Κέντρο Αθήνας 2

Προηγούμενα: Κέντρο Αθήνας 1

Επιστροφή στην αρχική σελίδα

Κέντρο Αθήνας

Να κατευνάσει τις ανησυχίες των κατοίκων της Πλάκας επιχειρεί ο Νικήτας Κακλαμάνης μετά τα πρόσφατα δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ σχεδιάζει να αλλάξει τις χρήσεις γης στην ιστορική περιοχή και να επιτρέψει την επέκταση των μπαρ και των εστιατορίων σε όλους τους ορόφους των διατηρητέων κτιρίων στα κεντρικά σημεία της.

Ο δήμαρχος Αθηναίων δηλώνει άγνοια για τις πληροφορίες, αν και δεν διαψεύδει ότι υπάρχουν τέτοιες σκέψεις. Μάλιστα, εμμέσως πλην σαφώς, επιτίθεται σε όσους αντιδρούν στη διαφαινόμενη υποβάθμιση της περιοχής αφήνοντας αιχμές ότι το κάνουν για ίδιον όφελος.

"Μέχρι στιγμής ουδέν σχέδιο νέου Προεδρικού Διατάγματος για την Πλάκα έχει φθάσει στον Δήμο της Αθήνας. Ουδεμία ενημέρωση ή όχληση έχει υπάρξει μέχρι στιγμής από το αρμόδιο υπουργείο για ένα τέτοιο ενδεχόμενο", υπογραμμίζει συγκεκριμένα ο Νικ. Κακλαμάνης.

Προσθέτει δε: "Ελπίζω οι ανησυχούντες να μην ανήκουν σ' αυτούς που, αφού έφτιαξαν ακόμη και πισίνες ή προέβησαν και σε άλλες πολεοδομικές παραβάσεις στα πολυτελή σπίτια τους, τώρα ζητούν να ληφθούν αποφάσεις που στην ουσία θα μετατρέψουν την Πλάκα σε ιδιωτικό χώρο".

Ο δήμαρχος Αθηναίων αναφέρει ακόμη ότι "οι απόψεις της δημοτικής αρχής για την Πλάκα είναι γνωστές και είχαν παρουσιαστεί και προεκλογικά". Για όσους δεν θυμούνται, ο Νικ. Κακλαμάνης εμφανιζόταν αντίθετος στο να μετατραπεί η Πλάκα "σε απέραντο νεκροταφείο".

Τέλος, ο δήμαρχος Αθηναίων υποστηρίζει ότι τάσσεται υπέρ μιας "αρμονικής συνύπαρξης της ιστορικής παράδοσης με ό,τι δεν προσβάλλει αυτή την παράδοση". "Είναι η μόνη απάντηση στις καλοπροαίρετες, θέλω να πιστεύω, ανησυχίες" καταλήγει.

Υπενθυμίζεται ότι το θέμα της Πλάκας και τις ανησυχίες των κατοίκων για το μέλλον της περιοχής έχει φέρει στη Βουλή η Άννα Φιλίνη. Σε ερώτησή της προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επεσήμανε ότι η περιοχή της Πλάκας προστατεύθηκε με τα Προεδρικά Διατάγματα Μάνου και Τρίτση μετά το 1979 και το 1982. Ρώτησε έτσι τον Γ. Σουφλιά αν θα επιμείνει, παρά τις αντιδράσεις, στην ανατροπή του σημερινού καθεστώτος της Πλάκας μετατρέποντας την περιοχή "σε ένα τεράστιο κακής ποιότητας διασκεδαστήριο, όπως ήταν επί χούντας".

ΑΥΓΗ 20/8/08

Επιστροφή στην αρχή

Αγνοια σχετικά με πληροφορίες που κάνουν λόγο για πιθανή αλλαγή των χρήσεων γης στην περιοχή της Πλάκας δηλώνει ο δήμαρχος Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης.

Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει αποφασίσει να τροποποιήσει το Προεδρικό Διάταγμα του 1983, με το οποίο απομακρύνθηκαν τα «νυχτομάγαζα» από την Πλάκα. Παράλληλα -σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα- προβλέπεται η επέκταση των μπαρ και των εστιατορίων σε όλους τους ορόφους των διατηρητέων κτιρίων που βρίσκονται σε κεντρικά σημεία της Πλάκας, ενώ μέχρι σήμερα επιτρεπόταν μόνο στα ισόγεια.

«Ουδεμία όχληση»
«Μέχρι στιγμής ουδέν σχέδιο νέου Προεδρικού Διατάγματος για την Πλάκα έχει φτάσει στον Δήμο της Αθήνας. Ουδεμία ενημέρωση ή όχληση έχει υπάρξει μέχρι στιγμής από το αρμόδιο υπουργείο για ένα τέτοιο ενδεχόμενο», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο κ. Κακλαμάνης.

«Ελπίζω οι ανησυχούντες να μην ανήκουν σε αυτούς που, αφού έφτιαξαν ακόμη και πισίνες ή προέβησαν και σε άλλες πολεοδομικές παραβάσεις στα πολυτελή σπίτια τους, τώρα ζητούν να ληφθούν αποφάσεις που στην ουσία θα μετατρέψουν την Πλάκα σε ιδιωτικό χώρο», πρόσθεσε.

Ο δήμαρχος Αθηναίων ανέφερε παράλληλα ότι «οι απόψεις της Δημοτικής Αρχής για την Πλάκα είναι γνωστές και είχαν παρουσιαστεί και προεκλογικά», καθώς τότε είχε εκφράσει την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο να μετατραπεί η περιοχή «σε απέραντο νεκροταφείο».

Σήμα κινδύνου από την "Ανοιχτή Πόλη" για το μέλλον της Πλάκας

ΕΘΝΟΣ 20/8/08

Επιστροφή στην αρχή

Σήμα κινδύνου για την Πλάκα εξέπεμψαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της Ανοιχτής Πόλης στη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας, καλώντας τη δημοτική αρχή να ξεκαθαρίσει τη θέση της για την προωθούμενη από το ΥΠΕΧΩΔΕ τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου προστασίας της περιοχής. Ταυτόχρονα, έθεσαν το ζήτημα της πεζοδρόμησης της οδού Αθηνάς και επανέφεραν το θέμα της πλήρους υπογειοποίησης του προαστιακού στο 3ο και 4ο διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων.

"Το ΥΠΕΧΩΔΕ, με πρόφαση την αποφυγή μετατροπής των ορόφων σε στέκια αστέγων και τοξικομανών, προωθεί τη μετατροπή της Πλάκας σε ένα τεράστιο κακής ποιότητας διασκεδαστήριο, όπως ήταν επί χούντας.

Θεωρούμε ότι αντί να λαμβάνονται μέτρα επιπλέον προστασίας της κατοικίας, προωθείται η αλλοίωση του χαρακτήρα της Πλάκας, ενώ ενισχύονται οι μεγάλες επιχειρήσεις και εκδιώκονται οι μικρότερες, αναιρώντας την ποιότητα και την ιδιομορφία τους", υπογράμμισε συγκεκριμένα ο Ρήγας Αξελός.

Ο δημοτικός σύμβουλος της Ανοιχτής Πόλης επεσήμανε ότι ενώ οι αλλαγές αυτές κυοφορούνται εδώ και καιρό, μεσολάβησαν αποφάσεις του Δήμου Αθηναίων για την κατάργηση του πολεοδομικού γραφείου Πλάκας και την απομάκρυνση του γραφείου της δημοτικής αστυνομίας στην περιοχή. Σημείωσε ότι η πρόσφατη διαβεβαίωση του δημάρχου ότι δεν υπάρχει ενημέρωση στο δήμο για νέο σχέδιο Π.Δ. για την Πλάκα δεν επαρκεί πλέον. Άσκησε επίσης δριμεία κριτική στις πρόσφατες απαξιωτικές δηλώσεις του Νικ. Κακλαμάνη προς τις κινήσεις πολιτών που ανησυχούν για το μέλλον της περιοχής, ενώ κάλεσε τη δημοτική αρχή να διερευνήσει πληροφορίες ότι διάφοροι νεοϊδρυθέντες φορείς και σύλλογοι, που "κόπτονται" όψιμα για την "πολυλειτουργικότητα" της Πλάκας, εκφράζουν τα συμφέροντα συγκεκριμένων παραγόντων της νύχτας που έχουν ακίνητα και βλέψεις στην περιοχή. "Το θεσμικό πλαίσιο προστασίας της ιστορικής συνοικίας της Πλάκας πρέπει να ενισχυθεί και όχι να απαξιωθεί", κατέληξε ο Ρήγας Αξελός.

Από την πλευρά της, η Ελένη Πορτάλιου αναφέρθηκε στο ζήτημα της πεζοδρόμησης της οδού Αθηνάς, αφήνοντας αιχμές για την προ ημερών δήλωση του δημάρχου Αθηναίων, που απέδωσε την κριτική πολιτών και φορέων στα σχέδια του δήμου και της ΕΑΧΑ σε ιδιοτελή συμφέροντα. "Θεωρούμε πως τέτοιες, συνωμοσιολογικού χαρακτήρα, δηλώσεις δεν βοηθούν το σοβαρό, νηφάλιο και τεκμηριωμένο επιστημονικά διάλογο που πρέπει να συνοδεύει αντίστοιχες πολεοδομικές πρωτοβουλίες μεγάλης κλίμακας. Θα καταθέσουμε τις απόψεις μας, ελπίζοντας πως ο κ. δήμαρχος δεν θα μας καταλογίσει πως... έχουμε κατάστημα σε παρακείμενο δρόμο!", τόνισε χαρακτηριστικά.

Η Ελένη Πορτάλιου σημείωσε ότι η Ανοιχτή Πόλη από θέση αρχής είναι υπέρ της απόδοσης του αστικού χώρου που καταλαμβάνεται από τα Ι.Χ. στην πεζή μετακίνηση, το ποδήλατο και τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Ωστόσο, επεσήμανε πως η εμπειρία έχει δείξει ότι οι μέχρι σήμερα πεζοδρομήσεις στο κέντρο εξαντλούνται στην πλακόστρωση του οδοστρώματος και την τοποθέτηση φωτιστικών και δεν συνοδεύονται από κανένα ενεργητικό μέτρο προστασίας των υπαρχουσών χρήσεων γης. Ζήτησε έτσι να ληφθούν σοβαρά υπόψη ο σχετικός επιστημονικός διάλογος και οι απόψεις των καταστηματαρχών, ενώ πρόσθεσε ότι χρειάζεται να επικαιροποιηθούν και να συντονιστούν οι επιμέρους υπάρχουσες μελέτες του Πολυτεχνείου για το Εμπορικό Τρίγωνο και της ΕΑΧΑ για το Μεταξουργείο, την Πλάκα και του Ψυρρή. Κάλεσε δε το δήμο να οργανώσει ένα σοβαρό δημόσιο διάλογο για το ζήτημα, με τη μορφή μιας ημερίδας.

Τέλος, η Ελένη Πορτάλιου επανέφερε το θέμα της πλήρους υπογειοποίησης του προαστιακού στο τμήμα που διέρχεται από το Δήμο Αθηναίων. Η δημοτική σύμβουλος κατέθεσε στα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου υπόμνημα στο οποίο η Ανοιχτή Πόλη, έχοντας μελετήσει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το τροποποιημένο έργο "Αναβάθμιση και Εκσυγχρονισμός του Σιδηροδρομικού Διαδρόμου", επαναδιατυπώνει τον αντίλογό της για το θέμα.

Το ίδιο υπόμνημα έχει ήδη αποσταλεί στον ΟΣΕ, τον δήμαρχο Αθηναίων και τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου στις αρχές Αυγούστου, με στόχο να παρέμβει ο δήμος ώστε να διακοπούν τα έργα που δημιουργούν τετελεσμένα στην περιοχή. Στο 7σέλιδο κείμενο η Ανοιχτή Πόλη τεκμηριώνει τις θέσεις της και εμμένει στη διακοπή εκτέλεσης των έργων για όσο απαιτείται να υπάρξει επαναξιολόγηση και επανασχεδιασμός του έργου. Επίσης, υποστηρίζει την προσφυγή των πολιτών στο ΣτΕ, η οποία αποσκοπεί στην περιβαλλοντική και τεχνική βελτίωση του έργου.

"Το θεσμικό πλαίσιο προστασίας της ιστορικής συνοικίας της Πλάκας πρέπει να ενισχυθεί και όχι να απαξιωθεί"

Πως η εμπειρία έχει δείξει ότι οι μέχρι σήμερα πεζοδρομήσεις στο κέντρο εξαντλούνται στην πλακόστρωση του οδοστρώματος και την τοποθέτηση φωτιστικών και δεν συνοδεύονται από κανένα ενεργητικό μέτρο προστασίας των υπαρχουσών χρήσεων γης.

ΑΥΓΗ 28/8/08

Επιστροφή στην αρχή

Με ποια ανταλλάγματα ή "δωρεά" του Μπ. Βωβού;

Το ζήτημα της αποδοχής της δωρεάς της εταιρείας Μπ. Βωβού προς το Δήμο Αθηναίων για το Κέντρο Απεξάρτησης που σχεδιάζει να δημιουργήσει, έθεσε σε προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας ο Ρήγας Αξελός. Ο δημοτικός σύμβουλος της "Ανοιχτής Πόλης" τόνισε ότι οι πολίτες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν ποιοι επιχειρηματίες προσφέρουν δωρεές και να σταθμίζουν τα ανταλλάγματα, ηθικά ή υλικά, που τους δίνονται.

"Σαν Ανοιχτή Πόλη θεωρούμε πολύ προβληματική τη μεθόδευση αυτής της 'δωρεάς' έτσι όπως επιχειρείται. Εμείς δεν αποδεχόμαστε αυτή τη λογική των ανιδιοτελών 'χορηγών' επιχειρηματιών, που συνηθέστατα έχουν άλλα -έννομα ή άνομα- συμφέροντα στον αστικό χώρο", υπογράμμισε συγκεκριμένα ο Ρήγας Αξελός. "Ακόμη όμως και με την κυρίαρχη λογική του δήμου, υπενθυμίζουμε πως οι στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας κάθε ευνομούμενου οργανισμού, κάθε χρηστής δημόσιας διοίκησης που συναλλάσσεται με ιδιώτες, είναι η εκ των προτέρων δημόσια ανακοίνωση κάθε πρότασης και αποδοχής δωρεάς ώστε να υπάρχουν συνθήκες διαφάνειας", συμπλήρωσε.

Της δωρεάς υπεραμύνθηκε ο δήμαρχος Αθηναίων, ο οποίος αρνήθηκε ότι υπήρξε μεθόδευση, αν και μέχρι πρόσφατα επανειλημμένα δήλωνε ότι το Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών θα ενισχυθεί από ιδιωτική χορηγία κάποιου δωρητή που "επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος".

Συντάκτης : Γαλανοπούλου Μ. ΑΥΓΗ 23/9/2008

Επιστροφή στην αρχή

ΟΔΟΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΟΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΕΙΤΕ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΤΕ ΟΧΙ

Μια πεζοδρόμηση... πολλά προβλήματα

Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΥ, ομοτ. καθηγητή του Πολυτεχνείου

Το δίλημμα ως προς την πεζοδρόμηση της οδού Αθηνάς εγείρει ένα κρίσιμο ερώτημα: Τι προβλέπεται να γίνει με το ιστορικό κέντρο της Αθήνας; Για το σημαντικό αυτό τμήμα του κέντρου της πρωτεύουσας η κατάσταση είναι απογοητευτική. Από την οικοδομική αυθαιρεσία και τις παρανομίες στις χρήσεις γης μέχρι τα κοινωνικά προβλήματα, τις συμπλοκές και τα εγκλήματα, το κυκλοφοριακό κομφούζιο μέχρι την περιβαλλοντική και φυσικά την αισθητική υποβάθμιση, όλα οδηγούν σε αυτό που θα ονομάζαμε εγκατάλειψη. Η ειρωνεία είναι ότι πρώτος ο ευρύτερος δημόσιος τομέας ακολουθεί αυτή την κατεύθυνση. Βλέπουμε τις τράπεζες και το Χρηματιστήριο να εγκαταλείπουν το κέντρο. Το ίδιο και τα υπουργεία, τα οποία οδεύουν προς απομακρυσμένες, διασπαρμένες και ακατάλληλες θέσεις, στις οποίες ποτέ δεν θα δημιουργηθεί ουσιαστικό κέντρο. Αλλά και η κατοικία απομακρύνεται, για την οποία είχαμε ελπίσει πριν από κάποια χρόνια ότι θα επανερχόταν αναβαθμισμένη στο κέντρο της Αθήνας.

Τι χρειάζεται, λοιπόν, να γίνει και μάλιστα σε πρώτη προτεραιότητα; Χρειάζεται ένας συνολικός σχεδιασμός που να τεκμηριώνει την παρέμβαση (αλλά και άλλες επείγουσες παρεμβάσεις) και πολιτική βούληση υλοποίησής του.
Η οδός Ερμού πεζοδρομήθηκε όταν είχε ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός του Εμπορικού Τριγώνου, που εκπόνησε το Σπουδαστήριο Πολεοδομικών Ερευνών του ΕΜΠ (1989-'91) και αφού πάρθηκαν οι σχετικές αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και αργότερα (1994) εκδόθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ το Προεδρικό Διάταγμα, που, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει καθορισμό χρήσεων, βελτίωση της λειτουργικότητας, απομάκρυνση με περίοδο χάριτος ακατάλληλων χρήσεων, μείωση του συντελεστή δόμησης, ενίσχυση της κατοικίας, κηρύξεις διατηρητέων και ανάδειξη μνημείων, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και λοιπές παρεμβάσεις. Παράλληλα ο Δήμος Αθηναίων και αργότερα η ΕΑΧΑ Α.Ε. προχώρησαν στην εκπόνηση παρόμοιων πολεοδομικών μελετών αναβάθμισης και άλλων τμημάτων του κέντρου. Ο δήμος, μάλιστα, συνέχισε τις μελέτες και εκτός κέντρου και σήμερα μπορούμε να πούμε ότι έχει καλυφθεί με σχεδιασμό συγγενούς αντικειμένου το σύνολο των συνοικιών.
Εδώ, όμως, υπάρχει ένα κενό και θα αποτολμούσα να διατυπώσω μια «καταγγελία»: Η συντριπτική πλειονότητα των παραπάνω μελετών -που βέβαια απαίτησαν σχεδόν δύο δεκαετίες για να συνταχθούν- δυστυχώς δεν προωθήθηκε, ώστε να εγκριθούν, έστω με τροποποιήσεις, και φυσικά δεν διαθέτουν σήμερα προεδρικά διατάγματα.
Ούτε, όμως, επιχειρήθηκε να ενσωματωθούν και να συντονιστούν μεταξύ τους οι μελέτες αυτές που ασφαλώς θα έπρεπε να επικαιροποιηθούν, ώστε να διαθέτουμε έναν «καταστατικό χάρτη», τουλάχιστον για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Ας μη μας πουν οι αρμόδιοι ότι το Ρυθμιστικό Σχέδιο για όλη την πρωτεύουσα των 5.000 χιλιομέτρων, που ουσιαστικά συντάχθηκε και εγκρίθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80 (οι πιο πρόσφατες συμπληρώσεις αφορούσαν κυρίως προσθήκες οδικών δικτύων και ολυμπιακών εγκαταστάσεων) καθορίζει και την τύχη των τριών τετραγωνικών χιλιομέτρων του ιστορικού κέντρου. Αλλά ούτε το ξεπερασμένο -συντάχθηκε ομοίως προ 20ετίας- Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) της έκτασης του Δήμου Αθηναίων καλύπτει το κενό, αφού εξάλλου στα πιο σημαντικά του στοιχεία δεν εφαρμόζεται. Για παράδειγμα, οι υποβαθμισμένοι -και σωστά- συντελεστές δόμησης του ΓΠΣ δεν κατισχύουν αυτών που καθορίζονται από τα ισχύοντα ρυμοτομικά σχέδια και τους όρους δόμησης που έχουν υλικά αρκετών δεκαετιών. Είναι σήμερα απαράδεκτοι και όμως με αυτούς ακόμα κτίζονται τα ογκώδη κτίρια που βλέπουμε γύρω μας.
Πώς, λοιπόν, η πεζοδρόμηση ενός δρόμου θα λύσει τα προβλήματα του κέντρου, αφού, εξάλλου, δεν ξέρουμε αν στο πλαίσιο του συνολικού σχεδιασμού είναι ενδεδειγμένος ή όχι.
Εξάλλου τι θα πει πεζοδρόμηση; Η τυπολογία και οι κατηγορίες των πεζόδρομων ποικίλλουν ανάλογα με τις συνθήκες και τον κανονισμό που διέπει τον καθένα από αυτούς, τον τρόπο που χρησιμοποιείται, αλλά και αστυνομεύεται. Υπάρχουν οι αμιγείς πεζόδρομοι, στους οποίους η κίνηση των τροχοφόρων είναι απαγορευμένη. Για παράδειγμα ένας δρόμος με σκαλιά. Στο άλλο άκρο υπάρχουν οι κατ' όνομα πεζόδρομοι, που, όμως, είναι «ξέφραγο αμπέλι», κατά το ελληνικό πρότυπο. Για παράδειγμα ο πεζόδρομος τής Κωλέττη, στον οποίο μετράει κανείς περισσότερα αυτοκίνητα και δίκυκλα από αυτά που χωρούσαν πριν πεζοδρομηθεί από τον Δήμο Αθηναίων.
Ανάμεσα στις ακραίες αυτές περιπτώσεις υπάρχουν οι δρόμοι ήπιας κυκλοφορίας (WOONERF), με καθορισμένους διαδρόμους κίνησης τροχοφόρων με ταχύτητες πεζού και με απαγόρευση διαμπερών κινήσεων, αφού σ' αυτούς μπορούν τα παιδιά να παίξουν, οι πεζοί και οι ποδηλάτες να αισθάνονται ασφαλείς. Ας σημειώσουμε εδώ ότι οι δρόμοι ήπιας κυκλοφορίας για να λειτουργήσουν σωστά απαιτούν νοοτροπία και κοινωνική συμπεριφορά, για την οποία δεν μπορούμε να υπερηφανευόμαστε. Φυσικά οι εκτεταμένες διαπλατύνσεις των πεζοδρομίων σε βάρος της ασφάλτου είναι και αυτές μια λύση και κάτι τέτοιο έχει ήδη γίνει σε αρκετούς δρόμους του ιστορικού κέντρου με ευθύνη της ΕΑΧΑ Α.Ε., μεταξύ των οποίων και η οδός Αθηνάς. Αυτό, πάντως, δεν σημαίνει ότι αποκλείεται η περαιτέρω επαύξηση του χώρου των πεζοδρομίων και στην οδό Αθηνάς. Τούτο θα εξαρτηθεί από τη μελέτη των επιπτώσεων που μόνο με τη μελέτη του συνόλου θα γίνει σε βάθος.
Ας μην ξεχνάμε ότι το θέμα δεν είναι μόνο κυκλοφοριακό. Είναι πρωτίστως πολεοδομικό, σχετίζεται με τις χρήσεις γης, τον οικοδομούμενο όγκο (συντελεστής δόμησης), την ιδιωτική κάλυψη επιφάνειας (ποσοστό κάλυψης), τον δημόσιο χώρο και πέραν των λειτουργικών παραμέτρων συναρτάται και με αισθητικές, περιβαλλοντικές, κ.ά., ενώ συχνά υπερτονίζονται μόνο οι οικονομικές. Ασφαλώς οι τελευταίες δεν είναι αμελητέες. Και είναι πράγματι γεγονός ότι ρυθμίσεις όπως οι πεζοδρομήσεις δημιουργούν ανακατατάξεις σε θέματα όπως οι χρήσεις γης. Ομως υπάρχουν άλλοι παράγοντες πολύ ισχυρότεροι από τις πεζοδρομήσεις, που επαυξάνουν τις μεταλλαγές.
Ας κάνουμε μια υπόθεση: Ας θεωρήσουμε ότι στην οδό Αθηνάς δεν θα γίνει καμιά παρέμβαση (κάτι πολύ πιθανόν και σύνηθες στην ελληνική πρακτική, όπου πρυτανεύει η εύκολη «λύση», να μη γίνει δηλαδή τίποτα). Προσωπικά θεωρώ ότι και πάλι οι χρήσεις σε μεγάλο βαθμό θα αλλάξουν τα επόμενα χρόνια. Τότε, όμως, δεν θα υπάρχει η παράμετρος του κοινού καλού και της βελτίωσης της ποιότητας του αστικού χώρου, αφού -φοβάμαι- ότι δεν θα πραγματοποιηθεί ούτε θα εγκριθεί ο γενικός σχεδιασμός, άρα και ο καθορισμός των χρήσεων γης. Ετσι, οι τελευταίες θα ευθυγραμμιστούν μόνον με τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα και η κατάσταση για το κοινωνικό σύνολο θα γίνει πιο δυσχερής. Και επειδή πολύς λόγος γίνεται για τα βαρέα εμπορεύματα της οδού Αθηνάς -σε αντίθεση με της Ερμού- ας πούμε και τούτο. Οι επιχειρήσεις πώλησης βαρέων εμπορευμάτων, αν δεν έχουν ήδη εκσυγχρονιστεί, θα το κάνουν σύντομα. Η διπλή μετακίνηση των εμπορευμάτων από την αποθήκη προς το κέντρο της πόλης και από εκεί στο σπίτι του καταναλωτή αντικαθίσταται με μία μόνο μετακίνηση από την αποθήκη στον τελικό προορισμό. Το κατάστημα βαρέων ειδών στο κέντρο της πόλης εξελίσσεται σε εκθεσιακό χώρο, ώστε ο υποψήφιος αγοραστής να επιλέξει και να παραγγείλει, όχι και να μεταφέρει.
Αρα θεωρώ ότι, ακόμα και αν δεν γίνει τίποτα από μέρος του δήμου ή ευρύτερου δημόσιου τομέα, θα έχουμε ανατροπές που θα είναι ανεξέλεγκτες.
Ενα τελευταίο: Διανύουμε μια εποχή αποτελμάτωσης πολλών συνιστωσών του πλαισίου στο οποίο ζούμε. Πριν από κάποιες δεκαετίες είχε κατορθωθεί -όχι πάντως σε συνεχόμενη βάση- να παρουσιάζονται από πολιτικούς ή τεχνοκράτες ή και τις δύο ομάδες μαζί κάποια οράματα σε διάφορους τομείς, όπως π.χ. ως προς το μέλλον των πόλεών μας. Στα χρόνια που διανύουμε τέτοια οράματα σπανίζουν. Οταν κάποιος επιχειρήσει να διαιωνίσει κάτι τέτοιο, θεωρείται γραφικός ή αθεράπευτα ρομαντικός. Οι ακολουθούμενες πρακτικές τον υποχρεώνουν σε «ανώμαλη προσγείωση».
Οταν, λοιπόν, σήμερα ένας δήμαρχος, ένας υπουργός, ένας εξειδικευμένος τεχνοκράτης επιχειρεί να διατυπώσει ένα όραμα που συγκαταλέγεται, όμως, στα εφικτά οράματα και όχι στις ουτοπίες και αν μάλιστα αυτό το όραμα αποδεχθεί ο εμπνευστής του να ακολουθήσει τη βάσανο της τεκμηριωμένης αξιολόγησης, μήπως αυτό είναι ένα φως στην άκρη του τούνελ;

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/09/2008

Επιστροφή στην αρχή

Νέα επιστολή, αυτή τη φορά προς τους συναρμόδιους υπουργούς Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, Υγείας, Τουριστικής Ανάπτυξης, τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τον δήμαρχο Αθηναίων, απέστειλε χθες ο νομάρχης Αθηνών Γ. Σγουρός για το ζήτημα των άθλιων συνθηκών που επικρατούν στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Δύο εβδομάδες μετά την ανάλογη ανοικτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό, ο Γ. Σγουρός τους ενημερώνει αναλυτικά για την κατάσταση που κατέγραψαν οι υπηρεσίες της νομαρχίας σε εκτεταμένους ελέγχους από τις αρχές του καλοκαιριού και τους καλεί να πάρουν συγκεκριμένα μέτρα για την επίλυση των προβλημάτων στην περιοχή.

Συγκεκριμένα, ο νομάρχης Αθηνών αναφέρει ότι στους ελέγχους διαπιστώθηκε επικίνδυνος συνωστισμός και ανύπαρκτες υποδομές υγιεινής στα οικήματα που διαμένουν αλλοδαποί (30-40 άτομα σε ένα διαμέρισμα, 100 άτομα ανά τουαλέτα), με αποτέλεσμα να απειλείται η δημόσια υγεία. Για το λόγο αυτό, ο Γ. Σγουρός προτείνει να ενημερωθούν άμεσα και εγγράφως οι ιδιοκτήτες και να έρθουν σε συνεννόηση με τον δήμο Αθηναίων, προκειμένου να καθαριστούν τα διαμερίσματα από τα συνεργεία καθαρισμού του, μετά από γνωμοδότηση της νομαρχίας. Σε περίπτωση άρνησης των ιδιοκτητών ή των ενοίκων, προτείνεται ο καθαρισμός να γίνεται με εισαγγελική παραγγελία. Προτείνεται ακόμη συνεργασία με το Κέντρο Ειδικών Λοιμώξεων προκειμένου να γίνουν οι απαιτούμενες εξετάσεις και να συστηθεί η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή στους ενοίκους.

Παράλληλα, ο νομάρχης καταθέτει πρόταση μεταστέγασης των αλλοδαπών σε ξενοδοχεία άλλης περιοχής, που όπως δηλώνει, μπορεί να πληρώνει για ένα διάστημα η νομαρχία μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες νομιμοποίησης τους. Υποστηρίζει δε ότι αυτό δεν συνιστά σε καμία περίπτωση επιχείρηση-σκούπα.

Τέλος, ο Γ. Σγουρός προτείνει ο δήμος Αθηναίων να προχωρήσει άμεσα στην κατεδάφιση εγκαταλελειμμένων ακινήτων, που είναι υπό κατάρρευση και συνιστούν εστίες μόλυνσης, αύξηση της αστυνόμευσης για την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών και κινητοποίηση δήμου-αστυνομίας για να κλείσουν οι παράνομοι οίκοι ανοχής.

Συντάκτης : Γαλανοπούλου Μ. ΑΥΓΗ 1/10/2008

Επιστροφή στην αρχή

Και εγένετο φως στο Εθνικό

Ø Πρωτοποριακή τεχνολογία με τη χρήση οικολογικών φωτιστικών σωμάτων i-led ελάχιστης κατανάλωσης

Δημητρης Ρηγοπουλος

Δεν έχει αξιομνημόνευτο παρελθόν και βάθος η φροντίδα για τον φωτισμό των κτιρίων της Αθήνας. Ηταν στη δεκαετία του ’90 που οι μαζικές αποκαταστάσεις νεοκλασικών, κυρίως, κτιρίων στο κέντρο της πρωτεύουσας δημιούργησαν ένα σημαντικό κεφάλαιο το οποίο απαιτούσε διαφορετικούς χειρισμούς και ως προς τη νυχτερινή τους εμφάνιση. Οσο περισσότερο προχωράμε στην πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα τόσο η Αθήνα κερδίζει σε καινούργιες εικόνες, αποτέλεσμα μιας νέας πολυφωνίας που επιβάλλουν η μικρή αλλά αναδυόμενη κοινότητα των εξειδικευμένων επαγγελματιών του χώρου. Μια βόλτα στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας Συντάγματος δείχνει την απόσταση που διανύθηκε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.

Μόνο 5.800 watt αντί 54.000

Η έναρξη των εργασιών φωτισμού της όψης του Εθνικού Θεάτρου έρχεται να επιβεβαιώσει την πρόοδο της Αθήνας. Οχι γιατί εκπονήθηκε μελέτη φωτισμού (αυτονόητη υποχρέωση για έργα αυτής της κλίμακας κι αυτού του συμβολισμού) αλλά επειδή οι ιθύνοντες της μεγαλύτερης κρατικής μας σκηνής υιοθέτησαν μια πρωτοποριακή πρόταση της εταιρείας IFIgroup κάνοντας χρήση των φωτιστικών σωμάτων της i-led. Η φιλική προς το περιβάλλον τεχνολογία των συγκεκριμένων σωμάτων επιτρέπει ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας, μόνο 5.800 watt, έναντι 54.000 watt που θα χρειάζονταν αν ο φωτισμός γινόταν με συμβατικά φωτιστικά σώματα και προβολείς. Πρόκειται για φωτιστικές μπάρες μικρών διαστάσεων ύψους τεσσάρων εκατοστών, με αποτέλεσμα να μην είναι εμφανή τα σώματα κατά τη διάρκεια της ημέρας όταν δεν θα λειτουργούν. Εχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και η εταιρεία εγγυάται 20ετή λειτουργία χωρίς καμία παρέμβαση (συντήρηση, αλλαγή λαμπτήρων κ.λπ.). Ο αντίστοιχος χρόνος ζωής ενός κοινού λαμπτήρα σπάνια υπερβαίνει τα δύο χρόνια. Επιπλέον η τεχνολογία των led προσφέρει τη δυνατότητα στα ίδια φωτιστικά σώματα να χρησιμοποιούνται λαμπτήρες με διαφορετικές θερμοκρασίες άρα και διαφορετικό τόνο του λευκού χρώματος.

Η εφαρμογή της μελέτης φωτισμού στο κτίριο της οδού Αγίου Κωνσταντίνου (αρχιτέκτονας: Ερνεστ Τσίλερ) με ορίζοντα ολοκλήρωσης τους δύο μήνες είναι ένα ευοίωνο σημάδι ότι οι εργασίες αποκατάστασης έχουν μπει στην τελική ευθεία. Και οι φωτορεαλιστικές απεικονίσεις της πρόσοψης αφήνουν πολλές υποσχέσεις.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_08/10/2008_287499

Επιστροφή στην αρχή

«Ενεση» € 7,5 εκατ. στον Εθνικό Κήπο

Ø Ανακοινώθηκε η ανάπλαση του σημαντικότερου πλέον πνεύμονα πρασίνου

Νέο πρόσωπο αναμένεται να αποκτήσει ο Εθνικός Κήπος σε περίπου δύο χρόνια, έπειτα από οικονομική «ένεση» ύψους 7,5 εκατ. ευρώ που θα βελτιώσει θεαματικά τις σημερινές υποδομές του. Το εγχείρημα της ανάπλασης του σημαντικότερου από τους εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου της πρωτεύουσας, το οποίο χρηματοδοτεί αποκλειστικά η Νομαρχία Αθηνών, ανακοινώθηκε χθες σε συνέντευξη Τύπου παρουσία του νομάρχη κ. Ι. Σγουρού, του δημάρχου Αθηναίων κ. Νικ. Κακλαμάνη , του πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείουτο οποίο θα υλοποιήσει τις αλλαγές- κ. Κ. Μουντζούρη και του προέδρου τουνομικού προσώπου Δήμος Αθηναίων- Εθνικός Κήπος κ. Ι. Κωστόπουλου. Οπως τόνισε ο κ. Κακλαμάνης, στα έργα αναβάθμισης των υποδομών συγκαταλέγονται: μικρός σύγχρονος ζωολογικός κήπος, βοτανολογικό μουσείο, επέκταση της παιδικής χαράς, επιστρώσεις δαπέδων (δρόμοι, πλατείες), αντικατάσταση του υλικού των μονοπατιών με ειδικό χώμα, περίφραξη του χώρου, εγκατάσταση φωτισμού, δίκτυα αποχέτευσης, ύδρευση, άρδευση, βιολογικές μέθοδοι καθαρισμού. Ο ίδιος υπογράμμισε πάντως και τις μικρότερου βεληνεκούς προσπάθειες που καταβάλλονται τα τελευταία τρία χρόνια με τη φύτευση- μεταξύ άλλων- 700 δέντρων και 1.300 εδαφοκαλυπτικών φυτών. Την ίδια στιγμή ο κ. Σγουρός επεσήμανε την ανάγκη συμβολής και των υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ και Οικονομίας- «είναι καλό να αποκτήσουν μια περιφερειακή ορατότητα» δήλωσε-, ενώ δεσμεύθηκε ο ρόλος της νομαρχίας να είναι δυναμικός και στον τομέα της συντήρησης του έργου.

Σύμφωνα με τον κ. Μουτζούρη, η ανάπλαση βρίσκεται στα χέρια διεπιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ, με 14 καθηγητές διαφορετικών ειδικοτήτων υπό τον δικό του συντονισμό.

http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=20081010&nid=10027359&sn=&spid=

Επιστροφή στην αρχή

Ένας νέος θεσμός καθιερώνεται. Δείτε την πόλη μας διαφορετικά. Κάντε μια βόλτα στο κέντρο το Σάββατο.

Mέρα Δρόμου

Σάββατο 25 Oκτωβρίου 2008

ΔEΛTIO TYΠOY

 H Mέρα Δρόμου είναι η έκφραση μίας ανάγκης συνάντησης και επικοινωνίας

των τεχνών του δρόμου.

Το Σάββατο 25 Oκτωβρίου, δημιουργοί που θεωρούν τους δρόμους,

τις πλατείες και τα πάρκα της Aθήνας ως το φυσικό χώρο έκφρασής τους,

κανούν μια οργανωμένη πρόταση-κίνηση προς τους αποδέκτες της δουλειάς τους, προς το κοινό, δηλαδή τους πολίτες της Αθήνας.

Καλλιτέχνες και ομάδες θεάτρου και θεαμάτων δρόμου, performers, μουσικοί, κουκλοπαίχτες,

ζογκλέρ και ακροβάτες, εικάστικοί, graffiti artists και πολλοί άλλοι θα γεμίσουν με θεάματα και δράσεις το κέντρο της Aθήνας.

Aπό τις 12 το μεσημέρι μέχρι αργά το απόγευμα,

στο Σύνταγμα, την οδό Bουκουρεστίου, την οδό Eρμού, την πλ. Kαπνικαρέας,

το Μοναστηράκι και το Θησείο οι καλλιτέχνες παίρνουν την σκυτάλη από την πόλη

για να την παράδώσουν με τη σειρά τους, στους πολίτες της,

τους σημαντικότερους συντελεστές της Mέρας Δρόμου.

 H μέρα θα κλείσει με ένα πάρτυ δρόμου στον πεζόδρομο Θεσσαλονίκης, στις 9 μ.μ. γιατί…

H Πόλη είναι η σκηνή μας!

Τι είναι η Mέρα Δρόμου.

H Mέρα Δρόμου είναι η πρώτη έκφραση μίας ανάγκης για ανάπτυξη των τεχνών του Δρόμου στην Ελλάδα.

Διοργανώνουμε τη μέρα αυτή με στόχο τη συνάντηση και την επικοινωνία. 

Επικοινωνία πρώτα από όλα μεταξύ μας, όλων εμάς που μας ενώνει η πρόθεση και η δράση για παρουσίαση της δουλειάς μας στον αστικό χώρο. Θέατρο και θέαμα δρόμου, performance, τσίρκο, κουκλοθέατρο, μουσική, εικαστική δημιουργία… Για πολλά χρόνια η ελληνική σκηνή των 'τεχνών του δρόμου' υπάρχει, ζει, αναπνέει και αναπτύσσεται με βέβαια και αβέβαια βήματα, παλινδρομήσεις και άλματα, στο φυσικό της χώρο: τους δρόμους και τις πλατείες. Έχουμε συναντηθεί με το κοινό και μεταξύ μας, έχουμε συνεργαστεί, συμπορευτεί και διασταυρωθεί. Ήρθε ο καιρός να συναντηθούμε και να επικοινωνήσουμε και σε ένα άλλο πεδίο δράσης: την συλλογική οργάνωση για δυνατότερη και καλύτερη επικοινωνία με το κοινό και με τους δραστήριους φορείς της πόλης, με στόχο την γρηγορότερη και ουσιαστικότερη ανάπτυξη αυτού του χώρου καλλιτεχνικής έκφρασης.

Υπάρχει υψηλή ανάγκη επικοινωνίας με τον αστικό χώρο, την πόλη και το κοινό, τους πολίτες. Ξεκινάμε από την Αθήνα, την πόλη που οι περισσότεροι από εμάς ζούμε και δουλεύουμε με τον ορίζοντα όμως ανοικτό για Μέρες Δρόμου σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας.

Θεωρούμε πως ο δημόσιος χώρος, ο κατεξοχήν χώρος της ελεύθερης και δημόσιας έκφρασης, είναι ο φυσικός μας χώρος για καλλιτεχνική δράση.

H Mέρα Δρόμου θέλει να προβάλλει αυτήν την ανάγκη για άμεση επαφή του δημιουργού και του αποδέκτη στο φυσικό σημείο συνάντησης τους. Aν ένα πάρκο είναι μία, ζωτικής πιά σημασίας, παρένθεση στην ριμοτομία της σύγχρονης Aθήνας, έτσι και η παρουσία της τέχνης στο 'Δρόμο' είναι μια ανάσα-νότα ανθρώπινης ευαισθησίας μέσα στους φρενήρεις ρυθμούς της πολύβουής μας πόλης.

Πως γεννήθηκε η Mέρα Δρόμου.

H Mέρα Δρόμου  ξεκίνησε στη Γαλλία το 2007, με το όνομα 'rue libre' (ελεύθερος δρόμος) ως μια πρωτοβουλία της ομοσπονδίας καλλιτεχνών των τεχνών του δρόμου (fédération des arts de la rue). Κατά τη διάρκεια μιας μέρας του Oκτωβρίου, μέσα από δράσεις και δρώμενα που εξελίσονται ταυτόχρονα σε όλη τη χώρα, εκφράζεται η αναγκαιότητα της ύπαρξης της τέχνης στο δημόσιο χώρο και η επικοινώνια των καλλιτεχνών με το κοινό μέσα σε ένα φυσικό πλαίσιο που διαφέρει από αυτό των φεστιβάλ και των εκδηλώσεων της πολιτείας.

Tον Aύγουστο του 2008, έλληνες καλλιτέχνες του θεάτρου δρόμου, συναντήθηκαν στο φεστιβάλ τεχνών του δρόμου Éclat, στο Aurillac της Γαλλίας, και σε μια παράλληλη πανευρωπαϊκή συνάντηση καλλιτεχνών του δρόμου. Κοινή πρώτη διαπίστωση όλων των συμμετεχόντων από όλες τις χώρες της Ευρώπης ήταν η επιθυμία για κοινή δράση και συντονισμό σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Οι τέχνες του δρόμου μπορούν να αναπτυχθούν στην χώρα μας σε συντονισμό και επικοινωνία με ό,τι γίνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Φιλοδοξούμε σε πολλές κινήσεις και δράσεις που θα δώσουν σε αυτό τον χώρο τέχνης την ανάπτυξη που του αξίζει.

H Mέρα Δρόμου είναι η πρώτη από αυτές τις κινήσεις, και για το 2008 θα λάβει χώρα στις 25 Oκτωβρίου, εκτός από την Γαλλία και την Eλλάδα, στη Γερμανία, καθώς και στην Πορτογαλία.

Ποιοί είναι οι συντελεστές της Mέρας Δρόμου.

Πρώτη απ'όλους, «υπεύθυνη» γι'αυτήν την πρόταση είναι, προφανώς η ίδια η πόλη.

Aπ'αυτήν παίρνουν τη σκυτάλη οι καλλιτέχνες. Ηθοποιοί, κουκλοπαίχτες, μουσικοί, εικαστικοί που θα συναντήσετε καθώς περιδιαβαίνετε το ιστορικό κέντρο της Αθήνας: Σύνταγμα, οδός Eρμού, πλατεία Kαπνικαρέας, Μοναστηράκι, Θησείο, πεζόδρομος Θεσσαλονίκης.

Mπορεί σε κάποιο από αυτά τα μέρη, να υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης, ή το έργο του. Να είναι εκεί για να παραδώσει τη σκυτάλη στους κατοίκους της Αθήνας, τους πολίτες, που αποτελούν το τρίτο και σημαντικότερο συστατικό της Mέρας Δρόμου.

Συμμετέχουν με δρώμενα και θεάματα (ενδεικτικά):

Ο κατάλογος είναι ανοιχτός και ελεύθερης συμμετοχής. Η 25η Οκτώβρη 2008 είναι μια γιορτή για την πόλη, τον ελεύθερο δημόσιο χώρο. Η δικιά μας ανεξάρτητη γιορτή!

Θέατρο - Θεάματα Δρόμου – Site specific performances:

Θίασος Παντούμ

Motus Terrae

Helix Street Theatre

Παραστάσεις Tσίρκο-One Man Show:

Eekuipoiz

Lazy dayz-Circus Dayz

Kουκλοθέατρο:

Aγιούσαγια

Baruti

Mουσική:

Quilombo

Bασίλης Bασιλάτος

Info-points κατά τη διάρκεια της 25ης Οκτωβρίου 2008: Πλ. Συντάγματος, Oδ. Eρμού, Θησείο.

Επιστροφή στην αρχή

Προτάσεις ανάπλασης του κέντρου της Αθήνας

Η παρακμή του ιστορικού κέντρου της Αθήνας έχει ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά εκπροσώπων της πρωτεύουσας. Χθες ο νομάρχης Αθηνών κ. Ι. Σγουρός δημοσιοποίησε πρόταση για την προστασία και ανάπλαση της περιοχής, ενώ ο κ. Κ. Σκανδαλίδης, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Αθηναίων, ξεκινά σειρά επαφών με τους αρμόδιους υπουργούς - σήμερα θα συναντηθεί με τον υπουργό Υγείας κ. Δ. Αβραμόπουλο.

Ο κ. Σγουρός βλέπει τη Νομαρχία Αθηνών σε ρόλο συντονιστή πλείστων όσων φορέων, των πέντε συναρμοδίων υπουργείων (Εσωτερικών, ΠΕΧΩΔΕ, Υγείας, Πολιτισμού, Τουρισμού), της Ελληνικής Αστυνομίας, των δήμων της Αττικής (ΤΕΔΚΝΑ), της Περιφέρειας αλλά και της Δικαιοσύνης, κατά το πρότυπο του «Αθήνα 2004», ενώ οριοθετεί το απαιτούμενο έργο σε τρεις άξονες: απαλλοτριώσεις εγκαταλειμμένων σπιτιών για τη δημιουργία μικρών χώρων πρασίνου, εγκατάσταση ισχυρού φωτισμού και επιδιόρθωση όψεων κτιρίων.

Το σχέδιο, που είναι τριετές, αγγίζει και το ευαίσθητο θέμα των λαθρομεταναστών, προβλέποντας «φιλοξενία τους σε ανθρώπινα και ασφαλή σημεία μέχρι τη νομιμοποίησή τους».

http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=20081016&nid=10083237&sn=&spid=

Επιστροφή στην αρχή

ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ Ας υπογράψουμε όλοι!

Η ΠΛΑΚΑ, Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!

Η αρχαιότερη περιοχή της Αθήνας που σώθηκε από την καταστροφική μανία των Νεοελλήνων, χάρις στο ενδιαφέρον της πολιτείας και την υποστήριξη ορισμένων φωτισμένων ανθρώπων (του Στέφανου Μάνου, του Αντώνη Τρίτση, της Μελίνας Μερκούρη) κινδυνεύει και πάλι να καταστραφεί.

Το Κεντρικό Συμβούλιο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ, εισηγήθηκε τροποποίηση του Διατάγματος για τις χρήσεις γης, με στόχο να παραδώσει την Πλάκα στην ασύδοτη εκμετάλλευση από επιχειρηματίες νυκτερινής διασκέδασης.

Τη δεκαετία του ΄70 η Πλάκα υπέστη μία αλλοίωση στη λειτουργική της δομή και μια σταδιακή υποβάθμιση. Η εισβολή του τουρισμού και της μαζικής διασκέδασης μετέτρεψε την περιοχή σε κακόφημη συνοικία, με αποτέλεσμα την εκδίωξη των κατοίκων της.

Το 1978 ο Στέφανος Μάνος, βασιζόμενος στην πρωτοποριακή μελέτη του καθηγητή Διονύση Ζήβα και της ομάδας του, αποφάσισε να προχωρήσει σε μια παρέμβαση για να ανακόψει την παραμόρφωση της περιοχής, θωρακίζοντας την Πλάκα με ένα νομοθετικό πλαίσιο. Το πιο σημαντικό μέτρο ήταν το Διάταγμα για τις χρήσεις γης, το οποίο καθόριζε με σαφήνεια τη σχέση της κατοικίας με τις χρήσεις του εμπορίου και της αναψυχής. Πρέπει εδώ να τονιστεί η θερμότατη υποστήριξη που έδειξαν για το μέτρο αυτό οι κάτοικοι της Πλάκας, οι οποίοι με συνεχείς και δυναμικούς αγώνες το στήριξαν και έκαναν δυνατή την εφαρμογή του.
Αυτήν ακριβώς την πολεοδομική ισορροπία, που ουσιαστικά διασφάλισε συνθήκες ομαλής συμβίωσης (συνύπαρξης)} της κατοικίας με τις υπόλοιπες χρήσεις, έρχεται να διαταράξει η πρόταση του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Η τροποποίηση του Διατάγματος που προτείνει το ΣΧΟΠ, προβλέπει την επέκταση των μπαρ και των κέντρων διασκέδασης σε όλους τους ορόφους (και τις ταράτσες) των διατηρητέων κτηρίων που βρίσκονται σε κεντρικά σημεία της Πλάκας, καθώς επίσης και την δυνατότητα ενοποίησης των καταστημάτων στο ισόγειο, μέχρι εμβαδού 200μ². Είναι σίγουρο ότι οι περιοχές που θα ισχύσουν αυτά τα μέτρα, γρήγορα θα μετατραπούν σε τόπους αμιγούς διασκέδασης τεραστίων διαστάσεων για την κλίμακα της Πλάκας, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση και πάλι της κατοικίας.

Τα μικρά καταστήματα δεν θα μπορέσουν να αντέξουν την οικονομική πίεση από τους μεγαλοεπιχειρηματίες και θα κλείσουν, όπως έγινε στου Ψυρρή και στο Γκάζι.

Εμείς, στην Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας, πιστεύουμε ότι εάν αλλάξει το Διάταγμα, όπως προτείνει το ΥΠΕΧΩΔΕ, θα αλλοιωθεί ανεπανόρθωτα η φυσιογνωμία της περιοχής, θα αναβιώσουν παράνομες δραστηριότητες περασμένων εποχών και η Πλάκα θα επιστρέψει στο παλιό αμαρτωλό καθεστώς.
Κάνουμε έκκληση συμπαράστασης με τη συλλογή υπογραφών, ώστε η Πλάκα να παραμείνει ζωντανή και προστατευμένη από το υπάρχον προεδρικό Διάταγμα και να διατηρήσει την ιστορική και παραδοσιακή της μορφή.

Εάν θέλετε να στηρίξετε τον αγώνα μας, στείλτε το ονοματεπώνυμό σας, το επάγγελμα ή την ιδιότητά σας, τον τόπο κατοικίας σας και την ηλεκτρονική σας διεύθυνση, αν υπάρχει, στην ηλεκτρονική διεύθυνση της επιτροπής: sepi@ellinikietairia.gr, ή στο fax 210 3225240

Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας

Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας: Σκοπός της Επιτροπής είναι η μελέτη κάθε θέματος που αφορά ή έχει σχέση με την συνοικία της Πλάκας η επισήμανση και μελέτη κάθε προβλήματος που την αφορά, η ανάληψη κάθε νόμιμης πρωτοβουλίας προς κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα για την παρουσίαση των θέσεων και προτάσεων της Επιτροπής σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων αυτών και η δραστηριοποίηση των κατοίκων της Πλάκας για την επίτευξη των παραπάνω.

Η Επιτροπή αποτελεί μέρος και λειτουργεί στo πλαίσιo της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.

(Ελήφθη 20-10-08)

Επιστροφή στην αρχή

Πλατεία με ενστάσεις στο Μοναστηράκι

ΒΑΣΙΛΑΚΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

Λίγες ημέρες πριν από τα πολυαναμενόμενα αποκαλυπτήρια της πολύπαθης πλατείας Μοναστηρακίου οι αρχιτέκτονες που ανέλαβαν τη μελέτη και την παρακολούθηση του έργου εκφράζουν τους προβληματισμούς τους σχετικά με τη μετέπειτα χρήση της πλατείας ως δημόσιου χώρου. Οι Νίκος Καζέρος, Ζηνοβία Κωτσοπούλου, Βάσω Μανιδάκη, Χριστίνα Παρακεντέ και Ελένη Τζιρτζιλάκη, αν και ομολογούν την αρχιτεκτονική επιτυχία του έργου, σημειώνουν πως ορισμένες από τις παρεμβάσεις που σχεδίασαν με σκοπό να προστατεύσουν το δημόσιο χαρακτήρα της πλατείας δεν πρόκειται τελικά να εφαρμοστούν.

«Μια δημόσια βρύση, η μελέτη για τα μέτωπα των γύρω κτιρίων, ένα τοιχίο που θα διαχώριζε την πλατεία από τα καταστήματα της Ερμού και της Μητροπόλεως και άρα θα απέτρεπε την εξάπλωση τραπεζοκαθισμάτων, κάποιοι κύβοι-καθίσματα ανάμεσα στα δέντρα αλλά και η προσαρμογή των απολήξεων του μετρό στο επίπεδο της πλατείας είναι μερικά από τα σημεία της μελέτης που δεν θα πραγματοποιηθούν» λέει η Ελένη Τζιρτζιλάκη, ενώ ο Νίκος Καζέρος δέχεται ότι «όλα αυτά μπορεί να αποτελούν λεπτομέρειες». Σε συνδυασμό όμως μ’ έναν επερχόμενο κανονισμό, που προβλέπει αστυνόμευση της πλατείας, οι αρχιτέκτονες εκφράζουν τους φόβους τους ότι το Μοναστηράκι θα μεταμορφωθεί σ’ ένα χώρο αποκλεισμών. «Εμείς οραματιστήκαμε ένα φιλόξενο χώρο, που θα δέχεται τη διαφορετικότητα. Φοβόμαστε ότι με την πρόφαση της προστασίας της γίνεται μια προσπάθεια εξυγίανσης-σκούπας της περιοχής, που θα αλλάξει το χαρακτήρα της».

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=64139

Επιστροφή στην αρχή

Παραδόθηκε η πλατεία Μοναστηρακίου

Στους Αθηναίους και τις Αθηναίες παραδόθηκε η πλατεία Μοναστηρακίου μετά και την τελευταία ανάπλασή της, η οποία κόστισε 3,2 εκατομμύρια ευρώ περίπου.

Αυτό που κυριαρχεί στη νέα μορφή της πλατείας είναι το πολύχρωμο μωσαϊκό, ενώ οι περαστικοί θα μπορούν να δουν την αρχαία κοίτη του Ηριδανού.

www.kathimerini.gr 19-12-08 

Επιστροφή στην αρχή

Τι πλατεία θα παραδώσεις;

ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΑΡΜΑΡΑΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΙΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΕΤΣΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009, ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Οι πλατείες είναι για να διαβαίνεις,

για να κάθεσαι, ενίοτε και για να συζητάς - την αισθητική τους, τη χρησιμότητά τους, τη λειτουργικότητά τους... Μετά την πρόσφατη παράδοση της Πλατείας Μοναστηρακίου, οι σχετικές συζητήσεις αναζωπυρώθηκαν. Τέσσερις μεγάλες πλατείες –Σύνταγμα, Ομόνοια, Κολωνάκι, Μοναστηράκι–, που αναπλάστηκαν πρόσφατα, βαθμολογούνται από ισάριθμους αρχιτέκτονες. Συμφωνείτε μαζί τους;

 Και τότε και σήμερα, η πλατεία ήταν γεμάτη. Αλλά εκτός από τις διαδηλώσεις, οπότε η πλατεία γεμίζει διαδηλωτές, όλα τα άλλα είναι μεταβλητά – ιδίως στις πλατείες του αθηναϊκού κέντρου, που τα τελευταία χρόνια αλλάζει χρόνο με το χρόνο. Βλέπετε, η πόλη μεγάλωσε, άλλαξε και πλέον, με μητροπολιτικό χαρακτήρα, φιλοξενεί ένα μωσαϊκό ανθρώπων και τάσεων. Πώς να είναι εύκολη η συζήτηση για το ρόλο και τις ανάγκες που οφείλουν να εξυπηρετούν οι πλατείες της;

Ίσως με αυτά τα δεδομένα να ήταν απλή για πολλούς η εξήγηση των απανωτών παρεμβάσεων, διαμορφώσεων και αναπλάσεων που ταλαιπωρούν τους ελεύθερους χώρους της πρωτεύουσας. Η εξίσωση σίγουρα δυσκόλεψε την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς, να όμως που το «ράβε-ξήλωνε» δεν έχει τελειωμό τέσσερα χρόνια μετά. Οι σχεδιαστές των πλατειών ακόμα διαμαρτύρονται για τις παρεμβάσεις στο έργο τους, οι επιδιορθώσεις φαίνεται να τείνουν στο άπειρο, ενώ την ίδια στιγμή είναι εμφανής η έλλειψη συμμετοχής των κατοίκων στο σχεδιασμό αλλά συχνά και της απόλαυσής τους – αν εξαιρέσει κανείς τη συνήθη αξιοποίηση των περισσότερων απ' αυτές ως περιοχών ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων από τα πέριξ καφέ και εστιατόρια.

Ζητήσαμε τη γνώμη τεσσάρων αρχιτεκτόνων, που κανένας τους δεν είχε εμπλοκή στην ανάπλαση των Πλατειών Συντάγματος, Ομονοίας, Μοναστηρακίου και Κολωνακίου. Του Μανώλη Μαρμαρά, του Ηλία Γιαννίρη, του Γεωργίου Πανέτσου και του Θανάση Μουτσόπουλου. Ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και μίλησαν για τις χρήσεις των χώρων και την ποιότητα ζωής που φιλοξενούν. Όπως φαίνεται, τίποτα δεν είναι οριστικό για τους ελεύθερους χώρους της πρωτεύουσας εκτός από το ότι θα τις δούμε και θα τις ξαναδούμε να αλλάζουν στο μέλλον. Ποιος ξέρει; Ίσως αυτό να είναι ένδειξη μιας ζωντανής κοινωνίας σε κίνηση.

Μανώλης Μαρμαράς Αρχιτέκτων πολεοδόμος Καθηγητής Οικιστικής Ανάπτυξης και Πολεοδομικού Σχεδιασμού στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης

 Σύνταγμα:

Σφύζει από κόσμο, αποτελώντας προσφιλή επιλογή στον διαβάτη για να τη διασχίσει. Με διαμόρφωση χωρίς ιδιαίτερο αισθητικό ενδιαφέρον, μπορεί να θεωρηθεί μια πετυχημένη λειτουργικά πλατεία του αθηναϊκού κέντρου.

Ομόνοια:

Η τελευταία διαμόρφωση έδωσε έμφαση στην οδική κυκλοφορία. Και προσέδωσε στο χώρο μια νέα λειτουργικότητα, αυτή της στάσης και της ανάπαυσης των περαστικών. Επειδή όμως η προσπέλαση δεν είναι εύκολη, ο χώρος τείνει να καταστεί στέκι ειδικής κατηγορίας κατοίκων που οδηγεί στο σχηματισμό ενός ιδιότυπου κοινωνικού γκέτο. Δηλαδή δεν απευθύνεται σε όλους τους κατοίκους. Ίσως μια διαμόρφωση που εκτός της κυκλοφοριακής λειτουργίας θα προσέδιδε πράσινο, υδάτινη επιφάνεια και γλυπτική διαμόρφωση στο χώρο να ήταν πιο επιτυχής.

Κολωνάκι:

Από παλιά υπάρχει συγκέντρωση ωραίου ψηλού πρασίνου που παραπέμπει σε πρότυπα αγγλικής κηποτεχνίας και λειτουργεί ως πνεύμονας. Η πρόσφατη αναδιάρθρωση μάλλον δίνει μεγαλύτερη σημασία στην αρχιτεκτονικά επιμελημένη διαμόρφωση της μικροκλίμακας του χώρου –πεζούλια, επιφάνειες πεζόδρομων και αρχιτεκτονικές μικροδιαμορφώσεις– και λιγότερη έμφαση στη συνολική διάταξη των κινήσεων των περαστικών στην πλατεία. Με αποτέλεσμα να επιλέγεται από σχετικά μικρό αριθμό περαστικών για διάσχιση.

Μοναστηράκι:

Η νέα διάσταση του χώρου προσφέρει απλωσιά σε ένα τμήμα της πόλης με στενούς δρόμους, ενοποιεί πολλούς πεζόδρομους, δίνει άνετη πρόσβαση στο σταθμό του μετρό, προβάλλει την αρχαία κοίτη του Ηριδανού και αποκαλύπτει τις αρχαιότητες που έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή. Αλλά δεν προσφέρει ίχνος πρασίνου σε μια τόσο πυκνοδομημένη περιοχή. Ο βαθμός επιτυχίας της θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο δεν θα γεμίσει με τραπεζοκαθίσματα των γύρω εστιατορίων και θα καθαρίζεται τακτικά η επιφάνειά της –ώστε να διακρίνονται οι πολύχρωμες ψηφίδες– όσο και το περιφραγμένο πηγάδι του Ηριδανού από τα σκουπίδια που ενδεχομένως θα ρίχνουν διαβάτες.

 Το σχόλιο:

Δημόσιος χώρος σημαίνει επιφάνειες ελεύθερες, προσπελάσιμες και διαθέσιμες κάθε χρονική στιγμή από όλους. Η πλατεία με την ιδιότητα του κατεξοχήν δημόσιου χώρου προορίζεται να προσφέρει στον κάθε διαβάτη που κινείται μέσα στον πολύβουο ιστό της πόλης οπτική άνεση, δυνατότητα ξεκούρασης, ανάσα πρασίνου και αίσθηση δροσιάς. Στη χώρα μας υπάρχει μια μεγάλη παράδοση στη διαμόρφωση πλατειών και ελεύθερων επιφανειών στον αστικό ιστό. Αυτό είτε πρόκειται για πόλεις –όπως το Ναύπλιο και η Ερμούπολη– ή για χωριά – όπως οι μικρές πλατείες στους ορεινούς και τους νησιωτικούς οικισμούς. Σήμερα η διαμόρφωση των πλατειών έχει καταστεί, κατά κάποιον τρόπο, ένα στοίχημα για τις τοπικές αυτοδιοικήσεις με σκοπό να αναβαθμιστεί το αστικό τοπίο. Όμως όχι πάντοτε με τα καλύτερα αποτελέσματα.

 Ηλίας Γιαννίρης Επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης

 Σύνταγμα:

Κατά βάση πολιτικό κέντρο, αλλά λειτουργεί και σαν διάδρομος περαστικών. Δεν είναι όμως φιλική σε όλο το μήκος και πλάτος της. Η αξία της φαίνεται κυρίως σε εκδηλώσεις του δήμου, προεκλογικές εκστρατείες, οπότε μάλλον τελικά υπηρετεί κάποιο ρόλο.

Ομόνοια:

Παλαιότερα λειτουργούσε ως κέντρο προσέλκυσης ανθρώπων από την επαρχία, με τα ραντεβού έξω από του «Μπακάκου», και μέχρι σήμερα διατηρεί σε ένα βαθμό το χαρακτήρα πλατείας διερχομένων από επαρχία. Τώρα είναι κυρίως χώρος συνάντησης μεταναστών. Οι Αθηναίοι μάλλον θα πρέπει να νιώθουν αποξενωμένοι εδώ.

Κολωνάκι:

Ορισμένοι είναι επιφυλακτικοί με το τελικό αποτέλεσμα, και για τα πολλά τσιμέντα της πλατείας. Αλλά λειτουργεί, είναι επισκέψιμη, και έχει χώρους να καθίσεις, αφού δεν έχει γεμίσει τραπεζοκαθίσματα. Σχεδιαζόταν γκαράζ, αλλά αντιστάθηκαν οι κάτοικοι. Απευθύνεται τόσο σε κατοίκους όσο και στην εμπορική και οικονομική δραστηριότητα της περιοχής.

Μοναστηράκι:

Χρειάζεται prestige γιατί έχει τουρισμό. Μοιάζει πετυχημένη, είναι όμως νωρίς για να κρίνουμε. Μπορεί να τη δούμε γεμάτη ημινόμιμα και, σταδιακά, νόμιμα τραπεζοκαθίσματα, πλαστικά παραβάν, που αφαιρούν χώρους από τους πεζούς.

  Το σχόλιο:

Τα χαρακτηριστικά της αθηναϊκής πλατείας διαφέρουν ανάλογα με τους χρήστες, οι οποίοι μπορεί να είναι πολλών κατηγοριών. Ένας λαθρομετανάστης ή ένας έμπορος ναρκωτικών μπορεί να βρει μια πλατεία ικανοποιητική. Μια μητέρα με το παιδί της ή ένα άτομο με ειδικές ανάγκες ίσως τη βρει απωθητική αν δεν υπάρχει σκίαστρο ή ασφάλεια. Άρα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να λάβει υπόψη του ένας αρχιτέκτονας στο σχεδιασμό μιας κεντρικής πλατείας διαφέρουν από αυτά μιας συνοικιακής. Ούτε είναι ίδιες οι προϋποθέσεις χρήσης, για παράδειγμα, στο Σύνταγμα, την Ομόνοια ή το Μοναστηράκι. Γενικά όμως στις πλατείες της Ελλάδας υπάρχει το πρόβλημα του εργολαβικού προσανατολισμού που έχουν οι δήμοι και τις αναπλάθουν κάθε τόσο. Ενώ πρέπει να γίνεται «ζύγισμα» για κοινωνικές χρήσεις ή εμπορικές (τραπεζοκαθίσματα ή υπόγειο γκαράζ), στην Ελλάδα δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πολιτικές και εργαλεία για δημιουργία πλατειών. Και χρήματα υπάρχουν. Υπάρχει το ΕΤΕΡΠΣ (Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων), το οποίο δεν αξιοποιείται πάντα ικανοποιητικά. Η εύκολη λύση είναι να φορτώνονται σε μια πλατεία πολλές χρήσεις, που ίσως να μην έχει.. Για παράδειγμα, αν και κανείς δεν διανοείται γκαράζ στο Σύνταγμα, έγινε ωστόσο στην Κλαυθμώνος και συζητιέται για το Ζάππειο, το Πολεμικό Μουσείο και το παρκάκι του «Ευαγγελισμού». Υπάρχουν και άλλες ενδεικτικές περιπτώσεις, όπως η Πλατεία Αιγύπτου, η Κάνιγγος, η πλατεία στο Νοσοκομείο Παίδων. Είναι τόσο βαριά χτισμένη η Αθήνα, στις πλατείες έμειναν κάποιοι ελεύθεροι χώροι και τους φορτώνουμε ένα σωρό χρήσεις. Ενώ θα έπρεπε να παράγουμε αστικά κενά, ελεύθερο και αδόμητο χώρο. Η λογική θα έπρεπε να είναι όχι γκαράζ στο κέντρο. Γι' αυτό και ένας ξένος θα γελάσει με τη νοοτροπία μας να θεωρούμε ως πλατείες την Αμερικής ή την Κολιάτσου. Υπάρχει λοιπόν θέμα νοοτροπίας. Τι εννοούμε τελικά ως πλατεία; Η απάντηση δεν είναι εύκολη, γιατί δεν υπάρχει ώριμη κουλτούρα και οι πολίτες δεν ξέρουν πάντα τι να ζητήσουν από τους πολιτικούς.

  Γεώργιος Πανέτσος Αρχιτέκτων

Σύνταγμα:

Πλατεία με έντονα θεσμικό χαρακτήρα, αρχαιότητες και ποικίλα άλλα διατηρητέα στοιχεία που καθιστούν δύσκολο τον όποιο ανασχεδιασμό. Το βραβευμένο σχέδιο συνδύαζε ευφυώς νεοκλασικές και σύγχρονες ποιότητες. Εκτελέστηκε δυστυχώς μόνο εν μέρει. Εντελώς λανθασμένη είναι η τοποθέτηση και διαμόρφωση των εισόδων/εξόδων του μετρό, που λειτουργούν σχεδόν σαν καταβόθρες του πλήθους. Ο άλλοτε Κήπος των Μουσών έγινε πέρασμα επιβατών, όπου κανείς δεν μπορεί καν να απολαύσει την κίνηση του πλήθους. Πρόκειται για απόλυτη ήττα. Ανάλογα κακός είναι και ο εσωτερικός χώρος του μετρό, δυνητική συνέχεια της πλατείας: πλαδαρός, αμήχανος, με λοξή προσπέλαση, ασαφή αρχιτεκτονική σύλληψη και άτεχνη στατική επίλυση.

Ομόνοια:

Το πρόβλημα ήταν εξαρχής εξαιρετικά δύσκολο: έπρεπε μια μεγάλη νησίδα, προϊόν στενά κυκλοφοριακού και όχι συνολικού αστικού σχεδιασμού, να διαμορφωθεί σε πλατεία. Η ύπαρξη του υπόγειου σταθμού επέβαλλε συνδυασμένο σχεδιασμό ισογείου και υπογείων, πράγμα που δεν προβλέφθηκε καν ως διαδικασία, με αποτέλεσμα άβολη υπερύψωση της πλατείας και απελπιστικά χαμηλό ύψος στο υπόγειο. Οι περικοπές και οι αλλεπάλληλες επεμβάσεις στη βραβευθείσα μελέτη οδήγησαν στο σημερινό ανάξιο αποτέλεσμα.

Κολωνάκι:

Είναι ένας μικρός «κόσμος», που μας προσκαλεί να ξεχάσουμε ό,τι συμβαίνει γύρω. Δεν είναι πλατεία εντυπώσεων, είναι xώρος εμπειρίας. Αυτή η προσέγγιση, εντελώς απροσδόκητη, με προηγούμενο ίσως μόνο στην Παιδική Χαρά του Πικιώνη, προκάλεσε αρνητικές κρίσεις, καθώς ο σχεδιασμός υπερέβαινε τα αυτονόητα. Έστω και κακοσυντηρημένο, είναι ένα από τα σημεία της Αθήνας που φροντίζω να δουν οι ξένοι συνάδελφοι και φοιτητές μου.

Μοναστηράκι:

Παραδόθηκε με μεγάλη καθυστέρηση, κυρίως λόγω αμφιβολιών για το πολύχρωμο πλακόστρωτο, που εκ του αποτελέσματος βρήκα ακατανόητες. Πιο πολύ με απασχολεί το μέγεθος και ορισμένες λεπτομέρειες στοιχείων, όπως οι εξαερισμοί του μετρό ή το χάσμα πάνω από τις αρχαιότητες, καθώς και η μέτρια ποιότητα κατασκευής, ιδίως των επεμβάσεων στην εκκλησία. Αν διατηρηθεί χωρίς επεμβάσεις, πιστεύω ότι θα έχει θετική συμβολή στη ζωή στο κέντρο.

Το σχόλιο:

Η παράδοση του αθηναϊκού νεοκλασικισμού θέλει τις πλατείες μικρούς κήπους, όπου το πράσινο, που δεν μπορούσε να συντηρηθεί ιδιωτικά, προσφέρεται οργανωμένα και περιποιημένο ως κοινόχρηστο. Είτε από οικολογικό απωθημένο είτε από συνήθεια, θέλουμε πλατείες με πράσινο, τη στιγμή που στις σημαντικότερες πλατείες του κόσμου (Αγ. Μάρκου, Αγ. Πέτρου, Place de la Concorde κ.λπ.) δεν υπάρχει ούτε ένα δέντρο.

Οι Νεοέλληνες όμως πάνε κυρίως σε καφετέριες, μετατρέποντας σε κατανάλωση τη ζωή στο δημόσιο χώρο και επιβραβεύοντας το φαινόμενο της κατάληψης του δημόσιου χώρου από τραπεζάκια κ.λπ.

Ο αρχιτέκτονας είναι ο μόνος εν δυνάμει καλλιτέχνης που εξαρχής οφείλει να ικανοποιήσει απαιτήσεις τρίτων, συχνότατα αδαών και προκατειλημμένων, που συνήθως δεν διατυπώνουν απλά επιθυμίες, αλλά επιδιώκουν να υπαγορεύσουν το αποτέλεσμα. Αντί να προσπαθήσουν να συμμετάσχουν στη διαδικασία από τη θέση τους και να κατανοήσουν την πρόταση του αρχιτέκτονα, θέλουν να δουν φτιαγμένο από τον ειδικό, αυτό που οι ίδιοι μπορούν να συλλάβουν άτεχνα.

Αυτό είναι μέρος ενός ευρύτερου κλίματος χαμηλών ή ανύπαρκτων προδιαγραφών και προσδοκιών ποιότητας. Τα επαγγελματικά δικαιώματα των διαφόρων κλάδων μηχανικών και υπομηχανικών, για παράδειγμα, εκτείνονται εις βάρος της κοινωνίας σε εύρος πολύ μεγαλύτερο από αυτό που δικαιολογεί το περιεχόμενο των αντίστοιχων σπουδών. Άσχετοι κάνουν άσχετες δουλειές με αναμενόμενα κακά αποτελέσματα.

Η απουσία προδιαγραφών και ελέγχου για υλικά και τεχνικές κατασκευής, από την άλλη, έχει ως αποτέλεσμα άθλια εμφάνιση, αδυναμία συντήρησης και κακή απόδοση των κάθε είδους έργων, του δημόσιου χώρου περιλαμβανομένου, φαινόμενο κρίσιμο για μια χώρα που στηρίζεται οικονομικά στον τουρισμό. Αν συγκρίνουμε έργα σχεδιασμένα και κατασκευασμένα μέχρι τη δεκαετία του 1960 με άλλα της τελευταίας 20ετίας, για παράδειγμα, θα καταλάβουμε τη διαφορά.

Σήμερα ο δημόσιος χώρος σχεδιάζεται πρόχειρα και ελλειμματικά συχνότατα για να ικανοποιήσει ανύπαρκτες ανάγκες (χαρακτηριστικά παραδείγματα οι πεζόδρομοι, οι μονόδρομοι, οι νησίδες, οι ζαρντινιέρες και τα κάγκελα σε περιοχές χωρίς κίνηση), κατασκευάζεται κακά και ανά τετραετία αναμορφώνεται με αδικαιολόγητη σπατάλη δημόσιου χρήματος. Χρειάζονται πολίτες υποψιασμένοι, άρχοντες ακέραιοι και ανυστερόβουλοι και αρχιτέκτονες ικανοί.

Θανάσης Μουτσόπουλος Αρχιτέκτων Τμήμα Αρχιτεκτόνων στο Πολυτεχνείο Κρήτης

Σύνταγμα:

Σήμερα λειτουργεί ως κεντρικός δημόσιος χώρος μόνο όταν στήνονται οι εορταστικές ζαχαρολουκουμοπόλεις των πρόσφατων δημάρχων της Αθήνας, όταν γίνονται πολιτικές συγκεντρώσεις ή συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφαλείας. Τον υπόλοιπο χρόνο η μεγαλύτερη και κεντρικότερη πλατεία της Αθήνας λειτουργεί ως ένα αμήχανο (αναγκαστικό) πέρασμα και όχι ως αυτοδύναμη πλατεία.

Ομόνοια:

Η ζωή της πλατείας ήταν πάντα γύρω απ’ αυτήν, όχι πάνω σ’ αυτήν.. Και τώρα έτσι είναι, με οικονομικούς μετανάστες και ναρκομανείς να συγχρωτίζονται(;) με λίγους πλέον «θείους από το χωριό». Η αρχιτεκτονική μελέτη κατάφερε να βάλει χρήστες μέσα στην πλατεία, μόνο που αυτοί τείνουν να είναι χρήστες ουσιών και όχι της πλατείας. Τα προβλήματα της Ομόνοιας σήμερα είναι προφανώς κοινωνικά και όχι αρχιτεκτονικά, προβλήματα που δεν έχουν ως κέντρο την πλατεία, αλλά τις οδούς Σοφοκλέους ή 3ης Σεπτεμβρίου ή ακόμη και την Πλατεία Εξαρχείων, από την οποία απωθείται περιοδικά η διακίνηση.

Κολωνάκι:

Μια μικρή, ήσυχη, άνευ σημασίας πλατεία σε μια γειτονιά υψηλών εισοδημάτων, που εκ των πραγμάτων δεν έχει πυκνότητα χρήσεων. Το να σχεδιάσεις ένα αρχιτεκτονικό «Μπεν Χουρ» σε αυτό το πλαίσιο μοιάζει άστοχο και το αποτέλεσμα είναι πολύ προβληματικό. Αυτό που χτίστηκε είναι κάτι oversized, κάτι υπερβολικά βαρύ και μνημειακό, με περιττές υψομετρικές διαφορές.

Μοναστηράκι:

Το αποτέλεσμα είναι μάλλον πιο ικανοποιητικό. Προς το παρόν, η πλατεία φαίνεται καλή και πετυχημένη και έχει αναδείξει τα στοιχεία που πρέπει.

 Το σχόλιο:

Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσει κανείς στις (σχετικά) πρόσφατες διαμορφώσεις στις πλατείες της Αθήνας είναι ότι δεν υπακούουν σε καμία γενική λογική. Από σχεδόν μη σχεδιασμό (Σύνταγμα) σε έναν υπερβάλλοντα ζήλο για μνημειακότητα (Κολωνάκι). Θα μπορούσε κανείς να τις προσεγγίσει όλες αισθητικά και να αρχίσει να αναλύει το χρώμα στα πλακάκια ή τις βασικές γραμμές του σχεδιασμού, όμως νομίζω ότι κάτι τέτοιο δεν θα εξηγούσε τα καίρια προβλήματα που διαπερνούν τη λειτουργία τους. Φοβάμαι ότι το κράτος που προκήρυξε τους διαγωνισμούς ή ανέθεσε απευθείας τις μελέτες δεν σκέφτηκε σοβαρά το χαρακτήρα που (συχνά εκ των πραγμάτων) έπαιρνε η κάθε πλατεία. Η Αθήνα είναι μια μητρόπολη με τεράστια κοινωνικά προβλήματα (αυτό έγινε αρκετά σαφές τον τελευταίο Δεκέμβρη) και ίσως δεν είναι η «λαμπερή πόλη της Ολυμπιάδας, των προτομών αρχαίων προσωπικοτήτων και των shopping malls» που οι δήμαρχοι της Αθήνας των τελευταίων χρόνων τείνουν να παρουσιάζουν. Είναι μια περιφερειακή πόλη στα όρια του (λεγόμενου) Τρίτου Κόσμου, με εντελώς ανεπαρκείς συγκοινωνίες και λειτουργία του κράτους, κοινωνική ασφάλεια και πρόνοια, δημόσια υγεία και τρόπους αστικής συμβίωσης. Μετά απ’ αυτά ίσως θα ήταν άκαιρο να μιλήσουμε για το χρώμα σε εκείνο το πλακάκι…

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ ΠΛΑΤΕΙΩΝ

(Τα υπέρ και τα κατά των κεντρικών πλατειών μετ΄΄α την ανάπλασή τους, όπως προκύπτουν από τις συνολικές επισημάνσεις και των τεσσάρων αρχιτεκτόνων)

 Σύνταγμα

 Διαγωνισμός: Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας (ΕΑΧΑ)

Χρονιά παράδοσης: 2004

Σχεδιαστές: Δημήτρης Μανίκας, Λεωνίδας Γεωργιάδης, Θεοδώρα Παπαδημητρίου

 +

σχετικά ικανοποιητικό πράσινο, παγκάκια, υδάτινες επιφάνειες

υπηρετεί εύκολα ρόλο πολιτικού, συμβολικού κέντρου

προσφέρει δυνατότητα πολλαπλών χρήσεων

 -

όχι ιδιαίτερο αισθητικό ενδιαφέρον

προβληματική τοποθέτηση εισόδων μετρό

λειτουργεί ως διάδρομος περαστικών, όχι παντού φιλικός

Ομόνοια

 Διαγωνισμός: ΕΑΧΑ

Χρονιά παράδοσης: 2003

Σχεδιαστές: Αριάδνη Βοζάνη, Γρηγόρης Δεσύλλας, Μαριαλένα Κάτσικα, Θοδωρής Τσιάτας

 +

περιορίζει το κυκλοφοριακό πρόβλημα της περιοχής

εξασφαλίζει περισσότερο χώρο σε πεζούς

καθαρίζεται αρκετά συχνά

 -

έμφαση στην κυκλοφοριακή και όχι στην κοινωνική λειτουργία της

αναπόφευκτα ελάχιστο πράσινο, παγκάκια, υδάτινες επιφάνειες

υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα

 Κολωνάκι

 Διαγωνισμός: ΥΠΕΧΩΔΕ

Χρονιά παράδοσης: 2004

Σχεδιαστές: Σουζάνα και Δημήτρης Αντωνακάκης

 +

σύγχρονη αισθητική

πολυδιασπασμένη και «περιπετειώδης»

καλή χρήση νερού

 -

δυσπρόσιτη για ορισμένους χρήστες

προβλήματα με καθαριότητα

βαρύς σχεδιασμός

 Μοναστηράκι

 Διαγωνισμός: ΕΑΧΑ

Χρονιά παράδοσης: 2008

Σχεδιαστές: Νίκος Καζέρος, Ζηνοβία Κωτσοπούλου, Βάσω Μανιδάκη, Χριστίνα Παρακεντέ, Ελένη Τζιρτζιλάκη

 +

ενοποιεί πεζόδρομους, προσφέροντας ανοιχτό χώρο

αναδεικνύει όμορφα στοιχεία της περιοχής

λειτουργεί βάσει άτυπου κανονισμού

 -

μεγάλοι όγκοι εξαερισμών του μετρό

ελάχιστο πράσινο

κίνδυνος εκμετάλλευσης από μαγαζάτορες

Επιστροφή στην αρχή

Γιατί πρέπει να παραμείνει η Σχολή Αρχιτεκτόνων

Σπύρος Ραυτόπουλος, καθηγητής

Με αφορμή τα πρόσφατα δυσάρεστα γεγονότα που τάραξαν την Αθήνα και ιδιαίτερα την ένταση με την οποία εκδηλώθηκαν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, τέθηκε και πάλι από διάφορες πλευρές το ερώτημα αν θα έπρεπε να λειτουργεί η Σχολή των Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ στο συγκρότημα της οδού Πατησίων και γενικότερα αν θα πρέπει να λειτουργούν πανεπιστημιακές σχολές στο κέντρο της Αθήνας.

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να αναφερθούν ορισμένα διευκρινιστικά στοιχεία σχετικά με τους λόγους που εξακολουθεί η σχολή μας να λειτουργεί στο συγκρότημα της οδού Πατησίων. Πριν από αρκετά χρόνια, ίσως περί τα τριάντα, έγιναν πολλές συζητήσεις στη σχολή για το ποια είναι η πιο ενδεδειγμένη χωροθέτησή της και γενικά ποια είναι η ενδεδειγμένη χωροθέτηση αρχιτεκτονικών σχολών σε συνάρτηση με τον αστικό χώρο. Η απόφαση τότε, η οποία και σήμερα εκφράζει την πλειοψηφία των διδασκόντων και των διδασκομένων, ήταν ότι θα πρέπει να παραμείνει στο συγκρότημα της οδού Πατησίων και να μη μεταφερθεί όπως οι υπόλοιπες σχολές στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου.

Υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι που μια αρχιτεκτονική σχολή θεωρούμε ότι πρέπει να μην αποκόπτεται από τα δρώμενα ενός αστικού περιβάλλοντος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αρχιτεκτονική σπουδή έχει κάποιες ιδιαιτερότητες σε σύγκριση με τις άλλες επιστημονικές περιοχές, ιδίως του ΕΜΠ, οι οποίες έχουν έναν καθαρά τεχνολογικό χαρακτήρα. Ο αρχιτέκτων και κατ’ επέκταση ο φοιτητής αρχιτεκτονικής μελετά μεμονωμένα κτίρια ή σύνολα, πολεοδομικές ενότητες, γειτονιές, αξιοποιώντας διάφορες παραμέτρους που είναι συσχετισμένες με τους ανθρώπινους, τους κοινωνικούς παράγοντες και ανάγκες, το περιβάλλον, τα πολεοδομικά προβλήματα, τις επιμέρους κοινωνικές ομάδες. Ο αστικός χώρος είναι ο χώρος ο οποίος εμπεριέχει τις πιο πάνω παραμέτρους και ευαισθητοποιεί, και στην ουσία διδάσκει από μόνος του τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα θέματα. Ο φοιτητής αρχιτεκτονικής, πριν προχωρήσει στη συνθετική διαδικασία ενός έργου, περνάει από την αναλυτική φάση αναγνώρισης των προβλημάτων. Αυτή τη φάση του την προσφέρει ο αστικός χώρος, πολύ συχνά ακόμη και υποσυνείδητα με τα βιώματα που αντλεί από το άμεσο περιβάλλον του. Αυτά τα βιώματα δεν του τα προσφέρει η απομάκρυνση από τον αστικό χώρο και τις δραστηριότητες που τον χαρακτηρίζουν.

Υπάρχουν φυσικά και συναισθηματικοί λόγοι, που συνδέουν τη σχολή μας με το συγκρότημα της οδού Πατησίων και ιδιαίτερα με το νεοκλασικό κτίριο Αβέρωφ, από το οποίο έχουν περάσει γενεές αρχιτεκτόνων και έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. Το κτίριο Αβέρωφ, ένα από τα σημαντικότερα νεοκλασικά μνημεία της Αθήνας, έργο του Λύσανδρου Καυταντζόγλου, που αποτελεί το κυρίως κτίριο της σχολής μας, αποκαθίσταται και εκσυγχρονίζεται μετά από μελέτη που εκπόνησαν διδάσκοντες της σχολής με στόχο την επαναστέγασή της και θα ολοκληρωθεί μέσα στο τρέχον έτος. Η λειτουργία της σχολής και πάλι μέσα σε αυτό το κτίριο αποτελεί ένα μάθημα για τους μελλοντικούς αρχιτέκτονες.

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί κανείς και σε γενικότερες επιπτώσεις που προκύπτουν στα αστικά κέντρα με την απομάκρυνση ορισμένων λειτουργιών και κοινωνικών ομάδων. Ο αστικός χώρος και ιδιαίτερα τα κέντρα πρέπει να διατηρούν τις δραστήριες λειτουργίες τους, οι οποίες εκφράζονται από τους ανθρώπους που τις βιώνουν. Η απομάκρυνσή τους απονεκρώνει τα κέντρα και τα μετατρέπει σε αστικές «ερήμους». Ενα ζωντανό κύτταρο του αστικού χώρου είναι ο φοιτητικός πληθυσμός, που προσφέρει και διατηρεί τη ζωντάνια του ακόμη και με μόνη την παρουσία του. Κλείνοντας πρέπει να τονιστεί ότι δυσάρεστα γεγονότα ή ακραίες ομάδες με τις πράξεις τους δεν μπορεί να αποτελούν πιεστικούς παράγοντες απομάκρυνσης πανεπιστημιακών λειτουργιών, οι οποίες πράγματι εκμεταλλεύονται το άσυλο και βιαιοπραγούν. Ας μην ξεχνάμε ότι βίαιες πράξεις γίνονται στην πόλη μας και χωρίς να υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο.

Ο κ. Σπύρος Ραυτόπουλος είναι αρχιτέκτων, καθηγητής, πρόεδρος της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_01/02/2009_301310

Επιστροφή στην αρχή

Eνστάσεις για την ανάπλαση του κέντρου της Αθήνας

Φόβοι ότι το εμπορικό τρίγωνο θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Τι κρύβουν οι προσπάθειες αναβάθμισης. Ειδικοί στο χώρο των ακινήτων αφήνουν αιχμές για τις αντικειμενικές αξίες

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

Οταν οι Αθηναίοι αντιδρούν για την «γκετοποίηση» ενός κεντρικού σημείου της πόλης, ο δήμος απαντά με «ανάπλαση». Πόσο πιθανό είναι όμως μια επιχείρηση-σκούπα στην περιοχή γύρω από το εμπορικό τρίγωνο, που μαστίζεται από εμπόριο ναρκωτικών και γενικότερη παρανομία, να μεταφραστεί σε πραγματική «αναβάθμιση» της περιοχής και όχι σε μια ακόμη ανάπλαση με επιχειρηματικούς όρους;

Μηχανικοί, αρχιτέκτονες και ειδικοί στο χώρο των ακινήτων εκφράζουν τις αμφιβολίες τους για το σχεδιασμό του Δήμου Αθηναίων, λέγοντας ότι παρόμοιες κινήσεις σε άλλες περιοχές της πόλης δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. «Ποιος θα εγγυηθεί ότι στην περιοχή δεν θα γίνουν επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος;», αναρωτιέται ο πολιτικός μηχανικός Θανάσης Σκόκος, επισημαίνοντας ότι «οι μισές επιχειρήσεις μπαρ και καφέ που λειτουργούν στο κέντρο είναι χωρίς άδεια». Την ώρα μάλιστα που στα σχέδια του δήμου η πεζοδρόμηση της οδού Αθηνάς πρόκειται να λειτουργήσει ως παράγοντας ανάπτυξης της περιοχής, μια ματιά στο αθηναϊκό παρελθόν θυμίζει ότι οι πεζόδρομοι της πόλης έχουν ιστορικό καταπατήσεων από ιδιώτες και τραπεζοκαθίσματα. «Είναι δίκοπο μαχαίρι η πεζοδρόμηση», εξηγεί ο μεσίτης Νίκος Γιαννουλέλης και συνεχίζει: «Αν γίνει με σκοπό να τονωθεί η κατοικία, θα είναι ευχής έργον. Αν όμως καταλήξει να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από ιδιωτικές επιχειρήσεις, τότε θα ακολουθήσει το παράδειγμα της οδού Αποστόλου Παύλου, στο Θησείο, όπου επικρατεί ένα χάος από καφετέριες. Ο ίδιος δρόμος στην προέκτασή του -η οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου- που έχει προστατευτεί είναι το εντελώς αντίθετο». Ως προς την τόνωση της κατοικίας στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας οι ειδικοί δεν είναι αισιόδοξοι, παρόλο που το παράδειγμα της περιοχής του Γκαζιού έδειξε ότι η μόδα των λοφτ αύξησε την αξία των ακινήτων, ενώ στην ουσία η περιοχή κάθε άλλο παρά αναβαθμίστηκε με τη συγκέντρωση εκεί πολλών νυχτερινών κέντρων. «Στην περιοχή υπάρχουν πολλά διατηρητέα και παραδοσιακά κτίρια τα οποία, εάν προσελκύσουν το ενδιαφέρον κατασκευαστών, μπορεί να αλλάξουν τη φυσιογνωμία της περιοχής», σημειώνει ο κ. Γιαννουλέλης, ενώ από την πλευρά του, ο καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Επαμεινώνδας Πανάς σχολιάζει: «Η αναβάθμιση μιας περιοχής προϋποθέτει ασφάλεια, εξάλειψη της εγκληματικότητας, καλές υπηρεσίες, υγιές περιβάλλον» . Ο Στράτος Παραδιάς, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσποδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), συμπληρώνει: «Η υποβάθμιση του κέντρου ήρθε ως αποτέλεσμα της εγκατάλειψης των παλιών σπιτιών από τους ιδιοκτήτες τους. Η εγκατάσταση μεταναστών όμως σε αυτά δεν είναι ο μόνος παράγοντας που οδηγεί στην απαξίωσή της περιοχής. Το νέο ενεργειακό πιστοποιητικό, που θα συνοδεύει από δω και πέρα όλα τα κτίρια, θα ευτελίσει την αξία των παλαιών πολυκατοικιών, ενώ και η επερχόμενη αποκέντρωση των δημόσιων υπηρεσιών θα αφήσει στα αζήτητα πολλά ακόμα κτίρια του κέντρου». Σύμφωνα με το δήμο, η περιοχή μετά την ανάπλασή της πρόκειται να προσελκύσει επιχειρηματικότητα που θα εξαιρεί τις οχλούσες χρήσεις όπως μπαρ και καφετέριες. «Στην Αθήνα η ανάπλαση έχει γίνει συνώνυμο της κατασκευής καφετεριών ή mall σε μια περιοχή», σχολιάζει ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Γιώργος Τζιρτζιλάκης. «Για να αναβαθμιστεί ουσιαστικά το εμπορικό κέντρο πρέπει να είναι πολυλειτουργικό. Να περιλαμβάνει πολλών ειδών χρήσεις: πολιτιστικές δραστηριότητες, κατοικία –και, γιατί όχι, κοινωνική κατοικία που στην Ελλάδα δεν ξέρουμε τι σημαίνει-, δημόσιους χώρους και τέλος εμπορικές χρήσεις».

Οι μετανάστες

Και αν πρώτο στα σχέδια του δήμου είναι η απέλαση των μεταναστών εμπόρων ναρκωτικών και ο καθαρισμός της περιοχής, πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για μια ακόμα «σκούπα» στο κέντρο που ως αποτέλεσμα θα έχει μόνο τη μετατόπιση του προβλήματος σε άλλο «στέκι». «Πίσω από το επιχείρημα της αναβάθμισης μιας περιοχής κρύβεται πάντα μια επιχείρηση βίας και καταστολής ενάντια στους μετανάστες. Και πίσω από κάθε επιχείρηση-σκούπα κρύβεται το κέρδος», σημειώνει ο Μίλτος Παύλου από το Εθνικό Παρατηρητήριο του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας. «Αν δώσουμε δικαιώματα σε όποιον θέλει να ζήσει νόμιμα και παραγωγικά στη χώρα μας, τότε το αποτέλεσμα θα είναι μια ειρηνική συμβίωση χωρίς προκαταλήψεις. Το αποτέλεσμα της σημερινής όμως ανύπαρκτης κοινωνικής πολιτικής είναι η ώθηση των μεταναστών στην παρανομία και στην γκετοποίηση της περιοχής».

Παράδειγμα προς αποφυγήν Ψυρρή και Γκάζι

Κάποτε φαινόταν ότι θα γίνουν γκαλερί, αλλά τώρα μας έχουν πνίξει οι μπουζουκλερί, λένε οι κάτοικοι

Φιλοδοξούσαν να γίνουν οι εναλλακτικές γειτονιές της Αθήνας. Να φιλοξενήσουν στους δρόμους τους τα πιο πρωτοποριακά στέκια και στις ψαγμένες πολυκατοικίες τους τις πιο καλτ φιγούρες της πόλης. Τελικά όμως απέτυχαν παταγωδώς και γρήγορα επικράτησε κορεσμός. Ο λόγος για την περιοχή του Ψυρρή, που τη διαδέχτηκε το Γκάζι το οποίο με τη σειρά του προσπεράστηκε από το Μεταξουργείο. «Στου Ψυρρή πλέον επικρατεί ένα χάος», μας λέει ο κύριος Παναγιώτης, που προσπαθεί εδώ και καιρό να βρει ενοικιαστή για ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας στην περιοχή. «Κάποτε

φαινόταν ότι θα γίνουν εδώ γκαλερί και χώροι τέχνης, αλλά τώρα μπουζουκλερί, κλαμπ και καφετέριες έχουν πνίξει τα σοκάκια». Μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία της Κτηματαγοράς στην εν λόγω περιοχή, η αξία γης έχει μειωθεί το τελευταίο χρόνο

κατά 37%, αφού όπως εξηγεί ο κ. Γιαννουλέλης «δεν επιτρέπεται πλέον να γίνει άλλο κέντρο διασκέδασης». Το άλλοτε «μιασμένο» βιομηχανικό Γκαζοχώρι έκανε δυνατό «come back» όταν στην περιοχή άνοιξαν πολλά νυχτερινά μαγαζιά που συγκέντρωσαν το νεαρόκοσμο της Αθήνας. Παράλληλα ξεκίνησε η μόδα των

πολυτελών κατοικιών τύπου λοφτ, που αύξησε τη μέση τιμή του τετραγωνικού μέτρου πάνω από 10% στα τελευταία τρία χρόνια. «Μόνο κάθε βράδυ που ανάβουν τα φώτα το Γκάζι μοιάζει όμορφο. Την ημέρα επικρατεί ακόμα μιζέρια», σημειώνει ο

κ. Παραδιάς. «Δεν είναι αναβάθμιση η καφετέρια και τα κέντρα διασκέδασης. Οι λίγοι που μετακόμισαν στην περιοχή το έκαναν επειδή βρήκαν καινούργια κατασκευή τύπου λοφτ και πλήρωσαν ακριβά τη θέα στην Ακρόπολη».Το Προεδρικό Διάταγμα

για την ανάπλαση του Μεταξουργείου εκδόθηκε το 1998, μαζί με τα αντίστοιχα διατάγματα για του Ψυρρή και το Γκάζι. Καθόρισε με πολύ αυστηρά κριτήρια τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης, με στόχο τη συνολική αναβάθμιση της περιοχής. Μόνο που αποτελεί ένα ακόμα διάταγμα που δεν τηρείται. «Οι μη επιτρεπόμενες χρήσεις δεν απομακρύνθηκαν ακόμα και σήμερα. Οι καταπατήσεις συνεχίζονται - με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την κάθοδο της Ιεράς Οδού που υποτίθεται είναι “αμιγής κατοικία” και φιλοξενεί όλες τις πίστες. Ο δημόσιος χώρος δεν είναι

φροντισμένος. Για ποια ανάπλαση μιλάμε;», αναρωτιέται ο κ. Σκόκος, που δραστηριοποιείται ως μηχανικός στην περιοχή.

ΕΛ.ΤΥΠΟΣ,11-2-2009

Επιστροφή στην αρχή

Καταρρέει το σπίτι της Κάλλας

Ø Παραδομένο στην εγκατάλειψη παραμένει εδώ και 10 χρόνια το νεοκλασικό κτίριο όπου έζησε η μεγάλη ντίβα

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ

Από την περίτεχνη είσοδο του κτιρίου στην οδό Σκαραμαγκά και Πατησίων στο Μουσείο περνούσε η ντίβα της όπερας, η Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας λίγες ώρες μετά την πρώτη της ραδιοφωνική εμφάνιση στον Σταθμό Αθηνών.

Εκεί επέστρεφε μετά την υπογραφή του πρώτου συμβολαίου της με τη Λυρική Σκηνή το 1940. Εκεί βρισκόταν το σπίτι της. Ενα διαμέρισμα στο μέγαρο Παπαλεονάρδου που νοίκιασε μαζί με τη μητέρα και την αδελφή της μετά από έξι μετακομίσεις εντός της Αθήνας...

Στη θέση του σήμερα, κομμάτια από σανίδες, παραπετάσματα και σιδερένιες σκαλωσιές για να συγκρατούν το ερειπωμένο οίκημα και να προστατεύουν τους περαστικούς.

Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, το νεοκλασικό κτίριο που στολίζει το νούμερο 61 της οδού Πατησίων, είναι ένα ιστορικό, πολιτιστικό και αρχιτεκτονικό μνημείο, που παραμένει παραδομένο στην εγκατάλειψη, την κακοποίηση του χρόνου και την απαξίωση εκείνων που το θεώρησαν απλώς τσιμέντο. Τις τελευταίες περίπου 10 ημέρες τελεί υπό κατάληψη αναρχικών στο πρότυπο αρκετών πλέον κτιρίων στο κέντρο της πόλης...

Στόχος τους, όπως λένε, είναι «να εδαφικοποιήσουν στον χώρο κάποιες από τις διαθέσεις και τις επιθυμίες τους», προκειμένου να το μετατρέψουν σε ένα ορμητήριο ζωής. «Σε έναν ανοιχτό κοινωνικό χώρο με αυτοοργάνωση και συλλογικότητα...».

Η εικόνα της εγκατάλειψης δεν είναι πρόσφατη. Ακολουθεί το κτίριο σχεδόν μία δεκαετία, στα χνάρια των εξελίξεων που το συνοδεύουν.

«Πέρυσι κάλεσα το υγειονομικό, γιατί η κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ήταν άθλια», εξηγεί η γιατρός κ. Χάρις Γιαννοπούλου, το σπίτι της οποίας βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο μέγαρο Παπαλεονάρδου.

«Εχω κάνει τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον 1.000 τηλεφωνήματα στο ΝΑΤ προειδοποιώντας τους ότι πρέπει να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για την ασφάλεια όλων μας και γιατί φυσικά είναι κρίμα να καταστραφεί ένα τέτοιο κτίριο. Εφτασα ακόμη και μέχρι στην εισαγγελέα ακροάσεως», προσθέτει.

Χ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

Καταγγέλλει αδιαφορία από τις αρχές

«Είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι κανείς, ούτε το υπουργείο Πολιτισμού ούτε το Ιδρυμα Μαρία Κάλλας ούτε ακόμη και το ίδρυμα Ωνάση και φυσικά το ΝΑΤ, δεν ενδιαφέρθηκαν να φτιάξουν στο σπίτι της Κάλλας ένα μουσείο αφιερωμένο στη σοπράνο», λέει η Χάρις Γιαννοπούλου.

«Εχω απευθυνθεί πολλές φορές στο ΝΑΤ για το συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά η αδιαφορία και η γραφειοκρατία που επικρατούν είναι χαρακτηριστικές. Τουλάχιστον μετά την κατάληψη το κτίριο καθαρίστηκε από τα παιδιά...», λέει.

Οπως φαίνεται, εκεί όπου το κράτος αδράνησε, ανέλαβε... η κατάληψη. Οι συμμετέχοντες σε αυτήν προσκάλεσαν μηχανικό, ο οποίος πραγματοποίησε αυτοψία για τις ρωγμές που είχαν προκληθεί στο κτίριο από το χτύπημα του Εγκέλαδου το 1999.

Και στη συνέχεια οι ίδιοι πήραν μυστρί και πηλοφόρι και ξεκίνησαν το έργο. Καινούργιες υδροροές, τσιμέντο για να καλυφθούν οι ρωγμές ήταν οι πρώτες από τις εργασίες που συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς.

Το απαιτεί, άλλωστε, η «επανοικειοποίηση» του εγκαταλειμμένου κτιρίου, όπως ονομάζουν την παρουσία τους στον χώρο οι καταληψίες, φοιτητές στην πλειονότητά τους, οι οποίοι συμμετείχαν στα γεγονότα του Δεκέμβρη που ξέσπασαν μετά τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια.

Η τύχη του κτιρίου στο μέλλον παραμένει άγνωστη.

Το σίγουρο είναι πως το διατηρητέο οίκημα ζητεί επειγόντως αποτελεσματικές δράσεις, καθώς καταρρέει και αφήνει πίσω του μπάζα εκεί όπου άλλοτε αντηχούσε η κρυστάλλινη φωνή της εξαίσιας σοπράνο...

ΕΡΓΟ Κ. ΚΙΤΣΙΚΗ

Κόσμημα στην περιοχή από το 1925

Χτισμένο το 1925 σε σχέδια του πρωτοπόρου αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη, το μέγαρο ήταν αντάξιο της αίγλης που ακτινοβολούσε η περιοχή του Μουσείου στα χρόνια του Μεσοπολέμου.

Γειτονιά μεσαίων και ανώτερων οικονομικά στρωμάτων η περιοχή ήταν σπαρμένη με νεοκλασικά κτίρια τα οποία, στην πλειονότητά τους, ζουν πλέον την παρακμή που έμελλε να γνωρίσει και το σπίτι της Μαρίας Κάλλας.

Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου αποτελεί ακόμη και σήμερα, σύμφωνα με τους ειδικούς, ένα εντυπωσιακό κτίριο, χαρακτηριστικό δείγμα του ρεύματος Γιούγκεντστιλ που κυριάρχησε τον 19ο αιώνα, τάση που ασπάστηκε ο Κιτσίκης ως φοιτητής στο Βερολίνο.

Με βασικό στόχο τη λειτουργικότητα των χώρων, το οίκημα των 1.590 τ.μ. στέγασε, εκτός της Μαρίας Κάλλας, και άλλες προσωπικότητες της εποχής, που χάζευαν την οδό Πατησίων από τα χαρακτηριστικά τριπλά παράθυρα της πρόσοψης... Τίποτε τότε δεν προμήνυε την εγκατάλειψη που θα ακολουθούσε...

Διατηρητέο
Το 1950 το μέγαρο επήλθε στην ιδιοκτησία του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου, το οποίο το εκμεταλλεύτηκε οικονομικά μέχρι το 1999 μισθώνοντάς το σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Δέκα χρόνια αργότερα, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη, το κτίριο κηρύχθηκε διατηρητέο.

Ομως ο σεισμός της Πάρνηθας το 1999 του επέφερε ζημιές, ενώ πυρκαγιά που εκδηλώθηκε λίγα χρόνια αργότερα επέτεινε τη δραματική του κατάσταση. Εγινε καταφύγιο για τοξικομανείς, αστέγους και... αρουραίους, ενώ στα λευκά μάρμαρα των εσωτερικών του χώρων στοιβάχτηκαν σκουπίδια, ακαθαρσίες και σύριγγες.

Για τον λόγο αυτόν, οι πόρτες κλειδώθηκαν με λουκέτο και το κτίριο σφραγίστηκε. «Στα γεγονότα του Δεκέμβρη ξέσπασε πάλι φωτιά, την οποία αναγκάστηκα να σβήσω κι εγώ μαζί με την Πυροσβεστική για να μην καούμε όλοι μαζί», εξηγεί η Χάρις Γιαννοπούλου. Πριν από περίπου δέκα ημέρες, η κλειδαριά παραβιάστηκε και το κτίριο τελεί υπό κατάληψη, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως το ΝΑΤ σκοπεύει να το εκμεταλλευτεί ξανά ενοικιάζοντάς το ως χώρο πολιτιστικών δραστηριοτήτων.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=2802810

Επιστροφή στην αρχή

“Δώστε μας πίσω την πόλη μας”

Σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας – συνέντευξη τύπου για την κατάσταση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, την Τετάρτη 13 Μαίου 2009, 6μμ, στο ξενοδοχείο Dorian Inn, Πειραιώς 17.

ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Το πρόβλημα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας δεν είναι πρόβλημα μεταναστών – είναι πρόβλημα ανεξέλεγκτης λειτουργίας παράνομων κυκλωμάτων, με την “ύποπτη” ανοχή της πολιτείας.

Οι κάτοικοι, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και στις γειτονικές περιοχές συνενώνουμε τις δυνάμεις των συλλόγων και φορέων που μας εκπροσωπούν σε μια κίνηση για την επείγουσα διάσωση και ανάπλαση του ιστορικού κέντρου, που έχει μετατραπεί σε γκέτο ανομίας, διαφθοράς και ασύλληπτων κερδών για παράνομα κυκλώματα διαφόρων ειδών - υποβαθμίζοντας τη ζωή σε όλο το Δήμο Αθηναίων. Σκοπός της Κίνησης να διαμαρτυρηθούμε, να παρέμβουμε με προτάσεις και να στραφούμε με κάθε νόμιμο τρόπο εναντίον αυτών που φέρουν την ευθύνη για το κατάντημα αυτό.

1. Πολιτιστικός Σύλλογος “Παναθήναια”

2. Ένωση Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων του 3ου διαμερίσματος της Αθήνας 

3. Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών « Ε.Σ.Α.»

4. Ηλεκτρονικό περιοδικό για την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς "Monumenta" (www. monumenta.org)

5. Σύλλογος Κεραμεικού-Γκάζι-Ρουφ “Μέγας Αλέξανδρος”

6. Σύλλογος Καταστηματαρχών Υγειονομικού Ενδιαφέροντος “Η Παλιά Πόλη” 

7. Ένωση Ξενοδόχων Αττικής

8. Εξωραϊστικός Σύλλογος “Ο ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ ” 

9. Σύλλογος κατοίκων και επαγγελματιών «Τα Εξάρχεια»

10. Σύνδεσμος Ιχθυεμπόρων-Ιχθυοπωλών Κεντρικής Αγοράς Αθήνας

11. Σύλλογος Καταστηματαρχών Μοναστηρακίου «Ο Ήφαιστος»

12. «Θησέας» Εξωραϊστικός-Πολιτιστικός-Οικολογικός Σύλλογος Ομονοίας και γύρω περιοχών

Οι σύλλογοι και ενεργοί πολίτες που συμμετέχουμε σε αυτή την κίνηση αποποιούμαστε κάθε είδους ρατσισμό προς αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, αλλοδαπούς και μη και αποδεχόμαστε αυτονοήτως το παρακάτω ψήφισμα, που έγινε ομοφώνως αποδεκτό κατά την ίδρυση μας:

ΨΗΦΙΣΜΑ

-- Καταγγέλλουμε τη συνειδητή υποβάθμιση του “ιστορικού τριγώνου”, που οφείλεται στις πράξεις και στις παραλείψεις της πολιτείας, με την ανοχή και την αδιαφορία της οποίας, η περιοχή μετατράπηκε από πρότυπο προσπάθειας αναβάθμισης την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, σε “αποθήκη ψυχών” και ανεξέλεγκτο γκέτο ανομίας και εξαθλίωσης, το 2009.

-- Απαιτούμε την άμεση ενεργοποίηση όλων των φορέων της πολιτείας (Δήμος, Νομαρχία, συναρμόδια Υπουργεία) και τη μεταξύ τους συνεργασία, χωρίς τις συνήθεις δικαιολογίες “οτι αυτά είναι αρμοδιότητες άλλων”.

-- Απαιτούμε την άμεση ανακοίνωση χρονοδιαγράμματος, για την εκπόνηση ενός οργανωμένου ρυθμιστικού σχεδίου (στα πρότυπα του αντιστοίχου για την Πλάκα, στις αρχές της δεκαετίας του '90), που θα αντιμετωπίσει τα συσσωρευμένα προβλήματα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, με άμεσους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους.

-- Απαιτούμε τη συγκρότηση ειδικού επιτελείου (task force), στελεχωμένου από τις υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας, που θα αναλάβει να αντιμετωπίσει και να καταδιώξει συστηματικά τα κυκλώματα οργανωμένου εγκλήματος, που λυμαίνονται το “ιστορικό τρίγωνο” (ναρκωτικά, πορνεία, εκμετάλλευση λαθρομεταναστών με παράνομα “υπνωτήρια”, παρεμπόριο).

-- Απαιτούμε τη διαρκή και συστηματική (βάσει σχεδίου) αστυνόμευση της περιοχής – και όχι αποσπασματικά αστυνομικά μέτρα, με τη στάθμευση μιας κλούβας, που απλώς μεταφέρει το πρόβλημα “λίγο παρακάτω”. Δεν είναι δυνατόν ο αρμόδιος αντιδήμαρχος για τη Δημοτική Αστυνομία, να δηλώνει “οτι οι υπάλληλοι της φοβούνται να μπουν στο γκέτο”, λίγες δεκάδες μέτρα από το Δημαρχείο και το  Αρχηγείο της.

-- Απαιτούμε την άμεση ενεργοποίηση των υπηρεσιών πρόνοιας του κράτους και του Δήμου Αθηναίων (με τους χιλιάδες υπαλλήλους), ώστε να αντιμετωπιστεί βάσει οργανωμένου σχεδίου, η έλλειψη περίθαλψης στους αρρώστους (ναρκομανείς και άλλους) και αναξιοπαθούντες, που κατακλύζουν την περιοχή.

-- Απαιτούμε την άμεση μεταφορά της μονάδας του ΟΚΑΝΑ, καθώς η περιοχή (με τη συγκέντρωση τόσων δραστηριοτήτων αλλά και μεταναστών) αποτελεί προνομιακό χώρο, για τη δράση των εμπόρων ναρκωτικών.

-- Καταγγέλλουμε το σοβαρό πρόβλημα υγιεινής που έχει δημιουργηθεί. Η περιοχή έχει μετατραπεί σε δημόσιο ουρητήριο και αφοδευτήριο. Απαιτούμε την εκπόνηση σχεδίου καθαριότητας, όλες τις ώρες της ημέρας (και όχι μόνο τη νύχτα), καθώς και την ουσιαστική μελέτη για την απομάκρυνση των εστιών μόλυνσης. Ζητούμε ουσιαστική ανακύκλωση  - και όχι το απορριμματοφόρο να ρίχνει στον ίδιο κάδο σκουπίδια και ανακυκλώσιμα υλικά, που με τόσο κόπο έχουν διαχωρίσει οι δημότες.

-- Απαιτούμε τον διαρκή έλεγχο των χρήσεων γης, αδειών και συνθηκών ασφαλείας και υγιεινής (άδειες καταστημάτων, ηχορύπανση, χωροταξική διευθέτηση, παράνομο παρκάρισμα και φορτοεκφόρτωση), λόγω και του συνωστισμού που παρατηρείται, σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας και της εβδομάδας.

-- Απαιτούμε μέτρα για την επαναφορά της κοινωνικής ζωής στην περιοχή και τη διατήρηση του κοινωνικού ιστού, με τη δημιουργία σχολείων, παιδικής χαράς, ΚΑΠΗ και άλλων κοινωνικών παροχών.

-- Δηλώνουμε διατεθειμένοι να συμμετάσχουμε ενεργά και εθελοντικά ως πολίτες, στην οποιαδήποτε συστηματική προσπάθεια αναβάθμισης της περιοχής.

τηλέφωνα επικοινωνίας: 

Βάσω Νικολακοπούλου (Πρόεδρος "Παναθήναια") 6974300211

Αδάμ Κωστίκας (αρχιτέκτων) 6977486526

Νίκος Περάκης (σκηνοθέτης) 6977455730

Κωνσταντίνος Ζουγανέλης (ιδιοκτήτης Guru Bar) 6932269947

(ελήφθη 13-5-09)

Επιστροφή στην αρχή

Γκρεμίζουν κτίριο για να φτιάξουν πράσινο

Περνάει στο Δήμο Αθηναίων το ακίνητο του ΝΑΤ στη συμβολή των οδών Βερανζέρου, Μενάνδρου και Ξούθου, έκτασης 870 τ.μ.

Της Χριστίνας Βασιλάκη

Την ώρα που η διεκδίκηση ελεύθερων χώρων από τα κινήματα πόλης φουντώνει, ο δήμος παίρνει την απόφαση να μετατρέψει ένα οικόπεδο στην καρδιά της Αθήνας σε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου. Ο λόγος για ένα ακίνητο ιδιοκτησίας του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (ΝΑΤ), που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Βερανζέρου, Μενάνδρου και Ξούθου, έκτασης 870 τ.μ., καθώς και ενός μικρότερου (125 τ.μ.) όμορου οικοπέδου, τα οποία με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου πρόκειται να περάσουν άμεσα στην ιδιοκτησία του δήμου, είτε με τη διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης είτε με αυτήν της απευθείας αγοράς. Οπως μας εξηγεί ο αντιδήμαρχος Χρόνης Ακριτίδης, «εδώ και αρκετά χρόνια έχουν γίνει προσπάθειες να κατεδαφιστεί το κτίριο -το οποίο στεγάζεται στο συγκεκριμένο οικόπεδο και μάλιστα έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνο και να χαρακτηριστεί ο χώρος κοινόχρηστος, ωστόσο το ΝΑΤ δεν το προχωράει. Πιστεύουμε ότι ένα τέτοιο έργο, σε συνδυασμό με την πεζοδρόμηση της οδού Ξούθου, θα μεταβάλει την εικόνα της περιοχής και θα εκτονώσει την πίεση που υφίσταται το συγκεκριμένο τμήμα». Στην ίδια περιοχή βρίσκεται και το ανακαινισμένο Εθνικό Θέατρο, η πρόεδρος του Δ.Σ. του οποίου στηρίζει το σχέδιο του δήμου: «Θα είναι το πρώτο, μεγάλο και ουσιαστικό βήμα αναβάθμισης της εγκαταλελειμμένης Ομόνοιας» λέει χαρακτηριστικά η κυρία Ελένη Αρβελέρ σε επιστολή της. Το σχέδιο για μετατροπή του οικοπέδου σε χώρο πρασίνου βρίσκει επίσης σύμφωνους τόσο τους επαγγελματίες της περιοχής όσο και τους γύρω κατοίκους. «Είναι καλό να βλέπουμε δράσεις του δήμου σε όφελος των ελεύθερων χώρων» σημειώνει ο Νίκος Μαρτέν, κάτοικος της περιοχής και μέλος του Παναττικού Δικτύου Κινημάτων Πόλης, και συνεχίζει: «Ωστόσο, είναι γεγονός πως τα χρήματα που θα χρησιμοποιηθούν για την απαλλοτρίωση ενός χώρου μόλις 800 τ.μ. είναι πολλά και την ίδια ώρα υπάρχουν στο κέντρο της πόλης πολλοί ήδη ελεύθεροι χώροι, που ρημάζουν».

ΕΛ.ΤΥΠΟΣ, 18-6-2009

Επιστροφή στην αρχή

Απόπειρα «σαλαμοποίησης» του μνημείου

Το θέμα της ...«περίεργης» «σαλαμοποίησης» που επιχειρείται στην κήρυξη της πολυκατοικίας της οδού Ζαλοκώστα 7 στην Αθήνα (ιδιοκτησίας ΝΑΤ) φέρνει το ΚΚΕ στη Βουλή με Ερώτηση των βουλευτών Εύας Μελά, Λιάνας Κανέλλη, Διαμάντως Μανωλάκου και Βέρας Νικολαΐδου.

Αφορμή για την Ερώτηση στάθηκε η εντολή του υπουργού Πολιτισμού προς το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων να «προσδιορίσει το εύρος του χαρακτηρισμού (κέλυφος, υπόγειος χώρος κλπ.)» της πολυκατοικίας, η οποία μάλιστα κηρύχθηκε πρόσφατα ως ιστορικό μνημείο. Οι βουλευτές του ΚΚΕ σημειώνουν πως «με δεδομένο ότι, σύμφωνα με το σκεπτικό της κήρυξης, ιδιαίτερο βάρος δίνεται στο μνημειακό ιστορικό των υπογείων, αλλά και στο κέλυφος του κτιρίου, που αποτελεί ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα δείγματα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της εποχής του μεσοπολέμου, αναρωτιέται κανείς για το πραγματικό νόημα αυτής της αναπομπής, τέσσερις μόλις μήνες μετά την απόφαση».

Επισημαίνουν ότι «τα διατηρητέα κτίρια αποτελούν πολύτιμα δείγματα της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς και μπορούν να επαναχρησιμοποιούνται με εκσυγχρονισμό της εσωτερικής τους δομής χωρίς να καταστρέφονται τα εξωτερικά ή εσωτερικά αρχιτεκτονικά ή ιστορικά τους στοιχεία (...)». Ειδικά για το συγκεκριμένο κτίριο σημειώνουν ότι «σύμφωνα με μαρτυρίες, επικοινωνεί με παλιά στοά, η οποία χρησιμοποιήθηκε από το ΕΑΜ κατά την απόπειρα ανατίναξης του ξενοδοχείου "Μεγάλη Βρετανία" το 1944. Τα υπόγειά της (σ.σ. της πολυκατοικίας) χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της κατοχής ως τόπος βασανιστηρίων.

Προπολεμικά ήταν διαμορφωμένα ως καταφύγια με ειδική προφύλαξη από αέρια».

Προσθέτουν ότι «η πολιτιστική μας κληρονομιά και η ιστορική μνήμη του λαού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μπαίνουν στην "Προκρούστεια κλίνη" στο όνομα της όποιας εμπορικής "εκμετάλλευσης". Μάλιστα οφείλει η πολιτεία να παίρνει όλα εκείνα τα μέτρα ώστε τα περιουσιακά στοιχεία των Ταμείων να αποδίδουν τα μέγιστα προς όφελος των εργαζομένων».

Τέλος, οι βουλευτές ρωτούν τι μεσολάβησε από την απόφαση της καθολικής κήρυξης του κτιρίου, πού αποβλέπει ο «επαναπροσδιορισμός» του εύρους του χαρακτηρισμού ως μνημείου αν όχι στην ανάκληση της προηγούμενης απόφασης και «πώς δικαιολογείται η προσπάθεια αποχαρακτηρισμού του κτιρίου με πρόσχημα την οικονομική "αξιοποίησή" του από το ΝΑΤ μέσα από μια ενδεχόμενη κατεδάφιση, όταν τα τελευταία δέκα χρόνια μόνο δύο σε σύνολο 15 διαμερισμάτων έχουν δοθεί προς ενοικίαση, πράγμα που σημαίνει σημαντικές απώλειες για το Ταμείο».

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5147647&publDate=26/6/2009

Επιστροφή στην αρχή

Οταν τα προβλήματα του κέντρου της Αθήνας αλλάζουν γειτονιά

Tου Δημητρη Pηγοπουλου

Και ξαφνικά η οδός Αθηνάς πλημμυρίζει με μπαλόνια. Το διώροφο κόκκινο λεωφορείο σταματάει, οι τουρίστες δεν χάνουν την ευκαιρία να απαθανατίσουν με τις ψηφιακές τους μηχανές το αναπάντεχο θέαμα. Δεν καταλαβαίνουν τι γράφουν τα μπαλόνια, αλλά διασκεδάζουν με τον σαματά. Οταν το λεωφορείο τους θα ξεκινήσει ξανά, θα προλάβουν να δουν την ανθρώπινη αλυσίδα που έχει κυκλώσει το δημαρχείο της Αθήνας. Και ο ξεναγός θα τους διαβάσει τις δύο παράξενες ελληνικές λέξεις πάνω στα πολύχρωμα μπαλόνια: «Θέλουμε δήμαρχο». Αν είναι καλός ξεναγός.

Είναι ένα μεσημβρινό χάπενινγκ από την Κίνηση Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου, στην πλατεία Κοτζιά. Κάτοικοι της περιοχής έχουν συγκεντρωθεί μεσημεριάτικα κάτω από τον καυτό ήλιο της Αθήνας για να διαμαρτυρηθούν στον δήμαρχο Νικήτα Κακλαμάνη.

Αιχμηρό κείμενο

Το κείμενο που μοιράζουν στους περαστικούς είναι αιχμηρό: «Οι κάτοικοι, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και στις γειτονικές περιοχές ψάχνουμε δήμαρχο (και δημοτικό συμβούλιο) που θα “μπει μπροστά” στις κινητοποιήσεις μας και θα πιέσει τα αρμόδια υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ, Εσωτερικών, Υγείας και Δημόσιας Τάξης εκπονώντας και υποβάλλοντας ολοκληρωμένο ρυθμιστικό σχέδιο για την ανάπλαση και διάσωση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Ψάχνουμε δήμαρχο (και δημοτικό συμβούλιο) που θα φροντίσει την καθαριότητα του κέντρου αυτής της πόλης, μια και αυτό είναι αποκλειστικά δική του αρμοδιότητα. Ψάχνουμε δήμαρχο (και δημοτικό συμβούλιο) που θα επαναφέρει τουλάχιστον την πόλη στην κατάσταση στην οποία την παρέλαβε το 2006».

Ενα δρόμο πιο κάτω, στην οδό Κλεισθένους, στην πλάτη του δημαρχείου, τίποτα δεν θυμίζει το εφιαλτικό γκέτο που έβγαλε αυτούς τους ανθρώπους στον δρόμο. Υποδειγματική καθαριότητα, το παραμικρό ίχνος παράνομης δραστηριότητας στον αέρα, η ατμόσφαιρα είναι σχεδόν ειδυλλιακή. Ο κ. Απόστολος Ζήσης, έμπορος της οδού Κλεισθένους τα τελευταία 20 χρόνια, ακούγεται ανακουφισμένος. Αλλά η ζημιά έχει ήδη γίνει, μου επισημαίνει. «Πρέπει να περάσουν δέκα χρόνια για να φύγει από πάνω μας η ρετσινιά. Είναι κύκλοι αυτοί και χρειάζεται χρόνος». Δίπλα στο κατάστημα του κ. Ζήση, το «Hell’s Kitchen», ένα από τα πιο δημοφιλή μπιστρό του κέντρου, ύστερα από πολλές εβδομάδες αγωνίας, εκπέμπει τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης. Τα περισσότερα τραπεζοκαθίσματα είναι άδεια, αλλά οι τέσσερις - πέντε παρέες στο εσωτερικό του μαγαζιού είναι οπωσδήποτε μια εικόνα ελπίδας. «Εδώ κι ένα μήνα γίναμε Κολωνάκι», λέει μεταξύ σοβαρού κι αστείου ο κ. Λευτέρης Παπατρύφωνας, εκ των ιδιοκτητών. «Οι πρώτες επιχειρήσεις της αστυνομίας άρχισαν μετά το Πάσχα, για να εντατικοποιηθούν την επομένη των ευρωεκλογών». Ο κ. Παπατρύφων μιλάει για τις πεζές και σταθερές περιπολίες, το αίσθημα ασφάλειας που επιστρέφει δειλά δειλά στην περιοχή. Οχι δεν είναι κατ’ ανάγκη αισιόδοξος. «Πριν από ένα μήνα ήμουν έτοιμος να “σπάσω”, δεν ξέραμε τι θα κάνουμε με το μαγαζί. Σήμερα δεν ξέρω τι να σου πω. Είμαστε εν αναμονή. Πρέπει να ξανακερδίσουμε έναν έναν τους πελάτες μας από την αρχή».

«Ολοκληρωμένο σχέδιο»

Ωραία λοιπόν. Προς τι η συγκέντρωση της πλατείας Κοτζιά και η δημόσια διαπόμπευση του δημάρχου Αθηναίων; Σε ένα φαρμακείο της (αδιανόητα πεντακάθαρης) πλατείας Θεάτρου παίρνω την απάντησή μου. Ενας πελάτης παρεμβαίνει ευγενικά στην αισιόδοξη κουβέντα με τη φαρμακοποιό. «Ελάτε πιο κάτω, στο σπίτι μου, στην οδό Αγησιλάου, να δείτε γιατί καθάρισε η πλατεία Θεάτρου. Τους “έσπρωξαν” όλους από την άλλη πλευρά της οδού Πειραιώς. Ζήνωνος, Αγησιλάου, Κεραμεικού. Εφιάλτης». Τον επιβεβαιώνει η κ. Βάσω Νικολακοπούλου, πρόεδρος του συλλόγου των κατοίκων της περιοχής «Παναθήναια». «Θέλουμε ολοκληρωμένο σχέδιο, όχι επιχειρήσεις σκούπας, που θα μεταφέρουν το πρόβλημα από γειτονιά σε γειτονιά». Ενα πορτοκαλί μπαλόνι φεύγει από τα χέρια της και χάνεται πίσω από το δημαρχείο.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100037_01/07/2009_320479

Επιστροφή στην αρχή

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

Τετάρτη 8 Ιουλίου, 3.00 μμ

στο ξενοδοχείο  Dorian Inn, Πειραιώς 13-15

ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Ο Δήμαρχος Αθηναίων ισχυρίστηκε, σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, την Τρίτη 30/6, στις 3.00 μμ, οτι οι περισσότεροι σύλλογοι και φορείς που πραγματοποιούσαν εκείνη την ώρα,  έξω από το Δημαρχείο, εκδήλωση σιωπηρής διαμαρτυρίας με σύνθημα “Ψάχνουμε Δήμαρχο” δεν γνώριζαν για την κινητοποίηση και οτι δεν είχε ληφθεί η συγκατάθεση τους – και μάλιστα “οτι έχει γραπτές αποδείξεις στα χέρια του”!

Κατόπιν αυτής της απόπειρας συκοφάντησης των πολιτών που ζητούσαν τη συμπαράσταση του Δήμου, αλλά και της συνειδητής και κατάφωρης παραπλάνησης του Δημοτικού Συμβουλίου, η ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ σας προσκαλεί σε συνέντευξη τύπου, για να σας ενημερώσει για τις πρωτοβουλίες της και να απαντήσει με την αυτοπρόσωπη παρουσία των προέδρων των συλλόγων και φορέων που διοργάνωσαν την εκδήλωση, στα ψέμματα του Νικήτα Κακλαμάνη.

Σύλλογος Κεραμεικού-Γκάζι-Ρουφ “Μέγας Αλέξανδρος”

Εξωραϊστικός Σύλλογος “Ο Λυκαβηττός” 

Σύλλογος κατοίκων και επαγγελματιών «Τα Εξάρχεια»

Πολιτιστικός Σύλλογος “Παναθήναια”

Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία για την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς  Ελλάδας και Κύπρου  "MOnuMENTA"  (www. monumenta.org)

 Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας

 και Ξενοδοχεία του ιστορικού κέντρου

Επίσης προσυπογράφουν, καθώς συμμετείχαν στην εκδήλωση: 

Επιτροπή Κατοίκων του Άλσους Παγκρατίου 

Ένωση Συλλόγων Γονέων Γ' Διαμερίσματος Αθήνας

Επιτροπή Αγώνα για την προστασία του Πεδίου του Άρεως

Επιτροπή Εξαρχειωτών και Φίλων για το Λόφο του Στρέφη

Για του λόγου το αληθές, απόσπασμα από πρακτικά της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, Τρίτη 30/6: "ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Απλά πρoς εvημέρωσή σας, διότι εvδεχoμέvως vα τo έχετε υπόψη σας, κυκλoφόρησε έvα e mail για μία διαμαρτυρία σήμερα, δεv ξέρω αv θα γίvει και τι ώρα θα γίvει, πoυ ovoμάζεται Κίvηση, λέει, Πoλιτώv για τη διάσωση τoυ ιστoρικoύ κέvτρoυ. Τώρα δεv ασχoλείται αυτή η κίvηση πια με τoυς λαθρoμεταvάστες, εvτός ή εκτός εισαγωγικώv, ασχoλείται με τov ΟΚΑΝΑ και υπoτίθεται, λέω υπoτίθεται, θα σας πω γιατί είvαι η λέξη υπoτίθεται, ότι αυτό τo κείμεvo τo υπoγράφoυv συγκεκριμεvα σωματεία. Εγώ, λoιπόv, από τηv Παρασκευή έπαιρvα τηλέφωvo έvα - έvα τα σωματεία για vα δω πόσα πράγματι τo υπoγράφoυv. Εχω εδώ τις έγγραφες απαvτήσεις τoυς. Τo 90% αυτώv πoυ δηλώvει αυτό τo e-mail, ότι συμμετέχoυv και θα κυκλώσoυv τo Δημαρχείo και διαμαρτύρovται για τov ΟΚΑΝΑ κλπ, όχι μόvo δεv τo υπoγράφoυv, όχι μόvo δεv έχoυv ιδέα, αλλά είvαι και κατηγoρηματικά αvτίθετoι με τo περιεχόμεvo τoυ κειμέvoυ. Ετσι για vα έχoυμε μία εvημέρωση, βεβαίως, πρoς τη δική σας πλήρη εvημέρωση, πρoϊσταται αυτής της κίvησης κάπoιoς κύριoς πoυ έχει έvα μπαρ στη Μύκovo και έvα στηv πλατεία Θεάτρoυ, δε με εvδιαφέρει vα πω καv τo όvoμα τoυ, κάπoιoς αρχιτέκτovας και ακoύω και έvας Διαμερισματικός Σύμβoυλoς εκ της αvτιπoλιτεύσεως και δεv ξέρω, αv έχoυv και κάπoιov πoλιτικό πάτρovα, δεv τo γvωρίζω. Απλά πόσo πρoσεκτικoί πρέπει vα είμαστε, γιατί μoυ έκαvε εvτύπωση. Αυτoί συvεχώς βγάζoυv αvακoιvώσεις. Αφήσαvε τώρα, όπως σας είπα, τoυς μεταvάστες και πήγαvε στoυς εξαρτημέvoυς από τα vαρκωτικά. Εvτάξει. Αυτό για vα γραφτεί στα πρακτικά για vα ξέρoυμε, όταv παίρvoυμε στα χέρια μας τέτoια κείμεvα, ότι πρέπει και vα τα ελέγχoυμε. "

Επιστροφή στην αρχή

«Εγκλημα τα συνθήματα σε ιστορικά κτίρια»

Ø Να χαρακτηριστεί «έγκλημα διακεκριμένης φθοράς» η αναγραφή συνθημάτων σε ιστορικά κτίρια της πόλης των Αθηνών, ζητεί με δήλωσή του ο δήμαρχος Αθηναίων Νικ. Κακλαμάνης

Και τούτο με αφορμή την αναγραφή συνθημάτων με σπρέι στο ιστορικό κτίριο της Ακαδημίας Αθηνών.

«Ο συνεχής βανδαλισμός των μνημείων της πόλης απ' αυτούς που προσπάθησαν να κάψουν την Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβριο και όχι μόνο, δεν μπορεί πλέον να θεωρείται αδίκημα "φθοράς ξένης περιουσίας", δηλαδή στην ουσία οι δράστες παραμένουν ατιμώρητοι. Νομίζω ότι ήλθε η ώρα κυβέρνηση και κόμματα να συμφωνήσουν στη μετατροπή του παραπάνω αδικήματος σε "έγκλημα διακεκριμένης φθοράς"», αναφέρει χαρακτηριστικά στη δήλωσή του ο κ. Κακλαμάνης.

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=61459 8-7-09

Επιστροφή στην αρχή

Πώς η οδός Αθηνάς θα γίνει πεζόδρομος

Ø Η ανάπλαση, η δενδροφύτευση, η χρηματοδότηση και η λύση στις αντιδράσεις των εμπόρων

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ

Σε στοίχημα για την αλλαγή όψης ολόκληρου του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας εξελίσσεται η πεζοδρόμηση της οδού Αθηνάς. Τόσο η Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων (ΕΑΧΑ) όσο και ο Δήμος Αθηναίων που βάζουν τη σφραγίδα τους στο εγχείρημα δεσμεύονται όχι μόνον ότι δεν θα αλλοιωθεί ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του ιστορικού δρόμου, αλλά και ότι μαζί του θα ανασάνει η ευρύτερη περιοχή. Θέτουν άλλωστε σε εκκίνηση το σχέδιό τους, αποκλείοντας ρητά και κατηγορηματικά τις- αποδεδειγμένα, για κάθε ανάπλασηεπικίνδυνες χρήσεις γης, καφέ και εστιατόρια, αλλά και καταργώντας πλήρως το ΙΧ, στη γενικότερη λογική του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας.

Την ίδια στιγμή, μελέτη Βιοκλιματικής του Πανεπιστημίου Αθηνών υπόσχεται εντυπωσιακές αλλαγές στη σημερινή θερμή νησίδα, φέρνοντας πιο κοντά την προοπτική ενίσχυσης της κατοικίας, με την παροχή ανάλογων κινήτρων.

Το μόνο που επισκιάζει το επερχόμενο θαύμα είναι η... πίσω αυλή της Αθηνάς, με νιγηριανές πόρνες, τοξικομανείς και λαθρεμπόρους, πρωταγωνιστές ενός σύνθετου προβλήματος, που σαφώς και δεν μπορούν να λύσουν από μόνες τους οι όποιες αλλαγές στην αισθητική του δημόσιου χώρου.

Διευκρινίσεις για το τελικό ύφος του έργου και τον χρόνο ολοκλήρωσής του αναμένεται να δώσουν αύριο, Δευτέρα 13 Ιουλίου, ο κ. Ν. Κακλαμάνης, δήμαρχος Αθηναίων, και ο κ. Κυρ. Γριβέας, πρόεδρος της ΕΑΧΑ, προσκεκλημένοι του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, σε σχετική εκδήλωση.

Εκτιμήσεις φέρουν πάντως την ανάπλαση να αρχίζει αμέσως και να προχωρεί με γοργούς ρυθμούς, κατά τρόπον ώστε να «προλάβει» τις τοπικές εκλογές του 2010. Η αυτοχρηματοδότηση, με ευρωπαϊκά κονδύλια- μέσω του δήμου- ύψους ως και 7 εκατ. ευρώ, ενισχύει τη δυνατότητα του γρήγορου βηματισμού. Εχουν άλλωστε καμφθεί σε μεγάλο ποσοστό οι αντιδράσεις των εμπόρων της περιοχής που μιλούσαν για «κίνδυνο αφανισμού»: η πεζοδρόμηση θα στερούσε από τους ίδιους τη δυνατότητα τροφοδοσίας και από την πελατεία τους την άμεση πρόσβαση, σημαντική για είδη τόσο βαριά, όπως τα είδη κιγκαλερίας και ναυτιλίας, καθώς και τα βιομηχανικά εργαλεία.

«Η λύση έχει δύο σκέλη» τονίζει ο κ. Γριβέας. «Τα καταστήματα θα τροφοδοτούνται από τις 4.00 τα ξημερώματα ως τις 8.30 το πρωί, ενώ οι πελάτες θα εξυπηρετούνται μέσω υβριδικού οχήματος, του μόνου που θα κινείται κατά μήκος της Αθηνάς, για να μεταφέρει τα βαριά είδη, από το σημείο αγοράς σε πάρκινγκ της περιοχής (σ.σ.: υπάρχουν τρία τη στιγμή αυτή, πλ. Κοτζιά, Βαρβάκειος και Αθηνάς). Το σχέδιο προβλέπει τακτικά δρομολόγια- ανά 15 λεπτά- του οχήματος και δωρεάν χώρους στάθμευσης, περίπου 20 τον αριθμό, για τους πελάτες των καταστημάτων.

Εχουν προηγηθεί πολύωρες συναντήσεις με τους εμπόρους, κατά τις οποίες έχω δεσμευθεί και προσωπικά ότι δεν υπάρχει πρόθεση αλλοίωσης της φυσιογνωμίας του δρόμου».

Η κύρια παράμετρος της εξίσωσης, το πράσινο, παραμένει ωστόσο ακόμη άγνωστη. «Θα τοποθετηθούν ψηλά δέντρα, ικανά για σκιά, γεγονός που επιτρέπεται και από την ύπαρξη υπόγειων στοών» συμπληρώνει ο κ. Γριβέας. «Είναι βέβαιον ότι θα μειωθούν οι σκληρές επιφάνειες και θα αυξηθεί το πράσινο, προβλέπεται μάλιστα η εγκατάσταση δικτύου με πέργκολες στην πλατεία Κοτζιά. Δεδομένου όμως ότι η μελέτη βρίσκεται στην τελική της ευθεία και δεν αποκλείονται αλλαγές, επιφυλασσόμαστε για κάθε επίσημη ανακοίνωση». Τα κίνητρα για την ενίσχυση της κατοικίας θα είναι τόσο πολεοδομικά όσο και οικονομικά- με το ΥΠΕΧΩΔΕ να έχει καθοριστικό ρόλο στον τομέα αυτόν. Τα δύο που φέρονται ως σταθερά είναι η επιδότηση της στέγης για φοιτητές και η απαλλαγή των κατοίκων, γενικότερα, από δημοτικά τέλη.

Ο κόσμος των πολεοδόμων μιλάει εξάλλου εδώ και χρόνια για τη λύση των «διανυκτερεύσεων παντός τύπου» στην περιοχή, από πολυτελείς κατοικίες και ξενοδοχεία (και πέραν των δύο, Grecotel και Fresh, που λειτουργούν), ακόμη και ξενώνες νεότητας (youth hostels), αλλά και οίκους ευγηρίας.

Το πρόβλημα των υψηλών θερμοκρασιών

Η πλατεία Κοτζιά με τους... κρεμαστούς κήπους

«Oι αλλαγές στην Αθηνάς δεν γίνονται με βάση τον εμπειρισμό αλλά με επιστημονική υποστήριξη» τονίζει ο κ. Μ. Σανταμούρης, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Ανάλογεςαλλαγές έχουμε υλοποιήσει στο κέντρο των Τιράνων, αλλά και στο Χονγκ Κονγκ, στο Τόκιο, στην Κουάλα Λουμπούρ. Βασίζονται σε έξυπνο σχεδιασμό και δεν είναι τόσο δαπανηρές όσο ίσως ακούγονται. Κινούνται μακριά από την εργολαβίστικη λογική, μακριά από υλικά και τεχνολογίες της δεκαετίας του ΄50. Πουθενά στον κόσμο δεν βάζουν πια μαύρη άσφαλτο, σε σημεία με τις δικές μας θερμοκρασίες...». Ψυχρή άσφαλτος, ανοιχτόχρωμες πλάκες, μάρμαρα, υλικά που παρουσιάζουν δηλαδή μικρή απορρόφηση της ηλιακής ακτινοβολίας, θα είναι κάποια από αυτά που θα χρησιμοποιηθούν στο οδόστρωμα και στα πεζοδρόμια.

Το σχέδιο προβλέπει πλέγματα σκίασης, σκίαστρα, σε πολλές από τις ταράτσες, ιδίως στο τμήμα ανάμεσα στην Ομόνοια και στην πλατεία Κοτζιά. Την πλατεία, ίσως την πιο...τσιμεντένια της Αθήνας, λέγεται ότι θα σώσει δίκτυο με πέργκολες, πράσινο δηλαδή με τη μορφή κρεμαστών κήπων.

Την αίσθηση της δροσιάς θα επιτείνει το ότι πάνω στις πέργκολες θα «πέφτει» ψυχρός αέρας, μεταφερόμενος μηχανικά με αντλίες (εναλλάκτες εδάφους- αέρα), από τους σταθμούς του μετρό, εκεί όπου η θερμοκρασία αγγίζει συνήθως το μισό της εξωτερικής. Αν, για παράδειγμα, το θερμόμετρο δείχνει 35 βαθμούς Κελσίου και 17 βαθμούς στα έγκατα της Γης, με τα κανάλια αέρα θα επιτυγχάνεται φυσικός κλιματισμός στους 21 βαθμούς.

Με εργαλείο επίσης τον αέρα, θα επιχειρηθεί βιοκλιματική παρέμβαση στις οδούς Σοφοκλέους και Ευριπίδου, πολλαπλά επιβαρημένες καθώς θα είναι κυκλοφοριακά από την πεζοδρόμηση της Αθηνάς. Σε αρκετές από τις όψεις των κτιρίων η μελέτη θέλει λούκια, τοποθετημένα ένα- ενάμισι μέτρο περίπου πάνω από το έδαφος, τα οποία θα ρουφούν τον μολυσμένο αέρα και θα τον πετούν ψηλά (θα εγκατασταθούν σε ταράτσες, για τον σκοπό αυτόν, μαύροι μεταλλικοί συλλέκτες).

Ο κ. Σανταμούρης επισημαίνει ότι πολύ υψηλή σωματιδιακή ρύπανση έχει καταπολεμηθεί με αντίστοιχο τρόπο στο Χονγκ Κονγκ.

«Τα αποτελέσματα είναι εν γένει εντυπωσιακά» καταλήγει ο ίδιος. «Στην αιχμή του καλοκαιριού η θερμοκρασία πέφτει έναν με δύο βαθμούς, αμβλύνοντας το αίσθημα δυσφορίας που αισθανόμαστε κατά 15%-20%. Μειώνεται ασφαλώς η επιφανειακή θερμοκρασία των υλικών κατά 5%, και ακόμη περισσότερο (15%) η ενεργειακή κατανάλωση. Με άλλα λόγια, μια θερμή νησίδα μετατρέπεται σε όαση».

Ρυθμίσεις
Το πείραμα με την απαγόρευση των ΙΧ

Το πείραμα της κατάργησης του ΙΧ στην οδό Αθηνάς έχει αρχίσει από τις παρυφές της, την περιοχή του Ψυρρή, τον Φεβρουάριο, με την απαγόρευση της νυχτερινής κυκλοφορίας.
Παρασκευή και Σάββατο, από τις 9 το βράδυ ως τις 3 τα ξημερώματα, ο Δήμος Αθηναίων βάζει φρένο στα οχήματα, στην περιοχή που ορίζεται από τις οδούς Ευριπίδου, Αθηνάς, Ερμού, Λεωκορίου, Σαρρή και Αριστοφάνους.

«Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, με πρώτο και κύριο τη μηδαμινή παραβατικότητα» εκτιμά ο κ. Δ. Τσαμπούλας, συγκοινωνιολόγος καθηγητής ΕΜΠ, ο οποίος έχει αναλάβει τη μελέτη των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων.

«Η εικόνα θα είναι πληρέστερη κατά τη δεύτερη φάση του πειράματος, η αρχή της οποίας ορίζεται μάλλον κατά τον Σεπτέμβριο.

Τελικός στόχος είναι η δημιουργία ευρύτατου δικτύου πεζοδρόμων και δρόμων ήπιας κυκλοφορίας, εντός της περιοχής του Ψυρρή, καθώς και η ενοποίησή της- με διαβάσεις πεζών - με το Θησείο και την πλατεία Αβησσυνίας.

Μείζον παραμένει πάντως το πώς γίνεται η κυκλοφοριακή διαχείριση, δηλαδή πώς οδηγούνται τα ΙΧ στα πάρκινγκ, κατά τρόπον ώστε να μην περιφέρονται άσκοπα.

Ειδικάτώρα, που με την πεζοδρόμηση της Αθηνάς θα επιβαρυνθούν οι οδοί Ευριπίδου και Σαρρή».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=278153&dt=12/07/2009

Επιστροφή στην αρχή

Παραχωρούνται 8 φιλέτα του ΝΑΤ

Ø Η διοίκηση του Ταμείου ανακοίνωσε την αξιοποίηση 8 ακινήτων που η αξία τους υπολογίζεται στα 51,2 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα που θα έχει το Ταμείο ανέρχονται στα 4,3 εκατ. ευρώ, όταν το έλλειμμα αγγίζει ετησίως το 1,1 δισ. Ευρώ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΛΑΓΚΟΝΙΑΡΗΣ

Με αιφνιδιαστικές διαδικασίες-εξπρές ανοίγει μέσα στο καλοκαίρι η κυβέρνηση Καραμανλή θέμα παραχωρήσεων ακινήτων-φιλέτων του ΝΑΤ.

Πρόκειται για 8 ακίνητα, στο κέντρο της Αθήνας, που η εμπορική τους αξία έχει υπολογιστεί ότι ανέρχεται συνολικά σε 51,2 εκατομμύρια ευρώ, και δρομολογείται η πολυετής παραχώρησή τους για την «αξιοποίησή» τους.

Για ένα, μάλιστα, στην οδό Βερανζέρου 47, συζητείται η πώλησή του στον Δήμο Αθηναίων, προκειμένου να αξιοποιηθεί απ αυτόν, ενώ συζητιέται και η παραχώρηση της χρήσης στον Δήμο Μελισσίων του περιβάλλοντος χώρου του πρώην Ναυτικού Νοσοκομείου.

Τα έσοδα, που έχει υπολογιστεί ότι θα έχει ετησίως το πολύπαθο Ταμείο των «απόμαχων του κύματος» από αυτές τις αξιοποιήσεις, ανέρχονται σε 4,3 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή «σταγόνα στον ωκεανό» για το ΝΑΤ, που μαστίζεται από την εισφοροδιαφυγή και έχει κάθε χρόνο έλλειμμα 1,1 δισ. ευρώ!

Παράλληλα, μέσα από αυτές τις διαδικασίες αποκαλύπτεται ότι εγκαταλείπεται το πρόγραμμα μετεγκατάστασης των υπηρεσιών του ΝΑΤ σε καινούργιο, ιδιόκτητο κτίριο, αφού προκρίνεται η σκέψη το νέο κτίριο να μισθωθεί...

Ολοι οι παραπάνω σχεδιασμοί αποκαλύφθηκαν αιφνιδιαστικά την περασμένη Παρασκευή στα μέλη του ΔΣ του ΝΑΤ, μόλις ενημερώθηκαν για την ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, που έχει προγραμματιστεί να γίνει σήμερα στη 1.30 το μεσημέρι.

Η πρώτη αντίδραση ήρθε από τον πρόεδρο της ένωσης μηχανικών (ΠΕΜΕΝ) και μέλος του ΔΣ του ΝΑΤ, Σάββα Τσιμπόγλου, που με επιστολή του προς τον πρόεδρο του ΝΑΤ, Γρηγόρη Τιμαγένη, και την ΠΝΟ καταγγέλλει την «αιφνιδιαστική τακτική» και ζητεί την αναβολή της συνεδρίασης.

«Σε κάθε περίπτωση εμείς δεν νομιμοποιούμε αυτές τις αποφάσεις και καλούμε τους ναυτεργάτες και τις άλλες ναυτεργατικές οργανώσεις να υπερασπίσουμε την περιουσία μας», επισημαίνεται στην επιστολή.

Από τα στοιχεία που δόθηκαν στα μέλη του ΔΣ του ΝΑΤ προκύπτει ότι στις 14 Φεβρουαρίου 2008 δημοσιεύθηκε πρόσκληση ενδιαφέροντος για την αξιοποίηση 8 ακινήτων του ΝΑΤ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τον Μάιο του 2008 είχε παραιτηθεί ο τότε πρόεδρος του ΝΑΤ, Αντώνης Γρηγοράκης, ο οποίος, όπως είχε επιβεβαιώσει αργότερα με δηλώσεις του στο «Εθνος της Κυριακής», είχε διαφωνήσει με τον τότε υπουργό Ναυτιλίας Γιώργο Βουλγαράκη στα θέματα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Ταμείου.

Ακολούθως και με τον νέο πρόεδρο που είχε τοποθετηθεί, στενό συνεργάτη του κ. Βουλγαράκη, ανατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2008 σε εταιρεία η μελέτη για την αξιοποίηση των ακινήτων.

Στον φάκελο, που τίθεται σε γνώση των μελών του ΔΣ, υπάρχουν και οι προτάσεις διαφόρων εταιρειών για κάθε ένα από τα κτίρια και η μελέτη που έχει γίνει και προκρίνει 20ετείς παραχωρήσεις.

Το «επόμενο βήμα», όπως φαίνεται, θα είναι η εταιρεία των μελετητών να συντάξει τη σχετική διακήρυξη και να διεξαχθεί δημόσιος πλειοδοτικός διαγωνισμός.

Εκτός, όμως, από το θέμα της «αξιοποίησης» των 8 ακινήτων- φιλέτων τίθεται προς συζήτηση και η μίσθωση ακινήτου, στην Ακτή Μιαούλη, στο ναυτιλιακό κέντρο του Πειραιά, όπου επρόκειτο να μετεγκατασταθούν οι υπηρεσίες του ΝΑΤ.

Το κτίριο είναι καινούργιο και κατασκευάστηκε σε οικόπεδο του ΝΑΤ, το οποίο πήρε ως αντιπαροχή 3 ορόφους.

Εδώ και περίπου 3 χρόνια, που είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή, το Ταμείο πλήρωνε δαπάνες κοινοχρήστων ύψους περίπου 95.000 ευρώ το εξάμηνο, αναμένοντας να γίνει η μετεγκατάσταση.

Προ ημερών ο πρόεδρος του συλλόγου υπαλλήλων ΝΑΤ, Γιώργος Δαούσης, μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου, είχε καταγγείλει την καθυστέρηση στη μετεγκατάσταση και είχε αποκαλύψει ότι ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ναυτιλίας, Ιωάννης Τζωάννος, είχε ταχθεί υπέρ της μίσθωσης του κτιρίου, αλλά ο υπουργός Ναυτιλίας Αναστάσης Παπαληγούρας είχε συμφωνήσει με τους εργαζομένους πως θα πρέπει γίνει η μετεγκατάσταση.

Τελικά, περίπου 12 ημέρες έπειτα από αυτήν τη συνέντευξη στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΝΑΤ τέθηκε θέμα για μίσθωση του ακινήτου, αφήνοντας τις υπηρεσίες του Ταμείου στο παλιό κτίριο.

ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ-«ΦΙΛΕΤΑ» ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΝΑ ΕΚΧΩΡΗΣΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ TAMEIOY

Γλαδστώνος 2 & Πατησίων: 7ώροφο κτίριο, κατασκευής 1946, με σημερινή εμπορική αξία 5.610.000 ευρώ. Οι μελετητές προτείνουν κατεδάφιση και ανέγερση νέου κτιρίου, με 20ετή παραχώρηση και προτεινόμενο ετήσιο έσοδο για το ΝΑΤ 525.000 ευρώ. Εχει ενδιαφερθεί μία εταιρεία, προτείνοντας τουλάχιστον 35ετή παραχώρηση.

Βερανζέρου 47: 5ώροφο κτίριο, κατασκευής 1934, με σημερινή εμπορική αξία 2.434.956 ευρώ. Εχει ενδιαφερθεί να το αγοράσει ο Δήμος Αθηναίων, για να δημιουργήσει «ελεύθερο χώρο», όπως αναφέρει σε επιστολή του ο δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης, χωρίς να προσδιορίζεται το προσφερόμενο τίμημα, ενώ ενδιαφέρονται και τρεις άλλες εταιρείες.

Ζαλοκώστα 7 - Κριεζώτου: 4ώροφο κτίριο, κατασκευής 1939, που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο, με σημερινή συνολική εμπορική αξία 12.788.000 ευρώ. Οι μελετητές προτείνουν 20ετές μίσθωμα, με ετήσια έσοδα για το ΝΑΤ 1.185.000 ευρώ. Εχουν ενδιαφερθεί 8 εταιρείες.

Αχαρνών 1-3 & Λιοσίων 2: 8ώροφο κτίριο, με κατοικίες και ισόγεια καταστήματα, με σημερινή εμπορική αξία 2.584.000 ευρώ. Οι μελετητές προτείνουν ανακατασκευή/ανακαίνιση κτιρίου, με 20ετή μίσθωση, και προτεινόμενο ετήσιο έσοδο για τα ΝΑΤ 305.000 ευρώ.

Καραολή Δημητρίου και Γούναρη (Πειραιά): Κτίριο, κατασκευής 1935, με σημερινή εμπορική αξία 5.120.000 ευρώ. Οι μελετητές προτείνουν 20ετές μίσθωμα, με ετήσιο έσοδο για το ΝΑΤ 419.000 ευρώ. Εχουν κατατεθεί προτάσεις από δύο εταιρείες, κυρίως για κατεδάφιση και δημιουργία υπαίθριου σταθμού αυτοκινήτων.

Σταδίου 28: 5ώροφο κτίριο, κατασκευής 1935. Οι μελετητές προτείνουν 20ετές μίσθωμα, με ετήσιο έσοδο για το ΝΑΤ 1.268.118 ευρώ. Εχουν κατατεθεί δύο προτάσεις.

Ομήρου 19 & Ακαδημίας: 6ώροφο κτίριο γραφείων και καταστημάτων, κατασκευής 1975, με σημερινή εμπορική αξία 11.310.000 ευρώ. Προτείνεται 20ετές μίσθωμα, με ετήσιο έσοδο για το ΝΑΤ 690.000 ευρώ. Εχουν ενδιαφερθεί 8 εταιρείες.

Πατησίων 61: Υπάρχουν δύο προτάσεις. Η μία από την Εταιρεία για το κτίριο της Οπερας και της Ακαδημίας Λυρικής Τέχνης «Μαρία Κάλλας», για να στεγαστεί η Ακαδημία, και η άλλη για μουσείο αφιερωμένο στη Μαρία Κάλλας.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=4626922 12-7-09

Επιστροφή στην αρχή

Ενα «βήμα πίσω» στην προσπάθεια παραχώρησης ακινήτων - φιλέτων του ΝΑΤ

Παράσταση διαμαρτυρίας στο ΝΑΤ έκανε χθες αντιπροσωπεία από τα σωματεία ΠΕΜΕΝ και «Στέφενσον» «E» 14/7

Ενα βήμα πίσω έγινε στην κυβερνητική προσπάθεια εκχώρησης ακινήτων-φιλέτων του ΝΑΤ.

Κάτω από τις έντονες αντιδράσεις σωματείων εν ενεργεία και συνταξιούχων ναυτεργατών και των υπαλλήλων του Ταμείου αναβλήθηκε η συζήτηση για τα θέματα «αξιοποίησης» της ακίνητης περιουσίας, που ήταν προγραμματισμένη να γίνει κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΝΑΤ.

Οπως έγραψε, χθες, το «Εθνος», εισήχθη προς συζήτηση αιφνιδιαστικά στο ΔΣ του ΝΑΤ θέμα για την εκχώρηση 8 ακινήτων-φιλέτων του Ταμείου, στο κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά αλλά και η παραχώρηση για χρήση στον Δήμο Μελισσίων του περιβάλλοντος χώρου του πρώην ναυτικού νοσοκομείου.

Παράλληλα, είχε τεθεί προς συζήτηση θέμα εκμίσθωσης ακινήτου στην Ακτή Μιαούλη, στο οποίο εδώ και 3 χρόνια σχεδιάζεται η μετεγκατάσταση των υπηρεσιών του ΝΑΤ, με κόστος για το Ταμείο.

Σε χθεσινή συνάντηση του προέδρου του ΝΑΤ Γρηγόρη Τιμαγένη και του προέδρου του συλλόγου υπαλλήλων του Ταμείου Γιώργου Δαούση, το ζήτημα της επαπειλούμενης ματαίωσης της μετεγκατάστασης των υπηρεσιών ήταν από τα κυρίαρχα.

«Ο κ. Τιμαγένης μάς είπε ότι το θέμα τέθηκε εκ παραδρομής. Μας διαβεβαίωσε ότι δεν εγκαταλείπεται σε καμία περίπτωση η μετεγκατάσταση και δεν συζητείται η μίσθωση του ακινήτου στην Ακτή Μιαούλη», υπογράμμισε ο κ. Δαούσης. Και πρόσθεσε:

«Ο πρόεδρος μας είπε ακόμα ότι θα εξεταστεί η δυνατότητα αγοράς από την Τράπεζα της Ελλάδος του παρακείμενου κτιρίου για την αναβάθμιση της λειτουργίας των υπηρεσιών και σε περίπτωση που δεν τελεσφορήσει η αγορά, θα γίνει μετεγκατάσταση στην Ακτή Μιαούλη».

Ο ίδιος δήλωσε ακόμα στο «Εθνος» ότι ο σύλλογος εξέφρασε την αντίθεσή του σε αυτή τη διαδικασία, τονίζοντας ότι «εμείς δεν συμφωνούμε στην εκχώρηση της περιουσίας του ΝΑΤ».

Ο σύλλογος των υπαλλήλων τάχθηκε υπέρ της αναβολής της συζήτησης, όπως είχε ζητήσει και εγγράφως ο πρόεδρος της ένωσης μηχανικών (ΠΕΜΕΝ) Σάββας Τσιμπόγλου, που είχε καταγγείλει την «αιφνιδιαστική τακτική», ενώ χθες έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στο ΝΑΤ αντιπροσωπεία της ΠΕΜΕΝ και της ένωσης κατωτέρων πληρωμάτων μηχανής «Ο Στέφενσον».

Στο μεταξύ, χθες, και η εκπρόσωπος ναυτιλίας του ΠΑΣΟΚ Ελπίδα Τσουρή σε δήλωσή της κατήγγειλε τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για την εκχώρηση των ακινήτων του ΝΑΤ, τονίζοντας ότι «πρόκειται για μια ακόμη ενέργεια καταστρατήγησης του δημοσίου συμφέροντος».

Ακόμα κάλεσε την κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα τη μελέτη και τα στοιχεία, στα οποία στηρίζεται μια τέτοια απόφαση.

Σταύρος Μαλαγκονιάρης

ΕΘΝΟΣ 14/7/09

Επιστροφή στην αρχή

«Μισές» κηρύξεις ... ολόκληρες καταστροφές

Ø Η περίπτωση του ιστορικού κτιρίου της οδού Ζαλοκώστα 7 στην Αθήνα και η θέση του ΚΚΕ

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ

Χαρακτηριστική περίπτωση για το πώς αντιμετωπίζει το αστικό κράτος την αρχιτεκτονική και ιστορική μνήμη αποτελεί η πολυκατοικία της οδού Ζαλοκώστα 7 στην Αθήνα. Πρόκειται για κτίριο που κατασκευάστηκε το 1938 από τον αρχιτέκτονα Αδριανό Λαζαρίμο, δημιουργό, εκτός των άλλων, και του κινηματοθεάτρου «Παλλάς».

Πέρα από τα αρχιτεκτονικά του χαρακτηριστικά που διασώζουν ένα κομμάτι της αστικής ανάπτυξης του μεσοπολέμου σε μια πόλη που καταστρέφεται καθημερινά, το κτίριο αυτό «φέρει» και μια ιδιαίτερη ιστορική κληρονομιά. Το υπόγειό του χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της κατοχής ως τόπος βασανιστηρίων, ενώ προπολεμικά είχε διαμορφωθεί ως καταφύγιο με ειδική προφύλαξη από αέρια. Σύμφωνα, επίσης, με μαρτυρίες, το κτίριο επικοινωνεί με παλιά στοά, η οποία χρησιμοποιήθηκε από το ΕΑΜ κατά την επιχείρηση ανατίναξης του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία» το Δεκέμβρη του 1944, όταν είχε μετατραπεί σε έδρα της «κυβέρνησης» Παπανδρέου και των Αγγλων κατακτητών.

Σήμερα ανήκει στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο, το οποίο, το 2003 ήθελε να το κατεδαφίσει, κάτι που τελικά αποφεύχθηκε. Το θέμα είναι ότι το υπουργείο Πολιτισμού επί σειρά ετών αδιαφορούσε για την «τύχη» του κτιρίου και δεν προχωρούσε στην κήρυξή του ως διατηρητέου. Αυτό τελικά επετεύχθη μόλις το 2008, οπότε χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό κτίριο. Κι όμως, μόλις τέσσερις μήνες μετά, τον περασμένο Απρίλη, ο υπουργός Πολιτισμού αποφασίζει να ξαναστείλει το θέμα στο συμβούλιο για να εξετάσει «τον προσδιορισμό του εύρους του χαρακτηρισμού (κέλυφος, υπόγειος χώρος κ.λπ.)». Δηλαδή, να επαναπροσδιοριστεί τι ακριβώς χαρακτηρίζεται από το κτίριο.

«Πουκάμισο αδειανό»...

Στοιχειώδης γνώση της γενικότερης αντιμετώπισης των διατηρητέων κτιρίων από τους ιδιώτες (κυρίως επιχειρήσεις και τράπεζες) αρκεί για να υποψιαστεί κανείς, πως αυτού του είδους οι «σαλαμοποιήσεις» των χαρακτηρισμών στοχεύουν στην ικανοποίηση αιτημάτων για χρήσεις του κτιρίου. Το «φρούτο» της «διατήρησης»... διά της προσόψεως (δηλαδή διατήρηση των όψεων του κτιρίου και... «γαία πυρί μειχθήτω» στο εσωτερικό του) δεν είναι καινούργιο. Το 2004 η Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ παρουσίασε τις απόψεις της για «το πρόβλημα της προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς». Ως «πρόβλημα» δε νοούνταν μόνο η επιστημονική προσέγγιση του θέματος, αλλά και το πρόβλημα που προκύπτει από την αντίθεση ανάμεσα στην παραπάνω προσέγγιση και στη διαχρονική ανάγκη του κεφαλαίου να λύνει τέτοιου είδους ζητήματα προς όφελός του. Οι αρχιτέκτονες διαπίστωσαν την ανυπαρξία πολιτικής προστασίας των μνημείων που «κακοποιούνται βάναυσα» με βασικό κίνητρο την κερδοσκοπία στη γη και τη συνειδητή διαστρέβλωση από το ίδιο το κράτος ακόμη και του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου προστασίας. Αλλά και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων είχε καταγγείλει ότι τα κτίρια αυτά «ανασκευάζονται», παρά την κήρυξή τους, «με τις λεγόμενες ειδικές ρυθμίσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ». Τα αποτελέσματα αυτών των «ρυθμίσεων», είναι: «Η αύξηση του αριθμού των ορόφων και η αναντιστοιχία των όψεων με το εσωτερικό του κτιρίου. Προσθήκες και επιπλέον ορόφων πάνω από το κηρυγμένο κτίριο. Η καταστροφή όλων των χαρακτηριστικών αρχιτεκτονικών στοιχείων της εσωτερικής δομής τους. Η διατήρηση μόνο του εξωτερικού τους κελύφους και αυτού αλλοιωμένου από τους επιπλέον ορόφους. Η μετατροπή του κτιρίου σε σκηνικό. Η εν τέλει καταστροφή της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς».

Δεν είναι η πρώτη φορά που το υπουργείο Πολιτισμού επιτίθεται σε αυτό που θα έπρεπε να προστατεύει. Το 2006, π.χ. το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε την πράξη του ΥΠΠΟ του 2004, με την οποία είχε εγκριθεί μελέτη για πλήρη εσωτερική αναδιάταξη (γκρέμισμα ορόφων κ.λπ.) του ιστορικού κτιρίου της πλατείας Κλαυθμώνος, επί των οδών Σταδίου 32 και Κοραή 2 που χτίστηκε το 1860 και που είχε κηρυχτεί διατηρητέο από το 1984. Με την απόφαση του ΥΠΠΟ προβλεπόταν το γκρέμισμα τεσσάρων ορόφων και η δημιουργία εσωτερικά έξι χαμηλοτάβανων ορόφων, κατά τη γνωστή τακτική. Το ΣτΕ ανέφερε ότι στα διατηρητέα κτίρια επιτρέπονται μόνο ορισμένες επεμβάσεις για στατικούς και λειτουργικούς λόγους. Είναι ανεπίτρεπτο, όμως, οι επεμβάσεις αυτές να αλλοιώνουν το γενικό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα και τις βασικές αρχές της αρχιτεκτονικής σύνθεσης των κτιρίων.

Ανάλογη επίθεση έχουν υποστεί και τα «Ξενία». Τα περισσότερα έχουν περάσει στη διαχείριση της Εταιρείας Τουριστικών Ακινήτων του υπουργείου Τουρισμού, η οποία ουσιαστικά προωθεί την εκποίησή τους. Οταν το 2008 στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων συζητιόταν η κήρυξη πέντε εξ αυτών, προέκυψε ότι η Διεύθυνση Νεότερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟ, πρότεινε στο ΚΣΝΜ την κήρυξη ως μνημείου μόνο του κελύφους των κτιρίων και όχι του εσωτερικού τους. Δηλαδή μια «μισή» κήρυξη που στην πράξη θα σήμαινε ολόκληρη καταστροφή, αφού, ειδικά με τον τρόπο που είναι χτισμένα τα «Ξενία», δεν «υπάρχει» κέλυφος με τη στενή έννοια του όρου. Αρα οποιαδήποτε αλλαγή του εσωτερικού τους θα σήμαινε συνολική αλλοίωση. Ο στόχος είναι πάλι το κέρδος, αφού οι αλλαγές στο εσωτερικό τους παραπέμπουν σε ξενοδοχειακές μονάδες που οι αρχιτέκτονες χαρακτήρισαν ως «μικρές "Μεγάλες Βρετανίες"» και όχι ως «μοτέλ» που απευθύνονταν στα μικρά και μεσαία εισοδήματα.

«Το όφελος για το λαό δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση»

Η πολιτική ουσία αυτών των ζητημάτων αναδείχθηκε στην πρόσφατη Ερώτηση του ΚΚΕ προς τους υπουργούς Πολιτισμού, Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου, με αφορμή την «περίεργη» αναπομπή του θέματος του κτιρίου της Ζαλοκώστα για «επανεξέταση». Οι ερωτώντες κομμουνιστές βουλευτές (Εύα Μελά, Λιάνα Κανέλλη, Διαμάντω Μανωλάκου και Βέρα Νικολαΐδου) σημειώνουν ότι το σκεπτικό της κήρυξης του κτιρίου δίνει ακριβώς ιδιαίτερο βάρος «στο μνημειακό ιστορικό των υπογείων, αλλά και στο κέλυφος του κτιρίου, που αποτελεί ένα από τα ελάχιστα εναπομείνατα δείγματα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της εποχής του μεσοπολέμου». Συνεπώς, «αναρωτιέται κανείς για το πραγματικό νόημα αυτής της αναπομπής».

Για το ΚΚΕ, βέβαια, το ερώτημα είναι ρητορικό. Επισημαίνει ότι «τα διατηρητέα κτίρια αποτελούν πολύτιμα δείγματα της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς και μπορούν να επαναχρησιμοποιούνται με εκσυγχρονισμό της εσωτερικής τους δομής χωρίς να καταστρέφονται τα εξωτερικά ή εσωτερικά αρχιτεκτονικά ή ιστορικά τους στοιχεία (...)». Αφού αναφέρει και την ιστορική διάσταση του κτιρίου, το ΚΚΕ προσθέτει ότι «η πολιτιστική μας κληρονομιά και η ιστορική μνήμη του λαού δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να μπαίνουν στην "Προκρούστεια κλίνη" στο όνομα της όποιας εμπορικής εκμετάλλευσης. Μάλιστα, οφείλει η Πολιτεία να παίρνει όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε τα περιουσιακά στοιχεία των Ταμείων να αποδίδουν τα μέγιστα προς όφελος των εργαζομένων. Ενα όφελος που δεν έχει οικονομική μόνο διάσταση». Αναφερόμενο δε στις «ειδικές ρυθμίσεις» του ΥΠΕΧΩΔΕ που είδαμε παραπάνω, στην Ερώτηση σημειώνεται ότι με αυτές, «τα όποια διασωθέντα κηρυγμένα κτίρια της Αθήνας "αξιοποιήθηκαν" αφού φορτώθηκαν με εφιαλτικές προσθήκες και καταστράφηκε ολόκληρη η εσωτερική δομή τους (...)».

Ακόμη και αν το ΚΣΝΜ δεν ενδώσει στις κυβερνητικές πιέσεις και εμμείνει στην αρχική κήρυξη ολόκληρου του κτιρίου, το θέμα της... «διατήρησης διά των προσόψεων» μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο εντός ενός πλαισίου πάλης που θα στοχεύει στην κατάργηση της μετατροπής της πολιτιστικής κληρονομιάς σε εμπόρευμα.

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5172480&publDate=19/7/2009

Επιστροφή στην αρχή

Γνώριμα αλλά άγνωστα κτίρια ανάμεσά μας

Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ

Περνάμε συχνά μπροστά τους, αλλά τους δίνουμε την πρέπουσα σημασία μόνο όταν παίρνουν τη σκυτάλη οι... μπουλντόζες. Ο λόγος για τη νεότερη αρχιτεκτονική κληρονομιά της πρωτεύουσας, κατά κανόνα αγνώστου... «πατρός», αφού ελάχιστα γνωρίζουμε για τους δημιουργούς τους.

Πρόκειται για τα νεοκλασικά που σηματοδότησαν τα πρώτα βήματα του νεότερου ελληνικού κράτους, τα λαμπρά δείγματα της αρτ ντεκό και της αρτ νουβό του Μεσοπολέμου, τις πολυκατοικίες της περιόδου του μοντερνισμού, που κυριάρχησαν πριν από την εποχή της αντιπαροχής, όταν για πάνω από τρεις δεκαετίες η αρχιτεκτονική είχε τεθεί στο περιθώριο στο όνομα της αξιοποίησης κάθε σπιθαμής του οικοπέδου.

Η πρωτοβουλία για την πρώτη συστηματική καταγραφή των κτιρίων που διασώθηκαν ανήκει στην Ελληνική Αρχιτεκτονική Εταιρεία και αποτυπώνεται στην έκδοση με τίτλο «Αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ποταμός». Αρχειοθετούνται τα έργα των 50 πρώτων αρχιτεκτόνων -απόφοιτοι του Πολυτεχνείου από την ίδρυσή του ώς το 1933, αλλά κυρίως αντίστοιχων σχολών της Γαλλίας και της Γερμανίας -που υπογράφουν μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα κτίρια της Αθήνας ώς και τη δεκαετία του '70. Να σημειωθεί ότι το 1933 είναι χρονιά-σταθμός, καθώς η χώρα μας φιλοξένησε το 4ο διεθνές συνέδριο μοντέρνας αρχιτεκτονικής, που σφραγίστικε με τη «Χάρτα των Αθηνών» και την παρουσία του Λε Κορμπιζιέ. Ο κορυφαίος αρχιτέκτονας περιηγήθηκε το κέντρο της πόλης και έφτασε ώς τα Εξάρχεια, την υποδειγματική «Μπλε» πολυκατοικία του Κούλη Παναγιωτάτου, όπου και έγραψε στην είσοδό της «C' est beau» («Είναι ωραίο»). Η εγκατάλειψη του πρώην «μπλε» κτιρίου είναι ένα απτό δείγμα της περιφρόνησης του αρχιτεκτονικού μας πλούτου.

«Η επαγγελματική πορεία των πρώτων αρχιτεκτόνων επηρεάστηκε από τις συνέπειες των μεγάλων γεγονότων, το θεσμικό πλαίσιο που είχαν διαμορφώσει οι τότε κοινωνικές συνθήκες, τις οικονομικές δυνατότητες των ιδιοκτητών, αλλά και τους κρατικούς προγραμματισμούς και γενικά την ισχύουσα νομοθεσία», επισημαίνει η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Αθήνας Ελένη Φεσσά-Εμμανουήλ, που είχε την επιμέλεια της έκδοσης, δουλεύοντας επί πέντε χρόνια μαζί με τις Ιωάννα Βιλαέτη-Σπυροπούλου, Στυλιανή Κουρκουμέλη-Σπυροπούλου και Δάφνη Τσιμάρα. Ακολούθησαν την καταγραφή ανά δημιουργό, με πλούσια βιογραφικά στοιχεία και τη χρονολογική παρουσίαση όλων των έργων του.

Φυλλομετρώντας τον τόμο με τα κτίρια-στολίδια, έχει ενδιαφέρον να σταθούμε σε ορισμένα κτίρια, «αγνώστου ταυτότητας» για τον μέσο πολίτη αλλά μεγάλης αξίας για την πρωτεύουσα. Εντοπίζονται κυρίως κατά μήκος των μεγάλων οδικών αξόνων και γύρω από πλατείες, ενώ ο γενικός κανόνας είναι ότι δεν έχουν τύχει της απαιτούμενης φροντίδας.

**Το μέγαρο Καλιμασιώτη, στη διασταύρωση των οδών Μητροπόλεως και Καπνικαρέας, που σήμερα στεγάζει μεγάλο κατάστημα ειδών σπιτιού, που είναι έργο του Ανδρέα Κριεζή (1887-1962), του αρχιτέκτονα που έχει κάνει τη μετατροπή των ανακτόρων σε έδρα του Κοινοβουλίου. Εργα του είναι επίσης το κτίριο του Αρσακείου στο Ψυχικό και το Πλανητάριο στο τέρμα της Συγγρού. Το πολυώροφο κτίριο στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας θεωρείται ξεχωριστό δείγμα του εκλεκτικισμού, λίγο πριν από την κυριαρχία του μοντέρνου κινήματος.

**Το Χρηματιστήριο στη Σοφοκλέους είναι έργο του γερμανοσπουδασμένου Ν. Ζουμπουλίδη (1888-1969) και κατασκευάστηκε από το 1920 έως το 1930. Η στοά της εισόδου και τα νεοκλασικά στοιχεία που χρησιμοποίησε είναι εμφανείς επιρροές του μεταβυζαντινού κώδικα, που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή.

**Στην οδό Νίκης διασώζεται ώς σήμερα το μέγαρο Λεβίδη, έργο του Γ. Θεοδωρίδη (1889-1963), που έχει σημαντική συμβολή στον εκσυγχρονισμό της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής. Με σπουδές στο Παρίσι, έφερε τον γαλλικό εκλεκτικισμό στη χώρα μας και δείγματα γραφής έχουν όλα τα έργα του.

**Η λεωφόρος Αλεξάνδρας και οι κάθετοι δρόμοι αποδεικνύονται πεδίο δράσης του Ν. Νικολαΐδη (1891-1967). Η πολυκατοικία Σπαθάρη στη Μαυρομματαίων και το κτίριο γραφείων στη γωνία Ακαδημίας και Εμμ. Μπενάκη έχουν την αύρα τού φθίνοντος εκλεκτικισμού της εποχής, που υπηρέτησε ο αρχιτέκτονας, ο οποίος σχεδίασε και την πρώτη εξέδρα του γηπέδου του ΠΑΟ. Ο ίδιος δημιουργός μετά τη δεκαετία του '30 σχεδίασε την πολυκατοικία Σαββίδη, στην πλατεία Αιγύπτου, που ακόμη και σήμερα ξεχωρίζει για το τολμηρό μοντέρνο ύφος της.

**Η περίτεχνη πολυκατοικία Τετενέ στην Αλωπεκής είναι έργο του καθηγητή Κώστα Κιτσίκη, που παρέμεινε σε ενεργό δράση ώς τα τέλη της δεκαετίας του '60, έχοντας στο ενεργητικό του σημαντικά προγράμματα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Είναι ο αρχιτέκτονας των πρώτων πολυκατοικιών της πρωτεύουσας, που θεωρούνται λαμπρά δείγματα του εκλεκτικισμού και της σχολής του αρτ ντεκό.

**Η πιο ενδιαφέρουσα μονοκατοικία στο κέντρο της πρωτεύουσας βρίσκεται στην πλατεία Δεξαμενής, στις παρυφές του Λυκαβηττού, και φέρνει «άρωμα Αιγαίου» στην καρδιά της πρωτεύουσας. Το αρχοντικό Αργυρόπουλου, που σήμερα είναι υπό ανακαίνιση, είναι έργο του παραγωγικότατου Δημ. Φωτιάδη (1894-1974), που συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους ανανεωτές της αστικής αρχιτεκτονικής.

**Το μέγαρο Μποδοσάκη στη Β. Σοφίας, έργο της περιόδου 1949-1958, φιγουράρει σε όλες τις ασπρόμαυρες ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν ότι είναι έργο του Ανδρέα Πλουμιστού (1897-1962), που κατατάσσεται στους σημαντικότερους εκφραστές του εκσυγχρονισμένου κλασικισμού.

**Ενα από τα πιο παρεξηγημένα κτίρια του κέντρου είναι αυτό στη συμβολή των οδών Σόλωνος και Κανάρη, στην καρδιά του Κολωνακίου. Σήμερα στεγάζει κατάστημα ρούχων, αλλά λίγοι στέκονται να θαυμάσουν το πιο ενδιαφέρον κτίριο αρτ ντεκό της πρωτεύουσας, έργο του μετριοπαθή μοντερνιστή Παύλου Μιχαλέα (1904-1990).

**Η πρώτη γυναίκα αρχιτέκτων και μία από τις λίγες της προπολεμικής περιόδου είναι η Αιγιώτισσα Ελένη Κανελλοπούλου-Πατρικίου (1901-1980), με πολύχρονη και επιτυχημένη πορεία, παρά τις έντονες φυλετικές διακρίσεις της εποχής. Τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της δουλειάς της είναι οι κλασικές πολυκατοικίες στην Πατησίων, δίπλα στο Μουσείο.

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=22/07/2009&id=65967

Επιστροφή στην αρχή

Αντι-οικολογικό και ενεργοβόρο το Μέγαρο Μαξίμου

Ενόχληση και άμεσα μέτρα έφεραν στην πρωθυπουργική κατοικία οι «φουσκωμένοι» λογαριασμοί που «κληρονομήθηκαν»

Ν. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

Oκτώ χιλιάδες ευρώ ήταν ο πρώτος λογαριασμός που ήρθε στο Μαξίμου και αυτός από τη ΔΕΗ, όπως αποκάλυψαν στο «Βήμα» συνεργάτες του Μεγάρου. Ο λογαριασμός, μηνός Οκτωβρίου, κρίθηκε μεγάλος (ορισμένοι στο πρωθυπουργικό γραφείο έσπευσαν μάλιστα να τον χαρακτηρίσουν και «φουσκωμένο» ) και εκλήθησαν οι τεχνικοί της ΔΕΗ να δώσουν τις απαραίτητες διευκρινίσεις.

Οι τεχνικοί έπειτα από τεχνικό έλεγχο αποφάνθηκαν ότι ο λογαριασμός ούτε «φουσκωμένος» ήταν ούτε μεγάλος. Απλώς το «κτίριο είναι ενεργοβόρο» όπως είπαν και έδειξαν παλαιότερους λογαριασμούς της ΔΕΗ του Μεγάρου Μαξίμου οι οποίοι ξεπερνούσαν κατά τους θερινούς μήνες τις 12.000 ευρώ, λόγω της χρήσης κλιματιστικών.
Τόσο πολλά χρήματα, ειπώθηκε, δεν μπορεί το πρωθυπουργικό γραφείο να πληρώνει στη ΔΕΗ και έτσι αποφασίστηκε η σύσταση ειδικής επιτροπής σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος (και την υπουργό κυρία Τίνα Μπιρμπίλη) καθώς και την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, προκειμένου να εξευρεθούν τρόποι αφενός μεν εξοικονόμησης χρημάτων από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αφετέρου δε εξοικονόμησης ενέργειας. Το πόρισμα της επιτροπής αναμένεται να δοθεί στο πρωθυπουργικό γραφείο στις αρχές της προσεχούς εβδομάδας, αλλά, σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, άρχισαν ήδη στο Μέγαρο Μαξίμου να αντικαθιστούν τους παλαιούς και ενεργοβόρους λαμπτήρες με νέους, εξοικονόμησης ενέργειας.

Αντιθέτως ο λογαριασμός της ΕΥΔΑΠ, μηνός Οκτωβρίου που παρελήφθη στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν μόλις 350 ευρώ, «σε λογικά επίπεδα», όπως σχολιάστηκε. Αλλωστε οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου δεν φαίνεται να χρησιμοποιούν πολύ νερό από τις βρύσες.
Χρησιμοποιούν όμως εμφιαλωμένο και κάθε φορά που συγκαλείται άτυπο Υπουργικό Συμβούλιο, ή διυπουργικές συσκέψεις, ο καφετζής του Μεγάρου κ. Β. Κυριακόπουλος (κατά κόσμον «κυρ Βασίλης») φροντίζει ώστε να τοποθετείται από ένα μπουκαλάκι νερό στη θέση κάθε συμμετέχοντα στη σύσκεψη και δύο μεγάλα μπουκάλια εμφιαλωμένο στο κέντρο του τραπεζιού. Ο Πρωθυπουργός, άλλωστε, όπως βεβαιώνουν οι συνεργάτες του πίνει κυρίως τσάι όταν βρίσκεται στο Μαξίμου και όχι νερό.

Τρίτος λογαριασμός που έφθασε στο πρωθυπουργικό γραφείο ήταν για την αλλαγή του υφάσματος (ταπετσαρίας) των καθισμάτων και του καναπέ του εν λόγω γραφείου. Η αντικατάσταση του υφάσματος (από ένα μοντέρνο γκρι ύφασμα με μεγάλες ρίγες) κρίθηκε αναγκαίο όταν ο υπεύθυνος διοικητικών υπηρεσιών του Μεγάρου κ. Χρ. Τζουτζουράκης διαπίστωσε ότι κατά την επίσκεψη του πολωνού πρωθυπουργού κ. Ντόναλντ Τουσκ ο καναπές στον οποίο κάθησαν μαζί με τον κ. Παπανδρέου ήταν σχισμένος στις άκρες και φθαρμένος, πράγμα που πρόσεξε και ο υψηλός προσκεκλημένος. Η είδηση; Το ύφασμα στον καναπέ έχει να αντικατασταθεί από το 1994!
Λογαριασμός του ΟΤΕ δεν εμφανίστηκε ακόμη, αλλά ουδείς ανησυχεί, αφού το Μέγαρο Μαξίμου εξακολουθεί να έχει ελλείψεις σε προσωπικό και πρωθυπουργικούς συμβούλους. Η επικοινωνία γίνεται κυρίως από τα τριψήφια κωδικοποιημένα τηλέφωνα ή ακόμη από τα κινητά των ενοίκων του Μεγάρου. Μόλις εγκατασταθούν όλοι και αρχίσουν να εργάζονται, να συσκέπτονται και να τηλεφωνούν, τότε θα καταγραφεί και πόσα ξοδεύουν οι πρωθυπουργικοί συνεργάτες για τις τηλεφωνικές επικοινωνίες τους. Πάντως η γενική οδηγία που δόθηκε ήταν «όχι σπατάλες».
Παρά την εντολή «κάντε οικονομία» η σκέψη για μετεγκατάσταση του Μεγάρου Μαξίμου σε άλλο κτίριο δεν έχει εγκαταλειφθεί. Απεναντίας μάλιστα ενισχύθηκε όταν δόθηκε η εντολή στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου να εξεύρει κατάλληλο κτίριο (οικολογικό κτλ.), όπου θα συγκεντρωθούν σε αυτό όλες οι πρωθυπουργικές υπηρεσίες.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=298778&dt=12/11/2009

Επιστροφή στην αρχή

Πρόταση για πεζοδρόμηση της Ηρώδου Αττικού και 1.300 μέτρα περίπατο

Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ

Την πεζοδρόμηση της Ηρώδου Αττικού και τη δημιουργία ενός πολιτιστικού περίπατου μήκους 1.300 μέτρων από την Εθνική Πινακοθήκη ώς τον Εθνικό Κήπο και το Παναθηναϊκό Στάδιο προτείνει μελέτη του πολεοδόμου Δ. Κονταργύρη που υιοθέτησε και καταθέτει το Τεχνικό Επιμελητήριο στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Ρυθμιστικού της πρωτεύουσας από το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Πολιτιστικό Πάρκο: άλλος ένας εθνικός κήπος για την Αθήνα Το πακέτο των παρεμβάσεων στη ζώνη που ορίζεται από τις λεωφόρους Β. Σοφίας, Β. Κωνσταντίνου, Αμαλίας και Β. Ολγας, ενοποιεί ελεύθερους και σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητους χώρους με συνολική επιφάνεια 60 στρεμμάτων, δημιουργώντας ένα καινούργιο πνεύμονα πολιτισμού, περιπάτου και πρασίνου στο κέντρο της πρωτεύουσας. Μαζί με τους ήδη διαμορφωμένους χώρους, η κοινόχρηστη επιφάνεια θα φθάσει τα 150 στρέμματα, με άλλα λόγια άλλος ένας εθνικός κήπος και μάλιστα με κονδύλια της τάξης των 20 εκατ. ευρώ.

Το καινούργιο στοιχείο αφορά την πεζοδρόμηση της Ηρώδου Αττικού, από τη Μουρούζη ώς τη Β. Κωνσταντίνου, σε μήκος 700 μέτρων, που θα εξασφαλίσει την ενοποίηση του Εθνικού Κήπου με την κατοικημένη περιοχή. Η παρέμβαση, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι εφικτή λόγω της περιορισμένης κυκλοφορίας, που υπολογίζεται σε 350 οχήματα την ώρα και επομένως μπορεί εύκολα να διοχετευθεί είτε προς το Σύνταγμα είτε προς τη Ριζάρη. Υπάρχει άλλωστε το θετικό προηγούμενο από την πεζοδρόμηση του άξονα Δ. Αρεοπαγίτου-Αποστόλου Παύλου. Για τις ανάγκες του Προεδρικού Μεγάρου, καθώς και του μεγάρου Μαξίμου προτείνονται επιφανειακές λύσεις, ενώ έχει εξεταστεί και η υπογειοποίηση σε συνδυασμό με την κατασκευή ανισόπεδων κόμβων στα δύο άκρα του δρόμου. Το κόστος των επιφανειακών παρεμβάσεων υπολογίζεται σε 1,5 εκατ. ευρώ και σε περίπτωση υπογειοποίησης θα απαιτηθούν επιπλέον 7,5 εκατ. ευρώ.

Η μελέτη, βασικά σημεία της οποίας είχε παρουσιάσει η «Ε», προβλέπει παρεμβάσεις σε δύο φάσεις για να μειωθούν οι κυκλοφοριακές επιπτώσεις. Τα βασικότερα στοιχεία για το πρώτο βήμα είναι τα εξής:

* Δημιουργείται ένας οδικός δακτύλιος μέσω των οδών Β. Σοφίας, Ριζάρη, Μιχαλακοπούλου, Βεντήρη και Χατζηγιάννη Μέξη. Οι έξι λωρίδες της Β. Σοφίας από το ύψος της Βεντήρη και έως τη Ριζάρη θα διατίθενται μόνον για όσα οχήματα κινούνται προς το κέντρο.

* Καταργείται η κυκλοφορία στον κόμβο μπροστά στο «Χίλτον», καθώς και στο τμήμα της Β. Κωνσταντίνου από την οδό Ριζάρη ως τη Βεντήρη. Τα οχήματα θα χρησιμοποιούν τον άξονα Μιχαλακοπούλου-Χατζηγιάννη Μέξη για την κίνηση προς τους Αμπελόκηπους και για την αντίθετη κατεύθυνση τη διαδρομή Βεντήρη-Β. Σοφίας.

* Διατηρείται η οδός Ριζάρη αλλά κατασκευάζεται υπόγειο πέρασμα με ειδική πρόβλεψη για τους ποδηλάτες που θα διασφαλίζει την επικοινωνία των χώρων από τις δύο πλευρές του δρόμου.

Με αυτές τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και κόστος περίπου 7 εκατ. ευρώ εξασφαλίζεται ενιαίος χώρος πράσινου 75 στρεμμάτων που ορίζεται από τη Β. Σοφίας, τη Ριζάρη, τη Μιχαλακοπούλου και τη Βεντήρη. «Με αυτή τη λύση μπορεί να εξασφαλιστεί χώρος για την επέκταση της Εθνικής Πινακοθήκης και υπάρχει η δυνατότητα να υπερδιπλασιαστεί η σημερινή του επιφάνεια», εξηγεί ο κ. Κονταργύρης.

Σε δεύτερη φάση η πρόταση προβλέπει υπογειοποίηση της οδού Ριζάρη και του κόμβου στο ύψος της Β. Κωνσταντίνου. Η μελλοντική αυτή λύση θα ενοποιήσει πλήρως τους ελεύθερους χώρους στις δύο πλευρές της οδού Ριζάρη και θα εξασφαλίσει έκταση 153 στρεμμάτων, πραγματικό πολιτιστικό πάρκο, όπου προβλέπεται η κατασκευή ποδηλατόδρομου και μονοπατιού για πεζοπορία μήκους 2,5 χιλιομέτρων. Θα υπάρχει επίσης ελεύθερη πρόσβαση στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών που περιβάλλεται από σημαντικούς αδόμητους χώρους. Ο πολιτιστικός διάδρομος, από την Εθνική Πινακοθήκη ώς το Παναθηναϊκό Στάδιο φθάνει τα 1.300 μέτρα.

Η μελέτη είχε υποβληθεί στον Οργανισμό Αθήνας, που την είχε χαρακτηρίσει ως «ενδιαφέρουσα πολεοδομική παρέμβαση» και μάλιστα με «πολλαπλασιαστικά οφέλη σε επίπεδο περιβάλλοντος και αστικού σχεδιασμού». Μένει όμως στα αζήτητα από τις αρχές του 2008...

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/12/2009&id=110280

Επιστροφή στην αρχή

Προς

Την Γενική Διεύθυνση της Εθνικής Βιβλιοθήκης

Κύριοι/ες της Γενικής Διεύθυνσης,

λυπούμαι αλλά βρίσκω ότι δεν  μπορώ άλλο να σιωπώ.

 Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να χρησιμοποιείτε τον κήπο της Εθνικής Βιβλιοθήκης (Ε.Β) ως χώρο στάθμευσης των ΙΧ. Ούτε έχετε δικαίωμα να διασύρετε το ιστορικό αυτό ίδρυμα αλλά και τον ελληνικό λαό με την βάρβαρη διαχείριση του γενικότερου περιβάλλοντος χώρου της ΕΒ. 

 Με βαθιά θλίψη αλλά και οργή παρατηρώ, επί μακρό χρονικό διάστημα, ότι ο κήπος της Ε.Β αντί να αποτελεί ένα αντάξιο συμπλήρωμα της ομορφιάς του κτιρίου, το οποίο είχε την ατυχία να σας φιλοξενεί, συνιστά στην ουσία ένα χώρο αθλιότητας, εγκατάλειψης και ποικίλης, κατά καιρούς, ρυπαρότητας και διαφόρων σκουπιδιών. Αλλά επειδή δεν έφτανε όλη αυτή η έλλειψη φροντίδας και πολιτισμού τον μεταβάλλατε επίσης σε  πάρκινγκ  αυτοκινήτων προφανώς για την προσωπική σας εξυπηρέτηση   !... Φυσικά δεν αποτελείτε εξαίρεση αλλά θλιβερή συνέχεια μοιραίων γραφειοκρατών όπου μαζί με ανίκανους πολιτικούς ηγέτες, μετέβαλλαν την ιστορική πόλη της Αθήνας σε αυτό που έχουμε σήμερα, δηλ. στην πιό άσχημη, την πιό βρώμικη και μια από τις πιο μολυσμένες πρωτεύουσας της Ευρώπης.

 Δεν έχω καμιά ανάγκη να σας παρακαλέσω να κάνετε αυτό που έχετε χρέος να κάνετε. Σας καλώ να σταματήσετε να βάζετε τα ΙΧ στους χώρους της Ε.Β και να φροντίσετε για την περιποίηση του πράσινου, την φύτευση λουλουδιών και την γενική αποκατάσταση  των πραγμάτων στον Κήπο όπως πρέπει να είναι.... Το λίπος της καρέκλας και η απουσία πολιτισμού κάνει κακό!

 Πέραν από τα όσα θλιβερά βλέπουμε στον κήπο της Ε.Β, οι Αθηναίοι (και όχι μόνο αυτοί) βλέπουν επίσης και τους χώρους δίπλα και κάτω από τις σκάλες εισόδου του κτιρίου καθώς και σε όλο το μπροστινό πλακόστρωτο και το περιβάλλον πράσινο, να χρειάζεται γενικά ένα άλλο επίπεδο καθαριότητας και αισθητικής, με την οποία δυστυχώς  δεν φαίνεται να έχετε καλές σχέσεις. Τα ίδια σκουπίδια και μάλιστα στην ίδια θέση (!..) βλέπουνε οι Αθηναίοι, επί μήνες για να μη πώ επί χρόνια, και στα παράθυρα των εξωτερικών παραθύρων του κτιρίου, μάρτυρας αδιάψευστος ότι εξωτερικά το κτίριο καθαρίζεται σπάνια και το γενικό επίπεδο καθαριότητας είναι ανάλογο του "υψηλού" ενδιαφέροντος της Διεύθυνσης του Ιδρύματος

 Δημήτρης Σουλιώτης  

Ελλησπόντου 12, ΤΚ 16232, Βύρωνας 210-7628209,  6977-747431

 Κοινοποίηση:

Υπουργό Παιδείας, Υπουργό Πολιτισμού, Δήμαρχο Αθηναίων, Δημοτικές παρατάξεις Δ. Αθηναίων 

(ελήφθη 12-12-2009)

Επιστροφή στην αρχή

Επιστροφή στην αρχή