Peuki

Πεύκη

Οικολογικές επιτυχίες Η οικολογική κίνηση για τη διάσωση του περιβάλλοντος της Πεύκης (μη κερδοσκοπική εταιρεία) “ξεκίνησε σαν επιτροπή το 1976 με στόχο τη διάσωση του περιβάλλοντος της περιοχής”, λέει η κ. Μαργαρίτα Κουρούπη εκπρόσωπος της κίνησης. “Είχαμε έγκαιρα διαπιστώσει ότι αλλοιωνόταν το περιβάλλον από τη δόμηση. Θέλαμε να διασωθούν δύο μικροί πνεύμονες (δάσος Κάσδαγλη και Μορέλα) καθώς και οι ελεύθεροι χώροι”. Το 1989 η επιτροπή απέκτησε όνομα και καταστατικό που υπέγραψαν 28 άτομα. “Οργανωθήκαμε γιατί οι παρεμβάσεις μας είχαν αρχίσει να ενοχλούν τη δημοτική αρχή”. Με ενέργειες της οικολογικής κίνησης προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποτραπεί η καταστροφή των δασών. “Μόνο το 2000 κάναμε περίπου 350 καταγγελίες, αναφορές και προσφυγές σε υπουργεία, δασαρχείο, πολεοδομία, δήμο”, λέει η κ. Κουρούπη και τονίζει την αναγκαιότητα τέτοιων ενεργειών από τους πολίτες. Μία από τις επιτυχίες της οικολογικής κίνησης ήταν και η απομάκρυνση το 1995 ενός ρυπογόνου εργοστασίου. Με ενέργειές τους κρίθηκε διατηρητέο ένα εργοστάσιο του 1930 εριοϋφαντουργικής ως δείγμα παλιάς αρχιτεκτονικής. Πολύ νωρίτερα εξάλλου, το 1978, ως επιτροπή ακόμα “καταφέραμε να μην περάσει μέσα από την πόλη η Λεωφόρος Κύμης”. (Νέα 5-5-2001)

Επιστροφή στην αρχή

Κινδυνεύει το δάσος Μορέλλα

Περίπου 9 στρέμματα πευκόφυτης έκτασης στην Κάτω Πεύκη απειλούνται με τσιμεντοποίηση

Λινα Γιανναρου

Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δήμοι της πρωτεύουσας είναι η έλλειψη ελεύθερων, αδόμητων χώρων, η απουσία πρασίνου. Και ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λιγοστοί δήμοι της πρωτεύουσας που είναι προικισμένοι με (πολύ) πράσινο, είναι ότι ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν να το δουν να χάνεται.

Στην Πεύκη, για παράδειγμα, εξαιτίας μιας σειράς άστοχων και αμφισβητούμενων ως προς τη νομιμότητά τους ενεργειών των κατά καιρούς τοπικών αρχόντων, αλλά και της απίστευτης ολιγωρίας των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, τμήμα του πευκόφυτου Δάσους Μορέλλα απειλείται με τσιμεντοποίηση. Το θέμα μάλιστα έχει βρεθεί στο επίκεντρο της προεκλογικής διαμάχης των υποψηφίων για τη δημαρχία.

Από το Δήμο στους ιδιοκτήτες

Ολα άρχισαν τη δεκαετία του ’60, όταν για αδιευκρίνιστους λόγους, τμήμα περίπου 9 στρεμμάτων του δάσους, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του προαστίου (συνολική έκταση 33 στρέμματα) και το οποίο από το 1948 ανήκει στο Δήμο, εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης. Οπως ήταν αναμενόμενο, δεν άργησαν να εμφανιστούν «ιδιοκτήτες» οι οποίοι άρχισαν να πιέζουν τις αρμόδιες υπηρεσίες προκειμένου να αξιοποιήσουν τις «περιουσίες» τους. Μια σειρά αμελειών των προηγούμενων αυτοδιοικήσεων επέτειναν το πρόβλημα. Μεταξύ άλλων, όταν το 1992 το δάσος Μορέλλα περιφράχθηκε, το επίμαχο κομμάτι έμεινε απ’ έξω, ενώ ένα χρόνο αργότερα, ο δρόμος για την καταπάτησή του άνοιξε διάπλατα με τον «παράνομο», όπως υποστηρίζουν, φορείς της περιοχής, αλλά και η νυν δημοτική αρχή, χαρακτηρισμό της συγκεκριμένης έκτασης ως κοινόχρηστου χώρου πρασίνου και όχι δασικής έκτασης. Οταν μάλιστα οι «φερόμενοι ως ιδιοκτήτες» ζήτησαν να γίνει μεταφορά συντελεστή δόμησης, ο δήμος την ενέκρινε, παραδεχόμενος για πρώτη φορά ξεκάθαρα ότι η έκταση ανήκει σε ιδιώτες.

Δικαστήριο τους αποζημιώνει

Ως γνωστόν, όταν ένα οικόπεδο εντός σχεδίου πόλης χαρακτηρίζεται χώρος πρασίνου, ο ιδιοκτήτης του έχει δικαίωμα αποζημίωσης. Ετσι, οι ιδιοκτήτες του... δάσους της Πεύκης ξεκίνησαν δικαστικό αγώνα προκειμένου να διεκδικήσουν τις νόμιμες αποζημιώσεις. Και τα κατάφεραν. Οπως αναφέρει στην «Κ» ο κ. Γιάννης Βογιατζάκης, επικεφαλής του συνδυασμού «Συσπείρωση Πολιτών Πεύκης», που διεκδικεί τη δημαρχία, «έχουν ήδη πετύχει τιμή μονάδας, ενώ μόλις πριν από τέσσερις μήνες βγήκε δικαστική απόφαση που τους επιδικάζει αποζημίωση, αναγνωρίζοντας έτσι την ιδιοκτησία τους». Εάν δεν αποζημιωθούν, βέβαια, είναι ελεύθεροι να κτίσουν.

Σύμφωνα με τον κ. Βογιατζάκη, «όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια να προστατευθεί το δάσος, να βγει από το σχέδιο». (Αν ήταν εκτός σχεδίου, δεν θα υπήρχε αρτιότητα γιατί κανένα από τα συνολικά 13 οικόπεδα δεν ξεπερνά τα 4 στρέμματα.) Ανάλογη κριτική έχει ασκήσει και στην νυν δήμοτική αρχή και έτερος υποψήφιος δήμαρχος της πόλης και επικεφαλής του συνδυασμού «Νέα Εποχή» κ. Γιάννης Θεοδωρακόπουλος, χαρακτηρίζοντας τον κίνδυνο απώλειας των 9 στρεμμάτων του πευκοδάσους ως «το πιο σοβαρό θέμα που έχει αντιμετωπίσει η Πεύκη τα τελευταία είκοσι χρόνια».

Ευθύνες στην Πολιτεία

Μιλώντας στην «Κ», πάντως, ο δήμαρχος Πεύκης, κ. Παύλος Καμάρας, επιρρίπτει τις ευθύνες για την περιπέτεια στην οποία έχει περιέλθει η έκταση, στην «τραγική ολιγωρία των κρατικών υπηρεσιών, δηλαδή του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και του ΥΠΕΧΩΔΕ». Οπως εξηγεί, έπειτα από πολύχρονους αγώνες, το 2003 ο δήμος εξασφάλισε βεβαίωση από το Δασαρχείο Πεντέλης ότι τα επίμαχα εννέα στρέμματα αποτελούν δασική έκταση. «Εδώ και τρία χρόνια, δηλαδή, προσπαθούμε να πείσουμε τις κρατικές υπηρεσίες να γίνει πολεοδομική τροποποίηση ώστε να απενταχθεί η έκταση από το σχέδιο πόλης, χωρίς αποτέλεσμα. Ο ένας ρίχνει το μπαλάκι στον άλλο». Και όσο οι αρμόδιοι κωφεύουν, δικαστικές αποφάσεις ισχυροποιούν τις θέσεις όσων επιθυμούν να εκμεταλλευτούν την (δασική) περιουσία τους.

Σήμα κατατεθέν

Το Δάσος Μορέλλα είναι το σήμα κατατεθέν της Κάτω Πεύκης, την οποία διασχίζει από βορράν προς νότον. Η βλάστηση του δάσους, το οποίο περιήλθε στο Δήμο από δωρεά της οικογένειας Μορέλλα - Κατσίμπαλη, αποτελείται αποκλειστικά από δένδρα χαλεπίου πεύκης. Από εκεί άλλωστε προέρχεται και το τοπωνύμιο. Οι επισκέπτες θα συναντήσουν πεύκα μεγαλύτερα των 100 ετών, αλλά και νεότερα 20 - 25 ετών. Τα μονοπάτια έχουν σχηματισθεί από την καθημερινή χρήση των Πευκιωτών, καθώς αποτελούν μια φυσική προέκταση των κάθετων προς το άλσος δρόμων. Στο δάσος Μορέλλα πραγματοποιείται και πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Καθημερινή 1-10-06

Επιστροφή στην αρχή

ΤΑ ΔΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΥΚΗΣ ……….ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΕΡΗΜΗΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ

Και όμως το ζήσαμε και αυτό. Στις 24 Μαρτίου 2007 Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών επιδίκασε στο Δήμο Πεύκης την καταβολή ποσού αποζημίωσης 1.290.276 € και επιπλέον 42.000€ για δικαστικά έξοδα, στην οικογένεια Καρδαρά που διεκδικεί παράνομα εδώ και πολλά χρόνια τμήματα, στο νότιο εκτός περίφραξης χώρο, του Δάσους Μορέλα.

Το τραγικό του χρονικού αυτού είναι ότι η εν λόγω υπόθεση εκδικάσθηκε

Ε Ρ Η Μ Η Ν των Δημοτικών Αρχών.

Ζητήσαμε εξηγήσεις στα Δ.Σ. που ακολούθησαν από τη Δημοτική Αρχή και οι απαντήσεις του Δημάρχου κ. Θεοδωρακόπουλου είναι ότι δεν ενημερώθηκε από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή για το επίμαχο θέμα και ότι το δικόγραφο χρεώθηκε μεν στο Πρωτόκολλο του Δήμου στις 24/11/2006, με αποδέκτες τους κ.κ. Εξαρχόπουλο, Περέϊρα και Μπαμπά, αλλά από εκεί και πλέον το δικόγραφο εξαϋλώθηκε. Οι κ.κ. Εξαρχόπουλος και Μπαμπάς αρνούνται κατηγορηματικά ότι έλαβαν γνώση του εγγράφου η δε Κα Περέϊρα δηλώνει (βλ. επιστολή της στο Δήμο Πεύκης με ημερομηνία 5/10/2007 που δημοσιεύεται και στο 300ο φύλλο του Παρατηρητή Πεύκης της 13/10/2007), ότι κατέχει το συγκεκριμένο δικόγραφο, όπως και πλήθος άλλων που διατηρεί στο προσωπικό της αρχείο ως κοινοποιήσεις εγγράφων σαν υπεύθυνη Δασών κατά περιόδους στις προηγούμενες Δημοτικές θητείες αλλά σε καμία περίπτωση συνιστούν χρέωση σε εκείνη αφού η χρέωση γίνεται σε υπηρεσιακούς παράγοντες παράλληλα με την πρωτοκόλληση των εγγράφων.

Η υπόθεση του δικογράφου παραπέμπεται από τον Άννα στο Καϊάφα και όλοι νίπτουν τας χείρας τους σαν νέοι Πόντιοι Πιλάτοι λες και το Δάσος Μορέλα δεν ανήκει στους πολίτες της Πεύκης αλλά αποτελεί τιμάριο διεκδίκησης από τους κάθε λογής φερόμενους ιδιοκτήτες και διεκδικητές.

Η παράταξη «Συσπείρωση Πολιτών Πεύκης» τόνισε, δια του εκπροσώπου της κ.Ι.Βογιατζάκη στο Δ.Σ., την πλήρη αναγκαιότητα της προάσπισης του δημόσιου και δασικού χαρακτήρα του δάσους Μορέλα από την επιβουλή οποιουδήποτε, αλλά και την σοβαρή ανάγκη για την σε βάθος διερεύνηση και διαλεύκανση των θεμάτων της ερημοδικίας και της απώλειας εγγράφου, με τον πλήρη έλεγχο των παραπάνω από ελεγκτή της Δημόσιας Διοίκησης ή Εισαγγελικό Λειτουργό, θέση που έγινε ομόφωνα δεκτή από όλους τους δημοτικούς συμβούλους.

Και πρόκειται για τα δάση της Πεύκης που λειτουργούν ως φυσικά φίλτρα που δεσμεύουν τους ρύπους της ατμόσφαιρας. Η δυνατότητά τους αυτή είναι ιδιαίτερα ευεργετική για την Πόλη μας που είναι αντιμέτωπη με έντονα προβλήματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που κατευθύνεται από τους όμορους Δήμους του Αμαρουσίου και της Λυκόβρυσης (βλ. μετρήσεις ΠΕΡΠΑ). Τα δάση Μορέλα και Κάσδαγλη που παρεμβάλλονται νότια και ανατολικά στο Δ.Αμαρουσίου και δυτικά στο Ηράκλειο και Λυκόβρυση συμβάλλουν τόσο στη μείωση του θορύβου, όσο και στη μείωση της συγκέντρωσης των ρυπογόνων αερίων.

Αυτό συμβαίνει γιατί το δάσος με τη φυλλώδη επιφάνειά του δρα ως μέσο απορρόφησης των ήχων και προκαλεί ισχυρότερο στροβιλισμό των αερίων ρευμάτων, με αποτέλεσμα την μείωση της συγκέντρωσης των ρύπων. Πολύ μεγαλύτερη όμως και σημαντικότερη είναι η επίδραση του δάσους στην περιεκτικότητα του αέρα σε αιωρούμενα σωματίδια γιατί μπορεί να συγκρατήσει σκόνη πολλαπλάσια του βάρους του φυλλώματός του.

Η συγκράτηση αυτή υπολογίζεται σε 48 τόνους σκόνης ανά εκτάριο δάσους.

Η Συσπείρωση Πολιτών Πεύκης, από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα, έχει θέσει την προστασία των Δασών της Πεύκης πρωταρχικό της σκοπό και έχει προβεί σε σειρά ενεργειών, εγγράφων σε Δασαρχεία, ΥΠΕΧΩΔΕ, Υπ. Αγρ.Αν. και Τροφ., διατύπωση θέσεων και προτάσεων σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, οργανώσεις, πολιτιστικούς συλλόγους, κινήματα, κ.α., παρεμβάσεις, ομιλίες και διαβουλεύσεις προκειμένου να εξασφαλισθεί η ακεραιότητα και ο αμιγής χαρακτήρας των δασών της Πεύκης.

Στην παρούσα φάση θεωρούμε ότι οι 6 Προτάσεις της Δημοτικής μας Παράταξης, που διανεμήθηκαν στην προεκλογική περίοδο του Οκτωβρίου 2006 για την διάσωση των δασών της Πεύκης είναι επίκαιρες και συμπυκνώνουν τη δράση για τις επόμενες ενέργειες.

Ο Δήμος να υιοθετήσει τη δημιουργία Φορέα Διαχείρισης και Δασών και κληροδοτημάτων, που θα συν-αποτελείται και από φορείς, ειδικούς και πολίτες. Ευτυχώς η νέα Δημοτική Αρχή υιοθέτησε την πρότασή μας και η εν λόγω Επιτροπή ήδη λειτουργεί.

Να δημιουργήσει μόνιμη Νομική Υπηρεσία στον Δήμο.

Να κινητοποιήσει τις δημόσιες αρχές και υπηρεσίες ώστε από κοινού να οριστικοποιήσουν τον δημόσιο ιδιοκτησιακό χαρακτήρα του νότιου τμήματος του δάσους Μορέλα.

Να κινηθεί διοικητικά (ΥΠΕΧΩΔΕ) με μοναδικό άξονα την απένταξη του επίμαχου τμήματος από το σχέδιο πόλεως σε εκτός σχεδίου αλλά και δικαστικά, ώστε να κλείσει το δρόμο στους ιδιώτες φερόμενους ως ιδιοκτήτες.

Να σταματήσει την οποιαδήποτε παρέμβαση μεταβολής του αμιγούς φυτικού χαρακτήρα των δασών-πευκώνων και την μετατροπή τους σε πάρκα περιαστικού χαρακτήρα.

Να κινητοποιήσει αγωνιστικά το σύνολο των δημοτών για τη λύση του μεγαλύτερου προβλήματος της πόλης. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι η γραφειοκρατία και η προχειρότητα δεν βοηθούν.

Τα δάση της Πεύκης είναι δημόσιο-δημοτικό αγαθό και είναι αδιαπραγμάτευτα

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΕΥΚΗΣ

Επιστροφή στην αρχή