάρχου Aθηναίων Δημ. Aβραμόπουλου: “Σαν κόρη οφθαλμού -τόνιζε- οφείλουμε να υπερασπιστούμε και να διαφυλάξουμε το άρθρο 24, που προστατεύει τα δάση μας και το περιβάλλον...”. Ξάφνιασε, παρ' ότι έχει ήδη υπάρξει -όπως υπενθύμισε στην ομιλία της η Aννα Φιλίνη- ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Aθηναίων κατά της δασοκτόνου αναθεώρησης. Kατά τα άλλα, στην ευπρόσωπη εκδήλωση, με εκατοντάδες διαδηλωτές να σχηματίζουν κλοιό γύρω από τη Bουλή, στο φορητό μεγάφωνο (ντουντούκα) μίλησαν η Aλέκα Παπαρήγα, γεν. γραμματέας του KKE, ο βουλευτής του ΣYN Π. Λαφαζάνης, ο βουλευτής της N.Δ. Eυγ. Xαϊτίδης, ο τέως βουλευτής του ΣYN B. Aποστόλου, εκπρόσωπος του ΔHKKI κ.ά. Ούτε ένας, για δείγμα, από το ΠAΣΟK... (Γ.B. Ελευθεροτυπία 8-2-2001)

Επιστροφή στην αρχή

ΘA ΠPEΠEI να αναγνωριστεί, ότι η αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, κατά της οποίας τάσσονται οικολόγοι και κόμματα και ζητούν να μείνει ως έχει, γίνεται προς το καλύτερο με τη διακήρυξη των αρχών για αειφόρο προστασία των δασών και την αναγνώριση ως ατομικού δικαιώματος. ΣTHN ΟYΣIA, λοιπόν, δεν προτείνεται από την κυβέρνηση καμία άλλη διαφοροποίηση, εκτός από την εξομοίωση των δημοσίων και ιδιωτικών δασών και δασικών εκτάσεων για την αλλαγή προορισμού για λόγους δημοσίου συμφέροντος. AYTH η εξομοίωση δεν είναι ούτε παράλογη, ούτε δασοκτόνος. Οι οικολόγοι, οι οποίοι έδωσαν και κέρδισαν τη μάχη για την έννοια του δάσους και της δασικής έκτασης, η οποία μένει ως έχει και όπως τη δέχτηκε το πέμπτο τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι. H EΞΟMΟIΩΣΗ ιδιωτικών και δημoσίων δασών και δασικών εκτάσεων, είναι άλλο θέμα. Η ιστορία άρχισε με το Σύνταγμα του 1975. Πέρασε από τρία στάδια: ΣΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ σχέδιο, τότε, η διάταξη εξομοίωνε τα δημόσια και ιδιωτικά δάση και τις δασικές εκτάσεις ως προς την απαγόρευση αλλαγής προορισμού και προέβλεπε εξαιρέσεις και στις δύο περιπτώσεις. ΣTH BΟYΛH, όμως, άλλαξε η διατύπωση. Και τελικά το Σύνταγμα προέβλεψε, τόσο την απαγόρευση, όσο και τις εξαιρέσεις μόνο για τα δημόσια δάση και τις δασικές εκτάσεις, αφήνοντας στον νόμο τη ρύθμιση για τα ιδιωτικά δάση και τις δασικές εκτάσεις. Ετσι, η προστασία των ιδιωτικών δασών και δασικών εκτάσεων έγινε ασθενέστερη. TΟ ΣYMBΟYΛIΟ της Επικρατείας, όμως, με την υπ' αριθμ. 3754/81 απόφαση της Ολομέλειάς του (με μειοψηφία ενός, που υποστήριξε τη γραμματική και ιστορική ερμηνεία) έκρινε, ότι μόνον η απαγόρευση αλλαγής χρήσης και όχι οι εξαιρέσεις ισχύουν για τα ιδιωτικά δάση και τις δασικές εκτάσεις, που δεν αναφέρονταν στο Σύνταγμα, διότι δεν γινόταν μνεία της απαγόρευσης. Δέχτηκε η Ολομέλεια του ΣτΕ, ότι η απαγόρευση ήταν απόλυτη για τα ιδιωτικά δάση. TΩPA το νέο σχέδιο προσαρμόζεται στο παλιό. Η πρόταση για την εξομοίωση δημοσίων και ιδιωτικών έγινε από τη Ν.Δ. και υιοθετήθηκε από το ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η μόνη ουσιαστική τροποποίηση του άρθρου 24 και απαντά στην απόφαση του ΣτΕ. AΠΟ THN άποψη της προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας είναι αδιάφορο ποιο είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Διαφορετικές είναι μόνον οι οικονομικές συνέπειες. ΓIA TH ΔIATHPHΣH των ιδιωτικών δασών και ιδίως δασικών εκτάσεων -που μπορεί να είναι θαμνώδεις και ανεπίδεκτες εκμετάλλευσης -θα πρέπει να αποζημιώνονται οι ιδιοκτήτες τους σύμφωνα με την αρχή της ίσης συμμετοχής στα δημόσια βάρη (άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος) ή να απαλλοτριώνονται κατά το άρθρο 17 του Συντάγματος. H ΔIATHPHΣH του δασικού πλούτου οποιασδήποτε μορφής είναι κοινωνικό αγαθό. Μόνο αν, όπως είναι δίκαιο, το κοινωνικό σύνολο επωμίζεται το βάρος, η προστασία θα είναι αποτελεσματική. (Ελευθεροτυπία 9-2-2001)

Επιστροφή στην αρχή

Οι βολές κατά του Απ. Κακλαμάνη, για τη διαδικασία ψηφοφορίας, με τον αποκλεισμό τροπολογιών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ και του ΚΚΕ, αφού χαρακτηρίστηκαν εκπρόθεσμα, χρωμάτισαν την πανηγυρική συνεδρίαση με την οποία έπεσε η “αυλαία” της αναθεωρητικής διαδικασίας. Η αποχώρηση του ΚΚΕ και του ΣΥΝ που επιστέγασε την έντονη κριτική για την “άτολμη, χωρίς όραμα και εκσυγχρονιστικές τομές” αναθεώρηση που επεβλήθη από την σύμπραξη ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., δεν επηρέασε, ωστόσο, το αποτέλεσμα, παρά τις σημαντικές διαρροές των δυο. Από τις 83 διατάξεις που τέθηκαν σε ψηφοφορία εγκρίθηκαν οι 78. Από αυτές οι 71 πέρασαν με περισσότερες από 250 ψήφους. Από τις 7 διατάξεις που απαιτούσαν 180 ψήφους, πέρασε η διάταξη για την αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων με 278 ψήφους και τον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων από τις ολομέλειες των ανώτατων δικαστηρίων με 267. Με τη διάταξη αυτή αποδυναμώνεται το Ε' Τμήμα του ΣτΕ. Αναλυτικά ψηφίστηκαν: Η εξομοίωση όσον αφορά την προστασία δημόσιων και ιδιωτικών δασών και δασικών εκτάσεων, για τη μεταβολή του προορισμού τους. Αξιοσημείωτο είναι ότι διαφοροποιήσεις βουλευτών υπήρξαν και στην τροπολογία επί του άρθρου 24 για τα δάση. Στο ΠΑΣΟΚ βουλευτές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης μοίρασαν ανώνυμο κείμενο στο οποίο περιελαμβάνονταν 11 διατάξεις που καταψήφιζαν, μεταξύ των οποίων για τα δάση και το περιβάλλον (ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 08/04/2001)

Επιστροφή στην αρχή

Αναλύσεις και κείμενα για το άρθρο 24

επίθεση του Υπ Γεωργίας κατά των δασών

Για τρίτη φορά η κυβέρνηση μέσω σχεδίου νόμου του υπουργείου Γεωργίας επιχειρεί να παραδώσει δάση και δασικές εκτάσεις προς οικοδόμηση και αξιοποίηση σε μικρά και μεγάλα συμφέροντα, νομιμοποιώντας κάθε είδους παρανομία και αυθαιρεσία εις βάρος των δασικών οικοσυστημάτων. Υπό τον αθώο τίτλο "προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, κατάρτιση δασολογίου, ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων και άλλες διατάξεις "το σχέδιο νόμου αποτελούμενο από τρία άρθρα και δεκατρείς σελίδες απεστάλη πριν από το τέλος του μήνα στα συναρμόδια υπουργεία να εκφράσουν τη γνώμη τους. Η φιλοσοφία του δασοκτόνα. Αποδέσμευση κυρίως των χορτολιβαδικών και δασικών εκτάσεων από την προστατευτική νομοθεσία κατά τις συνταγματικές επιταγές, με αποχαρακτηρισμούς και άρση των αναδασώσεων, νομιμοποίηση των παράνομων συμβολαίων των οικοδομικών συνεταιρισμών που εποφθαλμιούν τουλάχιστον 400.000 στρέμματα δάσους σε όλη την επικράτεια, με προτίμηση στα εναπομείναντα δάση της Αττικής και περιχώρων.

Νομιμοποίηση των καταστροφών έως το '60!

Ειδικότερα με τις διατάξεις του νέου νομοσχεδίου τροποποιείται ο ορισμός της έννοιας δάσους και δασικής έκτασης παρότι είναι σαφέστατα διατυπωμένες στον ισχύοντα νόμο 998/1979 για τα δάση ώστε να αποδεσμευθούν όλες οι εκτάσεις ακόμη και αν περικλείονται από δάση και να κτισθούν. Μάλιστα και οι αποφάσεις με τις οποίες έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες οι εκτάσεις αυτές ανακαλούνται, ενώ "στην έννοια των δασικών οικοσυστημάτων" που χρήζουν προστασίας και κηρύσσονται αναδασωτέες περιλαμβάνονται όχι από το 1945 αλλά μετά το έτος 1960 και μέχρι την 9η Ιουνίου 1975, δεν είχαν αποδοθεί με πράξεις της διοίκησης σε άλλες χρήσεις "καθώς και οι εκτάσεις που μετά την ως άνω ημερομηνία απώλεσαν από τυχαίο γεγονός η κατά παράβαση της δασικής νομοθεσίας τη δασική βλάστηση και δεν αναδασώθηκαν". Δίνεται η δυνατότητα σε "φυσικά η νομικά πρόσωπα των οποίων οι εκτάσεις έχουν χαρακτηρισθεί ως δάση ή δασικές εκτάσεις" να ζητήσουν με αίτησή τους τον" επαναχαρακτηρισμό των εκτάσεών τους με τους νέους... ορισμούς "εφόσον δεν επιλήφθηκαν οι επιτροπές Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων" προφανώς για να τα αποχαρακτηρίσουν.

Τέλος... καταστροφής

Επιτρέπεται η κατασκευή και λειτουργία πλήθους εγκαταστάσεων στα δάση "κατ' εξαίρεση" εκτός των πυρήνων των εθνικών δρυμών. Δηλαδή "η δημιουργία εγκαταστάσεων ορειβασίας και χειμερινού αθλητισμού, περιπτέρων, ξενώνων για την εξυπηρέτηση των εγκαταστάσεων αυτών, σχολικών κτιρίων, βοτανικών κήπων, νεκροταφείων, νοσοκομείων και υγιεινομικών σταθμών καθώς και μεταλλευτικών εργασιών". Άλλη διάταξη προφανώς φωτογραφική προβλέπει ότι "δεν συνιστούν μεταβολή της χρήσης και του προορισμού της δασικής γης τα κάθε είδους καταφύγια και εκτροφεία θηραμάτων, η ίδρυση και λειτουργία των οποίων επιτρέπεται και σε δασικές εκτάσεις οι οποίες έχουν καταστραφεί ή αποψιλωθεί από πυρκαγιά και έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες". Για να χρυσώσουν το χάπι "είτε της μεταβολής του προορισμού των δασών και τη διάθεσή τους σε άλλες χρήσεις είτε για την εκτέλεση έργων ή τη δημιουργία εγκαταστάσεων ή την παροχή άλλων εξυπηρετήσεων "θα καταβάλλεται τέλος... καταστροφής. Το ύψος "της καταβολής ανταλλάγματος χρήσης" όπως το ονομάζουν θα καθορίζεται με απόφαση του υπουργού Γεωργίας και θα αναπροσαρμόζεται...

Επίσης ο υπουργός Γεωργίας με απόφασή του θα εξειδικεύει τα έργα που επιτρέπονται στα εντός σχεδίου πάρκα και άλση. Έργα που μεταξύ αλλων "θα εξασφαλίζουν την άνετη και ασφαλή κίνηση και εξυπηρέτηση των επισκεπτών".

Οικοδόμηση στις δασικές εκτάσεις

Η πλήρης παράδοση των δασικών εκτάσεων στην οικοδόμηση επέρχεται με τη διάταξη που στο όνομα ανύπαρκτης έως τώρα "γενικότερης οικιστικής πολιτικής ορίζει ότι "περιοχή αποτελούμενη αποκλειστικά από δασικές εκτάσεις δύναται να χαρακτηρισθεί ως οικιστική ή να περιληφθεί σε οικιστική περιοχή υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: αν περιβάλλουν εν όλω ή κατά το μεγαλύτερο τμήμα τους, υφιστάμενες πόλεις ή οικισμού, είναι δε ανέφικτη η χρησιμοποίηση των συνεχόμενων η παρακείμενων χώρων για την επέκτασή τους. Στην περίπτωση αυτή η ένταξη της δασικής έκτασης στο σχέδιο της νέας οικιστιτικής περιοχής γίνεται αποκλειστικά στο μέτρο των αναγκών των στερούμενων κατοικίας η ανεπαρκώς στεγαζομένων κατοίκων της πόλης η του οικισμού". Η ένταξη στο σχέδιο θα γίνεται μετά απο αίτημα του δήμου το οποίο θα εξετάζει σχετική επιτροπή η οποία και θα συντάσσει πρακτικό "το οποίο διαπιστώνει και καταγράφει τους άστεγους "και θα μοιράζει... τα οικόπεδα. Οι δικαιούχοι θα μπορούν να πωλήσουν τα οικόπεδα μετά από πέντε χρόνια, ενώ μέρος των εσόδων από "τη δημιουργία των οικοπέδων" θα διατίθεται για... αναδασώσεις.

Προτροπή προσυμφώνων στους συνεταιρισμούς

Άλλη σκανδαλώδης διάταξη του νομοσχεδίου ουσιαστικά προτρέπει τα μέλη των οικοδομικών συνεταιρισμών να βιαστούν να υπογράψουν προσύμφωνα για να νομιμοποιηθούν οι αγοραπωλησίες και να κτίσουν παρά το γεγονός μετά την ισχύ του νόμου 998/1979 απαγορεύεται η οικοδόμηση ιδιωτικών δασών και δασικών εκτάσεων από οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Η εν λόγω διάταξη αναφέρει επί λέξει "Οριστικά συμβόλαια αγοράς ιδιωτικών δασών και δασικών εκτάσεων από οικοδομικούς συνεταιρισμούς που συνετάγησαν μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος θεωρούνται ισχυρά. Εάν η κατά τα ανωτέρω αγορά έγινε εντός της ανωτέρω προθεσμίας με συμβαιολογραφικά προσύμφωνα επιτρέπεται η σύνταξη οριστικών συμβολαίων".

Και αφού οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου οδηγούν στη μείωση των δασών και δασικών εκτάσεων λόγω των αποχαρακτηρισμών και των αλλαγών χρήσης οι συντάκτες του νομοσχεδίου... καταθέτουν την αγωνία τους για τη μείωση των δασών και γενναιόψυχα προβλέπουν "στις περιπτώσεις που καθίσταται αναγκαία η επέμβαση σε δάσος ή δασική έκταση για λόγους εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος ή προαγωγής της εθνικής οικονομίας, η επέμβαση τελεί υπό τον περιοροστικό όρο ότι οι ωφελούμενοι θα δημιουγήσουν ισοδύναμο δάσος σε γυμνή έκταση, υποδεικνυόμενη από την αρμόδια δασική υπηρεσία"!!! Αν δεν το πράξουν θα "καταλογισθεί η δαπάνη στους υπόχρεους" και θα εισπραχθεί "ως δημόσιο έσοδο" που θα διατεθεί και "για δημιουργία δάσους".

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει και τρίτο, περίεργο άρθρο για τη σύνταξη δασολογίου και φαίνεται να αγνοεί ή να αμφισβητεί ότι η σύνταξή του αποτελεί στάδιο εργασίας στο πλαίσιο του εθνικού κτηματολογίου αφού καταρτίζονται δασικοί χάρτες οι οποίοι αποτυπώνουν την υφιστάμενη κατάσταση, την κατάσταση που επικρατούσε στην υπό κτηματογράφηση περιοχή το έτος 1945, αν είναι δάσος, χωράφι, οικισμός και τις πράξεις χαρακτηρισμού ή αποφάσεις κήρυξης των περιοχών ως αναδασωτέων.

Η τρίτη προσπάθεια της κυβέρνησης

Για την ιστορία είναι η τρίτη φορά που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επί... εκσυγχρονισμού, επιχειρεί τακτοποιήσεις των παρονομιών εις βάρος των δασών, ενώ δημιούργημά της είναι και ο νόμος για τα βοσκοτόπια του 1987 που κρίθηκε αντισυνταγματικός. Την πρώτη φορά το 1997 το νομοσχέδιο Τζουμάκα "Διάκριση δασικής ιδιοκτησίας, ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων καθώς και ρύθμιση θεμάτων αγροτικής νομοθεσίας "προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, ενώ κρίθηκε αντισυνταγματικό από την επιστημονική επιτροπή της Βουλής ένα χρόνο αργότερα. Ίδιας φιλοσοφίας νομοσχέδιο με αναδιάταξη των άρθρων του προηγούμενου σχεδίου είχει ετοιμάσει το 2000 ο τότε υπ. Γεωργίας Γ. Ανωμερίτης το οποίο δεν κατετέθηκε ποτέ στη Βουλή προφανώς διότι η κυβέρνηση με τη συνδρομή βουλευτών της Ν.Δ. ευελπιστούσε ότι μέσω της αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος θα τακτοποιούσε τις υποχρεώσεις της προς τους πελάτες ψηφοφόρους. Δασοκτόνα αναθεώρηση που απετράπη χάρις στην κινητοποίηση κινήσεων πολιτών, περιβαλλοντικών οργανώσεων, επιστημονικών συλλόγων, φορέων και των κομμάτων της Αριστεράς (ΑΥΓΗ 12-5-2002)

Επιστροφή στην αρχή

ΔΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ Μέτωπο κατά αποχαρακτηρισμών: Στη δημιουργία ενός νέου μετώπου συνεργαζόμενων κοινωνικών οργανώσεων ενάντια στον αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων και την οικοδόμηση των καταπατημένων δημόσιων δασικών χώρων καλεί η "Εναλλακτική - Κινηματική Παρέμβαση στην Αθήνα και την Αττική": "Πρόσφατα, προωθήθηκε από το υπουργείο Γεωργίας προς τα συναρμόδια υπουργεία σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το οποίο τροποποιείται ο ορισμός της έννοιας του δάσους και της δασικής έκτασης. Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, των οποίων οι εκτάσεις έχουν χαρακτηριστεί δάση ή δασικές εκτάσεις, να ζητήσουν τον επαναχαρακτηρισμό των εκτάσεών τους, με τους νέους ορισμούς προφανώς για να τις αποχαρακτηρίσουν", υπενθυμίζει η παρέμβαση πολιτών. Και καταγγέλλει: Οι καταπατημένες πρώην δασικές και πρώην δημόσιες περιοχές, δι' αυτής της οδού, μπορούν πλέον να οικοδομηθούν νόμιμα ως "εκτός σχεδίου περιοχές". Αν έχουν ήδη οικοδομηθεί αυθαίρετα, τότε απλώς νομιμοποιούνται τα υπάρχοντα κτίσματα εντός των πρώην δημόσιων δασικών εκτάσεων". Με το προωθούμενο νομοσχέδιο επιτρέπεται η κατασκευή και λειτουργία πλήθους εγκαταστάσεων στα δάση "κατ' εξαίρεση". Προβλέπεται επίσης η καταβολή "ανταλλάγματος χρήσης", είτε για τη μεταβολή του προορισμού των δασών και τη διάθεσή τους για άλλες χρήσεις είτε για την εκτέλεση έργων ή τη δημιουργία εγκαταστάσεων ή των περιοχών άλλων εξυπηρετήσεων. (Φ.Κ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/05/2002)

Επιστροφή στην αρχή

2006-07: Συνταγματική αναθεώρηση και δασική προστασία

Αναθεώρηση του συντάγματος και προστασία δασών

Νίκος Χλύκας, Δασολόγος - Περιβαλλοντολόγος

Βρισκόμαστε, υπό ότι έχει εξαγγελθεί επισήμως από την κυβέρνηση, στη φάση έναρξης του διαλόγου που αφορά την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ένα από τα άρθρα του Συντάγματος που αναφέρεται ότι θα τροποποιηθεί είναι το άρθρο 24 που αναφέρεται στην προστασία των δασών.
Δεν θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε το ζήτημα με αρνήσεις και κραυγές, αλλά με νηφαλιότητα, για να καταδειχθούν παράλληλα και οι λόγοι που οδηγούν στην «αναγκαιότητα» τροποποίησης του ήδη από την προηγούμενη Βουλή τροποποιημένου άρθρου 24.
Στην προηγούμενη τροποποίηση – αναθεώρηση του Συντάγματος έγινε τροποποίηση του άρθρου 24 και διατυπώθηκαν στο Σύνταγμα ο ορισμός του δάσους και της δασικής έκτασης, καθώς επίσης και η δυνατότητα αλλαγής χρήσης των δασικών εκτάσεων για λόγους δημόσιου συμφέροντος. Ακολούθως ψηφίστηκε ο νόμος 3208/2003 για την «Προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, κατάρτιση δασολογίου, ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 303/Α’/24-12-2003) καθώς και η εγκύκλιος εφαρμογή του νόμου.
Θεωρητικά και πρακτικά λοιπόν, το ζήτημα είχε μελετηθεί, οι λόγοι (υποθέτω γενικότερου δημόσιου συμφέροντος) που επέβαλαν την τροποποίηση – αναθεώρηση του άρθρου 24, πρέπει να καλύφθηκαν στην προηγούμενη αναθεώρηση και επομένως δεν θα έπρεπε να υπάρχει σήμερα πρόβλημα.
Η επιμονή ωστόσο και η δηλωμένη πρόθεση για νέα τροποποίηση του άρθρου 24 υποδηλώνει δύο πράγματα: ή η προηγούμενη αναθεώρηση σε ότι αφορά το συγκεκριμένο άρθρο δεν αντιμετώπισε τα προβλήματα για τα οποία έγινε και άρα ήταν ελλιπής ή σε λάθος κατεύθυνση, ή προέκυψαν νέοι λόγοι που την επιβάλλουν οι οποίοι δεν έχουν σχέση με τους προηγούμενους.
Οι λόγοι που επικαλέστηκαν για να τεκμηριωθεί η αναγκαιότητα τροποποίησης του άρθρου 24 στην προηγούμενη αναθεώρηση ήταν οι διάφορες εκρεμμότητες που έχουν χιλιάδες πολίτες με σπίτια σε δασικές εκτάσεις κ.λπ., οι εκρεμμότητες της επέκτασης των σχεδίων πόλης σε πολλές περιοχές, η ένταξη περιοχών Β’ κατοικίας στο σχέδιο πόλης και η μη προσέλευση ξένων επενδύσεων λόγω του νομικού πλαισίου που διέπει τις εκτάσεις αυτές.
Υπάρχει βέβαια ένα μεγάλο πρόβλημα που αφορά χιλιάδες πολίτες, κυρίως μικροϊδιοκτήτες, οι οποίοι ταλαιπωρούνται για χρόνια σε δικαστικούς αγώνες τόσο οι ίδιοι, όσο και οι αρμόδιες Δασικές Υπηρεσίες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα και για τις δυο πλευρές. Αυτό αφορά κυρίως διαμορφωμένες καταστάσεις οι οποίες δεν ανατρέπονται και οι οποίες προήλθαν από διάφορα νομικά καθεστώτα π.χ. άδειες για τροχοβίλες σε δάση, που αργότερα μετατράπηκαν σε αυθαίρετα σπίτια κ.λπ. Εδώ η πολιτεία έχει να επιλέξει δύο δρόμους, ή να ρυθμίσει τα ζητήματα αυτά ή να κατεδαφίσει αυτούς τους οικισμούς.
Μήπως η ερμηνεία της έννοιας «γενικότερο δημόσιο συμφέρον» αντιμετώπιζε το ζήτημα αυτό, το οποία είναι κοινωνικού χαρακτήρα πρόβλημα;
Με την ίδια μέθοδο και με την ίδια διαδικασία θα έλεγε κανείς ότι μπορεί να αντιμετωπιστούν και τα ζητήματα της ένταξης των περιοχών Β’ κατοικίας στο σχέδιο πόλης.
Βέβαια, τα ζητήματα αυτά προέκυψαν, διότι ήταν ανύπαρκτη η χωροταξική πολιτική και ο χωροταξικός σχεδιασμός στη χώρα, με αποτέλεσμα η γη γενικώς και αορίστως να αποτελεί «χρηματιστηριακό παράγοντα» για δεκαετίες, και η πολιτεία να έρχεται ουραγός στις εξελίξεις, ενώ θα πρέπει να είναι ο σχεδιαστής και ρυθμιστής των καταστάσεων.
Η αναγκαιότητα χωροταξικού σχεδιασμού σήμερα είναι επιβεβλημένη όσο ποτέ άλλοτε διότι πέρα από το νομικό καθεστώς που διέπει τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, υπάρχει και η υποχρέωση της χώρας να διαχειριστεί τις προς ένταξη περιοχές στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο «Natura 2000», βάσει της κοινοτικής οδηγίας 92/43, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτείται και η έκταση που καταλαμβάνουν είναι αρκετά μεγάλη, περίπου το 12% της χώρας και οι περιοχές είναι κατά κανόνα τουριστικές.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, τι θα γίνει σε αυτές τις περιοχές; Η απάντηση είναι μια, να καθοριστούν οι όροι με τους οποίους μπορεί να γίνει ανάπτυξη μιας περιοχής με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και λαμβάνοντας υπόψη τη φέρουσα ικανότητά της.
Κατά την άποψή μας αυτό που απαιτείται πρωταρχικά είναι η αντιμετώπιση των εκρεμμοτήτων θεσμικού χαρακτήρα όπως:
Χωροταξικός σχεδιασμός.
Πολιτική διαχείρισης περιοχών Natura στη βάση της βιώσιμης ανάπτυξης με σεβασμό στο περιβάλλον.
Οικιστική πολιτική.
Δασική πολιτική.
Εάν δεν αντιμετωπιστούν οι εκρεμμότητες αυτές καμιά αναθεώρηση του Συντάγματος δε θα λύσει τα προβλήματα. Αντιθέτως χρησιμοποιώντας την αναθεώρηση του Συντάγματος θα κερδοσκοπούν όσοι εμπορευματοποιούν τη δασική γη και φυσικά αυτό το βλέπουμε δεκαετίες τώρα και δεν μπορεί κανένας να μας πείσει ότι δε θα συνεχίσει να γίνεται.
Προτείνουμε η κυβέρνηση να ανοίξει διάλογο όχι μόνο με τα πολιτικά κόμματα αλλά και με τους φορείς (επιστημονικούς, επαγγελματικούς, παραγωγικούς, ΟΤΑ, οικολογικές οργανώσεις κ.λπ.) επιδιώκοντας να βρεθεί η χρυσή τομή αντιμετώπισης των προβλημάτων πριν προβεί σε οποιαδήποτε τροποποίηση του άρθρου 24 του Συντάγματος. Εποχή 15-1-2006

Επιστροφή στην αρχή

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ Μπουρλότο στα δάση βάζει η κυβέρνηση!

Απαράδεκτη κατά τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά, η λογική «άπαξ δάσος, πάντοτε δάσος», ο οποίος αναζητεί συναινέσεις για τον αποχαρακτηρισμό 25 εκατομμυρίων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων Οι καταπατητές ξεκίνησαν. Η κυβέρνηση συνεχίζει..&&Μετά τους εμπρηστές, καταπατητές και οικοπεδοφάγους, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στα δάση της χώρας μας με τη συνταγματική αναθεώρηση, την οποία έχει ήδη εξαγγείλει και με την οποία «φιλοδοξεί» να οδηγήσει στον αποχαρακτηρισμό τουλάχιστον 20 με 25 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων!

Το «δαυλό» για την εξόντωση μεγάλου μέρους του δασικού πλούτου της χώρας κράτησε χτες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, ο οποίος ωμότατα, κατά την ομιλία του στην εκδήλωση για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, δήλωσε ότι δεν μπορούμε να κινούμαστε στη λογική «άπαξ δάσος, πάντοτε δάσος», επειδή δήθεν έτσι εμποδίζεται η ανάπτυξη, αλλά και η... σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου! Ο - και υπουργός Περιβάλλοντος - Γ. Σουφλιάς δε δίστασε να «υπερηφανευτεί» ότι αυτός πρωτοστάτησε για να περιληφθούν στην αναθεώρηση του Συντάγματος και οι διατάξεις που αφορούν τα δάση και το φυσικό περιβάλλον (άρθρα 24 και 117). Παράλληλα προσπάθησε να αναζητήσει συνενόχους στην καταστροφική αυτή ενέργεια, δηλώνοντας ότι «πρέπει να συμβάλλουν να βρεθεί λύση τα πολιτικά κόμματα, το ΤΕΕ και άλλοι φορείς»!

Σύμφωνα με πληροφορίες η αναθεώρηση, που επιδιώκει να επιβάλει η κυβέρνηση, κινείται στους εξής άξονες:

Η συνταγματική προστασία των δασικών εκτάσεων να πάψει να μετράει από το 1945, έτος της πρώτης αεροφωτογράφισης, αλλά από το 1975. Με τον τρόπο αυτό όλες οι πριν το 1975 καταπατημένες και εκχερσωμένες δασικές εκτάσεις αποχαρακτηρίζονται αυτομάτως. Παράλληλα αποχαρακτηρίζονται και οι δημόσιες εκείνες εκτάσεις οι οποίες μετά το 1945 κάηκαν και στη συνέχεια υπογράφηκαν παράνομα συμβόλαια. Μόνο με αυτή την πρόβλεψη υπολογίζουν οι δασολόγοι ότι θα αλλάξουν χρήση 5 έως 10 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων! Η κατάργηση του τεκμηρίου υπέρ του Δημοσίου. Μόνο από αυτήν την πρόβλεψη αναμένεται - πάλι σύμφωνα με εκτιμήσεις δασολόγων - πως θα αλλάξουν χρήση τουλάχιστον 15 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων! Θα συνδέεται η χρήση των δασικών εκτάσεων με το εθνικό χωροταξικό σχέδιο, αλλά και τα ειδικά χωροταξικά σχέδια (αφορούν τη βιομηχανία, τον τουρισμό, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως τα αιολικά πάρκα κλπ.). Για παράδειγμα, αν το χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό προβλέπει ξενοδοχειακό συγκρότημα στον Εθνικό Δρυμό Σουνίου, τότε ο Εθνικός Δρυμός παύει να θεωρείται δάσος! Σύμφωνα με μια άλλη πρόβλεψη θα παύσουν να υπόκεινται σε εισφορά σε γη τα οικόπεδα που μπαίνουν σε σχέδια πόλης, προκειμένου να γίνουν πλατείες, δρόμοι και άλλες βασικές υποδομές και πλέον, για να γίνουν όλες αυτές, υποχρεωτικά θα πρέπει να απαλλοτριώνονται ή να χορηγούνται τίτλοι μεταφοράς συντελεστή, που θα πωλούνται και θα φορτώνουν με περισσότερο τσιμέντο άλλες περιοχές! Τέλος, προβλέπεται η ουσιαστική κατάργηση του «ενοχλητικού» προς τις κυβερνήσεις, τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ Συμβουλίου της Επικρατείας, και να μην κρίνονται πλέον ως προς τη συνταγματικότητά τους από αυτό οι πράξεις και αποφάσεις της διοίκησης, που αφορούν το φυσικό και δομημένο περιβάλλον. Ριζοσπάστης, 28-1-2006

Επιστροφή στην αρχή

Το περιβάλλον στο στόχαστρο της συνταγματικής αναθεώρησης Του Ευαγγελου Αποστολου

Τώρα που κόπασε η πρώτη επικοινωνιακή καταιγίδα γύρω από τη συνταγματική αναθεώρηση, ας δούμε τη βασικότερη στόχευσή της, που βέβαια δεν είναι άλλη από την εκποίηση του δασικού περιβάλλοντος.
Μπορεί ως πρόσχημα --πάντα υπήρχε τέτοιο, σε όλες τις μέχρι σήμερα περιβαλλλοντοκτόνες επιχειρήσεις-- να χρησιμοποιείται η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού και χρήσεων γης, ως αποτέλεσμα όμως θα προκύψει ο αποχαρακτηρισμός 40.000.000 στρεμμάτων δασικών εκτάσεων, δηλαδή το μισό της επιφάνειας της χώρας, που προστατεύεται ως δασικού χαρακτήρα έδαφος, καθώς και η νομιμοποίηση όλων των καταπατήσεων στο δασικό χώρο. Κι αυτή η επιχείρηση έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια.
Η πιο πρόσφατη απόπειρα είναι αυτή της αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος, που έδωσε τη δυνατότητα στην εκτελεστική εξουσία να ψηφίσει το νόμο 3208/2003, η εφαρμογή του οποίου θα είχε ως αποτέλεσμα αυτό που η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. με την προτεινόμενη αναθεώρηση επιδιώκει, άσχετα αν ως αντιπολίτευση τότε όχι απλά τάχθηκε κατά του συγκεκριμένου νόμου αλλά και τον χαρακτήρισε αντισυνταγματικό, αντιεπιστημονικό και ψηφοθηρικό.
Όταν βέβαια έγινε κυβέρνηση προχώρησε γρήγορα στην υλοποίησή του, εκδίδοντας ερμηνευτικές εγκυκλίους που ξεπερνούσαν ακόμη και τις χειρότερες προβλέψεις του νόμου, όπως αυτή της κατάργησης των δασικών χαρτών. Όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας με την πρώτη προσφυγή ανέστειλε την παραπάνω εγκύκλιο, δείχνοντας ταυτόχρονα ότι θα σεβαστεί την πάγια νομολογία του και θα ακυρώσει στην πράξη το νόμο.
Έτσι η κυβέρνηση, για να μην αδημονούν οι καταπατητές και βιαστές του δασικού περιβάλλοντος, έφερε στο προσκήνιο την πρόθεσή της για καινούργια αναθεώρηση, που θα της δώσει τη δυνατότητα να εκδώσει έναν ακόμη δασονόμο που, ουσιαστικά, θα προβλέπει τα ίδια με τον προηγούμενο, ενώ παράλληλα θα φροντίσει να αχρηστεύσει τη φιλοπεριβαλλοντική νομολογία του ΣτΕ μέσα από την υποκατάστασή του από το προτεινόμενο Συνταγματικό Δικαστήριο.
Είναι γνωστό ότι το ΣτΕ με το Ε' Τμήμα του έχει αναδειχτεί τα τελευταία χρόνια θεματοφύλακας του δασικού οικοσυστήματος, όχι μόνον με την αναπομπή των περιβαλλοντοκτόνων Προεδρικών Διαταγμάτων αλλά κυρίως με τις καίριες αποφάσεις και κρίσεις επί προσφυγών και κυβερνητικών παρεμβάσεων στο φυσικό περιβάλλον της χώρας. Όπως βέβαια είναι και γνωστές οι κατά καιρούς επιθέσεις που έχει υποστεί από την εκάστοτε εκτελεστική εξουσία.
Ειδικότερα προβλέπεται να επιχειρηθεί:
1. Ο διαχωρισμός των δασικών εκτάσεων από τα δάση, που σημαίνει έμμεση κατάργηση της προστασίας και του τεκμηρίου κυριότητας του δημοσίου στις δασικές εκτάσεις. Οι εκτάσεις αυτές ανέρχονται στα 45.000.000 στρ. περίπου και προστατεύονται ως δασικού χαρακτήρα εδάφη, γιατί στην πλειοψηφία τους είναι θαμνώδη και υποβαθμισμένα δάση. Για τους πεδινούς βοσκότοπους και τις χορτολιβαδικές εκτάσεις επιφάνειας, περί τα 5.000.000 στρ., δεν θα ισχύσει ο δασικός χαρακτήρας, εφόσον σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία χαρτογραφηθούν και αποδοθούν στη γεωργική και κτηνοτροφική εκμετάλλευση. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε όλοι μας ότι αν δεν υπήρχε το ευλογημένο είδος της χαλεπίου πεύκης, που αναγεννάται εύκολα, όλη η νότια Ελλάδα θα είχε μεταβληθεί σε υποβαθμισμένο δάσος. Πέραν των τεράστιων επιπτώσεων που θα υπάρξουν στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο της χώρας από τον αποχαρακτηρισμό όλων των παραπάνω εκτάσεων, μια τέτοια ρύθμιση θα επιφέρει και την απώλεια τεράστιας δημόσιας περιουσίας, αφού ο δασικός χαρακτήρας αυτών των εκτάσεων αποτελεί το βασικότερο εργαλείο για τη στοιχειοθέτηση του τεκμηρίου κυριότητας του δημοσίου. Βέβαια, το τεκμήριο αυτό έχει βρει πολλούς πολέμιους και ιδιαίτερα στην πολιτική σκηνή της χώρας. Ήταν χαρακτηριστική η εικόνα της Βουλής όταν, κατά τη συζήτηση της προηγούμενης αναθεώρησης του άρθρου 24, ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είπε τη φράση: "Υπάρχει κι άλλος παραλογισμός, το περίφημο κριτήριο-τεκμήριο ιδιοκτησίας, στην ουσία ο Έλληνας πολίτης χάνει την περιουσία του όταν φυτρώσουν μερικά δένδρα", η πλειοψηφία των βουλευτών αντέδρασε με θερμό χειροκρότημα.
2. Η νομιμοποίηση όλων των αυθαιρεσιών και καταπατήσεων σε βάρος των δασών μέχρι το 1978, που έγινε η πρώτη μετά το Σύνταγμα του 1975 βλαστική απεικόνιση της χώρας. Η ρύθμιση αυτή θα χρυσωθεί με το χάπι της κοινωνικότητας του μέτρου και μπορεί βέβαια να συμπληρωθεί με κάποιο εισπρακτικό μέτρο, αφού οι ευνοούμενοι καταπατητές και αυθαιρετούντες ίσως κληθούν να καταβάλλουν --μετά μεγάλης χαράς-- ένα μικρό τίμημα, που βέβαια δεν θα έχει καμία σχέση με το αναμενόμενο όφελος.
3. Η δυνατότητα χρήσης δασών για πολεοδομικούς και οικιστικούς σκοπούς. Μια τέτοια ρύθμιση θα καταστήσει όλη την περιαστική και παραθαλάσσια δασική γη εν δυνάμει οικοδομήσιμη.
Όντως, η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού και χρήσεων γης αποτελεί πολύ μεγάλο πρόβλημα και τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας. Όμως γι' αυτό θεσμοθετήθηκε η υποχρέωση της πολιτείας για τη συγκρότηση του Εθνικού Κτηματολογίου, που κατά τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Λαλιώτη ήταν το μεγαλύτερο από τα μεγάλα έργα, άσχετα αν ο ίδιος αργότερα με την πολιτική του κατόρθωσε να το "φρενάρει".
Βέβαια στο δασικό χώρο υπάρχουν και πολλά άλλα προβλήματα (χιλιάδες αυθαίρετα, εμπράγματα δικαιώματα σε εκκρεμότητα κ.λπ.), που όσο δεν αντιμετωπίζονται θα επιτρέπουν, με τη συνένοχη στάση της πολιτείας, τη συνέχιση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης. Αυτά όμως μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνον εφόσον αποτυπωθούν. Κι αυτή η αποτύπωση πρέπει να γίνει με τη σύνταξη των δασικών χαρτών στο πλαίσιο του Εθνικού Κτηματολογίου, μέσω των οποίων θα ξεκαθαρίσει και το ιδιοκτησιακό και θα περιγραφούν τα όρια του δασικού χώρου.
Μόνον τότε μπορεί να ξεκινήσει οποιαδήποτε συζήτηση για ρυθμίσεις καταστάσεων που έχουν γίνει σε βάρος του δασικού περιβάλλοντος από το 1936 και 1945, που απεικονίστηκε στο σύνολό της για πρώτη φορά η βλαστική κατάσταση της χώρας μας, μέχρι το 1975, που τέθηκε σε ισχύ το σημερινό μας Σύνταγμα και βέβαια μόνο στις περιπτώσεις όπου η επαναφορά στη δασική μορφή είναι αδύνατη ή που δημιουργεί τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, ενώ για μετά το 1975 δεν πρέπει να γίνει καμία συζήτηση, πλην της πλήρους αποκατάστασης της δασικής μορφής.
Με την ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου θα μπορούμε να μιλάμε και για χωροταξικούς σχεδιασμούς και χρήσεις γης στο πλαίσιο της αειφορίας. Αν σ' αυτό το πλαίσιο τεθεί θέμα χαλαρότερης προστασίας, δηλαδή αποχαρακτηρισμού μέρους των υποβαθμισμένων δασικών επιφανειών για χωροταξικούς σκοπούς, τότε και μόνον τότε το συζητάμε. Οποιαδήποτε δυνατότητα υπάρξει για δημιουργία ακόμη και μικτών συμβατών χρήσεων γης σε δασικές εκτάσεις, πριν από την ολοκλήρωση των διαδικασιών του Κτηματολογίου, θα χρησιμοποιηθεί ως παράθυρο για νέες, ακόμη χειρότερες επεμβάσεις, ενώ παράλληλα θα μετατραπεί σε εργαλείο επιβράβευσης της λεηλασίας του δασικού περιβάλλοντος.
Ας ελπίσουμε ότι κι αυτή τη φορά το οικολογικό κίνημα θα αποτελέσει, με τις κινητοποιήσεις του, και πάλι την ασπίδα υπεράσπισης του περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας.
Ο Ευάγγελος Αποστόλου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και πρώην βουλευτής Ευβοίας, ΑΥΓΗ 5-2-06

Επιστροφή στην αρχή

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ (ΠΑΝΔΟΙΚΟ)

Αθήνα 30/1/2006

Ψήφισμα

1. Οι οικολογικές και κοινωνικές οργανώσεις που συνήλθαν στα γραφεία του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος την 30.1.2006, διαπιστώνουν ότι η χώρα παλινδρομεί προς την άγρια ανάπτυξη. Μέχρι σήμερα, παρά τις ακατάπαυστες προσπάθειες των Κυβερνήσεων να ‘βάλουν χέρι’ στο περιβάλλον, είχε επιβληθεί, με τη νομολογία του ΣτΕ, κάποια θεσμική τάξη, η οποία αποτέλεσε ασπίδα προστασίας στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον της χώρας μας. Με την επιχειρούμενη νέα αναθεώρηση του Συντάγματος, η έννομη αυτή τάξη πρόκειται να ανατραπεί και το πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον της Ελλάδος να γίνουν αντικείμενο καταστροφικής κερδοσκοπίας.

2. Όλα τα Ελληνικά Συντάγματα από το 1864 μέχρι σήμερα υπηρέτησαν την ιδέα του Κράτους Δικαίου και Προνοίας, και η Δικαιοσύνη της Χώρας, θεμελιωμένη στην αρχή του διάχυτου ελέγχου συνταγματικότητας των νόμων, παρείχε αποτελεσματική προστασία στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον με νομολογία διεθνώς ανεγνωρισμένη.

3. Οι θεσμοί αυτοί, που εξασφάλισαν την παραπάνω προστασία, πλήττονται καίρια και εξουδετερώνονται με τις προτάσεις αναθεώρησης που είδαν το φως τελευταία. Με τις προτάσεις αυτές, επιδιώκονται δύο σκοποί:

α. Να περιβληθούν την αυξημένη τυπική ισχύ του Συντάγματος νομικές ρυθμίσεις που αντιβαίνουν πράγματι στην λογική και ηθική της έννομης τάξης της χώρας, για να καταργηθεί η αποτελεσματική προστασία του δασικού πλούτου της και η αυτονόητη εξουσία των δικαστηρίων να διατάσσουν την πλήρη αποκατάσταση των παρανόμων προσβολών των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και για να εκποιηθεί η δημόσια γη και περιουσία.

β. Να υπαχθούν οι φυσικοί δικαστές των ανωτέρω διαφορών στον έλεγχο πολιτικού πράγματι σώματος, δηλ. του λεγόμενου Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο αποτελεί ξένο σώμα στις αρχές και παραδόσεις της ελληνικής έννομης τάξης.

4. Όλες οι οικολογικές οργανώσεις που πήραν μέρος στη σημερινή συγκέντρωση δηλώνουν ότι θα αγωνισθούν να μην περάσουν τα σχέδια των εχθρών του περιβάλλοντος και καλούν και όλους τους άλλους φορείς και πολίτες να επαγρυπνούν και να αντισταθούν στα σχέδια αυτά με κάθε νόμιμο μέσο. Καλούν επίσης και όλες τις άλλες οργανώσεις που δεν παρέστησαν να προσυπογράψουν το παρόν ψήφισμα.

ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) – 64 Οργανώσεις

Medasset

ΒΙΟΖΩ

Αιτωλική Εταιρία Τοπίου και Περιβάλλοντος

Άμεση Επέμβαση για την Προστασία της Άγριας Φύσης

Αττική Περιβάλλον SOS

ΓΑΙΑ -Περιβαλλοντική Ομάδα Κυκλάδων

Δήμος Αγ. Παύλου ν. Θεσσαλονίκης

ΔΡΑΣΕ (Αγ. Παρασκευής)

Δημοτική Κίνηση Αμαρουσίου «Κόντρα στον Καιρό»

Εθελοντική Περιβαλλοντική Ομάδα Αλμυρού

Εθελοντές «Εν Δράσει»

Ελληνικός Αγροπεριβαλλοντικός Σύνδεσμος

Έλληνες Οικολόγοι Χωρίς Σύνορα - Οικολόγοι Ελλάδος

Ένωση πολιτών Σύρου για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό ΕΥΠΛΟΙΑ

Ένωση καταναλωτών Μεσσηνίας

Επιτροπή Πολιτών για την Υλοποίηση του Μητροπολιτικοί Πάρκου Γουδή

Ερύμανθος

Εταιρεία Προστασίας Τριχωνίδας

Εταιρεία Φίλων Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Περιβάλλοντος ΣΕΡΙΦΟΣ

Εφημερίδα Πολίτης και Περιβάλλον

Κίνηση Πολιτών «Δάση-Δημόσια Γη-SOS»

Κόμμα Οικολόγοι Πράσινοι

Νέες Δρυάδες – εταιρεία προστασίας περιβάλλοντος

Οικολογική Κίνηση Πάτρας

Οικολογική Ομάδα Βέροιας

Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης

Οικολογική Κίνηση Σερρών

Οικολογική Κίνηση Καλαμάτας

Οικολόγοι Σκιάθου

Οικολογική Κίνηση Αθήνας (ΟΙ-ΚΙ-Α)

Οικολόγοι Ύδρας «Υδραίισα Φώκια»

Οικολογικός Σύλλογος Προστασίας Κορινθιακού Κόλπου (ΟΙΚΟΣΥΛΚΟ)

Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης

Πάρκο Τήλου

Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων

Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων

Παρατηρητήριο Ελεύθερων Χώρων

Παναττική Επιτροπή κατά της Εκποίησης των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων

Περιβαλλοντική Κίνηση Νάξου

Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας

Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας

Περιβαλλοντικός Σύλλογος Κορωπίου

Περιβαλλοντικός Σύλλογος Διονύσου Αττικής

Πολιτιστικό Όμιλος Πεντέλης

Πολιτιστικός Εξωραϊστικός και Οικολογικός Σύλλογος «Ήμερο Πεύκο»

Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Σύλλογος Κέντρου Αμπελοκήπων

Πρωτοβουλία Πολιτών για την Προστασία του Υμηττού

Σύλλογος Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών Λέσβου «Το Δελφίνι»

Σύλλογος «Πολιτεία» Βούλας

Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Νάξου

Σύλλογος Περιβαλλοντικής Προστασίας Ψυχικού

Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ρόδου

Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Φιλοθέης

Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Βάρης

Σύλλογος Περιβάλλοντος Βουλιαγμάνης

Σύλλογος Κατοίκων Φλέμινγκ (Βάρκιζα)

Σύλλογος «Κέντρο Βιωσιμότητας και Περιβαλλοντικής Προστασίας Β.Α. Αττικής»

Σύλλογος Φίλων Πηνειού

Σύλλογος Κατοίκων Πανδρόσου για την Ποιότητα Ζωής και τον Πολιτισμό

Σόλων

Συντονιστική Επιτροπή Συλλόγων και κινήσεων για τους Ελεύθερους Χώρους της Αθήνας

Φίλοι του Μεσσηνιακού Κόλπου

Φίλοι του Δάσους Συγγρού

Στοιχεία επικοινωνίας: Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος decleris@environ-sustain.gr τηλ: 210-8817.977, φαξ: 210-8817.594

Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων eco-net@otenet.gr Tel-Fax: 4210-20620, 4210-38387

Επιστροφή στην αρχή

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ

Το Οικολογικό Κίνημα και η Αναθεώρηση του Συντάγματος

Η αναγγελία της προθέσεως της Κυβερνήσεως να προβεί σε νέα αναθεώρηση του Συντάγματος προκάλεσε την άμεση κινητοποίηση των οικολογικών οργανώσεων. Με πρωτοβουλία του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος και της ΠΑΝΔΟΙΚΟ (Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων) συνήλθαν στο γραφείο του Επιμελητηρίου, Καλλιδρομίου 30, Εξάρχεια, την 30η Ιανουαρίου 2006, εκπρόσωποι 124 περιβαλλοντικών οργανώσεων προκειμένου να ενημερωθούν και τοποθετηθούν επί του θέματος. Από πλευράς Επιμελητηρίου παρέστησαν ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. κ.κ. Μ.Δεκλερής, Μ.Καραμανώφ, Ι.Καπελούζος και Ν.Παρίτσης. Την Επταμελή Γραμματεία του ΠΑΝΔΟΙΚΟ οι κ.κ. Κ.Βολιώτης και Β. Κελλάρης.

Την γενική τοποθέτηση που προβλήματος έκανε ο κ.Δεκλερής, ενώ η κ.Καραμανώφ ανέλυσε τα κύρια νομικά ζητήματα της αναθεωρήσεως, που έχουν ως εξής:

Όπως προκύπτει από τις πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού, μεταξύ των προτάσεων της αναθεωρήσεως περιλαμβάνονται και ρυθμίσεις που πλήττουν καίρια το περιβάλλον και ανατρέπουν πλήρως το σύστημα της εννόμου τάξεως της Χώρας. Πρόκειται:

για την αναθεώρηση του άρθρου 24 για την προστασία των δασών, των δασικών εκτάσεων και εν γένει του φυσικού περιβάλλοντος, και

για την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, στο οποίο θα περιέλθει εφεξής ο έλεγχος της συνταγματικότητος των νόμων, ο οποίος μέχρι τώρα ασκείτο από τα δύο Ανώτατα Δικαστήρια της Χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας και τον Άρειο Πάγο.

Οι ρυθμίσεις αυτές είναι αλληλένδετες και έχουν ως στόχο αφ’ ενός μεν να καταστήσουν δυνατές, δηλ. ‘νομιμοφανείς’, τις ήδη σχεδιαζόμενες καταστροφικές επεμβάσεις στα δάση και στο φυσικό περιβάλλον, οι οποίες είναι ανεπίτρεπτες υπό το κράτος του ισχύοντος Συντάγματος, αφ’ ετέρου δε να αφαιρέσουν από το φυσικό δικαστή, δηλ. το ΣτΕ, την δικαιοδοσία να κρίνει επί της συνταγματικότητος των νόμων. Αν λάβει κανείς υπ’ όψιν ότι τα περισσότερα και σοβαρότερα ζητήματα συνταγματικότητος γεννώνται σε υποθέσεις εφαρμογής νόμων που πλήττουν το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών, είναι προφανής η σημασία της αφαιρέσεως των υποθέσεων αυτών από την δικαιοδοσία του ΣτΕ.

Προέχει λοιπόν η εξέταση του θέματος της ιδρύσεως Συνταγματικού Δικαστηρίου, γιατί με το νέο αυτό θεσμό ανατρέπεται πράγματι πλήρως το ελληνικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης, το οποίο μέχρι σήμερα έχει επιτελέσει το ρόλο του με μεγάλη αποτελεσματικότητα, όπως γνωρίζουν καλώς οι οικολογικές οργανώσεις.

Πρέπει, κατ’ αρχάς, να σημειωθεί ότι η πρώτη απόπειρα περιορισμού του αποτελεσματικού ελέγχου που άσκησε το ΣτΕ, και ιδίως το Ε’ Τμήμα, επί των περιβαλλοντικών υποθέσεων, επιχειρήθηκε με την προηγούμενη αναθεώρηση του έτους 2001, η οποία αφαίρεσε από τα Τμήματα του ΣτΕ την δυνατότητα να κρίνουν επί των ζητημάτων συνταγματικότητος των νόμων που εφαρμόζουν και τα υποχρέωσε να στέλνουν τις υποθέσεις αυτές στην Ολομέλεια. Το πρωτοφανές αυτό πλήγμα κατά του φυσικού δικαστού των υποθέσεων έγινε προφανώς με την προσδοκία ότι έτσι θα ανατραπεί η νομολογία του Ε’ Τμήματος, αφού η Ολομέλεια, μην έχοντας τις εξειδικευμένες γνώσεις των Τμημάτων, θα εμφανίζετο ελαστικότερη στα θέματα συνταγματικότητος. Οι προσδοκίες αυτές δεν επαληθεύτηκαν και για το λόγο αυτό επιχειρείται ήδη πλήρης εξουδετέρωση του ΣτΕ με την ίδρυση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Ακούγεται το επιχείρημα ότι Συνταγματικά Δικαστήρια έχουν πολλές προηγμένες έννομες τάξεις, όπως η Αμερικανική, η Γερμανική και Γαλλική. Οι έννομες, όμως, αυτές τάξεις δεν έχουν καμμία ομοιότητα με την ελληνική, ούτε διασφαλίζουν εν τοις πράγμασι τόσο αποτελεσματικό έλεγχο συνταγματικότητος όπως αυτός που ασκείται στην Ελλάδα. Ειδικώτερα, η μεν Αμερική και Γερμανία αποτελούν ομοσπονδιακά κράτη, τα οποία έχουν ανάγκη συνταγματικού δικαστηρίου για το συντονισμό των ανωτάτων δικαστηρίων των επί μέρους πολιτειών, κρατιδίων κ.λπ., το δε Συνταγματικό Δικαστήριο της Γαλλίας αποτελεί πράγματι ένα πολιτικό σώμα αποτελούμενο από προσωπικότητες, το οποίο ασκεί κατά κανόνα προληπτικό μόνον έλεγχο συνταγματικότητος περιωρισμένης ισχύος.

Αντιθέτως, η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα δημοκρατικότερα και αποτελεσματικότερα συστήματα ελέγχου συνταγματικότητος των νόμων, το οποίο έχει τα εξής πλεονεκτήματα.

Προβλέπει τον διάχυτο έλεγχο συνταγματικότητος, δηλαδή παρέχει σε κάθε δικαστή, ακόμα και κατωτέρου βαθμού, το δικαίωμα να κρίνει αντισυνταγματικό το νόμο τον οποίο καλείται να εφαρμόσει και να έχει επ’ αυτού την τελευταία λέξη εφ’ όσον φυσικά η απόφασή του δεν προσβληθεί με τα συνήθη ένδικα μέσα ενώπιον ανωτέρων δικαστηρίων.

Τα ζητήματα συνταγματικότητος, όπως και κάθε άλλο νομικό ζήτημα, κρίνονται από ανεξάρτητους δικαστές καρριέρας, οι οποίοι ανήκουν στο σώμα της δικαιοσύνης από την αρχή της σταδιοδρομίας τους και στων οποίων την εξέλιξη δεν παρεμβαίνει σε κανένα στάδιο η νομοθετική ή η εκτελεστική εξουσία. Αντιθέτως, το Συνταγματικό Δικαστήριο πρόκειται να αποτελέσει ένα ξένο σώμα, μια ‘σφήνα’ στο δικαστικό σύστημα της Χώρας, το οποίο δεν είναι δυνατό να παρέχει εχέγγυα αντικειμενικής κρίσεως. Και τούτο γιατί τα μέλη του, ακόμα κι αν ωρισμένα απ’ αυτά προέρχονται από το δικαστικό κλάδο, θα επιλέγονται ad hoc, είτε από την Βουλή είτε από την Κυβέρνηση (ακόμα δεν έχει γίνει γνωστός ο ακριβής τρόπος). Με άλλα λόγια, οι ελεγχόμενοι, δηλ. Βουλή και Κυβέρνηση, θα επιλέγουν τους ελεγκτές τους!

Η εξουδετέρωση του ΣτΕ θα αποτελέσει καίριο πλήγμα κατά του Κράτους Δικαίου. Το ΣτΕ αποτελείται από δικαστές οι οποίοι έχουν διανύσει όλη τους τη σταδιοδρομία στο Δικαστήριο αυτό, έχουν συνολική εποπτεία της εννόμου τάξεως και των παθολογιών της Διοικήσεως και, όπως έχει περίτρανα αποδειχθεί, διαθέτουν την εμπειρία, το κύρος, την επιστημονική γνώση και, κυρίως, το σθένος να κρίνουν επί συνταγματικών ζητημάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την υπερεκατονταετή λειτουργία του το ΣτΕ επετέλεσε το έργο της προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων κατά τρόπο έγκυρο και αποτελεσματικό, κέρδισε την εμπιστοσύνη των πολιτών, δημιούργησε νομολογία πρωτοποριακή και διεθνώς ανεγνωρισμένη και θεωρείται δικαίως ως ο πλέον επιτυχημένος και αξιόπιστος θεσμός της Ελληνικής Πολιτείας. Αυτόν το θεσμό, που υπάρχει από της γενέσεως του νέου ελληνικού κράτους, έρχεται τώρα να εξουδετερώσει η επιχειρουμένη αναθεώρηση όχι διότι δεν λειτουργεί σωστά, αλλά επειδή ακριβώς επιμένει να λειτουργεί σωστά εν μέσω του χάους, των παρανομιών και της αυθαιρεσίας που μαστίζουν το ελληνικό κράτος.

Σε άμεση συνάρτηση με την υποβάθμιση του ΣτΕ βρίσκεται και η σχεδιαζομένη επίθεση κατά του περιβάλλοντος, η οποία, τουλάχιστον ως προς τα δάση, αποκτά πλέον το συνταγματικό έρεισμα που της έλειπε. Πώς ακριβώς θα πραγματοποιηθεί αυτό προκύπτει σαφώς από τις δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού, οι οποίες αναφέρουν επί λέξει τα εξής:

«Σε ό,τι αφορά το περιβάλλον, στόχος είναι η αποτελεσματική προστασία και αναβάθμισή του. Σημειώνω ότι η επείγουσα ανάγκη χωροταξικού σχεδιασμού επιβάλλει τη σύνδεση της χρήσης των δασικών εκτάσεων με το αντίστοιχο Σχέδιο και, κατ’ επέκταση, τη συνταγματική ρύθμιση της δυνατότητας αυτής. Τα αποδεικτικά στοιχεία για το χαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων θα πρέπει να ανάγονται στο χρόνο που άρχισε η εφαρμογή του Συντάγματος, δηλαδή το 1975, ώστε να είναι πρόσφατα κα να αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα του δασικού πλούτου της χώρας».

Με απλά λόγια, οι δηλώσεις αυτές λέγουν δύο πράγματα:

ότι τα δάση θα γίνουν αντικείμενο χωροταξικού σχεδιασμού, και

ότι δάσος θα θεωρείται εφεξής μόνον ό,τι είχε δασικό χαρακτήρα από το 1975 και μετά

Τι σημαίνει αυτό και γιατί ισοδυναμεί με καταστροφή του δασικού πλούτου της χώρας, θα εξηγηθεί αμέσως κατωτέρω.

Όπως είναι γνωστό, αντικείμενο του χωροταξικού σχεδιασμού είναι ο καθορισμός των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων και των χρήσεων γης στο χώρο (και στο χρόνο). Το Σύνταγμα του 1975 επιτάσσει το χωροταξικό σχεδιασμό σε ολόκληρη την επικράτεια, υποχρέωση που έχει επανειλημμένα επιβεβαιώσει η νομολογία του ΣτΕ. Προκειμένου δηλ. να καταπολεμηθεί η άναρχη ανάπτυξη, η ανάμιξη ασυμβάτων χρήσεων και η καταστροφή του περιβάλλοντος, πρέπει εκ των προτέρων να σχεδιασθεί από το κράτος σε ποιες ακριβώς περιοχές θα γίνει οικιστική ανάπτυξη, πού θα είναι η βιομηχανική ζώνη, πού θα είναι η γεωργική γη, πού θα γίνουν συγκοινωνιακά έργα, ποιες περιοχές θα προστατευθούν από απόψεως φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος, ποιες θα αναπτυχθούν τουριστικά και πόσο κ.λπ.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του πρωθυπουργού, αντικείμενο χωροταξικού σχεδιασμού θα αποτελέσουν εφεξής και οι δασικές εκτάσεις. Η ρύθμιση αυτή, η οποία στα μάτια των μη ειδικών μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ανώδυνη, ή ακόμα και επιδοκιμαστέα, σημαίνει πράγματι πλήρη καταστροφή των δασών και δασικών εκτάσεων. Τα δάση δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο χωροταξικού σχεδιασμού, γιατί την χρήση τους την καθορίζει με ηυξημένη τυπική ισχύ το ίδιο το Σύνταγμα του 1975, το οποίο ορίζει ότι:

«Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και γενικά των δασικών εκτάσεων. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δημοσίων δασών και των δημοσίων δασικών εκτάσεων, πλην αν προέχει δια την Εθνικήν Οικονομίαν η αγροτική εκμετάλλευσις τούτων ή άλλη χρήσις εκ δημοσίου συμφέροντος επιβαλλομένη».

Σύμφωνα δηλ. με το Σύνταγμα, καμμία άλλη χρήση δεν είναι επιτρεπτή για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις παρά μόνον να υπάρχουν εσαεί ως δάση. Αντίθετα, η επιχειρουμένη με την αναθεώρηση σύνδεσή τους με το χωροταξικό σχέδιο, αποτελεί ένα τέχνασμα το οποίο ανοίγει πράγματι το δρόμο για τον καθορισμό εντός αυτών και άλλων χρήσεων (οικιστικής, τουριστικής κ.λπ.), η οποία θα κρίνεται εκάστοτε συμβατή με το χωροταξικό σχέδιο ή το σχέδιο πόλεως κάθε περιοχής.

Ο ‘χωροταξικός σχεδιασμός’, δηλ. με άλλα λόγια η ένταξη των δασικών εκτάσεων στο σχέδιο πόλεως, συνδέεται άρρηκτα με το δεύτερο μέρος της δηλώσεως του πρωθυπουργού, δηλ. με το ζήτημα της αποδείξεως του δασικού χαρακτήρα των δασικών εκτάσεων. Σύμφωνα με αυτές, μόνον όταν έχει διατηρήσει τη δασική του μορφή μετά το 1975 θα θεωρείται εφεξής ως δασική έκταση. Αντιθέτως, ό,τι κάηκε, αποψιλώθηκε, καταπατήθηκε, οικοδομήθηκε αυθαίρετα και παράνομα πριν το 1975 θα νομιμοποιείται. Η ωμή αυτή παρέμβαση γίνεται στον πυρήνα της εξουσίας των δικαστηρίων που είναι η αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων, αφού αποκλείει από τον δικαστή την χρήση των κλασσικών μέσων με τα οποία απεδεικνύετο μέχρι σήμερα ο δασικός χαρακτήρας των δασών και δασικών εκτάσεων της χώρας (ως λ.χ. και κατά κύριο λόγο οι αεροφωτογραφίες των παρελθόντων ετών), από τις οποίες προέκυπταν οι παράνομες αλλοιώσεις αυτών. Αυτό προσβάλλει ευθέως όχι μόνο το περιβάλλον αλλά και την ίδια την ουσία της δικαστικής εξουσίας, έρχεται δηλ. σε πλήρη αντίθεση και με το άρθρο 26 του Συντάγματος περί διακρίσεως των λειτουργιών του κράτους. Με τον τρόπο αυτό καταργείται ουσιαστικά η υποχρεωτική αναδάσωση την οποία προβλέπει το ίδιο το Σύνταγμα (άρθ.117 παρ.3), αλλά και όλοι οι προϊσχύσαντες δασικοί νόμοι, δηλ. καταργείται η αρχή «άπαξ δάσος πάντα δάσος», η οποία διέπει την νομολογία του ΣτΕ.

Από αρμόδιους δασικούς επιστήμονες, υπολογίζονται σε εκατομμύρια τα στρέμματα των δασικών εκτάσεων που θα εξαφανισθούν με αυτό τον τρόπο, δηλ. περίπου το 1/3 του δασικού πλούτου της χώρας.

Οι ανωτέρω παρατηρήσεις αναφέρονται σε γενικές γραμμές σε δύο μόνον από τους πλείονες άξονες της αναθεωρήσεως, οι οποίοι, κατά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, τιτλοφορούνται «Διασφάλιση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης» και «Προστασία του Περιβάλλοντος που εγγυάται αειφόρο ανάπτυξη».

Δυστυχώς, τουλάχιστον υπό το περιεχόμενο που έχουν μέχρι στιγμής, όλες οι προτεινόμενες ρυθμίσεις στους τομείς αυτούς φαίνονται να κατατείνουν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.

Το Επιμελητήριο επιφυλάσσεται να επανέλθει με ειδικώτερες παρατηρήσεις και σχόλια μόλις ανακοινωθεί η πλήρης και οριστική διατύπωση των υπό αναθεώρηση διατάξεων.

Στη συνέχεια, τοποθετήθηκαν οι εκπρόσωποι των παρισταμένων οργανώσεων και εν τέλει ενεκρίθη ψήφισμα:

Επιστροφή στην αρχή

Την αναθεώρηση του Συντάγματος ώστε να ξεμπλοκαριστούν οι εντάξεις νέων περιοχών στο σχέδιο ζήτησαν οι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης και του Τεχνικού Επιμελητηρίου σε χθεσινή ημερίδα για τις πολεοδομικές αρμοδιότητες. Σήμερα εκκρεμούν μελέτες για 350.000 στρέμματα, από τα οποία τα 230.000 αφορούν την Αττική.

Το θέμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία μετά την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία ορίζεται σαφώς ότι οι εντάξεις θα γίνονται δεκτές μόνον με προεδρικά διατάγματα και όχι με υπουργικές αποφάσεις.
Οι περισσότεροι ομιλητές ζήτησαν να διασαφηνιστεί η έννοια της «τοπικής υπόθεσης» και να αποδοθούν οι αρμοδιότητες που αναλογούν σε κάθε βαθμίδα της διοίκησης. Αναφέρθηκαν, επίσης, στα πολυάριθμα γνωμοδοτικά όργανα που πρέπει να συνεδριάζουν για την έγκριση των πολεοδομικών μελετών, με αποτέλεσμα να υπάρχουν καθυστερήσεις που φτάνουν έως και 15 χρόνια.
Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του Πέτρου Φιλίππου. Ο πρόεδρος της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής απέδωσε ευθύνες για τις καθυστερήσεις στις εντάξεις σε τρεις παράγοντες: Τον Οργανισμό Αθήνας, την εποπτευόμενη από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ υπηρεσία, για την οποία είπε ότι «τινάζει στον αέρα» τους σχεδιασμούς της τοπικής κοινωνίας. Τη χρόνια διαμάχη ανάμεσα στο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ και το ΣτΕ, σημειώνοντας ότι με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου θα έχουμε νέα αυθαίρετα. Τα παρακυκλώματα που δραστηριοποιούνται γύρω από τους αναδόχους των πολεοδομικών μελετών.
Στον αντίποδα, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δ. Οικονόμου, που υποστήριξε ότι οι πολεοδομικές ρυθμίσεις είναι σύνθετα ζητήματα και αν έπρεπε να τοποθετηθεί μονολεκτικά, θα έλεγε πως «δεν αποτελούν τοπική υπόθεση». Διασαφήνισε ότι πρέπει να αποκατασταθεί η ιεραρχία στα επίπεδα σχεδιασμού, υπενθύμισε ότι είναι αναγκαίος ο χωροταξικός σχεδιασμός που ξεκίνησε ουσιαστικά το 2003 και κατέληξε ότι τα γενικά πολεοδομικά σχέδια μπορεί να γίνουν χωρίς διατάγματα, αλλά με βάση προκαθορισμένους κανόνες. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/03/2006

Επιστροφή στην αρχή

Eπιβουλεύονται τα δάση PEΠOPTAZ: AΛEΞANΔPOΣ AYΛΩNITHΣ

Nέο κύμα πυρκαγιών και αποψίλωσης δασικών εκτάσεων και, φυσικά, καταπατήσεων από επιτήδειους και επίδοξους οικοπεδούχους αναμένουν οι ειδικοί, εξαιτίας της πρωθυπουργικής εξαγγελίας για τη συνταγματική αναθεώρηση, που έχει κατεύθυνση καταστροφική για τα δάση και θέλει να περιορίσει ταυτόχρονα τον «ενοχλητικό» δικαστικό έλεγχο. Mάλιστα προβλέπουν ότι εξαιτίας της συνταγματικής αναθεώρησης θα χαθεί το 1/3 του δασικού πλούτου.

Tα πρώτα σημάδια αναθάρρησης των καταπατητών φάνηκαν πριν από λίγες εβδομάδες, όταν λίγες ώρες μετά την επίσημη αναδάσωση που έγινε από διάφορους φορείς με τη συμμετοχή του υπουργείου Aγροτικής Aνάπτυξης, του Aρχιεπισκόπου, οργανώσεων πολιτών κ.λπ. «άγνωστοι» ξερίζωσαν τα χιλιάδες δενδρύλλια που φυτεύτηκαν σε αναδασωτέες εκτάσεις της ευρύτερης περιοχής του Πεντελικού (Pαφήνα, Kαλλιτεχνούπολη, N. Bουτζά κ.λπ.), φτάνοντας στο σημείο να ορθώσουν πινακίδες για πώληση διαμερισμάτων στην καμένη γη!

Oλοι οι ειδικοί φοβούνται ότι μέσα στους επόμενους μήνες οι καταπατητές θα αποθρασυνθούν και θα καταστραφούν τεράστιες δασικές εκτάσεις, όπως ακριβώς είχε γίνει και στο παρελθόν, όταν επιχειρήθηκε ξανά η συνταγματική αναθεώρηση με στόχο να ενταχθούν οι δασικές εκτάσεις στη λογική του χωροταξικού σχεδιασμού και συνεπώς της οικοπεδοποίησης. Mόνο που τώρα οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού K. Kαραμανλή είναι ακόμα πιο επικίνδυνες, αφού εξασφαλίζουν τη «νομιμοποίηση» εκατοντάδων χιλιάδων παρανομιών, καταπατήσεων κ.λπ. που έγιναν μέχρι το 1975, γεγονός πρωτοφανές για τη συνταγματική ιστορία της χώρας και για μια, υποτίθεται, ευνομούμενη πολιτεία.

H επιβράβευση αυτή του «βιασμού» που έχει υποστεί το φυσικό περιβάλλον στη χώρα μας και μάλιστα διά στόματος πρωθυπουργού αποδοκιμάστηκε έντονα σε διάφορες εκδηλώσεις φορέων, που σε πείσμα των πολιτικών εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για τον δασικό πλούτο και τη δημόσια υγεία και έχουν αρχίσει να οργανώνουν την άμυνά τους απέναντι στην αναμενόμενη -μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος- «επέλαση των βαρβάρων».

Tεράστια ερωτηματικά δημιουργούνται, άλλωστε, για τις αληθινές κυβερνητικές προθέσεις, αφού εξακολουθεί να εφαρμόζεται η «δασοκτόνα νομοθεσία», παρά το γεγονός ότι ο K. Kαραμανλής είχε υποσχεθεί να την καταργήσει ως αντισυνταγματική και ψηφοθηρική (αποχωρώντας τότε από τη Bουλή) αλλά αντίθετα την εφαρμόζει με τη βοήθεια ακόμα πιο «δασοκτόνων» εγκυκλίων και πράξεων που εκδόθηκαν επί των ημερών του από το υπουργείο Aγροτικής Aνάπτυξης. «Eθνος» 17/4/2006

Επιστροφή στην αρχή

Kίνδυνος εξαφάνισης του ενός τρίτου του δασικού πλούτου

Δασικοί επιστήμονες υπολογίζουν σε εκατομμύρια τα στρέμματα των δασικών εκτάσεων που θα εξαφανιστούν μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης, αγγίζοντας περίπου το 1/3 του δασικού πλούτου της χώρας.

Kι αυτό γιατί θα λειτουργήσουν στην πράξη ως «συγκοινωνούντα δοχεία» οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες για αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος και για ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου και πλήττοντας καίρια το περιβάλλον και ανατρέποντας ταυτόχρονα πλήρως το σύστημα της έννομης τάξης της χώρας, αφού το Συμβούλιο της Eπικρατείας θα εξουδετερωθεί για να σταματήσει να προστατεύει τη νομιμότητα σε περιβαλλοντικά - πολεοδομικά ζητήματα, αλλά και τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Oι προειδοποιητικές επισημάνσεις του επίτιμου αντιπροέδρου ΣτE M. Δεκλερή (με ανάλυση των νομικών προβλημάτων από τη Σύμβουλο Eπικρατείας M. Kαραμανώφ) θεωρούν αλληλένδετες τις προωθούμενες συνταγματικές ρυθμίσεις, για να καταστήσουν «νομιμοφανείς» τις σχεδιαζόμενες καταστροφικές επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον και στα δάση (που είναι αδύνατες με το ισχύον Σύνταγμα) και για να αφαιρέσουν από τον «φυσικό δικαστή», δηλαδή το ΣτE, την αρμοδιότητα να ελέγχει τη συνταγματικότητα των νόμων, «όχι γιατί δεν λειτουργεί σωστά, αλλά ακριβώς επειδή επιμένει να λειτουργεί σωστά εν μέσω του χάους των παρανομιών και της αυθαιρεσίας που μαστίζουν το ελληνικό κράτος».

Yπενθυμίζοντας τις αλλεπάλληλες προσπάθειες των κυβερνήσεων από το 1992 να περιορίσουν ή να καταργήσουν το E Tμήμα ΣτE, ανατρέποντας και τη νομολογία του, ο M. Δεκλερής (πρόεδρος σήμερα του Eπιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Bιωσιμότητας) κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη σχεδιαζόμενη εξουδετέρωση του ΣτE, που θα πλήξει το κράτος δικαίου. Παράλληλα, τονίζει ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο θα αποτελέσει ένα ξένο σώμα, μια «σφήνα» στο δικαστικό σύστημα της χώρας, χωρίς να παρέχει εχέγγυα αντικειμενικής κρίσης, αφού τα μέλη του ακόμα και αν προέρχονται από τον δικαστικό κλάδο, θα επιλέγονται από τη Bουλή ή την κυβέρνηση και συνεπώς οι ελεγχόμενοι θα επιλέγουν τους ελεγκτές τους!

Σχολιάζοντας τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες, που τιτλοφορούνται «Διασφάλιση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης» και «Προστασία του περιβάλλοντος που εγγυάται αειφόρο ανάπτυξη», τονίζει ότι δυστυχώς από το περιεχόμενο που έχουν μέχρι στιγμής φαίνεται να κατατείνουν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.Oι πρωθυπουργικές δηλώσεις για τη σύνδεση της χρήσης των δασικών εκτάσεων με τον χωροταξικό σχεδιασμό και για την άντληση από το 1975 και μετά των αποδεικτικών στοιχείων για τον χαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων ισοδυναμούν με καταστροφή του δασικού πλούτου.

H επιχειρούμενη αναθεώρηση αποτελεί ένα τέχνασμα, που ανοίγει τον δρόμο για τον καθορισμό εντός των δασικών εκτάσεων και άλλων χρήσεων η οποία θα κρίνεται εκάστοτε συμβατή με το χωροταξικό σχέδιο ή το σχέδιο πόλης κάθε περιοχής. «Eθνος» 17/4/2006

Επιστροφή στην αρχή

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΥΠΕΧΩΔΕ

Δήλωση Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κ. Γιώργου Σουφλιά

Ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Σε καθημερινή εφημερίδα σήμερα, ασκείται κριτική στο ΥΠΕΧΩΔΕ με αφορμή ένα έγγραφο που έστειλε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στη Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΧΩΔΕ, σχετικά με περιπτώσεις οικοδόμησης δασών και δασικών εκτάσεων.

Ζήτησα να ενημερωθώ από τα αρμόδια στελέχη του Υπουργείου και μου απάντησαν ότι δεν γνωρίζουν την ύπαρξη του εγγράφου και δεν το έχουν λάβει. Αμέσως επικοινώνησα με τον συνάδελφο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μπασιάκο, ο οποίος μου είπε ότι επίσης δεν γνώριζε την ύπαρξη του εγγράφου. Τον παρακάλεσα να το βρει και μου το στείλει, όπως και έγινε.

Πρόκειται για ένα έγγραφο με ημερομηνία υπογραφής 8 Μαΐου, δηλαδή προχτές, και χτες είχε ήδη διαρρεύσει στην εφημερίδα, ενώ φυσικά δεν έχει φτάσει ακόμα στο ΥΠΕΧΩΔΕ, τον επίσημο προορισμό του! Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του…

Επισημαίνω εξαρχής ότι σε κανένα σημείο αυτού του υπηρεσιακού εγγράφου δεν «εγκαλείται το ΥΠΕΧΩΔΕ», όπως λανθασμένα αναφέρεται στο δημοσίευμα. Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ζητάει από τη Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΧΩΔΕ να καθοδηγήσει τις Πολεοδομικές Υπηρεσίες της χώρας να μην παραβιάζονται οι νόμοι.

Επιπλέον, σε κανένα σημείο το έγγραφο δεν κατηγορεί το ΥΠΕΧΩΔΕ για παράνομες πράξεις. Αντίθετα, επιρρίπτει ευθύνες σε Δήμους και Νομαρχίες.

Πολύ περισσότερο, σε κανένα σημείο του εγγράφου δεν γίνεται λόγος για «σκανδαλώδεις οικοπεδοποιήσεις από υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ», όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα και μάλιστα στον υπότιτλό του. Για τον απλούστατο λόγο, ότι οι Πολεοδομίες ΔΕΝ είναι υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ! Είναι υπηρεσίες των Δήμων και των Νομαρχιών.

Επί τη ευκαιρία θέλω να ξεκαθαρίσω τα εξής:

Ø Πρώτον. Οι Πολεοδομίες εδώ και 12 χρόνια δεν υπάγονται στο ΥΠΕΧΩΔΕ.

Ø Δεύτερον. Οι Πολεοδομίες υπάγονται στους Δήμους ή τις Νομαρχίες που εποπτεύονται από τις Περιφέρειες.

Ø Τρίτον. Η αστυνόμευση των δασικών εκτάσεων είναι αρμοδιότητα των Δασαρχείων και όχι του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Ø Τέταρτον. Το ΥΠΕΧΩΔΕ είναι αρμόδιο ΜΟΝΟ για τη χάραξη της πολεοδομικής πολιτικής με νόμους και διατάγματα. Δεν είναι αρμόδιο να ελέγχει αν παραβιάζονται οι νόμοι και τα διατάγματα από τις Πολεοδομίες.

Όσο για ορισμένα ειδικότερα ζητήματα που τίθενται στο έγγραφο και στο δημοσίευμα της εφημερίδας, επισημαίνω τα εξής:

Ø Είναι τελείως ανακριβές ότι «δεν υπάρχει νομοθεσία που να καθορίζει με ποια διαδικασία τα αρμόδια όργανα θα προβαίνουν σε οριοθέτηση οικισμών». Ασφαλώς και υπάρχει νομοθεσία, το Προεδρικό Διάταγμα της 24/4/85, το οποίο ορίζει επακριβώς τη σχετική διαδικασία. Μεταξύ άλλων, ορίζει ότι «δάση, δασικές εκτάσεις και αναδασωτέες περιοχές, δεν περιλαμβάνονται εντός των ορίων του οικισμού».

Επομένως, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις εξαιρούνται του ορίου του οικισμού, όποτε και αν διαπιστωθεί η ύπαρξή τους από το αρμόδιο Υπουργείο (Αγροτικής Ανάπτυξης) και τις υπηρεσίες του.

Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις που το ΥΠΕΧΩΔΕ, μόλις ενημερώθηκε από τους αρμόδιους, προέβη σε διορθωτικές πράξεις, ώστε τα δάση και οι δασικές εκτάσεις να εξαιρεθούν από το σχέδιο πόλεως. Για παράδειγμα, η περίπτωση του Περιγιαλίου Καβάλας, στην οποία το ΥΠΕΧΩΔΕ επενέβη διορθωτικά μόλις ενημερώθηκε ότι η Νομαρχία επέκτεινε το σχέδιο πόλεως εις βάρος δασών και δασικών εκτάσεων, κατά παράβαση προφανώς των αρμοδιοτήτων της.

Όμως, αρμόδια για να εντοπίσουν ό,τι γίνεται εις βάρος των δασών είναι τα Δασαρχεία, τα οποία άλλωστε συμμετέχουν και κατά τη διαδικασία της έγκρισης. Δεν είναι το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Ø Το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει μεριμνήσει προκειμένου να απαγορεύεται με νόμο ο αποχαρακτηρισμός κοινόχρηστων χώρων για τη μετατροπή τους σε οικοδομήσιμους ή κοινωφελείς χώρους. Εξαίρεση προβλέπεται μόνο μετά από απόφαση δικαστηρίου για τις άρσεις αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.

Ø Τέλος, είναι γνωστό ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ, για την προστασία του περιβάλλοντος, διαχρονικά αρνείται την πολεοδόμηση δασικών εκτάσεων που ανήκουν σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, οι συνεταιρισμοί έχουν προσφύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Κατά συνέπεια, ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο για τον οποίο εστάλη το συγκεκριμένο έγγραφο σε υπηρεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, και μάλιστα μόνο σε αυτή, τη στιγμή που δεν είναι αρμόδια.

Όσο για τα υπόλοιπα που αναφέρονται στο ολοσέλιδο δημοσίευμα, έχω να κάνω τις εξής επισημάνσεις:

Ø Πρώτον. Για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, είμαι από τους κύριους εισηγητές και μάλιστα είχα περιλάβει σχετική λύση στο κυβερνητικό αγροτικό πρόγραμμα της ΝΔ. Στόχος είναι να ξεκαθαρίσουμε τα κριτήρια με τα οποία οριοθετούνται τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, πάνω σε ρεαλιστική βάση. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να επιτύχουμε την προστασία τους.

Σήμερα, τα κριτήρια είναι ομιχλώδη και αγνοούν υποκριτικά την πραγματική κατάσταση της χώρας. Έτσι, ευνοούν την αυθαιρεσία και την καταπάτηση.

Ø Δεύτερον. Όσον αφορά στο χωροταξικό σχεδιασμό, η εφημερίδα γνωρίζει ότι η χώρα επί δεκαετίες εστερείτο αυτού του βασικού εργαλείου της αειφόρου ανάπτυξης. Σήμερα, προχωράμε γρήγορα και η χώρα, επί Υπουργίας μου, θα αποκτήσει και Εθνικό Χωροταξικό Σχεδιασμό και Ειδικά Χωροταξικά Σχέδια.

Ø Τρίτον. Όσο για το Κτηματολόγιο, θα ήταν ανόητο εκ μέρους μας να μην πάμε πρώτα στα αστικά κέντρα που είναι ξεκαθαρισμένο το περιβάλλον και να πηγαίναμε σε περιοχές όπου δεν υπάρχει σαφές κριτήριο οριοθέτησης των δασών και των δασικών εκτάσεων. Παρόλα αυτά, προχωράμε, με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε συνεργασία με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, για τη δημιουργία της αναγκαίας υποδομής προς την κατεύθυνση αυτή. (10-5-06)

Επιστροφή στην αρχή

Mε το νέο Σύνταγμα αποχαρακτηρίζονται, με στόχο την πολεοδόμησή τους

Διονύσης Νανόπουλος

Ø Κανένα δάσος που κάηκε ή οικοπεδοποιήθηκε πριν από τον Ιούνιο του 1975 δεν αναγνωρίζει η N.Δ., ενώ επιδιώκει μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος να ανοίξει παράθυρο για τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων με στόχο την πολεοδόμησή τους.

Οι κυβερνητικές προθέσεις, που προκαλούν έντονες αντιδράσεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης, αποκαλύπτονται χωρίς περιστροφές στην πρόταση που υπέβαλε χθες στη Βουλή σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της N.Δ., προκειμένου να ξεκινήσει η νέα αναθεωρητική διαδικασία. Στην πρόταση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, την οποία υπογράφει πρώτος απ' όλους ο Πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής, τονίζεται η ανάγκη να αναθεωρηθεί το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος και τον ορισμό του δάσους ενώ προτείνεται ως ημερομηνία - κλειδί για την προστασία των δασών η 11η Ιουνίου 1975, οπότε και τέθηκε σε εφαρμογή το ισχύον Σύνταγμα.

Ούτε αεροφωτογραφίες

«Αυτό σημαίνει ότι, για τη θεμελίωση του δασικού ή μη χαρακτήρα μιας έκτασης, δεν μπορούν να λαμβάνονται υπόψη στοιχεία προγενέστερα του χρόνου αυτού, π.χ. αεροφωτογραφίες του έτους 1940 ή και μεταγενέστερες», αναφέρεται στην πρόταση. Κι επιπλέον, ζητείται να προβλεφθεί στο Σύνταγμα ότι στους λόγους δημοσίου συμφέροντος που επιτρέπουν τη μεταβολή του προορισμού δασικών εκτάσεων εντάσσεται και ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός. Πρακτικά, η πρόταση αυτή συνεπάγεται ότι σε δασικές εκτάσεις (στις οποίες σήμερα, υπό αυστηρές προϋποθέσεις, μπορεί να επιτραπεί η κατασκευή ενός μεγάλου δημόσιου έργου ή η αγροτική εκμετάλλευσή τους) θα μπορεί να νομιμοποιηθεί και η ανοικοδόμηση.

Συνταγματικό Δικαστήριο

Από την κυβερνητική πλειοψηφία επίσης προτείνεται:

* H κατάργηση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, το οποίο θα αντικατασταθεί το Συνταγματικό Δικαστήριο. H πρόταση - που, σύμφωνα με την αντιπολίτευση και εκπροσώπους του νομικού κόσμου, αποσκοπεί στην αποδυνάμωση του Συμβουλίου της Επικρατείας - προβλέπει ότι το νέο δικαστήριο «θα έχει σταθερή σύνθεση» και θα κρίνει τη συνταγματικότητα ή μη των νόμων ύστερα από παραπομπή της Ολομέλειας των Ανωτάτων Δικαστηρίων (Συμβούλιο της Επικρατείας, Άρειος Πάγος, Ελεγκτικό Συνέδριο). Αδιευκρίνιστο παραμένει εάν στη σύνθεσή του θα συμμετέχουν αποκλειστικά εν ενεργεία δικαστές, ενώ περιορίζεται η δυνατότητα των δικαστών κατωτέρου βαθμού να ελέγχουν τη συνταγματικότητα των νόμων. Όπως αναφέρεται, Πρωτοδικεία και Εφετεία θα είναι υποχρεωμένα να παραπέμπουν ζητήματα συνταγματικότητας στην Ολομέλεια των οικείων Ανωτάτων Δικαστηρίων.

* H κάλυψη οργανικών θέσεων στο Δημόσιο με παράλληλη ιεραρχική ανέλιξη έως τον βαθμό του γενικού διευθυντή από συμβασιούχους υπαλλήλους. H πρόταση, σύμφωνα με στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ανοίγει τον δρόμο για άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο, αφού μέσα από νομοθετικές παρεμβάσεις οι επόμενες κυβερνήσεις θα μπορούν να στελεχώσουν τον δημόσιο τομέα κατά βάση με συμβασιούχους υπαλλήλους.

30 βουλευτές Επικρατείας

* Αύξηση των βουλευτών Επικρατείας που θα μπορούν να καταλαμβάνουν το 1/10 του συνόλου των βουλευτικών εδρών (30 έδρες). Οι έδρες Επικρατείας σήμερα είναι 12, ενώ η ισχύουσα συνταγματική διάταξη παρέχει τη δυνατότητα να αυξηθούν έως τις 15 (1/20 του συνόλου).

* Αλλαγή στις διατάξεις περί κωλυμάτων για τους υποψήφιους βουλευτές, με στόχο ένας δημόσιος υπάλληλος που θέτει υποψηφιότητα να διατηρεί το δικαίωμα επιστροφής στην υπηρεσία του εάν αποτύχει να εκλεγεί. Ακόμη, προτείνεται η μερική άρση του επαγγελματικού ασυμβίβαστου για τους βουλευτές με παράλληλο έλεγχο της παρουσίας τους στο Κοινοβούλιο.

Τα ιδιωτικά AEI

Για το ζήτημα των ιδιωτικών AEI, εξάλλου, η N.Δ. αναφέρεται στη «δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας Ανώτατων Σχολών αποκλειστικώς και μόνο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα από ιδιώτες, υπό τον αυστηρό έλεγχο και την εποπτεία του κράτους», ενώ αποδέχεται το ναυάγιο των νομοθετικών ρυθμίσεων για τον βασικό μέτοχο και προτείνει νέα διάταξη που θα εναρμονίζεται προς το κοινοτικό δίκαιο.

ΠΑΣΟΚ: «Ψευδοηθικολογίες του σύγχρονου αμερικανικού ρεπουμπλικανισμού»

ΕΩΣ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ Ιουνίου αναμένεται να καταθέσει τη δική του πρόταση στη Βουλή και το ΠΑΣΟΚ, εξειδικεύοντας τους δέκα άξονες που παρουσίασε ο Γ. Παπανδρέου. Στη Χαριλάου Τρικούπη τονίζουν ότι δεν υπάρχει πεδίο συναίνεσης στις αλλαγές που αφορούν τις διατάξεις για τα δάση, το Συνταγματικό Δικαστήριο, τους βουλευτές Επικρατείας, αλλά και το θέμα της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων εφόσον οι αλλαγές δεν συνοδεύονται από ρητές διασφαλίσεις (να προβλεφθεί συγκεκριμένο ποσοστό συμβασιούχων που θα μπορούν να καλύψουν οργανικές θέσεις, χρονικό όριο για τη μονιμοποίησή τους κ.ά.).

Ενδεικτικές της στάσης του ΠΑΣΟΚ είναι οι δηλώσεις του βουλευτή Ανδ. Λοβέρδου, ο οποίος ανέφερε ότι η πρόταση «προδίδει τις κρυφές προθέσεις της N.Δ. ως προς τη μείωση της προστασίας των δασών και των δασικών εκτάσεων, τη δίωξη δικαστικών λειτουργών και την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων», κατηγορώντας παράλληλα την κυβέρνηση για «εισαγωγή πολιτικών προτύπων που παραπέμπουν στις ψευδοηθικολογίες του σύγχρονου αμερικανικού ρεπουμπλικανισμού».

Να κινηθεί σε «πλαίσιο συναίνεσης και γόνιμου δημοκρατικού διαλόγου» κάλεσε από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ ο υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος, αναφέροντας ότι η πρόταση της N.Δ. «δεν είναι θεσμικό πυροτέχνημα ούτε κίνηση εντυπωσιασμού» και αποσκοπεί στην περαιτέρω αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας.

H Ολομέλεια της Βουλής, σύμφωνα με πληροφορίες, θα συγκληθεί έως τα μέσα Ιουνίου για να αποφασίσει τη σύσταση διακομματικής επιτροπής αναθεώρησης, ενώ επιλογή του Μαξίμου για την προεδρία της είναι ο αντιπρόεδρος της Βουλής I. Τραγάκης. http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18546&m=N10&aa=1

Επιστροφή στην αρχή

Υπό αναθεώρηση και η προστασία των δασών

Της Τανιας Γεωργιοπουλου

Αρχές της καλοκαιρινής περιόδου και οι πυρκαγιές κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους. Είναι εντυπωσιακό πόσο συχνά και πόσο εύκολα παίρνουν φωτιά τα δάση πέριξ της Αττικής. Πόσο εύκολα, εκεί που άλλοτε υπήρχαν ψηλά δέντρα και άρα δάσος, δεν απομένουν παρά μόνο θάμνοι και χαμηλή βλάστηση. Και πόσο γρήγορα φυτρώνουν εκεί βίλες παράνομες μεν, με σοβαρές πιθανότητες να νομιμοποιηθούν δε. Τι ακριβώς συμβαίνει στις καμένες εκτάσεις της Πεντέλης, στην περιοχή της Σταμάτας, κατέγραψε με ρεπορτάζ η «Κ». Και ήταν μόνο ένα ελάχιστο δείγμα όσων συμβαίνουν. Οι καταπατητές όχι μόνο δεν εγκαλούνται αλλά σύντομα θα δικαιωθούν, όπως φαίνεται από τις αλλαγές που δρομολογούνται. Με πρώτη αυτή της αναθεώρησης του άρθρου 24 –και πάλι– του Συντάγματος σε συνδυασμό μάλιστα με την αλλαγή του άρθρου 117. Για το καλό του περιβάλλοντος, πάντα, και της ποιότητας της ζωής των πολιτών. Αραγε, τόσο επιβλαβές για το περιβάλλον είναι αυτό το άρθρο 24 που χρειάζεται συνεχείς αναμορφώσεις;

Οι βασικές κατευθύνσεις

Αν και ακόμα δεν έχει συνταχθεί η πρόταση των αλλαγών –η διατύπωση παίζει σημαντικό ρόλο–, οι βασικές κατευθύνσεις έχουν δημοσιοποιηθεί διά στόματος του πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή και ήδη έχουν καταγραφεί οι πρώτες αντιδράσεις. Κατά την ομιλία του στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος για τη συνταγματική αναθεώρηση στις 11 Μαΐου, ο κ. Καραμανλής έθεσε τέσσερις θεμελιώδεις αρχές σε σχέση με την αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117. Τη χρήση των αεροφωτογραφιών του 1975 και όχι του 1945 ή του 1960 προκειμένου να κριθεί εάν μία έκταση είναι ή όχι δασική, τη διάκριση δασών και δασικών εκτάσεων όσον αφορά την προστασία αλλά και τη χρήση, τη σύνδεση της χρήσης δασικών εκτάσεων με τον πολεοδομικό σχεδιασμό αλλά και την αλλαγή της νομοθεσίας που αφορά την ιδιοκτησία των δασών και τη διάκριση μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών δασών.

Συγκεκριμένα, όπως τόνισε ο πρωθυπουργός: «Προτείνεται διορθωτική παρέμβαση στα δύο αυτά άρθρα έτσι ώστε να ενισχυθούν, αφενός η αποτελεσματική προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων και αφετέρου η βιώσιμη ανάπτυξη. Στόχος είναι η περαιτέρω προστασία εκτάσεων, οι οποίες ήταν δάση ή δασικές εκτάσεις, κατά τον χρόνο που άρχισε η εφαρμογή του Συντάγματος. Οποιαδήποτε μεταβολή στη χρήση των εκτάσεων αυτών, μετά τον Ιούνιο του 1975, για οποιονδήποτε λόγο κι αν έγινε, δεν λαμβάνεται υπόψη. Εκτάσεις που ήταν δάση ή δασικές, κατά τον χρόνο εφαρμογής του Συντάγματος, κηρύσσονται και παραμένουν αναδασωτέες. Σχετικός εκτελεστικός νόμος θα προβλέψει αυστηρές κυρώσεις στους παραβάτες».

Από το 1975 και μετά

Σύμφωνα με την προτεινόμενη αναθεώρηση, προκειμένου να κριθεί εάν μια έκταση είναι δασική ή όχι θα λαμβάνονται υπόψη οι αεροφωτογραφίες του 1975 και όχι του ’45 ή του ’60. Οπως τονίζει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Κίνησης Δασολόγων κ. Θανάσης Μπουζινέκης «δεν υπάρχει κοινή αεροφωτογράφηση για όλη την Ελλάδα. Με αυτή τη ρύθμιση ό,τι ήταν δάσος πριν από το ’75 το ξεχνάμε. Ωστόσο, οι μεγάλες καταπατήσεις έγιναν την εποχή της δικτατορίας, όταν οι αποφάσεις για τη χρήση γης έβγαιναν με απόφαση του νομάρχη». Το γεγονός ότι πρόκειται για εκτάσεις που εδώ και περισσότερα από τριάντα χρόνια πιθανώς να έχουν χάσει τον δασικό τους χαρακτήρα δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για τη δικαίωση των καταπατητών.

«Μήπως η διαδικασία νομιμοποίησης των αυθαιρέτων που έχει ακολουθηθεί πολλές φορές έχει εμποδίσει τη δημιουργία νέων γενεών αυθαιρέτων; Κάθε άλλο. Εφόσον δικαιώνονται οι καταπατητές, τι εμποδίζει οποιονδήποτε να ελπίζει σε μια νέα ρύθμιση;», προσθέτει ο κ. Μπουζινέκης. Φυσικά όλες οι καταπατήσεις δεν είναι το ίδιο. Αλλού εκχερσώθηκαν δάση για να χτιστούν βίλες, αλλού για να δημιουργηθούν αναγκαίες αγροτικές εκτάσεις και αλλού για να χτιστούν οικισμοί που στέγασαν πραγματικά φτωχούς ανθρώπους που χρειάζονταν στέγη. Τι μπορεί να γίνει λοιπόν;

Ενα πρώτο και αναγκαίο βήμα –συνταγματική επιταγή από το ’74– είναι η κατάρτιση δασικών χαρτών. Οπως αναφέρεται ρητά και στο Σύνταγμα του 2001 (άρθρο 24 παράγραφος 1) «η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του κράτους». Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η οριοθέτηση δασών και δασικών εκτάσεων και μάλιστα καταγράφονται οι μεταβολές που έχουν προκύψει. Σύμφωνα με μια πρώτη εκτίμηση από τις καταγραφές, οι εκτάσεις που έχουν χάσει τον δασικό τους χαρακτήρα από το 1945 –που έχουν δηλαδή– καταπατηθεί, αγγίζουν τα 7.000.000-10.000.000 στρέμματα σε όλη τη χώρα. Ετσι οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται μπορούν να έχουν χαρακτήρα τελεσίδικο επί πραγματικών δεδομένων. «Οι δασικοί χάρτες της Αττικής θα μπορούσαν να γίνουν σε έναν χρόνο», τονίζει ο κ. Μπουζινέκης οπότε θα έμπαινε τέλος σε οποιεσδήποτε διεκδικήσεις.

Δάση ή δασικές εκτάσεις

«Κάνοντας την επιβαλλόμενη –και με βάση την αρχή της αναλογίας– διάκριση μεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων προτείνουμε, προκειμένου για δασικές εκτάσεις, τη σύνδεσή τους με τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας. Αυτό, άλλωστε, συνάδει απόλυτα με την αρχή της “βιώσιμης ανάπτυξης”, που εισήχθη στο πλαίσιο της αναθεώρησης του 2001. Αρχή η οποία επιβάλλει τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος, χωρίς όμως να αποκλείει τη λήψη μέτρων που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη», δήλωσε ο πρωθυπουργός. Ωστόσο, η διάκριση δασών και δασικών εκτάσεων είναι αντιεπιστημονική σύμφωνα με τους ειδικούς. «Οι δασικές εκτάσεις είναι είτε παλαιό δάσος είτε εν δυνάμει δάσος. Για παράδειγμα, όλα τα υψηλά δάση που κάηκαν για ένα χρονικό διάστημα είναι δασικές εκτάσεις», εξηγεί ο κ. Μπουζινέκης.

Η σύνδεση των δασικών εκτάσεων με τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό μπορεί να αποτελέσει ακόμα ένα παράθυρο για καταπατήσεις και κάθε είδους «αξιοποιήσεις». Οπως εξηγεί ο κ. Γεώργιος Σαρηγιάννης, καθηγητής Πολεοδομίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, «λογικά και σε ευνομούμενες χώρες αυτό μπορεί να γίνει κάτω από μία και μόνη προϋπόθεση, ότι το δάσος παραμένει δάσος και απλά καθορίζεται ο ρόλος του μέσα στον ευρύτερο χώρο. Ομως σε αυτή την περίπτωση, η ύπαρξη του δάσους είναι δεδομένη και ο πολεοδομικός ή χωροταξικός σχεδιασμός προσαρμόζεται στην ακεραιότητα του δάσους. Ετσι έχουμε μεγάλα δάση μέσα στη Βιέννη ή το Βερολίνο». Σε αντίθεση, ας δούμε τι συνέβη στην Ελλάδα, σε όλα τα δάση –όπως το δάσος Φιλαδέλφειας, δάσος Συγγρού κ.λπ.– που είχαν την κακή τύχη να ενταχθούν στον αστικό ιστό.

Τέλος, προβληματίζει η σύνδεση της αναθεώρησης του άρθρου 24 με αυτήν του άρθρου 117 του Συντάγματος, καθώς για πρώτη φορά τίθεται το θέμα της ιδιοκτησίας των δασών και των επιτρεπόμενων μέσα σε αυτά δράσεων. Σύμφωνα με τα έως τώρα ισχύοντα, δημόσιο και ιδιωτικό δάσος υφίστανται την ίδια διαχείριση και κηρύσσονται αναδασωτέα μόλις καούν. Αν οι όροι ιδιοκτησίας επί των δασών μεταβληθούν, τότε, προφανώς, θα ακολουθήσουν και άλλου τύπου μεταβολές.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100002_04/06/2006_186424

Επιστροφή στην αρχή

Εμπρός για νέες... χωρο-αταξίες, Του Πάνου Τότσικα

Από όσα έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα, καθώς και από τις κατά καιρούς πρωθυπουργικές δηλώσεις, προκύπτει η πρόθεση της κυβέρνησης να αναθεωρήσει το άρθρο 24 του Συντάγματος, το οποίο αφορά την προστασία των δασών, των δασικών εκτάσεων και εν γένει του φυσικού περιβάλλοντος.

Παράλληλα, πρόθεση της κυβέρνησης είναι η ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου στο οποίο θα περιέλθει εφεξής ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων, ο οποίος μέχρι σήμερα ασκείται από τα δυό ανώτατα δικαστήρια της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) και τον Άρειο Πάγο.

Όσον αφορά την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, είναι προφανής η πρόθεση της κυβέρνησης να αφαιρεθούν αρμοδιότητες από το ΣτΕ για τον έλεγχο της συνταγματικότητας κάποιων αποφάσεών της που νομοθετούνται από τη Βουλή. Μια πρώτη απόπειρα στην ίδια κατεύθυνση έγινε με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, οπότε αφαιρέθηκε από τα Τμήματα του ΣτΕ η δυνατότητα να κρίνουν ζητήματα συνταγματικότητας των νόμων που εφαρμόζουν, υποχρεώνοντας να πηγαίνουν οι υποθέσεις αυτές στην Ολομέλεια του ΣτΕ.

Προφανής στόχος της αναθεώρησης του 2001 ήταν η εξουδετέρωση του «ατίθασου» Ε΄ τμήματος του ΣτΕ, το οποίο, με αρκετές αποφάσεις που πήρε, ανέτρεψε αρκετά αντιπεριβαλλοντικά σχέδια και αποφάσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Το πρόσχημα του «Χωροταξικού Σχεδιασμού»

Από τις μέχρι τώρα δηλώσεις του πρωθυπουργού προκύπτει ότι «τα δάση θα γίνουν αντικείμενο χωροταξικού σχεδιασμού», και ότι «δάσος θα θεωρείται εφ’ εξής ότι είχε δασικό χαρακτήρα από το 1975 και μετά». Ας δούμε όμως τι κρύβεται πίσω από αυτούς τους αθώους, δήθεν, στόχους της κυβέρνησης.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1975, τα δάση δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο χωροταξικού σχεδιασμού, εφ’ όσον καμιά άλλη χρήση δεν είναι επιτρεπτή για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις «πλην αν προέχει διά την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευσή τους ή άλλη χρήση που επιβάλλεται για δημόσιο συμφέρον».

Ο «χωροταξικός σχεδιασμός» συνδέεται με την ένταξη των δασών σε ένα «Σχέδιο πόλεως», με ειδικούς «όρους δόμησης», τους οποίους υποτίθεται θα πρέπει να τηρούν όσοι θα παίρνουν οικοδομικές άδειες. Όμως στη χώρα μας, το σύστημα ελέγχου των οικοδομικών αδειών είναι ανύπαρκτο ή διάτρητο, ενώ, ισχυροί δεσμοί και πελατειακές σχέσεις μεταξύ της εκάστοτε (ή της εκκολαπτόμενης) εξουσίας με μικρά ή μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, επιβάλλουν την ανοχή κάθε υπέρβασης ή παρανομίας.

Με αυτά τα δεδομένα, είναι βέβαιο ότι οποιοσδήποτε «χωροταξικός σχεδιασμός», οποιαδήποτε «οικοδομική άδεια», θα αποτελέσουν το «προπέτασμα καπνού» για να κάνει κανείς μέσα στα δάση και τους δασικούς χώρους ό,τι του γουστάρει, χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο.

Άλλωστε, από ποιον θα μπορούσε να υπάρξει ένας πραγματικός έλεγχος όταν υπέρ της δόμησης των δασών και των δασικών χώρων έχει ταχθεί ένα ευρύτατο «λόμπι», όπως:

α) Κάποιοι πραγματικοί ή φερόμενοι ως ιδιοκτήτες δασικών εκτάσεων, όπως π.χ ο Κ. Μητσοτάκης, πολλοί ακόμα βουλευτές, πολιτευτές, επιχειρηματίες κ.λπ.

β) Κάποιοι καταπατητές δημόσιων δασικών εκτάσεων ή κάποιοι που αγόρασαν γη από καταπατητές, παριστάνοντας τα «αθώα θύματα» καταπατητών αλλά και του «ανύπαρκτου κράτους».

γ) Κάποιοι νόμιμοι ή νομότυποι ιδιοκτήτες οικοπέδων εντός δασικών εκτάσεων, κυρίως μέλη Οικοδομικών Συνεταιρισμών, από την εποχή της χούντας (ή ακόμη παλιότερα), ένα μεγάλο μέρος των οποίων έχουν ήδη αξιοποιήσει το οικοπεδάκι τους χτίζοντας συνήθως μια αυθαίρετη βίλα.

δ) Ακόμη ως ένθερμοι υποστηριχτές ενός δασικού «χωροταξικού σχεδιασμού», εμφανίζονται οι συνιστώσες του κυκλώματος των ασχολούμενων με την αυθαίρετη δόμηση: μικρο-εργολάβοι, κτηματομεσίτες, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί, αστυνομικοί, πολιτευτές κ.ά.

ε) Τέλος, ένθερμος υποστηρικτής του «χωροταξικού σχεδιασμού» δασών και δασικών εκτάσεων είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία συνήθως όχι μόνο δεν αντιδρά στην πραγματικότητα της αυθαίρετης δόμησης και των καταπατήσεων δημόσιας γης, αλλά πιέζει και απαιτεί συνεχείς επεκτάσεις του Σχεδίου Πόλεως, αποχαρακτηρισμούς δασικών περιοχών κ.ά. Ακόμα και «αριστεροί» δήμαρχοι και κοινοτάρχες ακολουθούν την ίδια τακτική, μη τολμώντας να πάνε κόντρα στο ρεύμα.

Οι εξαιρέσεις, φυσικά, επιβεβαιώνουν τον κανόνα... Ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας δασικής γης

Κατά τη γνώμη μου, η πολιτική ουσία, το αποτέλεσμα της αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος δεν θα είναι μόνο η συρρίκνωση του δασικού πλούτου της χώρας, με τον αποχαρακτηρισμό 45.000.000 στρεμμάτων δασικής γης (δηλαδή του 1/3 της συνολικής επιφάνειας της χώρας), αλλά η εκποίηση, το ξεπούλημα σε ιδιώτες των δημοσίων εκτάσεων που σήμερα χαρακτηρίζονται ως δάση και δασικές εκτάσεις.

Η «οικιστική αξιοποίηση» των δασών, μετά τους παραλιακούς και τους περιαστικούς χώρους θα κάνει ορισμένους «πλουσιότερους», όμως, το φυσικό περιβάλλον θα γίνει «φτωχότερο» όπως «φτωχότεροι» θα γίνουν όσοι δεν συμμετέχουν στη λεηλασία της δημόσιας γης, στην ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου αγαθού που ανήκει σε όλους μας.

Η αναγκαιότητα να αναπτυχθεί ένα κίνημα αντίστασης, ώστε να μην περάσουν τα σχέδια για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος και για την δημιουργία του «Συνταγματικού Δικαστηρίου», είναι προφανής. Το ζητούμενο είναι να αποδείξουμε, σε πανελλαδικό επίπεδο, ότι υπάρχουν εκείνες οι κοινωνικές δυνάμεις που έχουν την διάθεση να αντιπαρατεθούν στα οργανωμένα μικρά και μεγάλα συμφέροντα πηγαίνοντας κόντρα στην αδράνεια, στον πολιτικαντισμό και την κερδοσκοπία, πηγαίνοντας κόντρα σε όσους ουσιαστικά προωθούν την καταστροφή των δασικών χώρων και εν τέλει, την «χωρο-αταξία»...

Το ζητούμενο είναι να αποδείξουμε στην πράξη και όχι στα λόγια, ότι τα δάση που όλα τα προηγούμενα χρόνια κάηκαν από εμπρησμούς και δεν αναδασώθηκαν σκόπιμα, ανήκουν σε όλους μας, είναι και δική μας «περιουσία». ΕΠΟΧΗ 11-6-06

Επιστροφή στην αρχή

ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ (ΠΑΝΔΟΙΚΟ)

Αθήνα, 6.6.2006

ΨΗΦΙΣΜΑ

Οι Οικολογικές και Κοινωνικές Οργανώσεις που συνήλθαν στα γραφεία του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος την Τρίτη 6 Ιουνίου, διαπιστώνουν με λύπη τους ότι οι κυβερνητικές προτάσεις για την Αναθεώρηση του Συντάγματος που κατατέθηκαν πρόσφατα στη Βουλή στρέφονται κατά του φυσικού περιβάλλοντος και δη κατά των δασών και δασικών εκτάσεων και του φυσικού προστάτη τους που είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Για την συγκάλυψη των προθέσεών τους, οι προτάσεις «συνδέουν» τη χωροταξία με τις δασικές εκτάσεις και μιλούν αναληθώς για «προστασία» των δασών. Όμως, η μόνη επιτρεπτή χωροταξία των δασών και δασικών εκτάσεων είναι το Δασολόγιο της χώρας, που προβλέπει το ισχύον Σύνταγμα και έχει επιβάλει η Νομολογία του ΣτΕ. Τίποτα δεν έκαναν γι’ αυτό μέχρι τώρα. Άρα, η επίκληση της χωροταξίας γίνεται επειδή οι συντάκτες ή υποβολείς των αναθεωρητικών προτάσεων επιδιώκουν πράγματι να προωθήσουν, μέσω της «χωροταξίας» πλέον, παράνομες χρήσεις των δασών και δασικών εκτάσεων, και ιδίως την οικοπεδοποίηση των τελευταίων κυρίως.

Αλλά και η ανεπίτρεπτη αυτή ιδέα δεν μπορεί να αλλοιώσει την βιώσιμη χωροταξία που προβλέπει το άρθρο 24 του Συντάγματος. Γιατί υπέρτατο κριτήριό της είναι η διαφύλαξη του δασικού κεφαλαίου και όχι η καταστροφή του, όπως επιδιώκεται τώρα. Εξ άλλου, στην προσπάθειά τους να νομιμοποιήσουν τους καταστροφείς και καταπατητές των δασών, δε διστάζουν να επέμβουν στην ουσία της δικαστικής εξουσίας, που είναι η ελεύθερη αξιολόγηση των αποδείξεων, ορίζοντας ότι δάση είναι μόνον εκείνα που αποδεικνύονται από τις αεροφωτογραφίες του 1975 και εφεξής, δίνοντας έτσι συγχωροχάρτι στις γνωστές αποψιλώσεις και καταπατήσεις των δασών πριν από το 1975.

Οι αναθεωρητικές προτάσεις στοχεύουν ακόμα σε βαθιά επέμβαση στη δικαστική εξουσία. Η Κυβέρνηση θέλει ιδίως να απαλλαγεί από τον ενοχλητικό γι’ αυτήν έλεγχο του ΣτΕ και να καταργήσει το συνταγματικό έθιμο του διάχυτου ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων. Θέλει, όμως, προπαντός να «καπελώσει» το ΣτΕ με ένα κατ’ ουσίαν πολιτικό σώμα που το αποκαλεί «Συνταγματικό Δικαστήριο».

Συνεκτιμώντας όλα αυτά, οι οικολογικές και κοινωνικές οργανώσεις συμπεραίνουν ότι η Κυβέρνηση επιδιώκει πράγματι να επιβάλει στη χώρα μας την ασύδοτη αγορά, για την οποία έχει κάνει και άλλα πράγματα με τη νομοθετική και διοικητική πολιτική της. Και επειδή αρέσκεται να πιστεύει ότι κάνει άλματα προόδου με τις μεταρρυθμίσεις που εισηγείται, είμαστε υποχρεωμένοι να την προειδοποιήσουμε ότι η συνταγματική αναθεώρηση που επιδιώκει δεν είναι άλμα προς τα εμπρός, αλλά προς τα πίσω, και μάλιστα εις βάθος, δηλ. στο κενό της ανασφάλειας του Δικαίου και της ανομίας. Πιστεύουμε ότι οι υγιείς δυνάμεις του τόπου δε θα το επιτρέψουν.

Για το σκοπό αυτό, οι οικολογικές και κοινωνικές οργανώσεις δηλώνουν ότι θα αγωνιστούν για την απόρριψη των ολέθριων προτάσεων αναθεώρησης του Συντάγματος. Θα ενημερώσουν τους παράγοντες του πολιτεύματος και τα πολιτικά κόμματα, θα αναζητήσουν ευρύτερες συμμαχίες στον κοινωνικό χώρο, θα οργανώσουν τη συνεχή ενημέρωση της κοινής γνώμης και θα προχωρήσουν σε όλες τις αναγκαίες αγωνιστικές εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις.

Καλούμε όλες τις οικολογικές και κοινωνικές οργανώσεις του τόπου που αγωνίζονται για το περιβάλλον και τη δικαιοσύνη και έλαβαν γνώση αυτού του Ψηφίσματος να μας δηλώσουν ότι το προσυπογράφουν μέχρι την Τετάρτη 14 Ιουνίου και να φροντίσουν για την άμεση προώθησή του προς γνώση και υπογραφή και σε άλλες οργανώσεις που γνωρίζουν.

Αποστολή στα:

φαξ: 210-8817.594 ή 210-3823.850, email: decleris@environ-sustain.gr (Επιμελητήριο)

φαξ: 24210-20620, ή 24210-38387, email: eco-net@vol.forthnet.gr (ΠΑΝΔΟΙΚΟ)

ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΔΟΙΚΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΠΤΑΜΕΛΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

ΜΙΧΑΗΛ ΔΕΚΛΕΡΗΣ

Πληροφορίες: 210-3823.850 (κα Ερρίκου), 24210-20.620 (κα Καπνουτζή)

ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ (μέχρι 19.6.2006): 101 ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

1.             Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

2.             Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ)

3.             GREENPAGE (οικολογική ιστοσελίδα)

4.             www.spitia.gr (οικολογική ιστοσελίδα)

5.             ΑΓΕΡΙ (Ραδιόφ. Ρόδου)

6.             Αγροπεριβαλλοντική Ομάδα Ασημίου

7.             Αιτωλική Εταιρία Τοπίου και Περιβάλλοντος

8.             Άμεση Επέμβαση για την Προστασία της Άγριας Φύσης

9.             Ανθρωπολογική Εταιρία Ελλάδος

10.          Αττική Περιβάλλον SOS

11. ΒΙΟΖΩ –Βιοκαταναλωτές για ποιοτική ζωή

12.          ΓΑΙΑ -Περιβαλλοντική Ομάδα Κυκλάδων

13.          Δασολογικός Σύλλογος Ν. Λάρισας

14.          Δημοτική Κίνηση Αμαρουσίου «Κόντρα στον Καιρό»

15.          Δημοτική Κίνηση Χαϊδαρίου «Πολίτες σε Δράση»

16.          Δημοτικός Συνδυασμός Βάρης «Πολίτης-Περιβάλλον-Πολιτισμός»

17.          ΔΗΩ –Οργανισμός ελέγχου και πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων

18.          ΔΡΑΣ.Ε. Δράσεις Εθελοντών

19.          Εθελοντική Περιβαλλοντική Ομάδα Αλμυρού «ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ»

20.          Ελληνική Εταιρία Πολιτισμικών Ερευνών Βορείας Πελοποννήσου

21.          Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης

22.          Ελληνικό Κέντρο Νομικής Προστασίας Περιβάλλοντος

23.          Ένωση Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κορινθίας

24.          Ένωση πολιτών Σύρου για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό ΕΥΠΛΟΙΑ

25.          Ένωση Πολιτών Τήνου

26.          Εξωραϊστικός και Πολιτιστικός Σύλλογος «Ο Λόφος του Παιδιού» (Αττική)

27.          Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Διονύσου

28.          Εξωραϊστικός Σύλλογος «ΝΗΡΕΑΣ» Ραφήνας

29.          ΕΠΑΘΛΟ (Πελοποννησιακό Περιοδικό)

30.          Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος όρμου Μαραθώνα «Τετράπολις»

31.          Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος Ρίου

32.          Επιτροπή Πολιτών για την Υλοποίηση του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή

33.          Επιτροπή Σωτηρίας Λόφου «Αλεπότρυπα» Κυψέλης

34.          Επιτροπή κατά του Τεχνητού Νησιού στη Νέα Μάκρη

35.          Ερύμανθος

36.          Εταιρεία Προστασίας Τριχωνίδας

37.          Εταιρεία Φίλων Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Περιβάλλοντος ΣΕΡΙΦΟΣ

38.          Εφημερίδα «Πολίτης και Περιβάλλον»

39.          Εφημερίδα «Πυξίδα της Πόλης» (Χανιά Κρήτης)

40.          «ΗΛΙΟΣ» μη κερδ. εταιρεία για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη

41.          Ινστιτούτο «ΔΔΙΚΑΙΟΜΑ» για την Βιώσιμη Εξέλιξη του Κερκυραϊκού Πολιτισμού

42.          Καλλιστώ

43.          Κατασκηνωτικός Συνεταιρισμός «ΤΟ ΜΕΛΤΕΜΙ» (Ραφήνα, Λάκκα)

44.          Κέντρο Βιωσιμότητας και Περιβαλλοντικής Προστασίας Β.Α. Αττικής

45.          Κίνηση Περιβάλλοντος και Οικολογίας Σάμου

46.          Κίνηση Πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος των οικισμών ενιαίου Δήμου Χορτιάτη

47.          Μορφωτικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Στεφανίου Κορινθίας

48.          Νέες Δρυάδες – σύλλογος προστασίας περιβάλλοντος

49.          Οικολογική Κίνηση Δήμου Χορτιάτη

50.          Οικολογική Κίνηση Καλαμάτας

51.          Οικολογική Κίνηση Κοζάνης

52.          Οικολογική Κίνηση Πάτρας (ΟΙΚΙΠΑ)

53.          Οικολογική Ομάδα Βέροιας

54.          Οικολογική Ομάδα Ιεράπετρας

55.          Οικολογική και Πολιτιστική Κίνηση Αλοννήσου

56.          Οικολογική Πρωτοβουλία Φοίνικα (ν. Ρεθύμνης)

57.          Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων

58.          Οικολογικός Σύλλογος Προστασίας Κορινθιακού Κόλπου (ΟΙΚΟΣΥΛΚΟ)

59.          Οικολόγοι Πράσινοι

60.          Όμιλος Φίλων του Δάσους (Λαμία)

61.          Ομοσπονδία Εξωραϊστικών Πολιτιστικών Συλλόγων ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

62.          Παριλίσσιος Σύλλογος

63.          Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων

64.          Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων

65.          Παρατηρητήριο Ελεύθερων Χώρων

66.          Περιβαλλοντική Κίνηση Νάξου

67.          Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας

68.          Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας

69.          Περιβαλλοντική Σκέψη

70.          Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ρεθύμνου

71.          Περιβαλλοντικός Φυσιολατρικός Σύλλογος Περιστερίου

72.          Πολιτιστικός Όμιλος Πεντέλης

73.          Πολιτιστικός Εξωραϊστικός και Οικολογικός Σύλλογος «Ήμερο Πεύκο»

74.          Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Σύλλογος Κέντρου Αμπελοκήπων

75. ΠΟ.ΦΥ.ΖΟ

76.          Ριζοσπαστική Οικολογική Κίνηση

77.          Σόλων

78.          Σύλλογος για τη Διατήρηση της Φυσιογνωμίας της Φιλοθέης

79.          Σύλλογος για την Προστασία Κοινών Αγαθών

80.          Σύλλογος για τα δικαιώματα πεζών

81.          Σύλλογος Ενεργών Πολιτών Αίγινας

82.          Σύλλογος Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών Λέσβου «Το Δελφίνι»

83.          Σύλλογος Περιβαλλοντικής Προστασίας Ψυχικού

84.          Σύλλογος Προστασίας Βεγορίτιδας

85.          Σύλλογος Προστασίας και Διαχείρισης Πλατανοδάσους Μάκρης Φθιώτιδας

86.          Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Αγ. Κηρύκου Ικαρίας

87.          Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Βάρης

88.          Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Βουλιαγμένης

89.          Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ιωαννίνων

90.          Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Νάξου

91.          Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος και Ρεματιάς Πεντέλης-Χαλανδρίου

92.          Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ρόδου

93.          Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Φιλοθέης

94.          Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος περιοχής Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας (Αχαϊα)

95.          Σύνδεσμος Ελλήνων Περιφερειολόγων

96.          Συντονιστική Επιτροπή για τη Διάσωση της Παραλίας Σαρωνικού

97.          Σωματείο Οικιστικής Ανάπτυξης και Προστασίας του Περιβάλλοντος Πρασσών-Κιμώλου ΤΟ ΠΡΑΣΣΟΝΗΣΙ

98.          Φιλοδασική Ένωση Αθηνών

99.          Φίλοι του Δάσους Συγγρού

100.      Φίλοι του Μεσσηνιακού Κόλπου

101.      Φυσιολατρικός και Αθλητικός Σύλλογος «Παιώνια»

Επιστροφή στην αρχή

Τελικά νικήσαμε! Στην μεγαλύτερη, ίσως, μάχη που έδωσαν μέχρι σήμερα οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στην Ελλάδα!

Η προσπάθεια που αναλάβαμε, όλες μαζί εμείς οι επτακόσιες οργανώσεις από όλη την Ελλάδα που στηρίξαμε την Καμπάνια για την συνταγματική αναβάθμιση των μη κυβερνητικών οργανώσεων, πέτυχε. Περισσότερα από όσα μπορούσε και ο πλέον αισιόδοξος -όταν αρχίζαμε πριν πέντε μήνες- να φανταστεί.

Τρία κόμματα, μέχρι τώρα, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός, αποδέχτηκαν το αίτημά μας και συμπεριέλαβαν στις θέσεις τους σχετικές προτάσεις. Εμείς, στα πλαίσια της συζήτησης στη Βουλή, θα πιέσουμε ώστε κάποιες από αυτές να γίνουν σαφέστερες.

Η επιτυχία μας, όμως, έχει και δεύτερο σκέλος. Πετύχαμε να αναδείξουμε την ισχύ και την δυναμική των ΜΚΟ! Ποτέ άλλοτε 700 οργανώσεις, που αύριο θα γίνουν χίλιες και μεθαύριο δύο χιλιάδες, δεν είχαν μιλήσει όλες μαζί και τόσο δυνατά! Τόσο που όλοι τις άκουσαν. Και θα συνεχίσουν να τις ακούνε, όσο χρόνο κρίνεται η μορφή που θα πάρει η ένταξη της σχετικής διάταξης στο νέο Σύνταγμα.

Επιτροπή ΜΚΟ για το Σύνταγμα

(ελήφθη στο Παρατηρητήριο στις 6-7-06)

Επιστροφή στην αρχή

Εντονη κινητικότητα σε σχέση με την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου, του Συμβουλίου Επικρατείας και με τα συνταγματικά

Φυσάει αέρας «αναθεώρησης»

Του ΜΙΧ. ΚΟΥΡΜΟΥΣΗ

Μεγάλη κινητικότητα σημειώθηκε στο θέμα των οικοδομικών συνεταιρισμών, οι οποίοι έχουν δάση και δασικές εκτάσεις τις οποίες δεν μπορούν να αξιοποιήσουν οικιστικά (χτίσιμο).

Αυτή τη στιγμή οι κρατικές υπηρεσίες έχουν ιεραρχήσει τις παρεμβάσεις τους σε τρεις φάσεις.
* Πρώτον, αναμένουν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η οποία επιδικάζει την καταβολή αποζημίωσης σε «όσους καλόπιστα αγόρασαν εκτάσεις για οικοδόμηση» και στη συνέχεια το κράτος, θεσπίζοντας αυστηρές διατάξεις για την προστασία του δάσους (Σύνταγμα 1975), τους απαγόρευσε την ανοικοδόμηση.
Στην κατηγορία αυτή υπάρχει μεγάλο μπλέξιμο και, όπως αναφέρουν πηγές του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καμία απόφαση όποιου δικαστηρίου δεν μπορεί να έχει γενική εφαρμογή.
Δεκάδες συνεταιρισμοί που εμπίπτουν στις απαγορεύσεις οικοδόμησης έχουν διαφορετικό ιστορικό κτήσης των εκτάσεων.
Αγορά από καταπατητές
Οι περισσότεροι από τους συνεταιρισμούς αυτούς έχουν ιδιοκτησιακά προβλήματα καθώς αμφισβητείται η ιδιοκτησία του πωλητή (δηλαδή, αγόρασαν από καταπατητές ή «αγόρασαν» δημόσια έκταση). Επίσης σοβαρό κώλυμα υπάρχει και για αγορές εκτάσεων από την Εκκλησία (διάφορες μονές). Και εδώ αμφισβητείται η ιδιοκτησία.
Τέλος, πολλοί οικοδομικοί συνεταιρισμοί έχουν αγοράσει μικτές εκτάσεις. Δηλαδή, π.χ. ένας αγόρασε 500 στρέμμ. από τα οποία τα 200 στρεμ. ήταν αγροτική έκταση (άρα οικοδομήσιμα) και τα 300 στρέμμ. δάσος.
Τέτοιες αγορές δεν περιέχουν τον όρο «καλόπιστη αγορά». Μια τέτοια αγορά (και υπήρχε δεκάδες τέτοιες) έγινε εν γνώσει της απαγόρευσης οικοδόμησης δάσους, αλλά υπάρχει πάντοτε η επιδίωξη του αποχαρακτηρισμού με πολιτικές κυρίως παρεμβάσεις.
Σε ορισμένες από τις περιπτώσεις αυτές υπάρχουν και δικαστικές αποφάσεις για αποχαρακτηρισμούς, οι οποίες μπορεί να επανεξεταστούν.
Στις παραπάνω περιπτώσεις, εκτιμάται ότι εμπίπτουν 130 συνεταιρισμοί σ' όλη τη χώρα.
* Η δεύτερη φάση είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο οποίο εκκρεμεί η τύχη άρθρων του νόμου 3208/2003. Ο νόμος αυτός της κυβέρνησης Σημίτη θεσπίστηκε για να επιλύσει χρονίζοντα προβλήματα δασικής ιδιοκτησίας και επελθούσες καταστροφές δαδών και δασικών εκτάσεων. Η προσφυγή στο ΣτΕ από διάφορες οργανώσεις εκκρεμεί εδώ και δύο χρόνια. Σε περίπτωση που ο νόμος αυτός κριθεί αντισυνταγματικός, η κατάσταση θα παραμείνει ως έχει μέχρι τώρα (δεν θα οικοδομηθούν δάση-δασικές εκτάσεις).
Στην αντίθετη περίπτωση που ο νόμος 3208/03 κριθεί συνταγματικός, επιλύονται πολλά προβλήματα των οικοδομικών συνεταιρισμών.
Μεγάλες εκτάσεις έχουν χάσει τον δασικό τους χαρακτήρα και άλλες ίσως να μην ήταν δάση τις κρίσιμες χρονολογίες 1945 και 1975, βάσει των οποίων θα ληφθούν υπόψη αεροφωτογραφίες για τους αποχαρακτηρισμούς.
Ο πρόεδρος της Ενωσης Οικοδομικών Συνεταιρισμών Δημ. Χατζημιχάλης, με δήλωσή του ζητεί την επίσπευση έκδοσης της απόφασης από το ΣτΕ για την άμεση εφαρμογή του νόμου 3208/2003. Επισημαίνει δε ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει στη συνολική επίλυση του προβλήματος διά της μεθόδου της ανταλλαγής των εκτάσεων που δεν θ' αποχαρακτηριστούν με άλλες, κατάλληλες για οικιστικούς σκοπούς.
* Η τρίτη φάση είναι η επερχόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος. Χωρίς, μέχρι τώρα, να έχει ανοίξει κάποιος τα χαρτιά του, η εκτίμηση είναι ότι θα επιδιωχθεί οριστική λύση του προβλήματος «δάσος - δασική έκταση». Οι διατάξεις του Συντάγματος θ' αμβλυνθούν και η αξιοποίηση των καμένων θα είναι ευκολότερη. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/07/2006

Επιστροφή στην αρχή

ΟΧΙ στην επιχείρηση αναθεώρησης του Συντάγματος

Η «Νέα Διακυβέρνηση» της Ν.Δ. φέρνει ολόκληρο σχέδιο αλλαγών του εθνικού μας συντάγματος. Δεν της αρκούσαν οι πρόσφατες αναθεωρήσεις 1985 και 2001. Το κάνει μάλιστα μετά το πάγωμα του «ευρωσυντάγματος» από τα ΟΧΙ των λαών Γαλλίας και Ολλανδίας.

Ο κεντρικός πυρήνας του συνόλου των άρθρων που προτείνονται για αναθεώρηση:

1). Χαρακτηρίζεται από την αποδοχή της εμπορευματοποίησης της Εθνικής παιδείας (που οδηγεί σε ιδιωτικά πανεπιστήμια, Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα - Σ. Δ. Ι. Τ. και χορηγούς στην γενική εκπαίδευση, κ.λ.π.) και από τον θεσμικό περιορισμό του δωρεάν δημόσιου χαρακτήρα της (άρθρο 16).

2). Επιδιώκεται η μείωση της προστασίας του δασικού κεφαλαίου της χώρας μας με τον επιχειρούμενο διαχωρισμό δασών και δασικών εκτάσεων. Επί πλέον επιδιώκεται η δυνατότητα επέκτασης πολεοδομικού σχεδιασμού και σε δασικού χαρακτήρα εκτάσεις. Έτσι ανοίγεται ο δρόμος για την ευρεία αλλαγή χρήσης της γης, ενώ παράλληλα νομιμοποιούνται και «επιβραβεύονται» οι καταπατητές μέχρι το 1975 (άρθρο 24 και 117).

3). Επιχειρείται η υπονόμευση των δικαιοκρατικών εγγυήσεων του συντάγματος. Αυτή γίνεται, μεταξύ των άλλων, με την δημιουργία συνταγματικού δικαστηρίου και με την παράλληλο περιορισμό του διάχυτου ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων από το σύνολο των δικαστηρίων (άρθρο 100). Επί πλέον με όλα τα υπό αναθεώρηση άρθρα και τη νέα δομή του συντάγματος επιδιώκεται ο υποβιβασμός του στο επίπεδο του νόμου.

4). Εντείνεται ο κίνδυνος μεταφοράς από τη κεντρική εξουσία μέρους της υποχρέωσής της για προσφορά των δημόσιων αγαθών της παιδείας, της προστασίας του περιβάλλοντος και της πολεοδομίας στην τοπική αυτοδιοίκηση. Η εκχώρηση αυτή αποσκοπεί στην προώθηση των «αγοραίων» κριτηρίων εις βάρος των κοινωνικών. Έτσι επιδιώκονται και οι Σ. Δ. Ι. Τ. εις βάρος των δημοσίων συμφερόντων (άρθρο 102 και 16, 24 και 117). Αντίθετα αίρεται η δυνατότητα απαλλοτριώσεων για δημόσιους κοινόχρηστους χώρους (άρθρο 17).

5). Τέλος επιδιώκεται η θεσμική κατοχύρωση της ελαστικοποίησης της εργασίας και η καίρια υπονόμευση της θεσμικής μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων (άρθρα 103, 104). Αυτές οι αλλαγές θα επιφέρουν μοιραία τεράστιες αρνητικές συνέπειες στο εργασιακό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό και παραγωγικό πεδίο Επί πλέον αυτές οδηγούν σε δημιουργία ζωτικού χώρου για την είσοδο των ιδιωτικών συμφερόντων στους βασικούς πυλώνες του δημόσιου (παιδεία, υγεία, κ. λ. π.).

Για όλους αυτούς τους λόγους:

● Μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού και της νεολαίας έχουν απονομιμοποιήσει τις αλλαγές αυτού του είδους με το εκπαιδευτικό - φοιτητικό κίνημα (άρθρο 16).

● Το κίνημα των οικολογικών και λοιπών οργανώσεων και κινήσεων απορρίπτει σταθερά κάθε χαλάρωση της δασικής και περιβαλλοντικής προστασίας που παρέχουν τα άρθρα 24 και 117.

● Η πλειοψηφία του νομικού κόσμου τάσσεται κατά της θεσμοθέτησης του συνταγματικού δικαστηρίου (άρθρο 100).

● Η σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική συγκυρία χαρακτηρίζεται από την άρνηση ψήφισης του «Ευρωσυντάγματος» από τους λαούς της Γαλλίας – Ολλανδίας και τον καθοριστικό λόγο τους (παρότι στη χώρα μας η ψήφισή του έγινε στη δική μας Βουλή σχεδόν «εν μια νυκτί»).

Αρνούμαστε κατηγορηματικά αυτές τις αντιλαϊκές και αντιδημοκρατικές αλλαγές του ισχύοντος συντάγματος. Επιδιώκουμε επί πλέον κάθε τέτοιου είδους αλλαγή, αν δεν σταματήσει στο χώρο της Βουλής, να περάσει πριν την τελική αναθεώρηση από δημοψήφισμα, που επί τέλους πρέπει να λειτουργήσει και στη χώρα μας.

Κίνηση «ΟΧΙ στην αναθεώρηση του συντάγματος»,

Πάτρα 13-09-2006

Ακολουθούν υπογραφές

1. Θεόδωρος Ντρίνιας Μηχανολόγος Μηχανικός Γεωρ. Ολυμπίου 69, Πάτρα

2. Δημήτρης Κανελλής Μέλος της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του συλλόγου
Μηχανικών Η/Υ και του πανελλαδικού Συντονιστικού στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, ενάντια στο νέο ν. Πλαίσιο και το άρθρο 16. Μέλος του ΔΣ του συλλόγου Μηχανικών Η/Υ την περίοδο 2005-2006.

3. Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας Εκπαιδευτικός, Αντιπρόεδρος Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας, μέλος Δ.Σ. Ομοσπονδίας Εν. Γονέων Ν. Αχαΐας. Δήμητρας 11, Οβρυά Μεσσάτιδας

4. Γιώργος Κανέλλης Εκπαιδευτικός Αργυροκάστρου 15, Πάτρα

5. Νίκος Κόμπλας Δικηγόρος Πάτρα

6. Ιωάννης Λάμπρου Ταχυδρομικός, μέλος Δ.Σ. Ταχυδρομικών Πάτρας Πάτρα

7 Χρήστος Τσακανίκας Δασάρχης Καλαβρύτων, μέλος Ένωσης Δασολόγων Ελλάδας Πάτρα

8. Ιωάννα Παπαγεωργίου

9. Νικόλαος Γαρμπής

10. Δημήτρης Ξούλος Πρόεδρος Ένωσης Συλλόγων Γονέων Δήμου Μεσσάτιδας Οβρυά Μεσσάτιδας

11. Κώστας Λευκαδίτης Νομικός Θερμοπυλών 78, Πάτρα

12. Τάκης Γκοτσόπουλος Δάσκαλος Αρόη, Πάτρα

13. Χρήστος Σιάχος Εκπαιδευτικός Πάτρα

14. Χρήστος Τσουκαλάς Εκπαιδευτικός Πάτρα

15. Βασίλης Δημόπουλος Εκπαιδευτικός, τ. Γραμματέας Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας Πάτρα

16. Ηρακλής Πυλαρινός Εκπαιδευτικός Πάτρα

17. Θόδωρος Σταμούλης Εκπαιδευτικός Πάτρα

18. Βαγγέλης Τσούκας Εκπαιδευτικός, μέλος Επ. Πρωτοβουλίας ωρομισθίων Αχαΐας Πάτρα

19. Ανδρέας Ναξάκης Πάτρα

20. Γιάννης Ναξάκης Πάτρα

21. Γιώργος Μάλφας Εκπαιδευτικός Πάτρα

22. Λαΐου Ευφροσύνη Εκπαιδευτικός Πάτρα

Επιστροφή στην αρχή